Nie do wiary! To Tatary?

34

description

Album o lubelskim projekcie dotyczącym dzielnicy Tatary. Projekt powstał dzięki Fundacji Teatrikon oraz Programowi Młodzież w działaniu.

Transcript of Nie do wiary! To Tatary?

Page 1: Nie do wiary! To Tatary?
Page 2: Nie do wiary! To Tatary?
Page 3: Nie do wiary! To Tatary?

ORGANIZATOR

Fundacja Teatrikon

WSPARCIE

Program „Młodzież w działaniu”

Page 4: Nie do wiary! To Tatary?
Page 5: Nie do wiary! To Tatary?

WSPÓŁPRACA

Gimnazjum nr 17 w LublinieFilia Dzielnicowego Domu Kultury

„Bronowice”

Page 6: Nie do wiary! To Tatary?
Page 7: Nie do wiary! To Tatary?
Page 8: Nie do wiary! To Tatary?

Projekt "Nie do wiary! To Tatary?" odbywał się od 15

września 2012r. do 31 stycznia 2013r.

w przestrzeni przemysłowej lubelskiej dzielnicy Tatary.

Polegał na aktywizacji uczniów 17 Gimnazjum metodami

edukacji pozaformalnej. Według głównych założeń projektu,

gimnazjaliści, poprzez trzymiesięczny cykl warsztatów

z profesjonalnymi lubelskimi animatorami i artystami, stworzyli

spektakl teatralny, poruszający temat historii Tatar. Bazą do

napisania scenariusza były osobiste

doświadczenia gimnazjalistów oraz wspomnienia seniorek z Filii

Dzielnicowego Domu Kultury "Bronowice", dotyczące dzielnicy.

Page 9: Nie do wiary! To Tatary?

CELE PROJEKTU

odtworzenie historii dzielnicy oczami gimnazjalistów na podstawie wspomnień starszych jej mieszkańców

aktywizacja społeczna oraz indywidualna młodzieży gimnazjalnej

zwrócenie uwagi młodzieży na ich środowisko życia

łamanie barier międzypokoleniowych

nauka szacunku do tradycji

rozwój umiejętności artystycznych gimnazjalistów

zmiana punktu widzenia i przekraczanie horyzontów

Page 10: Nie do wiary! To Tatary?

DUSZA DZIELNICYTatary to lubelska dzielnica, znajdująca się nieco na obrzeżach centrum ( 3km od Śródmieścia). Obszar, kiedyś bardzo mocno rozwinięty przemysłowo, podupadł z racji zamknięcia zakładów pracy. Dzielnica straciła swój dawny blask i przez to postrzegana jest pejoratywnie, co przejawia się brakiem dostrzegania w niej potencjału. Efektem jest mała liczba działań animacyjnych, które rozszerzają profil kulturalny dzielnicy.

Jest to problem, który dotyka przede wszystkim młodzieży, która w środowisku tej dzielnicy spędza najwięcej czasu i nie ma możliwości rozwijania się poza zajęciami szkolnymi. To właśnie ona jest duszą dzielnicy, która może zmieniać jej losy i kreować świat wokół siebie; potrzebuje tylko kogoś, kto pozwoli jej dojść do głosu i zainspirować do działania.

Page 11: Nie do wiary! To Tatary?

Młodzież towarzyszyła nam we wszystkich etapach tworzenia projektu. Zanim przystąpiliśmy do działań warsztatowych, pytaliśmy uczniów 17 Gimnazjum o to, z czego chcieliby się poduczyć lub jaką wiedzę woleliby nabyć od podstaw. Wszystkie warsztaty przeprowadzone w ramach projektu, zostały dobrane do potrzeb i oczekiwań gimnazjalistów. Zrobiliśmy wśród nich sondaż jeszcze przed rozpoczęcie projektu w wyniku, którego okazało się, że młodzież potrzebuje zajęć rozwijających ich praktyczne umiejętności. We wrześniu ponowiliśmy nasze pytania i okazało się, że uczniowie nadal optowali za zajęciami artystycznymi.

Page 12: Nie do wiary! To Tatary?

Postanowiliśmy spróbować pomóc młodzieży rozwijać się na nieco innym polu niż szkoła, oraz lepiej poznać ich miejsce zamieszkania…

Page 13: Nie do wiary! To Tatary?

Udało nam się to zrobić we współpracy z seniorami, którzy opowiedzieli nam swoje wspomnienia, dotyczące dzielnicy i jej historii. Młodzież z 17 Gimnazjum w Lublinie od września do grudnia 2012 roku uczestniczyła w warsztatach artystycznych i wytrwale pracowała nad stworzeniem spektaklu, bazującego na doświadczeniach ze swojego najbliższego otoczenia.

Działania zakończył spektakl Witamy w świecie, gdzie obcy ginie,

w którym gimnazjaliści mogli pokazać swoje nowo nabyte podczas warsztatów umiejętności.

Page 14: Nie do wiary! To Tatary?

Początkowo przychodziliśmy na zajęcia artystyczne, na które zaprosiła nas pani Beata Woszczek, nauczycielka tego przedmiotu w 17 Gimnazjum. Odwiedzaliśmy klasy 3a i 3b, gdzie prowadziliśmy warsztaty z robienia sprzętu kuglarskiego oraz używania go. Młodzież była zainteresowana i chętnie uczestniczyła w zajęciach. Poprzez działania w ramach lekcji mieliśmy możliwość dotarcia do dużej grupy osób i dzielić się swoimi umiejętnościami.

WARSZTATY KUGLARSKIEProwadzenie: Agata Sztorc, Łukasz Wójtowicz, Robert Gromaszek

Page 15: Nie do wiary! To Tatary?

WARSZTATY GRAFFITI

Podczas nich młodzież dowiedziała się w jaki sposób kreatywnie posługiwać się spreyem, jak formą wyrazić siebie. Wiedza ta posłużyła im do przygotowania oprawy graficznej kilku scen przedstawienia. Maped to osoba, która tworzy zawodowo scenografie i dzieli się swoimi niebanalnymi umiejętnościami w całej Polsce. To zaszczyt pracować z takim twórcą.

Prowadzenie: Tomasz Maped Pizoń

Page 16: Nie do wiary! To Tatary?
Page 17: Nie do wiary! To Tatary?

WARSZTATY BEATBOXUProwadzenie: Hubert Jahdeck Pyrgies

Zajęcia składały się z improwizowanego występu na środku szkolnego korytarza oraz z części warsztatowej. Wystąpienie spotkało się z dużym zainteresowaniem gimnazjalistów.

Jahdeck postawił na wyraz artystyczny dźwięków jakie są kojarzone z dzielnicą np. szum, huk, burza. Chłopcy, bo głównie oni byli zainteresowani tą formą, chociaż na początku z oporem, później starali się naśladować z oddaniem i zaangażowaniem dźwięki jakie sugerował prowadzący.

Page 18: Nie do wiary! To Tatary?

WARSZTATY TANECZNEProwadzenie: Patrycja Paci BłaziakGimnazjaliści mieli też okazję uczestnictwa w warsztatach ruchowych:Patrycja poprowadziła w sali ćwiczeniowej Filii Dzielnicowego Domu Kultury „Bronowice” zajęcia z podstaw tańca hip-hop.

WARSZTATY TEATRALNE Z ELEMENTAMI AKROBATYKIProwadzenie: Łukasz WójtowiczOdbywały się w sali gimnastycznej 17 Gimnazjum w Lublinie. Zawierały w sobie ćwiczenia rozciągające i elementy gimnastyki oraz pracy z ciałem.

Page 19: Nie do wiary! To Tatary?

WARSZTATY LALKARSKIEProwadzenie: Danuta Zgarda Naugolnyk

Był to ważny moment w tworzeniu scenografii do spektaklu. Podczas zajęć stworzono Juliusza Ducha Tatar, czyli trzymetrową kukłę - postać finałową całego przedstawienia, z którą gimnazjaliści stoczyli bitwę o swoje marzenia.

Page 20: Nie do wiary! To Tatary?

SCENARIUSZPraca nad koncepcją: Katarzyna Krzywicka, Łukasz Wójtowicz

Jednak warsztaty dla samych warsztatów mijałyby się z celem – trzeba było zrobić spektakl!

Kasia i Łukasz zebrali to, jak dzielnicę widzą gimnazjaliści oraz seniorzy i przygotowali zarys przedstawiania. Postanowili zaaranżować przestrzeń przepastnych korytarzy szkoły. W ten sposób, aby publiczność mogła przemieszczać się w tej przestrzeni razem z chłopcami – aktorami oraz być również częścią przedstawienia

Page 21: Nie do wiary! To Tatary?

Scenariusz naszego widowiska powstał w wyniku rozmów z wieloma osobami związanymi z Tatarami. Główną osią dla opowiadanej historii jest wędrówka głównych bohaterów. Można ją traktować jak podróż w przeszłość. Schodząc na niższe poziomy budynku przywołujemy coraz starsze historie, by w scenie finałowej, w jakimś zapomnianym końcu legendarnego tunelu budowanego przez wojska tatarskie oblegające Lublin, wybudzić i pokonać strasznego wojownika-olbrzyma. Początkowo olbrzym miał pilnować listu z przyszłości. Ostatecznie zrezygnowaliśmy z tego pomysłu, pozostawiając tym samym więcej miejsca widzowi do własnej interpretacji. Konwencja spektaklu była podyktowana przede wszystkim zainteresowaniami jego wykonawców.

Łukasz o spektaklu:

Reżyseria: Łukasz Wójtowicz

Page 22: Nie do wiary! To Tatary?

WARSZTATY TEATRALNE

Łukasz Wójtowicz oraz Ludwika Mroczkowska pracowali nad rozwojem teatralnym naszych trzech gimnazjalistów, którzy zdecydowali się wystąpić w spektaklu. Byli to: Przemek, Piotrek i Rafał.Chłopcy pod kierunkiem warsztatowców pracowali nad obowiązkowością i ruchem scenicznym. Łukasz prowadził ich, dopasowując role do osobowości chłopców oraz dając im możliwość realnego wpływu na kształt spektaklu. Próby do przedstawienia odbywały się w salach Centrum Kultury w Lublinie, często trwały po kilka godzin. Chłopcy chętnie w nich uczestniczyli i pokazywali swoje zaangażowanie poprzez pracę nad swoimi umiejętnościami.

Praca nad koncepcją: Łukasz Wójtowicz, Ludwika Mroczkowska

Page 23: Nie do wiary! To Tatary?

Po jednym z zajęć warsztatowych Anita przeprowadziła wywiad z Piotrkiem:"Czy podobał ci się dzisiejszy dzień?- Tak i to bardzo, ponieważ nauczyłem się dużo fajnych rzeczy.- A masz możliwość poznawania takich rzeczy poza szkołą?- Teraz tak.- Ale gdyby nie projekt Nie do wiary! To Tatary? Myślisz, że nie miałbyś możliwości poznać takich rzeczy?- Nie i bardzo się cieszę, że tu jesteście.- A nie przeszkadza ci to, że czasem musisz zostać po lekcjach?- Oczywiście ze nie, bo miło spędzam ten czas.- Czy chciałbyś coś powiedzieć innym uczniom?- Przychodźcie na to ile wlezie, to jest bardzo ciekawe i przyjemne i zdrowe!"

Page 24: Nie do wiary! To Tatary?
Page 25: Nie do wiary! To Tatary?

Pierwszy otwarty pokaz spektaklu odbył się 20 grudnia w 17 Gimnazjum.

Page 26: Nie do wiary! To Tatary?
Page 27: Nie do wiary! To Tatary?

Drugi pokaz spektaklu miał miejsce 24

stycznia 2013 roku, w tym samym miejscu.

Przez miesiąc udało siędopracować wszystkie

niedociągnięcia.

Wydarzenie to odbiło się

szerokim echem w mediach lokalnych i przyciągnęło wiele

osób.

Page 28: Nie do wiary! To Tatary?
Page 29: Nie do wiary! To Tatary?
Page 30: Nie do wiary! To Tatary?
Page 31: Nie do wiary! To Tatary?

GRUPA PROJEKTOWA

Page 32: Nie do wiary! To Tatary?

Tymoteusz Wojna logistyka warsztatów, animacja Tatara

Robert Gromaszek kontakt z warsztatowcami, animacja Tatara

Agata Sztorc wsparcie merytoryczne, warsztaty

Ewelina Jurasz koordynator projektu

Łukasz Wójtowicz reżyseria, warsztaty kuglarskie

Ewa Prędota kontakt z instytucjami, logistyka

Dariusz Figura kontakt z seniorami

Anita Struk promocja

Page 33: Nie do wiary! To Tatary?

Ludwika Mroczkowskawarsztaty teatralne

Monika Pruszkowskaoprawa graficzna

Sylwester Kępa oprawa graficzna, fotografia

Katarzyna Krzywicka tworzenie scenariusza, spotkania z seniorami

Danuta Nauglonyk warsztaty lalkarskie, śpiew biały, tworzenie Tatara, fotografia

Krzysztof Baumgertner animacja Tatara

Grupa projektowa to także:

Page 34: Nie do wiary! To Tatary?

LUBLIN 2013