Projekt ustawy o Straży Kolejowej

USTAWAz dnia…………………2007 r.

o Straży Kolejowej1

Rozdział 1

1 ) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, usta-wę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, usta-wę z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, ustawę z dnia 26 czerw-ca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ustawę z dnia 21 marca 1985 r. o drogach pu-blicznych, ustawę z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych, ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku do-chodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, ustawę z dnia 16 października 1992 r. o or-derach i odznaczeniach, ustawę z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich rodzin, ustawę z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, ustawę z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pra-cowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Ko-deks postępowania karnego, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpie-czeństwie imprez masowych, z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, usta-wę z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, usta-wę z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustawę z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych, ustawę z dnia 7 maja 1999 r. o odpo -wiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Pań-stwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agen-cji Wywiadu, ustawę z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, ustawę z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe”, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicz-nym, ustawę z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, ustawę z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żan-darmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agen-cji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bez-pieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o materia-łach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytu-cjach rynku pracy, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-nych ze środków publicznych, ustawę z dnia 20 maja 2005 r. o zapomodze pieniężnej dla niektó-rych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przed-emerytalny oraz ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym.

1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Tworzy się Straż Kolejową, zwaną dalej „SK”, umundurowaną i uzbrojoną formację, przeznaczoną do ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych, podporządkowaną ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

2. Nazwa „Straż Kolejowa”, jej skrót „SK” oraz znak graficzny Straży Kolejowej przysługują wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku graficznego SK, uwzględniając w nim wizerunek orła białego ustalony dla godła państwowego oraz ustalając kolorystykę tego znaku, w celu wyróżnienia funkcjonariuszy SK jako państwowej służby publicznej oraz zapewnienia identyfikacji grupowej.

Art. 2.

1. Do zadań SK należy:

1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;

2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;

3) inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie przestępstwom i wykroczeniom oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z państwowymi organami powołanymi do ścigania przestępstw i wykroczeń oraz organami jednostek samorządu terytorialnego;

4) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;

5) współdziałanie z formacjami ochronnymi wykonującymi ochronę osób lub mienia na obszarze kolejowym.

2. Do zadań SK, w zakresie właściwości określonej w ust. 1, należy rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie:

1) przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu, określonych w art. 157, art. 158 § 1, art. 160 i art. 162, przestępstw przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu, określonych w art. 163 § 1 i 2, art. 164 i art. 172, przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, określonych w art. 174, art. 177, art. 178a i art. 180, przestępstw przeciwko wolności, określonych w art. 190, art. 191 i art. 193, przestępstw przeciwko czci i nietykalności cielesnej, określonych w art. 212, art. 216 i art. 217, przestępstw przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, określonych w art. 222, art. 223, art. 226 i art. 227, przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu, określonego w art. 254 § 1, przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów, określonych w art. 270, art. 275 i art. 276, przestępstw przeciwko mieniu, określonych w art. 278 § 1, art. 279 § 1, art. 280, art.

2

281, art. 284 § 1, art. 288 § 1 i 2, art. 291 i art. 292 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.2)),

2) wykroczeń przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, określonych w art. 51, art. 54, art. 58 i art. 63a, wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia, określonych w art. 71-77, art. 79 i art. 83, wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, określonych w art. 85 § 1, art. 89, art. 92 i art. 99 § 2, wykroczenia przeciwko osobie, określonego w art. 104, wykroczeń przeciwko mieniu, określonych w art. 119, art. 124 i art. 126, wykroczeń przeciwko obyczajności publicznej, określonych w art. 140 i 141, wykroczeń przeciwko urządzeniom użytku publicznego, określonych w art. 143-145 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756)

- oraz ściganie ich sprawców.

3. SK może wykonywać swoje zadania poza obszarem kolejowym w następujących przypadkach:

1) bezpośredniego pościgu za osobą, w stosunku do której istnieje podejrzenie popełnienia czynu zabronionego prawem na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;

2) konieczności doprowadzenia osoby zatrzymanej na obszarze kolejowym do jednostki Policji lub innego organu powołanego do ścigania przestępstw i wykroczeń, usytuowanych poza obszarem kolejowym;

3) wykonywania ochrony przewozów mienia kolejowego lub mienia powierzonego kolei, w tym wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych;

4) sprawowania ochrony budynków, obiektów zarządców infrastruktury kolejowej i przewoźników kolejowych;

5) przeprowadzania w punktach zbierania odpadów metali kontroli w zakresie pochodzenia metali z infrastruktury kolejowej;

6) w razie konieczności prowadzenia czynności wyjaśniających i czynności w postępowaniach przygotowawczych.

Art. 3.

1. Organy administracji rządowej, organy jednostek samorządu terytorialnego oraz instytucje państwowe są zobowiązane, w zakresie swego działania, do współpracy z SK, a w szczególności udzielania pomocy w realizacji zadań SK.

2. SK współpracuje z formacjami ochronnymi innych państw, które zapewniają ochronę transportu kolejowego, i z innymi międzynarodowymi organizacjami.

2 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 589.

3

Rozdział 2

Organizacja Straży Kolejowej

Art. 4.

1. SK kieruje Komendant Główny Straży Kolejowej, zwany dalej „Komendantem Głównym SK”.

2. Komendant Główny SK jest organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

3. Komendanta Głównego SK powołuje spośród funkcjonariuszy SK, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4. Zastępców Komendanta Głównego SK, w liczbie nie większej niż 2, powołuje spośród funkcjonariuszy i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego SK.

5. Komendant Główny SK jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy oraz pracowników zatrudnionych w strukturach SK.

6. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego SK minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego Komendanta, powierza pełnienie jego obowiązków na okres nie dłuższy niż 3 miesiące jednemu z jego zastępców.

7. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego SK minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego Komendanta Głównego SK, nie dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy, powierza pełnienie jego obowiązków jednemu z jego zastępców.

Art. 5.

1. Komendantem Głównym SK lub zastępcą Komendanta Głównego SK może być osoba, która:

1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;

2) posiada nieposzlakowaną opinię;

3) nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

4) korzysta z pełni praw publicznych;

5) posiada wyższe wykształcenie;

6) daje rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

2. Funkcji Komendanta Głównego SK lub zastępcy Komendanta Głównego SK nie można łączyć z inną funkcją publiczną.

3. Komendant Główny SK lub zastępca Komendanta Głównego SK nie może pozostawać w stosunku pracy z innym pracodawcą oraz podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.

4

4. Komendant Główny SK lub zastępca Komendanta Głównego SK nie może być członkiem partii politycznej ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz.

Art. 6.

1. Do zakresu działania Komendanta Głównego SK należy w szczególności:

1) kierowanie prowadzonymi przez SK działaniami w zakresie ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia, bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;

2) analizowanie zagrożeń bezpieczeństwa na obszarze kolejowym;

3) nadawanie regulaminów organizacyjnych podległym Komendzie Głównej Straży Kolejowej terenowym jednostkom SK;

4) organizowanie i określanie zasad szkolenia zawodowego funkcjonariuszy oraz pracowników SK;

5) sprawowanie nadzoru nad terenowymi organami SK oraz nad ośrodkami szkolenia;

6) udział w przygotowywaniu projektu budżetu państwa w zakresie dotyczącym SK, zgodnie z odrębnymi przepisami;

7) współdziałanie w zakresie realizowanych zadań z właściwymi państwowymi jednostkami wykonującymi transport kolejowy i organami jednostek samorządu terytorialnego;

8) współpraca z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Inspekcją Transportu Drogowego, strażami miejskimi (gminnymi), organami kontroli skarbowej i organami celnymi.

2. Komendant Główny SK, w drodze zarządzenia, określa regulamin służby.

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, formy współdziałania SK z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Inspekcją Transportu Drogowego, strażami miejskimi (gminnymi), organami kontroli skarbowej i organami celnymi, uwzględniając w szczególności sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany informacji dotyczących spraw wymagających współdziałania i zasady koordynacji wspólnych przedsięwzięć, w celu zapewnienia koordynacji działań tych służb.

Art. 7.

1. Terenowymi organami SK są:

1) komendant regionu, który kieruje właściwą komendą regionu;

2) komendant rejonu, który kieruje właściwą komendą rejonu;

3) komendant posterunku, który kieruje właściwym posterunkiem;

4) komendant ośrodka szkolenia, który kieruje ośrodkiem szkolenia.

5

2. Komendanta regionu powołuje i odwołuje Komendant Główny SK. Zastępców komendanta regionu powołuje i odwołuje Komendant Główny SK, na wniosek komendanta regionu.

3. W razie zwolnienia stanowiska komendanta regionu Komendant Główny SK, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie jego obowiązków, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi.

4. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta regionu Komendant Główny SK, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy, powierza pełnienie jego obowiązków jednemu z zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi.

5. Komendanta rejonu i komendanta posterunku powołuje i odwołuje Komendant Główny SK, na wniosek komendanta regionu.

6. W razie zwolnienia stanowiska komendanta rejonu lub komendanta posterunku właściwy komendant regionu, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie jego obowiązków, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi.

7. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji komendanta rejonu lub posterunku, właściwy komendant regionu, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy, powierza pełnienie jego obowiązków jednemu z zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi.

8. Komendanta ośrodka szkolenia powołuje i odwołuje Komendant Główny SK.

9. W razie zwolnienia stanowiska komendanta ośrodka szkolenia Komendant Główny SK, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie jego obowiązków, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, wyznaczonemu funkcjonariuszowi.

10. Komendanci regionów, rejonów, posterunków i ośrodków szkolenia są przełożonymi wszystkich podległych im funkcjonariuszy i pracowników.

Art. 8.

1. Komendant Główny SK wykonuje swoje zadania przy pomocy podległego mu urzędu – Komendy Głównej Straży Kolejowej, zwanej dalej „Komendą Główną SK”.

2. Siedzibą Komendy Głównej SK jest miasto stołeczne Warszawa.

3. Komendanci regionów, rejonów, posterunków i ośrodków szkolenia wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów – komend regionów, rejonów, posterunków i ośrodków szkolenia.

4. Tworzy się 16 komend regionów Straży Kolejowej, działających w granicach województwa, zgodnie z podziałem administracyjnym Rzeczypospolitej Polskiej, ustalając dla nich następujące siedziby oraz zasięg terytorialny:

1) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Warszawie w granicach województwa mazowieckiego;

6

2) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Białymstoku w granicach województwa podlaskiego;

3) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Lublinie w granicach województwa lubelskiego;

4) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Przemyślu w granicach województwa podkarpackiego;

5) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Krakowie w granicach województwa małopolskiego;

6) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Kielcach w granicach województwa świętokrzyskiego;

7) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Katowicach w granicach województwa śląskiego;

8) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Gdańsku w granicach województwa pomorskiego;

9) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Olsztynie w granicach województwa warmińsko-mazurskiego;

10) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą we Wrocławiu w granicach województwa dolnośląskiego;

11) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Opolu w granicach województwa opolskiego;

12) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Poznaniu w granicach województwa wielkopolskiego;

13) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Bydgoszczy w granicach województwa kujawsko-pomorskiego;

14) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Łodzi w granicach województwa łódzkiego;

15) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Szczecinie w granicach województwa zachodniopomorskiego;

16) Komenda Regionu Straży Kolejowej z siedzibą w Zielonej Górze w granicach województwa lubuskiego.

5. Tworzy się Ośrodek Szkolenia Zawodowego Straży Kolejowej oraz Hodowli i Tresury Psów Służbowych w Zbąszyniu oraz ośrodki szkolenia zawodowego w Przemyślu i Iławie, zwane dalej „ośrodkami szkolenia”.

6. Komendant Główny SK w drodze zarządzenia:

1) tworzy i znosi komendy rejonów i posterunki, a także określa ich terytorialny zasięg działania, w celu zapewnienia właściwej struktury organizacyjnej SK;

2) określa liczbę i rodzaj etatów w poszczególnych jednostkach organizacyjnych SK dla zapewnienia optymalnej obsady etatowej dla realizacji nałożonych zadań;

3) określa szczegółowy zakres zadań terenowych organów SK;

7

4) określa organizację Komendy Głównej SK, komend regionów SK, komend rejonów SK i posterunków SK dla zapewnienia efektywnego funkcjonowania SK w zakresie zadań służbowych określonych ustawą;

5) określa zakres działania i organizację ośrodków szkolenia.

7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, całkowitą ilość etatów SK, uwzględniając terytorialny zasięg działania jednostek organizacyjnych oraz występujące zagrożenia i specyfikę służby w tych jednostkach, w celu zapewnienia optymalnej obsady etatowej dla realizacji nałożonych zadań ustawowych.

Art. 9.

W postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji SK, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, organami wyższego stopnia są:

1) w stosunku do komendanta regionu i komendanta ośrodka – Komendant Główny SK;

2) w stosunku do komendanta rejonu i komendanta posterunku – komendant regionu.

Art. 10.

Dzień 26 czerwca ustanawia się Świętem SK.

Art. 11.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór i tryb nadawania jednostkom organizacyjnym sztandaru SK,

2) wzór odznak resortowych oraz szczegółowe warunki i tryb ich nadawania funkcjonariuszom

- biorąc pod uwagę sposób identyfikacji służby i nadania symboli reprezentacyjnych.

Art. 12.

W zakresie określonym w przepisach odrębnych działalność duszpasterska w SK, prowadzona jest na podstawie porozumień Komendanta Głównego SK z przedstawi-cielami właściwego kościoła lub związku wyznaniowego.

Art. 13.

Koszty związane z funkcjonowaniem SK pokrywane są z budżetu państwa.

8

Rozdział 3

Zakres uprawnień Straży Kolejowej

Art. 14.

1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2, funkcjonariusze wykonują czynności operacyjno-rozpoznawcze i administracyjno-porządkowe w celu zapobiegania popełnieniu przestępstw, ich rozpoznania i wykrywania oraz prowadzą postępowania przygotowawcze według przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.3)).

2. SK wykonuje również czynności na polecenie sądu lub prokuratora w zakresie określonym w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.4)), ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń oraz ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 106, poz. 1148).

3. Funkcjonariusze wykonują czynności tylko w zakresie właściwości SK i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe Policji, wynikające z przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego.

4. Funkcjonariusze podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, mają obowiązek poszanowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka niezależnie od jego narodowości, pochodzenia, sytuacji społecznej, przekonań politycznych lub religijnych albo światopoglądowych.

Art. 15.

1. Funkcjonariusze wykonując czynności, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2, mają prawo:

1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;

3 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i poz. 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589 i Nr 99, poz. 664.

4 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648.

9

2) zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego i innych ustaw;

3) zatrzymywania osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także mienia;

4) przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego i innych ustaw;

5) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania bagaży i sprawdzania ładunku na dworcach oraz w środkach komunikacji kolejowej, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary;

6) zatrzymywania i kontroli środków transportu poruszających się na obszarze kolejowym i przyległym pasie gruntu w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa przy użyciu tego środka transportu;

7) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych będących we właściwości działania SK;

8) nakładania grzywien, w drodze mandatu karnego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia;

9) kontroli punktów zbierania odpadów metali, a w przypadku stwierdzenia przyjęcia metali pochodzących z infrastruktury kolejowej bez zachowania wymogów określonych w przepisach o odpadach, przedkładanie właściwemu organowi SK wniosku o wystąpienie do właściwego organu o cofnięcie zezwolenia na prowadzenie tego punktu;

10) przebywania i poruszania się na gruntach bez uzyskiwania zgody ich właścicieli lub użytkowników oraz przechodzenia przez pola uprawne w czasie bezpośredniego pościgu, również z użyciem psa służbowego, jeżeli nie ma możliwości korzystania z dróg;

11) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego; wymienione instytucje i organy są zobowiązane, w zakresie swojego działania, do udzielenia nieodpłatnie tej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa;

12) wydawania osobom poleceń określonego zachowania się, w granicach niezbędnych do wykonania czynności, o których mowa w pkt 1-6.

2. Osobie zatrzymanej na podstawie ust. 1 pkt 3 przysługują uprawnienia przewidziane dla osoby zatrzymanej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego.

3. Zatrzymywanie osób może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe lub nieskuteczne.

4. Osoba zatrzymana może być okazywana, fotografowana lub daktyloskopowana tylko wtedy, gdy jej tożsamości nie można ustalić w inny sposób.

5. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać, w przypadku uzasadnionej potrzeby, badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej.

10

6. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały podjęte.

Rozdział 4

Użycie środków przymusu bezpośredniego

Art. 16.

1. W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom funkcjonariuszy oraz w razie zagrożenia dla życia lub zdrowia własnego lub innej osoby, mogą oni używać następujących środków przymusu bezpośredniego:

1) fizycznych i technicznych środków służących do obezwładniania osób;

2) indywidualnych chemicznych środków obezwładniających;

3) psów służbowych;

4) pałek służbowych;

5) pocisków niepenetracyjnych, miotanych z broni palnej;

6) paralizatorów elektrycznych.

2. Funkcjonariusze mogą stosować jedynie środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom.

3. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w ust. 1 okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo użycia broni palnej wyłącznie:

1) w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu;

2) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza lub innej osoby;

3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;

4) w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na obiekty i urządzenia znajdujące się na obszarze kolejowym, których uszkodzenie lub unieruchomienie mogłoby spowodować bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia podróżnych lub katastrofę kolejową;

5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka;

6) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe;

11

7) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1–6.

4. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać innych osób na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dostosowane do sytuacji warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej, uwzględniając ograniczenia w zakresie użycia broni palnej, a także sposób dokumentowania przypadków użycia broni palnej.

Art. 17.

Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1-7 i art. 16 ust. 1-3, przysługuje zażalenie do miejscowo właściwego prokuratora w trybie przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego.

Art. 18.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, uzbro-jenie SK, rodzaje i sposób jego zakupu, przydziału i ewidencjonowania oraz przecho-wywania, w celu zapewnienia środków technicznych do wykonywania zadań służbo-wych oraz zabezpieczenia fizycznego i ewidencyjnego broni.

Rozdział 5

Służba w Straży Kolejowej

Art. 19.

Funkcjonariuszem może być osoba, która:

1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;

2) posiada nieposzlakowaną opinię;

3) nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

4) korzysta w pełni z praw publicznych;

5) posiada co najmniej średnie wykształcenie;

6) posiada zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotowa jest się podporządkować;

7) daje rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

Art. 20.

1. Funkcjonariusz Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,

12

Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego może być na własną prośbę przeniesiony do służby w SK, jeżeli wykazuje on szczególne predyspozycje do pełnienia tej służby.

2. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, do służby w SK przenosi, w porozumieniu odpowiednio z Komendantem Głównym Policji, Komendantem Głównym Straży Granicznej, Szefem Biura Ochrony Rządu, Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefem Agencji Wywiadu, Szefem Służby Wywiadu Wojskowego, Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny SK, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

3. Funkcjonariusz przeniesiony do służby w SK w trybie, o którym mowa w ust. 2, zachowuje ciągłość służby.

4. Funkcjonariuszowi przenoszonemu w trybie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje odprawa ani inne należności przewidziane dla funkcjonariuszy odchodzących ze służby.

5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb prowadzenia postępowania w stosunku do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, uwzględniając szczególne kwalifikacje predestynujące do służby w SK, równorzędność okresów służby i stażu, należności oraz uzyskanych w dotychczasowych jednostkach kwalifikacji zawodowych z przewidzianymi w SK.

Art. 21.

1. Zdolność fizyczną i psychiczną do służby ustalają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby, częstotliwość badań lekarskich i psychologicznych, wzory dokumentacji medycznej i psychologicznej, a także tryb orzekania o tej zdolności oraz właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w tych sprawach, uwzględniając cechy fizyczne i psychiczne niezbędne do dalszej służby w SK.

Art. 22.1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki i sposób prowadzenia postępowań kwalifikacyjnych w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby, w celu zapewnienia właściwej selekcji kandydatów i wyłonienia osób posiadających odpowiednie predyspozycje do służby w SK;

2) sposób oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o przyjęcie do służby, tryb i jednostki uprawnione do orzekania o tej zdolności oraz wzory dokumentacji medycznej i psychologicznej w celu ustalenia właściwego stanu zdrowia fizycznego i psychicznego kandydata, pozwalającego na przyjęcie do służby w SK.

13

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki odbywania szkolenia zawodowego funkcjonariuszy, w celu zapewnienia odpowiedniego przygotowania do wykonywania zadań służbowych.

Art. 23.

1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz składa ślubowanie według następującej roty:

„Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków funkcjonariusza Straży Kolejowej - ślubuję służyć wiernie Narodowi Polskiemu, mając zawsze na względzie interes Państwa Polskiego.

Ślubuję ściśle przestrzegać zasad Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i obowiązującego porządku prawnego, chronić życie i zdrowie osób przebywających na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych, a także mienie, strzec ładu i porządku publicznego na obszarze kolejowym, a także na innym wyznaczonym mi terenie.

Ślubuję sumiennie wykonywać powierzone mi zadania, przestrzegać dyscypliny służbowej, wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, strzec dobrego imienia służby, honoru i godności, a także przestrzegać zasad etyki funkcjonariusza Straży Kolejowej”.

Ślubowanie może być również złożone z dodaniem słów: „Tak mi dopomóż Bóg”.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, ceremoniał składania ślubowania, uwzględniając przebieg ceremoniału, terminy składania, osoby uprawnione do przyjmowania ślubowania oraz wzór aktu ślubowania, dla zapewnienia jednolitości ceremoniału i tworzenia więzi konsolidujących funkcjonariuszy.

Rozdział 6

Przebieg służby

Art. 24.

1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby.

2. Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w decyzji o przyjęciu do służby i mianowaniu na stanowisko służbowe w SK.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, rodzaj i wzór legitymacji służbowej i innych dokumentów funkcjonariuszy, organy właściwe do ich wydawania oraz zasady dokonywania wpisów w tych dokumentach, w celu zapewnienia właściwej i jednolitej identyfikacji indywidualnej funkcjonariuszy oraz zabezpieczenia możliwości dokonywania nadużyć przez osoby do tego nieuprawnione, uwzględniając wymogi określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

14

Art. 25.

1. Osobę zgłaszającą się do podjęcia służby w SK mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat.

2. Po upływie okresu służby przygotowawczej funkcjonariusz zostaje mianowany funkcjonariuszem w służbie stałej.

3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza, Komendant Główny SK z urzędu albo na wniosek komendanta regionu, może skrócić mu okres służby przygotowawczej albo zwolnić go od jej odbywania.

4. W przypadku przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych trwającej łącznie dłużej niż 30 dni Komendant Główny SK może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej.

Art. 26.

1. Do mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk właściwi są przełożeni: Komendant Główny SK- w stosunku do podległych funkcjonariuszy, komendanci regionów - w stosunku do podległych funkcjonariuszy, komendanci ośrodków szkolenia - w stosunku do podległych funkcjonariuszy.

2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego oraz dochodzenie roszczeń na drodze sądowej.

3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, wydanych przez Komendanta Głównego SK przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Art. 27.

1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku.

2. Czas pełnienia służby funkcjonariusza wynosi 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym trzech miesięcy.

3. W zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2 funkcjonariuszowi przysługuje czas wolny od służby w tym samym wymiarze.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, tryb udzielania czasu wolnego w zamian za służbę w wymiarze przekraczającym 40 godzin tygodniowo, uwzględniając rodzaj i organizację służby, sposób pełnienia dyżurów domowych, właściwość przełożonych do określenia harmonogramu służby, okoliczności uzasadniające czas służby ponad ustawowy wymiar, jak również niezbędny czas na wypoczynek funkcjonariusza po służbie oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby, w celu zapewnienia zgodności pragmatyki służbowej z przepisami prawa pracy.

15

Art. 28.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warun-ki w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz stażu służby, jakim po-winien odpowiadać funkcjonariusz na określonym stanowisku służbowym, uwzględ-niając rodzaj służby i stanowisk, jak również okresy zaliczane do stażu służby wska-zujące na posiadanie odpowiedniego doświadczenia zawodowego, w celu stworzenia efektywnego systemu szkoleń zawodowych funkcjonariuszy oraz systemu motywa-cyjnego w dążeniu do awansu zawodowego.

Art. 29.

1. Funkcjonariusz podlega okresowemu opiniowaniu służbowemu.

2. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w ciągu 14 dni od jej sporządzenia. Może on w terminie 14 dni od zapoznania się z opinią wnieść odwołanie do wyższego przełożonego.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza opinii służbowej, sposób i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii.

Art. 30.

1. Funkcjonariusz może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości z urzędu albo na własną prośbę.

2. Do przenoszenia i delegowania funkcjonariusza organami właściwymi są: Komendant Główny SK na terenie działania SK, komendant regionu na terenie działania komendy regionu, komendant ośrodka szkolenia na terenie działania ośrodka szkolenia.

3. Czas delegowania funkcjonariusza nie może przekraczać 6 miesięcy, a w uzasadnionych przypadkach 12 miesięcy.

Art. 31.

1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 89 pkt 3.

2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko w przypadkach:

1) orzeczenia przez komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości mianowania na stanowisko równorzędne;

2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

16

3) nie wywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonego w okresie służby w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy;

4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi, gdy nie ma możliwości mianowania go na inne stanowisko równorzędne.

3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego prośbę.

4. Funkcjonariusza, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko z przyczyn określonych w ust. 2, zwalnia się ze służby.

Art. 32.

1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć do czasu ukończenia postępowania karnego.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawieszania funkcjonariuszy w czynnościach służbowych przez przełożonych, uwzględniając organy uprawnione do zawieszania funkcjonariusza w czynnościach służbowych, tryb zaskarżania decyzji o zawieszeniu oraz przypadki uchylania lub wygaśnięcia decyzji o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych przed ukończeniem postępowania karnego, w celu zapewnienia właściwego toku postępowań karnych oraz przestrzegania praw pracowniczych funkcjonariuszy.

Art. 33.

1. Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na jego prośbę do właściwej komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, wynikających ze specyfiki służby.

2. Funkcjonariusz obowiązany jest poddać się badaniom zleconym przez komisję, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym, a gdy zachodzi potrzeba – obserwacji w zakładzie opieki zdrowotnej.

Art. 34.

1. Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.

2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia,

17

choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii.

Art. 35.

1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadkach:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;

2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne;

5) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa.

2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadkach:

1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 3 miesiące;

2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe inne niż określone w ust. 1 pkt 4;

3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach jednostek samorządu terytorialnego;

4) nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 35 lat wysługi emerytalnej;

5) gdy wymaga tego ważny interes służby;

6) niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn określonych w art. 31 ust. 2;

7) rozformowania jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub zmniejszenia jej stanu etatowego, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej jednostki lub na niższe stanowisko nie jest możliwe;

8) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;

9) niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584);

10) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badanie lub obserwację w zakładzie opieki zdrowotnej, wyznaczone zgodnie z art. 33 ust. 1, chyba że skierowanie do komisji nastąpiło na prośbę funkcjonariusza;

11) popełnienia czynu o znamionach przestępstwa albo przestępstwa skarbowego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostawanie w służbie;

18

12) upływu 12 miesięcy zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia.

3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby.

4. W przypadku wszczęcia lub prowadzenia postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 3, zwolnienie ze służby następuje w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby.

5. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 7 zwolnienie następuje po upływie 6 miesięcy, a w przypadku służby przygotowawczej – po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej, jej rozformowania lub zmniejszenia stanu etatowego.

Art. 36.

Stosunek służbowy wygasa w przypadku śmierci funkcjonariusza.

Art. 37.

1. Uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby z powodu jej niezgodności z prawem stanowi podstawę do przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne.

2. Jeżeli zwolniony funkcjonariusz w ciągu 7 dni od przywrócenia do służby nie zgłosi pisemnie gotowości jej podjęcia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu. Przepis art. 35 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

3. Prawo do uposażenia powstaje z dniem podjęcia służby, chyba że po zgłoszeniu się do służby zaistniały okoliczności usprawiedliwiające niepodjęcie tej służby.

4. Funkcjonariuszowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc.

5. W zakresie innych praw niż określone w ust. 1-4, wynikających ze stosunku służbowego, uzależnionych od nieprzerwanej służby, okres za który przyznano świadczenie pieniężne, uważa się za równorzędny ze służbą. Okresu pozostawania poza służbą nie uważa się za przerwę w służbie, której skutkiem byłaby utrata uprawnień.

Art. 38.

1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 2 pkt 1 i 3–7 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemne wystąpienie ze służby.

2. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 5 może nastąpić po zasięgnięciu opinii związku zawodowego.

19

Art. 39.

1. Funkcjonariusza nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 35 ust. 1 pkt 3 i 4, ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 7 oraz ust. 3.

2. W razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 5 i 7, przysługuje mu uposażenie do końca urlopu macierzyńskiego.

3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 5 i 7 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony:

1) świadczenia pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego;

2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakłady pracy.

4. Funkcjonariuszowi przysługują uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem, określone w dziale VIII ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 24, z późn. zm.5)) , jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.

Art. 40.

1. Funkcjonariuszy zwalnia ze służby właściwy przełożony, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Komendant Główny SK zwalnia ze służby funkcjonariuszy:

1) posiadających stopnie oficerskie;

2) którym wymierzono karę dyscyplinarnego wydalenia ze służby;

3) w przypadkach określonych w art. 35 ust. 2 pkt 5.

Art. 41.

1. Funkcjonariusz, który został zwolniony ze służby, otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby oraz na swój wniosek opinię o służbie.

2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby oraz odwołać się do wyższego przełożonego od opinii o służbie w terminie 7 dni od dnia otrzymania opinii.

5 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398.

20

Art. 42.

Komendant Główny SK określi, w drodze zarządzenia, sposób prowadzenia przez przełożonych dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem służbowym funk-cjonariuszy, sposób prowadzenia akt osobowych oraz wzory dokumentów w tych sprawach w zakresie nieuregulowanym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy. Zarządzenie powinno określić sposób zakładania akt osobowych funkcjona-riuszy, rodzaje gromadzonych w nich dokumentów oraz sposób ich ewidencjonowa-nia, w celu zapewnienia jednolitości prowadzenia tej dokumentacji i jej zgodności z przepisami prawa pracy.

Rozdział 7

Korpusy i stopnie Straży Kolejowej

Art. 43.

Ustanawia się korpusy i stopnie SK w następującym porządku:

1) w korpusie oficerów SK:

a) główny inspektor SK,

b) nadinspektor SK,

c) inspektor SK,

d) młodszy inspektor SK,

e) podinspektor SK,

f) starszy adiunkt SK,

g) adiunkt SK,

h) młodszy adiunkt SK;

2) w korpusie podoficerów SK:

a) starszy przodownik SK,

b) przodownik SK,

c) starszy strażnik SK;

3) w korpusie szeregowych SK:

a) strażnik SK,

b) strażnik – praktykant SK.

Art. 44.

1. Na stopnie w korpusie szeregowych i w korpusie podoficerów SK, mianuje przełożony, o którym mowa w art. 26 ust. 1.

2. Na pierwszy stopień oficerski oraz na stopnie głównego inspektora SK i nadinspektora SK mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny SK.

21

Art. 45.

Podoficerem SK może być mianowany funkcjonariusz, który spełnia warunki okre-ślone w art. 19, ukończył szkolenie podstawowe oraz złożył egzamin podoficerski.

Art. 46.

Na pierwszy stopień oficerski może być mianowany funkcjonariusz, który spełnia warunki określone w art. 19, posiada wykształcenie wyższe, ukończył szkolenie ofi-cerskie oraz złożył egzamin oficerski.

Art. 47.

1. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po odsłużeniu w dotychczasowym stopniu:

1) strażnika – praktykanta SK - 1 roku;

2) strażnika SK - 1 roku;

3) starszego strażnika SK - 1 roku;

4) przodownika SK - 1 roku;

5) starszego przodownika SK - 1 roku;

6) młodszego adiunkta SK - 2 lat;

7) adiunkta SK - 2 lat;

8) starszego adiunkta SK - 3 lat;

9) podinspektora SK - 3 lat;

10) młodszego inspektora SK - 4 lat;

11) inspektora SK - 4 lat.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego SK, może mianować każdego funkcjonariusza na wyższy stopień z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 45 i art. 46.

Art. 48.

1. Stopnie określone w art. 43 są dożywotnie.

2. Funkcjonariusze zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, z dodatkiem określenia „w stanie spoczynku”.

3. Utrata stopnia następuje w razie:

1) utraty obywatelstwa polskiego;

2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych;

22

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek.

Art. 49.

1. O obniżeniu lub utracie stopnia w przypadkach określonych w ustawie orzeka organ właściwy do mianowania na ten stopień, z tym że o utracie pierwszego stopnia oficerskiego, stopnia głównego inspektora SK i stopnia nadinspektora SK decyduje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

2. O pozbawianiu stopnia oficerskiego decyduje Komendant Główny SK.

Art. 50.

1. Funkcjonariuszowi przywraca się stopień w razie uchylenia:

1) prawomocnego skazania na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych;

2) prawomocnego skazania pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek;

3) decyzji, na podstawie której nastąpiło pozbawienie stopnia;

4) kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia.

2. Decyzje o przywróceniu stopnia oficerskiego podejmuje Komendant Główny SK. W pozostałych przypadkach decyzję o przywróceniu stopnia podejmuje przełożony właściwy do mianowania na ten stopień.

Art. 51.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warun-ki i tryb składania egzaminów oraz mianowania funkcjonariuszy na stopnie SK, uwzględniając ośrodki szkolenia właściwe do przeprowadzania egzaminów na stop-nie straży, terminy mianowania na stopnie oraz warunki, od których uzależnione jest mianowanie na stopień SK, w celu zapewnienia równego dostępu funkcjonariuszy do awansu zawodowego i wysokiego poziomu wyszkolenia służbowego.

Rozdział 8

Obowiązki i prawa funkcjonariusza

Art. 52.

1. Funkcjonariusz jest obowiązany do dochowania obowiązków wynikających z tekstu złożonego ślubowania.

2. Funkcjonariusz obowiązany jest odmówić wykonania rozkazu lub innego polecenia, jeśli wykonanie rozkazu lub innego polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa.

3. O odmowie wykonania rozkazu lub innego polecenia, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz powinien w formie pisemnej zameldować Komendantowi Głównemu SK z pominięciem drogi służbowej.

23

Art. 53.

1. Przełożony funkcjonariusza, który nie jest w stanie wykonać polecenia sądu lub prokuratora w wyznaczonym terminie lub zakresie, obowiązany jest wystąpić z wnioskiem o przedłużenie terminu, zmianę lub uchylenie polecenia.

2. W przypadku nieusprawiedliwionego niewykonania polecenia w wyznaczonym terminie lub zakresie na żądanie sądu lub prokuratora przełożony funkcjonariusza wszczyna przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. O wyniku tego postępowania zawiadamia się odpowiednio sąd lub prokuratora.

Art. 54.

1. Funkcjonariusz w czasie służby jest obowiązany do noszenia przepisowego munduru i wyposażenia.

2. Komendant Główny SK określa przypadki, w których funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych, nie ma obowiązku noszenia munduru.

Art. 55.

W przypadkach przewidzianych w art. 54 ust. 2 funkcjonariusz obowiązany jest oka-zać legitymacje służbową w taki sposób, aby zainteresowany miał możliwość odczy-tać i zanotować numer i organ, który wydał legitymację, oraz nazwisko funkcjonariu-sza.

Art. 56.

1. Funkcjonariusz nie może bez zezwolenia przełożonego podjąć zajęcia zarobkowego poza służbą.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, w celu zapobiegania powstawaniu niekorzystnych ze względu na dobro służby zależności indywidualnych oraz dla zapewnienia możliwości wypoczynku funkcjonariuszy poza służbą.

Art. 57.

1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznej.

2. Z chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej.

3. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych, działających poza służbą.

4. Przynależność do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia Komendanta Głównego SK lub upoważnionego przez przełożonego.

24

Art. 58.

Funkcjonariusz w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochro-ny prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

Art. 59.

1. Funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku zawodowym SK.

2. Przepisy ustawy o związkach zawodowych stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem, że w SK może działać tylko jeden związek zawodowy i nie ma on prawa do strajku.

3. Szczegółowe zasady współdziałania związku zawodowego SK z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Komendantem Głównym SK określi statut tego związku, zarejestrowany w sądzie.

Art. 60.

Funkcjonariusz, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na zdrowiu lub po-niósł szkodę w mieniu, otrzymuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych dla funkcjonariuszy Policji. W razie śmierci funkcjonariusza w związku ze służbą, odszkodowanie otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny.

Art. 61.

1. Funkcjonariusz po 15 latach służby nabywa prawo do emerytury policyjnej.

2. Funkcjonariusz, który stał się inwalidą, uprawniony jest do policyjnej renty inwalidzkiej.

3. Członkowie rodzin po zmarłych funkcjonariuszach uprawnieni są do policyjnej renty rodzinnej.

4. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1–3 normują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.

Art. 62.

1. Funkcjonariusz pełniący służbę w umundurowaniu służbowym korzysta z bezpłatnego przejazdu we wszystkich środkach komunikacji kolejowej.

2. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje raz w roku prawo do przejazdu na koszt właściwego organu SK środkami publicznego transportu zbiorowego do jednej z wybranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki korzystania przez funkcjonariuszy z prawa, o którym mowa w ust. 2,

25

uwzględniając sposób rozliczania kosztów przejazdu, w celu zapewnienia funkcjonariuszom możliwości wykonywania zadań służbowych w pociągach oraz ochrony praw nabytych w stosunku do uprawnień przejazdowych funkcjonariuszy i członków ich rodzin.

4. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny.

5. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 2 i 4, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego na podstawie odrębnych przepisów.

6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznania równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając sposób ustalania wysokości równoważnika i rozliczania niewykorzystanego przez funkcjonariusza przejazdu, dla zapewnienia przestrzegania dyscypliny budżetowej.

Art. 63.

1. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny, mogą być przyznawane inne świadczenia socjalne i bytowe.

2. Za członków rodziny funkcjonariusza uprawnionych do świadczeń przewidzianych w ust. 1 uważa się małżonka i dzieci.

3. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które:

1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły – 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 25 lat przypada na ostatni lub przedostatni roku studiów;

2) stały się osobami całkowicie niezdolnymi do pracy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj świadczeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zakres podmiotowy świadczeń socjalnych, warunki korzystania z tych świadczeń, sposób ich realizacji, a w przypadku świadczeń finansowych – ich wysokość, sposób obliczania, terminy rozliczeń oraz wypłaty, w celu zapewnienia funkcjonariuszom dostępności świadczeń socjalnych i równowagi w tym zakresie w stosunku do innych służb państwowych.

Art. 64.

1. Funkcjonariusz otrzymuje bezpłatnie umundurowanie.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory umundurowania i dystynkcji służbowych, normy przydziału, zasady i sposób noszenia umundurowania, opis poszczególnych części umundurowania oraz przypadki, w których funkcjonariusz obowiązany jest zwrócić przedmioty umundurowania lub ich równowartość, w celu ujednolicenia zasad umundurowania funkcjonariuszy i gospodarowania umundurowaniem.

26

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie, uwzględniając podstawę obliczenia równoważnika pieniężnego, za które równoważnik przysługuje, przypadki, w których równoważnik nie przysługuje lub, w których wypłata równoważnika jest zawieszana, warunki zwrotu i termin wypłaty równoważnika oraz podmioty właściwe w tych sprawach, dla zapewnienia jednolitych zasad wypłaty ekwiwalentu mundurowego i właściwej jego wysokości w odniesieniu do aktualnych cen rynkowych składników umundurowania.

Art. 65.

1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu w wymiarze 26 dni roboczych, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy.

2. Funkcjonariusz uzyskuje prawo do pierwszego urlopu z upływem 6 miesięcy służby w wymiarze połowy urlopu przysługującego po roku służby.

3. Prawo do urlopu w pełnym wymiarze funkcjonariusz nabywa z upływem roku służby. Do tego urlopu wlicza się urlop, o którym mowa w ust. 2.

Art. 66.

Funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać udzielenie mu urlopu w całości lub w części, z ważnych względów służbowych. Ter-min urlopu może być przesunięty, na wniosek funkcjonariusza umotywowany waż-nymi względami.

Art. 67.

Funkcjonariuszowi można udzielić płatnego urlopu zdrowotnego lub okolicznościo-wego, a także urlopu bezpłatnego z ważnych przyczyn.

Art. 68.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, płatne urlopy dodatkowe w wymiarze do 13 dni roboczych rocznie dla funkcjonariu-szy, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo osiągnęli określony wiek lub staż służby, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby.

Art. 69.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, kryte-ria przyznawania funkcjonariuszom urlopów, tryb postępowania w tych sprawach oraz wymiar i tryb udzielania urlopów o którym mowa art. 67, uwzględniając okres służby, wiek funkcjonariuszy, przypadki warunków szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia oraz stopnie szkodliwości wpływające na wymiar urlopu dodatkowego, w celu zapewnienia jednolitości przestrzegania tych zasad i ich dosto-sowania do przepisów powszechnych prawa pracy.

27

Art. 70.

1. Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia:

1) pochwała;

2) pochwała w rozkazie;

3) nagroda pieniężna lub rzeczowa;

4) krótkoterminowy urlop;

5) przyznanie odznaki resortowej;

6) przedstawienie do odznaczenia państwowego;

7) przedterminowe mianowanie na wyższy stopień;

8) mianowanie na wyższe stanowisko służbowe.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania wyróżnień funkcjonariuszom, uwzględniając podmioty właściwe w tych sprawach, sposób i terminy przyznawania wyróżnień, okoliczności, w których wyróżnienia nie mogą być przyznawane, oraz wzory dokumentów w tych sprawach, w celu stworzenia właściwego systemu motywacyjnego dla funkcjonariuszy.

Rozdział 9

Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy

Art. 71.

1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe.

2. Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie.

3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, uwzględniając specyfikę i warunki pełnionej służby.

Art. 72.

Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia.

28

Art. 73.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki i grupy uposażenia zasadni-czego funkcjonariuszy, zaszeregowanie stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego oraz stopni etatowych, a także zasady wzrostu tego uposażenia z tytułu wysługi lat, uwzględniając stawki i grupy uposażenia zasadnicze-go, charakter i rodzaje stanowisk służbowych, w celu stworzenia właściwego syste-mu wynagradzania i zapewnienia przestrzegania dyscypliny budżetowej.

Art. 74.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy służby w Straży Ochrony Kolei, a także inne okresy wliczane na mocy odrębnych przepisów do okresu pracy, jak również okoliczności wyłączające zaliczenie okresu służby lub pracy do wysługi lat, podmioty właściwe do ich zaliczania oraz sposób dokumentowania tych okresów, w celu zapewnienia zachowania uprawnień pracowniczych funkcjonariuszy oraz zgodności przyjętych w tym zakresie zasad z przepisami powszechnymi prawa pracy.

Art. 75.

1. Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia:

1) dodatek za stopień,

2) dodatek służbowy,

3) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania dodatków do uposażenia oraz ich wysokość, uwzględniając okoliczności uzasadniające ich przyznanie oraz okresowe podwyższenie lub obniżenie, w celu stworzenia właściwego systemu wynagradzania funkcjonariuszy, pozostającego w zgodności z przepisami powszechnymi prawa pracy.

Art. 76.

1. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia są płatne miesięcznie z góry.

2. Wypłata uposażeń oraz innych należności pieniężnych następuje w formie bezpośredniej lub na rachunek wskazany w formie pisemnej przez funkcjonariusza.

Art. 77.

1. Zmiana wysokości uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę.

29

2. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

3. Prawo do uposażenia wygasa w ostatnim dniu miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.

Art. 78.

1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami.

3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa:

1) każda czynność przed kierownikiem jednostki organizacyjnej SK, upoważnionym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia;

2) uznanie roszczenia.

Art. 79.

1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne:

1) nagrody i zapomogi;

2) nagrody jubileuszowe;

3) należności za podróże służbowe;

4) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby.

2. W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny, przysługują

1) zasiłek pogrzebowy;

2) odprawa pośmiertna.

Art. 80.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warun-ki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych, uznaniowych i zapomóg, oko-liczności ich przyznawania a w razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodzi-ny zasady przyznawania zasiłku pogrzebowego oraz odprawy pośmiertnej, właści-wość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, w celu stworzenia spój-nego z powszechnymi przepisami prawa pracy systemu gratyfikacji pieniężnych przysługujących funkcjonariuszom poza wynagrodzeniem.

30

Art. 81.

1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:

1) po 20 latach służby – 75 %,

2) po 25 latach służby – 100%,



5) po 40 latach służby – 300%

- miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu służby, od których zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz tryb jej obliczania i wypłacania, uwzględniając w szczególności okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów a także obliczania tej nagrody i postępowania w przypadku zbiegu prawa do kilku nagród oraz termin i sposób wypłacania nagrody, w celu skoordynowania systemu dodatkowych gratyfikacji pieniężnych związanych ze służbą z przepisami powszechnymi obowiązującymi w tym zakresie.

Art. 82.

Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3, 4, 7 i 8 otrzymuje:

1) odprawę;

2) ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy nie więcej jednak niż za ostatnie 3 lata kalendarzowe.

Art. 83.

1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza równa się wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

2. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego zasadniczego uposażenia wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.

Art. 84.

1. W razie śmierci funkcjonariusza, pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby.

31

2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólnocie małżeńskiej a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym.

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy Straży Kolejowej

Art. 85.

1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

2. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn funkcjonariusza polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia przełożonego, względnie organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń funkcjonariuszom, z wyłączeniem rozkazów i poleceń, których wykonanie łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa;

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce lub komórce organizacyjnej;

6) stawienie się do służby w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub podobnie działającego środka w czasie służby albo na obszarze kolejowym;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;

9) utrata dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową lub służbową.

4. Czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne, wypełniający jednocześnie znamiona przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub

32

wykroczenia skarbowego, podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej niezależnie od odpowiedzialności karnej.

5. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne, wypełniającego jednocześnie znamiona wykroczenia, w przypadku mniejszej wagi lub ukarania grzywną, przełożony dyscyplinarny może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umorzyć.

6. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania i przeprowadzić ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki rozmowę dyscyplinującą.

7. Notatkę, o której mowa w ust. 6, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Art. 86.

Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy funkcjonariusz:

1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi;

2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć.

Art. 87.

1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą, a także w przypadku, gdy kieruje popełnieniem przez innego funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego.

2. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie także w przypadku, gdy nakłania innego funkcjonariusza do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego albo ułatwia jego popełnienie.

3. Każdy z funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiada w granicach swojej winy, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych osób.

Art. 88.

1. Przełożonym dyscyplinarnym jest przełożony, o którym mowa w art. 26 ust. 1. Taką samą władzę dyscyplinarną posiada funkcjonariusz, któremu powierzono pełnienie obowiązków na stanowisku służbowym, o którym mowa w art. 26 ust. 1.

2. W przypadku przeniesienia funkcjonariusza do pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej SK i związanej z tym zmiany właściwości przełożonego dyscyplinarnego, postępowanie dyscyplinarne wszczęte wobec funkcjonariusza przejmuje i orzeka w pierwszej instancji nowy przełożony dyscyplinarny.

3. Przełożony dyscyplinarny może w formie pisemnej upoważnić swoich zastępców lub innych funkcjonariuszy z kierowanej przez niego jednostki organizacyjnej SK do załatwiania spraw dyscyplinarnych w jego imieniu w ustalonym zakresie.

33

4. Wątpliwości w zakresie ustalenia właściwości przełożonego w sprawach dyscyplinarnych rozstrzyga wyższy przełożony dyscyplinarny w drodze postanowienia.

5. Wyższymi przełożonymi dyscyplinarnymi w postępowaniu dyscyplinarnym są:

1) komendant rejonu SK - w stosunku do komendanta posterunku SK;

2) komendant regionu SK – w stosunku do komendanta rejonu SK;

3) Komendant Główny SK - w stosunku do komendanta regionu SK i komendanta ośrodka szkolenia.

Art. 89.

Karami dyscyplinarnymi są:

1) nagana;

2) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;

3) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;

4) obniżenie stopnia;

5) wydalenie ze służby.

Art. 90.

Kara nagany oznacza wytknięcie ukaranemu przez przełożonego dyscyplinarnego niewłaściwego postępowania.

Art. 91.

Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku oznacza wy-tknięcie ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzenie go, że jeżeli ponow-nie popełni przewinienie dyscyplinarne, może zostać wyznaczony na niższe stanowi-sko służbowe w trybie dyscyplinarnym lub ukarany surowszą karą dyscyplinarną.

Art. 92.

1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oznacza odwołanie lub zwolnienie z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i powołanie lub mianowanie na stanowisko służbowe niższe od dotychczas zajmowanego.

2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe funkcjonariusza nie można powołać lub mianować na wyższe stanowisko służbowe.

Art. 93.

1. Kara obniżenia stopnia oznacza obniżenie posiadanego stopnia SK.

2. Karę obniżenia stopnia można wymierzyć tylko obok kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia ze służby.

34

Art. 94.

Kara wydalenia ze służby oznacza zwolnienie ze służby w SK.

Art. 95.

1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko jedną karę dyscyplinarną.

2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną karę dyscyplinarną, odpowiednio surowszą.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się z zastrzeżeniem art. 93 ust. 2.

Art. 96.

1. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby.

2. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:

1) działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w stanie po użyciu alkoholu lub innego podobnie działającego środka;

2) popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;

3) poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie realizacji zadań SK;

4) działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.

3. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:

1) nieumyślność jego popełnienia;

2) podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie jego skutków;

3) brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności zawodowych;

4) dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego.

4. Przełożony dyscyplinarny uwzględnia okoliczności, o których mowa w ust. 1-3, wyłącznie w stosunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą.

35

Art. 97.

1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego:

1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne:

a) z własnej inicjatywy,

b) na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza,

c) na polecenie wyższego przełożonego,

d) na żądanie sądu lub prokuratora;

2) może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego.

2. Wyższy przełożony dyscyplinarny może wszcząć lub przejąć do prowadzenia postępowanie dyscyplinarne przed wydaniem orzeczenia, jeżeli w jego ocenie jest to konieczne z uwagi na charakter sprawy.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d i pkt 2, przełożony dyscyplinarny zawiadamia odpowiednio sąd lub prokuratora albo pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania, przesyłając odpis wydanego orzeczenia lub postanowienia. Materiały przekazane przez sąd, prokuratora albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.

4. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego kwalifikacji prawnej albo tożsamości sprawcy, przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego przełożony dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czynności wyjaśniających. Czynności te należy ukończyć w terminie 30 dni.

5. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Funkcjonariusza, co do którego wydano postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, uważa się za obwinionego.

6. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:

1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;

2) datę wydania postanowienia;

3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;

4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego;

6) oznaczenie rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie;

7) podpis z podaniem stopnia, imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego;

8) pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku postępowania dyscyplinarnego.

36

Art. 98.

1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza:

1) jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia dyscyplinarnego;

2) po upływie terminów określonych w ust. 4 i 5;

3) w razie śmierci funkcjonariusza;

4) jeżeli w tej samej sprawie zapadło prawomocne orzeczenie dyscyplinarne lub toczy się postępowanie dyscyplinarne.

2. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się pokrzywdzonemu, jeżeli złożył on wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz na orzeczenie o umorzeniu tego postępowania pokrzywdzony może wnieść odpowiednio zażalenie lub odwołanie, w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia.

3. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się po upływie 90 dni od dnia powzięcia przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego.

4. Kary dyscyplinarnej nie można wymierzyć po upływie roku od dnia popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. Zawieszenie postępowania dyscyplinarnego wstrzymuje bieg tego terminu.

5. Jeżeli przewinieniem dyscyplinarnym jest czyn zawierający jednocześnie znamiona przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, upływ terminu określonego w ust. 4 nie może nastąpić wcześniej niż terminów przedawnienia karalności tych przestępstw lub wykroczeń.

6. W przypadku wydania orzeczenia o ukaraniu w pierwszej instancji przed upływem roku od dnia wszczęcia postępowania dyscyplinarnego postępowanie to uważa się za zakończone z upływem terminu do wniesienia odwołania, a jeżeli wniesiono odwołanie, z chwilą wydania orzeczenia przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego.

Art. 99.

1. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w art. 97 ust. 4, prowadzi rzecznik dyscyplinarny.

2. Przełożony dyscyplinarny wyznacza rzeczników dyscyplinarnych na okres 4 lat spośród funkcjonariuszy w służbie stałej.

3. Przełożony dyscyplinarny do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz czynności wyjaśniających, o których mowa w art. 97 ust. 4, wyznacza rzecznika dyscyplinarnego w stopniu nie niższym niż funkcjonariusz, którego ma dotyczyć postępowanie.

37

Art. 100.

1. Przełożony dyscyplinarny odwołuje rzecznika dyscyplinarnego w przypadkach:

1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia go ze służby w SK;

2) prawomocnego ukarania go karą dyscyplinarną;

3) przeniesienia go do innej jednostki organizacyjnej SK niepodlegającej bezpośrednio przełożonemu dyscyplinarnemu.

2. Rzecznik dyscyplinarny, za zgodą przełożonego dyscyplinarnego, może skorzystać z pomocy innego rzecznika dyscyplinarnego przy przeprowadzaniu czynności dowodowych.

Art. 101.

1. Przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny podlegają wyłączeniu od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli:

1) sprawa dotyczy go bezpośrednio;

2) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego;

3) był świadkiem czynu;

4) między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do jego bezstronności.

2. Przełożonego dyscyplinarnego i rzecznika dyscyplinarnego można wyłączyć od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym także z innych uzasadnionych przyczyn.

3. O okolicznościach uzasadniających wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny zawiadamiają niezwłocznie odpowiednio wyższego przełożonego dyscyplinarnego i przełożonego dyscyplinarnego.

4. Wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego i rzecznika dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym może nastąpić również na wniosek obwinionego lub jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony.

5. Przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.

6. Wyższy przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o wyłączeniu lub o odmowie wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.

38

Art. 102.

1. W przypadku wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 101 ust. 1 i 2, postępowanie dyscyplinarne przejmuje wyższy przełożony dyscyplinarny albo wyznacza przełożonego dyscyplinarnego z równorzędnej jednostki organizacyjnej SK.

2. W przypadku wyłączenia Komendanta Głównego SK od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 101 ust. 1 i 2, postępowanie dyscyplinarne przejmuje jeden z jego zastępców.

3. W przypadku wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 101 ust. 1 i 2, postępowanie dyscyplinarne przejmuje do prowadzenia inny wyznaczony rzecznik dyscyplinarny.

4. Do czasu wydania przez przełożonego dyscyplinarnego postanowienia o wyłączeniu rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki.

Art. 103.

1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera materiał dowodowy i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje świadków, obwinionego, przyjmuje od niego wyjaśnienia, dokonuje oględzin. Z czynności tych sporządza protokoły. Rzecznik dyscyplinarny może także zlecić przeprowadzenie odpowiednich badań.

2. Z czynności innych niż wymienione w ust. 1 sporządza się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny uzna to za potrzebne. W pozostałych przypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej.

3. Protokół powinien zawierać:

1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca, osób w niej uczestniczących lub obecnych oraz charakteru ich uczestnictwa;

2) opis przebiegu czynności;

3) w miarę potrzeby:

a) stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności,

b) oświadczenia i wnioski uczestników czynności,

c) pouczenie o uprawnieniach i obowiązkach.

4. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez rzecznika dyscyplinarnego lub kierownika jednostki organizacyjnej SK, o którym mowa w ust. 8, zapisuje się w protokole z możliwą dokładnością, a osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zapisania w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów.

5. Osoby biorące udział w czynności, z której jest sporządzany protokół, a także osoby obecne, po zapoznaniu się z treścią protokołu, podpisują każdą jego stronę. Odmowę zapoznania się z treścią protokołu, a także odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy omówić w protokole.

39

6. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do właściwości przełożonego dyscyplinarnego.

7. Postanowienie wydane w toku postępowania, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, powinno zawierać:

1) oznaczenie wydającego postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego;

2) datę wydania postanowienia;

3) podstawę prawną wydania postanowienia;


5) rozstrzygnięcie;

6) uzasadnienie faktyczne i prawne;

7) pouczenie, czy i w jakim trybie przysługuje prawo złożenia zażalenia;

8) podpis z podaniem stopnia, imienia i nazwiska wydającego postanowienie.

8. W przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie dyscyplinarne, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się o ich przeprowadzenie do kierownika jednostki organizacyjnej SK właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana.

9. Jeżeli czyn będący przedmiotem postępowania dyscyplinarnego jest lub był przedmiotem innego postępowania, w tym postępowania przygotowawczego, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się do właściwego organu o udostępnienie akt tego postępowania w całości lub w części. Za zgodą tego organu, potrzebne odpisy lub wyciągi z udostępnionych akt włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.

10. Jeżeli zebrany materiał dowodowy to uzasadnia, przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów.

Art. 104.

1. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:

1) odmowy składania wyjaśnień;

2) zgłaszania wniosków dowodowych;

3) przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek, z zastrzeżeniem ust. 2;

4) ustanowienia obrońcy spośród adwokatów lub radców prawnych albo spośród funkcjonariuszy SK za ich zgodą;

5) wnoszenia do przełożonego dyscyplinarnego zażaleń na postanowienia wydane w toku postępowania przez rzecznika dyscyplinarnego, w terminie 3 dni od dnia doręczenia i w przypadkach wskazanych w ustawie; od postanowień wydanych przez przełożonego dyscyplinarnego zażalenie przysługuje do wyższego przełożonego dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem art. 109 ust. 4.

40

2. Rzecznik dyscyplinarny może, w drodze postanowienia, odmówić udostępnienia akt, jeżeli sprzeciwia się temu dobro postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie przysługuje zażalenie.

3. Ustanowienie obrońcy uprawnia go do działania w całym postępowaniu dyscyplinarnym, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń. O zmianie zakresu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w postępowaniu dyscyplinarnym lub o jego cofnięciu obwiniony niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego.

4. Obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego. Może on zrezygnować z reprezentowania obwinionego w toku postępowania dyscyplinarnego, zawiadamiając o tym obwinionego oraz rzecznika dyscyplinarnego. Do czasu ustanowienia nowego obrońcy, jednak nie dłużej niż 14 dni od dnia zawiadomienia obwinionego, obrońca jest obowiązany podejmować niezbędne czynności.

5. Udział obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym nie wyłącza osobistego działania w nim obwinionego.

6. Orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku postępowania dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został ustanowiony. W razie doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej.

7. Wniosek dowodowy obwiniony zgłasza na piśmie rzecznikowi dyscyplinarnemu, który rozstrzyga o uwzględnieniu wniosku albo odmawia, w drodze postanowienia, uwzględnienia wniosku, jeżeli:

1) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;

2) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da się przeprowadzić;

3) przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem.

8. Na postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego przysługuje zażalenie.

9. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie, zwolnienie obwinionego od zajęć służbowych z powodu choroby oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu postępowania dyscyplinarnego, a czynności, w których jest przewidziany udział obwinionego, nie przeprowadza się albo przeprowadza się w miejscu jego pobytu.

10. Udział w czynnościach dowodowych oraz zapoznanie z aktami postępowania dyscyplinarnego obwinionego zwolnionego od zajęć służbowych z powodu choroby wymaga zgody lekarza, który orzekł czasową niezdolność obwinionego do służby. W przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu z lekarzem lub zmiany lekarza zgody takiej może udzielić lekarz, który obecnie leczy obwinionego, a w dalszej kolejności lekarz o takiej samej specjalności.

41

Art. 105.

1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny są obowiązani badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego.

2. Obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego.

Art. 106.

1. Czynności dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym powinny być zakończone w terminie miesiąca od dnia wszczęcia tego postępowania. Wyższy przełożony dyscyplinarny, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czynności dowodowych do 2 miesięcy.

2. Komendant Główny SK, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czynności dowodowych na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy.

3. Przełożony dyscyplinarny może zawiesić postępowanie dyscyplinarne z powodu zaistnienia długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte z inicjatywy pokrzywdzonego, zażalenie to może również złożyć pokrzywdzony.

4. Przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania dyscyplinarnego po ustaniu przeszkody, o której mowa w ust. 3.

Art. 107.

1. Rzecznik dyscyplinarny, po przeprowadzeniu czynności dowodowych i uznaniu, że zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, zapoznaje obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego.

2. Obrońca może zapoznać się z aktami postępowania dyscyplinarnego, o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia zapoznania obwinionego z tymi aktami.

3. Z czynności zapoznania z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.

4. Odmowa zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik dyscyplinarny dokonuje wzmianki o odmowie w aktach postępowania.

5. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie. Na wydane przez rzecznika dyscyplinarnego postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania dyscyplinarnego obwinionemu służy prawo złożenia zażalenia.

6. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z uzupełnionymi aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie w zakresie wynikającym z przeprowadzonych czynności dowodowych uzupełniających akta tego postępowania.

42

7. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego, wydaje postanowienie o zakończeniu czynności dowodowych oraz sporządza sprawozdanie, które:

1) wskazuje prowadzącego postępowanie i przełożonego dyscyplinarnego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego;

2) wskazuje obwinionego oraz określa zarzucane mu przewinienie dyscyplinarne, z opisem stanu faktycznego ustalonym na podstawie zebranych dowodów;

3) przedstawia wnioski dotyczące uniewinnienia, odstąpienia od ukarania lub wymierzenia kary albo umorzenia postępowania.

Art. 108.

1. Na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym materiału dowodowego przełożony dyscyplinarny wydaje orzeczenie o:

1) uniewinnieniu albo

2) odstąpieniu od ukarania, albo

3) ukaraniu, albo

4) umorzeniu postępowania.

2. Orzeczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;

2) datę wydania orzeczenia;


4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z kwalifikacją prawną;

5) rozstrzygnięcie o uniewinnieniu, stwierdzeniu winy i odstąpieniu od ukarania lub wymierzeniu kary dyscyplinarnej albo umorzeniu postępowania dyscyplinarnego;

6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia;

7) pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania;

8) podpis, z podaniem stopnia, imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego, oraz pieczęć jednostki organizacyjnej SK.

3. Przełożony dyscyplinarny uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 107 ust. 7, oraz przekazuje akta sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu do uzupełnienia, w przypadku stwierdzenia, że nie zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy.

4. Przełożony dyscyplinarny umarza postępowanie dyscyplinarne w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 1, albo gdy stało się ono bezprzedmiotowe z innej przyczyny.

5. Przełożony dyscyplinarny może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy lub stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste funkcjonariusza oraz dotychczasowy przebieg

43

służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od ukarania będzie on przestrzegał dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej.

6. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem sporządza się na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych.

7. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie obwinionemu.

8. W przypadku zamiaru wymierzenia kary wydalenia ze służby w SK przełożony dyscyplinarny, przed wydaniem orzeczenia dyscyplinarnego, wzywa obwinionego do raportu w celu wysłuchania go. W raporcie uczestniczy rzecznik dyscyplinarny. O terminie raportu należy zawiadomić zarząd właściwej organizacji zakładowej związku zawodowego funkcjonariuszy. Przedstawiciel zarządu może uczestniczyć w raporcie, chyba że obwiniony nie wyrazi na to zgody. Obwinionemu doręcza się sprawozdanie w terminie umożliwiającym zapoznanie się z nim przed raportem.

9. Przepisu ust. 8 nie stosuje się w przypadku:

1) tymczasowego aresztowania obwinionego;

2) odmowy obwinionego stawienia się do raportu lub nieusprawiedliwionej nieobecności w wyznaczonym terminie raportu;

3) zaistnienia innej przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie się do raportu w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych.

Art. 109.

1. Postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

2. Odwołanie składa się do wyższego przełożonego dyscyplinarnego za pośrednictwem przełożonego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.

3. Wyższy przełożony dyscyplinarny odmawia przyjęcia odwołania, w drodze postanowienia, jeżeli zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne.

4. Jeżeli orzeczenie lub postanowienie w pierwszej instancji wydał Komendant Główny SK, odwołanie lub zażalenie nie przysługuje. Obwiniony może jednak w terminie, o którym mowa w ust. 1, zwrócić się do Komendanta Głównego SK z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od orzeczeń.

Art. 110.

1. W postępowaniu odwoławczym rozpoznanie sprawy następuje na podstawie stanu faktycznego ustalonego w postępowaniu dyscyplinarnym. Jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego wydania orzeczenia, wyższy przełożony dyscyplinarny może uzupełnić materiał dowodowy, zlecając rzecznikowi

44

dyscyplinarnemu prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne wykonanie czynności dowodowych, określając ich zakres.

2. Z materiałami uzyskanymi w wyniku czynności dowodowych, o których mowa w ust. 1, rzecznik dyscyplinarny zapoznaje obwinionego. W terminie 3 dni od dnia zapoznania obwiniony ma prawo zgłoszenia wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu, o którym mowa w ust. 1, uwag dotyczących przeprowadzonych czynności dowodowych. Przepisy art. 107 ust. 1-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 111.

1. Wyższy przełożony dyscyplinarny w terminie 7 dni od dnia wniesienia odwołania może powołać komisję do zbadania zaskarżonego orzeczenia, zwaną dalej „komisją”. W przypadku odwołania od orzeczenia o ukaraniu karą, o której mowa w art. 89 pkt 3-5 wyższy przełożony dyscyplinarny jest obowiązany powołać komisję.

2. Komisja składa się z trzech funkcjonariuszy w służbie stałej, w stopniu co najmniej młodszego adiunkta SK, z których dwóch wyznacza wyższy przełożony dyscyplinarny, a jednego właściwy zarząd regionu związku zawodowego funkcjonariuszy, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. O wyznaczeniu przedstawiciela związku zawodowego do składu komisji przewodniczący zarządu regionu związku zawodowego funkcjonariuszy zawiadamia wyższego przełożonego dyscyplinarnego w terminie 3 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o powołaniu takiej komisji. W przypadku niewyznaczenia przedstawiciela związku zawodowego, trzeciego członka komisji wyznacza wyższy przełożony dyscyplinarny.

4. Wyższy przełożony dyscyplinarny wyznacza przewodniczącego spośród członków komisji.

5. Przepisy art. 101 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do członków komisji.

6. Komisja może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcę.

7. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych: rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznawania sprawy.

8. Komisja może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uzupełnienie materiału dowodowego w trybie art. 110 ust. 1.

Art. 112.

1. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza sprawozdanie wraz z wnioskiem dotyczącym sposobu załatwienia odwołania.

2. Komisja przedstawia wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia jej powołania.

3. Rozpatrzenie odwołania przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego powinno nastąpić w terminie 14 dni od dnia wpływu odwołania, a w przypadku powołania komisji - w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.

45

4. Wyższy przełożony dyscyplinarny może zaskarżone orzeczenie:

1) utrzymać w mocy albo

2) uchylić w całości albo w części i w tym zakresie uniewinnić obwinionego, odstąpić od ukarania, względnie wymierzyć inną karę, bądź uchylając to orzeczenie - umorzyć postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji, albo

3) uchylić w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez przełożonego dyscyplinarnego, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia czynności dowodowych w całości lub w znacznej części.

5. Postępowanie odwoławcze umarza się w przypadku cofnięcia odwołania.

6. W postępowaniu odwoławczym wyższy przełożony dyscyplinarny nie może wymierzyć surowszej kary dyscyplinarnej, chyba że zaskarżone orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes służby.

Art. 113.

1. Orzeczenie lub postanowienie staje się prawomocne:

1) z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżeli go nie wniesiono;

2) w dniu wydania orzeczenia lub postanowienia przez organ odwoławczy.

2. Przełożony dyscyplinarny, po uprawomocnieniu się orzeczenia lub postanowienia, niezwłocznie wykonuje orzeczoną karę.

3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych po uprawomocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku.

4. Przełożony, o którym mowa w ust. 3, po uprawomocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę: wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia lub wydalenia ze służby przez wydanie rozkazu personalnego odpowiednio o: zwolnieniu lub odwołaniu ukaranego z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i powołaniu lub mianowaniu go na niższe stanowisko służbowe, obniżeniu stopnia lub zwolnieniu ukaranego funkcjonariusza ze służby. Przepis art. 93 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

5. Prawomocne orzeczenie o odstąpieniu od ukarania albo o ukaraniu oraz prawomocne postanowienie o odstąpieniu od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego włącza się do akt osobowych funkcjonariusza.

Art. 114.

1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świadków, z wyłączeniem możliwości nakładania kar porządkowych. W postępowaniu dyscyplinarnym do świadków nie stosuje się również art. 184 Kodeksu postępowania karnego.

2. O zwolnieniu od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osoby pozostającej z obwinionym w szczególnie bliskim stosunku osobistym rozstrzyga rzecznik

46

dyscyplinarny. Na odmowę zwolnienia od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania służy zażalenie w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Art. 115.

1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą.

2. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie:

1) 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany;

2) 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;

3) 18 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

3. W przypadku nienagannej służby, stwierdzonej w opinii służbowej, przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w art. 26 ust. 1, może zatrzeć karę dyscyplinarną przed upływem terminu określonego w ust. 2, jednak nie wcześniej niż przed upływem:

1) 3 miesięcy od dnia orzeczenia kary nagany;

2) 6 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;

3) 12 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

4. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz za poważne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w art. 26 ust. 1, może w każdym czasie zatrzeć karę dyscyplinarną.

5. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia nieodbytej kary biegnie na nowo od dnia orzeczenia nowej kary.

6. W przypadku jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej kary dyscyplinarnej zatarcie kar następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary surowszej.

7. Zatarcie kary dyscyplinarnej powoduje usunięcie z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu. Orzeczenie o odstąpieniu od ukarania usuwa się z akt osobowych po upływie 6 miesięcy od dnia jego uprawomocnienia się, przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 116.

1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli:

1) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe;

2) zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku postępowania dyscyplinarnego;

3) orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;

47

4) orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione.

2. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się na wniosek ukaranego lub obwinionego, albo w przypadku jego śmierci na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą wydania orzeczenia dyscyplinarnego.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wniosek o wznowienie składa się w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

4. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się na niekorzyść ukaranego po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego.

5. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

6. Przełożony dyscyplinarny, który wydał prawomocne orzeczenie dyscyplinarne, wznawia postępowanie dyscyplinarne z urzędu lub na wniosek ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. O wznowieniu postępowania dyscyplinarnego z urzędu zawiadamia się ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej.

7. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego wnosi się do przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, w terminie 30 dni od dnia, w którym obwiniony dowiedział się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.

8. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 6, o wznowieniu rozstrzyga wyższy przełożony dyscyplinarny.

9. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego ukaranemu oraz członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej, o którym mowa w ust. 6, służy zażalenie do wyższego przełożonego dyscyplinarnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na postanowienie wydane przez Komendanta Głównego SK przysługuje jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Art. 117.

1. Po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeprowadza się czynności dowodowe ograniczone do przyczyn wznowienia, a po ich zakończeniu, stosownie do poczynionych ustaleń, wydaje się orzeczenie:

1) uchylające dotychczasowe orzeczenie i stwierdzające uniewinnienie ukaranego lub umorzenie postępowania dyscyplinarnego albo

2) zmieniające dotychczasowe orzeczenie i wymierzające inną karę dyscyplinarną, albo

3) odmawiające uchylenia dotychczasowego orzeczenia.

2. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary dyscyplinarnej nie może nastąpić po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego.

48

3. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możliwe tylko wtedy, gdy wznowienie następuje z urzędu i orzeczona kara jest rażąco niewspółmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego.

4. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę łagodniejszą, ulegają uchyleniu skutki kary dotychczasowej, a w razie wymierzenia kary surowszej, jej wykonanie rozpoczyna się od dnia wymierzenia.

5. Na orzeczenie i postanowienie wydane w trybie wznowienia postępowania dyscyplinarnego służy ukaranemu lub obwinionemu, a w przypadku jego śmierci, członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej, odwołanie lub zażalenie do wyższego przełożonego dyscyplinarnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na orzeczenia i postanowienia wydane przez Komendanta Głównego SK przysługuje jedynie, w takim samym terminie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepisy art. 112 ust. 4-6 stosuje się odpowiednio.

6. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na poczet okresu zatarcia nowej kary zalicza się okres zatarcia, który upłynął od uprawomocnienia się orzeczenia kary dotychczasowej.

Art. 118.

Od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie dyscyplinarne funkcjo-nariuszowi przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Art. 119.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szcze-gółowy tryb wykonywania czynności związanych z postępowaniem dyscyplinarnym w stosunku do funkcjonariuszy, w tym obieg dokumentów związanych z postępowa-niem dyscyplinarnym, prostowanie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek, oraz określi wzory postanowień i innych dokumentów sporzą-dzanych w postępowaniu dyscyplinarnym, mając na względzie sprawność prowadzo-nego postępowania.

Rozdział 11

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 120.

W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.6)) wprowadza się następujące zmiany:6 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15. poz. 113, z 1974 r. Nr

27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr

49

1) w art. 137 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Doręczenia żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, funkcjonariuszom

Policji, Służby Więziennej i Straży Kolejowej dokonywa się przez ich organy bezpośrednio przełożone.”;

2) w art. 163 § 3 i 4 otrzymują brzmienie:„§ 3. O przymusowe sprowadzenie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd

zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, lub do Żandarmerii Wojskowej, a o przymusowe sprowadzenie funkcjonariusza Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej - do jego przełożonego.

§ 4. O ukaranie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, a o ukaranie funkcjonariusza Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej - do jego przełożonego.”;

3) w art. 476:

a) w § 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji, Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej.”,

b) w § 5 w pkt 2 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) odszkodowanie przysługujące w razie wypadku i choroby pozostającej w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji, w Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej.”;

4) w art. 4778 w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wypadku lub choroby zawodowej pozostającej w związku z czynną służbą wojskową albo służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym,

121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, , Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 66 i Nr 66, poz. 466.

50

Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej i Straży Kolejowej,”;

5) w art. 811 § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, Straż Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Straż Kolejową, oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego komendanta lub kierownika jednostki i w asyście wyznaczonego organu wojskowego, organu Policji lub przedstawiciela Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Kolejowej.”;


„§ 4. Przeszukanie odzieży może być dokonane tylko przez osobę tej samej płci, co dłużnik. Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej przeprowadza w obecności komornika odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.”;


„§ 2. O wykonanie aresztu w stosunku do dłużnika będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszem Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej sąd zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej albo odpowiednio do właściwego komendanta lub kierownika jednostki organizacyjnej Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej, w której pełni on służbę, przesyłając w tym celu nakaz. O wykonanie aresztu w stosunku do dłużnika będącego żołnierzem zawodowym wyznaczonym na stanowisko służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego albo Służbie Wywiadu Wojskowego albo będącego funkcjonariuszem Służby Kontrwywiadu Wojskowego albo Służby Wywiadu Wojskowego sąd zwraca się odpowiednio do Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego albo Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, przesyłając w tym celu nakaz.”.

Art. 121.

W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 i Nr 172, poz. 1438) wprowadza się następujące zmiany:


51

„§ 2. Ponadto w przypadkach określonych szczególnymi przepisami jako organ egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym działa każdy organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej, organ Państwowej Inspekcji Pracy wydający decyzję w pierwszej instancji, organ straży pożarnej kierujący akcją ratowniczą, a także inne organy powołane do ochrony spokoju, bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego lub mienia społecznego.”;

2) w art. 46:

a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Organ egzekucyjny i egzekutor może w razie potrzeby wezwać, w pilnych przypadkach także ustnie, pomocy organu Policji, Straży Granicznej, Straży Kolejowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, jeżeli natrafił na opór, który uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji, albo jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi. Jeżeli opór stawia żołnierz w czynnej służbie wojskowej, należy wezwać pomocy właściwego organu wojskowego, chyba że zwłoka grozi udaremnieniem egzekucji, a na miejscu nie ma organu wojskowego.”,

b) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadku udzielania pomocy przez Policję, Straż Graniczną lub Straż Kolejową;”;


„§ 5. Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej przeprowadza w obecności egzekutora odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.”;

4) w art. 50:

a) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczną lub Straż Kolejową oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego komendanta lub kierownika jednostki i w asyście wyznaczonego organu wojskowego lub organu Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej.”,

b) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

52

„2) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadku wykonywania asysty przez Policję, Straż Graniczną lub Straż Kolejową;”;


„13) za wezwanie pomocy Policji, Straży Granicznej, Straży Kolejowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych - 13 zł 50 gr;”;

6) art. 153 otrzymuje brzmienie:

„Art. 153. § 1. Przymus bezpośredni w stosunku do żołnierza w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariusza Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej może być zastosowany tylko przez odpowiednio Żandarmerię Wojskową lub wojskowy organ porządkowy albo organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej.

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy ze względów sanitarnych lub innych społecznych zachodzi potrzeba natychmiastowego wykonania egzekwowanego obowiązku, a Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo właściwego organu Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej nie ma na miejscu.”.

Art. 122.

W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypo-spolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 i Nr 277, poz. 2742 oraz z 2005 r. Nr 180, poz. 1496) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 44 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) absolwentów szkół oficerskich i szkół aspiranckich (chorążych) Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy bezpośrednio po zakończeniu studiów (nauki) podjęli służbę w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej lub Straży Kolejowej;”;

2) w art. 49 w ust. 1d pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) sądom powszechnym, powszechnym jednostkom organizacyjnym prokuratury, Policji, Straży Granicznej, Straży Kolejowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru

53

Antykorupcyjnemu i Biuru Ochrony Rządu - jeżeli wymagają tego ich zadania i jest to niezbędne do prowadzonego przez nie postępowania;”;

3) w art. 59a w ust. 3 pkt 6 otrzymuje:

„6) są funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Kolejowej lub pracownikami specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministrów, kierowników urzędów centralnych, wojewodów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji;”;


„8) żołnierze w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej.”;


„5) są funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Straży Kolejowej i Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli osoby te na mocy odrębnych przepisów mogą pełnić służbę w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny i są przeznaczone do pełnienia tej służby;”;

6) w art. 206a w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) sędziowie, prokuratorzy, funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Kolejowej oraz pracownicy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministrów, kierowników urzędów centralnych, wojewodów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji;”;

7) w art. 208 ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na potrzeby obrony państwa są jednostki organizacyjne Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Straży Kolejowej, jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, nie wchodzące w skład Sił Zbrojnych, a także państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 221 ust. 1 i 2.”.

54

Art. 123.

W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960, z późn. zm.7)) w art. 44h w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, strażom gminnym (miejskim) i Straży Kolejowej,”.

Art. 124.

W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.8)) art. 302 otrzymuje brzmienie:

„Art. 302. Do okresu zatrudnienia wlicza się okres służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Służbie Więziennej, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej w zakresie i na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami.”.

Art. 125.

W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.9)) art. 75 otrzymuje brzmienie:

„Art. 75. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki radców prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej w zakresie nieokreślonym niniejszą ustawą określają przepisy odrębnych ustaw.”.

7 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 78, poz. 716, z 2003 r. Nr 128, poz. 1176 i Nr 130, poz. 1190, z 2004 r. Nr 93, poz. 887 oraz z 2005 r. Nr 62, poz. 550 i Nr 94, poz. 788.

8 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398.

9 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1361. Nr 169, poz. 1417 i N 264, poz. 2205.

55

Art. 126.

W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851) w art. 20:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Straży Kolejowej, Biurze Ochrony Rządu, jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz w jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonuje Państwowa Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, finansowana z budżetu państwa.”;

2) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

3) w stosunku do pracowników jednostek, o których mowa w pkt 1, oraz funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Straży Kolejowej i Biura Ochrony Rządu,”.

Art. 127.

W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086, z późn. zm.10)) w art. 13 w ust. 3 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej, jednostek ochrony przeciwpożarowej, Straży Granicznej, pogotowia ratunkowego, Służby Więziennej, Służby Celnej, Straży Kolejowej,”.

Art. 128.

W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388, z późn. zm.11)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej, powołanych na podstawie odrębnych

10 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i 1364, Nr 169, poz. 1420, Nr 172, poz. 1440 i 1441 i Nr 179, poz. 1486.

11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1683 i Nr 240, poz. 2052, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 oraz z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 i Nr 179, poz. 1484.

56

przepisów na stanowiska naukowe i badawczo-techniczne w państwowych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych oraz w spółkach handlowych.”;


„Art. 67. 1. Stosunek służbowy, wynikające z niego prawa i obowiązki oraz odpowiedzialność dyscyplinarną żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej, wykonujących obowiązki w jednostkach badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, określają odrębne przepisy.

2. Warunkiem powołania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej na stanowiska przewidziane dla pracowników naukowych i badawczo-technicznych jest posiadanie kwalifikacji określonych w niniejszej ustawie i odrębnych przepisach.”.

Art. 129.

W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.12)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 18b ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub porządku publicznego, jeżeli użycie Policji okaże się niewystarczające, minister właściwy do spraw wewnętrznych może zarządzić użycie funkcjonariuszy Straży Granicznej lub Straży Kolejowej do udzielenia pomocy Policji.”;

2) w art. 25a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Funkcjonariusz Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Kolejowej może być na własną prośbę przeniesiony do służby w Policji, jeżeli wykazuje on szczególne predyspozycje do jej pełnienia.

2. Funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do służby w Policji przenosi, w porozumieniu odpowiednio z Komendantem Głównym Straży Granicznej, Szefem Biura Ochrony Rządu, Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefem Agencji

12 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688, z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609, Nr 192, poz. 1873 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 171, poz. 1800, Nr 179, poz. 1842, Nr 210, poz. 2135, Nr 273, poz. 2703 i Nr 277, poz. 2742 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 164, poz. 1365, Nr 169, poz. 14411 i Nr 250, poz. 2116.

57

Wywiadu, Szefem Służby Wywiadu Wojskowego, Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Komendantem Głównym Straży Kolejowej, Komendant Główny Policji za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”;


„2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jakie stopnie wojskowe, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Straży Kolejowej odpowiadają poszczególnym stopniom policyjnym, uwzględniając równorzędność pierwszych stopni w poszczególnych korpusach.”;


„4. Osobę przyjmowaną do służby na podstawie art. 25a ust. 1 i posiadającą stopień Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Straży Kolejowej mianuje się na odpowiedni stopień policyjny.”;


„4. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-3 normują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”;


„Art. 98. Policjant zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego.”.

Art. 130.

W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 31a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Funkcjonariusz Policji, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Kolejowej może być na własną prośbę

58

przeniesiony do służby w Straży Granicznej, jeżeli wykazuje on szczególne predyspozycje do jej pełnienia.

2. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, do służby w Straży Granicznej przenosi, w porozumieniu odpowiednio z Komendantem Głównym Policji, Szefem Biura Ochrony Rządu, Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefem Agencji Wywiadu, Szefem Służby Wywiadu Wojskowego, Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Komendantem Głównym Straży Kolejowej, Komendant Główny Straży Granicznej za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”;

2) w art. 61:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień policyjny, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej mianuje się na stopień obowiązujący w Straży Granicznej, równorzędny z posiadanym stopniem.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Mianowanie osoby posiadającej stopień wojskowy, policyjny, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej może być uzależnione od odbycia przeszkolenia wymaganego w Straży Granicznej do mianowania na dany stopień.”;


„5. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-4 normują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”;


„1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin lub żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego.”;


59

„Art. 106. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wysokości dodatku za wysługę lat, uwzględniając okresy służby w Straży Granicznej, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Policji, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Straży Kolejowej, okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Straży Granicznej, okresy zakończonego zatrudnienia, a także inne okresy wliczane na mocy odrębnych przepisów do okresu pracy, jak również okoliczności wyłączające zaliczenie okresu służby lub pracy do wysługi lat, podmioty właściwe do ich zaliczania oraz sposób dokumentowania tych okresów.”.

Art. 131.

W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz. 236, z późn. zm.13)) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Niedopuszczalne jest organizowanie strajku w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, w jednostkach Policji i Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Służby Więziennej, Straży Granicznej, Służby Celnej, Straży Kolejowej oraz jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.”.

Art. 132.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.14)) w art. 30 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

13 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 88, poz. 554, z 1999 r. Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 107, poz. 1127, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2004 r. Nr 240, poz. 2407.

14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328.

60

„5) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, funkcjonariuszom celnym, Straży Granicznej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu i Straży Kolejowej, wypłacanych z funduszu operacyjnego - w wysokości 20 % wynagrodzenia,”.

Art. 133.

W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667) wprowadza się następujące zmiany:


„1) komórki lub jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowane, Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczna lub Straż Kolejowa,”;

2) w art. 60:


„1. Strażak po 15 latach służby nabywa prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupycjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”,


„4. Strażacy i członkowie ich rodzin mają prawo do świadczeń określonych w ust. 1-3, według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”;


„8. „Strażak zwolniony ze służby jest obowiązany zwrócić pobraną nienależną część równoważnika pieniężnego, chyba że zwolnienie nastąpiło z tytułu nabycia prawa do emerytury lub renty na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.15)).”;

15 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r.

61


„7) zajmowania lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenach zamkniętych, przez strażaka zwolnionego ze służby lub pozostałych po strażaku członków rodziny uprawnionych do renty rodzinnej po strażaku, który w chwili śmierci spełniał warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin,”;


„Art. 84. Strażak zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego.”;

6) w art. 88 w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymuje brzmienie:

„1) okresy służby w: Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej,

2) okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej, wymienione w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin,”;


„2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi strażaka, który pozostawał z nim we wspólnocie małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci strażaka spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”.

Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 558.

62

Art. 134.

W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.16)) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Nie podlega kontroli skarbowej celowość i sposób wykorzystywania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele specjalne w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Straży Kolejowej oraz w jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

Art. 135.

W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 1992 r. Nr 90, poz. 450, z późn. zm.17)) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustanowiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzeniem z dnia 7 marca 1928 r. Krzyż Zasługi Za Dzielność nadaje się policjantom, funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Pożarnej, Straży Kolejowej oraz żołnierzom za czyny spełnione w specjalnie ciężkich warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w obronie prawa, nietykalności granic państwowych oraz życia, mienia i bezpieczeństwa obywateli.”.

Art. 136.

W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich ro-dzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.18)) wprowadza się następujące zmia-ny:


„3a. Jeżeli w wysłudze emerytalnej są uwzględniane okresy służby, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, emeryturę podwyższa się na zasadach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”;

2) art. 32a otrzymuje brzmienie:16 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz.

594, Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800, Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110 i Nr 183, poz. 1537 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 191, poz. 1413 i Nr 217, poz. 1590.

17 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62, poz. 718 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676.

18 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954 oraz z 2005 Nr 10, poz. 65 i Nr 130, poz. 1085.

63

„Art. 32a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę wojskową, emeryt ponownie został powołany do zawodowej służby wojskowej albo został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej, wysokość emerytury zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 32b i 32c.”;

3) art. 32c otrzymuje brzmienie:

„Art. 32c. Ponowne ustalenie wysokości emerytury przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów zawodowej służby wojskowej lub służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej i Straży Kolejowej następuje na wniosek emeryta zgłoszony po zakończeniu tej służby. Przepisy art. 15 i 15a stosuje się odpowiednio.”;

4) art. 39a otrzymuje brzmienie:

„Art. 39a. Prawo do emerytury ulega zawieszeniu w razie ponownego powołania emeryta do zawodowej służby wojskowej albo przyjęcia do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej.”.

Art. 137.

W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Po-licji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich ro-dzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.19)) wprowadza się następujące zmia-ny:

1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:

„o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin”;


19 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 558.

64

„Art. 1. Funkcjonariuszom Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej, zwanym dalej "funkcjonariuszami", zwolnionym ze służby, przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.”;

3) w art. 3:

a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) wysługa emerytalna – okresy służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej, z wyjątkiem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych, a także okresy im równorzędne, łącznie z okresami, o których mowa w art. 14 i 16;”,

b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Emerytem policyjnym jest funkcjonariusz zwolniony ze służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej, który ma ustalone prawo do emerytury policyjnej.

3. Rencistą policyjnym jest funkcjonariusz zwolniony ze służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej, który ma ustalone prawo do policyjnej renty inwalidzkiej.”;


„Art. 12. Emerytura policyjna przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który w dniu zwolnienia posiada 15 lat służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub w Straży Kolejowej, z wyjątkiem funkcjonariusza, który ma ustalone prawo do emerytury określonej w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obliczonej z uwzględnieniem okresów służby i okresów z nią równorzędnych.”;

65

5) w art. 13 ust. 1:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Jako równorzędne ze służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej i w Straży Kolejowej traktuje się:”,

b) w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu:

„5) okresy służby w charakterze funkcjonariusza Służby Ochrony Kolei i Straży Ochrony Kolei, jeżeli został funkcjonariuszem Straży Kolejowej na mocy ustawy z dnia ..... 2007 r. o Straży Kolejowej.”,

6) w art. 21 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych orzekające w sprawach kandydatów do służby oraz funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Kolejowej, komisje lekarskie podległe Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, a także wojskowe komisje lekarskie w stosunku do funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Wywiadu Wojskowego orzekają także o:”;


„1) w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej oraz członków ich rodzin - organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;”


„Art. 33a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 12, emeryt ponownie został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej albo został powołany do zawodowej służby wojskowej, wysokość emerytury zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 33b i 33c.

9) w art. 33b ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej i pełnienia tej służby nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy, na wniosek emeryta ustala się nową podstawę wymiaru emerytury, w sposób określony w art. 5 ust. 1.”;


66

„Art. 40a. Prawo do emerytury ulega zawieszeniu w razie ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej lub Straży Kolejowej albo powołania emeryta do zawodowej służby wojskowej.”;


„3. Emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków nie wypłaca się za okres, za który funkcjonariusz otrzymał uposażenie lub świadczenie pieniężne przysługujące po zwolnieniu ze służby, określone odpowiednio w przepisach o uposażeniu funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej, chyba że emerytura lub renta inwalidzka byłaby korzystniejsza. W tym przypadku organ emerytalny potrąca z należnej emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków kwoty wypłacone z tytułu uposażenia lub świadczenia pieniężnego przysługującego po zwolnieniu ze służby.”.

Art. 138.

W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospo-litej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 i Nr 132, poz. 1110) w art. 64 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) Policji, odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz Straży Kolejowej;”.

Art. 139.

W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podat-ników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 oraz z 2005 r. Nr 14, poz. 113) w art. 15 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) sądom, prokuratorom, organom podatkowym, organom celnym, przedstawicielom Najwyższej Izby Kontroli, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej i Straży Kolejowej - w związku z prowadzonym postępowaniem;”.

Art. 140.

W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761, z późn. zm.20)) wprowadza się następujące zmiany:20 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 90, poz.

844, Nr 142, poz. 1380, Nr 166, poz. 1609 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711.

67


„4. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-3 normują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin”;


„2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólnym pożyciu, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom funkcjonariusza, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”.

Art. 141.

W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzę-du obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz. U. Nr 106, poz. 491, z późn. zm.21)) wprowadza się następujące zmiany:


,,3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, stanowiska w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, na których mogą być zatrudniani oddelegowani funkcjonariusze Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej.”;


,,Art. 7. 1. Jednostki organizacyjne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Obrony Cywilnej i Straży Kolejowej, związki zawodowe oraz funkcjonariusze i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeśli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych lub środków publicznych do celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem.

2. Na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne są obowiązane uwzględniać potrzeby Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Straży Kolejowej oraz jednostek wojskowych podległych temu ministrowi - w

21 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, z 2006 r. Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162.

68

zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania ich zadań.”;

3) art. 9:

a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

,,Minister właściwy do spraw wewnętrznych może zezwalać pracownikom, policjantom, strażakom, funkcjonariuszom Straży Granicznej, Straży Kolejowej i żołnierzom jednostek jemu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych na udzielenie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową określonej osobie lub instytucji.”,

b) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

,,W razie odmowy zwolnienia pracownika, policjanta, strażaka, funkcjonariusza Straży Granicznej, Straży Kolejowej, żołnierza jednostek mu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego.”.

Art. 142.W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.22) wprowadza się następujące zmiany:


„§ 1. Pisma adresowane do żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej można doręczyć adresatom za pośrednictwem ich przełożonych, przy czym wezwania przeznaczone dla żołnierzy pełniących zasadniczą służbę wojskową przesyła się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, w celu doręczenia i zarządzenia stawienia się stosownie do wezwania.”;

2) w art. 309 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

22 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i poz. 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589 i Nr 99, poz. 664.

69

„3) o występki - gdy osobą podejrzaną jest funkcjonariusz Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, Straży Kolejowej, finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, w zakresie spraw należących do właściwości tych organów lub o występki popełnione przez tych funkcjonariuszy w związku z wykonywaniem czynności służbowych.”;


„1) organom Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Staży Kolejowej, w zakresie ich właściwości,”.

Art. 143.

W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.23)) wprowadza się następujące zmiany:


„§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Kolejowej oraz innych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z przepisami prawa należą do ich właściwości.”;

2) w art. 253:

a) w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Tymczasowo aresztowany lub skazany, konwojowany przez funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Kolejowej albo żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, może być umieszczony w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych, na czas trwania przeszkody uniemożliwiającej konwojowanie.”,

b) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie przeszkody uniemożliwiającej doprowadzenie lub przyjęcie tymczasowo aresztowanego albo skazanego do aresztu śledczego lub zakładu karnego oraz w razie nieprzewidzianego lądowania podczas przewozu drogą powietrzną lub nieprzewidzianej przerwy w przewodzie inną drogą osoby przekazywanej na zasadach i w warunkach określonych w Rzymskim Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonym w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 708). Decyzję w tym przedmiocie podejmuje odpowiednio komendant lub kierownik jednostki Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Żandarmerii Wojskowej lub Straży Kolejowej.”.

23 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648.

70

Art. 144.W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.24)) wprowadza się następujące zmiany:


„37) pojazd używany do celów specjalnych - pojazd samochodowy przystosowany w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków, używany przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczną, kontrolę skarbową, Służbę Celną, jednostki ochrony przeciwpożarowej, Inspekcję Transportu Drogowego, Służbę Więzienną i Straż Kolejową;”;

2) w art. 6 w ust. 1 po pkt 3c dodaje się pkt 3d w brzmieniu:

„3d) funkcjonariusz Straży Kolejowej;”;


„5) policjanta, funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Inspektora Kontroli Skarbowej, funkcjonariusza celnego, Służby Więziennej i Straży Kolejowej, żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - podczas przewożenia osoby (osób) zatrzymanej;”;

4) w art. 53 w ust. 1 po pkt 10b dodaje się pkt 10c w brzmieniu:

„10c) Straży Kolejowej;”,


„3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, straży pożarnej oraz Straży Kolejowej.”;


„4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do przewozu pojazdami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, straży pożarnej oraz Straży Kolejowej.”;


„2) należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej lub Straży Kolejowej pojazdów specjalnych, pojazdów używanych do celów specjalnych oraz pojazdów używanych w związku z przewozem pojazdów specjalnych.”;

8) w art. 66:

a) w ust. 1b pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,

24 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 141.

71

Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Straży Kolejowej i jednostek ochrony przeciwpożarowej;”,

b) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wyposażania pojazdu w urządzenie informujące o działaniu sprzętu kontrolno-pomiarowego używanego przez organy kontroli ruchu drogowego lub działanie to zakłócające albo przewożenia w pojeździe takiego urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użycia; nie dotyczy to pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej i Straży Kolejowej;”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określą, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby Więziennej, straży pożarnej i Straży Kolejowej.”;


„3) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby Więziennej, Straży Pożarnej oraz Straży Kolejowej;”;


„3) pojazdu zakupionego od Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Kolejowej lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - w zakresie ust. 1 pkt 5;”;

11) w art. 73 w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Rejestracji pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Kolejowej, kontroli skarbowej i Służby Celnej dokonują właściwe organy tych jednostek.”;

12) w art. 76:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie brzmieniu:

„3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwy do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa

72

Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej i Straży Kolejowej, a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach.”,


„4) sposób wykorzystania pojazdów, o których mowa w ust. 2-3, przy wykonywaniu zadań określonych w przepisach dotyczących Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej i Straży Kolejowej.”;

13) w art. 80c w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) Straży Kolejowej;”;


„1. Do pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej i Straży Kolejowej, których dotyczą warunki i tryb rejestracji określone w art. 73 ust. 3, a także do pojazdów Państwowej Straży Pożarnej, mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2.”;

15) w art. 100c w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) Straży Kolejowej;”.

Art. 145.

W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 909) w art. 20c pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) Straż Kolejowa, zarządcy infrastruktury kolejowej, przewoźnicy publiczni;”.

Art. 146.W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy eme-rytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1202 i Nr 183, poz. 1538) w art. 111a w ust. 1 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) obliczonej na podstawie art. 15 lub prawa do jej zwiększenia na podstawie art. 14 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,

73

Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.8));”.

Art. 147.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470) wprowadza się następujące zmiany:


„7) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupycjnemu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Straży Kolejowej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych;”;

2) w art. 298 pkt 5a otrzymuje brzmienie:

„5a) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Straży Kolejowej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,”;

Art. 148.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.25)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 lit. k otrzymuje brzmienie:

„k) służb ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Straży Kolejowej i ich posiadających pisemne upoważnienie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,”;


„6) służb ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej w związku z postępowaniami sprawdzającymi prowadzonymi na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.”.

25 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538.

74

Art. 149.

W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437) w art. 29 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Obrony Cywilnej Kraju, Prezesa Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców, Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej, Biura Ochrony Rządu oraz Straży Kolejowej.”.

Art. 150.W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pra-cowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn. zm.26)) w art. 1 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celnej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu oraz Straży Kolejowej.”.

Art. 151.W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, , Nr 17, poz. 95 i Nr 21, poz. 125) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8 w ust. 15 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) Straży Kolejowej”;

2) w art. 22 w ust. 3a pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.27)).”


„8a. Na podstawie zawiadomienia przez właściwy organ emerytalny o ustaleniu prawa ubezpieczonego do emerytury na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego,

26 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 72, poz. 802, Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 199, poz. 1939, Nr 223, poz. 2217, z 2004 r. Nr 116, poz. 1202, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 34, poz. 243.

27 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 558.

75

Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin Zakład usuwa z ewidencji informacje o należnych i zwaloryzowanych składkach na ubezpieczenie emerytalne za okresy służby uwzględnione w wymiarze emerytury wojskowej lub policyjnej.”.

Art. 152.W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpie-czeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.28)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:


„1) ubezpieczonym - w razie spełnienia warunków do nabycia prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy mają ustalone prawo do emerytury określonej w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej, obliczonej z uwzględnieniem okresów składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, 5 i 7-10 oraz w ust. 2;”,


„2. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują również żołnierzom zawodowym oraz funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Staży Kolejowej, jeżeli nie spełniają oni warunków do nabycia prawa lub utracili prawo do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób, oraz członkom rodzin pozostałym po tych osobach.”;

2) w art. 6 w ust. 1 w pkt 6 w lit. g kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. h w brzmieniu:

„h) Straży Kolejowej.”;


„6) żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby

28 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 208, poz. 1534 oraz z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 82, poz. 558.

76

Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Celnej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Kolejowej;”;


„6. Emerytury przysługującej z Funduszu nie podwyższa się do kwoty najniższej emerytury, jeżeli przysługuje ona osobie, która ma ustalone prawo do emerytury wojskowej obliczonej według zasad określonych w art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.2)) lub do emerytury policyjnej obliczonej według zasad określonych w art. 15a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.3)).”;


„2. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”


„1a. Kapitał początkowy ustala się także dla zwolnionych ze służby: żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz Straży Kolejowej, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 1999 r. pozostawali oni w służbie i nie mają ustalonego prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób.”.

Art. 153.W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631) wprowadza się następujące zmiany:


77

„Art. 30. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Służba Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne oraz Policja, Żandarmeria Wojskowa, Straż Graniczna, Służba Więzienna i Straż Kolejowa przeprowadzają samodzielne postępowania sprawdzające wobec osób ubiegających się o przyjęcie do służby lub pracy w tych organach, stosując odpowiednio przepisy ustawy. Przepis stosuje się także w stosunku do osób pełniących służbę lub zatrudnionych w tych organach i służbach.”;

2) w art. 42:


„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefowi Służby Wywiadu Wojskowego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej lub Komendantowi Głównemu Straży Kolejowej w celu rozpatrzenia odwołania;”,


„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefowi Służby Wywiadu Wojskowego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej lub Komendantowi Głównemu Straży Kolejowej w celu rozpatrzenia odwołania;”,

c) w ust. 7 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefowi Służby Wywiadu Wojskowego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej lub Komendantowi Głównemu Straży Kolejowej w celu rozpatrzenia odwołania;”;

3) w art. 48m pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) służby ochrony państwa stosuje się do Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Agencji Wywiadu, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej;”;

2) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego stosuje się do Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Dyrektora

78

Generalnego Służby Więziennej lub Komendanta Głównego Straży Kolejowej.”;


„2. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, administracji publicznej, zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych, Minister Sprawiedliwości, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Straży Kolejowej, Szef Biura Ochrony Rządu, a także Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określą, w drodze zarządzenia, każdy w zakresie swojego działania, szczególny sposób organizacji kancelarii tajnych, stosowania środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych.”.

Art. 154.W ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służ-by Więziennej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 53, poz. 548, z późn. zm.29)) wprowadza się następujące zmiany:

1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:

„o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Straży Kolejowej”;

2) w art. 1:


„1. Ustawa normuje odpowiedzialność majątkową funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Straży Kolejowej za szkody wyrządzone przez nich, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji organów lub jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych albo nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefa Służby Wywiadu Wojskowego i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”,


29 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 27, poz. 298, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 149, poz. 1073.

79

„1) funkcjonariuszu - należy przez to rozumieć: policjanta, funkcjonariusza Straży Granicznej, funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu, strażaka Państwowej Straży Pożarnej, funkcjonariusza Służby Więziennej oraz funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Straży Kolejowej,”.

Art. 155.W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 i Nr 96, poz. 959) wprowadza się następujące zmiany:


„1) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Straży Kolejowej oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, w odniesieniu do których dostęp do broni i amunicji regulują odrębne przepisy;


„6. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Straży Kolejowej oraz funkcjonariuszy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową.”;


„2. Od egzaminu, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Straży Kolejowej, funkcjonariusze lub pracownicy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierze zawodowi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, członkowie Polskiego Związku Łowieckiego - w zakresie broni myśliwskiej, oraz członkowie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego posiadający licencję zezwalającą na uprawianie strzelectwa sportowego - w zakresie broni sportowej, jeżeli zdali taki egzamin na podstawie odrębnych przepisów.”;


„Art. 49. Przepisów rozdziału nie stosuje się do strzelnic Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu oraz Straży Kolejowej.”.

80

Art. 156.W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.30)) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pracownicy - rozumie się osoby zatrudnione w jednostkach, o których mowa w pkt 1, oraz żołnierzy zawodowych, żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową, żołnierzy odbywających okresową służbę wojskową, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej - z wyjątkiem pełniących służbę kandydacką - oraz funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Więziennej, Służby Celnej i Straży Kolejowej,”.

Art. 157.W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyza-cji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 84, poz. 948, z późn. zm.31)) w art. 15 ust. 3 uchyla się.

Art. 158.W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 122 poz. 1321, z późn. zm.32)) w art. 24 ust. 2 otrzymuje brzmienie:„2. Czynności dozoru technicznego w jednostkach organizacyjnych Policji, Straży

Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Straży Kolejowej wykonują inspektorzy, którzy na podstawie odrębnych przepisów są uprawnieni do dostępu do informacji niejawnych.”.

Art. 159.W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711) wprowadza się następujące zmiany:


„3. BOR w zakresie koniecznym do wykonywania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, korzysta z pomocy i informacji uzyskanych w szczególności przez: Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Straż

30 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805, z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 240, poz. 2407 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 i Nr 249, poz. 2104.

31 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 154, poz. 1802, z 2002 r. Nr 205, poz. 1730, Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 6, poz. 63, Nr 80, poz. 720 i Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 120, poz. 1252, z 2005 r. Nr 157, poz. 1315 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 63 i Nr 157, poz. 1119.

32 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 orza z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1832.

81

Graniczną, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową oraz Strażą Kolejową.”;


„3) współdziała z Policją, Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencją Wywiadu, Służbą Kontrwywiadu Wojskowego, Służbą Wywiadu Wojskowego, Żandarmerią Wojskową, Strażą Graniczną, Państwową Strażą Pożarną oraz Straż Kolejową w zakresie uzyskiwania informacji o zagrożeniach dla osób lub obiektów i urządzeń chronionych;”;


„1. Osobę, przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy lub stopień uzyskany w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Straży Kolejowej oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, mianuje się na stopień obowiązujący w BOR, równorzędny z posiadanym stopniem.”;

4) art. 62 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-3 regulują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”


„5) w przypadku udzielenia pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe podczas pełnienia służby w Siłach Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Straży Kolejowej.”;


„1. Do wysługi lat, od której jest uzależniona wysokość uposażenia według stopnia, zalicza się czynną służbę w BOR, czynną służbę wojskową oraz służbę w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Straży Kolejowej i Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.”;


„2. Należności, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi, który w dniu śmierci funkcjonariusza pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w razie braku małżonka - dzieciom, wnukom, rodzeństwu i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej określone przepisami ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”.

82

Art. 160.W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251) w art. 43a ust. 6 otrzymuje brzmienie:„6. Posiadacz odpadów prowadzący punkt zbierania odpadów metali jest

obowiązany przedstawić przechowywane formularze na żądanie organów przeprowadzających kontrolę, Policji, straży miejskiej i Straży Kolejowej.”.

Art. 161.W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu in-formacji kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1585 i Nr 220, poz. 1600) w art. 19 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmie-niu:

„3a) organy Straży Kolejowej,”.

Art. 162.

W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych orga-nach porządkowych (Dz.U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.33)) w art. 14:

1) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policją, Strażą Graniczną, organami celnymi, organami kontroli skarbowej, Biurem Ochrony Rządu, Strażą Kolejową oraz innymi organami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, a także organami uprawnionymi do prowadzenia dochodzeń w sprawach o przestępstwa oraz organami, którym przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego, i organami uprawnionymi do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w sprawach o wykroczenia,”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zakres i tryb współdziałania Żandarmerii Wojskowej ze Strażą Kolejową określają przepisy o Straży Kolejowej.”;

Art. 163.W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.34)) wprowadza się następują-ce zmiany:


„Art. 11. Przy Radzie Ministrów działa Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, zwane dalej „Kolegium”, jako organ opiniodawczo-

33 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 711.

34 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1609, z 2004 r. Nr 109, poz. 1159, Nr 171, poz. 1800, Nr 267, poz. 2647 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162.

83

doradczy w sprawach programowania, nadzorowania i koordynowania działalności ABW, AW, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwanych dalej „służbami specjalnymi”, oraz podejmowanych dla ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu, Służby Celnej, Straży Kolejowej, urzędów skarbowych, izb skarbowych, organów kontroli skarbowej, organów informacji finansowej oraz służb rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.”;


„7) koordynowania działalności ABW, AW, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także działalności służb specjalnych z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Biurem Ochrony Rządu, Służbą Celną, Strażą Kolejową, urzędami skarbowymi, izbami skarbowymi, organami kontroli skarbowej, organami informacji finansowej i służbami rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa,”


„1) ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do działalności Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Straży Kolejowej,”;

4) w art. 77:


„1. Osobę przyjmowaną do służby w ABW albo AW i posiadającą stopień wojskowy, policyjny, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Straży Kolejowej można mianować na odpowiedni stopień we właściwej Agencji.”,


„3. Przy przyjmowaniu do służby osoby posiadającej stopień wojskowy podporucznika, stopień podkomisarza Policji, stopień podporucznika Straży Granicznej, stopień podporucznika Biura Ochrony Rządu, stopień młodszego kapitana Państwowej Straży Pożarnej, podporucznika Służby Więziennej lub młodszego adiunkta Straży Kolejowej, mianuje się na stopień podporucznika właściwej Agencji.”;


„Art. 113. Funkcjonariusz Agencji zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm

84

powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego.”;


„2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin.”.

Art. 164.W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007, z późn. zm.35)) w art. 2 ust. 3 otrzy-muje brzmienie:

„3. Przepisów ustawy nie stosuje się do materiałów wybuchowych nabywanych, przechowywanych, przemieszczanych i używanych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Biuro Ochrony Rządu, Policję, Służbę Więzienną, Straż Graniczną, Straż Kolejową oraz przez armie obcych państw przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.

Art. 165.W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz.U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 558) w art. 116 ust. 3 otrzymuje brzmie-nie:

„3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do uprawnień żołnierzy i funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Straży Kolejowej podczas wykonywania czynności służbowych.”.

Art. 166.W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 58 ust. 3 uchyla się;

2) po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu:

35 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Nr 238, poz. 2019, z 2004 r . Nr 222, poz. 2249, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711.

85

„Art. 58a. Zadania w zakresie ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych wykonuje Straż Kolejowa na zasadach określonych w ustawie z dnia ........... 2007 r. o Straży Kolejowej (Dz. U. Nr ..., poz. ...).”;

3) w art. 59 ust. 1-6 uchyla się;

4) art. 60-64 uchyla się;

5) art. 72 uchyla się.

Art. 167.W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, z późn. zm.36)) art. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) emeryturach i rentach - oznacza to emerytury i renty inwalidzkie oraz renty z tytułu niezdolności do pracy, w tym renty szkoleniowe określone w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o ubezpieczeniu społecznym rolników, o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin, o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, a także uposażenia w stanie spoczynku określone w przepisach prawa o ustroju sądów powszechnych, przepisach o prokuraturze oraz w przepisach o Sądzie Najwyższym, a także renty szkoleniowe i renty z tytułu niezdolności do pracy określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, renty z tytułu niezdolności do pracy określone w przepisach o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach, a także renty strukturalne określone w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;”

Art. 168.W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.37)) wprowadza się następujące zmiany:


36) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1630 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 105, poz. 720, Nr 109, poz. 747.37 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr

64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462 i Nr 267, poz. 2257 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651.

86

„1) zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.9));”

2) w art. 104 w ust. 1 w pkt 1 lit. g otrzymuje brzmienie:

„g) za żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy niespełniających warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej za których, po zwolnieniu ze służby lub rozwiązaniu stosunku pracy, odprowadzono składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od uposażenia lub wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby lub stosunku pracy na podstawie przepisów odrębnych,”.

Art. 169.W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-nych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.38)) w art. 66 w ust. 1 po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:

„10a) funkcjonariusze Straży Kolejowej; ”.

Art. 170.W ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedeme-rytalny (Dz. U. Nr 102, poz. 852) art. 2 ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.39)),”

38 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519.

39 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r.

87

Art. 171.W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328) w art. 137 w ust. 3 otrzymuje brzmienie:„3. Nauczyciel akademicki będący funkcjonariuszem służb państwowych ma prawo

do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Straży Kolejowej oraz ich rodzin, jeżeli spełnia warunki określone w tych przepisach.”.

Rozdział 12

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 172.

1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zorganizuje Straż Kolejową do dnia 31 marca 2008 r.

2. Straż Ochrony Kolei, wchodząca w strukturę organizacyjną „PKP Polskie Linie Kolejowe” Spółka Akcyjna” zwanej dalej „PKP PLK S.A.” i działająca na podstawie ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94), zachowuje uprawnienia do wykonywania zadań określonych w tej ustawie na dotychczasowych zasadach, do czasu utworzenia Straży Kolejowej zgodnie z ust. 1.

Art. 173.

1. Straż Kolejowa wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których przedmiotem była dotychczasowa działalność jednostki organizacyjnej PKP PLK S.A. – Straży Ochrony Kolei, bez względu na charakter prawny tych stosunków.

2. Straż Kolejowa przejmie odpłatnie z PKP PLK S.A., z mocy ustawy, wyodrębnione w trybie określonym w ust. 4, składniki majątkowe i niemajątkowe tej spółki, służące dotychczas do wykonywania zadań Straży Ochrony Kolei, niezbędne dla realizacji zadań Straży Kolejowej, określonych w art. 2, w tym związane z nimi wierzytelności i zobowiązania.

3. Przejęcie składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa w ust. 2, nastąpi za wynagrodzeniem obliczonym według wartości księgowej tych składników.

4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze decyzji, składniki majątkowe i niemajątkowe, w tym wierzytelności i zobowiązania, o których mowa w ust. 2.

5. Określenie składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa w ust. 4, zostanie dokonane w oparciu o dane przekazane przez PKP PLK S.A. i

Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 558.

88

opracowane przez komisję przygotowawczą, działającą przy ministrze właściwym do spraw wewnętrznych, według stanu na dzień przejęcia.

6. Decyzja, o której mowa w ust. 4, będzie stanowiła podstawę do wpisania do ksiąg wieczystych i rejestrów tytułu prawnego Straży Kolejowej do określonych w decyzji składników, o których mowa w ust. 4.

7. Zarząd PKP PLK S.A. i Komendant Główny SK mogą zawrzeć umowy dotyczące spraw zaistniałych przed dniem utworzenia Straży Kolejowej w zakresie wspólnej działalności PKP PLK S.A. i Straży Ochrony Kolei.

8. Do przejęcia, o którym mowa w ust. 2, przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.40)) nie stosuje się.

Art. 174.

1. Funkcjonariusze Straży Ochrony Kolei, którzy zgłoszą się do służby w trybie przewidzianym w art. 24 ust. 1, nie później niż do dnia 31 lipca 2008 r., stają się funkcjonariuszami Straży Kolejowej.

2. Pracownicy Straży Ochrony Kolei nie będący funkcjonariuszami, którzy zgłoszą się do pracy w Straży Kolejowej, nie później niż do dnia 31 lipca 2008 r. stają się pracownikami Straży Kolejowej.

3. Do osób, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.41)).

Art. 175.

1. Funkcjonariusze, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy byli zatrudnieni w Straży Ochrony Kolei i stali się funkcjonariuszami Straży Kolejowej, otrzymują stopnie służbowe wynikające z zatrudnienia na dotychczasowych stanowiskach, z zachowaniem następujących zasad:

1) w korpusie szeregowych i podoficerów straży kolejowej – stopień służbowy właściwy dla zajmowanego stanowiska;

2) w korpusie oficerów, z zastrzeżeniem ust. 3:

a) stopień służbowy właściwy dla zajmowanego stanowiska - dla osób zatrudnionych powyżej 10 lat łącznie w strukturach Służby Ochrony Kolei i Straży Ochrony Kolei,

40 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484 oraz z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029.

41 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 426 i Nr 89, poz. 589.

89

b) stopień służbowy o jeden stopień niższy niż właściwy dla zajmowanego stanowiska - dla osób zatrudnionych łącznie w strukturach Służby Ochrony Kolei i Straży Ochrony Kolei powyżej 5 lat, a mniej niż 10 lat ,

c) stopień służbowy o dwa stopnie niższy niż właściwy dla zajmowanego stanowiska - dla osób zatrudnionych łącznie w strukturach Służby Ochrony Kolei i Straży Ochrony Kolei mniej niż 5 lat.

2. Przyznanie stopnia funkcjonariuszom, o których mowa w ust. 1 w pkt 2, nie może powodować przeniesienia do korpusu niższego.

3. Orzeczenia lekarskie o zdolności fizycznej i psychicznej oraz zaświadczenia o stanie zdrowia, wydane funkcjonariuszom i pracownikom Straży Ochrony Kolei przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność w Straży Kolejowej.

4. Świadectwa złożenia egzaminów, potwierdzające kwalifikacje zawodowe uzyskane przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność w Straży Kolejowej, z zachowaniem następujących zasad:

1) świadectwo złożenia egzaminu: na strażnika SOK, lub na funkcjonariusza SOK, lub na przodownika SOK - uznaje się za równorzędne ze złożeniem egzaminu na stopień podoficerski;

2) świadectwo złożenia egzaminu na stanowisko: adiunkta SOK, lub referenta SOK, lub dla stanowisk: komendant zmiany, komendant rejonu, inspektor - uznaje się za równorzędne ze złożeniem egzaminu na stopień oficerski.

Art. 176.

Ilekroć w przepisach prawa jest mowa o Straży Ochrony Kolei i funkcjonariuszach Straży Ochrony Kolei, należy przez to rozumieć odpowiednio Straż Kolejową i funk-cjonariuszy Straży Kolejowej.

Art. 177.

W sprawach uregulowanych niniejszą ustawą, do czasu wydania przewidzianych w niej przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w ży-cie niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio dotychczas obowiązujące przepisy, je-żeli nie są z nią sprzeczne.

Art. 178.

W sprawach dotyczących spraw pracowniczych nieuregulowanych w niniejszej usta-wie mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy.

Art. 179.

1. W okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 14, Policja udziela SK pomocy przy wykonywaniu zadań określonych w art. 14.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb współpracy i pomocy, o której mowa w ust. 1, mając na względzie

90

zapewnienie prawidłowej realizacji tej współpracy i pomocy oraz kierując się potrzebą podejmowania wspólnych działań Straży Kolejowej z Policją na obszarze kolejowym w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń.

Art. 180.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2008 r., z wyjątkiem art. 14, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

91

Uzasadnienie

Proponowany projekt ustawy o Straży Kolejowej nie tworzy nowej formacji, lecz sank-

cjonuje i porządkuje stan prawny obecnie funkcjonującej Straży Ochrony Kolei. Wynika z ko -

nieczności uregulowania prawno – organizacyjnych podstaw działania Straży Kolejowej, nada -

nia jej statusu centralnego organu państwowego oraz stworzenia przepisów gwarantujących

utrzymanie właściwego poziomu bezpieczeństwa publicznego na obszarach kolejowych, w po -

ciągach i innych pojazdach kolejowych.

W wyniku procesu restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje

Państwowe, rozpoczętego na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r.

o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Kole -

je Państwowe ”, w roku 2001 powstała Grupa PKP. W ten sposób, zgodnie z dyrektywami

Unii Europejskiej, nastąpiło rozgraniczenie działalności przewozowej kolei od zarządzania li -

niami kolejowymi oraz utworzenie samodzielnych podmiotów prawa handlowego, mogących

świadczyć usługi, nie tylko na rynku kolejowym. Zostały utworzone trzy spółki przewozowe

oraz jedna spółka zarządzająca liniami kolejowymi „PKP Polskie Linie Kolejowe S. A.”. W

skład tej ostatniej weszła Straż Ochrony Kolei, powołana w drodze decyzji administracyjnej,

działająca w strukturach zarządcy infrastruktury kolejowej, to jest podmiotu gospodarczego,

którego funkcjonowanie określa kodeks spółek handlowych. Tym samym Straż Ochrony Kolei

utraciła status formacji państwowej.

Obecnie zasady działalności straży ochrony kolei określa rozdział 10 ustawy z dnia

28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym oraz rozporządzenia wykonawcze wydane na pod -

stawie tej ustawy, między innymi rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2004 r.

w sprawie szczegółowego zakresu działania oraz sposobu organizacji straży ochrony kolei.

Zgodnie z cyt. wyżej ustawą do podstawowych zadań straży ochrony kolei należy:

1. kontrola przestrzegania przepisów porządkowych na obszarze

kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych;

2. ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze

kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych.

Dotychczasowe doświadczenia w funkcjonowaniu straży ochrony kolei w strukturach

spółki prawa handlowego wyraźnie wskazują na konflikt interesów, pomiędzy ustawowymi za-

daniami straży ochrony kolei, a celami spółki nastawionej na osiąganie zysku. Konieczność

poszukiwania dodatkowych źródeł finansowania, poprzez zawieranie umów o świadczenie

dodatkowej ochrony na zasadach komercyjnych, powoduje negatywne konsekwencje w za -

kresie planowania i organizacji działań porządkowych i ochronnych, obniżając jednocześnie

poziom bezpieczeństwa w pociągach i na obszarze kolejowym.

Kolejnym ważnym elementem ograniczającym sprawną realizację ustawowych zadań

straży ochrony kolei w spółce prawa handlowego, są tendencje do marginalizacji działań

w obszarze zatrudniania i doposażenia funkcjonariuszy w odpowiedni sprzęt służbowy, na

rzecz podstawowych zadań o charakterze komercyjnym.

Jednocześnie doświadczenia funkcjonowania straż ochrony kolei w oparciu o obecnie

obowiązujące przepisy, wskazują na wiele obszarów utrudniających sprawną realizację usta -

wowych zadań, co negatywnie wpływa na stan bezpieczeństwa i porządku na obszarach ko -

lejowych, w pociągach i innych pojazdach kolejowych.

Najważniejsze z nich to:

Brak uprawnienia dostępu do ewidencji PESEL w celu identyfikacji danych osobo -

wych osób podejrzewanych o popełnienie wykroczenia lub przestępstwa.

Brak szczegółowych przepisów regulujących posiadanie broni przez straż ochrony ko-

lei

i dopuszczenie funkcjonariuszy do pracy z bronią.

Brak uprawnień do stosowania niektórych środków przymusu bezpośredniego, uzna-

nych za skuteczniejsze i bezpieczniejsze w użyciu (np. paralizatory elektryczne, chemiczne

środki obezwładniające).

Brak uprawnień do przetwarzania danych osobowych osób podejrzewanych o popeł -

nienie wykroczenia lub przestępstwa.

Ponadto obecne kompetencje straży ochrony kolei, określone w ustawie z dnia 28

marca 2003 r. o transporcie kolejowym, nie przewidują możliwości prowadzenia postępowań

przygotowawczych, które stanowią zdecydowaną większość naruszeń prawa, co uniemożli -

wia uzyskanie wiedzy o rzeczywistych zagrożeniach i wykorzystanie jej na rzecz poprawy

bezpieczeństwa publicznego.

Następną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę jest sprawa obecnie obowiązujące-

go wieku emerytalnego funkcjonariuszy i wynikające z tego konsekwencje.

93

Wysokie wymagania w zakresie predyspozycji psychofizycznych funkcjonariusza stra-

ży ochrony kolei oraz uciążliwości wynikające ze specyfiki pracy na obszarach kolejowych,

przy obecnie obowiązującym wieku emerytalnym (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn) po -

wodują konieczność zwalniania ze służby funkcjonariuszy z dużym stażem zawodowym, z po -

wodu niespełnienia wymogów zdrowotnych, bez prawa do świadczeń emerytalnych i rento-

wych, przy zminimalizowanej możliwości uzyskania innego zatrudnienia. Z drugiej strony na-

leży podkreślić, że praca funkcjonariusza straży ochrony kolei wykazuje daleko idące podo-

bieństwo do zadań policyjnych, dodatkowo charakteryzuje się dużą uciążliwością i niebezpie -

czeństwem wynikającym ze specyfiki pracy na obszarach kolejowych (praca w torach czyn-

nych, przy odbywającym

się ruchu pociągów).

Wskazuje to jednoznacznie na dyskryminację funkcjonariuszy straży ochrony kolei,

wobec funkcjonariuszy innych służb wykonujących analogiczne zadania. Zasadne jest zatem,

przyznanie uprawnień w zakresie praw do nabywania i otrzymywania świadczeń emerytalno-

-rentowych, podobnie, jak dla funkcjonariuszy policji przyjmując 35 lat jako wiek emerytalny .

W założeniach projektodawców, przedmiotowa ustawa o Straży Kolejowej ma służyć

przede wszystkim stworzeniu warunków do właściwego zapewnienia obywatelem bezpie-

czeństwa i utrzymania porządku na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach ko -

lejowych.

W dobie olbrzymiego zagrożenia światowym terroryzmem (po bolesnych doświadcze-

niach z września 2001 r. w Nowym Jorku, września 2004 r. na kolejach w Madrycie, lipca

2005 r.

w Londynie), zapewnienie bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz ochrona życia i zdrowia lu -

dzi

na obszarach kolejowych, które ze względu na specyfikę i dostępność, są szczególnie nara -

żone na tego typu działania, staje się zadaniem priorytetowym.

Ponadto zwalczanie przestępczości i wybryków chuligańskich, jakie występują

na obszarach i w obiektach kolejowych, wymaga utrzymania dobrze zorganizowanej, prawnie

umocowanej i wyodrębnionej formacji zdolnej te zagrożenia minimalizować i skutecznie im

przeciwdziałać. Wymaganiom tym ma sprostać Straż Kolejowa utworzona na zasadach określonych

w przedłożonym projekcie ustawy.

94

Konieczność należytego uregulowania problematyki ochrony bezpieczeństwa osób

i mienia na obszarze kolejowym odrębnym aktem prawnym rangi ustawowej i realizowanie go

przez wyspecjalizowaną formację - Straż Kolejową, podyktowana jest następującymi wzglę -

dami:

1. Konstytucyjna zasada, ,,demokratycznego państwa prawnego art. 2 Konstytucji RP,

wymagająca m.in.", aby wszystkie formacje (struktury) właściwe w sprawach bezpie-

czeństwa państwa i porządku publicznego działały na podstawie i w granicach prawa”.

Stąd też Straż Ochrony Kolei powinna posiadać ustawowo określoną właściwość – sta-

tus oraz uprawnienia i obowiązki.

2. Działalność obecnej Straży Ochrony Kolei wkracza w sferę elementarnych praw i wol -

ności obywatelskich. Te zaś ,,mogą ulegać ograniczeniu w ustawowo określonym za-

kresie" (art.31 ust.3 Konstytucji RP). Obecna ustawa o transporcie kolejowym tych zna-

mion nie wypełnia.

W większości krajów Unii Europejskiej funkcjonują wyspecjalizowane, państwowe

służby odpowiedzialne za ochronę bezpieczeństwa i porządku publicznego na obszarach ko -

lejowych,

w pociągach i innych pojazdach kolejowych np.: Czechy, Słowacja ,Niemcy, Francja, Holan -

dia, Wielka Brytania, Włochy itd. Są to albo Policje Kolejowe lub podobne służby i inspekcje.

Realizując swoje zadania współdziałają, one ze sobą w ramach międzynarodowej organizacji

,,COLPOLFER", której celem jest m.in. koordynowanie działań oraz prowadzenie wspólnej

polityki i wymiana informacji pomiędzy państwowymi organami i służbami nadzorującymi bez-

pieczeństwo przewozów kolejowych na terenie państw członkowskich. Polska reprezentowa -

na przez Straż Ochrony Kolei jest członkiem tej organizacji, ale ze względu na niepaństwowy

charakter SOK może utracić swoje członkostwo. Przekształcenie Straży Ochrony Kolei w for-

macje państwową zapobiegnie powyższej sytuacji.

Przyjęta przez Radę Ministrów w dniu 22 lutego 2005 r. Strategia Restrukturyzacji

i Prywatyzacji Grupy PKP S. A., nie uwzględniała żadnych zamierzeń mających na celu bez -

pieczeństwo podróżnych i mienia na obszarach kolejowych, pociągach i innych pojazdach ko-

lejowych, jak również opracowana przez Ministerstwo Transportu i Budownictwa z maja

2005r. Strategia dla Transportu Kolejowego do roku 2009, nie przewiduje powyższych zamie-

rzeń.

95

Powołanie Straży Kolejowej stanowi odpowiedź na zapotrzebowanie i oczekiwania

społeczne, których odzwierciedleniem jest stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich wyra-

żone

w tej sprawie w pismach skierowanych do Ministra Infrastruktury i Przewodniczącego Sejmo-

wej Komisji Infrastruktury (pismo nr RPO/371539/01/IX/WK z dnia 11 grudnia 2001 r. ).

Doświadczenia przeszłości wskazują jak negatywne skutki może nieść za sobą

oszczędzanie na bezpieczeństwie na obszarze kolejowym.

Utworzenie po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Straży Kolejowej, było odpowie-

dzią na znaczne zagrożenia przestępczością występujące na terenach kolejowych. W następ-

stwie działań wojny polsko-bolszewickiej (1919 - 1922) Straż Kolejowa została przekształcona

w Wojskową Straż Kolejową, która skutecznie chroniła obszar kolejowy.

W latach 1920-1934 za bezpieczeństwo na terenach kolejowych odpowiedzialna była

Policja Państwowa. Jednak ograniczone środki działania, jakimi dysponowała, nie pozwalały

na skuteczne przeciwdziałanie bezprawnym zamachom, godzącym w bezpieczeństwo trans-

portu kolejowego. Znane są przypadki działań wieloosobowych, uzbrojonych grup przestęp -

czych napadających na pociągi oraz terroryzujących podróżnych. Również od początku lat

30-tych odnotowano liczne przypadki działań dywersyjnych i sabotażowych skierowanych

przeciw funkcjonowaniu kolei. Sytuacja ta doprowadziła do zainteresowania sprawami bezpie -

czeństwa

na obszarze kolejowym, ze strony Sejmu RP.

Po 14 latach od likwidacji Straży Kolejowej i wystąpienia poważnych zagrożeń

dla funkcjonowania kolei i bezpieczeństwa publicznego, przystąpiono od początku

1935 r. do organizowania ochrony kolei w oparciu o ustawę z dnia 15 marca 1934 r.

o ochronie porządku na kolejach użytku publicznego (Dz. U.R.P. z 15 kwietnia 1934 r. nr 32

poz. 285). Na mocy tej ustawy i wydanego do niej rozporządzenia Ministrów Komunikacji i

Spraw Wewnętrznych z dnia 24 listopada 1934 r. o przestrzeganiu porządku na kolejach użyt -

ku publicznego (Dz. U.R.P. nr 109 poz. 961), zostały powołane organa ochrony kolei, a jako

wiodący organ, uzbrojona i umundurowana formacja - Straż Ochrony Kolei, podporządkowa -

na Ministrowi Komunikacji.

Zarządzeniem Ministra Kolei nr 173 z dnia 18 czerwca 1955 r. w sprawie organizacji

i zakresu działania organów straży kolejowej oraz straży zakładowych w resorcie Kolei, po -

96

nownie ograniczono uprawnienia Straży Ochrony Kolei, tylko do zadań wartowniczo - ochron-

nych. Zarządzenie powyższe było wynikiem Uchwały Nr 178/55 Rady Ministrów PRL, w

sprawie utworzenia w ramach Milicji Obywatelskiej Kolejowej Milicji Obywatelskiej" - jako od -

rębnie funkcjonującego pionu M.O.

Po 5 letnim okresie marginalizacji roli SOK, na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia

1960 r. o kolejach, powołano ponownie organy ochrony kolei i jako organ wiodący - Służbę

Ochrony Kolei, której przywrócono uprawnienia do ochrony bezpieczeństwa i porządku pu -

blicznego na obszarze kolejowym i w pociągach oraz sprawowania nadzoru nad przestrzega -

niem przepisów porządkowych na kolejach użytku publicznego, a także ochrony mienia kole -

jowego i kolei powierzonego.

Przez cały okres swojego istnienia, blisko 88 –letni, "Straż Kolejowa", "Straż Ochrony

Kolei", "Służba Ochrony Kolei" i obecnie ,,Straż Ochrony Kolei” traktowana jest koniunktural -

nie.

Reasumując stwierdzić należy, czego dowiodła również historia, że ograniczanie

lub marginalizacja Straży Ochrony Kolei, i lęk lub niechęć do przekształcenia jej w formację

państwową powoduje więcej strat niż chwilowych korzyści.

Przedłożony projekt ustawy o Straży Kolejowej spowoduje:

1. Prawne umocowanie Straży Kolejowej jako formacji publicznej realizującej zadania

eliminacji negatywnych zdarzeń związanych z występującym zagrożeniem stanu bez-

pieczeństwa na obszarze kolejowym a w szczególnych sytuacjach poza nim. (, a

szczególnie w pociągach i innych pojazdach kolejowych oraz kontroli przestrzegania

przepisów porządkowych.)

2. Prawne uregulowania spraw dotyczących bezpieczeństwa państwa i porządku pu-

blicznego określonego w art. 2 Konstytucji RP.

3. Pełny nadzór ministra właściwego do spraw wewnętrznych nad powołaną formacją.

4. Przejrzyste zasady funkcjonowania określone w ustawie pragmatycznej.

5. Realizowanie w pełni zadań publicznych polegających na zapewnieniu bezpieczeń -

stwa na obszarze kolejowym w pociągach i innych pojazdach kolejowych bez ko -

nieczności kierowania się tylko „interesem” jednego zarządcy Spółki PKP Polskie Li -

nie Kolejowe S.A.

97

6. Przekazanie większego zakresu uprawnień skutkujących większą efektywnością pro-

wadzonych działań.

7. Skuteczne egzekwowanie przestrzegania przepisów prawa {na obszarze kolejowym,

w pociągach i innych pojazdach kolejowych ( od osób fizycznych i instytucji)}.

8. Odciążenie organów Policji od prowadzenia postępowań przygotowawczych w spra-

wach o występki a skierowanie tym samym tych organów do ważniejszych zadań.

9. Poprawę wizerunku służby w ocenie pasażera i osób korzystających z usług kolei

w związku z ujednoliceniem służby odpowiadającej za ład i porządek publiczny

na obszarze kolejowym.

10. Przy zagrożeniach terrorystycznych ujednolicenie zasad współdziałania i przepływu

informacji pomiędzy służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo w kraju.

11. Partnerskie zasady współdziałania z kolejowymi organizacjami międzynarodowymi.

12. Umożliwienie zatrudnienie funkcjonariuszy SK, w przypadku utraty przez nich wyma-

ganej kategorii zdrowia, na innym możliwym stanowisku.

13. Korzystanie z pełnej ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

14. Zrównanie statusu funkcjonariusza Straży Kolejowej z innymi funkcjonariuszami orga -

nów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny na obszarze RP.

Przedstawiony projekt ustawy musi powodować określone skutki finansowe dla bu-

dżetu państwa. Są one jednak nie współmierne do kosztów strat wynikających z następstw

działań kryminogennych skierowanych na obszar kolejowy, pociągi i inne pojazdy kolejowe.

Szukanie oszczędności w sferze bezpieczeństwa ludzi i mienia - beneficjentów transportu ko -

lejowego jest działaniem nieracjonalnym, pozbawionym merytorycznych podstaw. Szacowany

koszt funkcjonowania tej formacji przy obecnym stanie etatowym 3,5 tys. funkcjonariuszy wy -

nosiłby ok. 170 mln zł rocznie. Wymaga to planowania i ujęcia wydatków na te formacje pod -

czas tworzenia ustawy budżetowej. Obecnie Straż Ochrony Kolei finansowana jest ze środ-

ków PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z wpływów opłat za udostępnienie linii kolejowych.

Przesunięcie tych środków

na działalność powołanej Straży Kolejowej spowoduje zmniejszenie wysokości stawek

za udostępnienie linii kolejowych. Środki finansowe na Straż Kolejową pochodzić również

98

mogą

z funduszy Unii Europejskiej - dotacji celowych przeznaczonych na funkcjonowanie struktur

działających na rzecz ochrony porządku publicznego państw członkowskich. Jednocześnie

oświadczamy, iż materia zawarta w niniejszym projekcie ustawy nie jest sprzeczna z prawem

Unii Europejskiej.

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje projekt.

Projekt zmienia status obecnej Straży Ochrony Kolei (SOK), która jest jednostką or-

ganizacyjną PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.

W przypadku uchwalenia projektu ustawy pracownik obecnej SOK staje się z mocy

ustawy pracownikiem Straży Kolejowej (SK), będącej elementem administracji rządo-

wej pod

nadzorem ministra właściwego do wewnętrznych.

2. Niniejszy projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

3. Wpływ na dochody i wydatki budżetu.

Wejście w życie ustawy powoduje skutki finansowe dla budżetu w wysokości ok. 170

000 000 zł rocznie, w związku z powołaniem nowej służby państwowej. Ponadto wy-

płaty z mandatów karnych na terenie kolejowym są trudne do skalkulowania niemniej

jednak ogólne rozeznanie o wykroczeniach na terenie kolejowym daje szacunkową

kwotę

w wysokości ok. 20 000 000 zł rocznie. W pierwszym roku powstania SK dodatkowa

99

kwota ok. 50 000 000 zł będzie wydatkowana na wykup po cenie inwentarzowej ma-

jątku administrowanego przez SOK.

100

Projekt ustawy o Straży Kolejowej

Documents

Transcript of Projekt ustawy o Straży Kolejowej