Opoce - Wskazowki Redakcyjne Kompendium

DZIENNIK URZĘDOWYUNII EUROPEJSKIEJ

Wskazówki redakcyjne

KOMPENDIUM

OPOCE

2002

SPIS TREŚCI

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002

I RODZAJE AKTÓW PRAWNYCH 3

II SERIE DZIENNIKA URZĘDOWEGO 3

III NUMERACJA AKTÓW PRAWNYCH 4

IV NUMERACJA DZIENNIKÓW URZĘDOWYCH 6

V BUDOWA AKTU PRAWNEGO 7

1. Tytuł aktu 7

2. Preambuła 7

3. Część normatywna akty prawnego – podstawowy podział 9

VI ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH I JEGO CZĘSCI W TEKŚCIE AKTU 12

1. Odniesienia do aktów prawnych 12

2. Akty nowelizowane 13

3. Odniesienia do części aktów prawnych 15

VII ODSYŁACZE I PRZYPISY 16

VIII INNE 17

1. Interpunkcja w cyfrach 17

2. Numery telefonów 17

3. Daty i liczby 17

4. Adresy elektroniczne 17

5. Kursywa 18

6. Waluty i kody krajowe 18

7. Języki i kolejność ich wymieniania 18

2


I. RODZAJE AKTÓW PRAWNYCH

Nazwa w jęz.polskim Nazwa w jęz.francuskim Nazwa w jęz.angielskim

komunikat communication communication

decyzja décision Decision

dyrektywa directive Directive

deklaracja déclaration Statement

opinia avis Opinion

program działań programme d’action Action Programme

protokół protocole Protocole

rozporządzenie règlement Regulation

uchwała résolution Resolution

konkluzje (Rady Europejskiej)

wnioski – w innych

przypadkach

conclusions Conclusions

wspólne działanie action commune Joint Action

zalecenie recommandation Recommendation

II. SERIE DZIENNIKA URZĘDOWEGO

Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich składa się z trzech serii:

— seria L: Legislacja

— seria C: Komunikaty i informacje

— seria S: Dodatek do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

3


III. NUMERACJA AKTÓW PRAWNYCH

Rozporządzenia

Data i rok Numer

od 30.12.1952 do 31.12.1962

od 1.1.1963 do 31.12.1967

od 1.1.1968 do 31.10.1993

od 1.11.1993 do 31.12.1998

począwszy od 1.1.1999

Rozporządzenie nr 17

Rozporządzenie nr 1009/67/EWG

Rozporządzenie (EWG) nr 1470/68

Rozporządzenie (WE) nr 3031/93


Decyzje, zalecenia, dyrektywy, opinie

Rodaj aktu Akty, których publikacja w Dz.U. jest obowiązkowa

Akty, których publikacja w Dz.U. jest nieobowiązkowa

Decyzje

Zalecenia

Dyrektywy

Opinie

nr 818/95/WEnr 3632/93/EWWiS

nr 2129/83/EWWiS

96/72/WE

96/257/WE94/573/EWWiS

96/694/WE

96/52/WE

93/245/WE

Wspólne działania, wspólne stanowiska, decyzje(Tytuł V i VI Traktatu o Unii Europejskiej)

Akty Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczenstwa

Wymiar Sprawiedliwosci i Spraw Wewnetrznych

Wspólne działania

Wspólne stanowiska

Decyzje

96/676/WPZiB

95/544/WPZiB

96/677/WPZiB2000/677/WPZiB

95/73/WSiSW 1999/73/WSiSW

1999/622/WSiSW

Uwaga: Numery aktów innych niż rozporządzenia umieszcza się pod tytulem, wyśrodkowane i w nawiasach.

Przykłady:

4


ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) nr 1612/68

z dnia 15 października 1968 r.

w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty

DECYZJA RADY

z dnia 2 kwietnia 1963 r.

w sprawie ustalenia ogólnych zasad wdrażania wspólnej polityki w zakresie szkolenia zawodowego

(63/266/EWG)

Uwaga: Skróty EWG i WE stosuje się według nastepującej reguły:

- EWG: w aktach przyjętych przed 1 listopada 1993 r.- WE: w aktach przyjętych po 1 listopada 1993 r.

- Przy podawaniu nazwy aktu prawnego w tytule bądź w tekście nie stawia się przecinków przed i po dacie

przyjęcia. Nazwę instytucji, która wydała dokument, zwykle umieszcza się przed numerem aktu.

Przykłady:

rozporządzenie Rady (EWG) nr .../88 z dnia ...... 1988 r. w sprawie ....

règlement (CEE) n ..../88 du Conseil, du ... 1988, relatif à ......

Council Regulation (EEC) No ..../88 of ... 1988 on ........

decyzja Rady 88/.../EWG z dnia ....... 1988 r. w sprawie .......

décision 88/.../CEE du Conseil, du ... 1988, relative à ...

Council Decision 88/.../EEC of ... 1988 on ...

dyrektywa Rady 89/.../EWG z dnia .......1988 r. w sprawie .........

directive du Conseil 89/.../CEE du ... 1988 relative à ...

Council Directive 89/.../EEC of.....on

ale:

dyrektywa 98/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia .......1998 r. w sprawie ........

directive 98/.../CE du Parlement Européen et du Conseil du .... 1988 relative/visant à ...

Directive 98/.../EC of the European Parliament and of the Council of ....1998 ...on......

(numer następuje zaraz po nazwie aktu, a przed instytucjami)

5


IV. NUMERACJA DZIENNIKÓW URZĘDOWYCH

Dzienniki Urzędowe

Data i rok Numer

od 30.12.1952 do 30.6.1967

od 1.7 do 31.12.1967

1968 (utworzenie Dz.U. L i C)

1978 (utworzenie Dz.U. S)

1999 (utworzenie Dz.U. C…E)

Dz.U. 106 z 30.12.1962, str. 2553/62

Dz.U. 174 z 31.7.1967, str. 1

Dz.U. L 76 z 28.3.1968

Dz.U. C 108 z 19.6.1968

Dz.U. S 99 z 5.5.1978

Dz.U. C 56 E z 29.2.2000

Uwaga: Począwszy od 1998 r. w przypisach nie używa się skrótu “nr” w odniesieniach do Dziennika Urzędowego,

ani spacji w datach jego wydania.

Przykład starej i nowej wersji przypisu (w jęz. angielskim):

stara wersja przypisu: “Dz.U. L nr 148, 28. 6. 1968, str. 24.”

nowa wersja przypisu: “Dz.U. L 148, 28.6.1968, str. 24.”

Uwaga! W Wydaniu Specjalnym Dziennika Urzędowego w przypisach nie stosuje się skrótu ‘nr’, ani spacji w datach

jego wydania.

6


V. BUDOWA AKTU PRAWNEGO

1. TYTUŁ AKTU

Tytuł powinien zawierać następujące elementy:

- Rodzaj aktu prawnego: rozporządzenie, dyrektywa, itd.

- Nazwę instytucji, która wydała akt: Komisja, Rada, Parlament Europejski

- W przypadku rozporządzeń - wskazanie w nawiasie skrótu Wspólnoty wydającej ten akt

- Numer dokumentu

- Datę przyjęcia aktu prawnego w formie: “z dnia DD miesiąc RRRR r.

- Przedmiot aktu prawngo w całości

Przykład:

(typ aktu prawnego) (nazwa instytucji, która wydała dany akt) (numer)

Rozporządzenie Rady (WE) NR 3072/95

(data)

z dnia 22 grudnia 1995 r.

(przedmiot aktu prawnego w całości)

w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania meżczyzn i kobiet

2. PREAMBUŁA

- umocowanie

Pierwsze wiersze umocowania (w wersji angielskiej rozpoczynające się wyrażeniem „having regard”, w wersji

francuskiej - wyrażeniem „vu”) rozpoczynamy imiesłowem „uwzględniając”. Kolejne wiersze umocowania

rozpoczynamy z małej litery i odzielamy przecinkiem. Ostatni wiersz umocowania zakończony jest również

przecinkiem.

Uwaga : Porządek, w jakich poszczególne traktaty są cytowane w tekście aktu (głównie w umocowaniu), zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej, jest nastepujący:

- uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską / uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,

- uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali,

- uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

7


- motywy

Po umocowaniu dodaje się wyrażenie „a także mając na uwadze, co następuje”, zakończone dwukropkiem. Zdania

następujące po tym wyrażeniu poprzedzone są numerami w nawiasach. Zaczynają się one wielką literą i zamknięte

są kropką, oprócz ostatniego, zakończonego przecinkiem. W wersji polskiej opuszczane są odpowiedniki

francuskiego wyrażenia „considérant que” występujące na początku tych zdań.

Uwaga: W aktach publikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich do 2000 r. motywy następujące

po wyrażeniu „a także mając na uwadze, co następuje:” (ang. “whereas”) nie były numerowane ani zakończone

kropką. Zdania te zaczynały się małą literą i oddzielone były od siebie średnikami.

- wyrażenie kończące preambułę

Po powyższych wyliczeniach następuje wyrażenie kończące preambułę w brzmieniu:

PRZYJMUJE NINIEJSZE / NINIEJSZĄ (np.) ROZPORZĄDZENIE/DECYZJĘ/DYREKTYWĘ

Po tym wyrażeniu stawiamy dwukropek.

8


3. CZĘŚĆ NORMATYWNA AKTU PRAWNEGO – PODSTAWOWY PODZIAŁ

W polskich tłumaczeniach ustawodawstwa europejskiego utrzymany jest podział aktu prawnego stosowany w

polskim ustawodawstwie: artykuł, ustęp, punkt, litera oraz akapit. Podziały te stosuje się w kolejności hierarchicznie

malejącej, akapit może być częścią dowolnej z wymienionych części. Odpowiedniki obcojęzyczne odnoszące się do

liter (podpunktów) a), b), itd. oznacza się jako litera a), b); w skrócie: lit. a), b).

A. NAZEWNICTWO CZĘŚCI AKTU PRAWNEGO I ICH ODPOWIEDNIKI W JĘZYKU ANGIELSKIM I FRANCUSKIM:

Nazwa w jęz. polskim Nazwa w jęz. francuskim Nazwa w jęz. angielskim

preambuła préambule Preamble

część part Part

tytuł titre Title

rozdział chapitre Chapter

sekcja section Section

artykuł article Article

ustęp paragraphe/point/alinéa Paragraph / Paragraph

akapit alinéa Subparagraph

punkt alinéa/point/sousparagraphe Subparagraph

litera; punkt point

tiret tiret Indent

załącznik annexe Annex

dodatek appendice Appendix

Uwaga: angielski Annex i francuski annexe tłumaczy się jako „załącznik”, gdy dokument ten jest wydany

jednocześnie z dokumentem głównym oraz jest ściśle z nim związany (zazwyczaj zawiera pewne uściślenia natury

technicznej, które ze względu na przejrzystość tekstu nie są umieszczone w części normatywnej aktu prawnego).

Terminy te tłumaczy się jako „aneks”, gdy jest to dokument zmieniający postanowienia porozumienia lub umowy

(np. aneks do umowy).

B. PODSTAWOWE JEDNOSTKI SYSTEMATYZACYJNE

9


— Artykuł oznacza się cyfrą arabską, z zachowaniem ciągłości numeracji artykułów w obrębie całego aktu

prawnego

— Ustęp oznacza się cyfrą arabską z kropką, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego artykułu.

— Akapit w obrębie artykułu lub ustępu jest nienumerowany i zaczyna się od nowego wiersza.1

— Punkt oznacza się cyfrą arabską z nawiasem z prawej strony. Każdy punkt kończy się kropką

— Litery (wyliczenie w obrębie punktów) oznacza się małymi literami alfabetu łacińskiego, z wyłączeniem liter

właściwych tylko językowi polskiemu (ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ż, ź), z nawiasem z prawej strony, z zachowaniem

ciągłości alfabetycznej w obrębie punktu. Każdą literę kończy się średnikiem, a ostatnią kropką, chyba, że

wyliczenie jest częścią innego wyliczenia literowego (podział zagłębiony). W takim wypadku ostatnią literę

kończy się średnikiem.

Gdy zabraknie liter, stosuje się oznaczenie najpierw dwuliterowe, a następnie wieloliterowe, dopisując do

ostatniej litery alfabetu łacińskiego najpierw pierwszą, a następnie kolejne litery tego alfabetu [a), b)..... z),

za), zb) ..... zz), zza), zzb) .....].

— Każde tiret kończy się przecinkiem, a ostatnie średnikiem albo kropką, w zależności od tego, czy wyliczenie

to stanowi część ustępu czy też znajduje się w obrębie wyliczenia punktowego lub literowego.

C. JEDNOSTKI SYSTEMATYZACYJNE WYŻSZEGO STOPNIA

— W celu systematyzacji przepisów aktu prawnego artykuły można grupować w jednostki systematyzacyjne

wyższego stopnia, np. "część", "tytuł", "dział", "rozdział" sekcja.

— Jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia stosuje się tylko w przypadku, gdy co najmniej w stosunku do

jednej z nich zastosowano uprzednio odpowiednie jednostki systematyzacyjne niższego stopnia.

— Rozdziały (oddziały) numeruje się cyframi arabskimi, a jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia -

cyframi rzymskimi.

1 Angielskie określenie „paragraph 2” oznacza „ustęp 2” (w prawie pierwotnym pełnym wyrazem, w prawie pochodnym - w skrócie „ust. 2”), a „second paragraph” to „drugi akapit” (druga w kolejności część artykułu, niemająca oznaczenia).

10


CZĘŚCI AKTU PRAWNEGO, ICH OZNACZENIE I INTERPUNKCJA

NAZWA OZNACZENIE ODNIESIENIA W TEKŚCIE

ZAKOŃCZONY

KOLEJNE OSTATNIE

PREAMBUŁA

Umocowanie(„uwzględniając”)

przecinek przecinek

motywywersja numerowana

(1) kropka przecinek

motywywersja nienumerowana

średnik przecinek

CZĘŚĆ NORMATYWNA

Artykuł Artykuł 1 art.1

Ustęp 1. ust.1 kropka kropka

Akapit akapit pierwszy kropka kropka

Punkt 1) pkt 1 kropka kropka

Litera a), b)i), ii)

lit. a)lit. i)

średnik kropkaśrednik

Tiret - tiret pierwsze przecinek kropkaśrednik

INNE PODZIAŁY

Część Część I część I

Tytuł Tytuł I tytuł I

Rozdział Rozdział 1 rozdział 1

Sekcja Sekcja 1 sekcja 1

DODATKI

Załącznik Załącznik I załącznik I

Załącznik (wielką literą), jeśli jest jedyny

Dodatek Dodatek I dodatek I

VI. ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH I JEGO CZĘŚCI

W TEKŚCIE AKTU

11


1. ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH

Odniesienia do aktów prawnych – formy poprawne:

Forma pełna

Forma skrócona

Forma krótka

Odniesienia do aktów prawnych – formy niepoprawne:

Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 r. (1) [brak przedmiotuaktu prawnego]

Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet (1) [brak

daty]

Rozporządzenie (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn

i kobiet (1) [brak nazwy instytucji]

Rozporządzenie (WE) nr 3072/95 (1) (wyjątek: teksty Rady i Parlamentu Europejskiego) [należy skreślić odsyłacz przypisu]

— PIERWSZA WZMIANKA W TEKŚCIE:

Kiedy akt prawny jest wspomniany po raz pierwszy, używa się formy pełnej albo skróconej. Zazwyczaj używa się

pełnej formy w umocowaniu i motywach. Gdy akt prawny jest po raz pierwszy wspomniany w artykule, używa się

formy skróconej. [wyjątek: teksty Rady i Parlamentu Europejskiego]2

— KOLEJNE WZMIANKI W TEKŚCIE:

Kiedy nazwa aktu prawnego powtarza się w tekście używa się tylko krótkiej formy.

2. AKTY MODYFIKOWANE

— Kiedy akt prawny jest wspomniany po raz pierwszy w umocowaniu i motywach, jego autor powinien

wskazać, czy został on zmieniony przez kolejne akty. Poprawne brzmienie takiej informacji to:

2 W tekstach Rady (albo Parlamentu Europejskiego i Rady) obowiązuje zasada, że używa się albo pełnej formy (zazwyczaj w umocowaniu) albo skróconej formy. Jednak jeśli autorem aktu prawnego jest Rada (albo Parlament Europejski i Rada), używa się krótkiej formy.

12

Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet (1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 (1)



Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania

mężczyzn i kobiet (1), [ostatnio] zmienione przez rozporządzenie [Komisji] (WE) nr XXX/96 (2),

Jeśli akt został zmieniony przez tę samą instytucję, która go wydała, nie trzeba powtarzać nazwy tej instytucji

przed tytułem zmieniającego aktu prawnego. [Jak w powyższym przykładzie: jeśli instytucją, która wydała

rozporządzenie zmieniające jest Komisja, nie trzeba powtarzać jej nazwy; jeśli nie jest to Komisja, trzeba to

wspomnieć]. Proszę zwrócić uwagę na to, że odniesienie do aktu zmieniającego nie zawiera daty. Podobne zasady

odnoszą się do tytułów aktów zmieniających, pojawiających się w pełnej formie:

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 3072/95

z dnia 13 września 2002 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1279/98, (WE) nr 1128/1999 oraz (WE) nr 1247/1999 w sprawie

koordynacji procedur udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej,

energetyki, transportu i telekomunikacji

Jak jest to pokazane powyżej, odniesienia do aktów zmieniających nie zawierają ani daty, ani nazwy instytucji,

która je wydała, jeśli instytucja, która wydała akt zmieniany jest taka sama jak ta, która wydała akt zmieniający.

W tekstach Rady (albo Parlamentu Europejskiego i Rady) informacja o akcie zmieniającym jest zawarta w

przypisie na dole strony, a nie w samym tekście. Przykład:

…uwzględniając Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady

równego traktowania mężczyzn i kobiet (1)…

…

____

(1) Dz.U. L 56, 6.3.1996, str.1. Rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2238/1999 (Dz.U. L 257,

11.10.1999, str. 2)

Kiedy akt prawny jest po raz pierwszy wspomniany w artykule, używa się tylko skróconej formy (w tekstach Komisji)

albo krótkiej formy (w tekstach Rady i Parlamentu Europejskiego – jak jest to wytłumaczone w przypisie 1), bez

żadnych odniesień do aktów zmieniających (niezależnie od tego czy akt był zmieniony, czy nie). Z tego powodu

nigdy nie umieszcza się w artykułach ‘… Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1213/95, [ostatnio] zmienione przez

rozporządzenie (WE) nr …’

Jeśli nie wiesz jaka forma jest poprawna, gdy w dokumencie pojawia się odniesienie do aktu prawnego,

zajrzyj do innej wersji językowej i postąp tak samo.

13


Odniesienia w twoim dokumencie muszą mieć taką samą formę jak inne wersje jezykowe. Popraw swój dokument,

jeśli zauważysz jakiekolwiek różnice pomiędzy twoim tekstem a oryginałem.

14


3. ODNIESIENIA DO CZĘŚCI AKTÓW PRAWNYCH

Przepisy artykułu podzielonego na ustępy, punkty, litery i tiret powołuje się w następującej kolejności: "art. ... ust. ...

pkt ... lit. ... tiret...", bez przecinków po kolejnych jednostkach redakcyjnych. Na końcu wymienia się nazwę aktu

prawnego.

Przyklad:

art. 53 ust. 2 dyrektywy 78/660/EWG

Nazwa w jęz. polskim Nazwa w jęz. francuskim Nazwa w jęz. angielskim

Odniesienie do elementów w ramach jednego artykułu

art. 1 article premier Article 1

art. 2 article 2 Article 2

art. 2a(bez spacji między cyfrą i literą)

article 2 bis Article 2a

art. 2 ust. 1 article 2 paragraphe 1 Article 2 (1)

art. 2a ust. 1 article 2 bis paragraphe 1 Article 2a (1)

art. 2 lit. a) article 2 paragraphe a Article 2 (a)

art. 2 ust. 1 lit. a) article 2 1er paragraphe point a) Article 2 (1) (a)

art. 2a ust. 1 lit. a) article 2 bis paragraphe 1 point a) Article 2a (1) (a)

art. 2 ust. 2 i 3 article 2 paragraphe 2 et paragraphe 3

Article 2 (2) and (3)

W przypadku, gdy odniesienie dotyczy dwóch (lub więcej) elementów tej samej grupy podziału, przy czym jedno bardziej szczegółowe od drugiego, powtarzamy nazwę podziału dla każdego odniesienia:

art. 2 ust. 2 i art. 3 article 2 paragraphe 2 et article 3 Article 2 (2) and Article 3

ust. 1 pkt 5 i ust. 2 akapit drugi paragraphe 1 point 5) et paragraphe 2 deuxième alinéa

Paragraph 1, point (5) and paragraph 2, second subparagraph

W przypadku, gdy odniesienie dotyczy dwóch (lub więcej) elementów, jednakowych pod względem hierarchii podziału, nie powtarzamy nazwy podziału:

rozdziały I i II (nie: rozdział I i rozdział II) les chapitres I et II Chapters I and II

art. 1, 2 i 4 articles 1er, 2 et 4 Articles 1, 2 and 4

art. 2-4 articles 2 à 4 Articles 2 to 4

art. 1-4 i 9 les articles 1er à 4 et 9 Articles 1 to 4 and 9

Często formy odniesień stanowią połączenie wymienionych wzorów, np.

“art. 1, art. 5 ust. 2 i 5 oraz art. 6-9”.

15


VII. ODSYŁACZE I PRZYPISY

Odsyłacze przypisów są tworzone tak samo jak we wszystkich innych wersjach językowych: cyfra w nawiasie jako

indeks górny, pisana taką samą czcionką jak tekst, po spacji. Po odsyłaczach może wystąpić każdy znak

interpunkcyjny.

Numeracja przypisów zazwyczaj rozpoczyna się od nowa na każdej stronie. Przypisy są pisane mniejszą czcionką niż

tekst i umieszcza się je na dole danej strony. Oddzielone są od tekstu krótką linią i pisane pod nią jak normalny

tekst. Każdy przypis zakończony jest kropką.

Jeśli odsyłacz do przypisu pojawia się w tabeli, przypis musi znaleźć sie w tej tabeli. .

Daty w przypisach powinny zawsze być skrócone, tj. 6.6.1992, nie 6.6.92 ani 6.06.1992.

16


VIII. INNE

1. INTERPUNKCJA W CYFRACH

We wszystkich językach używa się przecinka aby oddzielić liczby dziesiętne od całkowitych. Liczby dziesiętne pisze

się bez spacji. Liczby wielocyfrowe podaje się po trzy cyfry oddzielone od siebie spacją (a nie kropką):

152 231 260,3584

Przy podawaniu procent zawsze zachowuje się odstęp pomiędzy cyfrą a znakiem procentu (nie pisze się słownie

‘procent’)

56 %

2. NUMERY TELEFONÓW

Numery telefonów są zapisywane w ten sam sposób we wszystkich językach, zgodnie z następującymi zasadami:

- wskaźnik kraju i numer kierunkowy regionu (jeśli taki istnieje) są zawsze pisane w nawiasie (i oddzielone

łącznikiem),

- numer właściwy dzieli się od prawej strony na grupy po dwie cyfry. Jeśli numer jest nieparzysty, ostatnia

grupa będzie zawierała trzy cyfry (grupy są oddzielone od siebie spacją, a nie łącznikiem),

- nie należy oddzielać cyfr wchodzących w skład numeru wewnętrznego,

- do oddzielenia różniących się końcówek numeru używa się ukośnika prawego / .

(32-2) 220 20 20-43657

(33) 140 63 39 00/01/02/03

3. DATY i LICZBY

Daty pojawiające się w tekście powinny być zawsze podane w ich pełnej formie (6 czerwca 1992 r.). Jeśli pojawiają

się w przypisach, powinny zawsze być skrócone, tj. 6.6.1992, nie 6.6.92 ani 6.06.1992 (patrz rozdział VIII).

Daty - w zasadzie - piszemy cyframi, nazwa miesiąca pisana jest słownie, oprócz odnośników w przypisach do Dz.U. WE

10 stycznia 1975 r. 10 janvier 1975 10 January 1975

Dz.U. ... z 10.01.1975 JO ..., 10.01.1975 OJ ..., 10.01.1975

Wyjątek stanowi także data zamieszczona na końcu tekstu każdej umowy międzynarodowej – należy ją podać słownie.

a) liczby pisane są zazwyczaj słownie (jeśli są zbyt długie, pisze się je cyframi)

w terminie ośmiu dni dans le délai de huit jours within the period of eight days

17


ale przy określaniu składu instytucji i organów zwykle stosuje się cyfry:

Komisja składa się z 20 członków, La Commission est composée de vingt membres, the Commission shall consist of 20 Members,

Liczby pisane są cyframi, gdy odsyłają do artykułu, załączników, stron, oprócz numeracji akapitów (akapit pierwszy, akapit drugi itd.):

art. 42 ust. 2 l’article 42 paragraphe 2 Article 42 (2)

na stronie 2 (lub w formie skróconej: na str. 2) à la page 2 on page 2

Liczby wielocyfrowe podaje się po trzy cyfry oddzielone od siebie spacją: 125 000

Liczby dziesiętne pisane są z przecinkiem (nie kropką): 0,5

4. ADRESY ELEKTRONICZNE

Adresy elektroniczne zapisuje się w następujący sposób:

- E-mail: (albo e-mail) z dwukropkiem

E-mail: imię[email protected]

- Internet: z dwukropkiem

Internet: http://europa.eu.int

- URL: z dwukropkiem

- URL: http://www.euroinfo.hu/index.htm

5. KURSYWA

Kursywą pisze się łacińskie słowa i wyrażenia , np:

Inter alia

Nazwę Dziennika Urzędowego, niezależnie od tego, czy występuje w tekście, czy w przypisach, pisze się kursywą:

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

6. WALUTY I KODY KRAJOWE

Powinno używać się oznakowania z normy ISO (jak w załączniku). W przypadku walut Państw Członkowskich należy

używać listy skrótów jednostek walutowych (jak w załączniku).

18

mailto:[email protected]

http://www.euroinfo.hu/index.htm


Kiedy dana waluta jest wspomniana w tekście po raz pierwszy, pisze się jej pełną nazwę, po której podaje się w

nawiasie oznakowanie z normy ISO. Kiedy nazwa waluty powtarza się, wystarczy podać tylko oznakowanie z normy

ISO, np.:

W 1995 roku, wszystkie firmy należące do grupy Kyowa miały obrót wynoszący w przybliżeniu 375 mld JPY.

7. JĘZYKI I KOLEJNOŚĆ ICH WYMIENIANIA

Wersje językowe powinny pojawiać się w kolejności alfabetycznej według ich urzędowych nazw i powinny być

pisane tak jak w oryginale (oznakowania z normy ISO):

ES hiszpańska

(CS czeska)

DA duńska

DE niemiecka

(ET estońska)

EL grecka

EN angielska

FR francuska

IT włoska

(LV łotewska)

(LT litewska)

(HU węgierska)

(MT maltańska)

NL niderlandzka

(PL polska)

PT portugalska

(SK słowacka)

(SL słoweńska)

FI fińska

SV szwedzka

Ta zasada ściśle obowiązuje w wersjach końcowych traktatów i umów (na stronach z podpisami).

19


10. ZASADY PISOWNI

Wielkie i małe litery

W tekście polskim przestrzegamy reguł pisowni polskiej wielką i małą literą.

W zakresie tematyki europejskiej wielką literą piszemy:

a) nazwy Wspólnot, stałych instytucji Unii Europejskiej (każdy człon wielką literą):

Europejska Wspólnota Gospodarcza Communauté économique européenne European Economic Community

Europejska Wspólnota Węgla i Stali Communauté européenne du charbon et de l’acier European Coal and Steel Community

Europejska Wspólnota Energii Atomowej Communauté européenne de l’énergie atomique European Atomic Energy Community

Parlament Europejski Parlement européen European Parliament

Trybunał Sprawiedliwości Cour de justice Court of Justice

Komitet Ekonomiczno-Społeczny Comité économique et social Economic and Social Committee

Trybunał Obrachunkowy Cour des comptes Court of Auditors

Rada Wspólnot Europejskich Conseil des Communautés européennes Council of the European Communities

Rada Unii Europejskiej Conseil de l’Union européenne Council of the European Union

Komisja Wspólnot Europejskich Commission des Communautés européennes Commission of the European Communities

Komitet Stałych Przedstawicieli Comité des représentants permanents Committee of Permanent Representatives

b) nazwy organów administracyjnych:

Sekretariat Generalny Rady Secrétariat général du Conseil General Secretariat of the Council

c) nazwy organów, które nie są instytucjami europejskimi sensu stricto, często tymczasowe:

Komitet Budżetowy comité budgétaire Budget Committee

Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego comité du statut Statutory Committee

Komitet Doradczy comité consultatif Advisory Committee

20


c) nazwy aktów prawnych:

Traktat o ..., ustanawiający .... (występujący z pełnym tytułem - ze względów zwyczajowych i powagi dokumentu pisany wielką literą)

traité sur ..., instituant ... Treaty on ..., establishing ....

Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l’acier Treaty establishing the European Coal and Steel Community

Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą traité instituant la Communauté économique européenne Treaty establishing the European Economic Community

Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską (od 1993 r.) traité instituant la Communauté Européenne Treaty establishing the European Community

Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej traité instituant la Communauté européenne de l’énergie atomique Treaty establishing the European Atomic Energy Community

Traktat o Unii Europejskiej traité sur l’Union européenne Treaty on European Union

Traktat o Przystąpieniu .... traité d’accession de ... Treaty of Accession of ...

Akt Przystąpienia .... Acte d’accession de ... Act of Accession of ...

Nazwy aktów prawnych Wspólnot Europejskich pisane są małą literą: rozporządzenie, dyrektywa, decyzja, zalecenie itp., niezależnie od tego, czy występują w wyrażeniu, z podaniem pełnego tytułu, czy z numerem porządkowym:

niniejsza dyrektywa cette directive, présente directive this Directive

dyrektywa Rady 85/660/EWG directive du Conseil 85/660/CEE Council Directive 85/660/EEC

d) wyrażenie: „państwa członkowskie” piszemy małymi literami

państwa członkowskie les États membres Member States

21

Opoce - Wskazowki Redakcyjne Kompendium

Documents

Transcript of Opoce - Wskazowki Redakcyjne Kompendium