opis techniczny - STAROSTWO POWIATOWE...

Budowa mostu stałego przez rzekę Olszanka w m. Myczkowce (Podkamionka) Zał. Nr 1

Opis techniczny

Opis techniczny do projektu technicznego (wykonawczego) budowy mostu stałego przez rzekęOlszankęw m. Myczkowce (Podkamionka), w ciągu drogi powiatowej Nr 2272 R Uherce Mineralne - Myczkowce - Bóbrka, wraz z dojazdami i odcinkowym remontem koryta rzeki.

1. Podstawa opracowania:

- umowa o dzieło NR KD. 343-4/2004 z dnia 28 czerwca 2004 - obliczenia hydrologiczne światła mostu - badania techniczne podłoża gruntowego - mapa zasadnicza w skali 1 : 500 - Rozporządzenie MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny

odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 43/99 poz. 430) - Rozporządzenie MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny

odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 63/2000 poz. 735)

2. Opis stanu istniejącego: 2.1. Opis ogólny:

Przedmiotowy most stały, to obiekt trójprzęsłowy o następujących parametrach technicznych i użytkowych: - długość całkowita mostu: Lc = 47,70 m - szerokość użytkowa: Bu = 7,07 m, w tym zawężona jezdnia 3,96 m oraz obustronne pasy obustronne pasy bezpieczeństwa z częścią odgrodzoną

jezdni szer. 1,48 m (str.lewa) i 1,55 m (str. prawa) - nośność mostu: projektowa - 10 T (nośność tego typu mostów) eksploatacyjna - 6 T (ograniczenie z uwagi na stan techn. mostu)

Most zlokalizowany jest na odcinku prostym drogi powiatowej Nr 2272 R Uherce Mineralne – Myczkowce – Bóbrka. Przekracza on rzekę pod kątem prostym.

Dojazdy do mostu posiadają nawierzchnię z kostki kamiennej, przykrytą warstwąbitumiczną, przechodzącą na dalszym odcinku drogi od strony Myczkowiec w nawierzchnięz kostki kamiennej.

Przedmiotowy most wybudowano jako obiekt tymczasowy, po wystąpieniu awarii

budowanego mostu stałego, o konstrukcji zespolonej.


Opis techniczny

Ze względu na duże znaczenie drogi, w systemie dróg lokalnych oraz jako trasy turystycznej i dojazdowej do ośrodków turystycznych wystąpiła konieczność budowy mostu stałego, który zastąpi znacznie zniszczony obiekt tymczasowy.

Ogólny widok mostu pokazują zdjęcia zamieszczone poniżej:

Widok z boku

Nawierzchnia mostu


Opis techniczny

Widok od spodu

2.2. Opis szczegółowy:

2.2.1. Dźwigary główne: Ustrój nośny mostu wykonano z belek stalowych walcowanych, dwuteowych NP 550.

Pod względem statycznym dźwigary główne są belkami swobodnie podpartymi na łożyskach z płyt stalowych, montowanych do drewnianych oczepów jarzm mostu. Nad filarami belki stalowe „dostawione” zostały jeden do drugiego, tak, że nie występują tu wymagane przerwy dylatacyjne.

Zastosowane, w/w dźwigary walcowane posiadają długość całkowitą L = 15,60 m, jednakże z uwagi na lokalizację łożysk rozpiętości poszczególnych przęseł są następujące:

a) 14,80 m - przęsła zalewowe b) 15,10 m – przęsło nurtowe

W przekroju poprzecznym przyjęto 5 szt. belek stalowych, w rozstawie co 1,62 m

stężonych poprzecznicami stalowymi, wykonanymi z ceowników [ NP 300. Mocowanie dźwigarów do poprzecznic realizowane jest poprzez kątowniki 120 x 120 x 12, przyspawane do belek.

Poprzecnice do kątowników mocowane są przy pomocy 4 szt. śrub – do każdego z kątowników. Pomierzony rozstaw poprzecznic wykazał drobne różnice w ich rozstawie i wynosi on około 5,20 m..


Opis techniczny

2.2.2. Pomost drewniany i nawierzchnia:

Pomost mostu jest typowy, wykonany z elementów drewnianych. Zastosowano tu poprzecznice drewniane z okrąglaków o średnicy około ϕ 30 cm, spłazowanych na d/4 (wysokość poprzecznicy 27 cm) – pomiary wykazały nieznaczne odstępstwa od tego wymiaru. Poprzecznice ułożono w rozstawach średnio co 80 cm. Mocowane są one dobelek głównych przy pomocy typowych „łapek” stalowych. Na poprzecznicach ułożonodrewniany pokład podwójny. Warstwę dolną wykonano z bali gr. 10 cm, na których ułożono warstwę górną z bali gr. 8 cm. Dodatkowo, na nawierzchni „nabito” tory jezdne szerokości 1,0 m o grubości 6 cm, zlokalizowane w miejscach kół pojazdów, przejeżdżających przez obiekt mostowy.

Z uwagi na stan techniczny, istniejącą jezdnię szerokości 607 cm, zawężono do szerokości 3,96 m, poszerzając jednocześnie w ten sposób pasy bezpieczeństwa, stanowiące „chodniki” dla pieszych. Szerokość tych chodników wynosi 1,55 – 1,48 m, w tym szerokość użytkowa 78 – 85 cm. Chodniki posiadają wydzielone opaski bezpieczeństwa, typowe, o nawierzchni z desek gr. 5 cm, układanych i mocowanych do drewnianych beleczek poprzecznych o wymiarach 6 x 11 cm, układanych w rozstawie co ok. 80 cm.

Balustrady mostu są typowe, drewniane, w rozstawie słupków co 2,40 m, mocowane do poprzecznic drewnianych obiektu. Wysokość ich wynosi 1,10 m. Słupki i pochwyty balustrad wykonano z krawędziaków 14 x 14 cm, a przeciągi z desek 4,5 x 9 cm.

Wewnętrzne bariery zawężenia skrajni jezdni wykonane zostały w rozstawie co ok. 1,50 m Słupki są krawędziakami 14 x 14 cm. Do słupków przymocowano poziome deski o wymiarach 2,5 x 20 cm (3.5 x 19 cm). Słupki usztywniono zastrzałami z bali 5 x 10 cm. Mocowanie desek do jezdni realizowane jest za pomocą poziomych bali 5 x 10 cm. 2.2.3 Podpory mostu:

Podpory mostu stanowią przyczółki betonowe oraz drewniane jarzma filarów. Przyczółki wykonano masywne, monolityczne, będące pozostałością po starym obiekcie. Korpusy wykonano o szerokości równej 810 cm. Wystają one ponad teren na wysokość około 100 cm, a szerokość ich ław łożyskowych wynosi 55 cm. Przyczółki posiadająskrzydła ukośne – również betonowe o grubości 50 cm. Są to skrzydła wolnostojące, posiadające własne fundamenty. Posadowienie podpór, z uwagi na skaliste podłoże gruntowe jest najprawdopodobniej bezpośrednie, realizowane poprzez betonowe ławy fundamentowe Jarzma filarów wykonano drewniane. Stanowią je pale drewniane wykonane z okrąglaków ϕ 30 cm, oparte najprawdopodobniej podstawą o podłoże skaliste (lub zamocowane w skale). Każde jarzmo posiada 4 rzędy pali, w ilości 5 szt. w każdym rzędzie, w rozstawie co 1,62 m (analogicznie jak rozstawy belek głównych. Pale wystają ponad teren na wysokość 2,07 m (jarzmo od str. m. Uherce Min.) oraz 2,17 m (od str. Myczkowiec).

Pale zwieńczono drewnianymi oczepami z krawędziaków 28 x 28 cm, na których ułożonobelki stalowe. Słupy stężono kleszczami poziomymi i ukośnymi 10 x 20 cm, obustronnymi. Od stony górnej wody wykonano dodatkowy pal ukośny mający za zadanie przenieść siłypoziome od uderzenia kry w czasie wiosennych roztopów.


Opis techniczny

2.2.4. Dojazdy do mostu

Dojazdy do mostu wykonane po starym śladzie drogi, wykonano w nasypie. Dojazdy wykonano w nasypach o niewielkiej wysokości. Od strony m. Uherce Mineralne dojazd zlokalizowany jest na prostej, natomiast od strony Myczkowiec tuż za mostem droga usytuowana jest w łuku poziomym. Niweletę drogi (i mostu) wykonano w spadku podłużnym w kierunku miejscowości Myczkowce, ze znacznym pochyleniem na dojeździe od strony Myczkowiec. Droga posiada jezdnię szerokości 5,50 m, a korona drogi wykonana zostałaszerokości 8,0 m. Na odcinkach przyległych do mostu jezdnia posiada nawierzchniębitumiczną, wykonaną na starej nawierzchni z kostki kamiennej.

2.3. Stan techniczny mostu tymczasowego:

Obecny stan techniczny mostu tymczasowego jest niezadowalający, wymagający wykonania remontu generalnego. Efektem powyższego jest planowana budowa mostu nowego, który będzie mostem normatywnym, nie wymagającym wydatkowania dużych nakładów na ciągłe remonty doraźne, nie przynoszące wymaganego efektu.

2.3.1. Nawierzchnia i pomost drewniany mostu:

Elementy drewniane nawierzchni i pomostu drewnianego obiektu znajdują się w złym stanie technicznym. Inwentaryzacja uszkodzeń wykazała znaczny stopień korozji drewna, w tym jego gnicie i lokalne, o znacznym zakresie zagrzybienie.

Elementy warstwy górnej jezdni oraz deski chodników wykazują miejscowe ubytki drewna dochodzące do 2 – 4 cm. Stwierdzono tu także miejscowe braki elementów, głownie chodnika od strony górnej wody. Należy nadmienić, że większa koncentracja ubytków i uszkodzeń występuje na połowie mostu od strony grn. wody. Drewno wykazuje systematyczne spękania podłużne, powstałe w procesie niekontrolowanego wysychania drewna.

Elementy konstrukcji pomostu znajdują się w zaawansowanym procesie korozji drewna, z widocznymi w wielu miejscach zagrzybieniami konstrukcji. Zaobserwowano także liczne spękania podłużne, będące głównie wynikiem zastosowania drewna mokrego, które pękapodłużnie po wyschnięciu elementu, osłabiając jego wytrzymałość.

Opisany powyżej stan techniczny pokazują zdjęcia poniżej:


Opis techniczny

ubytki drewna

ubytek chodnika


Opis techniczny

korozja i spękania

zagrzybienie drewna

2.3.2. Balustrady i bariery mostu:

Stan techniczny elementów drewnianych barier i balustrad mostu jest podobny jak nawierzchni i pomostu obiektu. Stwierdzono tu lokalne ubytki elementu lub części jego przekroju ,miejscową korozję drewna oraz liczne, występujące na wszystkich elementach spękania od rozeschnięcia się materiału drzewnego.

Szczegóły uszkodzeń na zdjęciach poniżej:


Opis techniczny

korozja, ubytek drewna

spękania materiału

2.3.3. Konstrukcja stalowa:

Stwierdzono prawie całkowite zniszczenie powłok zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej obiektu (dźwigary główne, poprzecznice , łączniki stalowe). Na wszystkich elementach konstrukcji stalowej stwierdzono rozwiniętą korozję powierzchniowąo dużej intensywności. Inwentaryzacja nie wykazała korozji wżerowej oraz uszkodzeńzagrażających bezpieczeństwu konstrukcji jak pęknięcia czy zarysowania elementów stalowych. Połączenia śrubowe oraz łożyska stalowe wykazują brak konserwacji, co ujemnie wpływa na pracę tych elementów Szczegóły uszkodzeń na zdjęciach poniżej:


Opis techniczny

korozja konstr. stal. 2.3.4. Jarzma drewniane:

Stan techniczny jarzm drewnianych filarów jest w stosunkowo zadowalającym stanie technicznym. Stwierdzono tu początki, o niedużej intensywności korozji drewna. Natomiast widoczne są liczne spękania drewna i niewielkie, miejscowe ubytki przekroju.

Uszkodzenia pokazano na zdjęciach poniżej:

ślady korozji drewna.


Opis techniczny

spękania drewna 2.3.5. Przyczółki:

Przyczółki mostu – betonowe wykazują typowe uszkodzenia korozyjne betonu. Stwierdzono tez drobne ubytki powierzchniowe i rakowiny. Z uwagi na typ konstrukcji i jej brak szczelności widoczne są liczne zacieki i zawilgocenie betonu, powodując z kolei niszczenie skarbonizowanej warstwy zewnętrznej. Zauważono również obecność mchu na kwasowym podłożu betonowym.

Charakterystyczne uszkodzenia przyczółków na zdjęciach poniżej:

Zacieki i korozja


Opis techniczny

korozja, zacieki, mech 2.3.6. Dojazdy do mostu: Bitumiczna nawierzchnia na dojazdach wykazuje liczne spękania i ubytki powierzchniowe

oraz lokalne ubytki warstwy bitumicznej, z odsłonięciem nawierzchni z kostki kamiennej. Stwierdzono również liczne nierówności jezdni drogi. Pobocza są zawyżone i silnie zarośnięte.

Uszkodzenia pokazano na fotografiach poniżej:

ubytki, spękania, zarośnięte pobocza


Opis techniczny

` dojazdy do mostu

Nasypy dojazdów do proj. mostu


Opis techniczny

3. Opis konstrukcji projektowanej: 3.1. Opis ogólny:

Projektowany most stały, to obiekt w pełni normatywny, mający zastąpić użytkowany obecnie most tymczasowy o niewystarczającej nośności 6 T. Most zlokalizowano w miejscu budowy poprzedniego obiektu, który uległ awarii.

Projekt przewiduje budowę mostu trójprzęsłowego o długości całkowitej L = 69,60 m i szerokości całkowitej B = 8,50 m. Obiekt znajduje się na prostym odcinku drogi powiatowej i jest prostopadły do przeszkody – rzeki Olszanka.

Most zaprojektowano o następujących parametrach zgodnych z wytycznymi Inwestora – Powiat Lesko i wymogami Administratora rzeki – RZGW, Inspektorat w Przemyślu.: 1. Szerokość użytkowa: Bu = 7,50 m, w tym: - jezdnia szerokości 6,0 m - obustronne opaski bezpieczeństwa 0,75 m 2. Długości przęseł: L1 : L2 : L1 = 21,75 m : 25,9 m : 21,75 m

2. Rozpiętość przęseł: L1t : L2t : L1t = 20,95 m : 25,30 m : 20,95 m.

3. Nośność mostu: klasa „C” wg PN – 85/S –10030, tj. 30 T,

4. Spadek podłużny niwelety mostu - 0,5 % w kierunku m. Uherce Mineralne

3. Światło obiektu: 68,0 m

Most zaprojektowano z belek prefabrykowanych strunobetonowych, typu „T”, o długości L = 21,0 m (przęsła zalewowe) i 24,0 m (przęsło nurtowe), które adaptowano – wydłużono, w celu uzyskania wymaganej długości przęsła nurtowego oraz wymaganego światła mostu. Wydłużenia przęseł wykonano w formie węzłów żelbetowych nad podporami, a do konstrukcji ustroju nośnego zastosowano prefabrykaty zaprojektowane na obciążenie użytkowe klasy „A”, wg PN – 85/S-10030. Zastosowano tu przęsła swobodnie podparte, z wiotkimi p łytami uciąglającymi, likwidującymi dylatacje nad filarami. Nad przyczółkami zastosowano szczelne dylatacje bitumiczne, zakrywające szczeliny, niezbędne dla umożliwienia wydłużenia konstrukcji przy zmianach temperatury. Nad przyczółkami belki oparte zostały na projektowanych poprzecznicach, natomiast w obrębie filarów zastosowano poprzecznice ukryte – w węzłach wydłużenia belek.

Podpory obiektu przewidziano jako konstrukcje monolityczne, posadowione bezpośrednio w skalistym podłożu dna rzeki. Przyczółki wykonano masywne, zbrojone przeciwskurczowo, natomiast w filarach zastosowano konstrukcję słupową, zwieńczonąoczepem i mocowaną w ławach fundamentowych.

Z uwagi na nieregularne koryto rzeki, przewidziano lokalną jego korektę w obrębie mostu , z właściwie ukształtowanym i umocnionym dnem i skarpami, a jednocześnie zachowującym krajobrazowy charakter terenu.

Dojazdy do mostu – zlokalizowane po śladzie wykonanych dojazdów do mostu, który uległ awarii, wykorzystując istniejące nasypy. Wykonano jedynie nieznaczną korektęparametrów istniejących łuków, dla dostosowania ich do obecnych wymogów konstrukcyjnych.


Opis techniczny

Most zlokalizowano na odcinku prostym, łączącym wierzchołki odwrotnych łukówpoziomów, wprowadzających odcinek projektowanej drogi do istniejącej drogi powiatowej. 3.2. Opis szczegółowy: 3.2.1. Ustrój nośny mostu: 3.2.1.1. Dźwigary główne:

Ustrój nośny mostu zaprojektowano z belek prefabrykowanych, strunobetonowych o przekroju teowym – typ „T”. Belki należy wyprodukować z betonu klasy B 45, zgodnie z katalogiem „Prefabrykowane belki strunobetonowe typu T”, opracowanym przez PRM „Mosty – Łódź” S.A. Do budowy mostu zastosowano prefabrykaty o długościach L = 21,0 m i L = 24,0 m i nośności klasy „A” wg PN-85/S-10030 - częściowo zmodyfikowane. Modyfikacja belek dotyczy jedynie ich zakończeń, gdzie należy zabetonować dodatkowe pręty kotwiące belki w węzłach nad filarami i poprzecznicach nad przyczółkami.

Belki te posiadają następujące charakterystyki:

Lp. element Belka L 21,0 m Belka L 24,0 m 1 Długość prefabrykatu 20,50 m 23,50 m 2 Wysokość belki 100 cm 90 cm 3 Sprężenie belek Cięgna proste

ϕ15,5 mm, odmiana I Cięgna proste

ϕ15,5 mm, odmiana I 4 Siła w cięgnie 140,5 kN 140,5 kN 5 Ilość cięgien 24 szt. 20 szt 6 Beton prefabrykatów B 45 B 45 7 Podniesienie wykonawcze 0,021 m 0,026 m

Belki należy wykonać w wytwórni i po przetransportowaniu składować na budowie na podkładach drewnianych. Podczas składowania należy mieć na uwadze możliwość przyrostu strzałki ugięcia belek, spowodowanego procesami reologicznymi w betonie. Z uwagi na możliwość wystąpienia wzrostu strzałki ujemnej, przed wykonaniem p łyty, a po zmontowaniu dźwigarów na rusztowaniach niezbędne jest niwelacyjne sprawdzenie ich ugięcia i dostosowanie grubości p łyt do powstałych zmian – nie może to być większa korekta niżprzyjęta w katalogu, tj. 2 cm.

Ze względu na zaprojektowane odwodnienie, belki znajdujące się na linii wpustów należy zmodyfikować poprzez pozostawienie w ich półkach górnych otworów ϕ 150mm, w miejscach lokalizacji urządzeń odwadniających. Dlatego też przy produkcji belek należy bezwzględnie pamiętać o wykonaniu w części prefabrykatów w/w otworów, dostosowanych do projektowanego rozstawu wpustów odwodnienia mostu.

Modyfikacja końców prefabrykatów polega na wydłużeniu istniejących lub zabetonowaniu dodatkowych prętów kotwiących belki w częściach monolitycznych przęseł mostu. Zaprojektowano wydłużenie dolnych prętów ϕ 16 zbrojenia belek oraz zabetonować dodatkowo pręty ϕ 20, które należy ułożyć obok prętów ϕ 8 zbrojenia przeciwskurczowego belki. Pręty dodatkowe winny mieć długości gwarantujące pełne ich zakotwienie w ich wydłużeniach monolitycznych nad filarami i w poprzecznicach nad przyczółkami. W obrębie poprzecznic nad przyczółkami pręty kotwiące winny byćzagięte, dla dostosowania ich do grubości elementu.


Opis techniczny

Belki prefabrykowane należy zamontować na rusztowaniach stałych, zabezpieczonych przed możliwością jakichkolwiek odkształceń i przemieszczeń oraz przed możliwością ich uszkodzenia. Belki w przekroju poprzecznym układa się w poziomie na łożyskach elastomerowych, zaś w przekroju podłużnym należy je dostosować do projektowanego spadku podłużnego niwelety mostu. Demontaż rusztowań spod belek jest możliwy dopiero po całkowitym stwardnieniu betonu i nie krótszy niż 28 dni.

Przęsła mostu zaprojektowano swobodnie podparte, z płytami uciąglającymi nad filarami. Z uwagi na zastosowane przęsła o długościach większych niż długości prefabrykatów, nad filarami przewidziano ich wydłużenia monolityczną konstrukcją żelbetową. Nad przyczółkami obiektu zaprojektowano pogrubione (w stosunku do katalogu) poprzecznice żelbetowe. W przekroju poprzecznym przewidziano zamontowanie 8 szt. belek/ 1 przęsło.Belki układa się w rozstawie co 97 cm, a szczeliny między ich półkami górnymi o szerokości 8 cm należy wypełnić (zadeskować) przy pomocy p łytek prefabrykowanych, układanych w wycięciach półek belek (tzw. deskowanie tracone). Płytki prefabrykowane wykonać zgodnie z katalogiem.

Zaprojektowane wydłużenia belek nad filarami należy wykonać z betonu klasy B35 i zazbroić stalą żebrowaną gatunku 18 G-2b. W przęśle środkowym przewidziano wydłużenia prefabrykatów 24 – metrowych o długości po 120 cm, uzyskując w ten sposób przęsłonurtowe długości 25,90 m. Prefabrykaty 21-metrowe przęseł skrajnych wydłużono nad filarami o 90 cm, co łącznie z pogrubionymi poprzecznicami nad przyczółkami pozwoliło nauzyskanie przęsła o długości po 21,75 m. Przęsła mostu nad filarami zdylatowano szczelinąo szerokości 10 cm, przykrytą wiotkimi p łytami uciąglającymi.

W obrębie wydłużeń belek zostały zastosowane przekroje węzłów monolitycznych pogrubione o 10 cm w stosunku do wysokości konstrukcji zespolonego przęsłaprefabrykowanego. Powyższe ma na celu wzmocnienie przekroju wspornika węzła, na którym opierają się belki prefabrykowane. Wydłużenia przęsła nurtowego zaprojektowano o wysokości przekroju 108 – 113 cm, natomiast wysokości przęseł skrajnych wynoszą 98 –103 cm. Projektowane wydłużenia stanowią jednocześnie tzw. „ukryte” poprzecznice.

Przy wykonywaniu montażu zbrojenia należy pamiętać o właściwym zakotwieniu belek w monolitycznych węzłach żelbetowych nad filarami i w poprzecznicach nad przyczółkami. W tym celu pręty wystające z belek należy przyspawać do prętów zbrojenia węzłów nad filarami i poprzecznic nad przyczółkami. Zbrojenie wykonać ściśle i starannie, wg rysunku.

Wydłużenia przęseł zazbrojono strzemionami spawanymi ϕ 20, które układa się wrozstawie co 12 cm. Dodatkowo przewidziano strzemiona podłużne z prętów ϕ 16 mm. Wydłużenia przęsła nurtowego wymagają dodatkowo zamontowania prętów odgiętych ϕ 25,w ilości 2 szt. / 1 belkę. Pręty poziome w obrębie tzw. „ukrytych poprzecznic” należywykonać z prętów ϕ 25 (przęsło nurtowe) i prętów ϕ 20 (przęsła skrajne).

Poprzecznice nad przyczółkami - kształcie typu „L”, wykonuje się z betonu klasy B 35 i zbroi stalą żebrowaną 18 G-2b. Poprzecznice wykonać grubości 30 cm i wysokości zmiennej 1,54 m – 1,594 m i półce dolnej o wymiarach 40 x 80 cm. Do chwili stwardnienia, betonu zarówno prefabrykaty jak i betonowane poprzecznice winny być podparte na stabilnych rusztowaniach – przez okres nie mniejszy niż 28 dni.


Opis techniczny

Poprzecznice nad przyczółkami należy zazbroić prętami ϕ 25 i ϕ 20 mm oraz strzemionami ϕ 16, w rozstawie co 12 cm

Przęsła mostu oparte zostaną na elastomerowych łożyskach stałych i ruchomych, mocowanych w ciosach łożyskowych. Dlatego przed wykonaniem betonowania ustroju nośnego należy przewidzieć montaż łożysk, a deskowania elementów monolitycznych winny być stabilne, tak aby elementy te ściśle przylegały do łożysk po ich zabetonowaniu. 3.2.1.2. Płyta żelbetowa pomostu:

Płytę żelbetową pomostu, z betonu klasy B 35, zbrojoną stalą żebrowaną gatunku 18 G-2b zaprojektowano o zmiennej grubości od minimalnej (wymaganej przez projektanta prefabrykatów), wynoszącej 24,0 cm do maksymalnej grubości 29,4 cm. Powyższe zróżnicowanie występuje w wyniku ukształtowania projektowanych spadków poprzecznych nawierzchni na moście. Zwraca się tu uwagę na możliwość wystąpienia potrzeby korekty grubości, w wyniku zmiany strzałki belki podczas jej składowania.

Nad filarami, zaprojektowano płyty uciaglające, likwidujące dylatacje belek głównych. Przewidziano tu wykonanie płyt o grubości 14 cm. Długość tych płyt wynosi 75 cm (przęsłonurtowe) oraz 65 cm (przęsła skrajne).

Płyty uciąglające wykonuje się jako ukryte, poprzez ich zdylatowanie od części monolitycznych wydłużeń belek nad filarami, za pomocą zamontowanych przed betonowaniem poziomych wkładek styropianowych. Wkładki te stanowić będą projektowane szczeliny oddzielające wydłużenia monolityczne od przedmiotowych płyt wiotkich.

Płytę pomostu oraz wiotkie płyty uciąglające należy betonować jednocześnie, po uprzednim zmontowaniu zbrojenia. Przewidziano tu zbrojenie ze stali 18G- 2b, żebrowane. Zbrojenie p łyt pomostu jest zgodne ze zbrojeniem katalogowym, natomiast płyty wiotkie należy zazbroić prętami ϕ 20 w rozstawie co 15 cm. Zbrojenie płyty winno byćwypuszczone poza jej krawędzie, spełniając funkcje zbrojenia kotwiącego „kapy” żelbetowe chodników obiektu. W miejscach lokalizacji wpustów i sączków, w przypadku wystąpienia kolizji, pręty należy przeciąć, łącząc rozcięte zbrojenie prętami ukośnymi wokół otworu, spawanymi do zbrojenia głównego. Przy montażu należy pamiętać o zachowaniu właściwej, projektowanej otuliny zbrojenia. Przed betonowaniem należy także pamiętać owyprostowaniu zagiętego (o ile taki przypadek wystąpi) belek oraz uszorstnieniu i dokładnym zwilżeniu powierzchni styku belek z mieszanką betonową. Betonowanie wykonuje się od środka rozpiętości w kierunku do końców przęseł obiektu.

Powierzchnię górną płyty należy wyprofilować tak, aby w obrębie uzyskać daszkowy spadek poprzeczny o pochyleniu i = 2%, a pod chodnikami spadki jednostronne w kierunku jezdni mostu o i = 3%. Powierzchnia górna winna być równa, bez nierówności i zagłębień,tak aby nadawała się do ułożenia na niej izolacji zgrzewalnej. 3.3. Podpory mostu:

Zaprojektowano masywne przyczółki i żelbetowe filary słupowe. Elementy podpór należywykonać z betonu klasy B 30. Zbrojenie podpór zaprojektowano ze stali żebrowanej 18 G-2b oraz ze stali gładkiej St3S.


Opis techniczny

3.3.1. Ławy fundamentowe :

Ławy fundamentowe mostu zaprojektowano o konstrukcji, monolitycznej, żelbetowej. Ławy posadowiono bezpośrednio w warstwie podłoża skalistego, zalegającego na poziomie poniżej dna rzeki. Z uwagi na wykopy fundamentowe, do poziomu skały i występowanie wód gruntowych, należy je wykonać w ściankach szczelnych, rozpartych o wysokości powyżej pomierzonego zwierciadła wody gruntowej, wbitych w skałę na głębokość nie mniejszą niż 100 cm.

Skałę należy wydrążyć do poziomu 55 cm poniżej jej stropu (ławy fundamentowe filarów) i 45 cm (ławy fundamentowe przyczółków), o obrysie dopasowanym do projektowanych wymiarów ławy. Na dnie wykopów układa się warstwę piasku o grubości 10 cm, zagęszczoną do stopnia Is = 1,0, na której wykonane zostaną ławy fundamentowe. Po wykonaniu wykopów ścianki szczelne należy dodatkowo uszczelnić gruntem nieprzepuszczalnym i przed betonowaniem wypompować z nich wodę.

Ławy przyczółków należy wykonać z betonu klasy B 30, o szerokości 4,0 m i wysokości 1,50 m. szerokość ław zaprojektowano 8,09 m. Ławę należy zazbroić siatkami, natomiast w przerwie roboczej pomiędzy ławą i korpusem zastosować kotwy łączące korpus z fundamentem. Pręty podłużne ławy wykonuje się o średnicy ϕ 16 cm, natomiast strzemiona otwarte z prętów ϕ 20 mm. Kotwy – układane przy krawędziach korpusu przewidziano z prętów ϕ 25 mm, w rozstawie co 20 cm, o długości gwarantującej ich zakotwienie w fundamencie. Satl zbrojeniowa – gatunku 18 G-2b Ławy filarów o wymiarach 2,50 m (szerokość) i 8,09 m (długość) należy wykonać z

betonu klasy B 30, o wysokości 1,50 m. W przekroju poprzecznym przewidziano wykonanie pochylenia górnej powierzchni ławy – poza strefą mocowania słupów, powierzchnia ta jest pozioma. Ławy filarów są również żelbetowe, przy czym przewidziano wykonanie przerw technologicznych, na styku ławy ze słupami.

Celem ułatwienia prac zbrojarskich i betonowania w połączeniu słupów z ławami fundamentowymi należy przewidzieć zbrojenie łącznikowe, spawane do zbrojenia podłużnego oraz zbrojenia ławy.

Ławy filarów należy zazbroić prętami poziomymi ϕ 25 oraz strzemionami zamkniętymi ϕ 12 mm.

Zarówno kotwy przyczółków jak i z zbrojenie łącznikowe filarów winno byćzabetonowane w elementach podpór na długości minimum 40 średnic pręta. Przed betonowaniem korpusów przyczółków i słupów filarów miejsca przerw technologicznych winny być dobrze uszorstnione i nasączone wodą – powierzchni tych nie należ ywygładzać.

3.3.2. Korpusy przyczółków:

Korpusy przyczółków wykonuje się w wykopach szerokoprzestrzennych, o pochyleniu skarp roboczych nie większych niż 1 : 0,75 i podstawie na wysokości górne powierzchni ścianek szczelnych.


Opis techniczny

Korpusy zaprojektowano masywne, z betonu B 30, zbrojone przeciwskurczowo. Jedynie wsporniki odciążające oraz ścianki żwirowe i ławy łożyskowe zostały zazbrojone stalążebrowaną gatunku 18 G-2b.. Przyczółki zaprojektowano o grubości zmiennej od 1,50 m w części górnej do 2,20 m w części dolnej, Zmiana grubości realizowana jest poprzez nachylenie ściany pionowej na wysokości 2,0 m, przy szerokości ukosu 70 cm. Wsporniki odciążające usytuowano na wysokości 4,0 m powyżej powierzchni górnej ław fundamentowych. Posiadają one wysięg l = 80 cm, a ich grubość zaprojektowano 30 – 25 cm. W obrębie ścianki żwirowej przewidziano dodatkowo wspornik, dla oparcia na przyczółkupłyt przejściowych.

Ławę łożyskową przyczółka należy zazbroić prętami ϕ 32, natomiast wspornik odciążający i ściankę żwirową prętami ϕ 20 i 16 mm.

Za przyczółkami, w obrębie rozkopów należy wykonać zasypkę z gruntu piaszczystego o parametrach: ϕmin. = 34o, γ ≈ 18, 5 kN/m3. Grunt należy sypać warstwami i zagęszczać, tak, aby w części dolnej wskaźnik zagęszczenia wynosił Is = min. 0.95, zaś na wysokości ostatnich dwóch metrów Is = 1,0.

3.3.3. Filary: Filary zaprojektowano słupowe. W każdym z filarów przewidziano zabetonowanie trzech

słupów o średnicy ϕ = 120 cm, zwieńczonych oczepem żelbetowym o wysokości 85 cm i długości 8,09 m.

Słupy należy wykonać z betonu klasy B30, o wysokości 4,45 m każdy i zbrojeniu podłużnym stężonym strzemionami oraz przeponami – również z prętów zbrojeniowych. Pręty główne słupów mocuje się do kotew zabetonowanych w ławach fundamentowych. Wobec braku możliwości właściwego zakotwienia prętów słupów w oczepach, należy je starannie przyspawać spoiną 2 cm do obręczy (strzemiona) ϕ 25, ze stali żebrowanej zabetonowanych w tych oczepach. Słupy zbroi się prętami ϕ 25 oraz strzemionami spawanymi ϕ 16 mm.

Oczepy filarów są konstrukcją żelbetową zbrojoną zarówno zbrojeniem poziomym, jak i odgiętym oraz strzemionami. Szerokość konstrukcji jest zmienna i wynosi 1,20 m (na styku ze słupami oraz 1,80 m na poziomie ławy łożyskowej. Powierzchnie górną wykształcono w spadku daszkowym o pochyleniu i = 10%. Krawędzie oczepu zakończono kapinosami.

Oczepy należy wykonać z betonu klasy B 30 i zbroić stalą gatunku 18 G-2b. Przewidziano tu montaż prętów ϕ 25, w ty pręty odgięte oraz strzemionami spawanymi ϕ16 mm.

3.3.4. Ciosy łożyskowe: Zaprojektowano ciosy łożyskowe z betonu klasy B 30, o wymiarach 50 x 50 cm, w

miejscach podparć ustroju nośnego, tj. co 2,10 m. Wysokość ciosów jest zmienna, dostosowana do wysokości belek. Ciosy należy zazbroić siatkami, mocowanymi w ławach łożyskowych podpór obiektu, prę.tami ϕ 12, żebrowanymi, gatunku 18 G-2b


Opis techniczny

3.3.5. Skrzydła przyczółków:

Skrzydła przyczółków przewidziano wiszące, żelbetowe o długości 5,05 m (skrzydła Nr 5). Grubość skrzydeł wynosi 45 cm, a w miejscu ich połączenia z korpusem przewidziano skosy o wymiarach 30 x 30 cm.

Skrzydła zaprojektowano z betonu klasy B30 i zazbrojono stalą żebrowaną gatunku 18 G-2b. Zbrojenie układać poziomo, z użyciem prętów ϕ 20. Zbrojenie rozdzielcze, pionowe, żebrowane ϕ 12 mm.

Skrzydła obsypać, przy czym obsypanie nie powinno być mniejsze niż 50 cm. Do czasu stwardnienia betonu deskowania skrzydeł winny być przez cały czas podparte. Przed betonowaniem należy miejsce ich styku z przyczółkiem odpowiednio uszorstnić i nasączyćwodą.

3.3.6. Płyty przejściowe:

Płyty przejściowe zaprojektowano o długości 4,0 m, o pochyleniu podłużnym, wynoszącym 10%. Płyty zaprojektowano o grubości 30 cm, z betonu klasy B30 i zazbrojono stalą żebrowaną 18 G-2b. Belka jest kotwiona do wsporniku ścianki żwirowej przyczółka za pomocą kotew ϕ 25 mm, wbetonowanych w w/w wsporniki. Na końcach płyty należyoprzeć na żelbetowych podwalinach, z betonu klasy B30, zbrojonych stalą 18 G-2b, a opierających się o podłoże za pośrednictwem fundamentu ze żwiru o grubości 30 cm. Bezpośrednio pod belka należy wykonać warstwę z chudego betonu o grubości 5 cm.

Płyty należy zaizolować za pomocą papy zgrzewalnej, zgodnie z zasadami pkt. 3.3.7. Bezpośrednio przy końcach p łyt przejściowych, przewidziano ułożenie sączka poprzecznego, mającego za zadanie odwodnić strefę zasypki za przyczółkami. Dreny wykonuje się zperforowanych rurek PCV, obsypanych żwirkiem, a ułożonych w spadku 2% na warstwie nieprzepuszczalnej gliny lub iłu –warstwa odcinająca winna być wykonana na całej szerokości rozkopu za przyczółkiem mostu, ze spadkiem min. 2% w kierunku sączka poprzecznego. Grunt pod płytą obowiązkowo zagęszczony do stopnia zagęszczenia Is = 1,0.

3.3.7. Izolacja podpór mostu

Podpory mostu od strony ziemi należy zaizolować, przed ich zasypaniem. Przewidziano tu zastosowanie 3 – krotnej warstwy lepiku „na gorąco” , na podkładzie z abizolu R. Zaizolować należy wszystkie elementy podpór, tj: ławy fundamentowe, korpusy i skrzydłaprzyczółków, ławy fundamentowe i części słupów filarów, pozostające pod powierzchniąterenu oraz powierzchnie boczne p łyt przejściowych – powierzchnię górną płyt przejściowych zaizolowaćpapą zgrzewalną o grubości 5 mm.

Powierzchnie ław łożyskowych oraz powierzchnie gzymsów skrzydeł i kapinosów podpór należy powlec powłokami ochronnymi, mineralnymi, jednostronnie dyfuzyjnymi, posiadającymi aprobatę IBDiM. Kolorystykę powłok określi Inwestor.

Przed wykonaniem izolacji powierzchnie podpór należy oczyścić i wyrównać.


Opis techniczny

3.4. Nawierzchnia na moście:

Nawierzchnię jezdni na moście należy wykonać bitumiczną, o spadku daszkowym w przekroju poprzecznym. Pochylenie poprzeczne nawierzchni zaprojektowano równe 2%. Zostało ono zastosowane na szerokości jezdni od jej osi do linii wpustów. Przy krawężnikach przewidziano przeciwspadek – w kierunku linii wpustów. Pochylenie przeciwspadku zaprojektowano równe ok. 5%.

Zarówno warstwa ochronna jak i ścieralna, winny być wykonane z asfaltobetonu 0/12,8 odpornego na odkształcenia trwałe. Alternatywnie przewidziano wykonanie warstwy ochronnej z asfaltu twardolanego – po uzgodnieniu zmiany z Inwestorem. Grubości warstw bitumicznych jezdni obiektu przewidziano po 4 cm dla każdej z przedmiotowych warstw.

Przed wykonaniem nawierzchni na p łycie ustroju nośnego - po jej wyrównaniu i czyszczeniu należy ułożyć izolację z papy zgrzewalnej. Zastosowana izolacja winna posiadać aprobatę IBDiM i być układana przez wyszkolony personel. Układanie izolacji jezt możliwe dopiero po uzyskaniu wilgotmości płyty nie większej niż 5 – 8%. Układa sięposzczególne warstwy z nakładkami o kierunku zgodnym ze spadiem poprzecznym i podłużnym obiektu mostowego (arkusze układa się zaczynając od pkt najniższego).

Chodniki mostu zaprojektowano w formie zbrojonych „kap” żelbetowych, wykonanych z betonu klasy B20 i zbrojonych stalą żebrowaną gatunku 18 G-2b. Kapy te należyzakotwić do zbrojenia poziomego, wypuszczonego z żelbetowej płyty pomostowej ustroju nośnego. W trakcie betonowania kap należy bezwzględnie pamiętać o zabetonowaniu kotew mocujących do nich barieroporęcze mostu. Grubość kap chodników wynosi 21 cm. Gzymsy kap należy powlec powłokami ochronnymi, analogicznie jak elementy podpór obiektu.

W obrębie skrzydeł przewidziano wykonanie chodników z warstwy betonu niezbrojonego, klasy B20, układanego na warstwie podsypki z piasku o grubości 10 cm.

Nawierzchnia na chodnikach zaprojektowana została z warstwy żywicy epoksydowej o grubości 6 mm, układanej na kapach chodnikowych oraz wypełnieniu betonowym w obrębie skrzydeł obiektu.

Wzdłuż krawędzi jezdni należy ułożyć krawężniki kamienne o wymiarach 20 x 20 cm, na warstwie bitumicznej. Bezpośrednio na p łycie pomostu stroju nośnego mostu należy ułożyćizolację z papy zgrzewalnej, posiadającej aprobatę IBDiM. Grubość tej izolacji winna wynosić 5 – 6 mm. 3.5. Wyposażenie mostu: 3.5.1. Barieroporęcze:

Przewidziano zamontowanie barieroporęczy stalowych, ocynkowanych, posiadających aprobatę IBDiM. Kolorystykę barieroporęczy określa Inwestor zadania. Przewidziano tu barieroporęcz o rozstawie słupków 1,33 m, które należy mocować do uprzednio zabetonowanych kotew z prętów zbrojeniowych. 3.5.2. Łożyska elastomerowe:

Zaprojektowano elastomerowe łożyska o wymaganej, minimalnej nośności 1600 kN. Przewidziano łożyska eleastomerowe, nie kotwione, o minimalnym nacisku jednostkowym na łożysko, wynoszącym 3 Mpa.


Opis techniczny

W projekcie przewidziano łożyska wg katalogu ABF Mosty, owymiarach 400x300x80mm. Dopuszcza się inne łożyska elastomerowe, posiadające aprobatę IBDiM, o wymaganej nośności, wymogu nie kotwienia oraz wymiarach w planie nie większych niż 475 x 475 mm. 3.6.3. Dylatacje:

Na końcach mostu, nad przyczółkami należy wykonać szczelne przykrycie dylatacyjne, bitumiczne, o przesuwie do 3 cm. posiadające aprobatę IBDiM. W tym celu należy podczas wykonywania nawierzchni mostu przewidzieć wykonanie koryta pod przedmiotową dylatację.

3.6.4. System odwodnienia:

Odwodnienie mostu zaprojektowano powierzchniowe, z zastosowaniem wpustów i sączków, podłączonych do kanalizacji podłużnej odwodnienia mostu.

Wpusty należy zamontować żeliwne, typu WN 150, o średnicy rury odbiorczej 15 cm. Wpusty te montuje się w płycie pomostu oraz w otworach belek prefabrykowanych, a następnie uszczelnia i betonuje w tych elementach. W przęsłach skrajnych należyzamontować po 2 pary wpustów, natomiast w przęśle środkowym przewidziano 3 pary wpustów. Sączki należy przewidzieć z PCV, posiadające aprobatę IBDiM i połączyć je drenem z geowłókniny, posypanym grysem lakierowanym. Sączki i wpusty podłączyć do kolektora podłużnego o średnicy ϕ 20 cm, podwieszonego do p łyty mostu. Kolektor wykonuje się z rur twardych PCV posiadających aprobatę IBDiM i odpornych na działanie promieni ultrafioletowych. Kanalizacje należy włączyć do studni chłonnej, wykonanej z kręgów o średnicy ϕ 140 cm, wybudowanej na prawym brzegu rzeki, od strony miejscowości Uherce Mineralne. Studnie tą napełnione materiałem filtracyjnym z tłucznia, żwiru i piasku grubego, uk ładanego warstwami.

Oczyszczona woda odprowadzana jest na teren rurami ϕ 20 cm, z wylotem w obrębie umocnionego stożka mostu. Wylot ten należy obetonować i przedłużyć ściekami naskarpowymi, korytkowymi, układanymi na stożku. Odprowadzenie wody na teren pod mostem realizują ścieki kamienne. 3.7. Dojazdy do mostu:

Dojazdy do mostu zaprojektowano w obrębie istniejących nasypów, tak kształtując ośpodłużną drogi, aby zakres inwestycji nie wychodził poza obręb istniejącego pasa drogowego. Oś należy wytyczyć w oparciu o współrzędne geodezyjne oraz podane parametry łuków

Trasa osi podłużnej przewiduje wykonanie dwóch odwrotnych łuków poziomych, połączonych odcinkiem prostym, w obrębie którego zlokalizowano obiekt mostowy. Dojazdy włączane są do istniejącej drogi powiatowej. Przewidziano tu następujące parametry osi drogi:

a) łuk na brzegu prawym rzeki (od strony m. Uherce Mineralne):

- promień łuku: 120 m- kąt zwrotu: 49o 27′ 42′′ - długość krzywej przejściowej: 10,0 m


Opis techniczny

b) łuk na brzegu lewym (od strony Myczkowiec):

- promień łuku: 110 m- kąt zwrotu: 47o 02′ 13′′ - długość krzywej przejściowej: 10,0 m

Początek projektowanego odcinka drogi (włączenie do drogi istniejącej) przewidziano w

kilometrze 1 + 653,70, natomiast koniec projektowanych dojazdów w kilometrze 1+ 988,51.

Drogę zaprojektowano o szerokości w koronie 7,50 m. Stanową ją - jezdnia szerokości 5,50 m oraz obustronne pobocza po 1,00 m każde. W obrębie łuków zaprojektowano obustronne poszerzenia jezdni.

Na łuku od strony Myczkowiec wykonano poszerzenie wynoszące 80 cm, natomiast od strony miejscowości Uherce Mineralne przewidziano poszerzenie 70 cm.

Skarpy nasypów drogi zaprojektowano o pochyleniu 1 : 1,5, a jedynie w obrębie zawężenia pasa drogowego od strony Myczkowiec przewidziano zaostrzenie skarp do pochylenia 1 :1. Powyższe miało na celu zachowanie inwestycji w istniejącym pasie drogowym. Na odcinku zwiększonego pochylenia należy skarpy umocnić poprzez ułożenie darniny przybitej kołkami. Na pozostałej powierzchni skarp przewidziano umocnienie przez obsiew trawy na warstwie humusu.

Nasypy drogi w obrębie stożków mostu wykształcono o pochyleniu zmiennym od pochylenia 1:1,5 do pochylenia 1:1. Przewidziano tu ich umocnienie za pomocąprefabrykatów betonowych - DYBLI DC-15, na zaprawie cementowo-piaskowej, na warstwie podsypki gr. 10 cm (na włókninie). Przy wykonywaniu umocnień nie wolno zapomnieć o ułożeniu ścieku naskarpowego, stanowiącego przedłużenie wylotu kanalizacji mostu

Dyble należy oprzeć o opornik 30 x 50 cm z betonu klasy B 20, zabetonowanego w wykopie wąskoprzestrzennym.

Droga na odcinkach prostych dojazdów wykształcono spadki poprzeczne daszkowe jezdni o pochyleniu poprzecznym i = 2%, natomiast na łukach zastosowano jednostronne przechyłkio i = 6%. Również 6% posiada pochylenie poboczy.

Z uwagi na stosunkowo dużą wysokość nasypów zaprojektowano ustawienie na dojazdach barier ochronnych. Przewidziano tu wykonanie barier stalowych, sprężystych typu SP – 04.

Most i dojazdy do obiektu zaprojektowano w jednolitym spadku podłużnym o pochyleniu i = 0,5 % - w kierunku do m. Uherce Mineralne. W obrębie odcinków dowiązania do drogi powiatowej zastosowano pochylenia:

- od strony Myczkowiec i = 2,2 % - od strony m. Uherce Mineralne i = 0,68 %

Załomy spadków podłużnych wyokrąglono stosując łuki pionowe.


Opis techniczny

Na dojazdach przewidziano następującą konstrukcję nawierzchni: a) warstwa ścieralna: asfaltobeton 0/12,8 odporny na odkształcenia stałe- gr. 5 cm b) warstwa wiążąca: asfaltobeton 0/16 odporny na odkształcenia stałe- gr. 6 cm c) podbudowa zasadnicza asfaltobeton 0/16 odporny na odkształcenia stałe gr. 7 cm d) podbudowa górna: tłuczeń klinowany klińcem, stabilizowany

mechanicznie gr.15 cm

e) podbudowa dolna tłuczeń stabilizowany mechanicznie gr.30 cm

Nie przewiduje się wykonywania nakładek na istniejącej nawierzchni z kostki kamiennej. 3.8. Remont koryta rzeki:

W związku z występowaniem w obrębie mostu koryta rzeki o nieregularnym przebiegu, z meandrami, spowodowanymi uszkodzeniami i ubytkami jej skarp, nastąpiła konieczność dokonania odcinkowego remontu rzeki w obrębie obiektu mostowego.

Nieregularna oś koryta rzeki została wyłagodzona poprzez zastosowanie odwrotnych łuków poziomych o promieniach 100 m , wprowadzających łagodnie oś rzeki w istniejące koryto cieku i łagodzące jej przebieg na odcinku w obrębie mostu. Powyższa korekta umożliwia uspokojenie, burzliwego obecnie nurtu rzeki.

Skorygowany przekrój poprzeczny rzeki na odcinku projektowanego remontu posiada następujące parametry:

- szerokość koryta rzeki: 12,90 m

- skarp rzeki o pochyleniu minimum 1 : 1,5

Skaliste dno rzeki przewidziano wyrównać stosując w jego dnie narzut kamienny, z

kamienia średniego, o grubości średnio 30 cm. Lokalnie, w miejscach wgłębień grubość ta będzie większa, natomiast w miejscach płycizn grubość ta można nieznacznie zmniejszyćlecz nie więcej niż o 10 cm.

Dno należało będzie wyprofilować w trakcie wykonywania robót. Na skorygowanych, odtworzonych skarpach przewidziano wykonanie opaski kamiennej, układanej na ścieli faszynowej. 3.9. Rozbiórka mostu objazdowego:

Po zakończeniu inwestycji należy dokonać rozbiórki mostu objazdowego. W trakcie wykonywania demontażu należy sukcesywnie sortować zdemontowane elementy drewniane oraz konstrukcje stalową.

Elementy należy podzielić na nadające się do ponownego wykorzystania i odwieźć je na miejsce wskazane przez Inwestora, natomiast elementy odrzucone spalić (drewno) lub odwieźć na złom (stal). Podziału i segregacji dokonuje się komisyjnie, przy udziale przedstawiciela Inwestora, do którego należy zdemontowany materiał.


Opis techniczny

4. Uwagi końcowe:

1. Tyczenie osi drogi i osi rzeki wykonać stosując podane współrzędnegeodezyjne. Przy wytyczeniu podstawy skarp nasypów pamiętać o lokalizacji inwestycji w ramach istniejącego pasa drogowego.

2. Należy zamówić prefabrykowane belki strunobetonowe typy „T” , na

obciążenie klasy „A” wg PN – 85/S-10030 3. Belki prefabrykowane oprzeć na rusztowaniach stałych i stabilnych, a ich

demontaż może nastąpić po stwardnieniu betonu i zespoleniu prefabrykatów z konstrukcją wykonana „na mokro”.

4. Betonowanie ustroju nośnego wykonywać od osi przęsła w kierunku do

podpór obiektu

5. Podpory posadowić na podłożu skalnym. Ławy fundamentowe wykonać wściankach szczelnych, zabitych w warstwę skały i rozpieranych w miaręwykonywania wykopu.

6. W trakcie robót pamiętać o lokalizacji inwestycji w obrębie parku

krajobrazowego. Nie powodować zanieczyszczenia środowiska.

7. Wykonywane roboty i teren budowy oznakować i ogrodzić

8. dokumentacja techniczna składa się z części opisowej, rysunkowej i SST. Wszystkie te elementy stanowią jednolitą integralną całość wzajemnie sięuzupełniającą o jednakowej ważności.

9. W trakcie robót przestrzegać przepisów ochrony środowiska, praw własności

terenu i przepisów BHP.

Opracował: Sprawdził:

opis techniczny - STAROSTWO POWIATOWE...

Documents

Transcript of opis techniczny - STAROSTWO POWIATOWE...