Polem srebrzystym, polem zimowym, wędruje orszak mikołajowy. Najpierw Aniołki idą parami. Niosą koszyczki. Z czym? Z prezentami! Potem Mikołaj poważnie kroczy, wśród zmarszczek błyszczą niebieskie oczy.

Mikołaj także ma paczek mnóstwo, a lód na rzece świeci jak lustro. Za Mikołajem w śnieżnej zamieci idą choinki. Dokąd? Do dzieci! Wędruje orszak Dalej i dalej… A dzieci w domach

nie śpią dziś wcale! Dorota Gellner „Orszak mikołajowy”

Wszystkim naszym Wychowankom, ich Rodzicom i bliskim z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia dużo radości i pokoju, spełnienia marzeń tych małych i tych wielkich, bo wszystkie marzenia są do spełnienia…

Redakcja

Przedszkolne nowinki BIULETYN INFORMACYJNY PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO

W TANOWIE – GRUDZIEŃ 2011

010

2

W tym numerze:

1. Czy podtrzymywać wiarę dziecka w Świętego Mikołaja?

2. Jak oduczyć dziecko nadmiernego jedzenia słodyczy?

3. Dziecko z depresją w przedszkolu.

Czy podtrzymywać wiarę dziecka w Świętego Mikołaja?

Już niedługo Gwiazdka, chwile na które wszystkie dzieci z utęsknieniem czekają. Z pewnością większość rodziców zakupiła prezenty dla swoich dzieci, część zrobi to dopiero wkrótce. Niektórzy mają pewnie też spore dylematy w związku z tym dniem – czy powinni wmawiać dziecku, że Mikołaj istnieje? Co będzie za kilka lat, gdy ich maluch dorośnie, pozna prawdę i zarzuci im oszustwo? Z drugiej strony, dzień

Świętego Mikołaja to przecież piękna tradycja, dzieci na całym świecie obdarowywane są prezentami – czy pozbawiać tej przyjemności nasze pociechy?

Trochę historii

Święty Mikołaj był biskupem, pochodzącym prawdopodobnie z bogatej rodziny. W diecezji Myry zasłynął wielką dobrocią, troską o wiernych i cudami. Zmarł około 350 roku, a na jego temat powstało mnóstwo legend. Jedna z nich mówi o tym, że Mikołaj cały swój majątek rozdał ubogim – stąd zapewne wszedł do tradycji jako święty, który obdarowuje prezentami.

3

Popularne w tradycji wyobrażenie Świętego Mikołaja to mieszanina bóstw i legend z różnych kultur – niderlandzkiej (z niej zaczerpnęliśmy zwyczaj obdarowywania dzieci prezentami), germańskiej (wizerunek świętego powożącego zimą sanie). W kulturze rosyjskiej mikołaj to Dziadek Mróz. Dzisiejszy wizerunek sędziwego dziadka w czerwonej czapce z długą białą brodą zawdzięczamy amerykańskiej popkulturze. Jest on co roku wykorzystywany głównie w celach marketingowych, zachęcając nas do kupienia prezentów najbliższym.

Jak legenda św. Mikołaja wpływa na nasze dziecko?

Dzieci oczywiście uwielbiają Gwiazdkę, dzień który nieodłącznie kojarzy im się z prezentami. Już wcześniej piszą listy do świętego mikołaja, które wręczają rodzicom, aby je wysłali, chowają pod poduszkę, kładą na oknie… Czy warto zatem odbierać te radosne chwile naszym dzieciom oświadczając im, że mikołaj to tylko wymysł i nie ma sensu obchodzić tego święta?

Dzieci dość szybko orientują się, że mikołaj jest postacią fikcyjną – czasem zasłyszą to od starszego kolegi, czasem uda im się podpatrzyć zakładającego pod drzwiami białą brodę wujka, niektóre odkryją prezenty w szafie rodziców… Zwykle jednak same jeszcze przez jakiś czas się oszukują, by przedłużyć okres dziecinnej wiary w świętego, który kocha wszystkie dzieci i co roku spełnia ich marzenia.

Wiara w mikołaja jest czymś magicznym, bajkowym dla dziecka. Świętego przynoszącego prezenty uosabia z kimś dobrym i sprawiedliwym – bo obdarowuje nie tylko jego, ale wszystkie dzieci, na całym świecie. Taki magiczny, bezpieczny świat jest potrzebny dziecku, jest naturalnym i niezbędnym łącznikiem, pozwalającym wejść stopniowo w świat realny, rzeczywisty.

Gdy dziecko zacznie nas pytać o prawdziwość postaci mikołaja, porozmawiajmy z nim szczerze. Wytłumaczmy, że to piękna tradycja, opowiedzmy o postaci świętego lub posłużmy się opowiadaniami, które nas kiedyś czarowały swym pięknem i roztaczały wokół świąt Bożego Narodzenia aurę tajemniczości i miłości. Bo jeśli coś chcemy ofiarować naszym dzieciom, to niepewno jest to te wspaniałe oczekiwanie na spełnienie najskrytszych marzeń. W baśniach i legendach nie ma przecież nic złego, a nóż kryje się w nich ziarenko prawdy?

4

Dziecko, nawet jeśli początkowo będzie czuło się oszukane, szybko wybaczy nam to nieszkodliwe kłamstwo i już w następnym roku znów będzie czekało na prezenty.

Aneta Howaniec

Jak oduczyć dziecko nadmiernego jedzenia słodyczy?

W okresie bożonarodzeniowym problem ten może być szczególnie naglący. Zewsząd nasze pociechy otrzymują wtedy słodycze, są częstowane czekoladowymi mikołajkami lub w paczce od Mikołaja otrzymują takowe. Czy zatem wkładać je do środka paczki czy nie? Odpowiedź wydaje się oczywista i większość z nas obdaruje swe dzieci słodyczami w te święta. A co zrobić, kiedy jest już za późno i nasze pociechy jedzą za dużo słodyczy? Jak oduczyć dziecko bezwiednego sięgania po słodkości, gdy tylko nadarzy się ku temu okazja? Poniżej kilka porad, które mogą pomóc rodzicom w walce z tym problemem.

Gdy dziecko jest już przedszkolakiem: 1. Zdiagnozujmy problem, przeanalizujmy, kiedy my (jako rodzice), jak i nasze dziecko sięgamy po słodycze – np. czy robimy to dla poprawienia nastroju, z braku czasu na przygotowanie wartościowego posiłku, z powodu zwiększenia zapotrzebowania kalorycznego po wysiłku fizycznym, ze stresu, z samotności, dla uspokojenia czy z powodu nawyku, etc..? Po postawieniu diagnozy i znalezieniu problemu postarajmy się wypracować inne strategie radzenia sobie w tych sytuacjach. 2. Ograniczajmy spożywanie słodyczy swojemu dziecku, róbmy to spokojnie i stopniowo, bo „co nagle, to po diable”. 3. Pamiętajmy, że jeśli pozwalamy dzieciom na jedzenie słodyczy, to starajmy się by spożywały je po głównych posiłkach.

5

4. Rozmawiajmy ze swoim dzieckiem o negatywny skutkach jedzenia słodyczy, podawajmy obrazowe przykłady, nawet gdybyśmy mieli to robić kilkakrotnie, pamiętajmy o argumentowaniu w oparciu o konkrety, w porządku przyczyna – skutek. „Jeśli zjesz garść cukierków to może cię rozboleć od nich brzuch”. 5. Mnóżmy doświadczenia smakowe swego dziecka poprzez wspólne gotowanie, uczyńmy z tego wielką zabawę i frajdę, niech to będzie nasz wspólny czas, pozwólmy dziecku na inwencję i kreatywność. 6. Jeśli jesteśmy przyzwyczajeni do podjadania podczas oglądania TV, jedzmy przekąski z warzyw i owoców, orzechów i rodzynek. 7. Nie nagradzajmy słodyczami i nie dawajmy ich w prezencie. 8. Pamiętajmy, że większość z nas sięga po słodycze dlatego, by zniwelować stres, uspokoić się, polepszyć swój nastrój – dlatego dawajmy swemu dziecku bliskość, poczucie bezpieczeństwa, bądźmy otwarci na rozmowę, bo to najlepszy sposób rozładowania napięcia. 9. Prowadźmy aktywny tryb życia - nie unikajmy aktywności fizycznej, bo to najlepszy przykład dla naszych dzieci, a także świetny sposób na spalenie zbędnych kalorii. 10. Dbajmy o aktywność ruchową naszych dzieci. 11. Jako rodzice bądźmy zawsze konsekwentni, pamiętajmy, że „gramy do tej samej bramki”. Nie może być tak, że jeden rodzic wprowadza zasadę, a drugi ją łamie (to dotyczy także babci i dziadków). 12. Sami odżywiajmy się w sposób zdrowy i różnorodny. 13. Pamiętajmy, że nie wolno popadać w skrajności i że zakazany owoc smakuje najbardziej – ustalmy więc czas, rodzaj i ilość słodyczy, które jeść można. A. Tkaczewska - Bobka

6

„One są wśród nas”

Dziecko z depresją w przedszkolu

Depresja to długotrwały, szkodliwy i poważny stan,

charakteryzujący się nadmiernym obniżeniem nastroju oraz innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi oraz fizycznymi. Do niedawna chorobę tą rozpoznawano jedynie u dorosłych, ale obecnie wiadomo już, iż wśród dzieci w wieku przedszkolnym również ona występuje. Ponieważ dzieciom trudniej niż dorosłym nazwać swe uczucia, częściej wyrażają je w swoich zachowaniach, które bardziej przyciągają uwagę otoczenia, jednak na depresję mogą cierpieć zarówno dzieci drażliwe, cechujące się złym zachowaniem, jak i dzieci spokojne i wycofane. Depresja okresu dzieciństwa najczęściej współwystępuje z zaburzeniami lękowymi oraz z zaburzeniami eskternalizacyjnymi, czyli zaburzeniami opozycyjno – buntowniczymi zachowania oraz zespołem nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi. Objawami depresji u dzieci są: - smutek, - ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań lub aktywności, które dotychczas sprawiały dziecku przyjemność, - zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej – pobudzenie lub spowolnienie, - poczucie winy i bezradności, - niskie poczucie własnej wartości, - spadek energii i nadmierna męczliwość, - zaburzenia koncentracji uwagi, - wzrost lub spadek apetytu - zmiana wzorca odżywiania się i snu poprzez utrzymujące się wyraźne trudności z zasypianiem lub bardzo wczesne wybudzanie się. Należy pamiętać, iż u wielu dzieci cierpiących na depresję, głównym nastrojem nie jest smutek, lecz drażliwość. Dzieci w wieku przedszkolnym nie dysponują jeszcze odpowiednim słownictwem, by mogły szczegółowo opisać swoje uczucia, nie rozumieją terminów takich jak samoocena, wina, czy koncentracja uwagi, nie potrafią więc tym samym precyzyjnie określić swoich nastrojów, mogą natomiast swoje problemy sygnalizować poprzez zachowanie. Typowe zachowania, mogące

7

świadczyć o wystąpieniu depresji, obok zmiany wzorca odżywiania i snu, to: - trudna do wyjaśnienia drażliwość, - apatia, - wycofanie się z aktywnego udziału w zajęciach, - niechęć do współpracy z innymi lub całkowita odmowa współpracy, zachowania aspołeczne, - trudności w usiedzeniu bez ruchu, niespokojne kręcenie się, niepokój manipulacyjny, np. pociąganie lub skręcanie włosów, skubanie skóry lub fragmentu odzieży czy też innych przedmiotów, często pozostające w wyraźnym kontraście z ogólnym spowolnieniem psychoruchowym oraz monotonnym, często bardzo cichym i skąpym sposobem wypowiadania się, - nagłe wybuchy złości, częste pretensje, - wzmożona płaczliwość, - widoczne przejawy napięcia, niepokoju, lęku, - skargi na bóle różnych części ciała, mimo braku przyczyn somatycznych. Przyczyny wystąpienia klinicznej depresji są złożone, pod uwagę należy brać przede wszystkim wpływ środowiska zewnętrznego, ale również procesy biochemiczne występujące w mózgu, pomiędzy którymi mogą występować zaburzenia równowagi, ale także czynniki genetyczne. Bardzo ważną rolę odgrywa środowisko społeczne i atmosfera rodzinna, ponieważ na rozwój depresji mogą wpływać takie czynniki jak: - nadużywanie alkoholu przez członków rodziny, - przemoc w rodzinie, - przewlekła choroba rodzica, innego członka rodziny lub samego dziecka, - utrata ukochanej osoby, spowodowana śmiercią lub innymi sytuacjami, np. rozwodem rodziców, - sytuacje psychicznego, fizycznego lub seksualnego wykorzystywania przez opiekunów, - zaniedbanie, - brak zainteresowania, - wrogość i emocjonalne odrzucenie, - obarczanie dziecka zbyt dużą odpowiedzialnością, przerastającą jego możliwości, - trudna sytuacja materialna oraz społeczna izolacja rodziny. Spośród wymienionych czynników wyróżniają się trzy, które szczególnie silnie wpływają na nawroty stanów depresyjnych u dziecka i są to choroba psychiczna któregoś z rodziców, przemoc

8

w rodzinie oraz rozwód rodziców. Małe dziecko, utraciwszy kontakt z najbliższym opiekunem, czy to z powodu realnej straty spowodowanej śmiercią, chorobą czy rozwodem, czy też z powodu odrzucenia i deprywacji podstawowych potrzeb emocjonalnych, może zachorować na depresję, ponieważ przeżywa wówczas silną złość i wrogość, które kieruje przeciwko sobie. Nieprawidłowe relacje rodzinne z jednej strony prowadzą do negatywnych przekonań na temat własnej wartości, a z drugiej utrudniają dziecku nabywanie ważnych umiejętności adaptacyjnych, umożliwiających radzenie sobie z trudnymi wydarzeniami. U dziecka pozbawionego poczucia bezpieczeństwa i akceptacji może rozwijać się negatywny stosunek do samego siebie, prowadzący do późniejszego obarczania się winą. Leczenie depresji u dzieci powinno być kompleksowe, ukierunkowane zarówno na objawy choroby, jak i związane z wiekiem potrzeby rozwojowe. Powinno ono uwzględniać wszystkie sfery nieprawidłowości funkcjonowania, czyli trudności społeczne, trudności w kontrolowaniu emocji, nieprawidłowe relacje rodzinne oraz dysfunkcjonalne przekonania dotyczące własnej osoby i innych ludzi. Podobnie jak u dorosłych, u dzieci w przypadkach mniej nasilonej depresji stosuje się psychoterapię, w zależności od potrzeb indywidualną, grupową lub rodzinną, podczas której terapeuta stara się pomóc małemu pacjentowi w poznaniu i zrozumieniu siebie. Istnieje kilka rodzajów psychoterapii. Psychoterapia poznawczo – behawioralna zakłada, że emocje dziecka kontrolowane są przez jego sposób myślenia, spostrzeżenia i posiadane opinie na temat samego siebie, świata i innych, leczenie polega na zmianie negatywnych przekonań i wzorców myślenia u dziecka. Jest to obecnie najskuteczniejsza terapia, stosowana w przypadku depresji u dzieci. Innym rodzajem psychoterapii jest terapia interpersonalna , opierająca się na założeniu, że trudności w relacjach z innymi mogą wywoływać lub nasilać depresję, więc w tej terapii nacisk kładziony jest na zrozumienie choroby i jej powiązań z problemami w relacjach społecznych. Jeszcze innym rodzajem psychoterapii jest terapia psychodynamiczna, zakładająca uwarunkowanie funkcjonowania dziecka od wydarzeń z jego przeszłości, a także od czynników genetycznych i aktualnej sytuacji. W trakcie terapii rozpoznawane są emocje i nieuświadomione motywy kierujące zachowaniem dziecka. Często niezbędna jest terapia rodzinna, ponieważ nieprawidłowe relacje rodzic – dziecko i zaburzone związki rodzinne są jednym z

9

głównych czynników wywołujących depresję. W pewnych sytuacjach niezbędne jest niezbędne jest leczenie farmakologiczne, choć u dzieci nie jest ono tak skuteczne jak u dorosłych. Nowoczesne leki przeciwdepresyjne działają wybiórczo, jednak w trakcie terapii może wystąpić szereg niekorzystnych efektów ubocznych, takich bóle i zawroty głowy, nudności i bóle brzucha, przyspieszenie perystaltyki jelit, problemy z zasypianiem lub senność, które nie wpływają korzystnie na postępy w psychoterapii.

Ważnym czynnikiem zapobiegającym późniejszym zaburzeniom emocjonalnym i stanom depresyjnym jest bezpieczne, stabilne otoczenie, w którym dziecka spędza pierwsze lata swojego życia. Dla prawidłowego rozwoju dziecka oraz poczucia jego bezpieczeństwa i pewności siebie konieczna jest spokojna atmosfera w domu. Oprócz przyjaznej i akceptującej postawy najbliższych, istotne znaczenie w podtrzymaniu zdrowia psychicznego ma stabilna atmosfera w środowisku przedszkolnym, a bardzo istotne jest zapobieganie takim negatywnym czynnikom jak przemoc czy nasilona rywalizacja ze strony rówieśników. Chociaż określenie czynników środowiskowych wywołujących depresję jest dość proste, to jednak zapobieganie im sprawia wiele trudności. W niwelowaniu niekorzystnych oddziaływań środowiskowych pomocne może okazać się uświadamianie dziecku ryzyka, jakie niesie ze sobą przemoc, w tym także przemoc rówieśnicza i zapewnianie dziecku możliwości uzyskania pomocy w przypadku jej wystąpienia w środowisku dziecka, a także akceptacja i docenianie, sprzyjające swobodnemu wyrażaniu przez dziecko uczuć i myśli. reakcją na silny stres i zaburzenia adaptacyjne.

Małgorzata Głuszyk

N a sz p rzed szko lny humo r :

Ciekawe wypowiedzi 5- Latków:

Filip: A ja kiedyś widziałem aniołka zabitego na chodniku, zły zabił go pazurem.

Mateusz N.: A ja jak się urodziłem w epoce dinozaurów to aniołka zabił ptak…- dodaje z przejęciem kolega.

10

UWAGA KONKURS !!! "ZDROWY TALERZ PRZEDSZKOLAKA"

Zapraszamy dzieci wraz z rodzicami do udziału w konkursie "Zdrowy Talerz Przedszkolaka". Prosimy o zapoznanie się z regulaminem konkursowym. Zachęcamy do udziału!

W konkursie mogą wziąć udział uczestnicy, którzy do dnia 9 stycznia 2012 r. złożą swoje prace u nauczycielek grup.

Konkurs polega na wykonaniu dowolną techniką wizualizacji zdrowego posiłku, zgodnego z zasadami Piramidy Żywienia Przedszkolaka. Praca może być przestrzenna lub jednopłaszczyznowa (rysunek). Jeśli jej gabaryty lub technika wykonania uniemożliwiają przesłanie drogą pocztową może być w formie zdjęcia.

W Konkursie przewidziano 3 nagrody główne dla najlepszych prac w postaci książek oraz 10 nagród dodatkowych.

Wyłonienie zwycięzców nastąpi dnia 5 lutego 2012 r. Przy ocenie prac konkursowych komisja będzie brać pod uwagę w równym stopniu następujące kryteria: estetykę pracy, interesujący pomysł, czasochłonność i stopień trudności wykonania pracy konkursowej.

11

W grudniu czekają nas:

05.12.11r. godz.: 16:30 – dekorowanie przedszkola na

Mikołajki. Zapraszamy wszystkich chętnych rodziców

06.12.11r. godz.: 10:00 - Mikołajki w przedszkolu.

08.12.11r. godz.: 16:00 – Zebranie Rady Rodziców.

12.12. - 23.12.11r. – Kiermasz świąteczny, z którego

dochód będzie przeznaczony na zakup pomocy

multimedialnych do przedszkola.

14.12.11r. godz.: 15:00 – Spotkanie przy choince z

rodzicami grupy IV.

15.12.11r. godz.: 11:00 – Kolędowanie w kościele w

Tanowie starszych grup przedszkolaków.

15.12.11r. godz.: 15:30 – Spotkanie przy choince z

rodzicami grupy II (dzieci 4-letnie).

16.12.11r. godz.: 15:30 – Spotkanie przy choince z

rodzicami grupy I (dzieci 3-letnie).

20.12.11r. godz.: 15:30 – Spotkanie przy choince z

rodzicami grupy III.

22.12.11r. godz.:11:00 – Wigilia w przedszkolu z

tradycyjnym barszczykiem i uszkami. Wręczenie

upominków pracownikom przedszkola wykonanych przez

dzieci.