PROGRAM - SWE€¦ · Web viewJestem słaby a grzech potężny… Wszyscy wiedza jaki jestem ja...

ROK I - DEKALOGTemat: Droga Wyjścia -Dekalog

Etap 1 – Z grzechu do wolności

Osobista FORMACJA w Salezjańskich Wspólnotach Ewangelizacyjnych jest ciągłym trudem poszukiwania takich dróg, które pozwolą z radością i zaufaniem, w atmosferze wolności i klimacie modlitwy odkrywać Boga pełnego Miłości. Przez Jego Syna Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, który nas prowadzi przez młode życie.

ROK I_etap 1_________________________________Droga Wyjścia - Z grzechu do wolności

SPOTKANIE 1NIEWOLA Wj 1, 8-22

Cel dydaktyczny: - Zapoznajemy młodzież z mechanizmem niewoli grzechu w

człowieku, jako stanem ku śmierciCel wychowawczy:

- Kształtujemy postawę akceptacji wobec swojej natury i planu Boga

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego:Modlitwa: Nie bądź zbyt pewny, że sam sobie poradzisz. Zaproś na to spotkanie Chrystusa, który może nieskończenie więcej niż ty. Módl się przyjacielu za siebie i wspólnotę. WPROWADZENIE

Nasze dzisiejsze spotkanie być może jest jednym z pierwszych w nowym roku szkolnym, zaproś więc swoich braci i sióstr do modlitwy dziękczynienia za czas wakacji i wszystko, co Pan ci uczynił. Naszym dzisiejszym spotkaniem rozpoczynamy nowy rok formacyjny, który przede wszystkim ma nam pomóc osiągnąć stan przyjaźni z Bogiem. Nie chodzi więc o samą wiedzę, ale o to, by ruszyć z miejsca w stronę Boga. Postacią która w tym czasie będzie się nieustannie przewijać jest Mojżesz i jego lud.

Spróbujmy na początku przyjrzeć się sytuacji Izraelitów, którzy od wielu pokoleń zamieszkiwali w Egipcie.- Czy ktoś z was wie, dlaczego Żydzi znaleźli się w tym kraju ?

Oczywiście należałoby przedstawić w skrócie historię synów Jakuba – Izraela, wśród których jest Józef sprzedany z zazdrości przez swoich braci. Trafia on do Egiptu, a ponieważ ma dar wyjaśniania snów faraona otrzymuje wolność i wysokie stanowisko.Klęska głodu sprowadza do Egiptu jego braci i ojca. Józef otwiera swoje serce na dar przebaczenia i jego rodzina zamieszkuje odtąd w Egipcie. Por. / Rdz 39-45/

Zobaczmy teraz co się dzieje z Izraelitami w Egipcie, gdy nie żyje już Józef i faraon, który go znał. Wj 1, 8-22 2


- Czego doświadczają Żydzi w niewoli? Ciężkiej pracy, niesprawiedliwości, kontroli urodzin, przemocy fizycznej, smutku, samotności, bezradności/- Co wiemy o narodzie izraelskim, dlaczego faraon boi się go?Naród izraelski jest liczny, stanowi zagrożenie dla Egipcjan- Czy nie wydaje się wam dziwnym fakt, że Żydzi sami nie szukają pomocy dla siebie?Niewola bardzo często czyni człowieka bezradnym, a nawet beznadziejnym, biernym, bez pomysłów. Faraon staje się dla nich tak potężny, że nie widzą własnej siły, a przede wszystkim nie szukają swego Boga. - Czy waszym zdaniem można tęsknić za tym, co Żydzi przeżywali w Egipcie ?Może być tak że człowiek tęskni za niewolą, za sytuacją w której nie rozumiał gdzie jest Bóg i dlaczego tak a nie inaczej się dzieje.

Jeżeli komuś z nas uda się przeczytać dalsze rozdziały Księgi Wyjścia, to zobaczycie, że Żydzi wypominali Mojżeszowi, który ich wyprowadził na wolność, że w Egipcie, to chociaż cebulę mieli… ROZWINIĘCIE

Niewola ludu w Egipcie jest przyjmowana jako symbol. Zasadniczo chodzi o przedstawienie niewoli grzechu. - Czy waszym zdaniem można te dwie niewole porównać: niewolę Żydów w Egipcie i niewolę grzechu? Egipt i grzech, to sytuacje, które nie są Ojczyzną, są jakimś tymczasowym doświadczeniem, ale nie celem samym w sobie. Jednak do obydwu sytuacji można się przyzwyczaić, a nawet za nimi tęsknić. Może przyjść w naszym życiu taki czas, że człowiek powie: tak już musi być.

Zauważcie, że tam gdzie jest niewola zawsze pojawia się kłamstwo. Faraon też wydaje ciche polecenia, które mają zniszczyć Izraela, np. zabijanie nienarodzonych chłopców. Pan Jezus mówi: Poznacie prawdę a prawda was wyzwoli. J 8,32 Jeśli więc pozostajemy w niewoli i przyjmujemy tę bierna postawę: tak już musi być… Jestem słaby a grzech potężny… Wszyscy wiedza jaki jestem ja już się nie zmienię… to znaczy, że nie

3


zostawiamy miejsca na łaskę, na cudowne działanie Boga, który widzi nasz trud, ale czeka byśmy Go zaprosili do dzieła wyzwolenia serca z grzechu.- Czy w swoim życiu doznałeś takiej sytuacji, gdzie twój lub cudzy grzech sprowadził cię na manowce, na drogę kłamstwa?

POGŁĘBIENIE /można poniższy tekst przeczytać/

Kochani PrzyjacieleNiewola wiąże się zawsze z jakąś przemocą, z

czynem wbrew woli osoby wolnej, z brakiem jakiegoś przyzwolenia. Istota, która poddaje innych w niewolę gardzi nimi, ponieważ sama jest pełna kompleksów. „Ten kto nie uznaje swojej godności i wartości jako osoby, nie jest zdolny służyć innym. Bo wpierw sam musi się wyzwolić z własnej niewoli.”1 Właśnie z taką postawa spotykamy się u szatana, istoty, która nie akceptuje samej siebie i w ten sposób przez zazdrość wpada w wielkie samozniszczenie. Takiej walce zawsze towarzyszy strach. Przede wszystkim strach o utratę własnego autorytetu, który widocznie nie jest wystarczająco autentyczny. Zachęcam cię, abyś dzisiaj przyjrzał się własnej niewoli, co jest źródłem twego lęku, twojej zazdrości czy pogardy wobec innych ? Pamiętaj, że niewola nie jest twoim prawdziwym stanem ducha. Nawet jeśli jest ci teraz w miarę dobrze, to tylko dlatego, że tak naprawdę nie poznałeś czym jest wolność, czym jest wyjście z Egiptu.

/Po spotkaniu, w domu można wpisać odpowiedź na pierwsze pytanie w tabeli./ - Zawierzmy w modlitwie nasze wszystkie złe przyzwyczajenia, nasze kompleksy, zazdrość i samotność, w której nie ma Pana. Pamiętajmy, że tylko On jest prawdą, która wyzwala, bo stwórca zna swoje dzieło…

1 J. H. Prado Flores, Mojżesz. Poza pustynię, K- ów 1994, s. 204


SPOTKANIE 2PUSTYNIA - UCIECZKA Dz 7, 23 – 29 i Wj 2, 12 – 22 Cel dyd. - Zapoznajemy młodzież z historią ucieczki Mojżesza na

pustynię.Cel wych. - Kształtujemy postawę umiejętnego przeżywania

kryzysów. PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego:

Przemódl treści dzisiejszego spotkania. Ofiaruj Panu, tych którzy są w naszej wspólnocie i przeżywają kryzysy. WPROWADZENIE

Po modlitwie wspólnej zaproś młodzież, by podzieliła się refleksją na temat: Jak minął tydzień, czy był to dobry czas, co ciekawego się wydarzyło?

Zobaczcie, że życie każdego z mas składa się z elementów, które mają swoje cienie, blaski, urok i także coś czego nie chcielibyśmy przeżywać. Te wydarzenia mogą sprawić, że człowiek zacznie przeżywać tzw. KRYZYS. Słowo to pochodzi z języka greckiego jako k a i r o s - zatrzymać się, przestać iść w obranym kierunku, przestać spadać, albo iść po równi. Kryzys jest bardzo potrzebny każdemu człowiekowi. Jest to czas refleksji nad sobą i swoją drogą. Może to nie jest problem każdego z nas ale na drodze z niewoli ku wolności pojawia się on niejako w sposób naturalny.

Popatrzmy na Mojżesza. Żyjąc w niewoli na dworze faraona utracił swoją tożsamość. Wychowanek Egipcjan nie jest Egipcjaninem. Jednak nie czuje się również Żydem, ponieważ nie dzieli niewolniczego losu swoich braci . Zobaczmy co postanawia Mojżesz kończąc 40 lat życia Dz 7, 23 – 29 oraz Wj 2, 12-22Oto sytuacja, w której Mojżesz podejmuje działania, ale też doznaje porażki. ROZWINIĘCIE - Jak myślicie, dlaczego inicjatywa podjęta przez Mojżesza nie przynosi mu sukcesu ? / każda odpowiedz może być dobra, do istoty jednak należy fakt, że Mojżesz jeszcze nie zna Boga Izraela, nie działa jako wyzwoliciel, którego posyła

5


Bóg Żydów. Więcej nawet, on sam nie słucha Boga, bo na dworze faraona nie poznał Go.- Czy zdarzyło się Wam podjąć takie działanie. W którym zrozumieliście, że przeprowadzacie jedynie swoją wolę, swoje zamierzenia, a tak naprawdę Pana Boga w tym nie ma ?Po takich sytuacjach każdy człowiek ma ochotę zrobić to, co Mojżesz: uciec od swoich. Zobaczcie, że szczególnie w tym fragmencie który czytaliśmy z Dziejów apostolskich, autor podkreśla że Mojżesz właśnie liczył na to, że jego rodacy pochwalą go / Dz 7, 25 – „sadził, że bracia jego zrozumieją, iż Bóg przez jego ręce daje wybawienie, lecz oni nie zrozumieli.”/ Decyzja o ucieczce od swoich, zarówno od Egipcjan jak i od Żydów jest początkiem wielkiego kryzysu Mojżesza. Nasz bohater ucieka na pustynię- Co robi Mojżesz na pustyni ? / ZATRZYMUJE SIĘ PRZY STUDNI / „ To lakoniczne zdanie przedstawia postawę Mojżesza w ciągu czterdziestu lat pobytu na pustyni. Był pokonany, już nie chciał iść dalej, jego siły wyczerpały się, więc postanowił usiąść, aby z boku kontemplować bieg życia. Z człowieka mającego władzę i wpływy na ziemi leżącej nad brzegiem Nilu stał się pasterzem cudzych owiec. Nie może być lepszego opisu człowieka przegranego niż obraz Mojżesza siedzącego przy studni, na obcej ziemi. Oddalił się od miejsca, które zamieszkuje lud obietnicy. Był również daleko od ziemi zwanej świętą, na której Bóg przyrzekł wznieść swoje sanktuarium. To znaczy że był daleko od możliwości, aby Bóg go szukał i znalazł.”2[2] – / ten fragment można przeczytać / - Jak wam się wydaje, co naprawdę było największym problemem Mojżesza, dla którego 40 lat będzie wegetował na pustyni ? / Mojżesz nie wie kim naprawdę jest, jaka jest jego tożsamość. Potwierdzeniem tego jest fakt, że swego pierworodnego syna nazwie Gerszom - cudzoziemiec. Mojżesz nie miał korzeni, ponieważ porzucił swoją przeszłość. Teraz godzinami pasąc nie swoje owce, rozmyślał, słuchał samego siebie./Właśnie to słuchanie samego siebie może sprowadzić nas na dno. Może sprawić, że będziemy nieustannie rozdrapywać swoje rany, które będą nas paliły jak słońce na pustyni To może 2 J.H. Prado Flores, Mojżesz. Poza pustynię, Kraków 1994, s. 316


sprawić, że doświadczamy apatii i będziemy wegetować tak jak Mojżesz – 40 lat. - Czy waszym zdaniem taki stan jest człowiekowi potrzebny, czy może okazać się twórczy ? / Wielu świętych doznawało stanu pustyni. Np. św. Tereska od Dzieciątka Jezus przed śmiercią mówiła o swoim wielkim zwątpieniu w życie wieczne: „ Moja głupota polega na tym, że mam nadzieję Ja nie mówię Mu nic – ja Go kocham.”3[3]

Św. Paweł od Krzyża po wielkich objawieniach wszedł w 40 lat tzw. nocy mistycznej przeżywając prawdziwy bezsens życia. Tak się dzieje, gdy upadają nasze plany, nasze wizje. „Zawsze, gdy Bóg chce uczynić coś ważnego w nas lub poprzez nas, osłabia naszą pewność i zachęca do kroczenia po falach.”4[4]

PODSUMOWANIE VIVA GESU !

Kochani młodzi PrzyjacieleCzas, w którym żyjemy nieustannie zadaje nam pytanie: „ Dokąd zmierzasz ?” My jako wspólnota SWE też gdzieś idziemy. Może kryzys przeżywa nie tylko jedna jakaś jedna czy druga osoba we wspólnocie, ale może raczej cała nasza wspólnota. Sami widzicie po dzisiejszym spotkaniu, że taki stan rzeczy to jeszcze nie katastrofa.Wsłuchaj się w siebie, wsłuchajcie się w siebie. Nie potrzeba żadnych godzin szczerości, w których obwiniamy jedni drugich. Wszyscy jak Mojżesz próbowaliśmy przeprowadzić swoją bo to łatwiejsze. Teraz spróbujmy wziąć regulamin i statut swe i przypomnijmy sobie swoją tożsamość. Nie bądźmy dla siebie obcy, wszyscy mamy prawo wyjść poza PUSTYNIĘ. Tam dopiero zacznie działać Pan. Pamiętajmy, że jako wspólnota mamy zadania ewangelizacyjne – to jest nasza tożsamość. Zaplanujmy coś na najbliższy czas. Szczęść Boże !

3 C. Feldman, Czarna noc wiary, Warszawa 1999, s. 174 Tamże, s. 34

7


SPOTKANIE 3WYJŚCIE poza Pustynię Wj 3, 1 – 5 Cel dyd. – Przybliżamy informację o historii doświadczenia Boga

w życiu MojżeszaCel wych.- Kształtujemy postawę poszukiwania Boga i jego planu

wobec nas. PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego

Jesteś zaproszony dzisiaj, by poprowadzić wspólnotę poza pustynię, czyli rutynę. Poproś Pana w modlitwie o dar twórczego spotkania, o to byś ty sam zechciał być otwarty na Niego. WPROWADZENIE

Rozpoczynając dzisiejsze spotkanie pomódlmy się za tych z nas, którym jest dziś, czy w ostatnim czasie bardzo ciężko. Może nam do tego posłużyć piękny kanon „ Podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca. Zanurz mnie w wodzie Jego miłosierdzia. Amen.” / Zanim zacznie się modlitwa możesz zaproponować przypomnienie tej, lub naukę jakieś nowej pieśni./

Po zakończonej modlitwie i rozmowach indywidualnych, spróbujcie porozmawiać na ten temat: - Czy zauważacie w życiu ludzi dorosłych zjawisko rutyny, jakiegoś przyzwyczajenia ?- A czy młody człowiek może popaść w rutynę – spróbujcie podać jakieś przykłady ?- dlaczego tak się dzieje? /na pewno jest łatwiej człowiekowi, który ma pewien życiowy schemat. Wiele rzeczy może przewidzieć, nie musi nieustannie czuwać. Nie jest to jednak postawa, która rozwija osobę i nie jest to postawa wynikająca z Ewangelii, ponieważ Jezus mówi; czuwajcie i bądźcie gotowi.” ROZWINIĘCIE

Rutyny doświadczył również Mojżesz. Przez 40 lat wychodzi z domu swojego teście i pasie jego owce. Nic nie zmienia w swoim życiu, niczego nowego nie poznaje, niczego nie 8


przekształca. Pozostaje mu jedna ciekawość: Co jest poza pustynią, którą zna ?

Przeczytajmy teraz fragment, który pokaże nam skutek postawienia takiego pytania - Wj 3, 1-5. - Mamy w tekście podane w jakim kierunku poszedł Mojżesz i co znalazł ? poszedł „w głąb” pustyni lub „ poza pustynię” i znalazł Bożą Górę - Co to może znaczyć dla nas ?Każdy z nas, jeżeli chce wyjść z pustyni czy kryzysu, którego doświadcza , powinien znaleźć w sobie to święte miejsce, wzniesienie, na którym spotyka się Tajemniczy Głos.- Jakie zjawisko zdziwiło Mojżesza? / Był to krzak gorejący, który palił się, ale nie spłonął. Ponoć nie jest to żadne nadzwyczajne zjawisko, ponieważ w okolicy gór Horebu występują krzewy posiadające olejki eteryczne, które pod wpływem słońca mogą się zapalić. Jednak dla Mojżesza była to nowość zagwarantowana przez jego wyjście poza pustynię.- Co dzieje się, gdy Mojżesz postanawia zbliżyć się do tego nadzwyczajnego zjawiska ? /słyszy głos który woła go po imieniu: Mojżeszu!/- Czy pamiętacie co było największym problemem Mojżesza, przez który uciekł na pustynię, później z tego powodu nadał takie a nie inne imię swojemu pierworodnemu synowi ? / Mojżesz nie umiał odczytać w sobie odpowiedzi na pytanie kim jest. Kiedy Bóg wzywa Go po imieniu, przypomina mu kim jest. Imię Mojżesz oznacza bowiem „wyjęty z wody”, „wydobyty”. Bóg z góry Horeb przypomina więc Mojżeszowi, że nie jest on wygnańcem bezimiennym, lecz należy do narodu, w którym spoczywa Obietnica wybawienia z niewoli. On sam uchronił go od śmierci ma dla niego wspaniały plan.? Ta wiadomość była dla Mojżesza jak ogień. Można tak powiedzieć, że to Mojżesz był krzakiem a słowo Pana ogniem, który zapłonął w nim, ale nie niszczył tak, jak jego apatyczne myśli którym poddawał się przez 40 lat. Zdarzenie z Bożej Góry może nas upewnić, że jeśli wyjdziemy poza pustynię naszego egoizmu, na pewno spotkamy tego, który chronił nas od poczęcia.

9


- Spójrzmy jeszcze, jaki nakaz otrzymuje Mojżesz od Boga, co ma czynić w czasie tego spotkania? / Bóg chce by zdjął sandały, ponieważ tu, w głębi pustyni jest ziemia święta. Ziemia Święta, to ta, w której Bóg rozmawia z człowiekiem./- Jak można zrozumieć to polecenie? / Bóg wymaga szacunku wobec siebie samego. Poza tym w spotkaniu z Nim powinniśmy pamiętać, że to On ustala „zasady gry”.Sandały są również synonimem przeszłości, z której przychodzimy. I Bóg mówi po prostu, że to co dotąd zdawało się Mojżeszowi jako ważne - nie jest ważne. Jego czterdziestoletnie więzienie na pustyni może być teraz błogosławieństwem, bo tu objawia mu się Pan./ Zaproponuj teraz wspólnocie kilka minut zupełnej ciszy. Powinna ona być czasem refleksji nad samym sobą, nad tym co dobrego jest we mnie, a czego być nie powinno./Na koniec przeczytaj list./ PODSUMOWANIE

VIVA GESU ! Kochani przyjacieleZatrzymujemy się dzisiaj przed ogniem Słowa

Bożego i przed naszą własną słabością, którą skrywamy pod „sandałami”, czyli pragnieniem jakiegoś ruchu, zainteresowania wokół nas. Wychodzenie poza naszą rutynę, dotychczasowe wygodne życie jest wyjściem również w głąb pustyni, którą jesteśmy. Teraz, gdy jesteśmy zaproszeni do tego, by ogień Boży pochłonął naszą nędzę, otrzymujemy również wezwanie, by zdjąć sandały, czyli odsłonić swoje wady, swoją nagość, bo w tym wszystkim jest nasza wartość. Ten ogień nas nie zniszczy lecz oczyści. Bóg na swojej świętej górze mówi do nas, że nie potrzebujemy teraz sandałów, bo nie pójdziemy w drogę tak długo, aż nie zejdziemy w głąb samych siebie. Tam dopiero On przemówi i On nas pośle. Niech pragnienie tych kilkunastu minut ciszy w ciągu każdego naszego dnia, będzie tym odsłanianiem siebie przed miłosiernym ogniem miłości Bożej. Wtedy dokonają się w nas wielkie rzeczy. Szczęść Boże ! 10


SPOTKANIE 4OBJAWIENIE SIĘ BOGA Wj 3,6 – 4,18

Cel dyd. – Zapoznajemy młodzież z możliwościami i drogami odkrywania Boga w życiu

Cel wych.- Kształtujemy postawę stawania w prawdzie wobec siebie i potrzebę nawrócenia.

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego:Przygotuj się do poprowadzenia dzisiejszego spotkania

czytając i rozważając tekst Pisma Świętego przeznaczony na dzisiejszy dzień. Zaproś Boga, by objawił się w swoim Słowie i w braterstwie wspólnoty. Przygotuj dwie duże kartki. Na jednej z nich napisz „ Bóg”, na drugiej „Mojżesz”. Pod napisami pozostaw tyle miejsca, by grupa spokojnie wpisywała określenia, którymi przedstawiają się te dwie osoby. Wprowadzenie:

Zaproś wspólnotę do radosnego dzielenia się swoimi doświadczeniami i oczywiście z chwilą ciszy, którą mieliśmy praktykować w tym tygodniu. Dobrze byłoby, gdy dzisiejsze spotkanie zaczniemy śpiewem pieśni „ Słuchaj Izraelu”

W centrum dzisiejszego spotkania stoi lektura Słowa Bożego, której treść przestawia spotkanie Mojżesza z Bogiem. Posłuchajmy tego obszernego fragmentu i spróbujmy odnaleźć te określenia, które przedstawiają nam Boga i Mojżesza. Czytamy Wj 3,6 – 4,18 * Co Bóg mówi o sobie ? - Jest Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba / oznacza to, że Bóg jest Bogiem przymierza, które zawarł z Abrahamem obiecując mu liczne potomstwo. Potwierdzeniem tego przymierza był Izaak, syn Abrahama zrodzony w starości oraz przymierze ponowione z Jakubem, któremu Bóg błogosławi i zmienia imię na Izrael – zmagający się z Bogiem / można zapisać obok tych imion Bóg PRZYMIERZA. - JESTEM - imię Boga / oznacza to, że jest nieogarniony, nie przemija, był i będzie przy swym ludzie, JHWH – zapis w

11


języku Żydów oznaczający miłość + jedność: Nie można Go zamknąć w drewnie, metalu, w ołtarzu. To ten, który ma otwarte serce, bo to On opowiada o tym, że widzi cierpienie ludu, że nie może już dłużej czekać, że Mojżesz dojrzał już, by iść. Bóg który zwierza się człowiekowi./ - można zapisać niezmienny.Tyle wiemy o Bogu. * Co mówi o sobie Mojżesz, gdy otrzymuje propozycję pójścia do Egiptu ?Poznajemy go w tzw. 5 wymówkach.- Jestem nikim Wj 3, 11 nn. / tu ujawnia się kompleks niższości Mojżesza, który mając 80 lat nie wie, jako kto ma wrócić do Egiptu, dlaczego teraz mają go słuchać, skoro nie usłuchali go przed 40- tu laty. Co on wygnaniec ma do zaoferowania ?/- Ja nie znam Ciebie Wj 3, 13 / Co ma powiedzieć, gdy mnie spytają w czyje imię przychodzę. Może wybawienie Żydów to Twój a nie mój problem. Fakt podania swojego imienia przez Boga jest czymś z ujawnienia komuś swojego zastrzeżonego numeru telefonu i danie przyzwolenia: „Dzwoń kiedy chcesz, zawsze odbiorę !/ Mojżesz, który sam nie wie kim jest sprawdza po części swojego rozmówcę./- Oni mi nie uwierzą Wj 4, 1 - / Mojżesz popełnił poważny błąd, ponieważ zapomniał, że tym razem nie idzie w swoim własnym imieniu, lecz jest jedynie wysłannikiem. Dlatego właśnie Bóg mu przypomina „ Ja będę z tobą”. Jego wątpliwość jest spowodowana pamięcią o tym co wydarzyło się 40 lat temu. Dlaczego teraz mają pójść za starcem, skoro wtedy nie poszli za człowiekiem z władzą ?/- Jestem jąkałą Wj 4, 10 - / Z czasów egipskich nie ma żadnej wzmianki że Mojżesz miał jakiś problem z wymową. Niektórzy dopatrują się w tym potwierdzenia wielkiej życiowej frustracji Mojżesza i ogromnego przeżycia w czasie objawienia. Z drugiej strony Bóg przypomina mu, że nie musi być żadnym nauczycielem lecz świadkiem - on zna Boga/- Ja nie chcę iść Wj 4,13 - / Jak wam się wydaje, dlaczego Mojżesz nie chciał iść ? Stawało przed nim ogromne ryzyko. Tu na pustyni miał swoją rutynę, która zapewniała mu spokój. Na starość stać się wędrowcem do nieznanej ziemi, to jakaś rewolucja, to zbyt wiele dla człowieka, który zna smak przegranej./12


PODSUMOWANIE

To ostatnie stwierdzenie Mojżesza jest podsumowaniem wszystkich jego wymówek. Zrozumiał jednak, że z mądrością Bożą nie wygra, ale też nie został pokonany. Bóg odsłonił przed Mojżeszem swoje imię, swoje cierpienie i swój plan. Może dzisiaj każdy z nas powinien się zastanowić nad tym, czego tak naprawdę boję się, co mnie powstrzymuje, by całym sercem zaangażować się we wspólnotę, w swoje dzieło nawrócenia, w dobre wypełnienie swego powołania, w dzieło ewangelizacji ? Usłyszeć swoje własne wymówki, to również znaczy postawić ostateczny wniosek, który u Mojżesza brzmiał: „Ja nie chcę tam iść.”

Przypatrzmy się naszej planszy i zawierzmy Bogu naszą nieudolność. Jego ogień pomoże nam iść i dokonywać wielkich dzieł w imię Pana

13


SPOTKANIE 5PASCHA - PRZEJŚCIE Wj 21, 1-14

Cel dyd. - Zapoznajemy młodzież z etymologię pojęcia „pascha” oraz historycznym wyjściem Żydów z niewoli egipskiej.

Cel wych. - Kształtujemy postawę całkowitego zawierzenia siebie Bogu dla misji ewangelizacji.

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego Jesteś poproszony do prowadzenia dzisiejszego spotkania. Byłoby dobrze, przeprowadzić je w innym miejscu niż zwykle. Nie musisz informować o tym wspólnoty, ale ustalić z animatorem czy opiekunem duchowym, że pierwszym elementem spotkania jest wyjście. Zaobserwuj reakcję swoich braci i sióstr. Można je wykorzystać w czasie spotkania jako przykład postawy faraona i Hebrajczyków. Oczywiście zanim cokolwiek zaczniesz pomódl się za to dzisiejsze spotkanie. WPROWADZENIE/Jeżeli jest ładna pogoda, to spotkanie może się odbyć gdzieś na dworze. Zadbaj jednak o godziwe warunki./ Na dzisiejsze spotkanie udajemy się w drogę. Możemy iść w ciszy, jeśli nie sprawi wam to kłopotu. Po dojściu na miejsce kontynuuj spotkanie. ROZWINIĘCIE

Spotkaliśmy się dzisiaj, aby zrozumieć czym była Pascha Żydów. Słowo pascha oznacza przejście. Dla Żydów opuszczenie Egiptu było jedyną możliwością osiągnięcia wolności. Były jednak sprzeciwy. Być może jak my wychodziliśmy też były sprzeciwy. Może ktoś z nas czuł się faraonem, któremu 9 razy serce stawało się twarde, kamienne, bo widział jedynie co traci dając niewolnikom wolność. Ale wrogiem wyjścia byli także sami Żydzi, którzy przyzwyczaili się do tego co mieli lub do tego czego nie mieli. Bóg który objawił się Mojżeszowi pozwolił na te trudności, aby ukazać swoją moc. Zesłał na Egipt 10 plag. - Czy ktoś z was potrafi wymienić plagi, chociaż niektóre ? / wody Nilu zmieniły się w krew, żaby, komary, muchy, zaraza bydła, wrzody i pryszcze, grad, szarańcza, 14


ciemności oraz śmierć pierworodnych. Po każdej z tych plag, autor pisze, ze serce faraona stawało się znów twarde i nie chciał wypuścić ludu./Ostatnia plaga miała nie dotknąć rodzin żydowskich jeśli wyrażą czynem swoje świadectwo wiary. Zobaczmy co mieli uczynić. Wj 12, 1-14 - Jakie znaki miały towarzyszyć tej nocy kiedy będzie przechodził anioł śmierci ? /Biodra przepasane, sandały na nogach, posiłek spożywany w pośpiechu – to znaki, że tej nocy wyruszą w drogę. Powinien być również baranek – samiec jednoroczny bez skazy, chleb niekwaszony – postny, krew baranka do posmarowania odrzwi na znak ocalenia./ - Czy dzisiaj spotykamy gdzieś te znaki? / oczywiście w czasie Eucharystii. Pascha żydowska jest zapowiedzią tego przejścia, w którym każdy z nas otrzyma nie tylko wolność, ale i tytuł dziecka Bożego. Spróbujmy przyporządkować znaki Paschy żydowskiej do Eucharystii. Baranek – Jezus; chleb postny – hostia; krew baranka - wino i woda; przepasane biodra i sandały – strój kapłana./

Zobaczcie, ze to co dokonało się w passze żydowskiej wydawało się niemożliwym. Faraon 9 razy mówił nie ma dla was wolności, ale dopiero tej nocy odczytał ostatnią plagę – śmierć pierworodnych, jako rzeczywistą ingerencje Boga żywego, przed którym zadrżał. Sami Żydzi nie mogli uwierzyć w to co się stało, ale to był fakt. Zupełnie niemożliwa rzecz dokonuje się w Eucharystii, przez 2000 lat, Bóg – Człowiek nieustannie składa siebie w ofierze za wybawienie ludu i to się staje.

Droga wyjścia zaczyna się wtedy, gdy jesteśmy w stanie zawierzyć całkowicie Bogu, gdy potrafimy wyruszyć w drogę, z której nie ma odwrotu, która jest świadectwem, że spotkaliśmy Pana, że On się nam objawił POGŁĘBIENIE

Stoimy teraz w miejscu, w którym każdy z nas musi sobie powiedzieć, czy naprawdę poznał swoją niewolę, czy wie czym jest ta cebula i czosnek z Egiptu. Jeżeli nie wiesz czym była

15


twoja niewola, to nie poznasz również czym jest wolność, nie dostrzeżesz różnicy- To miejsce będzie naszym, wieczernikiem – miejscem spożywania Paschy. Tutaj w cichej modlitwie złóż Panu Bogu swoja niewolę./ Po modlitwie może nastąpić spokojny śpiew np. „Podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca”. Możecie wracać śpiewając lub w inny zaplanowany wcześniej sposób manifestować swoją wolność w wierze./ List jest do przeczytania jeśli będzie na to czas VIVA GESU ! Kochani PrzyjacieleDroga wyzwolenia jest najpiękniejszym wydarzeniem w historii i życiu człowieka. To jest sens i cel. Jednak jak zobaczymy dalej nie jest to wcale łatwa wędrówka. Dlatego właśnie chcemy was wyposażyć w zbroję, o której mówi św. Paweł Ef 6,10-20Przepasanie bioder, o których czytaliśmy to PRAWDA; nałożyć sandały to przyjąć postawę gotowości głoszenia Dobrej Nowiny o pokoju: wiara będzie tarczą; hełm to pragnienie zbawienia a mieczem jest Duch, czyli słowo Boże. A nade wszystko módlcie się w Duchu. Zachęcam was, by ten fragment Listu do Efezjan wypisać sobie jako orędzie na drogę, by nie osłabnąć - pielgrzym swe musi sobie i innym pomóc. Szczęść Boże.

16


SPOTKANIE 6 MORZE CZERWONE Wj 14, 5 -31

Cel dyd. - Zapoznajemy młodzież z historią cudownego przejścia

Izraelitów przez Morze Czerwone i z interpretacją tego wydarzenia

Cel wych. - Wychowujemy do zawierzenia Bożej mocy w walce ze swoimi grzechami.

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego

Przygotuj się do spotkania przez modlitwę za wszystkich, którzy będą w nim uczestniczyć i dziękuj za to co się wydarzy. Przygotuj mapki dla uczestników. WPROWADZENIE

Historia przejścia Żydów przez Morze Czerwone jest wydarzeniem bez precedensu. Nieustanne powracanie do tego co się wydarzyło w życiu tych uciekinierów jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie: „ Jak mogło się to zdarzyć” ? Być może nam dzisiaj jest łatwiej szukać rozwiązań przyrodzonych w tym nadprzyrodzonym ocaleniu, ale spróbujmy popatrzeć na to wydarzenie oczyma wiary człowieka końca XX w. ROZWINIĘCIE Przeczytajcie następujący fragment: Wj 14, 5 – 31- Co waszym zdaniem jest najbardziej nadzwyczajnym faktem w tym wydarzeniu? / Jeśli młodzież będzie miała właściwe argumenty, to każda odpowiedź jest dobra./- Czy waszym zadaniem, gdyby rzeczywiście udowodniono, że tamtemu cudownemu przejściu towarzyszyła jakaś naturalna pomoc w postaci odpływu morza, który w tamtych okolicach pojawiał się nagle, lub wiatr, który czyni rów wodny, czy to wydarzenie pozostawałoby nadal cudownym ? / Cudem w wydarzeniu przejścia przez Morze Czerwone nie są zjawiska, które się pojawiają, ale ich zbieżność z wielkimi potrzebami Izraela i z obietnicą Boga, który powiedział: Ja będę walczył za was. / Wj 14,14 / Bóg dochowuje wierności swojej obietnicy Chroni naród wybrany przed Egipcjanami przez obłok, który ich oddziela oraz otwiera im drogę przez morze, która dotąd nie istniała. Czyni to na wyraźną prośbę Mojżesza, który w ten

17


sposób odwołuje się do Bożej obietnicy. Do tego wszystkiego dochodzi całkowita zagłada nieprzyjaciela./

Popatrzmy teraz na mapę. Dzisiaj wielu naukowców mówi, ze Żydzi przechodzili przez tzw. Morze sitowe w okolicach Jezior Gorzkich. W tych miejscach pojawiają się nagłe odpływy dzięki tzw. suchym i intensywnym wiatrom.”5[5] Bóg może wykorzystać siłę przyrody, aby pokazać że jest również Panem natury. Potwierdzi to również później Pan Jezus, który uciszy burzę na jeziorze, co okaże się zupełnie niezrozumiałe dla apostołów. - Jak wam się wydaje, czym dla Żydów było to przejście? Był to ostatni dotyk niewoli, ostateczne pogrążenie starego życia. Od teraz nie ma mowy już o powrocie, istnieje tylko droga w głąb pustyni. OTRZYMALI NOWĄ NATURĘ, KTÓREJ NIE ZNALI, BYLI WOLNI./ - A czym dla nas dzisiaj może być to wydarzenie czy możemy je z czymś porównać? Pamiętacie, że Egipt to symbol niewoli grzechu. W tym fragmencie Słowa Bożego zostaje on całkowicie pokonany, grzech pochłonięty przez otchłań morza. Jest to początek nowego życia przyrównywany do chrztu. Wielu z nas może go odnieść do prawdziwie szczerej, dogłębnie przeżytej spowiedzi. Wtedy nasza słabość jest pochłonięta przez nurty Bożego miłosierdzia. - Czy wierzysz w to, możesz zostać całkowicie uwolniony od swojego grzechu, od tego, który wpisałeś jako swoją niewolę. POGŁĘBIENIE VIVA GESU! Drogi Bracie, Siostro

Myślałeś kiedyś o tym, że Bóg naprawdę dał w twoje ręce taką moc, jaką otrzymał Mojżesz w postaci cudownej laski.? Bóg nie wzywa nas do walki z naszym „Egiptem” nie zapewniając, że będzie walczył nawet za nas. Jest jednak warunek, uczyń to co On ci proponuje. Nie wiem czy wiecie, ale po cudownym przejściu przez morze, Żydzi ułożyli, wyśpiewali i wytańczyli dla Boga cudowny hymn ocalenia, zwycięstwa. „Pan moją mocą i źródłem męstwa, Jemu zawdzięczam moje ocalenie…” Wj 5 Por. G. Ravasi, Biblia dla każdego, Kielce 1995, s.24218


15, 1-21 Zachęcam, by uczynić z niego swoją osobistą modlitwę. Ten hymn w dziejach Żydów stał się jedyną pieśnią, do której będą wracać co roku przypominając jak wielkich rzeczy dokonał Bóg.

Przykrym jest jednak fakt, że cała pozostała historia Wyjścia, to jedno wielkie , trwające 40 lat narzekanie na to, że wyszli z niewoli. Ty jesteś w stanie z pomocą łaski Bożej zniszczyć swoją niewolę. Pomocą do tego jest sakrament pokuty. Jednak bądź czujny w drodze do Ziemi Obiecanej, bo i tobie może się zdarzyć że zatęsknisz za grzechem. Niech wolność będzie naszym życiem. Szczęść Boże!

19


SPOTKANIE 7MANNA - POKARM PUSTYNIWj 16, 9 – 30 i 35

Cel. dyd. - zapoznajemy z wydarzeniami z księgi Wyjścia odnoszącymi się do pokarmu na pustyni.

Cel wych. - Zachęcamy młodzież do karmienia się Eucharystią jako pokarmem Pana.

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego

Dzisiejsze spotkanie będzie dotyczyło pokarmu, który powinni spożywać przyjaciele Pana. Jeśli możesz, to ofiaruj swoją obecność na Eucharystii dowolnego dnia tygodnia w intencji swojej wspólnoty. WPROWADZENIE

Rozpoczynając spotkanie, po wszystkich indywidualnych rozmowach zaproponuj dzisiaj spontaniczną modlitwę dziękczynienia. Jeżeli masz taką możliwość, to wcześniej spytaj kogoś czy chciałby zakończyć tę modlitwę swoim prywatnym zawierzeniem, które jest elementem drogi wyjścia. Na koniec zaśpiewajcie np. „Nakarmiłeś mnie Panie”, albo „Oblubieniec”.

Kiedy ostatnio zastanawialiśmy się nad wydarzeniami z życia Mojżesza i jego ludu dotarliśmy do cudownego przejścia przez Morze Czerwone. / Jeśli chcesz możesz coś przypomnieć z ostatniego spotkania , ale nie jest to konieczne./ Teraz popatrzmy jeszcze raz na mapę ich wędrówki. Zobaczcie do Ziemi Obiecanej, czyli Kanaan mieli bardzo blisko. Ale idąc szlakiem nadmorskim, byli skazani na walkę z licznymi i mocnymi plemionami. Mogło to spowodować, że Żydzi mieliby jeszcze większe pragnienie powrotu do niewoli. Idą więc przez półwysep Synajski, a ich wędrówka wydłuża się do 40 lat, czyli mniej więcej życie jednego pokolenia. ROZWINIECIE

Jak pisze autor minęło zaledwie półtora miesiąca Wj 16,1, a Żydzi już narzekali, że nie potrzebnie wyszli na pustynię, by tu z głodu ginąć. Spróbujmy zobaczyć, jak ten problem został rozwiązany. Przeczytajmy Wj 16, 9-30 i 35.

20


- Czy waszym zdaniem w tym narzekaniu Izraelitów na brak jedzenia Mojżesz mógł dostrzec jakiś plus ? / W niewoli Żydzi nie upominali się o nic, czuli, że nie mają do niczego prawa. Tutaj na pustyni ich bunt był znakiem dla Mojżesza, że lud się przebudził, że szuka swych praw, że coś im się należy. Jest to niestety jedyny plus./ - Przypomnijmy sobie jak nakarmił ich Mojżesz? /Prosi Boga o pomoc i otrzymują przepiórki i mannę - tajemniczy pokarm./ - W jakim celu Bóg dał im ten nieznany pokarm ? /Aby poznali że to On opiekuje się nimi i kroczy z nimi./Słowo manna pochodzi od hebrajskiego pytania: „man – hu” czyli „ Co to jest?” Żydzi nie znali tego pokarmu, ale wiedzieli że jest to dar, który ma swoje specyficzne cechy np. - Spróbujmy wymienić cechy tego pokarmu. /Niezdatny do przechowania, smak placka z miodem, kolor śnieżnobiały, ma zdolność odnawiania się co dzień./ „Do dzisiaj można spotkać rosnącą na zachodnich zboczach Synaju odmianę tamaryszku, zwanego –mannodajnym-, z którego kory nadgryzionej przez owady wycieka żywiczny płyn, po arabsku nazwany man. Synajscy Beduini zbierają go, używają do smarowania chleba, lub wyrobu słodyczy, a nawet go destylują.”6[6] Podobnie naturalne źródło znajdujemy w pojawieniu się przepiórek. SA to ptaki, które przemierzają tysiące kilometrów w drodze do tzw. ciepłych krajów. Przelatując nad pustynią Synajską lecą tak nisko, że niemal dają się łapać rękoma, wiele z nich ginie z wycieńczenia. W tym tłumaczeniu nie odbieramy Bogu żadnej cudownej mocy. Pokazujemy jedynie, że Bóg wprowadzając Izraelitów na pustynię dobrze wiedział , że nie będą mieli powodu by ginąć z głodu. Ci jednak którzy nie zaufali Panu, którzy chcieli być przed nim w myśleniu – szemrali. Jest to postawa ludzi, którzy nie zaufali ani pasterzowi, ani Bogu. - Czy Żydzi otrzymali jakiś specjalny nakaz odnoszący się do sposobu zbierania manny ? / Każdy z nich mógł zbierać mannę tylko na jeden dzień i była to wielkość 1 6 G. Ravasi, Biblia dla każdego, Kielce 1995, s. 248

21


omer czyli ok. 2 litry Nie wolno było zbierać pokarmu dnia siódmego, dlatego podwójna porcje można było zebrać dnia poprzedniego i upiec z niej placki./ - czytamy ten fragment po wielu tysiącach lat. Czy waszym zdaniem jest w nim jakieś głębsze przesłanie, które Bóg chce nam zostawić ? Pozwól młodzieży spokojnie snuć refleksje na ten temat. Jeżeli będzie brak propozycji, lub nikt nie wspomni o Eucharystii jako pokarmu, postaw pytania szczegółowe. Np. Czy jest dzisiaj pokarm którym nas Bóg karmi ? Oczywiście jest Eucharystia. - Czym jest dla ciebie Eucharystia ? Może masz jakieś problemy, w których potrzebujesz pomocy ? PODSUMOWANIE

VIVA GESU ! Kochani PrzyjacielePokarm, który zostawił nam Chrystus jest

obwarowany zapewnieniem: „ Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieli. Chlebem, który ja dam, jest moje ciało za życie świata. / J 6,51/” Teraz my idziemy przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Nie bądźmy pewni, że dojdziemy bez tego pokarmu, bo być może zostanie nam tylko szemranie ba nasz ciężki los. Dzisiejsze wydarzenie z ks. Wyjścia zachęca nas, by tym prostym pokarmem, który jednak ciągle zadziwia pytaniem „ Co to jest”?, by karmić się co dzień. Może nasze życie rzeczywiście wyglądałoby inaczej, gdybyśmy co dzień chcieli wziąć tę miarę dla nas przeznaczoną? Tak czy inaczej Mojżesz uczy nas, że do dnia Pańskiego trzeba się przygotować, uczynić z niego święto, oczekiwać. Pan nie daje nam żadnych spichlerzy, chce, żebyśmy każdego dnia pragnęli karmić się Nim. Spróbujmy. Szczęść Boże!

22


SPOTKANIE 8JADOWITE WĘŻE - IDOL Lb 21 21, 4-9

Cel dyd. - Zapoznajemy z religijnym znaczeniem plagi jadowitych węży na pustyni.

Cel wych. - Kształtujemy w młodzieży postawę konieczności oczyszczanie siebie od zbędnych idoli = bożków.

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego:

Będziesz prowadził dzisiejsze spotkanie i Pan na pewno posłuży się tobą. Przygotuj się przez modlitwę do odpowiedzi na różne natchnienia Boże. PRZYGOTUJ NA DUŻEJ KARTCE WIZERUNEK WĘŻA NA PALU. Pod nim w czasie spotkania zostanie umieszczony napis „ Idol” WPROWADZENIE

Na rozpoczęcie zaproponuj modlitwę za tych, którzy stanowią wartość w naszym życiu, lub uczynili nam coś, za co jesteśmy im wdzięczni. Oczywiście modlitwę tę może poprzedzić pieśń do Duch Świętego.

Na dzisiejszym spotkaniu mamy się zastanowić nad tym: - Czy mamy w swoim życiu takich ludzi. lub talenty, dzięki którym czujemy się obdarowani przez Boga i ocaleni od czegoś ? / Tutaj oczywiście jest czas, by młodzież opowiedziała o tym czego doświadczyła w swoim życiu./ RozwinięcieTo wszystko co teraz opowiemy może być po części związane jakoś z wydarzeniem na pustyni, o którym właśnie przeczytamy: Lb 21, 4 – 9 - Dlaczego Bóg zsyła jadowite węże na Izraelitów ? / Jest to kara za to, że znowu tęsknią za niewolą, że nie widzą opieki Bożej / - A skąd przychodzi do nich ocalenie ? Mojżesz pokazuje Izraelitom, że prosi Boga o pomoc i otrzymuje ją jako propozycję, by uczynić miedzianego węża. Spojrzenie na niego wystarczy, by być uzdrowionym.

23


- Czy waszym zadaniem mogło istnieć jakieś zagrożenie płynące z tego znaku ?Prado Flores w swojej książce o Mojżeszu pisze tak: „Taka wielka moc Pana objawiła się poprzez pal i węża z miedzi, że szybko zaczęto składać mu ofiary kadzielne /2 Krl 18, 4/. To co było narzędziem wybawienia, zastąpiło samego Boga”.7[7] Żydzi nie wchodzili do miejsc przeznaczonych do kultu Boga, ale zaczęli czcić samego węża jako bóstwo. Robiono jego wizerunki, medaliki amulety. Dopiero wiele wieków później król Ezdrasz, pragnąc oczyścić religię żydowską od naleciałości pogańskich, a warto dodać, że węża czczono na Wschodzie jako źródło życia i zdrowia oraz symbol władzy w Egipcie, zniszczył wszystkie wizerunki węża, który był utożsamiany z Bogiem. Spotkało się to z wielkim oburzeniem Żydów. My również zapoznajemy się z tym wydarzeniem nie ze względów historycznych, ale dlatego że jest to Słowo Boga zawsze aktualne. - W czym waszym zadaniem, przejawia się aktualność tych wydarzeń ?Przede wszystkim każdy z nas może z daru Bożego uczynić swojego idola, postać, która całkowicie przesłoni nam Dawcę daru. Może być tak, że spotykamy człowieka. Który pomógł nam wyjść z grzechu i nagle on stanie się ważniejszy niż to co się stało z nami. Może być tak, że odkryjemy w sobie dar np. pięknego śpiewu, gry na instrumencie, urody, siły czy nawet mądrości, a przestajemy za niego dziękować, bo spodoba się nam to, że jesteśmy podziwiani. Z tymi darami jest jak z wężem. Może nas uśmiercać, a jednocześnie odpowiednio stosowany jad może być dla nas uzdrowieniem Dar sam w sobie nigdy nie jest zły, jest tylko pytanie co my z nim uczynimy ? - Czy zdarzyło się wam odkryć w swoim życiu idola, osobistego miedzianego węża ? POGŁĘBIENIE VIVA GESU ! Kochani przyjaciele.

We wszystkim co się dzieje w naszym życiu zostaje nam uczynić jedno – przyjrzeć się temu. Jan Paweł II na 7 J.H. Prado Flores, Mojżesz. Poza pustynię, Kr – ów 1994, s. 10924


XV Światowym Dniu Młodzieży, Rzym 2000, tak powiedział do młodzieży; „ Jeżeli będziecie tym, kim być powinniście, to zapalicie świat… Wy jesteście strażnikami poranka nowego tysiąclecia.”8[8] Te słowa spotkały się z wielkim aplauzem ze strony młodych. Ale musimy się zapytać, czy klaszczemy dla papieża czy na serio chcemy mu powiedzieć, że tak właśnie chcemy żyć. Naprawdę może się stać tak, że nawet bardzo święta osoba będzie naszym idolem, a codzienność stanie się pustynią, na której szemrzemy przeciw Bogu. Spróbuj dzisiaj PRZYJRZEĆ SIĘ swojemu IDOLOWI, nazwij go i patrząc na Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocniejszy od wszystkich miedzianych węży i jest prawdziwym ocaleniem, ofiaruj Mu to czego czcić nie należy. Szczęść Boże ! Na koniec napisz słowo idol pod rysunkiem węża i zaśpiewajcie pieśń np. „tak mnie skrusz”

8 Jan Paweł II, Homilia z XV ŚDM, Rzym 14-25


SPOTKANIE 9WODY MERIBA - SPÓR Lb 20, 1-13

Cel dyd. - Zapoznajemy młodzież z historią cudownego uzyskania wody ze skał.

Cel wych. - Kształtujemy postawę posłuszeństwa wobec działania Boga

PRZYGOTOWANIE dla prowadzącegoJako przygotowanie do dzisiejszego spotkania pomódl się

za swoją wspólnotę modlitwą „ Ojcze nasz”, zatrzymując się szczególnie na słowach:” Bądź wola Twoja”. WPROWADZENIE

Zaproponuj dzisiaj, by każdy w ciszy zastanowił się nad tym czego oczekuje z jakąś wielką niepewnością, czego pragnie, może ma nawet marzenie o tym, co się stać powinno. Teraz pomódlcie się modlitwą Ojcze nas, zatrzymując się przy słowach: Bądź wola Twoja i tu w ciszy powierzcie Bogu swój problem. Po modlitwie można zaśpiewać np. „ To mój Pan”.

W naszej wędrówce przez pustynię do wolności dochodzimy dziś do sytuacji, w której Bóg chce, byśmy sami sobie odpowiedzieli czym jest właściwie moja wiara. - Może ktoś z nas chciałby się podzielić tym, czym dla niego jest wiara ? / Pozwól sobie tutaj spokojnie wypowiedzieć każdemu. Te wypowiedzi nie powinny podlegać żadnej dyskusji./Q życiu chrześcijanina jest bardzo ważnym fakt, by odróżnić wiarę w Boga od wiary Bogu, czyli zawierzenia, zaufania. W czasie wędrówki Żydów przez pustynię jest wydarzenie, o którym mówi się jako o wielkiej próbie. Przeczytajmy Lb 20, 1-13. ROZWINIĘCIE- Czy na podstawie tego fragmentu możemy stwierdzić, ze Mojżesz wierzył w istnienie Boga ? / Oczywiście, sam fakt spotkania z Bogiem, słuchania Jego słów. On doświadczył Boga żywego./ - Jakie polecenie otrzymują od Boga ? / Mojżesz ma wziąć laskę, przemówić do skały i wyprowadzić z niej wodę./26


- Czego Mojżesz nie uczynił ? / Mojżesz nie przemówił do skały. W ks. Wyjścia w 17 rozdz. jest miejsce, gdzie Bóg każe uderzyć Mojżeszowi w skałę, albo wrzucić do gorzkiej wody drewno, by woda stała się zdatna do picia. Tutaj, jakby Pan obiera nową strategię i każe przemówić./ - Czy możemy powiedzieć, że Mojżesz zawierzył Bogu ? / Mamy tu do czynienia z problemem wypełnienia woli Bożej, której nie rozumiemy, może nawet nie znamy, ale przede wszystkim, , boimy się , że nie będzie w niej mocy, że my sami coś stracimy. Mojżesz mimo tylu cudów, tym razem sam wykazywał słabego ducha./

Nasz doświadczony pasterz otrzymuje karę. I on i Aaron nie wejdą do ziemi obiecanej, do Kanaanu. Ci dwaj ludzie są przedstawicielami całego pokolenia, które wyszło z Egiptu. Nikt z nich nie doszedł do celu wędrówki. Pustynia stała się ich grobem. W czasie tych 40 lat wyrosło nowe pokolenie, którego symbolem jest Jozue. To on wprowadzi Żydów do nowej ojczyzny. To są ci, którzy nie znali Egiptu, dla których pustynia była tylko drogą ku lepszemu życiu, ku miejscu, które wybrał Pan. - Gdybyś miał przyporządkować siebie do starego albo nowego ludu idącego przez pustynię, to gdzie byś się znalazł ? - Czy masz w życiu powód, by nie ufać swojemu Bogu ? POGŁĘBIENIE

VIVA GESU ! Kochani PrzyjacieleO wodach, które wypłynęły ze skały mówi się

„ wody Meriba” czyli wody sporu. Żydzi spierali się ze swoim pasterzem, ale i pasterz spierał się ze swoim Bogiem. Żydzi nie wierzyli Mojżeszowi, a on zwątpił w swego Boga. Spór jest zawsze wynikiem słabej wiary. A może to jest teks o nas, może ciągle spieramy się ze swymi animatorami, kapłanami, opiekunami duchowymi, z rodzicami. Jeśli tak naprawdę jest to znaczy że jeszcze nie pochowałeś swego idola. Człowiek zrodzony na pustyni jest człowiekiem zawierzenia, dlatego właśnie pozwala innym żyć, pozwala im popełniać błędy i uczy się

27


zgody. Być może Mojżesz tylko dlatego nie przemówił do skały, bo bał się tych ciągle oskarżających go braci. Może stało się to silniejsze niż jego relacja z Bogiem ? spróbujmy dzisiaj oczyścić nasze wody, czyli tę miłość, która daje życie wspólnocie, rodzinie i przyjaźni. Przekażmy sobie znak pokoju. Szczęść Boże !Na następne spotkanie można przygotować Agapę – ucztę wolnego ludu. SPOTKANIE 10MOJŻESZ - NOWY CZŁOWIEK Lb 12, 3 : Lb 12,7 : Wj 33, 11a i Pwp 5, 31a: Hbr 11,27; Pwp 6, 4-5 testament; Pwp 34, 5-6 b/

Cel dyd.- Przekazujemy młodzieży najistotniejsze orędzie pozostawione w Biblii o Mojżeszu

Cel wych.- Zachęcamy młodzież do odwoływania się do osoby Mojżesza na drodze dorastania do dojrzałego

chrześcijaństwa. PRZYGOTOWANIE dla prowadzącego

Dziejesz spotkanie jest ostatnim z cyklu drogi wyjścia z niewoli do wolności. Módl się, aby nie ustały wysiłki twojej wspólnoty do podejmowania nowych propozycji Boga dla naszego życia. Cytaty, które są podane na dzisiejsze spotkanie można przygotować na kartkach, albo zwyczajnie szukać w Piśmie Świętym. WPROWADZENIE

Propozycja modlitwy rozpoczynającej spotkanie; Panie, oto jesteśmy u kresu naszej wędrówki ku wolności. Jeśli dotknął nas Twój ogień, to zrozumieliśmy, że jesteś większy niż nasze plany i marzenia. Teraz najważniejsze jest , by być posłusznym. Dlatego przez Maryję, która nieustannie pielgrzymuje z nami i przed nami w drodze do domu Ojca, zawierzamy Ci wszystko czego doświadczyliśmy.” Rozpocznij spontaniczne wezwania, które zakończycie modlitwą do Matki Bożej.

Ostatni temat z tego cyklu dotyczy samej osoby Mojżesza. Jest on twórcą nowych relacji między Bogiem i człowiekiem. Spróbujmy wsłuchać się dzisiaj w kilka kluczowych cytatów, kt6óre pokażą nam istotne cechy tej osobowości. 28


Przeczytajmy: Lb 12,3; Lb 12,7; Wj 33,11a i Pwp 5,31a; Hbr 11,27; Pwp 6, 4-5; Pwp 34, 5-6 b.Spróbujmy się podzielić tym, co przemawia do nas w tych tekstach. Rozwinięcie- Lb 12,3 - Czy znajdujemy potwierdzenie tych słów w życiu Mojżesza ? Najskromniejszy, bo nie wynosił się ponad Pana, bo nieustannie odwoływał się do jego woli, jeżeli błądził, to nie przekonywał, że ma rację, przyjmował wszystkie wyroki od Pana Boga nawet ten najtrudniejszy, że nie zobaczy Ziemi Obiecanej. Uznawał własną nieporadność./ - Lb 12, 7 - Gdybyśmy mieli streścić sens życia Mojżesza, to właśnie najbardziej trafnym zdaje się określenie „służba”. Wyrwany ze swego życia, nieustanny przewodnik i na końcu bez zapłaty - nie widzi owoców swojej służby, bo to Jozue wprowadzi Izrael do kraju miodem i mlekiem płynącego. Jest tylko narzędziem. - Wj 33,11a i Pwp 5, 31 Przyjaciel Boga. Przyjaźń Mojżesza z Bogiem była jedyna w swoim rodzaju. On jako jedyny człowiek na ziemi usłyszał prośbę Stwórcy: Zostań ze Mną”, przed nim Bóg odsłonił swoje cierpienie patrząc na Izraelitów. On nie jest przyjacielem ze strachu czy z obowiązku. Ogień krzaku złączył ich na dobre i na złe. Właściwie po tym spotkaniu trudno jest znaleźć w Piśmie Św. miejsce, gdzie jest opisany grzech Mojżesza, czyli jakieś dobrowolne porzucenie Boga. - Hbr 11,27 - Od spotkania Jahwe do końca życia Mojżesz jest w drodze. Choć wędrówka wydłuża się, to nie zmienia celu. Wszystkie decyzje, które podejmuje mają służyć większej pewności, że dojdą. Jest to dla nas przykład, by iść przez życie pamiętając, że wszystkie drogi mają doprowadzić nas do Ziemi Obiecanej. Jest to również swoisty przykład wierności. - Pwp 6, 4-5 i Pwp 34, 5-6 - Ten tekst jest tzw. Testamentem Mojżesza. Testament zawsze wiele mówi o jego autorze, o tym co jest dla autora najważniejsze. Mojżesz nie buduje sobie pomnika, nie chce by jego ciało jak Józefa wniesiono do Kanaanu, nie ustanawia żadnych praw , w których

29


wymienia się jego osobę, mimo że od swoich braci otrzyma imię Prawodawcy. Jest jeszcze taki moment w życiu Mojżesza kiedy prosi Boga, by zmienił decyzję i pozwolił mu przekroczyć rzeki Jordanu /Pwp 3, 24-25/ ale ostatecznie całkowicie wypełnia wolę Bożą. Wchodzi na górę Nebo, widzi z wysoka swój kraj i już z niej nie wraca. Pustynia przyjęła go tak samo i mocno, jak mocno go oczyszczała i karmiła. Pozostał człowiekiem w drodze. - Jak wam się wydaje czy Mojżesz może być dla nas dzisiaj jakimś przykładem, wzorem ? Jak ty odkrywasz dla siebie Mojżesza? / Jesteśmy ludźmi w drodze. Nie ma możliwości byśmy nie spotkali takich problemów jak Mojżesz. On nam nieustannie pokazuje że z Bogiem damy radę, ze trzeba patrzeć ponad te problemy, które są teraz. Ten starotestamentalny człowiek mówi nam, że warto jest być wiernym, nawet jeśli nie wszystkie owoce tej wierności skosztujemy./ PODSUMOWANIE

VIVA GESU ! Kochani PrzyjacieleDotarliśmy z Mojżeszem do Ziemi Ojców. W tych

spotkaniach nie poruszyliśmy bardzo ważnego etapu, którym jest przymierze zawarte w Dekalogu. Tematem tym zajmiemy się w następnych dziesięciu spotkaniach. Dziś kończy się etap nazwany „Drogą wyjścia”, która odsłania przed nami całe człowieczeństwo, radości i trudności człowieka wolnego. Jako wolni możemy ucztować, cieszyć się że Bóg dokonuje w nas wielkich dzieł. Wracajmy do tej swojej tabeli Drogi Wyjścia. Z czasem zapewne będziemy zmieniać swoje zapisy. Najważniejsze jest jednak by nie ustać w drodze. Szczęść Boże!

30


MOJA DROGA WYJŚCIA1. Co jest moja niewolą – grzechem, który sprawia mi jakieś zadowolenie?2. Z jakiego powodu najczęściej potępiam, zabijam w swym sercu innych?3. Ustal w programie dnia 15 minut na zupełną ciszę, by słuchać, szukać swojego Pana.4. Co cię powstrzymuje przed pójściem z misja Pana?

5. Wychodzę z niewoli przez wierność…

6. Treść mojej osobistej modlitwy ocalenia

7. Spróbuj raz w tygodniu poza niedzielą pójść na Eucharystie.8. Ofiaruje Ci Panie swojego „idola”.

9. Oczyszczam swoje wody przyjaźni z …

10. Chcę świętować dla Pana przez…

31


32

PROGRAM - SWE€¦ · Web viewJestem słaby a grzech potężny… Wszyscy wiedza jaki jestem ja...

Documents

Transcript of PROGRAM - SWE€¦ · Web viewJestem słaby a grzech potężny… Wszyscy wiedza jaki jestem ja...