PRZEMOC RODZI PRZEMOC.

TO ODE MNIE ZALEŻY PRZYSZŁOŚĆ MOJEGO DZIECKA.

„WYWIADÓWKA INACZEJ” –

trzecie spotkanie

z Rodzicami

Oprac. Agnieszka Masłyk – pedagog szkolny

ZAPRASZAM DO ZAJĘCIA MIEJSC W PÓŁKRĘGU

Mam nadzieję, że dzisiejsze spotkanie…

Słowo, które kojarzy mi się z przemocą…

SŁOWO WSTĘPU

Prawie każdy z nas słyszy codziennie słowo przemoc, agresja. Jednakże niewiele osób zastanawia się głębiej nad tym, czego te terminy dotyczą.Słychać je na każdym kroku (w radiu, telewizji, w bliskim otoczeniu).Dopóki przemoc i agresja nie dotyczą nas samych, nie zwracamy na nią uwagi

Czy tak być powinno ? Czy powinniśmy przechodzić obojętnie obok tego problemu ?

CZYM JEST AGRESJA I PRZEMOC?

Agresja /W. Okoń/- działanie skierowane przeciwko ludziom lub przedmiotom wywołującym u osobnika niezadowolenie lub gniew. Agresja jest odpowiedzią na frustrację.

Agresja- impuls, wyładowanie emocji, jest zawsze wynikiem frustracji.Mówi się, że agresja jest dramatycznym wołaniem o pomoc. Przemoc- wszelkie nieprzypadkowe akty godzące w osobistą godność jednostki lub przyczyniające się do fizycznej lub psychicznej szkody osoby, wykraczające poza społeczne zasady wzajemnych relacji.

CZYM JEST AGRESJA I PRZEMOC?

Przemoc fizyczna- jest to każde agresywne zachowanie skierowane przeciwko ciału ofiary, mogące prowadzić

do bólu i fizycznych obrażeń. Formy tej przemocy: popychanie, odpychanie, szczypanie, ściskanie, potrząsanie,

szarpanie, gryzienie, kopanie itp. oraz bicie przedmiotami lub użycie broni.

Przemoc psychiczna- to agresywne zachowanie (zwykle werbalne) wywołujący emocjonalny ból lub cierpienie, mające na ogół charakter poniżający, budzący poczucie zagrożenia np. wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, ośmieszanie, karanie lub odmawianie uczuć, brak zainteresowania, szacunku, ograniczanie snu, pożywienia, wmawianie choroby psychicznej.

WPŁYW RODZINY I SZKOŁY NA SYSTEM WARTOŚCI DZIECKA

Jaki wpływ ma szkoła na

wychowanie dziecka?

Jaki wpływ ma rodzina na wychowanie dziecka?

JAK WYCHOWAĆ RASOWYCH CHULIGANÓW

Od wczesnych lat należy dać dziecku wszystko, czego tylko pragnie.

Trzeba się śmiać z jego nieprzyzwoitych grubiańskich słów. Będzie się uważać za mądre i dowcipne.

Należy je odgradzać od wszelkich wpływów religijnych. Żadnej wzmianki o Bogu. Nie posyłać na religię, nie nakłaniać do kościoła, Gdy dorośnie samo wybierze sobie religię i światopogląd.

Nie wolno mówić dziecku, że źle postępuje.Nigdy! Biedactwo gotowe nabawić się kompleksu winy. Acobędzie, gdy później przydarzy mu się nieszczęście– np. gdy je zaaresztują za kradzież

samochodu? Ile się nacierpi w przekonaniu, że całe społeczeństwo je prześladuje.

JAK WYCHOWAĆ RASOWYCH CHULIGANÓW

Konsekwentnie róbcie wszystko za dziecko: gdy porozrzuca

dookoła siebie rzeczy, sami podnieście na swoim miejscu. W ten sposób nabierze przekonania, że odpowiedzialność za to, co robi, nie spoczywa na nim, lecz na otoczeniu.

Pozwalajcie dziecku wszystko czytać, wszystko oglądać w telewizji, wszystko spróbować. Tylko w taki sposób nabierze doświadczenia i pozna, co jest dla niego dobre, a co złe.

Kłóćcie się zawsze Ew jego obecności. Gdy Wasz małżeństwo się rozleci, dziecko nie będzie zszokowane.

Dawajcie mu tyle pieniędzy, ile zechce. Niech nie musi ich zarabiać. Byłoby tragiczne, gdyby dziecko musiało się tak męczyć, jak Wy kiedyś

JAK WYCHOWAĆ RASOWYCH CHULIGANÓW

Zaspokajajcie wszystkie jego życzenia. Niech odżywia się najlepiej, używa trunków i narkotyków, ma wszystkie wygody. Gdyby odczuwało jakiś brak, nie będzie sobą, stanie się człowiekiem nerwowym, obdarzonym kompleksami.

Stawajcie zawsze w obronie dziecka. Obojętne z kim popadnie w konflikt – z policją, nauczycielami

czy sąsiadami Nie wolno dopuścić, by mu ktoś wyrządził krzywdę; tylko ono może bezkarnie krzywdzić innych (poczynając od babci, kolegów itp.)

Zaspokajajcie wszystkie jego życzenia. Niech odżywia się najlepiej, używa trunków i narkotyków, ma wszystkie wygody. Gdyby odczuwało jakiś brak, nie będzie sobą, stanie się człowiekiem nerwowym, obdarzonym kompleksami.

JAK WYCHOWAĆ RASOWYCH CHULIGANÓW

Stawajcie zawsze w obronie dziecka. Obojętne z kim popadnie w konflikt – z policją, nauczycielami

czy sąsiadami Nie wolno dopuścić, by mu ktoś wyrządził krzywdę; tylko ono może bezkarnie krzywdzić innych (poczynając od babci, kolegów itp.)

Jeśli mimo takiej wolności i przywilejów, jeśli mimo tylu dowodów Waszej miłości dziecko Wam się uda i nie

wyrośnie z niego chuligan, to nie potrzebujecie winić samych siebie. Zrobiliście sami co tylko się dało, aby je zepsuć. Po prostu dziecko nie zrozumiało

waszego poświęcenia.

Policja w Houston, Teksas, USA

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE POWSTAWANIU AGRESJI W

SZKOLE Niepowodzenia w nauce.

Brak akceptacji w grupie rówieśniczej.

Brak możliwości indywidualnego traktowania ucznia w jego problemach szkolnych.

Wywieranie presji przez uczniów starszych i odwrotnie.

Porównywanie dziecka do dziecka.

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE POWSTAWANIU AGRESJI W

SZKOLE Frustracje przyniesione z domu.

Niezaspokojone podstawowe potrzeby dziecka (potrzeba miłości, akceptacji, potrzeba żywienia, potrzeby ekonomiczne).

Chęć zwrócenia na siebie uwagi.

Brak zrozumienia.

Niska samoocena.

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE POWSTAWANIU AGRESJI W

SZKOLE Ograniczone możliwości realizacji zainteresowań i zamiłowań.

Zbyt częste stosowanie zakazów i nakazów.

Poczucie niesprawiedliwości.

Wyścig szczurów- zła rywalizacja.

Agresywne wzorce wynoszone z domu :

brak tolerancji szacunku dla cudzej pracy

brak poszanowania godności ucznia i nauczyciela

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE POWSTAWANIU AGRESJI W

SZKOLE Różnice w statusie materialnym rodzin dzieci.

Negatywny wpływ mediów na zachowanie dzieci.

Znieczulica społeczna wobec agresywnego zachowania starszych.

Agresywne postawy rodziców wobec siebie i dzieci.

Trudności w nauce; „ nie mogę dorównać innym...”

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE POWSTAWANIU AGRESJI W

SZKOLE

Bezstresowe wychowanie (egoizm, egocentryzm).

Nadopiekuńczość.

Brak zainteresowania rodziców sprawami dzieci.

Pracoholizm rodziców.

ABC RODZICA

Znajdźmy czas na rozmowę z dzieckiem. Nie wyrażajmy się lekceważąco o nauce, bo Wasze dziecko jest wiernym słuchaczem i bacznym obserwatorem. Unikajmy okazywania dziecku współczucia z powodu „nadmiaru zajęć” doskonale sobie z tym poradzi. Nie zwalniajmy dziecka z obowiązków domowych, potrafi je pogodzi z obowiązkami szkolnymi. Stwórzmy przyjemną atmosferę.Pamiętajmy, że być serdecznym, nie znaczy być

pobłażliwym. Nie wyśmiewajmy słabych efektów pracy dziecka, nie porównujmy z innymi dziećmi i nie ośmieszajmy przed rówieśnikami.  

WASZE DZIECKO JEST NIEPOWTARZALNĄ INDYWIDUALNOŚCIĄ

OCEŃ MOJE ZAJECIA

1. Co Państwu podobało się w zajęciach? Proszę wymienić.

2. Co Państwo spakowalibyście do walizki, aby wynieść

z dzisiejszego spotkania do pracy z własnym dzieckiem?

3. Czego Państwu brakowało w zajęciach bądź nie podobało się i wyrzucilibyście do kosza?

Proszę wymienić.