PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO … · Prognozowane oddziaływanie na środowisko...

PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

MIEJSCOWEGO PLANU

ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

„LAS GDAŃSKI - IZERSKA” W BYDGOSZCZY

Autor:

mgr inż. Hanna Bukowska

Bydgoszcz listopad 2014

MIEJSKA PRACOWNIA URBANISTYCZNA W

BYDGOSZCZY

ul. Grudziądzka 9-15 • 85-130 Bydgoszcz

tel.: [052] 58 58 747, 58 58 105 • fax [052] 58 58 746 • e-mail: [email protected]

Część opisowa:

1 WSTĘP ........................................................................................................................................ 3

2 PRZEDMIOT OPRACOWANIA ............................................................................................. 4

3 STAN I FUNKCJONOWANIE ŚRODOWISKA ................................................................... 5

3.1 POŁOŻENIE OBSZARU OPRACOWANIA .................................................................................................... 5

3.2 KLIMAT BYDGOSZCZY ............................................................................................................................ 5

3.3 RZEŹBA TERENU I RYZYKO RUCHÓW MASOWYCH ZIEMI ...................................................................... 6

3.4 BUDOWA GEOLOGICZNA ......................................................................................................................... 7

3.5 WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE ............................................................................................................ 8

3.6 WODY POWIERZCHNIOWE ...................................................................................................................... 9

3.7 SZATA ROŚLINNA ..................................................................................................................................... 9

3.8 AWIFAUNA ............................................................................................................................................. 11

3.1 OCHRONA PRAWNA ZASOBÓW PRZYRODNICZYCH I WALORÓW KRAJOBRAZOWYCH ........................ 13

4 CEL PRZYGOTOWANIA PROJEKTU MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO ..................................................................... 13

5 ROZWIĄZANIA ZAWARTE W PROJEKTOWANYM DOKUMENCIE ....................... 14

6 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO ................................................................................................................... 16

7 PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA BYDGOSZCZY NA LATA 2013 – 2016 Z PERSPEKTYWĄ DO 2020 ROKU ..................................................................... 16

8 PRZEWIDYWANE SKUTKI REALIZACJI USTALEŃ PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU DLA ŚRODOWISKA ......................................................................................... 17

8.1 PRZYJĘTA METODA OCENY ................................................................................................................... 17

8.2 UZYSKANE WYNIKI ................................................................................................................................ 18

8.3 SZCZEGÓŁOWA CHARAKTERYSTYKA ODDZIAŁYWAŃ ......................................................................... 19

8.4 ANALIZA KLIMATU AKUSTYCZNEGO W KONTEKŚCIE PROJEKTOWANYCH ZMIAN ............................. 24

8.5 POZOSTAŁE ANALIZY ............................................................................................................................ 26

9 ROZWIĄZANIA FUNKCJONALNO PRZESTRZENNE .................................................. 27

9.1 ROZWIĄZANIA MAJĄCE NA CELU ZAPOBIEGANIE, OGRANICZANIE LUB KOMPENSACJĘ

PRZYRODNICZĄ NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO .............................................................. 27

9.2 ROZWIĄZANIA ALTERNATYWNE DO ROZWIĄZAŃ ZAWARTYCH W PROJEKTOWANYM DOKUMENCIE

WRAZ Z UZASADNIENIEM ICH WYBORU .......................................................................................................... 27

9.3 PROPOZYCJE DOTYCZĄCE PRZEWIDYWANYCH METOD ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI

POSTANOWIEŃ PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU ......................................................................................... 28

10 STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM ........................................... 29

11 SPIS WYKORZYSTANYCH MATERIAŁÓW ................................................................. 30

Część graficzna:

rys. nr 1. Prognozowane oddziaływanie na środowisko przyrodnicze

3

1 WSTĘP

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr

80, poz. 717, z późn. zm.) nakłada obowiązek sporządzania prognozy oddziaływania na

środowisko przyrodnicze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którą dołącza się

do projektu miejscowego planu.

Regulacje w zakresie wykonywania prognoz oddziaływania na środowisko miejscowych

planów zagospodarowania przestrzennego zawiera obowiązująca ustawa z dnia 3 października

2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie

środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008r. Nr 199, poz. 1227).

Sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko jest elementem procedury strategicznej

oceny oddziaływania na środowisko.

Celem sporządzania prognoz jest określenie i ocena skutków, jakie dla środowiska

przyrodniczego mogą wynikać z projektowanego przeznaczenia terenu. Prognoza zawiera

informacje o przewidywanych skutkach środowiskowych (przyrodniczych) gospodarowania

przestrzenią oraz umożliwia – podczas etapu prac projektowych – wybór wariantu najbardziej

korzystnego dla środowiska przyrodniczego. Ponad to winna służyć prezentacji zagrożeń lokalnej

społeczności i umożliwić władzom samorządowym świadome podjęcie decyzji w zakresie

gospodarki przestrzennej terenu, którego dotyczy plan.

Prognoza jest przewidywaniem następstw, które dadzą się przewidzieć w oparciu o aktualny stan

wiedzy nauki i doświadczenia. Przewidywania zawarte w prognozie mogą, ale nie muszą w

przyszłości mieć miejsce, gdyż z natury tego typu opracowań wynika pewien procent ryzyka i

niepewności. Organy

gminy przystępując do sporządzenia projektu m.p.z.p., mają obowiązek wziąć pod uwagę te

uwarunkowania.

Należy mieć świadomość, że każda inwestycja niesie ze sobą określone negatywne następstwa

dla środowiska. Problem polega na tym, aby dokonać w procesie planistycznym możliwie

optymalnych wyborów.

Prognoza obejmuje:

• opis i ocenę stanu istniejącego zagospodarowania na obszarze objętym miejscowym

planem zagospodarowania przestrzennego;

• określenie i ocenę skutków, jakie dla środowiska przyrodniczego mogą wynikać z

projektowanego przeznaczenia terenu z uwzględnieniem ograniczonej odporności

lokalnego środowiska na przekształcenia i ograniczonej zdolności do regeneracji;

• ewentualne propozycje korekt analizowanego planu;

• prezentację społeczności lokalnej potencjalnych zagrożeń.

4

2 Przedmiot opracowania

ryc. nr 1. Lokalizacja przedmiotowego terenu

Miejscowym planem objęto obszar około 72 ha, ograniczony od zachodu ulicą Armii Krajowej, od

północy granicą administracyjną miasta, a od południa i wschodu – podziałami geodezyjnymi.

Obszar opracowania jest specyficzny pod wieloma względami. Jest to strefa krawędziowa

wysoczyzny, gdzie wiele komponentów środowiska nabiera cech indywidualnych, w odróżnieniu od

innych obszarów w szerszej okolicy. Elementy środowiska abiotycznego: urozmaicona rzeźba,

zmienność topoklimatyczna, zmienność utworów powierzchniowych i warunków

hydrogeologicznych oraz warunków środowiska biotycznego: pokrywy glebowej i siedlisk flory, w

połączeniu z istniejący zagospodarowaniem terenu sprawiają, że jest to teren wysoce

heterogeniczny. Przy znacznej zmienności warunków środowiskowych na stosunkowo małej

przestrzeni niezwykle silnie działają interakcje pomiędzy poszczególnymi komponentami.

Szczególnie zauważalna jest silna współzależność środowiska biologicznego z warstwą abiotyczną

środowiska.

Przedmiotowy teren jest w znacznej mierze nie zagospodarowany. Rozległe przestrzenie na całym

obszarze zajmuje zieleń krajobrazowa. Zabudowa mieszkaniowa skoncentrowana jest głównie

wzdłuż ul. Izerskiej, Sądeckiej oraz na wysoczyźnie w pobliżu granicy miasta z gminą Osielsko.

Obiekty usługowe zlokalizowano przede wszystkim wzdłuż ul. Armii Krajowej.

5

3 Stan i funkcjonowanie środowiska

Stan i funkcjonowanie środowiska zostało szczegółowo opisane w opracowaniu ekofizjograficznym

wykonanym na potrzeby przedmiotowego miejscowego planu. Poniżej zamieszczono jedynie

najważniejsze informacje zawarte w ww. opracowaniu.

3.1 Położenie obszaru opracowania

Według regionalizacji fizyczno-geograficznej Kondrackiego obszar opracowania projektów

Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) położony jest na granicy dwóch

wielkich jednostek fizyczno-geograficznych Polski: Pojezierza Pomorskiego i Pojezierza

Wielkopolskiego. Północna część obszaru należy do Wysoczyzny Świeckiej wydzielonej w randze

mezoregionu, która jest najdalej na południowy - wschód wysuniętą częścią makroregionu

Pojezierzy Południowopomorskich. Południowa część obszaru opracowania zaliczana jest do

mezoregionu Kotliny Toruńskiej, która stanowi część Pojezierza Wielkopolskiego.

Regionalizacja ta uszczegółowiona została przez Dysarza. W jej świetle jest to teren,

którego północna część leży w mikroregionie Wysoczyzna Osielska (314.732), środkowa - w

mikroregionie Zbocze Fordońskie (314.731), a południowa część - na obszarze mikroregionu

Terasa Bydgoska – Las Gdański (315.352.02). Dwa pierwsze mikroregiony należą do mezoregionu

Wysoczyzny Świeckiej, zaś ostatni do Kotliny Toruńskiej.

Charakteryzowany teren obejmuje zbocze Wysoczyzny Świeckiej o ekspozycji

południowej, nazywane Zboczem Fordońskim, oraz tereny przylegające na wysoczyźnie. Na

północ od opisywanego terenu, w czasie zlodowaceń ukształtowana została wysoczyzna

morenowa pokryta moreną denną falistą i moreną ablacyjną. Na południe, w dnie kotliny, która jest

częścią systemu Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, występują rozległe powierzchnie terasowe,

zaliczone przez Galona do VI poziomu terasowego doliny Brdy. Strefa zboczowa powstała w

okresie postglacjalnym i jest wyraźnie wykształconą, świeżą formą, która w ciągły sposób podlega

procesom środowiskotwórczym.

3.2 Klimat Bydgoszczy

Opisywany obszar leży w obrębie regionu klimatycznego Krainy Wielkich Dolin. Region ten,

pomimo różnic wynikających z ukształtowania powierzchni otoczenia, jest zaliczany do grupy

regionów o klimatach umiarkowanych, cechujących się przejściowością i zmiennością.

Obszar Bydgoszczy charakteryzuje się specyficznymi cechami całego regionu jednak posiada

również wpływy związane z intensywną urbanizacją jego terenów. Odzwierciedla się to w pewnych

cechach ekstremalnych stanów pogody. Średnia roczna temperatura w Bydgoszczy z wielolecia

wynosi 8,4oC. Najniższą zanotowaną temperaturą było –26,9oC w lutym 1956 roku, natomiast

najwyższą było 38,0oC, która została zmierzona w lipcu 1994 roku. Oprócz oddziaływania

prędkości wiatru, pochodzenia mas powietrza i innych warunków meteorologicznych, ważny jest

rodzaj pokrycia powierzchni ziemi. Średnia roczna temperatura powietrza lokalnie uzależniona jest

od pokrycia terenu (lasy łagodzą amplitudy, powierzchnie odkryte zwiększają amplitudy, miasta

podnoszą temperaturę). Usłonecznienie rejestrowane w Bydgoszczy wynosi 1509 godzin, z czego

6

zdecydowana większość przypada na miesiące letnie. Rozpiętość sumy usłonecznienia jest

znaczna, waha się w granicach od 1151 do 1721 h/rok.

Prędkość i kierunki wiatru uzależnione są od pory roku i wpływu czynników cyrkulacyjnych. W

Bydgoszczy średnia wieloletnia prędkość wiatru wynosi 2,3 m/s, jednak chwilowe pomiary

wykonywane na stacji IMUZ uchwyciły wiatry wiejące z prędkością 15 a nawet 20 m/s. Prędkość

wiatrów maleje wraz ze spadkiem wysokości terenu. Dominującym kierunkiem był wiatr zachodni i

północno-zachodni (31%) natomiast pozostałe kierunki uczestniczyły w składowej wieloletniej na

poziomie od 6 do 11%. Wraz ze zwiększaniem się zabudowy miejskiej obserwowany został wzrost

udziału cisz atmosferycznych, które obecnie występują przez trzy miesiące w roku.

Kotlina Toruńska, a w tym opisywany obszar, pozostaje w cieniu opadowym Pojezierza

Krajeńskiego. Opady tu występujące należą do najniższych w kraju. Na stacji w Lisim Ogonie

średnia wieloletnia suma opadu wyniosła zaledwie 485 mm. Należy jednak podkreślić, że opady są

zmiennym elementem klimatu i ich rozkład czasowo-przestrzenny może ewoluować nawet w

rozkładzie rocznym. Średnia suma opadu rocznego w rejonie Bydgoszczy w wieloleciu wynosiła

512 mm, jednak wahania ekstremalne w tym okresie miały rozpiętość od 113 mm w 1989 roku do

651 mm w 1980 roku. Rozkład i charakter czasowo – przestrzenny opadów w Bydgoszczy sprzyja

powstawaniu częstych okresów posusznych. Niedobory klimatyczne opadu powodują, że latem na

terenie miasta mogą wystąpić deficyty wody w sferze biotycznej środowiska oraz znaczne

zmniejszenie zasilania infiltracyjnego wód podziemnych.

3.3 Rzeźba terenu i ryzyko ruchów masowych ziemi

Opisywany obszar położony jest w obrębie dwóch jednostek morfologicznych: Kotliny Toruńskiej i

Wysoczyzny Świeckiej. Teren obejmuje swym zasięgiem zbocze pradolinie i niewielki fragment

wysoczyzny. Północna część obszaru opracowania (Wysoczyzna Świeckia) to tereny położone na

wysokości od 90 do 96 m n.p.m. Jednostka ta jest typową wysoczyzną morenową ukształtowaną

na drodze deglacjacji aeralnej. Świadectwem tego procesu są pozostawione na powierzchni formy:

płytkie szlaki odpływowe wód roztopowych, kemy, wytopiska i morena ablacyjna. W południowej

części wysoczyzny, w wyniku kształtowania się odpływu na południe do Pradoliny Toruńsko-

Eberswaldzkiej, powstały na powierzchni tej wysoczyzny bardziej wyraźne i głębiej wykształcone

rynny odpływu wód roztopowych. Wysoczyzna Świecka w rejonie obszaru opracowania jest płaska,

a spadki nie przekraczają 2%.

Południowa i wschodnia część obszaru opracowania znajduje się na zboczu wysoczyzny, które

powstało w wyniku ruchów masowych zachodzących głównie w późnym glacjale i w mniejszym

stopniu w holocenie. Zbocze wysoczyzny charakteryzuje się znacznym urozmaiceniem nachylenia.

W rzeźbie terenu dominują dwie główne dolinki denudacyjne, od których rozchodzą się mniejsze

formy: jary i nisze denudacyjne. Główne dolinki tworzą układ dendrytyczny. Spadki na znacznej

powierzchni przekraczają nawet 12%.

Poziom dna doliny odpowiada VI terasie akumulacyjno-erozyjnej. Jej powierzchnia jest nachylona

w kierunku południowym. Dno doliny przy południowej granicy obszaru opracowania leży na

wysokości około 62 m n.p.m. Jest to strefa agradacji osadów wymywanych z strefy zboczowej.

7

Na współczesną rzeźbę terenu opisywanego obszaru znaczący wpływ miały przekształcenia

antropogeniczne. Obecnie wyraźnie w terenie zaznaczają się wcięcia i nasypy drogowe, nasypy i

niwelacje pod budynki, stawy oraz miejsca nielegalnego wydobycia kruszywa.

3.4 Budowa geologiczna

Utwory powierzchniowe obszaru opracowania dzielą się na dwie grupy: plejstoceńską i

holoceńską.

Grupa osadów plejstoceńskich występuje na wysoczyźnie i w górnych partiach zbocza. Składają

się na nią:

• Seria glin zwałowych – bezpośredniej akumulacji lodowcowej wykształcona przeważnie

jako twardoplastyczne gliny piaszczyste i gliny bazalne, posiadają korzystne parametry

fundamentowania i nadają się do posadawiania budynków wielokondygnacyjnych.

• Seria piaszczysto-żwirowa – wytworzona z materiału fluwioglacjalnego

średniozagęszczonego i zagęszczonego, twardoplastycznego i sypkiego. Tereny korzystne

do fundamentowania i do kształtowania zabudowy wysokiej.

Grupa osadów holoceńskich charakteryzuje się mniejszą przydatnością do zabudowy w stosunku

do terenów pokrytych osadami plioceńskimi. Do tej grupy zalicza się:

• Seria deluwialna – stanowiąca mieszaninę frakcji piaszczystych, pochodzących z

erozyjnego rozkładu serii glin. Piaski są silnie zapylone, lokalnie występuje humus. Są to

utwory miękkoplastyczne i plastyczne. W przypadku miąższości nie przekraczającej 2 – 3

m i zalegania na podłożu glin plejstoceńskich, można uznać je za korzystne do zabudowy.

W przypadku większych miąższości osady te stają się mało korzystne do zabudowy.

• Seria eoliczna – składa się z przewianych piasków, słabo zagęszczonych, sypkich, które w

przypadku niewielkich miąższości, nie przekraczających około 1 m, są korzystne do

wprowadzania zabudowy.

• Seria akumulacji hydrogenicznej – składa się z piasków humusowych, namułów, namułów

torfiastych i torfów. Seria ta występuje przede wszystkim w silnie uwilgotnionych

zagłębieniach terenu, w dnach dolinek denudacyjnych oraz w strefach wycieków i

wysięków. Generalnie utwory te są mało korzystne dla zabudowy. Możliwe jest

posadawianie zabudowy lekkiej pod warunkiem nieznacznej miąższości wspomnianych

osadów.

• Grunty nasypowe – posiadają zróżnicowaną przydatność uzależnioną od stateczności i

zagęszczenia oraz plastyczności. Lokowanie tego typu gruntów związane było z budową

dróg, budynków czy infrastruktury technicznej oraz ze składowaniem śmieci lub gruzu.

Wykonywanie budynków w obrębie tego typu gruntów wymaga badań geologiczni –

inżynierskich ukierunkowanych na określenie podstawowych parametrów geotechnicznych.

Budowa geologiczna prezentuje się jednolicie w obszarze położonym na wysoczyźnie i w kotlinie.

Poszczególne wydzielenia zajmują znaczne powierzchnie a ich zmienność przestrzenna jest

stosunkowo niewielka. Bardziej skomplikowane warunki gruntowe występują w rejonie zbocza

wysoczyzny. Pod przykryciem osadów deluwialnych znajdują się wychodnie warstw, które

zalegając horyzontalnie zostały poprzecinane przez dolinę Brdy. W związku z tym zmienność

8

warunków geologicznych na zboczu wymusza dokładne rozpoznanie geologiczne dla

poszczególnych obiektów. Jednocześnie taka konfiguracja podłoża znacznie obniża przydatność

strefy zboczowej dla przyszłej zabudowy.

3.5 Warunki hydrogeologiczne

na obszarze opracowania wody podziemne występują w trzech piętrach wodonośnych (dwóch

piętrach czwartorzędowych i jednym – trzeciorzędowym). Strefa kontaktowa pomiędzy piętrem

czwartorzędowym a trzeciorzędowym pojawia się w dolinie kopalnej na obszarze Lasu

Gdańskiego.

Pierwszy poziom wodonośny, występujący w obrębie czwartorzędu, znajduje się na

zróżnicowanej głębokości. Na Wysoczyźnie Świeckiej wody występują na głębokości powyżej 4 m.

Płycej pojawiają się lokalnie w zagłębieniach bezodpływowych. Najintensywniejsze zasilanie wód

odbywa się w czasie wiosennych roztopów oraz okresów po silnych opadach deszczu. W obrębie

glin piaszczystych budujących teren wysoczyzny wody I poziomu mogą również występować jako

wody zawieszone., ulegające jednak szybkiemu podniesieniu kapilarnemu i transpiracji, przez co

po krótkim czasie zanikają.

W obrębie zbocza wysoczyzny głębokość zalegania zwierciadła wód podziemnych zmniejsza się

wraz ze zmniejszaniem się wysokości nad poziom morza. Przy dolnym załomie zbocza oraz przy

dnach dolinek denudacyjnych głębokość zwierciadła wody może nie przekraczać 1 m. W obrębie

zbocza wody mają najczęściej swobodne zwierciadło.

Zbocze wysoczyzny przecina miąższą czwartorzędową warstwę wodonośną. Skutkiem tego na

zboczu pojawiają się wycieki i wysięki wód podziemnych, które utrzymują lokalne młaki. Najpłycej

zalegające wody podziemne znajdują się w obrębie den dolinek denudacyjnych. Są to wody o

swobodnym lub lokalnie nieznacznie napiętym zwierciadle. W obszarze VI terasy wody podziemne

występują na głębokości 2 – 4 m. Zasilane są infiltracyjnie wodami opadowymi i ciekami.

Głębokość zalegania zwierciadła wód jest zmienna zarówno w czasie jak i w przestrzeni.

Drugi czwartorzędowy poziom wodonośny stanowią piaski średnioziarniste i gruboziarniste

z otoczakami, zalegające na wysokości od około 50 do 70 m n.p.m. Poziom ten występuje jedynie

w obrębie wysoczyzny. Jest to ośrodek porowy, izolowany od powierzchni miąższą serią glin.

Strefa drenażu tych wód znajduje się w obrębie zbocza wysoczyzny. Na przeważającym obszarze

południowej części Wysoczyzny Świeckiej ma charakter użytkowego poziomu wodonośnego.

Charakterystyki hydrogeologiczne studni w okolicy obszaru opracowania prezentują korzystne

parametry hydrauliczne tego poziomu. Poza dobrymi współczynnikami filtracji otwory studzienne

posiadają wydajność jednostkową w granicach 1,2 m3/h/m. Badania wykonane przez WIOŚ w

Bydgoszczy wykazały, że wody opisywanego poziomu posiadały parametry fizykochemiczne

odpowiadające II klasie czystości, a parametrem wykraczającym poza dopuszczalne normy była

jedynie mętność ogólna.

Trzeciorzędowe piętro obejmuje na obszarze opracowania utwory mioceńskie.

Wodoprzepuszczalność tego medium waha się w granicach 20 do 100 m2/d. Miąższość poziomu

jest zmienna w granicach występowania warstwy mioceńskiej. Wiercenia wykonane w okolicy

9

Zamczyska oraz w Lesie Gdańskim wykazują, że zwierciadło tego poziomu ma charakter

naporowy. Izolacja wód w obrębie miocenu jest dobra z uwagi na obecność opisanych wcześniej

iłów plioceńskich. Niemniej jednak iły te występują jedynie do granicy doliny kopalnej, po czym

zanikają. Już kilkaset metrów na południe od obszaru opracowania piaski mioceńskie kontaktują

się przez okno hydrogeologiczne z piaskami czwartorzędowymi. Okno to stanowi potencjalną

drogę wymiany jonowej wód. Piaski mioceńskie na obszarze Bydgoszczy stanowią tzw. subzbiornk

„Bydgoszcz” nr 140, który został zaliczony do obszarów najwyższej ochrony – ONO.

W pobliżu obszaru opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w

obrębie opisywanej wcześniej doliny kopalnej, zlokalizowane jest ujęcie wód podziemnych dla

miasta Bydgoszczy „Las Gdański”. Ma ono ustanowioną strefę ochrony bezpośredniej i pośredniej

wewnętrznej (Rozporządzeniem nr 2 /2005 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej

w Gdańsku z dnia 5 lipca 2005 r. w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wód podziemnych

„Las Gdański” w Bydgoszczy, woj. kujawsko-pomorskie). Z uwagi na zróżnicowane warunki

ochrony ujęcia, teren ochrony pośredniej podzielono na: teren pradolinny i teren strefy

krawędziowej wysoczyzny.

W granicach obszaru objętego opracowaniem znaczne powierzchnie terenu położone są w

granicach strefy krawędziowej wysoczyzny. Południowo zachodni kraniec analizowanego terenu

położony jest w granicach terenu pradolinnego.

3.6 Wody powierzchniowe

W obszarze opracowania wody powierzchniowe występują w postaci oczek wodnych. Te niewielkie

mezo- i eutroficzne zbiorniki są zasilane wodami wysiękowymi, wypływającymi u podnóża skarpy.

3.7 Szata roślinna

Zgodnie z rejonizacją geobotaniczną Szafera przez teren opracowania przebiega granica

pomiędzy dwoma podziałami geobotanicznymi: Pasem Równin Przymorskich i Wysoczyzn

Pomorskich i Pasem Wielkich Dolin. Matuszkiewicz w tym rejonie przeprowadza granicę pomiędzy

okręgami Krainy Chełmińsko – Dobdrzyńskiej Działu Mazowiecko – Poleskiego.

Położenie na pograniczu jednostek fizjograficznych i geobotanicznych sprzyja bogatej

różnorodności biologicznej terenu. Znaczną część analizowanego terenu pokrywa roślinność

spontaniczna. Nasadzenia antropogeniczne można spotkać jedynie w ogrodach przydomowych.

Łąki

Na analizowanym terenie zajmują stosunkowo niewielkie powierzchnie we wschodniej części

terenu. Łąki zaliczane są do zbiorowisk seminaturalnych. W szeregach sukcesyjnych roślinności

naturalne stadium rozwojowe na glebach żyznych – wilgotnych i świeżych, które jednak

nieuchronnie zastępowane jest przez zbiorowiska leśne, będące w naszym klimacie stadium

klimaksowym. Skład gatunkowy i trwałość zbiorowisk łąkowych są wypadkową warunków

siedliskowych, jak żyzność gleby, ekspozycja stoku, wilgotność oraz zabiegów agrotechnicznych, a

więc oddziaływań antropogeniczych, jak liczba pokosów, wielkość nawożenia, podsiew traw,

nawadnianie.

10

Łąki przedmiotowego terenu to przede wszystkim łąki świeże rajgrasowe. Są to wilokośne

zbiorowiska szlachetnych miękkolistnych traw darniowych z obfitym udziałem barwnie kwitnących

roślin motylkowych i innych dwuliściennych. Występują na żyznych, niezbyt wilgotnych glebach

piaszczysto-gliniastych, gliniastych i pyłowych. Tylko nieliczne powierzchnie łąk pozostają

użytkowane. Większość użytków zielonych od lat nie jest uprawiana. Spowodowało to poważne

przekształcenia składu gatunkowego zbiorowisk łąkowych oraz przesunięcie granicy polno-leśnej.

Podstawowym czynnikiem umożliwiającym sukcesje łąk w kierunku zbiorowisk leśnych jest

zaniechanie koszenia. Umożliwia to rozwój samosiewów drzew i krzewów, powodując powolne

przekształcenie zbiorowisk łąkowych tzw. zbiorowiska okrajkowe oraz zarośla krzewiaste tzw.

czyżnie.

Zbiorowiska ruderalne i segetalne

Zbiorowiska głównie dwuliściennych bylin porastają przestrzenie uprawianych i odłogowanych pól

uprawnych. Większe i mniejsze płaty roślinności ruderalnej rozlokowane są na całym obszarze w

sąsiedztwie łąk i pól pozostających w uprawie oraz na przydrożach i miedzach. Omawiane

zbiorowiska powstają w toku naturalnej sukcesji roślinności spontanicznej na tereny odłogowane, z

tym że w obecnej postaci stanowią już co najmniej drugie stadium sukcesji. Ich skład gatunkowy w

poszczególnych płatach jest nieco różny, w zależności od lokalnej zasobności i wilgotności

siedliska oraz składu mechanicznego gleby. Najpowszechniej występujące gatunki to: bylice

pospolita i polna, wrotycz pospolita, pięciornik srebrny, nostrzyki, pyleniec pospolity, powój polny,

marchew zwyczajna, cykoria podróżnik i wiele innych. Zbiorowiska segetalne porastają tereny

gruntów rolnych pozostających w uprawie. Są one rozmieszczone w różnych częściach obszaru

mpzp. Roślinność ruderalna natomiast występuje głównie na niezagospodarowanych działkach

oraz na w zaniedbanych ogrodach przydomowych.

Zbiorowiska leśne i zadrzewienia

Na przedmiotowym terenie stwierdzono obecność następujących formacji roślinnych:

• Zbiorowiska chwastów segetalnych i ruderalnych

• Uprawy rolne

• Uprawy sadownicze

• Zarośla krzewiaste – czyżnie

• Łąki

• Zbiorowiska leśne – fragmenty łągów i grądów.

Zbiorowiska chwastów towarzyszą uprawom rolnym i sadowniczym. Porastają także podwórza

zabudowań, miedze, tereny zaniedbane i odłogowane. Nie posiadają znaczącej wartości

przyrodniczej.

Łąki zaliczane są do zbiorowisk seminaturalnych. W szeregach sukcesyjnych roślinności naturalne

stadium rozwojowe na glebach żyznych – wilgotnych i świeżych, które jednak nieuchronnie

zastępowane jest przez zbiorowiska leśne, będące w naszym klimacie stadium klimaksowym.

Skład gatunkowy i trwałość zbiorowisk łąkowych są wypadkową warunków siedliskowych, jak

żyzność gleby, ekspozycja stoku, wilgotność oraz zabiegów agrotechnicznych, a więc oddziaływań

antropogeniczych, jak liczba pokosów, wielkość nawożenia, podsiew traw, nawadnianie.

11

Łąki przedmiotowego terenu to przede wszystkim łąki świeże rajgrasowe. Są to wielokośne

zbiorowiska szlachetnych miękkolistnych traw darniowych z obfitym udziałem barwnie kwitnących

roślin motylkowych i innych dwuliściennych. Występują na żyznych, niezbyt wilgotnych glebach

piaszczysto-gliniastych, gliniastych i pyłowych.

Na analizowanym terenie użytkowane powierzchnie łąk występują głównie w północno-wschodniej

i środkowej części terenu. Większość użytków zielonych od lat nie jest uprawiana. Spowodowało to

poważne przekształcenia składu gatunkowego zbiorowisk łąkowych. Podstawowym czynnikiem

umożliwiającym sukcesje łąk w kierunku zbiorowisk leśnych jest zaniechanie koszenia. Umożliwia

to rozwój samosiewów drzew i krzewów, powodując powolną degradację zbiorowisk łąkowych.

Czyżnie to naturalne zbiorowiska otulinowe, rozwijające się w strefie ekotonowej lasów. Na

analizowanym terenie występują głównie w północnej części terenu i przy obecnym

zagospodarowaniu nie maja kontaktu przestrzennego z lasem. Stanowią one stanowią stadium

sukcesyjne regeneracji lasu. Porastają gleby żyzne, drobnoziarniste o korzystnych

uwarunkowaniach termicznych. Budujące je gatunki krzewów to przede wszystkim tarnina, głogi,

jeżyny, a niekiedy także leszczyna. Obok nich widoczny jest naturalny podrost drzew liściastych.

Silna antropopresja związana z lokalizacją w obszarze miasta, w sąsiedztwie drogi krajowej

sprawia, że gatunki typowe dla tych zbiorowisk są stopniowo wypierane głównie przez klon

jesionolistny, robinię akacjową i rdestowiec sachaliński, zaliczany do gatunków inwazyjnych.

Roślinność drzewiasta stanowi najcenniejszy element przyrodniczy na analizowanym terenie.

Występuje głównie w obszarze jarów. Cechuje ją silna fragmentacja, a jej ogólna powierzchnia jest

stosunkowo niewielka. Najciekawsze płaty leśne występują miejscami wzdłuż ciągów

komunikacyjnych oznaczonych 64.KPX, 48.KDD, a nieco mniej cenne – wzdłuż 55.KDX. Są to

głównie fitocenozy będące pozostałością grądów. Płaty nie są na ogół mocno zdegradowane, ale

widoczny jest znaczny udział klonu zwyczajnego. Drzewostan buduje grab, lipa, leszczyna, wiązy.

Wzdłuż cieków wodnych rozwinął się drzewostan łęgowy. W drzewostanie panuje olsza czarna,

wierzby, wiązy i topola biała, a w podszycie przeważa dziki bez czarny i czeremcha.

3.8 Awifauna

W opracowaniu: „Inwentaryzacja Obszarów Ważnych Dla Awifauny Bydgoszczy”, wyodrębniono

ostoję o nazwie „Skarpa Fordońska”, na której znajduje się południowy kraniec analizowanego

terenu. Ostoja ta obejmuje cały górny taras w Fordonie, zbocze fordońskie oraz całą północną

skarpę na długości ok. 4 km, od ul. Jasienieckiej do ul. Gdańskiej. Stwierdzono tu obecność 82

gatunków, z czego aż 69 lęgowych. Mimo tak dużej różnorodności gatunkowej stwierdzono tylko

trzy lęgowe gatunki z załącznika I Dyrektywy Ptasiej: jarzębatkę oraz zagrożone w Europie

gąsiorka i lerkę. Jako lęgowe stwierdzono także gatunki posiadające w kraju status: - nieliczny,

lokalnie średnio liczny – dzięcioł zielony, krętogłów, słowik szary i remiz; - nieliczny lub bardzo

nieliczny – białorzytka; - nieliczny, lokalnie liczny – świerszczak, paszkot; - nieliczny lub skrajnie

nieliczny – krogulec.

Na całym obszarze stwierdzono następujące gatunki lęgowe (L) i nielęgowe (N): białorzytka N,

bocian N*, bogatka L, brzegówka L, cierniówka L, czapla Siwa N, czarnogłówka L, czubatka L,

czyż N, dymówka N, dzięcioł duży L, dzięcioł zielony L, dzwoniec L, gajówka L, gawron N, gąsiorek

12

L*, grubodziób L, grzywacz L, jarzębatka L*, jastrząb L, jerzyk N, kapturka L, kawka N, kobuz N,

kokoszka L, kopciuszek L, kos L, kowalik L, krętogłów L, krogulec L, krzyżówka L, kukułka L,

kulczyk L, kuropatwa L, kwiczoł L, lerka L*, łozówka L, mazurek L, modraszka L, szara L,

myszołów L , oknówka N, paszkot L, pełzacz leśny L, pełzacz ogrodowy L, piecuszek L, piegża L,

pierwiosnek L, pleszka L, pliszka siwa L, pokląskwa L, pokrzywnica L, potrzeszcz L, potrzos L,

pustułka N, raniuszek L, remiz L, rudzik L, sierpówka L, sikora uboga L, skowronek L, słowik

rdzawy L, słowik szary L, sosnówka L, sójka L, sroka L, strzyżyk L, szczygieł L, szpak L, śmieszka

N, śpiewak L, świergotek drzewny L, świergotek łąkowy L, świerszczak L, świstunka L, trzcinniczek

L, trznadel L, wilga L, wóbel L, wrona siwa L, zaganiacz L, zięba L.

Gwiazdką zaznaczono gatunki z załącznika I „Dyrektywy Ptasiej”.

Ryc. Fragment ostoi „Skarpa Fordońska” położony w granicach miejscowego planu

W granicach opisywanej ostoi znajduje się południowa część przedmiotowego terenu, objętego

miejscowym planem. Zagospodarowanie tych terenów nie ulegnie zmianie, więc nie należy

spodziewać się istotnego oddziaływania na obszary ważne dla awifauny.

13

3.1 Ochrona prawna zasobów przyrodniczych i walorów krajobrazowych

Większość analizowanego terenu znajduje się w Nadwiślańskim Parku Krajobrazowym. Jedynie

niewielkie fragmenty znajdują się poza granicami obszarów chronionych.

Ryc. Lokalizacja terenu na tle systemu obszarów chronionych wg http://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/

4 Cel przygotowania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Celem sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Las Gdański-Izerska”

w Bydgoszczy jest określenie przeznaczenia terenów oraz zasad ich zagospodarowania, a także

określenie i zachowanie rezerwy terenowej pod rozbudowę ulicy Armii Krajowej i budowę

skrzyżowania z ulicą Bielską. Konsekwencją tych przekształceń będzie poprawa warunków

funkcjonowania terenu, wyeliminowanie konfliktów przestrzennych i funkcjonalnych.

14

5 Rozwiązania zawarte w projektowanym dokumencie

W projekcie uchwały znalazły się następujące ustalenia planu, istotne z punktu widzenia ochrony

środowiska i krajobrazu:

Na analizowanym terenie przewidziano następujące przeznaczenie terenów:

• teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – oznaczony symbolem MN;

• teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, zabudowy usługowej – oznaczony

symbolem MN-U;

• teren zabudowy usługowej – oznaczony symbolem U;

• teren usług oświaty – oznaczony symbolem UO;

• teren zieleni objęty formą ochrony przyrody – oznaczony symbolem ZN;

• teren lasu – oznaczony symbolem ZL;

• tereny systemu transportu:

• teren drogi publicznej - ulica klasy głównej ruchu przyspieszonego – oznaczony

symbolem KDGP,

• teren drogi publicznej - ulica klasy lokalnej – oznaczony symbolem KDL,

• teren drogi publicznej - ulica klasy dojazdowej – oznaczony symbolem KDD,

• teren drogi publicznej – ulica klasy dojazdowej - droga pieszo-jezdna – oznaczony

symbolem KDX,

• teren drogi wewnętrznej – oznaczony symbolem KDW,

• teren publicznego ciągu pieszego – oznaczony symbolem KPX;

• teren infrastruktury elektroenergetycznej – oznaczony symbolem IE;

• teren infrastruktury kanalizacji sanitarnej – oznaczony symbolem IKs;

• teren infrastruktury telekomunikacyjnej – oznaczony symbolem IT;

• teren infrastruktury technicznej – oznaczony symbolem IPT.

Zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego

W granicach Nadwiślańskiego Parku Krajobrazowego obowiązują zakazy i ograniczenia zawarte

w przepisach odrębnych, w tym:

• w granicach Nadwiślańskiego Parku Krajobrazowego obowiązują zakazy i ograniczenia

zawarte w przepisach odrębnych, w tym:

• zakaz likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych,

za wyjątkiem przypadków, gdy ich usunięcie wynika z potrzeby zapewnienia

bezpieczeństwa ruchu drogowego,

• zakaz dokonywania zmian stosunków wodnych, likwidowania, zasypywania

i przekształcania zbiorników wodnych,

• zakaz wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem

prac związanych z zabezpieczeniem przeciwosuwiskowym,

• obowiązuje ochrona istniejących zadrzewień: o charakterze łęgów wierzbowych

i olszowych, zadrzewień grabowych na skarpach wąwozu przy ul. Izerskiej, wzdłuż terenu

62.KPXR;

15

• w granicach terenu ochrony pośredniej strefy ochronnej ujęcia wód podziemnych „Las

Gdański” obowiązują zakazy i nakazy zawarte w decyzji/rozporządzeniu o ustanowieniu stref,

w tym:

• zakaz wprowadzania ścieków do ziemi i wód powierzchniowych, za wyjątkiem

oczyszczonych wód opadowych odprowadzanych na podstawie pozwolenia

wodnoprawnego,

• zakaz stosowania środków ochrony roślin innych niż dopuszczone do stosowania

w strefie ochronnej ujęcia wody,

• zakaz rolniczego wykorzystania ścieków i osadów ściekowych;

• w zakresie ochrony przed hałasem:

• tereny oznaczone symbolami MN, stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej

jednorodzinnej, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony środowiska,

• tereny oznaczone symbolami MN-U, stanowią tereny zabudowy mieszkaniowo -

usługowej, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony środowiska,

• teren oznaczone symbolem UO, stanowi teren zabudowy związanej ze stałym

lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony

środowiska,

• na terenach przylegających do terenu 70.KDGP mogą występować potencjalne

uciążliwości spowodowane ruchem drogowym;

• dopuszcza się realizację kondygnacji podziemnych, pod warunkiem, że ich budowa

nie doprowadzi do zmiany warunków gruntowo-wodnych, powodując niekorzystne

oddziaływanie na istniejącą zabudowę lub stateczność gruntów;

• obowiązuje zakaz lokalizacji funkcji powodujących uciążliwości dla środowiska (z wyjątkiem

systemu transportowego i infrastruktury technicznej), a zwłaszcza hałas, wibracje,

zanieczyszczenie powietrza i przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej:

• podstawowy system zaopatrzenia w wodę stanowi zbiorcza sieć wodociągowa;

• podstawowy system odprowadzenia ścieków komunalnych stanowią zbiorcze kanały

kanalizacji sanitarnej,

• obowiązuje zakaz realizacji i użytkowania zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe

oraz lokalnych oczyszczalni ścieków (indywidualnych oraz grupowych);

• podstawowy system odprowadzenia wód opadowych i roztopowych stanowią zbiorcze

kanały kanalizacji deszczowej,

• dla terenów, dla których nie można grawitacyjnie odprowadzić wód opadowych

i roztopowych do zbiorczych kanałów deszczowych, dopuszcza się ich odprowadzenie

na tereny zielone, po uprzednim oczyszczeniu;

• podstawowy system zaopatrzenia w energię cieplną stanowią indywidualne systemy

grzewcze zasilane gazem, olejem opałowym, energią elektryczną, a także wykorzystujące

odnawialne źródła energii oraz inne paliwa, z zastosowaniem instalacji i urządzeń

wykorzystujących niskoemisyjne technologie spalania oraz umożliwiających osiągnięcie jak

najwyższej sprawności w procesie uzyskania energii cieplnej.

16

6 Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego

Mieszkalnictwo o niskiej intensywności zabudowy zintegrowanej z krajobrazem

Zieleń parkowa, krajobrazowa i ochronna

Zieleń towarzysząca terenom zainwestowanym

Przedmiotowy miejscowy plan nie narusza zapisów obowiązującego Studium.

7 PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA BYDGOSZCZY NA LATA 2013 –

2016 Z PERSPEKTYWĄ DO 2020 ROKU

Nadrzędnym celem programu jest: „Poprawa stanu środowiska poprzez zachowanie istotnych

walorów przyrodniczych oraz zrównoważony rozwój, jako podstawa rozwoju gospodarczego miasta

i poprawy jakości życia mieszkańców”.

Na podstawie aktualnego stanu poszczególnych komponentów środowiska i uwarunkowań

zewnętrznych i wewnętrznych dokonano wyboru najistotniejszych priorytetów ochrony środowiska.

Nie wszystkie z nich z uwagi na swoją specyfiką mogły znaleźć odzwierciedlenie w ustaleniach

planu, co obrazuje zestawienie w poniższej tabeli:

17

Najważniejsze cele: Sposób uwzględnienia w projekcie mpzp

Poprawa jakości środowiska, § 4. 14.8

Racjonalne wykorzystanie zasobów

przyrodniczych,

§ 4. 14.8

§ 4. 14.5

§ 4. 14.7

Ochrona przyrody, § 4. 6.1

Racjonalna gospodarka odpadami, -

Poprawa bezpieczeństwa ekologicznego, § 4. 14.1-8

Edukacja ekologiczna społeczeństwa, -

Działania systemowe w ochronie środowiska. -

8 Przewidywane skutki realizacji ustaleń projektowanego dokumentu dla środowiska

8.1 Przyjęta metoda oceny

Oceny prognozowanych skutków realizacji projektowanego dokumentu dokonano w odniesieniu

do stanu obecnego, za pomocą listy sprawdzającej. Analizie poddano poszczególne jednostki

funkcjonalne, określone na rysunku planu symbolami z numeracją, porównując ich prognozowane

oddziaływanie z oddziaływaniem istniejącego zagospodarowania i użytkowania terenu. Oceniono

wpływ projektowanych zmian na poszczególne elementy środowiska przyrodniczego terenu

objętego przedmiotowym planem, w tym na teren Nadwiślańskiego Parku Krajobrazowego

oraz na położony w sąsiedztwie Obszar Chronionego Krajobrazu Północnego Pasa

Rekreacyjnego Miasta Bydgoszczy. Uwzględniono wszystkie znaczące oddziaływania na

środowisko, w tym oddziaływania bezpośrednie,

pośrednie, wtórne, skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe

i chwilowe oraz pozytywne i negatywne, a także skutki wynikające dla środowiska z zależności

(interakcji) pomiędzy poszczególnymi jego elementami i między oddziaływaniami na te elementy.

Określono znaczenie oddziaływania jako pozytywne (+) lub negatywne (-), długotrwałość (czas)

oddziaływania oraz trwałość skutków w następujący sposób:

znaczenie:

• bez znaczenia lub znaczenie nie możliwe do ustalenia 0

• nieznaczny, nieistotny (+/-) 1

• znaczący, niewielki, o zasięgu lokalnym (+/-) 2

• znaczący (zmiany odwracalne) (+/-) 3

• znaczący (zmiany nie odwracalne, trwałe) (+/-) 4

czas oddziaływania*:

• chwilowy 1

• krótkotrwały 2

• okresowy/sezonowy 3

• długotrwały 4

• stały (wieczny) 5

18

trwałość skutków:

• zmiany krótkotrwałe (całkowicie odwracalne) 1

• zmiany długotrwałe, odwracalne (np. przez rekultywację, reintrodukcję, remont, itp.) 2

• zmiany trwałe nieodwracalne (przy obecnym stanie wiedzy i dostępnych

technologiach) 3

Przy ocenie czasu oddziaływania i trwałości skutków przyjmowano wartość zero, tylko wówczas,

gdy znaczenie oddziaływania również określono jako zerowe. W wypadku ryzyka poważnej awarii

nie oceniano trwałości skutków, gdyż uznano tę wartość za niewymierną.

8.2 Uzyskane wyniki

Na terenach oznaczonych symbolami:

2.U, 6.MN-U, 21.UO, 22.MN, 27.MN-U, 29.ZN, 30.ZN, 31.ZN, 32.ZN, 33.ZN, 35.KDL, 37.KDL,

38.KDL, 40.KDD, 41.KDD, 42.KDD, 43.KDD, 48.KDD, 49.KDD, 50.KDX, 52.KDX, 53.KDX,

54.KDX, 55.KDX, 58.IT, 59.IT, 62.KDX, 63.KPX, 64.KPX, 65.KPX, 66.KPX, 67.KPX,

68.KPX,69.KPX, 70.KDGP, TZ, projektowany miejscowy plan nie przewiduje rozwiązań, które

w istotny sposób zmieniałyby oddziaływanie na środowisko przyszłego zagospodarowania

i użytkowania terenu w stosunku do stanu obecnego. Mniej lub bardziej znaczące zmiany

przewidziano na terenach pozostałych. W tabeli poniżej przedstawiono łączną wagę oraz noty

średnie, jakie uzyskano przy ocenie wpływu projektowanych zmian na środowisko w odniesieniu do

oddziaływania obecnego zagospodarowania i użytkowania terenu.

teren oznaczony symbolem łączna waga

ocena średnia

61.IKs +42 +1,48 20.MN-U, 28.MN-U -80 -3,33 3.U, 1.U, 4.MN-U, -72 -3,00 9.MN, 18.MN, 19.MN, 16.MN, 17.MN, 23.MN, 24.MN, 25.MN, 26.MN -30 -1,25 47.KDD, 56.KDW, 57.KDW, 44.KDD, 45.KDD, 46.KDD, 39.KDL, 34.KDL, 51.KDX, 36.KDL

-24 -1,00

5.MN, 7.MN, 8.MN, 10.MN, 11.MN, 12.MN, 13.MN, 14.MN, 15.MN -22 -0,92 60.IE -8 -0,33

19

8.3 Szczegółowa charakterystyka oddziaływań

Teren oznaczony symbolem 5.MN, 7.MN, 8.MN, 10.MN, 11.MN, 12.MN, 13.MN, 14.MN, 15.MN

analizowany komponent środowiska znaczenie czas

oddziaływania trwałość skutków

powietrze atmosferyczne -1 3 2 klimat akustyczny 0 0 0 natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0 produkcja odpadów -1 4 2

zanieczyszczenie powierzchni ziemi 0 0 0

jakość wód powierzchniowych 0 0 0

jakość wód podziemnych 0 0 0 zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne -1 4 2 zagrożenie erozją 0 0 0 naturalne stosunki wodne 0 0 0

walory estetyczne 0 0 0

walory krajobrazowe 0 0 0

zabytki i dobra kultury 0 0 0 naturalna rzeźba terenu 0 0 0 obszary objęte różnymi formami ochrony przyrody 0 0 0 populacje zwierząt 0 0 0

roślinność 0 0 0

rzadkie zbiorowiska roślinne 0 0 0

komunikacja ekologiczna 0 0 0 funkcjonowanie ekosystemów 0 0 0 korytarze ekologiczne 0 0 0 zdrowie ludzi 0 0 0

jakość życia mieszkańców 0 0 0

ryzyko poważnej awarii 0 0 x

łączna waga -22

ocena średnia -0,92

Plan miejscowy przewiduje wprowadzenie nowych terenów zabudowy mieszkaniowej

jednorodzinnej. Generalnie funkcja ta bardzo nieznacznie oddziałuje na środowisko przyrodnicze –

należy spodziewać się nieznacznej emisji zanieczyszczeń do atmosfery, produkcji odpadów

komunalnych i niewielkiego zużycia wody na cele bytowe.

Teren oznaczony symbolem 9.MN, 18.MN, 19.MN, 16.MN, 17.MN, 23.MN, 24.MN, 25.MN, 26.MN



powietrze atmosferyczne -1 3 2 klimat akustyczny 0 0 0 natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0 produkcja odpadów -1 4 2



jakość wód podziemnych 0 0 0 zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne -1 4 2

20

zagrożenie erozją -1 4 2

naturalne stosunki wodne 0 0 0

walory estetyczne 0 0 0 walory krajobrazowe 0 0 0 zabytki i dobra kultury 0 0 0 naturalna rzeźba terenu 0 0 0

obszary objęte różnymi formami ochrony przyrody 0 0 0

populacje zwierząt 0 0 0

roślinność 0 0 0 rzadkie zbiorowiska roślinne 0 0 0 komunikacja ekologiczna 0 0 0 funkcjonowanie ekosystemów 0 0 0

korytarze ekologiczne 0 0 0

zdrowie ludzi 0 0 0

jakość życia mieszkańców 0 0 0 ryzyko poważnej awarii 0 0 x łączna waga -30


Oddziaływania na środowisko będą analogiczne jak w poprzednim przepadku. Dodatkowy

problem, stanowi jednak położenie większości działek na stokach o nachylenia terenu miejscami

przekraczającym 8%. Ingerencja związana z realizacją zabudowy może zainicjować procesy erozji

i inne zjawiska geodynamiczne.

Teren oznaczony symbolem 3.U, 1.U, 4.MN-U



powietrze atmosferyczne -2 4 2

klimat akustyczny -2 4 2 natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0 produkcja odpadów -2 4 2 zanieczyszczenie powierzchni ziemi 0 0 0


jakość wód podziemnych 0 0 0

zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne -2 4 2 zagrożenie erozją 0 0 0 naturalne stosunki wodne 0 0 0 walory estetyczne 0 0 0


zabytki i dobra kultury 0 0 0

naturalna rzeźba terenu 0 0 0 obszary objęte różnymi formami ochrony przyrody 0 0 0 populacje zwierząt 0 0 0 roślinność -1 4 2


komunikacja ekologiczna 0 0 0

funkcjonowanie ekosystemów 0 0 0

21


zdrowie ludzi 0 0 0

jakość życia mieszkańców 0 0 0 ryzyko poważnej awarii 0 0 x

łączna waga -72


Na terenach 3.U, 1.U planuje się zabudowę usługową, ale dopuszcza się także lokalizowanie

zabudowy mieszkaniowej. Na terenie 4.MN-U projektowane są funkcje równoważne zabudowy

mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy usługowej. Na wszystkich tych terenach oddziaływanie

na środowisko związane z funkcją usługową będzie bez porównania bardziej intensywne niż presja

wynikająca z funkcji mieszkaniowej. Zgodnie z zasadą przezorności należy rozpatrywać

maksymalne możliwe oddziaływanie, a więc

— lokalny, całoroczny wzrost emisji zanieczyszczeń do atmosfery

— emisja hałasu związana z pracą źródeł technologicznych oraz z transportem.

— produkcja odpadów o składzie mocno uzależnionym od rodzaju usług – w wypadku handlu

dominować będą odpady opakowaniowe, w znacznej mierze poddawane później recyklingowi,

ewentualnie w wypadku prowadzenia handlu artykułami spożywczymi istotny udział mają

produkty spożywcze, zwykle przeterminowane lub pochodzące z uszkodzonych opakowań;

inne usługi mogą być związane także z większą produkcją odpadów niebezpiecznych

— zużycie wody – wynikające z potrzeb sanitarnych, gospodarczych oraz z procesów

technologicznych

— budowa nowych obiektów pociągnie za sobą konieczność redukcji drzew i krzewów, zwłaszcza

na terenie nr 1.U.

Precyzyjniejsze określenie oddziaływań będzie możliwe na dalszych etapach procesu

inwestycyjnego, po przyjęciu konkretnej technologii.

Teren oznaczony symbolem 20.MN-U, 28.MN-U



powietrze atmosferyczne -2 4 2 klimat akustyczny -2 4 2 natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0

produkcja odpadów -2 4 2


jakość wód powierzchniowych 0 0 0 jakość wód podziemnych 0 0 0 zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne -2 4 2 zagrożenie erozją -1 4 2



walory krajobrazowe 0 0 0 zabytki i dobra kultury 0 0 0 naturalna rzeźba terenu 0 0 0

22



roślinność -1 4 2 rzadkie zbiorowiska roślinne 0 0 0 komunikacja ekologiczna 0 0 0 funkcjonowanie ekosystemów 0 0 0


zdrowie ludzi 0 0 0


łączna waga -80


Oddziaływania na środowisko będą analogiczne jak w poprzednim przepadku. Dodatkowy

problem, stanowi jednak położenie większości działek w granicach terenu o nachylenia terenu

przekraczającym miejscami 8%. Ingerencja związana z realizacją zabudowy może zainicjować

procesy erozji i inne zjawiska geodynamiczne.

Teren oznaczony symbolem 47.KDD, 56.KDW, 57.KDW, 44.KDD, 45.KDD, 46.KDD, 51.KDX, 36.KDL



powietrze atmosferyczne -1 4 2

klimat akustyczny -1 4 2

natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0

produkcja odpadów 0 0 0

zanieczyszczenie powierzchni ziemi 0 0 0 jakość wód powierzchniowych 0 0 0 jakość wód podziemnych 0 0 0

zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne 0 0 0

zagrożenie erozją 0 0 0


walory estetyczne 0 0 0 walory krajobrazowe 0 0 0 zabytki i dobra kultury 0 0 0

naturalna rzeźba terenu 0 0 0



roślinność -1 4 2 rzadkie zbiorowiska roślinne 0 0 0 komunikacja ekologiczna 0 0 0



zdrowie ludzi 0 0 0


łączna waga -24


23

W przedmiotowym planie przewidziano niewielką rozbudowę dróg lokalnych, dojazdowych i

wewnętrznych w celu zapewnia obsługi komunikacyjnej przyszłym mieszkańcom. Poszerzono

także lub przedłużono niektóre drogi. Wprowadzone zmiany będą skutkować ograniczeniem

powierzchni biologicznie czynnej i tym samym likwidacją części roślinności. Wzrost natężenia

ruchu pociągnie za sobą większą emisję zanieczyszczeń do atmosfery i emisję hałasu.

Tereny oznaczone symbolami: 60.IE i 71.IE

analizowany komponent środowiska zn. czas oddz. tr. sk.

powietrze atmosferyczne 0 0 0

klimat akustyczny 0 0 0

natężenie pola elektromagnetycznego -1 4 2

produkcja odpadów 0 0 0



jakość wód podziemnych 0 0 0

zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne 0 0 0





zabytki i dobra kultury 0 0 0

naturalna rzeźba terenu 0 0 0



szata roślinna 0 0 0


komunikacja ekologiczna 0 0 0



zdrowie ludzi 0 0 0

jakość życia mieszkańców 0 0 0

ryzyko poważnej awarii 0 0 0

łączna waga -8


Obiekty infrastruktury elektroenergetycznej oddziaływają na środowisko poprzez niewielką emisję

pól elektromagnetycznych.

24

Teren oznaczony symbolem 61.IKs



powietrze atmosferyczne 0 0 0 klimat akustyczny 0 0 0

natężenie pola elektromagnetycznego 0 0 0

produkcja odpadów -1 3 2

zanieczyszczenie powierzchni ziemi 0 0 0 jakość wód powierzchniowych 3 4 2 jakość wód podziemnych 3 4 2 zasoby surowców mineralnych, zasoby wodne 0 0 0



walory estetyczne 0 0 0 walory krajobrazowe 0 0 0 zabytki i dobra kultury 0 0 0 naturalna rzeźba terenu 0 0 0



populacje roślin 0 0 0 rzadkie zbiorowiska roślinne 0 0 0 komunikacja ekologiczna 0 0 0 funkcjonowanie ekosystemów 0 0 0


zdrowie ludzi 0 0 0


łączna waga 42

ocena średnia 1,68

Podczyszczanie ścieków deszczowych oraz tłocznie ścieków sanitarnych, podobnie jak cała

infrastruktura kanalizacyjna, przyczyniają się znacząco do poprawy stanu środowiska wód

powierzchniowych i podziemnych. Negatywne oddziaływania ograniczają się do okresowej

produkcji skratek i szlamu, stanowiących odpad niebezpieczny.

8.4 Analiza klimatu akustycznego w kontekście projektowanych zmian

W projektowanym mpzp w zakresie ochrony przed hałasem ustalono:

- tereny oznaczone symbolami MN, stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej

jednorodzinnej, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony środowiska,

- tereny oznaczone symbolami MN-U, stanowią tereny zabudowy mieszkaniowo -

usługowej, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony środowiska,

- teren oznaczone symbolem UO, stanowi teren zabudowy związanej ze stałym lub

czasowym pobytem dzieci i młodzieży, w rozumieniu przepisów dotyczących ochrony

środowiska.

25

Oznacza to, że dopuszczalny poziom hałasu drogowego na terenach:

- MN wynosi 61 dB (5.MN, 7.MN, 8.MN, 9.MN, 10.MN, 11.MN, 12.MN, 13.MN,18.MN,

19.MN, 16.MN, 17.MN, 25.MN, 26.MN, 14.MN, 15.MN, 22.MN, 23.MN, 24.MN)

- MN-U wynosi 65 dB (4.MN-U, 6.MN-U, 20.MN-U, 28.MN-U)

- UO wynosi 61 dB. (21.UO)

Ryc. Poziom hałasu drogowego LDWN na terenie objętym planem

Przedziały wskaźnika LDWN

55-60 dB

60-65 dB

65-70 dB

70-75 dB

powyżej 75 dB

26

Mapa akustyczna miasta Bydgoszczy wskazuje, iż na poszczególnych terenach o normowanym

hałasie, poziom dźwięku wynosi:

Nr terenu Poziom hałasu

wg mapy akustycznej Poziom

dopuszczalny Czy poziom hałasu

jest w granicach normy 5.MN 60-65 dB 61 nie ma pewności 7.MN 55-65 dB 61 nie ma pewności 8.MN 55-65 dB 61 nie ma pewności 9.MN 55-60 dB i mniej 61 nie ma pewności 19.MN 55-65 dB 61 nie ma pewności 26.MN 55-65 dB 61 nie ma pewności 23.MN 55-65 dB 61 nie ma pewności 4.MN-U 60-70 dB 65 nie ma pewności 6.MN-U 60-65 dB 65 nie ma pewności 20.MN-U 60-75 dB 65 nie ma pewności 10.MN poniżej 55 dB 61 w normie 11.MN poniżej 55 dB 61 w normie 12.MN poniżej 55 dB 61 w normie 13.MN poniżej 55 dB 61 w normie 18.MN 55-60 dB 61 w normie 16.MN 55-60 dB i mniej 61 w normie 17.MN poniżej 55 dB 61 w normie 25.MN 55-60 dB 61 w normie 14.MN poniżej 55 dB 61 w normie 15.MN poniżej 55 dB 61 w normie 22.MN 55-60 dB i mniej 61 w normie 24.MN 55-60 dB 61 w normie 28.MN-U 55-65 dB 65 w normie 21.UO 55-60 dB 61 w normie

Oceniając oddziaływanie hałasu drogowego na projektowane funkcje, dla których wymagane jest

dotrzymanie uciążliwości akustycznych na określonym poziomie, należy stwierdzić, że:

- Na terenach 10.MN, 11.MN, 12.MN, 13.MN, 18.MN, 16.MN, 17.MN, 25.MN, 14.MN,

15.MN, 22.MN, 24.MN, 28.MN-U, 21.U nie ma ryzyka wystąpienia przekroczeń standardów

środowiska.

- Na terenach 5.MN, 7.MN, 8.MN, 9.MN, 19.MN, 26.MN, 23.MN, 4.MN-U, 6.MN-U, 20.MN-U

nie można jednoznacznie stwierdzić, że występują tu przekroczenia dopuszczalnych norm.

Wskazane jest więc dopuszczenie możliwości realizacji ekranów przeciwakustycznych. Decyzja o

ich realizacji powinna zostać podjęta po przeprowadzeniu pomiarów hałasu, o ile wykażą one

przekroczenia dopuszczalnych norm.

8.5 Pozostałe analizy

Analiza problematyki ochrony zdrowia i konfliktów społecznych

Projekt planu nie przewiduje możliwości realizacji „funkcji powodujących uciążliwości dla

środowiska (z wyjątkiem systemu transportowego i infrastruktury technicznej), a zwłaszcza hałas,

wibracje, zanieczyszczenie powietrza i przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na

środowisko”. Nie ma ryzyka negatywnych oddziaływań na zdrowie i życie ludzi. Nie przewiduje się

również wystąpienia konfliktów społecznych.

27

Uwarunkowania ochrony środowiska związane z realizacją infrastruktury ściekowej w kontekście

ustawy Prawo Wodne, Ramowej Dyrektywy Wodnej i Krajowego Programu Oczyszczania ścieków

Komunalnych

W zakresie kanalizacji sanitarnej ustalono w tekście planu, że :

• „podstawowy system odprowadzenia ścieków komunalnych stanowią zbiorcze kanały

kanalizacji sanitarnej, (V)


oraz lokalnych oczyszczalni ścieków (indywidualnych oraz grupowych)”.

Zapis ten w praktyce oznacza, że zostaną spełnione wymogi art. 42 ust. 3 i 4 ustawy Prawo Wodne

oraz ustalenia Krajowego Programu Oczyszczania ścieków komunalnych. Realizacja ww. ustaleń

zmierza ponadto do osiągnięcia dobrego stanu wód do 2015 roku, stanowiącego cel środowiskowy

ustalonych dla Jednolitych Części Wód Powierzchniowych (w tym wypadku JCWP

RW200020292999) i Jednolitych Części Wód Podziemnych (w tym wypadku JCWPd nr 37).

Analiza zmian klimatycznych

Realizacja przedmiotowego miejscowego planu nie będzie w istotny sposób oddziaływać na

lokalny klimat. Potrzebę adaptacji do zmian klimatu uwzględniono w projekcie planu w: § 4. 14.8:

„podstawowy system zaopatrzenia w energię cieplną stanowią indywidualne systemy grzewcze

zasilane gazem, olejem opałowym, energią elektryczną, a także wykorzystujące odnawialne źródła

energii (np. poprzez zastosowanie kolektorów słonecznych, pomp ciepła itp.) oraz inne paliwa,

z zastosowaniem instalacji i urządzeń wykorzystujących niskoemisyjne technologie spalania

oraz umożliwiających osiągnięcie jak najwyższej sprawności w procesie uzyskania energii

cieplnej”.

9 Rozwiązania funkcjonalno przestrzenne

9.1 Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację

przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko

W celu zapobiegania i ograniczanie negatywnych oddziaływań na środowisko proponuje się

dopuszczenie w ustaleniach planu możliwości realizacji ekranów przeciwakustycznych w liniach

rozgraniczających drogi 70.KDGP.

Pozostałe rozwiązania chroniące środowisko zostały już wprowadzone do treści planu. Należą

do nich przede wszystkim liczne korekty linii zabudowy mające na celu ograniczenie obszaru prac

ziemnych na terenach o największych spadkach.

9.2 Rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie

wraz z uzasadnieniem ich wyboru

Przyjęte rozwiązania w zakresie infrastruktury technicznej, należą do najkorzystniejszych z punktu

widzenie interesów środowiska przyrodniczego, gdyż ustalono:

• podstawowy system zaopatrzenia w wodę stanowi zbiorcza sieć wodociągowa;

28

• podstawowy system odprowadzenia ścieków komunalnych stanowią zbiorcze kanały

kanalizacji sanitarnej,


oraz lokalnych oczyszczalni ścieków (indywidualnych oraz grupowych);

• podstawowy system odprowadzenia wód opadowych i roztopowych stanowią zbiorcze kanały

kanalizacji deszczowej,

• dla terenów, dla których nie można grawitacyjnie odprowadzić wód opadowych i roztopowych

do zbiorczych kanałów deszczowych, dopuszcza się ich odprowadzenie na tereny zielone,

po uprzednim oczyszczeniu;

• podstawowy system zaopatrzenia w energię cieplną stanowią indywidualne systemy grzewcze

zasilane gazem, olejem opałowym, energią elektryczną, a także wykorzystujące odnawialne

źródła energii oraz inne paliwa, z zastosowaniem instalacji i urządzeń wykorzystujących

niskoemisyjne technologie spalania oraz umożliwiających osiągnięcie jak najwyższej

sprawności w procesie uzyskania energii cieplnej.

Ponadto w trakcie prac planistyczny poddano analizie liczne warianty kształtowania układu

komunikacyjnego. Celem analiz było wypracowanie takiego wariantu, który w możliwie

najmniejszym stopniu ingerował w naturalną rzeźbę terenu i nie powodował konieczności wycinki

drzewostanów grądowych i łęgowych. Dlatego też ciągi 62.KDX, 64.KPX i 69.KPX postanowiono

zrealizować jako drogi pozbawione ruchu kołowego.

Nie ma potrzeby formułowania dalszych rozwiązań alternatywnych.

9.3 Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji

postanowień projektowanego dokumentu

Proponuje się co najmniej dwukrotne w ciągu roku prowadzenie pomiarów poziomu hałasu na na

terenach o funkcjach chronionych, a położonych wzdłuż ulicy Armii Krajowej. W wypadku

stwierdzenia przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu, należy wprowadzić środki techniczne

tłumiące hałas w postaci ekranów przeciwakustycznych.

29

10 Streszczenie w języku niespecjalistycznym

Miejscowym planem objęto obszar około 72 ha, ograniczony od zachodu ulicą Armii Krajowej,

od północy granicą administracyjną miasta, a od południa i wschodu – podziałami geodezyjnymi.

Przedmiotowy teren jest w znacznej mierze nie zagospodarowany. Rozległe przestrzenie na całym

obszarze zajmuje zieleń krajobrazowa. Zabudowa mieszkaniowa skoncentrowana jest głównie

wzdłuż ul. Izerskiej, Sądeckiej oraz na wysoczyźnie w pobliżu granicy miasta z gminą Osielsko.

Obiekty usługowe zlokalizowano przede wszystkim wzdłuż ul. Armii Krajowej.

Celem sporządzenia miejscowego planu jest określenie przeznaczenia terenów oraz zasad ich

zagospodarowania, a także określenie i zachowanie rezerwy terenowej pod rozbudowę ulicy Armii

Krajowej i budowę skrzyżowania z ulicą Bielską. Konsekwencją tych przekształceń będzie poprawa

warunków funkcjonowania terenu, wyeliminowanie konfliktów przestrzennych i funkcjonalnych.

Większość analizowanego terenu znajduje się w Nadwiślańskim Parku Krajobrazowym. Dlatego

też obowiązuje tu ochrona istniejących zadrzewień: o charakterze łęgów wierzbowych i olszowych,

zadrzewień grabowych na skarpach wąwozu przy ul. Izerskiej, wzdłuż terenu 62.KDX (tereny 72.ZL

i 73.ZL).

Na rozległych przestrzeniach pól uprawnych, plan miejscowy przewiduje realizację nowych

terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Generalnie funkcja ta bardzo nieznacznie

oddziałuje na środowisko przyrodnicze – należy spodziewać się nieznacznej emisji zanieczyszczeń

do atmosfery, produkcji odpadów komunalnych i niewielkiego zużycia wody na cele bytowe.

W sąsiedztwie ul. Armii Krajowej planuje się zabudowę usługową oraz mieszkaniowo-usługową

(funkcje równoważne). Na wszystkich tych terenach oddziaływanie na środowisko związane

z funkcją usługową będzie bez porównania bardziej intensywne niż presja wynikająca z funkcji

mieszkaniowej. Zgodnie z zasadą przezorności należy rozpatrywać maksymalne możliwe

oddziaływanie, a więc

— lokalny, całoroczny wzrost emisji zanieczyszczeń do atmosfery

— emisja hałasu związana z pracą źródeł technologicznych oraz z transportem.

— produkcja odpadów o składzie mocno uzależnionym od rodzaju usług – w wypadku handlu

dominować będą odpady opakowaniowe, w znacznej mierze poddawane później recyklingowi,

ewentualnie w wypadku prowadzenia handlu artykułami spożywczymi istotny udział mają

produkty spożywcze, zwykle przeterminowane lub pochodzące z uszkodzonych opakowań;

inne usługi mogą być związane także z większą produkcją odpadów niebezpiecznych

— zużycie wody – wynikające z potrzeb sanitarnych, gospodarczych oraz z procesów

technologicznych

— budowa nowych obiektów pociągnie za sobą konieczność redukcji drzew i krzewów, zwłaszcza

na terenie nr 1.U.

Precyzyjniejsze określenie oddziaływań będzie możliwe na dalszych etapach procesu

inwestycyjnego, po przyjęciu konkretnej technologii.

Część terenów zarówno mieszkaniowych, jak i usługowych jest położona na stokach o nachylenia

miejscami przekraczającym 8%. Ingerencja związana z realizacją zabudowy może zainicjować

procesy erozji i inne zjawiska geodynamiczne.

30

Oceniając oddziaływanie hałasu drogowego na projektowane funkcje, dla których wymagane jest

dotrzymanie określonych poziomów dźwięku, należy stwierdzić, że:

- Na terenach 10.MN, 11.MN, 12.MN, 13.MN, 18.MN, 16.MN, 17.MN, 25.MN, 14.MN,

15.MN, 22.MN, 24.MN, 28.MN-U, 21.U nie ma ryzyka wystąpienia przekroczeń standardów

środowiska.

- Na terenach 5.MN, 7.MN, 8.MN, 9.MN, 19.MN, 26.MN, 23.MN, 4.MN-U, 6.MN-U, 20.MN-U

nie można jednoznacznie stwierdzić, że występują tu przekroczenia dopuszczalnych norm.

Wskazane jest więc dopuszczenie możliwości realizacji ekranów przeciwakustycznych w obszarze

drogi 70.KDGP. Decyzja o ich realizacji powinna zostać podjęta po przeprowadzeniu pomiarów

hałasu, o ile wykażą one przekroczenia dopuszczalnych norm.

11 SPIS WYKORZYSTANYCH MATERIAŁÓW

o Gacka-Grzesikiewicz E., Wiland M. Ochrona przyrody i krajobrazu w planowaniu

przestrzennym gmin, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa, 1994,

o Galon R., 1953, Morfologia doliny i zandru Brdy, Stud. Soc. Scient. Tor., vol.1, nr.6;

o Grzebalski Z., Bronikowski J., 1974, Mapa geologiczno inżynierska Bydgoszcz miasto

1:10000, Geoprojekt Warszawa, Cent. Archiwum Państw. Inst. Geol. Warszawa.

o Kozłowska M., Kozłowski I., 1992, Szczegółowa mapa geologiczna Polski 1:50000,

Państw. Inst. Geologiczny, Warszawa

o Siuta J., Kucharska A., Wieloczynnikowa degradacja środowiska, Biblioteka Monitoringu

Środowiska, Warszawa, 1996,

o Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta

Bydgoszczy – MPU, Bydgoszcz, 2009,

o Wiśniewski E., Szczęsny J., 1996, Geologia, geomorfologia regionu bydgoskiego, [w:]

Banaszak J., 1996 (red.), Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy, Środowisko – Przyroda –

Zdrowie, Tantan, Bydgoszcz;

o Zimny H., Wybrane zagadnienia z ekologii, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1997.

o Podstawy metodyczne sporządzania strategicznych ocen oddziaływania na środowisko dla

potrzeb planowania przestrzennego, INSTYTUT ROZWOJU MIAST na zamówienie

Ministra Środowiska, Kraków, listopad 2002,

o Andrzejewski, 2006, Mapa zagrożenia ruchami masowymi w skali 1:10000, Geoprogram,

Bydgoszcz;

PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO … · Prognozowane oddziaływanie na środowisko...

Documents

Transcript of PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO … · Prognozowane oddziaływanie na środowisko...