Przełożył...** Sheila ostrander i Lynn Schroeder, The Schlieren System—An Aura Detector?,...

Przełożył Maciej Lorenc

Tytuł oryginału:The Complete Book of Auras:

Learn to See, Read, Strengthen & Heal Auras

redaktor prowadzący: Juliusz Poznański

redakcja: Paulina Potrykus-WoźniakKorekta: Aneta Bujno

Projekt okładki: łukasz WerpachowskiSkład: [email protected]

THe CoMPLeTe BooK oF AUrAS:LeArN To See, reAD, STreNGTHeN & HeAL AUrAS

Copyright © 2010 by richard WebsterPublished by Llewellyn Publications

Woodbury, MN 55125 USAwww.llewellyn.com

Copyright © 2016 for Polish edition by ILLUMINATIo łukasz Kierus Copyright © for Polish translation by Maciej Lorenc

Wszelkie prawa do polskiego przekładu i publikacji zastrzeżone. Powielanie i rozpowszechnianie z wykorzystaniem jakiejkolwiek techniki całości bądź fragmentów niniejszego dzieła bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody posiadacza tych praw jest zabronione.

Wydanie IBiałystok 2016

ISBN: 978-83-65442-24-6

www.illuminatio.plWydawnictwo ILLUMINATIo łukasz Kierus

e-mail: [email protected]ł handlowy: [email protected]

Pełna oferta wydawnictwa jest dostępna na stronie www.illuminatio.pl

Bądź na bieżąco i śledź nasze wydawnictwo na Facebooku:www.facebook.com/illuminatiopl

~ 5 ~

Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

1. Czym jest aura?. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

2. Wyczuwanie i odczytywanie aury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

3. Każdy człowiek jest tęczą . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

4. Czakry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63

5. Jak zobaczyć aurę? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97

6. Jak wzmocnić swoją aurę?. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121

7. znaczenie aury dla zdrowia i uzdrawiania. . . . . . . . . . . . . . . 141

8. Jak używać aury do osiągania celów?. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159

9. W jaki sposób aura może wzmocnić wiarę? . . . . . . . . . . . . . 183

10. Dlaczego mielibyśmy być przeciętni? . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199

11. Aury zwierząt domowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209

12. odczytywanie aury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 219

zakończenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243

zalecane lektury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245

o Autorze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249

SpiS treści

Dla dwóch niezwykłych przyjaciół:

T.C. Tahoe’go i Lesleya Lange’a

~ 9 ~

Na samym początku swojego życia zawodowego zatrudniłem się w firmie, której szef potrafił wyczuć, czy pracownica zaszła w ciążę. Ilekroć się to zdarzało, opowiadał w bufecie innym mężczyznom o swoich przypuszczeniach. Następnie wszyscy niecierpliwie cze-kaliśmy, aby sprawdzić, czy miał rację. Nigdy się nie mylił. Po tygo-dniu, miesiącu albo jeszcze dłuższym okresie wskazana przez nie-go młoda kobieta oznajmiała, że jest w ciąży. Wszyscy mówiliśmy wtedy, że już o tym wiemy. Po kilku takich sytuacjach zapytałem szefa, w jaki sposób to robi. odpowiedział, że potrafi natychmiast zauważyć wyjątkowy blask, który emanuje z ciężarnych kobiet.

– Widzę go przez cały czas – powiedział mi. – Gdy idę ulicą, zawsze przyglądam się młodym kobietom. od razu wiem, czy są smutne, szczęśliwe, czy zakochane. Wiem również, czy są w ciąży. Wystarczy, że spojrzę na blask otaczający ich twarze. To bardzo ła-twe. Każdy może to robić.

Mój były szef widział aury tych młodych kobiet. Gdyby ktoś mu o tym powiedział, prawdopodobnie byłby nieco zaskoczony. z tego co wiem, jego zainteresowanie tą tematyką nigdy nie wy-kroczyło poza umiejętność określania, czy dana kobieta jest w cią-

WproWadzenie

~ 10 ~

Komple tny podreczn ik odczy tywan ia i uzdraw ian ia aur y

ży, czy nie. Nie ulega jednak wątpliwości, że do pewnego stopnia był w stanie wyczuwać aury.

Kiedy wykształcicie w sobie świadomość auryczną, będziecie mogli robić to samo, co mój były szef. zyskacie również wiele in-nych zdolności. Umiejętność dostrzegania i wyczuwania aury po-prawi wasze życie na wiele sposobów. Sprawi również, że będzie-cie w stanie pomagać innym ludziom skuteczniej niż kiedykolwiek wcześniej.

W całej historii ludzkości niektóre osoby potrafiły zauważać pola energetyczne. Najstarszymi obrazami przedstawiającymi aury są prawdopodobnie starożytne malowidła naskalne odkryte w re-gionie Val Camonica w północnych Włoszech. Widać na nich postacie, które wydają się nosić dziwne nakrycia głowy. Według niektórych ludzi jest to dowód na to, że istoty z innych planet od-wiedziły ziemię tysiące lat temu. Na części malowideł można za-uważyć jednak coś, co wygląda jak płomienie otaczające głowę. Najbardziej prawdopodobne jest więc, że są to obrazy przedsta-wiające ludzkie aury.

Co najmniej trzy zdarzenia opisane w Biblii wydają się mieć związek z aurami. Kiedy Mojżesz zszedł z góry z tablicami zawiera-jącymi dziesięć przykazań, jego zwolennicy natychmiast dostrze-gli w nim pewną zmianę. „Gdy Aaron i Izraelici zobaczyli Mojże-sza z dala i ujrzeli, że skóra na jego twarzy promienieje, bali się zbliżyć do niego” (Wj 34, 30). Mateusz pisał natomiast o tym, że w trakcie „przemienienia pańskiego” twarz Chrystusa „zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17, 2). Gdy Saul (który później stał się świętym Pawłem) zmierzał do Damasz-ku, „olśniła go nagle światłość z nieba” (Dz 9, 3).

Na długo przed tym, jak chrześcijańscy twórcy zaczęli malować aureole wokół świętych, męczenników i aniołów, artyści ze staro-żytnego egiptu, Grecji, rzymu i Indii otaczali okręgami wizerunki najbardziej rozwiniętych duchowo ludzi, aby w ten sposób przed-

Wprowadzen ie

~ 11 ~

stawić ich boską naturę. Święte księgi z tego okresu również zawie-rają wzmianki o aurach.

Hildegarda z Bingen (1098-1179) była prawdopodobnie pierw-szą osobą, która mówiła o aurach w świecie zachodnim. Wspo-mniała o nich, gdy opisywała świetliste widoki, które ujrzała w swo-ich wizjach. Wiele wzmianek o aurach można znaleźć w pismach chrześcijańskich, w szczególności katolickich. Któregoś dnia Jan Tornerius – żyjący w czternastym wieku członek zakonu kartuzów – nie pojawił się na mszy świętej. Kościelny poszedł więc do jego celi i odkrył, że całe pomieszczenie jest wypełnione jasnym świa-tłem emanującym z zakonnika. Pewnego razu światło wydobywa-jące się z błogosławionego Idziego z Asyżu było tak intensywne, że całkowicie przyćmiło światło księżyca*.

W szesnastym wieku Paracelsus (1493-1541), szwajcarski le-karz i alchemik, opisał aurę jako „ognistą kulę”. Stwierdził on: „Siła witalna nie jest zamknięta w człowieku, lecz rozchodzi się wokół niego jak świetlista kula i może oddziaływać na rzeczy poło-żone w pewnej odległości. za sprawą tych półnaturalnych promie-ni ludzka wyobraźnia może wywoływać korzystne lub szkodliwe efekty. Jest w stanie zatruć esencję życia i spowodować chorobę albo oczyścić zanieczyszczoną esencję życia i przywrócić zdro-wie”**.

Sto lat później Johann Baptista van Helmont (1580-1644), fla-mandzki lekarz i chemik, przedstawił teorię, według której istoty ludzkie emanują magnetycznym fluidem o nazwie magnale ma-gnum. Uważał on, że fluid ten może zostać użyty do celów leczni-czych. Wierzył również w istnienie duszy, którą nazywał aura vi-talis seminum.

* Leonard George, Alternative Realities: The Paranormal, the Mystic and the Transcendant in Human Experience, Facts on File, Inc., Nowy Jork 1995, str. 24.

** Paracelsus, cytat za: Lewis Spence, An Encyclopedia of Occultism, George routledge & Sons Ltd. Londyn 1920, str. 51.

~ 12 ~


emanuel Swedenborg (1688-1772), szwedzki mistyk i nauko-wiec, opisał aurę w swoim dziele Spiritual Diary: „Każdego czło-wieka otacza sfera duchowa, a także sfera naturalna i cielesna”.

W 1845 roku baron Karol von reichenbach (1788-1869), au-striacki naukowiec, który odkrył parafinę i kreozot, opisał energię o nazwie od albo siła odyczna. zauważył on, że niektórzy wrażli-wi ludzie widzą łagodne światło emanujące z biegunów magnesu. Postanowił więc przeprowadzić dalsze eksperymenty w ciemnych pomieszczeniach. Brali w nich udział specjalnie wybrani ludzie, których von reichenbach nazywał wyczulonymi. Uczestnicy jego badań opowiadali o tym, że widzą iskry, ognistą energię i promie-nie światła wydobywające się z czubków palców, roślin, zwierząt, magnesów i określonych kryształów. eksperymenty te były bez-ustannie krytykowane. Mimo to baron von reichenbach aż do śmierci kontynuował swoje badania i publikował wyniki.

W 1908 roku angielski lekarz doktor Walter J. Kilner (1847-1920) odkrył, że ludzką aurę można zobaczyć przez ekran zawierający di-cyjaniny – barwnik ze smoły węglowej. Dicyjanina powodowała, że człowiek tymczasowo stawał się krótkowidzem i był w stanie zo-baczyć promieniowanie obecne w ultrafioletowej części spektrum światła. za pomocą owego ekranu doktor Kilner i wszystkie zainte-resowane osoby mogły ocenić rozmiar, kolor i teksturę poszczegól-nych warstw aury. Doktor Kilner eksperymentował również z opa-rami zawierającymi przeróżne substancje i pierwiastki – takie jak amoniak, brom, chlor i jod. Sprawdzał, w jaki sposób wpływają one na aurę. Niektóre z nich zmieniały kolor aury. Inne powodowały natomiast, że najgłębsza warstwa pola energetycznego zaczynała się kurczyć. Kilner znalazł również ochotników, którzy zgodzili się dobrowolnie zmieniać kolor swojej aury. osoby te mogły wywierać wpływ na całe swoje pole energetyczne albo na jego dowolną część.

Jeszcze ważniejsze jest to, że Kilner badał aury ludzi nie tylko cieszących się znakomitym zdrowiem, ale również cierpiących na

Wprowadzen ie

~ 13 ~

przeróżne choroby. W wyniku swoich eksperymentów nabrał prze-konania, że jest w stanie trafnie identyfikować pola energetyczne zarówno osób zdrowych, jak i chorych. Napisał: „Badania dotyczą-ce aury pozwoliły mi uspokoić wielu ludzi, którzy sądzili, że cho-rują na nowotwór”*.

Doktor Kilner w 1911 roku opublikował książkę The Human Aura, w której przedstawił swoje odkrycia. W rezultacie został wy-śmiany przez środowisko medyczne. Na szczęście nie zniechęciło go to. Kontynuował swoje badania i w 1921 roku wydał swoją dru-gą książkę The Human Atmosphere. za pomocą dicyjaniny Kilner dostrzegł trzy warstwy aury. Pierwszą z nich nazwał „sobowtórem eterycznym”. Jest to cienka, niemal przezroczysta warstwa poło-żona najbliżej ciała. Ma ona od sześciu do dwunastu milimetrów grubości. Wokół niej znajduje się „aura wewnętrzna”, która jest gę-sta i rozciąga się na odległość mniej więcej ośmiu centymetrów od ciała. Trzecią warstwą jest „aura zewnętrzna”, która może się kur-czyć i rozszerzać. rozciąga się ona na odległość niemal trzydzie-stu centymetrów od ciała. Kilner zauważył, że zdrowi ludzie emi-tują kolorowe promienie, które rozchodzą się z ciała w kierunku aury zewnętrznej. odkrył też, że wokół osób chorych nie ma tego rodzaju promieni. zaczął więc badać aurę, aby sprawdzić, czy na podstawie jej wyglądu można diagnozować choroby.

Warte odnotowania jest to, że Kilner nie interesował się okul-tyzmem i nie wiedział o tej dziedzinie wiedzy zbyt wiele. Nie czy-tał nic o wschodnim mistycyzmie ani o teozofii. Mimo to za spra-wą swojego naukowego podejścia doszedł do wniosków, które od tysięcy lat były opisywane przez mistyków.

Angielski biolog oscar Bagnall kontynuował badania doktora Kilnera i stworzył ekran zawierający pinacynol oraz błękit mety-lenowy. Jego wynalazek można było nosić jak okulary. Był on po-

* Walter J. Kilner, The Human Atmosphere (The Aura), e.P. Dutton & Co., Nowy Jork 1920, str. 262.

~ 14 ~


wszechnie znany jako „gogle do widzenia aury”. W dzisiejszych czasach na rynku wciąż są dostępne specjalne okulary pozwalają-ce zobaczyć pole energetyczne. Można je kupić na przykład przez internet. W 1937 roku oscar Bagnall wydał książkę The Origin and Properties of the Human Aura.

W dwudziestym wieku ludzie zainteresowali się robieniem zdjęć przedstawiających aury. Nie zmienia to jednak faktu, że pierwszymi wynalazkami pozwalającymi na fotografowanie pól energetycznych były stworzone w dziewiętnastym wieku urządze-nia wykorzystujące metodę Schlierena. Pierwotnie służyły one do wykrywania skaz w szkle. za ich pomocą można było zobaczyć „lśniącą tęczową aurę”* otaczającą ludzki organizm. Lekarze z City University w Londynie badali owe energie wokół ciała i odkryli, że znajduje się w nich ponad czterysta procent więcej mikroor-ganizmów niż w otaczającym powietrzu. W rezultacie zapropo-nowali teorię, według której „aura” zawiera potencjalne choroby, ponieważ ciepłe powietrze skutecznie więzi bakterie, a także ma-terię nieorganiczną i małe kawałki schodzącej skóry**. Większość osób zajmujących się odczytywaniem pól energetycznych uwa-ża, że chorobę można zobaczyć w ciele eterycznym, a więc w ob-szarze aury położonym najbliżej skóry. Te fotografie wydają się to potwierdzać.

W 1939 roku rosyjski elektronik Siemion Dawidowicz Kirlian (1889-1978) przypadkowo zauważył, że jest w stanie fotografować aury. zdał sobie z tego sprawę podczas obserwowania człowieka, który przechodził terapię elektrowstrząsową w zakładzie psychia-trycznym. zauważył wówczas maleńkie błyski światła pomiędzy skórą pacjenta a elektrodą. Po dokonaniu tego odkrycia wraz ze

* David Heiserman, cytat za: Sheila ostrander i Lynn Schroeder, The Schlieren System—An Aura Detector?, artykuł opublikowany w: The Human Aura, red. Nicholas regush, Ber-kley Books, Nowy Jork 1977, str. 190.

** Sheila ostrander i Lynn Schroeder, The Schlieren System—An Aura Detector?, artykuł opublikowany w: The Human Aura, red. Nicholas regush, str. 190.

Wprowadzen ie

~ 15 ~

swoją żoną Walentyną zbudował aparat fotograficzny przepuszcza-jący prąd elektryczny z generatora o wysokiej częstotliwości przez płytkę, na której znajdowała się klisza fotograficzna. Gdy po raz pierwszy użył swojego urządzenia, oparzył się w dłoń. Szybko jed-nak zapomniał o bólu, ponieważ zobaczył na kliszy fotografię swo-jego pola aurycznego. Luminescencyjne zdjęcia zrobione za pomo-cą tego prostego aparatu przedstawiały aury otaczające przeróżne formy życia.

Pewnego dnia sowiecki urzędnik dał Kirlianom dwa niemal identyczne liście i poprosił o ich sfotografowanie. Byli zachwyce-ni, że mogą pokazać, jak dobrze działa urządzenie. Całą noc spę-dzili na robieniu zdjęć, aby mieć pewność, że urzędnik otrzyma możliwie najlepsze rezultaty. Niezależnie jednak od tego, jak bar-dzo się starali, tylko jeden z liści wywoływał jasny luminescencyj-ny efekt, który próbowali osiągnąć. Na przedstawiających go foto-grafiach było widać sferyczne rozbłyski, które tworzyły wokół niego symetryczną strukturę. Na zdjęciach drugiego liścia było widać tyl-ko kilka ciemnych kształtów. Początkowe rozczarowanie Kirlianów zniknęło, gdy urzędnik powiedział im, że drugi liść został zakażo-ny poważną chorobą, a tę wykrył ich aparat*.

Małżeństwo spędziło trzynaście lat na poznawaniu możliwości stworzonej przez siebie metody robienia zdjęć. W końcu sowieckie władze udostępniły Kirlianom nowoczesne laboratorium, w któ-rym mogli dalej zajmować się swoją pracą.

Późniejsi badacze kontynuowali eksperymenty dotyczące foto-grafii kirlianowskiej. Metoda ta cieszyła się dużym zainteresowa-niem zwłaszcza wśród pracowników służby zdrowia. Jedną z najwy-bitniejszych osób zajmujących się tą dziedziną była doktor Valerie Hunt, która przez trzydzieści pięć lat wykładała kinezjologię na UCLA. W swojej książce Infinite Mind: Science of Human Vibrations

* Sheila ostrander i Lynn Schroeder, Psychic Discoveries Behind the Iron Curtain, Ban-tam Books, Nowy Jork 1970, str. 203-207.

~ 16 ~


of Consciousness napisała ona: „Na skutek mojej pracy nie jestem już w stanie postrzegać ciała wyłącznie jako zbioru organicznych systemów lub tkanek. zdrowy organizm jest płynnym, interaktyw-nym polem energii elektrodynamicznej”*.

Doktor Thelma Moss (1918-1997) z Neuropsychiatric Institute of the University of California w Los Angeles badała korelację po-między stanami emocjonalnymi a kolorowymi rozbłyskami, któ-re pojawiają się na fotografiach kirlianowskich przedstawiających koniuszki palców. odkryła, że wyładowania koronowe wytwarza-ne przez opuszki ludzi doświadczających silnych emocji (takich jak gniew) są czerwone, natomiast w przypadku osób odprężonych i za-dowolonych wyładowania te mają kolor niebieski. Moss postano-wiła również sfotografować końcówki palców dwóch osób jedno-cześnie. zaobserwowała wtedy inne interesujące zjawisko. odkryła, że w takich sytuacjach wyładowania koronowe wywoływane przez jedną z badanych osób czasami znikają. Naukowcy postawili hipo-tezę, według której pole energetyczne człowieka o bardziej domi-nującej osobowości jest w stanie przyćmić pole energetyczne mniej dominujących ludzi**.

Pod koniec lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku brytyjski homeopata doktor Harry oldfield stworzył swoją własną techni-kę fotograficzną opierającą się na badaniach Kirlianów. Nazwał on swój system „fotografią interferencji wielokontrastowej” (ang. poly-contrast interference photography – PIP). za pomocą swojego apara-tu oldfield rejestruje pole energetyczne wokół ludzkiego organi-zmu, a następnie ocenia stan zdrowia pacjenta. Gdy zauważa jakiś problem, próbuje uzdrowić badaną osobę poprzez zrównoważenie otaczającej ją energii. Nie powinno dziwić, że jego twierdzenia spo-

* Valerie V. Hunt, Infinite Mind: Science of the Human Vibrations of Consciousness, Ma-libu Publishing Company, Malibu (Kalifornia) 1989, wydanie poprawione 1996.

** Thelma Moss, The Body Electric: A Personal Journey into the Mysteries of Parapsycholo-gy and Kirlian Photography, J.P. Tarcher, Los Angeles 1979, str. 143-149.

Wprowadzen ie

~ 17 ~

tkały się z dużą dozą sceptycyzmu. W dalszym ciągu są prowadzo-ne badania dotyczące jego metody*.

Aparaty do fotografowania aury można kupić w wielu sklepach ezoterycznych, w centrach handlowych i na pokazach na całym świecie. Pełnią one pożyteczną funkcję, ponieważ za ich sprawą niektórzy ludzie zaczynają interesować się tą tematyką. Niestety urządzenia te nie fotografują prawdziwej aury. zamiast tego odczy-tują ją elektronicznie i przekształcają energię w kolory, które od-zwierciedlają uczucia i stan emocjonalny człowieka w momencie robienia zdjęcia. zazwyczaj fotografowana osoba siedzi przed tłem o jednolitym kolorze i umieszcza jedną dłoń na płytce z czujnikiem wykrywającym emanacje pochodzące z organizmu. emanacje te są następnie przetwarzane przez komputer i przekształcane w kolo-rowe kłębowisko otaczające sylwetkę człowieka uwiecznionego na zdjęciu. Pojawiające się kolory mogą dostarczać wskazówek na te-mat osobowości danej osoby, ale znacznie częściej odzwierciedla-ją jej aktualne emocje i nastrój.

W 2009 roku naukowcy z Japonii użyli specjalnych kamer re-jestrujących pojedyncze fotony do zbadania światła emitowanego przez ludzkie ciało. Światło to jest tysiąc razy słabsze od światła, które jesteśmy w stanie zobaczyć gołym okiem. Przez trzy dni pię-ciu młodych i zdrowych ochotników płci męskiej było regularnie fotografowanych w całkowitej ciemności. zdjęcia robiono im co trzy godziny, od dziesiątej rano do dziesiątej wieczorem. Badacze odkryli, że emanacje otaczające badanych mężczyzn na zmianę się powiększały i kurczyły w ciągu dnia. Najmniejsze były o dziesią-tej rano i stopniowo się rozwijały. Największe stawały się o czwar-

* Harry oldfield i roger Coghill, The Dark Side of the Brain: Major Discoveries in the Use of Kirlian Photography and Electrocrystal Therapy, element Books, Dorset (Wielka Bry-tania) 1988;

Grant Solomon i Jane Solomon, Harry Oldfield’s Invisible Universe: The Story of One Man’s Search for the Healing Methods that will Help Us Survive the 21st Century, Thorsons Publishers, Wellingborough (Wielka Brytania) 1998, wydanie poprawione 2003.

~ 18 ~


tej po południu, a następnie sukcesywnie się kurczyły. Fluktuacje owego światła najprawdopodobniej są związane z rytmami meta-bolicznymi człowieka. z tego względu ta forma fotografii może po-tencjalnie posłużyć do wykrywania braku równowagi i schorzeń medycznych w ludzkim ciele*.

W dalszym ciągu są prowadzone badania dotyczące tego za-gadnienia. Jest to dziedzina, w której ludzie wciąż mogą prowa-dzić oryginalne eksperymenty. Mam nadzieję, że po przeczytaniu niniejszej publikacji będziecie wystarczająco zmotywowani i zain-spirowani do tego, aby samodzielnie kontynuować zgłębianie tego fascynującego tematu.

Dzięki lekturze tej książki nauczycie się wyczuwać i dostrzegać aurę. Dowiecie się, w jaki sposób przy użyciu własnego pola ener-getycznego możecie poprawić swoje zdrowie, rozbudzić w sobie głęboką wiarę i odnieść sukces we wszystkich dziedzinach życia. Wiedza o aurach pomoże wam określić i osiągnąć wasze cele. od-kryjecie niezwykły system czakr – potężnych baterii, które zasila-ją energią całe wasze jestestwo. Nauczycie się odczytywać aurę in-nych ludzi. Dowiecie się również, w jaki sposób możecie pomagać sobie i innym za pomocą wiedzy o polach energetycznych.

* Masaki Kobayashi, Daisuke Kikuchi i Hitoshi okamura, Imaging of Ultraweak Sponta-neous Photon Emission from Human Body Displaying Diurnal Rhythm, artykuł opubli-kowany w internetowym czasopiśmie „PloS oNe”, 16 lipca 2009, http://www.pub-medcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pubmed&pubmedid=19606225.

~ 19 ~

Według jedNego ze słoWNikóW aura to pole energii elektro-magnetycznej, które otacza wszystkie formy życia. Ursula roberts określiła ją jako „magnetyczne pole wibracji, które otacza każdego człowieka w taki sam sposób, w jaki światło otacza zapaloną świe-cę, a zapach otacza kwiat”*. W książce The Human Aura Swami Pan-chadasi opisał aurę jako „cienką eteryczną radiację lub emanację, która otacza każdą żywą istotę ludzką. rozciąga się ona we wszyst-kich kierunkach na odległość od sześćdziesięciu do dziewięćdzie-sięciu centymetrów od ciała”**. W rzeczywistości aura jest czymś znacznie więcej. Jako że stanowi ona część każdej komórki ciała, należy traktować ją raczej jak przedłużenie organizmu, aniżeli ota-czającą go powłokę.

Pole energetyczne dostarcza informacji o charakterze, zdrowiu, witalności, ścieżce życiowej oraz stanie psychicznym i emocjonal-nym człowieka. Są w nim wyraźnie widoczne nawykowe myśli i od-

* Ursula roberts, The Mystery of the Human Aura, The Spiritualist Association of Gre-at Britain, Londyn 1950, str. 1.

** Swami Panchadasi, The Human Aura: Astral Colors and Thought Forms, yoga Publica-tion Society, Chicago 1912, str. 6. Kilka wydań tej książki jest dostępnych za darmo w Internecie. Swami Panchadasi to jeden z wielu pseudonimów używanych przez Williama Walkera Atkinsona (1862-1932).

1czym jeSt aura?

~ 20 ~


czucia. Gdy zmieniamy swoje wieloletnie poglądy i emocje, nasza aura odzwierciedla ten proces i również podlega przemianie. oso-by potrafiące odczytywać pola energetyczne są w stanie precyzyj-nie określić, jakie uczucia wobec życia żywimy w danym momen-cie. Nasze emocje są bowiem wyraźnie widoczne w naszej aurze.

Pole energetyczne przeciętnego człowieka ma lekko jajowaty kształt i rozciąga się na odległość od dwóch i pół do trzech me-trów wokół ciała we wszystkich kierunkach. Mawia się, że w przy-padku niektórych głęboko uduchowionych ludzi aura może rozpo-ścierać się nawet do kilkunastu kilometrów. Uważa się również, że ludzie z otoczenia tych osób lubią spędzać z nimi czas między in-nymi dlatego, że są w stanie wyczuć otaczającą je aurę. Część spo-śród pierwszych wyznawców Gautamy Buddy twierdziła, że pole energetyczne ich mistrza rozciąga się na odległość trzystu dwu-dziestu kilometrów*.

Aura kurczy się i rozszerza w zależności od naszego zdrowia i wi-talności. Człowiek entuzjastyczny, sprawny fizycznie i pełen rado-ści życia będzie mieć znacznie większe pole energetyczne niż ktoś, kto jest słabowity i nastawiony negatywnie. Ludzie o rozległej au-rze są lepiej chronieni przed zewnętrznymi siłami niż osoby, któ-rych aura znajduje się tuż przy ciele. Człowiek o dużej aurze cieszy się życiem i czuje, że ma nad nim kontrolę. osoba o małej aurze jest natomiast bezradna, zmęczona i nieudolna.

Nasza aura bezustannie wchodzi w interakcje z aurą każdego człowieka, którego spotykamy na swojej drodze. Przez cały czas się rozszerza i kurczy w wyniku naszych kontaktów z pozytywny-mi i negatywnymi ludźmi, a także z osobami, do których czuje-my sympatię lub niechęć. Nieprzerwanie wchłaniamy i wysyłamy energię. To właśnie dlatego po spotkaniach z negatywnymi oso-bami jesteśmy wyczerpani i pozbawieni energii. Jestem pewien,

* Cassandra eason, Encyclopedia of Magic & Ancient Wisdom, Judy Piatkus (Publishers) Limited, Londyn 2000, str. 11.

1. Czym jes t au ra?

~ 21 ~

że znacie ludzi, za sprawą których zawsze czujecie się kompletnie wycieńczeni. Wynika to z tego, że te osoby wysysają całą energię z waszej aury. Proces ten zachodzi zazwyczaj na poziomie podświa-domości. Spotkałem jednak kilku ludzi, którzy celowo pobierali energię od innych, aby wzmocnić własną aurę. Takie osoby są na-zywane „wampirami energetycznymi”.

Jestem przekonany, że znacie również ludzi, z którymi lubicie spędzać czas, ponieważ dzięki nim czujecie się dobrze. Dysponu-ją oni nadwyżką energii i podświadomie pomagają wam rozsze-rzyć waszą aurę. Identyczny wpływ ma przebywanie w towarzy-stwie przyjaciół i najbliższych osób.

W każdym miejscu wchodzimy w interakcje z ludźmi, którzy oddziałują na naszą aurę. Czasami jest to korzystne, a kiedy in-dziej szkodliwe. Na szczęście jest wiele metod, za pomocą których w razie potrzeby możemy wzmocnić i rozszerzyć swoje pole ener-getyczne. opowiem o nich w dalszej części książki.

Słowo aura pochodzi od greckiego wyrazu avra, który oznacza „powietrze” albo „wiatr”. Tysiące lat temu jasnowidze zauważyli, że nasze pola energetyczne bezustannie falują i zmieniają się w za-leżności od naszego nastroju, emocji, zdrowia, stanu mentalnego i poziomu świadomości duchowej.

Aury zawierają wszystkie kolory widma optycznego. Mogą rów-nież zmieniać barwę, aby odzwierciedlić nasz nastrój i emocje. Ma-wia się, że ludzie, którzy mają świetny nastrój, patrzą na świat przez różowe okulary. Ich aura ma przeważnie kolor różowy. Wyraźnie widać to między innymi w przypadku osób, które są zakochane. Człowiek „zielony z zazdrości”, „postrzegający świat w ciemnych barwach” albo „czerwony z wściekłości” nie jest w stanie ukryć swojego nastroju przed kimś, kto potrafi dostrzegać aury. Czasem mówi się, że osoby przygnębione są pogrążone w „czarnej rozpa-czy”, a ludzie nikczemni mają „czarne serca”. W języku angielskim człowiek tchórzliwy bywa niekiedy nazywany yellow (ang. „żółty”).

~ 22 ~


Ludzie stworzyli powyższe sformułowania, ponieważ regularnie wi-dzieli barwy w aurach osób o określonych cechach.

Dzieci wydają się instynktownie rozpoznawać kolory odzwier-ciedlające poszczególne nastroje. Nie powinno to zaskakiwać, po-nieważ wiele z nich widzi aury wokół ukochanych ludzi. Przeważnie są one w stanie szybko ocenić, czy w danym momencie ich rodzice są szczęśliwi, smutni, czy rozgniewani. Ta naturalna świadomość auryczna często znajduje odzwierciedlenie w ich umiejętnościach. Niestety, wielu rodziców nieumyślnie tłumi w swoich dzieciach tę zdolność. Niektórzy z nich mogą na przykład dopytywać: „Dlacze-go namalowałeś braciszka w czerwonych barwach?”. Niewykluczo-ne, że ich dziecko narysowało aurę swojego brata, która w tym przy-padku była czerwona. Niektórzy rodzice regularnie zadają podobne pytania. W takich sytuacjach dzieci przeważnie przestają rysować pola energetyczne. zaczynają bowiem myśleć, że ich nauczyciele i rodzice tego nie aprobują. Dzieci, które dostają wsparcie w trakcie rysowania pól energetycznych, mają dużo szczęścia.

Wielkość i intensywność otaczającej nas aury zmienia się w za-leżności od naszych uczuć. osoba, która z niecierpliwością czeka na przybycie kochanka, będzie mieć jaskrawą, intensywną i dużą aurę. Człowiek, który źle się czuje albo jest przygnębiony, będzie natomiast mieć małą aurę o bladych kolorach. Gdyby jednak wy-grał w totolotka, jego aura natychmiast by się powiększyła i przy-brałaby jaskrawe barwy, aby uzewnętrznić nagły przypływ energii i szczęścia spowodowany dobrą wiadomością.

Wynika to z tego, że pole energetyczne bezustannie się zmienia i odzwierciedla wszystko, co w danym momencie dzieje się w na-szym życiu. Myśli i emocje wywierają bezpośredni wpływ na na-sze ciała i na naszą aurę.

Niedawno poszedłem do lekarza, aby poddać się badaniom kon-trolnym. Usłyszałem od niego, że moje tętno jest podwyższone. Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że jestem zestresowany wizytą


~ 23 ~

w gabinecie lekarskim, moje ciało natomiast wiedziało. Kilka mi-nut później lekarz zbadał mnie ponownie. Tym razem tętno było zupełnie normalne. Chwilę wcześniej powiedziałem sobie bowiem, że powinienem się rozluźnić. Moje serce natychmiast się uspoko-iło. W tamtej sytuacji moje ciało było świadome uczuć, z których istnienia mój umysł nie zdawał sobie sprawy i moje tętno wzro-sło. Kiedy celowo rozbudziłem w sobie relaksujące myśli, puls za-czął się uspokajać. Te emocje z pewnością miały wpływ również na moją aurę.

Każda myśl wytwarza wibrację, którą można zmierzyć. Przelot-ne myśli wywołują drobne drżenia. Potężne myśli zasilane emo-cjami lub pragnieniami generują natomiast silne wibracje, które są wyraźnie widoczne w polu energetycznym.

Aura składa się z kilku warstw, które są nazywane „ciałami sub-telnymi”. Dzięki praktyce większość ludzi może nauczyć się wy-czuwać co najmniej trzy z nich. Uzdrowiciele i osoby obdarzone dobrą intuicją w wielu przypadkach potrafią wyczuwać wszystkie te warstwy, nawet jeśli nie są w stanie ich zobaczyć.

W przeszłości ludzie uważali, że każda warstwa jest powiązana z innym aspektem życia. Wyróżnia się trzy główne warstwy: sobo-wtóra eterycznego, ciało astralne i ciało mentalne. Ciało astralne jest powiązane z emocjami, natomiast ciało mentalne odpowiada za myśli. W dzisiejszych czasach wiemy, że myśli mogą wpływać na uczucia i vice versa. W rezultacie większość ludzi postrzega aurę jako spójną całość i nie czyni rozróżnienia pomiędzy poszczegól-nymi jej warstwami.

Wielu jasnowidzów twierdzi, że aura składa się z siedmiu na-stępujących powłok:

1. Fizyczny poziom eteryczny2. Plan astralny3. Niższy plan mentalny

~ 24 ~


4. Wyższy plan mentalny 5. Plan duchowy6. Plan intuicyjny7. Plan absolutny

Wymienione powyżej warstwy są powiązane z siedmioma cza-krami, czyli ośrodkami energetycznymi położonymi wewnątrz aury. Czasami wyczuwam niektóre z nich. W praktyce zazwyczaj traktuję jednak aurę jako jedną całość.

Wyjątkiem jest sobowtór eteryczny. Jest to niezwykle cienka, niemalże niewidzialna warstwa, która rozciąga się na odległość od sześciu do dwunastu milimetrów od ciała. Kiedy zapadamy w sen, sobowtór eteryczny się rozszerza. Kiedy natomiast jesteśmy przy-tomni, sobowtór eteryczny się kurczy. z tego względu warstwa ta wydaje się być czymś w rodzaju akumulatora, który ładuje się w cią-gu nocy.

Gdy ludzie zaczynają widzieć aury, przeważnie postrzegają so-bowtóra eterycznego jako przestrzeń pomiędzy ciałem fizycznym a aurą. Wraz z upływem czasu ich wzrok auryczny się poprawia. zdają sobie wtedy sprawę, że sobowtór eteryczny ma szarawy od-cień oraz że bezustannie połyskuje, porusza się, a nawet podlega transformacjom. Wykonywane przez niego ruchy wytwarzają sze-roką paletę niemal jaskrawych barw, które wydają się być bardzo delikatne i przez cały czas się zmieniają.

Sobowtór eteryczny jest czasem nazywany „aurą zdrowia”, po-nieważ w jego wnętrzu można zobaczyć chorobę. Manifestuje się ona jako ciemna plama albo przerwa w ruchach aury. oznaką kiep-skiego stanu zdrowia jest również wyblaknięcie tej warstwy. zazwy-czaj chorobę można dostrzec w sobowtórze eterycznym na długo przed tym, jak zaczniemy sobie uświadamiać, że coś jest z nami nie tak. Bywa to niezwykle pożyteczne. Jeżeli bowiem szybko zdamy sobie sprawę z potencjalnych problemów zdrowotnych, będziemy


~ 25 ~

mogli podjąć kroki, które pozwolą nam odzyskać zdrowie, zanim choroba zdąży się rozwinąć.

Myśli również mają wpływ na sobowtóra eterycznego. U osób, które bezustannie mają negatywne myśli, ta warstwa aury jest ma-towa. Ludzie o pozytywnym nastawieniu mają natomiast piękne-go i świetlistego sobowtóra eterycznego.

Wokół sobowtóra eterycznego znajdują się kolejne warstwy aury. Niektórzy ludzie postrzegają je w formie powłok. Poszcze-gólne warstwy aury są na Wschodzie nazywane kośa. Nie powin-no dziwić, że słowo to oznacza dosłownie „powłoka”.

WyczuWanie poSzczeGÓLnycH WarStW aury

Poniższe ćwiczenie pomoże wam nawiązać kontakt z ciałem men-talnym, ciałem emocjonalnym i ciałem fizycznym. Będziecie po-trzebować mniej więcej trzydziestu minut na jego wykonanie. Upewnijcie się, że nikt nie będzie wam przeszkadzać i że w po-mieszczeniu jest względnie ciepło. Ćwiczenie to składa się z jede-nastu następujących kroków:

1. Usiądźcie lub połóżcie się wygodnie na plecach. za-mknijcie oczy, a następnie zróbcie trzy powolne i głę-bokie oddechy. rozluźnijcie się. Pomyślcie o swoim cie-le fizycznym i o tym, że niestrudzenie dla was pracuje. Dotknijcie swojego ciała i poczujcie je. Możecie pogła-dzić swój brzuch i klatkę piersiową. Delikatnie dotknij-cie twarzy, a także rąk i nóg. Przez minutę lub dwie po-dziwiajcie swoje wspaniałe ciało i wszystko, co wasz organizm robi dla was dzień po dniu.

~ 26 ~


2. Kiedy poczujecie się gotowi, ułóżcie ręce wzdłuż tuło-wia. zróbcie kilka powolnych i głębokich oddechów, po czym stopniowo rozluźnijcie mięśnie całego ciała. osobiście zaczynam zazwyczaj od palców stóp i powo-li kieruję się w stronę czubka głowy. Inną metodą jest napinanie poszczególnych części ciała i rozprężanie ich po kilku chwilach. Dzięki temu mięśnie się rozluźnia-ją. Jeszcze inna metoda polega na wizualizowaniu licz-by 100. Koncentrujcie się, dopóki nie zobaczycie jej wy-raźnie w swoim umyśle. Kiedy już będziecie ją widzieć, pozwólcie jej zniknąć i zastąpcie ją liczbą 99. Wyobraź-cie ją sobie możliwie najdokładniej. Następnie pozwól-cie jej zniknąć i zastąpcie ją liczbą 98. Kontynuujcie odli-czanie, dopóki ta czynność nie zacznie od was wymagać zbyt wiele wysiłku. Do tego czasu wasze ciało fizyczne całkowicie się rozluźni.

3. Stańcie się świadomi swojego ciała fizycznego i pomyśl-cie o swoich narządach wewnętrznych, takich jak serce, płuca, żołądek i nerki. Poczujcie je w swojej wyobraźni w taki sam sposób, w jaki chwilę wcześniej dotykaliście zewnętrznych części swojego ciała. Nie musicie znać ich dokładnej wielkości, kształtu i położenia. Po prostu po-czujcie je w swoim umyśle i z wdzięcznością pomyślcie o wszystkim, co dla was robią.

4. zróbcie powolny i głęboki oddech, a następnie zapo-mnijcie o swoim ciele fizycznym. Skoncentrujcie się na swoich emocjach i dopuśćcie je do siebie. Pomyśl-cie o czymś, co niedawno was zasmuciło lub rozzłości-ło. Przypomnijcie sobie cielesne odczucia, które zostały wywołane przez to doświadczenie. Ponownie przeżyjcie


~ 27 ~

całą tę sytuację i obserwujcie zmiany zachodzące w wa-szym ciele. Być może poczujecie ucisk w żołądku. Nie-wykluczone, że nastąpią jakieś zmiany w waszym krąże-niu krwi, a w ciele pojawi się napięcie.

5. zróbcie kolejny powolny i głęboki wdech, a następnie pozwólcie temu doświadczeniu zniknąć. Po chwili za-stąpcie je jakimś ekscytującym, satysfakcjonującym lub radosnym wydarzeniem z niedawnej przeszłości. Po-nownie przeżyjcie tę sytuację i przypomnijcie ją sobie ze szczegółami. zwracajcie uwagę na zmiany zachodzą-ce w waszym ciele. Być może poczujecie radosne pod-niecenie i zaczniecie się uśmiechać. Niewykluczone, że poczujecie coś w pobliżu serca.

6. zróbcie powolny i głęboki oddech, a następnie skon-centrujcie się na swoim sercu. Pozwólcie, aby przez całe wasze ciało przepływała miłość. zwracajcie uwagę na wszystkie odczucia i doznania w okolicy waszego serca.

7. zróbcie kolejny powolny i głęboki wdech, a następnie zwróćcie uwagę na swoje procesy myślowe. W świa-domości każdego człowieka codziennie pojawia się mniej więcej od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu ty-sięcy myśli. Większość z nich jest przypadkowa. Spró-bujcie przez minutę lub dwie nie oceniać myśli, które pojawiają się w waszym umyśle. Po prostu pozwalajcie, aby swobodnie przychodziły i odchodziły. Niech wasze myśli poruszają się w dowolnym kierunku.

8. Kiedy poczujecie się gotowi, zacznijcie przekształcać myśli przepływające przez wasz umysł. Przyglądajcie się im i celowo zmieniajcie każdą z nich w coś innego.

~ 28 ~


9. zróbcie powolny i głęboki oddech. Leżcie wygodnie i rozmyślajcie o medytacji, która za chwilę dobiegnie końca. Wejdźcie w spokojny, wyciszony i rozluźniony stan świadomości. Pomoże wam to zrozumieć, że jeste-ście czymś znacznie więcej niż ciałem fizycznym. Przed chwilą doświadczyliście wpływu myśli i emocji na wasz organizm. zobaczyliście, że jesteście w stanie celowo zmieniać swoje procesy myślowe. W rezultacie mogli-ście przekonać się o tym, że chociaż tego nie widzicie, oprócz ciała fizycznego macie również ciało emocjonal-ne i ciało mentalne. Doświadczyliście ponadto potoku miłości w okolicy serca. znajduje się tam jedna z czakr. Czakry odgrywają ważną rolę w sprawnym funkcjono-waniu ciał subtelnych. opowiem o nich w dalszej czę-ści książki.

10. Pozostańcie w tym spokojnym i wyciszonym stanie świadomości jeszcze przez minutę lub dwie. Możecie powtórzyć niektóre etapy ćwiczenia, aby ponownie do-świadczyć wywoływanych przez nie doznań.

11. Kiedy poczujecie się gotowi, zróbcie trzy powolne i głę-bokie oddechy, po czym otwórzcie oczy. Przez minutę lub dwie leżcie w bezruchu, a następnie wstańcie. Po wykonaniu tego ćwiczenia powinniście coś zjeść lub wypić. Pomoże to wam na nowo się uziemić.


~ 29 ~

KoLory aury

Gdy po raz pierwszy zobaczycie aurę, prawdopodobnie będzie ona wyglądać jak biała chmura. Dzięki praktyce stopniowo zaczniecie widzieć różne kolory. Każda aura ma barwę podstawową, która do-starcza ważnych informacji o człowieku i odzwierciedla jego emo-cjonalną, mentalną oraz duchową naturę.

Ponadto aura składa się z promieni w różnych kolorach. ema-nują one z ciała fizycznego we wszystkich kierunkach. Niektórzy nazywają je „falami myślowymi”, jako że nasze myśli i emocje wy-wierają ogromny wpływ na aurę. Fale myślowe pojawiają się i zni-kają. Nie są one trwałym elementem aury. Prawdopodobnie jest to dla nas korzystne, ponieważ nikt nie chciałby być bezustannie „czerwony z wściekłości” albo „zielony z zazdrości”.

Nasza aura przez cały czas wchodzi w interakcje z aurami lu-dzi, z którymi nawiązujemy kontakt w ciągu dnia. Kiedy spotyka-cie kogoś, kogo lubicie, wasza aura się otwiera i przenika się z aurą drugiego człowieka. Jeżeli dwie osoby są w sobie głęboko zakocha-ne, ich pola energetyczne się łączą, tworząc wielką i promiennie piękną aurę. oczywiście nie wszystkich spotykanych ludzi darzy-my sympatią lub miłością. Jeżeli ktoś nie przypadnie nam do gu-stu, nasza aura i aura tej osoby zaczną siebie nawzajem odpychać. Może się to wydarzyć błyskawicznie. Jeśli bez żadnego wyraźnego powodu natychmiast poczujecie do kogoś niechęć, znajdzie to od-zwierciedlenie zarówno w waszej aurze, jak i w aurze drugiej osoby. Wasze pole energetyczne będzie dominować nad aurą niektórych ludzi. Będzie łączyć się z aurami lubianych przez was ludzi i odpy-chać aury osób, za którymi nie przepadacie. Pole energetyczne cały czas funkcjonuje w taki sposób.

Czy zwróciliście kiedyś uwagę na to, że gdy pojawia się jakaś osoba, energia pomieszczenia natychmiast zmienia się? Wynika to

~ 30 ~


z tego, że aura tego człowieka wpływa na pola energetyczne wszyst-kich ludzi obecnych w pokoju. Czy kiedykolwiek zdarzyło się wam od razu kogoś polubić? Było to spowodowane tym, że dwie aury przyciągnęły siebie nawzajem.

Człowiek w momencie narodzin nie ma swojego pola energe-tycznego. zaczyna się ono pojawiać, gdy dziecko robi swój pierwszy oddech*. Można wysunąć wniosek, że aura jest zbudowana z ener-gii, którą ciało wchłania za pomocą oddechu, a następnie emituje na zewnątrz w formie pola energetycznego.

Aura noworodka jest niemal bezbarwna. zanim dziecko skoń-czy trzeci miesiąc życia, jego pole energetyczne zyskuje srebrny od-cień. Następnie kolor srebrny stopniowo zmienia się w błękit. Jest to oznaka rozwoju inteligencji. zazwyczaj dzieje się to pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia dziecka. W tym okresie wokół głowy pojawia się żółta mgła. Świadczy to o pojawieniu się proce-sów myślowych. Wraz z upływem czasu owa mgła staje się jaśniej-sza i bardziej intensywna, ponieważ dziecko przez cały czas myśli i uczy się nowych rzeczy. oczywiście aura rozwija się wraz z czło-wiekiem. rozrastające się pole energetyczne odzwierciedla nasze możliwości i stopniowo zaczyna przybierać trwałe kolory. Gdy mło-da osoba rozpoczyna naukę w szkole, jej aura ma już wyraźne bar-wy. Błękit przez cały czas pozostaje obecny na dalszym planie i za-zwyczaj staje się widoczny tylko wtedy, gdy dziecko źle się czuje. Wraz z rozwojem człowieka kolor ten stopniowo zanika.

Każda aura powinna być duża, świetlista oraz tryskająca ener-gią, entuzjazmem i dobrym zdrowiem. Bardzo niewiele osób ma jednak takie pole energetyczne. Przeciętny człowiek ma przeciętną aurę. Jeżeli będzie wielkoduszny, jego pole energetyczne na jakiś czas się powiększy i stanie się piękniejsze. osoby, które z natury są

* Ursula roberts, The Mystery of the Human Aura, Samuel Weiser, Inc., york Beach (w stanie Maine) wydanie poprawione 1984, str. 7. (Książa pierwotnie została wydana przez The Spiritualist Association of Great Britain, Londyn 1950).

1. czym jes t au ra?

dobre, życzliwe i wspaniałomyślne, mają wielką aurę o przepięk-nych kolorach. Barwy te wyglądają tak, jakby zostały namalowa-ne pastelami.

W następnym rozdziale nauczycie się wyczuwać i odczytywać aury, dzięki czemu rozwiniecie swoją świadomość auryczną.

kompletny przewodnikodczytywania

i uzdrawiania aury

Zamów książkę

sprawdź pełną ofertę wydawnictwa na

Bądź na bieżąco i śledź nasze wydawnictwo na Facebooku:

www.facebook.com/illuminatiopl

Książki wydawnictwa illuminatio znajdziesz również w Magicznej Galerii

www.CzaryMary.pl

spodobał ci się fragment który prZecZytałeś?

www.illuminatio.pl

w księgarni Illuminatio

https://www.facebook.com/illuminatiopl

http://www.illuminatio.pl

http://www.illuminatio.pl/nasze_ksiazki/

Przełożył...** Sheila ostrander i Lynn Schroeder, The Schlieren System—An Aura Detector?,...

Documents

Transcript of Przełożył...** Sheila ostrander i Lynn Schroeder, The Schlieren System—An Aura Detector?,...