Kochane Biedroneczki!

Niestety nie możemy teraz spotykać się w Naszym Przedszkolu i bawić

wspólnie. Dlatego przesyłam Wam zadania do wykonania w domu przez kolejne

8 dni. Mam nadzieję, że sprawią Wam radość i umilą czas a Wasza wiedza

będzie stawała się większa!

Wykonane przez Was prace plastyczne składajcie w teczkach, gdy tylko

się spotkamy wszystkie chętnie zobaczę, następnie je omówimy a nawet

zrobimy wystawę prac!

Rodziców proszę o zaangażowanie. Mile widziane są wykonane przez

Państwa zdjęcia, jeśli tylko zechcecie i znajdziecie na to czas tzw. fotorelacja z

pracy dzieci.

Życzę dużo zdrowia i owocnej pracy!

Pani Sara

DZIEŃ 11. „Zagadka słowna”- przeczytanie przez rodzica zagadki jako wprowadzenia do

tematu.

2. Przeczytanie tekstu przez rodzica pt. „o upartym Bałwanku”. Rozmowa z

dzieckiem na temat jego treści.

3. Ułożenie historyjki obrazkowej (zaproponowana lub podobna wydrukowana

przez rodzica).

AD. 1.

Zagadka słowna:

”W eleganckim kapeluszu,

Z nosem z marchwi, lecz bez uszu;

Na podwórku zimą stoi,

Mrozu wcale się nie boi”

AD. 2.

Wysłuchanie opowiadania „O Upartym Bałwanku” Agnieszki Galica:

Zima zapakowała na sanki worki ze śniegiem i postanowiła odjechać w dalekie, zimne

kraje. – Już na nas czas – powiedziała do śniegowego Bałwanka. – Niedługo przyjdzie

Wiosna, wskakuj na sanki i jedziemy. – Ja tu zostaję – odpowiedział Bałwanek – Mnie się tu

podoba. – Nie możesz tu zostać, już niedługo przyjdzie Wiosna – tłumaczyła Zima. – Wskakuj

na sanki, szybko! – Zostanę – upierał się Bałwanek – chcę zobaczyć jak wygląda Wiosna.

– Jak chcesz – mruknęła Zima – ja już wolę uciekać.

Wsiadła na sanki i zjechała z górki za lasem. Śniegowy Bałwanek podpierał się na

miotle i rozglądał dookoła. „Ciekaw jestem, jak wygląda ta Wiosna”- myślał.

– Tri-ri, tri-ri-ri – rozległo się nad głową Bałwanka. – Co to? Kto to? – rozglądał się

Bałwanek, ale nikogo nie zobaczył. – To ja, Skowronek - wiosenny dzwonek, popatrz do góry

to mnie zobaczysz! Bałwanek zadarł wysoko głowę i zobaczył pod niebem maleńkiego

szarego ptaszka. – Hej – zawołał Bałwanek – dobrze, że tu jesteś, poczekamy razem na

Wiosnę. – Ale z ciebie głuptas – zaśmiał się Skowronek – tri-ri-ri.

Słońce świeciło coraz mocniej i Bałwankowi łzy zaczęły kapać po marchewkowym

nosie. „Chyba jestem troszkę chory” – pomyślał Bałwanek i mocniej oparł się na miotle, aż

kapelusz przekrzywił mu się na głowie. Rozglądał się dookoła, czy przypadkiem nie

nadchodzi już Wiosna, bo bardzo był ciekaw, jak ona wygląda. Ale Wiosny nigdzie nie było

widać. Po łące biegały dzieci i podśpiewywały:

„Rękawiczki i czapki,

Pochowamy do szafki,

Na spacerek pójdziemy,

Nie zmarzniemy już.”

Bałwanek próbował przytupywać do taktu, ale wtedy kapelusz zjechał mu na ucho, a z

nosa na ziemię kapały krople kap-kap-kap. – Oj, chyba naprawdę jestem chory – westchnął

Bałwanek – wydaje mi się nawet, że bardzo schudłem. – Co ty tu jeszcze robisz? – zapytał go

Jeż, który właśnie wygrzebał się spod sterty liści i wygrzewał się na słońcu. – Czekam na

wiosnę – odpowiedział Bałwanek pociągając noskiem. – Ty? Na Wiosnę?! – Jeż skręcił się w

kolczastą kulkę ze śmiechu – radzę ci, lepiej zmykaj stąd póki czas! – Nigdzie nie pójdę –

odpowiedział dzielnie Bałwanek – czekałem cały dzień, a Wiosna nie przyszła, więc może

przyjdzie jutro? Zobaczymy.

Słońce właśnie zaszło za górkę, powiał chłodny wiatr i Bałwanek poczuł się dużo

lepiej. – O, jestem już zdrowy – mruknął – nawet z nosa przestało mi kapać.

Robiło się coraz chłodniej, wiał zimny wiatr i Bałwanek zasypiał oparty o miotłę, gdy

nagle zza lasu wróciła Zima. – Wsiadaj na sanki! – powiedziała lodowatym głosem – i ani

słowa! – Po co wracałaś? Ja zostaję. – stękał Bałwanek. – Może jutro przyjdzie Wiosna,

muszę ją zobaczyć. – Gdy Wiosna przyjdzie, to z ciebie zostanie tylko mokra kałuża –

powiedziała Zima i wsadziła Bałwanka na sanki. A po chwili byli już daleko za lasem.

Pytania do opowiadania:

Dzieci odpowiadają na pytania zadane przez rodzica:

Co zrobiła zima?

Co powiedziała do bałwanka?

Dlaczego bałwanek nie chciał odjechać razem z zimą?

Dlaczego myślał, że jest chory?

Dlaczego topniał?

Kto zabrał bałwanka?

Gdzie zima zabrała bałwanka?

Jaka pora roku się zaczyna?

AD. 3.

Ułożenie historyjki obrazkowej

„Żegnaj Bałwanku” – historyjka obrazkowa na podstawie utworu Agnieszki Galicy

pt.: „O Upartym Bałwanku”:

Rodzic pyta dziecko, co wydarzyło się najpierw, a co potem.

Ułożenie przez dzieci ilustracji na stole wg kolejności zdarzeń (Rodzic pilnuje, by

dzieci używały określeń: najpierw, potem, na końcu).

DZIEŃ 21. Przeczytanie tekstu pt. „ogródek na oknie” przez rodzica i rozmowa z dzieckiem

na temat jego treści.

2. Zabawy matematyczne do zabaw z dziećmi.

AD. 1

Opowiadanie „Ogródek na oknie” Maria Kownacka

Już wszystkim zima dokuczyła. Wszyscy tęsknią do ciepła i zieleni. Powiedziały sobie

dzieci: – Pierwsze zieleninki sadzimy do skrzynki. Jutro będziemy wysiewać nasiona pomidory

i rzeżuchy, sadzić szczypiorek i pietruszkę. (...)

Nazajutrz rano dzieci wsypały nasiona rzeżuchy do słoika i zalały ciepłą wodą. Do

skrzynek i doniczek wyłożonych skorupkami i napełnionych ziemią wysiały pomidory i

przykryły je szybami – żeby ziemia nie wysychała. (...)

Dyżurni podlewali pilnie ziemię w skrzynkach i doniczkach. Najpierw zaczęła

kiełkować rzeżucha. (...) Szczypiorek, cebula i pietruszka szybko się zazieleniły, a pomidory

zaczęły wschodzić po ośmiu dniach. (...)

Pytania dotyczące treści wysłuchanego utworu:

Co dzieci robiły w swojej sali?

Co potrzebowały do zrobienia zielonego ogródka na oknie?

Co należy zrobić, aby roślinki urosły?

W jaki sposób możemy to zrobić?

AD. 2

Zabawy matematyczne do zabaw z dziećmi:

„NASIONO DO NASIONKA” – ćwiczenia w zakresie klasyfikacji. Dzieci segregują

nasiona wg rodzajów a następnie porównują wielkości, przeliczają. Materiały, które

można wykorzystać: pojemnik z wymieszanymi nasionami różnej wielkości (po kilka

sztuk fasoli, kukurydzy, pszenicy, dyni, słonecznika), tace;

„PODZIELMY SIĘ NASIONAMI” – rozdzielanie przedmiotów według zasady jeden

do jednego. Rozwijanie umiejętności rozdzielania po tyle samo, określanie

więcej/mniej/o ile. Materiały, które można wykorzystać: po 10 średniej wielkości

fasolek dla każdego dziecka i Rodzica.

DZIEŃ 3

Dzień wody

1. „Niezwykłe przygody Kropelki” – prezentacja bajki edukacyjnej. (bajka dostępna

na youtube)

2. „Przygody kropli wody” – praca plastyczna.

3. „Czary mary z wodą” – przeprowadzenie eksperymentów z wodą.

AD. 2

Przygody kropli wody – praca plastyczna.

Rodzic daje dziecku kredki, kartkę z bloku rysunkowego A4 , prosi o wykonanie ilustracji do

bajki „Niezwykłe przygody kropelki”. Omówienie ilustracji wykonanej przez dziecko.

AD. 3

Przeprowadzenie eksperymentów z wodą.

1. Czy w każdej szklance rozpuszcza się sól i cukier? Czy wszędzie rozpuszcza się

tak samo?

Na stole przygotowane są 3 szklanki. Rodzic prosi aby do jednej szklanki dziecko nalało

wodę z kranu, drugą aby napełniło lodem, do trzeciej rodzic wlewa gorącą wodę. Przed

dzieckiem postawione zostają cukier i sól. Dziecko zastanawia się, co się stanie, gdy wsypie

do każdej szklanki cukier lub sól? Następnie dziecko wsypuje do szklanek łyżeczkę cukru lub

soli. Następnie odpowiada na pytanie: „Czy w każdej szklance rozpuszcza się sól i cukier? Czy

wszędzie rozpuszcza się tak samo?”

2. „Gdzie szybciej?”

Napełniamy dwie szklanki wodą - jedną gorącą, drugą zimną. Do każdej ze szklanek

wlewamy po kropli barwnika. W obu szklankach woda się zabarwi, ale w szklance z ciepłą

wodą stanie się to dużo szybciej.

3. „Co utonie?”

Na stole stoi miska z wodą. Obok położone są przedmioty: kulka z plasteliny, kulka z papieru,

szyszka, drewniany klocek, metalowa pokrywka od słoika, klucz, orzech w łupinie, kredka.

Dziecko próbuje przewidzieć, które ze zgromadzonych przedmiotów będą pływały po

wodzie, a które utoną. Następnie dziecko sprawdza swoje przewidywania i eksperymentuje z

przedmiotami, umieszczając je w misce z wodą. Dziecko grupuje przedmioty na te, które

pływają, i te które toną.

PO ZAKOŃCZONYCH EKSPERYMENTACH RODZIC PROSI DZIECKO, ABY

OPOWIEDZIAŁO O SWOICH OBSERWACJACH I POMAGA W

SFORMUŁOWANIU WNIOSKÓW.

DZIEŃ 4

1. Słuchanie wiersza „Nasz kącik przyrody”. Nauka wierszyka na pamięć.

2. Praca plastyczna: „Zaprojektuj swój ogród” .

3. Piosenka do śpiewania „Wiosna ciepła i radosna” i zabawa ruchowa.

AD. 1.

Wiersz „Nasz Kącik Przyrody” B. Forma

Hodujemy kwiaty

w kąciku przyrody.

Pilnujemy, by im

nie zabrakło wody.

Czyścimy im liście,

czasem przesadzamy.

Dzięki nim w sali

bardzo pięknie mamy.

Czasami kwiatkami

pokryte są całe,

swym pięknym wyglądem

ozdabiają salę.

AD. 2.

Praca plastyczna „Zaprojektuj ogród” – rozwijanie wyobraźni przestrzennej i myślenia

symbolicznego.

Rodzice pokazują dzieciom zdjęcia przedstawiające różnorodne ogrody (przykładowe

zdjęcia można znaleźć w Internecie). Następnie rozmawiają z nimi o tym, jak wyglądają te

ogrody. Proponują dzieciom prace plastyczną „Mój ogród” – rysunek lub praca wykonana

przy użyciu różnorodnych materiałów.

Materiały, które można wykorzystać: tekturowe pokrywki lub niskie pudełka (jako

podstawa); klej; nożyczki; plastelina; materiał przyrodniczy (kamienie, piórka, szyszki,

gałązki, liście); bibuła; papier kolorowy; skrawki tkanin; folia; sznurek.

AD. 3.

Piosenka do śpiewania i zabawy ruchowej:

Piosenka w wersji wokalnej w oddzielnym pliku. Piosenka pochodzi z miesięcznika

BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 2.221/2020

„Wiosna ciepła i radosna” (sł. i muz. Miłosz Konarski)

Ref. Wiosna! Wiosna!

Ciepła i radosna!

Wiosna! Wiosna!

Nie zmarzniemy już!/x2

Zielenią się listki

wysoko na drzewach. B

Między gałęziami

słowik pięknie śpiewa. C

Na łąkach i w sadach

kwiatów są tysiące, D

bzyczą między nimi

pszczoły pracujące. E

Ref. Wiosna! Wiosna! (…) /x2

Z daleka bociany

do Polski wracają, F

wysoko w swych gniazdach

jaja już składają. G

Promienie słoneczka

przeganiają cienie, H

niedźwiedzia w jaskini

czeka przebudzenie. I

Ref. Wiosna! Wiosna! (…) /x2

Ilustracja ruchowa do piosenki:

Dzieci:

B – machają uniesionymi nad głowę rękami, naśladując gałązki poruszane przez wiatr;

C – czterokrotnie dotykają kciukiem prawej ręki wyprostowanych palców (tworząc „dzióbek”

śpiewającego ptaka), następnie to samo wykonują palcami lewej dłoni;

D – wyciągają przed siebie wyprostowane ręce i rozpościerają je, pokazując łąkę;

E – naśladują machanie małych skrzydeł, poruszając jedynie dłońmi; przeciągają się i

przecierają oczy, udając, że dopiero się obudziły;

F – prezentują ruch bocianich skrzydeł, czterokrotnie unosząc i opuszczając wyprostowane i

wysunięte w bok ręce;

G – wspinają się na palce, starając się wyciągnąć jak najwyżej, nad głowę wyprostowane

ręce;

H – czterokrotnie otwierają i zaciskają piąstkę, najpierw prawej, potem lewej dłoni;

I – przeciągają się i przecierają oczy, udając, że dopiero się obudziły.

DZIEŃ 51. „To już wiosna” – wskazywanie zwiastunów wiosny. Rodzic prezentuje ilustracje do

piosenki „Wiosna ciepła i radosna” i rozmawia z dziećmi o pierwszych zwiastunach

wiosny na podstawie tekstu piosenki „Wiosna ciepła i radosna” zaproponowanej w

dniu 4.

2. „Wiosną w ogrodzie” – zabawa z gestem.

3. „Masujemy swoje ciało” – masażyk.

Ad. 1.

Piosenka w wersji wokalnej w oddzielnym pliku.

Obrazki do piosenki w oddzielnym pliku. Obrazki pochodzą z miesięcznika BLIŻEJ

PRZEDSZKOLA 2.221/2020.

AD. 2.

Rodzic czyta dziecku krótki wierszyk „Wiosną w ogrodzie” i pokazuje gesty do

naśladowania wg opisu.

„Wiosną w ogrodzie” Jolanta Siuda-Lendzion

Nasiona w glebę wrzucamy, (dzieci kucają i naśladują wrzucanie nasion do ziemi)

potem je podlewamy. (pokazują gest podlewania konewką)

Słonko mocniej przygrzeje, (unoszą nad głowy wyprostowane ręce i naprzemiennie otwierają

i zaciskają palce w obu dłoniach)

wiaterek powieje, (kołyszą się na boki z uniesionymi rękami)

nasiona nam wykiełkują, (kucają, kładąc ręce na głowę, a następnie powoli wstają, stają na

palcach i wyciągają ręce jak najwyżej)

nasze oczy rozradują. (śmieją się głośno)

A gdy wszystko urośnie, (dłońmi kreślą w powietrzu kształt koła)

podziękujemy wiośnie. (robią ukłon i rozkładają ręce na boki)

AD. 3.

„Masujemy swoje ciało” – masażyk.

Rodzic odczytuje treść wierszyka, a dzieci wykonują masażyk na swoim ciele.

„Masujemy swoje ciało” (Jolanta Siuda-Lendzion)

Masujemy swoje paluszki delikatnie niczym muszki.

Masujemy dłonie całe, choć są jeszcze bardzo małe.

Masujemy swoje rączki, strzepujemy z nich pajączki.

Masujemy długą szyję, którą mama dziś umyje.

Masujemy swoje brzuchy, niczym misie łakomczuchy.

Masujemy swoje nogi, od góry aż do podłogi.

Masujemy swoje stopy, które robią mocne kopy.

Gdy ciało wymasujemy, chwilę w ciszy odpoczniemy.

DZIEŃ 6

1. „Piosenka o Dinku” – wspólne śpiewanie piosenki z rodzicami o Dinusiu.

2. Rysowanie własnego znaczka „Nie pal przy mnie”

AD. 1.

„PIOSENKA O DINKU”(piosenka dostępna jest na YouTube)

Wspólne śpiewanie piosenki o Dinusiu z Programu Przedszkolnej Edukacji Antytytoniowej

„Czyste Powietrze Wokół Nas”.

AD. 2.

Nie pal przy mnie!

Rysowanie własnego znaczka „Nie pal przy mnie”

Rodzic daje dziecku kartkę z napisem „Nie pal przy mnie”. Zachęca dziecko do narysowania

własnego znaczka, który symbolizuje, że dziecko nie lubi dymu tytoniowego i wie, że jest on

bardzo szkodliwy.

DZIEŃ 7

1. „Ogrodnik” – zagadka wprowadzająca do rozmowy o pracy ogrodnika

2. „Ogrodnik i Ogrodniczka” – opis postaci na podstawie ilustracji.

3. „Ogrodnik” – praca plastyczna

4. „Kwiatki budzą się – kwiatki zasypiają” – zabawa ruchowa kształtująca postawę

ciała

AD. 1.

Zagadka:

Spotkasz go w ogrodzie,

gdzie pracuje co dzień

dba o krzaki i kwiatki,

sadzi rośliny z użyciem łopatki.

AD.2.

Opis postaci na podstawie ilustracji

Rodzic prezentuje ilustracje chłopca i dziewczynki. Prosi dziecko, by nazwało osoby

znajdujące się na obrazkach i opowiedziało o wszystkich elementach ich ubioru.

Pyt. pomocnicze:

Pan, który pracuje w ogrodzie to? (ogrodnik)

Pani, która pracuje w ogrodzie to? (ogrodniczka)

Spodnie do pracy w ogrodzie nazywają się? (ogrodniczkami)

AD.3.

Zadaniem dziecka jest wykonanie portretu ogrodnika dowolną techniką. (może być to

malowanie farbami za pomocą gąbki, palca wydzieranka, wyklejanie kulkami z bibuły)

AD.4.

Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała

Dziecko-kwiatek przykuca, z główką schowaną w ramionach. Budzą je promienie

wiosennego słońca (rodzic dotyka dłonią główki) i kropelki ciepłego deszczyku (rodzic

zwilża opuszki palców w miseczce z wodą) i dotyka nosa dziecka. Kwiatek powolutku budzi

się, podnosi, wyciąga swoje listki i główkę kwiatowe, obraca się dookoła własnej osi. Kiedy

słońce zachodzi, kwiatek powoli chowa swoje główkę, zwija listki – przykuca i zasypiają.

(Przy powtórzeniu zabawy role mogą się odwrócić – tym razem rodzic jest kwiatkiem, a

dziecko - słońcem).

DZIEŃ 81. „Co ogrodnik robi w ogrodzie” – praca z obrazkiem.

2. „Grabki” – praca plastyczna.

3. Zabawy ruchowe przy muzyce.

AD.1.

Praca z obrazkiem

Rozmowa na temat prac, jakie wykonuje ogrodnik na podstawie obrazka. Swobodne

wypowiedzi dziecka.

AD. 2.

Praca plastyczna

Formowanie wałeczków z plasteliny i wyklejanie nimi konturu grabi.

AD. 3.

PROPOZYCJE ZABAW RUCHOWYCH PRZY MUZYCE

(Wszystkie dostępne na YouTube)

„Woogie Boogie” (Biedroneczki uwielbiają )

„Taniec Mai”

„Chuchuua”

„A Ram Zam Zam”

„Umyć ręce”

„Głowa, ramiona, kolana, pięty”

„Pingwin”

„Schokolate”

„Dwóm tańczyć się zachciało”

„Ojciec Wirgiliusz”

„Stary Abraham”

„Stary niedźwiedź mocno śpi”

INNE PROPOZYCJE ZABAW Z DZIECKIEM W DOMU: