PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Bezpieczeństwo i ...ajp.edu.pl/attachments/article/237/Filologia...

Załącznik do Uchwały Senatu Nr 57/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r.

Instytut Humanistyczny

Kierunek filologia – język angielski

Poziom studiów I stopień

Profil kształcenia ogólnoakademicki

P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *

A - Informacje ogólne

1. Przedmiot : Bezpieczeństwo i higiena pracy

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 0 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/4 NS/4

9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i

liczba godzin w semestrze:

Ćwiczenia (Ćw.)

S/4 NS/4

10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu

oraz prowadzących zajęcia

B - Wymagania wstępne Brak.

C - Cele kształcenia Wiedza

CW1: zna problematykę bezpieczeństwa i higieny pracy.

Umiejętności

CU1: potrafi reagować w sytuacjach trudnych, wymagających prawidłowego reagowania.

Kompetencje społeczne

CK1: Umiejętność komunikowania i rozwiązywania sytuacji trudnych.

D - Efekty kształcenia Wiedza

EKW1 student posiada podstawy wiedzy o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach

edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych

K_W05

Umiejętności

EKU1 dokonuje analizy własnych działań, potrafi uczestniczyć w dyskusji o bezpieczeństwie i

higienie w pracy.

K_U10


EKK1 adaptuje się do nowych, zmiennych okoliczności, które mogą występować podczas

wykonywania pracy zawodowej odpowiedzialnie przygotowując się do swojej pracy.

K_K03

E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów

Ćwiczenia:

Ćw.1: Istota bezpieczeństwa i higieny pracy; obowiązki i odpowiedzialność studentów w zakresie bhp,

przepisy resortowe dotyczące bhp w szkołach wyższych; ochrona przeciwpożarowa; zasady udzielania

pierwszej pomocy; tryb dochodzenia roszczeń powypadkowych.

Ćw.2: Bezpieczeństwo i higiena pracy w instytucjach edukacyjnych.

Razem liczba godzin ćwiczeń

S

3

1

4

Ns

3

1

4

Ogółem liczba godzin przedmiotu: 4 4

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny.

Środki dydaktyczne: kodeks pracy, ustawy i rozporządzenia.

G - Metody oceniania

F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i

studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu

studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się.

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje

osiągnięte efekty kształcenia.

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie


F2 – obserwacja. ocen formujących.

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie bez oceny.

H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa:

1.Kodeks pracy. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1998r. z późniejszymi zmianami. Rozporządzenia

Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny podlegać budynki i ich

usytuowania, z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia w

sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Rozporządzenie Ministra Nauki i

Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

Podpis




Poziom studiów studia I stopnia


PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne

1. Przedmiot Dydaktyka języka angielskiego 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 19 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/145 NS/102



Ćwiczenia (Ćw) ogółem S/145 NS/102

3 sem. - S/40 NS/30

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/45 NS/32

6 sem. - S/30 NS/20



mgr Bogna Ferensztajn, mgr Magdalena Witkowska



CW1: zapoznanie studentów z teorią w zakresie dydaktyki nauczania języka angielskiego na pierwszym i drugim etapie

edukacyjnym.

Umiejętności

CU1: wykształcenie umiejętności planowania zajęć języka angielskiego w przedszkolu i szkole podstawowej.

CU2: diagnozowanie potrzeb językowych uczniów, określanie ich mocnych i słabych stron, opracowywanie wyników

obserwacji, formułowanie wniosków i wdrażanie odpowiednich działań.

CU3: rozwijanie umiejętności kierowania procesami nauczania i uczenia się języka.

CU4: rozwijanie umiejętności wytwarzania i dobierania materiałów, środków i technik ćwiczeń językowych.


CK1: promowanie autonomii i etyki pracy.


EKW1 ma uporządkowaną wiedzę na temat różnic indywidualnych oraz wynikających z nich

potrzeb w zakresie kształcenia językowego,

K_W05

K_W10

K_W11

EKW2 zna podstawę programową nauczania języków obcych w szkole podstawowej, K_W02

EKW3 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie dydaktyki ogólnej i dydaktyki języka

angielskiego.

K_W07

K_W01

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu dydaktyki i metodyki szczegółowej w

praktyce zawodowej,

K_U03

K_U02

K_U01

K_U04

EKU2 posiada umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie potrzeb językowych

uczniów, formułowanie wniosków i wdrażanie odpowiednich działań,

K_U12

EKU3 potrafi kierować procesami nauczania i uczenia się języka, K_U13

EKU4 potrafi projektować i wykorzystywać dostępne materiały, środki i techniki pracy

dydaktycznej,

K_U05

EKU5 potrafi analizować własne działania zawodowe i wskazywać obszary wymagające

modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdrażać działania innowacyjne.

K_U14



EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności nauczycielskich; rozumie potrzebę

ciągłego rozwoju zawodowego,

K_K01

EKK2 ma świadomość istnienia etycznego wymiaru oceniania uczniów. K_K05

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bogna Ferensztajn


Ćwiczenia

1 - semestr 3: Podstawy dydaktyki. Charakterystyka dzieci i procesu nauczania dzieci języka obcego. Język

obcy jako przedmiot szkolny. Rola i zastosowanie języka ojczystego w klasie. Zarządzanie procesem

nauczania, kierowanie klasą. Wzory interakcji w klasie. Role nauczyciela. Podejścia, metody i techniki w

nauczaniu języka. Środki i zasoby dydaktyczne. Materiały dydaktyczne, autentyczne oraz tworzenie

materiałów własnych.

2 - semestr 4: Warsztat pracy nauczyciela języka angielskiego. Planowanie lekcji. Nauczanie sprawności

rozumienia ze słuchu. Nauczanie sprawności mówienia. Nauczanie wymowy.

3 - semestr 5: Nauczanie sprawności czytania ze zrozumieniem. Nauczanie sprawności pisania. Nauczanie

gramatyki i słownictwa. Integracja sprawności i form językowych.

4 - semestr 6: Podstawa programowa a program nauczania i rozkład materiału. Analiza potrzeb i

projektowanie kursu. Pojęcie heterogeniczności klasy. Dyscyplina w klasie. Testowanie i ocenianie:

ocenianie kształtujące i sumujące, ocena i samoocena. Autonomia ucznia. Kultura i literatura na lekcji

języka obcego. Rozwój zawodowy nauczyciela.


S

40

30

45

30

145

Ns

30

20

32

20

102


2

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody dydaktyczne: M2 – rozwiązywanie problemu, dyskusja, symulacja lekcji, M5 – analiza tekstu źródłowego, M3 –

pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: tekst, prezentacja multimedialna, film, nagranie audio, rekwizyt/realia, próbki materiałów nauczania

(podręczniki), interaktywne karty pracy (worksheets), CALL, projekt, praca pisemna, test, plan lekcji.


F – formująca




F1 – sprawdziany (testy),

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, udział w

dyskusji),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie i omówienie projektu,

pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej, przeprowadzenie

symulacji lekcji),

F3 – praca pisemna (przygotowanie planu lekcji dla wyznaczonego

poziomu nauczania).

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu,

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia.

P1 – egzamin pisemny i ustny

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin

H - Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:

1. Brewster, J. et al. 1991. The Primary English Teacher's Guide. Harlow: Pearson Education Limited.

2. Brown, H.D. 1994. Teaching by Principles. Prentice Hall Regents.

3. Moon, J. 2000. Children Learning English. Macmillan Heinemann.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Brown, H. D. 1994. Principles of Language Learning and Teaching. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall Regents.

2. Brumfit, Ch. et al. 1991. Teaching English to Children. London: Collins ELT.

3. Halliwell, S. 1992.Teaching English in the Primary Classroom. London: Longman.

4. Phillips, S. 1993. Young Learners. Oxford: OUP.

5. Scott, W. i Ytreberg, L. 1990. Teaching English to Children. London: Longman.

6. Slattery, M. i Willis, J. 2001. English for Primary Teachers. Oxford: OUP.

7. Czasopisma: Forum, Języki obce w szkole, The Teacher, Modern English Teacher.


Data sporządzenia / aktualizacji 17.04.2012

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis








1. Przedmiot Emisja głosu z ergonomią

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 5 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5 8. Liczba godzin ogółem: S/25 NS/18



Ćwiczenia (Ćw.) S/25 NS/18





CW1: student posiada wiedzę dotyczącą budowy aparatu głosowego, zjawisk fizjologicznych związanych z tworzeniem

głosu, jego emisją, zaburzeniami, odbiorem i higieną.

CW2: posiada wiedzę dotyczącą opanowania umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia,

rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania.

CW3: posiada wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć teoretycznych oraz metod badawczych z zakresu fonetyki, akustyki i

logopedii związanych z głosem i mową dźwiękową.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność prawidłowego tworzenia i operowania głosem oraz jego ustawienia.

CU2: posiada umiejętność rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania, w tym ćwiczeń

fonacyjnych, artykulacyjnych i dykcyjnych.

CU3: potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i umiejętności dotyczące tworzenia głosu oraz przewidywania skutków

podejmowanych działań.


CK1: ma wykształconą wrażliwość na problemy emisyjne swoje oraz innych; jest świadomy odpowiedzialności za postawę

społeczną i projektowanie działań zawodowych.

CK2: jest świadomy konieczności ciągłego doskonalenia zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji działań

pedagogicznych, z zakresu emisji głosu i ergonomii.


EKW1 student posiada wiedzę dotyczącą budowy i funkcjonowania narządu głosu, K_W07

EKW2 posiada wiedzę umożliwiającą rozpoznawanie i usuwanie zaburzeń aparatu głosotwórczego;

posiada wiedzę umożliwiającą dobór odpowiednich metod usprawniania i tłumaczenia

celowości ich zastosowania,

K_W05

EKW3 zna podstawowe pojęcia i słownictwo dotyczące emisji głosu. K_W02

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność prawidłowego tworzenia oraz operowania głosem, K_U17

EKU2 posiada umiejętność diagnozowania i rozwiązywania problemów emisyjnych, K_U17

EKU3 umiejętnie wykorzystuje techniki ćwiczeń, pozwalających na samodzielne doskonalenie

warsztatu, posiada umiejętność opanowania stresu podczas publicznych występów oraz

potrafi reagować odpowiednio do okoliczności towarzyszących, takich jak akustyka,

wymagania publiczności.

K_U14


EKK1 jest wrażliwy na problemy emisyjne swoje oraz innych; ma poczucie odpowiedzialności za K_K05


postawę społeczną i projektowanie działań zawodowych,

EKK2 jest przekonany o potrzebie ciągłego doskonalenia się zawodowego i rozwoju osobistego w

realizacji działań pedagogicznych z zakresu emisji głosu i ergonomii; jest chętny do

integracji z innymi osobami w ramach różnych zadań, projektów i przedsięwzięć

kulturalnych.

K_K01

K_K02

K_K03


Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę. Budowa i funkcjonowanie narządu mowy. Omówienie kryteriów

zaliczenia przedmiotu. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 2. Ciało jako instrument. Prawidłowa postawa ciała jako podstawa prawidłowej emisji.

Ćw. 3. Ćwiczenia oddechowe aktywujące przepony. Ćwiczenia relaksacyjne.

Ćw. 4. Głos, rodzaje. Średnica głosu. Mowa a śpiew, podstawowe zasady i wskazania dla mowy zawodowej

i śpiewu. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 5. Aparaty czynnościowe instrumentu głosu Aparat rezonacyjno-artykulacyjny. Dykcja, środki wyrazu

oraz opracowanie tekstu. Ćwiczenia przygotowujące aparat rezonacyjno-artykulacyjny do prawidłowej

pracy.

Ćw. 6. Aparat otwarcia. Aparat rytmiczno-emocjonalny. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 7. „Technika otwarcia gardła”. Higiena i choroby narządu głosu.

Ćw. 8. Autoprezentacja. Omówienie i podsumowanie semestru.


S

3

3

3

3

3

4

4

2

25

Ns

3

3

3

3

3

1

1

1

18


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 – wykład konwersatoryjny.

Środki dydaktyczne: pianino, odtwarzacz CD.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusjach),

F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności).



P5 – wystąpienie (prezentacja ćwiczeń).

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną.


1. J. Gałęska-Tritt, Dzieci lubią śpiewać, a my razem z nimi! Mały poradnik metodyczny dla wychowawców i

rodziców. Wydawnictwo: MILA Poznań 2007

2. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie, podręcznik do nauki emisji głosu, wydawnictwo: UNIVERSITAS,

Kraków 2006

Literatura zalecana / fakultatywna:

1. J. Gałęska-Tritt, Śpiewam solo i w zespole, psychofizjologia śpiewu dla każdego

Poznań 2009

2. Łastik A. – Poznaj swój głos..., (Audio Book) wydawnictwo: Studio Emka

3. Toczyska B. – Głośno i wyraźnie (9 lekcji dobrego mówienia) Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2007

4. Toczyska B. – Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańskie Wydawnictwo Oswiatowe, Gdańsk 2007

5. Toczyska B. – Łamańce z dedykacją (logopedia dla logopedów, nauczycieli, młodzieży szkół srednich, studentów

szkół artystycznych) wydawnictwo: Podkowa, Gdańsk 2006

6. Wojtynski J. Cz. –Emisja glosu, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1970

7. Zielińska H. – Kształcenie głosu, Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia, Lublin 2002





Podpis






P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U


1. Przedmiot Gramatyka opisowa

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 10

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I, II 7. Semestr/y: 1, 2, 3 8. Liczba godzin ogółem: S/105 NS/70



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/15 NS/10

S/90 NS/60



dr Sylwester Jaworski, mgr Bożena Olechnowicz



CW1: zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu fonetyki, fonologii, morfologii i składni na przykładzie

języka angielskiego.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności analizy i opisu struktury języka na poziomie fonetyki, fonologii, morfologii i składni na

przykładzie języka angielskiego.


CK1: nabycie umiejętności planowania i monitorowania własnego rozwoju.

CK2: uwrażliwienie na różnorodność językową.

CK3: rozwinięcie postawy akceptacji zmiany językowej.


EKW1 posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu fonetyki, fonologii, morfologii i składni języka

angielskiego.

K_W03

K_W04

K_W06

Umiejętności

EKU1 potrafi dokonać analizy struktur językowych posługując się terminologią naukową, K_U01

EKU2 potrafi dokonać analizy porównawczej struktury języka ojczystego z językiem specjalności, K_U01

EKU3 potrafi uczestniczyć w dyskusji na temat języka używając języka specjalności. K_U10


EKK1 zna zakres swojej wiedzy i rozumie potrzebę dokształcania się, K_K01

EKK2 okazuje bezstronność w podejściu do różnorodności językowej, K_K06

EKK3 akceptuje zmianę językową jako naturalny proces w rozwoju języka. K_K08


Wykłady

Wyk. 1. Podstawowe założenia Gramatyki Generatywnej,

Wyk. 2. Części mowy i części zdania.

Wyk. 3. Struktura frazy rzeczownikowej.

Wyk. 4. Analiza struktury zdania prostego.

Razem liczba godzin wykładów

S

6

2

4

3

15

Ns

4

2

2

2

10

Ćwiczenia

Ćw. 1. Artykulacja samogłosek języka angielskiego.

Ćw. 2. Artykulacja spółgłosek języka angielskiego.

Ćw. 3. Fonemy i alofony, procesy fonologiczne.

Ćw. 4. Cechy prozodyczne języka: akcent wyrazowy, rytm i intonacja.

S

12

12

10

11

Ns

8

8

6

8


Ćw. 5. Morfologia: podstawowe pojęcia, klasyfikacja morfemów.

Ćw. 6. Procesy słowotwórcze.

Ćw. 7. Kategorie gramatyczne rzeczownika, czasownika i przymiotnika w języku angielskim.

Ćw. 8. Wstęp do składni: podstawowe założenia Gramatyki Generatywnej.

Ćw. 9. Struktura frazy rzeczownikowej.

Ćw. 10. Analiza struktury zdania prostego.


10

10

10

6

3

6

90

8

6

6

3

3

4

60


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – analiza tekstu, M2 –

dyskusja.

Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F1 – sprawdziany pisemne,

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji, przygotowanie do

zajęć),

F5 – ćwiczenia praktyczne,

F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu).



P1 – egzamin.




1. Brinton, L. 2000. The structure of modern English. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.

2. Collins, B & M. Mees. 2008. Practical phonetics and phonology. London: Routledge.

3. Cruttenden, A. 1994. Gimson’s pronunciation of English. London: Arnold.

4. Crystal, D. 1987. The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge: CUP.

5. Roach, P. 2000. English phonetics and phonology. Cambridge: CUP.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Hyman, L. 1975. Phonology: theory and analysis. New York: Holt, Rinehart and Winston.

2. Ladefoged, P. 1993. A course in phonetics. Fort Worth: Harcourt Brace Yovanovich College Publishers.

3. Laver, John. 1994. Principles of phonetics. Cambridge: CUP.

2. Sobkowiak, W. 2004. English phonetics for Poles. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie

3. Szpyra-Kozłowska, J & W. Sobkowiak. 2002. Workbook in English phonetics. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bożena Olechnowicz



Podpis




Poziom studiów studia I stopień




1. Przedmiot Historia filozofii




Wykład (Wyk.) S/30 NS/20



dr Magdalena Jaworska-Wołoszyn



CW1: student zna najważniejsze koncepcje filozoficzne oraz wybrane zagadnienia etyczne.

Umiejętności

CU1: potrafi właściwie wykorzystać nabytą wiedzę; potrafi argumentować i prowadzić dyskusje oraz właściwie rozumieć

problemy filozoficzno-etyczne.


CK1: kształtuje wrażliwość badawczą i etyczną.


EKW1 ma uporządkowaną wiedzę na temat wybranych koncepcji filozoficznych oraz ich społeczno-

kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw,

K_W03

Umiejętności

EKU1

potrafi w sposób klarowny i spójny wypowiadać się na tematy dotyczące wybranych

zagadnień z zakresu filozofii i etyki z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych,

korzystając z dorobku innych dyscyplin,

K_U16

EKU2

posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je

argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych oraz formułować wnioski

odnośnie prowadzonych dyskusji,

K_U16


EKK1 ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne

i przestrzegania zasad etyki zawodowej, formułuje problemy moralne i dylematy etyczne

związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań,

K_K05

EKK2 potrafi ocenić swój poziom wiedzy i umiejętności zawodowych. K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Czym jest filozofia? (wprowadzenie pojęcia filozofia, przedstawienie gł. pojęć i kierunków

filozoficznych, przedstawienie podstawowych zagadnień filozoficznych; wyjaśnienie specyfiki problemów

filozoficznych, filozofia jako nauka).

Wyk. 2. Pierwsi przedstawiciele filozofii. Tales jako inicjator filozofii physis: twierdzenia przypisywane

Talesowi, woda jako zasada, znaczenie terminu arché; Anaksymander (ujęcie zasady jako bezkres),

Anaksymenes (arché – powietrze), Heraklit z Efezu (zmienność wszystkiego, walka i synteza przeciwieństw,

zasada pojęta jako ogień, obecność i znaczenie elementów myśli orfickiej); pitagoreizm (zasada ujęta jako

liczba, pojęcie kosmosu, pitagorejska nauka o duszy i metempsychoza, psychagogiczna idea retoryki);

Demokryt: podstawy atomizmu.

S

1

2

Ns

1

1


Wyk. 3. Sofiści (pogłębienie problemów moralnych w myśli greckiej; przedstawienie koncepcji akcentującej

zmysłowy wymiar natury człowieka). Filozofia Sokratesa (świadectwa o Sokratesie, stanowisko Sokratesa

wobec filozofii physis, sokratejska etyka i dialektyka).

Wyk. 4. Platon (nauka o ideach, projekcja państwa idealnego, dowody nieśmiertelności duszy, anamneza,

eschatologia i metempsychoza, podstawy platońskiej ascezy).

Wyk. 5. Arystoteles (klasyfikacja nauk, krytyka Platona, nauka o duszy, szczęście jako najwyższy cel

człowieka, podział cnót: cnoty etyczne i dianoetyczne, politologiczny aspekt myśli arystotelesowskiej).

Wyk. 6. Greckie szkoły hellenistyczne i praktyczny wymiar filozofii (stoicy, epikurejczycy, sceptycy).

Wyk. 7. Koncepcje filozoficzne św. Augustyna i św. Tomasza.

Wyk. 8. Humanizm a filozofia antyczna. Powrót filozofów starożytnych w epoce Odrodzenia. Wybrani

przedstawiciele filozofii renesansowej: C. Salutati, L. Bruni, G. Manetti, Alberti, Pico della Mirandola,

Pompanazzi, Machiavelli. Wpływ myślicieli bizantyjskich na rozwój filozofii na Zachodzie. Spór między

platonikami i arystotelikami. Znaczenie Akademii Florenckiej. Renesansowa logika, retoryka i poetyka.

Wyk. 9. Filozofia Descartesa. Kartezjusz jako ojciec nowożytności. Podstawy racjonalizmu kartezjańskiego

oraz filozofia cogito.

Wyk. 10. Przedstawiciele angielskiego empiryzmu: John Locke, George Berkeley, David Hume.

Wyk. 11. Kant (podstawy filozofii transcendentalnej, etyka: idea wolności, pojęcie dobra i zła moralnego,

znaczenie imperatywu kategorycznego i hipotetycznego). Filozofia Hegla. Koncepcja historii. Założenia

heglowskiej dialektyki

Wyk. 12. Nietzsche (przedstawienie krytyki kultury, religii i moralności, koncepcji nadczłowieka, woli mocy

i założeń etycznych).

Wyk. 13. Egzystencjalizm: Człowiek w myśli filozoficznej Sartre’a. Albert Camus (położenie człowieka,

pojęcie absurdu, bunt wobec rzeczywistości jako podstawa działania ludzkiego, poszukiwanie sensu życia).

Przedstawiciele rosyjskiego egzystencjalizmu: Bierdiajew i Szestow.

Wyk. 14. Etyka jako jeden z głównych działów filozofii. Etyka a moralność. Etyka a prawo i obyczaj. Działy

etyki.

Wyk. 15. Struktura oceny etycznej: wartości, normy. Podstawowe pojęcia etyki. Dylematy etyczne.

Wyk. 16. Etyka zawodowa (deontologia). Wartości moralne a profesjonalne – zawodowe kodeksy etyczne.

Wiedza jako wartość. Etyczne problemy zawodu nauczyciela.


2

2

2

2

2

2

2

2

2

1

2

2

2

2

30

2

1

1

1

1

2

1

1

1

1

1

1

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z elementami analizy źródłowej i dyskusji.

Środki dydaktyczne: książki, sprzęt multimedialny.

G - Metody oceniania F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność podczas zajęć,

F4 – wypowiedź (dyskusja).

P– podsumowująca

Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje


P2 – kolokwium (ustne).

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną


1. Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t.1-3.

2. Ajdukiewicz K., Zagadnienia i kierunki filozofii. Teoria poznania. Metafizyka, Warszawa 2003.

3. Gadacz T, Historia filozofii XX wieku. Nurty, t.1-2, Kraków 2009.

4. MacIntyre A., Krótka historia etyki, PWN, Warszawa 1995.

5. Vardy P., Grosch P., Etyka, Zysk i S-ka, Poznań 1995.

6. Singer P., Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa 2003.

Literatura zalecana/fakultatywna:

1. Drozdowicz Z., Główne nurty w nowożytnej filozofii francuskiej, Poznań 1991.

2. Garin E., Filozofia Odrodzenia we Włoszech, W-a 1969.

3. Hołówka J., Etyka w działaniu, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2001.

4. Kuderowicz Z. (pod. red.), Filozofia współczesna, t.1-2, Warszawa 1990.


5. Lazari-Pawłowska I., Etyka: Pisma wybrane. T. 3, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1992.

6. Singer P., Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa 2003.




Podpis








1. Przedmiot Historia krajów angielskiego obszaru

językowego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40



Ćwiczenia (Ćw.)

S/60 NS/40



dr Joanna Bobin, mgr Bartosz Kuczyński



CW1: zapoznanie z wydarzeniami i pojęciami z zakresu historii powszechnej w krajach angielskiego obszaru językowego.

CW2: przedstawienie historycznego kontekstu kultury angielskiego obszaru językowego oraz wpływu wydarzeń

historycznych na język angielski, instytucje społeczno-publiczne, system prawny, obyczaje i święta tych krajów.

Umiejętności

CU1: rozwinięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem tekstów źródłowych oraz samodzielnego poszerzania wiedzy z

zakresu historii i kultury krajów angielskiego obszaru językowego.

CU2: rozwinięcie umiejętności wypowiadania się w formie pisemnej i ustnej oraz uczestniczenia w dyskusji na temat historii

i kultury krajów angielskiego obszaru językowego.


CK1: wyrobienie umiejętności organizacyjnych umożliwiających realizację takich celów jak: planowanie samodzielnego

czytania zadanych tekstów, przygotowywanie się do prezentacji, dyskusji, testów itp.


EKW1 student ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii krajów angielskiego obszaru

językowego,

K_W13

EKW2 zna i rozumie historyczny kontekst kultury krajów obszaru języka angielskiego; potrafi

przywołać i rozpoznać powiązania między historią i kulturą tych krajów,

K_W05

EKW3 zna podstawową angielską terminologię z zakresu wiedzy o historii powszechnej. K_W12

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych oraz krótkich wypowiedzi pisemnych,

wyrażania i uzasadniania swojej opinii oraz udziału w dyskusji o historii krajów angielskiego

obszaru językowego,

K_U10

K_U11

EKU2 potrafi wyszukać i wykorzystać informacje na temat historii pochodzące z różnych źródeł w

języku angielskim.

K_U04


EKK1 potrafi planować i organizować pracę krótko- i długoterminowo, K_K03

K_K04

EKK2 potrafi występować przed audytorium i zabierać głos w dyskusji. K_K10


Ćwiczenia

Ćw. 1. Historia Wysp Brytyjskich.

Ćw. 2. Historia kolonialnego imperium brytyjskiego.

S

20

10

Ns

14

6


Ćw. 3. Historia Stanów Zjednoczonych.

Ćw. 4. Wybrane zagadnienia historii w formie prezentacji studentów i dyskusji panelowych.


10

20

60

6

14

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M4 – wykład słowno-graficzny z bieżącym wykorzystaniem źródeł internetowych, M5 – praca z

tekstami źródłowymi, M3 – prezentacje materiałów audiowizualnych, pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusja,

debata.

Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, teksty źródłowe, prezentacje multimedialne, materiały audiowizualne, Internet.


F – formująca

F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy)

F4 – wypowiedź/wystąpienie (pokaz i omówienie prezentacji

multimedialnej),


dyskusji).

P– podsumowująca P1 – egzamin (pisemny).




1. McDowall, D. 1989. An Illustrated History of Britain. London: Longman.

2. O`Callaghan, et al. 1992. An Illustrated History Of The USA. London: Longman.

3. Kuczyński, B. 2009. Skrypt do zajęć. Platforma edukacyjna Moodle, PWSZ Gorzów.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Cunliffe, et al. 2004. The Penguin Illustrated History of Britain and Ireland. London: Penguin Books Ltd.

2. Morgan, K. 1984. The Oxford Illustrated History of Britain. Oxford: OUP.

3. Schama, S. 2006. A History of Britain : The Complete BBC Series. London: BBC.

4. Starkey, D. 2006. Monarchy. London: Acorn Media.

5. Masur, et al. (red.) 2000. A Biography of America. Washington: Anneberg Media.

6. Baker, et al. (red.) 2010. America: The Story of Us. Washington: History Channel.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bartosz Kuczyński



Podpis








1. Przedmiot Historia literatury amerykańskiej


6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20



dr Joanna Bobin



CW1: zapoznanie z terminologią i najważniejszymi przykładami z historii literatury amerykańskiej.

CW2: przedstawienie historycznego i społecznego kontekstu dzieł literatury amerykańskiej oraz powiązań między literaturą,

kulturą i historią USA.

Umiejętności

CU1: rozwinięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem tekstów literackich.

CU2: rozwinięcie umiejętności wypowiadania się w formie pisemnej i ustnej oraz uczestniczenia w dyskusji na temat

literatury.


CK1: rozwinięcie umiejętności planowania pracy własnej z uwzględnieniem czytania dłuższych tekstów.

D - Efekty kształcenia

Wiedza

EKW1 ma znajomość terminologii i uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii literatury

amerykańskiej,

K_W02

K_W03

K_W08

EKW2 zna i rozumie historyczny i społeczny kontekst powstawania oraz interpretacji tekstów

literatury amerykańskiej,

K_W09

EKW3 rozpoznaje główne tendencje i chronologię rozwoju literatury amerykańskiej. K_W09

Umiejętności

EKU1 czyta ze zrozumieniem teksty literatury amerykańskiej, K_U06

EKU2 potrafi wyrazić i uzasadnić swoją opinię na temat omawianych tekstów literackich, K_U10

EKU3 potrafi przeprowadzić interpretację tekstu literackiego w powiązaniu z kontekstem

historycznym i kulturowym.

K_U05

K_U06

K_U10

K_U11

K_U15


EKK1 potrafi planować długoterminowo przyswojenie dłuższych tekstów literatury amerykańskiej. K_K04


Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie. Okres kolonialny i purytański.

Ćw. 2. Demokratyczne początki. Benjamin Franklin: Autobiography. Washington Irving: Rip Van Winkle.

Ćw. 3. Romantyzm – transcendentalizm. Ralph Waldo Emerson: Self-Reliance.

Ćw. 4. Romantyzm – gotyk. Edgar Allan Poe: The Fall of the House of Usher. Poezja romantyzmu.

S

2

2

2

2

Ns

1

1

2

2


Ćw. 5. Realizm. Stephen Crane: The Bride Comes to Yellow Sky.

Ćw. 6. Harper Lee: To Kill a Mockingbird. Proces Toma Robinsona jako przykład uprzedzeń rasowych.

Ćw. 7. Lata dwudzieste. Renesans Harlemski – poezja.

Ćw. 8. F. Scott Fitzgerald: The Great Gatsby.

Ćw. 9. Poezja okresu modernizmu. Robert Frost, Edward Estlin Cummings.

Ćw. 10. Tennessee Williams: A Streetcar Named Desire.

Ćw. 11. Arthur Miller: Death of a Salesman.

Ćw. 12. Film Six Degrees of Separation na podstawie sztuki Johna Guare.

Ćw. 13. J.D. Salinger: The Catcher in the Rye.

Ćw. 14. Ken Kesey: One Flew Over the Cuckoo’s Nest.

Ćw. 15. Kurt Vonnegut: Harrison Bergeron.


2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30

1

1

1

1

1

2

2

-

2

2

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja, burza mózgów, M5 – analiza tekstów źródłowych, M3 – pokaz prezentacji

multimedialnych, prezentacja materiału audiowizualnego.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, prezentacje multimedialne, materiał audiowizualny, sprzęt multimedialny, DVD.


F – formująca




F1 – sprawdzian pisemny,

F3 – praca pisemna,


zajęć).



P1 – egzamin.




1. Benjamin Franklin: Autobiography – wybrane fragmenty.

2. Washington Irving: Rip Van Winkle.

3. Ralph Waldo Emerson: Self-Reliance.

4. Edgar Allan Poe: The Fall of the House of Usher.

5. Stephen Crane: The Bride Comes to Yellow Sky.

6. F. Scott Fitzgerald: The Great Gatsby.

7. Tennessee Williams: A Streetcar Named Desire.

8. J.D. Salinger: The Catcher in the Rye.

9. Ken Kesey: One Flew Over the Cuckoo’s Nest – wybrane fragmenty.

10. Kurt Vonnegut: Harrison Bergeron.

11. E.A. Poe, Emily Dickinson, Langston Hughes, W.E.B. Du Bois, Robert Frost, e.e. cummings – wybrane wiersze.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Van Spenckeren, K. 1994. Outline of American Literature. Chicago: US Information Agency.

2. Baym, N. (ed.) 1998. The Norton Anthology of American Literature. New York: W.W.Norton & Company.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Joanna Bobin



Podpis








1. Przedmiot Historia literatury angielskiej


6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40






dr Joanna Bobin

mgr Bartosz Kuczyński



CW1: zapoznanie z chronologią, terminologią i najważniejszymi dziełami literatury brytyjskiej; przekazanie wiedzy o

wybitnych przedstawicielach z kręgu literatury Wysp Brytyjskich.

CW2: przedstawienie wpływu wydarzeń historii powszechnej i przemian w kulturze na literaturę oraz wskazanie relacji

między wybranymi motywami kultury angielskiego obszaru językowego i literaturą brytyjską.

Umiejętności

CU1: rozwinięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem tekstów literackich i tekstów źródłowych.

CU2: doskonalenie umiejętności samodzielnego interpretowania tekstów literackich, charakteryzowania epok literackich w

formie ustnej i pisemnej.


CK1: doskonalenie umiejętności organizacyjnych umożliwiających realizację krótko- i długoterminowych celów, takich jak:

planowanie samodzielnego czytania zadanej literatury, przygotowywanie do egzaminu itp.


EKW1 ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii literatury brytyjskiej, K_W03

K_W08

EKW2 zna podstawową terminologię z zakresu wiedzy o literaturze, K_W03

K_W08

EKW3 zna i rozumie relację między historią, kulturą i literaturą krajów angielskiego obszaru

językowego.

K_W09

K_W12

Umiejętności

EKU1 potrafi zastosować podstawową terminologię współczesnego literaturoznawstwa do

odczytania, analizy i interpretacji tekstu literackiego z zakresu literatury brytyjskiej,

K_U06

EKU2 potrafi rozpoznać różne rodzaje utworów literackich oraz przeprowadzić ich analizę i

interpretację,

K_U11

EKU3 posiada umiejętność wyrażania i uzasadniania swojej opinii oraz udziału w dyskusji o

literaturze krajów angielskiego obszaru językowego.

K_U10


EKK1 potrafi planować i organizować pracę krótko- i długoterminowo. K_K03

K_K04


Ćwiczenia

Ćw. 1. Literatura staroangielska.

Ćw. 2. Literatura średnio-angielska.

S

4

6

Ns

2

4


Ćw. 3. Literatura renesansu i baroku.

Ćw. 4. Literatura oświecenia.

Ćw. 5. Literatura romantyzmu.

Ćw. 6. Literatura wiktoriańska.

Ćw. 7. Literatura nowożytna.


14

9

12

9

6

60

10

6

8

6

4

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – analiza tekstów źródłowych – utworów literackich, M2

– burze mózgów, dyskusje.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca

F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy),


zajęć).

P– podsumowująca P1 – egzamin (pisemny).




1. Gower, R. 1990. Past into present. London: Longman.

2. Greenblatt S. (red.) 2005. Norton anthology of English literature. London: Norton.

3. Kuczyński, B. 2009. Wybrane materiały. Platforma edukacyjna Moodle. PWSZ Gorzów.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Mroczkowski, P. 1993. Historia literatury angielskiej. Wrocław: Ossolineum.

2. Bela, T. (red.) 2004. The college anthology of English literature. Kraków: Universitas.

3. Thornley, G. 2003. An outline of English literature. Harlow: Longman.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bartosz Kuczyński



Podpis








1. Przedmiot Język łaciński 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Wiedza o kulturze antycznej na poziomie określonym w podstawie programowej ponadgimnazjalnej.

C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna historię i gramatykę języka łacińskiego, ze szczególnym uwzględnieniem łacińskich konstrukcji

syntaktycznych.

Umiejętności CU1: posiada umiejętności translatorskie z zakresu języka łacińskiego.

Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy kultury i historii związanej z obszarem oddziaływania języka łacińskiego.


Wiedza

EKW1 student ma podstawową wiedzę z zakresu gramatyki i słownictwa języka łacińskiego. K_W03

Umiejętności

EKU1 student posiada elementarną umiejętność translatorską oraz posiada zasób słów ułatwiający

zrozumienie terminologii naukowej z zakresu humanistyki.

K_U02

K_U15

K_U16


EKK1 student ma świadomość kultury i historii związanej z obszarem oddziaływania języka

łacińskiego.

K_K06


Ćwiczenia:

Ćw1: Introdukcja w fonetykę. Litery. Pisownia i wymowa. Głoski. Dzielenie wyrazów na sylaby. Iloczas i

akcent.

Ćw2: Indicativus i imperativus praesentis act. czasowników koniugacji I-IV. Formy podstawowe

czasownika.

Ćw3: Słowo posiłkowe sum, esse, fui (indicativus i imperativus praes.). Orzeczenie imienne. Indicativus

imperfecta, futuri I a1ct. czasowników koniugacji I-IV. Deklinacja I. Technika tłumaczenia zdań łacińskich.

Ćw4: Zaimki osobowe. Indicativus imperfecti, futuri I słowa posiłkowego sum, esse, fui. Accusativus cum

infinitivo.

Ćw5: Rzeczowniki i przymiotniki deklinacji II. Zaimki dzierżawcze. Participium perfecti pass., participium

futuri act. Verba composita z sum, esse, fui. Dativus possesivus.

Ćw6: Indicativus perfecti, plusquamperfecti, futuri II act. Infinitivus perfecti, futuri act.

Ćw7: Czasowniki koniugacji III zakończone na –io. Czasowniki eo, ire, ii, itum; fero, ferre, tuli, latum.

Czasowniki złożone. Accusativus duplex.

Ćw8: Rzeczowniki i przymiotniki deklinacji III (typ spółgłoskowy i samogłoskowy).

Ćw9: Rzeczowniki deklinacji III (typ mieszany). Participium praesentis act.

S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

Ns

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1


Ćw10: Indicativus praesentis, imperfecti, futuri I, perfecti, plusquamperfecti, futuri II pass. Imperativus i

infinitivus praesentis pass. Verba deponentia i semideponentia.

Ćw11: Zaimek względny qui, quae, quod. Zaimki wskazujące. Zaimki nieokreślone. Przymiotniki

zaimkowe.

Ćw12: Rzeczowniki deklinacji IV i V. Przegląd deklinacji łacińskich. Składnia nazw miast.

Ćw13: Infinitivus perfecti, futuri pass. Nominativus cum infinitivo.

Ćw14: Numeralia cardinalia et ordinalia.

Ćw15: Ogólne wprowadzenie w coniunctivus – znaczenie trybu i jego funkcje w zdaniu głównym i

podrzędnym.


2

2

2

2

2

30

1

2

2

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 - analiza tekstu źródłowego, M2 - dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne: podręczniki, słowniki.


F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów.

Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga

w uczeniu się.

F1 – sprawdzian (ustny wiedzy, umiejętności),

F2 – obserwacja.

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte

efekty kształcenia.

P2 – kolokwium (ustne).




1. St.Wilczyński, T.Zarych, Rudimenta Latinitatis, t. I-II, Wrocław 1998.

2. A.Heinz, Język łaciński, Lublin 1962.

3. O. Jurewicz, L.Winniczuk, J. Żuławska, Język łaciński, Warszawa 1999.

4. S.Samolewicz, Składnia łacińska, Kraków 2001.

5. M.Wielewski, Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1998.

6. J.Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1987.

7. Słownik łacińsko-polski, pod red. M.Plezi, t. I-V, Warszawa 1998.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M..Cary, Dzieje Rzymu, t. I-II, Warszawa 1992.

2. L.Winniczuk, Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1983.


Data sporządzenia / aktualizacji 2012-04-20


Podpis








1. Przedmiot: Język francuski


4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język francuski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/ 60 NS/ 60


liczba godzin w semestrze: 30 ćw.

Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem francuskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.

C - Cele kształcenia

Wiedza

CW1: student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu

Kształcenia Językowego.

CW2: zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie literaturoznawstwa i nauk o języku.

CW3: zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów nauczanego języka.

Umiejętności

CU1: student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i

interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości

językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego.


CK1: rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie.

CK2: jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze

prywatnej, jak i zawodowej.

CK3: posiada umiejętności pracy w zespole.

CK4: reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur.



Wiedza

EKW1

student zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz

znajomości zasad wymowy i ortografii) na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z

Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego,

K_W14

EKW2 student zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej,

publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem podstawowej terminologii nauk o

literaturze i języku,

K_W14

EKW3 student zna wybrane aspekty komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego

języka.

K_W13

Umiejętności

EKU1 student posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego, w tym w zakresie sprawności:

rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, literackich): określanie głównej

myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji,

odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie

głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie

szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym

notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej oraz dłuższych wypowiedzi (w

tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie

własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie

odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie

informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej

wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19


EKK1 student rozumie potrzebę podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz uczenia się przez całe

życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności,

K_K01

EKK2 student jest otwarty na pracę zespołową, K_K02

EKK3 student jest gotowy do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego

języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej.

K_K06


Ćwiczenia

Ćw. 1, 2, 3, 4 Człowiek i relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając dane dotyczące jej wyglądu, charakteru, zwyczajów oraz upodobań oraz uzyskiwać informacje na ten temat od swojego rozmówcy; sformułować krótką wypowiedź ustną oraz wyrażać opinię na temat. relacji

międzyludzkich, ról społecznych, rodziny, kręgów towarzyskich; zrozumieć i interpretować informacje zawierające dane statystyczne;

napisać list prywatny; interpretować krótkie teksty literackie.

Ćw. 5, 6, 7 Styl życia Student potrafi: opisywać i porównywać warunki życia, wyrażając opinię; napisać list formalny zawierający skargę dotyczącą usługi

hotelarskiej/mieszkaniowej; negocjować warunki najmu; wyrażać dezaprobatę. streścić oraz zaprezentować wybrany artykuł prasowy

lub tekst literacki.

Ćw. 8, 9, 10 Edukacja Student potrafi: wypowiadać się na temat swoich doświadczeń szkolnych, procesie uczenia się, koncepcji edukacji przez całe życie;

formułować dłuższą wypowiedź ustną dot. wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.

Ćw. 11, 12, 13, 14, 15 Formy spędzania wolnego czasu Student potrafi: sformułować krótką wypowiedź ustną na temat wybranych form organizacji czasu wolnego, przedstawiając swoje preferencje; zachęcić rozmówcę do obejrzenia wybranego filmu/przeczytania wybranej książki, zarekomendować wybraną restaurację,

relacjonować zdarzenia z podróży, przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dotyczącą pobytu, przemieszczania

się i zwiedzania nowego miejsca; uczestniczyć w rozmowie, wyrażając zdziwienie i zainteresowanie; sformułować dłuższą wypowiedź ustną na temat kształcących walorów podróżowania; napisać opowiadanie.

Ćw. 16, 17, 18 Praca Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy i podanie o pracę;

relacjonować wydarzenia, argumentować, a także formułować pytania, prośby, rady i polecenia; streścić oraz zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny.

Ćw. 19, 20 Święta / Uroczystości Student potrafi: formułować życzenia; wyrażać podziękowanie; zredagować tekst zaproszenia i odpowiedzi na nie; wyrażać aprobatę lub

dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju francuskojęzycznym.

Ćw. 21, 22 Zagrożenia współczesnego świata Student potrafi: opisywać stan pogody, sformułować wypowiedź ustną na temat wybranych działań człowieka w zakresie ochrony

środowiska naturalnego; sformułować wypowiedź ustną na temat znaczenia wybranych wynalazków; podać instrukcję obsługi wybranego urządzenia.

S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju francuskojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza francuskojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

francuskojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.

Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści):

Student potrafi: przekazywać informacje z wykorzystaniem wszystkich czasów gramatycznych, stosować zaimki, dopełnienia bliższe i

dalsze, zdania warunkowe przy wykorzystaniu trybu conditionnel présent oraz trybu subjonctif, czas futur simple dla wyrażania

czynności w przyszłości; zdania przydawkowe; opisać przedmioty za pomocą przymiotników (również w formach komparatywnych); wyrażać przyczyny i skutki przy wykorzystaniu formy infinitif oraz trybu subjonctif, tworzyć stronę bierną, zadawać pytania

o podmiot, dopełnienie; opowiadać o przeszłości stosując zasady zgodności czasów .

Razem liczba ćwiczeń

60

60


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne

Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda

projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe,

quizy.


F – formująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć,

wykonywanie prac domowych),

F1 - sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi

ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu,

prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego),

F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej

na wybrany temat).

P– podsumowująca

P1 - egzamin (ustny).

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin.

H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Flumian C., Labascoule J., Royer C., ROND-POINT, PUG 2004.

2. Heu E., Mabilat J.-J., Edito Méthode de français, Didier, 2006.

Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Berger D., Spicacci N., ACCORD 2, Didier 2000.

2. Loiseau Y., Merieux R., POINT PAR POINT, Didier 1998.

3. Miquel C., Vite et bien, CLE INTERNATIONAL 2010.

4. Monnerie A., La France Aux Cent Visages, Didier-Hatier 1995.

Ponadto: francuskojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-francuskie i francusko-polskie.

I – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego

Data sporządzenia / aktualizacji 23.04.2012 r.


Podpis








1. Przedmiot: Język rosyjski


4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język rosyjski




Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik, mgr Halina Uchto

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem rosyjskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.


Wiedza





Umiejętności












Wiedza

EKW1




K_W14




K_W14


języka.

K_W13

Umiejętności













wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19




K_K01




K_K06


Ćwiczenia








formułować dłuższą wypowiedź ustną dotyczącą wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.







dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju rosyjskojęzycznym.



S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju rosyjskojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza rosyjskojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

rosyjskojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.


Formy gramatyczne połączeń wyrazowych, np. у кого есть/нет; экзамен по грамматике, владеть чем, учиться где, учить что;

заниматься чем; кому нравится что, кто должен быть каким, писать кому; где что стоит, куда что поставить, какой

этаж, на каком этаже; работать/стать кем, устроиться на работу, что нужно уметь/кто должен уметь что делать; отмечать/ праздновать что, поздравлять с чем, желать чего/кому; Formy liczebników: пять - пяти; formy liczebników

porządkowych oraz w konstrukcjach określających czas i datę, np. какое число, когда это произошло, утром, днём oraz когда?

летом, зимой. Połączenie liczebników (1,2-4, 5) z rzeczownikiem год (года, лет); Formy osobowe czasowników w czasie teraźniejszym, przeszłym, przyszłym złożony z czasownikiem быть; czasowniki: дарить, получать, мечтать о чём; Formy

gramatyczne wybranych rzeczowników wszystkich rodzajów liczby pojedynczej i mnogiej; Rzeczowniki określające nazwy zajęć lub

zawodów. Formy gramatyczne przymiotników; Przyimki: слева/справа от, в/на, рядом с. Połączenia przyimkowe.


60

60






quizy.









na wybrany temat).

P– podsumowująca



H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Pado A., start.ru 2 język rosyjski dla średnio zaawansowanych, Warszawa 2006.

Тelepnev A., M. Ziomek M., Влюбиться в Россию, Wydaw. Szkolne PWN, Warszawa 2011.

Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Dziewanowska D., Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami, Warszawa 2005.

2. Корчагина Е. Л., Романчук С.И., Самуйлова Н. И., Степанова Е. М., Русский язык цель и результат. Тестовый

практикум. Москва 1997.

3. Родимкина А., Райли З., Ландсман Н., Россия сегодня. Тексты и упражнения, Warszawa 2003.

4. Szczęsny A., Jak pisać po rosyjsku listy, kartki, sms-y, e-maile, ogłoszenia, Warszawa 2008.

Ponadto: rosyjskojęzyczne czasopisma, fragmenty wybranych tekstów specjalistycznych, słowniki dwujęzyczne, materiały

autentyczne (widokówki, mapa Rosji, plan metra, bilety, druki).





Podpis








1. Przedmiot: Język niemiecki


4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język rosyjski




Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik, mgr Halina Uchto

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem rosyjskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.


Wiedza





Umiejętności












Wiedza

EKW1




K_W14




K_W14


języka.

K_W13

Umiejętności













wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19




K_K01




K_K06


Ćwiczenia








formułować dłuższą wypowiedź ustną dotyczącą wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.







dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju niemieckojęzycznym.



S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju niemieckojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza niemieckojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

niemieckojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.


Student potrafi: stosować wszystkie czasy gramatyczne do wyrażania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości; zdania proste i złożone

(przydawkowe, okolicznikowe celu, czasu, sposobu, warunkowe); konstrukcje bezokolicznikowe; czasowniki modalne do wyrażenia

zaleceń, nakazów, zakazów; imiesłowy w funkcji przydawki; stronę bierną; odczytywać informacje wyrażone za pomocą mowy zależnej; odmieniać przymiotniki i rzeczowniki; sformułować polecenie/nakaz używając trybu rozkazującego oraz przypuszczenie/

życzenie za pomocą trybu przypuszczającego Konjunktiv II; wyrażać porównania stosując stopniowanie przymiotników i przysłówków;

określić położnie używając przyimków; zna podstawowe zasady w zakresie słowotwórstwa.


60

60






quizy.









na wybrany temat).

P– podsumowująca



H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Dallapiazza R.-M., Evans S., Fischer R., Kilimann A., Schümann A., Winkler M., Ziel B2, Hueber Verlag, Ismaning 2009.

2. Niebisch D., Penning-Hiemstra S., Specht F., Bovermann M., Reimann M., Schritte International,Hueber Varlag,

Ismaning 2007.

3. Perlmann-Balme M., Schwalb S., Weers D., Em neu Brückenkurs B1+, Hueber, Ismaning 2008.


1. Dittrich R., Frey E., Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002.

2.Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechanlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht,

Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986.

3. Fandrych Ch., Tallowitz U., Klipp und Klar. Gramatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008.

4. Głowania M., Nycz K., Zertifikat Deutsch. Wortschatztraining, Langenscheidt, Berlin, München, Warschua, Wien, Zürich,

New York 2007.

Ponadto: niemieckojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie.





Podpis








1. Przedmiot Kultura języka polskiego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/50 NS/30



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/20 NS/10

S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Wiedza o języku polskim na poziomie określonym w podstawie programowej szkoły ponadgimnazjalnej.


CW1: student zna podstawy teoretycznej z zakresu kultury języka.

CW2: zna współczesną normę języka.

Umiejętności

CU1: umiejętnie ocenia zjawiska językowe.

CU2: umiejętnie doskonali sprawność językową.


CK1: jest świadomy konieczności samodzielnego poszukiwania rozwiązań kwestii językowych.


EKW1 student zna podstawową terminologię z zakresu kultury języka polskiego, K_W02

EKW2 posiada wiedzę o zróżnicowaniu współczesnej polszczyzny, K_W06

EKW3 zna i rozumie role języka w kształtowaniu kultury polskiej, K_W07

EKW4 poznaje najważniejsze zasady normatywne, K_W06

EKW5 poznaje najważniejsze tendencje rozwojowe języka polskiego. K_W06

Umiejętności

EKU1 umie oceniać innowacje językowe, K_U09

EKU2 umie rozpoznać błędy i dokonać ich korekty, K_U09

EKU3 umie interpretować zjawiska współczesnej polszczyzny na poziomie fonetycznym,

morfologicznym, leksykalnym i składniowym,

K_U09

EKU4 doskonali umiejętność korzystania ze słowników, wydawnictw poprawnościowych i

innych źródeł wiedzy o języku.

K_U02


EKK1 efektywnie organizuje własną pracę i krytycznie ocenia jej stopień zaawansowania, K_K01, K_K04,

K_K02

EKK2 rozumie potrzebę rozwijania sprawności językowej. K_K01


Wykłady

Wyk. 1: Język i jego rola. Język jako wartość.

Wyk. 2: Kultura języka – podstawowe terminy związane z kulturą języka.

Wyk. 3: Pojęcie sprawności językowej.

S

2

3

3

Ns

1

1

1


Wyk. 4: Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny.

Wyk. 5: Estetyka słowa i etyka wypowiedzi. Brutalizacja języka publicznego.

Wyk. 6: Grzeczność językowa.

Wyk. 7: Współczesna polszczyzna. Charakterystyczne zjawiska, procesy, tendencje.


3

3

3

3

20

2

1

2

2

10

Ćwiczenia

Ćw. 1: Rozumienie terminu kultura języka polskiego.

Ćw. 2: Poradnictwo językowe w Polsce. Prezentacja wybranych publikacji normatywnych.

Ćw. 3: Podstawowe pojęcia teoretyczne z zakresu kultury języka (norma, uzus, system, tekst).

Ćw. 4: Świadomość językowa współczesnych Polaków. Postawy wobec języka.

Ćw. 5: Innowacje językowe, błędy językowe – ich klasyfikacja.

Ćw. 6: Kryteria poprawnościowe – ich zastosowanie.

Ćw. 7: Poprawność w zakresie wymowy.

Ćw. 8: Poprawność leksykalna. Leksyka współczesnej polszczyzny. Neologizmy słowotwórcze – ich ocena.

Ćw. 9: Zapożyczenia w języku – ich ocena.

Ćw. 10: Zjawisko mody językowej.

Ćw. 11: Frazeologia. Innowacje frazeologiczne.

Ćw. 12: Wybrane zagadnienia poprawnościowe z zakresu fleksji rzeczownika (m.in. fleksja nazw własnych)

i czasownika.

Ćw. 13: Wybrane zagadnienia dotyczące poprawności w zakresie ortografii i interpunkcji.

Ćw. 14: Poprawność w zakresie składni.

Ćw. 15: Próba opisu i oceny współczesnej polszczyzny.


S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30

Ns

1

1

1

1

2

1

1

2

2

2

2

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 - wykład informacyjny, M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna, M5 - analiza

tekstów źródłowych.

Środki dydaktyczne: materiały do analizy, fragmenty tekstów naukowych, słowniki poprawnościowe, poradniki

poprawnościowe.





F2 – obserwacja/aktywność (ocena przygotowania do zajęć),

F5 – ćwiczenia praktyczne.

P– podsumowująca

Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje


P2 – kolokwium (kolokwium podsumowujące

przedmiot).



1. D. Butler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego, cz. I, Warszawa 1971, cz. II, Warszawa 1982. 2. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, pod red. K. Musiołek-Kłosińskiej, Warszawa 2001. 3. A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005. 4. H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja. Słowotwórstwo. Składnia, Warszawa 2005. 5. T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, .Warszawa 2009. 5. J. Miodek, Kultura języka w teorii i praktyce, Wrocław 1983. 6. J. Miodek, O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, Wrocław 1996. 7. W. Pisarek, Słowa między ludźmi, Warszawa 1985. 8. Polszczyzna płata nam figle. Poradnik językowy dla każdego, pod red. J. Podrackiego, Warszawa 1993

oraz słowniki normatywne (m.in. Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowskiego,

Nowy słownik ortograficzny, pod red. E. Polańskiego).

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. S. Bąba, B. Walczak, Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Poznań 1992. 2. M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993. 3. A. Cegieła, A. Markowski, Z polszczyzną za pan brat, Warszawa 1982. 5. Język Polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003. 4. B. Klebanowska, W. Kochański, A. Markowski, O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa 1985. 5. Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin 2001.


(oraz różne publikacje popularnonaukowe)




Podpis








1. Przedmiot Kultura krajów angielskiego obszaru

językowego 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1,2 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40

9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć

i liczba godzin w semestrze:

Ćwiczenia (Ćw.)

S/60 NS/40



dr Joanna Bobin

mgr Mirosław Kwiatkowski



CW1: znajomość funkcjonowania państwa i realiów społeczno-kulturowych Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

Umiejętności

CU1: wykorzystanie wiedzy interkulturowej w analizie porównawczej wybranych aspektów kultury rodzimej i kultury

krajów angielskiego obszaru językowego.


CK1: rozwój postawy otwartości w stosunku do odmienności kulturowej i umiejętności wyrażania opinii na temat

różnorodności kulturowej.


EKW1 student posiada podstawową wiedzę na temat kultury krajów studiowanego obszaru

językowego,

K_W13

EKW2 zna terminologię charakterystyczną dla opisu różnych dziedzin i systemów życia

składających się na kulturę krajów angielskiego obszaru językowego,

K_W12

EKW3 ma podstawową wiedzę na temat współczesnego życia kulturalnego Wielkiej Brytanii i

Stanów Zjednoczonych.

K_W16

Umiejętności

EKU1 potrafi dokonać analizy porównawczej wybranych aspektów kultury rodzimej i kultury

języka docelowego,

K_U12

K_U11

EKU2 potrafi funkcjonować w dyskusji o kulturze krajów angielskiego obszaru językowego; K_U10

EKU3 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i wykorzystywać informacje

pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym.

K_U04

K_U05


EKK1 potrafi współdziałać w grupie w celu omówienia problemów kulturowych, K_K02

EKK2 wykazuje otwartość na różnorodność i odmienność kulturową; docenia obecność różnych

form sztuki w naukach filologicznych oraz wkład nauk filologicznych w kreowanie

pozytywnych relacji międzykulturowych i zachowanie dziedzictwa Polski i innych kultur

świata

K_K06

K_K07

K_K09


Ćwiczenia

Ćw. 1. Regiony geograficzne i kulturowe.

Ćw. 2. Demografia/ życie rodzinne.

Ćw. 3. Parlament.

Ćw. 4. Monarchia.

S

4

2

2

2

Ns

2

1

1

2


Ćw. 5. Rząd, partie polityczne, polityka zagraniczna.

Ćw. 6. Wybory parlamentarne i prezydenckie.

Ćw. 7. Wymiar sprawiedliwości.

Ćw. 8. Monarchia.

Ćw. 9. Multikulturowość.

Ćw. 10. Media.

Ćw. 11. Religia.

Ćw. 12. Edukacja.

Ćw. 13. Ekonomia.

Ćw. 14. Polityka międzynarodowa.

Ćw. 15. Rozrywka.

Ćw. 16. Sztuka.

Ćw. 17. Problemy społeczne.

Ćw. 18. Symbole i święta narodowe.

Ćw. 19. Prezentacje, analiza, dyskusja.


3

4

2

2

3

2

2

3

2

2

2

4

1

3

15

60

2

2

2

2

2

2

1

3

1

1

1

3

1

2

9

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody oceniania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 – dyskusja, burza

mózgów.



F– formująca




F1 – sprawdziany pisemne wiedzy i umiejętności,

F4 –wypowiedź/wystąpienie (pokaz i omówienie prezentacji

multimedialnej, prezentacja i omówienie projektu),


zajęć).



P1 – egzamin pisemny.




1. O'Driscoll, J. 2009. Britain for learners of English: understand the country and its people. Oxford: OUP.

2. Tiersky, E. i Tiersky, M. 2001. The U.S.A. Customs and Traditions. White Plains: Pearson Education.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. McDowall, D. 1993. Britain in Close-up. Harlow: Longman.

2. Fiedler E., Jansen R., Norman-Risch, M. 1990. America in Close-up. Harlow: Longman.

3. Kearny Datesman M., Crandall J., Kearny E. 1998. The American Ways. White Plains: Longman.

4. Oxford guide to British and American culture: for learners of English.1999. Oxford: OUP.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Mirosław Kwiatkowski


Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 957206945

Podpis






P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T


1. Przedmiot Metody i techniki uczenia się języków obcych


6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/20 NS/12






prof. dr hab. Krystyna Droździł-Szelest

mgr Bogna Ferensztajn



CW1: zapoznanie studentów z koncepcjami w zakresie autonomii uczenia się języków obcych.

CW2: zapoznanie studentów z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego.

Umiejętności

CU1: rozwijanie strategii metakognitywnych: planowania, monitorowania i ewaluacji stosowanych technik uczeniowych.

CU2: diagnozowanie własnych potrzeb językowych, określanie swoich mocnych i słabych stron, opracowywanie wyników

obserwacji, formułowanie wniosków i wdrażanie odpowiednich działań.

CU3: rozwijanie umiejętności kierowania procesem uczenia się języka.

CU4: rozwijanie umiejętności dobierania materiałów, środków i technik ćwiczeń językowych.


CK1: promowanie autonomii uczenia się języka.


EKW1 student ma podstawową wiedzę na temat stylów kognitywnych uczenia się oraz

wynikających z nich potrzeb w zakresie uczenia się języka,

K_W01

K_W10

EKW2 zna podstawowe formy, funkcje i umiejętności językowe, K_W11

K_W15

EKW3 ma podstawową wiedzę w zakresie metod i technik uczenia się języków obcych. K_W17

K_W07

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu autonomii w praktyce, K_U01

K_U02

EKU2 potrafi kierować procesem uczenia się języka angielskiego, K_U03

EKU3 potrafi wykorzystywać dostępne materiały, środki i techniki do rozwoju własnych

umiejętności językowych,

K_U04

EKU4 potrafi analizować efektywność stosowanych technik i wypróbowywać nowe. K_U10


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych; rozumie potrzebę

ciągłego rozwoju.

K_K01



Ćwiczenia

1. Język obcy jako przedmiot uczenia się według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.

2. Style kognitywne uczenia się.

3. Zarządzanie procesem samokształcenia (czas, zasoby, środowisko, pamięć, strategia).

4. Podejścia, metody, techniki, środki i materiały pomocne w przyswajaniu języka obcego.

5. Wybrane strategie uczenia się stosowane do rozwoju sprawności rozumienia ze słuchu, mówienia,

czytania, pisania oraz do uczenia się wymowy, gramatyki i słownictwa.

6. Autonomia w uczeniu się języka.


S

3

3

3

4

4

3

20

Ns

2

2

2

2

2

2

12


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody dydaktyczne: M2 – rozwiązywanie problemu, dyskusja, M5 – analiza tekstu źródłowego, M3 – pokaz prezentacji

multimedialnych.

Środki dydaktyczne: tekst, prezentacja multimedialna, film, nagranie audio, rekwizyt/realia, próbki materiałów

samokształceniowych, interaktywne karty pracy (worksheets), CALL, sprzęt multimedialny.


F – formująca




F1 – sprawdziany (testy),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie i omówienie

projektu),

F3 – praca pisemna,


zajęć).




ocen formujących, uzyskanych w semestrze.




1. Neuburg, Renate, Vee Harris. 2003. Learning my way. A handbook on language learning strategies. Kowno:

Technologija.

2. Europejski system opisu kształcenia językowego. 2003. Warszawa: CODN.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Dryden, Gordon i Jeannette Vos. 1999. The learning revolution. Second edition. Jalmar Pr.

2. Harmer, Jeremy. 2007. The practice of English language teaching. Fourth edition. Harlow: Pearson Education Limited.

3. Wilczyńska, Weronika. 1999. Uczyć się czy być nauczanym? Warszawa: PWN.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bogna Ferensztajn



Podpis








1. Przedmiot Ochrona własności intelektualnej




Ćwiczenia (ćw.)

S/5 NS/5





CW1: student posiada podstawową wiedzę z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność samodzielnego gromadzenia i przetwarzania informacji, poszerzania wiedzy i rozwiązywania

problemów zawodowych w zakresie prawa autorskiego i praw pokrewnych.


CK1: rozumie konieczność dalszego samokształcenia w zakresie prawa autorskiego i praw pokrewnych.


EKW1

student ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą terminologię, teorie i metodologie z

zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych,

K_W17

EKW2 ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych nowych

regulacjach prawnych dotyczących twórców w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy

prawa autorskiego i praw pokrewnych,

K_W17

EKW3 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych. K_W17

Umiejętności

EKU1 potrafi formułować wnioski wynikające z prowadzonych dyskusji z zakresu ochrony

własności intelektualnej

K_U10


EKK1 potrafi określić skutki swojej działalności niezgodnej z obowiązującymi przepisami prawa

autorskiego i praw pokrewnych

K_K05

EKK2 ma świadomość konieczności przestrzegania zasad etyki zawodowej, w szczególności w

zakresie ochrony utworów osób trzecich regulowanych aktualnie obowiązującymi przepisami

prawa autorskiego i praw pokrewnych

K_K05


Ćwiczenia

Ćw. 1 – Źródła prawa autorskiego oraz przedmiot ochrony – utwór jako rezultat twórczości autora.

Ćw. 2 – Autorskie prawa osobiste tzw. autorskie dobra osobiste. Autorskie prawa majątkowe.

Ćw. 3 – Ograniczenia treści autorskich praw majątkowych oraz regulacje szczególne. Zasada wolności

kontraktowej i jej ograniczenia.

Ćw. 4 – Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych oraz organizacje zbiorowego zarządzania prawami

autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Ćw. 5 – Konwencje międzynarodowe, autorskie prawo wspólnotowe (dyrektywy); plagiat, piractwo

i odpowiedzialność karna.

S

1

1

1

1

1

Ns

1

1

1

1

1


Razem liczba godzin wykładów 5 5


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja.

Środki dydaktyczne: brak.


F1 – sprawdzian (ustny wiedzy, umiejętności),

F2 – obserwacja /aktywność.

P– podsumowująca

P2 – kolokwium.



1. J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie i prawa pokrewne Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2008,

2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, ze zm.)


1. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Prawo autorski i prawa pokrewne –

komentarz, Zakamycze 2005,

2. J. Sieńczyło-Chlabicz (red.), Prawo własności intelektualnej, LexisNexis 2009,

3. R. Golat, Dobra niematerialne – kompendium prawne, Oficyna Wydawnicza Branta 2006




Podpis








1. Przedmiot Pedagogika ogólna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Wykład (Wyk.)

S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Analizuje zagadnienia składające się na przedmiot badań pedagogiki, zwłaszcza kwestie dotyczące systemu edukacji,

problemów wychowawczych szkoły, klasy szkolnej, rodziny i mediów.


CW1: student ma wiedzę z zakresu myśli pedagogicznej i jej źródeł oraz przemian procesów wychowawczych

zachodzących w środowiskach wychowawczych, jak i czynników wyznaczających osiągnięcia uczniów.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność komunikowania się ze specjalistami i osobami spoza tej grupy za pomocą różnych technik i

kanałów komunikacyjnych w zakresie problemów pedagogicznych, potrzeb i zainteresowań uczniów w celu przygotowania

do pracy zawodowej.


CK1: ma rozwinięte umiejętności gwarantujące możliwość dalszego samokształcenia zgodnie z etyką zawodową.


EKW1 opisuje myśl pedagogiczną i jej źródła, K_W01

EKW2 definiuje tendencje przemian procesów wychowawczych w środowiskach wychowawczych, K_W02

EKW3 wymienia czynniki wyznaczające osiągnięcia uczniów. K_W05

Umiejętności

EKU1 analizuje problemy pedagogiczne, potrzeby i zainteresowania ucznia, K_U03

EKU2 projektuje możliwości pomocy specjalistycznej udzielanej uczniowi za pomocą różnych

kanałów komunikacyjnych,

K_U01

EKU3 wyjaśnia rolę autorytetu nauczyciela w wychowaniu. K_U03


EKK1 jest zdolny do podjęcia studiów II stopnia oraz postępowania zgodnego z etyką zawodową. K_K05



Wykład

Wyk1: Wychowanie a rozwój. Pojęcie i funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura i

dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako wspomaganie rozwoju i urabianie.

Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska

wychowawcze.

Wyk2: Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm i

demokracja w szkole. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Praca z grupą rówieśniczą.

Tworzenie klimatu wychowawczego. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze. Trudności

wychowawcze. Błędy wychowawcze. Współpraca szkoły ze środowiskiem.

Wyk3: Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy. Wiedza potoczna a wiedza

naukowa nauczyciela. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe. Wypalenie zawodowe nauczycieli –

przyczyny i profilaktyka.

Wyk4: Komunikacja i kultura języka. Procesy i bariery komunikacji. Media i ich wpływ wychowawczy.

Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się.

Wyk5: Poznawanie uczniów. Sposoby funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w

klasie. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Regulacje

prawne dotyczące osób z niepełnosprawnością.

Wyk6: Pojęcie normy i patologii. Zaburzenia zachowania. Zaburzenia emocjonalne. Agresja i przemoc.

Uzależnienia od komputera. Problemy zdrowotne ucznia. Niepełnosprawność fizyczna i intelektualna.

Zaburzenia w rozwoju językowym.

Wyk7: Profilaktyka w szkole. Konstruowanie programów profilaktycznych. Diagnoza i techniki

diagnostyczne w pedagogice. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Rola oceny szkolnej – kryteria

oceniania, narzędzia, trudności. Pomoc ze strony specjalistycznych instytucji.


S

6

4

4

4

4

4

4

30

NS

4

3

3

3

3

3

3

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny.


F – formująca

F2 – obserwacja/aktywność.

P– podsumowująca P2 – kolokwium (ustne).



1. Pedagogika: podręcznik akademicki, red. nauk. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, tom I i II, Warszawa 2003.

2. J. Gajda, Media w edukacji. Wyd. 5, Kraków 2005.

3. J. Gnitecki, Zarys pedagogiki ogólnej. Wyd. 3 rozszerz. i zm., Gorzów Wlkp. 1999.

4. S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki. Wyd. 2, Warszawa 1993.

5. H. Kwiatkowska, Pedeutologia, Warszawa 2008.

6. M. Łobocki, Teoria wychowania w zarysie. Wyd. 2, Kraków 2005.

7. Sztuka nauczania. Cz. 1 i Cz. 2, pod red. K. Konarzewskiego, PWN, Warszawa 1992.

8. Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, red. T. Pilch, Warszawa 2003-2007.

9. Czasopisma: „Edukacja i Dialog”, „Nowa Szkoła”, „Nowe w Szkole”, „Wychowanie Na Co Dzień”.


1. T. Hejnicka-Bezwińska, O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości, Bydgoszcz 2000.

2. M. Łobocki, ABC wychowania. Wyd. 2, Warszawa 2003.

3. Nauczyciel – uczeń. Między przemocą a dialogiem, red. M. Dudzikowa, Kraków 1996.

4. R. Perry, Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczyciela, Warszawa 2000.

5. T. Pilch, T. Bauman, Zasady badań pedagogicznych: strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. popr. i rozszerz.,

Warszawa 2001.





Podpis








1. Przedmiot Pedagogika wczesnoszkolna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny

5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20

9. Formy dydaktyczne prowadzenia

zajęć i liczba godzin w semestrze:


10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących

zajęcia



CW1: student posiada wiedzę teoretyczną na temat wychowania i edukacji dziecka w klasach młodszych.

Umiejętności

CU1: potrafi rozwiązywać sytuacje w zakresie organizacji pracy z dzieckiem klas młodszych w triadzie: rodzic –

nauczyciel – dziecko.


CK1: jest świadomy istoty etyki w przyszłej pracy oraz konieczności ciągłego kształcenia.


EKW1 student zna pojęcia z zakresu funkcjonowania dziecka w wieku wczesnoszkolnym oraz

zna zależności między głównymi subdyscyplinami filozoficznymi,

K_W02

EKW2 zna założenia aksjologiczne, zasady, cele, działania, uwarunkowania, organizację

działalności dziecka w szkole, w domu oraz wśród rówieśników,

K_W02

EKW3 zna zagadnienia dotyczące różnych struktur życia społecznego, instytucji i organizacji

wspierających dziecko w rozwoju oraz idee i argumenty wybranych klasycznych

autorów filozoficznych.

K_W02

Umiejętności

EKU1 student wyszukuje, analizuje, ocenia i wykorzystuje indywidualne sposoby pracy z

dzieckiem, uzasadniając jego aktualne potrzeby,

K_U04

EKU2 podejmuje działania opiekuńcze, wychowawcze i dydaktyczne w wspieraniu dziecka w

jego harmonijnym rozwoju,

K_U08

EKU3 organizuje współpracę na różnych płaszczyznach funkcjonowania dziecka. K_U14


EKK1 świadomie i odpowiedzialnie organizuje pracę, którą potrafi krytycznie ocenić,

uwzględniając etykę zawodową i pedagogiczną,

K_K05

K_K03

K_K04

EKK2 uczestniczy w ciągłym doskonaleniu i dokształcaniu zawodowym, podejmuje proste

działania badawcze.

K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Przedmiot i zadania pedagogiki wczesnoszkolnej.

Wyk. 2. Podstawa programowa – zmiany w organizacji wychowania i nauczania przedszkolnego i

wczesnoszkolnego.

Wyk. 3. Organizacja kształcenia w klasach I-III – filozofia kształcenia zintegrowanego.

S

3

3

3

Ns

2

2

2


Wyk. 4.Konstruktywizm i behawioryzm, jako teorie rzutujące na efekty kształcenia w klasach

początkowych.

Wyk. 5. Metody, zasady, formy organizacyjne i środki dydaktyczne w edukacji wczesnoszkolnej.

Wyk. 6. Kontrola i ocena szkolna uczniów klas młodszych.

Wyk. 7. Indywidualizacja w kształceniu – możliwości i ograniczenia.

Wyk. 8. Edukacja alternatywna.

Wyk. 9. Obszary edukacji dziecka.

Wyk. 10. Pedagogizacja rodziców w klasach młodszych.


3

3

3

3

3

3

3

30

2

2

2

2

2

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.



F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów.

Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w

uczeniu się.

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji),

F1 – sprawdzian (pisemny).

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec

przedmiotu, podsumowuje


P2 – kolokwium (ustne),

P5 – wystąpienie/rozmowa

(przedstawienie i omówienie

projektu pedagogicznego,

prezentacji multimedialnej).


H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa

1. D. Klus-Stańska, Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej, Warszawa 2005

2. D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska, (red.), Pedagogika wczesnoszkolna -dyskursy, problemy,

rozwiązania, Warszawa 2009

3. Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Olsztyn, 2002

4. D. Klus-Stańska, Behawiorystyczne źródła myślenia o nauczaniu, czyli siedem grzechów głównych wczesnej

edukacji, [w:] Wczesna edukacja: między schematem a poszukiwaniem nowych ujęć teoretyczno-badawczych,

Gdańsk 2006,

5. E. Filipiak, Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy, Bydgoszcz 2008,

6. H. Hamer, Klucz do efektywności nauczania, Warszawa 1994,

7. W. Puślecki (red.), Wspieranie rozwoju dzieci w procesie wczesnej edukacji, Wrocław 2008

Literatura zalecana/fakultatywna

1. H,R. Schaffer, Psychologia dziecka, Warszawa 2005

2. D. Wood, Jak dzieci uczą się i myślą, Kraków 2006

3. R. Więckowski, Problem indywidualizacji w nauczaniu, Ossolineum 1973.

4. L. Wygotski, Wybrane prace psychologiczne, Warszawa 1971.

5. A. Brzezińska, G. Lutomski, B. Smykowski, (red.), Dziecko wśród rówieśników i dorosłych, Poznań 1995

6. R. Michalak, Aktywizowanie ucznia w edukacji wczesnoszkolnej, Poznań 2004

7. A. Nalaskowski, Przestrzenie i miejsca szkoły, Kraków 2002

8. B.D. Gołębniak, (red.), Uczenie metodą projektów, Warszawa 2002

9. M. Suświłło, Kompetencje pedagogiczne w pracy z uczniami klas młodszych, [w:] Wybrane problemy wczesnej

edukacji, cz .II, (red.) M.Suświłło, Olsztyn 1998.

10. S.G. Paris, L. Ayres, Stawanie się refleksyjnym uczniem i nauczycielem, Warszawa 1997

11. R. Fischer, Uczymy jak się uczyć, Warszawa 1999





Podpis








1. Przedmiot Praktyczna nauka języka angielskiego -

czytanie i mówienie 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 12 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I, II, III, 7. Semestr/y: 1, 2, 3, 4,

5, 6

8. Liczba godzin ogółem: S/180 NS/120

9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba

godzin w semestrze:

Ćwiczenia (Ćw. )

ogółem S/180 NS/120

1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/30 NS/20

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/30 NS/20



dr Joanna Bobin, mgr Urszula Paradowska

mgr Bożena Franków-Czerwonko


C - Cele kształcenia Wiedza CW1: znajomość różnego rodzaju tekstów pisanych i mówionych określonych dla poziomu B1, B2, C1 Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego (jeden poziom na jeden rok studiów).

Umiejętności CU1: rozumienie tekstów pisanych i mówionych zróżnicowanych stylistycznie i funkcjonalnie.

Kompetencje społeczne CK1: współdziałanie w grupie, wzbudzenie potrzeby ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego, dysponowanie

umiejętnościami komunikacyjnymi, społecznymi, interpersonalnymi oraz interkulturowymi, które predysponują go do pracy

w sektorze kultury, oświaty, mediów.


EKW1 student zna różnego rodzaju teksty pisane (np. artykuł prasowy, opowiadanie), K_W05

EKW2 student zna zasady konstruowania dłuższej wypowiedzi ustnej, K_W14

EKW3 student zna rolę komunikacji językowej, ma świadomość społecznego zróżnicowania języka. K_W11

Umiejętności

EKU1 student posiada umiejętności językowe: czytania i mówienia w zakresie studiowanego języka

zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B1, B2, C1 Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego (jeden poziom na jeden rok studiów); umie czytać ze zrozumieniem:

korzysta ze strategii, umie odgadywać znaczenie nieznanych słów z kontekstu,

K_U18

EKU2 student potrafi analizować różne modele poprawnego użycia języka docelowego i

wykorzystać je do konstruowania wypowiedzi ustnych,

K_U17

EKU3 student umie korzystać ze słowników i tezaurusów oraz innych pomocy w celach

samokształceniowych.

K_U02


EKK1 zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i przyswojonych umiejętności, rozumie potrzebę

ciągłego dokształcania się,

K_K01


EKK2 potrafi współdziałać w grupie w celu rozwiązania problemów zainicjowanych przeczytanym

tekstem lub omawianym tematem.

K_K02


Ćwiczenia

Rok I

1. Świat wokół nas.

2. Komunikacja.

3. Zdrowie.

4. Rozrywka.

5. Środowisko naturalne.

6. Sport.

7. Edukacja.

8. Zwierzęta.

9. Przestępczość.

10. Media.

11. Prezentacje ustne i dyskusje.

Suma godzin na I roku

Rok II

12. Życie rodzinne.

13. Technologie informacyjne.

14. Zdrowie.

15. Sztuka i rozrywka.

16. Środowisko naturalne.

17. Rynek pracy.

18. Edukacja.

19. Astrologia i przesądy.

20. Przestępczość.

21. Zagrożenia współczesnego świata.

22. Prezentacje ustne i dyskusje.

Suma godzin na II roku

Rok III

23. Uzależnienia.

24. Reklama.

25. Zdrowie.

26. Tematy społeczne.

27. Rynek pracy.

28. Edukacja.

29. Język ciała.

30. Pieniądz.

31. Testy ćwiczeniowe.

32. Prezentacje ustne, ćwiczenia typu role-play.

Suma godzin na III roku


S

6

6

6

6

4

4

6

4

4

6

8

60

6

6

6

6

4

4

6

4

4

6

8

60

6

6

6

6

4

4

6

4

4

6

8

60

180

Ns

2

4

4

4

2

2

4

2

2

4

10

40

2

4

4

4

2

2

4

2

2

4

10

40

2

4

4

4

2

2

4

2

2

4

10

40

120


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstu źródłowego, analiza artykułów z czasopism, M2 – burza mózgów, dyskusja

dydaktyczna, debata „za i przeciw”, symulacje, gry decyzyjne, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, artykuły z czasopism, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F1 – sprawdziany pisemne i ustne umiejętności





ocen formujących, uzyskanych w semestrze


multimedialnej),


dyskusji).

Forma zaliczenia zajęć: zaliczenie z oceną

Egzamin wspólny z całego modułu praktyczna nauka języka angielskiego, który obejmuje przedmioty: praktyczna nauka języka angielskiego (PNJA) –

słuchanie i mówienie, PNJA – czytanie i mówienie, PNJA – pisanie, PNJA – gramatyka praktyczna po 2, 4, 6 semestrze; PNJA – fonetyka (egzamin po 2

i 4 semestrze).



1. Clementson, T., M. Baigent, R. Gairns i S. Redman. 19. Natural English Upper Intermediate Reading and Writing Skills

Book. Macmillan.

2. Fied-Booth, D. L. 2002. First Certificate Practice Tests Plus 2. Longman.

3. Haines, S. i B. Steward. 19. FC Masterclass. OUP.

4. McCarthy, M. i F. O’Dell. 2001. English Vocabulary in Use – Upper-intermediate. CUP.

5. Noris, R. 19. Ready for FCE. Macmillan.

6. O’Connell, S. 19. Focus on First Certificate - Practice Tests with Guidance. Longman.

7. Acklam, R. I S. Burgess. 2001. Gold advanced. Harlow: Longman.

8. French A. 2009. CAE Testbuilder. Oxford: Macmillan Education.

9. Kenny, N., Newbrook, J. i J. Acklam. 2008. CAE Gold Plus. London: Longman.

10. O’Dell, F. i A. Broadhead. 2002. Objective CAE. Cambridge: CUP.

11. Harrison, M. 1994. Proficiency Testbuilder. Oxford: Heinemann.

12. Mc Carthy, M. I F. O’Dell. 2002. English Vocabulary in Use Advanced. Cambridge: CUP. 13. Artykuły prasowe i materiały własne.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. MacAndrew, R. 2003. Instant Discussions. Thomson-Heinle.

2. Walter, C. 1982. Authentic Reading. Cambridge: Cambridge University Press.

3. Gude, K. i M. Stephens. 2008. CAE Result. Oxford: Oxford University Press.

4. CAE Practice Tests.

5. Evans, V. 1998. Use of English CPE. Blackpill, Swansea: Express Publishing.

6. 2. Magazyny Newsweek, Time.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Urszula Paradowska

Data sporządzenia / aktualizacji 12 kwietnia 2012r.


Podpis









fonetyka 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 12

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I, II 7. Semestr/y: 1, 2, 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/120 NS/80



Laboratoria (lab.) ogółem S/120 NS/80

1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/30 NS/20

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20




mgr Edward Gillian

mgr Bartosz Kuczyński

mgr Bożena Olechnowicz



CW1: zapoznanie studentów z terminologią fonetyczną i fonologiczną w języku angielskim oraz systemem transkrypcji

fonetycznej.

Umiejętności

CU1: wykształcenie u studentów prawidłowej wymowy angielskiej zgodnie ze standardami wymowy brytyjskiej lub

amerykańskiej na poziomie dźwięków i wyrazów.

CU2: wykształcenie u studentów nawyku korzystania ze słowników wymowy angielskiej.


CK1: nabycie umiejętności planowania i monitorowania własnego rozwoju językowego.


EKW1 zna podstawowe pojęcia z zakresu fonetyki i fonologii angielskiej, zna symbole fonetyczne. K_W14

K_W03

K_W04

Umiejętności

EKU1 potrafi poprawnie artykułować samogłoski i spółgłoski języka angielskiego, potrafi dzielić

tekst mówiony na grupy intonacyjne, zaznaczać sylabę toniczną i intonację oraz poprawnie

naśladować intonację zdań twierdzących, pytających i rozkazujących,

K_U19

K_U18

EKU2 potrafi wygłosić przygotowane przemówienie w sposób wyraźny i zrozumiały choć ze

śladami obcego akcentu,

K_U17

K_U16

EKU3 potrafi odczytać i zapisać wymowę wyrazów za pomocą transkrypcji fonetycznej, K_U09

EKU4 potrafi korzystać ze słowników wymowy i nagrań w celu poszerzenia wiedzy i doskonalenia

umiejętności prawidłowej wymowy.

K_U02


EKK1 rozumie potrzebę ciągłego rozwijania i doskonalenia wymowy. K_K01


Laboratoria

Rok I

1. Spółgłoski języka angielskiego.

S

20

Ns

15


2. Samogłoski języka angielskiego.

3. Transkrypcja.

4. Indywidualne czytanie na glos i prezentacje ustne.

5. Praca ze słownikiem.


Rok II

6. Wymowa słów i zwrotów. Akcent wyrazowy.

7. Cechy mowy płynnej. Rytm. Upodobnienia. Łączenia. Elizje.

8. Podział na grupy intonacyjne.

9. Zaznaczanie sylaby tonicznej.

10. Intonacja zdań twierdzących, pytających i rozkazujących.

11. Transkrypcja.


Razem liczba godzin zajęć laboratoryjnych

20

4

12

4

60

15

15

6

6

14

4

60

120

15

2

6

2

40

10

10

4

4

10

2

40

80


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – słuchanie i rozpoznawanie, słuchanie i powtarzanie, czytanie na głos, wypowiedzi kontrolowane i

poprawiane, prezentacje ustne.

Środki dydaktyczne: sprzęt laboratoryjny audio.


F – formująca




F1 – sprawdziany pisemne i ustne,

F2 – obserwacja/aktywność (aktywny udział w zajęciach),


projektu).




ocen formujących uzyskanych w semestrach


Egzamin wspólny z całego modułu praktyczna nauka języka angielskiego, który obejmuje przedmioty: praktyczna nauka języka angielskiego (PNJA)

– słuchanie i mówienie, PNJA – czytanie i mówienie, PNJA – pisanie, PNJA – gramatyka praktyczna po 2, 4, 6 semestrze; PNJA – fonetyka po 2, 4

semestrze.



Wymowa brytyjska:

1. O’Connel, F. Sounds English. London: Longman.

2. Ponsonby, M. 1982. How now, brown cow? Cambridge: CUP.

Wymowa amerykańska:

1. Collier-Macmillan. 1971. Consonants and Vowels Part I. .New York: Collier MacMillan International.

2. Dauer, R. M. 1993. Accurate English. A Complete Course in Pronunciation. Englewood. Cliffs, NJ: Longman.

3. Gillett, A. Speak English Like an American. Ann Arbour Michigan: Language Success Press.

Inne: 1. Bogle, D. 1996. Practical phonology. London: Moray House.

2. Graham, C. 1978. Jazz chants. Oxford: OUP.

3. Hewings, M. 2007. English pronunciation in use. Advanced. Cambridge: CUP.

4. Vaughan-Rees, M. 1994. Rhymes and rhythms. Hong Kong: Macmillan Ltd.

5. Wells, J. C. 2006. English intonation. An introduction. Cambridge: CUP.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Jones, D. 2003. English pronunciation dictionary. Cambridge: CUP

2. Wells, J.C. 2008. Longman Pronunciation Dictionary. Third Edition. London: Longman.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bożena Franków-Czerwonko, Bożena Olechnowicz




Podpis








1. Przedmiot Praktyczna nauka języka angielskiego –

gramatyka praktyczna 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 14 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski 6. Rok studiów: I, II, III 7. Semestr/y: 1, 2, 3, 4,

5, 6




Ćwiczenia (Ćw.)


1 sem. - S/60 NS/40

2 sem. - S/60 NS/40

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6. sem. - S/30 NS/20



mgr Bożena Franków-Czerwonko, mgr Bogna Ferensztajn, mgr Anna

Pakulska, mgr Maciej Stachowiak



CW1: teoretyczna znajomość gramatyki języka angielskiego na poziomie B1 ESOKJ (I rok), B2 ESOKJ (II rok), C1

ESOKJ (III rok).

Umiejętności

CU1: poprawne stosowanie nabytej wiedzy w zakresie różnych rodzajów komunikacji językowej.




EKW1 student zna terminologię charakterystyczną dla opisu struktur gramatycznych języka

angielskiego,

K_W02

EKW2 ma uporządkowaną wiedzę o kategoriach gramatycznych języka, K_W04

EKW3 ma uporządkowaną wiedzę na temat funkcji i norm umożliwiających odpowiednie użycie

języka.

K_W14

K_W15

Umiejętności

EKU1 potrafi analizować różne modele poprawnego użycia języka, K_U17

EKU2 potrafi wykorzystać wiedzę do tworzenia poprawnych wypowiedzi, K_U01

EKU3 potrafi dokonać analizy porównawczej struktur języka ojczystego i języka obcego, K_U12

EKU4 potrafi korzystać ze słowników, gramatyk, tezaurusów itp. w celach samokształceniowych. K_U02


EKK1 potrafi współdziałać w grupie w celu rozwiązania problemów gramatycznych, K_K02

EKK2 potrafi wyznaczać sobie krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać techniki pamięciowe do

przyswojenia sobie gramatyki i słownictwa.

K_K04


Ćwiczenia

Rok I

1. Czasy gramatyczne.

2. Czasowniki modalne.

S

15

13

Ns

10

10


3. Zdania warunkowe.

4. Strona bierna.

5. Mowa zależna.

6. Wzory czasownikowe.

7. Rzeczowniki i przedimki.

8. Przymiotniki i przysłówki.

9. Rodzaje zdań.

10. Inwersja.

11. Czasowniki złożone.



Rok II

Rozwinięcie umiejętności stosowania gramatyki odpowiednio do kontekstu, wykształcenie funkcjonalnego

użycia struktur gramatycznych, skupienie na tych aspektach gramatyki angielskiej, które stanowią szczególną

trudność dla rodzimego użytkownika języka polskiego.

13. Funkcje czasów i aspektów gramatycznych.

14. Specyficzne funkcje czasowników modalnych i sposoby wyrażania wybranych modalności w

języku polskim i angielskim.

15. Zakresy użycia angielskich form trybu przypuszczającego – tryb przypuszczający teraźniejszy i

przeszły w kontraście z brakiem gramatycznych form rozróżniania czasu w większości polskich

zdań w trybie przypuszczającym.

16. Funkcje strony biernej.

17. Funkcje mowy zależnej z uwzględnieniem różnic języka formalnego (pisanego) i nieformalnego

(mówionego).

18. Znaczenia i konteksty użycia zdań bezokolicznikowych i gerundialnych – rodzaje bezokoliczników

i ich funkcje, sposoby wyrażania przyszłości, teraźniejszości, przeszłości za pomocą odpowiednich

bezokoliczników oraz wyrażanie aspektów gramatycznych (prosty i ciągły) za pomocą

bezokolicznika i formy czasownika z końcówką ~ing.

19. Konteksty i formy wyrażania emfazy.

20. Związki frazeologiczne: kolokacje i idiomy.

21. Funkcje wybranych zdań podrzędnych, spójniki i inne znaczniki dyskursu.

22. Funkcje inwersji w zależności of stylu wypowiedzi.

23. Dobór czasowników frazowych do stylu i rejestru wypowiedzi.



Rok III

Gramatyka angielska na poziomie dyskursu: rodzaje, użycie i funkcje środków wyrazu służących do

konstruowania spójnego tekstu.

25. Systemy budowania wzajemnych odniesień w tekście.

26. Elipsa.

27. Spójniki.

28. Czas/aspekt/strona w tekście.

29. Modalność.

30. Porządek wyrazów.

31. Zdania podrzędne i dopełnieniowe.

32. Określniki i przedimki.

33. Analiza kontrastywna .

34. Tłumaczenie tekstu.



10

10

10

10

8

8

8

5

8

15

120

6

6

6

5

4

3

4

2

4

4

6

10

60

5

2

4

5

6

6

6

6

10

10

60

240

8

7

7

7

5

5

5

3

6

7

80

4

4

4

3

3

2

2

2

2

2

2

10

40

4

2

2

4

4

4

4

4

6

6

40

160


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 – dyskusja.



F – formująca







F1 – sprawdziany (test pisemny wiedzy i umiejętności; sprawdzian

praktyczny umiejętności)


dyskusji).


ocen formujących uzyskanych w semestrach.



– słuchanie i mówienie, PNJA – czytanie i mówienie, PNJA – pisanie, PNJA – gramatyka praktyczna po 2, 4, 6 semestrze; PNJA – fonetyka po 2, 4

semestrze.


1. Copage, G. 2000. FCE Use of English. Essex: Longman.

2. Evans V. 1998. CPE Use of English. Blackpill, Swansea: Express Publishing.

3. Thompson A.J., Martinet A.V, 1999. A Practical English Grammar. Oxford: OUP.


1. Swan, M. 1980. Practical English Usage. Oxford: OUP.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Anna Pakulska


Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 957297723

Podpis

mailto:[email protected]









pisanie 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 12

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski 6. Rok studiów: I, II, III 7. Semestry: 1, 2, 3, 4,

5, 6




Ćwiczenia (Ćw)


1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/30 NS/20

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/30 NS/20




mgr Anna Pakulska,

mgr Maciej Stachowiak,

mgr Urszula Paradowska



CW1: znajomość struktury tekstów w języku angielskim tj. opis, opowiadanie, recenzja, list, sprawozdanie ze zdarzenia,

wiadomość prasowa, eseje, referat oraz wybranych elementów angielskiego języka akademickiego, tj.: organizowanie

informacji i podawanie przykładów, klasyfikowanie, definiowanie, porównywanie i kontrastowanie, opisywanie wykresów

i tendencji, pisanie wstępów i zakończeń, opisywanie procesów i metod.

Umiejętności

CU1: poprawne stosowanie nabytej wiedzy w zakresie tworzenia powyższych tekstów.




EKW1 zna i rozumie funkcję języka pisanego w zakresie na poziomie B1, B2, C2 (jeden poziom na

kolejny rok studiów), rolę komunikacji językowej, ma świadomość społecznego

zróżnicowania języka,

K_W11

EKW2 ma uporządkowaną wiedzę o jednostkach językowych i kategoriach gramatycznych języka

docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka.

K_W14

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać język angielski jako narzędzie rozumienia, ekspresji i komunikacji

pisemnej,

K_U01

EKU2 umie korzystać ze słowników, gramatyk, tezaurusów, TI i innych pomocy w celach

samokształceniowych i do rozwiązywania problemów językowych,

K_U02

EKU3 potrafi analizować różne modele tekstów i wykorzystać je do konstruowania wypowiedzi

pisemnych.

K_U17



ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego,

K_K01


EKK2 potrafi wyznaczać sobie krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać techniki pamięciowe do

przyswojenia sobie słownictwa.

K_K04


Ćwiczenia

Rok I

1. Opowiadanie.

2. Opis.

3. Recenzja.

4. Sprawozdanie ze zdarzenia.

5. List.

6. Wiadomość prasowa.

7. Ćwiczenia korekcyjno-uzupełniające.


Rok II

8. Powtórka i ćwiczenia form pisemnych objętych programem pierwszego roku.

9. Wstęp do eseju dyskursywnego (analiza modeli).

10. Esej ‘za i przeciw’.

11. Esej opiniujący.

12. Esej proponujący rozwiązanie problemu.

13. Referat.

14. Ćwiczenia korekcyjno-uzupełniające.


Rok III

15. Powtórka i ćwiczenia form pisemnych objętych programem drugiego roku.

16. Organizowanie informacji i podawanie przykładów.

17. Klasyfikowanie.

18. Porównywanie i kontrastowanie.

19. Opisywanie wykresów i tendencji.

20. Pisanie wstępów i zakończeń.

21. Opisywanie procesów i metod.



S

10

12

4

6

12

8

8

60

10

12

4

6

12

8

8

60

10

12

4

6

12

8

8

60

180

Ns

8

8

4

4

8

4

4

40

8

8

4

4

8

4

4

40

8

8

4

4

8

4

4

40

120


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia pisania, M2 – dyskusja, burza mózgów.



F – formująca




F1 – sprawdziany (test pisemny wiedzy i umiejętności, sprawdzian

praktyczny umiejętności pisania tekstów),

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji),

F3 – prace pisemne.


podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia.




Egzamin wspólny z całego modułu praktyczna nauka języka angielskiego, który obejmuje przedmioty: praktyczna nauka języka angielskiego

(PNJA) – słuchanie i mówienie, PNJA – czytanie i mówienie, PNJA – pisanie, PNJA – gramatyka praktyczna, po 2, 4, 6 semestrze; PNJA – fonetyka

(egzamin po 2 i 4 semestrze).


1. Evans, Virginia. 1998. Successful Writing. Upper Intermediate. Blackpill, Swansea: Express Publishing.

2. Doyle, John. 2007. University Writing Course. Express Publishing.


1. Swan, M. 1980. Practical English Usage. Oxford: OUP.


2. Axelrod, Rise B, 1990. Reading Critically, Writing Well. St. Martins Press.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Maciej Stachowiak


Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 95 7206366

Podpis









1. Przedmiot Praktyczna nauka języka angielskiego –

słuchanie i mówienie 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 14 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: I, II, III 7. Semestry: 1, 2, 3, 4,

5, 6


9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć

i liczba godzin w semestrze:

Ćwiczenia (Ćw.) ogółem S/240 NS/160

1 sem. - S/60 NS/40

2 sem. - S/60 NS/40

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/30 NS/20



mgr Bożena Franków-Czerwonko, mgr Anna Pakulska,

mgr Mirosław Kwiatkowski, mgr Maciej Stachowiak



CW1: znajomość funkcji języka angielskiego mówionego i znajomość słownictwa na poziomie B1 ESOKJ, B2 ESOKJ, C1

ESOKJ (każdy poziom na jeden rok studiów).

Umiejętności

CU1: poprawne wykorzystanie języka w zakresie różnych rodzajów ustnej komunikacji językowej.




EKW1 student zna i rozumie funkcję języka i rolę komunikacji językowej, K_W11

EKW2 student zna słownictwo niezbędne do wyrażania swojej opinii oraz zrozumienia wypowiedzi

ustnej w standardowej odmianie języka – na żywo lub w postaci nagrania, zarówno na tematy

sobie znane jak i nieznane, zazwyczaj spotykane w życiu osobistym, społecznym,

akademickim,

K_W05

EKW3 ma uporządkowaną wiedzę o jednostkach językowych i kategoriach gramatycznych języka

docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka.

K_W14

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać język swojej specjalności jako narzędzie rozumienia, ekspresji i

komunikacji,

K_U01

EKU2 potrafi zbudować klarowną argumentację, rozwijając logicznie poszczególne punkty,

wspierając je odpowiednimi przykładami,

K_U18

K_U14

EKU3 potrafi analizować, oceniać i wykorzystywać usłyszaną informację w języku obcym, jak i

odczytuje nastroje,

K_U17

EKU4 umie korzystać z różnych słowników i innych pomocy w celach samokształceniowych. K_U02


EKK1 potrafi współdziałać w grupie w celu rozwiązania problemów zainicjowanych wysłuchanym

nagraniem lub omawianym tematem,

K_K02

EKK2 zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i przyswojonych umiejętność oraz rozumie

potrzebę ciągłego dokształcania się.

K_K01



Ćwiczenia

1. Życie osobiste: rodzina, relacje międzyludzkie, czas wolny, zainteresowania.

2. Aktualne problemy społeczne: agresja, nałogi, itp.

3. Najbliższe środowisko: (nauka, praca, zdrowie, ochrona środowiska).

4. Sprawy bieżące i społeczne: słuchanie wiadomości i dyskusja.

5. Plany na przyszłość: praca, zmiana miejsca zamieszkania, nowe środowisko.

6. Kultura (muzyka, film, moda, itp.).

7. Odgrywanie ról, symulacje.

8. Prezentacje ustne, przemówienia i wywiady.


S

30

30

30

30

30

30

30

30

240

Ns

20

20

20

20

20

20

20

20

160


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe: analiza próbek nagrań, ćwiczenia słuchania i mówienia, M2 – dyskusja,

symulacja

Środki dydaktyczne: sprzęt audio, nagrania.


F – formująca




F1 – sprawdziany (pisemne umiejętności i wiedzy, ustne

umiejętności),


projektu)


dyskusji).







– słuchanie i mówienie, PNJA – czytanie i mówienie, PNJA – pisanie, PNJA – gramatyka praktyczna po 2, 4, 6 semestrze; PNJA – fonetyka (egzamin

po 2 i 4 semestrze).


1. Numrich, C. 2004. Consider The Issues. USA: Longman.

2. Scarbrough, D. 1984. Reasons for Listening. Cambridge: CUP.

3. Scott-Barrett, F. 2000. First Certificate Listening and Speaking. London: Longman.

4. Briggs D. 1995 Listening and Speaking. Heinemann.

5. Carter R., McCarthy M. 1997. Exploring Spoken English. CUP.

6. Jones L. 2002. New Progress to Proficiency. CUP.

7. Leshinsky J.G. 1995. Authentic Listening and Discussion for Advanced Students. Prentice Hall Regents.

8. Gude K. 2002. Proficiency Masterclass . Oxford: Oxford University Press.

9. Newbury J., Wilson J. 2001. New Proficiency Gold. Harlow: Longman.


1. Gammidge, M. 2004. Speaking Extra. Cambridge: CUP.

2. Klippel, F. 1991. Keep Talking. New York: Cambridge University Press.

3. FCE Practice Tests.

4. Newbrook J. Wilson J. 2000. Proficiency Gold. Longman.

5. O'Connol S. 1984. Focus on Proficiency Longman

6. O'Connol S., 1992. Advanced English CAE. Longan.

7. Briggs, D., Dummett P. 1998. Skills plus: listening and speaking : advanced. Oxford: Macmillan Heinemann

English Language Teaching.

8. Capel, A. 2004. Objective proficiency. Cambridge: CUP.

9. Jones L. 2002. New Progress to Proficiency. Cambridge: CUP.

10. Leshinsky J.G. 1995. Authentic Listening and Discussion for Advanced Students. Upper Saddle River: Prentice Hall


11. May P. 2002. Towards proficiency. Oxford: OUP.

12. Robinson,C. 1987. Themes for listening and speaking. Oxford: OUP.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bożena Franków-Czerwonko, Anna Pakulska


Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], [email protected], 957297723

Podpis










1. Przedmiot Podstawy translatoryki

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: angielski




Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20






CW1: zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu teorii tłumaczenia, typologią przekładu oraz jego

lingwistycznymi i kulturowymi uwarunkowaniami; przedstawienie pojęć komunikacji interkulturowej i kompetencji

tłumaczeniowej.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności trafnego doboru stylu tłumaczenia w zależności od sytuacji i typu tłumaczonego tekstu.


CK1: rozwinięcie potrzeby ciągłego rozwoju umiejętności translatorskich.


EKW1 zna podstawowe pojęcia z zakresu teorii tłumaczenia, typologię przekładu oraz jego

lingwistyczne i kulturowe uwarunkowania,

K_W01

K_W02

K_W12

EKW2 posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków jakie muszą być

spełnione by tłumaczenie było adekwatne,

K_W11

EKW3 zna pojęcie kompetencji tłumaczeniowej oraz współczesne metody i techniki tłumaczeniowe, K_W15

EKW4 posiada wiedzę o praktycznych aspektach pracy tłumacza takich jak: prawa autorskie,

tłumacz przysięgły, warsztat pracy tłumacza, maksymy konwersacyjne oraz błędy

tłumaczeniowe.

K_W14

K_W17

Umiejętności

EKU1 potrafi korzystać z różnego rodzaju słowników oraz innych pomocy, w tym narzędzi TI, w

celu wyszukania informacji koniecznych do przetłumaczenia tekstu.

K_U02


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu translatoryki; rozumie potrzebę ciągłego

rozwoju zawodowego.

K_K01


Ćwiczenia

Ćw. 1. Nazewnictwo, typologia przekładów.

Ćw. 2. Kompetencje tłumacza.

Ćw. 3. Ekwiwalencja.

Ćw. 4. Metody tłumaczeniowe.

Ćw. 5. Nieprzekładalność.

Ćw. 6. Błędy w tłumaczeniu.

Ćw. 7. Maksymy komunikacyjne.

Ćw. 8. Warsztat pracy tłumacza, narzędzia CAT.

S

2

3

4

3

3

3

4

4

Ns

1

2

3

2

2

2

3

2


Ćw. 9. Prawo autorskie. Tłumacz przysięgły.


4

30

3

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstu źródłowego, analiza artykułów z czasopism fachowych, M2 – dyskusja

dydaktyczna, wykład konwersatoryjny, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: handouty, projektor, sprzęt multimedialny, oprogramowanie CAT, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F1 – sprawdziany pisemne wiedzy,


dyskusji).







1. Hejwowski, K. 2004. Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN.

2. Lipiński, K. 2000. Vademecum tłumacza. Kraków: Idea.

3. Pieńkos, J. 2003. Podstawy przekładoznawstwa – od teorii do praktyki. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Barańczak S. 2004. Ocalone w tłumaczeniu. Kraków: a5.

2. Pisarska A., i T. Tomaszkiewicz. 1996. Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: UAM.

3. Venuti L. (ed.). 2000. The Translation Studies Reader. London: Routledge.




Podpis








1. Przedmiot Praktyka (metodyczna – specjalizacja nauczycielska)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 7 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: angielski, polski

6. Rok studiów: II,

III

7. Semestr/y: 4, 5,

6


9. Formy dydaktyczne prowadzenia

zajęć i liczba godzin w semestrze:

Ćwiczenia praktyczne S/120 NS/120

10. Imię i nazwisko koordynatora

przedmiotu oraz prowadzących

zajęcia

B - Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie B2, zainteresowanie zawodem nauczyciela języka

angielskiego.

C - Cele kształcenia Umiejętności CU1: student rozwija umiejętności niezbędne w pracy nauczyciela (m.in. obserwacja, planowanie i

prowadzenie lekcji, ewaluacja lekcji, testowanie i ocenianie postępów ucznia, kierowanie klasą,

zachowanie dyscypliny, dobór materiałów dydaktycznych).

CU2: potrafi w praktyce zastosować teoretyczną wiedzę o uczeniu się i nauczaniu zdobytą na zajęciach

metodyki, psychologii, pedagogiki, językoznawstwa i innych przedmiotów,

CU3: potrafi oceniać własną pracę, kierować własnym rozwojem zawodowym, omawiać sprawy

zawodowe z kolegami-nauczycielami.

Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy zakresu własnej wiedzy i konieczność jej pogłębiania,

CK3: rozwija umiejętność współpracy z innymi, pracy pod kierunkiem opiekunów praktyk przy

równoczesnym zachowaniu autonomii i poczucia pewności siebie w roli nauczyciela, a także

umiejętności komunikacyjne, interpersonalne i interkulturowe.

CK3: rozumie konieczność ciągłego rozwoju zawodowego oraz rozwija poczucie odpowiedzialności

zawodowej.

D - Efekty kształcenia Umiejętności

EKU1 student potrafi wykorzystać wiedzę językową i teoretyczną z dydaktyki i

dziedzin pokrewnych do planowania i przeprowadzania zajęć języka

angielskiego na I i II etapie edukacyjnym,

K_U01

K_U02

K_U03

K_U12

K_U17 EKU2 potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania dobierając

odpowiednie do potrzeb językowych uczniów środki i materiały

dydaktyczne, potrafi też porozumieć się z uczniami w różnych sytuacjach

stymulując ich do efektywnej pracy,

K_U04

K_U05


EKU3 umie konstruktywnie ocenić własne i cudze osiągnięcia, kreatywnie

rozwiązać problemy dydaktyczne.

K_U10

K_U13

K_U14 Kompetencje społeczne

EKK1 jest świadomy zakresu posiadanej wiedzy i konieczności jej pogłębiania, K_K01 EKK2 efektywnie pracuje samodzielnie i współdziała w grupie dzięki umiejętnościom

organizacyjnym, komunikacyjnym, interpersonalnym i interkulturowym, K_K02

K_K03

K_K04 EKK3 zachowuje się zgodnie z zasadami etyki i odpowiedzialności zawodowej. K_K05


Treści programowe zawierają szczegółowe instrukcje praktyk, dołączone do programu studiów.


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Nie dotyczy.


F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez

nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować

nauczanie do poziomu studentów, a studentowi

pomaga w uczeniu

F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta

przebiegu praktyki).


podsumowuje osiągnięte efekty

kształcenia.

P6 – dokumentacja praktyki (wymagania

dotyczące dokumentacji praktyki znajdują się

w szczegółowej instrukcji praktyki).


H - Literatura przedmiotu Nie dotyczy.


Data sporządzenia / aktualizacji 20.04 2012


Podpis








1. Przedmiot Praktyka (psychologiczno-pedagogiczna – specjalizacja nauczycielska)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 1 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/30







C - Cele kształcenia Umiejętności

CU1: umiejętność wykorzystania zdobytej w toku studiów wiedzy merytorycznej i umiejętności zawodowych.


CK1: radzenie sobie w trudnych sytuacjach – rozwiązywanie realnych konfliktów zawodowych.

CK2: samodzielne i zespołowe wykonywanie obowiązków zawodowych.


EKU1 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje

pochodzące ze źródeł tradycyjnych i multimedialnych, z wykorzystaniem wiedzy

filologicznej oraz z zakresu wybranych innych nauk humanistycznych i społecznych.

K_U04


EKK1 realizując zadania zawodowe, potrafi współdziałać z innymi osobami, przyjmując w grupie

różne role.

K_K02



Ogółem liczba godzin praktyki 30



F – formująca



studentów, a studentowi pomaga w uczeniu

F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta przebiegu

praktyki).



P6 – dokumentacja praktyki (wymagania dotyczące

dokumentacji praktyki znajdują się w szczegółowej

instrukcji praktyki).








Podpis








1. Przedmiot Praktyka (translatorska)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 8 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: angielski, polski

6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/150 NS/150






B - Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie B2.


Umiejętności

CU1: student rozwija umiejętności tłumaczenia ustnego i pisemnego tekstów ogólnych oraz łatwiejszych tekstów

specjalistycznych; właściwie dobiera narzędzia pracy w zależności od charakteru tłumaczonego tekstu; właściwie dobiera

styl językowy w celu wiernego przetłumaczenia tekstu.


CK1: student jest świadomy konieczności ciągłego dokształcania się i stałego treningu umiejętności; rozwija umiejętności

pracy samodzielnej i w grupie oraz poczucie odpowiedzialności w pracy tłumacza i świadomości interkulturowej.


EKU1 student posiada umiejętność tłumaczenia pisemnego i ustnego tekstów ogólnych i niektórych specjalistycznych,

K_U17

EKU2 posiada umiejętność doboru właściwego stylu w celu wiernego przetłumaczenia tekstu. K_U17


EKK1 student jest świadomy poziomu posiadanych umiejętności i konieczności stałego doskonalenia zawodowego,

K_K01

EKK2 efektywnie pracuje samodzielnie i w grupie dzięki właściwej organizacji pracy poprzez dobranie odpowiednich strategii,

K_K02

EKK3 ma poczucie odpowiedzialności za rzetelne wykonywanie obowiązków tłumacza i zdolność empatii interkulturowej.

K_K05






F – formująca



studentów, a studentowi pomaga w uczeniu



P6 – dokumentacja praktyki (wymagania dotyczące


F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta przebiegu

praktyki).

dokumentacji praktyki znajdują się w szczegółowej

instrukcji praktyki).






Podpis








1. Przedmiot Psychologia rozwojowa i wychowawcza

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20

S/30 NS/20





CW1: student posiada podstawową wiedzę w zakresie psychologii wychowawczej.

CW2: posiada podstawową wiedzę dotyczącą zaburzeń funkcjonowania psychicznego w okresie dzieciństwa i okresie

dorastania.

Umiejętności

CU1: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej.

CU2: potrafi zastosować nabytą wiedzę w zakresie oceny procesów psychologicznych pod kątem rozwoju.

CU3: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii wychowawczej.


CK1: współpracuje w grupie.

CK2: jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy przez indywidualne poszukiwania.


EKW1 student zna podstawowe terminy psychologii rozwojowej i wychowawczej, K_W02

EKW2 zna główne rodzaje metod badawczych używanych w psychologii rozwojowej, K_W05

EKW3 zna główne teorie dotyczące rozwoju człowieka, K_W05

EKW4 zna główne zagadnienia dotyczące rozwoju poznawczego, K_W05

EKW5 zna składniki rozwoju emocjonalnego i osobowości, K_W05

EKW6 zna cechy charakterystyczne rozwoju moralnego i religijnego, K_W05

EKW7 zna niektóre zaburzenia procesów psychicznych charakterystyczne dla wieku dziecięcego i

młodzieńczego,

K_W05

EKW8 zna psychologiczne mechanizmy wychowania, K_W05

EKW9 zna główne trudności wychowawcze i dydaktyczne, K_W05

EKW10 zna główne zagadnienia z problematyki oddziaływania rodzicielskiego. K_W05

Umiejętności

EKU1 operuje terminami z zakresu psychologii rozwojowej i wychowawczej, K_U13

EKU2 potrafi stosować teorie rozwoju człowieka do oceny konkretnych przypadków, K_U13

EKU3 rozpoznaje stadium rozwoju poznawczego dziecka, K_U13

EKU4 rozróżnia zaburzenia psychiczne charakterystyczne dla wieku dziecięcego i młodzieńczego, K_U13

EKU5 rozpoznaje główne trudności wychowawcze. K_U13


EKK1 rozumienie podstawowych zjawisk związanych z komunikacją społeczną, K_K10

EKK2 umiejętność współdziałania w grupie w przygotowaniu wspólnych opracowań naukowych, K_K02

EKK3 widzi potrzebę aktualizacji wiedzy psychologicznej. K_K01



Wykłady

Wyk.1 Podstawowe zagadnienia metodologiczne w psychologii rozwojowej i wychowawczej.

Wyk.2 Rodzaje badań w psychologii rozwojowej.

Wyk.3 Rozwój człowieka w teorii E. Eriksona i A. Niemczyńskiego.

Wyk.4 Ujęcie rozwoju poznawczego w teorii L. Piageta.

Wyk.5 Rozwój tożsamości na przykładzie badań w teorii J. Marcii.

Wyk.6 Style wychowania rodzicielskiego.

Wyk.7 Status socjometryczny a sposoby funkcjonowania dzieci w grupach.

Wyk.8 Rozwój moralny w ujęciu L. Kohlberga i w nowszych teoriach.

Wyk.9 Pojęcie i struktura procesu wychowawczego.

Wyk.10 Kategorie wpływów wychowawczych.

Wyk.11 Psychologiczne mechanizmy wychowania.

Wyk.12 Osobowość wychowawcy.


S

3

2

3

2

3

2

2

3

2

3

2

3

30

Ns

2

2

2

1

2

1

2

2

1

2

1

2

20

Ćwiczenia

Ćw.1 Praktyczne aspekty metodologicznych problemów psychologii rozwojowej i wychowawczej.

Ćw.2 Podejście psychometryczne w badaniu rozwoju poznawczego.

Ćw.3 Rozwój emocjonalny.

Ćw.4 Rozwój osobowości.

Ćw.5 Rozwój społeczny.

Ćw.6 Rozwój moralny.

Ćw.7 Rozwój religijny.

Ćw.8 Zaburzenia ujawniające się w trakcie rozwoju (ADHD i autyzm).

Ćw.9 Inne zaburzenia okresu dzieciństwa (zaburzenie opozycyjno-buntownicze i zaburzenie lęku

separacyjnego).

Ćw.10 Upośledzenie umysłowe i zaburzenia uczenia się.

Ćw.11 Trudności wychowawcze i dydaktyczne.

Ćw.12 Rodzina w procesie wychowania.

Ćw.13 Problematyka dojrzałości szkolnej i sposoby jej diagnozowania.

Ćw.14 Powtórzenie materiału.


S

2

3

2

2

2

2

2

2

3

2

2

2

2

2

30

Ns

1

2

1

1

1

1

1

1

2

2

2

2

2

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M4 – wykład problemowy z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego, M5 – praca z tekstem,

przygotowanie referatu, M2 – dyskusja.

Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny, fragmenty tekstów naukowych, testy

psychologiczne.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność,

F3 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie referatu),

F1 – sprawdzian pisemny (w trakcie ćwiczeń).



P1 – egzamin (ustny).



Trempała J. (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, Warszawa 2011.

Schaffer R., Psychologia dziecka, Warszawa 2005.

Strelau J., Doliński D. (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2008.

Bee H., Psychologia rozwoju człowieka. Poznań 2004.

Walesa C., Rozwój religijności człowieka, t.1. Lublin 2005.

Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń, t.1-2, Gdańsk 2003.

Kendall P.C., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk 2004.


Meyer R., Psychopatologia, Gdańsk 2003.

Plopa M., Psychologia rodziny. Kraków 2011.

Dembo M.H., Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa 1997.


Gurycka A., Błąd w wychowaniu. Warszawa 1990.

Oleś P., Psychologia człowieka dorosłego. Warszawa 2012.

Kaplan P.S., Educational Psychology for Tomorrow’s Teacher. St. Paul 1990.




Podpis








1. Przedmiot Rozumienie tekstów fachowych


6. Rok studiów: II, III 7. Semestry: 3, 4, 5 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/60



Ćwiczenia (Ćw)

S/90 NS/60







CW1: przedstawienie podstawowych pojęć z zakresu ekonomii, działalności gospodarczej i prawa.

Umiejętności

CU1: rozmienienie tekstów pisanych fachowych zróżnicowanych stylistycznie i funkcjonalnie z zakresu ekonomii,

działalności gospodarczej i prawa na poziomie BEC Higher i ILEC.


CK1: wzbudzenie potrzeby ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego i pracy w grupie.


EKW1 zna różnego rodzaju teksty fachowe pisane i zna słownictwo fachowe niezbędne do ich

zrozumienia.

K_W11

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność językową czytania i rozumienia tekstów fachowych w zakresie

ekonomii, działalności gospodarczej i prawa na poziomie BEC Higher i ILEC,

K_U18

EKU2 umie korzystać ze słowników i tezaurusów oraz innych pomocy w celach

samokształceniowych.

K_U02



ciągłego dokształcania się,

K_K01

EKK2 potrafi współdziałać w grupie w celu rozwiązania problemów zainicjowanych przeczytanym

tekstem.

K_K02


Ćwiczenia

Ćw. 1. Zagadnienia i teksty dotyczące ekonomii

Ćw. 2. Zagadnienia i teksty dotyczące działalności gospodarczej.

Ćw. 3. Zagadnienia i teksty dotyczące prawa.


S

30

30

30

90

Ns

20

20

20

60


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – czytanie i analiza tekstu źródłowego, wykonywanie ćwiczeń ze słownictwa, M2 – dyskusja.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe.



F – formująca




F1 – sprawdzian pisemny umiejętności,

F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu),

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, praca na

zajęciach).



P1 – egzamin pisemny




1. Brown G.D., Rice S. 2006. Professional English in Use: Law. Cambridge

2. Dubicka, N. i O’Keeffe, M. 2006. Market Leader. Harlow: Longman.

3. Krois-Lindner, A. 2006. International Legal English. Cambridge: CUP.

4. MacKenzie I. 2006. Professional English in Use: Finance. Cambridge

5. Mascull B. 2002. Business Vocabulary in Use. Cambridge

6. Trappe, T. i Tullis, G. 2006. Intelligent Business. Harlow: Longman.

7. Woytowicz-Neymann M., Kopestyńska Z., Pawłowska B. 1990. Business English. Państwowe Wydawnictwo

Ekonomiczne

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Brieger, N. i Kosta J. 2008. Success with ILEC. Oxford: Summertown Publishing.

2. Cambridge BEC Higher Practice Tests.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bożena Franków-Czerwonko



Podpis








1. Przedmiot Seminarium dyplomowe

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 15 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski/angielski 6. Rok studiów: II i III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/90



Ćwiczenia (Ćw.)

S/90 NS/90



B - Wymagania wstępne Zaliczenie trzech pierwszych semestrów studiów I stopnia.


CW1: przekazanie wiedzy dotyczącej metodologii badawczej.

Umiejętności

CU1: kształcenie umiejętności samodzielnego myślenia i prowadzenia pracy twórczej.


CK1: motywowanie do pogłębiania i zdobywania wiedzy poprzez samodzielne poszukiwania.


EKW1

student ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą terminologię, teorie i metodologie z

zakresu wybranej dziedziny specjalizacyjnej K_W03

Umiejętności umiejętności

EKU1 student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje

pochodzące ze źródeł tradycyjnych i multimedialnych, z wykorzystaniem wiedzy

filologicznej

K_U04

EKU2 student posiada podstawowe umiejętności badawcze w zakresie wybranej dziedziny

specjalizacyjnej K_U07

EKU3 potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi

oraz pojęciami filologicznymi, wykorzystując wskazówki opiekuna naukowego

K_U08


EKK1 student potrafi ocenić swój poziom wiedzy i umiejętności badawczych K_K01


Ćwiczenia:

1. Przygotowanie do badań, ich interpretacji i opisu. Omówienie metod i technik badawczych.

2. Zebranie materiału, analiza, synteza, opis.

3. Przygotowanie pracy dyplomowej – indywidualne konsultacje związane z wyborem tematu, literatury i

metody.

4. Przygotowanie do obrony.


S

24

22

22

22

90

Ns 24

22

22

22

90


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusje, M5 – działania praktyczne.



F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (ocena za nakład pracy studenta,

udział w dyskusjach)




ocen formujących.



Bibliografia przedmiotowa uzależniona od wyboru seminarium i tematu pracy dyplomowej.


Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław-Warszawa 1997. Literatura indywidualna do każdej pracy.




Podpis



Kierunek Filologia – język angielski





1. Przedmiot Stylistyka dla tłumaczy


6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40



Ćwiczenia (Ćw.)

S/60 NS/40






CW1: znajomość najważniejszych typów tekstów poddawanych tłumaczeniu oraz różnic gramatycznych i składniowych

pomiędzy językiem polskim i angielskim.

CW2: podstawowa wiedza z zakresu stylistyki, znajomość stylów funkcjonalnych oraz gatunków tekstów.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności stosowania wiedzy teoretycznej w praktyce do analizy poprawności leksykalno-stylistycznej.



CK1: rozwinięcie potrzeby ciągłego rozwoju umiejętności językowych i kultury języka.


EKW1 student posiada ogólną i w wybranych zakresach szczegółową wiedzę z zakresu stylistyki,

m.in. rozróżniania stylów funkcjonalnych oraz gatunków tekstów.

K_W11

K_W15

Umiejętności

EKU1 potrafi analizować i dociekać powodów powstawania błędów językowych w tłumaczeniu

pisemnym,

K_U09

K_U13

EKU2 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od sytuacji oraz cech i typu

tłumaczonego tekstu.

K_U02

K_U13

K_U17


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu stylistyki języka polskiego i angielskiego;

rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego,

K_K01

EKK2 odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy zawodowej. K_K03

K_K04

K_K05


Ćwiczenia

Ćw. 1. Ćwiczenia leksykalne ustne i pisemne.

Ćw. 2. Ćwiczenia stylistyczne ustne i pisemne.

Ćw. 3. Analiza wybranych typów tekstów polskich i angielskich.

Ćw. 4. Porównanie interpunkcji w języku polskim i angielskim.

Ćw. 5. Elementy gramatyki kontrastywnej (ćwiczenia porównawcze, np. strona bierna w przekładzie).


S

12

12

12

12

12

60

Ns

8

8

8

8

8

40



F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 - ćwiczenia leksykalne, ćwiczenia stylistyczne, analiza porównawcza, M2 – dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne: handouty opracowane w oparciu o literaturę, słowniki.


F – formująca




F1 – sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności,


dyskusji).



P2 – kolokwium pisemne.




1. Belczyk, A. 2004. Poradnik tłumacza - z angielskiego na nasze. Kraków: IDEA.

2. Dzierżanowska H. 1988. Przekład tekstów nieliterackich na przykładzie języka angielskiego. Warszawa: PWN.

3. Kłosińska, K. (red.) 2001. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Horyzont.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Bańkowska, E., Mikołajczuk, A. 2003. Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, Warszawa: Książka i Wiedza.

2. Jadacka, H. 2008. Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia. Warszawa: PWN.

3. Karpowicz, T. 2009. Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja. Warszawa: PWN.

4. Tepis. 1996. Dokumenty polskie Wybór dla tłumaczy sądowych. Warszawa. Polskie Towarzystwo Tłumaczy

Ekonomicznych, Prawniczych, Sądowych TEPIS.

5. Tepis. 1994. Selection of English Documents. Warszawa. Polski Towarzystwo Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych,

Sądowych TEPIS.




Podpis









1. Przedmiot Technologie informacyjne




Laboratorium

(lab.)

S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Student zna podstawy obsługi komputera, uruchamiania programów komputerowych, wykonuje operacje na plikach i

folderach.


CW1: student zna rodzaje oprogramowania oraz zasady ochrony dóbr intelektualnych publikowanych w Internecie.

Umiejętności

CU1: potrafi korzystać z nowoczesnych technologii informacyjnych i ich praktycznego zastosowania.

CU2: potrafi korzystać z nowoczesnych narzędzi komunikowania się.


CK1: potrafi dokonać doboru narzędzi informatycznych z uwzględnieniem dynamiki zmian w rozwoju technologii.


EKW1 student zna rodzaje oprogramowania komputerowego i rozumie zasady ochrony dóbr

intelektualnych publikowanych w Internecie.

K_W17

Umiejętności

EKU1 gromadzi, analizuje, porządkuje i przetwarza informacje z wykorzystaniem narzędzi

informatycznych,

K_U04

EKU2 potrafi komunikować się za pomocą narzędzi informatycznych z innymi osobami w ramach

różnorodnych przedsięwzięć,

K_U13

EKU3 posługuje się technologiami informacyjnymi do prezentowania własnej działalności. K_U04


EKK1 potrafi dobierać narzędzia informatyczne do rozwiązywania zadań z uwzględnieniem

dynamiki zmian w rozwoju technologii.

K_K04

E – Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów

Laboratoria:

Lab. 1: Ogólna charakterystyka sprzętu. Oprogramowanie komputera. Obszary zastosowania komputera.

Metody zarządzania plikami i katalogami.

Lab. 2: Edytorskie techniki przekazywania informacji. Tworzenie różnorodnych dokumentów

wykorzystujących poznane funkcje edytora (wprowadzanie i formatowanie tekstu, tworzenie tabel,

wykorzystanie tabulatorów, listy punktowane, wstawianie i formatowanie grafiki).

Lab. 3: Praca z długim tekstem, tworzenie automatycznych spisów treści, wstawianie przypisów, konspekty,

sekcje, kolumny.

Lab. 4: Podstawy pracy w arkuszu kalkulacyjnym, projektowanie formuł z wykorzystaniem funkcji

wbudowanych, graficzna prezentacja danych.

Lab. 5: Zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego, funkcje statystyczne, wyszukujące, logiczne.

Samodzielne projektowanie arkusza.

S

2

4

4

4

4

Ns

2

2

2

2

2


Lab. 6: Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do projektowania jednotabelarycznej bazy danych.

Wykorzystanie narzędzi arkusza do porządkowania, filtrowania i wyszukiwania informacji. Analiza danych.

Lab. 7: Wyszukiwanie, gromadzenie i przetwarzanie informacji pozyskanych przez sieć Internet. Usługi w

sieciach informatycznych. Nowoczesne narzędzia i metody przekazywania informacji.

Lab. 8: Grafika prezentacyjna. Przygotowanie prezentacji na dowolny temat związany z kierunkiem studiów

z wykorzystaniem dostępnych źródeł informacji oraz Internetu. Prezentacja przygotowanego materiału

połączona z wystąpieniem publicznym.


4

4

4

30

2

4

4

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, pokaz prac studenta, M1 – miniwykład.

Środki dydaktyczne: komputer, specjalistyczne oprogramowania.

G - Metody oceniania F – formująca F1 – sprawdzian (ustny wiedzy, praktyczny umiejętności),


P– podsumowująca

P2 – kolokwium (test sprawdzający: zadania do

samodzielnego rozwiązania),

P5 – wystąpienie/rozmowa (omówienie prezentacji

komputerowej).



1. Bremer A. , Sławik M., Abc użytkownika komputera, VIDEOGRAF II, 2004.

2. Kopertowska M., Przetwarzanie tekstów, PWN, Warszawa 2007.

3. Kopoertowska M., Arkusze kalkulacyjne, PWN, Warszawa 2007.

4. Kopertowska M., Grafika menedżerska i prezentacyjna, PWN, Warszawa 2007.

5. Nowakowski Z., Użytkowanie komputerów, PWN, Warszawa 2007.

6. Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN, Warszawa 2007.

7. Wojciechowski A., Usługi w sieciach informatycznych, PWN, Warszawa 2007.


1. Cummings S., Willett E., ABC Word 2002/XP PL, Helion, 2002.

2. Cummings S., Willett E., ABC Excela 2002/XP PL, Helion, 2002.

3. Kifner T., Polityka bezpieczeństwa i ochrony informacji, Helion, Gliwice 1999.

4. Opracowania metodyczne, instrukcje do ćwiczeń.




Podpis

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Mirosław%20Sławik&dzial=1&xTitle=Mirosław%20Sławik

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Steve%20Cummings&dzial=1&xTitle=Steve%20Cummings

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Edward%20C.%20Willett&dzial=1&xTitle=Edward%20C.%20Willett

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Steve%20Cummings&dzial=1&xTitle=Steve%20Cummings

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Edward%20C.%20Willett&dzial=1&xTitle=Edward%20C.%20Willett








1. Przedmiot Tłumaczenia pisemne


6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/70 NS/50



Ćwiczenia (Ćw.)

S/70 NS/50






CW1: przedstawienie pojęć komunikacji interkulturowej, z uwzględnieniem nieprzekładalności kulturowej i językowej oraz

różnic gramatycznych i składniowych pomiędzy językiem wyjściowym i docelowym.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności stosowania wiedzy teoretycznej w praktyce w zakresie tłumaczeń pisemnych.




CK2: wyrobienie umiejętności organizacyjnych umożliwiających realizację długoterminowych celów, takich jak:

planowanie samodzielnego tłumaczenia zadanych tekstów.


EKW1 student posiada ogólną i w pewnych wybranych zakresach szczegółową wiedzę na temat

badań kontrastywnych wykorzystywanych w tłumaczeniu,

K_W07


spełnione by tłumaczenie było adekwatne; wiedza z zakresu stylistyki języka polskiego.

K_W11

Umiejętności

EKU1 potrafi stosować pojęcia z teorii tłumaczenia w praktyce w zakresie tłumaczeń pisemnych, K_U09

K_U13

EKU2 posiada umiejętność pisemnego tłumaczenia tekstów o tematyce ogólnej i prostszych tekstów

specjalistycznych (język biznesu, ekonomii i prawa),

K_U14

EKU3 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od sytuacji oraz cech i typu

tłumaczonego tekstu,

K_U13

K_U17

EKU4 potrafi zorganizować warsztat pracy tłumacza oraz stosować narzędzia wspomagające pracę

tłumacza; potrafi korzystać z różnego rodzaju słowników oraz innych pomocy, w tym

narzędzi TI, w celu wyszukania informacji koniecznych do przetłumaczenia tekstu.

K_U02


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu translatoryki i umiejętności

tłumaczeniowych; rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego,

K_K01


K_K04

K_K05



Ćwiczenia

Ćw. 1. Tłumaczenie właściwe różnych typów tekstów pisemnych.

Ćw. 2. Retranslacja.

Ćw. 3. Tłumaczenie częściowe (przekład fragmentów tekstu).

Ćw. 4. Porównanie gotowych przekładów z tekstami wyjściowymi.

Ćw. 5. Ćwiczenia wzbogacające słownictwo (przekład elementów kulturowych, nazw geograficznych).

Ćw. 6. Elementy gramatyki kontrastywnej (ćwiczenia porównawcze, np. strona bierna w przekładzie).

Ćw. 7. Analiza tłumaczeniowa - odnajdywanie terminów, analiza terminów w kontekście.

Ćw. 8. Ćwiczenia w parafrazowaniu tekstów.


S

21

5

7

7

9

9

7

5

70

Ns

12

4

6

4

6

8

6

4

50


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – tłumaczenie właściwe z komentarzem, analiza tłumaczeniowa, parafrazowanie tekstów, M2 –

dyskusja dydaktyczna

Środki dydaktyczne: handouty, komputery z dostępem do Internetu.


F – formująca




F1 – sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności,

F3 – praca pisemna (portfolio z wykonanymi przekładami),


dyskusji).



P1 – egzamin pisemny




1. Belczyk, A. 2004. Poradnik tłumacza - z angielskiego na nasze. Kraków: IDEA.

2. Dzierżanowska, H. 1988. Przekład tekstów nieliterackich na przykładzie języka angielskiego. Warszawa: PWN.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Hejwowski, K. 2004. Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN.




Podpis









1. Przedmiot Tłumaczenia ustne


6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/70 NS/50



Ćwiczenia (Ćw.)

S/70 NS/50






CW1: przedstawienie pojęć komunikacji interkulturowej, z uwzględnieniem cech tłumaczenia symultanicznego,

konsekutywnego i środowiskowego.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności stosowania wiedzy teoretycznej w praktyce w zakresie tłumaczeń ustnych.

CU2: rozwijanie umiejętności trafnego doboru stylu tłumaczenia w zależności od sytuacji i typu wypowiedzi.



CK2: uwrażliwianie na etyczny wymiar pracy tłumacza.


EKW1 student zna podstawowe pojęcia z zakresu teorii tłumaczenia, z uwzględnieniem cech

tłumaczenia symultanicznego, konsekutywnego i środowiskowego,

K_W02

K_W12


spełnione by tłumaczenie było adekwatne; wiedza z zakresu stylistyki języka polskiego,

K_W05

K_W11

EKW3 posiada wiedzę o specyfice komunikacji ustnej, stadiach tłumaczenia konsekutywnego i

symultanicznego.

K_W07

Umiejętności

EKU1 potrafi stosować pojęcia z teorii tłumaczenia w praktyce w zakresie tłumaczeń ustnych, K_U09

K_U13

EKU2 posiada umiejętność tłumaczenia wypowiedzi o tematyce ogólnej, K_U14

EKU3 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od sytuacji oraz cech i typu tłumaczonej

wypowiedzi.

K_U13

K_U17


EKK1 ma świadomość poziomu swoich umiejętności tłumaczeniowych; rozumie potrzebę ciągłego

rozwoju zawodowego,

K_K01

EKK2 ma świadomość istnienia etycznego wymiaru tłumaczenia (w przypadku wprowadzenia w

błąd),

K_K05


K_K04

K_K05



Ćwiczenia

Ćw. 1. Tłumaczenie właściwe różnych typów wypowiedzi ustnych.

Ćw. 2. Analiza wysłuchanych przekładów.

Ćw. 3. Tłumaczenie a vista.

Ćw. 4. Ćwiczenia wzbogacające słownictwo z zakresu polityki i gospodarki.

Ćw. 5. Ćwiczenie pamięci.


S

18

10

12

16

14

70

Ns

14

6

8

12

10

50


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenie pamięci, shadowing, tłumaczenie właściwe z komentarzem, tłumaczenie a vista,

M2 – symulacje, dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, komputery z dostępem do Internetu, słuchawki, handouty.


F – formująca




F1 – sprawdziany: pisemne wiedzy, ustne umiejętności,


dyskusji).



P2 – kolokwium.




1. Świda, D. 2000. English for business and politics. Warszawa: Poltext.

2. Tryuk, M. 2006. Przekład ustny środowiskowy. Warszawa: WN PWN.

3. Tryuk, M. 2007. Przekład ustny konferencyjny. Warszawa: WN PWN.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Gillies, A. 2004. Conference interpreting : a new students' companion. Kraków: Tertium.




Podpis







A - Informacje ogólne 1. Przedmiot: Wiedza o akwizycji i nauce języków 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: angielski

6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/15 NS/10

S/15 NS/10



prof. dr hab. Krystyna Droździał-Szelest



CW1: zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz wybranymi teoriami psycholingwistycznymi z zakresu akwizycji i

nauczania języka ojczystego, drugiego, itp.

CW2: wskazanie na zależności między badaniami w językoznawstwie i psychologii a teoriami nabywania języka.

CW3: przekazanie wiedzy na temat specyfiki języka, komunikacji, kultury oraz wynikającymi z niej implikacjami dla

nauczania.

CW4: zapoznanie z czynnikami osobowościowymi mającymi wpływ na osiągnięcia językowe.

CW5: przekazanie wiedzy na temat procesów zachodzących podczas uczenia się/nauczania języka.

Umiejętności

CU1: rozpoznanie i definiowanie podstawowych pojęć, modeli teoretycznych oraz świadomość ich znaczenia dla nauczania.

CU2: umiejętność opisania, analizy, oceny oraz porównania wybranych teorii.

CU3: zdolność dostrzeżenia i wyjaśnienia zależności między pokrewnymi dziedzinami oraz wynikającymi z nich

implikacjami dla nauczania.

CU4: rozróżnianie i ocena czynników wpływających na sukces/porażkę w uczeniu się języka.

CU5: dostrzeżenie zależności pomiędzy procesami uczenia się języka a produkcją/recepcją językową.

CU6: wykorzystanie wiedzy o akwizycji/uczeniu się języka w nauczaniu.


CK1: rozwinięcie zdolności do refleksji nad przyswojoną wiedzą i umiejętnościami; zdolności samooceny oraz

konieczności dokształcania się.

CK2: kształtowanie i doskonalenie umiejętności komunikacyjnych, społecznych, interpersonalnych, interkulturowych.

CK3: rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie w celu rozwiązywania problemów, itp.


EKW1 zna i rozumie podstawowe pojęcia i terminy z zakresu akwizycji/uczenia się języka oraz jest

w stanie omówić i porównać wybrane teorie akwizycji,

K_W01

EKW2 rozpoznaje wpływ i znaczenie teorii językoznawczych i psychologicznych dla teorii i

praktyki nabywania języka,

K_W07

K_W15

EKW3 postrzega związek między specyfiką języka, procesu komunikacji, kultury a nauczaniem

języka,

K_W10

EKW4 potrafi zdefiniować/sklasyfikować/porównać czynniki wpływające na osiągnięcia ucznia, K_W10

EKW5 zna procesy zachodzące podczas uczenia się języka; postrzega związek między tymi

procesami a wynikającymi z nich problemami w uczeniu się.

K_W11

Umiejętności

EKU1 rozpoznaje i potrafi omówić podstawowe pojęcia i terminy, procesy z zakresu

akwizycji/uczenia się języka,

K_U01


EKU2 potrafi dostrzec i wyjaśnić zależności miedzy pokrewnymi dziedzinami oraz określić

implikacje dla nauczania,

K_U10

EKU3 potrafi opisać/objaśnić/zanalizować istniejące teorie uczenia się oraz akwizycji języka,

modele języka, komunikacji, kultury i określić ich znaczenie w procesie nauczania języka,

K_U07

EKU4 potrafi wykorzystać wiedzę do działań dydaktycznych w klasie, K_U14

EKU5 wyszukuje potrzebne informacje w dostępnych źródłach, K_U04

K_U08

EKU6 opracowuje materiał w sposób analityczno-krytyczny. K_U17


EKK1 ma świadomość własnej wiedzy, umiejętności, ale i ograniczeń; dokonuje samooceny, K_K01

EKK2 posiada zdolności komunikacyjne, społeczne, interkulturowe, K_K08

EKK3 potrafi współpracować z innymi w celu osiągnięcia wspólnych celów, np. rozwiązania

problemu.

K_K02


Wykłady

Wyk. 1. Teorie uczenia się, modele języka, proces uczenia się/nabywania języka.

Wyk. 2. Teorie akwizycji języka ojczystego – elementy behawiorystyczne, natywistyczne i

konstruktywistyczne. Akwizycja języka pierwszego a uczenie się kolejnych języków: różnice i

podobieństwa.

Wyk. 3. Teorie akwizycji języka drugiego – j. w. + teorie kognitywne, model S. Krashen’a, model K. Longa,

teoria języka ucznia L. Selinkera,

Wyk. 4. Podejścia do błędów językowych: Hipoteza Analizy Kontrastywnej, analiza błędów, teoria języka

ucznia, współczesne postrzeganie błędów – znaczenie dla praktyki nauczania.

Wyk. 5. Rola tzw. „ekspozycji znaczącej” (input) oraz interakcji w procesie przyswajania języka. Implikacje

dla nauczania.

Wyk. 6. Znaczenie gramatyki formalnej w procesie nauczania.

Wyk. 7. Język ojczysty i jego wpływ na uczenie się języka obcego – przegląd teorii.

Wyk. 8. Różnice indywidualne i ich wpływ na proces uczenia się – rola psychologii humanistycznej;

czynniki kognitywne, czynniki afektywne, czynniki socjo-kulturowe.

Wyk. 9. Teorie uczenia się języka jako podstawa metod nauczania.


S

1

2

2

2

2

2

1

2

1

15

Ns

1

1

1

1

1

1

1

2

1

10

Ćwiczenia

1. Prezentacja wybranych zagadnień dotyczących tematyki wykładów.

2. Praktyczne przykłady obejmujące treści dyscypliny.

Razem liczba godzić ćwiczeń

S

5

10

15

Ns

2

8

10


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, wykład interaktywny, burza mózgów, formułowanie hipotez, dyskusja,

M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – ćwiczenia przedmiotowe.



F – formująca



studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się:


zajęć, umiejętność rozwiązywania problemów z zakresu

akwizycji/uczenia się języka),

F1 – sprawdziany praktyczne wiedzy,


multimedialnej).


osiągnięte efekty kształcenia: P4 – praca pisemna (esej/raport),

P2 – kolokwium pisemne wiedzy – test oraz

kolokwium sprawdzające umiejętności zastosowania

wiedzy do rozwiązywania problemów.




1. Brown, H.D. 1994. Principles of language learning and teaching. (3rd edition). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice Hall


Regents.

2. Lightbown, P. i Spada, N. 1999. How languages are learned. (revised edition). Oxford: OUP.

3. Johnson, K. 2008. An introduction to foreign language learning and teaching. (2nd edition). Harlow: Pearson Education

Limited.

4. Larsen-Freeman, D. 2000. Techniques and principles in language teaching. Oxford: OUP.

5. Saville-Troike, M. 2006. Introducing second language acquisition. Cambridge: CUP.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Arabski, J. 1996. Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna. Katowice: „Śląsk”.

2. Kurcz, I. (red.). 2007. Psychologiczne aspekty dwujęzyczności. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

3. Neuburg, R. i Harris, V. 2003. Learning my way. Kaunas: Technologija.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Krystyna Droździał-Szelest

Data sporządzenia / aktualizacji 12.04.2012.

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] ; 61 8473728

Podpis









1. Przedmiot Wprowadzenie do psychologii

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20








CW1: student posiada wiedzę z zakresu psychologicznego ujęcia funkcjonowania człowieka.

Umiejętności

CU1: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii.

CU2: potrafi zastosować nabytą wiedzę w zakresie oceny procesów osobowościowych.


CK1: jest świadomy poszerzania zdobytej wiedzy przez indywidualne poszukiwania.


EKW1 student zna podstawowe terminy odzwierciedlające główne paradygmaty psychologiczne, K_W02

EKW2 zna główne zagadnienia związane z problematyką inteligencji, K_W05

EKW3 zna podstawowe zagadnienia dotyczące procesów emocjonalno-motywacyjnych, K_W05

EKW4 zna główne rodzaje zaburzeń zdrowia psychicznego i osobowości, K_W05

EKW5 ma ogólną wiedzę o związkach psychiki z innymi aspektami funkcjonowania (religijność,

uwarunkowania biologiczne).

K_W12

Umiejętności

EKU1 poprawnie identyfikuje paradygmat psychologiczny danego zakresu informacji, K_U13

EKU2 identyfikuje składniki inteligencji, K_U13

EKU3 potrafi ogólnie wyodrębnić cechy osobowości, K_U13

EKU4 rozpoznaje podstawowe elementy procesów motywacyjnych. K_U13


EKK1 rozumienie podstawowych zjawisk związanych z komunikacją społeczną, K_K10

EKK2 umiejętność współdziałania w grupie w przygotowaniu wspólnych opracowań naukowych, K_K02

EKK3 widzi potrzebę aktualizacji wiedzy psychologicznej. K_K01


Wykład

Wyk.1 Podstawowe zagadnienia metodologiczne w psychologii. Główne paradygmaty psychologiczne.

Wyk. 2. Elementy historii psychologii.

Wyk. 3. Biologiczne podstawy funkcjonowania procesów psychicznych.

Wyk. 4. Pamięć- struktura i funkcje.

Wyk. 5. Inteligencja.

Wyk. 6. Psychoanalityczna koncepcja osobowości.

Wyk. 7. Osobowość w ujęciu teorii cech.

Wyk. 8. Osobowość w ujęciu psychologii humanistycznej.

Wyk. 9. G. Kelly’ego i W.Mischela koncepcja osobowości.

S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

Ns

2

2

2

2

2

1

1

1

1


Wyk. 10. Społeczno-poznawcze ujęcie osobowości na przykładzie teorii A. Bandury.

Wyk. 11. Podstawowe koncepcje funkcjonowania ja w osobowości.

Wyk. 12. Emocje w psychice ludzkiej. Podstawowe koncepcje.

Wyk. 13. Motywacja w osobowości i funkcjonowaniu człowieka.

Wyk. 14. Zaburzenia zdrowia psychicznego i osobowości. Podstawowe typologie i opis.

Wyk. 15. Psychologia a religijność.


2

2

2

2

2

2

30

1

1

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, pytania i odpowiedzi.

Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny.


F – formująca







P2 – kolokwium (pisemne).



1. Cencini A., Manenti A., Psychologia a formacja, Kraków 2002.

2. Kosslyn S.M., Rosenberg S.M., Psychologia. Mózg, człowiek, świat, Kraków 2006.

3. Lindzey C.S., Hall G., Teorie osobowości, Warszawa 2001.

4. Pervin L., Psychologia osobowości, Gdańsk 2002.

5. Pervin L., John O., Osobowość. Teoria i badania, Kraków 2002.

6. Strelau J., Doliński D., Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2008.


1. Berne E., W co grają ludzie? Warszawa 2000.

2. Fedeli M., Temperamenty, charaktery, osobowości, Kraków 2003.

3. Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B., Psychologia społeczna, Gdańsk 2002.

4. Myers D., Psychologia społeczna, Poznań 2003

5. Nęcka E. Inteligencja, Gdańsk 2003.

6. Maruszewski T., Psychologia poznania, Gdańsk 2001.




Podpis








1. Przedmiot Wstęp do językoznawstwa


6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/15 NS/10

S/45 NS/30



dr Sylwester Jaworski

mgr Bożena Olechnowicz



CW1: zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu językoznawstwa oraz kierunkami rozwoju.

Umiejętności

CU1: rozwijanie umiejętności analizy językoznawczej języka angielskiego oraz opisu zjawisk zachodzących w języku.


CK1: rozwinięcie potrzeby ciągłego dokształcania się.


Wiedza

EKW1 zna podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa, K_W01

K_W03

K_W06

EKW2 posiada ogólną, a w niektórych dziedzinach szczegółową, wiedzę na temat obszarów wiedzy

o języku.

K_W04

K_W05

K_W07

K_W11

Umiejętności

EKU1 potrafi dokonać analizy struktury języka, wykorzystując poznane pojęcia z zakresu

językoznawstwa,

K_U01

K_U02

EKU2 umie przeprowadzić analizę zjawisk zachodzących w języku. K_U09


EKK1 ma świadomość zakresu swojej wiedzy oraz rozumie potrzebę dokształcania się, K_K01

EKK2 okazuje bezstronność w podejściu do różnorodności językowej, K_K06

EKK3 akceptuje zmianę językową jako naturalny proces w rozwoju języka. K_K08


Wykłady

1. Funkcje języka.

2. Klasyfikacje języków.

3. Historia języka angielskiego.

4. Zmiany w języku.


S

2

2

6

5

15

Ns

2

2

4

2

10

Ćwiczenia

1. Definicje i cechy języka.

2. Komunikacja zwierząt.

3. Historia pisma.

4. Semantyka.

S

2

2

2

6

Ns

2

2

2

4


5. Pragmatyka.

6. Psycholingwistyka.

7. Język i dialekty; pidżyny i kreole.

8. Socjolingwistyka.

9. Klasyfikacje języków.

10. Historia języka angielskiego.

11. Zmiany w języku.


10

4

2

2

2

11

2

45

4

2

2

2

2

6

2

30


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja, M3 – pokaz prezentacji

multimedialnych, M5 – analiza tekstu.



F – formująca




F1 – sprawdziany pisemne,


multimedialnej),


dyskusji).



P2 – kolokwium.




1. Atkinson, M., Kilby, D., Roca, I. 1988. Foundations of general linguistics. London: Unwin Hyman.

2. Crystal, D. 1987. The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge: CUP.

3. Fromkin, V. & Rodman, R. 1998. An introduction to language. Fort Worth: Harcourt Brace College Publishers. 6th

edition.

4. Hudson, G. 2000. Essential introductory linguistics. Oxford: Blackwell Publishers.

5. O’Grady, W. at al. 2005. Contemporary linguistics. An introduction. Boston: Bedford/St.Martin’s.

6. Yule, G. 1988. The study of language. Cambridge: CUP.

7. Wardhaugh, R. 1994. Investigating language. Central problems in linguistics. Oxford: Blackwell Publishers.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Aitichison, J. 1996. The seeds of speech: Language origin and evolution. Cambridge: CUP.

2. Akmajian, A. at al. 2001. Linguistics. An introduction to language and Communications. Cambridge: CUP.

3. Lyons, J. 1987. Language and linguistics. London & New York: CUP.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Bożena Olechnowicz



Podpis








1. Przedmiot Wstęp do literaturoznawstwa





Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20



dr Joanna Bobin



CW1: zapoznanie z metodami analizy literackiej.

CW2: zapoznanie z najważniejszą terminologią dotyczącą teorii literatury.

Umiejętności

CU1: rozwinięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem tekstów źródłowych na temat literaturoznawstwa i teorii

literackich.

CU2: rozwinięcie umiejętności wypowiadania się w formie pisemnej oraz interpretacji dzieła literackiego.

CU3: rozwinięcie umiejętności wyrażania opinii na temat interpretowanych przykładów literatury.


CK1: kształcenie własnych upodobań kulturalnych, w tym literackich.


EKW1 zna i prawidłowo posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresu literaturoznawstwa, K_W01

K_W02

K_W03

EKW2 zna wybrane metody analizy literackiej, K_W08

EKW3 ma uporządkowaną wiedzę ogólną na temat teorii rodzajów i gatunków literackich. K_W04

K_W05

Umiejętności

EKU1 potrafi zaproponować własną interpretację tekstu literackiego (prozy, poezji, dramatu), K_U05

K_U06

EKU2 potrafi zastosować wiedzę z zakresu literaturoznawstwa oraz rozwija umiejętność czytania

dłuższych tekstów w celu krytycznego odniesienia się do ich treści,

K_U06

EKU3 potrafi wykorzystać metajęzyk z zakresu literaturoznawstwa do dyskusji i analizy tekstów

literackich,

K_U01

K_U06

K_U10

K_U11


EKK1 świadomie kształtuje własne upodobania kulturalne, w tym literackie. K_K07


Ćwiczenia

1. Wprowadzenie. Czym jest literatura.

2. Język w literaturze. Retoryka. Styl. Środki stylistyczne.

3. Wprowadzenie do poezji. Rodzaje wierszy.

S

2

2

2

Ns

2

2

1


4. Jak czytać i interpretować wiersz.

5. Test 1: teoria poezji i ćwiczenie z interpretacji wiersza.

6. Wprowadzenie teorii narracji (proza fikcyjna).

7. Ćwiczenie z tekstem narracyjnym.

8. Teoria archetypu.

9. Test 2: teoria narracji i ćwiczenie z elementów teorii w tekście.

10. Wprowadzenie teorii dramatu.

11. Ćwiczenie z tekstem dramatycznym – ćwiczenie z dyskusją na ocenę.

12. Test 3: teoria dramatu i ćwiczenie z elementów teorii w tekście dramatycznym.

13. Kierunki krytycznoliterackie.

14. Ćwiczenia praktyczne – analiza tekstów z perspektywy wybranych kierunków krytycznych.

15. Podsumowanie i powtórzenie.


2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30

1

2

2

1

1

2

2

1

2

1

-

-

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja, burza mózgów, M5 – analiza tekstu źródłowego.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe.


F – formująca




F1 – sprawdziany – testy pisemne,

F5 – ćwiczenia praktyczne,

F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie

przygotowanego projektu),


dyskusji).






1. Barnet, S., Burto, W. i W.E. Cain. 2006. An Introduction to Literature. London: Pearson-Longman.


1. Bennett, A. i N. Royle. 2004. Introduction to Literature, Criticism and Theory. London: Pearson-Longman.

2. Culler, J. 1997. Literary Theory. A Very Short Introduction. Oxford: OUP.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Joanna Bobin



Podpis








1. Przedmiot : Wychowanie fizyczne

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 0 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/0



Ćwiczenia (Ćw.)

S/ 30 NS/0



Koordynator: mgr Małgorzata Madej, zespół dydaktyczny: mgr

T. Babij, mgr B. Bukowska, mgr E. Sobolewska, mgr O.

Zamirowski.

B - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych.


CW1: student zna terminologię sportową, która będzie używana podczas zajęć.

Umiejętności

CU1: kształtuje potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.


CK1: kształtuje zdolność współpracy w grupie oraz przestrzegania zasad „fair play”.


EKW1 student zna i rozumie podstawową terminologię sportową. K_W02

Umiejętności

EKU1 potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę na temat ogólnych przepisów i zasad wybranej przez

siebie dyscypliny.

K_U08

EKU2 potrafi wykonać poprawnie elementy techniczne wybranej dyscypliny, kierując się

wskazówkami nauczyciela.

K_U08


EKK1 potrafi dokonać samooceny stanu sprawności, K_K01

EKK2 rozumie potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność fizyczną, K_K01

EKK3 potrafi współpracować w grupie. Przestrzega zasad etycznego współzawodnictwa „fair

play”.

K_K02


Ćwiczenia:

Ćw.1: Gry zespołowe (piłka siatkowa, piłka nożna, piłka koszykowa): gry i zabawy oswajające z elementami

techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna;

gra właściwa; turniej.

Ćw.2: Fitness (aerobik, upb, callanetiks, streching, spinning, joga, zumba): teoria treningu fitness,

doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia

kształtujące wytrzymałość i siłę, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.

Ćw.3: Siłownia - teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej poprzez ćwiczenia

wzmacniające poszczególna partie mięśniowe z pomocą maszyn ćwiczebnych, nauka obsługi

poszczególnych maszyn, zaznajomienie z zasadami BHP obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń

do własnych oczekiwań, trening ogólnorozwojowy-obwodowy, trening nakierowany na poszczególne partie

mięśniowe np. mm ramion, mm klatki piersiowej, mm kończyn dolnych lub mm brzucha.

S

7

9

7


Ćw.4: Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka elementów techniki,

taktyki i przepisów gry, doskonalenie, gra szkolna, gra właściwa pojedyncza i deblowa, turniej


7

30

Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – metoda eksponująca (pokaz różnych ćwiczeń), M1 – metoda podająca (objaśnienie), M5 –

metoda praktyczna (ćwiczenia przedmiotowe).

Środki dydaktyczne: maszyny ćwiczebne, karimaty, piłki i inne sprzęty sportowe.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena

ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć).





Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie bez oceny

H - Literatura przedmiotu Literatura zalecana / fakultatywna:

1.Przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS

2.Światło jogi B.K.S. Iyengar, Akademia hata-joga 1976

3.Aerobik czy fitness Elżbieta Grodzka-Kubiak, AWF Poznań 2002

4. Kulturystyka dla każdego Lucien Demeills




Podpis

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Bezpieczeństwo i ...ajp.edu.pl/attachments/article/237/Filologia...

Documents

Transcript of PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Bezpieczeństwo i ...ajp.edu.pl/attachments/article/237/Filologia...