Na półce z ksià˝kami - unob.cz › verejnost_media › Documents › zpravy_uo... ·...

Jerzy Kranz (red. nauk.)Âwiat współczesny wobec u˝ycia siły zbrojnej. Dylematyprawa i polityki Warszawa, Instytut Wyd.EuroPrawo 2009, s. 459 (sygn. bibl. 17289/III).W niniejszej ksià˝ce przedstawionotakie zagadnienia jak: perspektywa

historyczna prawa mi´dzynarodowego w kontekÊcieu˝ycia siły zbrojnej, aktualna regulacja prawna orazpraktyka mi´dzynarodowa, ocena zagro˝eƒ i zmian natle nowej aksjologii. Te wàtki prawne uzupełnionezostały rozwa˝aniami nad współczesnymi doktrynamibezpieczeƒstwa oraz dostrzegalnymi zmianami w strategii i taktyce wojskowej. W ten sposób staranosi´ przedstawiç w miar´ kompletny obrazproblematyki u˝ycia siły zbrojnej w epoce nowychzagro˝eƒ.

Tomasz ˚uradzki, Tomasz Kuniƒski (red. nauk.)Etyka wojny. Antologia tekstów Warszawa, Wyd. Naukowe PWN2009, s. 442 (sygn. bibl. 17217/III).Antologia tekstów poÊwićonychetycznym aspektom agresji i przemocy stosowanej przezpaƒstwo. Wybór obejmuje teksty

najwybitniejszych naukowców, z dziedziny etykipraktycznej i filozofii politycznej z ostatnichkilkudziesićiu lat, pogrupowane w szeÊciu rozdziałach:pacyfizm, etyka zabijania na wojnie, wojna sprawiedliwa,odstraszanie nuklearne, terroryzm, tortury.

Joseph S. Nye jr.Konflikty mi´dzynarodowe.Wprowadzenie do teorii i historiiWarszawa, Wyd. Akademickie i Profesjonalne cop. 2009, s. 409(sygn. bibl. 17263/III). Ksià˝ka ta powstała na bazieprowadzonego przez ponad 10 latna Uniwersytecie Harwarda kursu

podstawowego, poÊwićonego konfliktommi´dzynarodowym we współczesnym Êwiecie. Nie jest to podrćznik, zawierajàcy wszystkiekoncepcje czy wydarzenia, o których studentpowinien wiedzieç, a raczej ilustracja, jak mo˝naprowadziç rozwa˝ania o zło˝onych i trudnych dozrozumienia stosunkach mi´dzynarodowych. Ksià˝ka jest przykładem dialogu mi´dzy teorià a doÊwiadczeniem historycznym.

Łukasz Kamieƒski Technologia i wojna przyszłoÊci.Wokół nuklearnej i informacyjnej rewolucji sprawachwojskowychKraków, Wyd. UniwersytetuJagielloƒskiego cop. 2009, s. 410(sygn. bibl. 17223/III).

Przedmiotem ksià˝ki jest wpływ rozwoju nowychtechnologii na sposób prowadzenia wojny.Fundamentalne zmiany technologiczne majà równie˝wpływ na stosunki mi´dzynarodowe, poniewa˝ wojnastanowi jedno z centralnych zjawisk mi´dzynarodowychoraz jedno z najpowa˝niejszych êródeł zmiany w systemie Êwiatowym. Ksià˝ka ta mo˝e słu˝yç jakoprzewodnik po wybranych strategicznych aspektachstosunków mi´dzynarodowych.

Katastrofy i zagro˝enia wewspółczesnym ÊwiecieWarszawa, Wyd. Naukowe PWN2008, s. 287 (sygn. bibl. 9167/II – 9168/II).Przedstawiono najwa˝niejszezagro˝enia współczesnego Êwiataoraz sposoby zapobiegania im i ichrozwiàzywania. WÊród

opisywanych zagro˝eƒ m.in. głód i niedo˝ywienie,przest´pczoÊç zorganizowana, bieda, choroby,uzale˝nienia, kl´ski ˝ywiołowe, wywoływane przezczłowieka katastrofy ekologiczne. Ka˝de hasło towyczerpujàcy wykład na temat, wzbogacony o liczneinformacje dodatkowe, wyjaÊniajàce i rozszerzajàcetekst główny.

Biblioteka G∏ówna

Mi´dzynarodowe prawohumanitarne konfliktówzbrojnych. Wyzwania XXI wiekuGdynia, Akademia MarynarkiWojennej 2008, 159 (sygn. bibl. 9537/P).Formà popularyzacji zagadnieƒprawa humanitarnego sàorganizowane w polskich

uczelniach sympozja i konferencje naukowe. Jednà z nich była konferencja „Mi´dzynarodowe prawohumanitarne konfliktów zbrojnych we współczesnychkonfliktach zbrojnych”, która odbyła si´ 12 czerwca2008 r. w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.Oddajàc do ràk czytelnika ksià˝k´, b´dàcà zbioremmateriałów przedstawionych podczas konferencji,mamy nadziej´, ˝e wzbudzi ona zainteresowanie, a wymiana myÊli naukowej mi´dzy praktykami i specjalistami mi´dzynarodowego prawahumanitarnego konfliktów zbrojnych b´dzie w nast´pnych latach kontynuowana.

Na półce z ksià˝kami...

Biuletyn Akademii Obrony Narodowej nr 1(43) 2010 1

TEMAT NUMERU15 lat min´ło... Jubileusz Wy˝szych Kursów Obronnych .......................2

WYWIADW trosce o jakoÊç kształcenia. Wywiad z kierownikiem Studium J´zyków Obcych płk. dr. Mirosławem Lesiem .........................6

WYDARZENIAKonferencje naukowe ..........................................................................8Sympozja naukowe ...........................................................................10Najwa˝niejsze jest dzielenie si´ wiedzà i doÊwiadczeniami. Rozmowa z prof. dr. hab. Michałem Huzarskim ..................................13Nasi goÊcie .......................................................................................14Wyjazdy zagraniczne .........................................................................14Cooperation: University of Defence Marvelous Presentation ...............15Mi´dzynarodowa współpraca redakcji gazet akademickich ................17Awanse naukowe ..............................................................................18Cieszy mnie, ˝e praca została doceniona. Rozmowa z płk. dr. hab. Andrzejem Polakiem ....................................19Przepis na dobra prac´ doktorskà. Rozmowa z ppłk. dr. in˝. Mariuszem Frycem ......................................21Po˝egnania z bronià ..........................................................................23Nowy Statut Akademii Obrony Narodowej ..........................................25Centrum Szkolenia OPBMR w SZ RP – wydarzenia ............................26Centrum Doskonalenia Kursowego Oficerów ......................................27Z obrad Senatu AON ..........................................................................28Âwider 2010 .....................................................................................29Targeting 2010 ..................................................................................30Ghazni 2010 .....................................................................................31

Z ˚YCIA STUDENTÓWWykłady otwarte prof. Piotra Sienkiewicza .........................................32Stypendia ministerialne przyznane! ....................................................33Studenci AON za granicà ...................................................................35Współpraca ze Stowarzyszeniem Promowania MyÊlenia Obywatelskiego ..................................................................38Koło Naukowe Ars Legis ....................................................................39Lotnicze Koło Naukowe .....................................................................40Koło Naukowe Studentów Bezpieczeƒstwa Naukowego ......................41Koło Naukowe Studentów Logistyki ...................................................45Ko∏o Naukowe Europeistyki „M∏oda Europa” ......................................46Studencka Akademia Polowa .............................................................47Akademiccy wolontariusze z pomocà na Litwie ..................................47

KULTURAWielka Orkiestra Âwiàtecznej Pomocy zagrała w Akademii .................49Zabawa karnawałowa dla dzieci .........................................................50CoÊ dla oka .......................................................................................50

SPORT I REKREACJAKlub Uczelniany Akademickiego Zwiàzku Sportowego AON zaprasza! ...51Zwyci´stwo reprezentantów WBN ......................................................52

HISTORIA WOJSKOWOÂCIWalki wojsk paƒstw Osi w Afryce Północnej 1941–1942. Utworzenie Panzergruppe Afrika – operacja „Crusader” – odwrót Rommla – Dariusz Ogórek. Cz. IV ...........................................52

BY J¢ZYK BYŁ GI¢TKI...Nasza gwara powszednia – Andrzej Wajda ........................................55

Jubileusz Wy˝szych KursówObronnych otwiera

pierwszy tegoroczny numer�„Biuletynu AON”. A˝trudno uwierzyç, ˝e to ju˝15 lat upłyn´ło od momentuuruchomienia WKO, na których z zakresubezpieczeƒstwa kształci si´ administracjapubliczna naszego kraju (s. 2–5).

W tym wydaniu znajdà Paƒstwo wieleciekawych rozmów z przedstawicielamikadry AON: płk. dr. Mirosławem Lesiem,który opowiedział o funkcjonowaniu Studium J´zyków Obcych (s. 6–8), prof. dr. hab. Michałem Huzarskim – wyró˝nionymprzez ministra obrony narodowej za całokształt dorobku (s. 13), płk. dr. hab. Andrzejem Polakiem, który otrzymał nagrod´ministra za najlepszà prac´ habilitacyjnà (s. 19–20) oraz ppłk. dr. in˝. Mariuszem Frycem, nagrodzonym przez ministra za najlepszà prac´ doktorskà (s. 21–22).

Nie zabrakło te˝ rozmów ze studentami– tymi najlepszymi. O swoich zainteresowaniachi planach na przyszłoÊç opowiedzieli stypendyÊci ministerialni: Magdalena ElGhamari, Renata Omilianowicz oraz ŁukaszKosobudzki (s. 33–35). Swoimi wra˝eniamize studiowania na zagranicznych uczelniachpodzielili si´ z nami tak˝e stypendyÊci programu Erasmus: Ilona Tobjasz, LudwikaKaczmarska, Sławomir Nizioł, BartłomiejCzerkowski oraz Artur Stefaniak (s. 35–37).

Zapraszam tak˝e do lektury relacji z çwiczeƒ epizodycznych: �„Âwider 2010” (s. 29) i �„Targeting 2010” (s. 30) oraz dowódczo-sztabowego �„Ghazni 2010” (s. 31),a tak˝e obszernych artykułów, zamieszczonychw rubryce �„Z ycia studentów”, dotyczàcychdziałalnoÊci studenckich kół naukowych.

Goràco polecam!

redaktor naczelna „Biuletynu AON”

Na ok∏ad ce: zaj�cia w Studium J�zyków Obcych. Fotografia: Irena Koziarek.

Drodzy Czytelnicy!

Rys historycznyNowe wyzwania poczàtku lat dziewi´çdziesià-

tych były przyczynà poszerzenia spektrum bezpie-czeƒstwa. To właÊnie te wyzwania oraz potrzebasprawowania cywilnej i demokratycznej kontroli nadsiłami zbrojnymi, spowodowały obj´cie kształce-niem z zakresu bezpieczeƒstwa kierowniczej kadryadministracji publicznej.

W 1994 r. premier RP Waldemar Pawlak pole-cił ministrowi obrony narodowej admirałowi Piot-rowi Kołodziejczykowi, zorganizowanie Wy˝szychKursów Obronnych. Ukoronowaniem tych działaƒ,było otwarcie 15 stycznia 1995 r. w Akademii ObronyNarodowej, przez sekretarza stanu I zast´pc´ ministraobrony narodowej Jerzego Milewskiego i komendantaAkademii Obrony Narodowej gen. broni dr. in˝. Ta-deusza Jemioło, pierwszego kursu kierowniczej kadryadministracji publicznej w zakresie obronnoÊci i bez-pieczeƒstwa paƒstwa. Wy˝sze Kursy Obronne za- inaugurowała grupa ministerialna. W miar´ upływu lat,

ukoƒczeniem WKO obj´to rów-nie˝ parlamentarzystów oraz ad-ministracj´ samorzàdowà.

Godny podkreÊlenia jestfakt, e w dokumentach realizu-jàcych całokształt polityki perso-nalnej w administracji rzàdowej,znalazł si´ zapis uzale˝niajàcyrealizacj´ kariery w administracjipublicznej od ukoƒczenia Wy-˝szego Kursu Obronnego.

Podstawy prawne i cele kursuWy˝sze Kursy Obronne Kie-

rowniczej Kadry AdministracjiPublicznej powołano na podsta-wie Uchwały Nr 72 Rady Mini-

Biuletyn Akademii Obrony Narodowej nr 1(43) 20102

15 LAT MIN¢ŁO... JUBILEUSZ WY˚SZYCH KURSÓW OBRONNYCH

15 stycznia 1995 r. grupa ministerialna zainaugurowa∏aWy˝sze Kursy Obronne

Jednà z kursantek była prezes NBP Hanna Gronkiewicz-Waltz (grupa ministerialna – styczeƒ 1995 r.)

Redaktor naczelna: Ewa Ciunowicz tel./fax 22 681-40-32, e-mail: [email protected], opracowanie graficzne, sk∏ad i ∏amanie: Dariusz ¸ysio, fotografie: Zdzis∏aw Rutkowski,Wydawca: Akademia Obrony Narodowej.NaÊwietlanie i druk: Wydawnictwo AON, zam. 193/10, zamkni�cie numeru: 27.02.2010 r., nak∏ad: 500 egz.

Adres redakcji: Akademia Obrony Narodowej 00-910 Warszawa 72, al. gen. A. ChruÊciela 103, bud. 2. Wydanie internetowe: www.aon.edu.pl.Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów, adiustacji oraz zmiany tytu∏ównades∏anych tekstów. Materia∏ów niezamówionych nie zwracamy. Teksty i fotografie zamieszczane sà nieodp∏atnie. Publikowane artyku∏y wyra˝ajàindywidualne poglàdy autorów; sà sprawdzane przez system antyplagiatowy.

strów z dnia 4 paêdziernika 1994 r. oraz Zarzàdze-nia Ministra Obrony Narodowej Nr 113/MON z dnia7 grudnia 1994 r. i Decyzji I Zast´pcy Ministra ObronyNarodowej Nr 50 z dnia 20 grudnia 1994 r., a ich or-ganizatorem był Departament Spraw ObronnychKancelarii Prezesa Rady Ministrów, który równie˝dokonywał naboru kandydatów na Wy˝szy KursObronny. Obecnie obowiàzek organizacji kształceniana WKO prowadzonych w Akademii Obrony Naro-dowej spoczywa na ministrze obrony narodowej.

Wy˝sze Kursy Obronne prowadzone sà na pod-stawie rozporzàdzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycz-nia 2004 r. (Dz.U. Nr 16 z 2004 r. poz. 150), któreokreÊla organizacj´ kształcenia obronnego w paƒstwie,jego podmioty, zadania w zakresie planowania i rea-lizacji oraz właÊciwoÊci organów realizujàcych kształ-cenie. Zasadnicze cele kształcenia obronnego na Wy-˝szych Kursach Obronnych obejmujà przygotowanieosób, którym powierzono wykonywanie zadaƒ obron-nych, kształtowanie umiej´tnoÊci współdziałania w wykonywaniu zadaƒ obronnych, przygotowanieelementów systemu obronnego paƒstwa do działaniapodczas podwy˝szania gotowoÊci obronnej i w czasiewojny oraz kształtowanie ÊwiadomoÊci obronnej osóbpodlegajàcych kształceniu.

Szkolenie realizowane jestzgodnie z programem, w którymuj´ta jest w szczególnoÊci proble-matyka:

• mi´dzynarodowych i we-wn´trznych uwarunkowaƒ bez-pieczeƒstwa paƒstwa,

• procesów integracyjnychz mi´dzynarodowymi struktu-rami bezpieczeƒstwa,

• podstawowych zasadfunkcjonowania OrganizacjiTraktatu Północnoatlantyckiego,

• polityki bezpieczeƒstwa,w tym strategii bezpieczeƒstwanarodowego RP,

• zasad funkcjonowaniapaƒstwa w czasie zewn´trznegozagro˝enia jego bezpieczeƒstwai w czasie wojny,

• organizacji i funkcjono-wania systemu obronnego paƒ-stwa i jego elementów,

• utrzymywania stałej gotowoÊci obronnej paƒ-stwa i jej podwy˝szania,

• planowania operacyjnego i programowaniaobronnego,

• realizacji zadaƒ na rzecz sił zbrojnych RP i wojsk sojuszniczych,

• współpracy cywilno-wojskowej,• ochrony ludnoÊci w warunkach prowadzenia

działaƒ obronnych,• ochrony obiektów szczególnie wa˝nych dla

bezpieczeƒstwa i obronnoÊci paƒstwa,• ochrony dóbr kultury szczególnie cennych

dla dziedzictwa narodowego,• ochrony informacji niejawnych w prowa-

dzonych przygotowaniach obronnych.

Formy zaj´ç na Wy˝szych Kursach Obronnych Głównà formà zaj´ç na Wy˝szych Kursach

Obronnych sà wykłady i konwersatoria, stanowiàceponad połow´ czasu zaj´ç. Omawiane sà na nichkryteria bezpieczeƒstwa paƒstwa, problemy funk-cjonowania instytucji odpowiedzialnych za bezpie-czeƒstwo, wizje i koncepcje oraz dokumenty strate-giczne, które pozwalajà na integracj´ i mobilizacj´


28 lutego 2003 r. WKO ukoƒczyła grupa dyrektorów wydziałów urz´dów wojewódzkich i dyrektorów departamentów urz´dów marszałkowskich oraz komendantów wojewódzkich Paƒstwowej Stra˝y Po˝arnej. Słuchacze w drodze losowania wyłonili 2000 uczestnika WKO, którym została Katarzyna Niedêwiecka-Czarnogorcew – pełnomocnik ds. ochrony informacji niejawnychPomorskiego Urz´du Marszałkowskiego.

ró˝nych Êrodowisk wokół problematyki bezpie-czeƒstwa paƒstwa. Pozostałe formy kształcenia to in-formacje, gry decyzyjne i podró˝e studyjne. W cza-sie popołudniowym uczestnicy kursu mogà korzystaçz Akademickiego OÊrodka Sportowego: basenu, si-łowni, hali sportowej oraz strzelnicy AON.

AbsolwenciDla ka˝dego kto miał kontakt z Wy˝szymi Kur-

sami Obronnymi nie jest tajemnicà ile dobra dlanaszej uczelni przyniosła i nadal przynosi ta formakształcenia. W ciàgu pi´tnastu lat WKO ukoƒczyło a˝3106 absolwentów – przedstawicieli administracjipublicznej, a wÊród nich: 125 parlamentarzystów,2456 urz´dników administracji rzàdowej wszystkichszczebli (komendantów głównych i wojewódzkich:Policji – 59, Paƒstwowej Stra˝y Po˝arnej – 75, SzkółPSP – 5, Centrum Szkolenia SG i Oddziałów Stra˝yGranicznej – 40, Biura Ochrony Rzàdu – 5) oraz 525urz´dników administracji samorzàdowej.

Satysfakcjonujàce sà ˝yczliwe uwagi i podzi´ko-wania, które uczestnicy tej formy kształcenia kierujàpod adresem organizatora i realizatorów po ukoƒcze-niu szkolenia. Wielu absolwentów Wy˝szych KursówObronnych – tak jak obecna dyrektor Centralnej Bib-lioteki Wojskowej dr hab. Aleksandra Skrabacz – dok-toryzowało si´ w murach naszej uczelni, mówiàc ˝egłównà przyczynà podj´cia takiej decyzji, było ukoƒ-czenie WKO, gdzie zaszczepiono im idee pogł´bieniawiedzy z zakresu bezpieczeƒstwa paƒstwa. Wielu znich zajmuje eksponowane stanowiska w administra-cji rzàdowej: minister Jolanta Fedak, minister RadosławSikorski, kierownik kancelarii Senatu RP Ewa Pola-kowska, samorzàdowej: prezydent m.st. WarszawyHanna Gonkiewicz-Waltz, wicemarszałek wojewódz-twa. Êwi´tokrzyskiego Zdzisław Wrzałka, oraz w resortach mundurowych: komendant główny Poli-cji generalny inspektor Andrzej Matejuk, zast´pca ko-mendanta głównego Policji nadinspektor KazimierzSzwajcowski, nadinspektor Waldemar Jarczewski, ko-mendant główny Paƒstwowej Stra˝y Po˝arnej nadbry-gadier Wiesław LeÊniakiewicz, czy te˝ zast´pca ko-mendanta nadbrygadier Janusz Skulich.

Opinie kursantówAbsolwenci, w ankietach wypełnianych po od-

byciu szkolenia podkreÊlajà, ˝e Wy˝sze Kursy

Obronne sà bardzo wa˝nym êródłem wiedzy i in-formacji o najnowszych trendach organizacji bez-pieczeƒstwa i obronnoÊci paƒstwa. Kursy stanowiàdla nich forum, na którym mogà wymieniaç si´ po-glàdami w kwestiach spornych, dotyczàcych sposo-bów realizacji zadaƒ obronnych. Zdaniem naszychabsolwentów na WKO zostały wypracowane me-chanizmy koordynacyjne i zalà˝ki współpracy w za-kresie bezpieczeƒstwa narodowego. Nadmieniajà,˝e kursy przygotowujà ich do praktycznego działa-nia w sytuacjach kryzysowych, stanowiàc dla nich in-strukcj´ według której mogà podejmowaç decyzje.

Rola Akademii w szkoleniuAkademia Obrony Narodowej, wywiàzujàc si´

z zadania powierzonego przez premiera RP, a na-st´pnie przez ministra obrony narodowej, polegajà-cego na prowadzeniu Wy˝szych Kursów Obron-nych, otworzyła si´ na instytucje paƒstwa orazsamorzàdy, kształcàc kadry administracji w zakresiebezpieczeƒstwa. Odgrywa poÊrednio niebagatelnàrol´ w kształtowaniu polityki bezpieczeƒstwa naro-dowego, przyczyniajàc si´ do wzmacniania mecha-nizmów koordynacji i współpracy mi´dzy podmio-tami władzy publicznej, odpowiedzialnymi zarealizacj´ zadaƒ w tym obszarze. Pomaga te˝ w bu-


1 kwietnia 1998 r. zaj´cia rozpocz´ła druga grupa ministerialna. W gronie kursantów znalazł si´ podsekre-tarz stanu ministerstwa spraw zagranicznych RadosławSikorski

dowaniu ÊwiadomoÊci i upowszechniania znajomo-Êci kryteriów bezpieczeƒstwa paƒstwa wÊród jego eliti społeczeƒstwa obywatelskiego.

Realizatorzy kształceniaRealizacja kształcenia na Wy˝szych Kursach

Obronnych jest zasługà rektorów Akademii ObronyNarodowej Panów: gen. broni prof. dr. in˝. Tadeu-sza Jemioło, gen. dyw. prof. dr. hab. Bolesława Bal-cerowicza, gen. broni dr. Józefa Flisa, gen. broni dr. hab. in˝. Józefa Buczyƒskiego, gen. bryg. dr. hab.

in˝. Janusza Kr´cikija oraz obecnego rektora-ko-mendanta gen. dyw. dr. in˝. Romualda Ratajczaka,a tak˝e dziekanów Wydziału Strategiczno-Obron-nego: płk. dr. hab. Jacka Pawłowskiego, płk. dr. hab.in˝. Bogdana Zdrodowskiego oraz obecnego dziekanaWydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego płk. dr. hab.in˝. Piotra Makowskiego.

Do bezpoÊredniej realizacji kształcenia rektorAkademii Obrony Narodowej wyznaczył: płk. dr. hab.in˝. Mariana Kowalewskiego (styczeƒ – wrzesieƒ1995), płk. dr. Aleksandra Komaƒskiego (wrzesieƒ

1995 – wrzesieƒ 1996), ppłk.dr. Krzysztofa Teresiaka (paê-dziernik 1996 – maj 2006),Franciszka Zajàczkowskiego (odwrzeÊnia 2006). Za zabezpie-czenie logistyczne i administra-cyjno-kancelaryjne od pi´tna-stu lat odpowiada Adam Zgryza.

Adam ZgryzaFotografie: Irena Koziarek,

Zdzis∏aw Rutkowski

Relacja z uroczystych obcho-dów 15-lecia Wy˝szych KursówObronnych uka˝e si´ w kolejnymnumerze �„Biuletynu AON”.


Akademia Obrony Narodowej na trzylata zawarła porozumienie o współ-pracy z Agencjà Rozwoju Przemysłu.

Dokumenty w tej sprawie 5 lu-tego 2010 r. podpisali, ze strony Aka-demii rektor-komendant gen. dyw. dr in˝. Romuald Ratajczak oraz zestrony Agencji Rozwoju Przemysłu pre-zes Wojciech Dàbrowski i członek za-rzàdu Andrzej Szortyka. Współpracab´dzie dotyczyła głównie działalnoÊcinaukowo-badawczej i edukacyjnej.

Agencja Rozwoju Przemysłu S.A.jest organizacjà, która wykonuje za-dania wynikajàce z funkcji agendy rzà-

dowej, a tak˝e prowadzi komercyjnàdziałalnoÊç jako spółka prawa hand-lowego. WłaÊcicielem wszystkich akcjiAgencji jest Skarb Paƒstwa, a prawagłosu na walnym zgromadzeniu wy-konuje minister skarbu paƒstwa.9 lutego 2010 r. mi´dzy AkademiàObrony Narodowej a InstytutemTechnicznym Wojsk Lotniczych zos-tało zawarte porozumienie o współ-pracy edukacyjnej i naukowej.

Podpisy na dokumencie zło˝yli:rektor-komendant AON gen. dyw. dr in˝. Romuald Ratajczak oraz dy-rektor dr in˝. Ryszard Szczepanik. Na-

wiàzana współpraca oznacza m.in.realizacj´ wspólnych projektów i ba-daƒ z zakresu nauk wojskowych.

Instytut Techniczny Wojsk Lotni-czych jest jednostkà badawczo-roz-wojowà nadzorowanà przez ministraobrony narodowej, której zadaniemjest naukowo-badawcze wspomaga-nie eksploatacji techniki lotniczej. Do-robek ITWL stanowià setki opracowaƒo charakterze naukowo-badawczymoraz doÊwiadczalno-konstrukcyjnym,które zastosowano w lotnictwie SiłZbrojnych RP.

Red.

POROZUMIENIA O WSPÓŁPRACY

Rozpocz�cie kursu 22 lutego br. Na zdj�ciu grupa starostów z organizatorami, odlewej: p∏k. dr. hab. Ryszardem Szpyrà, gen. bryg. Stanis∏awem Rybakiem, mgrAnnà Iwaszkiewicz, Adamem Zgryzà oraz Franciszkiem Zajàczkowskim (pierw-szy z prawej)

Ilu pracowników obecnie jest zatrudnionych w studium?

Oprócz kierownika i zast´pcy w studium za-trudnionych jest dwudziestu szeÊciu anglistów, dwierusycystki, dwie germanistki, dwie polonistki oraz ro-manistka. W razie potrzeb zatrudniamy nauczycielina umow´ zlecenie (obecnie jest ich czternastu).Na stanowiskach administracyjnych zatrudnionychjest dwóch pracowników.

Przy tak du˝ej liczbie studentów wojskowych i cy-wilnych zapewne wićej czasu nale˝y poÊwićaçsprawom administracyjno-organizacyjnym. W jakisposób studium radzi sobie ze zwi´kszonà liczbàzadaƒ w tym obszarze, skoro obsada administra-cyjna wydaje si´ doÊç skromna?

Du˝a liczba grup j´zykowych, a było ich przy-kładowo w semestrze zimowym około 190 (ka˝da z nich po 12–16 osób), oraz ich ró˝norodnoÊç, a coza tym idzie koniecznoÊç współpracy praktycznie z ka˝dà komórkà AON, wymagały przeprowadzeniawewn´trznych dostosowaƒ organizacyjnych, umo˝-liwiajàcych sprawne zarzàdzanie i organizacj´ pro-cesu kształcenia j´zykowego w AON. Poszerzonostruktur´ formalnà poprzez utworzenie dodatkowegosystemu odpowiedzialnoÊci, kompetencji i nadzoru.Zakres zadaƒ, wynikajàcych z potrzeb kształceniajest tak du˝y, ˝e ka˝dy nauczyciel, oprócz realizacjipensum (wszyscy lektorzy obecnie przekraczajà pen-sum i przeprowadzajà ok. 620–650 godzin dydak-tycznych rocznie) pełni kilka dodatkowych funkcji.Obowiàzki i sposób działania tych osób został okre-Êlony w nieformalnym dokumencie zawierajàcymwewn´trzne procedury. Sà one poszerzane i zmie-niane w zale˝noÊci od wykonywanych zadaƒ i ko-niecznoÊci usprawniania systemu. Procedury wyni-kajà z uwarunkowaƒ organizacyjnych AON i sà donich dostosowane. Wa˝nà rol´ odgrywa delegowa-nie zadaƒ poprzez poszczególne, utworzone doraê-nie, szczeble organizacyjne SJO. Najwićej zadaƒ,zwiàzanych z planowaniem i organizacjà procesu

kształcenia, wykonujà osoby funkcyjne (kierownik,zast´pca, kierowniczki zespołów j´zykowych). Do-datkowo ka˝dy etatowy nauczyciel SJO posiadaprzydzielony zakres zadaƒ organizacyjno-planis-tycznych oraz kontrolnych, które nale˝y wykonaç w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania SJO.

Jakie sà te dodatkowe funkcje pełnione przez nau-czycieli?

Opiekun semestru (jest ich kilkunastu) odpo-wiada za tworzenie grup j´zykowych w nowym se-mestrze (m.in. przeprowadzenie testów kompeten-cyjnych przed podziałem na grupy), utrzymuje stałykontakt z nauczycielami prowadzàcymi zajćia j´-zykowe na danym semestrze, z dziekanatami po-szczególnych wydziałów, a tak˝e rozwiàzuje pro-blemy dotyczàce przydzielania bàdê przenoszeniasłuchaczy do odpowiednich grup oraz nadzorujeprzebieg sesji egzaminacyjnej.

Opiekun grupy (ka˝dy nauczyciel opiekuje si´kilkoma grupami) odpowiada za proces dydaktycznyw grupie, przygotowuje program dla danej grupy, ko-ordynuje swoje działania z opiekunem semestru.

Utworzono równie˝ nieetatowe stałe i doraênezespoły realizujàce zadania w poszczególnych sferachdziałalnoÊci SJO. Sà to mi´dzy innymi: zespół ds.programów kształcenia, komisja ds. okreÊlania kosz-


W TROSCE O JAKOÂå KSZTAŁCENIAWywiad z kierownikiem Studium J´zyków Obcych płk. dr. Mirosławem Lesiem

tów uzysku, zespół zajmujàcy si´ uaktualnianiemstrony internetowej oraz inne, wykonujàce zadaniawynikajàce z bie˝àcej działalnoÊci SJO, które zewzgl´du na zakres wymagajà współpracy kilku osób.

W przypadku gdy zadania doraêne lub okre-sowe nie wymagajà zaanga˝owania wi´kszej liczbyosób, sà one zlecane poszczególnym nauczycielom.

Studium J´zyków Obcych przygotowuje studentówwojskowych i kadr´ AON do egzaminów resorto-wych. Jakie sà efekty kształcenia?

Obecnie prowadzimy stacjonarne kursy na I, IIi III poziom znajomoÊci j´zyka angielskiego na zle-cenie Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wojsko-wego MON. Kursy koƒczà si´ egzaminem wg normySTANAG 6001 na odpowiednim poziomie. Do eg-zaminów mogà tak˝e przyst´powaç ˝ołnierze za-wodowi i pracownicy cywilni AON w trybie ekster-nistycznym. Ogólnie mo˝na stwierdziç, e słuchaczepo kursach stacjonarnych osiàgajà dobre wyniki.Nale˝y zaznaczyç, ˝e w poprzednich latach prowa-dziliÊmy tak˝e kursy stacjonarne wyłàcznie dla kadryAON. Obecnie w studium prowadzony jest kurs do-skonalàcy dla kadry, niestety ze wzgl´du na oszcz´d-noÊci, w niewielkim wymiarze dwóch godzin tygod-niowo. W poprzednim roku, jako jedyna uczelniawojskowa, zorganizowaliÊmy tak˝e kurs dla nauczy-cieli akademickich, prowadzàcych zaj´cia specjalis-tyczne w j´zyku angielskim. Warto te˝ wspomnieç, ew porozumieniu z organizacjà City & Guilds, umo˝-liwiamy studentom AON przyst´powanie do uzna-

wanych na Êwiecie w Êrodowisku cywilnym egzami-nów z j´zyka angielskiego.

Jakie metody nauczania wykorzystujà lektorzy, abyprzygotowaç studentów cywilnych do wymaga-nego obecnie przez pracodawców praktycznegoposługiwania si´ j´zykiem obcym?

Głównie jest to metoda komunikacyjna, którà łà-czymy z formalizmem j´zykowym, czyli dbałoÊcià o poprawnoÊç. Dzi´ki temu nasi nauczyciele mogàswobodnie wybieraç Êrodki metodyczne, kierujàc si´przy ich doborze poziomem grupy oraz jej specy-ficznymi potrzebami (cz´Êç godzin lektoratu zawszeuwzgl´dnia terminologi´ specjalistycznà, zwiàzanà z kierunkiem studiów danej grupy). Nauczyciele sta-rajà si´ wykorzystywaç nowoczesne techniczneÊrodki nauczania. Mamy do dyspozycji telewizory,odtwarzacze DVD, radiomagnetofony z mo˝liwoÊciàodtwarzania płyt CD. Studium posiada laboratoriumj´zykowe. Trzy sale wyposa˝one sà w stanowiskokomputerowe połàczone z szerokoekranowym te-lewizorem. Zwi´kszona liczba studentów wymagajednak dodatkowych nakładów. Staramy si´ w miar´mo˝liwoÊci wymieniaç przestarzały sprz´t na nowyi uzupełniaç zasoby studium. Nale˝y tak˝e zazna-czyç, ˝e pod wzgl´dem wymiaru kształcenia j´zy-kowego jesteÊmy konkurencyjni w stosunku do wieluinnych uczelni. Liczba godzin przeznaczonych nakształcenie j´zykowe na studiach I stopnia wynosi180. Zwi´ksza si´ ona o 90 godzin, jeÊli w programiedla danego kierunku przewidziany jest j´zyk dodat-



kowy. Decyzj´ o wprowadzeniu j´zyka dodatkowegodo programu studiów podejmuje Rada Wydziału.

Który z j´zyków proponowanych przez studiumjest przez nich najcz´Êciej wybierany?

Studium daje studentom mo˝liwoÊci kształceniaw zakresie j´zyka angielskiego, rosyjskiego, niemiec-kiego i francuskiego. MyÊlimy tak˝e o poszerzeniuoferty o j´zyki hiszpaƒski i włoski w zale˝noÊci od po-trzeb studentów. Wi´kszoÊç studentów pierwszegoroku jako j´zyk główny wybiera angielski, jednak˝ew ka˝dym roku zainteresowanie innymi j´zykami jestna tyle du˝e, e organizujemy tak˝e grupy, w którychstudenci uczà si´ j´zyka rosyjskiego, niemieckiegolub francuskiego. Na kierunkach, na których prze-widziany jest j´zyk dodatkowy, studenci po ukoƒ-czeniu nauki pierwszego j´zyka, jako drugi wybierajàzazwyczaj inny ni˝ angielski. Prowadzimy tak˝e, za-równo stacjonarne jak i niestacjonarne, kursy j´zykapolskiego jako obcego dla studentów z zagranicy.MieliÊmy ju˝ słuchaczy z Mongolii, Chiƒskiej Re-

publiki Ludowej, Korei Południowej, Niemiec, Nor-wegii i innych krajów.

W jaki sposób lektorzy podwy˝szajà swoje kwali-fikacje zawodowe? Czy uczestniczà w szkoleniachmetodycznych, bàdê wyje˝d˝ajà na konferencjekrajowe i zagraniczne?

Wielu nauczycieli nale˝y do mi´dzynarodo-wych organizacji, zajmujàcych si´ promowaniemnauczania j´zyków obcych i bierze udział w przed-si´wzi´ciach przez nie organizowanych. Sà to mi´-dzy innymi: Mi´dzynarodowe Stowarzyszenie Nau-czycieli J´zyka Angielskiego Jako Obcego (IATEFL),Stowarzyszenie Nauczycieli J´zyka Francuskiego(Prof-Europe). Nauczyciele uczestniczà w konferen-cjach, warsztatach metodycznych, szkoleniach,współpracujà z wydawnictwami j´zykowymi, a tak˝epublikujà własne materiały dydaktyczne.

Rozmawiała Ewa CiunowiczFotografie: Irena Koziarek

60-lecie Konwencji Genewskich o ochronie ofiarwojny to szczególna okazja do refleksji. Z tej okazji na-sza Katedra Prawa i Administracji WBN 7 grudnia2009 r. zorganizowała konferen-cj´ poÊwi´conà problemom prze-strzegania Konwencji Genew-skich szczególnie w kontekÊcietoczàcego si´ konfliktu w Afga-nistanie. Szerokie zainteresowa-nie publicznoÊci a tak˝e mediówuwydatniły potrzeb´ pogł´bionejdebaty nad problemami naturyprawnej, humanitarnej i militar-nej w obszarze mi´dzynarodo-wego prawa humanitarnego kon-fliktów zbrojnych (MPH).

Co przyÊwiecało nam przyorganizacji tego wydarzenia orazjaki był cel spotkania? Konwen-

cje Genewskie o ochronie ofiar wojny sà swoistàkonstytucjà mi´dzynarodowego prawa humanitar-nego konfliktów zbrojnych. Zgodnie z duchem tych

KONFERENCJE NAUKOWEKonwencje Genewskie 60 lat póêniej w sytuacji konfliktu w Afganistanie

dokumentów Akademia Obrony Narodowej stara si´w swej misji popularyzowaç zagadnienia prawa hu-manitarnego, zwłaszcza wÊród społecznoÊci woj-skowej którà współtworzy. Mimo upływu czasu i zmie-niajàcej si´ rzeczywistoÊci politycznej jak i wojskowej,Konwencje Genewskie nie ulegajà przedawnieniu.Owszem, wraz z post´pem globalizacji i wypływajà-cymi z niej współczesnymi zagro˝eniami, zwłaszczawzmacnianiem si´ asymetrycznego charakteru kon-fliktów, konieczne jest krytyczne spojrzenie na obo-wiàzujàce prawo i stawienie czoła nowym wyzwa-niom. Ta koniecznoÊç staje si´ wyraênie widoczna w kontekÊcie konfliktu w Afganistanie. Palàcym pro-blemem jest słaba regulacja w prawie umownym pro-blematyki ochrony ofiar konfliktów niemi´dzynaro-dowych, które przewa˝ajà wÊródwspółczesnych konfliktów zbroj-nych. Minimum ochrony w tymzakresie gwarantuje wspólnywszystkim Konwencjom Ge-newskim art. 3 oraz II ProtokółDodatkowy. Podstawowym pro-blemem jest jednak brak jed-noznacznego zdefiniowaniaczym jest właÊciwie konfliktzbrojny o charakterze niemi´-dzynarodowym. Dlaczego takwalifikacja prawna jest takwa˝na? Czy ma ona znaczeniedla ofiar? Jednoznaczna definicjaoraz mo˝liwoÊç prawidłowegozakwalifikowania danego konfliktu jako mi´dzyna-rodowego lub niemi´dzynarodowego pomogłabyjasno okreÊliç ramy prawne prowadzenia działaƒwojskowych, a tym samym ułatwiłaby niesienie po-mocy humanitarnej ofiarom działaƒ zbrojnych.Cz´sto kwalifikacja ta jest jednak niemo˝liwa, lubprzynajmniej bardzo trudna. Przykładem jest m.in.konflikt toczàcy si´ w Afganistanie, w którym bierzeudział Polski Kontyngent Wojskowy. Ró˝nice stanowiskodnoÊnie do konsekwencji prawnych przypisywanychwspółczesnym konfliktom uwidoczniły si´ w wypo-wiedziach naszych panelistów, którymi byli przed-stawiciele polskich resortów obrony i spraw zagra-nicznych, Mi´dzynarodowego Komitetu CzerwonegoKrzy˝a, Ministerstwa Obrony Belgii, Naczelnej Pro-kuratury Wojskowej, NATO HQ czy Dowództwa

Operacyjnego. Debata panelowa miała bowiem nacelu przedstawienie multidyscyplinarnego – cywil-nego i wojskowego, spojrzenia na stosowanie i prze-strzeganie MPH we wspomnianym ju˝ konflikcie w Afganistanie.

Rozwiàzanie humanitarnych problemów wcalenie jest humanitarne – mawiał były Wysoki Komisarzds. Uchodêców Sadako Ogata. Zdanie to wskazuje naograniczonoÊç akcji humanitarnych. Działania podej-mowane w celu ratowania ˝ycia, szczególnie w na-głych wypadkach, nie likwidujà êródeł konfliktu. Jegokorzenie cz´sto le˝à bowiem w polityce, relacjachspołecznych, gospodarce i nie usunie ich doraênapomoc humanitarna. Próbujàc zapewniç ludnoÊciprzetrwanie i doraênà ochron´ niejako przedłu˝amy

cierpienia. Niedopuszczalne jest jednak pozostawie-nie danego konfliktu �„samemu sobie”. Konieczne sàzatem długofalowe i wielopłaszczyznowe działania,wspierajàce samodzielny rozwój obszarów obj´tychkonfliktem, tak w konfliktach o charakterze mi´dzy-narodowym jak i niemi´dzynarodowym. Działaniatakie sà one dopełnieniem i swoistà kontynuacjà woj-skowego zaanga˝owania społecznoÊci mi´dzynaro-dowej w konflikt. Nie tylko fakt rozpocz´cia operacjimilitarnej, ale przede wszystkim forma jej prowadze-nia musi byç legalna z punktu widzenia prawa mi´-dzynarodowego. Widocznym problemem na przy-kładzie działaƒ w Afganistanie jest odpowiedniesformułowanie zasad u˝ycia broni (Rules of engage-ment – ROE), a tak˝e dosieczne upowszechnienie ichwÊród ołnierzy bioràcych udział w operacji. ROE, b´-


dàce dla ołnierzy podstawowym wyznacznikiem le-galnych działaƒ, muszà odpowiednio godziç potrzebósiàgnićia celu wojennego z koniecznoÊcià prze-strzegania zasad prawa humanitarnego, którego zało-˝eniem jest ograniczenie zakresu i formy u˝ycia siłyzbrojnej, tak aby zminimalizowaç jego ofiary. Na tymtle nie mniej istotne jest prawidłowe pojmowanieprzysługujàcego kombatantom prawa do samoob-rony. Osiàgnićie tych celów mo˝liwe jest przedewszystkim dzi´ki trwałemu i wielostopniowemu szko-leniom osób zaanga˝owanych w konflikt z zakresumi´dzynarodowego prawa humanitarnego konflik-tów zbrojnych. O zawodowoÊci ka˝dej armii Êwiad-czy jej umiej´tnoÊç działaƒ zgodnych z MPH. Upo-wszechnianie jego znajomoÊci ma szczególneznaczenie dla członków Polskiego Kontyngentu Woj-skowego prowadzàcego szerokie działania w Afga-nistanie. Nale˝y bowiem pami´taç, e Afganistan jestniezmiernie zło˝onym i wymagajàcym Êrodowiskiemoperacyjnym, anga˝ujàcym komponenty wojskowe

jak i cywilne. Jednà z form podniesienia efektywno-Êci prowadzonych w nim działaƒ jest współpraca cy-wilno-wojskowa (CIMIC).

Dzisiejsze wyzwania dla mi´dzynarodowegoprawa humanitarnego konfliktów zbrojnych sà wie-lopłaszczyznowe. Nale˝y pami´taç, i˝ jego stoso-wanie ma stanowiç choçby minimalnà gwarancj´ hu-manitaryzmu w tym �„stanie bezprawia” jakim jestka˝dy konflikt. Aby osiàgnàç ten cel MPH musi jed-nak byç gotowe dostosowywaç si´ do wyzwaƒ współ-czesnych konfliktów zbrojnych. Przede wszystkimjednak jego treÊci muszà byç znane podmiotom za-anga˝owanym w konflikt na ka˝dym szczeblu. Upo-wszechnianie mi´dzynarodowego prawa humani-tarnego, które stawia sobie za cel Akademia ObronyNarodowej, jest podstawowym instrumentem reali-zacji tego zadania.

Jowita Brudnicka dr Barbara Janusz-Pawletta

Fotografie: Zdzisław Rutkowski


16 grudnia 2009 r. w Instytucie Wojsk LàdowychWydziału Zarzàdzania i Dowodzenia odbyło si´sympozjum naukowe zorganizowane przez Za-kład Systemów Teleinformatycznych.

Sympozjum otworzył dyrektor Instytutu WojskLàdowych płk dr hab. in˝. Jan Posobiec, który przy-witał licznie przybyłych goÊci oraz wprowadził ich w tematyk´ spotkania. W trakcie pierwszej sesji –wprowadzajàcej, której przewodniczył płk dr in˝.Andrzej Wisz, poruszane były zagadnienia z zakresuzarzàdzania informacjà w sieciach teleinformatycz-nych i na stanowiskach dowodzenia. Referaty wy-głosili: płk dr in˝. Piotr Dela (Zarzàdzanie informa-cjà na stanowisku dowodzenia), mjr dr in˝. DariuszLaskowski z WAT (Zarzàdzanie jakoÊcià usług w sie-ciach o niskiej przewidywalnoÊci) oraz ppłk mgr in˝.Jacek St´pieƒ (Zarzàdzanie informacjà w sieci tele-matycznej w çwiczeniach wspomaganych kompu-terowo). Druga sesja, prowadzona przez mjr. dr. in˝.

Mariusza Fràczka, dotyczyła ró˝nych aspektów bez-pieczeƒstwa informacji gromadzonych, przetwarza-nych i przekazywanych w sieciach teleinformatycz-nych. Głos w niej zabrali: kpt. mgr in˝. ArturSzleszyƒski z WSO WLàd (Wykorzystanie analizyryzyka do tworzenia systemu bezpieczeƒstwa infor-macji w wojskowym polowym systemie teleinfor-matycznym), kpt. mgr Andrzej Pawlak z PWR Wroc-ław (Wykorzystanie technologii Chatterbotów w procesie zwi´kszania poziomu bezpieczeƒstwainformacyjnego organizacji na przykładzie wybranejjednostki wojskowej), dr in˝. Mirosław Popis oraz dr in˝. Artur Bajda z WAT (Wybrane aspekty bez-pieczeƒstwa informacji w systemie reagowania kry-zysowego). Trzecia sesja, której przewodniczył kie-rownik Zakładu Systemów Teleinformatycznych płkdr in˝. Piotr Dela, obejmowała przeglàd obecniewykorzystywanych technologii dla potrzeb wsparciateleinformatycznego wojsk oraz wskazanie przewi-dywanych kierunków rozwoju. W tej cz´Êci semi-

SYMPOZJA NAUKOWEZarzàdzanie informacjà w sieciach teleinformatycznych

narium z referatami wystàpili: mgr in˝. Robert Palkaoraz in˝. Marcin Woêniak z firmy Teldat (Imple-mentacja Information Exchange Gateway (IEG) w systemie JAÂMIN), mjr mgr in˝. Bartosz Biernacikoraz mjr dr in˝. Mariusz Fràczek (Kierunki rozwojuÊrodków teleinformatycznych oraz zautomatyzowa-nych systemów dowodzenia – wnioski z warsztatówłàcznoÊci ASTER ’09), mjr mgr in˝. Radosław Uryckiz 15BDW(DoÊwiadczenia 15BWD w rozwijaniu mo-bilnych sieci teleinformatycznych oraz potrzeby z nich wynikajàce) oraz mgr in˝. Konrad Wójcik z WZŁ nr 1 (Sieci teleinformatyczne wykorzystywanena potrzeby PKW, oparte na platformie satelitarnej).Zagadnienia zaprezentowane w poszczególnych blo-kach tematycznych znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej podczas sympozjum dyskusji,dzi´ki której dokonano rozstrzygni´cia kwestii spor-nych oraz ich szerszego omówienia. Podsumowaniaobrad dokonał płk dr hab. in˝. Jan Posobiec.

Patronat naukowy nad sympozjum obj´li:prof. dr hab. in˝. Józef Michniak, płk dr hab. in˝. Ja-rosław Wołejszo, płk dr hab. in˝. Marek Wrzosek,płk dr hab. in˝. Jan Posobiec, dr hab. in˝. Józef Jan-

czak, płk dr in˝. Piotr Dela oraz mjr dr in˝. MariuszFràczek.

WÊród goÊci, którzy wzi´li udział w tym spot-kaniu naukowym, znaleêli si´ przedstawiciele jed-nostek centralnych Sił Zbrojnych RP, takich jak: De-partament Informatyki i Telekomunikacji MON,Dowództwo Wojsk Làdowych, Centrum WsparciaMobilnych Systemów Dowodzenia, przedstawicieleuczelni wojskowych: Wy˝szej Szkoły OficerskiejWojsk Làdowych i Wojskowej Akademii Technicznej,przedstawiciele jednostek wojskowych, w tym m.in.15. Brygady Wsparcia Dowodzenia w Sieradzu, 1. Legionowskiego Batalionu Dowodzenia i 1. PułkuSpecjalnego Komandosów z Lubliƒca. Nie zabrakłorównie˝ goÊci z firm współpracujàcych z wojskiem:Wojskowych Zakładów ŁàcznoÊci nr 1, WojskowychZakładów ŁàcznoÊci nr 2 oraz firmy Teldat.

Wygłoszone referaty oraz zgromadzone mate-riały pokonferencyjne uka˝à si´ w wydawnictwieksià˝kowym w 2010 r.

mjr Bartosz Biernacikmjr Mariusz Fràczek


Polemologia w Akademii Obrony Narodowej

LudzkoÊç od wieków toczy wojny. Przyjmujà onenajrozmaitsze formy oraz odgrywajà znaczàce role w powstawaniu i funkcjonowaniu wi´kszoÊci paƒstw– narodów. DoÊwiadczenia wojenne, a w szczegól-noÊci cierpienia i zniszczeniaktóre przynoszà, nakłaniajà ludzido refleksji. Obecnie coraz cz´-Êciej preferowane jest rozwiàzy-wanie konfliktów zbrojnych w sposób dyplomatyczny. Wszel-kiego rodzaju misje pokojoweoraz stabilizacyjne majà za zada-nie wyeliminowaç bàdê zmini-malizowaç ryzyko powstawanianowych zagro˝eƒ.

W Akademii Obrony Naro-dowej z roku na rok systematycz-nie odnotowywany jest wzrost za-interesowania działaniami narzecz pokojowego rozwiàzywa-nia sytuacji konfliktowych, stàd

te˝ zaistniała potrzeba na pogł´bienia i rozwini´cia naszej wiedzy w tym kierunku. Przed-miotem dyskusji stała si´ polemologia – dyscyplinanaukowa, badajàca zjawisko wojny oraz konfliktów


zbrojnych. Za głównego twórc´terminu �„polemologia” uznaje si´francuskiego uczonego GastonaBouthoula – dyrektora pierwszegona Êwiecie instytutu polemolo-gicznego (L’ Instytut Francais dePolemologie), utworzonego w Pa-ry˝u w 1945 r. Swe poglàdy za-warł on w dziele �„Traite de pole-mologie. Socjologie des guerres”,które opublikowane zostało w Pa-ry˝u w 1970 r. Innymi uczonymi,zajmujàcymi si´ terminem wojny i rozwa˝aniami polemologicznymi,byli mi´dzy innymi: amerykaƒskipolitolog i prawnik Quincy Wright oraz rosyjski politologi socjolog Pitirim Alexandrovich Sorokin.

W zwiàzku z zainteresowaniem polemologià w maju 2009 r. na Wydziale Zarzàdzania i Dowodze-nia AON utworzono Zakładu Polemologii, której kadrazajmuje si´ zgł´bianiem wiedzy w tej dziedzinie. W re-zultacie tych działaƒ w dniu 14 stycznia 2010 r. odbyłosi´ spotkanie naukowe poÊwi´cone zagadnieniomzwiàzanym z tà dyscyplinà. Głównym organizatoremseminarium naukowego był dziekan Wydziału Zarzà-dzania i Dowodzenia płk. dr hab. in˝. Jarosław Wo-łejszo, który otwierajàc obrady wskazał na mo˝liwoÊcitwórczego wykorzystania podejÊciapolemologicznego w badaniach pro-blemów wojny i konfliktów zbrojnych,a tak˝e wprowadzenia tej problema-tyki do programów studiów. Za bezpoÊrednie przygo-towanie seminarium odpowiadał Zakład Polemologiipodlegajàcy pod Katedr´ Działaƒ Połàczonych, któregokierownikiem jest prof. dr hab. Michał Huzarski.

Tematem seminarium była metodologiczna to˝-samoÊç polemologii, zaÊ jego głównym celem iden-tyfikacja metodologicznej to˝samoÊci polemologii i okreÊlenie warunków do uznania jej jako dyscyplinynaukowej, której przedmiot badaƒ mo˝e stanowiçpodstaw´ do zaprojektowania kierunku studiów.

Na seminarium zgromadzili si´ przedstawicieleró˝nych Êrodowisk zajmujàcych si´ bezpieczeƒ-stwem oraz obronnoÊcià kraju. Swojà obecnoÊcià za-szczycili nas mi´dzy innymi: dr hab. Janusz Âwi-niarski z Wojskowej Akademii Technicznej, płk dr Wojciech Horyƒ – redaktor naczelny �„Kwartal-nika Bellona”, dr Tadeusz K´soƒ z Uniwersytetu Hu-

manistyczno-Przyrodniczego im. J. Kochanowskiego w Kielcach, dr Stanisław Topolewski z MinisterstwaObrony Narodowej, przedstawiciele Wy˝szej SzkołyOficerskiej im. T. KoÊciuszki z Wrocławia. Nie za-brakło równie˝ kadry dydaktycznej AkademiiObrony Narodowej, a w szczególnoÊci pracownikównaukowych Katedry Działaƒ Połàczonych.

Zagadnienia omawiane podczas seminarium obej-mowały wiele aspektów zwiàzanych z obszarem pole-mologii. Prof. dr hab. Leopold Ciborowski dokonałwprowadzenia w tematyk´ seminarium oraz przedsta-wił perspektywy na przyszłoÊç. Prof. dr hab. Michał Hu-

zarski zaprezentował obecnà wie-dz´ i êródła polemologii. Historycznyaspekt tej dyscypliny i ukazał płk drhab. Andrzej Polak, natomiast dy-

daktyczne problemy polemologii jako mo˝liwego kie-runku studiów zaprezentował płk dr hab. AndrzejCzupryƒski. Kolejne wystàpienia dotyczyły mi´dzy in-nymi socjologicznych aspektów polemologii, myÊli fi-lozoficznej w polemologii oraz szeroko rozumianychproblemów wojny i pokoju. W ostatnim panelu głos za-brali uczestnicy seminarium, prezentujàc swoje po-glàdy w ramach refleksji polemologiczno-irenologicznej.

Podsumowania seminarium dokonał prof. dr hab. Leopold Ciborowski, uogólniajàc najwa˝-niejsze myÊli przedstawiane przez przedmówców.Kluczowà refleksjà seminarium natomiast, zostałasentencja: Chcesz pokoju, poznaj wojn´, która wska-zuje na głównà przyczyn´ zainteresowania polemo-logià w Akademii Obrony Narodowej.

Tekst i fotografie: mgr Grzegorz Małecki

Chcesz pokoju, poznaj wojn�.

Panie Profesorze, co zło˝yło si´ na Pana dorobek?W ocenie dorobku brany był pod uwag´ cało-

kształt mojej działalnoÊci w okresie trzydziestu pi´-ciu lat pracy w uczelni (ASG WP i AON), na któryskładały si´ osiàgnićia naukowe, dydaktyczne i or-ganizacyjno-wychowawcze.

Czym si Pan zajmował na poczàtku pracy w Akademii?W tamtym czasie przedmiotem moich zainte-

resowaƒ była taktyka wojsk làdowych. Poczàtkowowypełniałem głównie obowiàzki zwiàzane z dydak-tykà i organizacjà çwiczeƒ operacyjno-taktycznych.W miar´ przyrostu wiedzy i doÊwiadczenia brałemudział w pracach naukowo-badawczych i opraco-waniach materiałów dydaktycznych. Było to pod-stawà do rozpoczćia prac nad rozprawà doktorskà.

A co zmieniło si´ po reorganizacji uczelni?Gdy w Akademii pojawili si´ studenci cywilni

i zmieniła si´ filozofia kształcenia, swoje zainteresowa-nia naukowo-dydaktyczne rozszerzyłem w kierunkuszeroko rozumianego bezpieczeƒstwa. Zaowocowało topracami naukowo-badawczymi, których synteza zostałaopublikowana w ubiegłym roku w monografii pt.�„Zmienne postawy bezpieczeƒstwa i obronnoÊci paƒ-stwa”. W kr´gu moich zainteresowaƒ znalazła si´ rów-nie˝ sztuka wojenna oraz historia sztuki wojennej, a ostatnio polemologia – artykuł na temat tej specjalnoÊcinaukowej opublikowałem w �„Zeszytach NaukowychAON” nr 2(75) 2009.

Panie Profesorze, jak to si´ dzieje, ˝e jest Pan wy-jàtkowo lubiany przez studentów?

Z natury jestem osobà skromnà, otwartà i empa-tycznà. Je˝eli ta ocena jest prawdziwa, to jestem, jakonauczyciel, z tego szczególnie zadowolony. MyÊl´, ˝estudenci doceniajà otwartoÊç i poÊwićenie czasu nadzielenie si´ z nimi wiedzà i doÊwiadczeniami. Staramsi´ to czyniç w trakcie indywidualnych konsultacji. Je˝elidysponuj´ czasem, to dà˝´ do tego, aby spełniaç ocze-kiwania studentów w zakresie doradztwa dydaktycz-nego oraz przy opracowywaniu prac dyplomowych.

Czy spodziewał si´ Pan takiego uznania swojejpracy?

Byłem jednym z wielu kandydatów. WczeÊniejnie spodziewałem si´ wskazania na mojà osob´,gdy˝ w AON pracuje wielu wybitnych pracownikównaukowo-dydaktycznych. Przypuszczam, ˝e doce-niona została wieloletnia starannoÊç w wykonywaniuzawodu nauczyciela akademickiego w tej uczelni.Sadz´ przy tym, ˝e procedura kwalifikujàca do na-grody MON jest bardzo wymagajàca, porównywalnado nominacji profesorskiej. Mo˝na to uproÊciç ufa-jàc opiniom osób funkcyjnych. Niewàtpliwie jest toznaczàce i szczególnie miłe wydarzenie w moim˝yciu. Jeszcze raz dzi´kuj´ Wszystkim, którzy przy-czynili si´ do tego, e t´ nagrod´ mogłem otrzymaç.

Rozmawiała Ewa CiunowiczFotografia: Zdzisław Rutkowski


NAJWA˚NIEJSZE JEST DZIELENIE SI¢ WIEDZÑI DOÂWIADCZENIAMIRozmowa z prof. dr. hab. Michałem Huzarskim – wyró˝nionym przez ministra obrony narodowej za całokształt dorobku


• szef Oddziału Doktryny ISRDowództwa Sił Powietrznych USApłk. dr Tomislav Ruby (na zdj�ciu poprawej), który przeprowadził cyklwykładów na temat transformacjisystemu rozpoznania USAF orazpolitycznych i militarnychuwarunkowaƒ planowaniaoperacyjnego (26–29 stycznia).

• szef Dowództwa PersoneluWojskowego Sił Zbrojnych Kanadygen. dyw. Walter Semianiw orazattaché obrony Kanady płk AndreSevigny (na zdj´ciu poni˝ej). Temat spotkaniadotyczył m.in. mo˝liwoÊci doskonaleniazawodowego kadry AON, oferty edukacyjnej dla

oficerów oraz dalszej współpracy. W rozmowach uczestniczyli: dyrektorDepartamentu Kadr MON gen. bryg. JanuszBojarski, zast´pca szefa Oddziału Doskonalenia i Promocji Kadr DK MON kmdr Tomasz Teliczanoraz ze strony Akademii – prorektor ds.naukowych prof. nadzw. dr hab. Stanisław Zajasoraz szef Biura Rektora kmdr dr hab. PiotrGawliczek (9 grudnia),

• dyrektor wykonawczy Konsorcjum AkademiiObrony i Instytutów Bezpieczeƒstwa ProgramuPartnerstwa dla Pokoju – Henry Bigo, w towarzystwie przedstawicieli sztabuoperacyjnego Konsorcjum: Melissy Williams i Sarah Bearden, w celu omówienia zało˝eƒorganizacyjnych kolejnej dorocznej konferencjikonsorcjum, zaplanowanej na czerwiec 2010 r. w Warszawie (23–24 listopada),

Red.Fotografie: Zdzisław Rutkowski

Pod koniec ubiegłego roku ppłk Piotr Wierzbickiuczestniczył w posiedzeniu Komitetu SterujàcegoKonsorcjum PdP Akademii Obrony i Instytutów Bez-pieczeƒstwa (Partnership for Peace Consortium ofDefence Academies and Security Studies Institutes).

W pierwszej cz´Êci posiedzenia przedstawionoraporty z rocznej działalnoÊci Konsorcjum oraz jegoocen´ przez NATO, natomiast drugà cz´Êç poÊwi´-cono kwestii organizacji dorocznej konferencji Kon-

sorcjum, której przeprowadzenie planowane jest w dniach 17–18 czerwca 2010 r. w Warszawie.Ogólny temat konferencji, której współorganizato-rem i gospodarzem jest Akademia Obrony Narodo-wej, b´dzie nawiàzywał do potrzeby budowania wi´ziwspółpracy, w celu wzmacniania edukacji obronnejoraz budowy instytucji obronnych. Szczegółowo zo-stanie on sformułowany na posiedzeniu Wy˝szej RadyDoradczej Konsorcjum (Senior Advisory Council).

Red.

WYJAZDY ZAGRANICZNE

NASI GOÂCIEAkademi� Obrony Narodowej odwiedzili:

University of Defence used the opportunity topresent in public at Brno shopping and com-munity Vankovka Gallery Centre from Mon-

day 18 January till Sunday 24 January 2010. Theweek-long period demonstrated the school capabi-lities and offer as well as high professionalism of theArmy of the Czech Republic military personnel. Thecrowds of audience proved the programme hadbeen well chosen, perfectly ar-ranged and magnificently orga-nised.

Rich presentations climaxedin the eventful program duringthe weekend days that includedmartial art shows or music anddance performances by profes-sional and amateur ensembles.Spectators could witness de-monstrations of hostage rescueactions or University students’skills rappelling right from theVankovka Gallery dome.

The visitors in VankovkaGallery were attracted to theperformances given by the fa-mous folk music, singing anddancing military ensemble On-draš awarding their minor featu-res series called „Through theRegions” with spontaneous ap-plause. Similar success gratifiedthe performances by the en-sembles connected to Univer-sity of Defence Club: Lucina folkmusic and singing group, Jánošícek children folkdance body for its wide dancing variety or „Tak Jo”amateur theatre group’s fairytale for children.

The spectators definitely found the action showsof the COMMANDOS team, MUSADO MCS militarymartial arts group or military climbing group of Uni-versity of Defence students very attractive. At least the

same attention was paid to the demonstrations ofsmall arms fielded in the Czech Army, of reconnais-sance unmanned aerial vehicles, robotic systems orcombat vehicles and equipment models. Both chil-dren and adults showed deep interest in shooting a laser pistol, testing physical fitness with a rowing ma-chine or exercise bikes or by trying a resuscitation trai-ning to renew the basic vital functions.

The University of Defence could proudly showsome of its teachers and students research project re-sults. For example, people can see the new methodsand procedures of baking bread and other pastry de-veloped for the units deployed in overseas multina-tional operations and, if interested, taste of severalfresh baked samples. Publicly presented were the in-


UNIVERSITY OF DEFENCEMARVELOUS PRESENTATIONUniversity of Defence presented Czech military professionalism

formation technologies being developed for the„21st Century Soldier” project components, or DATAcom mobile post intended for crisis manage-ment, or personal protective equipment against massdestruction weapons effects.

Around fifty thousand visi-tors came to Vankovka Galleryon each of the weekend days.This time strangely more menthan usual. A reason might betheir interest in military techno-logy. Mostly they learned of theevent from media who paid at-tention to the University of De-fence presentation. For the sakeof interest: more than a quarterof million people passed thro-ugh Vankovka Gallery during theweek!

The University of Defencepresentation offered the citizensof Brno more to see: photo-graphs of Czech overseas mis-sion deployments as a part of „Czech Mission” ex-hibition, Czech military uniforms exhibition orMilitary Police equipment. Those who were interes-ted in the studies at the University of Defence wereable to visit the information stand manned by Uni-

versity staff and students duringthe period and learn all neces-sary and practical informationincluding studies offered by theUniversity of Defence in theacademic year 2010/2011, co-urse of studies and job possibi-lities after concluding either mi-litary or civilian fields of study.Most questions asked about ad-mission procedures, electronicapplications or distance studiesoption.

University of Defence vice-rector for external relations co-lonel Jaroslav Prucha judges theUniversity of Defence presenta-tion in public was marvellous. „I think this event went far

beyond the expectations of all of us. Huge interestof visitors and numerous questions at all presentationsites significantly supported the effort of promotingand making the studies at the University of Defence

broadly known as well as successfully presented theArmy of the Czech Republic to Vankovka Galleryshopping and community centre visitors.”

Text and photo: Mgr. Zden� ka Dubová


W marcu ubiegłego roku, z inicjatywy prorektorads. współpracy zagranicznej płk. Jaroslava Pruchy,została nawiàzana współpraca mi´dzy redakcjami:�„Biuletynu AON” oraz czasopisma „Listy Unive-rzity Obrany”.

W wyniku współpracy w �„Biuletynie AON” po-wstała nowa angloj´zyczna rubryka pod nazwà�„Cooperation”, w której od połowy ubiegłego rokuopublikowanych zostało ju˝ kilka artykułów autorstwaredaktor naczelnej „LUO” mgr Zden� ki Dubovej, do-tyczàcych najwa˝niejszych wydarzeƒ w czeskiejuczelni: �„Representatives for European Military Uni-versities in Brno”, �„Czech President Meets Univer-sity of Defence Students” (nr 3(41) 2009), �„SuccessfulUniversity of Defence presentation for Gaudeamusexhibition” (nr 4(42) 2009). W niniejszym numerzerównie˝ mogà Paƒstwo przeczytaç tekst mgr ZdenkiDubovej, pt. „University of Defence Marvelous Pre-sentation” , zamieszczony na stronach 15–16.

Czytelnicy dwumiesi´cznika �„ListyUniverzity Obrany” na-

tomiast, zapoznali si´ z artykułami nadesłanymi z naszej redakcji, a były to: relacja autorstwa studentkibezpieczeƒstwa narodowego Anny Skolimowskiejz dnia otwartego w AON (nr 9/V 2008/2009), a tak˝eteksty redakcyjne dokumentujàce uroczystoÊç prze-kazania obowiàzków rektora-komendanta AON (nr2/VI 2009/2010) oraz konferencj´ naukowà nt. Nowakoncepcja strategiczna sojuszu wobec zagro˝eƒ XXI w.(nr 3/VI 2009/2010) Nasze najÊwie˝sze publikacje totekst doktoranta Wydziału Zarzàdzania i DowodzeniaAON mgr. Grzegorza Małeckiego pt. �„Polemologia w Akademii Obrony Narodowej” oraz rozmowa re-daktor naczelnej �„Biuletynu AON” z profesorem Mi-chałem Huzarskim, wyró˝nionym przez ministraobrony narodowej za całokształt dorobku (nr 5/VI2009/2010).

Cieszymy si´ z tak cz´stych kontaktów i mamynadziej´ na dalszà owocnà współprac´ mi´dzy na-szymi redakcjami.

Ewa Ciunowicz

17

MI¢DZYNARODOWA WSPÓŁPRACAREDAKCJI GAZET AKADEMICKICH



4 lutego 2010 r. w Massy pod Pary˝em dziekanWydziału Zarzàdzania i Dowodzenia płk dr hab.in˝. Jarosław Wołejszo podpisał umow´ o za-warciu mi´dzynarodowego konsorcjum.

Umow´ zawarto na podstawie wyboru naszejoferty w ramach „Połàczonego programu inwesty-cyjnego dotyczàcego ochrony wojsk – JIP FP”.

Konsorcjum przez dwa lata b´dzie realizo-wało projekt dla Europejskiej Agencji Obrony na

temat: Wykorzystanie inteligentnego systemu dys-trybucji informacji w celu osiàgni´cia powodzeniaw realizacji zadania głównego (misji) – SIMS.

Umowy podpisali równie˝ reprezentanci Sło-wacji, Holandii i Francji oraz podmioty naukowo-badawcze i przemysłowe, a wÊród nich m.in. Aka-demia Sił Zbrojnych im. gen. Milana RatislavaStefanika.

mjr mgr Tomasz Kacała

UMOWA O ZAWARCIUMI¢DZYNARODOWEGO KONSORCJUM

Wydział Zarzàdzania i DowodzeniaHabilitacje• 24.11.2009 r. – ppłk dr Stanisław Kowalkowski (Kierowa-nie ruchem wojsk làdowych w operacyjnej strefie działaƒ).Doktoraty• 22.09.2009 r. – mjr mgr Mariusz Fràczek (Bezpieczeƒ-stwo wymiany informacji w sieci teleinformatycznej bry-gady zmechanizowanej). Promotor dr hab. Józef Janczak. – mgr Barbara Kaczmarczyk (Zarzàdzanie zasobami oso-bowymi stra˝y granicznej na szczeblu terenowym w wa-runkach zagro˝enia paƒstwa). Promotor płk dr hab.Henryk Spustek.• 24.11. 2009 r. – mjr mgr in˝. Konrad Dobija (Zintegro-wany system obrony powietrznej w walce z terroryzmemlotniczym). Promotor płk dr hab. Piotr Makowski.– płk mgr in˝. Zbigniew Kudła (ŁàcznoÊç zapasowych sta-nowisk kierowania w systemie kierowania obronnoÊciàpaƒstwa). Promotor prof. dr hab. in˝. Józef Michniak.• 15.12.2009 r. – ppłk dypl. Sławomir Byłeƒ (Zabezpie-czenie techniczne komponentu wojsk làdowych w opera-cjach kryzysowych). Promotor dr hab. in˝. ZdzisławKurasiƒski.– mgr Dorota Krupnik (System bezpieczeƒstwa ekologicz-nego w Siłach Zbrojnych RP). Promotor prof. dr hab. Ja-nusz Płaczek.– mjr mgr in˝. Zbigniew Redziak (Podejmowanie decyzji w wa-runkach ryzyka). Promotor płk dr hab. in˝. Jarosław Wołejszo.

Wydział Bezpieczeƒstwa NarodowegoHabilitacje• 15.12.2009 r. – kmdr dr Piotr Gawliczek (Asymetria w Êrodowisku bezpieczeƒstwa).

Doktoraty• 29.09.2009 r. – nadkom. w st. spocz. mgr Grzegorz Piet-rek (Współdziałanie terenowych organów administracjiwojskowej z organami administracji rzàdowej i samorzà-dowej w sytuacjach kryzysowych). Promotor: prof. dr hab.in˝. Eugeniusz Nowak.• 24.11.2009 r. – podkom. rez. mgr Marek Jerzy Cen-drowski (Przest´pczoÊç jako zagro˝enie bezpieczeƒstwawewn´trznego paƒstwa polskiego oraz mo˝liwoÊci jejprzeciwdziałania). Promotor: dr hab. Ryszard St´pieƒ.– mgr Malina Kaszuba (Działania humanitarne polskichkontyngentów wojskowych w operacjach pokojowych).Promotor: dr hab. Zbigniew Kwiasowski,– mgr Halina Âwieboda (Zagro˝enia informacyjne bezpie-czeƒstwa RP). Promotor: prof. dr hab. Piotr Sienkiewicz.• 15.12.2009 r. – mgr Katarzyna Chwała (Udział Sił Zbroj-nych RP we współpracy z krajami sàsiednimi w usuwaniuskutków katastrof w czasie pokoju). Promotor: prof. dr in˝.Tadeusz Jemioło.– kmdr por. mgr in˝. Ernest Lichocki (Model systemu zarzà-dzania kryzysowego w warunkach zagro˝eƒ cyberterrory-stycznych dla bezpieczeƒstwa informacyjnego Sił ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej). Promotor: prof. dr hab. in˝ PiotrSienkiewicz.– mgr Krzysztof Liedel (Zarzàdzanie zasobami informacyj-nymi w warunkach zagro˝eƒ terrorystycznych dla bezpie-czeƒstwa paƒstwa). Promotor: prof. dr hab. in˝. PiotrSienkiewicz.23.02.2010 r. – mgr in˝. Marian Kry∏owicz (Wsparcie jed-nostek si∏ zbrojnych przez firmy ochrony osób i mienia w sytuacjach kryzysowych). Promotor: dr hab. in˝. Bog-dan Zdrodowski.

Red.�

AWANSE NAUKOWE

Otrzymał Pan nagrod´ ministra obrony narodowejza rozpraw´ habilitacyjnà. Czy mógłby Pan przy-bli˝yç tematyk´ swojej pracy?

Mówiàc ogólnie praca dotyczy funkcjonowaniaw teorii i praktyce polskiej sztuki wojennej zwiàzkówoperacyjnych – od pierwszych, które si´ pojawiłypodczas działaƒ wojennych w latach 1919–1921,po współczesnoÊç.

A czego dotyczyły badania?Zajmowałem si´ oczywiÊcie wszystkimi zwiàz-

kami operacyjnymi, jakie organizowano w siłachzbrojnych Rzeczypospolitej. Od korpusów, które w ró˝ny sposób przewijały si´ przez polskà sztuk´wojennà (to znaczy były zwiàzkami operacyjnymi,ale te˝ taktycznymi), po armie i fronty. Specyfikà pol-skiej sztuki wojennej okresu mi´dzywojennego byłyjednak grupy operacyjne.

Organizacja grup operacyjnych jest Êwietnymprzykładem jak dalece teoria rozmin´ła si´ z prak-tykà. DoÊwiadczenia z wojny polsko-sowieckiej orazwnioski z çwiczeƒ i gier wojennych wskazywały, ˝eistnieje potrzeba organizowania poÊredniego po-ziomu dowodzenia, pomi´dzy wielkimi jednostkami(dywizje, brygady) a armiami. Powinny to byç do-wództwa odpowiednio wczeÊniej zgrane, wsparteoddziałami innych rodzajów broni (wojsk), a przedewszystkim dysponujàce Êrodkami łàcznoÊci, pozwa-lajàcymi na sprawnie działanie. RzeczywistoÊç jakzwykle okazała si´ siermi´˝na. Podczas działaƒ wo-jennych 1939 r. utworzono kilkanaÊcie grup opera-cyjnych o ró˝nym składzie, ale (no właÊnie) – bez do-wództw, bez oddziałów wsparcia i zabezpieczenia i cz´sto bez Êrodków łàcznoÊci (do rzadkoÊci nale˝ałygrupy operacyjne organizowane na bazie etatowychdowództw okr´gu korpusu). Zatem dowódcy jednejz wielkich jednostek, wyznaczonemu (na swoje nie-szcz´Êcie) na dowódc´ grupy, nie pozostało nic in-nego jak improwizacja. Zabierał ze sobà połow´sztabu, cz´Êç Êrodków łàcznoÊci, itd. Reszty mo˝na si´

domyÊliç. Obydwadowództwa musiałysobie radziç w tychwarunkach. A˝ cisnàsi´ na usta słowa gen.Antoniego Szylinga(�„Moje dowodzeniew roku 1939”): �Gdywojna mija, staje si´tematem powszechnym. Wszystko wydaje si´ łatwe.Mno˝à si´ fachowe lub niefachowe opinie i oceny.Wylicza si´ zasługi, podkreÊla winy i bł´dy (…) alegdy przychodzi nast´pna – bierze si´ karabin dor´ki i strzela. I wtedy strzela si´ kiepsko, a dowodziçnie umie.

Jak długo pisał Pan prac´ habilitacyjnà i czy miałPan problem ze zdobyciem materiałów êródłowych?

Pisanie zaj´ło mi kilka lat, ale problemem zwiàz-ków operacyjnych zajmowałem si´ o wiele dłu˝ej.Dodam, ˝e mi´dzy obronà doktoratu (2001) a roz-prawà habilitacyjnà (2008) upłyn´ło siedem lat. Je-Êli zaÊ chodzi o literatur´ podejmujàcà t´ tematyk´,to przede wszystkim korzystałem ze êródeł zgroma-dzonych w Centralnym Archiwum Wojskowego orazw Wojskowym Instytucie Historycznym (dzisiaj ju˝nieistniejàcym).

Pana praca została wybrana przez rad´ wydziału...Cieszy mnie, e została doceniona właÊnie praca

podejmujàca zagadnienia sztuki wojennej.

To znaczy?Nie jest tajemnicà, ˝e w ciàgu ostatnich lat za-

nikła w Akademii historia sztuki wojennej. Corazmniej było zaj´ç z teorii sztuki wojennej. Zaobser-wowałem wÊród studentów pewne niepokojàce zja-wisko wtórnego analfabetyzmu w tej dziedzinie.Sprawa mo˝e nie byłaby tak niepokojàca, gdyby niedotkn´ło to ludzi w mundurach. JakiÊ czas temu,


CIESZY MNIE, ˚E PRACAZOSTAŁA DOCENIONARozmowa z płk. dr. hab. Andrzejem Polakiem

podczas obrony pracy magisterskiej, oficer popro-szony o zdefiniowanie kampanii wrzeÊniowej, podłu˝szym namyÊle (widaç, ˝e nie przyszło mu to ła-two) dostrzegł jà w wyprawie So-bieskiego na Wiedeƒ. Wprawdziete˝ we wrzeÊniu, ale kilka wiekówwczeÊniej. Przykłady mo˝na mno-˝yç. Na szcz´Êcie udało si´ reakty-wowaç kilka przedmiotów.

A mo˝e si´ganie do przeszłoÊcimija si´ z celem?

Nie jestem i nigdy nie byłemzwolennikiem uczenia historii(sztuki wojennej) dla samej potrzebyznajomoÊci dat, osób czy zdarzeƒ.Zgadzam si´ z generałem Skibiƒ-skim, ˝e nie powinno si´ uczyç his-torii w nadziei znalezienia zbioru gotowych rozwià-zaƒ, przydatnych na wszelkie okolicznoÊci. To analizahistorycznych precedensów powinna prowadziç dosyntezy, do wyodr´bnienia prawidłowoÊci walki (za-sad sztuki wojennej) o, na tyle ogólnym charakterze,˝e zachowajà one wa˝noÊç w ka˝dej epoce histo-rycznej, wobec ka˝dej postaci nowej wojny. Trudno

sobie wyobraziç kształtowanie u studentów w mun-durach myÊlenia operacyjnego (wiedza, wyobraênia,ryzyko i odpowiedzialnoÊç) bez odniesienia do kon-kretnych przykładów. Rozumiem nauczanie sztukiwojennej przede wszystkim przez pryzmat konfron-tacji teoretycznych zało˝eƒ z rzeczywistymi wojen-nymi doÊwiadczeniami. Nie inaczej. Posłu˝´ si´ tusentencjà Napoleona: Prowadêcie wojn´ jak Ale-ksander, Cezar, Gustaw Adolf, Tureniusz, ksià˝´ Eu-geniusz i Fryderyk, czytajcie wcià˝ na nowo historiích kampanii, wzorujcie si´ na nich – oto jedyny spo-sób, by zostaç wodzem i poznaç sekrety sztuki wo-jennej. Kiedy słysz´ jak niektórzy ekscytujà si´ no-wymi sposobami walki XXI wieku, proponuj´ poprostu zajrzeç do starych ksiàg o sztuce wojennej.

A co obecnie pochłania Pana czas w pracy?Jak ju˝ mówiłem, udało si´ utrzymaç i wpro-

wadziç do programu studiów szereg przedmiotówpodejmujàcych zagadnienia sztuki wojennej. Pro-wadz´ wykłady na studiach dziennych (w tym dlaoficerów) i zaocznych z teorii walki zbrojnej, pod-staw sztuki wojennej, sztuki wojennej (sztuki opera-cyjnej i teorii operacji), a tak˝e z historii sztuki wo-jennej, historii wojen i współczesnych konfliktów

zbrojnych. Z tym e jeszcze raz pod-kreÊlam, interesuje mnie historiawojen nie w ujćiu stricte histo-rycznym, a w perspektywie kate-gorii sztuki wojennej, jak (cho-cia˝by): siły i Êrodki walki zbrojnej,zasady sztuki wojennej, czynnikioperacyjne, czynniki walki zbroj-nej. Obok dydaktyki jestem zaan-ga˝owany w wielu innych przed-si´wzićiach. Od kilku lat piszćomiesićzne felietony do „Prze-glàdu Wojsk Làdowych”. Mam ze-brane materiały i pomysł na napi-sanie kilku ksià˝ek, ale chroniczny

brak czasu zmusza mnie do odkładania tego przed-si´wzićia.

Rozmawiała Ewa Ciunowicz


Prowadêcie wojn´ jak Aleksan-der, Cezar, Gustaw Adolf, Ture-niusz, ksià˝´ Eugeniusz i Fryde-ryk, czytajcie wcià˝ na nowohistori´ ich kampanii, wzorujciesi´ na nich – oto jedyny sposób,by zostaç wodzem i poznaç se-krety sztuki wojennej.

Napoleon

Pana praca doktorska została nagrodzona przezministra obrony narodowej...

Tak, z jednej strony to wielka radoÊç i nobilitacja, z drugiej zaÊ ukoronowanie kilku lat ci´˝kiej pracy. Dla-tego chciałbym na wst´pie naszej rozmowy podzi´ko-waç Jego Magnificencji Rektorowi i gronu profesor-skiemu za przedstawienie jej ministrowi do wyró˝nienia.

O czym jest ta praca i jaka jest jej tematyka?Mówiàc ogólnie jest to praca o wojnach przy-

szłoÊci, ale równie˝ o Êrodowisku bezpieczeƒstwa i przyszłym Êwiecie. Starałem si´ w niej zidentyfikowaçmodele wojen przyszłoÊci. OczywiÊcie nie chodziło tuo modele w sensie matematycznym, ale zwarte wizjezbrojnych konfliktów poczàtku nowego wieku. W celuukazania bardzo szerokiego spektrum mo˝liwych wo-jen, stworzyłem dwie alternatywne drogi rozwojuÊwiata: jednà – pozytywnà, w której mamy do czy-nienia ze Êwiatowym rozwojem, zmierzajàcym w kie-runku wielobiegunowoÊci i globalnej współpracy, orazdrugà, w której mocarstwa zaczynajà si´ stopniowo se-parowaç i coraz cz´Êciej w swojej polityce si´gajà posił´ militarnà, by w ten właÊnie sposób zabezpieczyçswoje interesy. W wyniku przyjćia takiego podejÊcia,wojny przyszłoÊci stały si´ logicznà konsekwencjà zda-rzeƒ i procesów, zachodzàcych właÊnie w tych dwóch,alternatywnych kierunkach rozwoju Êwiata

Jakie sà wić te modele, wizje wojen przyszłoÊci? Jest ich dziesi´ç, dlatego wspomn´ tylko o kilku

z nich, np. o wizji „zdemokratyzowanych wojen”, w których uczestnicy konfliktu – paƒstwa rozwini´te– w czasie ich trwania ograniczajà stosowanie prze-mocy, unikajà strat w ludziach i wojskach własnych,wykorzystujà sprz´t najnowszej technologii, a wojnatoczy si´ pod bacznà obserwacjà Êwiatowych me-diów i opinii społecznej. Kolejnym przykładem sàwizje „demokratycznych wojen z despotami i re˝i-mami”, a wić konflikty , rozgrywajàce si´ mi´dzy de-mokracjami i totalitarnymi re˝imami, w imi´ bezpiecz-niejszego Êwiata. Wizje te charakteryzujàcà siásymetrycznoÊcià, wysokà skalà zastosowanych Êrod-

ków, ale równie˝ i znacznymi stratamiwÊród ludnoÊci cy-wilnej. Sà wreszciewojny �„zbuntowa-nych ruchów spo-łecznych”, a wićmasowe konfliktyspołeczne, toczone wewnàtrz paƒstw, motywowanenacjonalistycznie, ideologicznie, etnicznie czy religijniew celu zmiany dotychczasowego systemu sprawowa-nia władzy czy przewartoÊciowania aktualnej polityki.

Jak powstawała praca i czy napotykał Pan na trud-noÊci przy jej pisaniu?

Praca oczywiÊcie rodziła si´ w bólach. Pomysłwydawał mi si´ interesujàcy, nie do koƒca zbadany i usystematyzowany. Niestety nie spotkał si´ z takwielkim entuzjazmem i jednomyÊlnoÊcià wÊród pro-fesorów. Jedni odradzali mi pisanie, mówiàc ˝e niejest to dobry temat na prac´ badawczà, drudzy, ˝edotyczy przyszłoÊci, a wić czegoÊ, co przecie˝ nie ist-nieje. Po otwarciu rozprawy poszło ju˝ lepiej. Oczy-wiÊcie musiałem wło˝yç w jej napisanie olbrzymiwysiłek, który skutkował zarwanymi nocami, zmniej-szeniem czasu dla rodziny, no i oczywiÊcie setkamigodzin sp´dzonych na poszukiwaniu, analizowaniu,weryfikowaniu i syntetyzowaniu materiału. Jak widaçwszystko zakoƒczyło si´ szcz´Êliwie.

Jaki jest wić przepis na dobrà prac´ doktorskà? Po pierwsze, aby napisaç dobrà prac´, trzeba

mieç nie tylko promotora, lecz raczej mentora, czyliosob´, która nie tylko b´dzie jà weryfikowała, kryty-kowała, oceniała, ale w trakcie jej pisania b´dzie in-spirowała, słu˝yła pomocà, radà i sprawi, ˝e b´dzieona lepsza. Po drugie trzeba mieç na nià pomysł –najlepiej nowatorski, niezbadany, albo na przykładu˝yteczny z punktu widzenia nauki, sił zbrojnychczy obronnoÊci. Po trzecie, myÊl´, ˝e na poczàtko-wym etapie pisania doktoratu niezb´dna jest meto-dologiczna wiedza dotyczàca pisania pracy nauko-


PRZEPIS NA DOBRÑPRAC¢ DOKTORSKÑ

O zmaganiach z tematem pracy doktorskiej oraz słu˝bie w Dowództwie Strategicznym NATO (SHAPE) opowiada ppłk dr in˝. Mariusz Fryc

wej. To zdecydowanie pomaga. Jej nieznajomoÊçsprawia, ˝e praca nie jest zwarta, brak w niej kon-sekwencji, a mo˝e i czasem logiki. Po czwarte, po-trzeba wytrwałoÊci, samodyscypliny oraz wiary w po-zytywne zakoƒczenie. Po piàte, niezb´dne jestoparcie w rodzinie i najbli˝szych, którzy, mówiàcszczerze, powinni pogodziç si´ z tà dla nich trudnà i niezbyt korzystnà sytuacjà. A po szóste, chyba tak jaki w ˝yciu, trzeba mieç troch´ szcz´Êcia.

W ubiegłym roku wydał Pan ksià˝k´ pt.�„Wojna.Współczesne oblicze”. Rozumiem, ˝e jest to kon-tynuacja tematu, którym si´ Pan zajmuje?

W rzeczy samej. Jest to kontynuacja wàtku o wojnie, a dokładniej synteza współczesnej myÊli o wojnie, która zderza w sobie aktualnie rozwijanepodejÊcia dotyczàce współczesnej wojny, takie jakwojna prewencyjna, wirtualna, informacyjna, sie-ciowa, kultur czy asymetryczna, by w cz´Êci koƒcowejdokonaç jej uogólnienia i odpowiedzieç sobie na py-tania: czym jest wojna; co jest jej istotà, a co naturà;jakà rol´ ogrywa w niej polityka, a jakà strategia?

Od sierpnia ubiegłego roku pracuje Pan w Do-wództwie Strategicznym NATO (SHAPE). Na czympolega Pana praca?

Aktualnie jestem oficerem sztabu w zarzàdzieçwiczeƒ J-7, w komórce çwiczeƒ i szkolenia, którazajmuj´ si´ planowaniem i organizowaniem çwiczeƒszczebla strategicznego, a wić takich, które mi´dzyinnymi sprawdzajà procedury Systemu ReagowaniaKryzysowego NATO, czy certyfikujà Sojusznicze SiłyOdpowiedzi. OsobiÊcie odpowiedzialny jestem zaplanowanie i organizowanie przedsi´wzi´ç zwiàza-nych z zarzàdzaniem kryzysowym, a wić tzw. CMX-ów Crisis Management Exercise. Sà to çwiczenia, w których kierownikiem jest Sekretarz GeneralnyNATO, a jego uczestnikami wszystkie paƒstwa człon-kowskie, partnerskie, przedstawiciele Dialogu Âród-ziemnomorskiego, organizacje mi´dzynarodowe, a tak˝e sztaby dwóch dowództw strategicznych. Pozatym, jestem członkiem Grupy Strategicznego Plano-wania Operacji tzw. SOPG (Strategic OperationsPlanning Group), powołanej do opracowywania dladowódcy –SACEURa – czyli dokumentów takich, jakstrategiczna ocena sytuacji czy te˝ koncepcja reago-wania NATO.

Czy doÊwiadczenia zgromadzone w AON sà przy-datne na obecnym stanowisku?

Bez zastanowienia odpowiem zdecydowanie, etak. Cz´sto irytowały mnie wypowiedzi byłych absol-

wentów AON, którzy twierdzili, ˝e nie zostali właÊci-wie przygotowani do objćia przyszłych stanowisk.MyÊl´, ˝e kierunek bezpieczeƒstwo narodowe jest w stanie zaspokoiç nawet wyszukane potrzeby kwa-lifikacyjne instytucji zajmujàcych si´ bezpieczeƒstwemnarodowym, czy te˝ mi´dzynarodowym. Co wićej,jestem przekonany, e otwiera on przed absolwentamiAON, zwłaszcza cywilnymi, wielkie perspektywy roz-woju zawodowego, m.in. w Kwaterze Głównej NATO.Wyobraêmy sobie na przykład naszego absolwenta,jako pracownika Zarzàdu Operacji czy te˝ Polityki i Planowania Obronnego w Sztabie Mi´dzynarodo-wym. Czy nie brzmi to interesujàco?

Jak wspomina Pan Akademi´ z perspektywy słu˝byw Dowództwie NATO?

OczywiÊcie bardzo ciepło. Staram si´ byç w stałym kontakcie z moimi kolegami i przeło˝o-nymi. MyÊl´, ˝e AON to dobre miejsce słu˝by, jak i naukowego rozwoju. Nie zawsze to dostrzegamy,zwłaszcza znu˝eni bie˝àcymi obowiàzkami, ale wi-daç to zdecydowanie wyraêniej, gdy spojrzymy na toz wi´kszej perspektywy, z zewnàtrz.

Rozmawiała Ewa Ciunowicz



Informujemy, i˝ 29 grudnia 2009 r. z mundurempo˝egnał si´: chor. Sławomir Komuda – podoficerw Oddziale Zabezpieczenia, natomiast 31 stycz-

nia 2010 r. rektor-komendant AON po˝egnał od-chodzàcych z wojska dwudziestu pi´ciu oficeróworaz trzech podoficerów zatrudnionych w AkademiiObrony Narodowej.

Tego dnia z mundurem po˝egnali si´:• z Komendy: kmdr dr hab. in˝. Piotr Gawli-

czek – szef Biura Rektora AON,• z Wydziału Zarzàdzania i Dowodzenia: płk

dr in˝. Sławomir Bartosiewicz – adiunkt-kierownikZakładu Kierowania Procesami Logistycznymi Insty-tutu Logistyki, płk dr in˝. Paweł Górski – adiunkt-za-st´pca dyrektora Instytutu Logistyki, płk dr in˝. Zdzi-sław MaÊlak – adiunkt-kierownik Zakładu ObronyPowietrznej Instytutu Lotnictwa i Obrony Powietrz-nej, płk dr in˝. Stanisław Smyk – adiunkt-kierownikZakładu Podstaw Logistyki Instytutu Logistyki, ppłkdypl. in˝. Krzysztof Kozłowski – starszy wykładowcaZakładu Lotnictwa Instytutu Lotnictwa i Obrony Po-wietrznej, ppłk dr in˝. Włodzimierz Krzemiƒski – ad-iunkt w Zakładzie Systemu Dowodzenia Sił Po-wietrznych Instytutu Lotnictwa i Obrony Powietrznej,ppłk dr in˝. Zbigniew Mazurek – adiunkt w Zakła-

dzie Metodyki Szkolenia Sił Zbrojnych Katedry Dzia-łaƒ Połàczonych, mjr mgr in˝. Janusz Ro˝ej – asystentw Zakładzie Systemów Teleinformatycznych Insty-tutu Wojsk Làdowych,

• z Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego:płk dr hab. Janusz Zuziak – profesor nadzwyczajny-dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych, płk dr in˝. Krzysztof Gàsiorek – adiunkt-zast´pca dy-rektora Instytutu Bezpieczeƒstwa Paƒstwa, płk dr in˝. Piotr Górny – adiunkt-kierownik Zakładu

PO˚EGNANIA Z BRONIÑ

Systemów Bezpieczeƒstwa Narodowego InstytutuBezpieczeƒstwa Paƒstwa, płk dr in˝. Zbigniew Lach– adiunkt-kierownik Zakładu Geostrategii i Geogra-fii Katedry Strategii i Geostrategii, płk dr StanisławMaksimiec – adiunkt-kierownik Zakładu Europe-istyki Instytutu Nauk Humanistycznych, ppłk dr in˝.Krzysztof Loranty – adiunkt w Zakładzie PsychologiiZagro˝eƒ i Bezpieczeƒstwa Społecznego InstytutuNauk Humanistycznych, ppłk dr in˝. Krzysztof Prze-worski – adiunkt w Zakładzie Systemów Bezpie-czeƒstwa Narodowego Instytutu Bezpieczeƒstwa

Paƒstwa, ppłk dr in˝. Marian Ruchlicki – adiunkt w Zakładzie Psychologii Zagro˝eƒ i BezpieczeƒstwaSpołecznego Instytutu Nauk Humanistycznych, ppłkdr Wiesław Âmiałek – adiunkt w Zakładzie PolitykiBezpieczeƒstwa Instytutu Bezpieczeƒstwa Paƒstwa,

• z Instytutu Badaƒ Strategicznych: płk dr in˝.Wiesław Bła˝ejczyk – adiunkt-kierownik ZakładuPrognoz, płk dr in˝. Andrzej Jóêwiak – b´dàcy w re-zerwie kadrowej MON, w latach wczeÊniejszych byłstarszym wykładowcà w Zakładzie Działaƒ Połàczo-nych i Operacji Pokojowych Katedry Strategii Wy-


działu Strategiczno-Obronnego, płk dr in˝. MarekMróz – adiunkt,

• z Centrum Doskonalenia Kursowego Ofice-rów: ppłk dypl. in˝. Kazimierz Czarniewski – starszywykładowca, płk mgr Marek Jarzàbek – b´dàcy w re-zerwie kadrowej MON, w latach wczeÊniejszych byłszefem Wydziału Wydawniczego Oddziału Organi-zacji Studiów,

• z Centrum Symulacji i Komputerowych GierWojennych: płk dr in˝. Ryszard Wieleba – kierownikZakładu Symulacji,

• ze Studium Wychowania Fizycznego i Szko-lenia Ogniowego (wczeÊniejszego Zakładu Wycho-wania Fizycznego i Szkolenia Ogniowego): płk mgrGrzegorz Szylberg – szef,

• z Zespołu Pracowników Zabezpieczajàcych(wczeÊniejszego Oddziału Zabezpieczenia) : st. chor.szt. Jarosław Mikucki – podoficer specjalista, mł.chor. szt. Witold Wierzbiƒski – podoficer eksploata-cji, mł. chor. Edward Adamski – kierownik maga-zynu.

Red.Fotografie: Zdzisław Rutkowski


Statut wchodzi w ˝ycie z dniem ogłoszenia tejdecyzji Ministra Obrony Narodowej w DziennikuUrz´dowym MON.

Postanowienia nowego statutu stanowià kolejnykrok w kierunku umocnienia autonomii uczelni orazuporzàdkowania jej spraw organizacyjnych. Zacho-dzi zatem koniecznoÊç opracowania na nowo takichpodstawowych aktów wewn´trznych jak: regulaminorganizacyjny AON, regulaminy organizacyjne wy-działów i innych jednostek organizacyjnych Akade-mii oraz nowelizacji innych dokumentów.

Termin obowiàzywania aktów wewn´trznych,wydanych na podstawie dotychczas obowiàzujàcego

statutu, koƒczy si´ z dniem 30 wrzeÊnia 2010 r. Dotego czasu stosuje si´ dotychczasowe przepisy, o ilenie sà sprzeczne z nowym statutem lub przepisamipowszechnie obowiàzujàcymi.

Statut okreÊlił tak˝e nowe warunki i tryb za-trudniania w AON nauczycieli akademickich, usta-nawiajàc jednoczeÊnie zasad´, i˝ osoby zatrudnionew Akademii na stanowiskach nauczycieli akademic-kich przed dniem wejÊcia w ˝ycie nowego statutupozostajà w zatrudnieniu na warunkach okreÊlo-nych w dotychczasowym statucie.

Andrzej KnapikRadca prawny

NOWY STATUTAKADEMII OBRONY NARODOWEJ

Decyzjà Nr 18/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 stycznia 2010 r. w sprawie zatwierdzeniaStatutu Akademii Obrony Narodowej w Warszawie został zatwierdzony nowy statut tej uczelni, przy-j´ty przez Senat uchwałà Nr 46/2009 z dnia 8 grudnia 2009 r.

Nowy cen nik re kla mo wy:w kolorzeca ∏a stro na – 300 z∏2/3 stro ny – 200 z∏1/2 stro ny – 150 z∏1/3 stro ny – 100 z∏1/4 stro ny – 75 z∏1/8 stro ny – 35 z∏II stro na – 700 z∏III stro na – 500 z∏IV stro na – 900 z∏

czarno-bia∏e (wewnàtrz numeru)ca ∏a stro na – 200 z∏2/3 stro ny – 150 z∏1/2 stro ny – 100 z∏1/3 stro ny – 80 z∏1/4 stro ny – 50 z∏1/8 stro ny – 25 z∏

Do p∏a ty:a wy bór miej sca pu bli ka cji + 10%war to Êci za mó wie nia,a opracowanie ma te ria ∏ów – redakcyjnei gra ficz no -tech nicz ne – po uzgodnieniu, a nie ty po we for ma ty oraz in ser tingpo uzgod nie niu,a do war to Êci za mó wie nia na le ydo li czyç 22% po dat ku VAT.

Ter min re zer wa cji po wierzch ni re kla mo wej do 20. dnia mie sià ca poprzedzajàcego miesiàc zamkni´cia numeru.Wi´cej informacji na stro nie in ter ne to wej AON: www.aon.edu.pl.

Z A P R A S Z A M YD O R E K L A M Y

Wdniach 11–29 stycznia 2010 r. Centrum Szko-lenia OPBMR przeprowadziło kurs dla inspek-

torów ochrony radiologicznej IOR-1. Zajćia zostałyprzeprowadzone zarówno przez kadr´ dydaktycznàcentrum jak i wykładowców z Paƒstwowej AgencjiAtomistyki (PAA) oraz Centralnego LaboratoriumOchrony Radiologicznej (CLOR). W kursie wzi´liudział ˝ołnierze zawodowi oraz pracownicy cywilniwojska przewidziani do pracy przy êródłach promie-niowania jonizujàcego. Słuchacze zostali zapoznani z wybranymi zagadnieniami fizyki jàdrowej i atomo-wej, oddziaływaniem promieniowania jonizujàcego z materià oraz mechanizmami i skutkami działaniapromieniowania jonizujàcego na organizm człowieka.

Cz´Êç teoretyczna kursu dotyczyła przede wszyst-kim zasad ochrony radiologicznej, ze szczególnymuwzgl´dnieniem przepisów prawa mi´dzynarodo-wego oraz ustawy Prawo atomowe, w tym stosow-nych aktów wykonawczych. Uzupełnienie cz´Êci teo-retycznej stanowiły çwiczenia obliczeniowe orazzajćia praktyczne umo˝liwiajàce opanowanie pro-cedur bezpiecznej pracy w warunkach nara˝enia napromieniowanie jonizujàce oraz prawidłowego wy-konywania pomiarów dozymetrycznych. Cz´Êç prak-tyczna kursu została przeprowadzona w obiektachWojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii (WICHIR).Kurs został zakoƒczony egzami-nem paƒstwowym przed komisjàwyznaczonà przez prezesa PAA.

Kurs doskonalàcy z OPBMRdla kadry oraz pracowników woj-skowej słu˝by zdrowia stał si´ ju˝cyklicznym przedsi´wzićiem or-ganizowanym przez CSOPBMRw lutym. W dniach 8–19 lutego2010 r. w kursie uczestniczyli˝ołnierze zawodowi z komórekorganizacyjnych InspektoratuWojskowej Słu˝by Zdrowia. Te-matyka zaj´ç obejmowała proce-dury post´powania medycznegoz osobami pora˝onymi BMR, me-tody detekcji i identyfikacji czyn-ników biologicznych oraz zagad-nienia epidemiologii, toksykologii

i profilaktyki zdrowotnej. Uzupełnienie stanowiłyzajćia zwiàzane z proliferacjà BMR, funkcjonowa-niem systemu OPBMR w SZ RP, a tak˝e podstawymetodyki prognozowania i oceny sytuacji ska˝eƒ.Dla uczestników kursu zorganizowano dwie po-dró˝e studyjne: do Centrum Reagowania Epide-miologicznego oraz Centralnego OÊrodka AnalizySka˝eƒ.

ppłk Adam BagniewskiFotografie: Krzysztof Kopeç


CENTRUM SZKOLENIA OPBMR W SZ RP – WYDARZENIAKursy

Uczestnicy kursu dla inspektorów ochrony radiologicz-

Uczestnicy kursu wraz z organizatorami

Zdniem 1 stycznia 2010 r. Centrum DoskonaleniaKursowego Oficerów rozpocz´ło działalnoÊç

w nowych uwarunkowaniach prawnych. Wraz z wejÊciem w ˝ycie zapisów Decyzji Nr 420/MONMinistra Obrony Narodowej z 12.09.2008 r. w sprawie wpro-wadzenia w SZ RP systemu do-skonalenia zawodowego ołnierzyzawodowych (Dziennik Urz´-dowy MON Nr 18, poz. 241)zmieniono zasady planowania i organizowania kursów.

W nowych uwarunkowaniachzaplanowano i zorganizowano ju˝kilka kursów doskonalàcych:

• 5 stycznia 2010 r. gen.bryg. Franciszek Kochanowski –szef Wojsk Rakietowych i Artyle-rii dokonał inauguracji: Kursu oficerów pionu szko-lenia, a zast´pca dyrektora Departamentu KadrMON płk Edward Twardzik przeprowadził wykładinauguracyjny na Podstawowym kursie kadrowymdla oficerów;

• 11 stycznia inauguracji kursu doskonalàcego:Targeting w działaniach połàczonych dokonał gen.bryg. Wojciech Grabowski – za-st´pca Szefa Zarzàdu Planowa-nia Operacyjnego P-3 SG WP;

• 18 stycznia Kurs mi´dzy-narodowego prawa humanitarnegokonfliktów zbrojnych rozpoczàłzast´pca dyrektora DepartamentuWychowania i Promocji Obron-noÊci – płk Mirosław Karasek;

• 25 stycznia płk SławomirFlorek – szef Oddziału w Zarzà-dzie Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych P-2 SGWPinaugurował Kurs oficerów ko-mórek sztabowych ds. rozpoz-nania osobowego (2X);

• 1 lutego rozpocz´to trzy kursy: Operacyjnewykorzystanie ZSD SZAFRAN oraz Planowanie i eksploatacja systemów łàcznoÊci i informatyki –w inauguracji których uczestniczył szef Oddziału

Zautomatyzowanych Systemów Dowodzenia i Kie-rowania Ârodkami Walki Zarzàdu P6 SG WP płk Ja-nusz Piszczek, a tak˝e Administrowanie zasobamiosobowymi na potrzeby pokojowego uzupełnieniaSZ RP, na którym zaj´cia rozpoczàł szef OddziałuAdministracji Wojskowej P1 SG WP płk MieczysławPepłoƒski.


CENTRUM DOSKONALENIAKURSOWEGO OFICERÓWKursy

Ponadto 15 lutego centrum goÊciło I zast´pc´szefa Sztabu Generalnego WP gen. broni Mieczy-sława Stachowiaka (na zdj�ciu na s. 27 u do∏u), któryna Kursie kwalifikacyjnym dla kandydatów na do-wódców batalionów/dywizjonów pokierował pane-lem zaj´ç, prowadzonych przez przedstawicieli po-szczególnych zarzàdów SG WP, nt. Główne zało˝eniaprofesjonalizacji w Êwietle wniosków z procesu wdra-˝ania oraz prognoz w perspektywie do 2030 r. Na-st´pnego dnia w uroczystoÊci zakoƒczenia kursuwziàł udział szef Zarzàdu Szkolenia – P7 SG WPgen. dyw. Wiesław Michnowicz.

Podczas tej edycji kursu w procesie doskonale-nia zawodowego ˝ołnierzy wykorzystano systemkształcenia na odległoÊç – ADL (Advanced Distribu-ted Learning). Kursanci mieli równie˝ mo˝liwoÊçuczestnictwa w çwiczeniach dowódczo-sztabowychpk. �„Ghazni 2010” oraz �„Âwider 2010”, a tak˝e wy-korzystania swojej wiedzy podczas çwiczenia w Cen-trum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennychpk. „Targeting 2010”, którego tematem była Prak-tyczna realizacja wybranych elementów procesu tar-getingu w dowództwie sił połàczonych (wićej na te-mat çwiczeƒ na s. 29–31).


Nawiàzanie współpracy

13 stycznia 2010 r. komendant CDKO płk dypl.in˝. Paweł RodzoÊ przebywał w Wy˝szej SzkolePolicji w Szczytnie. Celem tej wizyty było nawià-zanie współpracy w zakresie prowadzenia wy-branych zaj´ç przez wykładowców Wy˝szejSzkoły Policji w ramach kursów doskonalàcych

realizowanych w CDKO. Rozmowy z komendan-tem-rektorem Wy˝szej Szkoły Policji mł. insp. dr. hab. Arkadiuszem Letkiewiczem oraz jego za-st´pcà mł. insp. dr Piotrem Bogdalskim zaowoco-wały nawiàzaniem wst´pnym porozumieniemoraz okreÊleniem ram co do dalszej współpracypomi´dzy Wy˝szà Szkołà Policji w Szczytnie a Centrum Doskonalenia Kursowego Oficerów.

Z obrad Senatu AON8 grudnia 2009 r. na nadzwyczajnym

posiedzeniu Senatorowie uchwalili: • Statut Akademii Obrony Narodowej,• zatwierdzenie i ogłoszenie wyników

wyborów do uczelnianej komisji dyscypli-narnej ds. nauczycieli akademickich.

20 stycznia 2010 r. na zwyczajnymposiedzeniu Senatu podj´to uchwały w sprawach:

• przyjćia sprawozdania z działal-noÊci naukowej Akademii Obrony Naro-dowej w 2009 roku,

• przyjćia informacji – oceny bazy dy-daktycznej w Akademii Obrony Narodowej,

• korekty nr 3 Planu rzeczowo-finan-sowego Akademii Obrony Narodowej na2009 rok.

Red.

Budynki AON wpisane do rejestru zabytków26 stycznia 2010 r. mazowiecki wojewódzki konser-

wator zabytków Barbara Jezierska podpisała decyzj´ o wpi-saniu układu urbanistycznego i zespołu budowlanego Aka-demii Obrony Narodowej do rejestru zabytków.

W skład układu urbanistycznego AON wchodzi dwa-dzieÊcia szeÊç budynków, pochodzàcych z koƒca XIX i po-czàtku XX wieku, m.in. biblioteka, koÊciół garnizonowy, bu-dynki szkolne i biurowe, kasyno, a tak˝e wille oficerskie i brama wjazdowa. Wiele z obiektów, które znalazły si´ w rejestrze zabytków, takich jak: obora, stajnia, czy areszt,pełni obecnie inne funkcje ni˝ w przeszłoÊci.

Zdaniem Barbary Jezierskiej wojskowe obiekty szko-leniowo-mieszkalne Akademii tworzà jeden z najciekaw-szych i najbardziej spójnych zespo∏ów budowlanych w skali kraju.

Wpisanie do rejestru zabytków oznacza pozyskanie w przyszłoÊci unijnych funduszy na renowacje oraz gwarancjópieki konserwatorskiej nad budynkami.

Red.

mjr Krzysztof CholewiƒskiFotografie: Zdzisław Rutkowski


åwiczenie, w którym wzi li udziałoficerowie b´dàcy na kursie dla

kandydatów na dowódców batalio-nów, studenci Podyplomowych Stu-diów Operacyjno-Taktycznych i pod-chorà˝owie z Wydziału CybernetykiWAT, odbywało si´ w salach wy-kładowych budynku WZiD AONoraz na obszarze Niziny Mazo-wieckiej. Punkty rekonesansoweznajdowały si´ w pobli˝u miejs-cowoÊci: Latowicz, Bestwiny,Kiczki oraz Kamionka.

åwiczenie stanowiło jeden z etapów procesu kształcenia z zakresu taktyki wojsk làdowych,a jednoczeÊnie było jednym z przedsi´wzi´ç przyczyniajàcychsi´ do zdobycia umiej´tnoÊci po-zwalajàcych na pełnienie obo-wiàzków na stanowiskach słu˝bo-wych w jednostkach wojskowych.Dla oficerów PSOT �„Âwider 2010”był dodatkowo bazà w procesieprzygotowania do udziału w çwi-czeniu szkieletowym nt. Działaniewojsk w okresie kryzysu i wojny.

Do celów szkoleniowych, ze-spół autorski pod kierownictwemppłk. dr. Wojciecha Szczurow-skiego, stworzył scenariusz konfliktulokalnego toczàcego si´ w nie-istniejàcych strukturach paƒstwo-wych. Zespoły çwiczàce miały zazadanie zaplanowaç działaniaobronne przez brygad´ zmechani-zowanà, zorganizowaç walk´obronnà w terenie, pokierowaçbrygadà w działaniach obronnych,a tak˝e opracowaç dokumenty bo-jowe. Przyj´te przez autorów zało-˝enia organizacyjne i metodycznepozwalały zatem dowództwombrygad nie tylko wykorzystaç po-siadanà wiedz´ teoretycznà w praktycznym planowaniu działa-nia, ale równie˝ stanowiły pod-staw´ do podejmowania decyzjidotyczàcych racjonalnego i efek-tywnego wykorzystania potencjałubojowego oddziału w działaniachobronnych.

Uczestnicy byli ocenianiprzez autorów oraz kierownictwoçwiczenia: płk. dr. hab. MarkaWrzoska – kierownik, płk. dr. hab.Jana Posobca – zast´pca kierow-nika oraz płk. dr. Marka Kubiƒ-skiego – szef sztabu w zakresie:dowodzenia (w tym umiej´tnoÊcipracy w systemie wsparcia dowo-dzenia – JAÂMIN), pracy w tere-nie, wsparcia działaƒ, wsparciaogniowego, wsparcia in˝ynieryj-nego, obrony przeciwlotniczej,obrony przed bronià masowego ra-˝enia oraz zabezpieczenia logis-tycznego. Za szczególne zaanga-˝owanie w pracy wyró˝nienizostali: mjr Marcin Maj, mjrKrzysztof Balcerzak, kpt. KrzysztofDuda, mjr Jarosław Plewa, kpt.Marcin Zawodniak, kpt. MichałKuraczyk, kpt. Krzysztof Wysoc-kie, kpt. Paweł Bronicki, kpt. To-masz Sawczuk oraz mjr RafałMiernik.

Red.

Fotografia: Zdzisław Rutkowski

W dniach 11–15 stycznia 2010 r. kadra Instytutu Wojsk LàdowychWydziału Zarzàdzania i Dowodzenia przeprowadziła jednostronne,jednoszczeblowe çwiczenie epizodyczne pk. �„Âwider 2010” nt.Działanie taktyczne oddziału w okresie kryzysu. Obrona brygady.

ÂWIDER 2010

W dniach 11–15 stycznia 2010 r. w CDKO prze-prowadzono drugà edycj´ kursu �„Targeting w si-łach połàczonych”. Uczestniczyli w nim oficerowieze Sztabu Generalnego WP, Dowództwa Opera-cyjnego SZ RP i dowództw rodzajów sił zbrojnych.

Ze wzgl´du na tematyk´ kursu, która głównie do-tyczyła praktycznych aspektów realizacji targe-

tingu na szczeblu operacyjnym, w dniach 13–14stycznia w CSiKGW odbyło si´ çwiczenie epizo-dyczne pk. „Targeting 2010”, którego tematem była:Praktyczna realizacja wybranych elementów pro-cesu targetingu w dowództwie sił połàczonych.

Głównym celem çwiczenia było zapoznanieçwiczàcych z istotà funkcjonowania połàczonegozespołu targetingu (Joint Targeting Coordination Bo-ard – JTCB), zajmujàcego si´ targetingiem w do-wództwie sił połàczonych (JFC).

Prowadzàcy çwiczenie płk nawig. dr in˝. Wie-sław Marud i mjr dr in˝. Tomasz Całkowski z WZiDzało˝yli dodatkowe cele, takie jak:

• doskonalenie znajomoÊciprocedur realizacji targetingu siłpołàczonych,

• zapoznanie z procesemopracowania połàczonej listy ce-lów priorytetowych (Joint Prioriti-zed Target List – JPTL),

• zapoznanie z metodykàoceny skutków ra˝enia (ang. Bat-tle Damage Assessment – BDA),

• wypracowanie metodykipracy połàczonego zespołu tar-getingu,

• zapoznanie z mo˝liwo-Êciami wykorzystania systemu sy-mulacyjnego (Joint Theater LevelSimulation – JTLS) w çwiczeniach dowódczo-szta-bowych.

åwiczenie zostało podzielone na dwa etapy.W pierwszym, na podstawie sytuacji operacyjnej i celów operacyjnych okreÊlonych przez dowódc´ siłpołàczonych, çwiczàcy podejmowali decyzje w za-kresie wyboru celów przeznaczonych do ra˝enia wdanym dniu operacji. Ponadto, po przeprowadzonejanalizie mo˝liwoÊci Êrodków b´dàcych w dyspozy-

cji poszczególnych rodzajów sił zbrojnych, wyzna-czali wykonawców do ich rozpoznania i ra˝enia.Wa˝nymi czynnikami, które çwiczàcy uwzgl´dnialipodczas wyboru celów przeznaczonych do ra˝enia,były: ocena mo˝liwoÊci spowodowania niezamie-rzonych zniszczeƒ (Collateral Damage Estimation –CDE) oraz uwarunkowania (ograniczenia) prawne.

Efektem pracy çwiczàcych był wypracowanypodstawowy dokument targetingu – połàczona listacelów priorytetowych (JPTL). Decyzje çwiczàcych w zakresie ra˝enia wyznaczonych celów zostały wpro-wadzone w formie rozkazów do wykonania przez jed-nostki zobrazowane w systemie symulacyjnym (JTLS).

Po przeprowadzonej symulacji, oficerowieCSiKGW opracowali raporty dotyczàce zrealizowa-nych uderzeƒ wojsk làdowych i lotnictwa, któreprzekazano çwiczàcym. W drugim etapie po otrzy-maniu danych z symulacji, çwiczàcy przeprowadziliocen´ skutków uderzeƒ (BDA), co pozwoliło na we-ryfikacj´ podj´tych decyzji.

W ocenie przedstawiciela Sztabu GeneralnegoWP płk. dypl. Janusza Górskiego, który odpowiadałza opracowanie doktryny narodowej DD 3.9 „Tar-

geting sił połàczonych”, çwiczenie pozwoliło na do-strze˝enie wielu problemów, które nale˝y rozwa˝yçprzy opracowaniu tej˝e doktryny. Ponadto wyraził po-trzeb´ kontynuowania tego rodzaju kursów z wyraê-nym zaakcentowaniem cz´Êci praktycznej przepro-wadzonej w formie çwiczenia pk. „Targeting 2010”.

mjr dr in˝. Tomasz CałkowskiFotografia: Piotr Przyborowski


TARGETING 2010

Głównym celem çwiczeniabyło doskonalenie umiej´t-

noÊci planowania i realizowaniadziałaƒ kinetycznych i niekine-tycznych w Êrodowisku wielona-rodowym oraz zapoznanie z za-sadami współpracy z władzamilokalnymi w strefie odpowie-dzialnoÊci Polskich Sił Zadanio-wych. W ramach przygotowaniado tego çwiczenia studenciukoƒczyli dost´pny na naszejstronie internetowej kurs ADL –„ISAF Basic Course”.

Pierwszego dnia çwiczeƒodbył si´ wykład otwarty Dariu-sza Rasiƒskiego – wielokrotnegouczestnika operacji pokojowych i misji obserwacyj-nych, nt. Afganistan – Wybory 2009. Podsumowaniei wyzwania. Referujàcy pokrótce przedstawił histo-ri´ Afganistanu, aktualnà sytuacj´ politycznà tegopaƒstwa, a tak˝e działalnoÊç organizacji mi´dzyna-rodowych i formy niesionej przez nie pomocy.

Podczas „Ghanzi 2010” çwiczàcy mieli za za-danie zaplanowaç przemieszczenie sprz´tu przezrejon odpowiedzialnoÊci Dowództwa RegionalnegoWschód, zorganizowaç: prac´ Centrum Operacyjno-Taktycznego TOC, system patroli i ochrony elemen-

tów infrastruktury o znaczeniu istotnym dla wojskkoalicji i ludnoÊci cywilnej, spotkania z przedstawi-cielami społecznoÊci lokalnej i organizacjami poza-rzàdowymi, a tak˝e zaplanowaç operacj´ C&S w strefie odpowiedzialnoÊci.

Ocenie podlegały: podawanie wiadomoÊci z wykorzystaniem narz´dzia JEMM (Joint ExerciseManagment Modul), dowodzenie Polskimi Siłami Za-daniowymi, wykorzystanie Samodzielnej Grupy Po-wietrznej, działania taktyczne, działalnoÊç rozpo-znawcza, działania w zakresie ochrony wojsk i u˝yciaartylerii, zabezpieczenie in˝ynieryjne, zabezpieczenielogistyczne oraz współpraca cywilno-wojskowa.

Podsumowania dokonał kierownik çwiczeniapłk dr hab. Andrzej Czupryƒski, który wr´czył stu-dentom certyfikaty ukoƒczenia çwiczenia, a tak˝ewyró˝nił najbardziej kreatywnych studentów: mjr.Krzysztofa Dyko oraz mjr. Krzysztofa Balcerzaka.

Red.Fotografie: Grzegorz Olczak


GHAZNI 2010W dniach 25–29 stycznia 2010 r. w obiekcie Centrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennych od-było si´ çwiczenie dowódczo sztabowe dla studentów kursu dowódców batalionów, nt. Planowanie i realizacja zadaƒ w operacji wsparcia pokoju, zorganizowane przez Zakład Operacji Pokojowych i Rea-gowania Kryzysowego Wydziału Zarzàdzania i Dowodzenia.

6 stycznia 2010 r. odbył si´ wykład otwarty nt. Społeczeƒstwo sieci Manuela Castellsa.

W dniu 16 czerwca ubiegłego roku w warszaw-skiej redakcji �„Gazety Wyborczej” Manuel Castellswygłosił wykład nt. Komunikacja,media i władza. Manuel Castells(ur. 1944), wybitny socjolog i za-pewne najwi´kszy znawca proble-mów społeczeƒstwa informacyj-nego, jest wykładowcà UniversitatOberta de Catalunya w Barceloniei University of Southern Kalifornia wLos Angeles, doradcà ONZ i Ko-misji Europejskiej. Nakładem PWNukazała si´ imponujàca, monu-mentalna trylogia: �„Społeczeƒstwosieci” (2007), �„Siła to˝samoÊci”(2008), �„Koniec tysiàclecia” (2009),dokumentujàca rozległe badania Castellsa, prowa-dzone przez ponad 10 lat. Jest wiele powodów po-Êwićenia wykładu otwartego dziełu M. Castellsa.Jednym z nich, oprócz oczywistych walorów poz-nawczych, jest swoiste podsumowanie wczeÊniej-szych wykładów prof. Sienkiewicza, podczas którychprezentowane były wyniki własnych dociekaƒ na te-mat istoty społeczeƒstwa informacyjnego i ewakuacjijego skutków, prowadzonych zarówno w AON(wspólnie z dr Halinà Âwiebodà), jak i wspólnych z profesorami: Lechem Zacherem, Tomaszem Goba-nem-Klasem, Kazimierzem Krzysztofkiem.

Warszawski wykład Castellsa był w istocie zapo-wiedzià jego najnowszej ksià˝ki pt. �„CommunicationPower”, w której – analizujàc wiele przykładów zeÊwiata polityki – omawia relacje mi´dzy mediami a władzà, które stanowià obecnie obiekt doÊç szcze-gólnego zainteresowania ze strony społeczeƒstwa, dlaktórego media elektroniczne sà cz´sto jednym êród-łem wiedzy o rzeczywistoÊci, nie tylko politycznej.

W trylogii „Wiek informacji” Castell przedstawiłpodstawy teorii społeczeƒstwa sieci (Netsociety), ana-lizujàc główne procesy w wyłonionej w latach 80. no-wej formacji społecznej. Najwa˝niejszymi dobrami sàw niej informacja i wiedza, a relacje zorganizowanesà z logikà sieci, której fizycznà i technicznà realizacjajest internet. W społeczeƒstwie sieci dane, pieniàdzei władza „przepływajà ponad granicami”, marginali-

zujàc role paƒstw narodowych. Nowe procesy majaswoich przeciwników przywiàzanych do tradycyj-nych to˝samoÊci. Globalne sieci powiàzaƒ wyko-rzystujà zarówno transnarodowe korporacje, jak

i walczàcy z nimi terroryÊci. Zda-niem Castellsa nieprawdà jest, ˝einternauci izolujà si´ od społe-czeƒstwa. Badania pokazujà, e imwićej ktoÊ u˝ywa internetu, tymbardziej jest �„uspołeczniony”. Pod-czas pobytu w Warszawie M. Cas-tells, w jednym z wywiadów, po-wiedział: �Polacy majà wyjàtkowosilne poczucie to˝samoÊci narodo-wej i religijnej, chronionej podczastrudnej historii – i uwa˝am, ˝e toogromny atut Polski. Macie te˝ do-brze wykształconà, dynamicznà

młodzie˝. Dzi´ki temu wasz kra powinien dobrzeprosperowaç w ramach Unii. (…) Polska potrzebujeinnowacyjnego przywództwa. Wierz´, ˝e dostarczygo młode pokolenie Polaków, którzy wykorzystujà in-ternet i swoje Êwiatłe umysły do wprowadzania w y-cie wspólnych marzeƒ. Najwa˝niejsze sà mózgi, in-frastruktura mo˝e poczekaç.

Tematem wykładu otwartego z dnia 3 lutego był:System-Êwiat Immanuela Wallersteina.

Kolejny wykład profesor poÊwićił dorobkowiImmanuela Wallersteina (ur. 1930), który – jak pod-kreÊlił – ma istotne znaczenia do zrozumienia współ-czesnoÊci, obok ostatnich prac Zygmunta Baumanaoraz bohatera styczniowego wykładu – ManuelaCastellsa. Na tle licznych prac, w których dominujelepsza lub gorsza publicystyka, zaÊ ich autorzy trak-towani sà, tak˝e w niektórych Êrodowiskach akade-mickich jako szczególne êródło inspiracji w ostatnimdziesićioleciu. Jedni „odgrzewajà” propozycje,które majà wartoÊç głównie historycznà, inni zaÊformułujà jako oryginalne sàdy, które mogłyby za ta-kie uchodziç... pół wieku temu. Profesor podał licznetego przykłady, podzielajàc w pełni krytyczna ocenńauk społecznych dokonana przez J. Wallersteina –amerykaƒskiego socjologa i historyka w latach 1994–1998 pełnił on funkcj´ przewodniczàcego Mi´dzy-narodowego Towarzystwa Socjologicznego, obecnie


WYKŁADY OTWARTE PROF. PIOTRA SIENKIEWICZA

wykłada na uniwersytetach: Yale i Columbia. Jest au-torem dzieła „The Modern World System” (1973–1988) oraz twórcà analizy systemów-Êwiatów, która sta-nowi jeden z najwa˝niejszych punktów odniesienia dlawspółczesnych nauk społecznych. Dla Wallersteinaznaczàcym êródłem inspiracji jest zarówno tradycja so-cjologiczna (Durkheim, Weber, Marx) i historycznaszkoła �„Annales” F. Braudela, jak równie˝ teoria sys-temów i struktur dyssypacyjnych Ilya Prigogine.

Analiza systemów Êwiatowych Wallersteinaopiera si´ na nast´pujàcych zało˝eniach: globalnoÊç(ujćie globalne a nie globalizacja, która jest proce-sem), historycznoÊç („longue duree” Braudela), uni-dyscyplinarnoÊç (to nie multidyscyplinarnoÊç), holizm(ujćie całoÊciowe). Przed analizà stawia wyzwania:racjonalnoÊç, eurocentryzm, czas, zło˝onoÊç i nie-równowaga, feminizm i nowoczesnoÊç. Istot´ ostat-niego z wymienionych ilustruje sàdem Latoura: siecirzeczywistoÊci sà jednoczeÊnie realne (przyroda), nar-racyjne (dyskurs) i kolektywne (społeczeƒstwo). Na-wiàzujàc do szkoły dependystycznej, b´dàcej w isto-cie obszarem współczesnych badaƒ systemowych,Wallerstein wyró˝nia w systemie Êwiatowym regiony(podsystemy): rdzeƒ – półperyferia – peryferia – ob-

szar zewn´trzny. Z analizy zale˝noÊci politycznych,ekonomicznych, technologicznych miedzy regionamiwynika szereg istotnych wniosków, np. reakcje racjo-nalne zostały zepchni te do gł bokiej opozycji; Êwiat niepotrafi sobie wyobraziç jutra, wić histeryzuje; nastàpiłaerozja zaufania mi´dzy społeczeƒstwem a władzà; per-spektywa strategiczna jest zamglona i zast´powanaperspektywà eschatologicznà itp. Analiza systemówÊwiatowych Wallersteina jest tak˝e próbà usunićiaopozycji istniejàcej mi´dzy naukami społecznymi a naukami przyrodniczymi (Êcisłymi).

Reasumujàc, profesor Sienkiewicz postrzega teo-ri´ systemów Êwiatowych Wallersteina jako dziedzinywspółczesnych badaƒ systemowych, dziedziny naukspołecznych nie tylko nie stroniàcej od osiàgni´çnauk Êcisłych, lecz przede wszystkim doceniajà-cych je i traktujàcej holizm, systemizm, unidyscypli-narnoÊç itp. jako szans´ na przełamanie istniejàcegokryzysu metodologicznego. Taka postawa jest szcze-gólnie bliska autorowi lutowego wykładu otwartego.

Red.Fotografia: Piotr Sienkiewicz


Stypendia ministra obrony narodowej na rok aka-demicki 2009/2010 otrzymali: za osiàgnićia w nauce – Magdalena El Ghamari i Renata Omi-lianowicz, oraz za osiàgnićia w sporcie – ŁukaszKosobudzki.

Renata Omilianowicz jest studentkà V roku za-rzàdzania i dowodzenia na Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia. SpecjalnoÊç, którà obecnie zgł´bia naindywidualnym toku studiów to zarzàdzanie kadrami.

Jakie sà Pani osiàgnićia w nauce?MyÊl´, ˝e udział w konferencjach, podczas któ-

rych miałam okazj´ zaprezentowaç swojà wiedz´,nale˝à do najwi´kszych osiàgni´ç. Podczas konfe-rencji mi´dzynarodowej w Liptowskim Mikulaszu,praca na temat zarzàdzania talentami, którà przy-gotowałam z Małgorzatà åwiklicz, zaj´ła II miejscew przeprowadzonym konkursie, natomiast praca

mojego autorstwa, dotyczàca wykorzystanie otwar-tych êródeł informacji w działalnoÊci wywiadow-czej, wygłoszona na konferencji naukowej w Szcze-cinie, spotkała si´ z bardzo du˝ym zainteresowaniemoraz została wydana w publikacji pokonferencyjnej.MyÊl´, ˝e osiàgnićiem jest równie˝ zrealizowaniepraktyk studenckich oraz udział w kursach posze-rzajàcych mojà wiedz´.

Czy wià˝e Pani swojà przyszłoÊç z pracà lub słu˝bàw wojsku?

Rozpoczynajàc studia w Akademii zdawałam so-bie spraw´ z ogromnej szansy, którà mi daje ta uczel-nia – zostania oficerem Wojska Polskiego. Mundurkusi, jednak z biegiem czasu doszłam do wniosku, ebardziej odpowiednia b´dzie dla mnie praca w cy-wilu. Nie wykluczam mo˝liwoÊci zatrudnienia si´ w organizacjach wojskowych. Miałam ju˝ przyjem-noÊç odbycia praktyk w Departamencie Wychowania

STYPENDIA MINISTERIALNE PRZYZNANE!

i Promocji ObronnoÊci Ministerstwa Obrony Naro-dowej, z których jestem bardzo zadowolona.

Którego z wykładowców najbardziej Pani ceni i dlaczego?

Bardzo ceni´ wszystkich pracowników nauko-wych, z którymi miałam stycznoÊç w czasie pićiu latstudiów. Przyznam szczerze, e ci´˝ko jest mi wska-zaç konkretne osoby, bowiem ka˝dego z wykła-dowców darz´ ogromnym szacunkiem i podziwem.Jestem pod wielkim wra˝eniem ich wiedzy i umie-j´tnoÊci. Mam równie˝ nadziej´, ˝e swojà pracàspełniałam i spełniam ich oczekiwania.

Jakie ma Pani hobby? Aktualnie staram si´ pogodziç nauk´ z pracà.

Jestem osobà bardzo zaj´tà i dlatego mam małoczasu na hobby. JeÊli jednak znajd´ wolnà chwil´ towybieram teatr, musical lub ksià˝k´. Obecnie mojàulubionà sztukà jest spektakl pt. �Ludzie i Anioły” wy-stawiany w Teatrze Współczesnym, zaÊ ksià˝kà bio-grafia Mariana Zacharskiego. Interesuj´ si´ równie˝muzykà, troszk´ gram na pianinie – ostatnio çwiczútwory Yanna Tiersena.

Magdalena El Ghamari jest studentkà II rokubezpieczeƒstwa narodowego na Wydziale Bezpie-czeƒstwa Narodowego (studia stacjonarne drugiegostopnia).

Czy mogłaby si´ Pani pochwaliç swoimi osiàgni´-ciami w nauce?

Mo˝na do nich zaliczyç publikacje naukoweoraz czynne uczestnictwo w mi´dzynarodowychkonferencjach naukowych. Ogromnà przyjemnoÊç i wewn´trznà satysfakcj´ daje mi mo˝liwoÊç anga-˝owania si´ w pozarzàdowe organizacje non-profit.

Które zajćia najbardziej Pani lubi i dlaczego?Najbardziej preferuj´ zajćia zwiàzane z tema-

tykà konfliktów zbrojnych oraz wyzwaƒ i zagro˝eƒbezpieczeƒstwa oraz prawem humanitarnym kon-fliktów zbrojnych. Zajćia sà ciekawe merytorycznieoraz interesujàce ze wzgl´du na ich charakter orazsposób prowadzenia przez wykładowców.

Jakie sà Pani zainteresowania? Interesuje mnie dyplomacja oraz tematyka praw

człowieka. PrzyjemnoÊç sprawia mi nauka j´zykówobcych, kontakt z innymi ludzioraz sport, który sprawia ˝emo˝na si´ odstresowaç i zapo-mnieç o codziennych obowiàz-kach.

A jakie ma Pani plany na przy-szłoÊç?

W przyszłoÊci... dobre py-tanie! Czas poka˝e, jednak˝echciałabym zajàç si´ pracà nau-kowà, zdobywaç doÊwiadczeniei kształciç si´ w zakresie bezpie-czeƒstwa narodowego. Moimmarzeniem jest uzyskaç zatrud-nienie w jednej z instytucji zwià-zanych bezpoÊrednio z bezpie-czeƒstwem paƒstwa, a przedewszystkim spełniaç si´ w swojejpracy.


Wyró˝nieni studenci. Od lewej: ¸ukasz Kosobudzki, Magdalena El Ghamarioraz Renata Omiljanowicz

Łukasz Kosobudzki jest studentem II roku za-rzàdzania na Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia.

Jakà dyscyplin´ sportu Pan uprawia?Jest to gra w warcaby – zarówno100-polowe,

jak i 64-polowe.

Od jak dawna zgł´bia Pan tajniki tej gry i do jakiegoklubu sportowego Pan nale˝y?

Uprawiam t´ dyscyplin´ od 12 lat a reprezen-tuj´ klub MKS Mazovia Miƒsk Mazowiecki, gdzietak˝e trenuj´ dzieci i młodzie˝.

Czy mógłby si´ Pan pochwaliç swoimi osiàgni´-ciami w tej dziedzinie?

Moje najwi´ksze sukcesy to trzecie miejsce w II Mistrzostwach Europy Studentów w grze błys-kawicznej (warcaby 100-polowe) oraz pierwszemiejsce w Mistrzostwach Polski seniorów w Warca-bach Aktywnych 64-polowych. Mam równie˝ naswoim koncie kilkanaÊcie medali z Mistrzostw Polskiw kategoriach młodzie˝owych i kilka zdobytych w kategorii seniorów.

Pana plany na przyszłoÊç?W przyszłoÊci chciałbym otworzyç własnà szkoł´

warcabowà, gdzie mógłbym trenowaç nowe poko-lenia warcabistów.

Rozmawiała Ewa CiunowiczFotografia: Zdzisław Rutkowski


27 stycznia 2010 r. z inicjatywy Biura Rektora – ze-społu do spraw Procesu Boloƒskiego, zostało zor-ganizowane spotkanie studentów – stypendystówprogramu Erasmus, z władzami Akademii

Rozpoczynajàc spotkanie rektor-komendant AONgen. dyw. dr in˝. Romuald Ratajczak podkreÊlił, e jestto historyczna chwila dla naszej uczelni oraz pierwszetakie przedsi´wzićie, które w pełni wprowadziłouczelni´ w europejskà przestrzeƒ edukacyjnà.

Nast´pnie studenci: Ilona Tobjasz, LudwikaKaczmarska, Sławomir Nizioł, Bartłomiej Czerkow-ski oraz Artur Stefaniak, przedstawili przybyłym naspotkanie: rektorowi-komendantowi AON, pani pro-rektor ds. studenckich, prodziekanowi Wydziału Za-rzàdzania i Dowodzenia oraz osobom prowadzàcymprogram Erasmus, relacje z wyjazdów oraz podzie-lili si´ doÊwiadczeniami zdobytymi w trakcie kilku-miesićznej nauki w zagranicznych uczelniach.

Ka˝dy dzieƒ pobytu w Wy˝szej Szkole HandluEuropejskiego w Lyonie (Ecole de Commerce Euro-peenne) wnosił coÊ nowego do mojego ˝ycia – mó-wiła Ilona Tobjasz – studentka II roku zarzàdzania lot-nictwem. Zajćia były bardzo ró˝ne i uczyłam si´zupełnie nowych rzeczy. Teraz, z perspektywy czasu,mog´ zapewniç, ˝e były to wspaniałe chwile, którez pewnoÊcià gł´boko zapadnà mi w pami´ç. Dzi´kitemu doÊwiadczeniu mam jeszcze wi´kszà moty-wacj´ do dalszego rozwoju i sàdz´, ˝e ka˝dy ktowróci – bàdê wrócił – z wymiany, b´dzie odczuwał

o samo. Chciałabym tym samym pokreÊliç, jak du˝owysiłku wkłada uczelnia w Lyonie w edukacj´ mi´-dzynarodowà swoich studentów. Ka˝dy z uczàcychsi´ przynajmniej raz w toku swoich studiów wyje˝d˝ado zagranicznej uczelni na kilka miesićy. Wy˝szaSzkoła Handlu Europejskiego jest równie˝ odpo-wiednim miejscem dla osób pragnàcych �„podciàgnàçsi´” ze znajomoÊci j´zyka angielskiego. Du˝o zaj´çprowadzonych jest przez rodowitych Amerykanów,Brytyjczyków, a nawet Australijczyków. JeÊli zaÊ cho-dzi o biuro organizacji wymian tej uczelni, to jest onobardzo silnie rozwini´te i mocno wspiera w działa-niach swoich studentów.

STUDENCI AON ZA GRANICÑ

Du˝ym zainteresowaniem przybyłych goÊci cie-szyły si´ wypowiedzi studentów, które dotyczyływielokulturowoÊci i �„wieloj´zycznoÊci” wyjazdów.Nasza grupa składała si´ z Polaków, Bułgarów i W´-grów – relacjonował Artur Stefaniak – student II rokuzarzàdzania lotnictwa, który właÊnie wrócił z Uni-wersytetu Obrony w Brnie (Univerzita Obrany).Obecni byli tak˝e Francuzi, natomiast Polacy stano-wili doÊç licznà grup´ – sàdz´, e mogło nas byç ok.60 osób. Dzi´ki imprezom integracyjnym, organi-zowanym przez liczne stowarzyszenia dla studentówmi´dzynarodowych, poznaliÊmy mnóstwo osób z ró˝nych zakàtków Êwiata, w tym nawet z Afryki.Byłem pozytywnie zaskoczony wielokulturowoÊciàtego miasta i wsz´dzie obecnym j´zykiem angiel-skim. Brno stanowi poza tym wspaniałà baz´ wypa-dowà do europejskich stolic, takich jak Bratysława,Budapeszt, Wiedeƒ czy Praga. Repub-lika Czeska pod wzgl´dem kulturowymjest bardzo podobna do Polski, chocia˝charakteryzuje si´ np. wyjàtkowà kuch-nià. B´d´ t´sknił za czeskim jedzeniem,ich zupy oraz �„sma˝ený sýr”, czyli opie-kany ser, sà po prostu wyÊmienite.

Ludwika Kaczmarska, która równie˝studiowała na Uniwersytecie Obrony w Brnie, opowiedziała o warunkach,które stworzyła uczelnia dla studentów z zagranicy. Warunki w hostelu dla goÊci,w którym mieszkaliÊmy były bardzo do-

bre. Do dyspozycji mieliÊmy dwuoso-bowe pokoje, ka˝dy z osobnà łazienkà.Dodatkowo mogliÊmy korzystaç z pralni.Uniwersytet zapewnił nam tak˝e wy˝y-wienie, serwowane od poniedziałku dopiàtku w postaci lunchu. Istotne jestrównie˝ to, e mieliÊmy nieograniczonydost´p do biblioteki oraz wszelkich po-mocy dydaktycznych.

W trakcie spotkania nie zabrakłorównie˝ pytaƒ zwiàzanych z kwestiamifinansowymi podczas pobytu oraz przy-znanym stypendium. Wszystko zale˝ałood tego jaki tryb ˝ycia prowadziła danaosoba i w jakiej wysokoÊci zostało przy-znane stypendium – mówił SławomirNizioł – student III roku logistyki, stu-

diujàcy w semestrze zimowym równie˝ w Wy˝szejSzkole Handlu Europejskiego w Lyonie. W moimprzypadku stypendium pokryło du˝à cz´Êç wydat-ków na ˝ycie, jednak bez pomocy finansowej ro-dziny, utrzymanie si´ w Lyonie, byłoby naprawd´trudne. Kwestia zakwaterowania jest podstawowymproblemem, który napotka wi´kszoÊç osób pragnà-cych wyjechaç w ramach programu Erasmus doFrancji. Nie chc´ nikogo zniech´caç, a jedynieostrzec i podpowiedzieç na co nale˝y zwróciçuwag´. Przede wszystkim zb´dne oka˝e si´ szukanieakademika przy uczelni. W Lyonie znajduje si´ jedenwielki kampus akademików prywatnych, do któ-rego proÊb´ o zarezerwowanie miejsca trzeba kie-rowaç na długo przed wyjazdem na stypendium. Ist-nieje równie˝ mo˝liwoÊç szukania na własnà r´k´mieszkania lub pokoju, jednak bez olbrzymich za-


pasów gotówki, bez porćzenia i znajomoÊci j´zykafrancuskiego, mo˝e si´ to okazaç bardzo trudne.Nie nale˝y traciç nadziei, a co wa˝niejsze, odkładaçtej kwestii na ostatnià chwil´. Znaczàca mo˝e siókazaç pomoc kolegów, którzy wrócili ze stypen-dium…

Bardzo ciekawe wystàpienie przedstawił stu-dent lotnictwa Bartłomiej Czerkowski – student V roku lotnictwa, którego pobyt w estoƒskiej Aka-demii Lotniczej (Eesti Lennuakadeemia) został po-twierdzony nie tylko wysokimi wynikami w nauceale równie˝ wykonanym samodzielnie hełmem pi-lota wojskowego. Akademia Lotnicza w Tartu to naj-bardziej presti˝owa i najwy˝sza rangà uczelnia lot-nicza w Estonii. Jest to jedyna uczelnia w tym małymnadbałtyckim kraju, która kształci przyszłà kadr´ lot-niczà dla estoƒskiego lotnictwa cywilnego. Uczelniaprowadzi: Wydział Zarzàdzania Przestrzenià Po-wietrznà dla przyszłych kontrolerów ruchu lotni-

czego, Wydział Pilota˝u, kształcàcy przyszłych pilo-tów lotnictwa cywilnego, oraz Wydział Zarzàdzaniaw Lotnictwie dla przyszłej kadry zarzàdzajàcej i na-ziemnej w przemyÊle lotniczym. Wykłady prowadzànajbardziej doÊwiadczeni estoƒscy specjaliÊci z za-kresu lotnictwa, a tak˝e zapraszani sà liczni wykła-dowcy specjaliÊci z zagranicy. EAVA ÊciÊle współpra-cuje z portem lotniczym w Tartu i Tallinie, gdzieka˝dy student Akademii odbywa zajćia praktyczne.Akademia jest dosyç wymagajàca, gdy˝ podczasErasmusa trzeba si´ przygotowaç na pisanie licz-nych sprawdzianów, esejów, zadaƒ domowych, a tak˝e uczyç do koƒcowych egzaminów z ka˝degoprzedmiotu.

Obecnie w partnerskich zagranicznych uczel-niach w Hiszpanii, na Słowacji oraz w Estonii, studiakontynuuje jeszcze czworo naszych studentów. Nie-cierpliwie czekamy na ich powrót i relacje z wyjaz-dów.

mjr mgr in˝. Andrzej Soboƒ szef zespołu ds. procesu boloƒskiego


Pod koniec stycznia 2010 r. władze AON podpi-sały porozumienie o wakacyjnych sta˝ach w Biu-rze Bezpieczeƒstwa Narodowego.

Program sta˝y b´dzie realizowany pod patronatemhonorowym prezydenta RP Lecha Kaczyƒskiego orazpod merytorycznà opiekà Akademii Obrony Narodowej.

Udział w WSS jest niepowtarzalnà szansà zdoby-cia wiedzy i doÊwiadczeƒ z zakresu stosunków mi´-

dzynarodowych, spraw wewn´trznych, administracji,bezpieczeƒstwa narodowego oraz komunikacji spo-łecznej.

Proces rekrutacyjny rozpocznie si´ wiosnà 2010 r.NajÊwie˝sze informacje na ten temat dost´pne sà nastronie internetowej BBN: www.bbn.gov.pl.

Red.

III edycja Wakacyjnych Sta˝y Studenckich ju˝ wkrótce!


Wykład skierowany był głównie do kadry nau-kowo-dydaktycznej oraz studentów ekonomii. W swoim wystàpieniu prof. Maria Sierpiƒska omó-wiła m.in. stan bud˝etu naszego paƒstwa, poziomzadłu˝enia i przyczyny jego pogł´biania, poziombezrobocia, zachowania obcych banków w warun-kach kryzysu, a tak˝e poziom inwestycji i ich zale˝-noÊç od rozwoju gospodarczego Polski.

Na spotkaniu z kadrà i studentami AON prof.Porowski przedstawił krótko histori´ powstania In-stytutu Wysokich CiÊnieƒ PAN, a tak˝e omówił pro-jekt niebieskiego lasera półprzewodnikowego, zaktóry w 2002 r. otrzymał nagrod´ prezydenta RP zanajlepszy wynalazek.

Podczas spotkania profesor wyjaÊnił jak wielkàrol´ w zachowaniu zdrowia odgrywa prowadzeniehigienicznego trybu ˝ycia. Odpowiednia dieta, ak-tywnoÊç fizyczna oraz równowaga psychiczna, jegozdaniem, sà najlepszà receptà na zachowanie wital-noÊci organizmu.

Red. Fotografia: Ewa Ciunowicz

WSPÓŁPRACA ZE STOWARZYSZENIEMPROMOWANIA MYÂLENIA OBYWATELSKIEGO

Profesor nauk ekonomicznych pani Maria Sierpiƒska jestrektorem Wy˝szej Szkoły Finansów i Zarzàdzania w Warszawie, pracownikiem naukowym Akademii Eko-nomicznej w Krakowie, członkinià Rady Giełdy PapierówWartoÊciowych, a ponadto autorkà licznych prac nauko-wych publikowanych w kraju i zagranicà, specjalistkà w dziedzinie finansów i controllingu oraz doÊwiadczonàczłonkinià organów nadzorczych spółek kapitałowych.

Prof. dr hab. Sylwester Porowski jest absolwentem wy-działu fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, którego dy-plom otrzymał w 1960 r., doktoryzował si´ w 1965 r., a ty-tuł profesora otrzymał w roku 1978. W latach 1996–1998był sekretarzem Europejskiej Grupy WysokociÊnienio-wej, w latach 1999–2003 prezydentem Âwiatowej Organi-zacji Fizyki i Technologii Wysokich CiÊnieƒ AIRAPT, zaÊod 1972 r. dyrektorem Centrum Badaƒ WysokociÊnienio-wych PAN. Prowadzi badania nad fizykà ciała stałego.

Prof. Jerzy Woy-Wojciechowski jest prezesem PolskiegoTowarzystwa Lekarskiego oraz specjalistà w dziedzinieortopedii, chirurgii urazowej i medycyny nuklearnej. W 1967 r. uzyskał tytuł doktora medycyny, w 1974 r.doktora habilitowanego, a w 1991 r. profesora. W latach1968–1980 był kierownikiem Zakładu Izotopów Akade-

mii Medycznej w Warszawie, od1980 Zakładu Medycyny Nuklear-nej. Ponadto pianista, kompozytormuzyki filmowej i teatralnej orazwspółtwórca Teatrzyku PiosenkiLekarzy �Eskulap”.

28 stycznia 2010 r. wykład nt. Problemy gospodarcze Polski przeprowadziła prof. dr hab. Maria Sierpiƒska.

17 grudnia 2009 r. dyrektor Instytutu Wysokich CiÊnieƒ Polskiej Akademii Nauk prof. dr hab. Sylwe-ster Porowski wygłosił w Akademii Obrony Narodowej wykład nt. Techniki laserowe przyszłoÊcià nowoczesnej gospodarki i systemów obronnych.

26 listopada 2009 r. studenci spotkali si´ z prof. dr. hab. n. med. Jerzym Woy-Wojciechowskim, któryprzeprowadził wykład na temat: Czynniki wydłu˝ania ˝ycia i zachowania zdrowia.

ARS LEGIS skupia studentów Aka-demii Obrony Narodowej, któ-

rzy pragnà pogł´biç wiedz´ z za-kresu mi´dzynarodowego prawapublicznego oraz nauk pokrew-nych.

W składzie obecnego za-rzàdu Koła znaleêli si´: MalwinaKołodziejczak (I rok studiów II stopnia, bezpieczeƒstwo naro-dowe) – prezes, Sylwia Soszyƒska (I rok studiów II stopnia, bezpieczeƒ-stwo narodowe) – wiceprezes oraz JowitaBrudnicka (I rok studiów I stopnia, bezpieczeƒstwonarodowe) – sekretarz. Opiekunem Koła jest dr Bar-bara Janusz-Pawletta.

Statutowymi celami koła sà w szczególnoÊci: • rozwijanie i pogł´bianie wiedzy z zakresu

prawa mi´dzynarodowego publicznego oraz prawaeuropejskiego,

• stworzenie warunków do samokształcenia i podwy˝szania poziomu wiedzy studentów, pro-wadzenie badaƒ naukowych, doskonalenie form i metod pracy naukowej jego członków,

• inicjowanie i prowadzenie prac popularyzu-jàcych wiedz´ o prawie humanitarnym oraz sze-roko poj´ta integracja studentów.

ARS LEGIS swoje cele realizuje poprzez: udziałw seminariach, sympozjach, konferencjach i zjaz-dach naukowych dotyczàcych prawa mi´dzynaro-dowego, organizowanie studenckich warsztatów i obozów naukowych, czy te˝ spotkaƒ, sympozjówi dyskusji z przedstawicielami Êrodowisk naukowych,gospodarczych i politycznych w obszarze prawami´dzynarodowego i europejskiego, współprac´ z organizacjami i stowarzyszeniami pozarzàdowymiw realizacji zadaƒ zwiàzanych z prawem mi´dzy-narodowym, przygotowywanie i przeprowadzaniekonferencji naukowych, seminariów, odczytów orazudział w podobnych inicjatywach organizowanych

przez inne podmioty, prowadzeniewłasnych lub zleconych prac nau-

kowo-badawczych, organizowanieimprez mi´dzyuczelnianych orazumo˝liwianie studentom publi-kacji naukowych, podejmowa-nie współpracy z innymi organi-zacjami studenckimi w celu

realizacji wspólnych przedsi´w-zi´ç, a tak˝e podejmowanie współ-

pracy mi´dzynarodowej w obszarzeprawa mi´dzynarodowego.Członkiem Koła Naukowego ARS LEGIS

mo˝e zostaç ka˝dy student Akademii Obrony Na-rodowej. Praca w naszym kole to sposób na po˝y-teczne sp´dzenie wolnego czasu, czy te˝ mo˝liwoÊçrozwoju naukowego z zakresu szeroko poj´tegoprawa mi´dzynarodowego. Ponadto Koło NaukoweARS LEGIS ma na celu zdobywanie umiej´tnoÊci i doÊwiadczeƒ przydatnych w przyszłej pracy.

Do tej pory członkowie ARS LEGIS uczestniczyliw jednym przedsi´wzi´ciu, jednak na skal´ mi´-dzynarodowà. Studenci, wraz z kadrà Katedry Prawai Administracji Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodo-wego, byli organizatorami mi´dzynarodowej konfe-rencji naukowej na temat: Konwencje Genewskie 60 lat póêniej w sytuacji konfliktu w Afganistanie,która odbyła si´ 7 grudnia 2009 r. w AkademiiObrony Narodowej, pod honorowym patronatemPolskiego Czerwonego Krzy˝a. Obecnie cz∏onkowiekoła sà w trakcie opracowywania kolejnych projek-tów naukowych.

Serdecznie zapraszamy, zarówno studentów jaki kadr´ naukowà Akademii, do uczestniczenia w naszych przedsi´wzi´ciach. Wszelkich informacjina temat członkostwa mo˝na uzyskaç w siedzibieARS LEGIS, która mieÊci si´ w budynku nr 25, po-kój 58 lub za poÊrednictwem poczty elektronicznej:[email protected].

Anna Nowicka-Osuch


KOŁO NAUKOWE ARS LEGISKoło Naukowe ARS LEGIS zostało powołane 1 paêdziernika 2009 r. z inicjatywy studentów AkademiiObrony Narodowej oraz pracowników Katedry Prawa i Administracji Wydziału Bezpieczeƒstwa Na-rodowego.


LOTNICZE KOŁO NAUKOWE

WAkademii Obrony Narodowej co roku stu-diuje coraz wi´cej studentów cywilnych, któ-

rzy korzystajàc z bogatej oferty dydaktycznej zdo-bywajà zarówno ogólnà jak i wysoce specjalistycznàwiedz´ z zakresu nauk wojskowych oraz cywilnych.Nasza uczelnia zapewnia studentom pomoc wy-soko wykwalifikowanych specjalistów dziedzin woj-skowych, których wiedza uzupełniona jest do-Êwiadczeniami zdobytymi na misjach wojskowych.

Osobom zainteresowanym zdobyciem fachowejwiedzy z zakresu lotnictwa, AON oferuje studiapierwszego i drugiego stopnia na kierunku zarzà-dzanie lotnictwem na Wydziale Zarzàdzania i Do-wodzenia. Istnieje tak˝e mo˝liwoÊç odbywania cz´-Êci studiów na wybranych uczelniach wy˝szych pozagranicami naszego kraju w ramach programu ERAS-MUS. Do tego wymagane jest jednak uzyskanie wy-sokich wyników w nauce. Przedmiotami stricte lot-niczymi takimi jak: nawigacja statku powietrznego,meteorologia i wpływ warunków atmosferycznychna lot statku powietrznego, konstrukcje lotnicze,prawo lotnicze czy organizacje lotnicze, zajmujà si´w AON osoby pracujàce w Instytucie Lotnictwa i Obrony Powietrznej WZiD, utworzonego na bazieistniejàcego wczeÊniej Wydziału Lotnictwa i ObronyPowietrznej.

Na szczególne uznanie zasługuje działalnoÊç, ist-niejàcego od 2006 r., akademickiego Lot-

niczego Koła Naukowego (LKN). W wy-niku głosowania podczas walnego

zgromadzenia, które od-było si´ na poczàtku

listopada ubieg-

łego roku, wyłoniono nowe władze koła. Prezesemzostał Michał Bober, jego zast´pcà Tomasz Kurdziel,za sprawy organizacyjne odpowiada Piotr Maty-szewski, szkoleniowe – Paweł Popiołek, natomiastpromocjà zajmuje si´ Rafał Wy˝gowski.

W wyniku działaƒ zarzàdu koła, przy współ-pracy z pracownikami Instytutu, w ubiegłym rokuodbyły si´ wyjazdy dydaktyczne do baz lotniczych wMiƒsku Mazowieckim, Malborku, a nawet PoznaniuKrzesinach, gdzie po raz pierwszy przyj´to na stan sa-moloty wielozadaniowe F-16 block 52+. Studencikierunków i specjalizacji lotniczych mieli niepowta-rzalnà okazj´ zapoznaç si´ ze specyfikà działania lot-niczych baz wojskowych z poziomu płyty lotniska jaki z wie˝y kontroli lotów, a tak˝e dzi´ki odwiedzanymsymulatorom lotniczym F-16 i Mig-29, wczuç si´ wrol´ pilotów wojskowych. W przyszłoÊci LKN planujerównie˝ zawiàzanie szerszej współpracy z Wy˝szàSzkołà Oficerskà Sił Powietrznych w D´blinie, m.in.w celu zapoznania si´ parkiem technologicznymuczelni.

Istotnym elementem podnoszàcym poziom wie-dzy studentów sà te˝, organizowane z ramienia LKN,wyjazdy na konferencje o tematyce rozwoju infras-truktury lotniskowej, czy bezpieczeƒstwa lotów. Stu-denci wchodzàcy w skład LKN sà stałymi uczestni-kami Krajowej Konferencja Bezpieczeƒstwa Lotów.

Lotnicze Koło Naukowe nie zajmuje si´ jednaktylko działalnoÊcià naukowà, gdy˝ m.in. wspomagapromocj´ lotnictwa na pokazach lotniczych w Ra-domiu czy Góraszce, a tak˝e promowanie idei lot-niczych za poÊred-nictwem sportuszybowcowego,w którym suk-

Obsługa symulatora PZL-130

cesy zdobywa coraz liczniejsza reprezentacja AON,wybierana spoÊród członków Koła.

Sprostanie wymogom dzisiejszego rynku pracnie jest obecnie łatwe, dlatego studenci coraz cz´-Êciej poszukujà mo˝liwoÊci zdobycia wymaganegodoÊwiadczenia zawodowego. Istotnym obszaremdziałalnoÊci LKN jest zatem nawiàzywanie współ-pracy z instytucjami i organizacjami lotniczymi,dzi´ki której członkowie koła majà mo˝liwoÊç od-bywania praktyk zawodowych w miejscach zwiàza-nych z kontrolà ruchu lotniczego lub funkcjonowa-niem lotnictwa cywilnego. Praktyki zawodowe nastanowiskach asystentów dyspozytora lotniczego od-była ju˝ grupa osób w takich przedsi´biorstwachjak: Prima Charter czy Flight Dispatcher Services.Znaczna cz´Êç praktykujàcych tam studentów prze-szła równie˝ kursy na dyspozytora lotniczego za-koƒczone egzaminem. Dzi´ki LKN i pracy wieluosób bezinteresownie wspierajàcych Koło, mo˝liwestało si´ ukoƒczenie szkoleƒ na funkcje KomisarzySportowych (szybownictwo) oraz wyrobienie licen-cji na samolot turystyczny – PPL(A), co w przyszło-Êci z pewnoÊcià pomo˝e w zdobyciu pracy w lot-

nictwie. Studenci kierunków i specjalizacji lotni-czych AON majà tak˝e za sobà ukoƒczone praktykiw Urz´dzie Lotnictwa Cywilnego oraz przedsi´bior-stwie Paƒstwowe Porty Lotnicze. Niektórzy z prak-tykantów po ukoƒczeniu studiów, stali si´ szcz´Êli-wymi pracownikami ULC.

Członkostwo w Lotniczym Kole Naukowym jestznakomitym rozwiàzaniem dla studentów-pasjona-tów lotnictwa, którzy chcà pogł´biç swojà wiedz´ z zakresu lotnictwa cywilnego i wojskowego, jakrównie˝ planujà prac´ w lotniczych organizacjach o charakterze gospodarczym i instytucjach lotni-czych na stanowiskach kierowników/mened˝erówÊredniego szczebla zarzàdzania.

Serdecznie zapraszamy do wstàpienia w naszeszeregi. Wszelkich informacji mo˝na uzyskaç w sie-dzibie ARS LEGIS, która mieÊci si´ w budynku nr 22,pokój 118 lub za poÊrednictwem poczty elektro-nicznej: [email protected].

Rafał Wy˝gowski Fotografia: Tomasz Kurdziel


Piłkarska Polska

23 lutego 2010 r. w hali Torwar odbyła si´ konfe-rencja nt. Piłkarska Polska.

W organizacji przedsi´w-zi´cia, w ramach wolontariatusportowego, wzi´ły udział czteryczłonkinie Koła Naukowego Stu-dentów Bezpieczeƒstwa Naro-dowego z sekcji BezpieczeƒstwaZgromadzeƒ i Imprez Maso-wych: Monika Michalak, OlgaFigiel, Monika Sakowska i Ale-ksandra Dàbrowska. Organiza-torami konferencji był PolskiZwiàzek Piłki No˝nej, Minister-stwo Sportu i Turystyki oraz Pol-ski Klub Infrastruktury Sporto-

wej. Głównym tematem obrad było budowanieprzyszłoÊci piłki no˝nej w Polsce. Do udziału w kon-ferencji zostali zaproszeni przedstawiciele lokalnychsamorzàdów i ró˝nych oÊrodków sportu. GoÊçmi

KOŁO NAUKOWE STUDENTÓWBEZPIECZE¡STWA NARODOWEGO

specjalnymi byli m.in. Grzegorz Lato, Jerzy Engel,Henryk Kasperczak, Andrzej Strejlau, Stefan Ma-jewski, Marek Zdziebłowski, Henryk Kasperczak i Krzysztof Miklas.

Jednym z poruszanych tematów było zapew-nienie bezpieczeƒstwa na stadionach. Prezentacj´ naten temat przedstawił Miłosz Dorsz – konsultant ds.bezpieczeƒstwa i ekspert Polskiego Klubu Infras-truktury Sportowej. W trakcie swojego wystàpieniazwrócił uwag´ na problemy zabezpieczania imprezmasowych – brak kontroli firm ochroniarskich, brakosób potrafiàcych udzieliç pierwszej pomocy. Pod-kreÊlił równie˝ potrzeb´ współpracy organizatorówimprez z stra˝à miejskà i po˝arnà oraz z policjà.

Na konferencji omówiono sposoby rozwijanapiłkarskich talentów dzieci i młodzie˝y. Zaprezen-towano dwa najwa˝niejsze dzieciće turnieje: Tym-

bark Cup oraz Turniej im. Marka Wielgusa. Kolejnywykład dotyczył budowy nowoczesnego boiska. Je-rzy Engel w prezentacji pt. Piłka no˝na polskim spor-tem narodowym przedstawił histori´ polskiej piłki i plany na najbli˝szà przyszłoÊç. Konferencja byłarównie˝ okazjà do indywidualnych rozmów z eks-pertami Polskiego Klubu Infrastruktury SportowejodnoÊnie do bezpieczeƒstwa na stadionach.

W obradach cz´sto podkreÊlano jak istotne dlaprzyszłoÊci polskiej piłki no˝nej jest budowanie no-woczesnej i bezpiecznej infrastruktury sportowej nietylko w najwi´kszych miastach, ale w całym kraju.Osiàgnićie tego celu umo˝liwi tworzenie sportowejkultury wÊród Polaków i odkrywanie młodych, pił-karskich talentów.

Aleksandra Dàbrowska


Europejski Dzieƒ Ochrony Danych Osobowych

28 stycznia 2010 r. przedstawiciele Koła Nauko-wego Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego,nale˝àcy do Sekcji Ochrony Informacji Niejaw-nych i Danych Osobowych, wzi´li udział w IV Eu-ropejskim Dniu Ochrony Danych Osobowych.

Tegoroczne obchody odbyły si´ pod hasłem„Masz prawo do prywatnoÊci w internecie”, co po-zwoliło skupiç si´ na problematyce prywatnoÊci w Êwiecie elektronicznym oraz ochrony prawdziecka w sieci. Wszyscy, którzy tego dnia przybylido siedziby Generalnego In-spektora Ochrony Danych Oso-bowych, mogli uzyskaç informa-cje i porady prawne z zakresuochrony danych osobowychoraz otrzymaç materiały eduka-cyjno-informacyjne. Ponadtospecjalnie na ten dzieƒ zaplano-wana została seria wykładów od-noszàcych si´ do hasła prze-wodniego tegorocznej edycjiEuropejskiego Dnia OchronyDanych Osobowych. Wykłady,poÊwićone najbardziej istotnymkwestiom ochro-ny prywatnoÊcii danych osobowych, poprowa-

dzone zostały m.in. przez pracowników Biura Ge-neralnego Inspektoratu Ochrony Danych Osobo-wych, Biura Rzecznika Praw Dziecka, przedstawicieliKomendy Głównej Policji oraz firmy Iron Mountainzajmujàcej si´ niszczeniem dokumentów orazochronà danych poza siedzibami firm. Dodatko-wymi atrakcjami były: uroczyste rozstrzygnićie kon-kursu plastycznego dla młodzie˝y, happening przedbudynkiem Biura GIODO oraz czat internetowy z generalnym inspektorem ochrony danych osobo-wych z uczniami szkół uczestniczàcych w projekcie„Twoje dane, Twoja sprawa”.

Na zdj�ciu od lewej: Marlena Blicharz, Kamil Bzinkowski, Piotr Drobek z Departamentu Edukacji Społecznej i Współpracy Mi´dzynarodowej BiuraGIODO, Anna Piszczatowska oraz Anna Skolimowska

Nie ulega wàtpliwoÊci, ˝e ochrona danych oso-bowych w internecie stanowi dziÊ spore wyzwanie, na-tomiast Europejski Dzieƒ Ochrony Danych Osobo-wych jest niezmiernie dobrà okazjà do popularyzacjiwiedzy na temat problematyki zwiàzanej z ochronàprywatnoÊci. Dlatego te˝ ju˝ teraz zapraszamy na przy-szłorocznà edycj´, a zniecierpliwionych tak długimwyczekiwaniem zach´camy do wstàpienia w szeregi,

działajàcej w Kole Naukowym Studentów Bezpie-czeƒstwa Narodowego, Sekcji Ochrony InformacjiNiejawnych i Danych Osobowych.

Marlena Blicharz, Kamil Bzinkowskisekcja OINiDO

Fotografia: Paweł Stobiecki


Studenci AON w Centrum Szkolenia Na Potrzeby Sił Pokojowych w Kielcach

Pod koniec ubiegłego roku studenci AON i Wy˝szejSzkoły Policji w Szczytnie uczestniczyli w warszta-tach szkoleniowych w kieleckim CSNPSP.

Warsztaty obejmowały cykl wykładów, które miałyna celu przekazanie studentom wiedzy na temat tech-nik operacyjnych stosowanych w misjach, dotyczàcychpatrolowania, konwojowania, eskortowania, a tak˝eprzeszukiwania terenów i obiektów w technice Cor-don and Search (ang. okrà˝ i przeszukaj). Prelegenciporuszyli równie˝ kwesti´ przestrzegania zasad bez-pieczeƒstwa w rejonach wyst´powania m.in. i impro-wizowanych urzàdzeƒ wybuchowych (IED), a tak˝e tematzabezpieczenia Medycznego Polskiego KontyngentuWojskowego w Afganistanie, w tym procedury ME-DEVAC (Medical Evacuation – ewakuacja medyczna)i CASEVAC (Casualty Evacuation – ewakuacja ran-nych) oraz rol´ Êmigłowca UH-60Q Medevac BlackHawk w prowadzeniu ewakuacji rannych.

Studenci mieli mo˝liwoÊç zapoznania si´ z his-torià działalnoÊci centrum, obejrzeli eksponaty

z misji pokojowych zgromadzone Sali Tradycji orazdokonali pamiàtkowego wpisu do Ksi´gi GoÊci. Nazakoƒczenie wizyty w CSNPSP przewidziano trady-cyjnà ˝ołnierskà grochówk´.

Kolejnym punktem wyjazdu była wizyta na sta-dionie Korony Kielce. Zainteresowani problematykàorganizacji imprez masowych, zapoznali si´ z syste-mem i procedurami bezpieczeƒstwa Miejskiego Sta-dionu w Kielcach – najnowoczeÊniejszego, a przytym najbezpieczniejszego obiektu piłkarskiego w Polsce. Studenci zwiedzili kielecki stadion, jego za-plecze techniczne oraz centrum dowodzenia. Pod-sumowaniem wizyty był mecz o mistrzostwo eks-traklasy mi´dzy Koronà Kielce a dru˝ynà Zagł´biaLubin. Studenci z trybun obserwowali spotkanie,które zakoƒczyło si´ wynikiem 3:3.

Wyjazd został zorganizowany z inicjatywy KołaNaukowego Studentów Bezpieczeƒstwa Narodo-wego AON, a opiek´ nad przedsi´wzi´ciem objàłpłk dr in˝. Zbigniew Skwarek – kierownik ZakładuPodstaw Bezpieczeƒstwa AON.

Joanna Felczyƒska, Łukasz Âwitalski

Terroryzm – geneza i przeciwdziałanie

W ramach projektu dofinansowanego ze Êrod-ków programu operacyjnego funduszu inicjatywobywatelskich, a tak˝e dzi´ki wsparciu fundacji ParkMilitarny Modlin, w ubiegłym roku studentki Aka-demii Obrony Narodowej, nale˝àce do Koła Nau-kowego Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego i Stowarzyszenia Ruch Wspólnot Obronnych: Ka-mila Siporska, Katarzyna Bator oraz Karolina Kukla,przeprowadziły w Twierdzy Modlin wykłady na te-mat: Terroryzm – Geneza i Przeciwdziałanie. Zaj´-

cia były adresowane do młodzie˝y gimnazjalnej, w celu przybli˝enia jej problemu zagro˝enia współ-czesnym terroryzmem. W trakcie wykładów poru-szono zagadnienia terroryzmu samobójczego, ter-roryzmu powietrznego oraz zwiàzanych z nimiprocedur. Omówione zostały tak˝e główne atakiterrorystyczne, jak równie˝ akty prawne zwiàzane zezwalczaniem globalnego terroryzmu. Uczestnicybyli zainteresowani zaproponowanà tematykà. Za-dawali du˝o szczegółowych pytaƒ, zarówno w trak-cie wykładów jak i po zakoƒczeniu ka˝dego z nich.

Katarzyna Bator

Wykłady otwarte w KNSBN

W grudniu ubiegłego roku w ramach spotkaƒ KołaNaukowego Studentów Bezpieczeƒstwa Narodo-wego rozpoczàł si´ cykl wykładów otwartych.

Cykl wykładów zainaugurowało wystàpieniemjr. Wojciecha Sójki – pracownika Akademii ObronyNarodowej oraz uczestnika szóstej zmiany PolskiegoKontyngentu Wojskowego w Iraku. Jego wykład do-tyczył systemu ochrony i obrony polskich baz woj-skowych, konwojów oraz ˝ołnierzy, podczas misjiwojskowych poza granicami RP.

Słowa wprowadzajàce oraz przedstawiona lite-ratura zapowiadały, ˝e wykład b´dzie bardzo inte-resujàcym doÊwiadczeniem, a my – jako audytorium,b´dziemy mieli przyjemnoÊç uczestniczyç w wyda-rzeniu, które zostało przygotowane przez specja-list´ w tej dziedzinie. W trakcie spotkania ka˝dy z nas mógł przejrzeç czasopisma oraz pozycje ksià˝-kowe, w tym równie˝ wydane przez WydawnictwoAkademii Obrony Narodowej, b´dàce podstawàmerytorycznà wykładu. W auli panowała wyjàtkowacisza, gdy pan major przechodził do kolejnych cz´-Êci swojego wystàpienia, poruszajàc wiele niezna-nych nam kwestii. Nawiàzał m.in. do procedur i za-sad obowiàzujàcych w czasie organizowaniaochrony i osłony wojsk RP poza granicami kraju,

przywołujàc wiele aktów prawnych, np. NarodowàDoktryn´ Ochrony Wojsk RP, a tak˝e szczegółowoomawiajàc mechanizmy, które pozwalajà okreÊliçpoziomy zagro˝eƒ. W dalszej cz´Êci spotkania pre-legent skupił si´ na przedstawieniu modelowego za-bezpieczenia baz wojskowych oraz najnowszychurzàdzeƒ technicznych, które wspomagajà ˝ołnierzypodczas misji. Podczas swojego wystàpienia majorSójka starał si´ wyjaÊniç studentom ka˝de z oma-wianych poj´ç poprzez przytaczanie ich definicji, coniewàtpliwie było bardzo potrzebnym zabiegiemprzy tak skomplikowanej tematyce. Ponadto przy-gotowane przez niego symulacje, mapy, plany baz,fotografie oraz ilustracje pozwoliły na doskonałe zro-zumienie przekazywanych treÊci.

Wykład z całà pewnoÊcià podobał si´ wszystkimsłuchaczom, a znakomitym wyrazem zadowoleniabyły oklaski, które prowadzàcy otrzymał po zakoƒ-czeniu prelekcji.

Na zakoƒczenie spotkania prezes zarzàdu kołaSergiusz Parszowski podzi´kował majorowi Wojcie-chowi Sójce za czas i trud wło˝ony w przeprowa-dzenie wykładu oraz zaprosił, w imieniu członkówKoła Naukowego Studentów Bezpieczeƒstwa Naro-dowego, do uczestnictwa w kolejnych wykładachotwartych.

Piotr K∏os



TransLogistics 2009V Ogólnopolskie Forum Studentów Transportu i Logistyki

W dniach 10–11 grudnia 2009 r. członkowie KNSLAON uczestniczyli w konferencji naukowej zor-ganizowanej przez Koło Naukowe Studentów Lo-gistyki i Transportu „LOGISTICS” z PolitechnikiWrocławskiej.

Pierwszy dzieƒ obrad poÊwi´cony był tematycetransportu. WartoÊcià merytorycznà tej cz´Êci konfe-rencji były wystàpienia przedstawicieli firm transpor-towych i logistycznych oraz studentów. Poruszonezostały zagadnienia dotyczàce sterowania ruchem,ewolucji w transporcie oraz najnowszych rozwiàzaƒinformatycznych w transporcie i logistyce.

Dzieƒ drugi forum upłynàł pod znakiem roz-wiàzaƒ logistycznych prezentowanych przez stu-dentów. Nasz przedstawiciel – jeden z członkówKNSL AON – Paweł Krekora, wygłosił referat nt. Czynniki stymulujàce rozwój transportu inter-modalnego w Polsce.

Wa˝nym elementem konferencji było tak˝e na-wiàzanie znajomoÊci ze studentami z innych uczelni,a tak˝e wymienianie si´ wra˝eniami oraz doÊwiad-czeniami z zakresu logistyki.

Karolina Kuzia Fotografia: Joanna Walasek

KOŁO NAUKOWE STUDENTÓW LOGISTYKI

Przedstawiciele KNSL AON wraz ze studentamiSGGW oraz Politechniki Wrocławskiej

New Logistics 2009

W dniach 26–27 listopada 2009 r. członkowieKNSL AON wzi´li udział�w konferencji naukowejnt. �„New Logistics 2009”, zorganizowanej przezEuropejskie Koło Logistyczne �„FENIKS” z Poli-techniki Âlàskiej. Konferencja odbywała si´ pod ha-słem: „Nowoczesne koncepcje logistyczne”.

Konferencj´ rozpoczàł prelekcjà prof. dr hab.in˝. Józef Bendkowski, a nast´pnie referaty zwiàzanez tematykà nowoczesnych koncepcji logistycznychwygłosili członkowie kół naukowych. WysłuchaliÊmyrównie˝ bardzo ciekawych wypowiedzi dotyczà-cych m.in. nowoczesnych koncepcji transportu zbio-rowego, rozwoju technologii identyfikacji towarów,logistyki zwrotnej, czy te˝ kodów QR.

Drugiego dnia mieliÊmy okazj´ goÊciç w firmieROCA w Gliwicach. Jest to jedna z najdynamiczniejrozwijajàcych si´ firm na Âlàsku, która zajmuje si´produkcjà ceramiki sanitarnej. W fabryce zapozna-liÊmy si´ z przebiegiem procesu produkcyjnego i

kontroli jakoÊci. OdwiedziliÊmy tak˝e magazyn firmymieszczàcy si´ w tym samym budynku oraz zapo-znaliÊmy si´ z zasadami jego funkcjonowania.

Magdalena Grenda Zapraszamy na stron´ internetowà Koła Naukowego

Studentów Logistyki AON: www.knsl-aon.pl.

Jak zawsze szcz´Êliwi i ˝àdni wiedzy!

Program obejmował zwiedzanie muzeum KGBw Wilnie oraz symulacj´ radzieckich deportacji z lat40. XX wieku. Celem projektu było przybli˝eniemłodym ludziom w jakich warunkach odbywały si´zsyłki i jak wyglàdało ˝ycie w obozach radzieckich.Studenci odrywali w tym przedsi´wzi´ciu role de-portowanych, dzi´ki czemu dowiedzieli si´ na czympolegał rygor obozowy.

Projekt realizowany był 30 km od Wilna, w bunk-rze znajdujàcym si´ 5 metrów pod ziemià. W sposóbbardzo realistyczny, z udziałem aktorów, psa orazrekwizytów z okresu zsyłek: ci´˝arówki, mundurów,ubioru obozowego dla uczestników, aluminiowych ły-˝ek i słoików do jedzenia zupy na gazetach, odby-wały si´ przesłuchania, roboty przymusowe oraz za-straszanie.

Studentka europeistyki wspomina: Gdy doje-chaliÊmy na miejsce zostaliÊmy potraktowani jak naj-gorsi zbrodniarze. Poinformowano nas o tym, ˝e odtego momentu nie posiadamy adnych praw i mamyobowiàzek spełniaç wszystkie ˝àdania i rozkazy.Wsadzono nas do ci´˝arówki. Gdy przekroczyliÊmypróg bunkra prowadzono nas po zawiłych koryta-

rzach, aby ostatecznie zamknàç nas w małym pokojui przedstawiç nam wszystkie zarzuty – �„zdrajców na-rodu”. Kilka osób było zmuszonych do podpisaniadokumentu zobowiàzujàcego ich do donoszenia nabliskich i przyjaciół. Kolejnym punktem programu

była praca. Po ci´˝kich robotach ka˝dy z nas otrzy-mał racj´ ˝ywnoÊciowà, składajàcà si´ z obozowegokapuÊniaka i ciemnego chleba. W czasie posiłkuusłyszeliÊmy komunikat o Êmierci Józefa Stalina

i o naszym oswobodzeniu. Po za-koƒczeniu projektu mogliÊmypodzieliç si� swoimi wra˝eniami idoÊwiadczeniami.

Po symulacji studenci AONmieli okazj´ zwiedziç Wilno, od-wiedziç grób Józefa Piłsudskiego,zobaczyç obraz Matki Boskiej w Ostrej Bramie, koÊciół Êw.Anny oraz pomnik Adama Mic-kiewicza.

dr Agnieszka Leguckaopiekun koła naukowego

�„Młoda Europa”Fotografie: Micha∏ Przybylak


KOŁO NAUKOWE EUROPEISTYKI„MŁODA EUROPA”

27 lutego 2010 r. studenci Koła Naukowego Europeistyki �„Młoda Europa” wzi´li udział w projekciept. Deportation Day: Live History Lesson, dofinansowanym ze Êrodków Unii Europejskiej.

W ramach programu eduka-cyjnego Studenckiej AkademiiPolowej, którego celem jest przy-bli˝enie studentom cywilnymproblematyki obronnoÊci, wzbo-gacenie oferty edukacyjnej orazzaanga˝owanie w proces profes-jonalizacji wojska, zorganizowanocykl wykładów zwiàzanych z po-wy˝szà tematykà. Przedsi´wzi´-cie realizowane jest przy wsparciuDepartamentu Nauki i Szkol-nictwa Wojskowego MON.

25 lutego 2010 r. ze studentami AON spotkał si´szef Biura Bezpieczeƒstwa Narodowego Aleksander

Szczygło (na zdj�ciu powy˝ej), który przedstawił infor-macje na temat funkcjonowania biura: jego strukturyi misji oraz zadaƒ. Pytania studentów do ministraSzczygły dotyczyły m.in. roli Rady BezpieczeƒstwaNarodowego, przyszłoÊci szkolnictwa wojskowegooraz Sił Zbrojnych RP, udziału polskich ˝ołnierzy w misjach stabilizacyjnych poza granicami naszegokraju, a tak˝e wizji systemu obronnego Polski.

24 listopada 2009 r. goÊciem Studenckiej Aka-demii Polowej był sekretarz stanu MON ds. społecz-nych i profesjonalizacji Czesław Piàtas (na zdj�ciu polewej), który przeprowadził wykład inauguracyjny natemat profesjonalizacji Sił Zbrojnych RP. Spotkanie,które spotkało si´ z du˝ym zainteresowaniem zestrony studentów, odbyło si´ inicjatywy i pod patro-natem prorektor ds. studenckich dr Anety Nowa-kowskiej-Krystman.

Red.Fotografie: Zdzisław Rutkowski, Ewa Ciunowicz


STUDENCKA AKADEMIA POLOWA

W grudniu ubiegłego roku Organizacja Studen-cka �„Wolontariat” przy Akademii Obrony Narodo-wej, we współpracy z Samorzàdem Studenckim Wy-działu Zarzàdzania i Dowodzenia, dziekanemwydziału płk. dr. hab. in˝. Jarosławem Wołejszo orazzast´pcà dyrektora Instytutu Wojsk Làdowych płk. dr.

in˝. Andrzejem Wiszem, zapoczàtkowała akcj´ cha-rytatywnà, majàca na celu udzielenie pomocy dzie-ciom z polskich szkół na Litwie.

Szkoła w Pikieliszkach jest bardzo biedna. Uczysi´ w niej trzydziestu uczniów z polskich rodzin, któ-rym brakuje przyborów do pisania, ksià˝ek i ubraƒ.

AKADEMICCY WOLONTARIUSZEZ POMOCÑ NA LITWIE


Zajćia prowadzone sà w j´zyku polskim przez wy-kwalifikowanà polskà kadr´.

Ju˝ od listopada na Wydziale Zarzàdzania i Do-wodzenia zbierane były wszelkie pomoce naukowe, li-teratura pi´kna, bajki i ubrania. Do akcji bardzo ch´t-nie włàczyła si´ kadra dydaktyczna, studenci, ró˝neprzedsi´biorstwa (Alpap, Pap-max) oraz osoby pry-watne (Zbigniew Bucoƒ). Zebrana została bardzo du˝ailoÊç darów, przez co w kwestii ich przewozu zaistniałapotrzeba wymiany samochodu na wi´kszy. Poczàtekpodró˝y na Litw´ utrudniały warunki pogodowe –Ênieg i bardzo niskie temperatury. Podró˝ trwała dwa-naÊcie godzin, jednak szcz´Êliwie dotarliÊmy do celu,gdzie czekał ju˝ na nas ciepły posiłek i goràce powitanie.

Nast´pny dzieƒ rozpoczàł si´ bo˝onarodze-niowà inscenizacjà, którà zaprezentowali ucznio-wie szkoły podstawowej w Pikieliszkach. Po jaseł-kach rozdane zostały paczki dla kadry i dzieci.Milusiƒscy byli zachwyceni otrzymanymi prezen-tami. Z iskierkami w oczach rozpakowywali poda-runki. Szkoła otrzymała komputery, Êrodki czystoÊci,artykuły biurowe i sportowe, literatur´ pi´knà orazubrania. Jednak˝e okazuje si´, ˝e to wszystko to je-dynie kropla w morzu potrzeb. Budynek szkoły po-wstał w latach 30. XX wieku i od tej pory nie prze-szedł gruntownego remontu. Przez drewniane oknawieje lodowaty wiatr, który podwójnie wyzi´bia i takju˝ zimne pomieszczenia. Szkoł´ ogrzewa jedyniekilka pieców kaflowych! Uczniom ju˝ po trzydziestuminutach siedzenia w klasach kostniejà palcei w takich warunkach codzien-nie sp´dzajà swój czas.

Kolejnym ofiarowanym przez nas prezentembyła wycieczka do Trok, gdzie zwiedzaliÊmy zamekna wyspie. Uczniowie nie cz�sto majà mo˝∏iwoÊçuczestnictwa w wycieczkach, dlatego tym bardziejnasza propozycja sprawiła im wiele radoÊci. W zi-mowej aurze zamek prezentował si´ fantastycznie.Dzieci poznały jego histori´ z prezentacji multime-dialnej oraz obejrzały efekty Êwietlne zaprezento-wane na zamku.

Po dniu pełnym emocji i wzruszeƒ udaliÊmy sińa spoczynek, by kolejnego dnia szykowaç si´ dopowrotu. Kadra z Pikieliszek bardzo dzi´kowała zawizyt´, ale nie tylko z powodu udzielonej pomocy.Nauczyciele mogli porozmawiaç ze swoimi roda-kami, usłyszeç jak obecnie yje si´ w Polsce. Było todla nich bardzo wa˝ne, szczególnie ˝e niektórzy z nich ju˝ od ponad dwudziestu lat nie odwiedzilinaszego kraju. My z kolei dowiedzieliÊmy si´ jaki jestobecnie los, niewspieranych przez nikogo, mniej-szoÊci narodowych na Litwie. Zarówno rzàd Litwy,jak i Polski nie interesuje si´ swoimi rodakami. Je-dynà nadziejà sà ludzie, którzy chcà pomóc i niebojà si´ tego czyniç.

Dobrà wiadomoÊcià dla dzieci ze szkoły w Pi-kieliszkach sà planowane, specjalnie z myÊlà o nich,na lato 2010 r. kolonie, które zostanà ufundowaneprzez Organizacj´ Studenckà Wolontariat, AkademiÓbrony Narodowej oraz prywatne przedsi´biorstwai darczyƒców.

Kinga Skonieczna, Agnieszka HankusFotografia: sier˝. Daniel Walczak

Za nami kolejny – XVIII FinałWielkiej Orkiestry ÂwiàtecznejPomocy. 10 stycznia br. 120 ty-sićy wolontariuszy w całej Polscekwestowało na rzecz onkologiidziecićej i doposa˝enia klinikonkologicznych w sprz´t wyso-kospecjalistyczny. Sztab, zorgani-zowany na terenie AkademiiObrony Narodowej, w ciàgu ca-łodziennej zbiórki pieni´dzy i li-cytacji przedmiotów, zgromadziłfundusze w wysokoÊci 18500 zł.

Sztab WOÂP po raz pierw-szy pojawił si´ na terenie Aka-demii Obrony Narodowej. Powołany został z inicja-tywy Samorzàdu Studentów AON, którà poparliuczniowie LI Liceum Ogólnokształcàcego im. T. Ko-Êciuszki. Dzi´ki tej współpracy, w Rembertowie przezcałà niedziel´, w bardzo trudnych warunkach po-godowych, kwestowała grupa ok. 80 wolontariuszy.

Cz´Êç koncertowà w Klubie AON rozpoczàł ze-spół „NO NAMES”, który starał si´ rozgrzaç przedewszystkim zmarzni´tych wolontariuszy. Około go-dziny 15.30 prowadzàcy: Izabela Chmalewska i Sła-womir Nizioł (studenci Wydziału Zarzàdzania i Do-wodzenia), zainicjowali licytacj´ na rzecz WielkiejOrkiestry Âwiàtecznej Pomocy. WÊród przedmiotów

przekazanych na licytacj´ znalazły si´ podarunki odkadry Akademii, Urz´du Dzielnicy Rembertów m.st.Warszawy, Policealnej Szkoły Ochrony „VIP”, ga-d˝ety przekazane przez organizatorów WOÂP (ko-szulki, kalendarze, monety, kubki) oraz przedmiotyprzekazane od prywatnych darczyƒców.

Najwićej emocji wÊród zebranych wzbudziłaaukcja, którà z fantazjà przeprowadził aktor zaanga-˝owany w tegorocznà zbiórk´ – Mateusz Damićki.Album historyczny, pamiàtkowa moneta WOÂP, ka-lendarz oraz koszulka WOÂP z autografami JurkaOwsiaka i uczestników wyprawy na Syberi´, osiàg-n´ły wysokie ceny (łàczna kwota sprzeda˝y tych

przedmiotów to niemal 1000 zł). Pozostałà cz´Êç zabawy uat-

rakcyjniły zespoły: �„Kapela Praska”z repertuarem przedwojennych,warszawskich piosenek oraz zespół„FOCUS”.

„Rembertowski �Finał” trwałdo godziny 20.00 i, w du˝ej mie-rze dzi´ki zaanga˝owaniu Samo-rzàdu Studentów i Wydziału Wy-chowawczego AON, zakoƒczył si´sukcesem.

Monika LewiƒskaFotografie: Zdzisław Rutkowski


WIELKA ORKIESTRA ÂWIÑTECZNEJ POMOCYZAGRAŁA W AKADEMII

24 stycznia 2010 r. w kasynie Akademii ObronyNarodowej odbyła si´ zabawa karnawałowa dladzieci kadry i pracowników uczelni, zorganizo-wana przez pracowników Klubu AON.

Licznie przybyłych goÊci, na wst´pie tegorocz-nej zabawy karnawałowej, witały dwa aniołki naszczudłach, zapraszajàc do ma-gicznej „Krainy Elfów” i „FabrykiZabawek. Po powitaniu przezElfa Eryka, maluchy pod opiekàdoÊwiadczonych animatorekrozpocz´ły wyÊmienità zabaw´,podczas której mi´dzy innymidekorowały bombki, rćzniezdobiły Êwiàteczne pierniczki,samodzielnie wykonywały ma-skotki. Ogromnym zaintereso-waniem cieszyło si´ stanowisko,na którym Pani Elf malowała

dzieciće twarze, a najwi´kszà sympati´ zdobyłÂwi´ty Mikołaj, który cz´sto si´gał do worka pełnegoprezentów i obdarowywał naszych milusiƒskich. Jakprzystało na zabaw´ karnawałowà nie zabrakło taƒ-ców, zabaw i konkursów.

Tekst i fotografia: Joanna Zagdaƒska


ZABAWA KARNAWAŁOWA DLA DZIECI

W styczniu i lutym 2010 r. w Klubie AON mog-liÊmy oglàdaç obrazy autorstwa Małgorzaty Bed-narczyk.

Małgorzata Bednarczyk od trzech lat zajmuje si´malarstwem olejnym. Lubi pracowaç ka˝dà technikà– akwarelà, pastelami, jednak olejna sprawia jej naj-wićej przyjemnoÊci. Maluje zarówno przy u˝yciup´dzla jak i szpachli, technikà impastu, która polega nanakładaniu grubej warstwy farby. Daje to bardzo cie-

kawe efekty strukturalne i pozwala jeszczebardziej wydobyç kolory i przestrzeƒ ob-razu. Pomysły czerpi´ z nieustajàco zmie-niajàcej si´ przyrody, która nas otacza.Jestem szcz´Êliwa z posiadania ogrodu,który dostarcza mnóstwo inspiracji i na-tchnienia – mówi malarka.

Jej prace to pejza˝e, kwiaty, zwie-rz´ta oraz wszystko to co jà zachwyci.Maluje realistycznie, naturalistycznie, aleczasami zdarza si´ jej pofantazjowaç z naturà. Kocham malarstwo i myÊl´, ˝eju˝ nie mogłabym bez niego ˝yç – zdra-dziła nam Małgorzata Bednarczyk.

Red.Fotografia: Robert Brzeziƒski

COÂ DLA OKA

Mo˝e wydawaç si´ to niewiarygodne, ale niewszyscy studenci Akademii wiedzà o istnieniuKlubu Uczelnianego Akademickiego ZwiàzkuSportowego – KU AZS AON. A prawda jest taka,kole˝anki Studentki i koledzy Studenci, ˝e coÊ ta-kiego ISTNIEJE!

Nasz klub jest jeszcze młody – funkcjonuje od2008 r., i jest jeszcze w trakcie rozwoju sportowego i organizacyjnego. Obecnie kieruje nim zarzàd wy-brany 27 paêdziernika 2009 r. w składzie: Karol Da-niluk – prezes, Marcin Urbaƒski – wiceprezes, ppłkAdam Matyja – sekretarz, Tomasz Paluch – członek za-rzàdu, ppłk Grzegorz Rosłan – członek zarzàdu.

Do zadaƒ KU AZS nale˝y m.in. współpraca z SWFiSO w zakresie rozwoju programu sportu nauczelni, przygotowania zawodników do udziału w zawodach Êrodowiskowych (Akademickie Mistrzo-stwa Warszawy i Województwa Mazowieckiego, Var-soviada) i ogólnopolskich (Akademickie MistrzostwaPolski), organizacja i współorganizacja imprez spor-towych na uczelni oraz ogólnie rzecz ujmujàc orga-nizacja ˝ycia sportowego na uczelni.

W ramach klubu działajà sekcjesportowe: badmintona, piłki no˝-nej i futsalu, koszykówki m´˝czyzn,siatkówki m´˝czyzn i kobiet, tenisastołowego. W niedalekiej przyszło-Êci planujemy sformalizowaç dzia-łalnoÊç sekcji biegów przełajowychoraz zainicjowaç działanie sekcjijudo i pływania.

W bie˝àcym roku akademic-kim zawodnicy reprezentujàcybarwy KU AZS AON majà ju˝ zasobà starty w kilku imprezach spor-towych. W listopadzie odbywały si´ igrzyska studen-tów pierwszego roku – 46. Varsoviada (wićej infor-macji w nr. 4(42) 2009). Na uwag´ zasługuje wysokie

miejsce naszych siatkarek, które byłytu˝ za podium – zdobyły czwartemiejsce, oraz siatkarzy, którzy podwodzà trenera Huberta Milewskiegozaj´li trzecie miejsce. Wyniki sà tymbardziej cenne, e sportowy poziomw ostatniej edycji był bardzo wy-soki. Nasi zawodnicy biorà równie˝udział w Êrodowiskowych ligach aka-demickich: piłki no˝nej, koszykówki,siatkówki kobiet i m´˝czyzn. Startu-jemy tak˝e w zawodach w tenisiestołowym, badmintonie i futsalu.

Wierzymy, e najwi´ksze sukcesy jeszcze przed nami.Karol Daniluk

Fotografia: Zdzis∏aw Rutkowski


KLUB UCZELNIANY AKADEMICKIEGO ZWIÑZKUSPORTOWEGO AON ZAPRASZA!

JeÊli uprawiasz któràÊ z tychdyscyplin, przyjdê na trening, a zobaczysz, ˝e warto wstàpiçdo klubu!!! Masz pomysł nanowe sekcje? Chcesz działaçna rzecz uczelni i AZS? Maszciekawe pomysły? Napisz, od-powiemy, wysłuchamy, dora-dzimy – [email protected].

Na zdjćiu od lewej: wiceprezes Marcin Urbaƒski, prezesKarol Daniluk, członek zarzàdu Tomasz Paluch

Turniej Halowej Piłki No˝nej15 stycznia 2010 r. w Studium Wychowania Fi-

zycznego i Szkolenia Ogniowego odby∏ si� Âwiàteczno-Noworoczny Turniej Halowej Piłki No˝nej Kadry AON.

W wyniku rozgrywek pierwsze miejsce zaj´li re-prezentanci Wydzia∏u Bezpieczeƒstwa Narodowego,

drugie miejsce wywalczyła dru˝yna Wydzia∏u Za-rzàdzania i Dowodzenia, zaÊ trzecie przypadło kadrzeCentrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojen-nych. Puchary i medale wrćzył rektor-komendantAON gen. dyw. dr in˝. Romuald Ratajczak.

mjr Piotr Niew´głowski


15 grudnia ubiegłego roku w Studium Wychowa-nia Fizycznego i Szkolenia Ogniowego odbyła si´,zorganizowana przez Samorzàd Studentów AON,II Mikołajkowa Bitwa Mi´dzywydziałowa o Pu-char Rektora-Komendanta AON.

W bitwie wzi´li udział re-prezentanci wydziałów i nauczy-ciele akademiccy, którzy rywali-zowali w takich konkurencjachsportowych jak: piłka siatkowa,sztafeta wodna, przeciàganie liny,wspinaczka Êciankowa oraz zorba– kula sferyczna i przemieszcza-nie si´ na skrzynkach. Dodatkowàkonkurencj´ stanowił quiz z wie-dzy o historii i funkcjonowaniunaszej uczelni. W ramach bitwywystàpił równie˝ �„Kabaret Aka-demicki”. W sportowych zma-ganiach najlepsi okazali si´ re-

prezentanci Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego.Gratulujemy!

Red.Fotografia: Zdzisław Rutkowski

ZWYCI¢STWO REPREZENTANTÓW WBN

Latem na przełomie lipca i sierpnia 1941 r. nastà-piła zmiana na stanowisku głównodowodzàcego

wojskami niemiecko-włoskimi w Afryce Północnej.Dotychczasowego dowódc´ – gen. Italo Garibol-diego, zastàpił gen. Ettore Bastico. Zmiany nastàpiłyrównie˝ w niemieckim Afrika Korps, który zostałzreorganizowany i przemianowany na PanzergruppeAfrika, pod dowództwem awansowanego z dniem 1 lipca 1941 r. na stopieƒ generała wojsk pancer-nych1 – Erwina Rommla.

Nowo powstały zwiàzek składał si´ z dwóchkomponentów. Pierwszy z nich tworzył, dowodzony

przez gen. LudwigaCrüwella, AfrikaKorps, w składzie:15. Dywizja Pan-cerna (niemiecka),21. Dywizja Pan-cerna (niemiecka),90. Dywizja Lekka(niemiecka) oraz55. Dywizja Piechoty „Savona” (włoska). Drugi kom-ponent zwiàzku tworzył włoski XXI Korpus w skła-dzie: 102. Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej

WALKI WOJSK PA¡STW OSIW AFRYCE PÓŁNOCNEJ 1941–1942Utworzenie Panzergruppe Afrika – operacja �„Crusader”– odwrót Rommla. Cz. IV

mgr Dariusz Ogórek

„Trento”, 17. Dywizja Piechoty �„Pavia”, 25. Dy-wizja Piechoty „Bologna” oraz 27. Dywizja Piechoty„Brescia”. Ponadto, głównodowodzàcy wojskamiOsi, gen. Ettore Bastico dysponował włoskim XXKorpusem, składajàcym si´ z: 132. Dywizji Pancer-nej „Ariete” oraz 101. Dywizji Zmotoryzowanej„Trieste”.

Przedstawiony skład Panzergruppe Afrika wy-glàdał wprawdzie imponujàco, ale tak na prawd´ tojedynie dywizje niemieckie przedstawiały realnà sił´.Chocia˝ równie˝ one, po wyczerpujàcych walkachw kwietniu, maju i czerwcu, straciły du˝o ludzi

i sprz´tu – w tym głównie, najwa˝niejsze narz´dziewojny manewrowej Rommla – czołgi. Dywizje wło-skie z kolei nie dosyç ˝e nie posiadały pełnych sta-nów etatowych oraz miały zdecydowanie gorszeuzbrojenie, to były znacznie gorzej wyszkolone i dowodzone2.

Po stronie brytyjskiej równie˝ nastàpiły zmiany w organizacji wojsk, bowiem 26 wrzeÊnia 1941 r.utworzono 8. Armi´. W jej skład wchodziły dwa kor-pusy armijne: XXX Korpus (składajàcy si´ z 7. DywizjiPancernej oraz 7. Grupy Wsparcia – południowoaf-rykaƒskiej 1. Dywizji Piechoty, 22. Brygady Pancernej)i XIII Korpus (składajàcy si´ z dwóch dywizji piechoty– nowozelandzkiej 2. Dywizji Piechoty i indyjskiej 4. Dywizji Piechoty oraz 4. Brygady Pancernej).

Brytyjczycy w przeciwieƒstwie do Niemców,którzy stosowali taktyk´ mieszania w zgrupowaniachbitewnych piechoty z czołgami, preferowali rozwià-zanie głoszone przez zwolenników teorii: czołgi samemogà zadecydowaç o wyniku bitwy – wystarczyutworzyç wystarczajàco silnà formacj´, która zdołapokonaç oddziały pancerne przeciwnika, a nast´pniezniszczyç jego piechot´ i artyleri´. W tym rozumo-waniu była jednak pewna niedoskonałoÊç, ponie-wa˝ Brytyjczykom brakowało wyszkolenia i do-Êwiadczenia w prowadzeniu wojny pancernej3.

Rommel tymczasem, pomimo ciàgłych zapew-nieƒ Hitlera, nie otrzymał ani nowych dywizji, aninawet wystarczajàcej liczby nowych czołgów i dział.Konwoje wiozàce zaopatrzenie dla wojsk Osi wal-czàcych pod Tobrukiem, były nieustannie (i do tegoskutecznie) atakowane przez RAF i Royal Navy ope-rujàce z baz na Malcie4. Od czerwca do paêdziernika1941 r. z niemiecko-włoskich transportów zaopat-rzeniowych zatopionych zostało 40 statków. Co wi´-cej, do strat w ludziach i zaopatrzeniu nale˝y dodaçzmniejszanie pojemnoÊci przewozowej, gdy˝ Nie-mcom i Włochom zaczynało brakowaç statków. To-na˝ zaopatrzenia przeznaczonego dla wojsk Osi w paêdzierniku zmalał do 50000 BRT, z czego na do-datek 63% zostało zatopionych. W listopadzie wy-płyn´ło do Afryki Północnej tylko 37000 BRT, z czego a˝ 77 % zostało posłane na dno przez bry-tyjskie siły powietrzne i morskie. Analizujàc ile za-opatrzenia wysłano, ile zostało zatopionego, a ile do-tarło do walczàcych wojsk, mo˝na było pokusiç si´o w miar´ dokładne wyliczenie, kiedy Niemcy


Umundurowanie w∏oskiego sapera:1. Hełm wz. 1933 r. z emblematem wojsk in˝ynieryjnych;2. Bluza �„saharyjska” z patkami w barwie rodzaju broni;3. Rynsztunek skórzany – pas, szelki i ładownice; 4. Szorty; 5. Koszula wz. 1939 r.; 6. Karabin Carcano wz.91/41; 7. Bagnet wz. 91; 8. Naboje kal. 6,5 mm; 9. Granatr´czny S.R.C.M. wz. 1935 r.; 10. Maska gazowa T. 35; 11. Chlebak; 12. Manierka o pojemnoÊci l litra; 13. Oku-lary przeciwpiaskowe; 14. skórzane trzewiki ˝ołnierskie

èródło: �„Gazety Wojenne” Nr 40; zbiory: Laurent Berra-fato, fotografia: Marek Pszenicki

i Włosi utracà mo˝liwoÊç dalszego prowadzeniawojny w Afryce.

Pomimo tych przeciwnoÊci gen. Rommel przy-gotowywał si´ do kolejnego starcia. Jego wojskauzupełniały zapasy broni, amunicji i najwa˝niej-szego w wojnie pancernej paliwa. W tym czasieniemiecki dowódca dysponował 174. czołgami Af-rika Korps i 146. czołgami włoskiego XX Korpusu.Dodatkowo posiadał 90 dział przeciwpancernych 50 mm, 12 Êmiertelnie skutecznych dział kalibru 88 mm w Afrika Korps oraz 23 tego typu armaty w Dywizji „Savona”.

Do kolejnej konfrontacji doszło jesienià 1941 r.Pierwsi uderzyli Brytyjczycy rozpoczynajàc 18 listo-pada operacj´ o kryptonimie �„Crusader”. Głów-nym ich zadaniem było odblokowanie obleganegood siedmiu miesićy Tobruku, a w dalszej perspek-tywie całkowite wyparcie wojsk niemiecko-włoskichz Libii5.

Po serii wyniszczajàcych pojedynków pancer-nych pomi´dzy 19 listopada a 2 grudnia, wojskapaƒstw Osi zostały zmuszone do odwrotu. Brytyj-czycy z kolei, w wyniku operacji „Crusader”, odnieÊliwprawdzie sukces strategiczny, poniewa˝ udało imsi´ zajàç dogodnà pozycj´ do rozwinićia ofensywydalej na zachód, zdobyç całà Cyrenajk´ oraz utwo-rzyç połàczenie z Tobrukiem, ale za cen´ ogromnychstrat – podczas walk stracili blisko 800 czołgów.

Ci´˝kie walki doprowadziły do niemal całko-witego wyczerpania materiałowego wojsk nie-miecko-włoskich (np. niemiecka 21. Dywizja Pan-cerna w dniu 1 grudnia 1941 r. miała sprawnychjedynie 38 czołgów). Ogólny bilans był zatem nie-zbyt korzystny dla Rommla. Wprawdzie jego wojskapoprzez zastosowanie aktywnej obrony zniszczyływiele brytyjskiego sprz´tu, to jednak same równie˝poniosły du˝e straty6, a na szybkie uzupełnienie niemogły liczyç. W przeciwieƒstwie do Brytyjczyków,którzy po podciàgnićiu rezerw i uzupełnieniu sta-nów, z poczàtkiem grudnia byli gotowi do rozpo-czćia kolejnego ataku. Dowódca Panzergruppe Af-rika po zapoznaniu si´ z sytuacjà, doszedł doprzekonania, ˝e aby jego wojska nie zostały całko-wicie rozbite, musi wycofaç si´ z Cyrenajki.

W liÊcie do ˝ony z 6 grudnia 1941 r. Rommelnapisał: Po czterech tygodniach nieprzerwanych i kosztownych walk siła bojowa ludzi, mimo wielkich

indywidualnych osiàgni´ç, zaczynała si´ mocnochwiaç, szczególnie dlatego, ˝e dopływ sprz´tu i amunicji całkiem wysechł. JeÊli armia zamierza utrzy-maç Ghazal´ w dniu 16 grudnia, nieuniknione staniesi´ wycofanie przez lini´ Mechili-Derna najpóêniejnocà 16 grudnia, ˝eby uniknàç okrà˝enia i całkowi-tego zniszczenia przez silniejszego wroga7.

8 grudnia 1941 r. wojska niemiecko-włoskie roz-pocz´ły odwrót na zachód, w rejon miejscowoÊciGhazala – 80 km od Tobruku. Jako pierwsze osiàgn´łyt´ miejscowoÊç jednostki, wchodzàce w skład wło-skiego XX Korpusu, oraz niemiecka 90. Dywizja Lekka.Główne siły Afrika Korps osłaniane przez 15. batalionmotocyklowy8 dotarły do Ghazali 12 grudnia.

Dla włoskiego naczelnego dowództwa samo-wolna decyzja gen. Rommla o odwrocie była nie doprzyjćia (Włosi po raz drugi musieliby opuÊciç swojàkoloni´ – Cyrenajk´). Podczas spotkania, które od-było si´ 15 grudnia, jego nominalny przeło˝ony gen.Ettore Bastico, razem z szefem Sztabu GeneralnegoUgo Cavallero9, naciskali Rommla, aby starał si´ zawszelkà cen´ utrzymaç Benghazi. Rommel nie zgadzałsi´ jednak na ˝aden kompromis i uparcie trwał przyswojej decyzji, konsekwentnie odrzucajàc włoskie ar-gumenty, jak na przykład ten, e lotniska w Cyrenajcedajà niemieckim i włoskim samolotom wi´ksze mo˝-liwoÊci operacyjne oraz ułatwiajà szachowanie Malty.Wycofanie si´ na zachód groziło te˝ tym, ˝e garni-zony wojsk Osi w pobli˝u granicy egipskiej (w Bar-dii, Sollum oraz na przełćzy Halfaya) dostanà si´ doniewoli. Pomimo przytoczonych powy˝ej argumen-tów, Rommel postawił na swoim i wymusił zgod´ nawycofanie si´ z Cyrenajki.

24 grudnia 1941 r. wojska Osi opuÊciły Benghazii walczàc, z usiłujàcymi przeszkodziç w odwrociewojskami brytyjskimi, 25 grudnia osiàgn´ły Ageda-bi´. W rejonie Agedabii gen. Rommel postanowił za-trzymaç si´, aby uzupełniç zapasy oraz przygotowaçpozycje obronne (drugà lini´ obrony przygotowanow rejonie Mersa El Brega), w celu powstrzymania na-tarcia brytyjskiej 8. Armii.

Przypisy:1. General der Pancertruppe.2. Wprawdzie niektóre jednostki włoskie, jak np. Dy-

wizja Piechoty „Pavia” czy Dywizja Pancerna „Ariete”,



walczàc od poczàtku u boku Niemców, nabrały doÊwiad-czenia i niejednokrotnie stawiały twardy opór Brytyjczy-kom, jednak˝e uwa˝ane były za słabszy komponent siłOsi w Afryce.

3. Najlepszym tego przykładem było fiasko operacji„Crusaider”.

4. Ataki na konwoje zaopatrzeniowe Osi nasiliły si´szczególnie po rozpocz´ciu przez Hitlera wojny ze Zwiàz-kiem Radzieckim, w wyniku czego z Sycylii zabrano cz´Êçniemieckiego 10. Korpusu Lotniczego, którego głównym za-daniem była osłona konwojów oraz atakowanie Malty.

5. Było to pierwsze zadanie bojowe brytyjskiej 8. Armii.6. M.in. poległ dowódca 15. DPanc gen. Walter Neu-

mann-Silkow, a dowódca 21. DPanc gen. Johann von Ra-venstein dostał si´ do niewoli.

7. J. Pimlott (red.) Rommel o sobie, Poznaƒ 2001, s. 100.

8. Osłaniajàcy całà Panzergruppe Afrika 15. batalionliczył 70 ołnierzy wyposa˝onych w trzy armatki ppanc i kil-kanaÊcie pojazdów!

9. Hrabia Ugo Caballero (1880–1943) marszałek wło-ski. Ukoƒczył szkoł´ wojskowà w Modenie. W latach1925–1928 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony. W 1932 r. delegat na konferencj´ rozbrojeniowà, w latach1936–1937 dowódca wojsk włoskich w Afryce Wschod-niej. Od 6 grudnia 1940 r. formalnie szef Sztabu General-nego a właÊciwie dowódca Grupy Armii �„Albania”, odmaja 1941 r. faktyczny szef sztabu; zwolennik współpracy z Niemcami. W wyniku kl´ski wojsk Osi w Afryce Północ-nej został usuni´ty ze stanowiska. Po upadku rzàdów Mus-soliniego uwi´ziony. W dniu 12 wrzeÊnia 1943 r. zostałuwolniony przez Niemców, a 14 wrzeÊnia zginàł w niewy-jaÊnionych okolicznoÊciach.

Jan Parandowski w �„Alchemii słowa” pisze: Adamdopiero wtedy posiadł Êwiat, gdy ka˝dà rzecz

wyodr´bnił osobnà nazwà.Zapoczàtkowane przez biblijnego prarodzica

dzie∏o słownego opisywania Êwiata podejmowały i wcià˝ podejmujà wszystkie pokolenia mieszkaƒcówziemi. Równie˝ i my nie zakoƒczymy odwiecznejmi´dzypokoleniowej sztafety niestrudzonych tkaczyowej wzorzystej i tak zgrabnie wszystko przyoble-kajàcej materii, jakà jest nasza mowa. Podgrzewanyciepłem nieustannych przemian, jakie nast´pujà w ró˝nych dziedzinach ˝ycia społecznego, wre i bulgoce pojemny tygiel naszego j´zyka ojczystego,a w tyglu tym przepajajà si´ wzajem smakami naj-przeró˝niejsze ingrediencje. Sà tam surowce pod-stawowe – rodem z j´zyka ogólnego, sà i pikantneprzyprawy: składniki wszystkich gwar polskich, re-gionalnych, zawodowych, Êrodowiskowych.

WÊród tych ostatnich wyró˝niamy polskà gwar´˝ołnierskà. Wielu posługuje si´ nià tak, jak bohater„Mieszczanina szlachcicem” Moliera, niewiedzàcy, emówi prozà. Chyba zatem warto uzmysłowiç sobiejaÊniej, czym jest owa gwara, sytuujàc jà na szerszymtle „j´zyka wojskowego”, czyli wojskowej odmiany

polszczyzny. Skła-dajà si´ naƒ profes-jonalne słownictwoi swoista frazeolo-gia. Jest to j´zyk Êci-sły, sformalizowany,imperatywny, os-chły, pozbawionyekspresywnoÊci.

Owe obiekty-wizm i szablono-woÊç oficjalnego,profesjonalnego j´zyka wojskowego równowa˝y i rekompensuje gwara ˝ołnierska, jego odmiankaÊrodowiskowo-zawodowa. ywa i barwna, pozwalauzewn´trzniaç (lub maskowaç) nastroje indywi-dualne i zespołowe, plastycznie i wyraziÊcie, co nieznaczy, ˝e zawsze i tylko dosadnie czy grubiaƒsko.W gwarze tej znajdujà emocjonalne odzwierciedle-nie wszystkie dziedziny i przejawy ˝ycia wojsko-wego – od koszarowej codziennoÊci po trudy wo-jaczki – oraz stosunki mi´dzyludzkie. W gwarze tejÊcierajà si´ dwie tendencje: właÊciwe oficjalnemu j´-zykowi wojskowemu lakonicznoÊç i precyzja z ty-

NASZA GWARA POWSZEDNIApłk w st. spocz. dr Andrzej Wajda

powà cechà wszystkich gwar: skłonnoÊcià do eks-presywno-emocjonalnych konstrukcji metaforycz-nych, symboli i Êwie˝ych synonimów. Dzi´ki temudo naszej gwary mo˝na snadnie odnieÊç takie stwier-dzenie Jana Parandowskiego: �...czasowniki zacià-gajà si´ w słu˝b´ nieznanych dotàd czynnoÊci, rze-czowniki zdobywajà nowy zakres władzy (...) rzeczy...ukazujà si´ w nowym kształcie... w pryzmacie podo-bieƒstw, mo˝liwoÊci i fantazji. Jest wić gwara nasza˝ywiołem bujnym i radosnym. Skrzy si´ dowcipem, bokocha i mno˝y nazwy ekspresyjno-˝artobliwe.

Garstka przykładów: młody ołnierz, wiadomo,to „kot, tygrys, sierÊciuch, reks lub rekin”, łàczno-Êciowiec – „pajàk, drucik, szarpidrut, titawa”, saper– „kret, kafar”, „pancerniak” (tako˝ gwarowa na-zwa czołgisty) – „dekiel, zakuty łeb”, ˝andarm –„kanar” (bo kiedyÊ nosił ˝ółty otok), magazyniermundurowy – „gaciowy”, piechur – „zajàc, skibo-skok”, sanitariusz – „łapiduch, mendochwyt”, arty-lerzysta – „niewybuch”, chemik – „fosgen, truciciel,gumowa poƒczocha”, kontrwywiadowca – „ren-tgen, gumowe ucho”, niski ołnierz – „taboret”, dłu-gas – „wycier”. Przy nazwach osobowych dodam, eprzed wojnà liniowcy zazdroszczàcy absolwentomAkademii Sztabu Głównego tytułu „oficer dyplomo-wany” nazywali ich „dyplomatołkami”.

A jak si´ wyra˝a w naszej gwarze stosunek dobroni? Otó˝ karabin to „kłonica, giwera, luÊnia”,pistolet zaÊ „gnat, kopyto, komin, straszak, pukawka,spluwa” lub „argument”, zaiste bardzo przekonujàcy.„Pistolet” natomiast oznacza dziarskiego dowódc´,któremu – jeÊli jest wymagajàcym rygorystà – przy-sługuje nazwa „brzytwa”.

Takim właÊnie był w II Korpusie gen. Andersartm. Kiedacz. Trzymani jego elaznà r´kà podwładnigorzko labidzili, zmieniwszy nieco koƒcówk´ wier-sza kpt. Władysława Broniewskiego: „Lepiej za-mieszkiwaç Irak,/ Lepiej mieç na dupie1 czyrak,/ Le-piej przegraç w ka˝dym robrze,/ Lepiej z dwójkà byçniedobrze,/ Lepiej zginàç na dnie sracza,/ Ni˝ za wo-dza mieç Kiedacza”. W oryginale ów lament (bo au-tor uwiecznił gen. Michała Karaszewicza-Tokarzew-skiego) koƒczył si´ tak: �„...Lepiej w wacie nosiçwała, Ni˝ za wodza mieç Michała”2.

Jak widaç (a mo˝e raczej – słychaç), wyra˝aniuemocji w tej gwarze, zarówno pozytywnych, jak i ujemnych („zupak, zlew, baniol, trep, szwej”), to-

warzyszy komizm j´zykowy, mo˝na wić – za Kazi-mierzem ˚ygulskim – nazwaç jà „wspólnotà Êmie-chu”. Czemu ona słu˝y?

W słu˝bie wojskowej, nawet w czasie pokoju,cz´ste sà sytuacje stresujàce, spot´gowane przezwylewanie potu. Gwara ˝ołnierska „oswaja” je i ła-godzi, oferujàc metaforyczne i zabarwione humoremokreÊlenia maskujàce groz´ sytuacji opresywnych,rozładowujàce napićie psychiczne, a nawet strach.

Nasza gwara jest tedy wykwitem spostrzegaw-czoÊci, fantazji i poczucia humoru ˝ołnierzy wszyst-kich stopni. Ubarwia ich słu˝b´, czyni jej wizerunekwyrazistym, a tak˝e wzbogaca arsenał j´zyka ogól-nego. Ka˝dy z nas mo˝e – za T. Boyem-˚eleƒskim –powtórzyç pewnie i z przekonaniem: A jeÊlim gwaryojczystej choç jeden przysporzył klawisz, Ty mnie odhaƒby wieczystej, o mowo polska wybawisz.

A najwi´kszà zasługà gwary ołnierskiej jest to, ewyodr´bnia grup´ społeczna wojskowych, scala jà i umacnia jej wspólnot´. Jak bowiem pisze gen. Fran-ciszek Skibiƒski: ...posługiwanie si´ hermetycznym j´-zykiem zawodowym (gwarà) niezrozumiałym dlaniewtajemniczonych, daje poczucie wewn´trznegozadowolenia... wy˝szoÊci nad otoczeniem. (...) Po-zytywnà stronà istnienia i Êwiadomego piel´gnowa-nia takiej gwary bywa jej poboczny produkt: soli-darnoÊç wewnàtrz Êrodowiska.

Przypisy:1. Wszystkim pleno titulo Czytelnikom, których gor-

szy ów prapolski wyraz, dedykuj´ dowcipnà filipik´ Mel-chiora Waƒkowicza: W obronie dupy.

2. Melchior Waƒkowicz, Wojna i pióro, MON, 1983,s. 397.


Sprostowanie

W nr 4(42) 2009 �„Biuletynu AON” w arty-kule Pana Andrzeja Wajdy pt. Czar gwar na s. 44wkradł si´ błàd. Gwara Êlàska jest oczywiÊcieprzechowalnià wielu rdzennie polskich archaiz-mów.

Za pomyłk´ serdecznie Autora i Czytelnikówprzepraszamy.

Redakcja

Jerzy Kranz (red. nauk.)Âwiat współczesny wobec u˝ycia siły zbrojnej. Dylematyprawa i polityki Warszawa, Instytut Wyd.EuroPrawo 2009, s. 459 (sygn. bibl. 17289/III).W niniejszej ksià˝ce przedstawionotakie zagadnienia jak: perspektywa

historyczna prawa mi´dzynarodowego w kontekÊcieu˝ycia siły zbrojnej, aktualna regulacja prawna orazpraktyka mi´dzynarodowa, ocena zagro˝eƒ i zmian natle nowej aksjologii. Te wàtki prawne uzupełnionezostały rozwa˝aniami nad współczesnymi doktrynamibezpieczeƒstwa oraz dostrzegalnymi zmianami w strategii i taktyce wojskowej. W ten sposób staranosi´ przedstawiç w miar´ kompletny obrazproblematyki u˝ycia siły zbrojnej w epoce nowychzagro˝eƒ.

Tomasz ˚uradzki, Tomasz Kuniƒski (red. nauk.)Etyka wojny. Antologia tekstów Warszawa, Wyd. Naukowe PWN2009, s. 442 (sygn. bibl. 17217/III).Antologia tekstów poÊwićonychetycznym aspektom agresji i przemocy stosowanej przezpaƒstwo. Wybór obejmuje teksty

najwybitniejszych naukowców, z dziedziny etykipraktycznej i filozofii politycznej z ostatnichkilkudziesićiu lat, pogrupowane w szeÊciu rozdziałach:pacyfizm, etyka zabijania na wojnie, wojna sprawiedliwa,odstraszanie nuklearne, terroryzm, tortury.

Joseph S. Nye jr.Konflikty mi´dzynarodowe.Wprowadzenie do teorii i historiiWarszawa, Wyd. Akademickie i Profesjonalne cop. 2009, s. 409(sygn. bibl. 17263/III). Ksià˝ka ta powstała na bazieprowadzonego przez ponad 10 latna Uniwersytecie Harwarda kursu

podstawowego, poÊwićonego konfliktommi´dzynarodowym we współczesnym Êwiecie. Nie jest to podrćznik, zawierajàcy wszystkiekoncepcje czy wydarzenia, o których studentpowinien wiedzieç, a raczej ilustracja, jak mo˝naprowadziç rozwa˝ania o zło˝onych i trudnych dozrozumienia stosunkach mi´dzynarodowych. Ksià˝ka jest przykładem dialogu mi´dzy teorià a doÊwiadczeniem historycznym.

Łukasz Kamieƒski Technologia i wojna przyszłoÊci.Wokół nuklearnej i informacyjnej rewolucji sprawachwojskowychKraków, Wyd. UniwersytetuJagielloƒskiego cop. 2009, s. 410(sygn. bibl. 17223/III).

Przedmiotem ksià˝ki jest wpływ rozwoju nowychtechnologii na sposób prowadzenia wojny.Fundamentalne zmiany technologiczne majà równie˝wpływ na stosunki mi´dzynarodowe, poniewa˝ wojnastanowi jedno z centralnych zjawisk mi´dzynarodowychoraz jedno z najpowa˝niejszych êródeł zmiany w systemie Êwiatowym. Ksià˝ka ta mo˝e słu˝yç jakoprzewodnik po wybranych strategicznych aspektachstosunków mi´dzynarodowych.

Katastrofy i zagro˝enia wewspółczesnym ÊwiecieWarszawa, Wyd. Naukowe PWN2008, s. 287 (sygn. bibl. 9167/II – 9168/II).Przedstawiono najwa˝niejszezagro˝enia współczesnego Êwiataoraz sposoby zapobiegania im i ichrozwiàzywania. WÊród

opisywanych zagro˝eƒ m.in. głód i niedo˝ywienie,przest´pczoÊç zorganizowana, bieda, choroby,uzale˝nienia, kl´ski ˝ywiołowe, wywoływane przezczłowieka katastrofy ekologiczne. Ka˝de hasło towyczerpujàcy wykład na temat, wzbogacony o liczneinformacje dodatkowe, wyjaÊniajàce i rozszerzajàcetekst główny.

Biblioteka G∏ówna

Mi´dzynarodowe prawohumanitarne konfliktówzbrojnych. Wyzwania XXI wiekuGdynia, Akademia MarynarkiWojennej 2008, 159 (sygn. bibl. 9537/P).Formà popularyzacji zagadnieƒprawa humanitarnego sàorganizowane w polskich

uczelniach sympozja i konferencje naukowe. Jednà z nich była konferencja „Mi´dzynarodowe prawohumanitarne konfliktów zbrojnych we współczesnychkonfliktach zbrojnych”, która odbyła si´ 12 czerwca2008 r. w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.Oddajàc do ràk czytelnika ksià˝k´, b´dàcà zbioremmateriałów przedstawionych podczas konferencji,mamy nadziej´, ˝e wzbudzi ona zainteresowanie, a wymiana myÊli naukowej mi´dzy praktykami i specjalistami mi´dzynarodowego prawahumanitarnego konfliktów zbrojnych b´dzie w nast´pnych latach kontynuowana.

Na półce z ksià˝kami...

Na półce z ksià˝kami - unob.cz › verejnost_media › Documents › zpravy_uo... ·...

Documents

Transcript of Na półce z ksià˝kami - unob.cz › verejnost_media › Documents › zpravy_uo... ·...