PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE 15.3VIII04PI01 101 Wydział...

Nazwa przedmiotu: Kod przedmiotu:

Typografia w reklamie

15.3VIII04PI01_101

(PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE / Moduł specjalnościowy)

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł:

Wydział Filologiczny, Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa

Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów: Profil kształcenia: Specjalność:

pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki reklamowa,

Rok / semestr: Status przedmiotu / modułu: Język przedmiotu / modułu:

2 / 4 obowiązkowy polski

Forma zajęć: konwersatoria

Wymiar zajęć: 15

Koordynator dr hab. Agnieszka Szczaus

przedmiotu / modułu:

Prowadzący zajęcia: dr hab. Agnieszka Szczaus - konwersatoria

Cel przedmiotu / Celem zajęć jest przybliżenie studentom roli typografii w komunikacji wizualnej, przedstawienie i

modułu: scharakteryzowanie typografii jako istotnego elementu identyfikacji wizualnej.

Wiedza: student zna podstawowe pojęcia dotyczące typografii (np. czcionka, font, krój itp.)

Wymagania wstępne: Kompetencje społeczne: student ma świadomość wpływu formy tekstu drukowanego na jego poprawny

odbiór.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

Odniesienie do Odniesienie do

efektów dla programu

efektów dla obszaru

1. Student ma podstawową wiedzę o środkach typograficznych K_W16 H1A_W10,

Wiedza wykorzystywanych w komunikacji wizualnej (tradycyjnej i H1A_W05,

elektronicznej).

2. Student ma podstawowe umiejętności w zakresie doboru i K_U15 H1A_U04,

oceny środków typograficznych wykorzystywanych w

Umiejętności komunikacji wizualnej (tradycyjnej i elektronicznej).

3. Student rozróżnia, charakteryzuje i ocenia podstawowe K_U15 H1A_U04,

narzędzia typografii oraz narzędzia identyfikacji wizualnej.

Kompetencje społeczne 4. Student ma świadomość znaczenia typografii oraz narzędzi K_K04 H1A_K03,

identyfikacji wizualnej w komunikacji społecznej.

H1A_K04,

TREŚCI PROGRAMOWE Liczba godzin


1. Historia typografii, pojęcie typografii użytkowej, typografii wizualnej 2

2. Podstawowe narzędzia typograficzne (krój pisma, rodziny krojów, rozmiar, kolor czcionki) 6

3. Typografia jako narzędzie identyfikacji wizualnej (logotyp, wizytówka, reklamówka itp.) 3

4. Typografia a zasady identyfikacji wizualnej (na wybranych przykładach Ksiąg identyfikacji wizualnej) 2

5. Plakat, afisz, ogłoszenie jako przykłady typografii wizualnej 2

- praca z materiałem wizualnym

Metody kształcenia - prezentacja

- dyskusja

Metody weryfikacji Nr efektu kształcenia

z sylabusa

efektów kształcenia

* praca pisemna/esej/recenzja

1,2,3,4,

Forma i warunki Zaliczenie z oceną po semestrze 4.

Warunki zaliczenia: przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej

zaliczenia

Ocena końcowa: 100% oceny końcowej na podstawie pisemnej pracy zaliczeniowej

Literatura podstawowa

Florczak J. (Biuletyn PTJ 2004): Zasady funkcjonowania chwytów typograficznych w tekstach perswazyjnych.

Stopa-Pielesz E. (Katowice 2009): Wykłady. Typografia podręczników. Plakat typograficzny. Ewolucja cech krojów pisma.

Bringhurst R. (Kraków 2007): Elementarz stylu w typografii.

Literatura uzupełniająca

Benicewicz-Miazga A. (Gliwice 2012): Grafika w biznesie - projektowanie elementów tożsamości wizualnej - logotypy, wizytówki oraz papier

firmowy..

NAKŁAD PRACY STUDENTA: Liczba godzin

Zajęcia dydaktyczne 15

Udział w konsultacjach 2

Przygotowanie się do zajęć 4

Przygotowanie projektu / eseju / itp. 4

ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz. 25

Liczba punktów ECTS 1


Warsztaty copywriterskie

15.3VIII04PI01_103




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Rafał Sidorowicz


Prowadzący zajęcia: według przydziału czynności

Cel przedmiotu / Przygotowanie studentów do podjęcia pracy w zawodzie copywritera, nauka pisania tekstów

perswazyjnych, planowania kampanii reklamowych, myślenia koncepcyjnego; przygotowanie do

modułu:

świadomego odbioru tekstów reklamowych.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza o języku z zakresu poprawnego formułowania wypowiedzi, stylistyki, ortografii i

interpunkcji.

EFEKTY KSZTAŁCENIA


efektów dla programu efektów dla obszaru

1. Zna podstawowe pojęcia z zakresu redagowania K_W02 H1A_W02,

Wiedza komunikatów informacyjno-perswazyjnych z perspektywy

potrzeb odbiorców i mediów

2. Potrafi stworzyć strategię promocyjną produktu i zaplanować K_U18 H1A_U02,

jego kampanię reklamową. H1A_U04,

Umiejętności 3. Konstruuje poprawne językowo, perswazyjne i atrakcyjne dla

odbiorcy komunikaty ustne, pisemne, tworzy koncepcje

scenariuszy reklamowych.

Kompetencje społeczne 4. Potrafi pracować w zespole i kierować jego pracą. K_K02 H1A_K02,



1. Wykorzystanie właściwości języka w reklamie: liczba, rodzaj, przypadek, stopień, czas, tryb. 2

2. Składnia tekstu reklamowego. Struktury i relacje składniowe – ćwiczenia na tekstach. 4

3. Frazeologia w reklamie jako istotny składnik przekazu. 4

4. Metafora w reklamie – siła skojarzeń. 4

5. Skuteczne hasła i nagłówki - ćwiczenia stylistyczne. 4

6. Tworzenie ogłoszeń i reklam prasowych. 4

7. Artykuły i wywiady sponsorowane. 4

8. Reklama internetowa (mailing i teksty na strony WWW). 4

Metody kształcenia Analiza tekstów z dyskusją, praca w grupach, tworzenie projektów.

Nr efektu kształcenia

Metody weryfikacji z sylabusa

* projekt

1,2,3,4,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,

Forma i warunki ZO

zaliczenia Warunki zaliczenia - pozytywna ocena projektu i aktywności na zajęciach (po 50% oceny końcowej).


Bralczyk J. (1994): Język na sprzedaż.

Lewiński P. (1999): Retoryka reklamy.

Szczęsna E. (2003): Poetyka reklamy.

Zimny R. (2008): Kreowanie obrazów świata w tekstach reklamowych.


Pisarek W. (2006): Słownik terminologii medialnej..




Zdawanie egzaminu lub/i zaliczenia 2


Studiowanie literatury 6





Kulturowe konteksty reklamy

15.3VIII04PI01_96




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Barbara Ochendowska-Grzelak


Prowadzący zajęcia: dr Barbara Ochendowska-Grzelak

Celem przedmiotu jest wdrożenie studentów do kontekstualnej interpretacji reklamy oraz przygotowanie

Cel przedmiotu / do wykorzystywania w celach perswazyjnych różnych tekstów kultury. Kształcenie umiejętności

modułu: obserwowania różnych obszarów kultury artystycznej i popularnej, przejawów popularności konkretnych

tekstów kultury oraz możliwości ich przekształceń i wykorzystania w formach reklamowych.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu kultury masowej i popularnej, właściwości perswazyjnych tekstów kultury,

strategii perswazyjnych i retoryki.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. zna i rozumie pojęcia: kultura masowa, kultura popularna, K_W05 H1A_W10,

sztuka użytkowa, dizajn; ma uporządkowaną podstawową K_W17 H1A_W10,

wiedzę o systemie kultury i jej obiegach społecznych

Wiedza 2. zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

różnych tekstów kultury

K_W17 H1A_W10,

3. Zna zasady krytycznej oceny tekstu reklamowego, K_W22 H1A_W10,

uwzględniające jego aspekty estetyczne i perswazyjne

4. potrafi krytycznie ocenić tekst reklamowy, uwzględniając K_U15 H1A_U04,

jego aspekty estetyczne i perswazyjne

5. umie samodzielnie wyszukać i gromadzić materiały K_U01 H1A_U01,

niezbędne do krytycznej interpretacji reklamy

6. umie zastosować posiadaną wiedzę i umiejętności do K_U03 H1A_U02,

Umiejętności realizacji własnych przedsięwzięć pisemnych i ustnych w K_U05 H1A_U05,

zakresie badawczym i profesjonalnym

K_U23 H1A_U08,

H1A_U09,

K_U22 H1A_U09,

H1A_U08,

7. ma świadomość nieustannych przemian w kulturze, K_K01 H1A_K01,

konieczności nieustannego kształcenia się;

8. rozumie potrzebę popularyzowania dziedzictwa kulturowego K_K08 H1A_K05,

Kompetencje społeczne oraz jego poszanowania;

9. ma świadomość dylematów związanych z wykorzystaniem w K_K06 H1A_K04,

obrębie reklamy i dizajnu tekstów kultury składających się na

dziedzictwo artystyczne;



1. Reklama jako tekst kultury. Reklama wśród tekstów kultury masowej i popkultury. 2

2. Reklama wśród innych tekstów kultury. Pastisz, parodia, klisza, aluzja jako elementy perswazyjne reklamy. 4

3. Stereotypowość – reprezentatywność –idealizacja świata przedstawionego i bohaterów reklam. Wzorce społeczne i 6

estetyczne upowszechniane przez reklamy.

4. Klimt na filiżance. Dizajn i moda jako przemysły reklamy. 4

5. Plakat jako tekst ulicy i dzieło artystyczne. Estetyczne, informacyjne i perswazyjne treści plakatu. 4

6. Estetyczne aspekty reklamy – kolor jako sposób oddziaływania na odbiorców. 4

7. Produkt – barwa – rekwizyty. Projekt reklamy wizualnej oparty na badaniu sondażowym. 6

Dyskusja

Analiza tekstów z dyskusją

Metody kształcenia Praca w grupie

Prezentacja multimedialna

Zajęcia warsztatowe

Elementy wykładu


z sylabusa

Metody weryfikacji * projekt 1,2,3,4,5,6,7,8,9,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,6,7,8,9,

* prezentacje 8,1,2,3,4,5,6,7,9,

ZO

Forma i warunki Zaliczenie na podstawie pozytywnej oceny z - do wyboru - projektu lub prezentacji multimedialnej.

zaliczenia Ocena końcowa na podstawie frekwencji (30 proc.), aktywności na zajęciach (30 proc.) oraz - do wyboru -

projektu lub prezentacji multimedialnych (40 proc.)


Ostrowicki M. (red.) (2002): Estetyka reklamy. Agencja Wydawniczo-Poligraficzna Art-Tekst

Vejlgaard H. (2012): Anatomia trendu. Co łączy jeansy z łyżworolkami i iPodem?. Wydawnictwo Wolters Kluwer,

Czaja D. (1994): Reklamowy smak raju. Między archetypem a historią. Konteksty

Gołębiewska M. (2003): Demontaż atrakcji. O estetyce audiowizualności. Gdańsk


Arnheim R. (1978): Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Warszawa

Żabski T. (1997): Słownik literatury popularnej. Wrocław

Moles A. (1978): Kicz czyli szczęście. Warszawa

Burszta W. red. (2003): Po co nam rzeczywistość. Ekran. Mit. Rzeczywistość. Warszawa

Pomieciński A. (2005): Reklama w kulturze współczesnej. Wydawnictwo Poznańskie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin









Literackie konteksty reklamy

15.3VIII04PI01_97




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Arleta Galant


Prowadzący zajęcia: dr Arleta Galant

Umiejętność opisu literatury i reklamy w perspektywie humanistycznych refleksji związanych z rynkiem

książki, funkcjami nowych mediów oraz współczesnymi mechanizmami marketingu wydawniczego

Cel przedmiotu / Umiejętność analizy i interpretacji sposobów istnienia literatury w reklamie, reklamy w literaturze oraz

reklamy literatury w przestrzeni medialnej i społecznej (zarówno lokalnej, jak i ogólnopolskiej).

modułu:

Ukazanie przemian reklamowych i czytelniczych związanych z działalnością wydawnictw, agencji

literackich oraz ośrodków promujących literaturę.

Znajomość aktualnych mechanizmów promocji czytelnictwa.

Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analiz dzieł literatury i kultury oraz rozumienia

zjawisk i procesów literackich i reklamowych (promocyjnych) w komunikacji społecznej.

Wymagania wstępne: Powinien/powinna również mieć rozeznanie we współczesnych zjawiskach kulturowych ze szczególnym

uwzględnieniem faktów literackich i marketingowych oraz specyfiki dyskursu krytycznoliterackiego w

polskiej sferze publicznej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna współczesne strategie propagowania czytelnictwa i K_W17 H1A_W10,

literatury w ramach komunikacji społecznej w Polsce. K_W05 H1A_W10,

2. Zna główne promocyjne mechanizmy związane ze sposobami

K_W20 H1A_W10,

opisu literatury w mediach, ośrodkach wydawniczych,

instytucjach kultury. K_W16 H1A_W10,

3. Zna najważniejsze krytycznoliterackie koncepcje dotyczące K_W22

H1A_W05,

aktualnych zjawisk na rynku książki i reklamy. H1A_W10,

Wiedza

K_W19

H1A_W10,

K_W15

H1A_W07,

K_W18 H1A_W06,

K_W21 H1A_W03,

H1A_W06,

H1A_W10,

4. Potrafi posługiwać się podstawową literaturoznawczą K_U02 H1A_U04,

terminologią do opisu aktualnych zdarzeń w dziedzinie K_U12 H1A_U05,

reklamy.

5. Potrafi na poziomie podstawowym wartościować współczesne K_U15 H1A_U04,

Umiejętności zjawiska literackie z uwzględnieniem humanistycznych analiz K_U06 H1A_U03,

rynku książki i reklamy.

6. Potrafi interpretować zjawiska kulturowe w perspektywie

H1A_U05,

głównych mechanizmów związanych z polskim rynkiem książki i

reklamy.

7. Ma świadomość własnej wiedzy o literaturze jako znaczącej K_K01 H1A_K01,

części społecznego porozumienia w perspektywie reklamy, K_K02 H1A_K02,

promocji, marketingu wydawniczego.

Kompetencje społeczne 8. Samodzielnie i odpowiedzialnie korzysta z tradycyjnych i K_K08 H1A_K05,

elektronicznych źródeł wiedzy o literaturze .

9. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą,

korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego.



1. Reklama literatury 10

2. Reklama w literaturze 10

3. Literatura w reklamie 10

prezentacja multimedialna

Metody kształcenia praca w grupach

analiza tekstów kultury z dyskusją


z sylabusa

Metody weryfikacji


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację)

7,8,9,

* projekt 4,1,2,3,5,6,

Forma i warunki ZO

zaliczenia Ocena końcowa to ocena z przygotowanego projektu.


Adorno T. (1999): Sztuka i sztuki. Warszawa

Ranciere J. (2007): Estetyka jak polityka. Warszawa

Bourdieu P. (2001): Reguły sztuki. Geneza i struktura pola literackiego. Kraków

Kłoskowska A. (1980): Kultura masowa. Krytyka i obrona. Warszawa

Uniłowski K. (2008): Kup Pan książkę. Katowice

Hopfinger M. (2010): Literatura i media po 1989 roku. Warszawa


Płuciennik J. (2009): Literatura, głupcze! Laboratoria nowoczesnej kultury literackiej. Kraków

Bendyk E. (2004): Antymatrix. Warszawa


Liczba godzin









Retoryka reklamy

15.3VIII04PI01_98




Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: wykłady

Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Anna Kapuścińska


Prowadzący zajęcia: dr Anna Kapuścińska

Zaprezentowanie praktycznych; istotnych w konstruowaniu przekazu reklamowego i w kreowaniu działań

marketingowych; zastosowań teorii retorycznej oraz zagadnień związanych z szeroko pojętą perswazją.

Zapoznanie z podstawowymi zasadami retoryki klasycznej i współczesnej: retoryka jako sztuka

poprawnego, celowego, skutecznego i etycznego przekonywania/nakłaniania/zachęcania. Trzy funkcje

retoryki a funkcje tekstów reklamowych oraz działań promocyjno-marketingowych. Prezentacja retoryki

Cel przedmiotu / jako wzorca komunikacji perswazyjnej oraz jako teorii oddziaływania werbalnego i niewerbalnego;

przede wszystkim w odniesieniu do warsztatu pracownika reklamy, marketingu, PR. Objaśnienie

modułu:

mechanizmów aktów perswazji retorycznej; zapoznanie z ich typologią - rodzaje perswazji. Funkcja

emocji w perswazji a konstrukcja przekazu reklamowego. Prezentacja etyczno-aksjologicznych i

epistemologicznych aspektów retoryki reklamy - perswazja czysta a "nieczyste" metody oddziaływania

reklamowego. Omówienie retorycznego inventio; dispositio; elocutio w kontekście praktyki reklamowej.

Wykształcenie umiejętności rozpoznawania, oceniania oraz świadomego, celowego i poprawnego

stosowania elementów retorycznych/erystycznych w tekstach reklamowych.

Wiedza z zakresu określonego przez program szkoły ponadgimnazjalnej z przedmiotów tj.:

Wymagania wstępne: językoznawstwo (stylistyka i kultura języka, podstawy teorii komunikacji), wiedza o kulturze, wiedza o

społeczeństwie, podstawy psychologii.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma podstawową wiedzę o zakresie, miejscu i znaczeniu K_W01 H1A_W01,

retoryki w obszarze nauk humanistycznych i w systemie

kultury, a także podstawową wiedzę z zakresu teorii

retoryki/komunikacji perswazyjnej oraz jej socjokulturowych i

psychologicznych uwarunkowań i retorycznych aspektów

komunikacji perswazyjnej

2. zna i rozumie podstawową terminologię z zakresu retoryki K_W02 H1A_W02,

Wiedza klasycznej oraz współczesnych teorii retoryczności,

komunikacji perswazyjnej, sosjokulturowych i psychologicznych

aspektów marketingu reklamowego

3. zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

różnych przekazów perswazyjnych, ze szczególnym

uwzględnieniem komunikatów reklamowych telewizyjnych,

radiowych, prasowych oraz kampanii reklamowych w

przestrzeni publicznej.

4. umie zastosować podstawową wiedzę z zakresu K_U03 H1A_U02,

retoryki/teorii komunikacji perswazyjnej w analizie i

interpretacji komunikatów reklamowych oraz kampanii

Umiejętności promocyjno-marketingowych

5. ma podstawowe umiejętności w zakresie wykorzystania K_U09 H1A_U04,

zagadnień i strategii równościowych do analizy, interpretacji i H1A_U02,

projektowania działalności reklamowej i promocyjnej H1A_U05,

6. potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej K_K02 H1A_K02,

Kompetencje społeczne różne role

7. potrafi podjąć partnerski dialog z przedstawicielami różnych K_K03 H1A_K02,

środowisk światopoglądów i kręgów kulturowych



1. Definicja i uwarunkowania komunikatu reklamowego oraz reklamy. Reklama jako akt komunikacji - komunikat, 2

kod, kontekst, kanał kontakt.

2. Uczestnicy dyskursu - nadawca i odbiorca w akcie komunikacji reklamowej. Stopień wiedzy o adresacie a 2

fortunność przekazu. Intencje nadawcy a fortunność przekazu.

3. Teoretyczne podstawy perswazji - retoryka jako uniwersalna 2

4. Docere - movere - delectare: trzy warstwy przekazu reklamowego. 2

5. Retoryczne inventio a reklama. Toposy - jako 2

6. C.d. Retoryczne inventio a reklama. Toposy - socjologiczne uwarunkowania zastosowania (topika, motywy, 2

koncpty).

7. C.d. Retoryczne inventio a reklama. Topika reklamy a fortunność perswazji. 2

8. Retoryczne dispositio. Ogólne zasady kompozycji komunikatu reklamowego. Typologia strukturalna reklam 2

graficznych - logo, etykietowej, prasowej, plakatowej, banerowej. Kompozycja wizualna, prezentacja znaku, nazwy

reklamodawcy etc. Argumentacja graficzna.

9. C. d. retoryczne dispositio. Kompozycje wizualno-werbalne. Reklama telewizyjna - od struktur argumentacyjnych i 2

kompozycyjnych do perswazji. Typologia strukturalna filmów reklamowych

10. C. d. retoryczne dispositio. Kompozycje werbalne. Reklama radiowa i jej zasady retoryczne. Typologia 2

strukturalna reklam radiowych.

11. Elocutio. Elokucja retoryczna i jej zastosowania w reklamie. Tropy, figury słów (gramatyczne i semantyczne), 2

figury myśli.

12. Elokucja reklamy graficznej. Znak wizualny jako trop/figura retoryczna np. metafora, alegoria, hyperbaton etc. 2

13. Elokucja reklamy wizualno-werbalnej. 2

14. Elokucja reklamy werbalnej. 2

15. Analiza retoryczna jako inspiracja w procesie kreowania reklamy. 2

• egzamin pisemny

Metody kształcenia • kolokwium

• projekt


z sylabusa

Metody weryfikacji * kolokwium 1,2,3,


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,

* projekt 1,2,3,4,5,6,7,

Forma i warunki E - egzamin pisemny (ocena z egzaminu to ocena końcowa)

zaliczenia Z - podstawą zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie oceny pozytywnej z kolokwium i projektu


Korolko M. (1998): Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. Wiedza Powszechna całość

Lewiński P. H. (2008): Retoryka reklamy. Wydawnictwo Uniw. Wr. całość


Rusinek M. (2003): Między retoryką a retorycznością. Universitas do wyboru


Liczba godzin






Przygotowanie się do egzaminu lub/i zaliczenia 4




Język w reklamie

15.3VIII04PI01_99




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr hab. prof. US Jolanta Ignatowicz-Skowrońska


Prowadzący zajęcia: według przydziału czynności - konwersatoria

Podstawowe cele przedmiotu to:

• zapoznanie studentów ze specyfiką ukształtowania językowego komunikatów reklamowych z uwagi na

Cel przedmiotu / pełnione przez nie funkcje,

• wyrobienie umiejętności oceny prostych komunikatów reklamowych z perspektywy zastosowanych w

modułu:

nich środków językowych,

• przygotowanie studentów do pisania prostych komunikatów reklamowych, zwłaszcza z perspektywy

właściwego i celowego doboru i organizacji zastosowanych w nich środków językowych.

Wymagania wstępne: znajomość podstawowych zagadnień z zakresu gramatyki opisowej języka polskiego, leksykologii i

leksykografii

EFEKTY KSZTAŁCENIA




1. student zna i rozumie podstawową terminologię z zakresu K_W09 H1A_W09,

językoznawstwa współczesnego i diachronicznego niezbędną w K_W16

H1A_W10,

działalności twórczej towarzyszącej redagowaniu i analizowaniu

tekstów reklamowych K_W02

H1A_W05,

2. student ma uporządkowaną podstawową wiedzę o różnych

H1A_W02,

Wiedza K_W03

typach komunikacji w języku ojczystym, jej uczestnikach oraz

H1A_W07,

wytworach i ich wykładnikach językowych oraz metodach K_W15

analizy komunikatów językowych z uwzględnieniem

H1A_W06,

najnowszych metod) K_W22

H1A_W10,

3. student wyszukuje, analizuje i interpretuje środki językowe K_U01 H1A_U01,

zawarte w komunikatach reklamowych, posługując się K_U02 H1A_U04,

terminologią z zakresu językoznawstwa

4. student redaguje proste komunikaty reklamowe o K_U03 H1A_U02,

charakterze informacyjno-perswazyjnym i perswazyjnym i K_U05

H1A_U04,

dokonuje funkcjonalizacji użytych w nich językowych środków H1A_U05,

informacji i perswazji K_U06

H1A_U08,

5. student waloryzuje i uzasadnia swoją ocenę w odniesieniu do K_U04

H1A_U09,

środków językowych zastosowanych w typowych komunikatach H1A_U03,

reklamowych K_U15

H1A_U02,

K_U17

H1A_U03,

K_U20 H1A_U04,

Umiejętności K_U21 H1A_U06,

K_U22 H1A_U08,

K_U08

H1A_U09,

H1A_U08,

K_U14

H1A_U08,

K_U10

H1A_U03,

K_U18

H1A_U05,

H1A_U04,

H1A_U08,

H1A_U09,

H1A_U02,

H1A_U05,

H1A_U02,

H1A_U04,

6. student dostrzega potrzebę samorozwoju i pogłębiania K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne zdobytej wiedzy

K_K02 H1A_K02,

7. student potrafi współpracować w grupie, przyjmując w niej

różne role



1. Warsztat leksykograficzny pracownika agencji reklamowej 2

2. Kompozycja komunikatu reklamowego - ogniwo informacyjne i perswazyjne reklamy 4

3. Rozwarstwienie leksykalne współczesnej polszczyzny 4

4. Gramatyka reklamy 4

5. Słownictwo w reklamie 4

6. Frazeologia w reklamie 4

7. Slogan reklamowy 2

8. Kognitywne aspekty reklamy 4

9. Style i gatunki w reklamie 2

Metody kształcenia prezentacja multimedialna, praca z tekstem, dyskusja


z sylabusa

Metody weryfikacji * egzamin pisemny 1,2,3,4,5,



1,2,3,4,5,

* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 6,7,

Egzamin pisemny

Forma i warunki Warunki zaliczenia: dopuszczenie do egzaminu na podstawie pozytywnej oceny z pracy pisemnej na

zaliczenia konwersatorium (redakcja komunikatu reklamowego) oraz pozytywna ocena z egzaminu

Ocena z przedmiotu: 100% oceny za egzamin pisemny


Bralczyk J. (dowolne wydanie): Język na sprzedaż. Warszawa

Lewiński P.H. (dowolne wydanie): Retoryka reklamy. dowolne wydanie


Kozłowska A. (2011): Reklama. Techniki perswazyjne. Warszawa











HLP po 1918 roku

09.1VIII04PI01_20

(PRZEDMIOTY KIERUNKOWE / Moduł kierunkowy/podstawowy)



Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki wszystkie,


3 / 5, 6 obowiązkowy polski

Forma zajęć: wykłady konwersatoria

Wymiar zajęć: 60 60

Koordynator dr hab. Agata Zawiszewska


dr hab. Agata Zawiszewska - wykłady

Prowadzący zajęcia: dr hab. Tatiana Czerska - wykłady

dr Arleta Galant - konwersatoria

dr hab. Ewa Tierling-Śledź - konwersatoria

Umiejętność opisu, analizy i interpretacji utworów literackich opublikowanych po roku 1918.

Ukazanie dynamiki i kierunków przemian oraz głównych nurtów w literaturze polskiej po roku 1918.

Cel przedmiotu / Umiejętność posługiwania się terminami krytycznoliterackimi, historycznoliterackimi i

teoretycznoliterackimi przydatnymi do opisu, analizy i interpretacji dział literackich opublikowanych po

modułu:

roku 1918.

Znajomość recepcji poezji, prozy, dramaturgii i krytyki literackiej epok poprzedzających odzyskanie

niepodległości Polski polskiej w piśmiennictwie powstającym po roku 1918.

Student umie opisywać, analizować i interpretować dzieła literackie i teatralne oraz rozumie zjawiska i

procesy literackie i kulturowe.

Zna historię literatury polskiej do roku 1918 oraz historię Polski do wybuchu pierwszej wojny światowej

włącznie.

Wymagania wstępne: Poprawnie posługuje się językiem specjalistycznym literaturoznawstwa oraz samodzielnie gromadzi i

przetwarza informacje.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu:

poetyka; historia literatury polskiej do roku 1918; historia Polski po roku 1918; elementy historii

filozofii i wiedzy o kulturze.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




1. Zna miejsce literatury po 1918 roku w historii literatury K_W06 H1A_W05,

polskiej, główne tendencje rozwojowe w literaturze i kulturze K_W13

H1A_W03,

polskiej po roku 1918 oraz jej kontekst europejski.

H1A_W04,

2. Zna kanoniczne dzieła literatury polskiej opublikowane po K_W12 H1A_W05,

Wiedza roku 1918 (poezja, proza, dramat, krytyka literacka)oraz ich

K_W11 H1A_W10,

miejsce w polskiej tradycji literackiej.

H1A_W03,

H1A_W04,

3. Zna metody analizy i interpretacji (również nowoczesne K_W14 H1A_W07,

interpretacje) kanonicznych dzieł literatury polskiej

napisanych/opublikowanychpo roku 1918.

4. Samodzielnie oraz pod opieką opiekuna naukowego zdobywa, K_U01 H1A_U01,

selekcjonuje i twórczo wykorzystuje do własnych działań K_U04

H1A_U02,

badawczych informacje dotyczące literatury po roku 1918.

H1A_U03,

5. Opisuje, analizuje, interpretuje i waloryzuje (pisemnie i K_U02 H1A_U04,

ustnie) teksty literatury polskiej po 1918 roku, posługując się K_U12

H1A_U05,

Umiejętności wiedzą teoretycznoliteracką i historycznoliteracką oraz

podstawową terminologią literaturoznawczą.

K_U06

H1A_U03,

H1A_U05,

6. Dostrzega i rozumie nawiązania do kultury i literatury epok K_U10 H1A_U02,

wcześniejszych występujące we współczesnych tekstach K_U11

H1A_U05,

literackich. H1A_U05,

7. Organizuje własny proces uczenia się, współpracując z grupą K_K02 H1A_K02,

i korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego. K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne 8. Ma świadomość znaczenia literatury polskiej po roku 1918 K_K08 H1A_K05,

oraz dziedzictwa kulturalnego Europy dla kształtowania

nowoczesnej tożsamości narodowej.

9. Ma świadomość roli literatury pięknej w komunikacji z K_K09 H1A_K05,

przedstawicielami innych narodów europejskich i kultur

nieeuropejskich.



1. Periodyzacja literatury polskiej lat 1918-1939. Charakterystyka procesów politycznych i kulturalnych lat 1918- 2

1939.

2. Poezja lat 1918-1939 - grupy poetyckie, programy artystyczne, gatunki i tematy. 8

3. Najważniejsze tendencje rozwojowe prozy międzywojennej, m.in. problematyka I wojny, Kresów i literatury 10

kresowej, powieści historycznej, pisarstwa kobiet.

4. Modele krytyki literackiej. Publicystyka - między literaturą a polityką. 4

5. Czasopiśmiennictwo literackie i społeczno-kulturalne. 4

6. Podsumowanie wiedzy o literaturze międzywojennej - zaliczenie. 2

7. Literatura wojny i okupacji. 2

8. Socrealizm w kulturze i literaturze. 2

9. Przemiany w prozie po '56. 2

10. Przemiany w poezji po '56. 2

11. Kłopoty z polskością Literatura emigracyjna i nie tylko. 2

12. Przełom '68 w kulturze i literaturze. 2

13. Tworczość 2

14. Kariera autentyku. Autobiografizmy. 2

15. Proza polityczna. 2

16. Literatura wobec stanu wojennego. 2

17. Dramaturgia współczesna. 2

18. Spory o literaturę po roku 1945. 2

19. Literatura i sacrum. 2

20. Literatura i tożsamości. 2

21. Literatura i totalitaryzmy. 2


1. Futuryzm. 2

2. Grupa Skamandra. 2

3. Druga Awangarda. 4

4. Powieśc polityczna. 2

5. Powieść psychologiczna. 4

6. Powieść historyczna. 4

7. Powieść wspomnieniowa. 4

8. Dramaturgia międzywojenna. 4

9. Krytyka literacka. 2

10. Między dziedzictwem a wydziedziczeniem - poezja Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta. 3

11. Poezja Mirona Białoszewskiego wobec tradycji awangardy. 3

12. Kobiece doświadczanie świata: poezja Wisławy Szymborskiej, Ewy Lipskiej i Anny Swirszczyńskiej. 3

13. Poezja pokolenia '68. 3

14. Proza inicjacyjna. 3

15. Doświadczenie emigracji (poezja, proza, dramat). 3

16. Między tradycją a nowoczesnością: nurt wiejski. 3

17. Literatura polska wobec Zagłady. 3

18. Współczesne dzienniki pisarskie. 3

19. Tożsamość i podmiotowość człowieka epoki ponowoczesnej. 5

Wykład

Metody kształcenia Lektura i analiza tekstów z dyskusją

Prezentacja multimedialna


z sylabusa

* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,7,8,9,

Metody weryfikacji * prezentacje 1,2,3,4,5,6,7,8,9,


* kolokwium 1,2,3,4,5,6,

* egzamin ustny 1,2,3,4,5,6,

* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 7,8,9,

E po sem. 5 i 6.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:

uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu ustnego,

Forma i warunki uzyskanie pozytywnych wyników z kolokwiów cząstkowych i prac pisemnych,

zaliczenia przygotowanie prezentacji i jej ocena pozytywna,

aktywność podczas wykładów i konwersatoriów.

Ocena końcowa z przedmiotu to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych z prezentacji, pracy pisemnej,

kolokwium i egzaminu.


Wyka K. (1979-2003): Obraz literatury polskiej XIX i XX w. Seria VI Literatura polska w okresie międzywojennym.. Wyd.

Literackie Kraków

Brodzka A. (1975-1993): Literatura polska 1918-1975, t.1-3.. Wiedza Powszechna Warszawa

Balcerzan E. (1996): Poezja polska w latach 1918-1939.. Wyd.Szkolne i Pedagogiczne Warszawa

Bolecki W. (1982): Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym.. IBL PAN Warszawa

Paczkowski A. (1980): Prasa polska w latach 1918-1939.. PWN Warszawa

Popiel J. (1995): Dramat a teatr polski dwudziestolecia międzywojnnego.. Universitas Kraków

Brodzka A. (1992): Słownik literatury polskiej XX wieku.. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław

Burkot S. (2002): Literatura polska w latach 1939-1999.. PWN Warszawa

Nasiłowska A. (2006): Literatura okresu przejściowego.. PWN Warszawa

Nycz R. (1997-1999): Lektury polonistyczne. Literatura współczesna t.1-2.. Universitas Kraków

Brodzka A. (1994-1998): Sporne postacie polskiej literatury współczesnej t.1-4.. IBL PAN Warszawa

Dąbrowski M. (1997): Literatura polska 1945-1995. Główne zjawiska.. Trio Warszawa

Burzyńska A. (2007): Teorie literatury XX wieku. Podręcznik.. Znak Kraków


Jaworski S. (1976): Między awangardą a nadrealizmem. Główne kierunki przemian w poezji polskiej w latach trzydziestych na tle

europejskim.. Wyd. Literackie Kraków

Krajewska A. (1989): Komedia polska dwudziestolecia międzywojennego . Tradycjonaliści i nowatorzy.. Wyd. UAM Poznań

Kraskowska E. (2003): Piórem niewieścim. Z problemów prozy kobiecej dwudziestolecia międzywojennego.. Wyd. UAM Poznań

Markowski M.P. (2007): Polska literatura nowoczesna: Leśmian, Schulz, Witkacy.. Universitas Kraków

Rawiński M. (1993): Dramaturgia polska 1918-1939.. PWN Warszawa

Cieślak T. (2002): Literatura polska 1990-2000, t.1-2.. Zielona Sowa Kraków

Gosk H. (2005): Pisarz na emigracji. Mitologie, style, strategie przetrwania.. Elipsa Warszawa

Dąbrowski M. (2004): Czytane na nowo. Polska proza XX w. a współczesne orientacje w badaniach literackich.. Swiat Literacki Warszawa

Janion M. (2007): Niesamowita Słowiańszczyzna.. Wyd. Literackie Kraków

Danilewicz-Zielińska M. (1992): Szkice o literaturze emigracyjnej półwiecza 1939-1989.. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław

Czapliński P. (1997): Slady przełomu. O prozie polskiej 1976-1996.. Wyd. Literackie Kraków

Burkot S. (2000): Proza powojenna 1945-1980. Analizy, interpretacje.. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne Warszawa

Jarosiński Z. (1996): Literatura lat 1945-1975.. PWN Warszawa

Głowiński M. (1976): Literatura wobec wojny i okupacji.. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław


Liczba godzin











Język obcy

09.102AI_07

(PRZEDMIOTY OGÓLNOUCZELNIANE / Moduł ogólnouczelniany)


Akademickie Centrum Kształcenia Językowego

Nazwa kierunku:

Filologia polska




w zależności od wyboru języka obcego:

2, 3 / 3, 4, 5

obowiązkowy

j.angielski, j.niemiecki

Forma zajęć: lektorat

Wymiar zajęć: 120

Koordynator mgr Anita Zdrojewska-Lichosik


Prowadzący zajęcia: według przydziału czynności - lektorat

Cel przedmiotu / Doskonalenie sprawności językowych i doprowadzenie studentów do poziomu B2 poprzez poszerzenie i

modułu: usystematyzowanie wiedzy z zakresu gramatyki i słownictwa języka obcego.

Wymagania wstępne: wiadomości z zakresu gramatyki, słownictwa i fonetyki na poziomie A2 - B1 według zaleceń Common

European Framework

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna rejestry językowe wypowiedzi ustnych i K_W02 H1A_W02,

pisemnych typowe dla poziomu B2.

Wiedza 2. Student zna struktury gramatyczno-leksykalne typowe dla K_W02 H1A_W02,

B2.

3. Student zna zasób odpowiednich zwrotów językowych dla K_W02 H1A_W02,

poziomu B2 i wie, w jakich sytuacjach mają zastosowanie

4. Potrafi wyrażać opinie, udzielać rekomendacji, określać K_U24 H1A_U10,

upodobania i zainteresowania, co stanowi bazę do ćwiczeń

konwersacyjnych.

5. Potrafi streścić wypowiedź ustną lub pisemną w sposób jasny K_U24 H1A_U10,

i zrozumiały.

6. Tworzy spójny, logiczny, poprawny i dostosowany gatunkowo K_U24 H1A_U10,

oraz stylistycznie tekst na dany temat w postaci dłuższej K_U19 H1A_U07,

Umiejętności wypowiedzi ustnej, listu formalnego, nieformalnego, recenzji.

K_U20 H1A_U08,

K_U21

H1A_U09,

H1A_U08,

K_U22

H1A_U08,

K_U23

H1A_U09,

7. Wykazuje aktywną postawę w ciągłym kształceniu się i K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne doskonaleniu kompetencji językowych.

8. Kreatywnie współpracuje w grupie. K_K02 H1A_K02,



1. Cechy charakteru 6

2. Polityka – partie polityczne, wybory, funkcje w państwie 6

3. Podróże 6

4. Udzielanie wskazówek i pytanie o drogę 6

5. Miejsce zamieszkania 6

6. Spotkania nieformalne i formalne 6

7. Opowiadanie wydarzeń z przeszłości 6

8. Reklama 6

9. Miejsce pracy - biuro 6

10. Wakacje, urlop, wyjazdy służbowe 6

11. Etapy życia 6

12. Rozwiązywanie dylematów 6

13. Media, wiadomości codzienne, prognoza pogody 6

14. Samochód 6

15. Prawo i porządek 6

16. Zakupy 6

17. Rachunki 6

18. Pieniądze 6

19. Sport i rekreacja 6

20. Kultura – film, literatura, muzyka, teatr 6

konwersacje

symulacja scenek z życia codziennego

słuchanie dialogów, tekstów i wiadomości

Metody kształcenia oglądanie krótkich filmów(sceny z życia codziennego)

czytanie, analiza i tłumaczenie tekstów

ćwiczenia gramatyczne (pisane i interaktywne)

pisanie krótkich tekstów (maile, listy)

prezentacje samodzielnie przygotowanych zagadnień


z sylabusa

* kolokwium 1,2,3,4,5,6,

Metody weryfikacji * praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,

* sprawdzian 1,2,3,4,5,6,


ZO w sem. 3, 4, 5

Forma i warunki E w sem. 5

zaliczenia - ocena w poszczególnych semestrach ustalana na podstawie ocen ze sprawdzianów i kolokwiów;

- ocena końcowa z przedmiotu to ocena z egzaminu pisemnego;


podręcznik wybrany przez lektora.


Materiały własne: ćwiczenia gramatyczne i leksykalne, opracowania tekstów, quizy, krzyżówki; opracowania materiałów ze stron

internetowych..











Ochrona własności intelektualnej i prawa autorskie

10.302AI_03



Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług, Katedra prawa gospodarczego i ubezpieczeń

Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 5

Koordynator dr Sławomir Tomczyk


Prowadzący zajęcia: dr Sławomir Tomczyk

Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami ochrony prawnej dóbr niematerialnych, w

modułu: szczególności utworów oraz przedmiotów własności przemysłowej

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza z zakresu prawa

EFEKTY KSZTAŁCENIA



Wiedza 1. student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu K_W23 H1A_W08,

ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego

2. student potrafi interpretować teksty prawne K_U18 H1A_U02,

K_U08 H1A_U03,

H1A_U05,

Umiejętności 3. potrafi dokonać klasyfikacji czynności prawnych i ustalić K_U13 H1A_U05,

zakres przepisów mających zastosowanie (wskazać źródło

K_U15 H1A_U04,

prawa)

K_U17 H1A_U06,

Kompetencje społeczne 4. poznając intensywny proces licznych zmian legislacyjnych, K_K01 H1A_K01,

dostrzega potrzebę uzupełniania wiedzy prawniczej



1. Definicje podstawowych przedmiotów prawa własności intelektualnej 1

2. Warunki uzyskania ochrony prawnej 1

3. Charakterystyka monopoli eksploatacyjnych poszczególnych przedmiotów ochrony 1

4. Obrót prawny 1

5. Roszczenia ochronne 1

Metody kształcenia Wykład



z sylabusa


* sprawdzian

1,2,3,4,

Forma i warunki ZO

zaliczenia Ocena końcowa równa ocenie ze sprawdzianu


Barta J, Markiewicz R. (2010): Prawo autorskie,. Warszawa

Nowińska E., Promińska U., M. du Vall (2011): Prawo własności przemysłowej,. Warszawa Literatura uzupełniająca

Ferenc-Szydełko E. red. (2011): Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz,. Warszawa

Kostański P. red. (2010): Prawo własności przemysłowej. Komentarz,. Warszawa









Nazwa przedmiotu:

Technologia informacyjna Kod przedmiotu:



Wydział Matematyczno-Fizyczny, Katedra Edukacji Informatycznej i Technicznej

Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: ćwiczenia

laboratoryjne

Wymiar zajęć: 25

Koordynator dr Tadeusz Molenda


Prowadzący zajęcia:

Cel przedmiotu / Zdobycie praktycznych umiejętności w zakresie gromadzenia danych, tworzenia, prezentowania i

modułu: przesyłania informacji

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu użytkowania komputera

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna metody prezentacji informacji za pomocą K_W16 H1A_W10,

Wiedza narzędzi multimedialnych H1A_W05,

2. Student zna zasady ergonomii oraz higieny pracy K_W21 H1A_W10,

3. Student projektuje dokument tekstowy, arkusz kalkulacyjny K_U19 H1A_U07,

oraz prezentację multimedialną K_U22 H1A_U08,


4. Student wybiera sposób prezentacji informacji w sieci K_U23 H1A_U09,

Internet

5. Student pracuje samodzielnie tworząc dokumenty K_K04 H1A_K03,

Kompetencje społeczne elektroniczne

6. Student wykazuje odpowiedzialność za tworzone dokumenty K_K10 H1A_K06,


Forma zajęć: ćwiczenia laboratoryjne

1. Pisanie tekstu, formatowanie akapitu, dokumentu, umieszczanie tekstu w kolumnach 3

2. Budowa tabeli 2

3. Wstawianie obiektów tekstowych i graficznych 2

4. Korespondencja seryjna, tworzenie CV, 2

5. Wprowadzanie danych do arkusza, pisanie formuł, 2

6. Formatowanie arkusza, sporządzanie i modyfikowanie wykresów 2

7. Budowa tabeli (listy) danych, przygotowywanie raportów 2

8. Tworzenie prezentacji, szablony, schematy kolorów, 2

9. Obiekty graficzne, schemat organizacji 2

10. Tabele i wykresy, 1

11. Pokaz slajdów, prezentacja w Internecie 2

12. Podstawowe pojęcia sieci komputerowych, TCP/IP, adresowanie 1

13. Protokoły zdalnego łączenia komputerów i transfery plików 1

14. Poczta elektroniczna i nawigacja w Internecie 1

Metody kształcenia Ćwiczenia laboratoryjne – praca w grupach podczas wykonywania zadań laboratoryjnych



* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,



Forma i warunki ZO

zaliczenia Ocena końcowa = sr. ocen cząstkowych z prac pisemnych.


Anderson B. (1999): Streching przy komputerze i przy biurku. .. Wyd. Gord, Gdańsk

Cendrowska D. (2006): Zrób to lepiej! O sztuce komputerowego składania tekstu,. PWN Warszawa

Hahn H. (2001): Internet. Wykłady Harleya Hahna,. Rebis Poznań

Molenda T.M. Zalecenia do zapisu tekstu. http://dydaktyka.fizyka.szc.pl/plik/Zalecenia_word.doc..

Nowakowski Z. (2007): ECUK Użytkowanie komputerów,. PWN Warszawa

Reynolds G. (2009): Zen prezentacji. Proste pomysły i ważne zasady,. Helion Gliwice


Cox J., Preppernau J. (2008): Microsoft Office Power Point 2007 krok po kroku,. Wyd. RM Warszawa

Kopertowska M. (2006): Arkusze kalkulacyjne,. PWN Warszawa

Kopertowska M. (2004): ECUK Bazy danych,. PWN Warszawa

Kopertowska M. (2006): ECUK Przetwarzanie tekstów,. PWN Warszawa

Małecki W. red. (2011): Microsoft Office 2010 najlepsze triki,. Ringier Axel Springer Polska Warszawa

Molenda T.M. Technologia informacyjna – zadania. http://dydaktyka.fizyka.szc.pl/plik/TI_zadania.doc..

Czasopisma komputerowe, zasoby sieci Internet..


Liczba godzin







Nazwa przedmiotu:

Wychowanie fizyczne Kod przedmiotu:



Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator mgr Cezary Janiszyn



Opanowanie przez studentów wybranych umiejętności ruchowych z podstawowych działów w-f, rozwój

Cel przedmiotu / ogólnej sprawności fizycznej. Zapoznanie uczestników z różnymi formami organizacyjnymi w ramach

modułu: kultury fizycznej, przekazywanie wiadomości dotyczących wpływu ćwiczeń fizycznych na harmonijny

rozwój i zdrowy styl życia dorosłego człowieka w różnym wieku.

Wymagania wstępne: Brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania ćwiczeń fizycznych. Podstawowe wiadomości z

zakresu kultury fizycznej wyniesione ze szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły średniej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. posiada wiadomości dotyczące wpływu ćwiczeń na organizm K_W21 H1A_W10,

człowieka, sposobów podtrzymania zdrowia i sprawności

Wiedza fizycznej a także zasad organizacji zajęć ruchowych,

2. Zna relacje między wiekiem, zdrowiem, aktywnością fizyczną, K_W22 H1A_W10,

sprawnością motoryczną kobiet i mężczyzn,

3. opanował umiejętności ruchowe z zakresu gier zespołowych, K_U13 H1A_U05,

sportów indywidualnych, turystyki kwalifikowanej oraz

przydatnych do organizacji i udziału w grach i zabawach

ruchowych, sportowych i terenowych,

4. potrafi zastosować nabyty potencjał motoryczny do realizacji K_U15 H1A_U04,

Umiejętności poszczególnych zadań technicznych i taktycznych w

poszczególnych dyscyplinach sportowych i działalności

turystyczno- rekreacyjnej,

5. posiada umiejętności włączenia się w prozdrowotny styl życia K_U15 H1A_U04,

oraz kształtowania postaw sprzyjających aktywności fizycznej

na całe życie,

6. promuje społeczne, kulturowe znaczenie sportu i aktywności K_K01 H1A_K01,

fizycznej oraz kształtuje własne upodobania z zakresu kultury

fizycznej,

Kompetencje społeczne 7. podejmuje się organizacji wszelkich form aktywności K_K02 H1A_K02,

fizycznej, rywalizacji sportowej w swoim miejscu zamieszkania,

zakładu pracy lub regionie,

8. troszczy się o zagospodarowanie czasu wolnego poprzez K_K10 H1A_K06,

różnorodne formy aktywności fizycznej



1. Gry zespołowe 8

2. Aeorbic. Taniec 8

3. Sporty indywidualne (tenis ziemny, tenis stołowy, squash, karate, samoobrona, nordic walking, pływanie, 8

kolarstwo, narciarstwo, wioślarstwo, łyżwiarstwo)

4. Turystyka kwalifikowana (obóz narciarski, obóz rowerowo-kajakowy) 6

metoda nauczania zadań ruchowych: syntetyczna, analityczna, mieszana, kompleksowa;

Metody kształcenia metody realizacji zadań ruchowych: reproduktywne (odtwórcze), proaktywne (usamodzielniające),

kreatywne (twórcze);

metody przekazywania wiadomości: reproduktywne, proaktywne, kreatywne, prób i błędów.


z sylabusa

Metody weryfikacji * projekt 1,2,3,4,5,


* sprawdzian 1,2,3,4,5,


Forma i warunki ZO

zaliczenie ćwiczeń na podstawie obecności, odbytych sprawdzianów i zrealizowanych projektów

zaliczenia

grupowych;


Bahrynowska-Fic J. (1987): Właściwości ćwiczeń fizycznych, ich systematyka i metodyka,. Państwowy Zakład Wydawnictw

lekarskich Warszawa

Bondarowicz M. (1995): Zabawy w grach sportowych,. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Warszawa

Huciński T., Lekner I. (2001): Koszykówka –podręcznik dla trenerów, nauczycieli i studentów,. Wyd. BK Wrocław

Kuźmińska O., Popielawska M. (1995): Taniec -Rytm -Muzyka,. Wyd. Skr. AWF Poznań

Mielniczuk M., Staniszewski T. (1999): Stare i nowe gry drużynowe,. TELBIT Warszawa

Talaga J. (2004): Sprawność fizyczna ogólna, Testy,. Zysk i S-ka Poznań

Trześniowski R. (1995): Zabawy i gry ruchowe,. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Warszawa

Uzarowicz J. (2003): Siatkówka, - co jest grane?. Wyd. BK Wrocław


Barankiewicz J. (1992): Poradnik nauczyciela wychowania fizycznego: zbiór podstawowych pojęć z teorii i metodyki

wychowania fizycznego, sportu oraz wychowania zdrowotnego,. Wojewódzki Ośrodek Metodyczny Kalisz

Strzyżewski S. (1992): Wychowanie fizyczne poza salą gimnastyczną: poradnik dla nauczycieli i studentów.. Wydawnictwa Szkolne i

Pedagogiczne, Warszawa






Wykład ogólnouczelniany (Kulturowa tożsamość płci)

09.1VIII04PI01_5




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15

Koordynator prof. dr hab. Inga Iwasiów


Prowadzący zajęcia: według przydziału czynności - wykłady

dr Arleta Galant - wykłady

Umiejętność opisu, analizy i interpretacji tekstów literackich oraz innych tekstów kultury w

perspektywie kulturowej tożsamości płci.

Cel przedmiotu / Umiejętność posługiwania się kategoriami wypracowanymi w obszarze współczesnej refleksji

modułu: humanistycznej dotyczących kulturowej tożsamości płci.

Znajomość polskich teorii wypracowanych w obszarze krytyki feministycznej, gender studies, teorii queer

oraz ich historycznych, w tym szczególnie historycznoliterackich, kontekstów.

Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analizy i nterpretacji tekstów kultury oraz

rozumienia zjawisk literackich i kulturowych. Powinien/powinna również opanować podstawową wiedzę z

zakresu historii i teorii literatury, kultury, sztuki oraz umiejętność samodzielnego gromadzenia i

Wymagania wstępne: przetwarzania informacji.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: historia filozofii, wiedza o kulturze, poetyka,

historia literatury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna problematykę związaną z kategorią gender (społeczno- K_W05 H1A_W10,

kulturową kategorią płci). K_W08 H1A_W04,

H1A_W05,

H1A_W07,

Wiedza 2. Ma podstawową wiedzę dotyczącą kulturowych perspektyw K_W08 H1A_W04,

równości obecną w obszarze nauk humanistycznych. H1A_W05,

H1A_W07,

3. Zna najważniejsze zjawiska historyczne i teoretyczne K_W17 H1A_W10,

wynikające z połączenia perspektywy gender z nauką o

literaturze.

4. Potrafi posługiwać się podstawową terminologią K_U02 H1A_U04,

wypracowaną w obszarze gender studies.

5. Ma podstawowe umiejętności w zakresie analizy i K_U03 H1A_U02,

interpretacji tekstów literackich i innych wybranych teksów K_U17 H1A_U06,

kultury w perspektywie kulturowej tożsamości płci.


H1A_U05,

K_U18

H1A_U02,

K_U09

H1A_U04,

H1A_U04,

H1A_U02,

H1A_U05,

6. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą K_K02 H1A_K02,

7. Ma świadomość wartości łączenia refleksji równościowej K_K11 H1A_K02,

Kompetencje społeczne (genderowej, emancypacyjnej, mniejszościowej) z głównym nurt H1A_K04,

życia kulturalnego regionu i kraju.

8. Potrafi porozumieć się z przedstawicielami innych środowisk, K_K03 H1A_K02,

światopoglądów i kręgów kulturowych.



1. Społeczne i kulturowe znaczenie kategorii gender 2

2. Kulturowa tożsamość płci w literaturoznawstwie 2

3. Feminizm , krytyka feministyczna, gender studies, teoria queer - relacje 2

4. Płeć i tekst - teorie 2

5. Feministyczne i genderowe strategie lektury i interpretacji tekstów literackich oraz innych wybranych testów 2

kultury

6. Gender a „narracje tożsamościowe” 2

7. Główne nurty polskej myśli emancypacyjnej w literaturze polskiej 1

8. Ciało, somatoestetyka 1

9. Gender w najnowszej literaturze polskiej 1

Metody kształcenia wykład


z sylabusa


* projekt

1,2,3,4,5,6,7,8,

Forma i warunki ZO

zaliczenia ocena na podstawie przygotowanego projektu i jego prezentacji


R. Putnam Tong (2002): Myśl feministyczna. Wprowadzenie. Warszawa PWN

I. Iwasiów (2004): Gender dla średnio zaawansowanych. Warszawa W.A.B.

A. Gajewska (2008): Hasło:feminizm. Poznań Wyd. Poznańskie

B. Warkocki (2007): Homo niewiadomo. Warszawa Sic!

J. Mizielińska (2006): Ciało, płeć, seksualność. Kraków Universitas

C. Korsmeyer (2008): Gender w estetyce. Kraków Universitas

E. Kraskowska (2007): Czytelnik jako kobieta. Poznań Wyd. Naukowe UAM

K. Kłosińska (2010): Feministyczna krytyka literacka. Katowice Wyd. Naukowe Uś

red. A. Nasiłowska (2001): Ciało i tekst. Warszawa Wyd. IBL

red.W. Baluch, M. Sugiera, J. Zając (2009): Dyskurs, postać, płeć w dramacie. Kraków Księgarnia Akademicka


J. Butler (2008): Uwikłani w płeć. Warszawa Wyd. Krytyki Politycznej

red. R. E. Hryciuk, A. Kościańska (2007): Gender. Perspektywa antropologiczna, t.1-2. Warszawa Wyd. Naukowe UW

red. M. P. Markowski, R. Nycz (2002): Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy. Kraków Universitas

red. A Burzyńska, M. P. Markowski (2006): Teorie lietratury XX wiek. Podręcznik. Kraków Znak







BHP

10.304PII_1

(PRZEDMIOTY POZOSTAŁE (dot. wszystkich specjalności) / Moduł ogólnouczelniany)


Uniwersyteckie Centrum Edukacji

Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 4

Koordynator mgr inż. Jarosław Słowiak



Cel przedmiotu / Przekazanie studentom wiedzy o bezpieczeństwie i higienie pracy, ochronie p.poż, udzielaniu pierwszej

modułu: pomocy oraz prawach i obowiązkach pracownika

podstawowa wiedza o środowisku;

Wymagania wstępne: posiada umiejętność uczenia się;

potrafi współdziałać w grupie

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna prawne, organizacyjne i etyczne uwarunkowania K_W21 H1A_W10,

Wiedza wykonywania działalności zawodowej w ramach studiowanego

kierunku studiów

Umiejętności 2. Potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce K_U15 H1A_U04,

3. Realizuje zadania w sposób zapewniający bezpieczeństwo K_K07 H1A_K04,

Kompetencje społeczne własne i otoczenia, w tym przestrzega zasad bezpieczeństwa

K_K04 H1A_K03,

pracy

H1A_K04,



1. Regulacje prawne: uregulowania prawne dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia w prawodawstwie

polskim i Unii Europejskiej; obowiązki uczelni, przełożonych w zakresie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych 1

warunków pracy i nauki, czynniki ergonomiczne w kształtowaniu warunków pracy, w tym normy higieniczne dla

stałych pomieszczeń pracy.

2. Czynniki niebezpieczne fizyczne, biologiczne i chemiczne na zajęciach laboratoryjnych, pracowniach i w czasie 1

zajęć terenowych: unikanie zagrożeń ze szczególnym uwzględnieniem środków ochrony zbiorowej i indywidualnej ;

postępowanie powypadkowe ( uregulowania prawne, ubezpieczenia wypadkowe).

3. Udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej w sytuacji wypadkowej, apteczki pierwszej pomocy. 1

4. Podstawy prawne w zakresie ochrony p.poż. systemy wykrywania pożarów. substancje palne i wybuchowe , 1

zapobieganie zagrożeniom pożarowym , postępowanie w czasie pożaru i innych miejscowych zagrożeniach, podręczny

sprzęt gaśniczy, ewakuacja.

Metody kształcenia Wykład z prezentacją multimedialną


z sylabusa



1,2,3,

Forma i warunki Z

zaliczenia Obecność


Rączkowski B. (2010): BHP w praktyce,. Wyd. ODDK Gdańsk

Kodeks Pracy.

Zarządzenia Rektora US. Literatura uzupełniająca

Koradecka D. (1999): Bezpieczeństwo pracy i ergonomia,. Wyd. CIOP Warszawa







Historia filozofii

08.0VIII04PI01_6

(PRZEDMIOTY PODSTAWOWE / Moduł kierunkowy/podstawowy)


Wydział Humanistyczny, Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych

Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Łukasz Kołoczek



Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu filozofii oraz historyczny przegląd

modułu: filozoficznych szkół i stanowisk.

Wymagania wstępne: Wiedza z zakresu określonego przez program szkoły ponad gimnazjalnej z przedmiotów: historia, wiedza

o kulturze, historia literatury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. zna postaci wybranych filozofów, koncepcje i kierunki przez K_W07 H1A_W02,

nich reprezentowane H1A_W05,

2. zna postaci wybranych filozofów, koncepcje i kierunki przez K_W07 H1A_W02,

nich reprezentowane H1A_W05,

Wiedza 3. rozumie wybrane teorie filozoficzne K_W07 H1A_W02,

H1A_W05,

4. zna podstawową terminologię filozoficzną i działy filozofii K_W07 H1A_W02,

H1A_W05,

5. wskazuje kluczowe pojęcia, postaci, kierunki w dziejach K_W07 H1A_W02,

filozofii i obszary znajdujące się w sferze badań filozoficznych H1A_W05,

6. potrafi krytycznie odnieść się do wybranych teorii K_U02 H1A_U04,

filozoficznych K_U03 H1A_U02,

Umiejętności

7. potrafi się posługiwać podstawową terminologią filozoficzną K_U02 H1A_U04,

8. rozumie potrzebę nieustannej aktualizacji wiedzy niezbędnej K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne do rozumienia i krytycznej interpretacji zjawisk, procesów i

tekstów kultury



1. Historyczne ujęcie najbardziej charakterystycznych szkół filozoficznych, podkreślające związki pomiędzy 30

poszczególnymi nurtami oraz wpływ poszczególnych historycznych stanowisk filozoficznych na współczesne pozycje

światopoglądowe.



z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,6,7,8,

Forma i warunki ZO

zaliczenia Ocena końcowa to ocena z kolokwium

Literatura podstawowa Adam Sikora (1999): Od Heraklita do Husserla. Spotkania z filozofią. Open, Warszawa Władysław Tatarkiewicz (dowolny): Historia filozofii. PWN, Warszawa


Jan Legowicz (1964): Zarys historii filozofii. Warszawa

Reale G. (1997-2005): Historia filozofii starożytnej,. Lublin

Gadacz T. (2009): Historia filozofii XX wieku,. Kraków

Bocheński J.M. (1993): Zarys historii filozofii,. Kraków

Diogenes Laertios Żywoty i poglądy słynnych filozofów.

Jostein Gaarder (2007): Świat Zofii. Czarna Owca, Warszawa








Analiza i interpretacja dzieła literackiego

09.1VIII04PI01_13




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator prof. US Piotr Michałowski



Cel przedmiotu / Zdobycie podstawowej wiedzy dotyczącej współczesnej teorii interpretacji.

modułu: Umiejętności z zakresu analizy, interpretacji i wartościowania dzieła literackiego.

Znajomość podstawowych terminów z zakresu poetyki.

Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych wiadomości z zakresu historii literatury polskiej, zwłaszcza literatury 20

wieku.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna miejsce i znaczenie analizy i interpretacji dzieła w K_W02 H1A_W02,

systemie nauk literaturoznawczych oraz podstawowe terminy z K_W01 H1A_W01,

jej zakresu

2. Ma podstawową wiedzę z zakresu historii „sztuki K_W14 H1A_W07,

Wiedza interpretacji”, w tym zna kierunki jej rozwoju K_W18 H1A_W07,

K_W03

H1A_W10,

H1A_W07,

K_W15

H1A_W06,

3. Potrafi w sposób merytoryczny wykonywać samodzielnie i K_U12 H1A_U05,

pod kierunkiem nauczyciela różne prace z zakresu analizy i K_U17 H1A_U06,

interpretacji, w tym wyszukiwać informacje, rozpoznawać,

analizować, wartościować i oceniać teksty literackie oraz K_U03 H1A_U02,

posługiwać się w mowie i piśmie różnymi stylami i gatunkami

literackimi K_U02 H1A_U04,

K_U01 H1A_U01,

K_U04 H1A_U02,

K_U05

H1A_U03,

H1A_U05,

K_U06

H1A_U08,

K_U11

H1A_U09,

Umiejętności H1A_U03,

K_U18

H1A_U05,

K_U20 H1A_U05,

K_U21 H1A_U02,

H1A_U04,

H1A_U08,

H1A_U09,

H1A_U08,

4. Umie uczestniczyć w dyskusjach poświęconych literaturze K_U23 H1A_U09,

K_U17 H1A_U06,

5. Ma świadomość zróżnicowania i bogactwa wiedzy z zakresu K_K07 H1A_K04,

metod analizy i interpretacji dzieła literackiego oraz rozumie

Kompetencje społeczne potrzebę jej pogłębiania

6. Ma potrzebę uczestnictwa w życiu kulturalnym oraz K_K10 H1A_K06,

pragnienia uczestnictwa w debatach literackich



1. Analizuje i interpretuje krótkie teksty prozatorskie 10

2. Analizuje i intepretuje teksty poetyckie 10

3. Analizuje i interpretuje teksty pograniczne, zwłaszcza eseje 10

Metody kształcenia Analiza tekstów z dyskusją

Praca w grupach


z sylabusa

Metody weryfikacji * praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,


* kolokwium

1,2,3,4,


Forma i warunki ZO

zaliczenia Zaliczenie na ocenę na podstawie średniej ocen z cząstkowych prac pisemnych i kolokwiów


Sławiński J. (1976): Analiza, interpretacja i wartościowanie dzieła literackiego. W: Problemy metodologiczne współczesnego

literaturoznawstwa. Pod red. H. Markiewicza i J. Sławińskiego,. Warszawa

Kuźma E. (1998): Spór o wartość i zasadność interpretacji literackiej. W: Problemy teorii literatury, seria 4. Wyboru prac dokonal H.

Markiewicz,. Warszawa

Eco U., R, Rorty, J. Culler, Ch. Brooke-Rose, (1996): Interpretacja i nadinterpretacja. Pod red. S. Colliniego. Przeł. T. Bieroń,. Kraków

Steiger E. (1976): Sztuka interpretacji. Przeł. O. Dobijanka-Witczakowa. W: Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia.

Oprac. H. Markiewicz, t. 1. Kraków

Nycz R. (1993 ): Teoria interpretacji: problem pluralizmu. W: tegoż: Tekstowy świat. Postrukturalizm a wiedza o literaturze.. Warszawa

Markiewicz H. (1996 ): Interpretacja semantyczna dzieł literackich. W: tegoż: Wymiary dzieła literackiego,. Kraków


Kuźma E. (2005 ): Teoria interpretacji – dziś. W: Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze –

edukacja. Zjazd Polonistów, Kraków, 22-25 września 2004, t. Kraków

Markowski M.P. (2002): : Interpretacja i literatura. W: Sporne i bezsporne problemy wiedzy o literaturze. Pod red. W. Boleckiego i

R. Nycza. Warszawa

Burzyńska A. (2001): Dekonstrukcja i interpretacja,. Kraków

Prokop J, Sławiński J. (1971): Liryka polska. Interpretacje,. Kraków

Skrendo A. (2005): „Generał czytania”. Janusz Sławiński i sztuka interpretacji. W: Tenże: Poezja modernizmu. Interpretacje,. Kraków

Markiewicz H. oprac (1971-1973): Sztuka interpretacji, t. 1-2,. Wrocław

(1997, nr 6): „Teksty Drugie” (numer monograficzny poświęcony teorii interpretacji). Warszawa

Bartoszyński K. (1998, nr 4): „Klasyczność” i „nieklasyczność” interpretacji, w: „Teksty Drugie”. Warszawa

Iwasiów I., Madejski J. (2002): Rozbiory. „Matka odchodzi” Tadeusza Różewicza,. Szczecin


Liczba godzin










Poetyka

09.1VIII04PI01_14




Nazwa kierunku:

Filologia polska




1, 2 / 2, 3, 4 obowiązkowy polski


Wymiar zajęć: 90

Koordynator prof. US Piotr Michałowski


dr Barbara Zielińska

dr Zbigniew Jarzębowski

Prowadzący zajęcia: dr hab. prof. US Jerzy Madejski

prof. US Andrzej Skrendo

dr Paweł Wolski

Zapoznanie studentów z podstawowymi kategoriami, pojęciami i terminami z zakresu poetyki opisowej;

Cel przedmiotu / przekazanie wiedzy z zakresu wprowadzenia do poetyki, wersologii, stylistyki, stylizacji, genologii i

kompozycji dzieła literackiego.

modułu:

Wykształcenie umiejętności opisu, analizy i interpretacji tekstu literackiego i nieliterackiego z

uwzględnieniem instrumentarium literaturoznawczego.

Wymagania wstępne: Wiedza i umiejętności nabyte w ramach przedmiotów: analiza i interpretacja dzieła literackiego (

semestr 1, rok I).

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie miejsce poetyki w systemie nauk K_W02 H1A_W02,

humanistycznych oraz zna podstawową terminologię z zakresu K_W01 H1A_W01,

poetyki opisowej: wersologii, stylistyki, stylizacji, genologii

kompozycji i wartościowania dzieła literackiego.

Wiedza 2. Zna podstawowe metody analizy i interpretacji komunikatów K_W03 H1A_W07,

językowych, zwłaszcza literackich, z uwzględnieniem K_W02 H1A_W02,

instrumentarium literaturoznawczego (w tym najnowszych

metod). K_W14 H1A_W07,

K_W15 H1A_W06,


literaturoznawczą (potrafi samodzielnie rozpoznać podstawowe K_U03 H1A_U02,

elementy morfologii dzieła) i stosować ją do opisu, analizy i

interpretacji dzieła literackiego i nieliterackiego. K_U06 H1A_U03,

K_U05

H1A_U05,

H1A_U05,

H1A_U08,

H1A_U09,

Umiejętności 4. Potrafi rozpoznawać, klasyfikować, opisywać i waloryzować K_U05 H1A_U05,

różne rodzaje tekstów literackich, stosując merytoryczną H1A_U08,

K_U06

argumentację. H1A_U09,

K_U12 H1A_U03,

K_U17

H1A_U05,

H1A_U05,

K_U18

H1A_U06,

H1A_U02,

H1A_U04,

5. Samodzielnie zdobywa informacje ze źródeł tradycyjnych i K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne elektronicznych.

6. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą i

K_K02 H1A_K02,




1. Zagadnienia prozy. 30

2. Zagadnienia poezji. 30

3. Zagadnienia dramatu. 30

omawianie poleconej literatury przedmiotu

analiza przykładów literackich

Metody kształcenia dyskusja nad interpretacją przykładów literackich,

w aspekcie wskazanych treści programowych

omówienie krótkich przykładów samodzielnie przygotowanych przez studentów


z sylabusa

Metody weryfikacji * egzamin ustny 1,2,3,4,


* kolokwium

1,2,3,4,


Forma i warunki ZO po sem. 2 i 3

E po sem. 4

zaliczenia

Ocena z przedmiotu to średnia z kolokwiów cząstkowych i egzaminu


Chrząstowska B., Wysłouch S. (1987 ): Poetyka stosowana,. Warszawa

Culler J. (1998): Teoria literatury. Bardzo krótkie wprowadzenie. Przeł. M. Basaj. Warszawa

Głowiński M., A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński: (1986 ): Zarys teorii literatury.. Warszawa

Kulawik A. (1990): Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego. Warszawa

Kurkowska H., S. Skorupka (1959 ): Stylistyka polska. Zarys,. Warszawa

Miodońska-Brooks E., A. Kulawik, M. Tatara (1980): Zarys poetyki,. Warszawa

Sławiński J. red. (1998): Słownik terminów literackich,. Wrocław

Ziomek J. (1990): Retoryka opisowa,. Wrocław


Gajewska A., Mizerkiewicz T. (2007): Ćwiczenia z poetyki,. Warszawa

Gajewska A. (2009): Kompozycja i genologia. Ćwiczenia z poetyki,. Poznań

Głowiński M. (1992): Poetyka i okolice. Warszawa

Krzywżanowski J. (1984): Nauka o literaturze. Wrocław

Wellek R., A. Warren (1974): Teoria literatury. Warszawa

Pszczołowska L. (1997): Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław


Liczba godzin









Gramatyka opisowa języka polskiego

09.1VIII04PI01_15




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 90

Koordynator dr hab. Piotr Wojdak


według przydziału czynności

Prowadzący zajęcia: dr hab. prof. US Jolanta Ignatowicz-Skowrońska

dr Beata Afeltowicz

dr hab. Piotr Wojdak

Cel przedmiotu / Pogłębienie podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni języka

modułu: polskiego

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni języka polskiego

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna miejsce i znaczenie nauki o języku i jej działów w K_W01 H1A_W01,

systemie nauk humanistycznych

2. Zna i rozumie terminologię, metody badań, analizy i K_W02 H1A_W02,

interpretacji teksów językowych metodami językoznawstwa K_W03 H1A_W07,

współczesnego, również wypracowanymi na gruncie nowych

metodologii językoznawczych K_W09 H1A_W09,

Wiedza K_W15 H1A_W06,

3. Ma wiedzę o cechach komunikatów językowych w zależności K_W09 H1A_W09,

od uwarunkowań komunikacyjnych K_W16 H1A_W10,

H1A_W05,

4. Zna i rozumie złożoną budowę języka, jego jednostki oraz K_W09 H1A_W09,

narzędzia i metody opisu K_W02 H1A_W02,

5. Korzystając z posiadanej wiedzy wyszukuje, analizuje, K_U02 H1A_U04,

interpretuje jednostki języka i ich kombinacje w różnych typach K_U01 H1A_U01,

tekstów

K_U03 H1A_U02,

6. Posługuje się poprawnie terminologią i metodami K_U02 H1A_U04,

badawczymi językoznawstwa współczesnego dla różnych K_U03 H1A_U02,

przedsięwzięć badawczych

K_U04 H1A_U02,

K_U08

H1A_U03,


H1A_U05,

7. Merytorycznie wypowiada się w dyskusjach na tematy K_U02 H1A_U04,

językowe K_U17 H1A_U06,

K_U18 H1A_U02,

K_U22

H1A_U04,

H1A_U08,

8. Stosuje slawistyczny alfabet K_U03 H1A_U02,

Kompetencje społeczne 9. Jest świadomy kulturowych wartości gramatyki. K_K09 H1A_K05,



1. Klasyfikacja głosek 4

2. Pismo fonetyczne 4

3. Intonacja, akcent wyrazowy 2

4. Fonetyka a fonologia 4

5. Morfem jako podstawowy element struktury wyrazów 2

6. Podstawowe pojęcia słowotwórstwa 4

7. Analiza słowotwórcza rzeczowników, czasowników, przymiotników i przysłówków 10

8. Wyraz jako jednostka gramatyki 6

9. Podstawowe pojęcia fleksji 8

10. Wybrane kategorie morfologiczne 8

11. Części mowy 8

12. Składnia zdanie pojedynczego 16

13. Składnia zdania złożonego 14

dyskusja,

Metody kształcenia praca z tekstem,

elementy wykładu


z sylabusa

Metody weryfikacji * zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,6,7,8,9,


* egzamin pisemny

1,2,3,4,5,6,7,8,9,

* sprawdzian 1,2,3,4,5,6,7,8,9,

Forma i warunki E po sem. 1,2 i 3 Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianów.

zaliczenia Ocena końcowa z przedmiotu pokrywa się z oceną z egzaminu.


Bańko M. (2002): Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa

Grzegorczykowa R. (1999): Wykłady z polskiej składni. Warszawa

Jadacka H. (2001): System słowotwórczy polszczyzny (1945-2000). Warszawa

Jodłowski S. (1996): Podstawy polskiej składni. Warszawa

Grzegorczykowa R. ,Laskowski R. , Wróbel H. (red.) (1998): Morfologia. (Gramatyka współczesnego języka polskiego, t.1). Warszawa

Bralczyk J., Gruszczyński W. (red.) (2002): Słownik gramatyki języka polskiego. Warszawa

Wiśniewski M. (2000): Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego (Skrypt dla studentów filologii polskiej).. Toruń


Urbańczyk S., Kucała M. (red.) (1999): Encyklopedia języka polskiego. Wrocław

Jaworski M. (1986): Podręczna gramatyka języka polskiego. Warszawa

Kaproń-Charzyńska I. (2007): Kaproń-Charzyńska I. (2007): Pragmatyczna funkcja formantów w opisie derywatów. „Biuletyn PTJ” LXIII.

Warszawa 147-156.

Nagórko A. (2008): Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem). Warszawa

Saloni Z., Świdziński M. (1998): Składnia współczesnego języka polskiego. Warszawa

Strutyński J. (1997): Gramatyka polska. Kraków 221-250.

Wierzchowska B. (1980): Fonetyka i fonologia języka polskiego. Wrocław











HLP - romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska

09.1VIII04PI01_16




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator prof. US Danuta Dąbrowska



Zapoznanie studentów z kanonem tekstów literatury XIX wieku oraz głównymi nurtami estetycznymi i

ideowymi tego okresu

Ukazanie przemian w literaturze XIX wieku

Cel przedmiotu / Nabycie przez studentów umiejętności interpretacji tekstów literackich XIX wieku

modułu: Nabycie przez studentów umiejętności posługiwania się terminologią teoretyczno- i historycznoliteracką

odnosząca się do XIX wieku

Znajomość recepcji literatury XIX wieku w epokach późniejszych

Zapoznanie studentów z europejskimi kontekstami polskiej literatury XIX wieku

Student powinien znać kanon literatury poprzednich epok oraz ich kulturowe i społeczne uwarunkowania

Student powinien posiadać umiejętność analizy i interpretacji dzieł literackich oraz rozumienia zjawisk i

procesów zachodzących w literaturze w perspektywie historycznej

Wymagania wstępne: Student powinien znać podstawową terminologię związaną z analizą i interpretacją literatury i umieć się

nią posługiwać

Student powinien posiadać umiejętność gromadzenia i opracowywania informacji oraz samodzielnej

organizacji pracy własnej

EFEKTY KSZTAŁCENIA

Odniesienie do Odniesienie do efektów

efektów dla programu dla obszaru

1. zna główne tendencje rozwojowe literatury XIX wieku, ich K_W02 H1A_W03,

kontekst europejski oraz przemiany, jakim podlegała literatura

K_W03 H1A_W07,

w poszczególnych epokach (od romantyzmu do Młodej Polski.

K_W06 H1A_W05,

K_W11 H1A_W03,

K_W13

H1A_W04,

H1A_W03,

K_W15

H1A_W04,

H1A_W06,

2. Zna kanoniczne dzieła polskiej literatury XIX wieku (poezja, K_W11 H1A_W03,

proza, dramat, krytyka literacka, teorie estetyczne. K_W07

H1A_W04,

Wiedza H1A_W02,

H1A_W03,

3. Zna obszary odwołań do tradycji wcześniejszych epok K_W13 H1A_W03,

literackich. K_W11

H1A_W04,

H1A_W03,

H1A_W04,

4. Zna recepcję literatury XIX wieku w epokach późniejszych. K_W12 H1A_W05,

K_W15

H1A_W10,

H1A_W06,

K_W17

H1A_W10,

K_W22

H1A_W10,

5. Potrafi posługiwać się podstawową terminologią historyczno- K_U02 H1A_U04,

i teoretycznoliteracką do opisu zjawisk literackich i

K_U03 H1A_U02,

kulturowych XIX wieku.

6. Potrafi analizować i interpretować teksty literackie z zakresu K_U05 H1A_U02,

XIX wieku, przygotowując typowe prace pisemne i ustne z tego

K_U11 H1A_K06,

zakresu.

K_U06 H1A_K03,


H1A_U03,

K_U17

H1A_U06,

K_U18

H1A_U02,

K_U22

H1A_U04,

K_U23 H1A_U08,

K_U03 H1A_U09,

H1A_U02,


elektronicznych. K_K06 H1A_K04,

K_K07 H1A_K04,

Kompetencje społeczne 8. Współpracuje z grupą w celu realizacji zadań K_K02 H1A_K02,

kształceniowych.

9. Samodzielnie organizuje proces uczenia się. K_K01 H1A_K01,

10. Ma świadomość znaczenia literatury XIX wieku dla polskiej K_K09 H1A_K05,

tożsamości narodowej.



1. Ogólna charakterystyka literatury polskiej XIX wieku z uwzględnieniem jej wewnętrznych przemian 4

2. Podłoże filozoficzne, społeczne i estetyczne romantyzmu, pozytywizmu i Młodej Polski 6

3. Formy wypowiedzi i ich przemiany w poszczególnych epokach literackich XIX wieku 4

4. Odwołania do tradycji literackiej epok wcześniejszych 4

5. Dialogiczność polskiego romantyzmu – różne modele literatury 4

6. Historiozofia romantyczna – mesjanizm, filozofia genezyjska 4

7. Romantyczna problematyka podmiotowości, indywidualizm, subiektywizm 4

8. Filozofia natury i jej przemiany w XIX wieku 4

9. XIX-wieczne koncepcje artysty, pisarza, poety – wieszcza 4

10. Problematyka narodowościowa i społeczna w XIX wieku i jej przemiany 6

11. Problematyka inności, mniejszości, emancypacji w literaturze XIX wieku 4

12. Problematyka religijna i jej przemiany w poszczególnych epokach literackich XIX wieku 4

13. Wzorce osobowe i stereotypy kulturowe w literaturze XIX wieku 4

14. Polska specyfika i zakorzenienie w kulturze europejskiej literatury XIX wieku 4


1. Przemiany liryki romantycznej – od Ballad do Liryków lozańskich 6

2. Przemiany wizji świata i koncepcji człowieka w literaturze XIX wieku 4

3. Problematyka egzystencjalna epoki romantyzmu 6

4. Przemiany bohatera romantycznego – wzorce spiskowca, męczennika, dandysa 4

5. Ironia i groteska jako kategorie estetyczne i światopoglądowe romantyzmu 4

6. Literatura krajowa epoki romantyzmu 4

7. Program społeczny polskiego pozytywizmu 4

8. Od tendencyjności do realizmu w prozie pozytywistycznej 4

9. Naturalizm w epoce pozytywizmu i Młodej Polski 4

10. Pozytywistyczna i młodopolska powieść historyczna 4

11. Dekadentyzm młodopolski 4

12. Symbolizm w liryce i dramacie młodopolskim 4

13. Impresjonizm i ekspresjonizm w malarstwie i liryce 4

14. Przełom antydekadencki – F. Nietzsche, H. Bergson, St. Brzozowski 4

Wykład z elementami dyskusji

Metody kształcenia Analiza tekstów literackich

Prezentacje filmowe

Nr efektu kształcenia z

sylabusa

Metody weryfikacji * praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,7,


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,

* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,

Forma i warunki E po sem. 3 i 4

Ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego (80%) oraz prac pisemnych i aktywności na zajęciach

zaliczenia

(razem 20%)


BachórzJ., Kowalczykowa A. (red.) (1991): Słownik literatury polskiej XIX wieku. Ossolineum wybór

Kowalczykowa A. (red.) (1991): Idee programowe romantyków polskich. Antologia. Ossolineum całość

Janion M. (1975): Gorączka romantyczna. PIW całość

Kowalczykowa A. (1994): Słowacki. PWN całość

Piwińska M. (2005): Złe wychowanie. Słowo/obraz terytoria całość

Szturc W. (1992): Ironia romantyczna. PWN całość

Witkowska A. (1975): Mickiewicz. Słowo i czyn. PWN całość

Waśko A. (2001): Zygmunt Krasiński. Oblicza poety. Arcana całość

Kulczycka-Saloni J. (red.) (1985): Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu. Ossolineum całość

Martuszewska A. (1977): Poetyka polskiej powieści dojrzałego realizmu. Ossolineum całość

Paczoska E. (1988): Krytyka literacka pozytywistów. Ossolineum całość

Walas T. (1986): Ku otchłani. Dekadentyzm w literaturze polskiej 1890-1905. Wyd. Literackie całość

Podraza-Kwiatkowska M. (1976): Symbolizm i symbolika Młodej Polski. Wyd. Literackie całość

Głowiński M. (1997): Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej. Wyd. Literackie całość

Podraza-Kwiatkowska M. (red.) (2000): Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski. Ossolineum całość

Mackiewicz W. (1989): Mietzscheanizm i marksizm w literaturze i filozofii okresu Młodej Polski. całość

Tomkowski J. (1993): Mój pozytywizm. Wyd. IBL PAN całość


Przybylski R., Witkowska A. (1997): Romantyzm. PWN całość

Janion M., Zielińska M. (1986): Style zachowań romantycznych. PIW całość

Janion M., Zakrzewski Z., Dernałowicz M. (red.) (1975): Literatura krajowa w okresie romantyzmu 1831-1863, t. 1. Wyd. Literackie 9-

265, 467-519, 753-783

Janion M., Maciejewski M., Gumkowski M. (red.) (1992): Literatura krajowa w okresie romantyzmu 1831-1863, t. 3. Wyd. IBL PAN 9-47,

439-521

Markiewicz H. (1980): Pozytywizm. PWN całość

Borkowska G. (1996): Pozytywiści i inni. PWN całość

Paszek J. (1989): Studia o twórczości Elizy Orzeszkowej. Wyd. UŚ całość

Borkowska G., Maciejewski J. (red.) (2001): Pozytywizm. Język epoki. Wyd. IBL PAN całość

Nycz R. (2002): Język modernizmu. Wyd. Fundacji Nauki Polskiej całość

Matuszak G. (2008): Stanisław Przybyszewski - pisarz nowoczesny. Uniwersitas całość












Wiedza o kulturze

08.9VIII04PI01_7




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr hab. Mirosława Kozłowska



Przekazanie wiedzy o wybranych zjawiskach w kulturze, rozumianej jako aktywność człowieka

Cel przedmiotu / kształtująca jego środowisko naturalne i społeczne; przedstawienie omawianych procesów i zjawisk w

modułu: ujęciu synchronicznym i diachronicznym oraz wskazanie perspektyw ich interpretacji w kontekście

wybranych teorii kultury.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu kultury, historii Polski, historii powszechnej, mechanizmów kształtowania

życia społecznego (na poziomie absolwenta szkoły ponadgimnazjalnej).

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie wybrane koncepcje kultury, jej pojęcia, K_W05 H1A_W10,

kategorie i funkcje w kształtowaniu relacji międzyludzkich i

społecznych;

2. Zna i rozumie typy i funkcje komunikowania w ujęciu K_W16 H1A_W10,

synchronicznym i diachronicznym; zna pojęcia nowoczesność, K_W09

H1A_W05,

modernizm, ponowoczesność, postmodernizm. Zna i rozumie H1A_W09,

Wiedza kulturowe funkcje mediów

K_W05

H1A_W10,

3. Zna i rozumie wybrane mechanizmy i konsekwencje K_W17 H1A_W10,

globalizacji, homogenizacji, kolonializmu oraz K_W03 H1A_W07,

postkolonializmu;

K_W11 H1A_W03,

H1A_W04,

4. potrafi na wybranych przykładach wskazać K_U17 H1A_U06,

takie cechy procesów i zjawisk kultury jak ciągłość, K_U01 H1A_U01,

intersubiektywność, kompleksowość, kontekstualność ,

normatywność oraz samodzielnie wyszukać ich przykłady; K_U03 H1A_U02,

K_U18 H1A_U02,

H1A_U04,

Umiejętności 5. ocenia krytycznie wybrane stosowane typy i strategie K_U17 H1A_U06,

komunikowania;

K_U05 H1A_U05,

H1A_U08,

H1A_U09,

6. potrafi na podstawie własnej obserwacji wskazać , opisać i K_U18 H1A_U02,

skomentować przykłady rytuałów oraz przejawów K_U22

H1A_U04,

karnawalizacji, globalizacji, homogenizacji, kolonializmu i H1A_U08,

postkolonializmu w kulturze oraz określić podstawowe

uwarunkowania rozwoju kultury na Pomorzu Zachodnim;

7. rozumie potrzebę nieustannej aktualizacji wiedzy niezbędnej K_K01 H1A_K01,

do rozumienia i krytycznej interpretacji zjawisk, procesów i

K_K06 H1A_K04,

tekstów kultury;

Kompetencje społeczne K_K07 H1A_K04,

8. rozumie potrzebę wiedzy o kulturze w perspektywie K_K09 H1A_K05,

diachronicznej i synchronicznej jako kompleksie zjawisk i

procesów dynamicznych kształtujących tożsamość jednostki,

wspólnoty lokalnej, narodowej i globalnej.



1. Podstawowe koncepcje kultury ( w ujęciu diachronicznym i synchronicznym).Dziedziny, kategorie, cechy kultury. 2

2. Wzory, normy i kanony kultury. Kultura jako forma kontroli. 2

3. Formy i systemy komunikowania – w perspektywie diachronicznej i synchronicznej. 4

4. Rytuały i święto w kulturze. Karnawalizacja kultury. 4

5. Strategie i funkcje komunikacji masowej ( druk i środki audiowizualne). 2

6. Społeczne i kulturowe funkcje mediów 2

7. Czas w kulturze (przednowoczesny, nowoczesny, zadaniowy). 2

8. Problemy czasoprzestrzeni – pojęcie centrum i peryferii; homogenizacja kultury. 2

9. Kresy w aspekcie geopolitycznym, historycznym, mitycznym, aksjologicznym. 2

10. Kultura uniwersalna, globalna, narodowa, etniczna, plemienna, środowiskowa, subkultury. 2

11. Kolonializm i postkolonializm jako zjawiska kulturowe. 2

12. Problemy tożsamości kulturowej. Uwarunkowania życia kulturalnego na Pomorzu Zachodnim . 4

Wykład

Metody kształcenia Wykład z elementami dyskusji

Prezentacja


z sylabusa

Metody weryfikacji * sprawdzian 1,2,3,

* kolokwium

1,2,3,4,5,6,


* egzamin ustny

1,2,3,4,5,6,7,8

E

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywna ocena ze sprawdzianu (test) oraz kolokwium.

zaliczenia

Ocena końcowa to ocena z egzaminu.


Baldwin E., B. Longhurst, S. Mccracken, M. Ogborn, G. Smith, (2007): Wstęp do kulturoznawstwa. Przekład M.Kaczyński, J.Łoziński,

T.Rosiński.. Zysk i S-ka Poznań

Richard W. (2009): Życie po europejsku. Od czasów najdawniejszych do współczesności. Tłumaczył: Jacek Antkowiak.. PWN

Warszawa


Godlewski G., L. Kolankiewicz, A. Mencwel, P. Rodak. (2005): Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów. Wstęp i redakcja A.

Mencwel.. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego . Warszawa

Gajda J. (2008): Antropologia kulturowa. Wprowadzenie do wiedzy o kulturze.. Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków

Edensor T. (2004): Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne.. Wydawnictwo Uniwerystetu Jagiellońskiego Kraków

Rothenbuhler E.W. (2003): Komunikacja rytualna. Od rozmowy codziennej do ceremonii medialnej. Przekład i redakcja J. Barański..

Wydawnictwo Uniwerystetu Jagiellońskiego Kraków

Sennett R. (2009): Upadek człowieka publicznego. Przełożyła Hanna Jankowska,. Wydawnictwo Literackie MUZA SA. Warszawa


Liczba godzin






Inne 8




Język łaciński

09.0VIII04PI01_8




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Agnieszka Borysowska


Prowadzący zajęcia: dr Agnieszka Borysowska

Poznanie podstawowych zasad gramatycznych. Umiejętność korzystania ze słowników i innych

Cel przedmiotu / kompendiów. Znajomość elementów wiedzy o kulturze antycznej i jej recepcji w kulturze polskiej.

modułu: Rozumienie wybranych łacińskich sentencji i terminologii naukowej oraz rozpoznawanie znaczeń i

funkcji odwołań do kultury antycznej w kulturze polskiej.

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza humanistyczna na poziomie szkoły ponadpodstawowej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. wymienia i objaśnia podstawowe zasady gramatyczne języka K_W02 H1A_W02,

łacińskiego K_W04 H1A_W02,

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W05,

Wiedza

2. ma elementarną wiedzę z zakresu historii łaciny i jej wpływu K_W10 H1A_W04,

na rozwój języków nowożytnych, w tym języka polskiego K_W04

H1A_W09,

H1A_W02,

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W05,

3. z pomocą słownika i gramatyki potrafi przetłumaczyć proste K_U23 H1A_U09,

sentencje łacińskie oraz wyjaśnić ich kontekst kulturowy K_U02 H1A_U04,

Umiejętności

4. potrafi stosować używane w naukach humanistycznych K_U02 H1A_U04,

łacińskie skróty i podstawową terminologię naukową K_U23 H1A_U09,

5. ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne uczenia się, rozwoju osobistego i pielęgnowania

K_K08 H1A_K05,

humanistycznej tradycji kulturowej



1. Zapoznanie z systemem gramatycznym języka łacińskiego 10

2. Słowniki łacińsko-polskie i polsko-łacińskie, podręczniki gramatyki, zbiory sentencji i umiejętność korzystania z 4

nich

3. Kulturowa historia łaciny (przemiany języka od starożytności do współczesności, zapożyczenia z łaciny w języku 4

polskim, łacina we współczesnej przestrzeni publicznej)

4. Słownictwo łacińskie, sentencje łacińskie i ich kontekst kulturowy, wybrana terminologia i skróty łacińskie 12

ćwiczenia językowe;

Metody kształcenia analiza i tłumaczenie tekstów (sentencji) z dyskusją;

praca w grupach


z sylabusa

Metody weryfikacji * zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,


* kolokwium

1,2,3,4,

* sprawdzian 1,2,3,4,

ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywna obecność na zajęciach oraz zaliczenie wszystkich sprawdzianów i

kolokwiów.

zaliczenia

Ocenę końcową ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen cząstkowych wystawionych przez

prowadzącego zajęcia za sprawdziany, zajęcia praktyczne oraz kolokwium.


Winniczuk L. (dowolny): Łacina bez pomocy Orbiliusza. PWN passim

Kalinowski S. (1997): Aurea dicta. Veda passim

Kumaniecki K. (dowolny): Słownik łacińsko-polski. PWN passim

Winniczuk L. (2001): Mały słownik polsko-łaciński. Wydaw. Szkolne PWN passim


Wikarjak J. (dowolny): Gramatyka opisowa języka łacińskiego. PWN passim

Michalunio Cz. (2004): Dicta. Zbiór łacińskich sentencji, przysłów, zwrotów i powiedzeń. Wyższa Szkoła Filozoficzno-

Pedagogiczna passim


Liczba godzin










Nauki pomocnicze

09.1VIII04PI01_9




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Przedmiot ma dać podstawy teoretyczne do organizacji warsztatu pracy naukowej polonisty. Służy

wykształceniu konkretnych umiejętności tworzenia i korzystania z aparatu naukowego publikacji oraz

modułu:

przybliża zasady organizacji i udostępniania zbiorów w bibliotekach - miejscu naukowej pracy studenta.

Wymagania wstępne: brak

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Nazywa i charakteryzuje podstawowe dla studiowanej K_W02 H1A_W02,

dyscypliny bibliografie, słowniki, kompendia i czasopisma K_W04 H1A_W02,

Wiedza

K_W05 H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W10,

2. Potrafi stworzyć bibliografię załącznikową i przypisy w pracy K_U01 H1A_U01,

pisemnej K_U04 H1A_U02,

K_U18

H1A_U03,

H1A_U02,

Umiejętności

3. Potrafi korzystać z tradycyjnych i elektronicznych źródeł K_U01 H1A_U01,

informacji, sprawnie wyszukiwać, selekcjonować i oceniać K_U18 H1A_U02,

jakość informacji

4. Potrafi dobrać właściwe dla wykonywanego zadania metody K_U18 H1A_U02,

pracy naukowej

5. Ma świadomość istnienia ogromnego dorobku naukowego K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne swojej dyscypliny, poziomu swojej wiedzy oraz rozumie potrzebę

nabycia sprawnej umiejętności korzystania z dostępnych źródeł

informacji



1. Bibliografie ogólne i specjalne (literackie) w Polsce. Pomocne źródła w Internecie. 10

2. Słowniki, encyklopedie, syntezy, czasopisma przydatne w pracy naukowej polonisty. Polski Słownik Biograficzny. 6

3. Gatunki i typy prac literaturoznawczych oraz metodyka pisemnej pracy naukowej polonisty 2

4. Biblioteka jako miejsce pracy naukowej polonisty 6

5. Bibliografia załącznikowa i przypisy – zasady opisu dokumentów różnego typu 6

prezentacja multimedialna;

Metody kształcenia ćwiczenia praktyczne (tworzenie przypisów i bibliografii, wyszukiwanie informacji);

praca w grupach




1,2,3,4,5,


* kolokwium 1,2,3,4,

ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywny udział w ćwiczeniach, pozytywne zaliczenie kolokwium.

zaliczenia Ocena ustalana jest na podstawie: 1. oceny wystawionej za właściwe wykonanie zadań w toku zajęć oraz

2. oceny z kolokwium końcowego, jako średnia arytmetyczna z tych dwóch elementów.


(2012): PN_ISO_690_2012: Informacja i dokumentacja Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznych i powołań na zasoby informacji.

PKN passim

Czachowska J., Loth R. (1989): Przewodnik polonisty: bibliografie, biblioteki, muzea literackie. Zakład Narodowy im.

Ossolińskich passim

Korpała J. (1986): Krótka historia bibliografii polskiej. Zakład Narodowy im. Ossolińskich s. 1-234.

Podstawowe bibliografie (orientacja w zawartości): K. Estreicher: Bibliografia polska; „Przewodnik Bibliograficzny”; „PBL” itd..


Migoń K. (1984): Nauka o książce : zarys problematyki. Zakład Narodowy im. Ossolińskich passim

Czachowska J., Loth R. (1977): Bibliografia i biblioteka w pracy polonisty.. Zakł. Nar. im. Ossolińskich passim


Liczba godzin










Historia Polski

08.3I04PI02_10



Wydział Humanistyczny, Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych

Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Krzysztof Guzikowski



Cel przedmiotu / Znajomość najważniejszych wydarzeń z historii Polski od czasów Piastów po współczesność

modułu:

Wymagania wstępne: Znajomość historii Polski na poziomie szkoły średniej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma uporządkowaną wiedzę o miejscu historii w obszarze K_W01 H1A_W01,

nauk humanistycznych oraz relacjach między historią a nauką o

literaturze;

2. zna i rozumie metody analizy i interpretacji różnych tekstów K_W03 H1A_W07,

kultury, w tym językowych opowieści o przeszłości, jako źródeł

historycznych

Wiedza

3. ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o najważniejszych K_W06 H1A_W05,

osobach, zjawiskach i wydarzeniach w historii Polski, od

Piastów do współczesności

4. ma podstawową wiedzę o znaczeniu procesów K_W08 H1A_W04,

modernizacyjnych, w tym ruchów emancypacyjnych chłopów, H1A_W05,

robotników, Żydów i kobiet w tworzeniu nowoczesnego państwa H1A_W07,

Polskiego

5. potrafi samodzielnie zdobywać i analizować na potrzeby K_U01 H1A_U01,

własnej praktyki zawodowej i badawczej informacje dotyczące K_U05 H1A_U05,

historii oraz jej związków z literaturą polską, pochodzące z

mediów tradycyjnych i elektronicznych K_U18

H1A_U08,

H1A_U09,

H1A_U02,

H1A_U04,

Umiejętności 6. potrafi rozpoznać, analizować i interpretować różne rodzaje K_U06 H1A_U03,

tekstów, także literackich, jako źródło wiedzy o przeszłości K_U05

H1A_U05,

H1A_U05,

H1A_U08,

H1A_U09,

7. umie merytorycznie uzasadnić własne sądy o postaciach i K_U17 H1A_U06,

wydarzeniach z historii Polski, korzystając twórczo z poglądów

historyków

8. ma świadomość poziomu swojej wiedzy o historii Polski i K_K01 H1A_K01,

rozumie potrzebę uzupełniania jej przez całe życie; K_K09 H1A_K05,

9. potrafi podjąć partnerski dialog z przedstawicielami innych K_K03 H1A_K02,

Kompetencje społeczne światopoglądów i środowisk, pamiętając o ich zależności od

przeszłych i teraźniejszych wydarzeń politycznych,

gospodarczych i społecznych

10. odpowiedzialnie odnosi się do dziedzictwa kulturowego K_K08 H1A_K05,

Polski, Europy i innych kręgów kulturowych; ma świadomość

roli wiedzy o historii w kształtowaniu tożsamości narodowej i

polityki historycznej



1. Powstanie i organizacja wczesnopiastowskiej Polski (X-XII w.). 2

2. Zmiany polityczne i społeczno-gospodarcze w okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce. 2

3. Zjednoczenie ziem polskich na przełomie XIII i XIV w. Królestwo Polskie pod rządami dwóch ostatnich Piastów. 2

4. Unia polsko-węgierska. Przejęcie władzy przez Jagiellonów w Polsce. 2

5. Kształtowanie się ustroju demokracji szlacheckiej w Polsce w XV-XVI w. i unia realna z Litwą. 2

6. Wojny ze Szwecją, Rosją, Turcją i powstania kozackie w XVII w. Próba odbudowy pozycji międzynarodowej Polski w 2

czasach Jana III Sobieskiego.

7. Bilans czasów saskich i próby reform czasów stanisławowskich. Rozbiory Polski. 2

8. Namiastki państwa polskiego: Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie oraz ich konstytucje. 2

9. Zrywy niepodległościowe w XIX w. 2

10. I wojna światowa i odzyskanie niepodległości . Ukształtowanie granic niepodległej Polski. 2

11. Zmiany polityczne i społeczno-gospodarcze w pierwszych latach niepodległośći (do 1926 r.). 2

12. Przewrót majowy. Polska w okresie rządów sanacji. 2

13. Losy Polaków podczas II wojny światowej. 2

14. Powstanie, główne etapy rozwoju i upadek systemu komunistycznego w Polsce (1944-1989). 2

15. Najważniejsze zmiany polityczne i społeczno-gospodarcze w Polsce po 1989 r. 2


Metody weryfikacji Nr efektu kształcenia z

sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium

zaliczenia

Ocena końcowa = 100% oceny z kolokwium


Samsonowicz H., Tazbir J., Wyczański A. (2009): Polska na przestrzeni wieków,. Warszawa

Topolski J. (2009): Wprowadzenie do historii,. Poznań


Bogucka M. (2009): Historia Polski do 1864 r.,. Ossolineum

Zdrada J. (2007): Historia Polski 1795-1914,. Warszawa

Roszkowski W. (2009): Historia Polski 1914-2005,. Warszawa


Liczba godzin






HLP - średniowiecze, renesans barok

09.1VIII04PI01_11




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator dr Anna Kapuścińska



według przydziału czynności - konwersatoria

Zapoznanie studentów z historią piśmiennictwa epok dawnych w Polsce, w tym z twórczością wybranych

autorów staropolskich oraz przemianami w poezji i prozie polskiej od średniowiecza do baroku na tle

europejskiej tradycji literacko-ideowej. Przygotowanie studentów do opisu, analizy i interpretacji

Cel przedmiotu / utworów literatury staropolskiej, a także rozumienia specyfiki źródeł, inspiracji oraz idei literatury

dawnej. Zaznajomienie studentów z genologią antyczną i staropolską. Przygotowanie studentów do

modułu:

posługiwania się terminami historycznoliterackimi, teoretycznoliterackimi, retorycznymi, przydatnymi

do opisu, analizy i interpretacji dzieł literatury staropolskiej. Przygotowanie studentów do

rozpoznawania i wykorzystania motywów, toposów i konwencji literackich charakterystycznych dla

literatury dawnej.

Student powinien posiadać podstawową wiedzę o epokach literackich, dziejach kultury i historii idei.

Powinien posiadać umiejętność opisu, analizy i interpretacji dzieła literackiego oraz rozumienia zjawisk i

procesów literackich oraz kulturowych. Powinien także poprawnie posługiwać się językiem

Wymagania wstępne: specjalistycznym literaturoznawstwa oraz samodzielnie gromadzić i przetwarzać informacje w oparciu o

literaturę podmiotową i przedmiotową. Powinien też umieć podejmować dyskusję, inicjować samodzielne

wnioskowanie, konstruować argumentację i współpracować w grupie. Student powinien nadto posiadać

umiejętność korzystania z bibliotek i baz danych, a także dążyć do aktywności czytelniczej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. zna podstawowe fakty oraz pojęcia z zakresu historii K_W11 H1A_W03,

literatury staropolskiej, jej periodyzację, główne nurty i K_W13

H1A_W04,

tendencje, teksty oraz konteksty, źródła i inspiracje - w tym H1A_W03,

antyczne, a także założenia ideowe testów dawnych

H1A_W04,

Wiedza 2. rozróżnia podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów K_W03 H1A_W07,

literackich okresu staropolskiego, przede wszystkim zna i

K_W15 H1A_W06,

rozumie podstawowe założenia poetyki literatury dawnej,

reguły analizy kontekstualnej, hermeneutyki tekstu K_W14 H1A_W07,

staropolskiego, a także zasady stosowania kryterium

aksjologicznego i epistemologicznego w pracy z tekstem K_W10 H1A_W04,

dawnym

H1A_W09,

3. potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu K_U02 H1A_U04,

historii literatury staropolskiej, zwłaszcza odnoszącą się do

genologii i poetyki tekstu dawnego, jego specyfiki retorycznej i

Umiejętności ideowej, a także podstawowymi ujęciami teoretycznymi

właściwymi dla badań nad piśmiennictwem epok dawnych

4. umie zastosować elementarną wiedzę z zakresu K_U03 H1A_U02,

literaturoznawstwa staropolskiego do rozwiązywania

podstawowych problemów badawczych

5. rozumie mechanizmy recepcji tekstów kultury dawnej K_K08 H1A_K05,

Kompetencje społeczne 6. rozumie potrzebę ochrony dziedzictwa literacko-kulturowego K_K09 H1A_K05,

epok dawnych i poszanowania europejskiej tradycji K_K08 H1A_K05,

intelektualno-ideowej



1. Rodzące się chrześcijaństwo wobec filozofii klasycznej. Grecko-rzymskie i judeo-chrześcijańskie korzenie średniowiecznej literatury europejskiej i polskiej. Europejskość i polskość literatury średniowiecza w Polsce. 2 Periodyzacja

literatury średniowiecznej. Geneza podziałów chronologicznych.

2. Średniowieczna literatura parenetyczna. Polska hagiografia średniowieczna – ogólna charakterystyka na tle literackiej i

teologicznej tradycji europejskiej. Hagiografia elitarna i egalitarna – uwarunkowania, specyfika, zabytki. 2 Gatunki

hagiograficzne w Europie i w Polsce – uwarunkowania i tradycje. XV-wieczny hiperidealizm i schematyzm utworów quasi-hagiograficznych – pieśni i legendy o świętych (XII-XV w.). Kontynuacje potrydenckie.

3. Historiografia polskiego średniowiecza (XI-XV w.). Cronicae et gesta ducum sive principum Polonorum Anonima zwanego Gallem – ogólna charakterystyka. Zagadnienie autorstwa oraz gatunku. Europejskie tradycje gestorum. 2

Kronika Wincentego Kadłubka – ogólna charakterystyka zabytku. Inne teksty.

4. Gatunki poezji religijnej – ogólna charakterystyka na tle literackiej i teologicznej tradycji europejskiej. Podziały

średniowiecznej pieśni religijnej oraz egzemplifikacje. Ewolucja genologiczna pieśni religijnej w językach 2

narodowych – zjawiska, nurty, procesy. Zabytki hymniczne i ich wpływ na rozwój śpiewu paraliturgicznaego –

procesyjnego w Polsce. Charakterystyka genologiczna i tematyczna.

5. Kaznodziejstwo elitarne i egalitarne w Polsce (XIII-XV w.) – ogólna charakterystyka na tle literackiej i teologicznej 2

tradycji europejskiej. Exempla i ich literacka, homiletyczna oraz kulturowa rola. Kazania tzw. świętokrzyskie i

gnieźnieńskie – historia i ogólna charakterystyka zabytków.

6. Filozoficzno-światopoglądowe uwarunkowania europejskiego humanizmu. Idea dignitatis homini – autorzy, teksty, 2

tezy. Renesansowy model kulturowej wspólnoty Europy w oczach pisarzy europejskich i polskich.

7. Literatura nowołacińska w Polsce – periodyzacja, autorzy, gatunki, wątki, tematy, idee. Periodyzacja polskiego

renesansu – ogólna charakterystyka, autorzy, zabytki: rekonesans (poezja, proza, dramat). Polska i łacińska 2

literatura parenetyczna i publicystyczna – wprowadzenie do lektury (Modrzewski, Orzechowski, Górski, Górnicki,

Goślicki).

8. Genologiczna charakterystyka w twórczości Jana Kochanowskiego. Ody łacińskie Kochanowskiego – ogólna 2

charakterystyka zbioru, tematy, idee. Elegie łacińskie Kochanowskiego – źródła, inspiracje, idee. Fraszki –

rekonesans tematyczny. Związki z tradycją filozoficzną i literacką. Kochanowski jako dramaturg – wprowadzenie.

9. Pieśni polskie Jana Kochanowskiego – ogólna charakterystyka: specyfika wersyfikacyjna, tematy, motywy, układ 2

tekstów. Horacjanizm – od imitacji do emulacji. Tradycje filozofii stoickiej w pieśniach polskich Kochanowskiego.

Pieśni sympotyczne i epikurejskie. Tematyka religijna.

10. Europejskie tradycje epicedium – od antyku do wieku XVI. Dzieje, odmiany, autorzy, funkcje. Treny Jana

Kochanowskiego w kontekście tradycji epicedialnej i w kontekście tradycji tragedii greckiej. Cykliczność 2

wielopłaszczyznowa. Funkcja motta w Trenach Jana Kochanowskiego. Przy pogrzebie rzecz – jako konspekt

intelektualny Trenów.

11. Periodyzacja literatury baroku. Reformacja i protestancka doktryna teologiczna a korzenie barokowego 2

„pesymizmu”. Sobór Trydencki i nauka o łasce oraz usprawiedliwieniu. Jezuicka proza medytacyjna a

12. Powstanie manierystycznej teorii metafory; figuratywność literatury polskiego baroku. Manieryzm – konceptyzm – 2

marinizm: uwarunkowania historycznoliterackie, retoryczne, ideowe. Nurty poezji barokowej – specyfika,

przedstawiciele, teksty, idee: rekonesans

13. Proza polskiego baroku – rekonesans 2

14. Dramatyczne i quasi-dramatyczne utwory XVII-wieczne. Tradycje, genologia, swoistość. 2

15. Literatura mistyczna i ascetyczno-mistyczna polskiego baroku. 2


1. Tradycje hagiografii elitarnej i egalitarnej – porównanie żywotów św. Wojciecha (X-XIII w.) na tle hagiografii 2

antycznej. Jan Kanapariusz, Brunin z Kwerfurtu, Tempore illo.

2. Historiografowie jako poeci – utwory poetyckie w średniowiecznych zabytkach polskich. 1

3. Bogurodzica – analiza wersyfikacyjno-formalna, językowa, teologiczna. 2

4. Analiza kazania na dzień 25 listopada w kontekście formalnym, strukturalnym, językowym. Ars dictandi. 2

Symbolika w Kazaniu na dzień św. Katerzyny.

5. Polska poezja świecka XV wieku – analiza kontekstualna. Źródła – inspiracje - idee. 2

6. Czas cykliczny w literaturze renesansu. Parenetyka i poezja ziemiańska XV-XVII w. 2

7. Treny Jana Kochanowskiego – problem konstrukcji cyklu, funkcjonalności wiodących motywów, obrazów, toposów. 3

Motywy epitafijne w Trenach Jana Kochanowskiego – charakterystyka, idee, funkcje. Literackie obrazowanie śmierci

oraz dziecka w Trenach Jana Kochanowskiego.

8. Pieśń II, 24 Jana Kochanowskiego w kontekście łacińskiego pierwowzoru – motywy, idee, techniki imitacyjno- 2

emulacyjne. Pieśni o podobnych uwarunkowaniach literacko-ideowych.

9. Iliada Homera jako inspiracja Jana Kochanowskiego. Tradycja i nowatorstwo w Odprawie posłów greckich Jana 2

Kochanowskiego. Odprawa posłów greckich – ogólna charakterystyka i dzieje tekstu, źródła, inspiracje, idee.

Charakterystyka pieśni z Fragmentów.

10. Figlik – apoftegmat – fraszka w poezji polskiego renesansu. 1

11. Dworzanin Polski Łukasza Górnickiego, De optimo senatore Wawrzyńca Goślickiego, Rada pańska Jakuba 2

Górskiego – zabytki renesansowej parenetyki: źródła, typ parenetyki, ogólna charakterystyka, tezy i idee.

12. Renesansowa i barokowa koncepcja cnoty – od Reja do Lubomirskiego. 1

13. Manieryzm i „metafizyczność” w Sonetach Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego. Inni autorzy metafizyczni – 3

hermeneutyka tekstów.

14. Metafizyczne wątki w parenetycznym dyskursie Piotra Skargi. Żywoty Świętych– tradycja i nowatorstwo. Funkcja 2

Przemowy do Czytelnika oraz „obroków duchownych” w Żywotach Świętych Piotra Skargi. Tradycja i funkcje

florilegiów w Skargowskiej hagiografii.

15. Barokowe naśladownictwa Trenów. Treny w twórczości poetów polskiego baroku – Tobiasz Wiszniowski, Samuel 2

ze Skrzypny Twardowski, Wacław Potocki, Stanisław Morsztyn. Barokowa literatura funeralna.

16. Śmierć w poezji polskiego baroku. Tradycje, toposy, konwencje. 2

17. Poezja jako gra. Kanikuła i Lutnia Jana Andrzeja Morsztyna. 2

18. Barokowa epika historyczna – w poszukiwaniu dominanty. 3

19. Twórczość braci Opalińskich. 2

20. Sarmacka perspektywa sławy – Wacław Potocki i Jan Chryzostom Pasek. 2

wykłady: wykład

Metody kształcenia konwersatoria:

• analiza tekstów z dyskusją

• opracowanie projektu

• praca w grupach


z sylabusa




* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,6,

* prezentacje 1,2,3,4,

wykłady: E (egzamin ustny)

konwersatorium: ZO

obecność na zajęciach (90% h)

Forma i warunki aktywny udział w konwersatoriach po uprzednim przygotowaniu wszystkich zalecanych materiałów

realizacja projektu

zaliczenia

zaliczenie 3 kolokwiów z lektur(pisemne)

Ocena z konwersatorium: średnia arytmetyczna ocen z kolokwiów oraz projektu (80%), aktywność na

zajęciach (20%)

ocena końcowa: w oparciu o wynik egzaminu ustnego


Michałowska T. (1995): Śreniowiecze. Ossolineum całość

Ziomek J. (1973 i nast.): Renesans. Ossolineum całość

Hernas Cz. (1973 i nast.): Barok. Ossolineum całość


Curtius E. R. (1997): Literatura europejska i łacińskie średniowiecze. Universitas całość

Michałowska T. (red.) (1990): Słownik literatury staropolskiej. Ossolineum wybrane hasła

Błoński J. (1989): Jan Kochanowski. Interpretacje. Wydawnictwo Literackie całość

Zabłocki S. (1976): Od prerenesansu do oświecenia. Z dziejów inspiracji klasycznych w literaturze polskiej. PWN wybrane rozdziały


Liczba godzin




HLP - oświecenie

09.1VIII04PI01_12




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator dr Ewa Szczepan


Prowadzący zajęcia: dr Anna Kapuścińska - konwersatoria

dr Ewa Szczepan - konwersatoria

Umiejętność interpretacji utworów z zakresu literatury oświecenia w kontekście przemian z zakresu

historii form i konwencji literackich (w tym oddziaływanie tradycji antycznych).

Umiejętność posługiwania się terminami historycznoliterackimi dla podanego obszaru literatury

staropolskiej i oświeceniowej.

Analiza motywów, toposów oraz konwencji literackich charakterystycznych dla trzech głównych nurtów

Cel przedmiotu / epoki (klasycyzm, sentymentalizm, rokoko).

modułu: Znajomość dziejów gatunków literackich oraz twórczości wybranych poetów, prozaików i dramatopisarzy

oświecenia.

Przedmiot wiąże dzieje literatury oświecenia z historią społeczną, religioznawstwem, dziejami kultury

oraz historią filozofii. Uczestnik zajęć powinien umieć zastosować narzędzia z zakresu w/w problematyki,

poznane podczas zajęć, do tekstów literatury oświecenia

Student powinien posiadać umiejętność interpretacji dzieła literackiego oraz rozumienia zjawisk czy

procesów literackich i kulturowych. Powinien także poprawnie posługiwać się językiem specjalistycznym

literaturoznawstwa oraz samodzielnie przetwarzać informacje.

Student powinien posiadać wstępną znajomość historii literatury staropolskiej i oświeceniowej (kurs

Wymagania wstępne: historii literatury dawnej na na poziomie szkoły średniej). Powinien także sprawnie posługiwać się

specjalistycznym językiem literaturoznawstwa, samodzielnie gromadzić i przetwarzać informacje oraz

formułować wnioski.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu HLP- oświecenie: poetyka, poetyka historyczna,

tradycja antyczna, elementy historii filozofii, historia Polski do XVIII wieku, nauki pomocnicze.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie podstawowe problemy w literaturze i kulturze K_W03 H1A_W07,

polskiego oświecenia w odniesieniu do europejskiego kontekstu K_W14 H1A_W07,

K_W07 H1A_W02,

K_W06

H1A_W05,

H1A_W05,

Wiedza

2. Zna i rozumie kanoniczne dzieła i gatunki literatury K_W11 H1A_W03,

polskiego i europejskiego oświecenia K_W18

H1A_W04,

H1A_W03,

H1A_W06,

3. Zna i rozumie recepcję literatury antycznej i literatury K_W13 H1A_W03,

staropolskiej w literaturze oświecenia H1A_W04,


historycznoliteracką do opisu zjawisk literackich i kulturowych

w dobie oświecenia

5. Potrafi interpretować kanoniczne dzieła literatury K_U06 H1A_U03,

oświecenia K_U10

H1A_U05,


K_U11

H1A_U05,

H1A_U05,

6. Potrafi pozyskiwać informacje ze źródeł tradycyjnych i K_U01 H1A_U01,

elektronicznych, jest w stanie selekcjonować te źródła

7. Organizuje proces uczenia się poprzez współpracę z grupą i K_K02 H1A_K02,

korzystanie ze wskazówek opiekuna naukowego, ma

K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne świadomość poziomu swojej wiedzy

8. Ma świadomość znaczenia literatury oświecenia dla K_K09 H1A_K05,

kształtowania tożsamości kultury ojczystej.



1. Co to było oświecenie? 1

2. Powieść: granice krytyki, granice utopii. Oświeceniowe spory o powieść. 2

3. Czytanie Trembeckiego. Libertynizm Oświeconych. 2

4. Poemat heroikomiczny w polskim Oświeceniu. Boileau, Voltaire, Pope. Ignacy Krasicki, Myszeidos. 2

5. Franciszek Bohomolec. Komedie konwiktowe, Komedie na teatrum. Koncepcja adaptowanego przekładu. 2

6. Teatr publiczny przed Bogusławskim. Koncepcja teatru Wojciecha Bogusławskiego. 2

7. Poemat opisowy w XVIII w.; historia i pejzaż, mit i natura. Ogród jako przestrzeń kultury, ocalenie klasyka w 2

świecie chaosu.

8. Nowa wrażliwość i doświadczenie egzystencji. Franciszek Karpiński – sentymentalista z prowincji. 1

9. Franciszek Dionizy Kniaźnin – sentymentalista melancholiczny. 1

10. Franciszek Zabłocki – paradoksy dramatu polskiego oświecenia. Teatralizacja obrazu świata, gry i maski. Mit 2

Arkadii i karnawalizacja świata.

11. Jan Potocki, Rękopis znaleziony w Saragossie; konstrukcja szkatułkowa a tradycja nowelistyki wschodniej, 2

wyobraźnia gotycka – makabra i erotyzm, wielość form – względność prawd? Tekst jako traktat: próba materializmu,

destrukcja wartości?

12. Czy oświecenie musiało przynieść rewolucję? Dziedzictwo oświecenia. 1


1. Adam Naruszewicz, poeta żywiołów. 2

2. „Młody gniewny” polskiego oświecenia – Tomasz Kajetan Węgierski. 2

3. Filozofia - parodia - powiastka. Powieści wschodnie Ignacego Krasickiego. 2

4. List poetycki. Ironia i parodia w literaturze oświecenia. 2

5. Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale; problemy opery wiejskiej, ludowość, polityczna aluzyjność i 2

paraboliczny sens Cudu.

6. Sofiówka Stanisława Trembeckiego; fabularność i świat przedstawiony, przemiany narratora, panslawizm, 2

libertynizm, panegiryzm.

7. Franciszek Karpiński, Franciszek Dionizy Kniaźnin – liryka lat ostatnich. Oświecenie a sarmatyzm. 2

8. Transcendencja w polskiej liryce sentymentalnej. 2

9. Drama mieszczańska. Henryk VI na łowach Wojciecha Bogusławskiego- aluzyjność tekstu i sytuacji scenicznych. 2

10. Malwina Marii Wirtemberskiej – polska powieść sentymentalna. Sternizm. Osjanizm. Gotycyzm. 2

11. Rokoko literackie. Erotyk oświeceniowy. Anakreontyk. Sielanka. 2

12. Szaleństwo literatury, szaleństwo teatru- Franciszka Zabłockiego rokokowy teatr świata (Król w Kraju Rozkoszy, 2

Pasterz szalony).

13. Tragedia neoklasycystyczna. Barbara Radziwiłłówna Alojzego Felińskiego 2

14. Dialogi elizejskie. Tradycja (Lukian z Samosat, Fenelon) i kontynuacje (Rozmowy zmarłych Ignacego 2

Krasickiego).

15. Ody napoleońskie Kajetana Koźmiana. Panegiryk. Prowidencjalizm. Poetyka ody. 2

Metody kształcenia analiza tekstów/grup tekstów w ramach konwersatorium

wykład


z sylabusa

Metody weryfikacji * zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,7,8,



* kolokwium 2,4,6,

E

Forma i warunki egzamin ustny

zaliczenie kolokwium

zaliczenia

aktywny udział w ćwiczeniach

25 % oceny końcowej z przedmiotu stanowi ocena z kolokwium, 75 % ocena z egzaminu ustnego


Klimowicz M. (1998 - i wyd. nast.): Oświecenie. Wydaw.Nauk.PWN, 239 s.

- pod red. Kostkiewiczowej T. (1991 - i wyd. nast. ): Słownik literatury polskiego oświecenia. Zakład Narodowy im. Ossolińskich

- Wydawnictwo 724 s.

Przybylski R. (1983- i wyd. nast. ): Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego. Państw.Inst.Wydaw. 440s.

Kostkiewiczowa T. (1978 - i wyd. nast.): Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich polskiego

oświecenia. Państw.Wydaw.Nauk. 479 s.

-, pod red. Kostkiewiczowej T. i Golińskiego Z. (1992, 1994, 1996 ): Pisarze polskiego oświecenia, t. 1-3. Wydaw.Nauk.PWN 834 s., 788 s.,

947 s


Ratajczakowa D. (1993): Komedia oświeconych. Wydaw.Nauk.PWN 414 s.

Ryba J. (1998): Maskarady oświeconych. Próba opisu zjawiska. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 120 s.

Libera Z. (1994): Rozważania o wieku tolerancji, rozumu i gustu. Szkice o XVIII stuleciu. Państwowy Instytut Wydawniczy 400 s.


Liczba godzin










Historia języka polskiego

09.1VIII04PI01_17




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator dr hab. prof. US Leonarda Mariak




Zaznajomienie studentów z przemianami, jakie dokonały się w języku na przestrzeni dziejów;

Cel przedmiotu / Wskazanie i zanalizowanie czynników zewnątrzjęzykowych, które miały wpływ na rozwój polszczyzny od czasów

najdawniejszych do współczesności;

modułu:

Wyrobienie umiejętności prowadzenia dyskusji, argumentowania sądów, a także wypracowanie precyzji badawczej

(szczególnie terminologicznej).

Podstawowa wiedza z zakresu:

- językoznawstwa ogólnego (znajomość terminów: zasób leksykalny polszczyzny, archaizm, neologizm, zapożyczenie,

internacjonalizm itp.),

Wymagania wstępne: - gramatyki historycznej języka polskiego (znajomość podstawowych procesów historycznojęzykowych, które miały wpływ na

kształtowanie się polszczyzny ogólnej)

- historii Polski (znajomość najważniejszych faktów z historii dotyczących powstania państwa polskiego oraz kontaktów

Polski z innymi państwami na przestrzeni dziejów).

EFEKTY KSZTAŁCENIA

Odniesienie do Odniesienie do efektów dla obszaru


1. Zna zakres, miejsce i wagę językoznawstwa diachronicznego K_W01 H1A_W01,

w systemie nauk humanistycznych

2. Zna pojęcia i terminy językoznawstwa diachronicznego K_W02 H1A_W02,

3. Zna kierunki przeobrażeń w języku i rozumie historyczne K_W09 H1A_W09,

uwarunkowania dzisiejszego stanu języka K_W10

H1A_W04, H1A_W09,

K_W03 H1A_W07,

Wiedza 4. Zna zespoły czynników zewnątrzjęzykowych determinujących K_W10 H1A_W04, H1A_W09,

rozwój języka na przestrzeni dziejów;

5. Zna przyczyny powstania polskiego języka literackiego i jego K_W10 H1A_W04, H1A_W09,

podłoże dialektalne K_W06

H1A_W05,

K_W12 H1A_W05, H1A_W10,

6. Zna najnowsze badania z zakresu językoznawstwa K_W15 H1A_W06,

diachronicznego

7. Zna koncepcje badawcze dialektologii historycznej K_W10 H1A_W04, H1A_W09,

8. Wskazuje i analizuje czynniki determinujące rozwój języka K_U01 H1A_U01,

na przestrzeni dziejów K_U02 H1A_U04,

K_U03 H1A_U02,

K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

9. Potrafi wskazać genezę języka polskiego i jego miejsce w K_U03 H1A_U02, H1A_U04,

obrębie języków słowiańskich K_U17 H1A_U06,

K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

10. Porządkuje fakty językowe w perspektywie znanych sobie K_U03 H1A_U02, H1A_U04,

procesów rozwojowych polszczyzny K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

K_U17 H1A_U06,

Umiejętności K_U18 H1A_U02, H1A_U04,

11. Rozpoznaje zmiany w zakresie poszczególnych podsystemów K_U02 H1A_U04,

języka zaszłe w okresach historycznych rozwoju języka K_U18 H1A_U02, H1A_U04,

K_U03 H1A_U02,

K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

12. Rozpoznaje zapożyczenia obce w polszczyźnie, również K_U02 H1A_U04,

pochodzące z łaciny i nawiązujące do tradycji antycznej, oraz

K_U03 H1A_U02,

analizuje wpływ zapożyczeń na rozwój polszczyzny

K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

K_U11 H1A_U05,

K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

13. Jest świadomy rozwoju języka wynikającego z oddziaływania K_K09 H1A_K05,

czynników pozajęzykowych

14. Jest otwarty na diachroniczne podejście do języka K_K04 H1A_K03,

Kompetencje społeczne

15. Docenia znaczenie wiadomości o rozwoju polszczyzny dla K_K08 H1A_K05,

interpretacji stanu współczesnego języka polskiego jako

dziedzictwa kulturowego

16. Ma świadomość znaczenia dziejów języka polskiego dla K_K09 H1A_K05,

kształtowania tożsamości narodowej



1. Wprowadzenie do historii języka; koncepcje dotyczące przedmiotu historii języka polskiego źródła 2

historycznojęzykowe

2. Rozwój historii języka polskiego jako dyscypliny naukowej 2

3. Metody rekonstrukcji dziejów języka polskiego 2

4. Periodyzacja dziejów polszczyzny 2

5. Geneza języka polskiego i jego miejsce w obrębie języków słowiańskich 3

6. Powstanie polskiego języka literackiego i jego podłoże dialektalne 4


1. Dialektalne zróżnicowanie współczesnej polszczyzny 4

2. Formowanie się polszczyzny ogólnej na bazie dialektów 4

3. Zewnętrzne determinanty rozwoju języka 2

4. Kultura materialna i duchowa narodu i jej odbicie w leksykalnych zasobach polszczyzny. 4

5. Rozwój najstarszych zasobów leksykalnych polszczyzny 2

6. Główne kierunki rozwojowe języka polskiego po 1918 roku do współczesności 2

7. Wpływy obce w języku polskim (oddziaływania: czeskie, łacińskie, niemieckie, francuskie, angielskie, 12

wschodniosłowiańskie, rosyjskie


Metody kształcenia analiza tekstów z dyskusją

praca w grupach

wykład

Nr efektu kształcenia z sylabusa

Metody weryfikacji

* egzamin pisemny 1,2,15,14,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,16,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 13,1,15,14,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,2,16,

Forma i warunki E

zaliczenia ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego (70 %) oraz aktywności na zajęciach (30%)


I. Bajerowa (Warszawa 2003): Zarys historii języka polskiego 1939-2000.

S. Borawski (Warszawa 2000): Zarys historii języka polskiego 1939-2000.

Z. Klemensiewicz (wyd. dowolne): Historia języka polskiego.

S. Urbańczyk (wyd. dowolne): Zarys dialektologii polskiej.

B. Walczak (wyd. dowolne): Zarys dziejów języka polskiego.

B. Walczak (Poznań 1987): Między snobizmem i modą a potrzebami języka.

H. Rybicka (Warszawa 1976): Losy wyrazów obcych w języku polskim.


B. Walczak (Lublin 1993): Komu zawdzięczamy polski język literacki?, w: Język a chrześcijaństwo.

W. R. Rzepka (Nurt” 1971, nr 1 (69)): Odbicie historii narodu polskiego w dziejach rozwoju języka ojczystego,. 28-38

W. R. Rzepka, B. Walczak (Z Polskich Studiów Slawistycznych”, seria 8. Językoznawstwo, 1992): Stratyfikacja prasłowiańskiego dziedzictwa

leksykalnego w polszczyźnie. (Uwagi po lekturze Słownika prasłowiańskiego). 217-223











Leksykologia i leksykografia polska

09.1VIII04PI01_18




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15




Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z podstawami wiedzy z zakresu leksykologii i leksykografii polskiej i

modułu: wykształcenie umiejętności wykorzystania jej w praktyce dla własnych celów zawodowych i badawczych

Wymagania wstępne: Znajomość gramatyki opisowej na poziomie szkoły średniej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna miejsce leksykologii i leksykografii w obrębie K_W01 H1A_W01,

nauk humanistycznych, ich działy i przedmiot badań

2. Student zna i rozumie podstawowe zagadnienia i terminy z K_W03 H1A_W07,

zakresu leksykologii i leksykografii polskiej K_W02 H1A_W02,

Wiedza

3. Student zna słowniki językowe ogólne i specjalistyczne, w K_W09 H1A_W09,

tym zna najnowsze tendencje i kierunki w rozwoju polskiego K_W12 H1A_W05,

słownikarstwa

K_W15

H1A_W10,

H1A_W06,

4. Student wyszukuje, rozpoznaje i analizuje w różnych K_U01 H1A_U01,

tekstach podstawowe jednostki leksykalne języka K_U02 H1A_U04,

5. Student rozróżnia, grupuje, analizuje i interpretuje różne K_U03 H1A_U02,

typy jednostek leksykalnych języka w perspektywie genetycznej, H1A_U04,

rzeczowej, semantycznej, funkcjonalnej, stylistycznej,

poprawnościowej itp.

6. Student dobiera właściwe do określonych potrzeb K_U01 H1A_U01,

analityczno-interpretacyjnych słowniki językowe i

specjalistyczne

Umiejętności 7. Student analizuje informacje zawarte w różnych słownikach K_U04 H1A_U02,

językowych i wykorzystuje je dla własnych badań i działań, K_U03

H1A_U03,

których efektem są prace pisemne i wystąpienia ustne H1A_U02,

dotyczące zagadnień słownikarstwa K_U01

H1A_U01,

K_U22

H1A_U08,

K_U23

H1A_U09,

8. Student waloryzuje obecne na rynku wydawniczym słowniki K_U17 H1A_U06,

językowe z perspektywy ich zawartości i różnorodnych potrzeb K_U18 H1A_U02,

użytkowników języka

9. Student ma świadomość roli wiedzy z zakresu leksykologii i K_K09 H1A_K05,

Kompetencje społeczne leksykografii w życiu społecznym

10. Student rozumie potrzebę pogłębiania swojej wiedzy

K_K01 H1A_K01,

językowej z zakresu leksykologii i leksykografii polskiej



1. Dorobek polskiej leksykografii – historia i współczesność 2

2. Typy słowników językowych, ich budowa, zawartość i przydatność 2

3. Leksykologia - miejsce w obrębie nauk humanistycznych, działy, przedmiot badań, perspektywy badawcze 1

4. Zróżnicowanie jednostek leksykalnych polszczyzny: formalne, semantyczne, genetyczne, terytorialne, 10

środowiskowe, chronologiczne, stylowe itp.

analiza zawartości słowników z dyskusją,

Metody kształcenia analiza tekstów z dyskusją,

praca w grupach


z sylabusa

Metody weryfikacji * prezentacje 1,2,3,4,5,6,7,8,

* kolokwium

1,2,3,



* praca pisemna/esej/recenzja 4,5,6,7,8,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z prezentacji, kolokwium i pracy pisemnej

zaliczenia

Ocena końcowa: średnia ocen z prezentacji, kolokwium i pracy pisemnej


Bąba S. (1989): Innowacje frazeologiczne współczesnej polszczyzny. Poznań

Lachur Cz. (2004): Zarys językoznawstwa ogólnego. Opole

Łuczyński E., Maćkiewicz J. (2001): Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia. Gdańsk

Miodunka W. (1989): Podstawy leksykologii i leksykografii, Warszawa 1989. Warszawa 9-92

Przybylska R. (2003): Wstęp do nauki o języku polskim, Podręcznik dla szkół wyższych. Kraków

Bartmiński J. red. (1993): Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego. Wrocław

Żmigrodzki P. (2003): Wprowadzenie do leksykografii polskiej. Katowice

Markowski A. (2012): Wyklady z leksykologii. Warszawa


Grabias S. (1997): Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1997, s.. Lublin 111- 243.

Grochowski M. (1982): Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne. Toruń

Kurkowska H., Skorupka S. (1959): Stylistyka polska. Zarys. Warszawa


Liczba godzin










Gramatyka historyczna języka polskiego

09.1VIII04PI01_19




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 60




dr hab. prof.US Dorota Kozaryn

Prowadzący zajęcia: dr hab. prof. US Leonarda Mariak

dr Joanna Rychter

dr hab. Agnieszka Szczaus

Poznanie podstawowych zagadnień z gramatyki historycznej języka polskiego poprzedzonych

Cel przedmiotu / elementarnymi informacjami na temat systemu języka prasłowiańskiego. Opanowanie praktycznej

modułu: umiejętność czytania ze zrozumieniem oraz analizy historycznojęzykowej tekstów staropolskich.

Wykształcenie nawyku korzystania z opracowań leksykograficznych.

Wiedza: student ma podstawową wiedzę z zakresu gramatyki opisowej języka polskiego (znajomość

terminologii językoznawczej).

Wymagania wstępne: Umiejętności: student umie kontekstowo określać podstawowe kategorie gramatyczne wyrazów.

Kompetencje społeczne: student rozumie potrzebę poszerzania swojej wiedzy filologicznej.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: gramatyka opisowa języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna podstawową terminologię z zakresu K_W02 H1A_W02,

językoznawstwa diachronicznego i zna metody interpretacji K_W03 H1A_W07,

tekstów staropolskich.

Wiedza

2. Student ma uporządkowaną podstawową wiedzę o procesach K_W10 H1A_W04,

historycznojęzykowych, które ukształtowały współczesną K_W06

H1A_W09,

polszczyznę oraz o kontekstach historycznokulturowych H1A_W05,

rozwoju języka. Zna miejsce polszczyzny wśród innych języków,

zwłaszcza języków słowiańskich.

3. Student potrafi korzystać z różnych źródeł informacji, K_U01 H1A_U01,

posługiwać się kompendiami rejestrującymi zasób leksykalny

dawnej polszczyzny.

Umiejętności

4. Student czyta ze zrozumieniem teksty staro- i K_U07 H1A_U03,

średniopolskie, potrafi przeprowadzić analizę H1A_U05,

historycznojęzykową tychże tekstów z wykorzystaniem

odpowiedniej terminologii i metod analitycznych.

Kompetencje społeczne 5. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy K_K01 H1A_K01,

historycznojęzykowej, rozumie potrzebę poszerzania tej wiedzy.



1. Gramatyka historyczna języka polskiego jako dziedzina nauki – wiadomości ogólne. Miejsce języka polskiego w 2

rodzinie języków słowiańskich. Pisownia zabytków staropolskich.

2. Fonetyka języka polskiego - rozwój historyczny 26

3. Fleksja imienna języka polskiego - rozwój historyczny 18

4. Fleksja werbalna języka polskiego - rozwój historyczny 14

Metody kształcenia - dyskusja

- praca z tekstem


z sylabusa



* egzamin pisemny

1,2,3,


Egzamin pisemny po sem. 3 i 4

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywność na zajęciach, napisanie cząstkowych kolokwiów

zaliczenia Ocena końcowa: 80% - ocena z egzaminu, 10% - aktywność merytoryczna na zajęciach, 10% - ocena z

kolokwiów


Długosz-Kurczabowa K., Dubisz S. (wyd. dowolne): Gramatyka historyczna języka polskiego.

Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S. (wyd. dowolne): Gramatyka historyczna języka polskiego.

Rospond S. (wyd. dowolne): Gramatyka historyczna języka polskiego.

Wydra W., Rzepka W.R. (wyd. dowolne): Chrestomatia staropolska. Teksty do r. 1543.


Bartula Cz. (wyd. dowolne): Podstawowe wiadomości z gramatyki scs na tle porównawczym.

Moszyński Z. (Warszawa 1984): Wstęp do filologii słowiańskiej.


Liczba godzin







Inne 5




Kultura języka

09.1VIII04PI01_21




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator prof. dr hab. Ewa Kołodziejek


prof. dr hab. Ewa Kołodziejek - wykłady

Prowadzący zajęcia: dr Maria Kabata - konwersatoria

dr Rafał Sidorowicz - konwersatoria

Poznanie i zrozumienie różnorakich procesów zachodzących w polszczyźnie. Opanowanie wiadomości z

Cel przedmiotu / zakresu poprawności językowej. Kształcenie umiejętności sprawnego posługiwania się polszczyzną oraz

redagowania tekstów zróżnicowanych stylistycznie. Wyposażenie w kompetencje, które pozwolą na

modułu:

podtrzymywanie sprawności językowej (w mowie i piśmie) w różnych sytuacjach zawodowych i

społecznych.

Wymagania wstępne: Student powinien znać gramatykę opisową języka polskiego, podstawy leksykologii i leksykografii

polskiej. Ponadto powinien mieć podstawową wiedzę z zakresu historii i stylistyki języka.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna miejsce i znaczenie kultury języka we współczesnej K_W01 H1A_W01,

polszczyźnie i w systemie kultury narodowej.

2. Rozumie zasady komunikacji językowej w różnego rodzaju K_W02 H1A_W02,

tekstach. K_W03 H1A_W07,


3. Ma uporządkowaną podstawową wiedzę o współczesnym K_W09 H1A_W09,

języku polskim, komunikacji w języku ojczystym, różnicach

między przekazem ustnym i pisanym, normie językowej

ukierunkowaną na zastosowania praktyczne.

4. Potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu K_U02 H1A_U04,

językoznawstwa i odnieść ją do konkretnych przykładów K_U03 H1A_U02,

tekstowych.

5. Analizuje i ocenia zjawiska językowe w tekstach. K_U08 H1A_U03,

K_U03

H1A_U05,

H1A_U02,

K_U17

H1A_U06,

K_U18

H1A_U02,

Umiejętności

H1A_U04,

6. Redaguje różnego rodzaju teksty zgodnie z zasadami K_U19 H1P_U11,

współczesnej normy językowej. K_U20 H1A_U08,

K_U21

H1A_U09,

H1A_U08,

7. Umie zastosować wiedzę z zakresu pragmalingwistyki i K_U22 H1A_U08,

kultury języka w różnych sferach działalności społecznej K_U23 H1A_U09,

8. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy o języku, rozumie K_K01 H1A_K01, potrzebę uczenia się i doskonalenia własnej sprawności

językowej.

Kompetencje społeczne 9. Ma świadomość znaczenia kultury języka w kontekście K_K09 H1A_K05, tożsamości narodowej.

10. Uczestniczy w życiu kulturalnym ze świadomością K_K10 H1A_K06, autotelicznej wartości języka.



1. Język i jego funkcje. Właściwe użycie języka. Kultura języka. 2

2. System, norma, uzus. Norma wzorcowa i norma użytkowa. 2

3. Kryteria poprawności językowej. Innowacja i błąd. 2

4. Sprawność językowa. Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny. 2

5. Zmiany w strukturze gramatycznej polszczyzny. 2

6. Słownictwo współczesnej polszczyzny. Moda językowa na tle współczesnych zmian kulturowych. 2

7. Postawy Polaków wobec języka. 2

8. Tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny w aspekcie normatywnym. 1


1. Słowniki i poradniki poprawnościowe. 2

2. Błędy językowe w polszczyźnie. 2

3. Norma ortograficzna. 2

4. Norma interpunkcyjna. 2

5. Poprawność fleksyjna rzeczownika, czasownika, liczebnika. 6

6. Nazwy własne w polszczyźnie. 4

7. Poprawność składniowa. 4

8. Poprawność leksykalno-semantyczna. 2

9. Poprawność słowotwórcza. 2

10. Wyrazy pomocnicze w tekście. 2

11. Zasady użycia zaimków w polszczyźnie. 2

12. Frazeologia i frazematyka w języku. 2

13. Typy innowacji frazeologicznych. 2

14. Wyrazy modne w przekazie ustnym i pisemnym. 4

15. Normatywna ocena zapożyczeń. 4

16. Język komunikatów reklamowych. 2

17. Cechy stylowe tekstów medialnych. 2

18. Styl naukowy w polszczyźnie. 2

19. Potoczność w języku. 2

20. Językowe zasady redagowania tekstów użytkowych. 4

21. Adiustacja tekstów prasowych. 4

22. Kultura języka w mediach. 2

wykład dyskusja

Metody kształcenia analiza tekstów


praca w grupach


Metody weryfikacji sylabusa

* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,


* kolokwium 1,2,3,4,5,6,6,8,9,10,

ZO po sem. 5


Forma i warunki Ocena końcowa: 100% oceny z kolokwium

zaliczenia E po sem. 6

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu

Ocena końcowa: 100% oceny z egzaminu


Markowski A. (red.) (2004): Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN..

Markowski A. (2005): Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne..

Jadacka H. (2006): Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia..

Markowski A. (2003): Język polski. Poradnik profesora Andrzeja Markowskiego..

Zdunkiewicz-Jedynak D. (2008): Wykłady ze stylistyki..


Bartmiński J. (red.) (2001): Współczesny język polski..

Mazur J. (red.) (2000): Słownictwo współczesnej polszczyzny w okresie przemian..

Bańkowska E., Mikołajczuk A. (red.) (2003): Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów..

Miodek J. (2007): Słowo jest w człowieku. Poradnik językowy..

Miodek J. (2002): Słownik „Ojczyzny – polszczyzny.

Podracki J. (2003): Słowo i ludzie. Szkice o języku polskim i kulturze..

Kołodziejek E. (2010): Walczymy z bykami..

Kołodziejek E. (red.) (2006): W kręgu polszczyzny dawnej i współczesnej..

Kołodziejek E., Kabata M., Sidorowicz R. (2009): E-porady językowe.

Ożóg K. (2001): Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku..


Liczba godzin







Inne 13




Literatura środkowoeuropejska

09.1VIII04PI01_22




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Wprowadzenie kategorii "literatura środkowoeuropejska"; opartej na historycznoliterackich,

Cel przedmiotu / publicystycznych i politycznych źródłach, włączenie literatury polskiej w kontekst literatur sąsiednich,

uwrażliwienie na związki dyskursu politycznego i literackiego, rozszerzenie wiedzy na temat literatury

modułu:

europejskiej, wskazanie mechanizmów kształtujących obraz literatury obcej w ramach kultury polskiej

(przekłady, wydawnictwa, podręczniki, czasopisma, dyskusje literackie, recepcja, wpływy).

Wiedza z zakresu historii Europy w XX i XXI wieku, umiejętność analizy i interpretacji tekstów kultury

oraz rozumienia najważniejszych zjawisk literackich i kulturowych, jak również głównych idei obecnych

Wymagania wstępne: w ramach historii literatury polskiej i europejskiej.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: historia, poetyka, wiedza o kulturze,historia i

teoria literatury, analiza i interpretacja dzieła literackiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna historię pojęcia „literatura środkowoeuropejska” K_W02 H1A_W02,

2. Zna związki twórczości literackiej z historią Polski i Europy K_W06 H1A_W05,

XX i XXI wieku.

3. Zna kanoniczne utwory polskie wyrażające ideę Europy K_W11 H1A_W03,

Wiedza Środkowej. H1A_W04,

4. Zna przykłady literatury krajów sąsiednich wyrażające ideę K_W13 H1A_W03,

Europy Środkowej. H1A_W04,

5. Zna mechanizmy dyskursywne i instytucjonalne K_W17 H1A_W10,

współtworzące pojęcie literatury środkowoeuropejskiej. K_W15 H1A_W06,

6. Potrafi opisywać, analizować i interpretować literaturę w K_U03 H1A_U02,

perspektywie porównawczej K_U17 H1A_U06,


H1A_U05,

7. Potrafi zinterpretować związki pomiędzy historią regionu a K_U18 H1A_U02,

historią literatury. H1A_U04,

8. Ma świadomość roli wiedzy o literaturze i kulturze w K_K09 H1A_K05,

budowaniu tożsamości europejskiej i regionalnej.


9. Ma świadomość ważności wielokulturowości i wielości K_K11 H1A_K02,

światopoglądowej we współczesnym świecie oraz roli, jaką w ich H1A_K04,

poznaniu pełni literatura.



1. Historia Europy w XX i XXI wieku jako źródło pojęcia „literatura środkowoeuropejska”. 2

2. Idee wspólnotowe w Europie XX i XXI wieku. 4

3. „Pisarze po katastrofie” – rok 1918 a literatura. 4

4. II wojna jako cezura literacka. 4

5. „Pod kopułą imperium” – historie literatur powojennych. 4

6. Odzyskiwanie tożsamości. 4

7. Rodzinne Europy pisarzy regionu Europy Środkowej i Bałkanów. 4

8. Wydawnictwa, czasopisma, dyskusje, instytucje popularyzujące ideę literatury środkowoeuropejskiej. 4



z sylabusa



ZO

Forma i warunki Zaliczenie pisemne: praca pisemna na temat wybranego utworu mieszczącego się w pojęciu 'literatura

zaliczenia środkowoeuropejska', wybranego w toku obowiązkowych konsultacji indywidualnych.

Ocena końcowa to ocena z pracy pisemnej.


Iwasiów I., Galant A. (2008): Dwadzieścia lat literatury polskiej. Idee, ideologie, metodologie. Wyd. Naukowe US Szczecin

Kundera M. (1984, nr 5): Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej. Zeszyty Literackie

Stasiuk A., Andruchowycz J. (2007): Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej środkową. Czarne Wołowiec

Łebkowska A. (2008): Figury Europy w literaturze polskiego modernizmu, w: Literatura-punkty widzenia-światopoglądy. Universitas

Kraków

Dąbrowski M., Wójcik T. (2004): Dwudziestowieczność. Wyd. Naukowe UW Warszawa

Miłosz Cz. (wyd. dowolne): Rodzinna Europa.

Benoit-Dusausoy A., Fontaine G. (red.) (2009): Literatura Europy. Historia literatury europejskiej. Słowo/obraz/terytoria Gdańsk


Ugrešić D. (2008): Muzeum bezwarunkowej kapitulacji. Czarne Wołowiec

Čolović I. (2007): Bałkany – terror kultury, przeł. M. Petryńska. Czarne Wołowiec

„Kafka” Kwartalnik Środkowoeuropejski. Berlin

numer monograficzny (2010, nr 1): Pogranicza. Szczecin


Liczba godzin








Literatura powszechna

09.1VIII04PI01_23




Nazwa kierunku:

Filologia polska







Koordynator prof. dr hab. Marta Skwara




Znajomość różnych koncepcji "literatury powszechnej", "literatury światowej", "globalnej", "planetarnej".

Rola przekładu w formowaniu literatury światowej. Interpretacja zjawisk literackich europejskiego kręgu

Cel przedmiotu / kulturowego w ujęciu historycznym i współczesnym. Rozróżnianie oraz definiowanie historycznych

modułu: poetyk i gatunków literackich. Wskazywanie i wykorzystywanie w interpretacji dzieł kanonu literatury

europejskiej stosownych kontekstów literackich oraz pozaliterackich. Zastosowanie wiedzy o procesie

historycznoliterackim do badania wybranych dzieł spoza kręgu literatury polskiej.

Student powinien posiadać umiejętność opisu, analizy i interpretacji dzieła literackiego oraz rozumieć

zjawiska i procesy kulturowe, zwłaszcza w ich aspekcie historycznym i ewolucyjnym. Powinien

Wymagania wstępne: posługiwać się językiem literaturoznawstwa, szczególnie językiem opisu / analizy dzieła literackiego.

Powinien samodzielnie gromadzić i przetwarzać informacje oraz posiadać podstawową wiedzę z poetyki,

teorii literatury, historii literatury polskiej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna główne tendencje rozwojowe w literaturze K_W15 H1A_W06,

i kulturze kręgu europejskiego K_W05 H1A_W10,

K_W13 H1A_W03,

H1A_W04,

2. Student zna kanoniczne dzieła literatury europejskiej, K_W13 H1A_W03,

należące do tzw. literatury powszechnej i metody ich analizy i K_W03

H1A_W04,

Wiedza interpretacji H1A_W07,

K_W14

H1A_W07,

3. Student zna związki między kanonem literatury europejskiej K_W11 H1A_W03,

a literaturą rodzimą K_W12

H1A_W04,

H1A_W05,

H1A_W10,

4. Student potrafi posługiwać się podstawową terminologią z K_U02 H1A_U04,

zakresu historii literatury, teorii literatury, estetyki i historii K_U03 H1A_U02,

kultury – do opisu zjawisk literackich i ich kontekstu

kulturowego

5. Student potrafi analizować i interpretować kanoniczne dzieła K_U02 H1A_U04,

literatury powszechnej należące do europejskiego kręgu K_U05 H1A_U05,

Umiejętności kulturowego

K_U06 H1A_U08,

H1A_U09,

K_U11 H1A_U03,

H1A_U05,

H1A_U05,

6. Student samodzielnie zdobywa informacje ze źródeł K_K01 H1A_K01,

tradycyjnych i elektronicznych K_K10 H1A_K06,

Kompetencje społeczne 7. Student organizuje proces uczenia się, współpracując z K_K02 H1A_K02,

grupą i korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego

8. Student ma świadomość znaczenia literatury europejskiego K_K09 H1A_K05,

kręgu kulturowego dla kształtowania rodzimej tożsamości jako

składnika tożsamości europejskiej



1. Czym jest tzw. „literatura powszechna”? Tradycje pojęcia, sposoby rozumienia pojęcia, najnowsze ujęcia 3

problematyki literatury światowej/globalnej/planetarnej

2. Rola przekładu w tradycji formowania kanonów literatury na świecie 4

3. Tradycja liryki europejskiej (liryka biblijna, grecka i rzymska) a inne modele liryki na przykładzie liryki chińskiej i 4

jej polskiej recepcji

4. Tradycja dramatu europejskiego – dramat antyczny, jego zasady i tematy a tradycja europejskiego dramatu 4

nowożytnego. Dalekowschodnie fascynacje współczesnego teatru europejskiego


1. Europejska i transatlantycka tradycja epicka i narracyjna: narracja biblijna, narracja homerycka 6

2. Epos nowożytny i jego dziedzictwo 4

3. Dalekowschodnie tradycje narracyjne a XIX wieczna narracja arabeskowa i jej postmodernistyczne odczytania 6

4. Don Kichote – romans czy powieść? Tradycja kichotowska w prozie wieku XX 4

5. Urok i pułapki realizmu 2

6. Opowieść o „wielkiej jednostce” w powieści wieku XIX i XX: dialog Conrada z Dostojewskim 4

7. Techniki narracyjne powieści modernistycznej 2

8. Chwyty narracyjne współczesnych bestsellerów 2

Metody kształcenia Wykład.

Analiza tekstów z dyskusją.


z sylabusa

Metody weryfikacji * egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,8,


* egzamin ustny

1,2,3,4,5,6,7,8,


E

Forma i warunki Ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego z wykładów (50%) oraz egzaminu ustnego

zaliczenia obejmującego materiał konwersatoriów (50%).

Ocena może być podwyższona o jeden stopień za systematyczną i merytoryczną aktywność na zajęciach


Floryan W. (red.) (1977–1991): Dzieje literatur europejskich. T. 1-3. PIW Warszawa

Tatarkiewicz W. (1985–1991): Historia estetyki. T. 1-3. Arkady Warszawa

Auerbach E. (1969 i n.): Mimesis: rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu. PIW Warszawa

Pettersson, A. (red) (2006): Literary History: Towards a Global Perspective. Waler de Gruyter Berlin, New York

Nicoll, A. (1975 i in.): Dzieje dramatu : od Ajschylosa do Anouilha. PIW Warszawa


Kowalski J., Loba A., Loba M., Prokop J. (2005): Dzieje kultury francuskiej. PWN Warszawa

Karolak Cz., Kunicki W., Orłowski H. (2006): Dzieje kultury niemieckiej. PWN Warszawa

Lipoński W. (2004): Dzieje kultury brytyjskiej. PWN Warszawa

Bazylow L. (1986): Historia nowożytnej kultury rosyjskiej. PIW Warszawa

Gołębiowski M. (2004): Dzieje kultury Stanów Zjednoczonych. PWN Warszawa

Rancière, J. (2012, nr 4): Dlaczego należało zabić Emmę Bovary? : literatura, demokracja i medycyna. Tesktty Drugie

Ong, W. J. (2011): Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii. Wyd. UW Warszawa











Ortografia w praktyce wydawniczej

09.1VIII04PI01_26




Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki Edytorsko-wydawnicza,


2, 3 / 3, 5 obowiązkowy polski


Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Joanna Rychter



Zapoznanie studentów ze sposobem realizowania zasad ortograficznych i interpunkcyjnych w praktyce

wydawniczej.

Studenci zyskują umiejętność pisania tekstów zgodnie z zasadami ortografii i interpunkcji polskiej,

Cel przedmiotu / umiejętność wyszukiwania błędów ortograficznych i interpunkcyjnych w tekstach cudzych (m.in.

modułu: dziennikarskich) oraz

umiejętność redagowania tekstów poprawnych.

Poznanie zasad stosowania skrótów i skrótowców, znaków wewnątrzwyrazowych i międzywyrazowych,

ideogramów, piktogramów w praktyce wydawniczej.

Student powinien znać podstawowe informacje z zakresu polskiej fonetyki, fleksji oraz składni.

Student powinien posiadać umiejętność poprawnego posługiwania się językiem specjalistycznym z

Wymagania wstępne: zakresu lingwistyki oraz powinien samodzielnie gromadzić, przetwarzać i syntetyzować informacje.


gramatyka opisowa języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna terminologię językoznawczą i zasady ortograficzne K_W09 H1A_W09,

obowiązujące w praktyce wydawniczej. K_W02 H1A_W02,

2. Zna zasady interpunkcji polskiej obowiązujące w praktyce K_W09 H1A_W09,

wydawniczej.

Wiedza

3. Posiada wiedzę na temat funkcji znaków K_W09 H1A_W09,

wewnątrzwyrazowych i międzywyrazowych (dywiz, myślnik,

kreska liczbowa, kreska ukośna, spacja, apostrof, tylda,

wykropkowanie...) wykorzystywanych w praktyce wydawniczej.

4. Posiada wiedzę na temat funkcji ideogramów, piktogramów, K_W09 H1A_W09,

skrótów i symboli graficznych (asterysk, obelisk itd.)

wykorzystywanych w praktyce wydawniczej.

5. Potrafi stosować i merytorycznie uzasadniać zasady polskiej K_U01 H1A_U01,

ortografii i interpunkcji w tekstach własnych. K_U03 H1A_U02,

Umiejętności

6. Potrafi wyszukiwać błędy ortograficzne i interpunkcyjne w K_U01 H1A_U01,

tekstach cudzych. K_U03 H1A_U02,


elektronicznych.

Kompetencje społeczne 8. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą i K_K02 H1A_K02,


9. Ma świadomość znaczenia języka ojczystego. K_K09 H1A_K05,



1. Typy błędów ortograficznych i ortofonicznych. Cztery zasady ortograficzne 2

2. Funkcje znaków wewnątrzwyrazowych i międzywyrazowych (dywiz, myślnik, kreska liczbowa, kreska ukośna, 4

spacja, apostrof, tylda, wykropkowanie)

3. Funkcje ideogramów, piktogramów, skrótów i symboli graficznych (asterysk, obelisk itd.) 4

4. Zasady tworzenia i odmiany skrótów oraz skrótowców. Zasady stosowania skrótów i skrótowców w praktyce 4

wydawniczej

5. Najczęstsze błędy w praktyce wydawniczej. O pisowni rz, ż, ch, h, zakresie użycia ó, u, ą, ę, i, j, ii, pisowni –en –em 4

–om –on

6. Razem czy osobno – pisownia złożeń oraz zestawień. Pisownia połączeń z liczebnikiem pół, cząstką –bym. Pisownia 4

przedrostków

7. Wielka i mała litera w praktyce wydawniczej. Funkcje kryterium uczuciowego 4

8. Analiza poprawnościowa tekstów własnych oraz cudzych 4

praca z tekstem (ćwiczenia redakcyjne),

Metody kształcenia praca w grupach,

ćwiczenia przedmiotowe z dyskusją



* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,6,7,8,9,



ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianu (dyktand), aktywności merytorycznej na zajęciach.

zaliczenia Ocena końcowa (ocena koordynatora) jest średnią arytmetyczną ocen zdobytych ze sprawdzianów i

aktywności merytorycznej na zajęciach.


red. E. Polański (2011): Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. PWN

red. E. Polański (2005): Wielki słownik ortograficzny.

A. Markowski (2005): Słownik ortograficzny.

A. Markowski, W. Wichrowska (2007): Nowy słownik ortograficzny.

red. nauk. prof. A. Markowski (2002): Ortograficzny słownik języka polskiego.


J. Podracki (1998): Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania.

red. J. Podracki ( 2000): Słownik skrótów i skrótowców.

P. Muldner-Nieckowski (2006): Słownik skrótów i skrótowców.


Liczba godzin










Edytorstwo tekstu

09.1VIII04PI01_27




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr hab. prof. US Dorota Kozaryn



Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi etapami procesu wydawniczego,

przekazanie wiedzy dotyczącej wymogów związanych z przygotowaniem do druku wydawnictw zwartych,

modułu:

ciągłych oraz elektronicznych.

Student posiada umiejętności pozwalające mu przyswoić i uporządkować zdobywaną wiedzę dotyczącą

Wymagania wstępne: wymogów związanych z przygotowywaniem tekstu do druku. Powinien osiągnąć efekty kształcenia

związane z przedmiotem: redakcja tekstu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna podstawowe etapy procesu wydawniczego i jego K_W04 H1A_W02,

wymogi.

K_W20 H1A_W03,

H1A_W04,

K_W21 H1A_W10,

H1A_W10,

2. Student zna i rozumie wymogi dotyczące przygotowania do K_W04 H1A_W02,

Wiedza druku najważniejszych części składowych tekstu (publikacji

K_W16 H1A_W03,

zwartej, ciągłej i hipertekstowej). H1A_W04,

H1A_W10,

H1A_W05,

3. Student zna podstawowe zagadnienia typografii. K_W21 H1A_W10,

K_W04 H1A_W02,

H1A_W03,

H1A_W04,

4. Student klasyfikuje i porządkuje pod względem edytorskim K_U15 H1A_U04,

znaki specjalne pisma. K_U03 H1A_U02,

K_U02

H1A_U04,

H1A_U04,

Umiejętności

5. Student rozpoznaje i odróżnia elementy tekstu pod względem K_U18 H1A_U02,

opracowania edytorskiego. K_U21

H1A_U04,

H1A_U08,

6. Student umie poprawnie pod względem edytorskim i K_U02 H1A_U04,

językowym skonstruować przypisy i bibliografię.


tradycyjnych i elektronicznych.

8. Student organizuje proces uczenia się, współpracując z K_K02 H1A_K02,

Kompetencje społeczne grupą i korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego.

9. Student pracuje samodzielnie i w grupie wykorzystując w

K_K04 H1A_K03,

praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną.

10. Student ma świadomość znaczenia edytorskiego K_K08 H1A_K05,

opracowania tekstu dla funkcjonowania kultury.



1. Pojęcie edytorstwa 2

2. Tekst jako podstawa pracy edytora (podstawowe pojęcia). Tekst przetworzony, czyli forma wydawnicza i 2

piśmiennicza

3. Proces wydawniczy 4

4. Dobór czcionki (elementy typografii) 2

5. Znaki specjalne pisma - ich edytorskie opracowanie 2

6. Opracowanie edytorsko-typograficzne elementów tekstu i jego części składowych 8

7. Sporządzanie przypisów i bibliografii 4

8. Edytorstwo elektroniczne 6

zajęcia konwersatoryjne,

ćwiczenia przedmiotowe,

Metody kształcenia praca z tekstem,

prezentacja multimedialna,

wykład konwersatoryjny



* sprawdzian

1,2,3,4,5,6,7,



Zaliczenie z oceną

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianów przeprowadzanych w trakcie semestru i

aktywność na zajęciach.

zaliczenia

Ocena końcowa (ocena koordynatora): średnia arytmetyczna ocen otrzymywanych przez studentów w

trakcie semestru za sprawdziany, co stanowi 90% oceny końcowej i ocena aktywności na zajęciach (10%).


Dunin J. (2005): Wstęp do edytorstwa. Łódź passim

Krupa R., Stanuch S. (1994): ABC komputerowo-drukarsko-wydawnicze. Kraków passim

Marszałek L. (1986): Edytorstwo publikacji naukowych. Warszawa passim

Marszałek L. (1988): Podstawowe wiadomości z edytorstwa i księgarstwa. Warszawa passim

Trzynadlowski J. (1976): Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie. Warszawa passim

Wolański A. (2008): Edycja tekstów. Praktyczny przewodnik: książka, prasa, www. Warszawa passim

Wolańska E. i in. (2009): Jak pisać i redagować? poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych. Warszawa passim

Zamęccy M.W. (1994): Desktop Publishing, czyli publikowanie zza biurka. Warszawa passim


Kopertowska-Tomczak M. (2009): ECDL. Przetwarzanie tekstów. Warszawa passim

red. Marecki P. (2002): Liternet. Literatura i Internet. Kraków passim

oprac. B. Kalisz (1997): Słownik wydawcy. Warszawa passim

Sztyber R. (2009): Z zagadnień edytorstwa elektronicznego. 37-44




Rodzaje i gatunki prasowe

09.1VIII04PI01_28




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr hab. Piotr Wojdak


Prowadzący zajęcia: dr hab. Piotr Wojdak - wykłady

Cel przedmiotu / Przekazanie najważniejszej wiedzy z zakresu genologii prasoznawczej

modułu:

Umiejętność opisu, analizy i interpretacji dzieł literackich; objaśniania zjawisk i procesów kulturowych;

Wymagania wstępne: samodzielnego gromadzenia i przetwarzania informacji.


analiza i interpretacja dzieła literackiego, poetyka, reklama w prasie, redakcja tekstu - warsztaty

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma uporządkowaną wiedzę na temat rodzajów i K_W16 H1A_W10,

gatunków dziennikarstwa prasowego. K_W09

H1A_W05,

H1A_W09,

K_W03

H1A_W07,

Wiedza 2. Dokonuje ogólnej charakterystyki dziennikarstwa, także w K_W16 H1A_W10,

porównaniu do literatury pięknej i piśmiennictwa naukowego. H1A_W05,

K_W01

H1A_W01,

K_W04

H1A_W02,

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W05,

3. Posługując się fachową terminologią i stosując merytoryczną K_U05 H1A_U05,

argumentację, dokonuje krytycznej stylistyczno-gatunkowej K_U03

H1A_U08,

analizy tekstów współczesnej prasy. H1A_U09,

K_U08 H1A_U02,

K_U17 H1A_U03,

K_U18

H1A_U05,

H1A_U06,


H1A_U04,

4. Wymienia wyróżniki gatunkowo-stylistyczne gatunków prasowych i poprawnie wskazuje je w autentycznych tekstach, odwołując się do pojęć i terminów genologii dziennikarskiej K_U20 H1A_U08,

K_U05

H1A_U09,

H1A_U05,

K_U08

H1A_U08,

H1A_U09,

H1A_U03,

H1A_U05,

Kompetencje społeczne 5. Jest krytycznym, wrażliwym na wzorce gatunkowe i K_K10 H1A_K06,

stylistyczne czytelnikiem współczesnej prasy.



1. Prasa a inne obszary dziennikarstwa i piśmiennictwa (prasowość a literackość, prasowość a naukowość). 3

Informacja i publicystyka jako dwa podstawowe rodzaje dziennikarstwa nie tylko prasowego

2. Struktura wypowiedzi prasowej: nagłówek (nadtytuł, tytuł, podtytuł), lid (zasada odwróconej piramidy), korpus,

formuła odsyłająca (odsyłacz), wypowiedź w ramce, wyimek (zintegrowany lub reprodukowany). Warianty wzorca 3

gatunkowego: kanoniczny, alternacyjne i adaptacyjne. Wyznaczniki gatunku: strukturalne, tematyczne (poznawcze),

pragmatyczne (cel komunikacyjny, kontekst życiowy gatunku), stylistyczne.

3. Ogólna charakterystyka i przegląd gatunków informacyjnych. Problem obiektywizmu dziennikarskiego. 3

4. Perswazja w informacji prasowej. Zapowiedź − informacja o informacji i reklama informacji. 2

5. Komentarz prasowy − informacja zinterpretowana. Editorial − na skrzyżowaniu gatunków. Artykuł publicystyczny. 2

6. Felieton − informacja zakamuflowana. 4

7. Reportaż − informacja zobrazowana. 3

8. Wywiad prasowy i debata − informacja rozpisana na głosy. 4

9. Recenzja dziennikarska. 2

10. Esej i dziennik − gatunki niekoniecznie prasowe. 2

11. Sylwetka prasowa − informacja o osobie i rekomendacja osoby. 2




* egzamin pisemny 1,2,3,5,


* praca pisemna/esej/recenzja 4,3,5,

Forma i warunki E

Ocena z przedmiotu jest wystawiana na podstawie egzaminu pisemnego, ale może być zmieniona o pół

zaliczenia

stopnia na podstawie prac domowych (ćwiczeń redakcyjnych).


Bauer Z., Chudziński E. (red.) (2006): Dziennikarstwo i świat mediów.

Fras J. (1999): Dziennikarski warsztat językowy.

Furman W., Kaliszewski A., Wolny-Zmorzyński K. (2006): Gatunki dziennikarskie.

Wojtak M. (2008): Analiza gatunków prasowych.


Skworz A., Niziołek A. (red.) (2010): Biblia dziennikarstwa.

Bortnowski S. (2007): Warsztaty dziennikarskie.

Bańkowska E. , Mikołajczuk A. (red.). (2003): Gatunki wypowiedzi w analizie stylistycznej. W: Stylistyka praktyczna. 167-318

Kaczmarczyk M. (2006): Gatunki prasowe w praktyce. Ćwiczenia warsztatowe dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej.

Pisarek W. (2002): Nowa retoryka dziennikarska.

Ściślak J. (2007): Jak zostać dziennikarzem?.

Wojtak M. (2006): Gatunki prasowe.


Liczba godzin




Reklama w prasie

09.1VIII04PI01_29




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr hab. prof US Jolanta Ignatowicz-Skowrońska



Zapoznanie studentów z podstawową i uporządkowaną wiedzą na temat reklamy jako zjawiska

Cel przedmiotu / marketingowego, socjologicznego, psychologicznego, kulturowego, retorycznego i językowego,

modułu: wykształcenie umiejętności rozpoznawania, interpretowania i waloryzowania różnych strategii

perswazyjnych i ich eksponentów obecnych w tekstach reklamowych, zwłaszcza prasowych

Wymagania wstępne: Znajomość podstaw gramatyki szkolnej i wiedza z zakresu leksykologii i leksykografii polskiej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student ma podstawową i uporządkowaną wiedzę z zakresu K_W02 H1A_W02,

reklamy jako zjawiska marketingowego, socjologicznego, K_W05 H1A_W10,

psychologicznego, kulturowego, medialnego, retorycznego i

językowego K_W09 H1A_W09,

K_W12 H1A_W05,

Wiedza K_W16

H1A_W10,

H1A_W10,

H1A_W05,

2. Student zna i rozumie podstawowe strategie perswazyjne i K_W09 H1A_W09,

ich eksponenty charakterystyczne dla współczesnej reklamy, K_W22 H1A_W10,

zwłaszcza prasowej

3. Student klasyfikuje z różnych perspektyw komunikaty K_U02 H1A_U04,

reklamowe K_U03 H1A_U02,

K_U08 H1A_U03,

H1A_U05,

4. Student wskazuje, nazywa i analizuje poszczególne składniki K_U02 H1A_U04,

komunikatów reklamowych K_U08 H1A_U03,


5. Student wskazuje w tekście reklamowym podstawowe K_U03 H1A_U02,

strategie perswazyjne i ich eksponenty K_U18

H1A_U04,

H1A_U02,

H1A_U04,

6. Student waloryzuje i uzasadnia swoją ocenę w zakresie K_U17 H1A_U06,

doboru określonych strategii perswazyjnych i ich eksponentów

w konkretnym tekście reklamowym

7. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i rozumie K_K01 H1A_K01,

potrzebę rozwoju i doskonalenia się K_K07 H1A_K04,


8. Student ma świadomość roli języka w skuteczności K_K09 H1A_K05,

komunikatów językowych



1. Reklama – historia, definicja, wyróżniki, nośniki i klasyfikacje komunikatów reklamowych 4

2. Reklama a perswazja i manipulacja 2

3. Reklama jako specyficzny akt komunikacyjny 2

4. Kompozycja komunikatu reklamowego 2

5. Język reklamy (kategorie gramatyczne, leksykalno-semantyczne, frazeologia reklamy, slogan reklamowy, jego typy 10

i funkcje)

6. Retoryka i poetyka reklamy (toposy, motywy, tropy i figury w reklamach) 6

7. Strategie perswazyjne komunikatów reklamowych i ich eksponenty 4

Metody kształcenia Wykład , prezentacja multimedialna


z sylabusa


* egzamin pisemny

1,2,3,4,5,6,7,8,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia: zaliczenie egzaminu pisemnego obejmującego treści wykładów

zaliczenia

Ocena końcowa: w 100% ocena z egzaminu pisemnego


Bralczyk J. (1996): Język na sprzedaż. Warszawa

Lewiński P. (1999): Retoryka reklamy. Wrocław

red. (2009): Wiedza o reklamie (red.). Bielsko-Biała

Zimny R. (2008): Kreowanie obrazu świata w tekstach reklamowych. Warszawa


Brzostowski M. (1974): Język reklamy prasowej. Warszawa

Brzostowski M. (1975): Reklama prasowa. Warszawa

Brzostowski M. (1976): Teoretyczne podstawy reklamy prasowej. Warszawa

Golka M. (1994): Świat reklamy. Warszawa

Kall J. (1994): Reklama. Warszawa

Kwarciak B. (1999): Co trzeba wiedzieć o reklamie. Kraków


Liczba godzin









Redakcja tekstu

09.1VIII04PI01_30




Nazwa kierunku:

Filologia polska











Cel przedmiotu / W ramach zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami redakcyjnymi, tj. z zasadami

językowostylistycznego opracowania tekstu, dostosowania formy przekazu do projektowanego odbiorcy

modułu:

oraz funkcji tekstu.

Wiedza: student ma podstawową wiedzę z zakresu gramatyki opisowej języka polskiego (znajomość

terminologii językoznawczej) oraz kultury języka, stylistyki i poetyki.

Umiejętności: student umie wskazać w tekście i poprawić różnego typu błędy językowe; student umie

Wymagania wstępne: stosować w redagowanym przez siebie tekście zasady kompozycyjne i stylistyczne.

Kompetencje społeczne: student rozumie potrzebę poszerzania swoich kompetencji

językowostylistycznych.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: gramatyka opisowa języka polskiego; poetyka.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




językoznawstwa, pozwalającą analizować poprawność językową i K_W09 H1A_W09,

stylistyczną tekstów.

Wiedza

2. Student zna zasady językowostylistycznego opracowania K_W09 H1A_W09,

tekstu, dostosowania formy przekazu do projektowanego

odbiorcy i funkcji tekstu.

3. Student rozpoznaje, charakteryzuje i waloryzuje różne typy K_U01 H1A_U01,

tekstów zróżnicowanych funkcjonalnie, stylistycznie i K_U03 H1A_U02,

gatunkowo.

K_U02 H1A_U04,

Umiejętności 4. Student potrafi pisać poprawne pod względem językowym, K_U20 H1A_U08,

zróżnicowane funkcjonalnie, stylistycznie i gatunkowo teksty. H1A_U09,

K_U22

H1A_U08,

5. Student wskazuje, nazywa, funkcjonalizuje środki językowe K_U08 H1A_U03,

wykorzystywane w różnych typach tekstów oraz ocenia ich H1A_U05,

dobór z perspektywy elementów aktu komunikacji (nadawca,

odbiorca, typ sytuacji komunikacyjnej).

6. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne językoznawstwa oraz rozumie potrzebę ciągłego poszerzania

swojej wiedzy i umiejętności.



1. Komunikacja językowa (elementy komunikacji językowej: nadawca, odbiorca, komunikat, kontekst wypowiedzi; 4

cele i funkcje wypowiedzi).

2. Wewnętrzne zróżnicowanie polszczyzny (odmiana oficjalna a nieoficjalna języka; odmiana mówiona a pisana; style 5

funkcjonalne polszczyzny; zróżnicowanie gatunkowe wypowiedzi pisanych; idiostyl).

3. Kompendia językowe jako pomoc w pracach redakcyjnych 3

4. Istota pracy redakcyjnej nad tekstem. Autor a redaktor tekstu. Specyfika redagowania prac zbiorowych 2

5. Cechy dobrego stylu 1


1. Poprawność językowa. Typy błędów językowych 2

2. Leksykalne środki stylistyczne 2

3. Składniowe środki stylistyczne 2

4. Spójność tekstu. Struktura i kompozycja tekstu 4

5. Struktura i funkcja tytułów 2

6. Sztuka cytowania (funkcje cytatów, sposoby wprowadzania cytatów do tekstu) 3

- wykład


- prezentacja

- praca z tekstem






Zaliczenie z oceną po semestrze 3.

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywność na zajęciach, przygotowanie pisemnych prac zaliczeniowych

zaliczenia Ocena końcowa: 10% oceny końcowej - aktywność merytoryczna na zajęciach + 90% oceny końcowej - na

podstawie pisemnych prac zaliczeniowych


Billingham J. (Warszawa 2007): Redagowanie tekstów.

Bańko M. (red.) (Warszawa 2006): Polszczyzna na co dzień.

Markowski A. (Warszawa 2005): Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne.

Bańkowska E, Mikołajczuk A. (red.) (Warszawa 2003): Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów.

Wilkoń A. (Kraków 2002): Spójność i struktura tekstu.


Kurkowska H., Skorupka S. (Warszawa 2001): Stylistyka polska. Zarys.

Kuziak M., Rzepczyński M. (wyd. dowolne): Jak pisać?.


Liczba godzin









Edytorstwo naukowe

09.1VIII04PI01_31




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami obowiązującymi w edytorstwie naukowym jako

dyscyplinie naukowej, którym głównym zadaniem jest nadanie tekstowi autora nieżyjącego formy

modułu:

przekazu umożliwiającej i ułatwiającej odbiór czytelniczy.

Wymagania wstępne: Student posiada wiedzę i umiejętności związane z przygotowywaniem tekstu do publikacji. Powinien

zatem osiągnąć efekty kształcenia związane z przedmiotem: edytorstwo tekstu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student posiada wiedzę dotyczącą ustalenia oraz utrwalenia K_W04 H1A_W02,

tekstu w postaci jak najbliższej intencji autorskiej K_W02

H1A_W03,

H1A_W04,

K_W03 H1A_W02,

H1A_W07,

Wiedza 2. Student zna i rozumie podstawowe pojęcia dotyczące K_W04 H1A_W02,

edytorstwa naukowego (m.in. tekstologia, emendacja, K_W02

H1A_W03,

koniektura,kolacjonowanie, przekaz, atrybucja autorstwa, H1A_W04,

edycja krytyczna, aparat filologiczny). H1A_W02,

3. Student zna dotychczasowe osiągnięcia polskiego edytorstwa K_W04 H1A_W02,

naukowego. H1A_W03,

H1A_W04,

4. Student klasyfikuje typy błędów istniejących w przekazach K_U03 H1A_U02,

tego samego tekstu. K_U13 H1A_U05,

K_U15 H1A_U04,


H1A_U04,

5. Student potrafi dowieść potrzeby modernizacji tekstu K_U17 H1A_U06,

dawnego.

6. Student wyprowadza wnioski dotyczące stanu polskiego K_U15 H1A_U04,

edytorstwa naukowego.



8. Student docenia wkład edytorstwa naukowego w K_K08 H1A_K05,

kształtowanie kultury narodowej i europejskiej.



1. Pojęcie edytorstwa naukowego (edytorstwo; edytorstwo naukowe a edytorstwo tekstów naukowych; edytorstwo 2

naukowe a tekstologia; rola i zadania edytorstwa naukowego; rozwój edytorstwa naukowego w Polsce)

2. Edycja krytyczna i jej odmiany (pojęcie edycji krytycznej; różne typy wydań; strybucja autorstwa; problemy 4

datowania)

3. Wybór podstawy wydania 2

4. Krytyka tekstu (rodzaje błędów w przekazach, możliwości ich naprawiania; emendacja; koniektura; 4

kolacjonowanie)

5. Transliteracja i transkrypcja tekstu, jego modernizowanie 2

6. Aparat krytyczny (wstęp edytorski; indeksy; wykazy odmian; komentarze; przypisy; aneksy) 4

7. Polskie edytorstwo naukowe na przestrzeni dziejów 8

8. Czy trudno być edytorem naukowym - warsztaty 2

9. Znaczenie edytorstwa naukowego dla kultury 2

Metody kształcenia wykład,



z sylabusa


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,8,

Forma i warunki Egzamin pisemny.

Warunki zaliczenia: uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego.

zaliczenia

Ocena końcowa (ocena koordynatora) = ocena z egzaminu pisemnego.


Górski K. (1975): Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich. Warszawa passim

Loth R. (2006): Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego. Warszawa passim

Starnawski J. (1992): Praca wydawcy naukowego. Wrocław passim

Trzynadlowski J. (wyd. II uzupełnione1988): Autor - dzieło - wydawca. Wrocław passim

red. zbiorowa (1955): Zasady wydawania tekstów staropolskich (do poł. XVIII w. włącznie). Wrocław passim

red. zbiorowa (2005): Polonistyka w przebudowie - literaturoznawstwo - wiedza o języku - wiedza o kulturze - edukacja , t.1. Kraków

434-444


Bravo B. (1979): Krytyka tekstu, w: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, red. E. Wipszycka. Warszawa t.1

Dunin J. (2005): Wstęp do edytorstwa. Łódź passim

Kluszczyński R.W. (2002): Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów. Kraków passim










Język w prasie polskiej w aspekcie diachronicznym

09.1VIII04PI01_32




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Przekazanie niezbędnej wiedzy dotyczącej zjawisk językowych i stylistycznych oraz cech gatunkowych w

prasie polskiej od XVII do pocz. XX wieku.

Ukazanie przemian w języku prasy polskiej w diachronii.

Cel przedmiotu / Rozwinięcie umiejętności posługiwania się terminami z zakresu stylu publicystycznego oraz

językoznawstwa przydatnymi do opisu, analizy i interpretacji dawnych tekstów prasowych.

modułu:

Poszerzenie i usystematyzowanie wiedzy na temat rozwoju i cech stylu publicystycznego; uzupełnienie

rozważań nad językiem współczesnych tekstów prasowych.

Rozwinięcie umiejętności krytycznego czytania dawnych tekstów publicystycznych z wykorzystaniem

narzędzi językoznawczych.

Znajomość historii języka polskiego (czynniki sprawcze zewnątrz- i wewnątrzjęzykowe rozwoju języka,

zwłaszcza od XVI do końca XIX wieku).

Wymagania wstępne: Wiedza na temat systemu leksykalnego, gramatycznego i składniowego polszczyzny doby średnio- i

nowopolskiej.

Podstawowa wiedza z zakresu gatunków publicystycznych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna główne tendencje rozwojowe w prasie polskiej od XVII do K_W16 H1A_W10,

pocz. XX wieku H1A_W05,

2. Zna zawartość tematyczną, cechy językowe, najważniejszych K_W03 H1A_W07,

Wiedza tytułów prasowych do pocz. XX wieku

3. Identyfikuje historyczne uwarunkowania cech językowo- K_W10 H1A_W04,

stylistycznych w dzisiejszych gatunkach publicystycznych, zna i K_W09

H1A_W09,

rozumie metody ich analizy i interpretacji H1A_W09,

4. Potrafi wyszukiwać i analizować formy językowe i stylistyczne K_U07 H1A_U03,

charakterystyczne dla danego tekstu prasowego oraz okresu K_U03

H1A_U05,

historycznego H1A_U02,

K_U02

H1A_U04,

K_U01

H1A_U01,

Umiejętności

5. Porządkuje fakty językowe z perspektywy znanych sobie K_U03 H1A_U02,

procesów rozwojowych w stylu publicystycznym

6. Potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu K_U02 H1A_U04,

stylu publicystycznego w celu analizy i opisu prasy historycznej

7. Wskazuje podobieństwa i różnice w zakresie historycznych i K_U01 H1A_U01,

współczesnych tekstów prasowych

8. Jest świadomy rozwoju stylu publicystycznego i cechuje go K_K09 H1A_K05,

wrażliwość na typowe i specyficzne właściwości tej odmiany

polszczyzny

9. Docenia znaczenie wiadomości o rozwoju stylu K_K08 H1A_K05,

publicystycznego dla interpretacji stanu współczesnej prasy

Kompetencje społeczne polskiej jako dziedzictwa kulturowego

10. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą i K_K02 H1A_K02,

korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego K_K01 H1A_K01,


elektronicznych



1. Rozwój prasy w perspektywie historycznej (XVII-XVIII w.). Przegląd zjawisk (Główne tytuły, zawartość, tematyka, 2

czas i miejsce druku, nakład; prasa ulotna)

2. „Merkuriusz Polski” jako przykład XVII- wiecznej prasy polskiej (zjawiska leksykalne, frazeologia, składnia) 2

3. „Poczta Królewiecka” jako przykład XVIII- wiecznej prasy polskiej (zjawiska leksykalne i frazeologiczne) 2

4. Cechy polszczyzny XIX wieku 2

5. Prasa polska w XIX wieku. Przegląd zjawisk (Główne tytuły, zawartość, tematyka, czas i miejsce druku, nakład) 2

6. „Biedaczek” jako przykład prasy adresowanej do ludu 4

7. „Wiadomości Brukowe” jako przykład prasy adresowanej do wykształconego odbiorcy 2

8. Bolesław Prus jako autor felietonów 2

9. Język publicystyki Henryka Sienkiewicza 2

10. Perswazja w prozie publicystycznej i publicystyce polskiej od XVII do pocz. XX w. 2

11. Język prasy regionalnej XIX wieku 2

12. Nurt tajny w prasie polskiej XIX wieku 2

13. XIX- wieczne gatunki prasowe (wiadomość prasowa, zawiadomienie, obwieszczenie) 2

14. Reklama prasowa w prasie polskiej XIX i pocz. XX weku 2



praca w grupach



* prezentacje

1,2,3,4,5,6,7,



ZO

Forma i warunki warunki zaliczenia: pozytywna ocena z prezentacji i aktywności merytorycznej na zajęciach

zaliczenia ocena końcowa (ocena koordynatora) średnia arytmetyczna z prezentacji i aktywności merytorycznej na

zajęciach


W.R. Rzepka (Językoznawca 1964, nr 11-12): Z badań nad słownictwem „Merkuriusza Polskiego”,. s. 18-31

F. Pepłowski (Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska Lublin – Polonia, 1988): Zróżnicowanie językowe i stylistyczne w „Poczcie

Królewieckiej” z lat 1718-1720. 73-81

J. Zieniukowa (w: O kształcie języka. Studia i rozprawy. Red. Bogusław Wyderka, Opole 1999): Prasa- czas – słowa (Na

przykładzie prasy polskiej z początku XVIII wieku),. 245-250

J. Zieniukowa (Język Polski, 1984, z. 1-2): Czasopisma polskie z XIX wieku jako źródło do badań historycznojęzykowych,. 155-160

O. Wolińska (Katowice 1987): Język XIX – wiecznych wiadomości prasowych.

M. Białoskórska (Szczecin 1992): Słownictwo prasy polskiej połowy XIX wieku. Zjawiska progresywne i recesywne.

red. J. Łojek (Warszawa 1976): Prasa polska w latach 1661-1864.

F. Pepłowski (Warszawa 1961): Słownictwo i frazeologia polskiej publicystyki okresu oświecenia i romantyzmu.

L. Mariak (Szczecin 2001): Perswazyjność prasy tajnej okresu Powstania Styczniowego na przykładzie leksyki.

T. Kostkiewiczowa (Pamiętnik Literacki 1987, z. 3): Z zagadnień perswazji w prozie publicystycznej polskiego oświecenia. 161-220


I. Bajerowa (Katowice, 1987, 1992, 2000): Polski język ogólny XIX wieku. Stan i ewolucja. T. I Ortografia, fonologia z fonetyką,

morfonologia; T.II Fleksja; T. III Składnia. Synteza.

O. Wolińska (Język Polski, 1984, z. 1-2): Czasopisma polskie z XIX wieku jako źródło do badań historycznojęzykowych. 155-160











Dzieje wydawnictw w Polsce

09.1VIII04PI01_33




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30



Prowadzący zajęcia: dr hab. Agnieszka Szczaus

Celem wykładu jest przybliżenie studentom dziejów drukarstwa w Polsce, poczynając od momentu

Cel przedmiotu / pojawienia się pierwszych druków w XV wieku, aż po czasy współczesne. Studenci poznają główne

modułu: ośrodki i najważniejsze oficyny wydawnicze funkcjonujące w Polsce na przestrzeni wieków, działalność

najwybitniejszych osobistości w dziedzinie drukarstwa i ich wpływ na rozwój polskiego edytorstwa itp.

Wiedza: student ma podstawowe wiadomości z zakresu historii Polski (znajomość najważniejszych

wydarzeń, takich jak przyjęcie chrześcijaństwa, rozwój miast polskich i techniki w XVI wieku, reformacja

Wymagania wstępne: itp.), które miały wpływ na rozkwit drukarstwa na ziemiach polskich.

Kompetencje społeczne: student ma świadomość wpływu tekstu drukowanego na kształtowanie

tożsamości narodowej.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: historia Polski.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




Wiedza dziejów drukarstwa polskiego, zna najwybitniejszych

przedstawicieli dziedziny oraz najważniejsze oficyny

wydawnicze funkcjonujące w Polsce.

2. Student potrafi wskazać najważniejsze elementy książki K_U01 H1A_U01,

Umiejętności drukowanej (strona tytułowa, kolofon, sygnet

K_U18 H1A_U02,

drukarski, zdobienia itp.). Potrafi odczytywać informacje

zawarte w sygnetach drukarskich, kolofonach itp. H1A_U04,

3. Student ma świadomość roli tekstu drukowanego w K_K09 H1A_K05,

budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu więzi

Kompetencje społeczne społecznych.

4. Student docenia znaczącą rolę edytorstwa w kształtowaniu K_K08 H1A_K05,

kultury polskiej.



1. Pismo jako narzędzie komunikacji. Książka rękopiśmienna i ksylograficzna 2

2. Gutenberg i jego wynalazek. Efemerydy XV w. Początki sztuki typograficznej w Polsce 4

3. Drukarstwo polskie od renesansu do oświecenia (główne ośrodki wydawnicze; drukarnie mieszczańskie, 6

innowiercze, zakonne; nakłady, ceny książek itp.)

4. Zdobnictwo książek 4

5. Przywileje drukarskie, prawa autorskie, tzw. wydania korsarskie. Cenzura a drukarstwo 4

6. Czasopisma i druki ulotne 2

7. Drukarstwo polskie na obczyźnie 2

8. Postęp techniczny a drukarstwo XIX i XX w. Wydawnictwa specjalne 4

9. „Czarna sztuka“ na Pomorzu Zachodnim. 2

Metody kształcenia - wykład

- prezentacja multimedialna


z sylabusa


* egzamin pisemny 1,2,

Forma i warunki Egzamin po semestrze 6.

Warunki zaliczenia: egzamin pisemny

zaliczenia

Ocena końcowa równa ocenie z egzaminu


Bieńkowska B. (Warszawa 2005): Książka na przestrzeni dziejów.

Bieńkowska B. Chamerska H. (Warszawa 1987): Zarys dziejów książki.

Buchwald-Pelcowa P. (Kraków 1997): Cenzura w dawnej Polsce.

Juda M. (Lublin 1992): Przywileje drukarskie w Polsce.

Kocowski B. (Wrocław 1974): Drzeworytowe książki średniowieczne.

Potkowski E. (Warszawa 1984): Książka rękopiśmienna w kulturze Polski średniowiecznej.

Siadkowski S. (1960): Drukarnie Szczecina XVI-XVIII w.. „Bibliotekarz Zachodniopomorski” , nr 2 84-87


Lewicka-Kamińska A., (Wrocław 1975): Dzieje oprawy książkowej w Polsce. Stan badań, problematyka i postulaty. w: Dawna książka i

kultura, pod red. S. Grzeszczuka, A. Kaweckiej-Gryczowej 144-168

Przywecka-Samecka H. (Wrocław 1993): Dzieje drukarstwa muzycznego w Polsce do końca XVIII w..

Wirtualna Historia Książki: www.wsp.krakow.pl/whk/sokol.html.










Praca nad tekstem autorskim

09.1VIII04PI01_34




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest wykształcenie umiejętności konstruowania i opracowywania tekstu własnego

modułu: (artystycznego i naukowego) oraz tekstu innego autora w kontekście przygotowywania go do druku.

Student posiada wiedzę i umiejętności związane z przygotowywaniem tekstów różnego typu do

Wymagania wstępne: publikacji. Powinien zatem osiągną efekty kształcenia związane z przedmiotami: edytorstwo tekstu,

edytorstwo naukowe, redakcja tekstu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna zasady pozwalające uznać literacki tekst K_W04 H1A_W02,

autorski za przygotowany do publikacji. K_W02

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W02,

2. Student zna zasady pozwalające uznać własny tekst za K_W04 H1A_W02,

przygotowany do publikacji. K_W09

H1A_W03,

Wiedza H1A_W04,

H1A_W09,

3. Student zna zasady pozwalające uznać tekst naukowy za K_W04 H1A_W02,

przygotowany do publikacji. K_W02

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W02,

4. Student potrafi dostosować środki językowe do określonego K_U03 H1A_U02,

tematu, gatunku i stylu. K_U20 H1A_U08,

K_U21

H1A_U09,

H1A_U08,

K_U02

H1A_U04,

Umiejętności 5. Student umie w sposób poprawny skonstruować tezę i K_U17 H1A_U06,

właściwie ją argumentować.

K_U18 H1A_U02,

H1A_U04,

6. Student potrafi wskazać elementy niezbędne do uznania K_U03 H1A_U02,

tekstu za przygotowany do druku. K_U15 H1A_U04,

K_U08 H1A_U03,

H1A_U05,





9. Student ma świadomość roli działań edytorskich jako K_K09 H1A_K05,

koniecznych w procesach służących nadawczo- -odbiorczemu

uaktywnieniu przekazu jako całości.



1. Zanim tekst powstanie - potrzeba refleksji nad tym 2

2. Cechy dobrego stylu 2

3. Dobór środków leksykalnych (uwarunkowania tematyczne, stylowe i gatunkowe) 4

4. Konstruowanie tezy 2

5. Argumentacja (rodzaje argumentów i ich rodzaje) 4

6. Tekst naukowy przed drukiem 6

7. Tekst artystyczny prozatorski i poetyycki - ocena poprawności tekstu przygotowanego do druku 8

8. Potrzeba pracy nad tekstem autorskim - podsumowanie 2

zajęcia konwersatoryjne,

Metody kształcenia praca z tekstem, w tym analiza tekstów z dyskusją,





* sprawdzian

1,2,3,4,5,6,



Zaliczenie z oceną

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianów pisanych w trakcie semestru i aktywność podczas

zaliczenia zajęć.

Ocena końcowa (ocena koordynatora): na podstawie sprawdzianów ( 90%) i aktywności (10%).


Awdiejew A. (1987): Pragmatyczne podstawy interpretacji wypowiedzeń. Katowice passim

red. Ostaszewska D. (2007): Gatunki mowy i ich ewolucja. T III Gatunek a odmiany funkcjonalne. Katowice passim

Jadacka H. (2005): Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstw, składnia. Warszawa passim

Markowski A. (2005): Kultura Języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa passim

Nieckula F. (2001): Język ustny a język pisany, w: Współczesny język polski, red. J. Bartmiński. Lublin 99-113

red. Staciąg M, Bugajski M. (2009): Norma a komunikacja. Wrocław passim

Puzynina J. (2009): Językoznawca jako interpretator tekstów poetyckich, w: Język pisarzy jako problem lingwistyki, red. T. Korpysz,

A. Kozłowska jako. Warszawa 45-64


Grice P. (1980): Logika i konwersacja, przeł. J. Wajszczuk. 85-99

Kmita J. (1973): Wykłady z logiki i metodologii nauk dla studentów wydziałów humanistycznych. Warszawa passim









Strategie komunikacyjne w prasie polskiej

09.1VIII04PI01_35




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator prof. US Ewa Pajewska



Prowadzący zajęcia: dr hab. prof. US Jolanta Ignatowicz-Skowrońska

dr hab. Piotr Wojdak

Dostarczenie studentom podstawowej i uporządkowanej wiedzy na temat zjawisk charakterystycznych dla

Cel przedmiotu / polszczyzny publicznej przełomu XX i XXI wieku, strategii komunikacyjnych obserwowalnych w języku

modułu: współczesnej prasy i ich językowych eksponentów oraz wykształcenie umiejętności wskazywania, analizy i

interpretacji tych faktów na materiale tekstów prasowych

Wymagania wstępne: Znajomość podstaw gramatyki opisowej języka polskiego oraz leksykologii i leksykografii polskiej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma podstawową i uporządkowaną wiedzę na temat zjawisk K_W02 H1A_W02,

charakterystycznych dla polszczyzny publicznej przełomu XX i K_W09 H1A_W09,

XXI wieku,

2. ma uporządkowaną wiedzę o specyfice prasy i jej znaczeniu K_W03 H1A_W07,

społeczno-kulturowym K_W16 H1A_W10,

Wiedza K_W05

H1A_W05,

H1A_W10,

3. zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

tekstów prasowych, ich elementów składowych i struktury

4. zna strategie komunikacyjne obecne w tekstach prasowych K_W09 H1A_W09,

5. posługuje się terminologią lingwistyczną w celu interpretacji K_U02 H1A_U04,

zjawisk językowych obserwowalnych we współczesnej prasie

6. wykorzystuje wiedzę z zakresu językoznawstwa dla K_U03 H1A_U02,

interpretacji i waloryzacji tekstów prasowych H1A_U04,

7. wskazuje charakterystyczne dla współczesnej prasy strategie K_U08 H1A_U03,

komunikacyjne obecne w analizowanych tekstach H1A_U05,

Umiejętności 8. wskazuje językowe eksponenty strategii komunikacyjnych K_U17 H1A_U06,

obecnych w analizowanych tekstach prasowych i

K_U18 H1A_U02,

funkcjonalizuje ich użycie

K_U08

H1A_U04,

H1A_U03,

H1A_U05,

9. interpretuje zjawiska językowe obserwowalne w tekstach K_U08 H1A_U03,

współczesnej prasy na tle przeobrażeń i tendencji rozwojowych H1A_U05,

współczesnej polszczyzny

Kompetencje społeczne 10. ma świadomość roli wiedzy o języku w budowaniu K_K09 H1A_K05,

poprawnych i pięknych tekstów



1. Podstawowe zagadnienia komunikacji językowej 4

2. Prasa i jej wpływ na życie społeczeństwa 2

3. Gatunki prasowe 4

4. Strategie komunikacyjne we współczesnej prasie i ich językowe eksponenty 16

5. Polszczyzna mediów tradycyjnych na tle przeobrażeń języka 4


Metody weryfikacji Nr efektu kształcenia z

sylabusa


* egzamin ustny 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena z egzaminu ustnego

zaliczenia

Ocena końcowa - 100% oceny z egzaminu ustnego


Bralczyk J., Mosiołek-Kłosińska K., red. (2000): Język w mediach masowych. Warszawa

Bralczyk J., Mosiołek-Kłosińska K., red. (2001): Zmiany w publicznych zwyczajach językowych. Warszawa

Duszak A. (1998): Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa

Goban-Klas T. (2005): Media i komunikacja masowa. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa

Kita M. (1998): Wywiad prasowy. Język- gatunek- interakcja. Katowice

Mosiołek-Kłosińska, Zgółka T. (2003): Język perswazji publicznej. Poznań

Piekot T. (2006): Dyskurs polskich wiadomości prasowych. Kraków

Pajewska E. (2004): Strategie zachowań językowych we współczesnej prasie specjalistycznej polskiej finansjery, [w:] Súčasná

jazyková komunikácia v interdisciplinárnych súvislostiach, red. Vladimir Patráš. Banska Bystrica 350-358.

Wilkoń A. (2001): Spójność i struktura tekstu. Kraków

Żydek-Bednarczuk U. (2005): Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu. Kraków

Wojtak M. (2004): Gatunki prasowe. Lublin











Adiustacja tekstu

09.1VIII04PI01_36




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30



Prowadzący zajęcia: dr hab. Agnieszka Szczaus

Cel przedmiotu / Celem zajęć jest kształtowanie umiejętności przygotowania tekstu do druku.

modułu:

Wiedza: student zna polską ortografię i interpunkcję, zna podstawowe problemy stylistycznojęzykowego

ukształtowania tekstu.

Wymagania wstępne: Umiejętności: student umie stosować w praktyce zasady ortografii i interpunkcji.

Kompetencje społeczne: student ma świadomość odpowiedzialności za rzetelne wykonanie prac

redakcyjnych.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: ortografia.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




językoznawstwa ukierunkowaną na redakcję tekstu oraz K_W03 H1A_W07,

analizę i interpretację poprawności językowej i stylistycznej

Wiedza przygotowanych już tekstów.

2. Student ma podstawową wiedzę o zróżnicowaniu K_W09 H1A_W09,

funkcjonalnym, gatunkowym i stylistycznym wypowiedzi

ukierunkowaną na przygotowanie tekstu do druku.

3. Student potrafi dokonać merytorycznej, K_U01 H1A_U01,

językowostylistycznej oraz techniczno-typograficznej adiustacji K_U07 H1A_U03,

tekstu, potrafi przeprowadzić korektę tekstu z wykorzystaniem

znaków zgodnych z PN-72/P-55036. K_U03

H1A_U05,

H1A_U02,

Umiejętności K_U02

H1A_U04,

4. Student potrafi przygotować tekst do druku z K_U18 H1A_U02,

uwzględnieniem jego aspektu stylistycznego, ortograficznego, H1A_U04,

interpunkcyjnego i techniczno-typograficznego.

5. Student ma świadomość roli wiedzy z zakresu K_K01 H1A_K01,

językoznawstwa w prowadzeniu działalności

Kompetencje społeczne edytorsko-wydawniczej.

Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy z

zakresu językoznawstwa i rozumie potrzebę ciągłego

pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności.



1. Pojęcie adiustacji i jej rola w procesie wydawniczym 2

2. Adiustacja merytoryczna 4

3. Adiustacja stylistyczna i językowa 4

4. Adiustacja techniczna 8

5. Korekta i jej rodzaje. Znaki korektorskie i ich zastosowanie 12


- praca z tekstem


z sylabusa



Forma i warunki Zaliczenie z oceną po semestrze 5.

Warunki zaliczenia: przygotowanie pisemnych prac zaliczeniowych

zaliczenia

Ocena końcowa: 100% oceny końcowej na podstawie pisemnych prac zaliczeniowych


Malinowska T., Syta L. (Warszawa1981): Redagowanie techniczne książki.

Osuchowska B. (Warszawa 2005): Poradnik autora, tłumacza i redaktora.

Trzaska F. (Warszawa 1987): Podstawy techniki wydawniczej.

Wolański A. (Warszawa 2008): Edycja tekstów. Praktyczny przewodnik: książka, prasa, www.


Bann D. (Warszawa 2007): Poligrafia: praktyczny przewodnik.

Bringhurst R. (Kraków 2007): Elementarz stylu w typografii.

Krupa R., Stanuch S. (Kraków 1994): ABC komputerowo-drukarsko-wydawnicze.


Liczba godzin









Warsztaty dziennikarskie

09.1VIII04PI01_38




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:

Profil kształcenia: Specjalność:

komunikacja medialna i public

pierwszego stopnia, stacjonarne

ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




dr Rafał Sidorowicz - konwersatoria

Cel przedmiotu / Wprowadzenie studentów w zagadnienia związane z komunikacją medialną. Zapoznanie z formami

modułu: wypowiedzi, gatunkami, stylami funkcjonującymi w jej obrębie.

Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości o języku i komunikacji medialnej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma uporządkowaną wiedzę o komunikacji językowej K_W16 H1A_W10,

H1A_W05,

Wiedza 2. Ma wiedzę na temat zróżnicowania gatunkowego i K_W09 H1A_W09,

stylistycznego tekstów.

3. Zna zasady tworzenia tekstów dziennikarskich. K_W09 H1A_W09,

4. Potrafi pisać i redagować różne formy wypowiedzi K_U21 H1A_U08,

dziennikarskich.

Umiejętności

5. Umie zastosować wiedzę z zakresu językoznawstwa do K_U20 H1A_U08,

realizacji własnych przedsięwzięć, w tym redakcji tekstów i ich H1A_U09,

oceny


Kompetencje społeczne elektronicznych.

7. Docenia rolę komunikowania w kształtowaniu społeczeństwa. K_K09 H1A_K05,



1. Pojęcie obiektywizmu – definicja i jego składniki. 2

2. Literatura a prasa. Pojęcie rodzaju i gatunku. 2

3. Charakterystyka gatunków informacyjnych. 2

4. Wzmianka, notatka, zapowiedź - ćwiczenia w redagowaniu krótkich tekstów informacyjnych. 2

5. Wiadomość prasowa – charakterystyka wstępna. 2

6. Cechy szczególne wiadomości prasowej - ćwiczenia warsztatowe. 2

7. Sylwetka prasowa. 2

8. Gatunki publicystyczne – charakterystyka ogólna. 2

9. Typologia reportażu. 2

10. Cechy szczególne reportażu – ćwiczenia redakcyjne. 2

11. Język i styl felietonu. 2

12. Felieton - ćwiczenia redakcyjne 2

13. Wywiad jako gatunek pograniczny. 2

14. Wywiad - ćwiczenia redakcyjne. 2

15. Recenzja prasowa – charakterystyka i typologia. 2

Metody kształcenia Analiza tekstów z dyskusją

Opracowanie projektu


z sylabusa


* projekt * aktywność

1,2,3,4,5, 1-5

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena projektu, aktywność merytoryczna na zajęciach.

zaliczenia

Ocena - średnia arytmetyczna: gazeta (50%) + aktywność merytoryczna (50%)


Bauer Z., Chudziński E. (2004): Dziennikarstwo i świat mediów..

Fras J. (1999): Dziennikarski warsztat językowy..

Furman W., Wolny-Zmorzyński K. (1999): Poetyka i pragmatyka gatunków dziennikarskich..

Pisarek W. (2002): Nowa retoryka dziennikarska..

Wojtak M. (2004): Gatunki prasowe..

Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W. (2006): Gatunki dziennikarskie, Teoria. Praktyka. Język..


Bortnowski S. (1999): Warsztaty dziennikarskie..

Lisowska-Magdziarz M. (2006): Analiza tekstu w dyskursie medialnym..


Liczba godzin










Język wypowiedzi publicznych

09.1VIII04PI01_39




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30



Prowadzący zajęcia: dr hab. Agnieszka Szczaus - wykłady

W ramach zajęć studenci zapoznają się z wewnętrznym zróżnicowaniem polszczyzny, wynikającym z

różnorodności typów kontaktów językowych (odmiana oficjalna i nieoficjalna języka). Celem

Cel przedmiotu / konwersatorium jest przybliżenie studentom językowostylistycznych cech wypowiedzi publicznych.

Studenci przyswoją sobie różnorodne środki językowe (leksykalne, morfologiczne, składniowe,

modułu:

stylistyczne) wykorzystywane w oficjalnych teksach mówionych i pisanych oraz zapoznają się ze

zróżnicowaniem gatunkowym wypowiedzi publicznych. Studenci opanują umiejętność krytycznej analizy

tekstów oficjalnych.

Wiedza: student zna podstawową terminologię językoznawczą.

Umiejętności: student umie stosować w praktyce podstawowe zasady poprawności stylistycznojęzykowej.

Wymagania wstępne: Kompetencje społeczne: student interesuje się współczesnym życiem publicznym (politycznym,

kulturalnym), śledzi medialne wystąpienia najważniejszych osób publicznych.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: gramatyka opisowa języka polskiego; kultura

języka.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




językoznawstwa i komunikacji językowej, w tym komunikacji K_W16 H1A_W10,

medialnej, w różnych jej odmianach, typach i formach

Wiedza ukierunkowaną na wykorzystanie w działalności medialnej i H1A_W05,

publicznej.

2. Student ma podstawową i uporządkowaną wiedzę na temat K_W09 H1A_W09,

zróżnicowania funkcjonalnego, gatunkowego i stylistycznego

tekstów i zna jego determinanty komunikacyjne.

3. Student potrafi krytycznie analizować wypowiedzi medialne, K_U01 H1A_U01,

wskazać naruszenia zasad obowiązujących w komunikacji K_U18 H1A_U02,

oficjalnej oraz zasad etykiety językowej.

H1A_U04,

Umiejętności 4. Student potrafi wskazać, scharakteryzować i K_U02 H1A_U04,

sfunkcjonalizować środki językowe przydatne w różnych typach K_U18 H1A_U02,

komunikacji publicznej.

K_U03

H1A_U04,

H1A_U02,

5. Student ma świadomość roli wiedzy językoznawczej w K_K09 H1A_K05,

Kompetencje społeczne działalności publicznej. Student ma świadomość wpływu

K_K05 H1A_K05,

mediów na współczesną polszczyznę.



1. Wewnętrzne zróżnicowanie polszczyzny: oficjalna i nieoficjalna odmiana języka 2

2. Etykieta językowa i jej wyznaczniki. Grzecznościowe zwroty adresatywne 4

3. Ekspresywność języka. Wyrazy obraźliwe 2

4. Językowostylistyczna charakterystyka oficjalnych tekstów pisanych 12

5. Językowostylistyczna charakterystyka oficjalnych tekstów mówionych 10

Metody kształcenia - wykład

- prezentacja


z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,

Forma i warunki Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium

zaliczenia Ocena końcowa równa ocenie z kolokwium


Cianciara J. , Uścinowska B. (Wrocław 1999): Komunikacja społeczna. Komunikowanie się z mediami w praktyce.

Habrajska G. (red.) (Łódź 2001): Język w komunikacji, t. I.

Marcjanik M. (Warszawa 2007): Grzeczność w komunikacji językowej.

Bralczyk J., Mosiołek-Kłosińska K. (red.) (Warszawa 2001): Zmiany w publicznych zwyczajach językowych.


Kita M., Grzenia J. (red.) (Katowice 2004): Dialog a nowe media.

Kochsn M. (Kraków 2005): Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach.

Wolańska E. (red.) (Warszawa 2007): Polszczyzna publiczna początku XXI wieku.


Liczba godzin





Inne 2




Prezentacje i wystąpienia publiczne

09.1VIII04PI01_40




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




dr Rafał Sidorowicz

Cel przedmiotu / Celem konwersatorium jest wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności niezbędne do poprawnego

modułu: skonstruowania i wygłoszenia wystąpienia publicznego.

Wymagania wstępne: Studenci powinni posiadać ogólną wiedzę dotyczącą funkcjonowania współczesnego języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna i rozumie terminy opisujące zasady K_W02 H1A_W02,

konstruowania wystąpień publicznych.

Wiedza 2. Student zna model kompetentnego przemawiania. K_W09 H1A_W09,

3. Student zna podstawowe elementy retoryki (w tym zna K_W09 H1A_W09,

metody analizy wystąpień publicznych).

4. Student potrafi zgromadzić potrzebne materiały, dokonać ich K_U23 H1A_U09,

oceny i selekcji i na ich podstawie poprawnie skonstruować

Umiejętności wypowiedź publiczną.

5. Student potrafi poprawnie zaprezentować wystąpienie. K_U23 H1A_U09,





grupą i korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego.



1. Wystąpienie publiczne jako rodzaj działalności komunikacyjnej 2

2. Wystąpienie informacyjne a perswazyjne – różnice wpływające na zasady konstruowania wystąpienia 2

3. Podstawowe zasady retorycznej organizacji wystąpienia (inventio, dispositio, elocutio) oraz jego wygłoszenia 10

publicznego (memoria, actio)

4. Figury mysli i figury słów 4

5. Przemowa – ćwiczenia w tworzeniu i wygłaszaniu tekstów własnych 12


opracowanie projektu.


z sylabusa


* egzamin ustny

1,2,3,4,5,6,7,

Egzamin Forma i warunki Warunki zaliczenia - pozytywna ocena egzaminu w formie wystąpienia publicznego omawianego przez zaliczenia grupę.

Ocena - ocena wystąpienia 100%


Korolko M. (1990): Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa

Lewandowska-Terasiuk E. (b.r.w.): Sztuka wystąpień publicznych, czyli jak zostać dobrym mówcą,. Warszawa

Morreale S.P., B.H. Spitzberg, J. K.Barge (2007): Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, tłum. P. Izdebski, A.

Jaworska, D. Kobylińska,. Warszawa

Barłowska M., Budzyńska-Daca A., Wilczek P. (2008): Retoryka,. Warszawa

Barłowska M., Budzyńska-Daca A., Załęska M. (2010): Ćwiczenia z retoryki,. Warszawa

Rzędowska A, Rzędowski J. (2009): Mówca doskonały. Gliwice

Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D.: (2008): Podstawy stylistyki i retoryki,. Warszawa


Rusinek M., Załazińska A.: (2005): Retoryka podręczna,. Kraków








Inne 0




Komunikacja społeczna i medialna

09.1VIII04PI01_42




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy z zakresu procesu komunikowania

modułu: na różnych poziomach.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna pojęcie komunikacji, jej poziomy, formy, typy i K_W09 H1A_W09,

sposoby porozumiewania się. K_W02 H1A_W02,

K_W16 H1A_W10,

H1A_W05,

2. Student zna określone modele komunikacji. K_W16 H1A_W10,

K_W22

H1A_W05,

Wiedza

H1A_W10,

K_W09

H1A_W09,

3. Student zna podstawowe etapy rozwoju badań K_W16 H1A_W10,

komunikologicznych. K_W09

H1A_W05,

H1A_W09,

K_W15

H1A_W06,

4. Student potrafi różnicować 4 typy systemów komunikowania. K_U02 H1A_U04,

5. Student potrafi w sposób poprawny wykorzystać terminologię K_U02 H1A_U04,

właściwą dla komunikologii. K_U03 H1A_U02,

Umiejętności

6. Student potrafi konstruować wypowiedzi stosownie do K_U19 H1A_U07,

sytuacji komunikacyjnej. K_U20 H1A_U08,

H1A_U09,

7. Student współpracuje z grupą, K_K02 H1A_K02,


Kompetencje społeczne 8. Student samodzielnie zdobywa informacje ze źródeł K_K01 H1A_K01,


9. Student docenia rolę komunikacji w rozwijaniu więzi K_K09 H1A_K05,

społecznych na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym.



1. Pojęcie komunikowania, jego poziomy, formy, typy, sposoby porozumiewania się 2

2. Nauka o komunikacji 2

3. Modele komunikacji 4

4. Znaczenie kompetentnego słuchania w procesie komunikowania 2

5. Werbalne i niewerbalne formy komunikowania 4

6. Komuniowanie informacyjne i perswazyjne 2

7. Systemy komunikowania społecznego (organizacyjny, publiczny, polityczny, masowy) 8

8. Komunikowanie medialne 6




z sylabusa


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,8,9,

Forma i warunki Egzamin pisemny .

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego.

zaliczenia

Ocena końcowa (ocena koordynatora) = ocena z egzaminu pisemnego.


Awdiejew A., Habrajska G. (2010): Dopełnienie sensu, w: O mediach i komunikacji, red. E. Pleszkun-Olejniczakowa i in.. Łódź 9-21

Barańska A. i in. (2010): Nauka o komunikowaniu - argumenty w komunikacji społecznej, w: O mediach i komunikacji, red. E. Pleszkun-

Olejniczakowa i in.. Łódź 37-57

Dobek-Ostrowska B. (2004): Podstawy komunikowania społecznego. Wrocław passim

Dobrzyńska T. (2009): Metafora w dyskursie politycznym.

Goban-Klas T. (2004): Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Wrocław passim

Kaczmarek B.L.J. (2003): Rodzaje kodów komunikacycjnych, w: Komunikowanie się we współczesnym świecie, red. B.L.J.

Kaczmarek, K. Markiewicz. Lublin 11-25

Kampka A. (2010): Rząd rządzi językiem - retoryka demokratycznej władzy, w: Styl - dyskurs - media, red. B. Bogołębska, M. Worsowicz.

Łódź 123-132

Laskowska E. (2010): Style dyskursu publicznego, w: Styl - dyskurs - media, red. B. Bogołębska, M. Worsowicz. Łódź 179-186

Lichański J.Z. (2010): Retoryka a/ i media: próba określenia pól wspólnych, w: Styl - dyskurs - media, red. B. Bogołębska, M.

Worsowicz. Łódź 383-395

Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K. (2007): Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, tłum. P. Izdebski, A.

Jaworska, D. Kobylińska. Warszawa passim

Mukoid E. (2010): Sytuacja komunikacyjna polskiej filii zagranicznego koncernu, w: Sytuacja komunikacyjna i jej parametry. I monografia

z cyklu Sytuacje - komunikacja - konteksty, red. G. Sawicka. Bydoszcz 113-121

Tomczak M. (2010): Oralność - piśmienność - (audio)wizualność - i co dalej? Rozważania na temat relacji między mediami i

komunikacją, w: Styl - dyskurs - media, red. B. Bogołębska, M. Worsowicz. Łódź 407-417

Trzcińska W., Wiciak I. (2011): Skuteczne komunikowanie w administracji publicznej. Szczytno passim


Habrajska G. (2010): Sytuacja komunikacyjna w interakcji, w: Sytuacja komunikacyjna i jej parametry. I monografia z cyklu Sytuacje -

komunikacja - konteksty, red. G. Sawicka. Bydgoszcz 24-37

Makarewicz R. (2010): Co i jak można badać w komunikacji interpersonalnej w szkole? Przegląd wybranych koncepcji, w: Aspekty

komunikacji w ksztłceniu polonistycznym, red. J. Krawczyk, R. Makarewicz. Olsztyn 11-19

Pleszczyński J. (2010): Dwa atomy komunikacji. Kilka uwag wstępnych, w: Rozmowy o komunikacji 4. Metodologia i praktyka

komunikacji społecznej. Łask 17-35







Redakcja tekstów użytkowych

09.1VIII04PI01_43




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Kształcenie umiejętności analizy i redagowania tekstów użytkowych (np. sprawozdania, listu otwartego,

modułu: odezwy itp.).

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza i umiejętności w zakresie stylistyki użytkowej na poziomie szkoły średniej .

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: wiedza o języku na poziomie szkoły średniej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i metody analityczne z K_W02 H1A_W02,

zakresu stylistyki użytkowej K_W03 H1A_W07,


K_W15 H1A_W06,

2. Wyszukuje przykłady z różnych źródeł oraz analizuje i K_U03 H1A_U02,

interpretuje reprezentacje poszczególnych gatunków K_U21

H1A_U04,

użytkowych H1A_U08,

K_U01

H1A_U01,

K_U02

H1A_U04,

K_U08


H1A_U05,

3. Samodzielnie redaguje poprawne gatunkowo i stylistycznie K_U21 H1A_U08,

teksty użytkowe K_U20 H1A_U08,

K_U22

H1A_U09,

H1A_U08,

4. Jest wrażliwy na poprawność tekstów użytkowych K_K09 H1A_K05,

Kompetencje społeczne 5. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, podejmując stosowne K_K01 H1A_K01,

działania



1. Słowniki i inne kompendia językowe w pracach redakcyjnych 4

2. Struktura i kompozycja tekstu, spójność tekstu 8

3. Gatunkowe i stylistyczne wyznaczniki tekstów użytkowych, takich jak: list urzędowy, list otwarty; instrukcja, 4

laudacja, notatka, odezwa, ogłoszenie, opinia, protokół, sprawozdanie, zapytanie, życzenia. Analiza i redakcja tekstu

4. Redagowanie tekstów użytkowych - ćwiczenia 14

Metody kształcenia Ćwiczenia praktyczne, dyskusja, praca z tekstem.


z sylabusa

Metody weryfikacji * sprawdzian 1,2,



* praca pisemna/esej/recenzja 2,3,4,5,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianu i prac pisemnych

zaliczenia

Ocena końcowa jest średnią ocen za przygotowanie tekstów użytkowych i sprawdzian


Kuziak M., Rzepczyński S. (wyd. dowolne): Jak pisać?.

Cianciara J. , Uścinowska B. (1999): Komunikacja społeczna. Komunikowanie się z mediami w praktyce.

Korolko M. (1998): Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny.

Zaśko-Zielińska M., Majewska-Tworek A., Piekot T. (2008): Sztuka pisania. Przewodnik po tekstach użytkowych.


Marcjanik M. (2007): Grzeczność w komunikacji językowej.

Wojtak M. (2004): Gatunki prasowe.

Kurzowa Z. , Śliwiński W. (red.) (1994): Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej).

Bańkowska E., Mikołajczuk A. (red.) (2003): Stylistyka praktyczna.











Internet w społeczeństwie informacyjnym

09.1VIII04PI01_45




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Ukazanie specyfiki Internetu jako medium funkcjonującego na różnych poziomach komunikacji

modułu: społecznej.

Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości o języku i komunikacji.

Podstawowe kompetencje techniczne (znajomość Internetu).

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna terminologię używaną do opisu zjawisk językowych i K_W02 H1A_W02,

pozajęzykowych w mediach elektronicznych.

Wiedza 2. Zna metody analizowania materiałów pozyskanych z K_W03 H1A_W07,

Internetu.

3. Ma wiedzę o komunikowaniu elektronicznym i jego K_W15 H1A_W06,

uczestnikach.


językoznawczą i medialną.

Umiejętności

5. Potrafi zdobywać informacje i na ich podstawie analizować i K_U08 H1A_U03,

interpretować zjawiska społeczne charakterystyczne dla H1A_U05,

Internetu.

Kompetencje społeczne 6. Docenia rolę komunikowania elektronicznego w K_K09 H1A_K05,

kształtowaniu społeczeństwa.



1. Internet jako nowe medium komunikacyjne. 2

2. Typologia komunikacji interpersonalnej. 2

3. Internet i tożsamość. „Ja” w sieci, anonimowość i kreacja tożsamości. 2

4. Globalna wioska. Charakterystyka społeczeństwa informacyjnego. 2

5. Grupy społeczne w cyberprzestrzeni. Dynamika i interakcje wspólnot wirtualnych. 2

6. Obraz relacji i wartości społecznych w sieci. 2

7. Postawy i zachowania. Strategie komunikacyjne. 2

8. Wyznaczniki tekstu w Internecie. 2

9. Cechy e-języka jako nowej materii komunikacyjnej. 2

10. Etyka słowa i etyka zachowania w wirtualnej przestrzeni. 2

11. Edukacja w erze społeczeństwa informacyjnego. 2

12. Cyberkultura i „kultura klipu”. 2

13. Analiza internetowych wypowiedzi i działań na wybranych przykładach. 4

14. Społeczne konsekwencje rozwoju medium. Szanse i zagrożenia. 2

Metody kształcenia Analiza tekstów z dyskusją.

Praca w grupach.


z sylabusa


* prezentacje

1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena prezentacji, aktywność merytoryczna na zajęciach.

zaliczenia

Ocena - średnia arytmetyczna: prezentacja 30% + aktywność merytoryczna 70%


Batorski D., Marody M., Nowak A. (red.) (2006): Społeczna przestrzeń internetu..

. Filiciak M., Ptaszek G. (red.) (2009): Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych..

Krzysztofek K., Podgórski M., Grabowska M., Hupa A., Juza M. (2006): Wielka sieć. E-seje z socjologii Internetu..

Naruszewicz-Duchlińska A., Rutkowski M. (red.) (2006): Nowe zjawiska w języku, tekście i komunikacji..

Wallace P. (2005): Psychologia internetu..

Wawrzak-Chodaczek M. (red.) (2008): Komunikacja społeczna w świecie wirtualnym..


Godzic W. (red.) (1999): Humanista w cyberprzestrzeni..

Pisarek W. (red.) (2006): Słownik terminologii multimedialnej..


Liczba godzin









Kultura żywego słowa

09.1VIII04PI01_47




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 15




Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami poprawnego i sprawnego posługiwania się

współczesną polszczyzną oraz kształcenie umiejętności poprawnego i sprawnego posługiwania się

Cel przedmiotu / językiem polskim w mowie;

Rozwijanie umiejętności autoprezentacji, ze szczególnym uwzględnieniem zasad savoir-vivre`u

modułu:

językowego;

Rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie z okazywaniem szacunku wobec innych

uczestników zajęć; wzmacnianie samoświadomości.

Wymagania wstępne: Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu gramatyki opisowej współczesnego języka

polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Definiuje podstawowe terminy językoznawcze związane z K_W02 H1A_W02,

poprawnym tworzeniem tekstów mówionych

2. Wymienia i rozumie przyczyny problematycznych zjawisk K_W03 H1A_W07,

Wiedza językowych w różnych typach wypowiedzi K_W09 H1A_W09,

3. Zna zasady poprawnego posługiwania się językiem w mowie K_W09 H1A_W09,

4. Przygotowuje wypowiedź ustną na dowolnie zadany temat, K_U23 H1A_U09,

poprawną pod względem językowym i stylistycznym, z K_U03 H1A_U02,

zastosowaniem poznanych na zajęciach zasad kultury żywego

słowa K_U08 H1A_U03,

K_U20

H1A_U05,

H1A_U08,

H1A_U09,

5. Analizuje i ocenia dowolną wypowiedź pod względem K_U03 H1A_U02,

Umiejętności poprawności fonetycznej K_U08

H1A_U04,

H1A_U03,

K_U17

H1A_U05,

K_U18 H1A_U06,

H1A_U02,

H1A_U04,

6. Poprawia wypowiedź zawierającą błędy wymowy K_U18 H1A_U02,

H1A_U04,

7. Jest świadomy znaczenia języka w życiu społecznym jednostki K_K09 H1A_K05,


8. Świadomie zapobiega wprowadzaniu błędów we wszystkich K_K08 H1A_K05,

typach wypowiedzi



1. Wprowadzenie do problematyki kultury żywego słowa 1

2. Technika artykulacji samogłoskowych i spółgłoskowych 2

3. Współczesne tendencje akcentuacyjne w języku polskim a norma wymawianiowa 2

4. Pauzowanie i frazowanie wypowiedzi mówionej 1

5. Ćwiczenia artykulacyjne i dykcyjne 4

6. Fizyczne aspekty komunikacji werbalnej. Konfrontacja języka pisanego z językiem mówionym 1

7. Elementy autoprezentacji 1

8. Realizacja głosowa wybranych tekstów 2

9. Warunki prawidłowej emisji głosu 1

Metody kształcenia prezentacja multimedialna

analiza wypowiedzi z dyskusją



* kolokwium 1,2,3,4,5,6,7,8,



ZO

Forma i warunki warunki zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium ustnego

zaliczenia ocena końcowa (ocena koordynatora): średnia arytmetyczna ocen z kolokwium ustnego i aktywności

merytorycznej na zajęciach


J. Kram (Warszawa 1995): Zarys kultury żywego słowa, wyd. 3..

W. Sawrycki (Toruń 1985): Kultura żywego słowa.

B. Tarasiewicz (Kraków 2006): Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu.

B. Wierzchowska (Warszawa 1965): Wymowa polska.

L. Madelski, M. Witaszek-Samborska (Poznań 1997): Zapis fonetyczny. Zbiór ćwiczeń, wyd. 3..


F. Nieckula (Lublin 2001): Język ustny a język pisany, w: Współczesny język polski, red. J. Bartmiński,. s. 99-113

R. Przybylska (Kraków 2003): Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych.

B. Dunaj (Język Polski LXXXIII, z. 2, 2003): Zagadnienia poprawności językowej. 1. Wymowa samogłosek nosowych.

B. Dunaj (Język Polski LXXXIV, z. 3, 2004): Zagadnienia poprawności językowej. 2. Wymowa połączeń ai, ei, ii, oi, ói, ui, yi,.










Gatunki krytycznoliterackie

09.1VIII04PI01_51




Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki Krytycznoliteracka,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Wiedza na temat najważniejszych form gatunkowych krytyki literackiej.

Wiedza na temat wybitnych tekstów z historii krytyki literackiej.

modułu:

Umiejętność pisania tekstów krytycznoliterackich należących do różnych gatunków.

Wiedza z zakresu poetyki.

Wymagania wstępne: Wiedza z zakresu analizy i interpretacji dzieła literackiego.

Wiedza na temat współczesnego życia literackiego.

Przedmioty powiązane: poetyka, analiza i interpretacja dzieła literackiego, życie literackie po roku 1989.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma wiedzę z zakresu teorii (szczególnie genologii) i praktyki K_W17 H1A_W03,

krytyki literackiej. K_W18

H1A_W06,

H1A_W03,

K_W03

H1A_W06,

K_W12 H1A_W07,

K_W14 H1A_W05,

Wiedza H1A_W10,

H1A_W07,

2. Ma wiedzę o współczesnych formach komunikacji społeczno- K_W16 H1A_W10,

medialnej. K_W09

H1A_W05,

H1A_W09,

K_W19

H1A_W10,

H1A_W07,

3. Potrafi rozpoznawać różnego rodzaju teksty K_U06 H1A_U03,

krytycznoliterackie. K_U21

H1A_U05,

H1A_U08,

K_U19

H1A_U07,

K_U20


H1A_U09,

4. Właściwie ocenia i waloryzuje teksty literackie i K_U12 H1A_U05,

krytycznoliterackie, stosując merytoryczną argumentację. K_U17 H1A_U06,

5. Potrafi we własnej praktyce pisarskiej wykorzystywać wiedzę K_K05 H1A_K03,

na temat działania współczesnych instytucji medialno-

Kompetencje społeczne wydawniczych.

6. Zna reguły pozwalające sprawnie włączać się we współczesną K_K10 H1A_K06,

komunikację krytycznoliteracką w jej różnych obiegach.



1. Główne gatunki krytycznoliterackie 12

2. Gatunki pograniczne: nauka o literaturze 9

3. Gatunki pograniczne: dziennikarstwo 9

wykład


prezentacje multimedialne


z sylabusa



Forma i warunki E

zaliczenia ocena końcowa na podstawie egzaminu ustnego


Gazda G., Tyniecka-Makowska S., red. (2006): Słownik rodzajów i gatunków literackich. UNIVERSITAS Kraków

Brodzka A., red. (1992): Słownik literatury polskiej XX wieku. Zakład Nar. Ossolińskich Wrocław-Warszawa-Kraków

Sławiński J., red. (1998): Słownik terminów literackich. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław-Warszawa-Kraków

Bolecki W., Opacki I., red. (2000): Genologia dzisiaj. Wyd. IBL Warszawa

Ulicka D., red. (1997): Poetyka (Genologia. Interpretacje), t. 3. Wyd. Naukowe UW Warszawa

Miodońska-Brookes E., Kulawik A., Tatara M., wybór, oprac, wstęp (1983): Genologia polska. Wybór tekstów. PWN Warszawa

Sendyka R. (2006): Nowoczesny esej. Studium historycznej świadomości gatunku. UNIVERSITAS Kraków

Nycz R., red. (1997): Postmodernizm. Antologia przekładów. Wyd. Baran i Suszczyński Kraków

Skórczewski D. (2002): Spory o krytykę literacką w Dwudziestoleciu międzywojennym. UNIVERSITAS Kraków

Sławiński J., red. (1974): Badania nad krytyką literacką. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław

Głowiński M., Dybciak K., red. (1984): Badania nad krytyką literacką, seria 2. Zakład Nar. im. Ossolińskich Wrocław

Wyka M., red. i wstęp (2004): Kartografowie dziwnych podróży. Wypisy z polskiej krytyki literackiej XX wieku. UNIVERSITAS Kraków

Kozicka D., wybór, wstęp, oprac. (2010): Chamuły, gnidy, przemilczacze... Antologia dwudziestowiecznego pamfletu polskiego.

UNIVERSITAS Kraków

Markiewicz H. (2000): Dopowiedzenia. Rozprawy i szkice z wiedzy o literaturze. WL Kraków

Wolny- Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W. (2006): Gatunki dziennikarskie teoria - praktyka – język. Wydawnictwa

Akademickie i Profesjonalne. Grupa Kapitałowa WSiP Warszawa


Sarnowska-Temeriusz E., Kostkiewiczowa T. (1990): Krytyka literacka w Polsce w XVI i XVII wieku oraz w epoce oświecenia. Zakład Nar.

im. Ossolińskich Wrocław

Michałowska T. (2007): Średniowieczna teoria literatury w Polsce. Rekonesans. Wyd. Naukowe UWr Wrocław

Michałowska T. (1986, z. 1): Rodzaje czy rodzaj? Problemy taksonomii literackiej. Pamiętnik Literacki









Życie literackie po 1989 roku

09.1VIII04PI01_52




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Prowadzący zajęcia: dr hab. Tatiana Czerska

dr Arleta Galant

dr hab. Ewa Tierling-Śledź

Analiza zjawisk literackich w perspektywie obiegów współczesnego życia literackiego.

Cel przedmiotu / Analiza i opis utworów literackich z uwzględnieniem ich znaczenia dla życia literackiego po roku 1989.

modułu: Zapoznanie z najnowszymi dyskusjami krytycznoliterackimi i problemami związanymi z dynamiką

współczesnej kultury literackiej.

Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analizy dzieł literatury oraz innych tekstów kultury.

Powinien/powinna również posiadać umiejętność opisu współczesnych zjawisk i procesów literackich w

Wymagania wstępne: komunikacji społecznej w najważniejszych kontekstach społeczno-kulturowych.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: wiedza o kulturze i technologia informacyjna.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Charakteryzuje dynamikę współczesnego życia literackiego w K_W17 H1A_W10,

Polsce.

2. Opisuje najważniejsze dla życia literackiego oraz K_W12 H1A_W05,

Wiedza społecznego po 1989 roku zjawiska literackie i okołoliterackie. H1A_W10,

3. Definiuje główne tematy i problemy poruszane w K_W22 H1A_W10,

najnowszych krytycznoliterackich dyskusjach, polemikach i

sporach dotyczących znaczenia i roli literatury w polskiej sferze

społeczno-kulturalnej.

4. Potrafi na poziomie podstawowym opisywać i interpretować K_U10 H1A_U02,

literaturę w powiązaniu z kwestiami życia literackiego H1A_U05,

(szczególnie instytucji organizujących i dynamizujących życie

literackie) po 1989 r. w Polsce

Umiejętności

5. Potrafi posługiwać się podstawową krytycznoliteracką K_U02 H1A_U04,

terminologią dotyczącą współczesnej kultury literackiej.

6. Potrafi waloryzować zjawiska literackie pod kątem ich K_U12 H1A_U05,

społecznego oddziaływania.

7. Samodzielnie i odpowiedzialnie uczestniczy we współczesnym K_K10 H1A_K06,

życiu literackim i kulturalnym regionu oraz kraju,

wykorzystując wiedzę i funkcjonowaniu współczesnego życia

literackiego.


8. Ma świadomość znaczenia działalności instytucji K_K09 H1A_K05,

kulturalno‑literackich dla życia społecznego regionu i kraju.

9. Przygotowując projekt współdziała i pracuje z grupą. K_K02 H1A_K02,



1. Najważniejsze dyskusje literackie po 1989 r. – wokół przełomu, wokół kanonu, wokół roli literatury w życiu 6

społecznym.

2. Główne obiegi współczesnego życia literackiego. 2

3. Literatura w mediach, literatura i popkultura. 4

4. Instytucje kulturalno-literackie w Polsce po roku 1989. 2

5. Literatura postemigracyjna. 4

6. Style i strategie odbioru literatury po 1989 r. 2

7. Najnowsze dyskursy krytycznoliterackie. 4

8. Bieżące wydarzenia literacko-kulturalne. 6

wykład


analiza tekstów z dyskusją



* projekt 1,2,3,4,5,6,7,8,9,



ZO

Forma i warunki przygotowanie projektu i jego prezentacja

zaliczenia praca pisemna: recenzja

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen z pracy pisemnej i projektu.


Czapliński P. (1997): Ślady przełomu. O prozie polskiej 1976-1996. WL Kraków

Czapliński P., Śliwiński P. (1999): Literatura polska 1976-1998. Przewodnik po prozie i poezji. WL Kraków

Iwasiów I., Czerska T. (red.) (2005): Kanon i obrzeża. Universitas Kraków

Iwasiów I., Galant A. (red.) (2008): Dwadzieścia lat literatury polskiej 1989-2009: idee, ideologie, metodologie. Wyd. Naukowe US Szczecin

Nowacki D., Uniłowski K. (red.) (2010): Dwadzieścia lat literatury polskiej 1989-2009, t. 1,cz.1 i 2. Życie literackie po roku 1989. Wyd.

Naukowe UŚ Katowice

Czapliński P. (2002): Ruchome marginesy. Szkice o literaturze lat 90-tych. WL Kraków

Gawliński S., Siwor D. (red.) (2011): Dwie dekady nowej (?) literatury 1989-2009. Wyd. Naukowe UJ Kraków


Hopfinger M. (2009): Literatura i media po 1989 roku. Oficyna Naukowa Warszawa

Płuciennik J. (2010): Literatura, głupcze! Laboratoria nowoczesnej kultury literackiej. Universitas Kraków

Klejnocki J., Sosnowski J. (1996): Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu” /1986-1996/. Sic! Warszawa

Cieślak T., Pietrych K. (red.) (2009): Nowa poezja polska: twórcy - tematy - motywy. Księgarnia Akademicka Kraków


Liczba godzin








Literatura i nowe technologie

09.1VIII04PI01_53




Nazwa kierunku:

Filologia polska











Znajomość form literackich, których zasadą funkcjonowania są nowe technologie, świadomość ich

odrębności od literatury tradycyjnej oraz, z drugiej strony, z związków z tradycją literacką.

Cel przedmiotu / Umiejętność interpretacji literackich tekstów korzystających z nowych technologii, umiejętność

modułu: wykorzystania do ich analizy i interpretacji zarówno tradycyjnych narzędzi poetologicznych, jak i

narzędzi właściwych jedynie literaturze cyfrowej

Świadomość specyfiki form literatury cyfrowej oraz jej relacji z literaturą tradycyjną.

Student powinien posiadać umiejętność opisu, analizy i interpretacji dzieła literackiego oraz rozumienia

zjawisk i procesów literackich i kulturowych. Powinien także poprawnie posługiwać się językiem

specjalistycznym literaturoznawstwa, samodzielnie gromadzić i przetwarzać informacje oraz posiadać

podstawową umiejętność poruszania się w środowisku cyfrowym, w tym w Internecie za pomocą

Wymagania wstępne: podstawowych urządzeń (komputera, tabletu, telewizora, telefonu lub innego szeroko wykorzystywanego

urządzenia).


analiza i interpretacja dzieła literackiego, teoria literatury; poetyka; historia literatury polskiej;

literatura powszechna; elementy historii filozofii i wiedzy o kulturze; język obcy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

różnych tekstów elektronicznych/internetowych. K_W16 H1A_W10,

H1A_W05,

Wiedza 2. Ma podstawową wiedzę na temat terminologii oraz zasad K_W14 H1A_W07,

analizy i interpretacji internetowego dzieła literackiego oraz

K_W02 H1A_W02,

jego poetyki.

3. Ma podstawową wiedzę o specyfice mediów tradycyjnych i K_W16 H1A_W10,

elektronicznych oraz ich znaczeniu społeczno-kulturowym. H1A_W05,

4. Potrafi rozpoznawać i redagować różne rodzaje tekstów K_U08 H1A_U03,

literackich, użytkowych, naukowych, popularnych i popularno- K_U02

H1A_U05,

naukowych oraz dokonać ich analizy i interpretacji. H1A_U04,

K_U03

H1A_U02,

K_U06

H1A_U03,

K_U20

H1A_U05,

Umiejętności

K_U22 H1A_U08,

K_U21

H1A_U09,

H1A_U08,

H1A_U08,

5. Umie waloryzować internetową/cyfrową twórczość literacką i K_U12 H1A_U05,

krytyczną. K_K09 H1A_K05,

K_K10 H1A_K06,

6. Współpracuje z grupą, analizując teksty K_K02 H1A_K02,

internetowe/elektroniczne.


7. Ma świadomość znaczenia mediów elektronicznych dla K_K08 H1A_K05,

zachowania dziedzictwa przeszłości oraz znaczenia literatury

elektronicznej dla współczesnego postrzegania twórczości

literackiej.



1. Podstawowe pojęcia z zakresu literatury cybernetycznej. 3

2. Kultura wspólnotowa jako kontekst funkcjonowania literatury cybernetycznej. 2

3. Literatura cybernetyczna wobec tradycji: prefiguracje, próby rewolucji i kontynuacje. 2

4. Hipertekst, powieść hipertekstowa. 2

5. Kategoria nadawcy i odbiorcy literatury cybernetycznej. 2

6. Literatura w Sieci: próba klasyfikacji genologicznej. 2

7. NetArt 2.0: przekształcenia literatury i sztuki w Sieci. 2


1. Czym są nowe media? Dyskusja. 2

2. Facebook jako medium twórcze. 2

3. Homer, James Joyce, Michel Joyce: literatura cybernetyczna a powieść tradycyjna. 2

4. Popołudnie, pewna historia a Jeśli zimową nocą podróżny: hipertekstowość w literaturze 2

5. Dyskusja: prawa autorskie w Sieci. 2

6. Analiza i interpretacja wybranej formy NetArt. 5





z sylabusa




4,5,6,7,

* prezentacje 4,5,

ZO

Forma i warunki Zaliczenie konwersatoriów na podstawie prezentacji i aktywnego udziału w zajęciach.

Ocena końcowa jest oceną z kolokwium ustnego.

zaliczenia


Calvino I. (1979): Jeśli zimową nocą podróżny. Tłum. A. Wasilewska.. PIW: Warszawa 6-89

Joyce J. (1981): Ulisses.. PIW: Warszawa 5-78

Joyce M. (2011): popołudnie, pewna historia (dowolne wydanie).. Korporacja Ha!art on-line

Ostrowicki M. red. (2005): Estetyka wirtualności.. Universitas: Kraków 519

Maj A., Derda-Nowakowski M., red. (2009): Kody McLuhana. Topografia nowych mediów.. Wyd.Naukowe ExMachina: Katowice 302

Godzic W., red. (2010): Media audiowizualne. Podręcznik akademicki.. Wyd.Akademickie i Profesjonalne: Warszawa 424

Wójtowicz E. (2008): Net art.. Rabid: Kraków 7-241


Ulicka D.; Gumkowska A. red. (2009): Tekst (w) sieci. Tomy 1-2.. Wyd.Akademickie i Profesjonalne: Warszawa 315

Baudrillard J. (2005): Symulakry i symulacja. Przeł. S. Królak.. Sic!: Warszawa 5-56

Deleuze G., Guattari F., (1988, nr 1-3): Kłącze. Przeł. B. Banasiak, w: „Colloquia Communia”. 221-237

Godzic W. (1999): Humanista w cyberprzestrzeni.. Rabid: Kraków 163


Liczba godzin










Warsztaty krytycznoliterackie

09.1VIII04PI01_54




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 75



Prowadzący zajęcia: dr Arleta Galant

Cel przedmiotu / Rozwijanie umiejętności pisania tekstów krytycznoliterackich, aktywizacja studentów do uczestnictwa w

modułu: kulturze i jej współtworzenia.

Znajomość podstaw reguł gatunkowych współczesnej literatury polskiej, świadome używanie języka

Wymagania wstępne: polskiego, wiedza z zakresu historii literatury i poetyki właściwa dla Ii roku studiów na kierunku

filologia polska orientacja we współczesnych kanałach komunikacji w dziedzinie kultury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna zasady interpretacji tekstów kultury. K_W03 H1A_W07,

K_W14 H1A_W07,

K_W12 H1A_W05,

H1A_W10,

2. Zna podstawową terminologię krytycznoliteracką i gatunki K_W02 H1A_W02,

krytycznoliterackie.

Wiedza 3. Zna twórczość współczesnych krytyków. K_W17 H1A_W10,

K_W18 H1A_W03,

H1A_W06,

4. Zna profile czasopism i mediów elektronicznych zajmujących K_W05 H1A_W10,

się sztuką. K_W16 H1A_W10,

K_W20

H1A_W05,

H1A_W10,

K_W22

H1A_W10,

5. Potrafi samodzielnie zbadać recepcję literatury i krytyki, K_U10 H1A_U02,

napisać tekst krytycznoliteracki i dostosować go do potrzeb K_U16

H1A_U05,

własnej działalności badawczej i profesjonalnej, wykorzystując H1A_U04,

poglądy innych autorów we własnej argumentacji K_U06

H1A_U03,

K_U17

H1A_U06,

K_U22

H1A_U08,

K_U20

H1A_U08,

H1A_U09,

6. Potrafi zaplanować spotkanie kulturalne (np. wieczór K_U14 H1A_U04,

Umiejętności autorski) oraz wziąć udział w dyskusji o sztuce współczesnej.

K_U15 H1A_U08,

H1A_U09,

K_U16 H1A_U04,

K_U23 H1A_U04,

H1A_U09,

7. Potrafi prawidłowo zredagować własny i cudzy tekst K_U03 H1A_U02,

krytyczny. K_U08 H1A_U03,

K_U22

H1A_U05,

H1A_U08,

K_U19

H1A_U07,

8. Potrafi współpracować z grupą; dyskutować i stosować K_K02 H1A_K02,

wskazówki dotyczące rezultatów własnej pracy wskazane w K_K06 H1A_K04,

przebiegu dyskusji.

Kompetencje społeczne 9. Aktywnie odnosi się do problematyki społecznej, K_K11 H1A_K02,

tożsamościowej, genderowej zawartej w dziełach literackich H1A_K04,

K_K09

oraz uwzględnia zagadnienia równościowe w planowaniu i H1A_K05,

organizowaniu własnych zadań zawodowych

10. Rozumie znaczenie aktywności kulturalnej dla samorozwoju K_K10 H1A_K06,

i podnoszenia kwalifikacji zawodowych.



1. Krytyka literacka po 1989 r. 4

2. Współczesne paradygmaty i gatunki krytyczne 4

3. Krytyka w mediach 4

4. Krytyka a literatura 4

5. Esej krytyczny 4

6. Recenzja 4

7. Blog 4

8. Warsztaty krytycznoliterackie 47



zajęcia warsztatowe


z sylabusa

Metody weryfikacji * zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,3,4,5,7,8,9,10,

* kolokwium

1,2,3,4,5,7,



* projekt 6,8,

ZO Forma i warunki Ocena końcowa to średnia ocen z pracy pisemnej (esej, recenzja, artykuł publicystyczny na temat zaliczenia wybrany w toku obowiązkowych konsultacji indywidualnych), kolokwium, projektu grupowego

(dotyczącego organizacji spotkania kulturalnego) i aktywności podczas zajęć.


Nowacki D. (1999): Zawód: czytelnik. Znak Kraków

Czapliński P. (2001): Wzniosłe tęsknoty. WL Kraków

Iwasiów I. (2002): Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj. Universitas Kraków

Dunin Kinga (2004): Czytając Polskę. W.A.B. Warszawa


Eco U. (2010): Apokaliptycy i dostosowani, przeł. P. Salwa. W.A.B. Warszawa

Uniłowski K., Nowacki D. (2003): Była sobie krytyka. Wyd. Naukowe Uś Katowice












Czasopiśmiennictwo współczesne

09.1VIII04PI01_55




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15




Prowadzący zajęcia: dr hab. Tatiana Czerska - konwersatoria

dr Arleta Galant - konwersatoria

dr hab. Ewa Tierling-Śledź - konwersatoria

Cel przedmiotu / Celem zajęć jest zdobycie przez studentów wiedzy na temat polskiego czasopiśmiennictwa współczesnego

modułu: (od roku 1945, ale z położeniem akcentu na przemiany rynku czasopiśmienniczego po 1989 roku).

Student zna historię czasopiśmiennictwa przed 1945 rokiem w zakresie szkoły średniej. Posiada

Wymagania wstępne: umiejętność rozumienia zjawisk i procesów literackich i kulturowych. Powinien poprawnie posługiwać się

językiem specjalistycznym literaturoznawstwa oraz samodzielnie gromadzić i przetwarzać informacje.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma podstawową wiedze o zakresie, miejscu i znaczeniu K_W01 H1A_W01,

filologii polskiej w systemie kultury narodowej oraz posiada

uporządkowaną podstawową wiedzę o systemie kultury i jej

obiegach społecznych

2. ma uporządkowaną wiedzę o kryteriach periodyzacji K_W11 H1A_W03,

Wiedza literatury polskiej H1A_W04,

3. ma podstawową wiedzę o specyfice czasopiśmiennictwa K_W16 H1A_W10,

wśród mediów tradycyjnych i elektronicznych oraz o znaczeniu H1A_W05,

społeczno-kulturowym prasy

4. charakteryzuje typologię prasy oraz rozwój poszczególnych K_W16 H1A_W10,

odmian prasy przede wszystkim po 1989 roku

5. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i K_U01 H1A_U01,

użytkować informacje, szczególnie dotyczące kultury, K_U09 H1A_U04,

czasopiśmiennictwa, pochodzące z mediów tradycyjnych i

elektronicznych

K_U03 H1A_U02,

6. umie merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy

H1A_U05,

K_U17 H1A_U02,

innych autorów i uwzględniając strategie równościowe, oraz

Umiejętności formułować na tej podstawie wnioski H1A_U06,

7. potrafi przygotować wystąpienia ustne oraz prezentacje K_U23 H1A_U09,

multimedialne w języku polskim, dotyczące zagadnień kultury K_U18 H1A_U02,

(rozwoju czasopiśmiennictwa po 1945 r.), z wykorzystaniem

podstawowych ujęć teoretycznych i informacji pochodzących z K_U02

H1A_U04,

mediów tradycyjnych i elektronicznych H1A_U04,

8. ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę K_K01 H1A_K01,

uczenia się, rozwoju osobistego i uczestnictwa w kulturze przez

K_K06 H1A_K04,

całe życie

K_K07 H1A_K04,

K_K09 H1A_K05,


9. wykazuje kreatywność w pracy nad prezentacjami, umie K_K02 H1A_K02,

współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

i kierując się wskazówkami opiekuna naukowego

10. ma świadomość roli wiedzy o kulturze w budowaniu K_K08 H1A_K05,

tożsamości narodowej i rozwijaniu więzi społecznych na

poziomie lokalnym, krajowym i globalnym oraz czuje się

odpowiedzialny za zachowanie dziedzictwa kulturowego

swojego regionu i kraju



1. Typologia prasy; prasa na rynku mediów w latach 1945-1989 2

2. Prasa ogólnopolska i regionalna, ze szczególnym uwzględnieniem prasy kulturalnej do 1989 r. 2

3. Transformacja rynku prasy po 1989 roku (gazety ogólnopolskie po 1989 r.) 2

4. Czasopisma literackie i artystyczne po 1989 roku 2

5. Czasopisma wysokonakładowe po 1989 roku 2

6. Prasa katolicka na rynku mediów po 1989 roku 2

7. Gazety regionalne i prasa lokalna, prasa opinii po 1989 r., prasa dla dzieci i młodzieży (wybór) 2

8. Zaliczenie 1

Metody kształcenia referaty, prezentacje multimedialne, praca w grupach, dyskusja


sylabusa

Metody weryfikacji * sprawdzian 1,2,3,4,5,7,


* prezentacje

1,9,8,7,6,5,4,3,2,10,

* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 5,7,8,9,10,

Forma i warunki ZO

Ocena końcowa to średnia ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie semestru za określone działania i

zaliczenia

prace studenta (prezentacje, referaty, dyskusje - 50%) i sprawdzian (50%)


red. Bauer Z., Chudziński E. (1991): Dziennikarstwo i jego konteksty. Wyd. Naukowe WSP Kraków

red. Pisarek W. (2006): Słownik terminologii medialnej. TAiWPN Universitas Kraków

red. Chudziński E. (2007): Słownik wiedzy o mediach. Wydawnictwo Szkolne PWN Warszawa

red. Furman W., Wolny-Zmorzyński K. (2010): Radio i gazety: transformacja polskich mediów regionalnych po 1989 roku. Wyd. Adam

Marszałek Toruń

Szaruga L. (1999): Co czytamy? : prasa kulturalna 1945-1995. Wyd. Naukowe UMCS Lublin

red. Kania J., Kroplewski Z. (2013): Media religijne i wyznaniowe w polskim systemie medialnym. Wyd. Naukowe US Szczecin

Sokalski I. (2015): Komunikacja. Kościól . Media. Prawo i teologia w procesie powstawania i funkcjonowania mediów

wyznaniowych. Zet 7 Szczecin


Filas R. (2007, nr 1/2): Polskie czasopisma w XXI wieku – rozwój czy kryzys. Zeszyty Prasoznawcze 11-50

Jarowiecki J. (T.12 (2000)): Czasopisma katolickie dla dzieci i młodzieży w okresie transformacji ustrojowej. Studia

Bibliologiczne 157-171

Sonczyk W. (2005, nr 4): Zmiany na rynku i ewolucja formuły wydawniczej prasy codziennej w Polsce 1990-2004. Studia

medioznawcze 11-25


Liczba godzin


Literatura i publicystyka

09.1VIII04PI01_56




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Analiza literatury w kontekstach społecznych, publicystycznych. Zapoznanie ze znaczeniami i funkcjami

Cel przedmiotu / publicystyki kulturalnej oraz literackiej w polskiej przestrzeni publicznej. Przygotowanie do aktywnego i

modułu: świadomego uczestnictwa w życiu literackim, kulturalnym i społecznym. Opisu zjawisk literackich w

perspektywie humanistycznych idei społecznego zaangażowania.

Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analizy i interpretacji tekstów kultury oraz

Wymagania wstępne: rozumienia najważniejszych zjawisk literackich i kulturowych, jak również głównych idei obecnych w

ramach historii literatury polskiej. Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: poetyka,

wiedza o kulturze, historia filozofii, historia i teoria literatury, analiza i interpretacji dzieła literackiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Charakteryzuje społeczne koncepcje literaturoznawcze K_W17 H1A_W10,

dotyczące interpretacji i analizy zjawisk kulturowych XX wieku. K_W12 H1A_W05,

K_W18

H1A_W10,

H1A_W03,

Wiedza

H1A_W06,

2. Definiuje społeczne koncepcje literaturoznawcze dotyczące K_W17 H1A_W10,

interpretacji i analizy zjawisk kulturowych XX wieku. K_W18 H1A_W03,

H1A_W06,

3. Potrafi na poziomie podstawowym analizować utwory K_U16 H1A_U04,

literackie oraz krytycznoliterackie z uwzględnieniem K_U06 H1A_U03,

problematyki relacji pomiędzy literaturą a publicystyką.

H1A_U05,

Umiejętności 4. Potrafii posługiwać się podstawową specjalistyczną K_U02 H1A_U04,

terminologią krytycznoliterackę, historycznoliteracką i

teoretycznoliteracką w kontekstach publicystycznych.

5. Potrafi opisywać literaturę w perspektywie głównych K_U03 H1A_U02,

społecznych oraz politycznych koncepcji literaturoznawczych.

6. Docenia znaczenie wiedzy o związkach literatury i K_K08 H1A_K05,

publicystyki dla zachowania dziedzictwa kulturowego.


7. Docenia angażowanie się w życie literackie, kulturalne i K_K10 H1A_K06,

społeczne regionu i kraju uczestnicząc w spotkaniach

autorskich.



1. Społeczne teorie literatury – historia i współczesność. 6

2. Literatura i idee zaangażowania. 2

3. Estetyka i polityka. 2

4. Pisarz jako publicysta/pisarka jako publicystka 2

5. Literatura we współczesnych debatach społecznych 2

6. Polska szkoła eseju. 4

7. Historia literatury a historia reportażu 2

8. Literatura i felietonistyka. 2

9. Krytyka literacka. 4

10. Formy publicystyki kulturalnej we współczesnych mediach. 2

11. Współczesne czasopisma literackie. 2




z sylabusa


* praca pisemna/esej/recenzja 2,1,3,4,5,6,7,

Forma i warunki ZO

Esej.

zaliczenia

Oceną końcową jest ocena z eseju.


D. Nowacki (2003): Była sobie krytyka… Wybór tekstów z lat dziewięćdziesiątych i pierwszych. Wyd. Naukowe Uś Katowice

K. Uniłowski (2008, nr 2): Krytyk na uniwersytecie, w: Pogranicza. Szczecin

S. Kukurowski (2005): Nie tylko socrealizm: o tzw. literaturze propagandowej, tendencyjnej i zaangażowanej. Dolnośląskie

Wyd.Edukacyjne Wrocław

M. Kwiek (1999): Wokół zaangażowania. Od wspólnoty do tekstu i dalej: Sartre, Barthes, Blanchot, Foucault, w: Dylematy

tożsamości. Wokół autowizerunku filozofa w powojennej myśli francuskiej,. Wyd.Naukowe UAM Poznań

E. Ziętek-Maciejczyk, P.Cieliczko red. (1999): Literatura zaangażowana. Wyd. IBL Warszawa

A. Galant, Iwasiów I., red. (2008): Dwadzieścia lat literatury polskiej 1989-2009. Wyd. Naukowe US Szczecin


P. Mościcki, red. (2007): Maurice Blanchot – literatura ekstremalna. Wyd.Krytyki Politycznej Warszawa

A. Preis-Smith (2004): Kultura, tekst, ideologa. Dyskursy współczesnej amerykanistyki. Universitas Kraków









Polski dyskurs krytyczny XX wieku

09.1VIII04PI01_57




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30





Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z podstawowymi zjawiskami dwudziestowiecznej krytyki literackiej. Zaznajomienie

modułu: studentów z podstawowymi metodami opisu tekstów krytycznoliterackich.

Wymagania wstępne: Student/ka powinien/powinna posiadać podstawową umiejętność analizy i interpretacji dzieła

literackiego

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna podstawowe terminy, tematy, problemy i nazwiska K_W02 H1A_W02,

dwudziestowiecznej krytyki literackiej. K_W17 H1A_W10,

K_W18 H1A_W03,

K_W19

H1A_W06,

H1A_W10,

H1A_W07,

2. Zna główne orientacje w dwudziestowiecznej krytyce K_W03 H1A_W07,

literackiej K_W07 H1A_W02,

Wiedza

K_W14 H1A_W05,

H1A_W07,

K_W15

H1A_W06,

3. Zna podstawowe sposoby opisu, analizy i interpretacji tekstu K_W07 H1A_W02,

krytycznego, zarówno dawnego, jak i współczesnego K_W18

H1A_W05,

H1A_W03,

K_W19

H1A_W06,

K_W03 H1A_W10,

H1A_W07,

H1A_W07,

4. Potrafi opisywać i interpretować dwudziestowieczną krytykę K_U06 H1A_U03,

w powiązaniu z dyskursem literackim. K_U17

H1A_U05,

H1A_U06,

K_U10

H1A_U02,

K_U12

H1A_U05,

K_U08 H1A_U05,

H1A_U03,


5. Potrafi posługiwać się terminologią metakrytyczną w analizie

K_U02 H1A_U04,

różnych praktyk piśmienniczych.

6. Potrafi problematyzować zjawiska literackie z punktu K_U12 H1A_U05,

widzenia ich społecznego oddziaływania. K_U15 H1A_U04,

K_U18 H1A_U02,

K_U10

H1A_U04,

H1A_U02,

H1A_U05,

7. Samodzielnie i odpowiedzialnie uczestniczy we współczesnym K_K05 H1A_K03,

życiu literackim i kulturalnym regionu oraz kraju,

K_K10 H1A_K06,

wykorzystując wiedzę i funkcjonowaniu współczesnego życia

literackiego. K_K08 H1A_K05,


8. Ma świadomość znaczenia krytyki dla upowszechniania K_K05 H1A_K03,

literatury.

9. Wie, jakie znaczenie mają spory o literaturę dla K_K09 H1A_K05,

ogólnopolskiego i regionalnego życia literackiego.



1. 1. Literaturoznawcze koncepcje dyskursu 2

2. 2. Teorie opisu krytyki literackiej 4

3. 3. Krytyka wobec literatury 2

4. 4. Krytyka a literaturoznawstwo 2

5. 5. Pisarz jako krytyk – krytyk jako pisarz 4

6. 6. Dwudziestowieczne kampanie krytyczne 4

7. 7. Polemiki krytyczne w XX wieku 2

8. 8. Dwudziestowieczne orientacje w polskiej krytyce literackiej 2

9. 9. Wielcy krytycy polscy w XX wieku (Stanisław Brzozowski, Karol Irzykowski, Kazimierz Wyka, Artur Sandauer, 8

Jan Błoński)

wykład informacyjny;

Metody kształcenia wykład problemowy;

wykład konwersatoryjny;




* egzamin ustny

1,2,3,4,5,6,



Forma i warunki E

esej (50 proc. oceny końcowej),

zaliczenia

egzamin ustny (50 proc. oceny końcowej)


M. Wyka (2004.): “Kartografowie dziwnych podróży, Wypisy z polskiej krytyki literackiej XX wieku..

D. Heck (2003.): Kosmopolityzm i sarmatyzm. Antologia powojennego eseju polskiego..

D. Kozicka (2010): Antologia pamfletu.

J. Sławiński (1974): Badania nad krytyką literacką..

M. Głowiński (1984): Badania nad krytyką literacką. S. II..

K. Dybciak (1981): Personalistyczna krytyka literacka. Teoria i opis nurtu z lat 30..

W. Głowala (1985): Młodopolska wyobraźnia meta krytyczna.

M. Głowiński (1997): Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej..

G. BorkowskA (2000): Krytyka feministyczna. Siostra teorii i historii literatury..

D. Kozicka (2007): Dyskursy krytyczne u progu XXI wieku. Między rynkiem a uniwersytetem.

R. Nycz (1997): Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie.

A. Zawadzki (2001): Nowoczesna eseistyka filozoficzna w piśmiennictwie polskim pierwszej połowy XX wieku..

H. Markiewicz (2011): Czytanie Irzykowskiego.


D. Heck, (1996): Spór czy lament? Wokół problemów aksjologicznych w eseistyce polskiej (1957-1986)..

M. Urbanowski (1997): Nacjonalistyczna krytyka literacka. Próba rekonstrukcji i opisu nurtu w Drugiej Rzeczpospolitej..

M. Zawodniak (1998): Literatura w stanie oskarżenia: rola krytyki literackiej w życiu literackim socrealizmu..

M. Krakowiak (2001): Katastrofizm – personalizm – realizm. O krytyce literackiej Kazimierza Wyki w latach 1932-1948..

D. Skórczewski (2002): Spory o krytykę literacką w dwudziestoleciu międzywojennym.

E. Prokop-Janiec (2004): Literatura i nacjonalizm. Twórczość krytyczna Zygmunta Wasilewskiego..

J. Zięba (2006): Stefana Napierskiego nowoczesna krytyka literacka wobec dyskursów krytycznych w Dwudziestoleciu

międzywojennym..










Rynek książki

09.1VIII04PI01_58




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15



według przydziału czynności - wykłady

Prowadzący zajęcia: dr hab. Tatiana Czerska - wykłady


dr hab. Ewa Tierling-Śledź - wykłady

Umiejętność opisu literatury w perspektywie humanistyczych refleksji związanych z rynkiem książki.

Umiejętność analizy i interpretacji sposobów istnienia literatury w przestrzeni medialnej i społecznej

Cel przedmiotu / (zarówno lokalnej, jak i ogólnopolskiej).

modułu: Ukazanie przemian na rynku książki związanych z działalnością wydawnictw, agencji literackich oraz

ośrodków promujących literaturę.

Znajomość aktualnych mechanizmów promocji czytelnictwa.

Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analiz dzieł literatury i kultury oraz rozumienia

zjawisk i procesów literackich w komunikacji społecznej. Powinien/powinna również mieć rozeznanie we

Wymagania wstępne: współczesnych zjawiskach kulturowych ze szczególnym uwzględnieniem faktów literackich oraz specyfiki

dyskursu krytycznoliterackiego i literaturoznawczego w polskiej sferze publicznej.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: wiedza o kulturze, technologia informacyjna,

życie literackie po 1989 roku, ochrona własności intelektualnej i prawa autorskie.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Opisuje współczesne strategie propagowania czytelnictwa i K_W01 H1A_W01,

literatury w ramach komunikacji społecznej w Polsce. K_W16 H1A_W10,

K_W15

H1A_W05,

H1A_W06,

K_W03

H1A_W07,

2. Wyjaśnia najważniejsze krytycznoliterackie i K_W16 H1A_W10,

Wiedza literaturoznawcze koncepcje dotyczące aktualnych zjawisk na K_W19

H1A_W05,

rynku książki. H1A_W10,

H1A_W07,

3. Zna i opisuje zasady organizacji i funkcjonowania instytucji o K_W20 H1A_W10,

charakterze edukacyjnym, kulturalnym oraz informacyjno- K_W23 H1A_W08,

promocyjnym związanym z wydawnictwem i dystrybucją

książek. K_W22 H1A_W10,

4. Potrafi posługiwać się podstawową krytycznoliteracką K_U01 H1A_U01,

terminologią do opisu aktualnych zdarzeń literackich. K_U12 H1A_U05,

K_U09 H1A_U04,

K_U03 H1A_U02,

H1A_U05,

H1A_U02,

Umiejętności 5. Na poziomie podstawowym wartościuje współczesne zjawiska K_U13 H1A_U05,

literackie z uwzględnieniem humanistycznych analiz rynku

K_U16 H1A_U04,

książki.

K_U15 H1A_U04,

6. Analizuje i interpretuje zjawiska literackie w perspektywie K_U16 H1A_U04,

głównych mechanizmów związanych z polskim rynkiem książki

K_U23 H1A_U09,

na potrzeby własnej praktyki zawodowej.

K_U18 H1A_U02,

H1A_U04,

7. Ma świadomość własnej wiedzy o literaturze jako znaczącej K_K01 H1A_K01,

części społecznego porozumienia. K_K05 H1A_K05,

8. Samodzielnie i odpowiedzialnie korzysta z tradycyjnych i K_K08 H1A_K05,

elektronicznych źródeł wiedzy o literaturze oraz o zjawiskach

K_K09 H1A_K05,

związanych z wydawnictwem, promocją oraz dystrybucją

książek.


9. Wykazuje odpowiedzialność w zakresie zachowania

K_K09 H1A_K05,

dziedzictwa kulturowego regionu, kraju oraz Europy oraz

K_K11 H1A_K02,

posiada świadomość roli wiedzy o kulturze i literaturze w

budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu więzi

K_K10 H1A_K04,

społecznych. H1A_K06,

10. Organizuje proces uczenia się, współpracując z grupą, K_K10 H1A_K06,

korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego oraz

uwzględniając strategie równościowe.



1. Rynkowe reguły sztuki. 4

2. Polskie tradycje czytelnictwa a nowe przestrzenie medialne. 2

3. Pragmatyka nagród literackich. 2

4. Rola czytelnika, krytyka, pisarza na rynku książki. 2

5. Rynek i płeć 2

6. Sposoby promowania i opisu literatury w instytucjach kulturalno-wydawniczych, czasopismach, Internecie, prasie 3

codziennej.





* sprawdzian

1,2,3,4,5,6,7,8,9,


* projekt 1,2,4,5,6,7,8,9,

ZO

Forma i warunki Warunkiem zaliczenia jest: pozytywna ocena ze sprawdzianu końcowego oraz przygotowanie projektu i

zaliczenia jego prezentacja.

Oceną końcową jest średnia arytmetyczna ocen ze sprawdzianu (50%) i projektu (50%).


Bendyk E. (2004): Antymatrix. W.A.B. Warszawa

Kołodziejska J. (2006): Szerokie okno biblioteki.. Stow. Bibliotekarzy Polskich Warszawa

Dunin K. (2000): Karoca z dyni.. Sic! Warszawa

Legeżyńska A. (2002): Krytyk jako domokrążca.. Wyd. Poznańskie Poznań

Czapliński P. (2007): Powrót centrali.. WL Kraków

Uniłowski K. (2008): Kup Pan książkę.. Wyd. FA-art Katowice


Strona internetowa: http://www.instytutksiazki.pl.










Wystąpienia publiczne

09.1VIII04PI01_59




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30



Prowadzący zajęcia: dr Arleta Galant - konwersatoria

Cel przedmiotu / Celem konwersatorium jest wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności niezbędne do poprawnego

modułu: skonstruowania i wygłoszenia wystąpienia publicznego.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna zasady konstruowania wystąpień publicznych. K_W09 H1A_W09,

2. Student zna model kompetentnego przemawiania. K_W09 H1A_W09,


3. Student zna podstawowe elementy retoryki. K_W09 H1A_W09,

4. Student potrafi poprawnie samodzielnie zebrać informacje i K_U04 H1A_U02,

skonstruować wypowiedź publiczną oraz planować i realizować K_U08

H1A_U03,

podstawowe zadania i projekty związane z własną aktywnością H1A_U03,

zawodową

K_U01

H1A_U05,

K_U23 H1A_U01,


5. Student potrafi poprawnie zaprezentować wystąpienie. K_U17 H1A_U06,

K_U23 H1A_U09,

K_U20 H1A_U08,

H1A_U09,


tradycyjnych i elektronicznych, by analizować i prawidłowo K_K03 H1A_K02,

rozwiązywać zadania i dylematy etyczne we własnej praktyce

zawodowej; K_K04 H1A_K03,

Kompetencje społeczne H1A_K04,


grupą i korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego.

8. Student pracuje samodzielnie i w grupie, wykorzystując w K_K06 H1A_K04,

praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną.



1. Wystąpienia publiczne i ich znaczenie – zagadnienia wstępne 2

2. Tradycja retoryczna 4

3. Kompetentny mówca 4

4. Rodzaje wystąpień 2

5. Przygotowanie wystąpienia publicznego 6

6. Zasady dotyczące prezentacji wystąpienia publicznego 2

7. Wystąpienia publiczne w praktyce – wystąpienia studentów, analiza tychże wystąpień 10

prezentacja multimedialna,

Metody kształcenia praca grupowa

prezentacja



* prezentacje

1,2,3,4,5,6,7,8,



ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywny udział w ćwiczeniach; uzyskanie pozytywnej oceny za przygotowanie i

wygłoszenie wystąpienia publicznego.

zaliczenia

Ocena końcowa (ocena koordynatora) jest oceną z przygotowanego i przedstawionego wystąpienia

publicznego.


· A. Barańska (2010): Nauka o komunikowaniu – argumenty w komunikacji społecznej, w: O mediach i komunikacji,.

· M. Korolko, (1990): Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny.

· E. Lewandowska-Terasiuk Sztuka wystapień publicznych, czyli jak zostać dobrym mówcą,.

· S.P. Morreale (2007): Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności,.

· J. Staszewska, (2007): Autoprezentacja w komunikacji interpersonalnej,.

· E. Wojnarowska (2007): Wystąpienia publiczne. Praktyczne porady, ćwiczenia i wskazówki dla mówcy,.


· B. Decker (2009): Wystąpienia publiczne.

· M. Kochan (2005): Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach,.


Liczba godzin









Pisanie kreatywne

09.1VIII04PI01_60




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15




Cel przedmiotu / Rozwijanie umiejętności pisania tekstów z pogranicza eseistyki, krytyki oraz oryginalnej twórczości

modułu: literackiej.

Wymagania wstępne: Znajomość reguł gatunkowych współczesnej literatury polskiej, znajomość odmian języka, świadome

używanie języka polskiego, wiedza z zakresu historii literatury, zwłaszcza autobiografizmu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna cechy gatunków literackich. K_W14 H1A_W07,

K_W02 H1A_W02,

Wiedza 2. Rozumie rolę tekstu pisanego we współczesnej komunikacji i K_W17 H1A_W03,

w kształceniu uniwersyteckim. H1A_W06,

K_W09

H1A_W09,

3. Zna przykłady autokomentarzy pisarzy. K_W18 H1A_W03,

H1A_W06,

4. Potrafi samodzielnie napisać esej lub utwór o walorach K_U22 H1A_U08,

literackich na zadany temat.

5. Potrafi odnieść się krytycznie do twórczości własnej oraz K_U17 H1A_U06,

tekstów innych osób. K_U15 H1A_U04,


6. Potrafi prawidłowo zredagować tekst. K_U22 H1A_U08,

K_U21 H1A_U08,

7. Potrafi współpracować z grupą; prowadzić partnerską K_K03 H1A_K02,

dyskusję z przedstawicielami innych środowisk i stosować K_K02 H1A_K02,

wskazówki dotyczące rezultatów własnej pracy wskazane w

przebiegu dyskusji.


8. Aktywnie odnosi się do zadań wyznaczanych przez K_K04 H1A_K03,

prowadzącego zajęcia i uczestników zajęć i przewiduje ich H1A_K04,

zastosowanie w systemie instytucji edukacji, kultury,

mediów. Rozumie znaczenie aktywności pisarskiej dla

samorozwoju.



1. Pisanie jako (auto)kreacja 2

2. Fabuła 2

3. Postać 2

4. Emocje 2

5. Zajęcia warsztatowe – praca nad tekstami 7



zajęcia warsztatowe



* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,



ZO

Forma i warunki Praca pisemna: esej, recenzja lub artykuł publicystyczny na temat wybrany w toku obowiązkowych

konsultacji indywidualnych,

zaliczenia

aktywny udział w dyskusjach, praca nad redakcją tekstów współuczestników zajęć.

Ocena końcowa to średnia ocen z pracy pisemnej, ćwiczenia redakcyjnego i aktywności podczas zajęć.


T . Wroczyński (1986, nr 5/6): Esej – zarys teorii gatunku, w: Przegląd Humanistyczny.

R. Sendyka (2006): Nowoczesny esej. Studium historyczne świadomości gatunku. Kraków Universitas

M. Czermińska (2000): Autobiograficzny trójkąt. Kraków Universitas

R. Barthes (1999): S/Z. Warszawa Wyd. KR

H. Cixous (1993, nr 4/5/6): Śmiech meduzy, w: Teksty Drugie.

J. Anderman i in. (1998): Lekcja pisania. Wołowiec Wyd. Czarne


U. Eco (2011): Wyznania młodego pisarza. Warszawa Swiat Książki

I. Iwasiów (2004): Parafrazy i interpretacje. Szczecin Wyd. Naukowe US


Liczba godzin









Życie kulturalne Pomorza Zachodniego

09.1VIII04PI01_61




Nazwa kierunku:

Filologia polska










Znajomość najistotniejszych zjawisk w kulturze Pomorza Zachodniego po 1945 roku (instytucje

kulturalne, nagrody kulturalne, czasopisma).

Cel przedmiotu / Znajomość życia literackiego na Pomorzu Zachodnim po 1945 roku (prezentacja twórczości

najwybitniejszych pisarzy i pisarek regionu, omówienie grup literackich, dorobku wydawnictw oraz

modułu:

oficyn wydawniczych).

Ukazanie specyfiki rozwoju kultury na tzw. Ziemiach Odzyskanych (rozumienie zjawisk pograniczności,

wieloetniczności, migracyjności).

Student powinien znać podstawowe fakty z historii regionu (dotyczy to również okresu przed 1945

rokiem). Powinien również posiadać umiejętność analizy i interpretacji dzieła literackiego, niezbędną w

Wymagania wstępne: trakcie pracy nad poszczególnymi utworami pisarzy zachodniopomorskich.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: historia Polski po roku 1945; historia

literatury polskiej po 1945 roku; poetyka.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

różnych tekstów kultury, ze szczególnym uwzględnieniem

literatury i kultury Pomorza Zachodniego.

2. Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu historii Polski oraz K_W06 H1A_W05,

rozumie jej wpływ na rozwój kultury, języka i literatury polskiej. K_W16 H1A_W10,

K_W11 H1A_W03,

Wiedza H1A_W04,

3. Ma uporządkowaną podstawową wiedzę z zakresu teorii i K_W05 H1A_W10,

praktyki nauki o kulturze ukierunkowaną na działalność K_W12 H1A_W05,

krytycznoliteracką.

K_W17

H1A_W10,

H1A_W10,

K_W18

H1A_W03,

H1A_W06,

4. Potrafi rozpoznawać i redagować różne rodzaje tekstów K_U06 H1A_U03,

literackich, użytkowych, naukowych, popularnych i popularno- K_U08

H1A_U05,

naukowych oraz dokonać ich analizy i interpretacji na potrzeby H1A_U03,

własnej praktyki zawodowej i badawczej. K_U02

H1A_U05,

K_U10 H1A_U04,

K_U03 H1A_U02,

K_U20

H1A_U05,

H1A_U02,

Umiejętności

H1A_U08,

H1A_U09,

5. Umie waloryzować twórczość literacką i krytyczną. K_U12 H1A_U05,

K_U17 H1A_U06,

K_K10 H1A_K06,

K_K09 H1A_K05,

6. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę K_K01 H1A_K01,

uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze

przez całe życie.

7. Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej K_K02 H1A_K02,

różne role i kierując się wskazówkami opiekuna naukowego i

Kompetencje społeczne opiekuna praktyki zawodowej.

8. Uczestniczy w życiu kulturalnym, odpowiedzialnie K_K08 H1A_K05,

korzystając z mediów tradycyjnych i elektronicznych, ze

świadomością wartości dziedzictwa kulturalnego regionu i

kraju - przede wszystkim tradycji literackiej jako dobra

wspólnego.



1. Kultura Pomorza Zachodniego jako kultura pogranicza. Rekonesans 2

2. Życie kulturalne Pomorza Zachodniego przed 1945 rokiem 2

3. Polskie początki. Wokół legendy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego 2

4. W cieniu Sediny. Szczecińskie narracje „monumentalne” 2

5. Od Pedagogium do Uniwersytetu Szczecińskiego. Kultura lokalna a uniwersytet 2

6. Życie teatralne na Pomorzu Zachodnim 2

7. Historia Pomorza Zachodniego w optyce szczecińskich muzeów 2

8. Literatura „małych ojczyzn” 1


1. Szczecińskie pisma kulturalne i literackie 2

2. Literatura marynistyczna 2

3. Literatura „małych ojczyzn” 1

4. Twórczość Artura Daniela Liskowackiego 2

5. Twórczość Dariusza Bitnera 2

6. Twórczość Ingi Iwasiów 2

7. Poezja szczecińska: Helena Raszka, Stanisław Zajączek 2

8. Dramaturgia Krzysztofa Bizia 2

wykład



praca w grupach


z sylabusa

Metody weryfikacji * kolokwium 1,2,3,4,5,



* projekt 1,2,3,4,5,7,8,


ZO

pozytywne oceny z prac pisemnych i kolokwiów

Forma i warunki przygotowanie projektu i jego prezentacja

zaliczenia aktywny udział w ćwiczeniach

Oceną końcową jest średnia arytmetyczna ocen cząstkowych za następujące formy aktywności studentów:

prace pisemne, kolokwia, aktywność w trakcie zajęć (w sumie 50%) oraz projekt (50%).


Iwasiów I., Kuźma E., red. (2003): Literatura na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny.

Kurier-Press

Brodzka A., red. (1992 lub inne wydania): Słownik literatury polskiej XX wieku. Zakład Nar. im. Ossolińskich

Musekamp J. (2013): Między Stettinem a Szczecinem. Metamorfozy miasta od 1945 do 2005. Wydawnictwo Nauka i Innowacje 9-406


Szyliński P., red. (2005): Z archiwum Sz. Śladem szczecińskich historii niezwykłych XX wieku. Dom Wydawniczy Rebis/Gazeta Wyborcza

Iwasiow I. (2004): Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania. Wyd. Naukowe US

Czapliński P. (2007): Powrót centrali. Literatura w nowej rzeczywistości. WL

Czapliński P. (2001): Wzniosłe tęsknoty. Nostalgie w prozie lat dziewięćdziesiątych. WL

A. Galant, E. Krasucki, P. Krupiński, P. Wolski, red. (2015): Monady. Polsko-żydowsko-niemieckie po(st)graniczne narracje miejskie.

Austeria












Komunikacja społeczna i medialna

09.1VIII04PI01_63




Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki Bibliologiczna,




Wymiar zajęć: 30




Prezentacja zarysu historii i znaczenia mediów w rozwoju cywilizacyjnym i kulturowym, analiza funkcji

Cel przedmiotu / mediów, obserwacja skutków pośrednictwa medialnego w życiu społecznym. Wykształcenie umiejętności

modułu: interpretacji podstawowych zjawisk społecznych i kulturowych z perspektywy głównych nurtów teorii

komunikowania masowego.

Wymagania wstępne: Wiedza ogólna w zakresie użytkowania mediów, znajomość elementarnych pojęć z zakresu komunikacji

społecznej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna pojęcie komunikacji, jej poziomy, formy, typy i sposoby K_W15 H1A_W05,

porozumiewania się. K_W02

H1A_W10,

H1A_W02,

Wiedza

2. Wskazuje określone modele komunikacji. K_W15 H1A_W05,

K_W02

H1A_W10,

H1A_W02,

3. Potrafi różnicować typy systemów komunikowania oraz K_U23 H1A_U09,

stosować terminologię właściwą dla teorii komunikacji. K_U20 H1A_U08,


4. Potrafi porozumiewać się stosownie do sytuacji K_U20 H1A_U08,

komunikacyjnej. H1A_U09,

5. Docenia rolę komunikacji w rozwijaniu więzi społecznych na K_K09 H1A_K05,

Kompetencje społeczne poziomie lokalnym, krajowym i globalnym.

6. Samodzielnie zdobywa informacje ze źródeł tradycyjnych K_K10 H1A_K06,

i elektronicznych.



1. Zagadnienia rozwoju mediów oraz roli i wpływu komunikacji na życie społeczne 6

2. Multidyscyplinarny status nauki o komunikowaniu 4

3. Problematyka pośrednictwa medialnego w różnych ujęciach – od mediów jako warunku istnienia komunikacji 10

międzyludzkiej (słowo, alfabet), po określenie roli mediów masowych we współczesnym świecie.

4. Ujęcia modelowe komunikowania oraz główne teorie komunikowania masowego. 10




z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO

Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z kolokwium końcowego.

zaliczenia

Zaliczenie z oceną na podstawie oceny z kolokwium zaliczeniowego po zakończeniu zajęć.


Goban-Klas T. (2004): Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Wydaw. Naukowe PWN passim

Filipiak M. (2003): Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania. Wydaw. Uniwersytetu Marii Curie-

Skłodowskiej passim

(1999): Studia z teorii komunikowania masowego. Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego passim


(2001): Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne. Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego passim










Bibliografia i pozostałe źródła informacji

09.1VIII04PI01_64




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Umiejętność opisu oraz analizy architektury informacji i zawartości różnych typów źródeł informacji

drukowanych i elektronicznych, rozpoznawania, selekcjonowania i doboru źródeł informacji w

modułu:

zdefiniowanych sytuacjach wyszukiwawczych, tworzenie zestawień bibliograficznych.

Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności poruszania się w Internecie.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Nazywa i charakteryzuje podstawowe dla swojej dyscypliny K_W04 H1A_W02,

Wiedza bibliografie, słowniki, kompendia, czasopisma oraz e-źródła. H1A_W03,

H1A_W04,

2. Potrafi korzystać z tradycyjnych i elektronicznych źródeł K_U01 H1A_U01,

informacji, sprawnie wyszukiwać, selekcjonować i oceniać

jakość informacji.

Umiejętności

3. Potrafi dobrać właściwe dla wykonywanego zadania metody K_U04 H1A_U02,

pracy naukowej. K_U18

H1A_U03,

H1A_U02,

4. Ma świadomość istnienia ogromnego dorobku naukowego K_K08 H1A_K05,

Kompetencje społeczne swojej dyscypliny, poziomu swojej wiedzy oraz rozumie potrzebę

K_K07 H1A_K04,

nabycia sprawnej umiejętności korzystania z dostępnych źródeł

informacji.



1. Charakterystyka form zapisu informacji. 2

2. Budowa, typologia, przegląd i charakterystyka źródeł informacji ogólnych i specjalnych. 10

3. Metodyka bibliograficzna. 6

4. Internet jako środowisko informacyjne. 4

5. Metody i techniki wyszukiwania informacji w źródłach tradycyjnych oraz elektronicznych – lokalnych i zdalnych. 4

6. Selekcja i ocena źródeł informacji. 4

Metody kształcenia wykład z prezentacją omawianych publikacji i e-źródeł




* kolokwium

1,2,3,


* projekt 1,2,3,4,

ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywna ocena za wykonanie projektu i kolokwium końcowe. Ocena końcowa

zaliczenia ustalana jest jako średnia arytmetyczna z: 1. oceny za wykonanie projektu (zestawienia bibliograficznego

na zadany temat) 2. oceny z kolokwium końcowego.


(2000): Bibliografia : metodyka i organizacja. Wydaw. SBP passim

(2004): Biblioteki wobec nowych zadań. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika passim


Batorowska H. (2009): Kultura informacyjna w perspektywie zmian w edukacji. Wydaw. SBP passim










Analiza i opracowanie dokumentów

09.1VIII04PI01_65




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Student poznaje w sposób teoretyczny i praktyczny katalog alfabetyczny w formie

Cel przedmiotu / tradycyjnej i komputerowej oraz formaty danych stosowane w systemach informacyjno-wyszukiwawczych

i bibliotecznych. Nabywa umiejętności w zakresie formalnego opracowania różnych typów dokumentów z

modułu:

wykorzystaniem odpowiednich norm i przepisów. Jest przygotowany do samodzielnego katalogowania

zbiorów bibliotecznych w formacie Marc 21.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu bibliotekarstwa.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu współczesnych K_W16 H1A_W10,

zagadnień informacji naukowej i bibliotekarstwa K_W04 H1A_W02,

H1A_W03,

Wiedza H1A_W04,

2. rozróżnia metody i techniki stosowane w procesach K_W20 H1A_W07,

informacyjno-bibliotecznych K_W21

H1A_W10,

H1A_W10,

3. posiada umiejętność analizy i opracowania dokumentów K_U01 H1A_U01,

bibliotecznych K_U04 H1A_U02,

K_U15

H1A_U03,

H1A_U04,

Umiejętności

4. ma umiejętność tworzenia bibliotecznych narzędzi informacji K_U01 H1A_U01,

o zbiorach w formie tradycyjnej oraz przy użyciu nowoczesnych K_U18 H1A_U02,

technik bibliotecznych

K_U16 H1A_U04,

5. ma świadomość współodpowiedzialności za kształtowanie się K_K09 H1A_K05,

nowoczesnego społeczeństwa wiedzy oraz za utrzymanie i

rozwój więzi społecznej na różnych poziomach


6. docenia tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości oraz K_K08 H1A_K05,

rozumie, że poprzez swoją pracę w bibliotece będzie aktywnie

uczestniczyć w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa

kulturowego regionu, kraju, Europy



1. Zasady katalogowania zbiorów bibliotecznych. 10

2. Struktura danych w katalogu komputerowym. 4

3. Międzynarodowy znormalizowany opis bibliograficzny książki – ISBD(M). 4

4. Praktyczna nauka zasad i techniki opisu formalnego w formacie MARC 21. 12

Metody kształcenia ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem systemu bibliotecznego MAK +






ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: aktywność na zajęciach, pozytywna ocena ze sprawdzianu.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną oceny uzyskanej ze sprawdzianu na zakończenie zajęć (opis

zaliczenia

formalny dokumentu w

systemie MAK + lub tradycyjnie) oraz oceny ustalonej na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach.


(1982): PN-N-01152-1 : 1982 - Opis bibliograficzny książki.. PKN całość

(1997): PN-N- 01152-1/A1 : 1997 - Opis bibliograficzny. Książki. Zmiana A/1. PKN całość

(1998): PN-N-01229 : 1998 - Hasło opisu bibliograficznego. Hasło osobowe.. PKN całość

Lenartowicz M. (1986): Przepisy katalogowania książek. Cz. 1, Opis bibliograficzny książki. Wydaw. SBP całość

Format MARC 21 rekordu bibliograficznego dla książki. Wersja ze zmianami redakcyjnymi Marii Lenartowicz. Centrum NUKAT

http://www.nukat.edu.pl/nukat/book/aneks_bib-070202b.pdf


(1998): Bibliotekarstwo. Wydaw. SBP s. 90-120

(1999): Hasła osobowe, korporatywne i tytułowe: zasady sporządzania rekordów KHW. Wydaw. SBP całość

Grabowska D. (2003): Katalogowanie alfabetyczne zbiorów bibliotecznych. CEBID całość










Bibliotekarstwo

09.1VIII04PI01_66




Nazwa kierunku:

Filologia polska











Cel przedmiotu / Przygotowanie studenta do podjęcia pracy w bibliotece poprzez przekazanie mu wiedzy teoretycznej z

zakresu poszczególnych zagadnień bibliologii, bibliotekoznawstwa oraz wykształcenie umiejętności

modułu:

organizacji zbiorów bibliotecznych.

Wymagania wstępne: Znajomość elementarnych pojęć z zakresu księgoznawstwa, podstawowe umiejętności poruszania się w

środowisku Internetu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu księgoznawstwa, K_W16 H1A_W10,

w tym bibliotekarstwa oraz współczesnych zagadnień informacji K_W04 H1A_W02,

naukowej

H1A_W03,

H1A_W04,

Wiedza 2. rozróżnia metody i techniki stosowane w procesach K_W20 H1A_W07,

informacyjno-bibliotecznych K_W21

H1A_W10,

H1A_W10,

3. legitymuje się znajomością właściwych przepisów z zakresu K_W23 H1A_W08,

prawa autorskiego oraz pozostałych aktów prawnych K_W20 H1A_W10,

niezbędnych do pracy w bibliotece

4. posiada umiejętność analizy i opracowania dokumentów K_U18 H1A_U02,

bibliotecznych K_U15 H1A_U04,

K_U13 H1A_U05,

K_U07 H1A_U03,

5. ma umiejętność tworzenia bibliotecznych narzędzi informacji K_U04 H1A_U02,

o zbiorach w formie tradycyjnej oraz przy użyciu nowoczesnych K_U01

H1A_U03,

Umiejętności technik bibliotecznych H1A_U01,

K_U07

H1A_U03,

K_U16

H1A_U04,

6. potrafi dobrać właściwe dla typu dokumentu metody K_U01 H1A_U01,

przechowywania i ochrony zbiorów K_U15 H1A_U04,

K_U18 H1A_U02,

7. docenia tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości oraz K_K08 H1A_K05,


K_K06 H1A_K04,


kulturowego regionu, kraju, Europy

Kompetencje społeczne 8. ma świadomość współodpowiedzialności za kształtowanie się K_K01 H1A_K01,


K_K09 H1A_K05,


9. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu działań K_K07 H1A_K04,

profesjonalnych, ich planowaniu i organizacji, także kierując

ich przebiegiem



1. Bibliotekoznawstwo (nauka o bibliotece) i bibliologia (nauka o książce, księgoznawstwo): przedmiot, terminologia, 8

struktura, modele badawcze, rozwój, wzajemne relacje, aspekty funkcjonalne i komunikacyjne.

2. Typologia, funkcje i zadania bibliotek.Sieć bibliotek publicznych. Biblioteki narodowe. 8

3. Podstawy budownictwa bibliotecznego i wyposażenia bibliotek. 6

4. Zawód bibliotekarza i kształcenie bibliotekarzy. 4

5. Standardy biblioteczne, mierzenie jakości pracy. 4


1. Typologia dokumentów i katalogów. 8

2. Organizacja zbiorów w bibliotece publicznej (gromadzenie, ewidencja, przechowywanie, udostępnianie). 10

3. Normy opracowania poszczególnych typów zbiorów, opracowanie formalne i rzeczowe dokumentów bibliotecznych. 8

4. Ochrona i digitalizacja zbiorów, automatyzacja bibliotek 4

Metody kształcenia Wykład, wykład z prezentacją multimedialną, dyskusja, opracowanie projektu, praca w grupach


z sylabusa

Metody weryfikacji * egzamin ustny 1,2,3,4,5,6,7,8,9,



1,2,3,4,5,6,7,8,9,

* projekt 1,2,3,4,5,9,

E po sem. 2 i 3

Forma i warunki Forma zaliczenia: egzamin ustny po wcześniejszym uzyskaniu zaliczenia z konwersatoriów. Warunkiem

zaliczenia konwersatoriów jest: aktywność w wykonywaniu zadań praktycznych zleconych przez

zaliczenia

wykładowcę (w tym grupowych), pozytywne wykonanie projektu związanego z opracowaniem zbiorów.

Ostateczną oceną z przedmiotu jest ocena uzyskana podczas egzaminu.


(1982): PN-N-01152-1 : 1982 - Opis bibliograficzny. Książki. PKN całość

(1997): PN-N- 01152-1/A1 : 1997 - Opis bibliograficzny. Książki. Zmiana A/1. PKN całość

(1998): PN-N-01229 : 1998 - Hasło opisu bibliograficznego. Hasło osobowe. PKN całość

(1998): Bibliotekarstwo. Wydaw. SBP całość

Ratajewski J. (2002): Wprowadzenie do bibliotekoznawstwa. Wydaw. SBP całość


Andrzejewska J. (1996): Bibliotekarstwo szkolne : teoria i praktyka. T.1, Organizacja biblioteki. Wydaw. SBP całość

Wojciechowski J. (2002): Idee i rzeczywistość: bibliotekarstwo pragmatyczne. Wydaw. SBP całość






Redakcja tekstu - warsztaty

09.1VIII04PI01_67




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z genologiczno-stylistycznymi cechami wybranych tekstów.

Podczas zajęć studenci zostaną przygotowani do tworzenia i redagowania tekstów należących do różnych

modułu:

gatunków mowy.

Wymagania wstępne: Podstawowe informacje z zakresu gramatyki i stylistyki języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę z zakresu K_W09 H1A_W09,

językoznawstwa pozwalającą poprawnie redagować teksty oraz K_W02 H1A_W02,

analizować i interpretować poprawność językową i stylistyczną

już przygotowanych tekstów.

2. Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu K_W09 H1A_W09,

funkcjonalnym, gatunkowym i stylistycznym wypowiedzi K_W03 H1A_W07,

Wiedza ukierunkowaną na różne formy działalności edytorsko-

wydawniczej.

3. Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę z zakresu K_W02 H1A_W02,

zagadnień redakcyjnych, to jest zna zasady K_W09 H1A_W09,

językowostylistycznego opracowania tekstu, dostosowania

formy przekazu do projektowanego odbiorcy, funkcji tekstu itp.

4. Rozpoznaje, charakteryzuje i waloryzuje różne typy tekstów K_U02 H1A_U04,

zróżnicowanych funkcjonalnie, stylistycznie i gatunkowo. K_U04 H1A_U02,

K_U06

H1A_U03,

H1A_U03,

H1A_U05,

Umiejętności

5. Potrafi pisać poprawne pod względem językowym, K_U03 H1A_U02,

zróżnicowane funkcjonalnie, stylistycznie i gatunkowo teksty. K_U06

H1A_U04,

H1A_U03,

K_U07

H1A_U03,

K_U16

H1A_U04,

6. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne językoznawstwa oraz rozumie potrzebę ciągłego poszerzania

swojej wiedzy i umiejętności.



1. Charakterystyka stylów funkcjonalnych współczesnej polszczyzny ( potoczny, urzędowy, naukowy, retoryczny, 4

artystyczny, publicystyczny).

2. Norma językowa i błąd językowy. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Kanony komunikatywnego stylu. 10

3. Podstawowe formy wypowiedzi użytkowych, tekst informacyjny, wywiad, reportaż, felieton - ćwiczenia redakcyjne. 12

4. Podstawy komputerowej redakcji tekstów. 4

Metody kształcenia Praca z tekstem, heureza, praca w grupach.


z sylabusa


* kolokwium 1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO

Warunek zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium.

zaliczenia

Ocena końcowa na podstawie wyniku kolokwium.


Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska (2009): Tekstologia. Wydawnictwo Naukowe PWN całość

Pawelec R., Zdunkiewicz-Jedynak D. (2003): Jak pisać? : poradnik. całość

Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D. (2008): Podstawy stylistyki i retoryki. Wydawnictwo Naukowe PWN całość


(2001): Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce. całość

Karpowicz T. (2009): Kultura języka polskiego: wymowa, ortografia, interpunkcja. Wydawnictwo Naukowe PWN całość


Liczba godzin










Wprowadzenie do edytorstwa

09.1VIII04PI01_68




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy na temat niżej wymienionych treści, a także zdobycie

umiejętności korzystania z różnego rodzaju edycji i zawartych w nich komentarzy. Ponadto dzięki

Cel przedmiotu / znajomości procesu wydawniczego słuchacz ma możliwość świadomego decydowania o wydawaniu

modułu: różnych druków, także związanych z funkcjonowaniem instytucji, w której pracuje (szkoła, biblioteka).

Krytyczna analiza materiałów informacyjno-reklamowych prowadzi do zwiększenia świadomości

bibliotekarza jako osoby decydującej o zakupie wydawnictw.

Wymagania wstępne: Znajomość elementarnych pojęć z zakresu księgoznawstwa.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna podstawowe etapy procesu wydawniczego i jego wymogi. K_W05 H1A_W10,

Wiedza

2. Zna podstawowe zagadnienia typografii. K_W04 H1A_W02,

H1A_W03,

H1A_W04,

3. Rozpoznaje i odróżnia elementy tekstu pod względem K_U02 H1A_U04,

Umiejętności opracowania edytorskiego.

Kompetencje społeczne 4. Ma świadomość znaczenia edytorskiego opracowania tekstu K_K09 H1A_K05,

dla funkcjonowania kultury.



1. Pojęcie edytorstwa; Tekstologia i jej nauki pomocnicze. 4

2. Typy wydań. Przykłady zasad wydawania tekstów. 8

3. Edytorstwo tekstów staropolskich i współczesnych. 8

4. Organizacja pracy w wydawnictwie, zadania redaktora naukowego i technicznego. 4

5. Druk i jego rodzaje. 4

6. Katalogi wydawnicze i inne materiały informacyjno-reklamowe o książce. 2

Metody kształcenia wykład, wykład z prezentacją multimedialną, wykład z prezentacją omawianych publikacji


z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,

Forma i warunki ZO

Warunek zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium.

zaliczenia

Ocena końcowa z przedmiotu jest równoznaczna z oceną z kolokwium końcowego.


Dunin J. (2002): Wstęp do edytorstwa. Wydaw. Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej całość

Trzynadlowski J. (1988): Autor, dzieło, wydawca. całość


Marszałek L. (1986): Edytorstwo publikacji naukowych. Państ. Wydaw. Naukowe całość









Historia książki i bibliotek

09.1VIII04PI01_69




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Przedstawienie w ujęciu historycznym ewolucji procesów bibliologicznych od starożytności do XX wieku,

wskazanie funkcji społecznej książki i bibliotek na przestrzeni dziejów, zapoznanie z podstawowymi

modułu:

faktami z historii książki i bibliotek w Szczecinie i na Pomorzu.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu historii powszechnej i historii kultury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii książki i K_W04 H1A_W02,

bibliotek.

K_W05 H1A_W03,

Wiedza H1A_W04,

H1A_W10,

2. Potrafi wymienić i poddać ocenie działalność najważniejszych K_U01 H1A_U01,

bibliotek w Polsce na przestrzeni wieków oraz wskazać i poddać K_U17 H1A_U06,

Umiejętności analizie osiągnięcia najwybitniejszych postaci w dziedzinie

księgoznawstwa, w tym bibliotekarstwa oraz ocenić ich wpływ

na rozwój tych dziedzin w Polsce.

3. Docenia tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości oraz K_K08 H1A_K05,



Kompetencje społeczne kulturowego regionu, kraju, Europy

4. Ma świadomość współodpowiedzialności za kształtowanie się K_K09 H1A_K05,





1. Książka i kultura czytelnicza od starożytności po współczesność. 12

2. Wytwórstwo i dystrybucja książek poprzez wieki. 12

3. Lokalna kultura książki : dziedzictwo piśmiennicze Gryfitów, rozwój książki i bibliotek w Szczecinie i na Pomorzu. 6

Metody kształcenia Wykład, wykład z prezentacją multimedialną, wykład z wykorzystaniem innych metod eksponujących.


z sylabusa


* egzamin pisemny

1,2,3,4,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego.

zaliczenia

Ostateczna ocena z przedmiotu = ocena z egzaminu.


Carriere J.C., Eco U. (2010): Nie myśl, że książki znikną. W.A.B. całość

Bieńkowska B., Maruszak E. (2005): Książka na przestrzeni dziejów. CEBID całość

Szwejkowska H. (1981): Wybrane zagadnienia z dziejów książki XIX-XX wieku. Państw. Wydaw. Naukowe całość


Jean G. (1994): Pismo-pamięć ludzkości. Ossolineum całość

Maleczyńska K. (1976): Zarys historii bibliotek XV-XVIII w.. Ossolineum całość










Czytelnictwo

09.1VIII04PI01_70




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Rozpoznawanie i rozumienie uwarunkowań, prawidłowości i stanu czytelnictwa; rozumienie zasad

Cel przedmiotu / kształtowania umiejętności oraz zjawisk czytelniczych i komunikacyjnych; stosowanie terminologii

modułu: naukowej w badaniach i analizie zjawisk czytelniczych; stosowanie metod i technik badań czytelniczych;

stosowanie w praktyce zawodowej nowoczesnych metod pracy z czytelnikiem.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza w zakresie bibliotekoznawstwa.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna metody pracy z czytelnikami i użytkownikami informacji K_W05 H1A_W10,

Wiedza oraz metody kształcenia użytkowników K_W21 H1A_W10,

2. Potrafi waloryzować i promować działalność biblioteczną, K_U13 H1A_U05,

informacyjną oraz z zakresu czytelnictwa. K_U18 H1A_U02,

Umiejętności

K_U15 H1A_U04,

3. Wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu działań K_K06 H1A_K04,

profesjonalnych, ich planowaniu i organizacji, także kierując K_K07 H1A_K04,

ich przebiegiem


H1A_K04,






1. Czytelnictwo jako nauka. Metody i techniki badań czytelnictwa. 10

2. Czytanie w ujęciu komunikacyjnym, psychologicznym i socjologicznym. Komunikacja literacka i nieliteracka. 6

3. Publiczność czytelnicza – zasięg, wybory, preferencje. Metody pracy z użytkownikami bibliotek. 10

4. Promocja książki i czytelnictwa. 4

Metody kształcenia dyskusja, prezentacja multimedialna, praca z tekstem


z sylabusa

Metody weryfikacji * kolokwium 1,2,


* projekt

1,2,3,


Forma i warunki ZO

Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z projektu i kolokwium. Ocena końcowa ustalana jest jako

zaliczenia

średnia arytmetyczna z: 1. oceny za projekt realizowany w toku zajęć 2. oceny z kolokwium końcowego.


Wojciechowski J. (cop. 2000): Czytelnictwo. Wydaw. Uniw. Jagiellonskiego całość

Wojciechowski J. (1991): Podstawy pracy z czytelnikiem. Wydaw. SBP całość

Andrzejewska J., Definicje pojęć w badaniach czytelnictwa (1988): Roczniki Biblioteczne. z. 1 s. 307-328.


(2006): Ludzie i książki. Studia historyczne. Warszawa całość











Społeczne konteksty działalności biblioteczno-informacyjnej

09.1VIII04PI01_71




Nazwa kierunku:

Filologia polska











Rozumienie i stosowanie podstawowej wiedzy o informacji oraz jej miejscu w systemie dyscyplin

naukowych; umiejętność doboru, oceny i interpretacji źródeł do badań oraz rozumienia kompleksowej

Cel przedmiotu / problematyki związków działalności bibliotecznej i informacyjnej z otoczeniem społecznym; planowania i

prowadzenia badań oraz wyników dotyczących użytkowników informacji; opracowywania programów

modułu:

kształcenia z zakresu korzystania z bibliotek i informacji dla różnych grup użytkowników; stosowania

różnych form pracy edukacyjnej i usług informacyjnych w odniesieniu do różnych kategorii

użytkowników

Wymagania wstępne: Wiedza ogólna w zakresie użytkowania mediów, znajomość elementarnych pojęć z zakresu komunikacji

społecznej i księgoznawstwa, podstawowe umiejętności poruszania się w środowisku Internetu.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu współczesnych K_W04 H1A_W02,

zagadnień informacji naukowej i bibliotekarstwa. H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W05,

2. Nazywa i charakteryzuje tradycyjne i elektroniczne źródła K_W04 H1A_W02,

informacji.

K_W16 H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W10,

Wiedza H1A_W05,

3. Rozróżnia metody i techniki stosowane w procesach K_W20 H1A_W07,

informacyjno-bibliotecznych. K_W21

H1A_W10,

H1A_W10,

4. Zna metody pracy z czytelnikami i użytkownikami informacji K_W21 H1A_W10,

oraz metody kształcenia użytkowników. K_W22 H1A_W10,

K_W20 H1A_W10,

5. Potrafi sprawnie wyszukiwać, selekcjonować i oceniać jakość K_U01 H1A_U01,

informacji.

6. Ma umiejętność tworzenia bibliotecznych narzędzi informacji K_U16 H1A_U04,

Umiejętności o zbiorach w formie tradycyjnej oraz przy użyciu nowoczesnych K_U15 H1A_U04,

technik bibliotecznych.

K_U18 H1A_U02,

H1A_U04,


Kompetencje społeczne nowoczesnego społeczeństwa wiedzy oraz za utrzymanie i

rozwój więzi społecznej na różnych poziomach.



1. Geneza i historia informacji naukowej: przedmiot, pole badawcze, struktura, terminologia i metodologia 5

informacji naukowej

2. Współczesne nurty badawcze nauki o informacji (kognitywizm, cybersemiotyka). 2

3. Kierunki badań informacji naukowej: etyka informacji, filozoficzne zagadnienia informacji, informacja a teoria 8

chaosu, informacja a demokracja, informetria, Internet, ocena jakości informacji, społeczeństwo informacyjne,

teoria wyszukiwania, webometria.


1. Potrzeby informacyjne człowieka. Zachowania informacyjne. Kategoryzacja użytkowników informacji. 6

2. Typologia i organizacja usług informacyjnych bibliotek. Monitorowanie i analiza potrzeb informacyjnych. 5

3. Wykorzystanie Internetu w świadczeniu usług informacyjnych. Interakcja człowiek komputer i interfejsy 4

Metody kształcenia wykład, wykład z prezentacją multimedialną, dyskusja, ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem systemu

bibliotecznego



* projekt 1,2,3,4,5,6,7,


* egzamin ustny 1,2,3,4,5,6,7,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu ustnego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest

zaliczenia

pozytywne wykonanie projektu w toku konwersatoriów. Ocena końcowa pokrywa się z oceną z egzaminu.


Żmigrodzki Z. (2006): Informacja naukowa: rozwój, metody, organizacja. Wydaw. SBP s. 17-190

Cisek S. (2002): Filozoficzne aspekty informacji naukowej. Wydaw. UJ całość


Wasiak A. (2007): Współczesne zasoby informacyjne. Wydaw. Wyższej Szkoły Ekonomicznej s. 131-196.

Sosińska-Kalata B., Systemy organizacji wiedzy w środowisku sieciowym. (2005): Od informacji naukowej do technologii

społeczeństwa informacyjnego.. Wydaw. SBP s. 141-162.












Literatura dla dzieci i młodzieży

09.1VIII04PI01_72




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Anna Ciciak



Cel przedmiotu / Zapoznanie z rozwojem literatury dla dzieci i młodzieży oraz jej specyfiką (genologia, relacja nadawca -

modułu: odbiorca itp.). Uświadomienie statusu i wyznaczników współczesnej twórczości dla dzieci.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z historii literatury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma podstawową wiedzę o rozwoju i specyfice literatury dla K_W11 H1A_W03,

dzieci i młodzieży, zasadach jej analizy i interpretacji oraz o jej K_W02

H1A_W04,

kontekstach kulturowych, ukierunkowaną na zastosowania H1A_W02,

w pracy bibliotekarskiej K_W03

H1A_W07,

K_W11

H1A_W03,

K_W12

Wiedza H1A_W04,

K_W13 H1A_W05,

K_W14

H1A_W10,

H1A_W03,

H1A_W04,

H1A_W07,

2. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować K_U01 H1A_U01,

i użytkować informacje, szczególnie dotyczące kultury,

literatury i języka, pochodzące z mediów tradycyjnych

i elektronicznych

3. potrafi rozpoznać, analizować, interpretować i ocenić K_U15 H1A_U04,

wartość literackiej oferty wydawniczej adresowanej do odbiorcy K_U17 H1A_U06,

Umiejętności dziecięcego

K_U12 H1A_U05,

K_U06 H1A_U03,

K_U18

H1A_U05,

H1A_U02,

H1A_U04,

4. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; K_K01 H1A_K01,

potrafi ocenić swoje kompetencje, wiedzę oraz umiejętności i K_K06 H1A_K04,

dostrzega konieczność ciągłego ich poszerzania i doskonalenia


5. ma świadomość dydaktycznego znaczenia literatury i miejsca K_K09 H1A_K05,

książki we współczesnej kulturze



1. Specyfika twórczości dla dzieci. 4

2. Wyodrębnienie literatury „osobnej” z pozostałych działów literatury ogólnej. 2

3. Rozwój literatury dla dzieci i młodzieży w historii literatury europejskiej i polskiej. 2

4. Tradycja dydaktyczna w twórczości dla najmłodszych. 2

5. Poznanie wybranych arcydzieł literatury dla dzieci i młodzieży (polskich i światowych) oraz związanej z literaturą 6

„osobną” krytyki i metodologii badań literackich

6. Czasopisma dla dzieci i młodzieży 2

7. Status oraz wyznaczniki współczesnej literatury dla dzieci i młodzieży. 2

8. Miejsce książki dla dzieci w kulturze współczesnej. 2

9. Kanon lektur szkolnych. 2

10. Literatura w Internecie. 2

11. Rola komiksu w upowszechnianiu literatury. 2

12. Literatura dla dzieci wobec innych dziedzin sztuki. 2

Metody kształcenia dyskusja, prezentacja multimedialna, analiza tekstów


z sylabusa

Metody weryfikacji * praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,


* kolokwium 1,2,3,4,5,


ZO

Forma i warunki Ocena końcowa ustalana na podstawie: 1. oceny pracy pisemnej (50%) 2. wyniku kolokwium końcowego

(50%).

zaliczenia

Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest właściwa frekwencja i otrzymanie pozytywnej oceny za

przygotowaną w toku zajęć pracę pisemną.


Adamczykowa Z. (2004): Literatura dziecięca : funkcje, kategorie, gatunki. Wydaw. WSP TWP całość

Baluch A. (1992): Archetypy literatury dziecięcej. Wydaw. Naukowe WSP całość

Waksmund R. (2000): Od literatury dla dzieci do literatury dziecięcej : (tematy, gatunki, konteksty). Wydaw. Uniwersytetu

Wrocławskiego całość


Bęczkowska K. (2000): Wartości w świecie dziecka we współczesnej literaturze dla dzieci. Oficyna Wydawnicza całość











Psychologia ogólna

14.4VIII04PI01_74




Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki Nauczycielska,




Wymiar zajęć: 45

Koordynator dr Bartosz Wojciechowski



Student poznaje elementarną wiedzę dotyczącą podstawowych procesów psychologicznych człowieka

Cel przedmiotu / (rozwoju poznawczego, psychoseksualnego, rozwoju tożsamości, rozwoju społeczno-moralnego i

emocjonalnego).

modułu:

Zna problemy wychowawcze oraz zagrożenia występujące w omawianym okresie.

Potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną w pracy dydaktycznej i wychowawczej.

Wymagania wstępne: Brak

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma wiedzę na temat rozwoju i życia dziecka w aspekcie K_W22 H1A_W10,

biologicznym, psychologicznym i społecznym

Wiedza 2. zna zasady komunikacji ze wszystkimi uczestnikami procesu K_W21 H1A_W10,

dydaktycznego i wychowawczego,

3. zna podstawowe teorie dotyczące procesu wychowania, K_W21 H1A_W10,

uczenia się i nauczania.

4. potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę oraz projektować K_U01 H1A_U01,

swoje działania wychowawcze stosownie do potrzeb uczniów, K_U15 H1A_U04,

5. ma podstawowe umiejętności w zakresie komunikacji K_U15 H1A_U04,

interpersonalnej; potrafi używać języka specjalistycznego, ale K_U02 H1A_U04,

Umiejętności również skutecznie, kulturalnie porozumiewa się ze wszystkimi

uczestnikami procesu edukacyjnego (dzieci, nauczyciele, K_U19 H1A_U07,

rodzice, opiekunowie),

K_U13 H1A_U05,

K_U20 H1A_U08,

H1A_U09,


Kompetencje społeczne potrafi ocenić swoje kompetencje, wiedzę oraz umiejętności i

dostrzega konieczność ciągłego ich poszerzania i doskonalenia.



1. Podstawowe pojęcia psychologiczne. 10

2. Zagadnienia rozwoju fizycznego i psychicznego człowieka. 10

3. Teorie osobowości. Struktura osobowości. 10

4. Poznanie społeczne. 5

5. Spostrzeganie społeczne. 5

6. Psychologiczne koncepcje człowieka w perspektywie zachowań uczniowskich i sytuacji szkolnych. 5



z sylabusa


* kolokwium 1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena z kolokwium

zaliczenia

Ocena końcowa z przedmiotu to ocena z kolokwium.


Trempała J. (2011): Psychologia rozwoju człowieka.. PWN Warszawa

Fontana D. (1998): Psychologia dla nauczycieli.. Zysk i S-ka. Poznań

Brzezińska I.A. (2005): Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa.. GWP Gdańsk


Kaja B.M. (2010): Psychologia wspomagania rozwoju. Zrozumieć świat życia człowieka.. GWP Gdańsk









Psychologia dla II etapu edukacyjnego

14.4VIII04PI01_75




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Bartosz Wojciechowski



Cel przedmiotu / Przygotowanie psychologiczne do nauczania na II etapie edukacyjnym (klasy IV –VI szkoły

podstawowej), ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z rozwojem dziecka, specyficznymi

modułu:

formami aktywności oraz problemami dysharmonii i zaburzeń rozwojowych.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma podstawową wiedzę na temat rozwoju i życia dziecka w K_W21 H1A_W10,

Wiedza aspekcie biologicznym, psychologicznym i społecznym. K_W22 H1A_W10,

2. Potrafi posługiwać się w sposób refleksyjny wiedzą z zakresu K_U02 H1A_U04,

psychologii ogólnej (poznawczej, emocji i motywacji),

Umiejętności rozwojowej, i społecznej w rozwiązywaniu typowych problemów

dydaktycznych i wychowawczych w odniesieniu do uczniów na II

etapie edukacyjnym,

3. Ma świadomość potrzeby indywidualizacji działań K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne pedagogicznych, szczególnie w pracy z uczniami o specjalnych

potrzebach edukacyjnych



1. Sylwetka rozwojowa dziecka we wczesnym i późnym wieku szkolnym. 10

2. Formy aktywności dziecka - nauka i zabawa. 10

3. Progi edukacyjne. 10

Dyskusja.

Metody kształcenia Prezentacja.

Praca w grupach.



* egzamin pisemny

1,2,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 3,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego

zaliczenia

Ocena końcowa - ocenę z przedmiotu stanowi ocena z egzaminu.


Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z. (2002): Psychologia wychowawcza.. PWN Warszawa

Brophy J. (2002): Motywowanie uczniów do nauki.. PWN Warszawa

MIka S. (1998): Psychologia społeczna dla nauczycieli.. Żak Warszawa



Pedagogika ogólna

05.1VIII04PI01_76




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 45

Koordynator dr Lidia Horyń



Studenci poznają podstawowe pojęcia pedagogiczne oraz strukturę i specyfikę nauk pedagogicznych jako

Cel przedmiotu / wiedzy o wychowaniu i nauczaniu człowieka w kontekście jego prawidłowości rozwojowych.

modułu: Uzyskują wiedzę przydatną w codziennej pracy nauczycielskiej, umożliwiającej skuteczną pracę

wspierającą rozwój ucznia/wychowanka.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i K_W21 H1A_W10,

rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych

Wiedza dyscyplin naukowych,

2. ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie K_W21 H1A_W10,

nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych

powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi,

3. potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje K_U01 H1A_U01,

profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w K_U15 H1A_U04,

języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT),

K_U18 H1A_U02,


4. potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie K_U19 H1A_U07,

i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień

pedagogicznych; z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych,

korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych

dyscyplin,

5. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, K_K01 H1A_K01,

rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i

rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji


i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i

kształcenia,

6. docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i K_K02 H1A_K02,

rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i

odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych.



1. Problematyka wychowania w świetle rozwoju człowieka. 10

2. Szkoła jako instytucja wychowawcza. 10

3. Zawód nauczyciela. 10

4. Kultura komunikacji językowej w szkole. 5

5. Poznawanie uczniów. 5

6. Zagadnienia normy, patologii i profilaktyki w praktyce szkolnej. 5



z sylabusa


* kolokwium 1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena z kolokwium.

zaliczenia

Ocena końcowa to ocena z kolokwium.


Hejnicka-Bezwińska T. (2008): Padagogika ogólna.. Wyd.Akademickie i Profesjonalne Warszawa

Kwieciński Z., śliwerski B. red. (2003): Pedagogika. Podręcznik akademicki. t.1.. PWN Warszawa


Day Ch. (2004): Rozwój zawodowy nauczyciela.. GWP Gdańsk










Pedagogika dla II etapu edukacyjnego

05.1VIII04PI01_77




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Studenci zdobywają wiedzę o uczniu i środowisku wychowawczym szkoły.

Cel przedmiotu / Wiedza pedagogiczna pozwoli na zrozumienie specyfiki zachowań uczniów i problemów wychowawczych

modułu: w grupach młodzieży szkolnej na II etapie edukacyjnym, a także poznanie metod pracy wychowawczej w

sytuacjach trudnych i nietypowych.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna podstawowe teorie dotyczące procesu wychowania, K_W21 H1A_W10,

uczenia się i nauczania. K_W20 H1A_W10,

Wiedza

2. Ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności K_W22 H1A_W10,

pedagogicznej (uczniach, rodzicach, nauczycielach).

3. Potrafi posługiwać się podstawową wiedzą teoretyczną z K_U02 H1A_U04,

zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i

prognozowania sytuacji dydaktycznych i wychowawczych oraz

efektywnego nauczania języka polskiego na II etapie edukacji.

4. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę oraz projektować K_U01 H1A_U01,

swoje działania pedagogiczne (dydaktyczne, wychowawcze) K_U15 H1A_U04,

stosownie do potrzeb uczniów.

5. Ma podstawowe umiejętności w zakresie komunikacji K_U19 H1A_U07,

interpersonalnej. Potrafi używać języka specjalistycznego, ale K_U20 H1A_U08,

Umiejętności również skutecznie, kulturalnie porozumiewa się ze wszystkimi

uczestnikami procesu edukacyjnego (dzieci, nauczyciele, H1A_U09,

K_U09

rodzice, opiekunowie. H1A_U04,

K_U17

H1A_U02,

H1A_U05,

H1A_U06,

6. Potrafi pracować zarówno z uczniami zdolnymi, jak i tymi o K_U15 H1A_U04,

specjalnych potrzebach edukacyjnych. K_U09 H1A_U04,

H1A_U02,

H1A_U05,

7. Ma świadomość potrzeby indywidualizacji działań K_K04 H1A_K03,

pedagogicznych, szczególnie w pracy z uczniami o specjalnych

potrzebach edukacyjnych.

Kompetencje społeczne 8. Jest zdolny do komunikowania się w środowisku pracy, K_K03 H1A_K02,

zarówno z osobami będącymi podmiotami działalności

pedagogicznej jak i z innymi osobami współdziałającymi w

procesie dydaktyczno–wychowawczym oraz specjalistami

wspierającymi ten proces.



1. Praca opiekuńczo-wychowawcza. 8

2. Bezpieczeństwo dzieci w szkole i poza szkołą. 7

3. Zaburzenia i dysharmonie w rozwoju dziecka. 8

4. Współpraca szkoły i nauczyciela ze środowiskiem i rodzicami. 7

Dyskusja.

Metody kształcenia Prezentacja.

Praca w grupach.



* egzamin pisemny

1,2,3,4,5,6,



Forma i warunki E

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu pisemnego,

zaliczenia

Ocena końcowa z przedmiotu jest oceną z egzaminu (z możliwością jej podwyższenia za aktywność).


Kruszewski K. red. (2009): Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Podręcznik akademicki.. PWN Warszawa

Gaś Z. (2006): Profilaktyka w szkole.. Wyd.Szkolne i Pedagogiczne Warszawa


Janowski K. (1987): Uczeń w teatrze życia szkolnego.. Wyd.Szkolne i Pedagogiczne Warszawa


Liczba godzin










Podstawy dydaktyki

09.9VIII04PI01_78




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Studenci poznają i rozumieją zasady funkcjonowania szkoły oraz systemu oświatowego. Nabywają

modułu: podstawową wiedzę związaną z efektywnym nauczaniem.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. zna elementarną terminologię z zakresu dydaktyki ogólnej, K_W21 H1A_W10,

rozumie jej genezę

2. ma elementarną wiedzę o miejscu dydaktyki ogólnej w K_W21 H1A_W10,

systemie nauk pedagogicznych oraz o jej przedmiotowych i

Wiedza metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami

naukowymi

3. zna podstawowe teorie dotyczące uczenia się i nauczania, K_W21 H1A_W10,

rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów K_W22 H1A_W10,

4. potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z K_U02 H1A_U04,

zakresu dydaktyki ogólnej, w celu analizowania i

interpretowania problemów edukacyjnych

5. potrafi funkcjonalnie korzystać z różnorodnych źródeł i K_U18 H1A_U02,

dobierać takie metody pracy, które pozwolą na efektywną K_U01 H1A_U01,

realizację działań dydaktycznych



swoje działania dydaktyczne, stosownie do potrzeb uczniów K_U14 H1A_U04,

K_U13 H1A_U08,

H1A_U09,

H1A_U05,

7. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności z K_K01 H1A_K01,

zakresu dydaktyki ogólnej, dokonuje samooceny własnych

Kompetencje społeczne kompetencji i doskonali je, odpowiedzialnie przygotowuje się

do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania edukacyjne w

zakresie dydaktyki



1. Rola szkoły jako instytucji wspomagającej rozwój uczniów. Społeczna funkcja szkoły. 2

2. Podstawowe zasady dydaktyczne, cele kształcenia, metody nauczania, środki dydaktyczne. 4

3. Organizacja procesu kształcenia i wychowania. Formy pracy z uczniem. 2

4. Prawne aspekty systemu oświaty 2

5. Programy nauczania, treści kształcenia. 4

6. Ewaluacja i jej rola w procesie nauczania. 2

7. Wewnątrzszkolny i przedmiotowy system oceniania. 2

8. Sprawdziany i egzaminy zewnętrzne jako narzędzia oceniające jakość pracy szkoły i nauczyciela. 2

9. Klasa jako środowisko edukacyjne, style kierowania klasą. 2

10. Uczeń zdolny i uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi- sposób organizacji pracy. 2

11. Indywidualizacja nauczania. 2

12. Rola i zadania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. 2

13. Język jako ważne narzędzie w pracy nauczyciela 2




z sylabusa


* sprawdzian 1,2,3,4,5,6,7,

Forma i warunki ZO

Zaliczenie pisemne (sprawdzian w formie testu).

zaliczenia

Ocena uzyskana z testu jest oceną końcową.


Kruszewski K. (2008): Sztuka nauczania, t.1-2. PWN wybrane rozdz.

Areds R.I. (1996): Uczymy się nauczać. WSiP wybrane rozdz.

Okoń W. (2003): Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Wyd. Akadenickie Żak wybrane rozdz.


Nalaskowski A. (1994): Przeciwko edukacji sentymentalnej. ped. Oficyna Wydawnicza Impuls

Niemierko B. (2012): Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Wyd. Akademickie i Profesjonalne wybrane rozdz.









Dydaktyka literatury i języka polskiego na II etapie edukacyjnym

09.9VIII04PI01_79




Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: wykłady ćwiczenia





Celem zajęć jest wszechstronne przygotowanie studenta do prowadzenia zajęć z języka polskiego w szkole podstawowej:

dokonywania krytycznego wyboru programów nauczania, podręczników, właściwego doboru metod nauczania, selekcji materiał,

Cel przedmiotu / korzystania z kontekstów oraz nowoczesnych technologii. Nabyte umiejętności pozwolą studentowi na samodzielne tworzenie

modułu: dokumentacji szkolnej (konspekty lekcji, rozkładów nauczania, planów wynikowych, przedmiotowego systemu oceniania). Studenci

nabędą umiejętność analizowania i wykorzystywania szeroko pojętych tekstów kultury (dzieła plastycznego, teatralnego i

filmowego) w procesie kształcenia literacko - kulturowego oraz kształtowania wrażliwości estetycznej uczniów.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu literatury i nauki o języku oraz psychologii i pedagogiki

EFEKTY KSZTAŁCENIA




biologicznym, psychologicznym i społecznym - w odniesieniu do

II etapu edukacyjnego

2. zna zasady komunikacji ze wszystkimi uczestnikami procesu K_W22 H1A_W10,

dydaktycznego i wychowawczego


uczenia się i nauczania; K_W20

H1A_W10,

4. ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności K_W22 H1A_W10,

pedagogicznej (uczniach, rodzicach, nauczycielach)

Wiedza

5. ma podstawową wiedzę o strukturze i funkcjach systemu K_W20 H1A_W10,

edukacji na poziomie szkoły podstawowej

6. ma podstawową wiedzę o metodyce wykonywania typowych K_W21 H1A_W10,

zadań – normach, procedurach i dobrych praktykach

stosowanych w nauczaniu języka polskiego w szkole

podstawowej

7. ma podstawową wiedzę na temat awansu zawodowego K_W21 H1A_W10,

nauczyciela K_W20

H1A_W10,

8. ma podstawową wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela K_W21 H1A_W10,

9. potrafi posługiwać się podstawową wiedzą teoretyczną z K_U02 H1A_U04,

zakresu pedagogiki, psychologii oraz dydaktyki i metodyki

szczegółowej, w celu diagnozowania, analizowania i

prognozowania sytuacji dydaktycznych oraz efektywnego

nauczania języka polskiego na II etapie edukacji

10. potrafi dobierać odpowiednie metody, wdrażać stosowne K_U15 H1A_U04,

procedury do realizacji zadań wychowawczych i dydaktycznych K_U16 H1A_U04,

związanych z nauczaniem języka polskiego na II etapie edukacji

11. potrafi funkcjonalnie korzystać z różnorodnych źródeł, K_U18 H1A_U02,

dobierać takie środki i metody pracy, które pozwolą na K_U01 H1A_U01,

efektywną realizację działań dydaktycznych; w pracy posługuje

się nowoczesną technologią (ITC) K_U17 H1A_U06,

K_U03 H1A_U02,


swoje działania pedagogiczne (dydaktyczne, wychowawcze) K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

stosownie do potrzeb uczniów



interpersonalnej; potrafi używać języka specjalistycznego, ale K_U17 H1A_U06,

również skutecznie, kulturalnie porozumiewa się ze wszystkimi

uczestnikami procesu edukacyjnego (dzieci, nauczyciele, K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

rodzice, opiekunowie)

14. umie zaplanować i wdrożyć działania związane z procesem K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

nauczania na II etapie edukacji

15. potrafi pracować zarówno z uczniami zdolnymi, jak i tymi o K_U13 H1A_U05,

specjalnych potrzebach edukacyjnych

16. ma elementarne umiejętności organizacyjne; umie K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

planować działania, jak i realizować zadania wyznaczone przez

zespół

17. stosuje zasady i normy etyczne obowiązujące w pracy K_U13 H1A_U05,

nauczyciela K_U15 H1A_U04,

18. potrafi zaprojektować plan własnego awansu zawodowego K_U15 H1A_U04,


potrafi ocenić swoje kompetencje, wiedzę oraz umiejętności i


20. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, rzetelnie K_K07 H1A_K04,

planuje swoje działania dydaktyczne i wychowawcze zakładając

jak największą ich efektywność

Kompetencje społeczne 21. ma świadomość potrzeby indywidualizacji działań K_K04 H1A_K03, H1A_K04,



22. jest zdolny do komunikowania się w środowisku pracy, K_K03 H1A_K02,



procesie dydaktyczno – wychowawczym oraz specjalistami

wspierającymi ten proces



1. Metodyka jako nauka - sfery zainteresowania metodyki. Związki dyscypliny z innymi dziedzinami nauki. 2

2. Wymiary przedmiotu „język polski”. Kompetencja zawodowa nauczyciela polonisty. 2

3. Uczeń jako podmiot nauczania (program szkolny, a możliwości psychofizyczne ucznia). Podstawa programowa a 2

program nauczania. Przegląd i ocena wybranych programów.

4. Tradycyjny i nowoczesny model nauczania i uczenia się. Rola nauczyciela w procesie aktywizującym proces 2

nauczania . Tworzenie przestrzeni uczniowskiej aktywizacji – przygotowanie się nauczyciela do lekcji. Postawy

nauczycieli wobec przemian.

5. Obszary wiedzy polonistycznej. Kanon literacki w szkole. Utwory epickie, poetyckie i dramatyczne na lekcjach j. 6

polskiego w szkole podstawowej. Fragment a całość tekstu; motywowanie uczniów do czytania lektur szkolnych

6. Uczeń jako aktywny podmiot w procesie kształcenia i wychowania. Zabawa jako forma aktywizująca dzieci w 4

procesie dydaktyczno – wychowawczym. Metody i techniki aktywizujące. Rola i znaczenie pracy zespołowej.

7. Ocenianie a motywacja do ucznia się. Charakterystyka kompetencji kluczowych. 4

8. Rozwijanie kompetencji czytelniczych uczniów. Uczeń wobec literatury. Obowiązek czytania. Jak uczyć odbioru 2

tekstów literackich.

9. Korelacja i integracja w procesie nauczania. Praca z tekstem literackim i nieliterackim na lekcjach języka 2

polskiego.

10. Od kultury masowej do kultury wysokiej. Polaryzacja zjawisk kultury współczesnej i jej edukacyjne konsekwencje. 2

11. Polonista wobec mediów. Wykorzystanie technologii informacyjnej w pracy nauczyciela polonisty. 2


1. Program nauczania języka polskiego w szkole podstawowej (konstrukcja programu; różnorodność koncepcji; 2

program autorski; dobór i układ treści kształcenia; program jako dokument a swoboda twórcza nauczyciela,

podstawa programowa).

2. Program a podręcznik. Przegląd podręczników dla szkół podstawowych (omówienie wybranych podręczników do 2

szkoły podstawowej; cechy dobrego podręcznika i jego podstawowe funkcje.

3. Budowa lekcji: (typy lekcji, struktura i jej ogniwa; planowanie lekcji; sytuacje wpływające na przebieg lekcji 2

4. Proces lekcyjny – planowanie pracy (cele edukacji polonistycznej, ich funkcja i sposób formułowanie celów lekcji; 4

operacjonalizacja celów.

5. Metody nauczania w kształceniu polonistycznym: (tradycyjna typologia metod nauczania wg sposobów uczenia się 6

(dróg poznania); metody pracy z tekstem; metody aktywizujące).

6. Konspekt lekcji języka polskiego: (struktura konspektu; samodzielna praca nad konspektem lekcji). 4

7. Planowanie pracy dydaktycznej. 2

8. Ocena efektywności nauczania. 4

9. Praca domowa uczniów, jej celowość i forma. 4

10. Rodzaje ćwiczeń w czytaniu i ich rola w edukacji polonistycznej. Omawianie lektury szkolnej (metody i formy 4

pracy z tekstem).

11. Szkolne formy wypowiedzi. 6

12. Poezja na lekcjach języka polskiego. 6

13. Kształcenie językowe. 6

14. Integracja wiedzy literackiej, językowej i kulturowej. 6

15. Indywidualizacja procesu nauczania w edukacji polonistycznej. (praca z uczniem o specyficznych trudnościach w 2

nauce, uczeń zdolny).

wykład



praca w grupach,

prezentacje multimedialne

analiza przypadku


* egzamin ustny 1,2,17,16,15,14,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,18,

Metody weryfikacji

* projekt

9,10,21,20,19,18,17,16,15,14,13,12,11,22,


* kolokwium 9,10,11,12,14,15,16,17,18,


Egzamin ustny po sem. 6. - ocena z egzaminu jest oceną końcową.

Forma i warunki Ustalenie oceny zaliczeniowej po sem. 5.: na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych przez studenta za określone działania:

zaliczenia projekt lekcji (50%) i kolokwium (50%); ocena może zostać podwyższona o 0,5 stopnia za aktywność merytoryczną w trakcie zajęć.

Ocena końcowa (po sem. 6.): uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu ustnego.


Janus-Sitarz A., red. (2004): Polonista w szkole. Podstawy kształcenia nauczyciela polonisty. Universitas

Bortnowski S., (1998): Jak uczyć poezji?. Stentor

Janus-Sitarz A., red. (2004): Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury. Universitas

Bobiński W. (2010): Teksty w lustrze ekranu. Universitas

Janus - Sitarz A. (1999): Lekcje teatru. Książka dla nauczyciela i ucznia.. Znak

Nurczyńska - Fidelska E., red. (1993): Film w szkolnej edukacji humanistycznej. PWN


Kowalikowa J. (2006): Narodziny nauczyciela polonisty. Universitas

Janus-Sitarz A. red. (2005): Doskonalenie warsztatu nauczyciela polonisty. Universitas


Liczba godzin










Emisja głosu

05.9VIII04PI01_81




Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: wykłady ćwiczenia


Koordynator dr Adrianna Seniów



Celem zajęć jest poznanie w teorii i praktyce zasad prawidłowego posługiwania się głosem i higieny głosu

umożliwiających ochronę narządów mowy przed skutkami dużego i długotrwałego wysiłku. W toku zajęć student

Cel przedmiotu / opanowuje umiejętności oddychania przeponowego, prowadzenia głosu na podniebienie twarde, wykorzystania

modułu: rezonatorów oraz poprawnej artykulacji samogłosek i spółgłosek. Ponadto zajęcia przygotowują do wystąpień

publicznych, szczególnie w komunikacji szkolnej, z zachowaniem zasad ortofonii i uwzględnieniem roli głosu w pracy

nauczyciela.

Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości z zakresu gramatyki opisowej współczesnego języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. student zna budowę narządu głosu, K_W02 H1A_W02,

2. zna zasady dotyczące ćwiczeń oddechowych, fonacyjnych i K_W09 H1A_W09,

artykulacyjnych

3. zna zasady higieny aparatu głosowego w pracy nauczyciela K_W21 H1A_W10,

Wiedza

4. student zna zasady poprawnej artykulacji głosek K_W09 H1A_W09,

5. zna zasady skutecznej prezentacji K_W09 H1A_W09,

K_W21 H1A_W10,

6. potrafi wykorzystać zasady prawidłowej emisji głosu w K_U03 H1A_U02, H1A_U04,

praktyce K_U15

H1A_U04,

7. wykształcił prawidłowy tor oddechowy i opanował dobrą K_U13 H1A_U05,

„gospodarkę oddechową”; potrafi eliminować napięcie mięśni

szyi, krtani, żuchwy, odcinka lędźwiowego kręgosłupa za

pomocą metod relaksacji;

Umiejętności 8. potrafi wykorzystać w praktyce podstawowe zasady dykcji i K_U23 H1A_U09,

poprawnej wymowy, prawidłowego frazowania,

K_U03

H1A_U02,

odpowiedniego akcentowania i odpowiedniej intonacji

9. potrafi w praktyce korzystać z zasad skutecznej prezentacji; K_U23 H1A_U09,

K_U13 H1A_U05,

10. potrafi korzystać z zasad higieny aparatu głosowego w K_U13 H1A_U05,

pracy nauczyciela

11. ma świadomość znaczenia mowy w pracy nauczyciela K_K01 H1A_K01,

12. ma świadomość znaczenia głosu w budowaniu autorytetu K_K07 H1A_K04,

Kompetencje społeczne nauczyciela

13. świadomie troszczy się o głos jako podstawowe narzędzie K_K04

H1A_K03,

pracy nauczyciela

14. świadomie unika czynników szkodliwych dla głosu K_K04 H1A_K03,



1. Podstawowe pojęcia emisji głosu 2

2. Głos jako podstawowe narzędzie pracy nauczyciela. Osobowość nauczyciela. 2

3. Wybrane zagadnienia z anatomii i fizjologii aparatu głosowego 2

4. Higiena głosu, patologia narządów mowy 2

5. Warunki prawidłowej emisji głosu 2


1. Techniki oddychania, cechy prawidłowej postawy 2

2. Ćwiczenia fonacyjne 2

3. Podstawy fonetyki artykulacyjnej (wymowa samogłosek i spółgłosek) . Zasady prawidłowej dykcji 4

4. Zasady prawidłowego akcentowania wyrazów i frazowania 2

5. Elementy autoprezentacji i sztuka wystąpień publicznych 4

6. Prezentacja przygotowanych wystąpień 3

7. Realizacja głosowa wybranych tekstów 3


Metody kształcenia ćwiczenia warsztatowe

wykład


Metody weryfikacji * zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 1,2,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,14,

efektów kształcenia * kolokwium 1,2,3,4,5,

* prezentacje 6,8,9,

ZO

- kolokwium z podstawowych wiadomości na temat anatomii, higieny głosu, roli głosu w pracy nauczyciela

Forma i warunki - poprawna realizacja głosowa wybranego fragmentu tekstu ( poetyckiego, prozatorskiego i publicystycznego ) z

zaliczenia zachowaniem zasad poprawnej emisji głosu (dykcja, postawa, fonacja, frazowanie, wymowa głosek)

- przygotowanie wystąpienia publicznego

Ocena końcowa jest wystawiana jako średnia z trzech wymienionych form zaliczenia


Oczkoś M. (2007): Sztuka poprawnej wymowy, czyli o bełkotaniu i faflunieniu.

Rokitiańska M, Laskowski H. (2006): Zdrowy głos.

Sliwińka - Kowalska M. (1999): Głos narzędziem pracy. Poradnik dla nauczycieli.

Tarasiewicz B. (2003): Mówię i śpiewam świadomie.

Detz J. (2002): Sztuka przemawiania. Nie ma co mówić, ale jak mówić..

Lewandowska-Tarasiuk E. (2001): Sztuka wystąpień publicznych czyli jak zostać dobrym mówcą.


Nieckuła F. (2001): Język ustny a język pisany [w:] Współczesny język polski. 99-113

Sawrycki W. (1985): Kultura żywego słowa.

Markowski A. (2002): Nowy słownik poprawnej polszczyzny.

Dubisz S. (1999): Nauka o języku dla polonistów.


Liczba godzin









Praktyka opiekuńczo-wychowawcza dla II etapu edukacyjnego

05.2VIII04PI01_83




Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: praktyki zawodowe

Wymiar zajęć: 30



Prowadzący zajęcia: opiekun praktyki

Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy i umiejętności zdobytych na uczelni

modułu:


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. ma podstawową wiedzę na temat prowadzenia zajęć K_W20 H1A_W10,

opiekuńczo-wychowawczych z uczniami na II etapie kształcenia K_W21 H1A_W10,

Wiedza


pedagogicznej (uczniach, rodzicach, nauczycielach,


zakresu pedagogiki, psychologii w celu diagnozowania,

analizowania i prognozowania sytuacji,

4. potrafi współdziałać z opiekunem praktyk w zakresie K_U13 H1A_U05,

podejmowania zorganizowanych i wynikających z sytuacji K_U14 H1A_U04,

Umiejętności zastanej działań opiekuńczo -

wychowawczych, H1A_U08,

K_U15

H1A_U09,

H1A_U04,


nauczyciela;



dostrzega konieczność ciągłego ich poszerzania i doskonalenia,

Kompetencje społeczne 7. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, rzetelnie K_K02 H1A_K02,


jak największą ich efektywność, uwzględniając ofertę

kulturalno-edukacyjną różnych instytucji kultury w mieście i

regionie



1. Poznanie specyfiki szkoły w perspektywie pełnionych przez nią zadań opiekuńczo-wychowawczych oraz jako 5

instytucji pracy.

2. Obserwacja różnych form aktywności i relacji w obrębie środowiska szkolnego. 10

3. Współdziałanie z opiekunem praktyk w zakresie realizowania różnych funkcji opiekuńczo-wychowawczych w 5

środowisku szkolnym.

4. Podejmowanie działań opiekuńczo-wychowawczych w środowisku szkolnym. 5

5. Analiza i interpretacja doświadczeń zdobywanych w trakcie praktyki szkolnej. 5

Analiza dokumentów pracy szkoły.

Metody kształcenia Analiza przypadków pedagogiczno-psychologicznych.

Metoda obserwacyjna.



* opinie w dzienniku praktyk 1,2,3,4,5,6,7,



Forma i warunki ZO

zaliczenia Zaliczenie na podstawie opinii w dzienniku praktyk




Liczba godzin






Praktyka dydaktyczna dla II etapu edukacyjnego

09.1VIII04PI01_84




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 120




Cel przedmiotu / Celem praktyki metodycznej jest kształtowanie kompetencji dydaktycznych studentów w zakresie nauczania literatury i języka polskiego na II

modułu: etapie edukacyjnym.

Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza a dydaktyki literatury i języka polskiego.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




biologicznym, psychologicznym i społecznym - w odniesieniu do

II etapu edukacyjnego

2. zna zasady komunikacji ze wszystkimi uczestnikami procesu K_W22 H1A_W10,

dydaktycznego i wychowawczego


uczenia się i nauczania


pedagogicznej (uczniach, rodzicach, nauczycielach) K_W22

H1A_W10,

Wiedza

5. ma podstawową wiedzę o strukturze i funkcjach systemu K_W20 H1A_W10,

edukacji na poziomie szkoły podstawowej

6. ma podstawową wiedzę o metodyce wykonywania typowych K_W21 H1A_W10,

zadań – normach, procedurach i dobrych praktykach

stosowanych w nauczaniu języka polskiego w szkole

podstawowej

7. ma podstawową wiedzę na temat awansu zawodowego K_W20 H1A_W10,

nauczyciela

8. ma podstawową wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela K_W21 H1A_W10,


zakresu pedagogiki, psychologii oraz dydaktyki i metodyki

szczegółowej, w celu diagnozowania, analizowania i

prognozowania sytuacji dydaktycznych oraz efektywnego

nauczania języka polskiego na II etapie edukacji

10. potrafi dobierać odpowiednie metody, wdrażać stosowne K_U15 H1A_U04,

procedury do realizacji zadań wychowawczych i dydaktycznych K_U13 H1A_U05,

związanych z nauczaniem języka polskiego na II etapie edukacji

11. potrafi funkcjonalnie korzystać z różnorodnych źródeł, K_U18 H1A_U02,

dobierać takie środki i metody pracy, które pozwolą na K_U01 H1A_U01,

efektywną realizację działań dydaktycznych; w pracy posługuje

się nowoczesną technologią (ITC)


swoje działania pedagogiczne (dydaktyczne, wychowawcze) K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

stosownie do potrzeb uczniów

K_U18 H1A_U02, H1A_U04,

Umiejętności


interpersonalnej; potrafi używać języka specjalistycznego, ale K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

również skutecznie, kulturalnie porozumiewa się ze wszystkimi

uczestnikami procesu edukacyjnego (dzieci, nauczyciele,

rodzice, opiekunowie)

14. umie zaplanować i wdrożyć działania związane z procesem K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

nauczania na II etapie edukacji

15. potrafi pracować zarówno z uczniami zdolnymi, jak i tymi o K_U15 H1A_U04,

specjalnych potrzebach edukacyjnych K_U13 H1A_U05,

16. ma elementarne umiejętności organizacyjne; umie K_U15 H1A_U04,

planować działania, jak i realizować zadania wyznaczone przez

zespół


nauczyciela

18. potrafi zaprojektować plan własnego awansu zawodowego K_U15 H1A_U04,




20. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, rzetelnie K_K07 H1A_K04,


jak największą ich efektywność

Kompetencje społeczne 21. ma świadomość potrzeby indywidualizacji działań K_K04 H1A_K03, H1A_K04,



22. jest zdolny do komunikowania się w środowisku pracy, K_K04 H1A_K03, H1A_K04,



procesie dydaktyczno – wychowawczym oraz specjalistami

wspierającymi ten proces



1. Zapoznanie studentów ze specyfiką szkoły podstawowej jako placówki dydaktycznej. 15

2. Obserwacja czynności opiekuna praktyk ukierunkowanych między innymi na prowadzenie lekcji, stosowane 28

metody i formy pracy, sposób wykorzystania pomocy dydaktycznych, aktywizowanie studentów, kontrola i ocena ich

pracy, działania podejmowane na rzecz bezpieczeństwa itd.

3. Współdziałanie z opiekunem praktyk w zakresie współorganizowania toku dydaktycznego i realizowania czynności 12

i zadań jemu służących.

4. Pełnienie roli nauczyciela. 32

5. Analiza i interpretacja zjawisk natury dydaktycznej towarzyszących wykonywanym przez studenta czynnościom w 33

trakcie odbywania praktyki.


Metody kształcenia dyskusja

prezentacja

projekt


Metody weryfikacji

* opinie w dzienniku praktyk

1,2,14,15,16,17,18,19,20,21,13,12,11,3,4,5,6,7,8,9,10,22,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 22,1,13,14,15,16,17,18,19,20,12,11,10,2,3,4,5,6,7,8,9,21,

ZO

Forma i warunki Warunkiem uzyskania zaliczenia jest pozytywna ocena w dzienniku praktyk.

zaliczenia Ostateczną ocenę formułuje opiekun praktyki ze strony uczelni (na podstawie obserwacji zajęć prowadzonych przez studenta może

zweryfikować ocenę wystawioną przez nauczyciela).




Liczba godzin



Konwersatoria z zakresu wiedzy o języku, literaturze i kulturze

09.1VIII04PI01_24

( PRZEDMIOTY DO WYBORU / Moduł (Blok): Moduł przedmiotów do wyboru)



Nazwa kierunku:

Filologia polska




1, 2, 3 / 1, 2, 3, 4, 5 obowiązkowy polski


Wymiar zajęć: 150




Zapoznanie studentów z głównymi nurtami i tendencjami w języku, literaturze i kulturze polskiej i europejskiej

od starożytności do współczesności.

Ukazanie związków literatury i kultury polskiej z dziedzictwem i dokonaniami europejskimi.

Cel przedmiotu / Nabycie przez studentów umiejętności opisu, analizy, interpretacji i oceny tekstów literackich pochodzących z

modułu: kanonu polskiego i europejskiego.

Nabycie przez studentów umiejętności posługiwania się terminologią specjalistyczną w zakresie języka,

literatury i kultury.

Nabycie umiejętności syntetyzowania różnych zjawisk językowych i literackich z innymi tekstami kultury.

Wymagania wstępne: Student powinien znać podstawowe pojęcia i terminy związane z historią i teorią języka i literatury.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

Odniesienie do Odniesienie do efektów dla


obszaru

1. Student zna miejsce nauki o języku i literaturze wśród K_W01 H1A_W01,

innych nauk humanistycznych oraz podstawową terminologię K_W02

H1A_W02,

językoznawczą i literaturoznawczą.

2. Student zna metodologie i narzędzia badawcze w zakresie K_W03 H1A_W07,

literaturoznawstwa i językoznawstwa służące opisowi, analizie, K_W09

H1A_W09,

interpretacji i wartościowaniu dzieł literackich i tekstów

użytkowych. K_W05

H1A_W10,

K_W09 H1A_W09,

K_W10 H1A_W04, H1A_W09,

K_W14 H1A_W07,


3. Student zna główne tendencje rozwojowe języka polskiego, K_W02 H1A_W02,

periodyzację literatury polskiej, jej konteksty kulturowe oraz K_W12

H1A_W05, H1A_W10,

mechanizmy i dynamikę jej recepcji.

K_W11 H1A_W03, H1A_W04,

4. Student zna kanoniczne dzieła literackie polskie i obce. K_W13 H1A_W03, H1A_W04,

Student zna główne tendencje rozwojowe kultury europejskiej K_W17

H1A_W03, H1A_W06,

XIX wieku, jej uwarunkowania estetyczne i filozoficzne

(światopoglądowe) K_W15

H1A_W05, H1A_W10,

K_W18 H1A_W07, H1A_W10,

K_W07 H1A_W02, H1A_W05,


językoznawczą i literaturoznawczą.

6. Student umie zastosować do własnych poszukiwań K_U06 H1A_U03,

badawczych metodologie i narzędzia badawcze w zakresie

K_U09 H1A_U04,

literaturoznawstwa i językoznawstwa służące opisowi, analizie,

interpretacji i wartościowaniu dzieł literackich i tekstów

K_U08 H1A_U02,

użytkowych.

K_U07 H1A_U03,

K_U04 H1A_U02, H1A_U03,

K_U17 H1A_U06,

K_U02 H1A_U04,

K_U03 H1A_U02,

7. Student umie - w mowie i w piśmie - zanalizować, ocenić i K_U05 H1A_U05, H1A_U08,

wykorzystać do własnej działalności główne tendencje

K_U21 H1A_U09,

rozwojowe języka polskiego, periodyzację literatury polskiej, jej

H1A_U08,

konteksty kulturowe oraz mechanizmy i dynamikę jej recepcji. K_U20

H1A_U08, H1A_U09,

Umiejętności K_U12

H1A_U05,

K_U10

H1A_U02, H1A_U05,

K_U11

H1A_U05,

K_U08

H1A_U03, H1A_U05,

K_U07

H1A_U03, H1A_U05,

K_U06

H1A_U03, H1A_U05,

8. Potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować i K_U01 H1A_U01,

wykorzystywać we własnej działalności informacje pochodzące z

K_U18 H1A_U02,

różnych źródeł dotyczące języka, literatury i kultury polskiej i

obcej. K_U15 H1A_U04,

K_U04 H1A_U02, H1A_U03,

9. Potrafi przygotować pracę pisemną lub wystąpienie ustne K_U22 H1A_U08,

dotyczące zagadnień języka, literatury i kultury polskiej. K_U23 H1A_U09,

10. Ma świadomość konieczności uczenia się przez całe życie i K_K01 H1A_K01,

potrafi zdobywać wiedzę oraz dzielić się nią w grupie pod

K_K02 H1A_K02,

kierunkiem opiekuna naukowego.

K_K10 H1A_K06,


11. Potrafi podjąć dialog z przedstawicielami różnych

K_K03 H1A_K02,

środowisk i kręgów kulturowych.

12. Swiadomie uczestniczy w kulturze wysokiej oraz czuje się K_K08 H1A_K05,

odpowiedzialny za zachowanie i propagowanie dziedzictwa

kulturowego Europy i potrafi ją wykorzystać we własnej pracy.



1. Tematyka konwersatoriów monograficznych zostanie podana przez Dyrekcję IPiK na początku roku 150

akademickiego.

Metody kształcenia Dyskusja z analizą i interpretacją tekstów

Prezentacja


sylabusa

Metody weryfikacji * prezentacje 1,2,11,10,9,8,7,6,5,4,3,12,

* kolokwium

1,2,3,4,5,6,7,8,9,


* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,


Forma i warunki ZO po sem. 1, 2, 3, 4, 5.

Warunki zaliczenia: pozytywne oceny za kolokwium, prezentację i pracę pisemną.

zaliczenia

Ocena końcowa - średnia arytmetyczna ocen za kolokwium, prezentację i pracę pisemną.


zostanie podana na pierwszych zajęciach.


zostanie podana na pierwszych zajęciach.


Liczba godzin










Seminarium licencjackie

09.1VIII04PI01_25

( PRZEDMIOTY DO WYBORU / Moduł (Blok): Moduł przedmiotów do wyboru)



Nazwa kierunku:

Filologia polska





Forma zajęć: seminarium

Wymiar zajęć: 90




Jęz.: Przygotowanie pracy pisemnej o charakterze analityczno-interpretacyjnym z zakresu językoznawstwa historycznego lub

diachronicznego, bazującej na materiałach zebranych przez studenta.

Lit.: Praktyczne poznanie warsztatu naukowego w celu przygotowania do pisania samodzielnej pracy naukowej, omówienie form i

Cel przedmiotu / sposobów kształtowania dłuższej pisemnej wypowiedzi naukowej, rozwijanie i ugruntowywanie m.in. umiejętności prowadzenia

modułu: kwerend bibliograficznych, zestawianie bibliografii podmiotowej i przedmiotowej, edytorskie opracowanie tekstu np.

wykorzystywanie źródeł, zasady cytowania, redagowanie przypisów i indeksów.

Zasadniczy punkt ciężkości zostanie położony na zjawisko „kontekstualizacji literatury”, w świetle której tekst jest

ujmowany w sieci rozmaitych uwarunkowań i zjawisk społecznych, historycznych, kulturowych, antropologicznych.

Jęz.: Przedmioty bazowe: leksykologia i leksykografia polska, kultura języka, gramatyka opisowa języka polskiego, historia języka

polskiego, gramatyka historyczna języka polskiego.

Lit.: Zakres wiadomości i umiejętności z teorii i historii literatury polskiej oraz powszechnej na poziomie określanym ukończeniem

roku drugiego studiów stacjonarnych licencjackich na kierunku filologia polska.

Wymagania wstępne: Student/ka powinien/powinna posiadać umiejętność analizy dzieł literatury oraz innych tekstów kultury.

Powinien/powinna również posiadać umiejętność opisu współczesnych zjawisk i procesów literackich w komunikacji społecznej w

najważniejszych kontekstach społeczno-kulturowych.

Przedmioty, których znajomość ułatwi naukę przedmiotu: historia i teoria literatury, elementy filozofii, historia Polski (szczególnie

XIX i XX wiek).

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student posiada uporządkowaną wiedzę językoznawczą i K_W01 H1A_W01,

literaturoznawczą (dotyczącą metod, terminologii, zasad K_W10 H1A_W04, H1A_W09,

analizy i interpretacji tekstów kultury)na temat zagadnienia, z

którego przygotowuje pracę licencjacką. K_W09 H1A_W09,

K_W02 H1A_W02,

K_W03 H1A_W07,

K_W11 H1A_W03, H1A_W04,

K_W12 H1A_W05, H1A_W10,

Wiedza K_W13 H1A_W03, H1A_W04,

K_W14 H1A_W07,

K_W15 H1A_W06,

K_W19

2. Ma wiedzę na temat form i sposobów kształtowania dłuższej K_W09 H1A_W09,

pisemnej wypowiedzi naukowej.

3. Ma wiedzę na temat edytorskiego opracowania tekstu K_W04 H1A_W02, H1A_W03, H1A_W04, H1A_W05,

naukowego: wykorzystywania źródeł, zasad cytowania, K_W09 H1A_W09,

redagowania przypisów i indeksów.

4. Zbiera, ocenia, analizuje i selekcjonuje materiał badawczy K_U01 H1A_U01,

odpowiedni do postawionego problemu językoznawczego i/lub

literaturoznawczego.

5. Wykorzystuje zdobytą podczas studiów wiedzę z zakresu K_U03 H1A_U02, H1A_U04,

językoznawstwa i literaturoznawstwa w opracowaniu wybranego K_U02 H1A_U04,

materiału badawczego.

K_U04 H1A_U02, H1A_U03,

6. Znajduje i krytycznie analizuje podstawową literaturę K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

przedmiotu dotyczącą badanego zagadnienia. K_U01 H1A_U01,

7. Krytycznie analizuje i interpretuje zebrany materiał w K_U17 H1A_U06,

oparciu o literaturę przedmiotu. K_U07 H1A_U03, H1A_U05,

K_U08 H1A_U03, H1A_U05,

K_U18 H1A_U02, H1A_U04,

K_U06 H1A_U03, H1A_U05,

Umiejętności K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

8. W stopniu podstawowym operuje stylem naukowym i K_U02 H1A_U04,

terminologią naukową. K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

9. Rozwiązuje problemy badawcze z zakresu językoznawstwa K_U18 H1A_U02, H1A_U04,

i/lub literaturoznawstwa o niedużym stopniu złożoności. K_U04 H1A_U02, H1A_U03,

10. Potrafi opisywać i interpretować utwory literackie K_U06 H1A_U03, H1A_U05,

wykorzystując konteksty literackie i pozaliterackie.

11. Potrafi waloryzować zjawiska literackie i/lub językowe. K_U12 H1A_U05,

12. Potrafi prowadzić kwerendy bibliograficzne, K_U01 H1A_U01,

zestawiać bibliografię podmiotową i przedmiotową .

13. Potrafi samodzielnie napisać pracę naukową. K_U05 H1A_U05, H1A_U08, H1A_U09,

K_U22 H1A_U08,

K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

14. Przyjmuje konstruktywną krytykę dotyczącą własnej pracy K_K01 H1A_K01,

badawczej.

15. W pisaniu (naukowym) kieruje się wrażliwością językową i K_K01 H1A_K01,

rzetelnością poznawczą, stosuje autokorektę.

16. Broni własnego stanowiska, poszukując bardziej precyzyjnej K_K03 H1A_K02,

i bogatszej argumentacji .

Kompetencje społeczne 17. Wyraża pomocne uwagi i oceny na temat pracy badawczej K_K05 H1A_K03,

innych osób.

18. Poszukując materiału do własnych badań, nawiązuje K_K03 H1A_K02,

kontakt z różnymi instytucjami i środowiskami.

19. Jest w stanie samodzielnie rozwijać i twórczo stosować w K_K09 H1A_K05,

działalności zawodowej wiedzę na temat polskiej literatury

współczesnej oraz kształtowania dłuższej pisemnej wypowiedzi

naukowej.


Forma zajęć: seminarium

1. Zapoznanie z zasadami przygotowywania prac licencjackich. 4

2. Wybór tematów prac. 10

3. Prace koncepcyjne. 20

4. Prezentacja literatury. 10

5. Prezentacja wyników prac 16

6. Prace redakcyjne i grupowe konsultacje merytoryczne. 30

seminarium,

prezentacje,

Metody kształcenia dyskusja,


referat


* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,17,16,15,14,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,18,

Metody weryfikacji

* praca dyplomowa

1,2,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,13,


* prezentacje 1,2,12,11,10,9,8,7,6,5,5,3,13,


ZO po sem. 4, 5 i 6

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywne oceny za: referat prezentujący wyniki badań, zaliczanie kolejnych etapów przygotowywania pracy

(wykazu i znajomości źródeł, zbierania materiału, konspektu pracy, pisania poszczególnych rozdziałów),

zaliczenia

gotowa praca licencjacka

Ocena końcowa - ocena za pracę


stosownie do zagadnień poruszanych w pracy.



Liczba godzin











Rzecznictwo prasowe

09.1VIII04PI01_89




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami rzecznictwa prasowego, zorientowane na praktyczne

modułu: zastosowanie nabytej wiedzy


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student ma podstawową wiedzę o specyfice mediów K_W16 H1A_W10,

tradycyjnych i elektronicznych oraz ich znaczeniu w sferze K_W20

H1A_W05,

Wiedza public relations H1A_W10,

2. Student ma podstawową wiedzę o celach, organizacji i K_W21

H1A_W10,

funkcjonowaniu instytucji związanych z działalnością publiczną

3. Student ma podstawowe umiejętności z zakresu rzecznictwa K_U01 H1A_U01,

prasowego:

K_U09 H1A_U04,

- tworzenie tekstów i komunikatów do użytku wewnętrznego i

zewnętrznego

K_U13 H1A_U02,

- współpraca z mediami H1A_U05,

- reprezentowanie organizacji lub jednostki na zewnątrz K_U15 H1A_U05,

- kreowanie wizerunku organizacji i jego profesjonalnej

Umiejętności prezentacji K_U17 H1A_U04,

- korzystanie z nowoczesnych technik komunikacji

interpersonalnej K_U19 H1A_U06,

K_U20 H1A_U07,

H1A_U08,

H1A_U09,

4. Student potrafi podjąć partnerski dialog z przedstawicielami K_K03 H1A_K02,

różnych środowisk medialnych

Kompetencje społeczne 5. Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując

w niej różne role i kierując się wartościami nadrzędnymi

jednostki organizacyjnej



1. Istota nowoczesnego public relations i media relations 2

2. Rzecznik prasowy - postać z pogranicza public relations i dziennikarstwa 4

3. Komunikat prasowy i tekst sponsorowany 4

4. Wywiad prasowy, radiowy i telewizyjny; trudne pytania i techniki odpowiedzi 4

5. Kreowanie wizerunku osoby/firmy i rodzaje stosowanych technik 4

6. Film promocyjny, audycja promocyjna 4

7. Psychologiczne aspekty wywierania wpływu na otoczenie 4

8. 8 Etyka zawodu rzecznika prasowego 4

• prezentacja multimedialna

Metody kształcenia • analiza tekstów z dyskusją

• opracowanie projektu


z sylabusa

Metody weryfikacji * sprawdzian 1,2,3,

* praca pisemna/esej/recenzja 3,


* prezentacje 3,4,

* projekt 4,1,2,3,5,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywne oceny ze sprawdzianu, projektu, prac pisemnych i prezentacji

zaliczenia

Ocena końcowa: średnia arytmetyczna ocen ze sprawdzianu, projektu, prac pisemnych i prezentacji


Gajdka K. (2012): Rzecznik prasowy w otoczeniu mediów. Kraków

Wójcik K. Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Warszawa


Czechowska-Derkacz B., Zimnak M. (2015): Rzecznik prasowy. Oczekiwania i możliwości. Perspektywa teoretyczna i

praktyczna. Difin











Etyka w PR

09.1VIII04PI01_87




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 15

Koordynator dr Zbigniew Jarzębowski



Cel przedmiotu / Wprowadzenie do etyki szczegółowej (etyka w PR) postrzeganej w szerszym kontekście nauk o

moralności. Wykształcenie umiejętności oceny i wartościowania zachowań komunikacyjnych w ramach

modułu:

public relations.

Wiedza z zakresu historii filozofii (zwł. współczesnej myśli filozoficznej), etyki komunikacji, historii

Wymagania wstępne: europejskiej myśli humanistycznej; zaliczenie wcześniejszych przedmiotów podstawowych i

kierunkowych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu etyki K_W21 H1A_W10,

szczegółowej - etyka w PR.

Wiedza 2. Student zna podstawową terminologię z zakresu etyki w PR;

zna międzynarodowe i krajowe kodeksy etyczne w dziedzinie

PR, rozumie zasady etyki zawodowej osób zajmujących się

społeczną komunikacją.

Umiejętności 3. Student potrafi zastosować zasady etyczne w konkretnych K_U15 H1A_U04,

działaniach PR; analizuje i ocenia konkretne przypadki.

Kompetencje społeczne 4. Student rozumie znaczenie i potrzebę stosowania kodeksów K_K06 H1A_K04,

etycznych w PR (i szerzej w komunikacji publicznej).



1. Wprowadzenie do zagadnień etycznych w PR. 2

2. Zasady etyczne w PR. 3

3. Deontologia w PR (kodeksy międzynarodowe i krajowe). 4

4. CSR. 2

5. Tzw. czarny PR. 2

6. Mowa nienawiści. 2

Metody kształcenia wykład - metoda podająca


z sylabusa


* sprawdzian

1,2,3,4,

ZO

Forma i warunki zaliczenie na podstawie sprawdzianu pisemnego

zaliczenia

ocena końcowa (ocena koordynatora) = ocenie z wykładu


J. Olędzki (2009): Etyka w polskim public relations. Refleksje badawcze. Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR

J. Olędzki, D. Tworzydło (2006): Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju. Wydawnictwo Naukowe PWN, szczeg.

roział 6. Odpowiedzialność w działaniach public relations - zasady etyczne

U. Styrcz (2006): Czarny PR w teorii i praktyce.. Świetokrzyskie Centrum Edukacji na Odległość

K. Najder-Stefaniak (2009): O komunikowaniu z perspektywy etyki. Wydawnictwo SGGW, szczeg. rozdział 2.6.1 Mowa nienawiści


S. Black (2006): Public relations. Oficyna Ekonomiczna, szczeg. rozdział 13. Etyka w biznesie


Liczba godzin








Prawo mediów i prawo autorskie

09.0VIII04PI01_90




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 15




Cel przedmiotu / zapoznanie studentów z podstawowymi regułami prawnymi działań w zakresie komunikacji społecznej

modułu:

Wymagania wstępne: ogólna wiedza z zakresu prawa

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. student zna podstawowe definicje oraz pojęcia prawa K_W20 H1A_W10,

K_W21 H1A_W10,

K_W23 H1A_W08,

Wiedza

2. student zna podstawowe zasady prawa mediów, posiada K_W20 H1A_W10,

wiedzę o podstawowych instytucjach prawnych K_W21 H1A_W10,

K_W23 H1A_W08,

3. student potrafi interpretować teksty prawne K_U01 H1A_U01,

K_U15 H1A_U04,


K_U08 H1A_U03,

H1A_U05,

4. poznając intensywny proces zmian legislacyjnych, dostrzega K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne potrzebę uzupełniania wiedzy prawniczej

5. student może wyrażać opinie co do aksjologicznych wartości K_K04 H1A_K03,

zawartych w normach prawnych



1. rola prasy 2

2. wolność prasy i jej ograniczenia 2

3. prawa i obowiązki dziennikarzy 2

4. organizacja działalności wydawniczej 2

5. odpowiedzialność prawna dziennikarzy 2

6. przejawy twórczości autorsko-prawnej i ich prawna ochrona 5

Metody kształcenia wykład, prezentacja multimedialna


z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,

Forma i warunki ZO

zaliczenie na ocenę - na podstawie kolokwium (w formie testu jednokrotnego wyboru)

zaliczenia

ocena końcowa z przedmiotu jest równa ocenie z kolokwium


Dobosz I. (2011): Prawo prasowe. Podręcznik. Wolters Kluwer 284

Barta J., Markiewicz R. (2010): Prawo autorskie. Warszawa


Ferenc Szydełko E. (2014): Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. C. K. Beck









Prawo reklamy

15.3VIII04PI01_93




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / zapoznanie studentów z podstawowymi źródłami prawa reklamy, zasadami i instytucjami prawa w

reklamie, wykształcenie umiejętności w zakresie oceny dopuszczalności reklamy i ewentualnej

modułu:

odpowiedzialności

Wymagania wstępne: ogólna wiedza z zakresu nauki prawa, w szczególności prawa prywatnego

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna instytucje z zakresu prawa reklamy K_W20 H1A_W10,

Wiedza

2. Zna cele, zadania i funkcje instytucji z zakresu prawa K_W21 H1A_W10,

reklamy

3. Ustala konsekwencje prawne określonego stanu faktycznego K_U15 H1A_U04,

przez pryzmat instytucji prawa reklamy

Umiejętności 4. Potrafi uzasadnić wydane przez siebie rozstrzygnięcie i K_U15 H1A_U04,

potrafi dokonać analizy pod kątem rozwiązań alternatywnych K_U17 H1A_U06,

Kompetencje społeczne 5. Ma świadomość znaczenia profesjonalnego i etycznego K_K01 H1A_K01,

działania



1. źródła prawa reklamy 2

2. reklama wprowadzająca w błąd 4

3. reklama a dobra osobiste 6

4. ochrona oznaczeń odróżniających 6

5. reklama wybranych produktów i usług 4

6. reklama w mediach 4

7. odpowiedzialność cywilnoprawna i karna 4



z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,

Forma i warunki ZO

zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium (w formie testu jednokrotnego wyboru)

zaliczenia

oceną końcową z przedmiotu jest ocena z kolokwium


Grzybczyk K. (2012): Prawo reklamy. Warszawa

Traple E. (2007): Prawo reklamy i promocji. Warszawa


Nowińska E. (2002): Zwalczanie nieuczciwej reklamy. Zagadnienia cywilno-prawne. Warszawa









Teorie reklamy

15.3VIII04PI01_95




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi teorii reklamy w Polsce i na świecie: jej

modułu: definicjami, typami, środkami i nośnikami reklamy.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna i rozumie podstawowe zagadnienia dotyczące K_W20 H1A_W10,

reklamy, jej historii, istoty, wyróżników, nośników i typów K_W21 H1A_W10,

2. Student zna i rozumie podstawowe pojęcia dotyczące różnych


typów reklamy jako aktu komunikacji

K_W16 H1A_W10,

H1A_W05,

3. Student nazywa i charakteryzuje różne typy reklam K_U08 H1A_U03,

4. Student wymienia i opisuje zalety i wady wybranych środków K_U17

H1A_U05,

H1A_U06,

Umiejętności przekazu reklamowego (TV, radio, prasa, reklama zewnętrzna,

K_U15

Internet), stosując stosowną terminologię i merytoryczną

H1A_U04,

argumentację K_U02

H1A_U04,

5. Student jest świadomy poziomu swojej wiedzy i konieczności K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne jej nieustannego pogłębiania

K_K04 H1A_K03,

6. Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące

H1A_K04,

realizacji stawianych sobie zadań



1. Historia reklamy w Polsce i na świecie 8

2. Reklama - pojęcie, wyróżniki i typy 4

3. Główne i wspomagające media reklamowe 8

4. Reklama komercyjna, korporacyjna, polityczna i wyborcza, społeczna i dobroczynna 10



z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,6,

Forma i warunki ZO


zaliczenia

Ocena końcowa: 100% oceny z kolokwium


Kozłowska A. (2011): Reklama. Techniki perswazyjne. Warszawa

Grzegorczyk A. (1997): Reklama. Warszawa


Pitrus A. (2005): Znaki na sprzedaż. W stronę integracyjnej teorii reklamy. Kraków










Psychologia komunikowania

09.1VIII04PI01_85




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 15




Cel przedmiotu / Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi mechanizmami funkcjonowania ludzi we

współczesnym świecie, uwarunkowaniami skutecznej komunikacji międzyludzkiej, sposobami

modułu:

oddziaływania mediów masowych na odbiorców


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna i rozumie podstawowe założenia komunikacji K_W09 H1A_W09,

międzyludzkiej w różnych jej formach i przejawach K_W16 H1A_W10,

2. Student zna i rozumie funkcję mediów jako narzędzia

Wiedza K_W22

H1A_W05,

komunikacji H1A_W10,

3. Student ma wiedzę o potrzebach odbiorców mediów

4. Student poprawnie definiuje podstawowe pojęcia dotyczące K_U02 H1A_U04,

zagadnień komunikacji, w tym psychologii komunikacji K_U03 H1A_U02,

5. Student wskazuje i opisuje cechy komunikacji werbalnej i

K_U09 H1A_U04,

niewerbalnej, posługując się odpowiednią terminologią H1A_U04,

6. Student wymienia i charakteryzuje bariery i utrudnienia K_U08


komunikacyjne w różnych zespołach ludzkich K_U15

H1A_U05,

H1A_U03,

H1A_U05,

H1A_U04,

7. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy K_K01 H1A_K01,


8. Student właściwie określa priorytety swoich działań K_K04 H1A_K03,

H1A_K04,



1. Psychologia wpływu społecznego 2

2. Komunikacja niewerbalna 2

3. Psychologia autoprezentacji 2

4. Psychologia stereotypów i uprzedzeń społecznych 2

5. Zachowania konsumenckie 2

6. Psychologia Internetu 2

7. Relacje międzykulturowe 3



z sylabusa


* kolokwium 6,1,2,3,4,5,7,8,

Forma i warunki ZO


zaliczenia

Ocena końcowa: na podstawie kolokwium (100%)


Castells (2007): Społeczeństwo sieci. Warszawa

Leathers, D. G., (2007): Komunikacja niewerbalna. Warszawa

McQuail, (2007): Teoria komunikowania masowego. Warszawa

Mattelart, A., and M. Mattelart (2001): Teorie komunikacji. Warszawa


Pratkanis, A., and E. Aronson (2003): Wiek propagandy. Warszawa










Wprowadzenie do PR

09.1VIII04PI01_86




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Studenci zdobędą umiejętność charakteryzowania działalności PR, nauczą się opisywać jej zadania i

cele.. Zdobędą umiejętność odróżnienia PR od reklamy oraz rolę public relations w marketingu. Poznają

modułu:

PR jako sposób komunikowania się oraz jako narzędzie promocji.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student ma podstawową wiedzę z zakresu PR, zna i rozumie K_W20 H1A_W10,

terminologię i dobre praktyki stosowane w PR K_W21 H1A_W10,

Wiedza 2. Student zna podstawowych odbiorców działań PR

K_W22 H1A_W10,

3. Student wymienia i charakteryzuje cele, narzędzia, metody i K_U13 H1A_U05,

techniki działań PR K_U15 H1A_U04,

4. Student posługuje się w sposób poprawny pojęciami z

K_U17 H1A_U06,

dziedziny PR

Umiejętności 5. Student wymienia przykłady niedozwolonych, nieetycznych K_U18 H1A_U02,

działań PR i uzasadnia swoje opinie merytoryczną

K_U09 H1A_U04,

argumentacją H1A_U04,

H1A_U02,

H1A_U05,

6. Student, świadomy swojej wiedzy i konieczności jej K_K01 H1A_K01,

pogłębiana, podejmuje dialog w zakresie zagadnień PR

Kompetencje społeczne 7. Student właściwie określa priorytety i rozstrzyga dylematy

pracy w zakresie PR

8. Student jest świadomy wagi poprawności językowej i roli

tradycji kulturowej w działalności PR



1. Definicje PR, propagandy i reklamy, geneza i historia PR 4

2. Cele i znaczenie PR 2

3. Uwarunkowania prawne i etyczne działalności PR. 2

4. Public relations jako proces komunikacji 2

5. Relacje pomiędzy PR a dziennikarzami 2

6. Nadawcy i odbiorcy (typy nadawców i grupy odbiorcze) w procesie PR 2

7. Techniki i narzędzia PR 6

8. Planowanie strategii i kampanii PR 6

9. Tworzenie i zmiana wizerunku organizacji 4



z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,6,7,8,

Forma i warunki ZO


zaliczenia

Ocena końcowa: 100% oceny z kolokwium


Wójcik K. (dowolny): Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Warszawa


Cenker E. (2007): Public relations. Warszawa


Liczba godzin








Reklama a kształtowanie wizerunku

09.1VIII04PI01_88




Nazwa kierunku:

Filologia polska

Forma studiów:




ogólnoakademicki

relations,




Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Zapoznanie studentów z problematyką wizerunku oraz rolą reklamy w jego kształtowaniu i umacnianiu

modułu:


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student ma podstawową wiedzę na temat reklamy i jej typów K_W20 H1A_W10,

2. Student zna i rozumie pojęcie wizerunku, jego typy i sposoby K_W21 H1A_W10,

badania oraz świadomego kształtowania K_W09 H1A_W09,

Wiedza

K_W03 H1A_W07,

K_W22 H1A_W10,

3. Student wymienia i charakteryzuje typy wizerunków K_U17 H1A_U06,

4. Student wskazuje i charakteryzuje środki służące K_U18 H1A_U02,

kształtowaniu wizerunku K_U09

H1A_U04,

5. Student wskazuje przykłady nieuczciwych zachowań w H1A_U04,

K_U13

praktyce reklamowej H1A_U02,

Umiejętności

K_U15 H1A_U05,

H1A_U05,

K_U03

H1A_U04,

K_U08

H1A_U02,

H1A_U03,

H1A_U05,

6. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i rozumie K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne potrzebę rozwoju i doskonalenia się,

7. Student potrafi podjąć partnerski dialog, uzasadniać swoje

wybory i waloryzować dokonania innych



1. Podstwowe pojęcia z zakresu reklamy 6

2. Wizerunek - pojęcie, typy, elementy i metody badania wizerunku 4

3. Kształtowanie wizerunku - strategie 10

4. Studia przypadków 10



z sylabusa


* egzamin pisemny 1,2,3,4,5,6,7,

Forma i warunki E

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego

zaliczenia

Ocena końcowa - 100% oceny z egzaminu pisemnego


Białopiotrowicz G. (2009): Kreowanie wizerunku w biznesie i polityce. Warszawa

Budzyński W. (2002): Wizerunek firmy. Kreowanie zarządzanie, efekty. Warszawa


Bergh. Behrer M. (2012): Jak kreować marki, które pokocha pokolenie Y?. Warszawa







Inne 1




Kampanie reklamowe

15.3VIII04PI01_102




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15




Podstawowe cele przedmiotu to:

Cel przedmiotu / -zapoznanie z pracą agencji reklamowej,

modułu: -zapoznanie z etapami kampanii reklamowej,

-zapoznanie z najważniejszymi kampaniami reklamowymi,


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna i rozumie zasady funkcjonowania agencji K_W20 H1A_W10,

reklamowej K_W22 H1A_W10,

2. Student zna etapy pracy nad kampanią reklamową


3. Student zna wybrane przykłady kampanii reklamowych

4. Student zna potrzeby odbiorców usług reklamowych

5. Student wyszukuje z różnych źródeł informacje dotyczące K_U01 H1A_U01,

kampanii reklamowych K_U02 H1A_U04,

6. Student przygotowuje prezentację multimedialną na tematy

K_U03 H1A_U02,

związane z kampaniami reklamowymi, dobierając stosowne

metody, narzędzia i argumentację K_U05

H1A_U04,

H1A_U05,

K_U17


K_U18

H1A_U09,

H1A_U06,

K_U23

H1A_U02,

H1A_U04,

H1A_U09,

7. Student dostrzega potrzebę samorozwoju i pogłębiania K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne zdobytej wiedzy

K_K02 H1A_K02,

8. Student potrafi współpracować w grupie, przyjmując w niej

różne role



1. Praca agencji reklamowej 3

2. Etapy kampanii reklamowej 4

3. Studia przypadków 8

Metody kształcenia prezentacja multimedialna, praca z tekstem, dyskusja




1,2,3,4,5,6,6,8,


* prezentacje 1,2,3,4,5,7,7,8,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: aktywność merytoryczna na zajęciach i przygotowanie prezentacji

zaliczenia

Ocena z przedmiotu: średnia ważona ocen za aktywność (25%) i prezentację (75%).


Maison D., Wasilewski P. (2008): Propaganda dobrych serc, czyli pierwszy tom o reklamie społecznej. Kraków

Wasilewski P. (2007): Szlachetna propaganda dobroci, czyli drugi tom o reklamie społecznej. Kraków


Nowacki R. (2006): Reklama. Warszawa

Grzegorek A. (2010): Reklama. Warszawa


Liczba godzin









Obraz w reklamie

15.3VIII04PI01_100




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator dr Justyna Bucknall-Hołyńska



Celem zajęć jest zapoznanie studentów z szeroko pojętym obrazem w reklamie, głównie audiowizualnej,

który funkcjonuje na wiele różnych sposoby i pełni wielorakie funkcje, a następnie z estetyką obrazu

Cel przedmiotu / reklamowego i związanych z nią kategoriami.

Studenci, dzięki analizie wybranych obrazów reklamowych (od tych najpopularniejszych do najbardziej

modułu:

wyszukanych, pretendujących do miana dzieł sztuki) poznają m.in. sposoby ich funkcjonowania w

kontekście wielorakich kulturowych znaczeń i przemian medialnych, techniki tworzenia i

wykorzystywania odpowiednich środków wizualnego przekazu.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie funkcje obrazu w reklamie jako zjawisku K_W03 H1A_W07,

kulturowym K_W05 H1A_W10,

Wiedza

2. Zna odbiorców reklamy i wie, jakie obrazy mają dla nich K_W21 H1A_W10,

walory perswazyjne

3. Zdobywając informacje i korzystając ze wskazówek K_U23 H1A_U09,

nauczyciela, przygotowuje prezentację multimedialną K_U01 H1A_U01,

poświęconą obrazom w reklamie, umiejętnie argumentując

K_U03 H1A_U02,

K_U05 H1A_U05,

K_U17 H1A_U08,

H1A_U09,


K_K01 H1A_U02,

K_K03

H1A_U04,

H1A_K01,

K_K08

H1A_K02,

K_K09

H1A_K05,

H1A_K05,

4. Współdziała w grupie, przyjmując w niej różne role K_K02 H1A_K02,

Kompetencje społeczne 5. Ma świadomość swojej wiedzy

6. Podejmuje dialog z specjalistami, świadomy

odpowiedzialności za dziedzictwo kultury



1. Obraz w reklamie - wprowadzenie 2

2. Stare i nowe media jako nośniki reklamowe 4

3. Obraz w reklamie - znaczenie, funkcja 4

4. Estetyka obrazu reklamowego 4

5. Odbiorcy obrazów reklamowych 4

6. Obraz reklamowy w kulturze mediów 4

7. Obrazy reklamowe inspirowane malarstwem - analiza wybranych przykładów 4

8. Obrazy reklamowe inspirowane fotografią i filmem - analiza wybranych przykładów 4

Metody kształcenia analiza tekstów kultury z dyskusją, prezentacje multimedialne



* prezentacje

1,2,3,4,5,6,



Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z prezentacji

zaliczenia

Ocena końcowa: 100% oceny z prezentacji


red. M. Siwiec (2010): Wiedza o reklamie. Bielsko-Biała fragmenty

Albin K. (2000): Reklama. Przekaz. Odbiór. Interpretacja. Warszawa-Wrocław fragmenty

Drążek L. (2003): Estetyka reklamy. Warszawa fragmenty

Kisielewsk A. (2002): Nowoczesna technika a świat reklamy. Warszawa fragmenty


Kuśmierski S. (2000): Reklama jest sztuką. Warszawa fragmenty

Szwed-Kasperek M. (2000): Reklama - techniki skutecznej perswazji. Warszawa fragmenty


Liczba godzin










Komunikacja marketingowa

15.3VIII04PI01_92




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Przekazanie podstawowych wiadomości z zakresu komunikacji marketingowej

modułu:


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Student zna i rozumie specyfikę komunikacji marketingowej K_W21 H1A_W10,

Wiedza 2. Student zna i rozumie pojęcia dotyczące zagadnień K_W20 H1A_W07,

związanych z public relations, reklamą, sprzedażą osobistą, H1A_W10,

K_W22

promocją sprzedaży H1A_W10,

3. Student potrafi wskazać i opisać podstawowe instrumenty K_U15 H1A_U04,

komunikacji marketingowej K_U04 H1A_U02,

4. Student dobiera i waloryzuje przykłady działań

K_U14 H1A_U03,

marketingowych stosownie do potrzeb komunikacji H1A_U04,

Umiejętności marketingowej

K_U18

H1A_U08,

K_U13

H1A_U09,

H1A_U02,

H1A_U04,

H1A_U05,

Kompetencje społeczne 5. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i koniczności K_K01 H1A_K01,

jej pogłębiania i doskonalenia



1. Teorie komunikacji marketingowej 5

2. Instrumenty komunikacji marketingowej 5

3. Reklama jako narzędzie komunikacji marketingowej 5

4. Public relations i wizerunek firmy 5

5. Promocja sprzedaży jako narzędzie komunikacji marketingowej 5

6. Sprzedaż osobista jako narzędzie komunikacji marketingowej 5

Metody kształcenia Wykład z prezentacją multimedialną


z sylabusa


* kolokwium

1,2,3,4,5,

Forma i warunki ZO


zaliczenia

Ocena końcowa - 100% oceny z kolokwium


Czubała A. (red.) (2012): Podstawy marketingu. Warszawa

Blythe J. (2002): Komunikacja marketingowa. Warszawa


Sutherland J., Canwell D. (2008): Klucz do marketingu. Najważniejsze teorie, pojęcia, postaci. Warszawa









Psychologia reklamy

15.3VIII04PI01_94




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30




Cel przedmiotu / Przekazanie podstawowych wiadomości dotyczących zagadnień psychologii reklamy: psychologiczne

mechanizmy i reguły rządzące procesami poznawczymi i emocjonalnymi w percepcji reklamy i

modułu:

psychologiczne uwarunkowania skuteczności oddziaływania środków przekazu reklamowego.


EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna i rozumie podstawowe psychologiczne mechanizmy K_W22 H1A_W10,

rządzące procesami poznawczymi i emocjonalnymi człowieka w K_W16 H1A_W10,

procesie percepcji reklamy

Wiedza 2. Zna i rozumie rolę mediów we wzmacnianiu działań K_W21 H1A_W05,

H1A_W10,

reklamowych K_W03

3. Zna i rozumie metody analizy perswazyjności tekstów H1A_W07,

reklamowych

4. Identyfikuje i charakteryzuje procesy poznawcze i K_U03 H1A_U02,

emocjonalne zaangażowane w odbiór przekazu reklamowego K_U10

H1A_U04,

5. Analizuje, interpretuje i waloryzuje skuteczność H1A_U02,

K_U08

Umiejętności oddziaływania konkretnych przekazów reklamowych w H1A_U05,

zależności od charakteru wykorzystanych w nich środków K_U15 H1A_U02,

H1A_U04,

6. Jest świadomy poziomu swojej wiedzy K_K01 H1A_K01,

7. Odpowiednio określa priorytety służące realizacji stawianych K_K04 H1A_K03,

Kompetencje społeczne sobie zadań K_K08

H1A_K04,

8. Ma świadomość odpowiedzialnego i etycznego H1A_K05,

K_K09

wykorzystywania w tekstach reklamowych języka, literatury i H1A_K05,

elementów kultury



1. Reklama jako komunikacja perswazyjna 2

2. Psychologia komunikatu reklamowego 4

3. Procesy poznawcze: uwaga, postrzeganie i pamięć a reklama 4

4. Wpływ emocji na postrzeganie i skuteczność reklamy 4

5. Postawy konsumenta a reklama 4

6. Osobowościowe uwarunkowania percepcji reklamy 4

7. Etyczne ograniczenia reklamy 4

8. Psychologia wizualnej i werbalnej części przekazu reklamowego 4

Metody kształcenia wykład, prezentacja multimedialna


z sylabusa


* sprawdzian 1,2,3,4,5,6,7,8,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia: pozytywna ocena ze sprawdzianu

zaliczenia

Ocena końcowa - 100% oceny ze sprawdzianu


Doliński D. (2003): Psychologiczne mechanizmy reklamy. Gdańsk

Doliński D., Gamian-Wilk M. (2014): Przestrzenie manipulacji społecznej. Warszawa


Budzyński W. (2007): Reklama. Techniki skutecznej perswazji. Warszawa









Nazwa przedmiotu:

Wykład ogólnouczelniany z zakresu nauk społecznych Kod przedmiotu:




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 15

Koordynator dr Krzysztof Flasiński



Cel przedmiotu / Zaznajomienie studentów z przemianami mediów lokalnych regionalnych na terenie obecnego

modułu: województwa zachodniopomorskiego po 1989 r.

Wymagania wstępne: Ogólna orientacja we współczesnym polskim systemie medialnym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma podstawową wiedzę o typach mediów i ich funkcjach w K_W16 H1A_W10,

życiu społeczno-kulturowym (zwłaszcza z perspektywy

K_W22 H1A_W05,

Wiedza regionalnej i lokalnej) H1A_W10,

2. Ma wiedzę o potrzebach odbiorców mediów regionalnych i

lokalnych

3. Ma umiejętność badawcze: formułuje problem, dobiera K_U18 H1A_U02,

narzędzia i metody badawcze, przygotowuje pracę, stosując

K_U17 H1A_U04,

merytoryczną argumentację H1A_U06,

4. Potrafi znaleźć, dokonać krytycznej oceny i odpowiednio K_U01 H1A_U01,

wykorzystać różne informacje(dla własnych celów badawczych

K_U13 H1A_U05,

wyrażających się w przygotowaniu eseju zaliczeniowego)


H1A_U03,

5. Przygotowuje pracę pisemną poprawną pod względem K_U20 H1A_U08,

gatunkowym, językowym i stylistycznym K_U21

H1A_U09,

H1A_U08,

K_U22

H1A_U08,

6. Potrafi podjąć partnerski dialog ze świadomością swojej K_K01 H1A_K01,

wiedzy oraz konieczności jej pogłębiania K_K03 H1A_K02,


7. Ma świadomość wagi mediów i ich roli w upowszechnianiu K_K05 H1A_K05,

wzorców języka, literatury i kultury jako dobra narodowego



1. Media w Szczecinie i województwie przed 1989 r. 2

2. Prasa regionalna i lokalna 2

3. Rozgłośnie radiowe publiczne i komercyjne 2

4. Stacje telewizycjne na terenie województwa 2

5. Zjawisko prasy bezpłatnej 4

6. Nowe media - alternatywa czy dopełnienie mediów tradycyjnych 2

7. Wnioski z esejów studentów 1

Metody kształcenia Wykład ze szczególnym naciskiem na studia przypadków i odniesieniami do współczesnych przykładów.


z sylabusa


* praca pisemna/esej/recenzja 1,2,3,4,5,6,7,

Forma i warunki ZO

Warunki zaliczenia - pozytywna ocena z pracy pisemnej

zaliczenia

Ocena końcowa - 100% oceny za pracę pisemną


Kania J., Cieślak R. (2011): Media lokalne w Szczecinie. Raport z badań mediów lokalnych w szczecinie w roku 2011.

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Michalczyk S. (2000): Media lokalne w systemie komunikowania. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego


Kania J. (2008): Media Masowe w oddziaływaniu na rozwój regionu. Wydawnictwo Pedagogium OR TWP

Kowalczyk R. (2008): Media lokalne w Polsce. Prasa - Radio - Telewizja - Internet. Contact


Liczba godzin








Nazwa przedmiotu:

Moduł do wyboru: Kształcenie nauczycielskie Kod przedmiotu:

przedmioty w module: Konwersatoria z zakresu nauczania literatury i języka

05.1VIII04AI01_114

polskiego

(PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE)


Nazwa kierunku:

Filologia polska




2, 3 / 3, 6 obowiązkowy polski


Wymiar zajęć: 30




Studenci zostaną zapoznani z tekstami kultury wskazanymi przez podstawę programową na II, III i IV

Cel przedmiotu / etapie edukacji polonistycznej. Nabędą umiejętność przygotowania uczniów do analizy i interpretacji

modułu: oraz samodzielnego prowadzenia lekcji wykorzystujących złożony repertuar tekstów kultury. Ponadto

poznają zasady przygotowania wychowanków do aktywnego uczestnictwa w kulturze współczesnej.

Wymagania wstępne: podstawowa wiedza z zakresu historii literatury i wok oraz edukacji polonistycznej

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Ma wiedzę o związkach współczesnej literatury i kultury K_W12 H1A_W05,

polskiej z tradycją literacką i kulturową, ukierunkowaną na H1A_W10,

zastosowanie w edukacji polonistycznej

2. Ma podstawową wiedzę dotyczącą procesów komunikowania K_W09 H1A_W09,

interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń; K_W20 H1A_W10,

odnosi ją do działalności pedagogicznej (wychowawczej i

Wiedza dydaktycznej)

K_W02 H1A_W02,

K_W21 H1A_W10,

3. Ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności K_W20 H1A_W07,

pedagogicznej (uczniach, rodzicach, nauczycielach) oraz o K_W22

H1A_W10,

specyfice funkcjonowania dzieci i młodzieży w kontekście H1A_W10,

prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych

4. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i K_U01 H1A_U01,

użytkować informacje, szczególnie dotyczące kultury, literatury

i języka, pochodzące z mediów tradycyjnych i elektronicznych w

pracy nauczyciela polonisty

5. potrafi funkcjonalnie wykorzystać wiedzę z zakresu nauki o K_U15 H1A_U04,

literaturze, języku i kulturze w procesie edukacyjnym K_U02 H1A_U04,

K_U06 H1A_U03,

Umiejętności

K_U17 H1A_U05,

H1A_U06,

K_U04

H1A_U02,

K_U03

H1A_U03,

H1A_U02,

6. potrafi dokonać interpretacji i krytycznej analizy K_U18 H1A_U02,

różnorodnych tekstów kultury K_U06 H1A_U03,

H1A_U05,


rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i

rozwoju osobistego; dokonuje samooceny własnych kompetencji

Kompetencje społeczne i doskonali umiejętności w trakcie prowadzenia działalności

praktycznej

8. odpowiedzialnie i przygotowuje się do swojej pracy, K_K07 H1A_K04,

projektuje i wykonuje działania dydaktyczne i wychowawcze



1. Kulturoznawczy wymiar edukacji polonistycznej. 2

2. Dzieło sztuki na lekcjach języka polskiego (malarstwo, rzeźba, fotografia). 6

3. Sztuka teatru w edukacji polonistycznej. Współpraca polonisty z teatrem. 4

4. Muzyka 4

5. Edukacja filmowa w szkole. Edukacja dla filmu i dla literatury 4

6. Kultura popularna jako nowy obszar edukacji kulturalnej. Telewizyjne wzory kultury ( programy rozrywkowe, 4

edukacyjne, rozrywkowe).

7. Komiks. 4

8. Plakat (filmowy, teatralny, propagandowy). 2

Metody kształcenia analiza tekstów z dyskusją, prezentacje multimedialne, praca w grupach, ćwiczenia warsztatowe




1,2,3,4,5,6,



Forma i warunki ZO: warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z pracy pisemnej. Pod uwagę

będzie brana także aktywność na zajęciach - udział w dyskusji na podstawie przeczytanych lektur. Ocena

zaliczenia

końcowa: 30% aktywność na zajęciach, 70% ocena z pracy pisemnej.


Janus-Sitarz A., red. (2004): Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury. Universitas

Plisiecki J., red. (1997): Sztuka, nauczyciel, uczeń. Wyd. Uniwersytetu M. Curie - Skłodowskiej

Bortnowski S. (2003): Zdziwienia polonistyczne, czyli o sztuce na lekcjach polskiego. Stentor

Gomóła A., Dutka E., red. (2007): Wiedza o kulturze w szkole. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego


Szyłak J. (1999): Komiks w kulturze ikonicznej XX wieku. Wstęp do poetyki komiksu. Gdańsk

Jakubowski W. (2006): Edukacja w świecie kultury popularnej. Oficyna Wydawnicza

Myrdzik B., red. (2003): Od teatru żaków do Internetu. O edukacji humanistycznej w szkole.. Wyd. Uniwersytetu M. Curie -

Skłodowskiej










Kultura śródziemnomorska - przepisywanie tradycji

09.5VIII04AI01_115




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 30

Koordynator prof. US Dariusz Śnieżko



Cel przedmiotu / Uświadomienie związków kultury europejskiej z jej źródłami grecko-rzymskimi oraz Biblią.

modułu:

Znajomość historii, filozofii i literatury starożytnej w zakresie przewidzianym przez programy nauczania

obowiązujące w szkole średniej. Przedmioty semestru zimowego: Historia filozofii, Wiedza o kulturze,

Wymagania wstępne: Język łaciński, HLP - średniowiecze, renesans, barok.

Umiejętność samodzielnej pracy z literaturą przedmiotu.

Zdolność do komunikowania swojej wiedzy i współpracy/dyskusji z grupą i prowadzącym zajęcia.

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna wybrane kanoniczne teksty antyczne i fragmenty Biblii, K_W13 H1A_W03,

a także ich konteksty kulturowe oraz odniesienia do literatury H1A_W04,

europejskiej.

Wiedza 2. Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji K_W03 H1A_W07,

tekstów kultury biblijnej i antycznej.

3. Ma podstawową wiedzę o związkach nowożytnej literatury i K_W12 H1A_W05,

kultury polskiej z tradycją literacką i kulturową. H1A_W10,

Umiejętności 4. Identyfikuje, analizuje i interpretuje obecne w tekstach K_U11 H1A_U05,

kultury odwołania do tradycji antycznej i biblijnej.

5. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę K_K01 H1A_K01,

Kompetencje społeczne uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze

przez całe życie.



1. Pojęcie tradycji 2

2. Mitologia grecka i rzymska - podstawowe odmiany mitów i cykle mityczne 2

3. Filozofia starożytna i nawiązania do niej w literaturze współczesnej 2

4. Historia starożytna i jej refleksy w literaturze 2

5. Teatr grecki i jego nowożytne transformacje 2

6. Biblia w literaturze polskiej 4

7. Klasycyzm i romantyzm. Nurty apolliński i dionizyjski w sztuce europejskiej 2

8. Motywy antyczne w poezji staropolskiej (J. Kochanowski, M.K. Sarbiewski) 2

9. Motywy antyczne w poezji współczesnej (J. Iwaszkiewicz, Z. Herbert, J.M. Rymkiewicz) 4

10. Stylizacje antyczne - heksametr polski 2

11. Gatunki i poetyki o proweniencji antycznej 2

12. Inspiracje starożytną sztuką plastyczną grecką i rzymską w poezji polskiej 2

13. 2

Metody kształcenia konwersatorium





* kolokwium 2,1,3,4,

ZO

Forma i warunki Warunki zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium, i merytorycznej aktywności na zajęciach

zaliczenia Ocena końcowa (ocena koordynatora): średnia arytmetyczna ocen z kolokwium i merytorycznej

aktywności na zajęciach.


Armstrong K. (2005): Krótka historia mitu. Znak

Auerbach E. (2004): Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu. Prószyński i S-ka 29-48

Świderkówna A. (1996): Rozmowy o Biblii. PWN 27-38, 55-68,229-255

Głowiński M. (1994): Mity przebrane. Wydawnictwo Literackie 55-83

Frye N. (1998): Wielki kod. Biblia i literatura. Wydawnictwo Homini 27-37, 62-79, 174-198


Kalinowska M, Paprocka-Podlasiak B. (red) (2003): Antyk romantyków - model europejski i wariant polski. Wydaw. UMK

Kuncewicz P. (1988): Antyk zmęczonej Europy. Nasza Księgarnia

Streeter M. (2007): Śródziemnomorska kolebka kultury europejskiej. PWN

Starnawski J. (2010): Antyk wciąż żywy. Wydaw. Nauk. UŁ








Inne 8




Praktyka zawodowa

09.5VIII04AI01_116




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 140




Cel przedmiotu / Celem praktyki jest kształtowanie kompetencji edytorsko-wydawniczych studentów przygotowujących się do pracy w

modułu: instytucjach edukacji, kultury i mediów prowadzących taką działalność.

Wymagania wstępne: Student/ka powinien/powinna mieć podstawową wiedzę z zakresu literaturoznawstwa, językoznawstwa, nauk

pomocniczych

EFEKTY KSZTAŁCENIA



1. Zna na poziomie podstawowym zasady funkcjonowania K_W20 H1A_W10,

instytucji prowadzącej działalność edytorsko-wydawniczą, a w

szczególności zna jej strukturę organizacyjną, zasady

komunikacji w sprawach profesjonalnych, cele i zadania

instytucji oraz ścieżki awansu zawodowego

Wiedza 2. Zna podstawowych uczestników i odbiorców działań K_W22 H1A_W10,

instytucji edytorsko-wydawniczej oraz właściwie identyfikuje

ich potrzeby i oczekiwania

3. Zna zasady i metody wykonywania podstawowych zadań K_W21 H1A_W10,

edytorsko-wydawniczych z uwzględnieniem wypracowanych w K_W08 H1A_W04, H1A_W05, H1A_W07,

danej instytucji procedur, reguł etyki zawodowej, dobrych

praktyk oraz ze świadomością wagi problematyki równościowej

4. Identyfikuje i analizuje podstawowe zadania instytucji K_U18 H1A_U02,

edytorsko-wydawniczej oraz dobiera stosowne do ich realizacji

formy wypowiedzi, metody i narzędzia

5. Samodzielnie planuje i realizuje pod kontrolą opiekuna K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

prowadzącego praktyk zawodowych powierzone mu zadania o

charakterze edytorsko-wydawniczym

6. Wykonując powierzone zadania o charakterze edytorsko- K_U01 H1A_U01,

wydawniczym potrafi wyszukać i właściwie spożytkować

stosowne informacje, zwłaszcza dotyczące kultury, literatury

lub języka

7. Stosuje w praktyce edytorsko-wydawniczej odpowiednio K_U16 H1A_U04,

dobrane do potrzeb różnych grup odbiorców metody opisu i

promowania tekstów kultury, zwłaszcza tekstów literatury

pięknej

8. Dobiera stosowne metody i narzędzia do wykonywania zadań K_U09 H1A_U04,

o charakterze edytorsko-wydawniczym, uwzględniając przy ich K_U15 H1A_U04,

Umiejętności wykonywaniu wypracowane przez instytucję procedury, dobre

praktyki oraz strategie równościowe K_U13 H1A_U05,

9. Wspólnie z opiekunem prowadzącym praktyk zawodowych K_U15 H1A_U04,

krytycznie analizuje wykonywane przez siebie prace o K_U17 H1A_U06,

charakterze edytorsko-wydawniczym

10. Kreatywnie wykorzystuje wiedzę i umiejętności z zakresu K_U02 H1A_U04,

literaturoznawstwa i językoznawstwa dla realizowania typowych K_U15 H1A_U04,

zadań edytorsko-wydawniczych

11. Komunikuje się z uczestnikami i odbiorcami działań K_U19 H1A_U07,

instytucji edytorsko-wydawniczej, wykorzystując różne formy K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

wypowiedzi oraz różne kanały i techniki komunikacyjne

K_U22 H1A_U08,

K_U23 H1A_U09,

12. Pod nadzorem opiekuna prowadzącego praktyki zawodowe K_K02 H1A_K02,

kreatywnie współdziała w grupie w różnych powierzonych mu K_K11 H1A_K02, H1A_K04,

rolach, kierując się zasadami etyki zawodowej i strategii

równościowych

13. Pod kierunkiem opiekuna prowadzącego praktyk K_K01 H1A_K01,

zawodowych planuje, realizuje i krytycznie analizuje własną K_K07 H1A_K04,

aktywność o charakterze edytorsko-wydawniczym

K_K06 H1A_K04,


14. Ma świadomość, że odpowiedzialne i rzetelne wykonywanie K_K08 H1A_K05,

zadań o charakterze edytorsko-wydawniczym służy pomnażaniu K_K10 H1A_K06,

i zachowaniu dziedzictwa kulturowego

K_K05 H1A_K05,

15. Korzystając ze wskazówek opiekuna prowadzącego praktyk K_K03 H1A_K02,

zawodowych i pod jego nadzorem, komunikuje się w zakresie

spraw profesjonalnych z pracownikami i interesariuszami

instytucji edytorsko-wydawniczej



1. Poznanie specyfiki wybranej instytucji w perspektywie pełnionych przez nią zadań społecznych i kulturowych oraz 30

jako instytucji pracy

2. Uczestnictwo w różnych formach aktywności i relacji w ramach zadań pracowników wybranej instytucji 40

3. Współdziałanie z opiekunem praktyk w zakresie realizowania poszczególnych zadań w zakresie aktywności 40

edytorsko-wydawniczej

4. Analiza i interpretacja doświadczeń zdobywanych w trakcie praktyki zawodowej 30

Metody kształcenia Ćwiczenia warsztatowe


Metody weryfikacji


1,2,10,9,8,7,6,5,4,3,11,


* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację) 12,3,14,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,15,

Forma i warunki ZO

zaliczenia Na podstawie opinii w dzienniku praktyk




Liczba godzin




Inne 2




Praktyka zawodowa

09.1VIII04AI01_117




Nazwa kierunku:

Filologia polska




3 / 6 fakultatywny polski


Wymiar zajęć: 140




Cel przedmiotu / Celem praktyki jest kształtowanie kompetencji krytycznoliterackich studentów przygotowujących się do pracy w

modułu: instytucjach edukacji, kultury i mediów.

Student/ka powinien/powinna znać funkcje, znaczenia i realizacje współczesnych wypowiedzi krytycznoliterackich i

Wymagania wstępne: publicystycznych o tematyce kulturalnej oraz posiadać wiedzę na temat funkcjonowania wybranych instytucji kultury,

edukacji i mediów.

EFEKTY KSZTAŁCENIA




instytucji prowadzącej działalność krytycznoliteracką, a w




2. Zna podstawowych uczestników i odbiorców działań K_W22 H1A_W10,

Wiedza krytycznoliterackich oraz właściwie identyfikuje ich potrzeby i

oczekiwania

3. Zna zasady i metody wykonywania podstawowych zadań o K_W21 H1A_W10,

charakterze krytycznoliterackim z uwzględnieniem K_W08 H1A_W04, H1A_W05, H1A_W07,

wypracowanych w instytucji prowadzącej taką działalność

procedur, reguł etyki zawodowej, dobrych praktyk oraz ze

świadomością wagi problematyki równościowej


ukierunkowanej m.in. na działalność krytycznoliteracką oraz

dobiera stosowne do ich realizacji formy wypowiedzi, metody i

narzędzia

5. Samodzielnie planuje i realizuje pod kontrolą opiekuna K_U14 H1A_U04, H1A_U08, H1A_U09,

prowadzącego praktyk zawodowych powierzone mu zadania o

charakterze krytycznoliterackim

6. Wykonując powierzone zadania o charakterze K_U01 H1A_U01,

krytycznoliterackim, potrafi wyszukać i właściwie spożytkować

stosowne informacje, zwłaszcza dotyczące kultury, literatury

lub języka

7. Stosuje w praktyce krytycznoliterackiej odpowiednio dobrane K_U16 H1A_U04,

do potrzeb różnych grup odbiorców formy wypowiedzi oraz K_U09 H1A_U04, H1A_U02, H1A_U05,

metody opisu i promowania tekstów kultury, zwłaszcza tekstów

literatury pięknej


o charakterze krytycznoliterackim, uwzględniając przy ich K_U15 H1A_U04,

wykonywaniu wypracowane przez instytucję procedury, dobre



obiektywnie analizuje i waloryzuje wykonywane przez siebie K_U17 H1A_U06,

prace o charakterze krytycznoliterackim


K_U16 H1A_U04,



zadań krytycznoliterackich


instytucji prowadzącej działalność o charakterze K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

krytycznoliterackim, wykorzystując różne formy wypowiedzi

oraz różne kanały i techniki komunikacyjne

12. Przygotowując wypowiedzi o charakterze K_U22 H1A_U08,

krytycznoliterackim, uwzględnia obserwacje z zakresu recepcji K_U23 H1A_U09,

literatury i krytyki

K_U21 H1A_U08,

K_U19 H1A_U07,

K_U12 H1A_U05,

13. Merytorycznie uzasadnia opinie wyrażane w wypowiedziach K_U17 H1A_U06,

o charakterze krytycznoliterackim, dotyczące zwłaszcza

waloryzacji twórczości literackiej i krytycznej

14. Przygotowuje typowe dla działalności krytycznoliterackiej K_U22 H1A_U08,

wypowiedzi pisemne i ustne K_U23 H1A_U09,




równościowych



aktywność o charakterze krytycznoliterackim

K_K06 H1A_K04,

K_K04 H1A_K03,



zadań o charakterze krytycznoliterackim służy pomnażaniu i K_K10 H1A_K06,

zachowaniu dziedzictwa kulturowego

K_K05 H1A_K03,




instytucji prowadzącej działalność o charakterze

krytycznoliterackim




jako instytucji pracy.

2. Uczestnictwo w różnych formach aktywności i relacji w ramach zadań pracowników wybranej instytucji. 40


krytycznoliterackiej.

4. Analiza i interpretacja doświadczeń zdobywanych w trakcie praktyki szkolnej. 30

Metody kształcenia Ćwiczenia warsztatowe, obserwacja, praca z tekstem, dyskusja


Metody weryfikacji


1,2,13,12,11,10,9,8,7,6,5,4,3,14,



Forma i warunki ZO

zaliczenia Na podstawie opinii w dzienniku praktyk




Liczba godzin




Inne 2




Praktyka zawodowa

09.1VIII04AI01_118




Nazwa kierunku:

Filologia polska






Wymiar zajęć: 140




Cel przedmiotu / Celem praktyki zawodowej jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy w bibliotece.

modułu:

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza i umiejętności w zakresie księgoznawstwa, w tym szczególnie bibliotekoznawstwa.

EFEKTY KSZTAŁCENIA


efektów dla programu obszaru


instytucji prowadzącej działalność bibliotekarską lub

bibliologiczną, a w szczególności zna jej strukturę

organizacyjną, zasady komunikacji w sprawach

profesjonalnych, cele i zadania instytucji oraz ścieżki awansu

zawodowego


instytucji bibliotekarskiej lub bibliologicznej oraz właściwie

identyfikuje ich potrzeby i oczekiwania

3. Zna zasady i metody wykonywania podstawowych zadań o K_W21 H1A_W10,

charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym z K_W08 H1A_W04, H1A_W05,

uwzględnieniem wypracowanych w danej instytucji procedur,

reguł etyki zawodowej, dobrych praktyk oraz ze świadomością H1A_W07,

wagi problematyki równościowej


prowadzącej działalność bibliotekarską lub bibliologiczną oraz


narzędzia

5. Samodzielnie planuje i realizuje pod kontrolą opiekuna K_U14 H1A_U04, H1A_U08,

prowadzącego praktyk zawodowych powierzone mu zadania o H1A_U09,

charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym

6. Wykonując powierzone zadania o charakterze K_U01 H1A_U01,

bibliotekarskim lub bibliologicznym, potrafi wyszukać i

właściwie spożytkować stosowne informacje, zwłaszcza

dotyczące kultury, literatury lub języka

7. Stosuje w praktyce bibliotekarskiej lub bibliologicznej K_U16 H1A_U04,

odpowiednio dobrane do potrzeb różnych grup odbiorców

metody opisu i promowania tekstów kultury, zwłaszcza tekstów

literatury pięknej


o charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym, K_U15 H1A_U04,

Umiejętności uwzględniając przy ich wykonywaniu wypracowane przez

instytucję procedury, dobre praktyki oraz strategie K_U13 H1A_U05,

równościowe


krytycznie analizuje wykonywane przez siebie prace o K_U17 H1A_U06,

charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym



zadań bibliotekarskich lub bibliologicznych


instytucji prowadzącej działalność bibliotekarską lub K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

bibliologiczną, wykorzystując różne formy wypowiedzi oraz

różne kanały i techniki komunikacyjne K_U22 H1A_U08,

K_U23 H1A_U09,




równościowych



aktywność o charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym

K_K07 H1A_K04,



zadań o charakterze bibliotekarskim lub bibliologicznym służy K_K10 H1A_K06,

pomnażaniu i zachowaniu dziedzictwa kulturowego




instytucji prowadzącej działalność bibliotekarską lub

bibliologiczną







bibliologicznej


Metody kształcenia dyskusja, praca z różnymi materiałami, obserwacja



* opinie w dzienniku praktyk 1,2,10,9,8,7,6,5,4,3,11,



Forma i warunki ZO

zaliczenia na podstawie opinii w dzienniku praktyk




Liczba godzin




Inne 2




Praktyka zawodowa

09.1VIII04AI01_119




Nazwa kierunku:

Filologia polska




3 / 6 fakultatywny polski


Wymiar zajęć: 140




Cel przedmiotu / Celem praktyk zawodowych jest zapoznanie studentów z pracą różnych instytucji kultury, nauki, użyteczności

modułu: publicznej itd. prowadzących działalność reklamową i promocyjną

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza i umiejętności w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa

EFEKTY KSZTAŁCENIA




instytucji prowadzącej działalność promocyjno-reklamową, a w





instytucji o charakterze promocyjno-reklamowym oraz

właściwie identyfikuje ich potrzeby i oczekiwania


promocyjno-reklamowych z uwzględnieniem wypracowanych w

K_W08 H1A_W04, H1A_W05,

danej instytucji procedur, reguł etyki zawodowej, dobrych

praktyk oraz ze świadomością wagi problematyki równościowej H1A_W07,


promocyjno-reklamowej oraz dobiera stosowne do ich realizacji

formy wypowiedzi, metody i narzędzia



charakterze promocyjno-reklamowym

6. Wykonując powierzone zadania o charakterze promocyjno- K_U01 H1A_U01,

reklamowym, potrafi wyszukać i właściwie spożytkować

stosowne informacje, zwłaszcza dotyczące mediów, kultury,

literatury lub języka

7. Stosuje w praktyce promocyjno-reklamowej odpowiednio K_U16 H1A_U04,



pięknej

Umiejętności 8. Dobiera stosowne metody i narzędzia do wykonywania zadań K_U09 H1A_U04,

o charakterze promocyjno-reklamowym, uwzględniając przy ich

K_U15 H1A_U04,

wykonywaniu wypracowane przez instytucję procedury, dobre




zadań informacyjno-promocyjnych


instytucji prowadzącej działalność reklamową, wykorzystując K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

różne formy wypowiedzi oraz różne kanały i techniki

komunikacyjne

11. Przygotowuje typowe dla działalności promocyjno- K_U22 H1A_U08,

reklamowej wypowiedzi pisemne i ustne o charakterze K_U23 H1A_U09,

informacyjnym i perswazyjnym




równościowych



aktywność o charakterze promocyjno-reklamowym

K_K06 H1A_K04,



zadań o charakterze informacyjnym i promocyjno-reklamowym K_K10 H1A_K06,

służy zachowaniu i pomnażaniu dziedzictwa kulturowego




instytucji świadczącej usługi w zakresie promocji i reklamy







reklamowej


dyskusja,

Metody kształcenia praca z różnymi materiałami,

obserwacja






Forma i warunki ZO

zaliczenia na podstawie opinii w dzienniku praktyk


zostanie podana na pierwszym spotkaniu.


zostanie podana na pierwszym spotkaniu.


Liczba godzin




Inne 2




Praktyka zawodowa

09.1VIII04AI01_120




Nazwa kierunku:

Filologia polska


pierwszego stopnia, stacjonarne ogólnoakademicki komunikacja medialna i public relations,




Wymiar zajęć: 140




Cel przedmiotu / Celem praktyk zawodowych jest zapoznanie studentów z pracą różnych instytucji kultury, nauki,

modułu: użyteczności publicznej itd. prowadzących działania w zakresie komunikacji medialnej i public relations

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza i umiejętności w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa

EFEKTY KSZTAŁCENIA




instytucji prowadzącej działalność medialną i/lub public

relations, a w szczególności zna jej strukturę organizacyjną,

zasady komunikacji w sprawach profesjonalnych, cele i zadania


2. Zna podstawowych uczestników i odbiorców działań K_W22 H1A_W10,

Wiedza instytucji prowadzącej działalność medialną i/lub public

relations oraz właściwie identyfikuje ich potrzeby i oczekiwania


informacyjno-promocyjnym z uwzględnieniem wypracowanych K_W08 H1A_W04, H1A_W05,

w danej instytucji procedur, reguł etyki zawodowej, dobrych

praktyk oraz ze świadomością wagi problematyki równościowej H1A_W07,


prowadzącej działalność medialną i/lub public relations oraz


narzędzia



charakterze informacyjno-promocyjnym

6. Wykonując powierzone zadania o charakterze informacyjno- K_U01 H1A_U01,

promocyjnym, potrafi wyszukać i właściwie spożytkować

stosowne informacje, zwłaszcza dotyczące mediów, kultury,

literatury lub języka

7. Stosuje w praktyce informacyjno-promocyjnej odpowiednio K_U16 H1A_U04,



pięknej

Umiejętności 8. Dobiera stosowne metody i narzędzia do wykonywania zadań K_U15 H1A_U04,

o charakterze informacyjno-promocyjnym, uwzględniając przy K_U13 H1A_U05,

ich wykonywaniu wypracowane przez instytucję procedury,

dobre praktyki oraz strategie równościowe K_U09 H1A_U04, H1A_U02,

H1A_U05,



zadań informacyjno-promocyjnych


instytucji prowadzącej działalność medialną i/lub public K_U20 H1A_U08, H1A_U09,

relations, wykorzystując różne formy wypowiedzi oraz różne

kanały i techniki komunikacyjne

11. Przygotowuje typowe dla instytucji prowadzącej działalność K_U22 H1A_U08,

medialną i/lub public relations wypowiedzi pisemne i ustne o K_U23 H1A_U09,

charakterze informacyjnym i perswazyjnym




równościowych



aktywność o charakterze informacyjno-promocyjnym

K_K06 H1A_K04,

K_K04 H1A_K03,



zadań o charakterze informacyjno-promocyjnym służy K_K10 H1A_K06,

pomnażaniu i zachowaniu dziedzictwa kulturowego

K_K09 H1A_K05,




instytucji prowadzącej działalność medialną i/lub public

relations







medialnej i promocyjnej


Metody kształcenia Dyskusja, praca z różnymi materiałami, obserwacja






Forma i warunki ZO

zaliczenia Na podstawie opinii w dzienniku praktyk.




Liczba godzin







PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE 15.3VIII04PI01 101 Wydział...

Documents

Transcript of PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE 15.3VIII04PI01 101 Wydział...