Projekt Nieruchomości #03

P R O J E K T

magazyn Studenckiego Koła Naukowego Nieruchomości

LIPIEC 2013

numer 3Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicah

www.sknn.ue.katowice.plnieruchomości gospodarkaprzestrzenna urbanistyka inwestycje

2 » Projektnieruchomości « Lipiec2013

»recenzja« dr Marcin Baron »redaktor naczelna« Anna Pyziak »redaktorzy« Sylwia Bogdanowicz,

Sybilla Golombek, Michał Lorbiecki, Agnieszka Majorek, Katarzyna Pabiańczyk, Sonia Piprek, Anna Pyziak, Patrycja

Starzec, Katarzyna Zyśk»KOREKTA« Anna Pyziak»Skład i opracowanie graficzne« Joanna Mękal »Kontakt« [email protected]

Wandal czy

artysta?Jak wygląda "sztuka

współczesna"?

Paradoks w architekturze ekologicznej. Natura vs technologia

Triangeln Station przyszłością

Tychy Miasto

W numerze

Czy wciąż musimy wybierać? Czy Tychy mogą stać się Polskim Malmö?

35

22

30

Jest to nasz ostatni nu-

mer przed przerwą

wakacyjną. Czas więc

na podsumowanie działalno-

ści naszego Koła w minionym

roku i nie tylko. Tym razem

pokażemy Państwu jaka przy-

szłość czeka miasta Aglome-

racji Górnośląskiej, jak współ-

czesne technologie mogą

współgrać z naturą, a na koniec

kolejny przykład pokonywa-

nia barier architektonicznych.

Anna PyziakRedaktor Naczelna

Wita jcie

Lipiec2013 » Projektnieruchomości « 3

Spis treści

numer 3

4PodsumowaniedziałalnościKoławroku

akademickim2012/2013

7Kalendarium

11PrzywrócićżyciewParkuBoguckim

16Budżetobywatelski–jakiezasady?

18OarchitekturzeKatowicsłówkilka

22Wandalczyartysta?

26SzanseMłodychnawłasnemieszkanie

28InwestycjedeveloperskiewMysłowicach

30TriangelnStationprzyszłościąTychy

Miasto

35Paradokswarchitekturzeekologicznej.

Naturavs.Technologia

38Najwyższyskyscraperświatawbudowie!


Za nami kolejny rok działalności SKN

„Nieruchomości”, który oficjalnie

podsumowaliśmy na czerwcowym

spotkaniu. Był to pod pewnymi względami

rok rekordowy - od października na naszych

spotkaniach pojawiły się 63 osoby, a ponad

30 z nich zostało z nami na dłużej.

Szczególnie dumni jesteśmy z na-

szych nowych inicjatyw. Na pierwszym

miejscu muszę wymienić „Projekt nieru-

chomości”,któregoformaipopularnośćpo-

zytywnie zakończyła nas samych. Od tego

numeru nasze artykuły będą recenzowa-

ne,a w planachnanowyrokakademickim

mamy dalszy rozwój naszegoma-

gazynu. Jednocześnie nie kończą

namsiępomysłynaartykuły,więc

możecie spodziewać się jeszcze

wieluwydań.

Drugą nową inicjatywą była

„Szkoła Urbanistyki”, organizowa-

nawewspółpracyz Towarzystwem

Urbanistów Polskich w Katowicach.

Podsumowanied z i a ł a l n o s c i Ko ł a

w r o k u a ka d e m i c k i m 2 0 1 2 / 2 0 1 3


Wjejramachodbyłosięsiedemspotkań,na

których gościliśmy m.in. Tomasza Koniora,

Kazimierza Kutza, Grzegorza Sowińskiego

i Arkadiusza Godlewskiego. Miarą sukcesu

naszych spotkań jest nie tylko frekwencja,

ale także fakt, że o spotkaniach tych pisze

sięwprasieiInternecie,a tematynanichpo-

ruszanestająsięprzyczynąwieludyskusji.

Nie ustajemy w kontynuowaniu na-

szego flagowego projektu, jakim są „Spo-

tkania ze Specjalistą”.Zanamiłącznie5 edy-

cji,a ostatniedwiemiałymiejscew grudniu

2012 r. i kwietniu 2013 r., na których gości-

liśmy przedstawicieli Stadionu Śląskiego

w Chorzowie, KZGM oraz Grupy Gumułka.

Osobnymwydarzeniem przez nas współor-

ganizowanymbył„Pomarańczowy meetING”

organizowany przy współpracy ING Banku

Śląskiego S.A. Spotkanie to było w całości

poświęcone wycenie nieruchomości. Pod

czujnym okiem ekspertów mieliśmy rów-

nieżokazjępoćwiczyćwycenędomujedno-

rodzinnego. Organizowane przez nas SzS

przyciągają coraz więcej ludzi zaintereso-

wanych szeroko pojętą tematyką nierucho-

mości,więcpewnejest,żewkolejnymroku

spotkamysię zkolejnymiekspertami, zgłę-

biając wiedzę nie tylkow formie wykładów

eksperckich,aletakżepodczaswarsztatów.

Szko

ła U

rban

isty

ki -

spot

kani

e z

Ark

adiu

szem

God

lew

skim

or

az p

laka

t pr

omuj

ący

spot

kani

e z

Tom

asze

m K

onio

rem

Czł

onko

wie

Koł

a po

dcza

s ko

fere

ncji

w O

lszt

ynie

i W

arsz

awie


Byliśmy obecni na 3 ogólnopolskich

konferencjach–„Real Estate Meeting 2013”

w Warszawie, „Szanse Młodych na własne

mieszkanie” w Poznaniu oraz „Miasto nie

dla ludzi? – Optymalizacja przestrzeni zur-

banizowanej” w Olsztynie. Efektem naszej

aktywności są wygłoszone referaty oraz

publikacja. Ponadto cieszy nas współpraca

z owymipartneramiipodmiotamizewnętrz-

nymi.

CzłonkowieKołabardzoaktywniewłą-

czylisiętakżewdziałalnośćspołeczną,bio-

rącudziałwwarsztatachprojektowych,doty-

czących rewitalizacji Parku Boguckiegooraz

w partycypacjach społecznych i kreowaniu

koncepcji zagospodarowania przestrzenne-

gowprojekcie„Przepis na rybę z Nikiszow-

ca”.

Podsumowując rok nie mogę zapo-

mnieć o najważniejszym, czyli o lu-

dziach, którzy tworzą Nasze koło.

Wszystkimrazemikażdemuzosobnadzię-

kuję za współpracę. Szczególne podzięko-

wania składam na ręce moich zastępców

- Michała Bilnika i Krystiana Dróżdż, którzy

mocnoprzyczynilisiędosukcesównaszego

Koła w tym roku. Ogromne podziękowania

dla ekipy „Projektu Nieruchomości”, która

dzielnie pracowała przy tworzeniu każdego

numeru, grup projektowych naszych „Spo-

tkańzeSpecjalistą”orazwszystkich,którzy

reprezentowali nas na konferencjachw Po-

znaniu, Warszawie i Olsztynie. Dziękuję

wszystkim, z którymi mogłam współpraco-

waćprzezcałyczasdziałalnościwKole.To

świetnedoświadczenie i niesamowita przy-

goda. Naszym tegorocznym absolwentom

życzymypowodzenianaobronieipowodze-

niawżyciuzawodowym.Mamynadzieję,że

doświadczenie i wiedza wyniesiona z SKN

nacośWamsięprzyda.

Z tegomiejsca gratuluję również no-

wemu Zarządowi, który będzie sprawował

pieczę nad działalnością Koła w kolejnym

roku akademickim. Już teraz wiemy, że zo-

stawiamy je w dobrych rękach. Aniu, Mi-

chale, Krzysiu–życzymysamychsukcesów

i trzymamy kciuki za dalszy rozwój SKNN.

Postawiliśmy przez sobą nowe cele, mamy

wieleplanówi pomysłów-pozostajejetylko

konsekwentnierealizować.

Odchodzący i nowy zarząd SKN Nieruchomości

Katarzyna ZyśkPrzewodnicząca SKN „Nieruchomości”

w roku akademickim 2012/2013


KALENDARIUMPamiątkowe zdjęcie członków Koła z ostatniego spotkania w roku akademickim 2012/2013

6.11.2012 r.UE Katowice

Prezentacja członków Koła Anny Bejnar-Bejnarowicz i Joanny ŻyłyTemat: Dworzec w Katowicach

20.11.2012 r.UE Katowicach

Seminarium naukoweTemat: Rynek nieruchomości w USAGość: Mateusz Domogała, przedstawiciel firmy Vision Property Management

27.11.2012 r.UE Katowice

Prezentacja członków Koła Joanny Żyły i Anny Bejnar-BejnarowiczTemat: „Modernizm – piękno czy brzydota?”

29.11.2012 r.TUP Katowice

Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Rewitalizacja zdegradowanych przestrzeni miasta”. Gość: Waldemar Jan, twórca Programu Centrum Aktywności Lokalnej na dzielnicy Nikiszowiec w Katowicach. Seminarium organizowane przez SKN Nieruchomości przy współpracy TUP Katowice


04.12.2012UE Katowice

Prezentacja członkini Koła Anny PyziakTemat prezentacji: „Mieszkanie dla Młodych w perspektywie Rodziny na Swoim”


Organizacja konferencji Temat: „ Zarządzanie nieruchomościami komunalnymi - trudne wyzwanie”Gość: Barbara Oborny, dyrektor KZGM


Organizacja konferencjiTemat: „Wybrane aspekty zarządzania obiektem sportowym”Gość: Marek Szczerbowski, Dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sportu "Stadion Śląski"

17.01.2013TUP Katowice

Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Urbanistyka a media”Prelegent: Januszem Korzeń- redaktor naczelny Przeglądu Urbanistycznego


Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Urbanistyka w praktyce konkursowej - Projekt Nowa Huta Kraków”.Prelegent: urbanista dr inż. arch. Michał Stangel, autor pierwszej nagrody w międzynarodowym konkursie urbanistycznym "Kraków Nowa Huta Przyszłości"

03.2013UE Katowice

Wydanie przez Koło pierwszego numeru gazetki „Projekt Nieruchomości”, do której artykuły pisane są przez członków Koła.Link do gazetki: http://issuu.com/skn.projektnieruchomosci/docs/projekt_nieruchomosci_01


Prezentacja członka Koła Michała Lorbieckiego Temat prezentacji: „Zielona oś”


Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Urbanistyka w praktyce konkursowej - Katowicki Rynek nowe myślenie”. Prelegenci: Ewa Przybył-Zabońska, Grzegorz Sowiński, autorzy koncepcji konkursowej zagospodarowania przestrzeni rynku Katowice


Prezentacja przygotowana przez członka Koła Krystiana DróżdżTemat: „Marketing nieruchomości”


Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Wiosna w Parku idee przyszłości – model kultury i rekreacji w mieście”Prelegent: Arkadiusz Godlewski, dyrektor Parku Śląskiego


Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: „Warsztat urbanistyki - co dalej z koncepcją przebudowy śródmieścia Katowic ". Prelegent: Tomasz Konior, autor projektu przebudowy śródmieścia Katowic



Prezentacja przygotowana przez członka Koła Dominikę Cieślę Temat: „Projektowanie wnętrz”


Organizacja konferencjiNazwa konferencji: Pomarańczowy meetINGPanele tematyczne w ramach konferencji: Zostań rzeczoznawca majątkowym - proces przygotowania do zdobycia uprawnień; Przewodnik po operacie szacunkowym; Warsztaty: Podejście porównawcze w wycenie nieruchomości.Prelegenci: specjaliści ING Banku Śląskiego S.A.


Organizacja konferencjiNazwa konferencji: Spotkanie ze Specjalistą VPanele tematyczne w ramach konferencji: Wycena przedsiębiorstwa; Due DiligencePrelegent: Marcin Roj, rzeczoznawca majątkowy, menedżer Działu Wycen i Analiz Grupy Gumułka

18.04.2013Katowice Udział członka Koła Michała Lorbieckego w Warsztatach Urbact

18-19.04.2013Katowice

Udział członków koła w konferencjiNazwa: "Miasto 2013 - Zarządzanie miastem”

24.04.2013Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Udział w konferencji z referatem Nazwa konferencji: „Szanse Młodych na własne mieszkanie”Organizator konferencji: Studenckie Koło Naukowe „Propertus” działające przy Uniwersytecie Ekonomicznym w PoznaniuTemat referatu: „Preferencje mieszkaniowe studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach 2013”Autorzy referatu: Katarzyna Zyśk, Maria Dzianok, Dominika Cieśla, Katarzyna Pabiańczyk


24-26.04.2013Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Udział w konferencji z referatem Nazwa konferencji: „Miasto nie dla ludzi? Optymalizacja przestrzeni zurbanizowanej” Organizator: Koło Naukowe Gospodarki Przestrzenne na Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim Tytuł referatu: „Wystąpienie z referatem: Rynek Katowic – nie dla ludzi? Analiza preferencji użytkowników miasta Katowice w wymiarze zmian przestrzennych na obszarze” Autorzy referatu: Krzysztof Gargula, Monika Nowacka, Michał Lorbiecki


Spotkanie Szkoły UrbanistykiTemat: "Warsztat urbanistyki - wizja zielonego rynku w Katowicach”Prelegent: Kazimierz Kutz, reżyser, senator, propagator troski o miasto

8-10.05.2013SGH Warszawa

Udział członków Koła w konferencjiNazwa konferencji: „Real Estate Meeting”Organizator: SGH Warszawa

04-05.2013Katowice

Partycypacja społeczna oraz kreowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego przez członków Koła Naukowego – Projekt „Park Bogucki”, kwiecień-maj Katowice 2013

04-05.2013Katowice

Partycypacja społeczna oraz kreowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego – Projekt „Przepis na rybę z Nikiszowca”, maj-czerwiec Katowice 2013

14-15.05.2013RIG Katowice

Udział członków Koła w konferencjiNazwa: „IV Ekonomiczne Forum Młodych”Organizator: Forum Młodych Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach

21.05.2013Radzionków

Udział członków Kola w III Międzynarodowej Konferencji Projekty Regionalne i Lokalne - Najlepsze Praktyki

23.05.2013Warszawa

Udział w konferencji z referatemNazwa konferencji: „V Konferencji Naukowej Bezpieczeństwo w Internecie; INTERNET – GRANICE JAWNOŚCI”Organizator: Katedra Prawa Informatycznego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Temat referatu: Geoportal miejski - granice jawności informacji przestrzennej - Postęp cyfryzacji dokumentów planistycznych Autorzy: Michał Lorbiecki, Krzysztof Gargula

05.2013UE Katowice

Wydanie przez Koło drugiego numeru gazetki „Projekt Nieruchomości”, do której artykuły pisane są przez członków Koła.Link do gazetki: http://issuu.com/skn.projektnieruchomosci/docs/projekt_nieruchomosci_02

08.05.2013 UE Katowice

Prezentacja członków Koła Anny Bejnar-Bejnarowicz i Michała Bilnika Temat prezentacji: „Miasta zrównoważone”


P r z y w r ó c i ć ż y c i e w P a r k u B o g u c k i m

W tym roku Organizacja

społeczna Nasze

Osiedle Ścigały wraz

z Fundacją Napraw Sobie Miasto

zorganizowały szereg spotkań,

które miały pomóc mieszkańcom

w rewitalizacji osiedlowego parku.

Działania te miały na celu stworzenie

wizji mieszkańców, co do przyszłego

wyglądu wskazanej przestrzeni

publicznej oraz nawiązaniu kontaktu

z władzami Miasta Katowice. Do

współpracy przy projekcie zgłosili

się również studenci Uniwersytetu

Ekonomicznego w Katowicach (z Kół

Naukowych SKN „Nieruchomości”

i AREA Badanie Przestrzeni

Zurbanizowanej) oraz Politechniki

Śląskiej (antyRama).

Z wykorzystaniem debat publicznych,

ankiet terenowych oraz warsztatów

publicznych zostały wypracowane

trzy koncepcje zagospodarowania

przestrzennego Parku Boguckiego,

a następnie na panelu publicznym

zaprezentowane i poddane kolejnym

konsultacjom. Po ostatecznych

poprawkach zostały dołączone do

raportu przedstawionego w Urzędzie

Miasta Katowice.

Na chwilę obecną sytuacja Parku

nie wyjaśniła się ostatecznie

i z niecierpliwością czekamy na

rozwój wydarzeń. Wiemy jednak, że do

końca roku ma powstać projekt jego

modernizacji, a realizacja inwestycji

ruszy, gdy tylko Miasto znajdzie na to

środki. Z wstępnych ustaleń wynika, że

może to być już 2014 rok, ale są to jak

na razie tylko przypuszczenia. Dużą

szansą dla parku jest jego lokalizacja,

gdyż położony jest w bezpośrednim

sąsiedztwie Strefy Kultury i władzom

miasta w równym stopniu jak

i mieszkańcom powinno zależeć na

uporządkowaniu tej przestrzeni.

źródło: http://bunclok.pl/katowice-bogucice-park/

Anna PyziakGospodarka Przestrzennarok I, studia magisterskie


K o n c e p c j a n u m e r 1

grupa

projektowa:

Sylwia Bogdanowicz,

Karolina Dudzik, Michał

Lorbiecki, Agnieszka Majorek,

Joanna Mękal, Sonia Piprek,

Anna Pyziak, Patrycja

Starzec

Po analizie wyników badań terenowych i badania ankietowego oraz po wprowadzeniu poprawek

naniesionych przez mieszkańców na konsultacjach i dyskusji publicznej udało się wypracować

następujące rozwiązania:

Podkreślenie istotności lokalnej kręgu tanecznego poprzez nadanie mu funkcji miejsca spotkań oraz

upiększenie go nasadzeniami kwiatowymi

Zaakcentowanie głównych alei poprzez nasadzenie wzdłuż nich drzew o różnych kolorach liści/

kwiatów (np. aleja różowa - kwitnące wiśnie, biała aleja - brzozy)

Odkrycie bruku z ulicy Kopalnianej i przekształcenie jej w atrakcyjny deptak

Zachowanie głównych bieżących alei przecinających obszar parku oraz modernizacja ich nawierzchni

(“twarde alejki” zaznaczone na rysunku koncepcji)

Zastosowanie nawierzchni przepuszczalnych dla ścieżek o niższym natężeniu ruchu pieszego.

Stworzenie bezpośredniego przejścia między parkiem, a boiskiem szkolnym oraz umożliwienie

korzystania poprzez otwarcie “boiska po godzinach” szkolnych

Zachowanie muszli koncertowej i jej modernizacja (możliwość zadaszenia sceny i widowni podczas

imprez, doprowadzenie prądu i budowa systemu odprowadzającego wody opadowe) lub - ze względu

na brak wykorzystania - przekształcenie widowni w ogród kwiatowy

Przystosowanie ścieżek do ruchu rowerowego

Zniwelowanie problemu niebezpieczeństwa poprzez modernizację infrastruktury oświetlenia parku

Powiększenie placu zabaw poprzez wyposażenie w większą liczbę huśtawek i innych sprzętów dla

dzieci w różnym wieku


K o n c e p c j a n u m e r 2

Przekształcenie zaniedbanej północnej części parku w strefę aktywności czworonogów - wybieg dla

psów wyposażony w sprzęt i zabawki dla psów

Zwiększenie liczby ławek, zwłaszcza w okolicy placu zabaw

Stworzenie strefy fitness - plenerowej siłowni, wkomponowującej się w krajobraz parku

Pozostawienie polanki na środku parku na piknikowanie

Utworzenie miejsc parkingowych w południowej części parku, na zachód od garaży.

Uniemożliwienie wjazdu samochodom do parku przez ustawienie stałych przeszkód (ruchomych dla

drogi pożarowej)

Zaakcentowanie głównych wejść do parku łukami kwiatów

Umieszczenie toalety publicznej w ustronnym, ale jednocześnie łatwo dostępnym miejscu

Umożliwienie użytkownikom parku korzystania z Internetu poprzez umieszczenie hot-spotu

Wyznaczenie granic parku za pomocą żywopłotu (za wyjątkiem odcinka przy wejściu do strefy kultury)

Stworzenie “cichej” strefy ponad kręgiem tanecznym dającej możliwość spędzenia wolnego czasu na

grze w szachy oraz wykorzystanie nierówności terenu w celu stworzenia miejsc spotkań przy schodach

do amfiteatru

Lokalizacja rowów melioracyjnych w południowej części parku w celu zniwelowania problemu

zalewania ścieżek

Układ funkcjonalny

grupa projektowa:

Monika Nowacka, Angelika Pawelec, Anna

Soba, Katarzyna Szostok, Paulina Włosiak,

Marta Wypiór


Strefa I – dla dzieci

Strefa ta obejmuje teren pomiędzy ul. Ścigały i ul. Sztygarskiej oraz główną aleją parkową. Na

obszarze strefy lokalizowane są w czasie Dni Bogucic budki z przekąskami i karuzele, dlatego

przestrzenie te powinny zostać niezabudowane. Umiejscowiony jest tu także plac zabaw dla

dzieci.

> Plac zabaw dla dzieci – wokół istniejącego placu zabaw rekomendujemy utworzenie ścieżki

oraz umieszczenie przy niej ławek i koszy na śmieci, a także zamontowanie zamykanej furtki

uniemożliwiającej wejście zwierząt.

Strefa II – rozrywki

Strefa ta obejmuje teren pomiędzy ul. Kopalnianą a główną aleją parkową, kończy się przy

skrzyżowaniu alei głównych.

> Estrada, scena – rekomendujemy przeniesienie do tej strefy funkcji pełnionej przez

amfiteatr i stworzenie miejsca, które umożliwiałoby organizowanie plenerowych imprez, np.

Dni Bogucic.

> WC – zaleca się umieszczenie toalety w czasie, kiedy odbywać się będą imprezy plenerowe

na terenie parku.

Strefa III – odpoczynku i rekreacji

Strefa jest zlokalizowana na wschód od Muzeum. Rekomendujemy stworzenie „suchej rzeki”,

która rozwiązałaby problem podmywania obszaru amfiteatru, a także usunięcie z tego miejsca

Muszli koncertowej i przeniesienie pełnionej przez nią funkcji do Strefy II. Sugeruje się

uporządkowanie i wyrównanie terenu strefy.

> Schody amfiteatru - na pozostałych po amfiteatrze schodach rekomendujemy utworzenie

kaskady kwiatowej, która będzie pełniła zarówno funkcję estetyczną i krajobrazową, jak i

będzie miejscem, gdzie można usiąść i odpocząć.

> Krąg taneczny – zaleca się zachowanie istniejącego kręgu, ze względu na funkcję jaką pełni

(małe dzieci jeżdżą tam na rowerkach). Rekomenduje się wymianę ławek i koszy na śmieci.

> Stoliki szachowe – rekomendujemy umieszczenie stolików szachowych w pobliżu kręgu

tanecznego oraz uporządkowanie i wyrównanie terenu, na którym zostaną one ustawione.

> Tor saneczkowy – stworzenie bezpiecznego miejsca umożliwiającego bezpieczne dla dzieci

zimowe zjazdy saneczkowe.

Strefa IV – fitness

Strefa ta znajduje się pomiędzy Strefą III oraz boiskiem sportowym, od północy ogranicza ją

Strefa zieleni.

> „Plac zabaw” dla dorosłych – rekomendujemy utworzenie miejsca rekreacji dla dorosłych,

gdzie sugeruje się umieszczenie urządzeń i sprzętu do ćwiczeń fizycznych.

Strefa V – dla rolkarzy

Strefa zlokalizowana jest na ulicy Kopalnianej, od wejścia do parku ze strony południowo-

zachodniej do miejsca, w którym rozpoczynają się garaże. Rekomendujemy wyłączenie tej

strefy z ruchu dla pojazdów samochodowych poprzez rozgraniczenie składanymi słupkami w

miejscu, gdzie rozpoczynają się garaże i stworzenie w niej miejsca dla rolkarzy. Zalecane jest

dostosowanie nawierzchni drogi dla potrzeb rolkarzy. Strefa dla pieszych oddzielona będzie

pasem zieleni w postaci żywopłotu

Strefa VI – wybieg dla psów

Strefa znajduje się pomiędzy skarpą a ulicą Kopalnianą.

Proponuje się wyznaczenie w tym miejscu terenu przeznaczonego na wybieg dla psów, tak aby

właściciele mogli je swobodnie wypuścić beż żadnych obaw. Teren wymaga uporządkowania

i ogrodzenia. Niezbędne jest umieszczenie dodatkowej infrastruktury w postaci koszy na psie

odchody wraz z woreczkami.


Strefa VII – zieleni

Strefa zlokalizowana jest w najbardziej wysuniętej na północ części parku oraz obejmuje

niewielki fragment przy ulicy Sztygarskiej.

Rekomenduje się uporządkowanie istniejącej zieleni oraz wprowadzenie nowych nasadzeń.

Wzdłuż ulicy Sztygarskiej zaleca się zasadzenie krzewów aby zapobiec parkowaniu przez

pojazdy samochodowe na terenie parku.

MAŁA ARCHITEKTURA PARKOWA

> Ławki parkowe – wzdłuż alejek sugeruje się ustawienie ławek w celach wypoczynkowych

oraz w konkretnych miejscach w strefach jak zostało to wspomniane powyżej.

> Kosze na śmieci – sugeruje się ustawienie koszy w celu utrzymania czystości w parku. Kosze

powinny być z materiału trwałego i odpornego na różnego rodzaju zniszczenia i wandalizm.

> Latarnie – ustawienie latarni wzdłuż alejek w celu zwiększenia bezpieczeństwa w parku oraz

w celach estetycznych.

> Kosze na psie odchody – umieszczenie takich koszy w Strefie dla psów.

> Tablice informacyjne – ustawienie tablic przy wejściach do parku z regulaminem

korzystania z parku oraz tablicy informującej o prawidłowym wykonywaniu ćwiczeń

nordicwalking (wzdłuż głównej alei), jak również umieszczenie takiej tablicy w Strefie dla

dorosłych z regulaminem korzystania z urządzeń służących do ćwiczeń fizycznych.

ALEJKI PARKOWE

Sugeruje się utwardzenie wszystkich ścieżek na terenie parku. Dla ścieżek przeznaczonych

dla pieszych rekomendowane jest pokrycie nawierzchnią wodoprzepuszczalną, natomiast

dla wyznaczonej ścieżki rowerowej sugeruje się oddzielenie części dla pieszych od części dla

rowerzystów poprzez np. rozróżnienie nawierzchni kolorami oraz oznaczeniami na nawierzchni.

Lokalizacja rozwiązań


B udżet obywatelski,

jak opisano już

we wcześniejszym

artykule, daje mieszkańcom

więcej możliwości czynnego

uczestnictwa w pracy władz

lokalnych, aktywnego

podejmowania działań

i kreowania wizerunku miasta.

Na jakich zasadach powinna

zatem odbywać się współpraca

na linii władza- mieszkańcy

oraz co zrobić żeby inicjatywa

budżetu partycypacyjnego

odniosła sukces i cieszyła się

rosnącym zainteresowaniem.

Jak wiadomo pierwszym miastem,

które wprowadziło inicjatywę

budżetu obywatelskiego był

Sopot, gdzie w 2011 roku odbyła się

pierwsza próba przeprowadzenia

konsultacji społecznych. W tym

roku zostanie uchwalony trzeci

budżet obywatelski i mieszkańcy

samodzielnie zadecydują

o realizacji wybranych projektów.

Mogłoby się więc wydawać,

że skoro inicjatywa budżetu

obywatelskiego odbywa się już

kolejny raz, a w ślad za Sopotem

idą inne miasta, jest to idea

potrzebna i ciesząca się rosnącym

zainteresowaniem. Trzeba jednak

zauważyć, że wcale nie są to

proste działania i jak przyznają

władze Sopotu, ciągle popełniane

są błędy a budżet obywatelski nie

jest idealny, mimo to kontynuują

inicjatywę, dążą do jej rozwoju

i angażują społeczność lokalną

w realizację projektów. Sopot

jako prekursor wdrażania

budżetu obywatelskiego jest

teraz przykładem dla innych

miast, których władze kierują

się z prośbą o uzyskanie porad

i wskazówek dla realizacji budżetu

obywatelskiego.

Sopocka Inicjatywa Rozwoju,

która walczyła o przeforsowanie

i realizację budżetu obywatelskiego

z władzami miasta opracowała

minimalne zasady, którymi

powinien charakteryzować się

budżet obywatelski, brzmią one

następująco:

1. Mieszkańcy mają możliwość

zgłaszania propozycji wydatków.

2. Pula środków wyodrębnionych

na budżet obywatelski jest

jednoznacznie określona.

3. Projekty są, o ile jest to możliwe,

precyzyjnie wycenione.

4. Organizowane są debaty

publiczne.

5. Projekty zgłoszone przez

mieszkańców nie są odrzucane

- jakie zasady

Budżet obywatelski


przez urzędników lub radnych

z powodów merytorycznych,

a jedynie z przyczyn formalno-

prawnych.

6. O wyborze projektów decydują

mieszkańcy.

7. W głosowaniu mogą wziąć udział

wyłącznie uprawnieni do tego

mieszkańcy.

8. Projekty wybrane przez

mieszkańców są realizowane.

Należy także pamiętać o wsparciu

udzielanym mieszkańcom

na poziomie opracowywania

projektów, gdyż bardzo często

nie posiadają oni specjalistycznej

wiedzy na ten temat oraz o tym,

aby dotrzeć do jak największej

liczby mieszkańców przez

realizację spotkań w dzielnicach

miast, informacje na stronach

internetowych czy rozesłaniu

broszur informacyjnych do

gospodarstw domowych.

Jakie zasady panują w innych

miastach, czy będą potrafiły one

uniknąć błędów popełnianych w

Sopocie i czy inicjatywa budżetu

obywatelskiego po roku istnienia

nie zakończy swojego bytu?

Obecnie jednostką, które aktywnie

promuje projekt budżetu

obywatelskiego jest Jaworzno.

Miasto jest na etapie konsultacji

społecznych, które odbywają się

w trzynastu dzielnicach, mają

one za zadanie uświadomienie na

czym polegać będzie realizacja

budżetu partycypacyjnego i jakie

możliwości daje on lokalnej

społeczności. Na organizowanych

konsultacjach mieszkańcy

dowiadują się m.in. o sposobie

zgłaszania projektów w ramach

„Jaworznickiego Budżetu

Obywatelskiego”, trybie ich

weryfikacji oraz późniejszych

zasadach głosowania nad

wybranymi inicjatywami.

Władze miasta pracują także

nad uruchomieniem specjalnej

strony internetowej, na

której przedstawiany będzie

aktualny przebieg prac nad

budżetem obywatelskim oraz

zakres niezbędnych informacji

i wskazówek jak aktywnie

uczestniczyć w realizowanej

inicjatywie. Po przeprowadzeniu

konsultacji zostanie opracowana

stosowna uchwała w sprawie

zasad przyjęcia budżetu

obywatelskiego.

Budżet obywatelski, aby stał się

sukcesem miast oraz przyniósł

pożądane efekty, musi mieć

jasno określone reguły działania

i procedury postępowania.

Należy już na początku przyjąć

szczegółowo określone kryteria

realizacji budżetu, aby każdy

mieszkaniec wiedział na co będzie

miał wpływ, jakie środki finansowe

zostaną przekazane na realizację

obywatelskich projektów oraz jak

będą one rozlokowane, np. jeden

projekt w każdej dzielnicy. Chaos

i brak konsekwencji w przyjętych

zasadach doprowadzą do

zniechęcenia społecznego i braku

zaufania, a w konsekwencji

do zaniechania w kolejnych

latach inicjatywy budżetu

obywatelskiego.

Patrycja StarzecGospodarka Przestrzennarok I, studia magisterskie


Ar c h i t e k t u r a

Katowic to

d o r o b e k

ostatnich 160

lat począwszy

od czasów

rozkwitu przemysłu na Górnym

Śląsku poprzez gwałtowny

rozwój osiedli robotniczych aż

po nowoczesne, współczesne

budownictwo.

Katowice jako nieliczne miasto

w Polsce posiada centrum, które nie

powstało ze średniowiecznego miasta

lokacyjnego (podobnie jest np.

w Gdyni). Nie można zatem spotkać

w Katowicach stylu barokowego

czy gotyckiego, jednak warte uwagi

jest budownictwo modernistyczne,

które jest prawdziwą perełką

architektoniczną.

Na 5,5 km Szlaku Moderny można

zwiedzić 16 najciekawszych obiektów

z okresu międzywojennego.

Modernistyczna architektura

skumulowana jest na małej

powierzchni, w samym centrum

i śródmieściu. Do najważniejszych

obiektów należy: Dom Oświatowy,

Kościół Garnizonowy pw. św.

Kazimierza Królewicza, wille

mieszczące się przy ulicach Jana

Kilińskiego i Stanisława Augusta

Poniatowskiego czy Gmach

Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego

i Sejmu Śląskiego. Przy tym ostatnim

budynku warto przeznaczyć więcej

czasu na zwiedzanie.

Obiekt ten posiada 634

pomieszczenia, a łączna długość

korytarzy wynosi ponad 6 kilometrów.

W chwili ukończenia budowy był to

największy obiekt tego typu w Polsce.

W siedmiokondygnacyjnej obecnej

siedzibie urzędu i sejmu znajdują

się wytworne pomieszczenia: Sala

Marmurowa i Boazeryjna. Co roku

organizowane jest nocne zwiedzanie

obiektu w ramach Nocy Muzeów,

warto się na nie wybrać m.in ze

względu na możliwość przejścia się

podziemnymi korytarzami.

Miasto może się również pochwalić

nowoczesnymi obiektami

użyteczności publicznej. Centrum

Informacji Naukowej i Biblioteka

Akademicka (CINiBA) otrzymało

Nagrodę Roku 2012 za najlepszy

obiekt architektoniczny wzniesiony

ze środków publicznych.

Biblioteka wyróżnia się prostą,

o architekturze

Katowicsłów kilka

Gmach Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego


przestronnością oraz jednorodną

architektoniczną kompozycją.

Warto podkreślić, że bryła

budynku swoją wielkością idealnie

wpasowuje się w otoczenie kampusu

Uniwersytetu Śląskiego. Kolejnym

wyróżnieniem było przyznanie

Narody Głównej Polskiego Cementu

w Architekturze. Celem tego

konkursu było nagrodzenie budynku,

który powstał poprzez „twórcze

użycie technologii betonowej

w budownictwie”. Uzasadnieniem

przyznania nowej siedzibie biblioteki

Uniwersytetu Ekonomicznego

i Uniwersytet Śląskiego tej nagrody

była „właściwa skala, rozwiązania

elewacyjne, kształtowanie detalu

architektonicznego jak również

czytelne rozplanowanie funkcji

i przestrzeni”.

Zwiedzając Katowice warto również

zwrócić uwagę na biurowiec

znajdujący się przy ulicy Chorzowskiej

50. Ten obiekt, który kształtem

przypomina statek jest siedzibą

banków i różnych firm usługowych.

Jako jeden z nielicznych w Katowicach

jest biurowcem energooszczędnym.

Wnętrze obiektu charakteryzuje się

przestronną, a zarazem elastyczną

powierzchnią biurową, co zapewnia

przyszłym najemcom możliwość

dopasowania do swoich potrzeb

pomieszczeń biurowych.

Place i skwery

Kolejnym ważnym elementem

miejskiego krajobrazu Katowic

są place i skwery. Historycy

i urbaniści są zgodni, że są one

ewenementem na skalę europejską.

Idealnie wkomponowanie

w pobliskie otoczenie, jest ich

cechą charakterystyczną. Wśród

najważniejszych placów można

wymienić: Plac Wolności, Plac

Bolesława Chrobrego, Plac Karola

Centrum Informacji Naukowej i Biblioteka Akademicka

Chorzowska 50


Miarki czy Plac Grunwaldzki.

Plac Karola Miarki zlokalizowany

jest pomiędzy ulicami Jana

Kochanowskiego, Wita Stwosza,

Tadeusza Kościuszki i Stefana

Batorego. Plac ten został

zaprojektowany na przełomie XIX i XX

wieku. Był początkowo pod opieką

niemieckiego Związku Upiększania

Miasta (niem. Verschönerungsverein),

a środki na jego utrzymanie

pochodziły przez jakiś czas ze składek

mieszkańców miasta. Dopiero w 1910

r. pieniądze pochodzące ze środków

publicznych były przeznaczone

na posadzenie krzewów i drzew.

W późniejszym okresie wybudowano

na nim stację pomp. W latach

niemieckiej okupacji plac nosił

nazwę Blücherplatz, a w 1930 roku

odsłonięto na nim pomnik Stanisława

Moniuszki. Obecnie na placu znajdują

się liczne ławki i fontanny.

Plac Grunwaldzki z kolei jest

przykładem wykorzystania

w przestrzeni miejskiej

nowoczesnych form architektury.

Usytuowany jest w katowickiej

dzielnicy Koszutka, pomiędzy

ulicami Sokolską, Gustawa Morcinka

oraz Władysława Broniewskiego.

Na Placu Grunwaldzkim znajdują

się alejki spacerowe z ławkami,

zieleńce, fontanna oraz rzeźba

„Rodzina” zaprojektowana przez

Jerzego Kwiatkowskiego. Od ulicy

Sokolskiej mieści się Centrum

Sztuki Filmowej (dawne kino

„Kosmos). Przy placu znajduję się

budynek wzniesiony w latach 50 XX

wieku w stylu konstruktywizmu –

biurowiec Biura Studiów i Przemysłu

Węglowego. W 2003 roku plac został

wyremontowany, a rok później

z inicjatywy katowickiego samorządu

powstała Galeria Artystyczna.

Upamiętnia ona

artystów, którzy

byli związani

z Katowicami. Na

placu znajdują się

m.in płaskorzeźby

z podobizną

Z b i g n i e w a

C y b u l s k i e g o ,

Aleksandry Śląskiej, Jerzego Dudy

Gracza czy Wilhelma Szewczyka

(patrona placu koło Dworca PKP).

Ostatnie odsłonięcie popiersia miało

miejsce w 2010 r. (płaskorzeźba

z wizerunkiem Bogumiła Kobieli).

Na sam koniec ...

Propozycja wycieczki

„Katowice Konstantego

Wolnego”

Liczne publikacje proponują wiele

scenariuszy wycieczki po Katowicach.

Wśród nich wybrałam trasę

„Katowice Konstantego Wolnego”.

Katowiczanie a także turyści poznają

w trakcie zwiedzania tą trasą

historyczne gmachy publiczne.

Konstanty Wolny był marszałkiem

Plac Karola Miarki

Fontanna przy Placu Grunwaldzkim


Sejmu Śląskiego, wybitną postacią

życia politycznego i gospodarczego

II Rzeczypospolitej.

Zwiedzanie Katowic zaczynamy od

rynku. Warto zaznaczyć, że Katowice

rozbudowano w latach 70. i 80. XIX w,

nadając im wielkomiejski charakter.

P o w s t a ł y

w t e d y

b u d y n k i

użyteczności

p u b l i c z n e j ,

w i l l e

i kamienice

c z y n s z o w e .

Z rynku

k i e r u j e m y

się pod Teatr Śląski. Warte uwagi są

płaskorzeźby zdobiące ściany obiektu.

W ramach modernizacji obecnie

odnawiana jest malarnia teatru

znajdująca się przy ul. Teatralnej.

Teatr Śląski powstał w 1907 r. jako

Teatr Miejski.

Następnie przechodzimy

ul. Warszawską w kierunku kościoła

ewangelickiego. Kościół Ewangelicki

pw. Zmartwychwstania Pańskiego jest

najstarszym budynkiem sakralnym

w Katowicach. Przy ul. Warszawskiej

znajduje się również budynek

obecnego Banku PKO BP. Mieściła się

tam kiedyś siedziba Komisji Mieszanej

dla Górnego Śląska. Następnie idziemy

w kierunku Kościoła Mariackiego.

Został on wzniesiony w 870 r.

i stał się kościołem parafialnym

Katowic. Następnie warto udać się

na ul. Wojewódzką by zobaczyć

gmach Akademii Muzycznej. Obiekt

ten został wybudowany w stylu

neogotyckim a nad jego fasadą

umieszczona jest mozaika z herbem

miasta. Spacer śladami Konstantego

Wolnego zakończymy zwiedzając

budynek Sejmu Śląskiego.

Mam nadzieję, że taką trasę

Nasze Koło Naukowe będzie

mogło zaproponować studentom

zaprzyjaźnionych uniwersytetów

z innych miast, którzy wyrazili

chęć odwiedzenia naszego miasta

w ramach organizowanych przez nas

konferencji. Na pewno nie możemy

zaproponować im zwiedzania

starówki czy innych zabytków, ale

możemy pokazać to co najlepsze

w Katowicach, połączenie architektury

wyrosłej z dorobku przemysłowego

miasta oraz nowoczesnych obiektów,

jednego z najbardziej rozwijającego

się miasta w Polsce.

Wnętrze Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego

Warto odwiedzić:

www.katowice.naszemiasto.pl

www.katowice.lovetotravel.pl

Katarzyna PabiańczykGospodarka Przestrzennarok I, studia magisterskie


Zaledwie kilka tygodni

temu byliśmy świadkami

III edycji Street

Art Festival w Katowicach.

Aktaywności związane ze

sztuką ulicy niosą ze sobą spore

emocje, w znakomitej większości

są to emocje negatywne, ze

względu na brak dostatecznej

wiedzy na temat działań, które

opanowały przestrzeń miejską.

Oceny i komentarze są podparte

jedynie subiektywnymi opiniami,

obserwacjami. Street art nie

pozostaje już tylko obszarem

zainteresowania środowiska

artystycznego, ale coraz częściej

również mediów, polityków,

przedstawicieli świata nauki,

a przede wszystkim codziennych

odbiorców. Jednak do tej pory nie

powstała jednoznaczna definicja

sztuki ulicy, ani także diagnoza

jej roli w przestrzeni miejskiej.

Media w dużej mierze banalizują

działania związane ze street artem,

co przekłada się na ich taki, a nie

inny odbiór przez codziennych

obserwatorów. Analizie zostają

poddane jedynie skutki sztuki

„Nie wątp nigdy, że mała grupa troskliwych ludzi mogłaby zmienić świat. Tak naprawdę to jedyna rzecz, która go kiedykolwiek zmieniła”.

Margaret Mead

Wandalczyartysta?


ulicy, niewiele osób zastanawia się

nad intencjami, które przyświecają

artystom. Zazwyczaj są oni

zamykani w szufladce z napisem

„WANDAL”, a wandali, chuliganów

nie lubimy, nie zastanawiamy się

nad ich uczuciami, emocjami,

bo jako ludzie już dawno zostali

ocenieni, skreśleni, bo tylko

niszczą, psują, brudzą, śmiecą.

Prawda?

A zaczęło się

niewinnie….

Street art to rodzaj sztuki, który

z jednej strony zwraca uwagę na

pewne niedoskonałości otoczenia,

z drugiej natomiast podkreśla to,

co inspirujące. Zjawisko nie jest

obce w przestrzeni nowoczesnych

miast, jest jednak działalnością

nielegalną. Artyści „krzyczą”

oraz komunikują się wizualnie

praktycznie w każdym miejscu na

świecie, poczynając od Stanów

Zjednoczonych, a kończąc

na najbardziej egzotycznych

wyspach. Sztuka ulicy to

niezależny (undergroundowy)

ruch artystyczny, który nie posiada

przywódców, ani też zasad

dotyczących praktyki artystycznej.

Street art korzysta przede wszystkim

z technik charakterystycznych

dla działań dadaistów, ruchów

muralistycznych lat 60. i 70., pop

artu, designu oraz teatru guerilla

(umieszczenie sztuki w przestrzeni

i życiu codziennym poprzez

wyjście z nią na ulicę). Z teatru

street art zaczerpnął również ideę,

wedle której życie jest sztuką

a sztuka życiem. Aby zrozumieć

charakter zjawiska należy sięgnąć

do samych początków street artu.

Za ojczyznę sztuki ulicy zostały

uznane Stany Zjednoczone.

W latach 70. XX wieku członkowie

gangów portorykańskich,

zaznaczając swoje terytorium,

wykonywali podpisy za pomocą

farb w spray’u. Tego typu

działania bardzo szybko przejęli

mieszkańcy Nowego Jorku,

gdzie mieszały się różne kultury

– slumsy Harlemu sąsiadowały

z dystyngowanym Broadway’em

(dlatego konieczność zaznaczania

terytoriów była szczególnie

istotna). Z amerykańskim światem

street artu wiązani są przede

wszystkim tacy artyści jak – TAKI

183, Cat 161 i Cornbread. Sztuka

stopniowo zaczęła zmieniać swój

wymiar, przeniosła się do metra,

którego pociągi przejeżdżające

przez miasto mijały codziennie

setki osób. A właśnie to było

najważniejsze – wyjście do

ludzi, pokazanie dzieł. Z jednak

Przykład współczesnego street artu w Nowym Jorku Źródło:http://coed.com/2011/09/11/nyc-graffiti-art-awesome-photos/


władze zaczęły przeciwdziałać

temu zjawisku. Jednak street art

zdążył się już rozprzestrzenić

w całych Stanach Zjednoczonych,

a w następnej kolejności

w Europie. Jednak w Europie

obrazy oraz napisy na murach

(tagi) były znane już o wiele

wcześniej. Przede wszystkim Paryż

słynął z niezwykle twórczych

artystów. Jednak, tak naprawdę,

pierwsze działania związane ze

street artem (chociaż wtedy nie

definiowano tego w ten sposób),

pojawiły się chociażby w Polsce

w okresie II wojny światowej.

Dobrym przykładem tychże

działań było umieszczanie przez

grupy konspiracyjne na murach

antyhitlerowskich napisów.

Po co ten cały street art?

Czy sztuka ulicy jest tylko

i wyłącznie polem do twórczej

samorealizacji autora danego

dzieła? Czy chodzi wyłącznie

o to, aby się wypromować? Z całą

pewnością odpowiedz na te pytania

brzmi: nie! Działania związane

ze street artem wykorzystuje się

w rozmaitych celach i akacjach,

np. upamiętnienie wydarzeń

historycznych, walka z rozmaitymi

uzależnieniami, promowanie

dóbr i usług konsumpcyjnych,

czy też środek edukowania

młodych ludzi. Jest to także

tani sposób na rewitalizację

miasta. Z jego pomocą można

maskować zniszczone elewacje,

czy odpadający z budynków

tynk. Przestrzeń miejska, dzięki

działaniom artystów, staje się

bardziej kolorowa i atrakcyjna

w oczach jej użytkowników oraz

przyjezdnych.

Jeśli street art staje się sposobem

na rewitalizację, wówczas

w działania angażują się władze

miejskie, sztuka ulicy przestaje

być nielegalna. Władze mają

szansę na kontrolowanie

i nadzorowanie zjawiska, prace

pojawiają się w miejscach do

tego przeznaczonych. Jednak nie

wszyscy artyści akceptują tego

typu porozumienie, w jasny sposób

wytłumaczył to Miesto – artysta

związany z warszawskim Festival

Street Art Doping: „Dlaczego

jesteśmy przeciwni festiwalowi

street artu? To, co się dzieje teraz

w Warszawie – seria eventów

malarskich przy współpracy

z ZDM – jest w pewnym sensie

zaprzeczeniem idei graffiti i street

artu w ogóle. Kuriozalną sytuacją

jest usuwanie jednych wrzutów,

żeby je zastąpić kolejnymi –

kolorowymi muralami. Tego typu

działanie nie ma nic wspólnego

ze sztuką, ponieważ ma charakter

jedynie dekoratorski. Nie powstaje

autentycznie, spontanicznie.”

Bardzo dobrym przykładem miasta,

w którym artyści współpracują

z władzami miejskimi jest Toruń.

Działania tamtejszej Galerii

Rusz mają charakter całkowicie

legalny, są realizowane z Urzędem

Miasta, państwowymi uczelniami

i prywatnymi firmami. Można

dyskutować na temat tego,

czy realizowane prace mają

charakter street artu, j e d n a k

niekwestionowanym faktem

jest to, iż ich skutki mają bardzo

pozytywny wpływ dla miasta.

Jeden z billboardów Galerii Rusz

Źród

ło:h

ttp://

ww

w.po

mor

ska.

pl/a

pps/

pbcs

.dll/

artic

le?A

ID=

/201

3051

3/TO

RUN0

1/13

0519

669


Życie katowickiej ulicy…

W ramach dwóch poprzednich

edycji Street Art Festival

w Katowicach powstało 16

unikatowych, niezwykłych murali.

Najbardziej rozpoznawalnym

i charakterystycznym jest

kura znajdująca się przy ulicy

Mariackiej. Została namalowana

przez hiszpańskiego artystę

Aryza w ramach pierwszej edycji

festiwalu w 2011 roku. Mural

miał pomóc Katowicom w walce

o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury

2016. Dlaczego akurat kura,

w dodatku przedstawiona w tak

specyficzny sposób? Niestety

nie znane są motywy, którymi

kierował się artysta przy tworzeniu

muralu.

Mieszkańcy Katowic mogli

po raz kolejny podziwiać dzieła

artystów w ramach Street Art

Festival w dniach 19-28 kwietnia.

W ramach

tegorocznej edycji

z o r g a n i z o w a n y

został szereg

warsztatów, pokaz

filmu, spotkania

z artystami, jak

również biwak

na hałdzie. Najbardziej

spektakularną instalację

stworzyła Matylda Sałajewska

wspólnie z Szymonem

Motylem. Powstała ona przy

ulicy Mariackiej 10. Artyści

schowali fragment kamienicy

pod warstwą nadmuchanych

piłek plażowych, podobna

instalacja została stworzona rok

temu przez Matyldę Sałajewską

w katowickiej dzielnicy

Nikiszowiec.

Nie oceniaj! Zrozum.

Sztuka ulicy ma na celu nie tylko

wyraz ekspresji danego artysty,

ale przede wszystkim kryje ona

pewnego rodzaju przesłanie,

wnika w przestrzeń miejską,

niejednokrotnie urozmaicając

ją i ubarwiając. Dociera do

dużego grona odbiorców.

Każdy obserwator może stać się

krytykiem tejże sztuki. Ma prawo

nie zgadzać

się z jej

umiejscowieniem i treścią, jednak

aby ją skrytykować powinien sam

sięgnąć po odpowiednie narzędzia

i przemówić językiem artysty.

Street art to sztuka, która zmienia

szarą rzeczywistość i należałoby ją

najpierw zrozumieć, aby później

oceniać.

Mural przy ul. MarickiejŹródło: http://zara1978.flog.pl/wpis/5082044/mural-kura-katowice-ulmariacka

Sylwia BogdanowiczGospodarka Przestrzennarok III, studia licencjackie

Instalacja przy ulicy Mariackiej Źródło: http://katowice.gazeta.pl/

katowice/51,35063,13824749.html?i=7


Szanse Młodych na własne mieszkanie

Już kolejny raz jako przedstawiciele

naszego Koła Naukowego mieliśmy

przyjemność gościć w Poznaniu,

na zaproszenie SKN "Propertus"

działającego przy Uniwersytecie Ekonomicznym

w Poznaniu. Jak co roku konferencja „Szanse

Młodych na własne mieszkanie”, która tym razem

odbyła się 24 kwietnia, skierowana była do młodych

osób planujących zakup mieszkania, a główną

tematyką była sytuacja na rynku nieruchomości

mieszkaniowych.

Konferencję otwarł prof. Henryk Gawron,

prezentując jednocześnie analizę cen na rynku

nieruchomości w Poznaniu. W ramach pierwszego

bloku tematycznego mieliśmy okazję zapoznać się

z sytuacją na poznańskim rynku mieszkaniowym –

okiem kadry naukowej, pośredników, deweloperów,

Urzędu Miasta, jak również studentów. Od

pani Jarosławy Ejsymont, przedstawicielki

Wielkopolskiego Stowarzyszenia Pośredników

w Obrocie Nieruchomościami, dowiedzieliśmy

się m.in., że dla pośrednika bardziej rentowna jest

sprzedaż odnawianych mieszkań w kamienicach, niż

nowo wybudowanych lokali.

Mogliśmy przekonać się także, jakie zmiany zachodzą

w Zarządzie Komunalnych Zasobów Lokalowych

w Poznaniu, mając jednocześnie porównanie

z działaniami katowickiego KZGM. Szczególnie

interesujące były działania miasta w zakresie

racjonalnego gospodarowania posiadanymi

zasobami. Okazuje się bowiem, że działania

urzędników związane z eksmisją i zapewnianiem

lokali socjalnych mogą być nieszablonowe, czego

przykładem może być odkrycie przez Facebooka

majętności pewnej kobiety, próbującej „wyłudzić”

mieszkanie socjalne. Pan Jarosław Pucek wspomniał

również, że groźby eksmisji powodują często „nagłe”

pojawienie się pieniędzy u dłużników zalegających

z czynszem. Efektem zaniedbań poprzednich miast

był fakt, że dotychczas miasto nie wypowiadało

umów, nawet w momencie, gdy ludzie nie płacili

czynszów po kilka-kilkanaście lat (rekordziści

posiadali zadłużenie sięgające nawet 100 tysięcy


złotych). Obecnie wobec takich osób prowadzi się

postępowania sądowe, a efektem może być nawet

spłata w gotówce 95 tysięcy złotych zadłużenia – jak

zrobiła jedna z poznanianek.

Kolejny gość, Łukasz Ferchmin, przedstawiciel

Marketing & Development Manager OKRE

Development przyznał, że oferta rynku pierwotnego

nie jest dostosowana dla ludzi młodych, którzy

dopiero będą wkraczać w życie zawodowe, a raczej

dla tych, którzy już mają je uporządkowane i stać ich

na kredyt hipoteczny. Przyznał również, że znaczącą

przeszkodą w rozwoju branży jest brak wsparcia

dla rynku pierwotnego, wskazując na potrzebę

powstawania państwowych programów wsparcia.

Ostaniem wystąpieniem w ramach tego bloku

była prezentacja dr Łukasza Strączkowskiego, na

temat preferencji młodych nabywców.

Drugi blok tematyczny odnosił się do

preferencji studentów dotyczących rynku

mieszkaniowego. W jego ramach poznaliśmy różnicę

pomiędzy preferencjami studentów w Poznaniu

i Katowicach. Wyniki badań prowadzone przez nasze

Koło Naukowe zostały zaprezentowane podczas

wygłoszenia referatu „Preferencje mieszkaniowe

studentów Uniwersytetu Ekonomicznego

w Katowicach”. Po prezentacji mogliśmy

odpowiedzieć także na kilka pytań dotyczących

inwestycji i zmian w Katowicach.

Ostatni blok tematyczny zatytułowany

„Młodzi w trosce o seniorów” dotyczył budownictwa

dla osób starszych. Swój projekt zaprezentował

Arkadiusz Stasica, Prezes Zarządu Poznańskiego

Towarzystwa Budownictwa Społecznego,

wskazując na możliwości wsparcia Poznania

w realizacji jego polityki mieszkaniowej. Wyniki

swoich badań wśród ludzi starszych przedstawiła

także członkini SKN Propertus z Poznania Monika

Czupa.

Poza częścią oficjalną mieliśmy także możliwość

zwiedzenia miasta. Poznań – „miasto know-

how”, jak brzmi jedno z jego haseł promocyjnych,

zauroczył nas od samego początku. W tym roku,

poza przepięknym Starym Miastem, miałyśmy także

okazję wybrać się nad Maltę. Nie mogło zabraknąć

oczywiście obowiązkowego punktu programu,

jakim jest zobaczenie koziołków z ratuszowej wieży.

Nie pozostaje nam nic innego, jak powiedzieć – do

zobaczenia za rok w Poznaniu! Katarzyna ZyśkFinanse i rachunkowość

rok II, studia magisterskie


Inwestycje developerskie w Mysłowicach

Dla osób

marząc o

własnym

mieszkaniu nadszedł

właśnie najlepszy

czas na zaspokojenie

swoich potrzeb

m i e s z k a n i o w y c h .

Od dłuższego już

czasu ceny lokali

mieszkalnych regularnie

spadały, teraz osiągnęły poziom

sprzed ponad 7 lat. Nie dziwi,

więc fakt, rosnącej liczby ludzi

zainteresowanych kupnem

mieszkania w okazyjnej cenie.

Jednak zakup własnego

M to decyzja wymagająca

przemyśleń i analiz, jej skutki

m.in. finansowe, w znakomitej

większości będą odczuwane

przez lata. Osoby decydujące

się na tego typu inwestycję

muszą dokonać wielu wyborów,

jedną z istotniejszych kwestii

do rozstrzygnięcia, jest wybór

pomiędzy rynkiem pierwotnym,

a wtórnym.

Pierwotny rynek

nieruchomości w Mysłowicach

przez wiele lat był bardzo mały,

jednak w ostatnim czasie notuje

on znaczący wzrost i to w wielu

segmentach, począwszy

od „standardowych” osiedli

mieszkaniowych, po tak zwane

osiedla rezydencjonalne jak

np. "Residential Hill" przy ulicy

Leśnej w dzielnicy Brzezinka.

W mieście realizowane są

jeszcze dwie duże inwestycje

deweloperskie, są to: Osiedle

Prezydenckie i Park Chopina

w Śródmieściu.

Obie inwestycje charakteryzują

się stosunkowo niską zabudową

(max. 3 piętra) oraz śródmiejską

lokalizacją. Park Chopina

składa się z 8 bydunków,

w których mieści się blisko 200

mieszkań. Ich cena za metr

kwadratowy rozpoczyna się od

3690 zł. Projekt realizuje spółka

deweloperska Nexx, która ma

na swoim koncie podobne

inwestycje realizowane

w miejscowości Goczałkowice

Zdrój, czy Pawłowicach. Termin

realizacji tej inwestycji szacuje

Osiedle Prezydenckie


się na 4 kwartał 2013 roku.

Osiedle Prezydenckie

to mniejsza inwestycja, na

którą składają się 4 budynki,

w których mieścić się będzie

ponad 50 lokali mieszkalnych.

Cena za metr kwadratowy

waha się w przedziale od 3 079

- 4 390 zł . Inwestorem projektu

jest powołana w tym celu

spółka MG Creative.

Większość z oferowanych

przez powyższych inwestorów

mieszkań jest już sprzedana lub

zarezerowowana. Przyczyniają

się do tego z pewnością

atrakcyjna cena, czyli tzw. „rynek

kupującego” oraz stosunkowo

duże zapotrzebowanie na nowe

mieszkania w mieście. Ponadto

za podjęciem decyzji o zakupie

własnego „M” przemawia, także

pozytywna sytuacja na rynku

kredytowym, na którą wpływ

mają przede wszystkim ciągłe

spadki stóp procentowych.

Ostatnia decyzja Rady Polityki

Pienieżnej przyniosla już piątą

w tym roku obniżkę.

P o d s u m o w u j ą c ,

pierwotny rynek nieruchomości

w Mysłowicach przez wiele lat

kształtował się na zerowym

poziomie. W 2009 roku

sytuacja w mieście zaczęła się

poprawiać, co sugeruje liczba

pozytywnie rozpatrzonych

wniosków dotyczących

pozwoleń na zabudowę

wielorodzinną. Wydano

wówcza 3 tego typu decyzje,

zaś w kolejnych latach liczba ta

kształtowała się na podobnym

poziomie. Jest to pozytywna

przesłanka do stwierdzenia, iż

sytuacja tego segmentu rynku

nieruchomości w Mysłowicach

będzie się nadal rozwijać. Taka

tendencja z pewnością jest

oczekiwana przez obecnych

i przyszłych mieszkańców

Mysłowic.

Park Chopina

Sonia PiprekGospodarka Przestrzennarok I, studia magisterskie


Triangeln Station przyszłością Tychy Miasto

Przecież ja się tego uczę!” padało

z moich ust niemalże za każdym

rogiem. Oczywistym jest, że

pewnie zbytnio gloryfikuję

Malmö, ale nawet jeżeli wszystko to, co

tam zobaczyłem było iluzją – odwróceniem

mojej uwagi od napotykanych w każdym

mieście problemów – to na mnie zadziałało.

Malmö jest – mówiąc wprost - dobre

w zrównoważonym rozwoju. Będąc

studentem gospodarki przestrzennej,

„wałkując” szeroko pojmowane pojęcia ładu

przestrzennego, rozwoju zrównoważonego,

zintegrowanego itd. - w przełożeniu na

miasta znane mi z codzienności, często

kończyło się to co najwyżej westchnięciem.

W czasach, gdy topnieją lodowce, huragany

zostawiają ludzi bez dachu nad głową,

a ludzkość stoi w obliczu gigantycznych

wyzwań, grzechem jest myślenie, że

możemy mieć własny kawałek tortu i go

zjeść. Malmö opisywane jest, w kontekście

narodowym, jak i międzynarodowym, jako

miasto, które ma i doświadczenie, i chęci do

zmian. W budżecie miasta rozlokowane są

miliony na inwestycje w zrównoważoność

na wielu płaszczyznach - w tym transport

publiczny.

Oczywiście połączenie z Kopenhagą

tunelem pod i mostem nad cieśniną

Turning Torso - wizytówka Malmö

Fot. Michał Lorbiecki

„Dzisiaj, Malmö nie jest starym miastem przemysłowym na emeryturze, ale przypomina raczej nastolatka, który ma przed sobą przyszłość”- Ilmar Reepalu, burmistrz Malmö


Sund zrobiło na mnie wrażenie, ale jeden

z projektów w samym centrum Malmö

miał dla mnie wyraz, w pewien sposób

osobisty. Mianowicie, widziałem w nim

przyszłość centrum miasta, z którego

pochodzę – Tychów, przez które w wykopie

poprowadzona została linia kolejowa.

„Miastotunel”Podróż, która rozpoczęła się w 1999 roku,

pierwsze prace konstrukcyjne ujrzała dopiero

6 lat później. Cały projekt „Miastotunel”

(Citytunnel) został ukończony pod koniec

2010 roku. Oficjalna ceremonia otwarcia

tunelu odbyła się 4 grudnia przez króla

szwedzkiego Karola XVI Gustawa. Częścią

programu był oczywiście pokaz lokalnych

gwiazd, a tematem pokazu były podróże,

rozwój i przyszłość.

Czy biorąc pod uwagę okres czasu tej

inwestycji można mówić o działaniu czysto

politycznym? Uważam, że City Tunnel nie

jest „białym słoniem” mającym na celu

tylko podlizanie się wyborcom, ale podróżą

w przyszłość.

Wejście do Turning Torso. Fot. Michał Lorbiecki

Öresund Bridge łączący Malmö z Kopenhagą. Fot. Michał Lorbiecki

Stacja Triangeln. Fot. Hans Nerstu

Projekt Miastotunel

w Malmö jest jednym

z największych projektów

kolejowych w Szwecji


Projekt zawierał:

ÎZelektryfikowane połączenie kolejowe przez

Malmö o długości 17 km,

ÎOdcinek z Malmö Central Station (Malmö

C) do Öresund Fixed Link złożony z 11 km

podwójnych linii torów kolejowych, z czego

6 km w równoległych tunelach pod Malmö,

ÎPozostałe 6 km pojedynczych linii torów

kolejowych ku wschodnim miastom

Trelleborg i Ystad,

ÎRozbudowę stacji Malmö C,

ÎNowe stacje Triangeln i Hyllie;

Nadrzędnym celem projektu było uzyskanie

jak największej liczby osób dojeżdżających do

pracy (i nie tylko) w sposób zrównoważony.

Malmö jest miastem

p o s t i n d u s t r i a l n y m ,

które wymagało

wielu restrukturyzacji.

Znaczne nakłady na

rewitalizacje terenów

p o p r z e m y s ł o w y c h

przyniosły pozytywne

rezultaty. Pomimo tego,

że miasto miało już

ukształtowaną strukturę,

to zaryzykowano

poprowadzić pod nim

6-cio kilometrowy tunel. Czy tego typu

inwestycji można się spodziewać

w Polsce?

Miasto Tychy zostało w pełni zaprojektowane.

Generalni architekci miasta (Kazimierz

Wejchert i Hanna Adamczewska) już

w latach 50-tych XX wieku zakładając ideę

przebiegającego przez centrum miasta

wykopu kolejowego spoglądali w przyszłość,

kiedy to owy wykop miałby zostać przekryty.

Koncepcja centrum Miasta Tychy zakłada, że

jego obszar zamknięty jest czworobokiem

ulic o długości około 1 km. Z tego wynika,

że przekrycie wykopu tylko w centrum

miasta wymagałoby konstrukcji o długości

Źródło: MCG Construction of tunnels, shaftsand cross passages by Johannes Truschel

Źródło: MCG Construction of tunnels, shaftsand cross passages by Johannes Truschel


1 km – pamiętając, że nie trzeba przy tym

wiercić tunelu w skałach pod budynkami,

jak było w przypadku Malmö. Warto zwrócić

uwagę również na fakt, że Miejscowy

Plan Zagospodarowania Przestrzennego

obszaru wykopu zakłada przekrycie go oraz

rozbudowanie na tym obszarze centrum

miasta o wysokiej intensywności. Nasuwa

się zatem pytanie, czy istnieje coś takiego, jak

„poziomowe prawo własności”? Czy byłoby

możliwym wybudowanie wysokościowca

nienależącego do spółek kolei, bezpośrednio

nad torami kolejowymi?

Stosunkowo niedawno Miasto Tychy

zakończyło I etap inwestycji Szybkiej Kolei

Regionalnej. Najpierw został wznowiony

kolejowy transport pasażerski biegnący

w wykopie, następnie zmodernizowano

istniejące oraz zbudowano nowe

przystanki kolejowe. Idea miała przenieść

podróżujących w stronę Katowic

z autobusów do pociągów, które w znacznie

krótszym czasie (oraz w znacznie bardziej

komfortowych warunkach) dojeżdżały do

celu.

A co z podróżnymi, którzy nie mieszkają

w centrum miasta? Przewidziano, że

osoby spoza centrum pozostaną przy

dotychczasowym środku transportu, więc

powstał wspólny bilet: i na komunikację

miejską, i na kolej. Bilet pomarańczowy

(tak nazwano ową taryfę) upoważniał

podróżnego do przejazdu autobusem (lub

trolejbusem) miejskim oraz pociągiem do

Katowic.Aktualnie trwają prace nad budową

dwóch parkingów wielopoziomowych Park

& Ride przy stacji Tychy Lodowisko oraz

Tychy.

Stacja Triangeln, podziemny peron Fot. Michał Lorbiecki Stacja Tychy Miasto. Fot. Michał Lorbiecki


Brzmi jak zintegrowany transport, czyż

nie? Czy takie rozwiązania komunikacyjne

powinny być codziennością, czy władze

miejskie i wojewódzkie powinny ciąć

koszty w tej materii?

„To właśnie większe projekty

infrastrukturalne, jak Öresund Bridge i City

Tunnel napędzają planowanie miasta.

Przynoszą one kapitał i sprawiają, że

miasto jest atrakcyjne. Ale jednocześnie,

równie istotnym jest by być o krok do

przodu i mieć wgląd na wszystkie formy

transportu. Zrównoważoność będzie

postrzegana jako atrakcyjna, każda młoda

osoba tak powie.” – jest przekonany

dyrektor planowania miasta Malmö,

Christer Larsson.

Michał Lorbiecki

Gospodarka Przestrzenna

rok I, studia magisterskie

Interesujeszsięnieruchomościami

urbanistyką

planowaniem przestrzennym

Chcesz podzielić się z innymi

swoim zdaniem?

[email protected]

a być może już w przyszłym numerze znajdzie się też

Twój artykuł!!

Napisz do Nas!


Paradoks w architekturze ekologicznej

Czym właściwie jest architektura ekologiczna? Czy wystarczy pokryć elewacje roślinnością

i wykorzystać panele fotowoltaiczne lub turbiny wiatrowe, które będą starały się choć po części zaspokoić zapotrzebowanie na energię? A może chodzi o redukcję kosztów poprzez wykorzystanie odpowiednich materiałów i technologii?

W pewnym sensie budownictwo stało

zwykle w opozycji do środowiska

naturalnego, a architektura była jednym

z elementów oddziaływania antropogenicznego.

Od lat siedziby ludzkie zmieniały krajobraz

naturalny. Często przekształcając go do tego

stopnia, że stawał się nie do poznania. Wiele

inwestycji powstawało kosztem przyrody,

niszcząc jej dziewicze piękno. Jednak

w ciągu ostatnich lat podejście ludzkości do

natury diametralnie się zmieniło, a pojęcie

„Architektury ekologicznej” nie stanowi już

oksymoronu.

Już w latach siedemdziesiątych pojawiały

się pierwsze idee dotyczące budynków

przyjaznych środowisku. Po kryzysie paliwowym

zaczęto szukać nowych, alternatywnych źródeł

energii. Jak w takim razie można rozumieć

architekturę ekologiczną? Najprościej

rzecz ujmując, jest to wykorzystywanie

takich rozwiązań, których zastosowanie jest

zgodne z polityką zrównoważonego rozwoju.

Samowystarczalne lub choć po części niezależne

budynki potrafiące wytwarzać energię,

a także eliminujące wytwarzanie szkodliwych

substancji i promieniowania oraz umożliwiające

prowadzenie proekologicznego trybu życia,

stanowią wzór dla dzisiejszej „eko-architektury”.

Architektura ekologiczna ma za zadanie

załagodzić konflikt między naturą a technologią.

NATURA vs. TECHNOLOGIA

Shigeru Ban "Papierowy dom"


Tylko, w jaki sposób?

Właśnie w tym temacie zdania są

podzielone. Wszystko zależy od celu jaki

pragniemy osiągnąć. Oczywiście korzystanie

z dobrodziejstw rozwoju technologicznego do

życia zgodnie z naturą jest jak najbardziej przez

wszystkich pożądane. Jednak wykorzystanie

odnawialnych źródeł energii to nie jedyny

aspekt zielonej architektury. W opozycji do

nowoczesnych technologii stoi low-tech.

Idea low-tech wskazuje na pewien

szkopuł, który często umyka wizjonerom

proekologicznych budynków. Zdaniem

zwolenników tej koncepcji sama produkcja

nowoczesnych i „ekologicznych” elementów

budynków generuje większe zanieczyszczenie

środowiska niż ewentualne zyski. Ponadto

wskazują też na miejsce ich produkcji – często

są one wytwarzane w nielicznych punktach,

co powoduje niepotrzebne zużywanie energii

podczas transportu.

Zwolennicy koncepcji low-tech

preferują korzystanie z materiałów

powszechnie dostępnych lub po prostu

łatwych do znalezienia w sąsiedztwie

i możliwie nieprzerabianych przemysłowo

(np. kamień, glina, bambus, itp.).

Architektura zgodna z koncepcją low-tech

dąży do kontaktu z naturą. Jest przyjazna

zarówno środowisku jak i jej użytkownikom,

a przy tym jest też wysoce ekonomiczna. Dla

przykładu: budowa 100 mkw. budynku

wymaga w technologii wielkopłytowej

180.000 kWh; w technologii tradycyjnej (przy

użyciu np. pustaków czy cegieł) 80.000 kWh,

a w technologii ekologicznej z zastosowaniem

gliny i drewna 25.000 kWh.

Oczywiście oprócz zalet materiały te

mają też wiele wad, ale zwolennicy tego nurtu

są pozytywnie nastawieni. Uważają, że należy

dobrze poznać materiał, aby móc nim sprawnie

i efektywnie operować. Sam nurt low-tech

jest coraz bardziej popularny i nie stanowi

oderwanych od rzeczywistości mrzonek. Wiele

architektów coraz chętniej sięga po alternatywne

materiały budulcowe udowadniając, że można

pogodzić przyrodę z nowoczesnością.

Jednak czy w dzisiejszym świecie

ucieczka od zaawansowanych rozwiązań

technologicznych jest w ogóle możliwa?

Jednym z najciekawszych rozwiązań

architektonicznych przyjaznych

środowisku jest chiński projekt

Habitat 2020. Zakłada on,

że elewacje budynków już nie tylko

wykorzystują energię słoneczną, ale też mają

funkcjonować niczym prawdziwy organizm

i pobierać z otoczenia powietrze wraz z wodą.

Ten projekt ma innowacyjne podejście do

architektury, w którym ściany nie stanowią już

odgrodzenia środka budynku od środowiska, ale


na wzór prawdziwych tkanek regulują przepływ

czynników atmosferycznych do wnętrza.

Aby mogło to w ten sposób funkcjonować,

fasady mają automatycznie zmieniać swoje

położenie w taki sposób, by zmaksymalizować

absorbcję promieni słonecznych. Natomiast

powłoki budynku mają pobierać powietrze

i przefiltrowane wprowadzać do pomieszczeń

zastępując klimatyzację. Ponadto projektanci

przewidują również powrotne przefiltrowanie

powietrza, które już zostało wykorzystane

w celu oczyszczenia go z dwutlenku węgla

i wypuszczenia czystego na zewnątrz. Natomiast

poprzez zastosowanie porów w ścianach

budynki mają zbierać deszczówkę, a także

wilgoć z powietrza, które mogą zostać

wykorzystane do celów użytkowych. Oczywiście

odpady organiczne również znajdują tu swoje

zastosowanie – po ich przetworzeniu na biogazy

moją służyć np. do ogrzewania pomieszczeń

mieszkalnych.

Jak w takim razie powinna wyglądać zielona architektura? Słomiane budynki czy nowoczesne wieżowce?Nie zawsze zastosowanie nowych technologii

proekologicznych służy przyrodzie w takim

stopniu, jakie były pierwotne założenia. Jeżeli

zasilanie kotłów spalania biomasy wymaga

absurdalnie dużego jej transportu z odległych

miejsc to szkody dla

środowiska w ten

sposób powstałe

mogą przekraczać

potencjalne korzyści.

Z drugiej jednak strony

samo wykorzystanie

p r o e k o l o g i c z n y c h

materiałów nie wiąże

się z trwałym, pozytywnym oddziaływaniem na

przyrodę.

Architektura ekologiczna dąży do

oszczędności wykorzystując maksymalnie

siły natury (słońce, wiatr, prądy morskie,

deszcz, itp.), redukuje emisję zanieczyszczeń,

promuje proekologiczny styl życia, dąży

do estetyki nawiązującej do obcowania

z naturą (zielone elewacje, wkomponowanie

budynków w krajobraz), w końcu wykorzystuje

odpowiednie proekologiczne materiały. Jednak

przede wszystkim jest ciągłym poszukiwaniem

złotego środka wprowadzającego równowagę

pomiędzy technologią, bez której współczesny

świat nie poradziłby sobie, a naturą, bez której

życie nie jest możliwe. Właśnie to wydaje się

stanowić klucz do prawdziwie zrównoważonej

architektury.

Aktywne ściany reagujące na czynniki

klimatyczne. Habitat 2020

Agnieszka MajorekGospodarka Przestrzennarok III, studia licencjackie


Mowa oczywiście

o Kingdom

Tower, który

powstanie w Arabii

Saudyjskiej w mieście Dżudda

nad Morzem Czerwonym. Plan

zakłada rozpoczęcie budowy w

tym roku. Będzie to najwyższy

budynek świata, sam wjazd

windą na ostatnie piętro zajmie

12 minut!

Budynek, w którym będą się

mieścić hotele, apartamenty

oraz pomieszczenia biurowe,

będzie mierzył około 1200

metrów! Przy czym obecny

rekord to Burj Khalifa w Dubaju –

829 metrów. Drapacz chmur ma

mieć 275 pięter! To o 69 pięter

więcej niż obecny najwyższy

budynek świata!

Wysokościowiec projektuje

pracownia Adrian Smith +

Gordon Gill Architecture

(AS+GG) z Chicago. Nieco

wcześniej pracowali nad

budową Burj Khalifa, mają więc

doświadczenie w łamaniu barier

wysokości w budownictwie.

Początkowe plany zakładały

budowę wieżowca na wysokość

1600 metrów. Jednak ze

względów geologicznych

oraz klimatycznych zostały

one zmienione. Naukowcy

stwierdzili bowiem, że na tak

dużej wysokości niektórzy

ludzie mogą mieć problem

z oddychaniem.

Kingdom Tower będzie smukłą

wieżą. Jej kształt ma nawiązywać

do rosnących roślin na pustyni.

Wieżowiec będzie wyposażony

w nowy typ elewacji szklanych.

Dodatkową atrakcją ma być

najwyżej położony punkt

widokowy – na wysokości około

600 metrów, na 157 piętrze.

Co więcej budynek będzie

posiadał własne obserwatorium

astronomiczne! A wokół

wieżowca wybudowane zostanie

osiedle mieszkaniowe, w którym

będzie mogło zamieszkać

kilkadziesiąt tysięcy ludzi.

Jest to także pierwszy etap

budowy Kingdom City - nowego

założenia urbanistycznego

realizowanego w tej części

Arabii Saudyjskiej, która to

nadal przoduje w posiadaniu

znacznych złóż ropy. Ukończenie

prac budynku jest przewidziane

na 2018 rok, a to już za 5 lat.

Najwyższy skyscraper świata w budowie!

Sybilla GolombekGospodarka Przestrzenna

rok I, studia licencjackie

Nie przegap następnego numeru!

www.sknn.ue.katowice.pl

P R O J E K T

Projekt Nieruchomości #03

Documents

Transcript of Projekt Nieruchomości #03