New DLA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE · 2016. 5. 25. · Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu...

Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu

Kierunek: Wychowanie fizyczne

1

Uniwersytet Zielonogórski


KATALOG PRZEDMIOTÓW

DLA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE

STUDIA I STOPNIA

OD ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016

Europejski System Transferu Punktów ECTS



2

SPIS TREŚCI

Filozofia ............................................................................................................................. 3 Socjologia .......................................................................................................................... 5

Emisja głosu ...................................................................................................................... 8 Język obcy (1, 2, 3) – język angielski ................................................................................11 Język obcy (1, 2, 3) – język niemiecki ...............................................................................20 Anatomia ..........................................................................................................................29 Biochemia ........................................................................................................................32 Biomechanika ...................................................................................................................35 Rytmika i taniec ................................................................................................................39 Zabawy i gry ruchowe .......................................................................................................42 Teoria i metodyka gimnastyki (1, 2) ..................................................................................45 Teoria i metodyka lekkiej atletyki (1, 2) .............................................................................51 Koszykówka ....................................................................................................................57 Siatkówka ........................................................................................................................60 Pedagogika ......................................................................................................................63 Psychologia (1, 2) .............................................................................................................67 Ochrona środowiska .........................................................................................................73 Teoria i metodyka pływania (1, 2) .....................................................................................75 Historia kultury fizycznej ...................................................................................................81 Metodyka wychowania fizycznego ....................................................................................84 Podstawy dydaktyki ..........................................................................................................90 Gimnastyka kompensacyjno-korekcyjna ...........................................................................94 Fizjologia ..........................................................................................................................97 Edukacja zdrowotna ....................................................................................................... 101 Piłka ręczna ................................................................................................................... 104 Piłka nożna .................................................................................................................... 107 Proseminarium ............................................................................................................... 110 Obóz sportowy – letni ..................................................................................................... 113 Obóz sportowy – zimowy ................................................................................................ 116 Metody badań pedagogicznych ...................................................................................... 119 Praktyka pedagogiczna ciągła (1, 2) ............................................................................... 122 Podstawy ekologii człowieka .......................................................................................... 128 Seminarium dyplomowe (1, 2) ........................................................................................ 131 Teoria i metodyka turystyki i rekreacji ............................................................................. 136 Antropologia ................................................................................................................... 139 Antropomotoryka ............................................................................................................ 142 Pierwsza pomoc przedmedyczna ................................................................................... 145 Teoria wychowania fizycznego ....................................................................................... 148 Teoria sportu .................................................................................................................. 150 Organizacja imprez sportowo-rekreacyjnych ................................................................. 153 Organizacja i prawo w oświacie ...................................................................................... 157 Bezpieczeństwo i ergonomia .......................................................................................... 159 Technologia informacyjna ............................................................................................... 162 Ochrona własności intelektualnej .................................................................................... 166 Wychowanie seksulane ................................................................................................. 178 Sport do wyboru – sztuki walki (1, 2) ............................................................................. 171 Sport do wyboru – sporty walki w samoobronie (1, 2) ..................................................... 177 Sport do wyboru – tenis ziemny (1, 2)............................................................................. 181 Przedmiot ogólnouczelniany ........................................................................................... 185

FFF III LLL OOO ZZZ OOO FFF III AAA

Kod przedmiotu: 08.1-WL-WFP-Filo

Typ p rzedmiotu: obowiązkowy

Język nauczania: polski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Dr hab. Joanna Dudek

Prowadzący: Dr hab. Joanna Dudek

Dr Agnieszka Szczap

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia Punkty

ECTS

Studia s tacjonarne

1 W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną

Studia niestacjonarne

W ykład 9 1 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Ukazanie roli filozofii w kształtowaniu naukowego, tzn. refleksyjnego i krytycznego poglądu na rzeczywistość rozumianą jako byt przyrodniczy, społeczny i ludzki. Ukazanie związku między filozofią, nauką i kulturą jako zintegrowanych płaszczyzn rozwoju twórczego myślenia i świadomości znaczenia tychże związków dla pełnego rozwoju człowieka.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Brak

ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Treści wykładów: 1. Przedmiot filozofii, geneza powstania filozofii, relacja między filozofią a naukami szczegółowymi. 2. Działy filozofii z uwzględnieniem zagadnień teorii bytu, teorii poznania, filozofii człowieka, filozofii

społecznej, aksjologii i etyki. 3. Główne systemy filozoficzne: filozofia Platona, filozofia Arystotelesa, filozofia chrześcijańska, nowożytny

racjonalizm i empiryzm, filozofia Immanuela Kanta, filozofia człowieka w XX wieku.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład, interpretacja tekstów źródłowych

EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student zna wybrane koncepcje filozoficzne

stanowiące teoretyczne podstawy działalności

w zakresie nauk o kulturze

K1_W10 Obecność na wykładach

Głos w dyskusji wykład



4

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student potrafi komunikować się z jednostką i

grupą społeczną

K1_U10 Obecność na wykładach

Głos w dyskusji

wykład

Student potrafi formułować opinie dotyczące

jednostek, grup społecznych w kontekście

związanym z wykonywanym zawodem

K1_K08

Obecność na wykładach

Głos w dyskusji

kolokwium

wykład

WARUNKI ZALICZENIA:

Pozytywne zaliczenie kolokwium z progami punktowymi

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:

Obciążenie pracą Studia stacjonarne

(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe

(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 15 9

Samodzielna praca studenta

(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;

przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,

wystąpienia; itp.)

15 20

Łącznie 30 30

Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne

Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 0,5 0,4

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 0, 6

Łącznie 1 1

LITERATURA PODSTAWOWA:

1. K. Ajdukiewicz, Zagadnienia i kierunki filozofii. Teoria poznania. Metaetyka, wydanie dowolne. 2. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1-3, wybrane rozdziały, wydanie dowolne. 3. W. Tyburski, A. Wachowiak, R. Wiśniewski, Historia filozofii i etyki do współczesności. Źródła i

komentarze, Toruń 2002. 4. R. Palacz, Klasycy filozofii, Zielona Góra 1995. 5. Historia filozofii. Teksty źródłowe, red. K. Kaszyński, Zielona Góra 1995.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. F. Copleston, Historia filozofii, t. 1-9, różne wydania

UWAGI:

Brak

PROGRAM OPRACOWAŁA:

Dr hab. Joanna Dudek



5

SSS OOO CCC JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA

Kod przedmiotu: 14.2-WP-WFP-SOC


Język nauczan i a : polski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Beata Trzop

Prowadzący: dr hab. Beata Trzop, dr hab. Jerzy Leszkowicz-Baczyński, prof. UZ lub inni pracownicy Instytutu Socjologii

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

1 W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną


W ykład 9 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Wiedza: Student poznaje sport jako zjawisko społeczne, zdobywa wiedzę na temat sportu jako

przedmiotu badań socjologii student uczy się koncepcji teoretycznych z zakresu socjologii sportu. Student

poznaje społeczne funkcje sportu oraz komponenty współczesnego sportu. Umiejętności: student umie koncepcje

filozoficzno-socjologiczne w wyjaśnianiu roli społecznych podstaw działalności w zakresie wychowania

fizycznego i sportu. Kompetencje społeczne: student otrzymuje wiedzę w zakresie funkcji społecznej, która

pozwoli mu na socjalizację przez sport.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe wiadomości z zakresu teorii wychowania fizycznego i sportu


Wiedza: Sport jako zjawisko społeczne. Sport jako przedmiot zainteresowania socjologii, koncepcje teoretyczne w socjologii sportu, społeczne funkcje sportu, komponenty współczesnego sportu. Edukacyjny wymiar sportu, bohater wysiłku sportowego, współczesny idol sportu, celebryci w sporcie. Globalny i lokalny wymiar sportu. Proces polaryzacji sportu. Widowisko sportowe i jego specyfika z perspektywy socjologa. Spektatorskie przejawy sportu. Sport w mediach, sport a pop kultura. Profesjonalizacja i komercjalizacja sportu, typy kariery sportowca. Dewiacje i patologie w współczesnego sportu. Współczesne współzawodnictwo w wyczynie sportowym, olimpizm jako zjawisko społeczne. Umiejętności: Student potrafi interpretować sport jako zjawisko społeczne. Student umie zdobytą wiedzę na temat sportu analizować i wykorzystać jako przedmiot badań

socjologii. Kompetencje społeczne: Student będzie wiedział jak wykorzystać nabytą wiedzę do realizowana funkcji wychowawczej poprzez wpływ na przyszłych wychowanków w zakresie kompetencji społecznych.


Metody eksponujące z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, metoda podająca, wykład konwencjonalny, dyskusja problemowa

http://plan.uz.zgora.pl/nauczyciel_plan.php?pId_Obiekt=5433&pTyp=P



6


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Zna podstawowe pojęcia z zakresu socjologii i

wiedzę pozwalającą na krytyczny ogląd

rzeczywistości. Zna wybrane koncepcje filozoficzne

człowieka stanowiące teoretyczne podstawy

działalności w zakresie nauk o kulturze fizycznej

K1_W 10

Pisemna praca zaliczeniowa.

Aktywność w ramach realizacji zadań grupowych

wykła d

Umie rozwiązywać problemy charakterystyczne dla

współczesnego świata. Potrafi komunikować się z

jednostką i grupą społeczną w zakresie związanych

ze studiowanym kierunkiem

K1_ U10



wykła d

Potrafi współdziałać i pracować w grupie, rozwijać i

wpajać postawy uczciwej rywalizacji sportowej i

zasad fair play K1_ K02


Aktywność w ramach realizacji zadań

grupowych

wykła d

Student potrafi interpretować współczesne zjawiska zachodzące w kulturze fizycznej. K1_ K04



wykła d

Potrafi rozwiązywać najczęstsze problemy związane z wykonywaniem zawodu Potrafi rozwiązywać najczęstsze problemy związane z wykonywaniem zawodu

K1_ K06



grupowych

wykła d

Student realizuje zadania w sposób zapewniający bezpieczeństwo własne i otoczenia, w tym przestrzega zasad bezpieczeństwa pracy.

K1_ K07



wykła d

Student potrafi formułować opinie dotyczące, jednostek, grup społecznych w kontekście związanym z wykonywaniem zawodu.

K1_ K08



grupowych

wykła d

Student dba o poziom sprawności fizycznej niezbędnej dla wykonywania zadań właściwych dla działalności zawodowej związanej z kierunkiem studiów.

K1_ K09



wykła d

WARUNKI ZALICZENIA:

Pozytywna ocena z pisemnej pracy zaliczeniowej.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

5 15

Łącznie 30 20


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego - -

Łącznie 1 1



7


1. Heinemann K. 1990., Wprowadzenie do socjologii sportu, Warszawa 1989. 2. Krawczyk Z., Sport w zmieniającym się społeczeństwie, AWF, Warszawa 2000. 3. Socjologia kultury fizycznej. (red) Z. Krawczyk Z Warszawa 1995. 4. Znaniecki F., 1973., Socjologia wychowania, T. II, PWN, Warszawa.


1. Media-Eros-Przemoc. Sport w czasach podkultury.., (red) A. Gwóźdź, Kraków 2003. 2. Logos i etos polskiego olimpizmu. (red.) Lipiec J, Kraków 1994. 3. Słapek D., Sport i widowiska w świecie antycznym, Kraków-Warszawa 2010. 4. Guttmann A., From Ritual to Record. Nature of Modern Sports, New York 1978.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Beata Trzop



8

EEE MMM III SSS JJJ AAA GGG ŁŁŁ OOO SSS UUU

Kod przedmiotu: 16.1.WL-WFP-EmGł



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Lidia Kataryńczuk - Mania

Prowadzący: dr hab. Lidia Kataryńczuk- Mania

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

Ćwiczenia 30 2 1 Zaliczenie na oceną

3


Ćwiczenia 30 2 1 Zaliczenie na oceną

3

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z budową i funkcjonowaniem narządów głosu słuchu i artykulacji, a także z zagrożeniami i chorobami

głosu oraz z formami terapii głosu. Uświadomienie zasad optymalnej emisji głosu. Wyćwiczenie prawidłowego

toru oddechowego, w trakcie mówienia. Wiedza o podstawowych prawidłowościach wymowy polskiej.

Opanowanie tremy i napięć mięśniowych podczas mówienia. Konstruowanie wypowiedzi publicznej. Umiejętność

posługiwania się ćwiczeniami dykcyjnymi. Umiejętności akcentowania, przestankowania, intonacji modulacji i

ekspresji mowy. Kultura języka w wychowaniu i kształceniu. Elementarna wiedzy z zakresu retoryki i erystyki.

WYMAGANIA WSTĘPNE:


Znaczenie mowy w pracy nauczyciela trenera, instruktora. Podstawy anatomiczne i biologiczno - fizjologiczne aparatu głosowego. Racjonalne obciążenie pracą narządu głosu. Patologia głosu. Ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia narządów mowy. Stres jako przyczyna złego mówienia i śpiewania. Techniki relaksacji. Zapis fonetyczny. Klasyfikacja głosek. Samogłoski ustne i nosowe. Spółgłoski. Ćwiczenia zapisu fonetycznego. Wymowa samogłosek ustnych a, o, u, e, y, i. Trójkąt samogłoskowy. Ćwiczenia wymowy samogłosek ustnych. Wymowa samogłosek nosowych ę i ą. Ćwiczenia wymowy samogłosek nosowych. Klasyfikacje głosek. Ćwiczenia wymowy spółgłosek. Upodobnienia pod względem dźwięczności lub miejsca i sposobu artykulacji. Uproszczenia obowiązujące i niedopuszczalne. Ćwiczenia głosowe. Zasady akcentowania w języku polskim. Ćwiczenia akcentowania. Mówienie frazami. Emocjonalność mówienia. Intonacja. Sposoby zmniejszania wpływu tremy na wystąpienie publiczne. Logika wypowiedzi. Pleonazmy i tautologie. Porównanie i definiowanie. Używanie neologizmów. Używanie wyrazów modnych i szablonowych. Wyrazy obce i trudne. Ćwiczenia używania idiomów mitologicznych i historycznych. Frazeologizmy. Zasady odmiany nazwisk. Ćwiczenie używania idiomów i zwrotów z greki i łaciny. Głos w dyskusji, toast, mowa pogrzebowa, przemówienie programowe ćwiczenia używania biblizmów. Retoryczna konstrukcja wykładu, referatu, pogadanki popularnonaukowej. Środki komunikacji niewerbalnej. Sygnały wrodzone, genetyczne, wyuczone i kulturowe. Ćwiczenia określania strefy intymnej, osobistej i społecznej w komunikacji. Mimika, gesty dłoni i ramion środkami wspomagającymi wypowiedź. Ćwiczenia mowy ciała.


Metoda tekstu źródłowego, inscenizacja, prelekcja, metoda sytuacyjna, gra dydaktyczna, dyskusja



9


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę z

zakresu emisji głosu podczas pracy trenera,

nauczyciela wychowania fizycznego na każdym

etapie edukacji szkolnej.

K1_W05 Konwersacja – ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego. Ćwiczenia

Charakteryzuje typowe zaburzenia zdrowia związane

z narządami mowy wynikające z nadmiernych

obciążeń podczas zajęć z wychowania fizycznego.

Potrafi rozpoznać nieprawidłowości (defekty) w

budowie i funkcji ciała człowieka



Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne pojęcia

związane z emisją głosu, wystąpieniami publicznymi

wykorzystuje je w wychowaniu fizycznym i

dyscyplinach pokrewnych.



Student rozróżnia specyficzne dla pracującego

głosem dolegliwości i choroby. Identyfikuje choroby

powstałe w skutek przeciążeń pracą. K1_U07

Konwersacja – ocena aktywności i


Stosuje zaawansowane techniki komunikacji na

zajęciach wychowania fizycznego z różnymi grupami

społecznymi

K1_U10



Potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne

formy aktywności fizycznej w zależności od

warunków środowiskowych i klimatycznych w celu

zachowania zdrowia

K1_U12



Okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i

właściwie pojętą solidarność zawodową

K1_K03



Potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z

wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania

fizycznego

K1_K06



Jest zdolny do prowadzenia zajęć z dbałością o

bezpieczeństwo własne i uczestników uwrażliwia

podopiecznych na stany przeciążeń w obrębie

narządu głosu, zachowania prozdrowotne

K1_K07



potrafi formułować opinie dotyczące różnych

aspektów pracy nauczyciela wychowania fizycznego

przestrzegając zasad etycznych

K1_K08 Konwersacja – ocena aktywności i


WARUNKI ZALICZENIA:

Samoocena na ćwiczeniach. Autoprezentacja z wykorzystaniem poznanych środków komunikacji. Samoocena kierowana.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

30 30

Łącznie 75 75



10



Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1

Łącznie 3 3


Gawrońska M.:: Podstawy wymowy i impostacji głosu. Dla studentów i absolwentów Akademii

Wychowania Fizycznego, Wrocław (2001)

Klajman S.(red.): Zarys higieny głosu, PWSM Gdańsk (1975)

Kustosik D.: Dykcja. PWSM, Wrocław (1981)

Tarasiewicz B.: Mówię i śpiewam świadomie. Kraków, (2003)

Toczyska B.:Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk,(1997)

Toczyska B. (1997): Sarabanda w chaszczach, Gdańsk

Toczyska B. (1998): Łamańce z dykcją, Gdańsk

Toczyska B.: Łamańce z dedykacją czyli makaka ma Kama. Gdańsk (2003)

Sznurowska - Przygocka B.: Profilaktyka i rehabilitacja osób narażonych na choroby narządu głosu. –

materiały video.

Śliwińska - Kowalska M.: Głos narzędziem pracy. Łódź (1999)

Wieczorkiewicz B.: Sztuka mówienia, Warszawa (1988)

Wojtyński Cz. : Emisja głosu, Warszawa (1970)


Bochenek A, Reicher M.: Anatomia człowieka, t.1: Anatomia głowy. Kości, stawy, i więzadła. Mięśnie,

Warszawa (1990)

Choroby zawodowe: red. K.Marek Warszawa (2001)

Demelowa G.: Elementy logopedii, Warszawa (1987)

Lombardo M.: Przewodnik po starannej polszczyźnie, PTTK Kraj, Warszawa (1988)

Mitrinowicz – Modrzejewska A. (1963): Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy. PZWL, Warszawa

Styczek L.: Logopedia, Warszawa (1980)

Weller S.: Oddech, który leczy. 20 sposobów na odetchnięcie od stresu i zmęczenia, tłum. B.

Odymała,Gdańsk (2001)

Zaleska – Kręcicka M.Kręcicki T., Jeleń M.: Atlas chorób krtani, Wrocław (1995)

Zielińska H.: Kształcenie głosu, (1998)

PROGRAM OPRACOWAŁ:

Dr Michał Bajdziński



11

JJJ ĘĘĘ ZZZ YYY KKK AAA NNN GGG III EEE LLL SSS KKK III 111

Kod przedmiotu: 09.0-WL-WF-JęzO


Język nauczania: polski, angielski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Beata Burchardt, mgr M. Gąsiorowska-Sawka, mgr

M. Lachowicz, mgr A. Poźniak, mgr B. Szura

Prowadzący: mgr B. Burchardt, mgr M. Gąsiorowska-Sawka, mgr M.

Lachowicz, mgr A. Poźniak, mgr B. Szura

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2 Ćwiczenia 30 2 II Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 24 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem kursu jest podniesienie kompetencji językowej i komunikacyjnej w zakresie odpowiadającym

poziomowi B2 wg Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego w stopniu

umożliwiającym:

- wykorzystanie języka obcego dla potrzeb studiowania, a w szczególności umiejętne korzystanie z

różnorodnych obcojęzycznych materiałów źródłowych, mediów, literatury popularnonaukowej i

specjalistycznej,

- kontynuację nauki w ramach wybranej specjalizacji na uczelniach zagranicznych,

- wykonywanie pracy zawodowej lub naukowej z wykorzystaniem języka obcego.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

znajomość języka obcego na poziomie B1


1. Studia i studiowanie: struktura i funkcjonowanie uczelni wyższych w Polsce i krajach

anglojęzycznych.

2. Dyscypliny sportowe, sylwetki słynnych sportowców.



12

3. Edukacja zdrowotna.

4. Dieta, zdrowy tryb życia, fitness.


Metoda komunikacyjna, dyskusja, praca z tekstem naukowym w j. obcym, praca w grupach, burza mózgów.


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student ma umiejętności językowe z dziedziny

wychowania fizycznego z zakresie zgodnym z

wymaganiami określonymi dla poziomu B2

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego.

K1_U13


przygotowania merytorycznego;

Sprawdzian z progami punktowymi;

Kolokwium.

ćwiczenia

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

Zaliczenie z ćwiczeń: metody weryfikacji efektów kształcenia to:

- dwa kolokwia pisemne w semestrze zawierające pytania otwarte i zamknięte i uzyskanie minimum 50 %

prawidłowych odpowiedzi; student otrzymuje ocenę z kolokwium wg następujących progów punktowych:

50 – 60 % - dostateczny

61 – 70 % - dostateczny plus

71 – 80 % - dobry

81 – 90 % - dobry plus

91 – 100 % - bardzo dobry

- kartkówki: progi punktowe jw.

- aktywne uczestnictwo w zajęciach.

Ocena z ćwiczeń stanowić będzie średnią arytmetyczną wszystkich ocen.

Ocena końcowa: ocena końcowa jest oceną z ćwiczeń.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 29

Łącznie 55 55

Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne



Łącznie 2 2



13


1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Intermediate, Oxford University Press, 2009

2. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper intermediate, Oxford University Press,

2009

3. Bell J., Gower R., Matters Upper intermediate, Longman, 2001

4. Davies P. A., Falla T., FCA Result, Oxford University Press, 2008

5. Jones L., New Progress to First Certificate, Cambridge University Press, 2003

6. Cieślak M., English Special, repetytorium leksykalno-tematyczne, Wagros, 2007

7. Cieślak M., English, repetytorium leksykalno-gramatyczne, Wagros, 2009

8. Vince M., Intermediate Language Practice, Macmillan, 2003

9. Murphy R., English Grammar in Use, Cambridge University Press, 1997

10. Longman Dictionary of Contemporary English, Longman, 2004

11. Matejko I., John-Jankowska B., A Selection of Sociological Problems in English, Tychy 2006

PROGRAM OPRACOWAŁ: zespół Pracowni Kształcenia Językowego WPSiNZ UZ



14





Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr B. Burchardt, mgr M. Gąsiorowska-Sawka, mgr M.




Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3 Ćwiczenia 60 4 III Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 32 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:



umożliwiającym:



specjalistycznej,



WYMAGANIA WSTĘPNE:



1. Pierwsza pomoc, sport w starszym wieku.

2. Niepełnosprawność, rehabilitacja.

3. Anatomia.

4. Psychologia.



15




Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć





Językowego.

K1_U13




Kolokwium.

ćwiczenia







71 – 80 % - dobry









(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 55

Łącznie 85 85




Łącznie 3 3



16




2009













17





Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr B. Burchardt, mgr M. Gąsiorowska-Sawka, mgr M.




Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

4 Ćwiczenia 30 2 IV Egzamin


Ćwiczenia 24 IV Egzamin

CEL PRZEDMIOTU:



umożliwiającym:



specjalistycznej,



WYMAGANIA WSTĘPNE:



1. Rywalizacja w sporcie, fair play i doping.

2. Reklama w sporcie, sukces.

3. Turystyka, rekreacja.

4. Praca: rozmowa kwalifikacyjna, praca w kraju i za granicą.

5. Kariera zawodowa, korespondencja formalna.



18




Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć





Językowego.

K1_U13




Kolokwium.

ćwiczenia


Zaliczenie z ćwiczeń: ćwiczenia kończą się egzaminem. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest egzamin

pisemny i ustny sprawdzający znajomość języka specjalistycznego na poziomie B2 z uwzględnieniem specyfiki

kierunku studiów.

Egzamin składa się z 4 części: czytania, pisania, słuchania i mówienia.

Student otrzymuje ocenę z egzaminu wg następujących progów punktowych:



71 – 80 % - dobry



Ocena z ćwiczeń jest oceną z egzaminu.

Ocena końcowa: ocena końcowa jest oceną z egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

70 70

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4



19




2009













20

JJJ ĘĘĘ ZZZ YYY KKK NNN III EEE MMM III EEE CCC KKK III 111



Język nauczania: polski, niemiecki

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Anna Kubrak, mgr Beata Łapanowska, mgr Barbara

Mikulska

Prowadzący: mgr Anna Kubrak, mgr Beata Łapanowska, mgr

Barbara Mikulska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2 Ćwiczenia 30 2 II Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 24 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:



umożliwiającym:



specjalistycznej,



WYMAGANIA WSTĘPNE:



1. Studia i studiowanie: struktura i funkcjonowanie uczelni wyższych w Polsce i krajach anglojęzycznych.

2. Dyscypliny sportowe, sylwetki słynnych sportowców.

3. Edukacja zdrowotna.

4. Dieta, zdrowy tryb życia, fitness.



21




Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć





Językowego.

K1_U13




Kolokwium.

ćwiczenia







71 – 80 % - dobry









(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 29

Łącznie 55 55




Łącznie 2 2



22


1. DaF kompakt A1-B1 Kursbuch mit 3 Audio-CDs + Übungsbuch mit 2 Audio-CDs,Verlag Klett,2011

2. MEMO Lehr-und Übungsbuch mit 2CDs,Wortschatz- und Fertigkeitstrainin zum Zertifikat Deutsch

als Fremdsprache +MEMO Lernwortschatz Deutsch-Polnisch,VerlagLangenscheidt,2006

3. em Brückenkurs-Deutsch als Fremdsprache für die Mittelstufe mit 2CDs +Arbeitsbuch,Max Hueber

Verlag,2006

4. em Hauptkurs + Arbeitsbuch mit 2CDs,Max Hueber Verlag,2009

5. em Abschlusskurs mit 2CDs,Max Hueber Verlag,2009

6. Themen 2/3 neu,Lehrwerk für Deutsch als Fremdsprache+ Arbeitsbuch mit 2CDs +

Lehrerhandbuch A,B , Max Hueber Verlag,2007

7. Repetytorium gramatyki języka niemieckiego ,S.Bęza,PWN

8. Mary L.Apelt,Hans-Peter Apelt,Margot Wagner - Grammatik a la carte!-Das Übungsbuch zur

Grundgrammatik Deutsch,Verlag Moritz Diesterweg/Verlag Sauerländer

9. Grammatikbogen-Fiktionele Texte mit Aufgaben und Lösungsschlüseln für den Unterricht Deutsch

als Fremdsprache,Langenscheidt,1998




23






Mikulska

Prowadzący: mgr Anna Kubrak, mgr Beata Łapanowska, mgr Barbara

Mikulska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3 Ćwiczenia 60 4 III Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 32 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:



umożliwiającym:



specjalistycznej,



WYMAGANIA WSTĘPNE:



1. Pierwsza pomoc, sport w starszym wieku.

2. Niepełnosprawność, rehabilitacja.

3. Anatomia.

4. Psychologia.



24




Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć





Językowego.

K1_U13




Kolokwium.

ćwiczenia







71 – 80 % - dobry









(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

20 50

Łącznie 80 80




Łącznie 3 3



25






Verlag,2006













26






Mikulska

Prowadzący: mgr Anna Kubrak, mgr Beata Łapanowska, mgr Barbara

Mikulska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

4 Ćwiczenia 30 2 IV Egzamin


Ćwiczenia 24 IV Egzamin

CEL PRZEDMIOTU:



umożliwiającym:



specjalistycznej,



WYMAGANIA WSTĘPNE:



1. Rywalizacja w sporcie, fair play i doping.

2. Reklama w sporcie, sukces.

3. Turystyka, rekreacja.



27

4. Praca: rozmowa kwalifikacyjna, praca w kraju i za granicą.

5. Kariera zawodowa, korespondencja formalna.




Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć





Językowego.

K1_U13




Kolokwium.

ćwiczenia


Zaliczenie z ćwiczeń: ćwiczenia kończą się egzaminem. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest egzamin

pisemny i ustny sprawdzający znajomość języka specjalistycznego na poziomie B2 z uwzględnieniem specyfiki

kierunku studiów.

Egzamin składa się z 4 części: czytania, pisania, słuchania i mówienia.

Student otrzymuje ocenę z egzaminu wg następujących progów punktowych:



71 – 80 % - dobry



Ocena z ćwiczeń jest oceną z egzaminu.

Ocena końcowa: ocena końcowa jest oceną z egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

70 70

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4



28






Verlag,2006













29

AAA NNN AAA TTT OOO MMM III AAA

Kod przedmiotu: 39.9-WL-WFP-Anat



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ,

dr Ewa Nowacka-Chiari

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

8

W ykład 30 2 II

Egzamin

Laborator ium 45 3 Zaliczenie z oceną


W ykład 15 2 II

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z budową i funkcjami ciała człowieka. Zdobycie wiedzy w zakresie lokalizowania, nazywania poszczególnych elementów budowy ciała zgodnie z mianownictwem anatomicznym, wyjaśniania funkcji układów ważnych z punktu widzenia aktywności fizycznej, a także świadomej dbałości o kondycję biologiczną człowieka związaną z właściwymi funkcjami układów i narządów oraz udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej przy uszkodzeniu aparatu ruchu.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z anatomii człowieka i jego rozwoju fizycznego oraz higieny


Treści wykładów: Przedmiot, zakres i podział anatomii, stosunek do innych nauk. Układ kostny: rozwój w ontogenezie, budowa i podział kości, szkielet osiowy, kończyna górna i dolna, budowa czaszki. Układ więzadłowo-stawowy: rozwój w ontogenezie, połączenia kości, budowa i rodzaje stawów, charakterystyka wybranych stawów. Układ mięśniowy: rozwój w ontogenezie, budowa i funkcje mięśni, rodzaje tkanki mięśniowej, charakterystyka grup mięśniowych. Układ nerwowy: znaczenie układu, rozwój w ontogenezie, podział układu, budowa i funkcje tkanki nerwowej, ogólna charakterystyka układu nerwowego ośrodkowego, obwodowego i autonomicznego, regulacja nerwowo-hormonalna. Układ krwionośny: rozwój w ontogenezie, budowa i funkcje serca, budowa i funkcje naczyń krwionośnych, obiegi krwi, skład i funkcje krwi, układ chłonny, unaczynienie poszczególnych części ciała. Zmiany zachodzące w układzie krążenia pod wpływem wysiłku fizycznego. Układ oddechowy: rozwój w ontogenezie, podział układu, budowa i funkcje dróg oddechowych, płuc i opłucnej. Mechanika oddychania. Pojemność płuc. Zmiany zachodzące w układzie oddechowym pod wpływem wysiłku fizycznego. Układ trawienny: rozwój układu w ontogenezie, podział układu, budowa i funkcje przewodu pokarmowego. Budowa i funkcje gruczołów trawiennych. Otrzewna. Fizjologia układu pokarmowego. Układ wewnątrzwydzielniczy: znaczenie i podział układu, charakterystyka gruczołów. Etyczne i zdrowotne aspekty dopingu w sporcie.

Treści laboratoriów: Rodzaje, budowa, występowanie i funkcje tkanek: nabłonkowej, łącznej, krwi, mięśniowej,

nerwowej i gruczołowej. Budowa i funkcje układu szkieletowego i mięśniowego. Zmiany zachodzące w układzie

mięśniowym pod wpływem wysiłku fizycznego. Charakterystyka zespołów funkcjonalnych (w zakresie osteologii,

arthrologii, syndesmologii, myologii i kinesiologii): obręczy kończyny górnej, stawu ramiennego, stawu łokciowego

oraz sprzężonych stawów promieniowo-łokciowych, stawów bliższych i dalszych ręki, obręczy kończyny dolnej i



30

stawu biodrowego, stawu kolanowego, stawów bliższych i dalszych stopy, kręgosłupa, klatki piersiowej, stawu

skroniowo-żuchwowego. Charakterystyka kości czaszki. Postępowanie podczas udzielania pierwszej pomocy

przedlekarskiej przy uszkodzeniu aparatu ruchu


Wykład: metoda podająca, poglądowa (plansze, rzutopisy), projekcja multimedialna (filmy, przeźrocza).

Laboratorium: obserwacja, metoda poglądowa, metoda analityczna, metoda syntetyczna, dyskusja problemowa, praca w grupach, metody aktywizujące z wykorzystaniem atlasów, modeli anatomicznych i schematów, samodzielne opracowywanie materiałów.


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Charakteryzuje i opisuje budowę człowieka,

analizując ją pod względem anatomicznym,

rozpoznaje ją z uwzględnieniem mianownictwa

anatomicznego. Charakteryzuje poszczególne

układy i narządy ciała człowieka w powiązaniu z ich

fizjologią i zmianami, jakie zachodzą pod wpływem

wysiłku fizycznego.

Wyjaśniania funkcje poszczególnych układów

ważnych z punktu widzenia aktywności fizycznej

K1_W 01

Test z progami punktowymi Wykład

Wykorzystuje do opisu anatomicznego człowieka

mianownictwo specjalistyczne, potrafi je powiązać z

praktyką nauczyciela i wychowawcy fizycznego.

Charakteryzuje zespoły funkcjonalne obręczy

kończyny górnej, stawu ramiennego, stawu

łokciowego oraz sprzężonych stawów promieniowo-

łokciowych, stawów bliższych i dalszych ręki,

obręczy kończyny dolnej i stawu biodrowego, stawu

kolanowego, stawów bliższych i dalszych stopy,

kręgosłupa, klatki piersiowej, stawu skroniowo-

żuchwowego.

K1_U01

Wejściówka

Kolokwium

Zadania praktyczne

Laboratorium

Potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu anatomii

człowieka do oceny stanu zdrowia jednostki K1_U05 Wejściówka

Kolokwium Laboratorium

Rozumie potrzebę podnoszenia wiedzy z zakresu

zagadnień zdrowotnych K1_K01

Dyskusja Laboratorium

Jest wrażliwy na utrzymywanie zdrowia i sprawności

fizycznej, przejawia postawy wpływające pozytywnie

na wychowanków i uczniów w tym zakresie

K1_K09

Dyskusja Laboratorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej (testowo-opisowej) zgodnym z podanymi

kryteriami na podstawie testu z progami punktowymi. Ocena pozytywna to zdobycie minimum 60% punktów.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń.

Laboratoria kończą się zaliczeniem na ocenę. Warunkiem zdobycia zaliczenia są: pozytywne zaliczenie wejściówek, kolokwiów, zadań praktycznych realizowanych poprzez pracę z preparatami i eksponatami anatomicznymi, planszami, atlasami anatomicznymi oraz znajomość mianownictwa anatomicznego. Laboratorium kończy się zaliczeniem praktycznym. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.

Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią arytmetyczną końcowych ocen z egzaminu i laboratorium.



31



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

100 125

Łącznie 200 200




Łącznie 8 8


1. Nelson A.G.: Anatomia stretchingu. Wyd II, Białystok 2011,

2. Ignasiak Z.: Anatomia układu ruchu. Wyd. II Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.

3. Marecki B.: Anatomia funkcjonalna w zakresie studiów wychowania fizycznego. AWF, Poznań 1996.

4. Malinowski A.: Asienkiewicz R.: Anatomia funkcjonalna człowieka. Schematy do ćwiczeń. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2008.

5. Sobotta: Atlas anatomii człowieka. Wydanie II polskie opracowane przez W. Woźniaka i K. Jędrzejewskiego. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2001.

6. Sinielnikov R.D.: Atlas anatomii człowieka. Moskwa 1990.

7. Stelmasiak M. (red.): Mianownictwo anatomiczne. PZWL, Warszawa 1979.


1. Bochenek A., Reicher M.: Anatomia człowieka, PZWL, Warszawa 2004.

2. Gołąb B. K.: Podstawy anatomii człowieka. PZWL, Warszawa 2000.

3. Sylwanowicz W. (red.): Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 1978.

4. Traczyk W. Z.: Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, Warszawa 1989.

5. Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ

dr Ewa Skorupka



32

BBB III OOO CCC HHH EEE MMM III AAA

Kod przedmiotu: 13.6-WL-WFP-Bich

Typ przedmiotu: obowiązkowy


Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ

mgr Barbara Morawin

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trze

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zaliczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 II

Egzamin



W ykład 15 II

Egzamin

Laborator ium 15 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przekazanie wiedzy z zakresu biochemii statycznej i dynamicznej, ze szczególnym uwzględnieniem procesów biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka. Zapoznanie studenta z metodami badawczymi stosowanymi w biochemii wysiłku fizycznego oraz wypracowanie umiejętności opisu i interpretacji zmian podstawowych wskaźników biochemicznych stosowanych w monitorowaniu treningu sportowego i zdrowotnego.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu chemii ogólnej i organicznej oraz biologii komórki i tkanek.


Budowa, właściwości i funkcja biologiczna kwasów nukleinowych, białek, węglowodanów i lipidów. Metabolizm

energetyczny, rola enzymów w przemianach metabolicznych. Bioenergetyka; drogi syntezy ATP. Mechanizm

działania łańcucha oddechowego. Równowaga kwasowo-zasadowa, znaczenie buforów krwi. Biochemia skurczu

i rozkurczu mięśni szkieletowych. Adaptacja metaboliczna do wysiłku fizycznego i następstwa bezczynności

ruchowej. Biochemia różnych form wysiłku fizycznego: podnoszenie ciężarów, biegi sprinterskie, maraton, gry

zespołowe.


Wykład: konwencjonalny, metoda podająca, informacyjna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz

elementy prezentacji problemowej i dyskusji

Laboratorium: eksperymentalne poprzedzone prelekcją, praca w grupach, analiza i dyskusja na temat

uzyskanych wyników doświadczeń.


Opis e fektu Symbole

efektów

Metody

weryf ikacj i

Forma

Zajęć



33

Student wyjaśnia molekularne podstawy funkcjonowania

żywego organizmu: potrafi uzasadnić chemiczne podstawy

budowy organizmów, ma wiedzę w zakresie budowy i funkcji

białek, węglowodanów, lipidów i nukleotydów, potrafi

wymienić i opisać budowę związków

wysokoenergetycznych.

K1_W01

K1_W03

K1_W04

Test z progami

punktowymi

Wykład

Student tłumaczy znaczenie głównych szlaków

metabolicznych komórki; wyjaśniania, w jaki sposób wysiłek

fizyczny o różnej intensywności i czasie trwania wpływa na

podstawowe przemiany metaboliczne; interpretuje

podstawowe parametry biochemiczne w diagnozowaniu

zmian powysiłkowych.

K1_W04

K1_W07

K1_W08

Test z progami

punktowymi

Wykład

Student potrafi dokonywać, zarówno pisemnie jak i ustnie,

egzegezy prostych tekstów z zakresu biochemii,

student zna podstawowe techniki laboratoryjne stosowane w

badaniach biochemicznych, rozwiązuje proste problemy z

dziedziny biochemii i biologii molekularnej, posługuje się

podstawowym sprzętem laboratoryjnym, potrafi prawidłowo

dobierać i wykorzystywać podstawowy sprzęt laboratoryjny

w celu przeprowadzenia doświadczeń według wskazanej

procedury, student posiada umiejętność interpretacji,

prezentacji i dokumentacji wyników prostego eksperymentu

chemicznego i biochemicznego, student rozumie

podstawowe zasady bezpiecznej pracy w laboratorium typu

biochemicznego.

K1_U01

K1_U04

K1_U06

K1_U09

K1_U03

K1_U04

K1_U05

Kolokwium

i zadania

praktyczne

Laboratorium

Student stosuje metodę samokształcenia i rozumie, że

posiadana wiedza i zdobyte doświadczenie w omawianym

zakresie są niezbędne w rzetelnej realizacji doświadczeń

biologicznych, student rozumie podłoże molekularne

zróżnicowania osobniczego do adaptacji w czasie wysiłku

fizycznego, dostrzega związek pomiędzy aktywnością

ruchową a tempem przemian metabolicznych, działa w

grupie, organizuje pracę w określonym zakresie, słucha

uwag prowadzącego zajęcia i stosuje się do jego zaleceń,

student rozumie potrzebę zachowania zasad bezpiecznej

pracy w laboratorium typu biochemicznego.

K1_K01

K1_K05

K1_K02

K1_K03

K1_K06

Dyskusja

Laboratorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład: egzamin, przeprowadzony w formie testu z progami punktowymi (80 pytań zamkniętych i 5 pytań otwartych). Uzyskanie 50 pkt (50%) na 100 pkt. możliwych do zdobycia jest warunkiem zdania egzaminu. Do egzaminu student jest dopuszczany na podstawie zaliczenia ćwiczeń.

Laboratorium: warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zajęć laboratoryjnych,

przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna powyżej 60% uzyskanych punktów (2 kolokwia), test praktycznych umiejętności, przedstawienie wyników doświadczeń w formie sprawozdania. W przypadkach nieobecności, Student powinien uzupełnić braki w terminie uzgodnionym z prowadzącym zajęcia.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki

średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.


Obciążenie pracą Studia stacjonarne Studia niestacjonarne



34

(w godz.) (w godz.)

Godziny kontaktowe (udział w zajęciach, konsultacjach i

egzaminie itp.)

45 30

Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć,

projektu/prezentacji, dyskusji, studiowanie literatury itp. )

80 95

Łącznie godzin 125 125




Łącznie 5 5


1. Hames DB, Hooper NM. Biochemia; Krótkie wykłady (tłum. pod red. Hryniewieckiej L i Ziemnickiego K). Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010.

2. Koolman J, Klaus-Heinrich R. Biochemia, ilustrowany przewodnik Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2005.

3. Kłyszejko-Stefanowicz L. Ćwiczenia z biochemii. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2011.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Murray RK, Granner DK, Rodwell VW. Biochemia Harpera, ilustrowana. Wyd. Lekarskie PZWL

Warszawa 2008. 2. Mougios V. Exercise Biochemistry. Human Kinetics 2006; FREE Two-Day Shipping

http://www.amazon.com/gp/student/signup/info* 3. Maughan R, Gleeson M. The biochemical basis of sports performance. Oxford University Press 2010

PROGRAM OPRACOWAŁA:

dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ

BBB III OOO MMM EEE CCC HHH AAA NNN III KKK AAA

http://www.amazon.com/gp/student/signup/info



35

Kod przedmiotu: 16.1-WL-WFP-Biom

Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy

Język nauczania: Polski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Andrzej Mroczkowski

Prowadzący: dr Andrzej Mroczkowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

6

W ykład 15 1 I

Egzamin



W ykład 9 I

Egzamin

Laborator ium 18 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi mechaniki budowy ciała człowieka,

jego funkcjonowaniem jako biomaszyny. Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu

biomechaniki ogólnej oraz wykorzystania biomechaniki w sporcie. Zapoznanie z urządzeniami biomechanicznymi

mogącymi mieć zastosowanie w procesie treningowym sportowca.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

wiedza ogólna z biologii i fizyki


Wykład - Podstawowe pojęcia statyki, kinematyki, dynamiki. Ruch postępowy i obrotowy ciała człowieka.

Biomechaniczny model człowieka. Analiza parametrów strukturalnych, geometrycznych, energetycznych układu

ruchu człowieka. Działanie sił na dźwignie kostne. Wartość momentów sił i ich zmiany w funkcji kąta stawowego

.Ruchomość par biokinematycznych. Stopnie swobody. Analiza ruchu na podstawie kinogramów. Wykorzystanie

fotokinemetrii do analizy ruchu człowieka. Charakterystyka czynnego układu ruchu człowieka, ocena

funkcjonalności. Ocena postawy ciał. Człowiek jako psychobiomaszyna, układ sterowania, sterowanie ciałem

własnym i obcym. Sterowanie ruchem ze sprzężeniem zwrotnym i prostym. Uczenie się ruchu. Biomechanika

bezpiecznych upadków człowieka. Wykorzystanie elektrogoniometrii i elektromiografii.

Laboratoria - Wyznaczenie środka ciężkości całego ciała człowieka i momentów bezwładności metodą

bezpośrednią i pośrednią. Wykorzystanie trenażerów w treningu sportowym i zajęciach rekreacyjnych. Określanie

sił reakcji podłoża i zmiany wysokości uniesienia środka ciężkości podczas odbicia lub wykonywania określonej

techniki sportowej. Obliczanie pracy, energii, mocy, pędu i impulsu siły podczas wykonywania technik

sportowych. Wykonanie diagramów obrazujących topografie momentów sił mięśniowych oraz porównanie

przedstawicieli różnych dyscyplin sportowych. Pomiar momentów sił mięśniowych w głównych stawach kończyn

górnych i dolnych. Wykorzystywanie wiedzy biomechanicznej w nauczaniu odpowiedniej techniki sportowej.

Ocena skuteczności techniki sportowej na podstawie filmu. Ustalanie kryteriów oceny skuteczności techniki ruchu



36

w wybranych ćwiczeniach sportowych. Koordynacja nerwowo-mięśniowa, nawyk ruchowy, fazy nauczania ruchu.

Wykorzystanie trenażerów do doskonalenia nawyku ruchowego.

METODY KSZTAŁCENIA: Wykład - metoda podająca, wykład informacyjny, wykład problemowy.

Laboratoria : oparte na obserwacji i pomiarze, oparte na działalności praktycznej (metoda laboratoryjna)


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji Forma zajęć

umie wytłumaczyć prawa mechaniki opisujące ruch

postępowy i obrotowy człowieka K1_W02

egzamin pisemny z progami

punktowymi; Wykład

zna podstawowe urządzenia biomechaniczne K1_U07


punktowymi; sprawozdania z

wykonanych ćwiczeń

laboratoryjnych, kolokwium,

zadania praktyczne

Wykład

Laboratorium

umie wyjaśnić działanie człowieka jako biomaszyny

K1_W02 egzamin pisemny z progami

punktowymi; Wykład

potrafi przeprowadzić pomiar siły izometrycznej i

dynamicznej

K1_U07

sprawozdania z wykonanych

ćwiczeń laboratoryjnych,

kolokwium, zadania praktyczne

Laboratorium

potrafi korzystać z trenażerów dla doskonalenia

cech motorycznych oraz doskonalenia techniki

ruchu

K1_U07



kolokwium

Laboratorium

umie ocenić skuteczność techniki sportowej z

punktu biomechanicznego

K1_U07





zadania praktyczne;

Laboratorium

Wykład

potrafi dokonać pomiaru siły i mocy kończyn

dolnych podczas odbicia na platformie

dynamometrycznej

K1_U07



kolokwium, zadania praktyczne

Laboratorium

potrafi określać ruch człowieka przy użyciu

parametrów kinematycznych i dynamicznych

K1_U07





zadania praktyczne;

Laboratorium

Wykład

WARUNKI ZALICZENIA: Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z laboratorium (50%) i z egzaminu (50%).

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna oceny z laboratorium i egzaminu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala

się zgodnie z zasadą: - średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0;

średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Aby zaliczyć laboratorium niezbędne jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium przewidzianego z tematyki

laboratoryjnej oraz wykonanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych.

Na ocenę z laboratorium składa się ocena za kolokwium (50%) oraz z zastosowania wiedzy biomechanicznej

przy prawidłowym wykonywaniu techniki sportowej (50%).Do egzaminu można przystąpić po zaliczeniu

laboratorium.



37



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe

(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.)

50

50




wystąpienia; itp.)

100 100

Łącznie 150 150




Łącznie 6 6

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Będziński R. (1997): Biomechanika inżynierska. Zagadnienia wybrane. OFICYNA Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej.

2. Bober T. współaut. (1983): Biomechanika. Wybrane zagadnienia. Skrypt AWF Wrocław.

3. Bober T. Red. (1983): Przewodnik do ćwiczeń z przedmiotu biomechanika. AWF Wrocław.

4. Bober T. (1985): Biomechanika chodu i biegu. Studia i Monografie. AWF we Wrocławiu. Zeszyt Nr 6, Wrocław.

5. Bober T., Zawadzki J. (2001): Biomechanika układu ruchu człowieka. BK Wrocław.

6. Buśko K., Musiał W., Wychowański M.,(1989): Instrukcja do ćwiczeń z biomechaniki i wybrane zagadnienia

metrologii. AWF Warszawa, Skrypt Nr 96.

7. Dworak L. B. (1991): Niektóre metody badawcze biomechaniki i ich zastosowanie w sporcie, medycynie i

ergonomii. AWF Poznań, 1991, Skrypt Nr 91.

8. Erdmann W. (1999): Biomechanika. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. „MAY”. Gdańsk.

9. Fidelus K. (1970): Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Warszawa.

10. Fidelus K. i współaut. (1975): Przewodnik do ćwiczeń z biomechaniki. Zeszyty Naukowo-Metodyczne AWF w

Warszawie.

11. Fidelus K., Ostrowska E., Urbanik Cz., Wychowański M. (1996): Ćwiczenia laboratoryjne z biomechaniki.

AWF W-Wa.

12. Morecki A., Ekiel J., Fidelus K., (1971): Bionika ruchu. PWN Warszawa.

13. Ruchlewicz T., Tworzydło M., (1976): Wybrane zagadnienia biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Kraków,

Wydawnictwo Skryptowe nr 28.

14. Andrzej Mroczkowski. Using the Knowledge of Biomechanics in Teaching Aikido / // W: Injury and Skeletal Biomechanics / Tarun Goswami .- - : InTech, Open Acces Publisher, 2012 - s. 37—60.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biocybernetyka red. Nałęcz M. (2000): Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna. T.5. BIOMECHANIKA i

INŻYNIERIA

REHABILITACYJNA. Wyd. Exit.

2. Erdmann W. S. (1995): Badania wielkości geometrycznych i inercyjnych tułowia mężczyzn uzyskanych metodą

tomografii

komputerowej. AWF Gdańsk.

3. Ernst K. (1992): Fizyka sportu. Wydawnictwa Naukowe PWN.

4. Gierzyńska-Dolna M. (2002) Biotribologia. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej.

5. Hedgecoe J. (1997): Kamera video. Le Marco.

6. Majówka Młodych Biomechaników (2004): Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej. Nr 24. Politechnika

Śląska.

Gliwice. 68

7. Nowotny J., Saulisz E. (1990): Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja. Podręcznik dla studentów. Wyd. AWF

Katowice.

8. Orzech J. (1998): Monografia treningu siły mięśniowej. Siła mięśni człowieka. T. 2. Sport i Rehabilitacja. Tarnów.

http://publikacje.uz.zgora.pl:7777/pers/result_3.show_employee?wp_pracownik_id=1021614



38

9. Orzech J. (2000): Monografia treningu siły mięśniowej. Kształtowanie siły mięśniowej w stanach patologicznych. T.4.

Sport i

Rehabilitacja. Tarnów.

10. Ostrowski W. (1967): Film Amatorski. Wyd. Artystyczne i Filmowe. Warszawa.

11. Sozański H. (1971): Aerodynamika rzutu dyskiem. Sport Wyczynowy. 5, 10-21.

12. Sozański H. (1971): Pchnięcie kulą-wybrane problemy mechaniki. Sport Wyczynowy, 7, 18-26.

13. Sozański H. (1971): Elementy mechaniki rzutu oszczepem. Sport Wyczynowy, 10, s. 12-16.

14. Tejszerska D., Świtoński E. red. (2004): Biomechanika Inżynierska. Zagadnienia wybrane. Laboratorium. Wyd.

Politechniki

Śląskiej. Gliwice.

15. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł. (2001): Kompleksowe zwiększanie siły mięśniowej sportowców. Centralny Ośrodek

Sportu.

16. Trzaskoma Z. (2003): Maksymalna siła mięśniowa i moc maksymalna kobiet i mężczyzn uprawiających sport. AWF w

Warszawie. Studia i Monografie Nr 94. Rozprawa habilitacyjna.

17. Urbanik Cz. red. (2001): Wybrane zagadnienia biomechaniki sportu. AWF w Warszawie. Wyd. BK Wrocław.

18. Urbanik Cz. red. (2003): Zagadnienia biomechaniki sportu-technika ruchu. AWF w Warszawie.

19. Zaciorski V. M. (1970): Kształcenie cech motorycznych sportowca. Sport i Turystyka. Warszawa.

20. Zaciorski v. M. (1999): Postęp technologiczny a sport u progu xxi wieku. redakcja naukowa T. Bober. AWF

Wrocław.

New DLA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE · 2016. 5. 25. · Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu...

Documents

Transcript of New DLA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE · 2016. 5. 25. · Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu...