1

PL

ODPOWIEDZI NA KWESTIONARIUSZ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

UDZIELONE PRZEZ KANDYDATA NA KOMISARZA

Phila HOGANA

Kandydata na komisarza do spraw handlu

1. Ogólne kompetencje, zaangażowanie w sprawę europejską, niezależność osobista

Jakie aspekty Pana kwalifikacji i doświadczenia mają szczególne znaczenie dla

sprawowania obowiązków komisarza i promowania ogólnego interesu europejskiego,

zwłaszcza w obszarze, za który byłby Pan odpowiedzialny? Co skłania Pana do

ubiegania się o to stanowisko? W jaki sposób przyczyni się Pan do realizacji

strategicznego programu działań Komisji? W jaki sposób zamierza Pan uwzględniać

aspekt płci i włączyć perspektywę płci do wszystkich obszarów polityki podlegających

Panu resortowi?

W jaki sposób może Pan wykazać przed Parlamentem Europejskim swoją niezależność

oraz zapewnić, że żadna działalność prowadzona w przeszłości, w chwili obecnej oraz

w przyszłości nie będzie podawać w wątpliwość Pana rzetelności w wywiązywaniu się

z obowiązków komisarza?

Przez ostatnie pięć lat pełniłem obowiązki komisarza do spraw rolnictwa i rozwoju obszarów

wiejskich i odpowiadałem w związku z tym za wspólną politykę rolną. Wspólna polityka

rolna jest jednym z najstarszych obszarów polityki Unii Europejskiej, który pozwala się

szczycić licznymi osiągnięciami. Jest to polityka, która nie traci na znaczeniu, ponieważ

zapewnia istotne wsparcie milionom europejskich rolników (prowadzących w większości

małe i średnie gospodarstwa) i odzwierciedla tradycyjny system rolniczy w Europie. System

ten gwarantuje, że rolnicy przyczyniają się do utrzymania obszarów wiejskich i zachowania

żywotności społeczności wiejskich, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo żywnościowe

obywatelom Europy.

W trakcie całej mojej ponad 30-letniej służby publicznej w Irlandii, jeszcze zanim zostałem

członkiem kolegium komisarzy, byłem wierny unijnym wartościom. Miałem szansę

bezpośrednio przekonać się o korzyściach, jakie małe państwo może odnieść dzięki

członkostwu w UE oraz dzięki solidarności oferowanej przez UE wszystkim państwom

członkowskim, która manifestuje się w dążeniu do zapewnienia większego dobrobytu w całej

Unii oraz efektywnym wykorzystywaniu budżetu do rozwoju infrastruktury i wspierania

najsłabszych grup społecznych. Pełniąc wszystkie moje funkcje polityczne – jako radny

gminy, poseł do parlamentu irlandzkiego, minister (oraz były przewodniczący Rady

Ministrów Środowiska) i komisarz – byłem zawsze motywowany poczuciem służby

2

publicznej i dbałem o interes obywateli, którzy wybrali mnie na swojego przedstawiciela.

Jako komisarz mogłem przekonać się, jak ogromny wkład może wnieść Parlament Europejski

w rozwój unijnej polityki, która przynosi korzyści wszystkim naszym obywatelom.

Handel międzynarodowy jest jednym z głównych czynników pobudzających obecny wzrost

gospodarczy w Europie, a pełne i skuteczne wprowadzenie w życie i egzekwowanie

obowiązujących umów może zagwarantować utrzymanie dobrobytu gospodarczego

z korzyścią dla wszystkich obywateli, niezależnie od tego, czy są to przedsiębiorcy, rolnicy,

pracownicy, usługodawcy czy konsumenci.

Z zadowoleniem przyjmuję fakt, że nowo wybrana przewodnicząca wskazała na potrzebę

czerpania „ze wszystkich dostępnych w Europie talentów”. Wierzę, że najlepiej zacząć od

własnego podwórka, dlatego postaram się w pełni uwzględnić ten postulat już na etapie

formowania mojego gabinetu. Od dawna niepokoi mnie brak reprezentacji kobiet w polityce.

Jako irlandzki minister ds. środowiska i samorządu terytorialnego wprowadziłem przepisy

przewidujące minimalny poziom kandydatur kobiet i mężczyzn w wyborach, co

doprowadziło do zauważalnie większej reprezentacji kobiet w parlamencie. W odniesieniu do

kwestii, za które odpowiada Dyrekcja Generalna ds. Handlu, prowadzonych jest wiele

różnych dialogów ze społeczeństwem obywatelskim i zobowiązuję się, że w przyszłości

skład wszystkich tego rodzaju grup lub podobnych gremiów będzie zrównoważony pod

względem płci.

Cieszę się również, że pod przewodnictwem Jeana-Claude’a Junckera poczyniliśmy znaczne

postępy pod względem zwiększenia liczby kobiet na wysokich stanowiskach w Komisji

Europejskiej, i że podległa mi w obecnej kadencji dyrekcja, tj. Dyrekcja Generalna ds.

Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich, znajduje się pod tym względem w czołówce. Co

się tyczy odpracowywania strategii politycznych, zamierzam zwrócić się do podległych mi

służb, by, przygotowując nowe inicjatywy, uwzględniały ich wpływ w aspekcie płci.

W szczególności uważam, że włączenie do umów handlowych rozdziałów dotyczących

handlu i zrównoważonego rozwoju może zapewnić pozytywny wpływ tych umów na naszych

partnerów handlowych, np. w postaci działań na rzecz równości płci.

Mogę zapewnić Parlament Europejski, że jestem w pełni świadomy wagi mojego uroczystego

zobowiązania, które podjąłem przed Trybunałem Sprawiedliwości jako członek Komisji.

Jestem w pełni świadomy obowiązków wynikających z Traktatu oraz wymogów określonych

w kodeksie postępowania komisarzy. Całkowicie popieram zamiar nowo wybranej

przewodniczącej, by położyć nacisk na „jak najwyższy poziom przejrzystości i etyki całego

kolegium”.

W ciągu ostatnich pięciu lat zawsze kierowałem się koniecznością działania w sposób

niezależny, bezstronny i w pełni zgodny ze wszystkimi stosownymi wymogami.

2. Kierowanie resortem oraz współpraca z Parlamentem Europejskim

3

Jak oceniłby Pan swoją rolę jako członka kolegium komisarzy? W jakim zakresie jest

Pan gotów odpowiadać przed Parlamentem za podejmowane przez siebie działania oraz

za działania podległych Panu departamentów?

Jakie konkretne zobowiązania jest Pan gotów poczynić w zakresie zwiększenia

przejrzystości, zacieśnienia współpracy oraz podejmowania skutecznych działań

w związku ze stanowiskami Parlamentu oraz składanymi przez niego wnioskami

w sprawie inicjatyw ustawodawczych? W związku z planowanymi inicjatywami lub

procedurami w toku – czy jest Pan gotów udostępniać Parlamentowi informacje

i dokumenty w równym stopniu co Radzie?

Jako były przewodniczący Rady ds. Środowiska, a w szczególności jako komisarz do spraw

rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, wysoko cenię konstruktywną współpracę

z Parlamentem. Jako były poseł do parlamentu narodowego mam ogromy szacunek dla roli,

jaką pełnią posłowie do Parlamentu Europejskiego jako przedstawiciele obywateli wybrani

w bezpośrednich wyborach.

W ciągu ostatnich pięciu lat regularnie współpracowałem z parlamentarną Komisją

Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz spotykałem się z posłami do Parlamentu Europejskiego

w trakcie sesji plenarnych w Strasburgu i zamierzam nadal to robić, jeśli zostanę powołany

na stanowisko komisarza do spraw handlu.

W pełni popieram zamiar nowo wybranej przewodniczącej Ursuli von der Leyen, by

„wzmocnić szczególne partnerstwo Komisji z Parlamentem Europejskim”. Nie mam

wątpliwości co do potrzeby „przybliżenia Europy ludziom” oraz wzmocnienia więzi

z obywatelami. Rekordowa frekwencja w ostatnich wyborach do Parlamentu Europejskiego

pokazuje, że unijna polityka pozostaje w ścisłym kręgu zainteresowań obywateli, a wybierani

przez nich bezpośrednio posłowie do tego parlamentu są najlepiej przygotowani, by

dyskutować o kwestiach, które budzą zainteresowanie lub niepokój wyborców. Chcę lepiej

zrozumieć te kwestie i w tym celu zobowiązuję się do bliższej współpracy z Parlamentem

Europejskim. W pełni szanuję też prerogatywę Parlamentu w zakresie skutecznego

sprawowania demokratycznego nadzoru.

W moich kontaktach z Parlamentem Europejskim byłem zawsze gotów przyjąć

odpowiedzialność polityczną za kwestie wchodzące w zakres moich kompetencji

i zamierzam nadal stosować takie podejście, bez uszczerbku dla zasady kolegialności.

Zamierzam dotrzymać zobowiązania nowo wybranej przewodniczącej do zachowania

najwyższych standardów w zakresie przejrzystości i jestem w pełni świadom zarówno

niezmiennego zainteresowania Parlamentu Europejskiego polityką handlową, jak i znaczenia

oraz delikatnej natury wielu kwestii związanych z handlem. Pragnę podkreślić moje

zobowiązanie do zapewnienia regularnego przekazywania informacji Parlamentowi

Europejskiemu przed każdą rundą negocjacji dwustronnych i wielostronnych oraz po ich

zakończeniu. Chcę w pełni i uczciwie odnosić się do kwestii budzących zainteresowanie lub

zaniepokojenie Parlamentu. Wiem, że mogę to zrobić jedynie w drodze relacji opartej na

zaufaniu i na regularnym dialogu z posłami, i zobowiązuję się do prowadzenia takiego

dialogu.

4

Zgadzam się z Parlamentem Europejskim, że Parlament i Rada powinny być traktowane na

takich samych zasadach, i tak właśnie zobowiązuję się je traktować. Już teraz Komisja

posiada procedury mające zapewnić, by dokumenty przesyłane Komitetowi ds. Polityki

Handlowej Rady były przesyłane równocześnie Komisji Handlu Międzynarodowego (INTA)

Parlamentu Europejskiego. Praktyka ta zostanie utrzymana.

Ponadto, w stosownych przypadkach, będę się starał przedstawiać niektóre prezentacje

Parlamentowi i Radzie tego samego dnia i w związku z tym w razie potrzeby jestem gotowy

brać udział w nadzwyczajnych posiedzeniach komisji INTA.

Przejrzystość musi być centralnym elementem naszych poczynań oraz sposobu działania.

Uważam, że UE jest najbardziej przejrzystym organem publicznym prowadzącym politykę

handlową. Możemy jednak zawsze zrobić więcej. Jesteśmy to sobie winni jako instytucje UE,

jeżeli mamy działać w atmosferze wzajemnego zaufania. Jesteśmy to również winni naszym

obywatelom, w imieniu których działamy, aby również oni byli informowani możliwie jak

najpełniej, w zakresie w jakim pozwalają na to względy ochrony naszego stanowiska

negocjacyjnego. Wierzę, że taki przejrzysty sposób prowadzenia naszej polityki handlowej

pomoże wszystkim instytucjom w zapewnieniu, by uwzględniała ona na obawy obywateli.

W związku z tym liczę na ścisłą współpracę z Parlamentem Europejskim, która pozwoli nam

ustalić, jak najlepiej osiągnąć ten cel.

Pytania Komisji Handlu Międzynarodowego

3. Strategia handlowa

Jakie priorytety i działania o charakterze politycznym (w tym inicjatywy ustawodawcze

i nowe umowy) w czasach narastających napięć handlowych na szczeblu globalnym

oraz głębokiego kryzysu wielostronnego systemu handlowego kandydat na komisarza

uważa za istotne, jeżeli chodzi o kształtowanie i skuteczne wdrażanie unijnej strategii

handlowej i inwestycyjnej, która zagwarantuje, że UE pozostanie partnerem na arenie

międzynarodowej, zdolnym do ochrony i promowania swoich wartości, kluczowych

priorytetów politycznych i interesów gospodarczych, przyczyniającym się do handlu

opartego na zasadach i bardziej uczciwego, przeciwdziałającym nieuczciwej

konkurencji (w tym również dumpingowi socjalnemu i środowiskowemu) oraz

gwarantującym europejskim przedsiębiorstwom, zwłaszcza małym i średnim wśród

nich, równe warunki działania na świecie, a konsumentom i pracownikom – ochronę ich

interesów, a także jak w tym kontekście kandydat na komisarza zamierza aktywnie

współpracować z Parlamentem już na najwcześniejszym etapie w procesie

opracowywania owych priorytetów i działań politycznych?

Wierzę, że należy dążyć do otwartej i sprawiedliwej polityki handlowej, która wzmacnia

pozycję UE na świecie, promuje nasze wartości i chroni nasze interesy. Handel

międzynarodowy zapewnia dobrą kondycję unijnej gospodarki. Jest odpowiedzialny za blisko

35% unijnego PKB1, pomaga tworzyć miejsca pracy i zapewnia konsumentom i firmom

dostęp do najlepszych produktów po najlepszych cenach.

1 Dane z 2017 r.

5

Zdaję sobie sprawę z tego, że w najbliższej przyszłości warunki prowadzenia polityki

handlowej będą wyjątkowo trudne. Międzynarodowy system handlu oparty na zasadach stoi

w obliczu najgłębszego kryzysu w swojej historii, ponieważ niektóre z głównych podmiotów

na arenie międzynarodowej coraz częściej kwestionują leżące u jego podstaw zasady. Oprócz

tego, w związku z nasileniem się konkurencji technologicznej i geostrategicznej między

Stanami Zjednoczonymi a Chinami kwestie handlowe i gospodarcze są coraz częściej

powiązane z kwestiami geopolitycznymi i kwestiami bezpieczeństwa.

W tych złożonych realiach nowo wybrana przewodnicząca Komisji powierzyła mi szereg

zadań, na których mam skoncentrować wysiłki: wyrównywanie warunków działania,

wzmocnienie pozycji Europy na arenie międzynarodowej, dopilnowanie, by handel

przyczyniał się do zrównoważonego rozwoju i działań w dziedzinie klimatu, oraz

zwiększenie przejrzystości wymiany handlowej. W tym celu będę realizował następujące

priorytety i działania.

Po pierwsze, stawiam sobie za cel utrzymanie stabilnych i przewidywalnych warunków

wymiany handlowej w skali międzynarodowej w oparciu o jasne i możliwe do

wyegzekwowania zasady. UE, jej przedsiębiorstwa, pracownicy i konsumenci mogą

prosperować jedynie w takim porządku międzynarodowym, którego podstawą jest

praworządność, a nie prawo dżungli. Dotyczy to w szczególności MŚP, które są często

najbardziej narażone na protekcjonistyczne środki. Aby sprostać temu wyzwaniu, zamierzam

dążyć do reformy Światowej Organizacji Handlu (WTO), w wyniku której powstałby nowy

ład tej organizacji, zdolny przywrócić jej centralną pozycję w światowym handlu. W tym

celu konieczne będzie znalezienie nowej równowagi w ramach WTO. Będzie ją można

osiągnąć dzięki wprowadzeniu ewentualnych nowych zasad koniecznych do wyrównania

warunków działania (np. dotyczących subsydiów przemysłowych i wymuszonego transferu

technologii), reformie systemu rozstrzygania sporów, ułatwieniu włączenia w ramy WTO

fakultatywnych działań podejmowanych przez jej zainteresowanych członków oraz zajęciu

się kwestiami rozwoju, klimatu i szerzej – celami zrównoważonego rozwoju. Przed końcem

2020 r., po konferencji ministerialnej WTO, zamierzam uruchomić szeroko zakrojoną

inicjatywę. Ważną częścią tych działań będzie budowanie partnerstw z innymi członkami

WTO na rzecz przeprowadzenia reform. Będę dążyć do pozytywnego, zrównoważonego

i przynoszącego wzajemne korzyści partnerstwa handlowego zarówno ze Stanami

Zjednoczonymi, jak i z Chinami. We współpracy ze Stanami Zjednoczonymi skupimy się na

propagowaniu naszych wspólnych interesów, m.in. w zakresie wyrównywania warunków

działania. W relacjach z Chinami będziemy musieli w dalszym ciągu kłaść nacisk na potrzebę

większego wkładu w reformę wielostronnego systemu handlowego i ponoszenia większej

odpowiedzialności za tę reformę, a jednocześnie nadal rozwijać zrównoważone stosunki

handlowe oparte na sprawiedliwych zasadach.

Po drugie, chcę tworzyć nowe szanse dla UE poprzez otwieranie rynków lub utrzymywanie

otwartych rynków. W tym zakresie będę się koncentrował przede wszystkim na zapewnieniu

Unii pełnych korzyści z zawartych porozumień dzięki pełnemu wdrożeniu istniejących umów

i egzekwowaniu naszych praw. Będzie to miało kluczowe znaczenie w kontekście rosnącego

zagrożenia protekcjonizmem na całym świecie. W działaniach tych będzie mnie wspierał

nowo powołany główny urzędnik ds. egzekwowania przepisów handlowych w randze

zastępcy dyrektora generalnego w DG ds. Handlu, który będzie pracować pod moim

bezpośrednim kierownictwem. Uważam, że oprócz wdrażania i egzekwowania istniejącego

prawa, ważne jest również poszukiwanie nowych możliwości. Zamierzam kontynuować

rozpoczęte rokowania, w tym negocjacje z Australią i Nową Zelandią w sprawie umowy

6

o wolnym handlu, negocjacje z Chinami w sprawie kompleksowej umowy inwestycyjnej oraz

fakultatywne negocjacje w sprawie handlu elektronicznego w ramach WTO. Zaproponuję

także otwarcie nowych rokowań, o ile zajdą odpowiednie okoliczności i będzie to leżeć

w interesie UE. Szczególnie ważna będzie dalsza budowa przynoszącego wzajemne korzyści

partnerstwa w dziedzinie handlu i inwestycji z Afryką.

Po trzecie, chcę zadbać o to, by polityka handlowa przyczyniała się do realizacji naszych

szerszych celów politycznych, w szczególności w zakresie zrównoważonego rozwoju i walki

ze zmianą klimatu oraz ogólnego promowania naszych wartości. Pomogę w opracowaniu

i wprowadzeniu transgranicznego podatku od emisji dwutlenku węgla, który będzie w pełni

zgodny z zasadami WTO, ściśle współpracując z wiceprzewodniczącym wykonawczym do

spraw Europejskiego Zielonego Ładu oraz komisarzem do spraw gospodarki. Dopilnuję

również, abyśmy w pełni korzystali z istniejących narzędzi, takich jak rozdziały poświęcone

zrównoważonemu rozwojowi w każdej nowej umowie handlowej i w istniejących umowach,

monitorowanie wdrażania zapisów dotyczących ochrony klimatu, środowiska i pracy

zawartych w umowach handlowych zawieranych przez UE (przy zachowaniu zasady

absolutnego braku tolerancji dla pracy dzieci), czy też przegląd ogólnego systemu preferencji

UE w celu zapewnienia, aby nadal przyczyniał się do eliminacji ubóstwa i wspierał rozwój

krajów, które z niego korzystają.

Po czwarte, stawiam sobie za cel ochronę przedsiębiorstw i pracowników w UE przed

nieuczciwą konkurencją oraz zapewnienie im równych warunków działania. Zamierzam

w pełni wykorzystać nasze instrumenty ochrony handlu i dążyć do zapewnienia równych

warunków działania w dziedzinie zamówień publicznych. Rozważę również możliwość

wprowadzenia nowych instrumentów, m.in. aktualizacji rozporządzenia dotyczącego

wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu

międzynarodowego, aby umożliwić UE, zgodnie z prawem międzynarodowym, zawieszanie

koncesji w momencie, kiedy inne państwa przyjmują nielegalne środki i jednocześnie blokują

proces rozstrzygania sporów w ramach WTO. Wspólnie z wiceprzewodniczącą wykonawczą

do spraw Europy na miarę ery cyfrowej zastanowię się też, jak zaradzić zakłócającemu

wpływowi zagranicznych subsydiów na rynek wewnętrzny.

Uważam ponadto, że polityka handlowa powinna przyczyniać się do poprawy

bezpieczeństwa i wzmocnienia pozycji UE na świecie. Dlatego właśnie będę uważnie śledzić,

czy nowy system monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych jest w pełni

wdrażany, oraz pracować z Radą i PE nad dalszym wzmocnieniem unijnego systemu kontroli

wywozu produktów podwójnego zastosowania.

Jestem głęboko przekonany, że powinniśmy utrzymywać ze wszystkimi interesariuszami

otwarty i dynamiczny dialog na temat przyszłego rozwoju poszczególnych aspektów naszej

polityki handlowej. W związku z tym zwracam się do Parlamentu Europejskiego, by

w dalszym ciągu przedstawiał swoje opinie na temat stojących przed nami wyzwań

w zakresie polityki handlowej oraz na temat ewentualnych działań politycznych potrzebnych,

by sprostać tym wyzwaniom.

4. Spójność polityki handlowej z innymi zewnętrznymi i wewnętrznymi strategiami

politycznymi UE

Jakie konkretne działania kandydat na komisarza podejmie w celu zagwarantowania

spójności wspólnej polityki handlowej z pozostałymi zewnętrznymi i wewnętrznymi

7

strategiami politycznymi UE z myślą o promowaniu m.in. europejskich standardów,

wartości, celów zrównoważonego rozwoju na szczeblu globalnym i równości płci oraz

z myślą o realizacji celów klimatycznych UE poprzez handel?

Dobra polityka handlowa wynika z uwarunkowań wewnętrznych. Przez ostanie pięć lat

angażowałem się jako partner w negocjacjach handlowych w ramach mojej obecnej funkcji

komisarza do spraw rolnictwa. Wiem zatem, jak ważne jest zapewnienie spójności między

naszą polityką wewnętrzną i zewnętrzną. Również nowo wybrana przewodnicząca Ursula

von der Leyen podkreśliła, że jednym z priorytetów nadchodzącej „geopolitycznej Komisji”

będzie dopasowanie wewnętrznych i zewnętrznych aspektów naszej pracy.

W dzisiejszym złożonym świecie rozwiązań naszych najważniejszych problemów – czy to

w zakresie zmiany klimatu, sytuacji geopolitycznej, czy cyfryzacji – nie da się znaleźć tylko

w jednej dziedzinie. Rozmiar i siła unijnego rynku wewnętrznego jest jednym z naszych

najważniejszych atutów. Aby atut ten przekładał się w polityce handlowej na korzyści dla

obywateli Europy, konieczne jest zachowanie spójności między polityką wewnętrzną

i zewnętrzną. Podobnie, jeżeli polityka handlowa ma się przyczyniać do czerpania pełnych

korzyści z globalizacji i pomóc w osiągnięciu najważniejszych celów Komisji, takich jak

Europejski Zielony Ład, musi opierać się na ścisłej współpracy w ramach pozostałych

obszarów, takich jak polityka pracy i społeczna (w tym na rzecz równości płci), współpraca

na rzecz rozwoju oraz polityka w dziedzinie cyfryzacji, klimatu czy ochrony środowiska.

Takie podejście wesprze również potrzebujących, którzy nie są w stanie samodzielnie

sprostać wyzwaniom globalizacji.

Ścisła współpraca z pozostałymi członkami kolegium komisarzy będzie zatem miała

zasadnicze znaczenie, co potwierdziła również nowo wybrana przewodnicząca Komisji

Ursula von der Leyen w swoich wytycznych politycznych oraz w przesłanym mi piśmie

określającym zadania. Nowo wybrana przewodnicząca podkreśliła, że Komisja musi działać

jako jeden zespół, w ramach którego wszyscy jej członkowie współpracują ze sobą zgodnie

z podejściem przewidującym zaangażowanie całej administracji. To podejście będzie

podstawą moich działań.

W ramach udzielonych mandatów wszyscy komisarze zostali poproszeni o zapewnienie

realizacji celów zrównoważonego rozwoju ONZ w przypisanych im obszarach polityki. Za

ogólną realizację tych celów będzie odpowiadać, jako całość, kolegium.

W związku z tym zobowiązuję się do prowadzenia odpowiedzialnej i sprawiedliwej polityki

handlowej, która pozwoli budować partnerstwa, chronić nasz rynek przed nieuczciwymi

praktykami i zapewnić przestrzeganie naszych wartości i standardów.

W odniesieniu do bardziej szczegółowego pytania dotyczącego konkretnych środków, które

zamierzam podjąć, pragnę podkreślić, że otrzymałem wyraźny mandat do korzystania

z naszych instrumentów handlowych w celu wspierania zrównoważonego rozwoju. Będę

zatem wykorzystywać wszystkie dostępne mi narzędzia, aby realizować nasze cele

w zakresie zrównoważonego rozwoju i klimatu oraz aby propagować nasze wartości.

Na przykład, jeśli chodzi o związek między handlem, klimatem i środowiskiem, uważam, że

konieczne jest podejście wielotorowe. Po pierwsze, musimy zminimalizować ryzyko

niekorzystnego wpływu, jaki wzrost wymiany handlowej mógłby mieć na działania na rzecz

ochrony klimatu lub szeroko pojęte działania na rzecz ochrony środowiska. Po drugie,

8

musimy zadbać o to, by polityka handlowa przyczyniała się do ochrony środowiska

i zwalczania zmiany klimatu dzięki upowszechnianiu dóbr, usług i technologii przyjaznych

dla środowiska, lecz również poprzez zachęcanie partnerów handlowych do wdrażania

odpowiednich umów międzynarodowych. Po trzecie, musimy wprowadzić środki

pozwalające zapobiec ucieczce emisji. Jednym z moich priorytetów będzie wniesienie

wkładu w opracowanie i wprowadzenie transgranicznego podatku od emisji dwutlenku

węgla, który pomoże nam osiągnąć nasze cele w zakresie klimatu zgodnie z zasadami

Światowej Organizacji Handlu.

W szerszym ujęciu, każda nowa umowa handlowa będzie zawierała specjalny rozdział

poświęcony zrównoważonemu rozwojowi, jak ma to już miejsce w przypadku najnowszych

umów o wolnym handlu. Podstawą naszych wysiłków na rzecz promowania

zrównoważonego rozwoju za pośrednictwem umów handlowych nadal będą oceny wpływu

na zrównoważony rozwój. Co więcej, w celu zapewnienia skuteczności zawieranych przez

nas umów ważną częścią moich prac będzie monitorowanie wdrażania i egzekwowania

zobowiązań w zakresie klimatu, ochrony środowiska i ochrony pracy zawartych w naszych

umowach handlowych, które muszą spełniać najwyższe normy i zasadę absolutnego braku

tolerancji dla pracy dzieci.

5. Kontrola parlamentarna

W jaki sposób kandydat na komisarza zadba o to, aby zgodnie z utrwaloną obecnie

praktyką Komisja Handlu Międzynarodowego była natychmiast i w pełni informowana

na wszystkich etapach negocjacji handlowych i inwestycyjnych (od najwcześniejszych

działań przygotowawczych po proces wdrażania), aby poglądy Parlamentu były

należycie uwzględniane przed rozpoczęciem negocjacji i podczas ich trwania, a także

aby w szczególności nie występowano o tymczasowe stosowanie umów handlowych lub

inwestycyjnych (w tym rozdziałów handlowych w układach o stowarzyszeniu), dopóki

Parlament nie wyrazi zgody na przedmiotowe umowy?

Kontrola parlamentarna umów handlowych i inwestycyjnych UE ma zasadnicze znaczenie

dla budowania zaufania obywateli UE do unijnej polityki handlowej. Zgoda Parlamentu

zapewnia im potrzebną legitymację demokratyczną, na którą zasługują.

Dlatego jestem zdecydowanym zwolennikiem otwartej współpracy z posłami i będę dążyć do

szczególnego partnerstwa z Parlamentem Europejskim oraz zapewnię najwyższy poziom

przejrzystości i komunikacji. Będę niezwłocznie przekazywać Parlamentowi pełne

informacje na wszystkich etapach negocjacji handlowych i inwestycyjnych. Będę go również

informował o wszelkich innych aspektach polityki handlowej wykraczających poza

prowadzone negocjacje.

Zdaję sobie sprawę, że jeśli chodzi o politykę handlową, przekazywanie informacji

Parlamentowi i Radzie na równych zasadach jest już ugruntowaną praktyką. W mojej

współpracy z Parlamentem zamierzam utrzymać to podejście. Dzięki temu będę mógł

Państwa na bieżąco informować oraz zapoznawać się z opinią Parlamentu na wszystkich

etapach negocjacji. W praktyce oznacza to, że:

dopilnuję, aby Parlament był informowany o zamiarze otwarcia rokowań z nowym

partnerem handlowym jeszcze przed rozpoczęciem negocjacji. Zawsze kiedy Komisja

9

i jej partner handlowy uzgodnią treść dokumentu określającego zakres i poziom

ambicji, przedstawię Parlamentowi kopię takiego dokumentu, aby umożliwić

merytoryczną dyskusję oraz dać Parlamentowi możliwość przedstawienia swoich

uwag;

w pełni zgadzam się z decyzją ustępującej Komisji, by publikować projekty

wytycznych negocjacyjnych, które przekazuje Radzie wraz z wnioskiem

o upoważnienie do rozpoczęcia negocjacji. Praktyka ta zostanie utrzymana zgodnie

z zobowiązaniem nowo wybranej przewodniczącej do zapewnienia najwyższego

poziomu przejrzystości. Pozwoli to Parlamentowi Europejskiemu i parlamentom

narodowym, jak również zainteresowanym podmiotom i opinii publicznej,

samodzielnie ocenić proponowane przez Komisję założenia negocjacyjne. Jeśli

Parlament przedstawi swoje stanowisko, z uwagą uwzględnię je w dyskusjach z Radą

poświęconych decyzji o rozpoczęciu negocjacji handlowych. Będę też ją zachęcał, by

nie zajmowała ostatecznego stanowiska, dopóki nie zapozna się z opinią Parlamentu.

Będę również przypominał Radzie o znaczeniu publikowania upoważnienia

i wytycznych negocjacyjnych po ich przyjęciu;

w trakcie negocjacji zadbam o to, by Komisja nadal przekazywała Parlamentowi

Europejskiemu tę samą dokumentacją, którą przedstawia Radzie. Dopilnuję, by

komisja INTA była regularnie informowana o postępach czynionych na kluczowych

etapach negocjacji. Uważam, że grupy monitorujące, które Komisja Handlu

Międzynarodowego ustanowiła dla poszczególnych negocjacji, stanowią szczególnie

dobre forum do prowadzenia bardziej systematycznych i pogłębionych dyskusji.

Zarówno w ramach grup monitorujących, jak i samej Komisji Handlu

Międzynarodowego Komisja będzie gotowa do przekazywania informacji posłom do

Parlamentu przed każdą rundą rozmów i po ich zakończeniu. Mam również nadzieję,

że będą mi Państwo regularnie dawać możliwość stawiania się przed komisją, abym

mógł osobiście przekazywać Państwu informacje oraz podejmować dyskusję

polityczną na temat innych kwestii związanych z naszą polityką handlową

i inwestycyjną.

Ten stopień interakcji i współpracy z Parlamentem, do którego będę dążył, pomoże mi

zdobyć potrzebną wiedzę i zapoznać się ze stanowiskami posłów, co pozwoli z kolei

uwzględniać je w miarę możliwości w negocjacjach.

Po zakończeniu negocjacji pozostanę do dyspozycji posłów w celu omówienia ich wyników.

Chciałbym na koniec dodać kilka słów na temat tymczasowego stosowania umów. W ramach

polityki handlowej komisarze odpowiedzialni za tę dziedzinę już od dawna starają się

zapewniać, by Rada nie stosowała tymczasowo umów handlowych, zanim nie wyda na to

zgody Parlament. Taka zgoda zwiększa polityczną legitymację danego porozumienia. Cieszę

się, że nowo wybrana przewodnicząca Ursula von der Leyen wyraźnie potwierdziła tę zasadę.

W związku z tym mogą Państwo liczyć na to, że będę dążył do uzyskania zgody Parlamentu,

zanim jakakolwiek umowa dotycząca mojego obszaru odpowiedzialności zacznie być

tymczasowo stosowana.

10

6. Obrona multilateralizmu i Światowej Organizacji Handlu jako podstaw

międzynarodowego systemu handlowego opartego na zasadach

Jaką strategię kandydat na komisarza proponuje, aby a) ożywić zasadę

multilateralizmu w handlu międzynarodowym i promować ją na wszystkich

odpowiednich forach, w tym również poprzez powiązanie handlu z celami

zrównoważonego rozwoju i porozumieniem paryskim; b) poradzić sobie z wyzwaniem,

jakim jest kwestionowanie roli WTO jako podmiotu ustanawiającego zasady oraz roli

systemu rozstrzygania sporów; c) wzmocnić wymiar parlamentarny WTO

i demokratyczną kontrolę nad tą organizacją oraz aby d) powołać wielostronny

trybunał rozstrzygania sporów inwestycyjnych?

Multilateralizm leży w samej naturze Europy. Ze względu na swój charakter UE najlepiej

funkcjonuje w ramach międzynarodowego ładu, który opiera się na określonych zasadach.

Obrona multilateralizmu jest zatem jednym z naszych celów strategicznych, zarówno

w polityce handlowej jak i innych obszarach. Jednak to właśnie w dziedzinie handlu UE

może prawdopodobnie odegrać największą rolę – ze względu na swoją pozycję jako globalna

potęga handlowa i ze względu na swoje wyłączne kompetencje w tej dziedzinie. Mówiąc

jednym mocnym głosem, UE może odegrać kluczową rolę w kształtowaniu

międzynarodowego porządku w obszarze handlu.

Jeśli moja kandydatura na komisarza odpowiedzialnego za politykę handlową zostanie

zatwierdzona, potraktuję obronę i propagowanie multilateralizmu jako mój główny priorytet,

zgodnie z pismem określającym zadania wystosowanym przez nowo wybraną

przewodniczącą Komisji. W wymiarze wewnętrznym będzie to oznaczać przeznaczenie

niezbędnych zasobów na opracowanie naszego podejścia na rzecz wzmacniania

multilateralizmu oraz powiązań między handlem a celami zrównoważonego rozwoju

i porozumieniem paryskim. Będzie to również oznaczać współpracę z innymi członkami

kolegium z myślą o zapewnieniu pełnego włączenia naszych wielostronnych interesów do

wszystkich istotnych obszarów unijnej polityki: zewnętrznych i wewnętrznych. W wymiarze

zewnętrznym zasadnicze znaczenie dla powodzenia naszego planu na rzecz modernizacji

i wzmocnienia naszego wielostronnego systemu handlowego będzie miało budowanie

sojuszy. Dlatego też zintensyfikuję wysiłki na rzecz tworzenia partnerstw sprzyjających

rozwiązaniom opartym na wielostronnym porządku.

WTO potrzebuje reform. Ten system zasad handlowych wymaga kompleksowego

dostosowania do współczesnych realiów. Przyniósł on nam i innym stronom wiele korzyści,

ale obecnie wymaga poprawy i wzmocnienia. Jest to zadanie dla całej społeczności

międzynarodowej i tylko dzięki współpracy będziemy mogli odnieść sukces.

UE przedstawiła już szereg propozycji dotyczących reformy trzech głównych filarów WTO:

funkcji negocjacyjnej, funkcji rozstrzygania sporów oraz funkcji monitorującej

i deliberatywnej. U źródła tych propozycji leży potrzeba aktualizacji przepisów WTO w celu

dostosowania ich do obecnych realiów (w tym konieczność opracowania zasad regulujących

kwestie takie jak handel elektroniczny), potrzeba lepszego radzenia sobie z zakłóceniami,

jakie powodują subsydia, a także potrzeba aktualizacji samych ram instytucjonalnych, aby

umożliwić na przykład szersze wykorzystanie podejść fakultatywnych. Ma to absolutnie

krytyczne znaczenie dla organizacji liczącej 164 członków na bardzo różnych poziomach

rozwoju. Uaktualnienia wymaga też podejście do kwestii rozwoju stosowane w ramach tej

11

organizacji. Konieczne jest zapewnienie elastyczności i wsparcia, które byłyby dostosowane

do potrzeb krajów, które faktycznie ich wymagają.

Jeśli moja kandydatura na komisarza odpowiedzialnego za politykę handlową zostanie

zatwierdzona, będę nadal intensyfikować wysiłki na rzecz reformy WTO. Jestem głęboko

przekonany, że aby znaleźć wyjście z obecnego impasu, musimy ustanowić nową równowagę

w ramach tej organizacji – równowagę, dzięki której będzie mogła odzyskać swoje centralne

miejsce w światowym handlu i która będzie odzwierciedlać współczesne realia oraz pozwoli

przywrócić zaufanie członków WTO do tego systemu.

Aby to osiągnąć, zamierzam uruchomić szeroko zakrojoną inicjatywę mającą na celu

osiągnięcie do 2022 r. kompleksowego porozumienia. Chciałbym ją uruchomić przed

końcem 2020 r., po najbliższej konferencji ministerialnej WTO. W ramach tej inicjatywy

będziemy musieli się zająć szerokim zakresem spraw, m.in. opracować nowe zasady

w dziedzinach, które tego wymagają (np. dotyczące handlu elektronicznego, subsydiów

przemysłowych i wymuszonego transferu technologii), zreformować system rozstrzygania

sporów, ułatwić włączenie w ramy WTO fakultatywnych działań podejmowanych przez jej

zainteresowanych członków oraz zająć się kwestiami rozwoju, klimatu i szerzej – celami

zrównoważonego rozwoju. Centralnym elementem moich działań będzie pozyskiwanie

wsparcia partnerów handlowych UE na rzecz takiej inicjatywy.

Jednocześnie w odniesieniu do szczególnej kwestii, jaką jest kryzys Organu Apelacyjnego

WTO, który może przestać działać po 11 grudnia 2019 r., będę kontynuował prace nad

tymczasowymi rozwiązaniami pozwalającymi zabezpieczyć prawa UE i innych członków

organizacji w sporach na forum WTO, w przypadku gdy nominacje pozostaną zablokowane.

Zamierzam w szczególności oprzeć się na porozumieniu osiągniętym z Kanadą w lipcu

2019 r. w sprawie ustanowienia tymczasowego arbitrażu apelacyjnego na podstawie

istniejących zasad WTO.

Realizacja wspomnianego programu reform będzie wymagać ścisłej współpracy z różnymi

zainteresowanymi stronami. Jestem głęboko przekonany o znaczeniu wymiaru

parlamentarnego WTO i demokratycznej kontroli nad tą organizacją, bez których w jej

pracach zabrakłoby ważnego elementu, jakim jest legitymacja demokratyczna. Jako komisarz

do spraw handlu będę nadal wspierał wymiar parlamentarny tej organizacji,

a w szczególności zaangażowanie Parlamentu Europejskiego w konferencje ministerialne

WTO. Zobowiązuję się również do pełnego i regularnego informowania Parlamentu

Europejskiego o rozwoju sytuacji w ramach WTO, a w szczególności o postępach

w realizacji unijnej inicjatywy w zakresie reform.

Zamierzam ponadto aktywnie dążyć do ustanowienia wielostronnego trybunału rozstrzygania

sporów inwestycyjnych (MIC), który jest przedmiotem dyskusji na forum Komisji Narodów

Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL) z udziałem

ponad 100 państw i licznych zainteresowanych podmiotów pozarządowych. Uważam, że UE

nie powinna szczędzić wysiłków na rzecz utworzenia tego prawdziwie wielostronnego

organu. Osiągnięcie tego celu będzie wymagało zawarcia wielu sojuszy z państwami trzecimi

i zaproponowania konkretnych rozwiązań, m.in. przedstawienia projektów aktów na potrzeby

utworzenia takiego trybunału.

12

7. Wdrożenie i egzekwowanie

W jaki sposób z myślą o maksymalizacji korzyści i minimalizacji negatywnych skutków

liberalizacji handlu kandydat na komisarza zadba o to, aby wszystkie aspekty wspólnej

polityki handlowej (w tym również, choć nie tylko wszystkie rozdziały umów

handlowych i inwestycyjnych) były skutecznie wdrażane (także pod kątem nagłaśniania

nowych możliwości eksportowych) i egzekwowane, a także co w tym kontekście

kandydat na komisarza uczyni, aby mieć wpływ na pełne wdrożenie umów handlowych

i inwestycyjnych oraz jaka byłaby reakcja UE w przypadku niedotrzymywania

zobowiązań (np. dotyczących zrównoważonego rozwoju i porozumienia paryskiego)

przez kraje partnerskie?

Jako komisarz do spraw rolnictwa przekonałem się naocznie, jak wiele energii poświęcamy

negocjowaniu umów handlowych. Umowy te – czy to dwustronne, regionalne, fakultatywne

czy wielostronne – oferują przewidywalne ramy oparte na zasadach, które to ramy są

kluczowe dla funkcjonowania gospodarki UE. Zasady nie są jednak nic warte, jeżeli nie są

przestrzegane. W kontekście rosnącego na całym świecie protekcjonizmu coraz ważniejsze

staje się właściwe wdrażanie i egzekwowanie naszych umów. Kwestią zasadniczą jest, aby

nasi partnerzy handlowi wywiązywali się ze swoich zobowiązań, w zamian za które

zgodziliśmy się przyznać im preferencyjny dostęp do naszego rynku wewnętrznego. Dotyczy

to zarówno zobowiązań w zakresie dostępu do rynku, jak i zasad, w tym w szczególności

wdrażania środków ochrony klimatu, środowiska i pracy, ustanowionych w naszych

umowach handlowych. Jest to również kwestia wiarygodności całej polityki handlowej UE.

Jeśli moja kandydatura na stanowisko komisarza odpowiedzialnego za politykę handlową

zostanie przyjęta, zobowiązuję się do jeszcze większego wzmożenia wysiłków w celu

zapewnienia właściwego wdrażania naszych umów handlowych, aby przynosiły one naszym

obywatelom, rolnikom i przedsiębiorstwom korzyści, o które z taką determinacją

walczyliśmy podczas negocjacji. Aby podkreślić wagę tego zobowiązania, w realizacji tych

zadań będzie mnie wspierać główny urzędnik ds. egzekwowania przepisów handlowych

w randze zastępcy dyrektora generalnego DG ds. Handlu. Osoba na tym stanowisku będzie

w najbliższych latach reprezentować wobec opinii publicznej nasze wzmożone wysiłki

skupiające się na wdrażaniu i egzekwowaniu umów. Zapewni również bardziej spójne

i skoordynowane podejście oraz usprawnione procedury rozwiązywania problemów

związanych z wdrażaniem umów, czy to w kwestii dostępu do rynku, czy zobowiązań

w zakresie zrównoważonego rozwoju. Główny urzędnik ds. egzekwowania przepisów

handlowych będzie ściśle współpracował z innymi służbami Komisji oraz z Parlamentem

Europejskim, państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami. UE ma wystarczającą

siłę oddziaływania politycznego i gospodarczego, aby egzekwować swoje prawa wobec

wszystkich swoich partnerów handlowych, pod warunkiem że mówi jednym głosem.

Wymaga to większego nacisku na monitorowanie funkcjonowania umów oraz szybkiego

reagowania na niedociągnięcia ze strony partnerów handlowych. Oznacza to również pomoc

partnerom handlowym w realizacji niektórych zobowiązań poprzez wdrażanie projektów oraz

oferowanie wiedzy fachowej, w szczególności w związku z przepisami w zakresie klimatu

i pracy.

Na ewentualne naruszenia UE będzie musiała reagować jeszcze bardziej stanowczo,

zdecydowanie broniąc swoich praw i interesów. Wymaga tego obecne otoczenie handlowe,

coraz bardziej zmienne i antagonistyczne. Dlatego zobowiązuję się również wzmagać nadal

nasze wysiłki w zakresie egzekwowania sprawiedliwego traktowania unijnych

13

przedsiębiorstw. Będziemy maksymalnie wykorzystywać dostępne narzędzia w celu ochrony

naszych obywateli i przedsiębiorstw oraz dopilnowania, aby nasi partnerzy ściśle

wywiązywali się ze swoich zobowiązań, w tym dotyczących praw pracowniczych,

środowiska i klimatu.

Będzie się to wiązało z pełnym wykorzystywaniem dwustronnych i wielostronnych

systemów rozstrzygania sporów w przypadku trwających i poważnych naruszeń ze strony

naszych partnerów handlowych. W wymiarze wewnętrznym zapewnię również pełne

stosowanie niedawno zmodernizowanych instrumentów ochrony handlu w celu

zabezpieczenia naszego jednolitego rynku i setek tysięcy miejsc pracy w UE przed

nieuczciwą konkurencją i nieuczciwymi praktykami handlowymi.

W dzisiejszych zmiennych realiach może to jednak nie wystarczyć. Dopilnuję, aby UE miała

coraz większe zdolności do ochrony przed nieuczciwymi praktykami handlowymi

i dysponowała właściwymi narzędziami stanowczej obrony swoich praw. Będę starał się

o udoskonalenie rozporządzenia dotyczącego wykonywania praw Unii w zakresie stosowania

i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego, aby mogła ona, w zgodzie z prawem

międzynarodowym, zawieszać koncesje, gdy inni przyjmują nielegalne środki i jednocześnie

blokują proces rozstrzygania sporów w ramach WTO.

Musimy wreszcie zadbać o to, aby nasze przedsiębiorstwa maksymalnie wykorzystywały

dodatkowe możliwości rynkowe, jakie oferuje im zdecydowanie największa na świecie sieć

umów handlowych. Dalsze zwiększanie stopnia wykorzystania preferencji przewidzianych

w umowach wymagać będzie ściślejszej współpracy z Parlamentem Europejskim, państwami

członkowskimi (w tym ich organizacjami promocji handlu), regionami, a także

stowarzyszeniami przedsiębiorców i izbami handlowymi w celu rozpowszechniania

informacji. Konieczne będzie również większe angażowanie przedsiębiorstw i obywateli oraz

lepsza komunikacja z nimi, aby polityka handlowa lepiej odpowiadała ich potrzebom. Aby do

nich dotrzeć, niezbędna będzie szeroko zakrojona kampania informacyjna.