Modelowanie i analiza sieci złożonychsiudem/MASZ/MASZ_W7.pdf · Równanie master dla sieci BA...

40
Modelowanie i analiza sieci złożonych VII. Probabilistyczne aspekty sieci złożonych. Grzegorz Siudem Politechnika Warszawska

Transcript of Modelowanie i analiza sieci złożonychsiudem/MASZ/MASZ_W7.pdf · Równanie master dla sieci BA...

  • Modelowanie i analiza sieci złożonychVII. Probabilistyczne aspekty sieci złożonych.

    Grzegorz Siudem

    Politechnika Warszawska

  • MASZ 1

  • Przed zajęciami

  • Do przypomnienia przed zajęciami

    Z innych zajęć:

    • rozwiązywanie problemów kombinatorycznych metodą funkcjigenerujących.

    Z MASZ_5:

    • Własności grafów ER.

    Z MASZ_6:

    • Podejście średniopolowe do modelu BA.

    Do przemyślenia:

    • Który z grafów: Erdősa-Rényi czy Barábasiego-Alberty jestbardziej odporny na awarie? Dlaczego?

    MASZ 2

  • Wykład

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!

    • względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),

    • krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,

    • nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,

    • brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • Wrażenia po wyprowadzeniach modelu BA?

    Zalety

    • TO DZIAŁA!• względnie proste (prawda?),• krótkie i niewymagające skomplikowanych narzędzi.

    Wady

    • nierzeczywiste założenia,• nieweryfikowalne przybliżenia,• brak matematycznej precyzji.

    Wniosek:Niezadowolonym polecam czytanie Durreta!

    MASZ 3

  • R. Durret

    https://services.math.duke.edu/~rtd/RGD/RGD.htmlPoważne matematycznie podejście, spójrzmy do rozdziału 4.1.

    MASZ 4

    https://services.math.duke.edu/~rtd/RGD/RGD.html

  • Równanie master

    Równanie opisujące zmiany rozkładu prawdopodobieństwa w czasie

    dPidt =

    ∑j

    PjTj→i −∑j

    PjTi→j,

    co w wersji dyskretnej przyjmuje postać

    Pi(t+ 1)− Pi(t) =∑j

    Pj(t)Tj→i −∑j

    Pj(t)Ti→j,

    i to na tej wersji się skupimy.

    MASZ 5

  • Równanie master dla sieci BA

    Opieramy się na

    • rozdziale 4.1 u Durreta,• S.N. Dorogovstev, J.F.F. Mendes i A.N Samukhin, Structure ofgrowing networks with preferential linking, Phys. Rev. Letters. 85,4633–4636 (2000).

    Równanie M przyjmuje postać:

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Pytanie:Czy umieją Państwo uzasadnić składowe tego równania?

    MASZ 6

  • Równanie master dla sieci BA

    Opieramy się na

    • rozdziale 4.1 u Durreta,• S.N. Dorogovstev, J.F.F. Mendes i A.N Samukhin, Structure ofgrowing networks with preferential linking, Phys. Rev. Letters. 85,4633–4636 (2000).

    Równanie M przyjmuje postać:

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Pytanie:Czy umieją Państwo uzasadnić składowe tego równania?

    MASZ 6

  • Równanie master dla sieci BA

    Opieramy się na

    • rozdziale 4.1 u Durreta,• S.N. Dorogovstev, J.F.F. Mendes i A.N Samukhin, Structure ofgrowing networks with preferential linking, Phys. Rev. Letters. 85,4633–4636 (2000).

    Równanie M przyjmuje postać:

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Pytanie:Czy umieją Państwo uzasadnić składowe tego równania?

    MASZ 6

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Interpretacja:

    • m(k−1)2mt Nk−1(t) liczba wierzchołków, która właśnie awansowała napoziom k-ty.

    • mk2mtNk(t) liczba wierzchołków, które awansowały na poziomk+ 1-szy.

    • δkm nowo dodany wierzchołek.

    Pytanie:Czy to rozwiązanie jest już matematycznie ścisłe?

    MASZ 7

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Interpretacja:

    • m(k−1)2mt Nk−1(t) liczba wierzchołków, która właśnie awansowała napoziom k-ty.

    • mk2mtNk(t) liczba wierzchołków, które awansowały na poziomk+ 1-szy.

    • δkm nowo dodany wierzchołek.

    Pytanie:Czy to rozwiązanie jest już matematycznie ścisłe?

    MASZ 7

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Interpretacja:

    • m(k−1)2mt Nk−1(t) liczba wierzchołków, która właśnie awansowała napoziom k-ty.

    • mk2mtNk(t) liczba wierzchołków, które awansowały na poziomk+ 1-szy.

    • δkm nowo dodany wierzchołek.

    Pytanie:Czy to rozwiązanie jest już matematycznie ścisłe?

    MASZ 7

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Interpretacja:

    • m(k−1)2mt Nk−1(t) liczba wierzchołków, która właśnie awansowała napoziom k-ty.

    • mk2mtNk(t) liczba wierzchołków, które awansowały na poziomk+ 1-szy.

    • δkm nowo dodany wierzchołek.

    Pytanie:Czy to rozwiązanie jest już matematycznie ścisłe?

    MASZ 7

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =m(k− 1)2mt Nk−1(t)−

    mk2mtNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Interpretacja:

    • m(k−1)2mt Nk−1(t) liczba wierzchołków, która właśnie awansowała napoziom k-ty.

    • mk2mtNk(t) liczba wierzchołków, które awansowały na poziomk+ 1-szy.

    • δkm nowo dodany wierzchołek.

    Pytanie:Czy to rozwiązanie jest już matematycznie ścisłe?

    MASZ 7

  • Równanie master dla sieci BA

    Nieścisłości w podejściu równania master:

    • dodanie krawędzi nie zmienia preferencji układu (dynamikasynchroniczna, wspomnienie po średnim polu),

    • dopuszczamy wielokrotne połączenia.

    A jednak, to przybliżenie działa doskonale!Dlaczego?

    Precyzja czy prostota metody?czyli matematycy vs. fizycy...

    MASZ 8

  • Równanie master dla sieci BA

    Nieścisłości w podejściu równania master:

    • dodanie krawędzi nie zmienia preferencji układu (dynamikasynchroniczna, wspomnienie po średnim polu),

    • dopuszczamy wielokrotne połączenia.

    A jednak, to przybliżenie działa doskonale!Dlaczego?

    Precyzja czy prostota metody?czyli matematycy vs. fizycy...

    MASZ 8

  • Równanie master dla sieci BA

    Nieścisłości w podejściu równania master:

    • dodanie krawędzi nie zmienia preferencji układu (dynamikasynchroniczna, wspomnienie po średnim polu),

    • dopuszczamy wielokrotne połączenia.

    A jednak, to przybliżenie działa doskonale!Dlaczego?

    Precyzja czy prostota metody?czyli matematycy vs. fizycy...

    MASZ 8

  • Równanie master dla sieci BA

    Nieścisłości w podejściu równania master:

    • dodanie krawędzi nie zmienia preferencji układu (dynamikasynchroniczna, wspomnienie po średnim polu),

    • dopuszczamy wielokrotne połączenia.

    A jednak, to przybliżenie działa doskonale!Dlaczego?

    Precyzja czy prostota metody?czyli matematycy vs. fizycy...

    MASZ 8

  • Równanie master dla sieci BA

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =k− 12t Nk−1(t)−

    k2tNk(t) + δkm

    Nm−1(t) = 0.

    Jak je rozwiązać?Tym zajmiemy się w części projektowej.

    MASZ 9

  • Równanie master dla sieci BA - rozwiązanie

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =k− 12t Nk−1(t)−

    k2tNk(t) + δkm.

    Nm−1(t) = 0.

    Rozwiązanie:

    P(k) = 2m(m+ 1)k(k+ 1)(k+ 2)

    Pytanie:Dlaczego dla k≫ 1 wynik średniopolowy jest zgodny z rozwiązaniemrównania master?

    MASZ 10

  • Równanie master dla sieci BA - rozwiązanie

    Nk(t+ 1)− Nk(t) =k− 12t Nk−1(t)−

    k2tNk(t) + δkm.

    Nm−1(t) = 0.

    Rozwiązanie:

    P(k) = 2m(m+ 1)k(k+ 1)(k+ 2)

    Pytanie:Dlaczego dla k≫ 1 wynik średniopolowy jest zgodny z rozwiązaniemrównania master?

    MASZ 10

  • Perkolacja w grafach ER

    Wróćmy teraz do grafów ER

    Co dzieje się w środku? – prześledzimy zgodnie z rozdziałem 4.3.2 zksiążki Fronczaków

    MASZ 11

  • Perkolacja w grafach ER

    Co to jest perkolacja?

    wikipedia

    Matematyczny model przeciekania cieczy przez porowaty materiał.MASZ 12

  • Perkolacja w grafach ER

    A jaki to ma związek z grafami?

    Pytamy kiedy graf będzie sperkolowanyczyli kiedy klaster perkolacyjny ma rozmiar N∗ ∝ N.

    Uwaga!Postępujemy tutaj fizycznie, po ścisłe podejścia (sic!) zapraszam dorozdziału 2. u Durreta.

    MASZ 13

  • Perkolacja w grafach ER

    A jaki to ma związek z grafami?

    Pytamy kiedy graf będzie sperkolowanyczyli kiedy klaster perkolacyjny ma rozmiar N∗ ∝ N.

    Uwaga!Postępujemy tutaj fizycznie, po ścisłe podejścia (sic!) zapraszam dorozdziału 2. u Durreta.

    MASZ 13

  • Perkolacja w grafach ER

    Wprowadźmy rozkład Q(k)Q(k) to rozklad stopni na końcach losowo wybranej krawędzi.

    W części projektowej uzasadnimy, że Q(k) ∝ kP(k), a zatem

    Q(k) = k⟨k⟩P(k).

    W części projektowej uzasadnimy, że próg perkolacji możnazdefiniować jako ∑

    k

    kQ(k) ⩾ 2,

    co jest równoważne

    ⟨k⟩nn =⟨k2⟩⟨k⟩ = 2.

    MASZ 14

  • Perkolacja w grafach ER

    Wprowadźmy rozkład Q(k)Q(k) to rozklad stopni na końcach losowo wybranej krawędzi.

    W części projektowej uzasadnimy, że Q(k) ∝ kP(k), a zatem

    Q(k) = k⟨k⟩P(k).

    W części projektowej uzasadnimy, że próg perkolacji możnazdefiniować jako ∑

    k

    kQ(k) ⩾ 2,

    co jest równoważne

    ⟨k⟩nn =⟨k2⟩⟨k⟩ = 2.

    MASZ 14

  • Perkolacja w grafach ER

    Wprowadźmy rozkład Q(k)Q(k) to rozklad stopni na końcach losowo wybranej krawędzi.

    W części projektowej uzasadnimy, że Q(k) ∝ kP(k), a zatem

    Q(k) = k⟨k⟩P(k).

    W części projektowej uzasadnimy, że próg perkolacji możnazdefiniować jako ∑

    k

    kQ(k) ⩾ 2,

    co jest równoważne

    ⟨k⟩nn =⟨k2⟩⟨k⟩ = 2.

    MASZ 14

  • Perkolacja w grafach ER

    Dla grafów ER otrzymujemy warunek na perkolacje

    ⟨k⟩ = 1,

    co prowadzi dopc =

    1N .

    0 1 2 3 4

    0.0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1.0

    P∞

    MASZ 15

  • Dziękuję za uwagę!

    MASZ 15

  • MASZ 16

    Przed zajęciamiWykład