PROGRAM NAUCZANIA A - Informacje ogólneajp.edu.pl/attachments/article/454/B. Przedmioty...
Transcript of PROGRAM NAUCZANIA A - Informacje ogólneajp.edu.pl/attachments/article/454/B. Przedmioty...
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A M O D U Ł U *
A - Informacje ogólne
1. Nazwa modułu: Konstrukcje maszyn
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 36
1. Inżynieria materiałowa 8
2. Mechanika techniczna 7
3. Wytrzymałość materiałów 5
4. Grafika inżynierska i CAD 8
5. Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn 4
6. Podstawy automatyki i robotyki 3
7. Projekt konstrukcyjny 1
4. Rodzaj modułu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: I, II, III 7. Semestry: 1-5 8. Liczba godzin ogółem: S / 420 NS / 280
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykłady (Wyk)
Laboratorium (Lab)
Projekt (Proj)
Wykłady (Wyk)
Laboratorium (Lab)
Projekt (Proj)
Wykłady (Wyk)
Projekt (Proj)
Wykłady (Wyk)
Projekt (Proj)
Projekt (Proj)
1 semestr S / 45 NS / 30
1 semestr S / 15 NS / 10
1 semestr S / 15 NS / 10
2 semestr S / 45 NS / 30
2 semestr S / 30 NS / 20
2 semestr S / 45 NS / 30
3 semestr S / 45 NS / 30
3 semestr S / 45 NS / 30
4 semetsr S / 30 NS / 20
4 semestr S / 90 NS / 60
5 semetsr S / 15 NS / 10
10. Imię i nazwisko koordynatora modułu oraz
prowadzących zajęcia Dr hab. inż. Błażej Bałasz
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji
komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz
danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: wdrożenie do permanentnego uczenia się przez całe życie i stałego podnoszenia swoich kompetencji na płaszczyźnie
zawodowej, osobistej
CK2: wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu programu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą, niezbędną do opisu dynamiki układu oraz opisu zachowań urządzeń
K_W02, K_W03
EKW2: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn K_W05
EKW3: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW4: zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn K_W08, K_W14
Umiejętności
EKU1: pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury K _U01
EKU2: potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą wykonanego zadania potrafi przygotować i przedstawić
krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U03, K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi symulatorami oraz narzędziami komputerowymi wspomagającymi
projektowanie i weryfikację procesów i urządzeń K _U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu i konstruowaniu elementów maszyn K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji zadania inżynierskiego K_K04
E - Zdefiniowane warunki realizacji modułu Efekty kształcenia oraz treści programowe, formy zajęć oraz narzędzia dydaktyczne, oceniania i obciążenie pracy studenta,
założone dla realizacji efektów kształcenia dla danego modułu, zostały zaprezentowane szczegółowo w sylabusach
przedmiotów: Inżynieria materiałowa – 1, 2 semestr
Mechanika techniczna – 2, 3 semestr
Wytrzymałość materiałów – 3, 4 semestr
Grafika inżynierska i CAD – 1, 2 semestr
Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn – 3, 4 semestr
Podstawy automatyki i robotyki – 4 semestr Projekt konstrukcyjny – 5 semestr
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 15.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
Tabela sprawdzająca
moduł: Konstrukcje maszyn
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Odniesienie założonych efektów kształcenia modułu do efektów
zdefiniowanych dla całego programu i celów modułu
Sporządził: dr inż. Błażej Bałasz
Data: 15.09.2014
Podpis……………………….
Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu do efektów
zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Cele modułu
EKW1
EKW2
EKW3
EKW4
K_W02, K_W03
K_W05
K_W06
K_W08, K_W14
CW1
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U03, KU_04
K_U10
K_U16
CU1
EKK1
EKK2
K_K01
K_K04
CK1
CK2
4
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Inżynieria materiałowa
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: I 7. Semestr: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/ 45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratoria (Lab)
S/ 30 NS/20
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
B - Wymagania wstępne Wiedza podstawowa z chemii i fizyki
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW):
C_W1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji
komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
C_U2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych na elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
C_K1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn.
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej zachodzących K_W02, K_W03
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW3: zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn. K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskiwać z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
interpretacji a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiegoK_U04
EKU3: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń. K_U10, K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. K_K01
EKK2: ma świadomość ważności i rozumie i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_ U04
5
E - Treści programowe 1 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykład:
Wyk 1. Struktura krystaliczna metali. Wady struktury krystalicznej.
Wyk.2. Wybrane minerały, ich identyfikacja i przykłady zastosowań.
Wyk.3. Krystalizacja i krzepnięcie metali i stopów. Przemiany fazowe.
Wyk.4. Stopy żelaza z węglem. Odlewnicze stopy żelaza, znakowanie, właściwości i zastosowanie.
Wyk.5. Obróbka plastyczna. Odkształcenie i rekrystalizacja.
Właściwości mechaniczne: A, Z, Rm, Re, U. Obróbka cieplno- plastyczna.
Wyk.6. Stale konstrukcyjne węglowe. Stale narzędziowe. Stale stopowe.
Wyk.7. Kształtowanie mikrostruktury w wyniku obróbki cieplnej: wyżarzania, hartowania, odpuszczania,
ulepszania cieplnego, utwardzania wydzieleniowego.
Wyk.8.. Obróbka cieplno-chemiczna.
Wyk.9. Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych
Wyk.10. Sprawdzian pisemny
Razem liczba godzin wykładów
S
3
3
3
3
4
3
4
3
3
1
30
NS
2
2
2
2
2
2
3
2
2
1
20
Laboratorium:
Lab1. Badania metalograficzne makro- i mikroskopowe
Lab2. Odlewnicze stopy żelaza
Lab3. Stale węglowe i stopowe
Lab4. Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
3
4
4
4
15
NS
2
3
2
3
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne
Wykład z elementami prezentacji materiałów i ich właściwości. Ćwiczenia laboratoryjne – praktyczna weryfikacja różnych
właściwości materiałów.
G - Metody oceniania
F – formująca
F1 – aktywność,
F2 – sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności,
F3 – sprawdzian ustny,
P– podsumowująca
P1 – sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności,
P2 – sprawdzian ustny.
Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. Dobrzański L. A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Wyd. PWN 2012.
2. Prowans S., Materiałoznawstwo, PWN, Warszawa 1988.
3. Przybyłowicz K., Metaloznawstwo, Wyd. AGH, Kraków 1982.
4. Rudnik T.: Metaloznawstwo, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1998.
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. LewandowskaM., Kurzydłowski K., Nanomateriały inżynierskie. Konstrukcyjne i funkcjonalne, Wyd. PWN, 2011.
2. Konopko K., Biomimetyczne metody wytwarzania materiałów, Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa 2013.
3. Wendorff Z., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1972
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 25 .07. 2014 r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) boguslaw. [email protected]
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
1 Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
6
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Inżynieria materiałowa
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
2
Aktywność Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
Inne
………
EKW1 F1 F2 F3 P1 P2
EKW2 F1 F2 F3 P1 P2
EKW3 F1 F2 F3 P1 P2
EKU1 F1 F2 F3 P1 P2
EKU2 F1 F2 F3 P1 P2
EKU3 F1 F2 F3 P1 P2
EKK1 F1 F3 P2
EKK2 F1 F3 P2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 15 30
Przygotowanie do zajęć 10 10
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10 10
Przygotowanie do sprawdzianu pisemnego 10 10
Przygotowanie do sprawdzianu ustnego 10 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 100 godzin = 4punkty ECTS
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 25. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
2 Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
7
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Inżynieria materiałowa
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 25. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
C_W1
CW1, CW2,CW3
wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02, K_W03
K_W06
K_W14
umiejętności umiejętności
CU _1 C_U1, C_U2, C_U3 wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne
EKU1
EKU2
EKU3
K_U01
K_U04
K_U10, K_U16
kompetencje społeczne
kompetencje społeczne
C_K1 C_K1, C_K2 wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne EKK1
EKK2
K_K01
K_K04
8
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Inżynieria materiałowa
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: I 7. Semestr: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/ 45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratoria (Lab)
S/ 15 NS/10
S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
B - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z fizyki i chemii.
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW):
C_W1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji
komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
C_U2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych na elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
C_K1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn.
D - Efekty kształcenia
Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki i chemii obejmującą teorię budowy materii,reakcji w niej zachodzących K_W02,K_W03
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW3: zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn. K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskiwać z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
interpretacji a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiegoK_U04
EKU3: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń. K_U10, K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. K_K01
EKK2: ma świadomość ważności i rozumie skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_ U04
9
E - Treści programowe 3 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykład:
Wyk. 1. Szkła i ceramika
Wyk. 2. Materiały polimerowe
Wyk. 3. Materiały kompozytowe. Materiały biomimetyczne, inteligentne i funkcjonalne
Wyk. 4. Przegląd materiałów inżynierskich. Porównanie ich struktury i właściwości. Zasady doboru
materiałów inżynierskich.
Wyk. 5. Zastosowanie materiałów inżynierskich w budowie i eksploatacji maszyn, w budownictwie i
w mechatronice. Sprawdzian.
Razem liczba godzin wykładów
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Laboratorium:
Lab.1. Badanie właściwości mechanicznych
Lab. 2. Zgniot i rekrystalizacja.
Lab. 3. Wpływ obróbki cieplnej i plastycznej na zmianę struktury oraz właściwości materiałów
Lab. 4. Stale konstrukcyjne, obróbka cieplna stali konstrukcyjnych
Lab. 5. Stale narzędziowe, obróbka cieplna stali narzędziowych
Lab. 6. Badania makro- i mikroskopowe materiałów (kompozytów, polimerów itp )
Lab. 7. Ocena mikroskopowa typu i stopnia korozji
Lab. 8. Sprawdzian
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
4
4
4
4
4
4
4
2
30
NS
3
3
3
2
2
3
3
1
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykład z elementami prezentacji materiałów i ich właściwości, laboratorium – praktyczna weryfikacja różnych właściwości
materiałów.
G - Metody oceniania
F – formująca
F1 – aktywność,
F2 – sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności,
F3 – sprawdzian ustny,
P– podsumowująca
P1 – sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności,
P2 – sprawdzian ustny.
Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin z oceną
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
5. Dobrzański L. A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Wyd. PWN 2012.
6. Prowans S., Materiałoznawstwo, PWN, Warszawa 1988.
7. Przybyłowicz K., Metaloznawstwo, Wyd. AGH, Kraków 1982.
8. Rudnik T., Metaloznawstwo, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1998.
Literatura zalecana / fakultatywna:
4. LewandowskaM., Kurzydłowski K., Nanomateriały inżynierskie. Konstrukcyjne i funkcjonalne, Wyd. PWN, 2011.
5. Konopko K., Biomimetyczne metody wytwarzania materiałów, Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa 2013.
6. Wendorff Z., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1972.
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 25. 07. 2014 r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) boguslaw. [email protected]
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
3 Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
10
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Inżynieria materiałowa
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
4
Aktywność Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
Inne
………
EKW1 F1 F2 F3 P1 P2
EKW2 F1 F2 F3 P1 P2
EKW3 F1 F2 F3 P1 P2
EKU1 F1 F2 F3 P1 P2
EKU2 F1 F2 F3 P1 P2
EKU3 F1 F2 F3 P1 P2
EKK1 F1 F3 P2
EKK2 F1 F3 P2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 15 30
Przygotowanie do wykładów 10 10
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10 10
Przygotowanie do sprawdzianu pisemnego 10 10
Przygotowanie do sprawdzianu ustnego 10 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 100 godzin = 4punkty ECTS
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 25. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
4 Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
11
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Inżynieria materiałowa
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 25. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
wiedza wiedza
C_W1
CW1, CW2,CW3
wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02, K_W03
K_W06
K_W14
umiejętności umiejętności
CU _1 C_U1, C_U2, C_U3 wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne
EKU1
EKU2
EKU3
K_U01
K_U04
K_U10, K_U16
kompetencje społeczne
kompetencje społeczne
C_K1 C_K1, C_K2 wykłady: 1-10
ćwicz. Lab. 1-5
wykład, praca własna
z literaturą, dyskusja,
ćwiczenia
laboratoryjne,
konsultacje
wykłady,
ćwiczenia
laboratoryjne
EKK1
EKK2
K_K01
K_K04
12
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia – inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Mechanika techniczna
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (P)
S/ 15 NS/10
S/ 15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
dr hab. inż. Maciej Majewski, mgr inż. Konrad Stefanowicz, mgr inż.
Tomasz Klimaszewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz
bezpieczeństwa i ryzyka, kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i
standardów bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po zakończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej K_W06
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
13
E - Treści programowe 5 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady:
Wyk. 1. Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Redukcja i równowaga zbieżnych układów sił.
Wyk. 2. Redukcja i równowaga dowolnych układów sił. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownic.
Wyk. 3. Macierzowe metody wyznaczania sił w prętach kratownic.
Wyk. 4. Równowaga układów płaskich i przestrzennych – wyznaczanie wielkości podporowych.
Wyk. 5. Analiza statyczna belek, słupów, ram i kratownic.
Wyk. 6. Tarcie. Środek ciężkości. Równowaga sił z uwzględnieniem tarcia. Wyznaczanie środków ciężkości.
Wyk. 7. Kinematyka punktu. Kinematyka ciała sztywnego. Ruch postępowy. Ruch obrotowy. Ruch płaski.
Wyk. 8. Ruch złożony punktu. Ruch kulisty ciała sztywnego.
Razem liczba godzin wykładów
S
2
1
2
2
2
2
2
2
15
NS
1
1
2
1
1
1
1
2
10
Projekt:
Proj. 1. Wyznaczanie współczynników tarcia za pomocą równi pochyłej
Proj. 2. Wyznaczanie współczynników tarcia statycznego i kinetycznego
Proj. 3. Sprawność śruby
Proj. 4. Statyczna próba rozciągania metali
Proj. 5. Wyboczenie sprężyste prętów prostych
Razem liczba godzin projektu
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego, projekt - realizacja zadań z wykorzystaniem stanowisk badawczych
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F2: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady – zaliczenie pisemne, projekt - zaliczenie z oceną i punkty za projekt
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1.J . Misiak, Mechanika techniczna, Tom I i II, WNT, Warszawa 2003.
2. T. J. Hoffmann, Podstawy mechaniki technicznej, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000.
3. J. Misiak, Obliczenia konstrukcji prętowych, PWN, Warszawa 1993.
4. J. Misiak, Zadania z mechaniki ogólnej, Cz. I – III, WNT, Warszawa 1984.
5. R. Buczkowski, A. Banaszek, Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym, WNT, Warszawa 2006.
6. T. Kucharski, Drgania mechaniczne. Rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004.
7. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2002.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Klasztorny, T. Niezgoda, Mechanika ogólna. Podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2006.
2. Mechanika materiałów i konstrukcji, Cz. 1 -2, pod red. M. Bijak – Żochowskiego, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, W-a 2006.
3. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007.
4 .P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna. 123 praktyczne zadania, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 20.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 609 313 610
Podpis
5 Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
14
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Mechanika techniczna
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
6
Zaliczenie
pisemne Projekt
Prezentacja –
ćwiczenia
Obserwacja -
Laboratorium
Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
EKW1 F1 P1 EKW2 F1 P1 EKW3 F1 P1 EKU1 F1 P1 F2 EKU2 F1 P1 F2 EKU3 F1 P1 F2 EKU4 F1 P1 F2 EKK1 F1 P1 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 5 15
Przygotowanie projektu 20 20
Liczba punktów ECTS dla
przedmiotu
55 godzin = 3 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
6 Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
15
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Mechanika techniczna treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02
K_W06
K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U16
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt EKK1 K_K04
16
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia – inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Mechanika techniczna
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (P)
S/ 15 NS/10
S/ 15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
dr hab. inż. Maciej Majewski, mgr inż. Konrad Stefanowicz, mgr inż.
Tomasz Klimaszewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz
bezpieczeństwa i ryzyka, kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i
standardów bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po zakończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej K_W06
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
17
E - Treści programowe 7 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady:
Wyk. 1. Dynamika Newtona. Dynamika punktu materialnego. Podstawy dynamiki swobodnego punktu
materialnego.
Wyk. 2. Dynamika nieswobodnego punktu materialnego. Ogólne zasady dynamiki punktu materialnego.
Wyk. 3. Momenty bezwładności. Dynamika układów materialnych. Ogólne zasady dynamiki układów
materialnych.
Wyk. 4. Zastosowanie ogólnych zasad dynamiki.
Wyk. 5. Dynamika ruchu obrotowego. Dynamika ruchu płaskiego.
Wyk. 6. Podstawy teorii drgań układów mechanicznych.
Wyk. 7. Program komputerowy SimulationX w studiowaniu zagadnień technicznych.
Wyk. 8. Wspomaganie komputerowe w modelowaniu i analizie dynamiki układu mechanicznego
Razem liczba godzin wykładów
S
2
1
2
2
2
2
2
2
15
NS
2
1
2
1
1
1
1
1
10
Projekt:
Proj. 1. Badanie odkształceń i naprężeń w belce przy czystym zginaniu
Proj. 2. Analiza naprężeń i wyznaczanie G w rurze skręcanej
Proj. 3. Badanie drgań układu o jednym stopniu swobody
Proj. 4. Badanie udarności
Proj. 5. Badania ultradźwiękowe
Razem liczba godzin projektu
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego, projekt - realizacja zadań z wykorzystaniem stanowisk badawczych
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: egzamin ustny
P2: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady – egzamin, ustne odpowiedzi na stawiane problemy, projekt - zaliczenie z
oceną i punkty za projekt
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1.J . Misiak, Mechanika techniczna, Tom I i II, WNT, Warszawa 2003.
2. T. J. Hoffmann, Podstawy mechaniki technicznej, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000.
3. J. Misiak, Obliczenia konstrukcji prętowych, PWN, Warszawa 1993.
4. J. Misiak, Zadania z mechaniki ogólnej, Cz. I – III, WNT, Warszawa 1984.
5. R. Buczkowski, A. Banaszek, Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym, WNT, Warszawa 2006.
6. T. Kucharski, Drgania mechaniczne. Rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004.
7. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2002.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Klasztorny, T. Niezgoda, Mechanika ogólna. Podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2006.
2. Mechanika materiałów i konstrukcji, Cz. 1 -2, pod red. M. Bijak – Żochowskiego, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, W-a 2006.
3. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007.
4 .P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna. 123 praktyczne zadania, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 20.02.2012
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 609 313 610
7 Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
19
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Mechanika techniczna
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
8
Egzamin
ustny Projekt
Prezentacja –
ćwiczenia
Obserwacja -
Laboratorium
Sprawdzian
pisemny
Sprawdzian
ustny
EKW1 P1 P2 F1 EKW2 P1 P2 F1 EKW3 P1 P2 F1 EKU1 P1 P2 F3 F2 F1 EKU2 P1 P2 F3 F2 F1 EKU3 P1 P2 F3 F2 F1 EKU4 P1 P2 F3 EKK1 P1 P2 F3
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 5 10
Przygotowanie do zajęć 15 15
Przygotowanie projektu 15 20
Przygotowanie do egzaminu 15 15
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 80 godzin = 4 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
8 Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
20
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Mechanika techniczna treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02
K_W06
K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U16
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-16
Proj. 1-10
wykłady problemowe
rozwiązywanie zadań
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt EKK1 K_K04
21
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Wytrzymałość materiałów
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (Pr)
S/ 15 NS/10
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
dr hab. inż. Błażej Bałasz dr inż. Jan Siuta, mgr inż. Grzegorz
Włażewski
B - Wymagania wstępne Nauka o materiałach, mechanika techniczna.
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz bezpieczeństwa i ryzyka,
kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i standardów
bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko rozumianym
bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące racji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
22
E - Treści programowe 9 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady: Wyk. 1. Momenty bezwładności figur płaskich. Wyznaczanie momentów bezwładności figur płaskich oraz
brył przestrzennych.
Wyk. 2. Ścinanie i skręcanie. Analiza konstrukcji ścinanych. Obliczanie wytrzymałościowe elementów.
Wyk. 3. Zginanie. Moment gnący i siła tnąca w belkach prostych. Obliczanie belek na zginanie.
Wyk. 4. Wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie. Linia ugięcia. Strzałka ugięcia. Metody
energetyczne.
Wyk. 5. Hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.
Razem liczba godzin wykładów
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Projekt:
Proj. 1. Modelowanie wytrzymałości materiałów.
Proj. 2. Moment bezwładności i zboczenia przekroju pręta.
Proj. 3. Siły wewnętrzne i naprężenia w pręcie. Zginanie proste, równomierne belki.
Proj. 4. Metoda elementów skończonych (MES) dla pręta, pręta rozciąganego i skręcanego, pręta zginanego.
Proj. 5. Badania wytrzymałościowe tworzyw.
Proj. 6. Metoda energetyczna wyznaczania siły krytycznej dla wyboczenia sprężystego.
Proj. 7. Metoda elementów skończonych dla układów prętów.
Proj. 8. Podstawy liniowej teorii sprężystości.
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
2
2
2
2
2
2
2
1
15
NS
2
1
1
1
1
1
1
1
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu:
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykład – prezentacje, stosowane narzędzia w nauce wytrzymałości materiałów; projekt – modelowe i praktyczne badanie
materiałów ze względu na stosowane zewnętrzne obciążenia
G - Metody oceniania
F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
Forma zaliczenia przedmiotu: wykład – zaliczenie pisemne, projekt – zaliczenie z oceną wykonanych zadań projektowych
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. J. Zielnica, Wytrzymałość materiałów, wyd. II, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998.
2. Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, Tom I i II, WNT, Warszawa 2009.
3. E. M. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 2009.
4. G. Janik, Wytrzymałość materiałów. Konstrukcje budowlane, WSiP, Warszawa 2006.
5. J. Misiak, Mechanika techniczna. Tom 1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 2003.
6. E. Cegielski, Wytrzymałość materiałów. Teoria, przykłady, zadania, Politechnika Krakowska, Kraków 2002.
7. Własności i wytrzymałość materiałów. Laboratorium, red. K. Gołaś, Oficyna Wyd. P.Warszawskiej, Warszawa 2008
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa 2009.
2. S. Timoshenko, J. N. Goodier: Teoria sprężystości, Arkady, Warszawa 1962.
3. W. Nowacki, Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970.
4. S. Stanisławski, Podstawy teorii sprężystości, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1963.
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 23.07.2014r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114
Podpis
9 Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
23
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Wytrzymałość materiałów
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
10
Sprawdzian
ustny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Obserwacja
Ćwiczenia
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F1 F3 P1
EKW2 F1 F3 P1
EKW3 F1 F3 P1
EKU1 F2 F3 P1
EKU2 F2 F3 P1
EKU3 F2 F3 P1
EKU4 F2 F3 P1
EKK1 F1 F3 P1
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Wykonanie sprawozdań 10 20
Przygotowanie do zajęć 10 10
Przygotowanie do kolokwiów 10 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 60 godzin = 2 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
10
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
24
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Wytrzymałość materiałów
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W3 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02
K_W06
K_W14
umiejętności umiejętności
CU1 C_U1 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U16
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt EKK1 K_K04
25
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Wytrzymałość materiałów
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (Pr)
S/15 NS/10
S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
dr hab. inż. Błażej Bałasz, dr inż. Jan Siuta mgr inż. Grzegorz
Włażewski
B - Wymagania wstępne Nauka o materiałach, mechanika techniczna.
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz bezpieczeństwa i ryzyka,
kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i standardów
bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko rozumianym
bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące racji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
26
E - Treści programowe 11
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady: Wyk1. Zginanie ukośne. Zginanie ze skręcaniem. Zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem.
Wyk2. Wyboczenie sprężyste. Wyboczenie niesprężyste. Rozciąganie i ściskanie.
Wyk3. Analiza konstrukcji ściskanych i rozciąganych statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych.
Wyk4. Obliczanie elementów narażonych na rozciąganie i ściskanie. Momenty bezwładności figur płaskich.
Wyk5. Ścinanie i skręcanie. Zastosowanie metod energetycznych. Wytrzymałość złożona.
Wyk6. Komputerowe metody badania wytrzymałości materiałów (metoda elementów skończonych).
Razem liczba godzin wykładów
S
2
2
2
4
2
3
15
NS
2
1
1
3
1
2
10
Projekt:
Proj1. Modelowanie wytrzymałości materiałów.
Proj2. Moment bezwładności i zboczenia przekroju pręta.
Proj3. Siły wewnętrzne i naprężenia w pręcie. Zginanie proste, równomierne belki.
Proj4. Metoda elementów skończonych (MES) dla pręta, pręta rozciąganego i skręcanego, pręta zginanego.
Proj5. Badania wytrzymałościowe tworzyw.
Proj6. Metoda energetyczna wyznaczania siły krytycznej dla wyboczenia sprężystego.
Proj7. Metoda elementów skończonych dla układów prętów.
Proj8. Podstawy liniowej teorii sprężystości.
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
4
4
4
3
4
3
4
4
30
NS
3
3
3
2
3
2
2
2
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykład – prezentacje, stosowane narzędzia w nauce wytrzymałości materiałów; projekt – modelowe i praktyczne badanie
materiałów ze względu na stosowane zewnętrzne obciążenia
G - Metody oceniania
F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
Forma zaliczenia przedmiotu: Wykład – egzamin pisemny, projekt – zaliczenie z oceny wykonanych zadań projektowych
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. J. Zielnica, Wytrzymałość materiałów, wyd. II, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998.
2. Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, Tom I i II, WNT, Warszawa 2009.
3. E. M. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 2009.
4. G. Janik, Wytrzymałość materiałów. Konstrukcje budowlane, WSiP, Warszawa 2006.
5. J. Misiak, Mechanika techniczna. Tom 1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 2003.
6. E. Cegielski, Wytrzymałość materiałów. Teoria, przykłady, zadania, Politechnika Krakowska, Kraków 2002.
7. Własności i wytrzymałość materiałów. Laboratorium, red. K. Gołaś, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2008
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa 2009.
2. S. Timoshenko, J. N. Goodier: Teoria sprężystości, Arkady, Warszawa 1962.
3. W. Nowacki, Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970.
4. S. Stanisławski, Podstawy teorii sprężystości, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1963.
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 23.07.2014r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114
Podpis
11
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
27
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Wytrzymałość materiałów
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
12
Sprawdzian
ustny
Sprawdzian
pisemny Projekt
Obserwacja
Ćwiczenia
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F1 F3 P1
EKW2 F1 F3 P1
EKW3 F1 F3 P1
EKU1 F2 F3 P1
EKU2 F2 F3 P1
EKU3 F2 F3 P1
EKU4 F2 F3 P1
EKK1 F1 F3 P1
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Wykonanie sprawozdań 10 20
Przygotowanie do zajęć 15 10
Przygotowanie do egzaminów 10 20
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 80 godzin = 3 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
12
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
28
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Wytrzymałość materiałów
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W3 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W02
K_W06
K_W14
umiejętności umiejętności
CU1 C_U1 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U16
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wykłady 1-11
Proj. 1-8
Wykłady problemowe
Projekt
Wykłady
Projekt EKK1 K_K04
29
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Grafika inżynierska i CAD
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: I 7. Semestr: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/ 45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
projekt (P)
S/ 15 NS/10
S/ 30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz , mgr inż. Konrad Stefanowicz
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz bezpieczeństwa i ryzyka,
kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i standardów
bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn K_W05
EKW2: zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania urządzeń K_W08
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
E - Treści programowe 13
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
13
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
30
Wykłady:
Wyk. 1-5 Przekroje wielościanów i brył obrotowych płaszczyzną. Punkty przebicia wielościanów i brył
obrotowych prostą. Rozwinięcia wielościanów i brył obrotowych. Przenikanie wielościanów i brył
obrotowych. Odwzorowanie aksonometryczne.
Wyk. 6-9 Normalizacja w rysunku technicznym. Forma graficzna arkusza rysunkowego. Linie rysunkowe i
ich zastosowanie. Podziałki rysunkowe. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania.
Wyk. 10-13. Tolerancje wymiarów oraz tolerowanie kształtu i położenia. Oznaczanie chropowatości
powierzchni, obróbki cieplnej, powłok ochronnych.
Wyk. 14-15. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych i nierozłącznych. Rysunki wykonawcze i
złożeniowe. Gospodarka rysunkowa
Razem liczba godzin wykładów
S
4
4
4
3
15
NS
3
3
2
2
10
Projekt:
Proj. 1.Tolerancje wymiarów oraz tolerowanie kształtu i położenia – projektowanie w CAD.
Proj. 2. Oznaczanie chropowatości powierzchni, obróbki cieplnej, powłok ochronnych.
Proj. 3. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych i nierozłącznych – projektowanie w CAD.
Proj. 4. Rysunki wykonawcze i złożeniowe. – projektowanie w CAD i analiza MES
Razem liczba godzin laboratorium
S
7
7
8
8
30
NS
5
5
5
5
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego oraz zakupionych przez PWSZ pomocy dydaktycznych, projekt
realizacja samodzielnych zadań na komputerach w programie Inventor oraz przy tablicy przy pomocy prowadzącego
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F2: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: egzamin ustny
P2: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady egzamin – ustne odpowiedzi na stawiane problemy ; projekt – zaliczenie z
oceną i punkty za pracę projektową
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. T. Dobrzański, Rysunek techniczny maszynowy, WNT Warszawa, wydanie aktualne.
2. Polskie Normy.
3. Z. Lewandowski, Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1979.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. F. E. Otto, Podręcznik do geometrii wykreślnej, PWN Warszawa 1998.
2. P. Gruszka P, Geometria wykreślna, Wyd. PRad., Radom 2007.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 18.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 601 95 90 23
Podpis
31
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Grafika inżynierska i CAD
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
14
Egzamin
ustny Projekt
Sprawdzian
pisemny
Obserwacja
laboratorium
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 P1 F21 EKW2 P1 F1 EKW3 P1 F1 EKU1 P1 P2 F1 F2 EKU2 P1 P2 F1 EKU3 P1 P2 F1 EKU4 P1 P2 F1 EKK1 P1 P2 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 10 10
Przygotowanie do zajęć 15 20
Przygotowanie do egzaminu 20 25
Przygotowanie projektu 20 25
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 110 godzin = 4 punkty ECTS
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
14
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
32
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Grafika inżynierska i CAD treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-15
Proj. 1- 4
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W05
K_W08
K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-15
Proj. 1-4
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U016
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-15
Proj. 1-4
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt EKK1 K_K04
33
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Grafika inżynierska i CAD
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
projekt (P)
S/ 15 NS/10
S/ 15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz , mgr inż. Konrad Stefanowicz
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz bezpieczeństwa i ryzyka,
kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i standardów
bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po zakończeniu programu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn K_W05
EKW2: zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania urządzeń K_W08
EKW3: zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
E - Treści programowe 15
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
15
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
34
Wykłady:
Wyk. 1-2. Geometryczne kształtowanie form technicznych z wykorzystaniem wielościanów, brył i
powierzchni. Normalizacja w zapisie konstrukcji.
Wyk. 3. Graficzne przedstawianie połączeń elementów maszyn. Podstawowe elementy przestrzeni. Metody
geometrii wykreślnej.
Wyk. 4-5. Rzut równoległy i jego własności. Rzuty Monge’a na dwie rzutnie. Odwzorowanie punktu, prostej
i płaszczyzny.
Wyk. 6-7Elementy przynależne. Elementy wspólne. Elementy równoległe i prostopadłe.
Zagadnienia miarowe. Obrót i kład. Transformacja układu odniesienia. Odwzorowanie figur przestrzennych.
Razem liczba godzin wykładów
S
3
4
4
4
15
NS
2
2
3
3
10
Projekt:
Proj. 1-6. Zadania konstrukcyjne w oprogramowaniu CAD ilustrujące problematykę przedstawioną na
wykładzie.
Proj. 7-8. Rzutowanie prostokątne. Rzutowanie aksonometryczne.
Proj. 9-12. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania - implementacja w systemach CAD.
Razem liczba godzin laboratorium
S
5
5
5
15
NS
4
3
3
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego oraz zakupionych przez PWSZ pomocy dydaktycznych, projekt
realizacja samodzielnych zadań na komputerach w programie Inventor oraz przy tablicy przy pomocy prowadzącego
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F2: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady – ustne odpowiedzi na stawiane problemy ; projekt – zaliczenie z oceną i
punkty za pracę projektową
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. T. Dobrzański, Rysunek techniczny maszynowy, WNT Warszawa, wydanie aktualne.
2. Polskie Normy.
3. Z. Lewandowski, Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1979.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. F. E. Otto, Podręcznik do geometrii wykreślnej, PWN Warszawa 1998.
2. P. Gruszka P, Geometria wykreślna, Wyd. PRad., Radom 2007.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 18.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
35
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Grafika inżynierska i CAD
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
16
Egzamin
ustny Projekt
Sprawdzian
pisemny
Obserwacja
laboratorium
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F1 EKW2 F1 EKW3 F1 EKU1 P1 F1 F2 EKU2 P1 F1 F2 EKU3 P1 F1 F2 EKU4 P1 F1 F2 EKK1 P1 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 10 10
Przygotowanie do zajęć 15 20
Przygotowanie do sprawdzianu 15 20
Przygotowanie projektu 20 20
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 90 godzin = 4 punkty ECTS
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
16
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
36
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Grafika inżynierska i CAD treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-7
Proj. 1-12
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W05
K_W08
K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-7
Proj. 1-12
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U04
K_U10
K_U16
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-7
Proj. 1-12
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt EKK1 K_K04
37
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (P)
S/15 NS/10
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz, dr hab. inż. Maciej Majewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz
bezpieczeństwa i ryzyka, kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i
standardów bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma wiedze ogólną obejmującą zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn K_W05
EKW3: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW4: zna podstawowe techniki i narzędzia wykorzystywane do projektowania urządzeń zna podstawowe techniki i
narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W08, K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą wykonanego zadania i przedstawić krótką prezentację
poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U03, K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
38
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacj określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
E - Treści programowe 17
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady:
Wyk. 1. Zasady konstruowania
Wyk. 2. Technologiczność konstrukcji
Wyk. 3. Połączenia nierozłączne
Wyk. 4. Połączenia rozłączne
Wyk. 5. Łożyskowanie
Wyk. 6. Tolerancje i pasowania
Wyk. 7. Elementy podatne w konstrukcjach
Wyk. 8. Połączenia gwintowe
Wyk. 9. Napędy cierne, cięgnowe i zębate
Wyk. 10. Podstawy obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i konstrukcji
Razem liczba godzin wykładów
S
1
1
1
1
2
2
2
1
2
2
15
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
10
Projekt:
Proj. 1. Stosowanie zasad konstruowania na wybranych przykładach
Proj. 2. Technologiczność konstrukcji
Proj. 3. Połączenia nierozłączne
Proj. 4. Połączenia rozłączne
Proj. 5. Łożyskowanie
Razem liczba godzin projektu
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykłady: Teoria z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego; projekt: Opracowanie indywidualnych projektów związanych
z projektowaniem części maszyn i konstrukcji
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: pisemne rozwiązywanie zadań
P2: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady – ustne odpowiedzi na stawiane problemy; projekt – zaliczenie z oceną i
punkty za pracę projektową
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999.
2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968.
3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976.
4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996.
5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH,
Kraków, 1992.
6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999.
7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
Literatura zalecana / fakultatywna: I. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst.,
Częstochowa, 1996.
2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.
3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
4. A.Rutkowski, Z. Orlik, Części maszyn cz. 1 i 2, Wyd.Szk.Ped., Warszawa 1980.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Maciej Majewski
Data sporządzenia / aktualizacji 18.09.2014
17
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
40
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
18
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawdzian
ustny
Obserwacja
projekt
Sprawdzian
pisemny
Inne
………
EKW1 P1 F1 F2 EKW2 P1 F1 F2 EKW3 P1 F1 F2 EKW4 P1 F1 F2 EKU1 P1 P2 F3 F2 EKU2 P1 P2 F3 F2 EKU3 P1 P2 F3 F2 EKU4 P1 P2 F3 F2 EKK1 P1 P2 F3 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 15 15
Przygotowanie do zajęć 5 5
Przygotowanie do sprawdzianu 1 5 10
Przygotowanie do sprawdzianu 2 5 10
Konsultacje z nauczycielem/ami 10 10
Liczba punktów ECTS dla
przedmiotu
70 godzin = 2 punkty ECTS
Sporządził: dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
18
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
41
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-10
Proj. 1- 5
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
EKW4
K_W02
K_W05
K_W06
K_W08, K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-10
Proj. 1- 5
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4,
K_U01
K_U03, K_U04
K_U10
K_U16
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-10
Proj. 1- 5
wykłady problemowe
zajęcia praktyczne
wykłady
projekt EKK1 K_K04
42
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Projekt (P) S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz, dr hab. inż. Maciej Majewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z szeroko pojętym
bezpieczeństwem i rozpoznawaniem zagrożeń, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania i monitorowania stanu i warunków bezpieczeństwa: wykonywania analiz
bezpieczeństwa i ryzyka, kontrolowania przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa, kontrolowania warunków pracy i
standardów bezpieczeństwa, prowadzenia badań okoliczności awarii i wypadków, prowadzenia szkoleń, pełnienia funkcji
organizatorskich w zakresie zarządzania bezpieczeństwem oraz prowadzenia dokumentacji związanej z szeroko
rozumianym bezpieczeństwem
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów K_W02
EKW2: ma wiedze ogólną obejmującą zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn K_W05
EKW3: ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki
technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W06
EKW4: zna podstawowe techniki i narzędzia wykorzystywane do projektowania urządzeń , zna podstawowe techniki i
narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich K_W08 K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą wykonanego zadania potrafi przygotować i przedstawić
krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U03, K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
43
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacj określonego przez siebie lub innych zadania K_K04
E - Treści programowe 19
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Projekt:
Proj. 1. Tolerancje i pasowania
Proj. 2. Elementy podatne w konstrukcjach
Proj. 3. Połączenia gwintowe
Proj. 4. Napędy cierne, cięgnowe i zębate
Proj. 5. Podstawy obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i konstrukcji
Razem liczba godzin projektu
S
6
6
6
6
6
30
NS
4
4
4
4
4
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykłady: Teoria z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego; projekt: Opracowanie indywidualnych projektów związanych
z projektowaniem części maszyn i konstrukcji
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: pisemne rozwiązywanie zadań
P2: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: wykłady – ustne odpowiedzi na stawiane problemy; projekt – zaliczenie z oceną i
punkty za pracę projektową
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999.
2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968.
3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976.
4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996.
5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH,
Kraków, 1992.
6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999.
7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
Literatura zalecana / fakultatywna: I. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst.,
Częstochowa, 1996.
2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.
3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
4. A.Rutkowski, Z. Orlik, Części maszyn cz. 1 i 2, Wyd.Szk.Ped., Warszawa 1980.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Maciej Majewski
Data sporządzenia / aktualizacji 18.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 602 693 540
Podpis
19
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
44
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
20
Sprawdzian
pisemny Projekt
Sprawdzian
ustny
Obserwacja
projekt
Sprawdzian
pisemny
Inne
………
EKW1 P1 F1 F2 EKW2 P1 F1 F2 EKW3 P1 F1 F2 EKW4 P1 F1 F2 EKU1 P1 P2 F3 F2 EKU2 P1 P2 F3 F2 EKU3 P1 P2 F3 F2 EKU4 P1 P2 F3 F2 EKK1 P1 P2 F3 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 15 10
Przygotowanie do zajęć 5 10
Przygotowanie do sprawdzianu 1 5 10
Przygotowanie do sprawdzianu 2 5 10
Konsultacje z nauczycielem/ami 10 10
Liczba punktów ECTS dla
przedmiotu
70 godzin = 2 punkty ECTS
Sporządził: dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
20
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
45
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Proj. 1- 5
zajęcia praktyczne projekt EKW1
EKW2
EKW3
EKW4
K_W02
K_W05
K_W06
K_W08, K_W14
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Proj. 1- 5
zajęcia praktyczne projekt EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U01
K_U03, K_U04
K_U10
K_U16
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Proj. 1- 5 zajęcia praktyczne projekt EKK1 K_K04
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Podstawy automatyki i robotyki
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (Pr)
S/15 NS/10
S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. Grzegorz Andrzejewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki
i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich dotyczących podstaw automatyki i robotyki
CW2: przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do
podstaw automatyki i robotyki
Umiejętności (CU): CU1: wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz
danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych
CU2: wyrobienie umiejętności projektowania wybranych aspektów dotyczących cyfrowej części sterującej maszyn
Kompetencje społeczne (CK): CK1: przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości
CK2: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej oraz potrzebę przekazywania
informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia
Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń K_W02
EKW2: zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn K_W14
Umiejętności EKU1: potrafi pozyskiwać informacje z baz danych, wyciągać wnioski K_U01
EKU2: potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający
omówienie wyników realizacji tego zadania K_U03
EKU3: potrafi przygotować i przedstawić, krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U04
EKU4: potrafi posługiwać się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi K_U10
EKU5: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu i konstruowaniu maszyn K_U16
Kompetencje społeczne EKK1: potrafi określić priorytety służące realizacji określonego zadania inżynierskiego K_K04
E - Treści programowe 21
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykład:
Wyk1. Pojęcia podstawowe: obiekty, sygnały, elementy wykonawcze, regulatory
Wyk2. Elementy liniowe: bezinercyjne, inercyjne, całkujące, różniczkujące
Wyk3. Schematy blokowe, transmitancja i charakterystyki elementów automatyki
Wyk4. Regulatory przemysłowe: rodzaje, wymagania, nastawy
Wyk5. Systemy PLC w automatyce przemysłowej
Wyk6. Roboty i manipulatory: budowa, opis, kinematyka, charakterystyka napędów
Razem liczba godzin wykładów
S
2
2
2
3
3
3
15
NS
1
2
1
2
2
2
10 Projekt: Na ćwiczeniach projektowych wykonywane są zadania związane z analizą działania wybranych elementów i
układów automatyki. Poniżej podano przykładowe tematy zadań projektowych
Ćw1. Projekt wybranego układu regulacji dwupołożeniowej
Ćw2. Konstrukcja regulatora mikroprocesorowego
Ćw3. Badanie pneumatycznych elementów i układów sterowania
Ćw4. Analiza działania i badanie logicznych układów sterowania
Ćw5. Sterowanie z wykorzystaniem sterowników PLC
Razem liczba godzin ćwiczeń projektowych
S
6
6
6
6
6
30
NS
4
4
4
4
4
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne
wykłady tradycyjne z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego; projekt realizacja zadania projektowego na zadany temat,
wyniki przedłożone w dokumentacji projektu
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: prezentacja projektu
F2: obserwacja podczas zajęć / aktywność/ sprawdzian praktyczny
P– podsumowująca
P1: egzamin ustny lub pisemny z treści wykładu
P2: ocena dokumentacji zadania projektowego Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin (wykład: P1, projekt: F1, F2, P2)
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Klimasara W.J., Piłat Z., Podstawy automatyki i robotyki, WSiP, Warszawa 2006 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, PWN, Warszawa 1999
2. M. Żelazny, Podstawy automatyki, PWN, Warszawa 1976
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Grzegorz Andrzejewski2014-07-15
Data sporządzenia / aktualizacji 2014-07-15
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 68 32822599
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
21
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Podstawy automatyki i robotyki
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
22
Projekt Obserwacja
zajęć
Sprawdzian
ustny
Egzamin
ustny
Ocena
dokumentacji
Inne
………
EKW1 P1
EKW2 P1
EKU1 F1
EKU2 P2
EKU3 F1
EKU4 F1 P1 P2
EKU5 F1 P1 P2
EKK1 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30 Czytanie literatury 10 15 Przygotowanie do laboratorium 10 10 Przygotowanie sprawozdania z laboratorium 15 15 Przygotowanie do egzaminu 10 20 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 90 godzin = 3 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Grzegorz Andrzejewski
Data: 2014-07-15
Podpis……………………….
22
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Podstawy automatyki i robotyki
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1, CW2 C_W1, C_W2 Wyk1 – 6
Ćw. projektowe
wykłady problemowe
wykonanie ćwiczeń
proj.
wykłady
projekt
EKW1
EKW2
K_W02
K_W14
umiejętności umiejętności
CU1, CU2 C_U1, C_U2 Wyk1 – 6
Ćw. projektowe
wykłady problemowe
wykonanie ćwiczeń
proj.
wykłady
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
EKU5
K_U01
K_U03
K_U04
K_U10
K_U16 kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1, CK2 C_K1, C_K2 Wyk1 – 6
Ćw. projektowe
wykłady problemowe
wykonanie ćwiczeń
proj.
wykłady
projekt EKK1 K_K04
Sporządził: dr inż. Grzegorz Andrzejewski
Data: 2014-07-15
Podpis……………………….
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Projekt konstrukcyjny
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 1 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: III 7. Semestr: 5 8. Liczba godzin ogółem: S/15 NS/10
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Projekt (P) S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz, dr hab. inż. Maciej Majewski
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich; przekazanie wiedzy o podstawowych
materiałach konstrukcyjnych; przekazanie wiedzy o rodzajach obróbki materiałów, zależności ich właściwości od rodzaju
obróbki; przekazanie wiedzy o zastosowaniu i doborze poszczególnych materiałów przy projektowaniu maszyn i urządzeń.
Umiejętności (CU):
CU1:wyrobienie umiejętności doboru materiałów, z uwzględnieniem rodzaju obróbki, w procesie projektowania maszyn i
urządzeń.
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę
płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów. K_W02
EKW2: zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń K_W08
EKW3: zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn. K_W14
Umiejętności
EKU1: potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje,
dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. K_U01
EKU2: potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą wykonanego zadania potrafi przygotować i przedstawić
krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego K_U03, K_U04
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi, symulatorami oraz narzędziami
komputerowo wspomaganego projektowania do symulacji, projektowania i weryfikacji procesów, urządzeń,
systemów lub sieci komputerowych. K_U10
EKU4: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i
urządzeń K_U16
Kompetencje społeczne
EKK1: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. K_K04
E - Treści programowe 23
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Projekt:
Proj. 1. Stosowanie zasad konstruowania na wybranych przykładach
Proj. 2. Technologiczność konstrukcji
Proj. 3. Połączenia nierozłączne
Proj. 4. Połączenia rozłączne
Proj. 5. Łożyskowanie
Proj. 6. Tolerancje i pasowania
Proj. 7. Elementy podatne w konstrukcjach
Proj. 8. Połączenia gwintowe
Proj. 9. Napędy cierne, cięgnowe i zębate
Proj. 10. Podstawy obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i konstrukcji
S
1
2
1
2
1
1
2
1
2
2
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 10
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Projekt: Opracowanie indywidualnych projektów związanych z projektowaniem części maszyn i konstrukcji
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: praca projektowa
Forma zaliczenia przedmiotu: Projekt – zaliczenie z oceną i punkty za pracę projektową
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999.
2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968.
3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976.
4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996.
5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH,
Kraków, 1992.
6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999.
7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
Literatura zalecana / fakultatywna: I. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst.,
Częstochowa, 1996.
2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.
3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
4. A.Rutkowski, Z. Orlik, Części maszyn cz. 1 i 2, Wyd.Szk.Ped., Warszawa 1980.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Maciej Majewski
Data sporządzenia / aktualizacji 18.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 602 693 540
Podpis
23
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
52
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Projekt konstrukcyjny
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
24
Projekt
Egzamin
pisemny
Sprawdzian
ustny
Obserwacja
Sprawdzian
pisemny
Inne
EKW1 P1 EKW2 P1 EKW3 P1 EKU1 P1 F1 EKU2 P1 F1 EKU3 P1 F1 EKU4 P1 F1 EKU5 P1 F1 EKU6 P1 F1 EKK1 P1 F1 EKK2 P1
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15 10
Przygotowanie do zajęć 10 15
Konsultacje z nauczycielem/ami 10 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 35 godzin = 1 punkt ECTS
Sporządził: Dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
24
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
53
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Projekt konstrukcyjny treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
S/NS
Sporządził: Dr hab. inż. Maciej Majewski
Data: 18.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie
danego celu do
celów
zdefiniowanych
dla całego
programu
Treści
programowe (E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla całego
programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W1 Proj. 1- 10
zajęcia praktyczne projekt EKW1
EKW2
EKW3
K_W02
K_W08
K_W014
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Proj. 1- 10
zajęcia praktyczne projekt EKU1
EKU2
EKU3
EKU4,
K_U01
K_U03, K_U04
K_U10
K_U016
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Proj. 1- 10 zajęcia praktyczne projekt EKK1 K_K04
54
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A M O D U Ł U *
A - Informacje ogólne
1. Nazwa modułu: Inżynieria wytwarzania
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 17
1. Metrologia 4
2. Inżynieria wytwarzania 4
3. Obrabiarki numeryczne CNC 3
4. Technologie łączenia metali 3
5. Inżynieria jakości 2
6. Projekt procesu technologicznego 1
4. Rodzaj modułu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II, III 7. Semestry: 3,4,5 8. Liczba godzin ogółem: S / 240 NS / 170
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykłady (Wyk)
Laboratorium (Lab)
Wykłady (Wyk)
Laboratorium (Lab)
Projekt (Proj)
Projekt (Proj)
3 semestr S / 60 NS / 40
3 semestr S / 75 NS / 50
4 semestr S / 30 NS / 20
4 semestr S / 30 NS / 20
4 semestr S / 30 NS / 20
5 semestr S / 15 NS / 10
10. Imię i nazwisko koordynatora modułu oraz
prowadzących zajęcia Dr hab. inż. Błażej Bałasz
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji
komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz
danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: wdrożenie do permanentnego uczenia się przez całe życie i stałego podnoszenia swoich kompetencji na płaszczyźnie
zawodowej, osobistej
CK2: wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu programu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
K_W05
EKW2: ma wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW3: ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W13
EKW4: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową i eksploatacją
maszyn, urządzeń i procesów K_W15
55
Umiejętności
EKU1: potrafi pracować indywidualnie i w zespole, potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania
inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników K_U02, K_U03
EKU2: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne K _U09
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu procesów i urządzeń K _U11
EKU4: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu i urządzenia K_U13
EKU5: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich
K_U23
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01
EKK2: ma świadomość społecznej roli absolwenta kierunku nauk technicznych K_K07
E - Zdefiniowane warunki realizacji modułu Efekty kształcenia oraz treści programowe, formy zajęć oraz narzędzia dydaktyczne, oceniania i obciążenie pracy
studenta, założone dla realizacji efektów kształcenia dla danego modułu, zostały zaprezentowane szczegółowo w
sylabusach przedmiotów: - Metrologia – 3 semestr
Inżynieria wytwarzania – 3 i 4 semestr
Obrabiarki numeryczne CNC – 3 semestr
Technologie łączenia metali - 3 i 4 semestr
Inżynieria jakości - 4 semestr
Projekt procesu technologicznego - 5 semestr
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 15.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
56
Tabela sprawdzająca
moduł: Inżynieria wytwarzania
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Odniesienie założonych efektów kształcenia modułu do efektów
zdefiniowanych dla całego programu i celów modułu
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 15.09.2014
Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu do efektów
zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Cele modułu
EKW1
EKW2
EKW3
EKW4
K_W05
K_W09
K_W13
K_W15
CW1
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
EKU5
K_U02, K_U03
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
CU1
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
CK1
CK2
57
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Metrologia
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/45 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratorium (Lab)
S/15 NS/10
S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. Jan Siuta, mgr inż. Konrad Stefanowicz, mgr inż. Tomasz
Włażewski
B - Wymagania wstępne Metody ilościowe i jakościowe oceny ryzyka.
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do
mechaniki i budowy maszyn
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn.
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW2: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności
EKU1: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU2: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i
procesów K_U11
EKU3: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz — w przypadku wykrycia
błędów — przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski K_U13
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę
formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii
dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje
i opinie w sposób powszechnie zrozumiały K_K07
58
E - Treści programowe 25
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady: Wyk. 1. Współczesne tendencje w pomiarach wielkości geometrycznych.
Wyk. 2. Rola systemów pomiarowych we współczesnej technice.
Wyk. 3. Pojęcia podstawowe i definicje. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja systemów pomiarowych.
Ogólna charakterystyka systemów pomiarowych przeznaczonych do pomiarów wielkości
geometrycznych.
Wyk. 4. Sygnały pomiarowe analogowe i cyfrowe. Przetwarzanie sygnałów w systemach pomiarowych.
Wyk. 5. Wybrane elementy systemów pomiarowych przeznaczonych do pomiaru wielkości
geometrycznych. Przetworniki wielkości geometrycznych na sygnał elektryczny. Charakterystyki
statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych i pozostałych elementów toru pomiarowego.
Przetwarzanie i rejestracja sygnałów analogowych i cyfrowych.
Wyk. 6. Analiza błędów statycznych i dynamicznych.
Wyk. 7. Elementy optyczno-elektroniczne wykorzystywane w systemach do pomiaru wielkości
geometrycznych. Systemy pomiaru wielkości geometrycznych metodami interferencyjnymi.
Wyk. 8. Systemy do pomiaru wielkości geometrycznych. Współrzędnościowa technika pomiarowa.
Wyk. 9. Maszyny, roboty i centra pomiarowe. Systemy do pomiaru odchyłek kształtu i położenia.
Wyk. 10. Algorytmy wyznaczania elementów odniesienia przy pomiarach odchyłek kształtu i położenia.
Wyk. 11. Systemy do pomiaru nierówności powierzchni. Profilometry stykowe.
Wyk. 12. Przetwarzanie sygnału pomiarowego w profilometrach stykowych. Metody filtracji profilu
powierzchni. Pomiary nierówności powierzchni za pomocą optyczno-elektronicznych systemów
kontrolno-pomiarowych. Mikroskopia tunelowa i mikroskopia sił atomowych. Podstawy przetwarzania
obrazów mikroskopowych. Filtracja przestrzenna i częstotliwościowa obrazów. Analiza intensywności
obrazu.
Wyk. 13. Systemy pomiarowe wykorzystujące sieci komputerowe. Interfejs w systemie pomiarowym.
Wyk. 14. Przyrządy pomiarowe wirtualne. Idea wirtualnych przyrządów pomiarowych. Budowa i
programowanie przyrządów wirtualnych.
Wyk. 15. Systemy LabVIEW, LabWindows, HP VEE.
Razem liczba godzin wykładów
S
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
15
NS
0,5
0,5
0,5
1
0,5
1
1
1
1
0,5
0,5
0,5
0,5
0,5
0,5
10
Laboratorium:
Lab. 1. Pomiary przy pomocy wzorców. Uniwersalne przyrządy pomiarowe.
Lab. 2. Mikroskop warsztatowy.
Lab. 3. Pomiar: kąta, łuków kołowych i krzywek, odchyłek położenia i kształtu.
Lab. 4. Procesy pomiaru powierzchni – pomiaru zadanej powierzchni po obróbce.
Lab. 5. Pomiary chropowatości powierzchni różnych elementów maszyn, przed eksploatacją i oraz po
cyklu życia maszyny.
Lab. 6. Pomiar gwintów, wymiarów wewnętrznych i zewnętrznych.
Lab. 7. Pomiar kół zębatych.
Lab. 8. Współrzędnościowa maszyna pomiarowa.
Lab. 9. Automatyzacja procesów pomiarowych.
Lab. 10. Opracowanie wyników pomiarów, analiza błędów.
Razem liczba godzin laboratoriów i projektów
S
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
30
NS
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykłady oraz na projektach realizacja wybranych indywidualnych i grupowych
projektów z zakresu projektowania cykli eksploatacji układów technicznych i prognozowania ich stanu..
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności
F4: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: sprawdzian pisemny, egzamin
Forma zaliczenia przedmiotu: Przedmiot kończy się egzaminem. Zaliczenie projektów na podstawie oceny
zrealizowanych zadań projektowych.
H - Literatura przedmiotu
25
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
59
Literatura obowiązkowa:
1. Z. Humienny i inni, Specyfikacje geometrii wyrobów, WNT, Warszawa 2004.
2. Cz. J. Jermak, Sensory i przetworniki pomiarowe. Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych, Preskrypt,
Poznań 2005.
3. S. Adamczyk, Pomiary geometryczne. Zarys kształtu, falistość i chropowatość, WNT, Warszawa 2008.
4. S. Tumański , Technika pomiarowa, WNT, Warszawa 2007.
5. W. Winnicki, Organizacja komputerowych systemów pomiarowych, OWPW, Warszawa 1997
6. W. Jakubiec, J. Malinowski, Metrologia wielkości geometrycznych, WNT, Warszawa 2004.
7. A. Meller, P. Grudowski, Laboratorium metrologii warsztatowej i inżynierii jakości, Podręcznik dla studentów,
Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006, http://www.wbss.pg.gda.pl
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. S. Adamczyk, W. Makiełta, Metrologia w budowie maszyn, WNT, Warszawa 2004.
2. P. H. Sydenham, Podręcznik metrologii, WKiŁ, Warszawa 1988.
3. B. Szumilewicz i inni, Pomiary elektroniczne w technice, WNT, Warszawa 1982.
4. A. Tomaszewski, Podstawy nowoczesnej metrologii, WNT, Warszawa 1978.
5. R. Hagel, J. Zakrzewski, Miernictwo dynamiczne, WNT, Warszawa 1984.
6. B. Nowicki, Struktura geometryczna. Chropowatość i falistość powierzchni, WNT, Warszawa 1991.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 28.06.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605 100 114
Podpis
60
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Metrologia
na kierunku: Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
26
Zaliczenie/e
gzamin Laboratorium
Sprawdzian
pisemny/ustny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 P1 F1 EKW2 P1 F1 EKU1 P4 F1, F2 F4 EKU2 P4 F1, F2 F4 EKU3 P4 F1, F2 F4 EKK1 F4 EKK2 F4
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 20 30
Przygotowanie do kolokwiów 20 20
Przygotowanie do zaliczenia 20 25
Liczba punktów ECTS dla
przedmiotu
105 godzin = 4 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 28.06.2014
Podpis……………………….
26
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
61
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Metrologia treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 28.06.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
Wiedza Wiedza
CW1 C_W2 Wyk. 1-15
Lab. 1-10
Wykłady
Laboratorium
Wykłady
Laboratorium
EKW1
EKW2
K_W09
K_W15
Umiejętności Umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-15
Lab. 1-10
Wykłady
Laboratorium
Wykłady
Laboratorium
EKU1
EKU2
EKU3
K_U09
K_U11
K_U13
Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne
CK1 C_K1 Wyk. 1-15
Lab. 1-10
Wykłady
Laboratorium
Wykłady
Laboratorium
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
62
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Inżynieria wytwarzania
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 1
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/ 15 NS/10
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk) S/ 15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz
prowadzących zajęcia
prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
B - Wymagania wstępne Wiedza z grafiki inżynierskiej i z fizyki obejmującej: mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę płynów itp.
C - Cele kształcenia
Wiedza (CW):
CW1: przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych z zakresu zagadnień odnoszących się do
mechaniki i budowy maszyn.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru
materiałów inżynierskich stosowanych na elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn.
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń. K_W05
EKW2: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW3: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją
maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności
EKU1: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria użytkowe
i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU2: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu urządzeń i procesów K_U11
EKU3: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia K_U13
EKU4: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia. K_U23
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. K_K01
EKK2: ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_K07
63
E - Treści programowe 27
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady:
Wyk. 1. Podział i określenie obróbki ubytkowej. Czynniki wejściowe i wyjściowe obróbki skrawaniem.
Wiadomości o oddzielaniu materiału. Siły i moc skrawania. Ciepło skrawania. Zużycie i trwałość ostrza.
Płyny obróbkowe – chłodzące i smarujące. Zjawiska przykrawędziowe. Skrawanie ostrzami z materiałów super
twardych – trwałość ostrzy i topografia powierzchni obrobionej. Charakterystyka chropowatości.
Wyk. 2. Technologia wykonywania powierzchni śrubowych o dużych kątach linii śrubowej – projektowanie i
realizacja narzędzi i procesów. Odmiany skrawania.
Wyk. 3. Struganie i dłutowanie. Toczenie. Wiercenie – obróbka otworów. Frezowanie. Przeciąganie. Dobór
warunków skrawania.
Wyk. 4. Realizacja procesu wykonywania otworów dokładnych. Wykonywanie kół zębatych o zębach śrubowych.
Technologia mikrowygładzania foliowymi taśmami ściernymi. Technologia maszyn. Przebieg i technologia
montażu.
Wyk. 5. Podstawy komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych CAM.
Razem liczba godzin wykładów
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 10
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego oraz pomocy dydaktycznych. Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem
teorii w praktyce i kształceniem umiejętności.
G - Metody oceniania
F – formująca
F1 – sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności,
F2 – obserwacja podczas zajęć / aktywność,
F3 – sprawdzian pisemny z wiedzy i umiejętności.
P– podsumowująca
P1 – sprawdzian pisemny
P2 – sprawdzian ustny
Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. Brodowicz W., Skrawanie i narzędzia, WSiP, Warszawa 1995.
2. Dmochowski J., Uzarowicz A., Obróbka skrawaniem i obrabiarki, PWN, Warszawa 1980.
3. Grzesik W., Podstawy skrawania materiałów metalowych, WNT, Warszawa 1998.
4. Poradnik inżyniera. Obróbka skrawaniem, tom 1, WNT, Warszawa 1991.
5. Rymarz C., Mechanika ośrodków ciągłych, PWN, Warszawa 1993.
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. Kaczmarek J., Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej, WNT, Warszawa 1970.
2. Kornberger Z., Technologia obróbki skrawaniem i montażu, WNT, Warszawa 1965.
3. Poradnik warsztatowca mechanika, praca zbiorowa, WNT, Warszawa 1981
4. Storch B., Podstawy obróbki skrawaniem, Politechnika Koszalińska, Koszalin 2001.
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 24. 07. 2014 r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
27
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
64
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Inżynieria wytwarzania
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 28
Sprawdzian
pisemny Laboratorium
Sprawdzian
ustny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 P1, F3 F1,P2
EKW2 P1, F3 F1,P2
EKW3 P1, F3 F1,P2
EKU1 F3 F1 F2
EKU2 F3 F1 F2
EKU3 F3 F1 F2
EKU4 F3 F1 F2
EKK1 F1,P2 F2
EKK2 F1,P2 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15 10
Czytanie literatury 5 5
Przygotowanie do wykładów 10 15
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 30 godzin = 1 punkt ECTS
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 24. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
28
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
65
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Inżynieria wytwarzania
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 24. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego celu
do celów zdefiniowanych
dla całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1, C_W2 wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady, EKW1
EKW2
EKW3
K_W05
K_W09
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U1, C_U2, C_U3 wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K1, C_K2 wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
66
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Inżynieria wytwarzania
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratorium(Lab.)
Projekt (Proj.)
S/15 NS/10
S/15 NS/10
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
B - Wymagania wstępne
C - Cele kształcenia
Wiedza (CW):
CW1: przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych z zakresu zagadnień odnoszących się do
mechaniki i budowy maszyn.
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych na elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn.
D - Efekty kształcenia
Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń K_W05
EKW2: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW3: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności
EKU1: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU2: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu urządzeń i procesów K_U11
EKU3: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia K_U13
EKU4: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia. K_U23
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. K_K01
EKK2: ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_K07
67
E - Treści programowe 29
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady:
Wyk. 1. Zasady doboru technologicznych procesów wytwarzania. Dokumentacja technologiczna odlewu.
Technologia wytwarzania odlewów w formach jednorazowych: formowanie: ręczne, maszynowe,
bezskrzynkowe. metoda Showe’a, odlewanie skorupowe.
Wyk. 2. Wytwarzanie odlewów w formach trwałych: odlewanie kokilowe, odlewanie ciśnieniowe, odlewanie
odśrodkowe, odlewanie ciągłe.
Wyk. 3. Metalurgia żelaza. Procesy stalownicze. Metalurgia miedzi.
Wyk. 4. Obróbka plastyczna metali. Zjawisko umocnienia. Zjawisko rekrystalizacji.
Rodzaje obróbki plastycznej. Walcowanie, kucie, gięcie, tłoczenie, cięcie.
Wyk. 5.Technologia obróbki cieplnej i cieplno-plastycznej. Obróbka cieplno – chemiczna.
Razem liczba godzin wykładów
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Laboratorium:
Lab. 1. Podział i określenie obróbki ubytkowej, praca z różnymi metodami obróbki.
Lab. 2. Narzędzia, materiały narzędziowe, obrabiarki i ich rola w procesie skrawania. Znaczenie układu
OUPN. Układ: obrabiarka – uchwyt – przedmiot – narzędzie.
Lab. 3. Czynniki wejściowe i wyjściowe w obróbce skrawaniem, wiadomości o oddzielaniu materiału.
Lab. 4. Formowanie wiórów, siły i moc skrawania, ciepło skrawania. Zjawisko narostu. Zużycie i trwałość
ostrza.
Lab. 5. Płyny obróbkowe: chłodzące i smarujące. Zjawiska przykrawędziowe.
Lab. 6. Odmiany skrawania: struganie i dłutowanie, toczenie, wiercenie-obróbka otworów, frezowanie,
przeciąganie. Dobór warunków skrawania.
Lab. 7. Ogólne zasady i tok doboru warunków obróbki.
Lab. 8. Charakterystyka warstwy wierzchniej. Charakterystyka chropowatości. Charakterystyka
stereometryczna.
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
2
2
2
2
2
2
2
1
30
NS
2
1
1
1
1
2
1
1
10
Ćwiczenia projektowe:
Ćw. proj. 1. Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów metalowych.
Ćw. proj. 2. Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów niemetalowych.
Ćw. proj. 3. Wyrób z połączeniami spawanymi.
Ćw. proj. 4. Prace projektowe na podstawie wiedzy nabytej na wykładach i laboratoriach
Ćw. proj. 5. Zastosowanie CAM w komputerowym projektowaniu procesów technologicznych.
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
3
3
3
3
3
15
NS
2
2
2
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne
wykłady z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego; ćwiczenia projektowe realizacja samodzielnych zadań na komputerach
oraz przy tablicy z pomocą prowadzącego
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy i umiejętności,
F2: obserwacje podczas zajęć/ aktywność
F3: projekt
P– podsumowująca
P1: sprawdzian pisemny
P2: sprawdzian ustny
Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin z oceną.
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. Perzyk M. i inni, Odlewnictwo, PWN, Warszawa 2000.
2. Szweycer M., Nogalska D., Metalurgia i odlewnictwo metali. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2002.
3. Ferenc K., Spawalnictwo, WNT, Warszawa 2007.
4. Obróbka cieplna metali, tom 1-7, pod red. T. Burakowskiego, SIMP-IMP, Warszawa1987.
5. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z., Obróbka plastyczna, PWN, Warszawa.
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. Tabor A., Rączka J. S., Odlewnictwo, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 1996.
29
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
68
2. Dobrzański L. A., Metaloznawstwo i obróbka cieplna, WSIP, Warszawa 1997.
3. Marciniak Z., Konstrukcja tłoczników, Warszawa 2002.
4. Rudnik S., Metaloznawstwo, Wyd. Nauk. PWN S.A., Warszawa 1998.
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 24. 07. 2014r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
69
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Inżynieria wytwarzania
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 30
Sprawdzian
pisemny Laboratorium
Sprawdzian
ustny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 P1, F3 F1,P2
EKW2 P1, F3 F1,P2
EKW3 P1, F3 F1,P2
EKU1 F3 F1 F2
EKU2 F3 F1 F2
EKU3 F3 F1 F2
EKU4 F3 F1 F2
EKK1 F1,P2 F2
EKK2 F1,P2 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 10 10
Przygotowanie do wykładów 5 10
Przygotowanie do ćwiczeń projektowych 10 15
Przygotowanie do sprawdzianu pisemnego 10 10
Przygotowanie do sprawdzianu ustnego 5 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 85 godzin = 3 punkty ECTS
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 24. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
30
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
70
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Inżynieria wytwarzania
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data: 24. 07. 2014 r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1, C_W2 wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium,
projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W05
K_W09
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U1, C_U2, C_U3 wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium,
projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1
C_K1, C_K2
wykłady: 1-5
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium,
projekt
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
71
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Obrabiarki numeryczne CNC
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/ 45 NS/30
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratoria (Lab)
S/ 15 NS/10
S/30 NS/20
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
dr inż. Tomasz Szatkiewicz
B - Wymagania wstępne Znajomość zagadnień mechaniki i wytrzymałości materiałów, znajomość podstaw elektroniki i automatyki
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW):
CW1: Zdobycie wiedzy na temat obrabiarek CNC, ich konstrukcji, działaniu i sterowaniu
Umiejętności (CU):
CU1: Nabycie umiejętności konstruowania prostych obrabiarek sterowanych numerycznie
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: Dostrzeganie postępu technicznego w dziedzinie metod wytwarzania
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń K_W05
EKW2: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW3: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności
EKU1: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU2: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu urządzeń i procesów K_U11
EKU3: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia K_U13
EKU4: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia. K_U23
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. K_K01
EKK2: ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. K_K07
E - Treści programowe 31
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
31
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
72
Wykład:
Wyk1 Podstawowe pojęcia związane z obrabiarkami CNC
Wyk2 Klasy obrabiarek CNC
Wyk3 Konstrukcje obrabiarek CNC – materiały, zagadnienie sztywności konstrukcji
Wyk4 Klasy prowadnic liniowych
Wyk5 Klasy napędów liniowych
Wyk6 Serowmotory i silniki krokowe
Wyk7 Układy elektroniczne do sterowania napędami liniowymi
Wyk8. Oprogamwanie do sterowania obrabiarkami CNC - konfiguracja
Wyk9. Konfiguracja obrabiarki CNC
Wyk 10. Układy zabezpieczeń i BHP
Razem liczba godzin wykładów
S
2
1
1
1
1
2
1
2
2
2
15
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
10
Laboratorium:
Lab1 Typowe konstrukcje i układy obrabiarek CNC
Lab2 Konstruowanie układu 1, 2, 3 4, i 5 osiowego
Lab3 Projekt i dobór łożysk liniowych
Lab4 Projekt i dobór napędów liniowych
Lab5 Projekt i dobór silników napędowych dla poszczególnych osi
Lab6 Projekt i dobór układu sterującego napędami
Lab7 Konfiguracja i instalowanie oprogramowania sterującego Mach3
Lab8 Układy zabezpieczeń i BHP
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
2
4
4
4
4
4
4
4
30
NS
2
2
2
2
2
4
4
2
20
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykład, laboratorium z wyposażeniem w podzespoły konstrukcyjne obrabiarek CNC
G - Metody oceniania
F – formująca F1- aktywność
F2- kreatywne uczestnictwo w zajęciach laboratoryjnych
P– podsumowująca
P1 - sprawdzian pisemny
P2 – projekt prostej obrabiarki CNC zrealizowany w
ramach zajęć laboratoryjnych
Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1.Obraiarki sterowane numerycznie, Jerzy Honczarenko
2. OBSŁUGA I PROGRAMOWANIE OBRABIAREK CNC PODRĘCZNIK OPERATORA + CD, WITOLD HABRAT
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. PROGRAMOWANIE OBRABIAREK NC/CNC autor: Grzesik Wit, Niesłony Piotr, Bartoszuk Marian WNT ISBN: 978-
83-204-3452-1 2008, wyd. 1
2. PROGRAMOWANIE OBRABIAREK STEROWANYCH NUMERYCZNIE , Jan KOSMOL , Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej 2007 ISBN: 978-83-7335-388-6
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Tomasz Szatkiewicz
Data sporządzenia / aktualizacji 17.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
73
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Obrabiarki numeryczne CNC
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 32
Sprawdzian
pisemny
Projekt
obrabiarki Aktywność
Uczestnictw
o w
zajęciach
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 P1, F3 P2 F1
EKW2 P1, F3 P2 F1
EKW3 P1, F3 P2 F1
EKU1 F3 P2 F1 F2
EKU2 F3 P2 F1 F2
EKU3 F3 P2 F1 F2
EKU4 F3 P2 F1 F2
EKK1 F1 F2
EKK2 F1 F2
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 30
Czytanie literatury 5 10
Przygotowanie do laboratoriów 5 10
Przygotowanie projektu 15 20
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 70 godzin = 3 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Tomasz Szatkiewicz
Data: 17.09.204
Podpis……………………….
32
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
74
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Obrabiarki numeryczne CNC
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Tomasz Szatkiewicz
Data: 17.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia (D)
Odniesienie danego efektu
do efektów zdefiniowanych
dla całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1
Wyk.1-10
Lab. 1-8
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium
EKW1
EKW2
EKW3
K_W05
K_W09
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U1
Wyk.1-10
Lab. 1-8
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1
C_K1
Wyk.1-10
Lab. 1-8
wykład, studium
problemów, dyskusja,
praca własna,
wykłady,
laboratorium
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
75
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Technologie łączenia metali
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Laboratoria (Lab)
S/15 NS/10
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. Jan Siuta, mgr inż. Marek Mizerny
B - Wymagania wstępne Znajomość podstaw nauki o materiałach oraz wytrzymałości materiałów, umiejętność korzystania z norm i dyrektyw UE
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie: wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, metody i techniki łączenia
metali ze szczególnym uwzględnieniem procesów spajania , sposobu korzystania z norm i dyrektyw UE materiały zwłaszcza
w projektowaniu połączeń spajanych przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich oraz związanych z wykonawstwem i
remontami urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego.
Umiejętności (CU): CU1:wyrobienie umiejętności projektowania i nadzorowania wykonawstwa połączeń spajanych oraz praktycznego
zastosowania właściwych metod badawczych oraz norm i przepisów dyrektywnych w ocenie tych połączeń
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia
Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW2: ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W13
EKW3: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności EKU1: potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający
omówienie wyników realizacji tego zadania K_U05
EKU2: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i
procesów K_U11
EKU4: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz — w przypadku wykrycia
błędów — przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski K_U13
EKU5: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia K_U23
Kompetencje społeczne EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe,
76
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę
formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii
dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje
i opinie w sposób powszechnie zrozumiały K_K07
E - Treści programowe 33
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Wykłady: Wyk.1. Rodzaje połączeń. Połączenia nierozłączne- połączenia klejone
Wyk.2. Lutowanie metali-budowa i własności złącza, rodzaje lutów i topników
Wyk.3. Spawanie metali –wiadomości podstawowe o procesach spawania, metody spawania
Wyk.4. Spawanie łukowe elektrodą otuloną, elektrodą topliwą i nietopliwą w osłonie gazów
Wyk.5. Spawanie gazowe. Materiały podstawowe do spawania, spawalność stali, grupy materiałowe
Materiały dodatkowe do spawania-elektrody ,gazy techniczne
Wyk.6. Rodzaje złączy spawanych, Instrukcja technologiczna spawania
Wyk.7.Odkształcenia spawalnicze, zabiegi cieplne w procesach spawalniczych
Wyk.8. Niezgodności spawalnicze, sposoby oceny połączeń spawanych
Wymagania dotyczące technologii spawania, egzamin spawaczy
Wyk. 9. Spawanie urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego
Wyk. 10. Technologie cięcia tlenowego, projektowanie połączeń spawanych
Razem liczba godzin wykładów
S
2
1
2
1
2
1
1
2
1
1
15
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
10
Laboratorium Lab.1. Urządzenia do spawania i lutowania. Zasady BHP w pracach spawalniczych
Lab.2. Przykład lutowania elementów metalowych, badanie własności złącza .
Lab.3. Spawanie złącza teowego – próba łamania wg Wymagań PN
Lab.4. Łączenie różnych metali przez spawanie.
Lab.5. Cięcie termiczne metali.
Lab.6. Spawanie złącza doczołowego – próba zginania wg PN.
Lab.7. Projekt połączenia spawanego wg Eurokod.
Lab.8. Obróbka cieplna po spawaniu.
Lab.9. Ocena jakości złączy spawanych metodą UT
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
1
2
1
2
2
1
1
2
2
15
NS
1
1
1
1
1
1
1
2
1
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne
wykład z elementami prezentacji urządzeń, materiałów i ich własności, wizyta studyjna w zakładzie przemysłowym
Laboratorium – praktyczna weryfikacja różnych metod spawania i badanie własności złączy spawanych wg wymagań PN.
Projekt złącza spawanego
G - Metody oceniania
F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
Forma zaliczenia przedmiotu: wykład –sprawdzian na zaliczenie, laboratorium – oceniane umiejętności
praktycznego określania własności połączeń spawanych
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. K. Ferenc - Spawalnictwo WNT Warszawa 2007
2. A. Klimpel- Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali –technologie WNT Warszawa 1999
3. Praca zbiorowa Poradnik Inżyniera Spawalnictwo WNT
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. Praca zbiorowa pod redakcją L.Halamusa –Spawalnictwo Laboratorium .Politechnika Radomska Skrypty. Radom 2000
2. J. Mikuła – Spawalność stali
33
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
77
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 23.07.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
78
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Technologie łączenia metali
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 34
Sprawdzian
pisemny
Pisemne
rozwiązywanie
zadań
Sprawdzian
ustny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F2 P1 F1
EKW2 F2 P1 F1
EKW3 F2 P1 F1
EKU1 P1 F1 F3
EKU2 P1 F1 F3
EKU3 P1 F1 F3
EKU4 P1 F1 F3
EKU5 P1 F1 F3
EKK1 F1 F3
EKK2 F1 F3
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 5 10
Wykonanie sprawozdań 10 10
Przygotowanie do zaliczenia 10 15
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 55 godzin = 2 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
34
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
79
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Technologie łączenia metali
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1 Wyk. 1-10
Lab. 1-10
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Laboratorium
EKW1, EKW2
EKW3
K_W09, K_W13,
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1
C_U2 Wyk. 1-10
Lab. 1-10
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Laboratorium
EKU1, EKU2
EKU3, EKU4,
EKU5
K_U03, K_U09, K_U11,
K_U13, K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-10
Lab. 1-10
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Laboratorium
EKK1, EKK2 K_K01, K_K07
80
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Technologie łączenia metali
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 1
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr:4 8. Liczba godzin ogółem: S/ 15 NS/10
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Laboratoria (Lab) S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. Jan Siuta, mgr inż. Marek Mizerny
B - Wymagania wstępne Znajomość podstaw nauki o materiałach oraz wytrzymałości materiałów, umiejętność korzystania z norm i dyrektyw UE
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie: wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, metody i techniki łączenia
metali ze szczególnym uwzględnieniem procesów spajania , sposobu korzystania z norm i dyrektyw UE materiały zwłaszcza
w projektowaniu połączeń spajanych przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich oraz związanych z wykonawstwem i
remontami urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego.
Umiejętności (CU): CU1:wyrobienie umiejętności projektowania i nadzorowania wykonawstwa połączeń spajanych oraz praktycznego
zastosowania właściwych metod badawczych oraz norm i przepisów dyrektywnych w ocenie tych połączeń
Kompetencje społeczne (CK): CK1: uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie
odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie
osiągnięć technicznych i działania inżyniera
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW2: ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W13
EKW3: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności EKU1: potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający
omówienie wyników realizacji tego zadania K_U03
EKU2: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i
procesów K_U11
EKU4: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz — w przypadku wykrycia
błędów — przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski K_U13
EKU5: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia K_U23
Kompetencje społeczne EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe,
81
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę
formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii
dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje
i opinie w sposób powszechnie zrozumiały K_K07
E - Treści programowe 35
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Laboratorium Lab.1. Urządzenia do spawania i lutowania. Zasady BHP w pracach spawalniczych
Lab.2. Przykład lutowania elementów metalowych, badanie własności złącza .
Lab.3. Spawanie złącza teowego – próba łamania wg Wymagań PN
Lab.4. Łączenie różnych metali przez spawanie.
Lab.5. Cięcie termiczne metali.
Lab.6. Spawanie złącza doczołowego – próba zginania wg PN.
Lab.7. Projekt połączenia spawanego wg Eurokod.
Lab.8. Obróbka cieplna po spawaniu.
Lab.9. Ocena jakości złączy spawanych metodą UT
Razem liczba godzin ćwiczeń
S
1
2
2
1
2
1
2
2
2
15
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 10
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne wykład z elementami prezentacji urządzeń, materiałów i ich własności, wizyta studyjna w zakładzie przemysłowym
Laboratorium – praktyczna weryfikacja różnych metod spawania i badanie własności złączy spawanych wg wymagań PN.
Projekt złącza spawanego
G - Metody oceniania
F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania zadań
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
Forma zaliczenia przedmiotu: wykład –sprawdzian na zaliczenie, laboratorium – oceniane umiejętności
praktycznego określania własności połączeń spawanych
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. K. Ferenc, Spawalnictwo, WNT, Warszawa 2007
2. A. Klimpel, Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali –technologie, WNT, Warszawa 1999
3. Praca zbiorowa Poradnik Inżyniera Spawalnictwo, WNT
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. Praca zbiorowa pod redakcją L.Halamusa –Spawalnictwo Laboratorium .Politechnika Radomska Skrypty. Radom 2000
2. J. Mikuła – Spawalność stali
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 23.07.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcją
35
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
82
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Technologie łączenia metali
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 36
Sprawdzian
pisemny
Pisemne
rozwiązywanie
zadań
Sprawdzian
ustny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F2 P1 F1
EKW2 F2 P1 F1
EKW3 F2 P1 F1
EKU1 P1 F1 F3
EKU2 P1 F1 F3
EKU3 P1 F1 F3
EKU4 P1 F1 F3
EKU5 P1 F1 F3
EKK1 F1 F3
EKK2 F1 F3
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15 10
Czytanie literatury 5 10
Wykonanie sprawozdań 10 10
Przygotowanie do zaliczenia 10 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 40 godzin = 1 punkt ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
36
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
83
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Technologie łączenia metali
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1 Lab. 1-9 Dyskusja dydaktyczna Laboratorium
EKW1
EKW2
EKW3
K_W09
K_W13
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U2 Lab. 1-9 Dyskusja dydaktyczna Laboratorium
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
EKU5
K_U03
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Lab. 1-9
Dyskusja dydaktyczna Laboratorium EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
84
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot: Inżynieria jakości
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2
4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski
6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba
godzin w semestrze:
Wykład (Wyk)
Projekt (Pr)
S/ 15 NS/10
S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. Jan Siuta, mgr inż. Grzegorz Włażewski
B - Wymagania wstępne
Metody ilościowe i jakościowe oceny ryzyka.
C - Cele kształcenia
Wiedza(CW): CW1: przekazanie wiedzy w zakresie zarządzania jakością, poznanie metod badania i oceny jakości w procesach
wytwórczych. Wiedza z tego zakresu powinna umożliwić absolwentom projektowanie niezawodnych i dobrych jakościowo
wyrobów oraz powinna być przydatna w zakresie projakościowego sterowania procesami wytwórczymi i eksploatacją
wyrobów.
Umiejętności (CU): CU1: wyrobienie umiejętności dokonania wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich, stosowania
metod jakości w procesach wytwórczych.
Kompetencje społeczne (CK): CK1: przygotowanie do pracy w grupie, przyjmowania w niej różnych ról, działania w sposób przedsiębiorczy.
D - Efekty kształcenia
Student po zakończeniu procesu kształcenia:
Wiedza EKW1: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń dozorowych K_W09
EKW2: ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W13
EKW3: orientuje się w obecnym stanie oraz trendach rozwoju bezpieczeństwa systemów informatycznych, urządzeń i
procesów K_W15
Umiejętności EKU1: potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analizy i oceny
bezpieczeństwa systemów i sieci komputerowych K_U09
EKU2: potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu i konstruowaniu urządzeń K_U11
EKU3: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz wykrywać błędy K_U13
Kompetencje społeczne EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: ma świadomość społecznej roli absolwenta kierunku nauk technicznych K_K07
E - Treści programowe 37
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
37
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
85
Wykłady: Wyk. 1. Podstawowe pojęcia: jakość wyrobu, polityka jakości, systemy zarządzania, sterowanie jakością,
zapewnienie jakości, kompleksowe zarządzanie jakością, jakość a niezawodność wyrobów.
Wyk. 2. Znaczenie jakości wyrobów dla ich rynkowej konkurencyjności.
Wyk. 3. Wybrane zagadnienia normalizacji w zakresie jakości.
Wyk. 4. Ekonomiczne aspekty jakości i niezawodności wyrobów.
Wyk. 5-6. Wybrane zagadnienia sterowania jakością i niezawodnością oraz zapewniania odpowiedniej
jakości wyrobów na etapach: projektowania, wytwarzania, użytkowania i eksploatacji wyrobu.
Wyk. 7. Systemy zarządzania jakością wg standardu ISO 9000 i wdrażanie ich w przedsiębiorstwie
Razem liczba godzin wykładów
S
2
2
2
2
4
3
15
NS
1
1
2
2
2
2
10
Projekt: Proj. 1. Zastosowanie analizy poprawy zyskowności (PIA) dla hipotetycznej firmy.
Proj. 2. Zastosowanie metody FMEA w projektowaniu wyrobu.
Proj. 3. Wykres Ishikawy i dom jakości w projektowaniu i ulepszaniu procesów produkcyjnych.
Proj. 4. Projekt grupowy dotyczący projektu i analizy procesu produkcyjnego wybranego wyrobu
Razem liczba godzin laboratoriów i projektów
S
4
4
4
3
15
NS
3
3
2
2
10
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Wykłady oraz na projektach realizacja wybranych indywidualnych i grupowych; projektów z zakresu projektowania cykli
eksploatacji układów technicznych i prognozowania ich stanu..
G - Metody oceniania
F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca
P1:Zaliczenie pisemne
P2: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu:. Zaliczenie projektów na podstawie oceny zrealizowanych zadań projektowych
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. A. Hamrol, W. Mantura, Zarządzanie jakością, PWN, Warszawa 2005.
2. Norma PN-EN ISO 9001 – Systemy zarządzania jakością, Wymagania- PKN 2009
3. Profitability Improvement Analysis (PIA) – materiały szkoleniowe pod red. A. Ciszewskiego
w oparciu o skrypty Szwedzkiego Centrum Produktywności (SPC).
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Ocena zgodności oraz certyfikacja wyrobów i usług. Zespół autorów pod redakcją M. Walczaka. Wyd.Verlag- Dashofer
2. R. Kolman, Inżynieria jakości, PWN, Warszawa 1992.
3. T. Szopa, Niezawodność i bezpieczeństwo, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009
I – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 23.07.2014 r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605 -100 -114
Podpis
* Wypełnić zgodnie z instrukcj
86
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Inżynieria jakości
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim uczący się osiągnął
zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia
Metoda oceniania 38
Sprawdzian
pisemny
Pisemne
rozwiązywanie
zadań
Sprawdzian
ustny Obserwacja Projekt
Inne
………
EKW1 F2 P1 F1 P2
EKW2 F2 P1 F1 P2
EKW3 F2 P1 F1 P2
EKU1 P1 F1 F3 P2
EKU2 P1 F1 F3 P2
EKU3 P1 F1 F3 P2
EKK1 F1 F3
EKK2 F1 F3
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30 20
Czytanie literatury 5 10
Wykonanie projektu 10 10
Przygotowanie do kolokwiów 5 5
Przygotowanie do egzaminu 5 10
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 55 godzin = 2 punkty ECTS
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
38
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
87
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Inżynieria jakości
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr inż. Jan Siuta
Data: 23.07.2014r.
Podpis……………………….
Cele przedmiotu
(C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W1
Wyk. 1-7
Proj. 1-4
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Projekt
EKW1
EKW2
EKW3
K_W09
K_W13
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U2 Wyk. 1-7
Proj. 1-4
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Projekt
EKU1
EKU2
EKU3
K_U07
K_U11
K_U13
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K2 Wyk. 1-7
Proj. 1-4
Wykłady problemowe
Dyskusja dydaktyczna
Wykłady
Projekt
EKK1
EKK2
K_K01
K_K07
88
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów studia pierwszego stopnia - inżynierskie
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *
A - Informacje ogólne
1. Przedmiot Projekt procesu technologicznego
2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 1 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: III 7. Semestr: 5 8. Liczba godzin ogółem: S/15 NS/20
9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i
liczba godzin w semestrze:
Projekt (Proj.) S/15 NS/10
10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu
oraz prowadzących zajęcia
Dr hab. inż. Błażej Bałasz
B - Wymagania wstępne Metody ilościowe i jakościowe oceny ryzyka.
C - Cele kształcenia Wiedza(CW):
CW1: przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do
mechaniki i budowy maszyn
Umiejętności (CU):
CU1: wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne (CK):
CK1: przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w
zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn..
D - Efekty kształcenia Student po ukończeniu procesu kształcenia:
Wiedza
EKW1: ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń K_W09
EKW2: ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i
eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów K_W15
Umiejętności
EKU1: potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi
opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów, potrafi opracować dokumentację
dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników K_U02, K_U03
EKU2: potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) K_U09
EKU3: potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i
procesów K_U11
EKU4: potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz — w przypadku wykrycia
błędów — przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski K_U13
EKU5: potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich,
typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia K_U23
Kompetencje społeczne
EKK1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy
specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w
ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne K_K01
EKK2: ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę
89
formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii
dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje
i opinie w sposób powszechnie zrozumiały K_K07
E - Treści programowe 39
oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów
Projekt:
Proj. 1. Stosowanie zasad konstruowania na wybranych przykładach
Proj. 2. Technologiczność konstrukcji
Proj. 3. Połączenia nierozłączne
Proj. 4. Połączenia rozłączne
Proj. 5. Łożyskowanie
Proj. 6. Tolerancje i pasowania
Proj. 7. Elementy podatne w konstrukcjach
Proj. 8. Połączenia gwintowe
Proj. 9. Napędy cierne, cięgnowe i zębate
Proj. 10. Podstawy obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i konstrukcji
S
1
2
1
2
1
1
2
1
2
2
NS
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 10
F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Na projektach realizacja wybranych indywidualnych i grupowych projektów z zakresu projektowania cykli eksploatacji
układów technicznych i prognozowania ich stanu..
G - Metody oceniania
F – formująca
F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności
F2: sprawdzian pisemny wiedzy, umiejętności
F3: obserwacja podczas zajęć / aktywność
P– podsumowująca P1: projekt
Forma zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie projektów na podstawie oceny zrealizowanych zadań projektowych.
H - Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999.
2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968.
3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976.
4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996.
5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH,
Kraków, 1992.
6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999.
7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
Literatura zalecana / fakultatywna: I. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst.,
Częstochowa, 1996.
2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.
3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
4. A.Rutkowski, Z. Orlik, Części maszyn cz. 1 i 2, Wyd.Szk.Ped., Warszawa 1980.
I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data sporządzenia / aktualizacji 24.09.2014
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
39
Liczba wierszy jest uzależniona od form zajęć realizowanych w ramach przedmiotu zgodnie z punktem A9
90
Tabele sprawdzające program nauczania
przedmiotu: Projekt procesu technologicznego
na kierunku Mechanika i budowa maszyn
Tabela 1. Sprawdzenie, czy metody oceniania gwarantują określenie zakresu, w jakim
uczący się osiągnął zakładane kompetencje – powiązanie efektów kształcenia, metod
uczenia się i oceniania:
Efekty kształcenia Metoda oceniania
40
Sprawdzian
ustny Projekt
Sprawdzian
pisemny Obserwacja
Dyskusja
ćwiczenia
Inne
………
EKW1 F1 F2 F3 EKW2 F1 F2 F3 EKU1 F1 P1 F3 EKU2 F1 P1 F3 EKU3 F1 P1 F3 EKU4 F1 P1 F3 EKU5 F1 P1 F3 EKK1 F1 F3 EKK2 F1 F3
Tabela 2. Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na realizację
studia stacjonarne studia niestacjonarne
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15 10
Czytanie literatury 5 5
Wykonanie projektu 10 15
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 30 godzin = 1 punkt ECTS
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 24.09.2014
Podpis……………………….
40
Liczba kolumn uzależniona od stosowanych metod oceniania wymienionych w punkcie G
91
Tabela 3. Powiązanie celów i efektów kształcenia przedmiotu Projekt procesu technologicznego
treści programowych, metod i form dydaktycznych z celami i efektami zdefiniowanymi dla kierunku Mechanika i budowa maszyn
Sporządził: dr hab. inż. Błażej Bałasz
Data: 24.09.2014
Podpis……………………….
Cele przedmiotu (C)
Odniesienie danego
celu do celów
zdefiniowanych dla
całego programu
Treści programowe
(E)
Metody dydaktyczne
(F)
Formy
dydaktyczne
prowadzenia
zajęć (A9)
Efekt
kształcenia
(D)
Odniesienie danego efektu do
efektów zdefiniowanych dla
całego programu
wiedza wiedza
CW1 C_W2 Proj. 1-10 Projekt Projekt EKW1
EKW2
K_W09
K_W15
umiejętności umiejętności
CU1 C_U2 Proj. 1-10 Projekt Projekt
EKU1
EKU2
EKU3
EKU4
EKU5
K_U02, K_U03
K_U09
K_U11
K_U13
K_U23
kompetencje społeczne kompetencje społeczne
CK1 C_K1 Proj. 1-10 Projekt Projekt EKK1
EKK2
K_K01
K_K07