OŚRODEK ZOOTERAPII DLA DZIECIW PAWŁOWICACH

Politechnika WrocławskaWydział Architektury

autor: Justyna Kleszczpromotor: dr inż. arch. Tomasz Głowacki

MOTTO„Na tym świecie różnie bywa,Zabawnie i dziwnie.Raz jednostka jest szczęśliwa,To znów wręcz przeciwnie.W dżungli życia, w życia buszuZawsze ci pomogąCztery łapy,Para uszu,Oczy,NosI ogon.” Ludwik Jerzy Kern „Cztery łapy”

• Rozwój niekonwencjonalnych metod TERAPII jako dających w ostatnich czasach najbardziej spektakularne rezultaty.

• Brak szczegółowych wytycznych oraz wymagań prawnych hamujące całościowy rozwój ZOOTERAPII jako dziedziny wiedzy.

• Konieczność adaptacji do lokalnych warunków światowych kanonów postępowania.• Fenomen spontanicznych reakcji dziecka.• Brak powołania oficjalnie zawodu DOGOTERAPEUTY ani kynoterapeuty.• Brak ujęcia w prawie terminu DOGOTERAPIA ani kynoterapia.

UZASADNIENIE PODJĘCIA TEMATU

KIERUNKI ROZWOJU ZOOTERAPII – PODSTAWOWY PODZIAŁ

ZOOTERAPIA jest rodzajem mediacji skierowanej do indywidualnych jednostek lub niewielkich grup ludzi z udziałem zwierząt domowych, z dużą uwagą wyselekcjonowanych i wyedukowanych, działających pod opieką profesjonalisty, zwanego ZOOTERAPEUTĄ, w najbliższym środowisku człowieka od którego oczekiwane jest obudzenie reakcji utwierdzających, utrwalających lub polepszających potencjał poznawczy, fizyczny, psychiczny, psychosocjalny lub emocjonalny. (the Association of Zootherapy of Paris )

•PSYCHOLOGICZNY – wpływający na procesy poznawcze , emocje, komunikację oraz interakcyjność

•PSYCHOSOMATYCZNY – podtrzymujący psychicznie pacjenta oraz regulujący czynności wegetatywne

•PEDAGOGICZNY - gdzie pies staje się czynnikiem terapeutycznym w dysfunkcjach psychofizycznych dzieci i młodzieży oraz kłopotach na płaszczyźnie dydaktyczno-wychowawczej

•PSYCHOMOTORYCZNY – wpływający terapeutycznie na zaburzenia motoryki ciała, działający jako czynnik motywujący i porządkujący ruch

•SPOŁECZNY- wzorce zachowań, prawidłowa postawa wobec zwierząt, stają się podstawą do kształtowania prawidłowych interakcji społecznych w środowisku rówieśniczym, szkole oraz rodzinie.

• SYSTEMATYKA typów funkcjonalno – przestrzennych ośrodków zajmujących się, lub wspomagająco wykorzystujących zooterapię pozwoli stworzyć schemat łatwo adaptowalnych rozwiązań.

• Konieczne jest stworzenie SCHEMATU FUNKCJONOWANIA samodzielnych ośrodków zooterapeutycznych, opartych na analizie potrzeb, wymagań, ograniczeń i sposobu percepcji osób i zwierząt będących ich przyszłymi użytkownikami.

• Zwierzę jako RÓWNORZĘDNY PARTNER – TERAPEUTA powinien mieć stworzone warunki przestrzenne dopasowane do swojego sposobu percepcji przestrzeni.

• WYMIAR ARCHITEKTONICZNY tworzonych obiektów musi być wynikiem analiz psychologicznych i psychomotorycznych, jak również behawioralnych ludzi i zwierząt.

• Możliwe jest stworzenie W WARUNKACH LOKALNYCH przestrzeni i metod działania właściwych do rozwoju terapii.

• W nowoczesnym procesie projektowania konieczne jest WYKORZYSTANIE WIEDZY PRAKTYCZNEJ zdobytej na podstawie badań z zakresu biomechaniki zwierząt na zasadzie takiej, jak wykorzystanie ergonomii do kształtowania przestrzeni życia człowieka.

• Znaczenie PARTNERSTWA PRYWATNO - PUBLICZNEGO dla aktywizacji i popularyzacji roli zwierzęcia w codziennym funkcjonowaniu człowieka.

• Przełożenie idei HABITATU na metodę kształtowania miejsca interakcji człowiek – zwierzę.

GŁÓWNE TEZY

LOKALIZACJA

ORIENTACJA

SYTUACJA

RZUT POZIOM 0

RZUT POZIOM 1

RZUT POZIOM 2 RZUT POZIOM 3

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ