LISTOPAD 2016 NR 6 (67) CENA 1,00 ZŁsp3.polkowice.pl/images/dokumenty/bulwers/11_2016.pdfLISTOPAD...

MIESIĘCZNIK

GIMNAZJUM NR 1 IM. JANA PAWŁA II

W POLKOWICACH

LI STOPAD 2016 NR 6 (67) CENA 1,00 ZŁ

Rys. Weronika Wojciechowska II E

2

REBUS

RO

K 2

016

RO

KIE

M S

IEN

KIE

WIC

ZA

Rys. Paulina Grzywacz I E

3

GIMNAZJUM NR 1 IM. JANA PAWŁA I I W POLKOWICACH

HARMONOGRAM REALIZACJI ZASAD GIMCOOLTURY w roku szkolnym 2016/2017

Czas realizacji Klasa Hasło

24-28.10.16 r. 1a Dzień dobry - znamy się!

14-18.11.16 r. 2a Proszę, dziękuję, przepraszam - - trzy magiczne słowa to kultura podstawowa.

21-25.11. 16 r. 3a Każdy śpiewać, tańczyć może, trochę lepiej, trochę gorzej!

28.11-2.12.16r. 1b Uśmiechaj się jeden do drugiego, będzie nam miło, kolego!

5-9.12. 16 r. 3b GimCOOLtura z 3B świetna zabawa równa się!

12-16.12. 16 r. 2b Telefon na lekcji - - nauka zwleka, a książka czeka!

9-13.01.17 r. 1c Przezywanie i szturchanie - - to szczeniackie zachowanie.

16-20.01. 17 r. 2c Odnosząc się do innych z szacunkiem, zabłyśniesz swoim wizerunkiem.

23-27.01.17 r. 3c Taniec dla każdego - - dla starszego i młodszego!

6-10.02.17 r. 1d Bądź uprzejmy, mój kolego, to naprawdę nic trudnego.

6-10.03.17 r. 2e Kultura słowa obowiązuje - - w ten sposób ludzi się szanuje!

13-17.03.17 r. 3d Gdy muzyczne granie - - również dobre zachowanie!

20-24.03. 17 r. 1e Życzliwość i pomoc mają wielką moc!

27-31.03.17 r. 3e GimCOOLtura fajna jest, gdy muza i taniec są the best!

3-7.04.17 r. 2d Kulturalnych ludzi porządek nie trudzi.

24-28.04.17 r. 2f Kultura osobista - to rzecz bardzo oczywista!

8-12.05.17 3f GimCOOLtura fajna sprawa, również tańce i zabawa!

4


O co chodzi z tą reformą? Zapytaliśmy o to naszych nauczycieli

Nie podoba mi się reforma. Jest nieprzemyśla-

na i krzywdząca. Gimnazja powinny istnieć. Szkoda

wszystkich działań, zostały wprowadzone i sprawdziły

się. Szkoda ogromnych inwestycji. Mam tylko jedno

słowo na to … . M.

Jestem przeciwna tak przygotowanej reformie

oświaty. Bez konsultacji ze środowiskiem nauczyciel-

skim, bez solidnie przygotowanej podstawy progra-

mowej i z obawą przed zwolnieniami pracowników

oświaty! To jest reforma, która burzy wszystkie do-

tychczasowe struktury i wieloletnie wypracowane me-

tody pracy z młodzieżą, które zaczęły w końcu owoco-

wać. Według mnie należało się skupić na podstawie

programowej. Polska edukacja potrzebuje zmian i dal-

szej rzetelnej debaty.

I.

Jako rodzic: reforma nie wyrównuje szans dzieci, wręcz je cofa. Jako nauczyciel: reforma jest nieprzygotowa-na, nieprzemyślana oraz niepotrzebna , x…! M. Czy to, co wyczynia PIS z oświatą można na-zwać reformą? Bardzo wątpliwe. Nieprzemyślana, nie-przygotowana, bez podstaw programowych! Sztanda-rowy uśmiech „minister” Zalewskiej i błogosławień-

stwo prezesa nie gwarantuje powodzenia tej pożal się Bo-że dobrej zmianie. KW

Sądzę, że powinna być ewolucyjna, a nie rewolu-cyjna. Z pewnością edukacja w liceum jest zbyt krótka. Jednak można było rozwiązać problem, wysyłając sześcio-latki do szkoły podstawowej i stworzyć system 6+3+4. D.

D Uważam, że reforma tej formie wprowadzi cha-os. Rząd nie przedstawił szczegółów dotyczących planowa-nych zmian. Jest więcej niedomówień niż konkretów. Mniej przedmiotów ścisłych to nie jest dobry pomysł. K.

Jest to wielka niewiadoma?. Co nas nie zabije, to nas wzmocni. M. Uważam, że to szaleństwo porywać się na rewolucję w oświacie tylko dlatego, że pewna partia miała taki punkt wi-dzenia i chce go zrealizować. To nowa podstawa programowa,

nowe podręczniki, nowa szkoła! I pytam po co? Skoro obec-ny system oświaty jest dobry. Gimnazja sprawdziły się. Mamy mnóstwo laureatów na różnych szczeblach krajo-wych i zagranicznych. Po 17 latach wypracowanych metod i standardów niszczyć wszystko, to według mnie głupota. I. F.

R E B U S

5


Co nas denerwuje w szkole?

Najbardziej denerwują nas w szkole nau-

czyciele (nie wszyscy), którzy tak nudno tłumaczą,

że chce się spać i się tylko leży na ławce i nic nie

robi. Bo po co to słuchać rzeczy, które cię w ogóle

nie interesują? To nie ma sensu. Albo robią pełno

kartkówek, sprawdzianów, po których i tak nic nie

pamiętamy. Lub sprawdziany są w tak bliskim od-

stępie czasowym, że nie nauczysz się porządnie,

tylko dostaniesz 3 czy 2 i potem lecisz na popra-

wę. I tak nic nie rozumiesz, zakujesz na pamięć

lub lecisz na ściągach, a i tak nic nie wiesz. Taka

fizyka na przykład: co z tego, że cię w ogóle nie

interesuje, wiesz, że nie chcesz nic robić w przy-

szłości z tym związanego, a przecież niepotrzebne

ci do życia wiedzieć, co oznacza dany wzór (chyba

że ktoś chce zostać fizykiem). Nie potrzeba ci wię-

cej nauki i zadań, więcej siedzenia w szkole, a po-

tem robienia w domu. Czy nie lepiej by było, gdy-

by uczyli w gimie tego, co ktoś chce robić w przy-

szłości lub jeśli nie wie, to tego, co go interesuje.

By umiało się pięć przedmiotów naprawdę świet-

nie. Chodzi o to, że np. po roku nauki w gimie

wszystkich przedmiotów każdy by wybrał te, które

najbardziej mu się podobają, wtedy będzie je umiał.

Ktoś, kogo interesują artystyczne kierunki, nie po-

trzebuje umieć na 3 czy 2 fizyki lub chemii. On by

wolał mieć więcej czasu na rozwijanie swoich pasji,

rzeczy, które by go mogły uszczęśliwić w życiu czy

w przyszłości. To naprawdę jest straszna głupota

umieć 10 czy tam 12 przedmiotów - wyjdziesz z tej

szkoły, a w życiu nie będziesz potem myśleć o jakiś

liczbach pi czy wzorach, sile. Może będziesz znał ta-

belki z chemii na pamięć, ale czy nie powinno się żyć

tu i teraz, pamiętać o szczęściu, o rodzinie, pasji czy

Bogu? I bardzo nas denerwuje, że nie ma papieru

w toaletach! Nie ma sklepiku szkolnego, którym

można by było kupić jakieś drugie śniadanie lub cie-

pły napój w zimę. W szkole jest zimno, szczególnie

w okresie jesień-zima.

A co Was denerwuje w szkole?

Lu i La

6


W środę, 19.10.2016r. klasy 2 F i 2 E odwiedziły Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. W sali Sejmiku Dolnośląskiego odbyliśmy lekcję samo-rządności. Na początku wykładu dowiedzieliśmy się o histo-rii kształtowania się samorządu województwa oraz o tym, jak wygląda nasze województwo. Obejrzeliśmy film promujący Dolny Śląsk. Pokazywał on nam różne zabytki w naszych okolicach. Później poznaliśmy, z czego składa się samorząd lokalny oraz zadania rady miejskiej, burmistrza miasta i gminy, skarbnika oraz sekretarza gminy. Wojewodą naszego Dolnego Śląska jest pan Ceza-ry Przybylski. Następnie poruszyliśmy temat zadań woje-wództwa, powiatu i gminy. Główną misją województwa jest planowanie i wspieranie rozwoju regionu, misją gmi-ny jest zapewnienie usług publicznych, a misją powiatu jest zapewnienie usług publicznych, których skala prze-kracza możliwości gminy, jak np. ochrona zdrowia. W 2011 roku sejmik przyjął uchwałę o wzorach insy-gniów. Są to symbole władzy świeckiej. Insygniami woje-wództwa są łańcuch, laska oraz pieczęć przewodniczące-go. Sejmik wyróżnia również swoich obywateli nagroda-mi i odznaczeniami. Pierwsze z nich to Honorowy Oby-watel Dolnego Śląska CIVI HONORARIO. Taki tytuł przy-

Łańcuch, laska i pieczęć

znawany jest osobom, które wniosły wkład w rozwój promocji naszego regionu w Polsce i za granicą oraz przyczyniły się do kształtowania tożsamości regional-nej. Następną z nich są odznaki honorowe Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego. Nadawane są złote lub srebrne i mają na celu wyróżnienie ludzi z różnych środowisk lokalnych. Kolejną nagrodą jest Dolnoślą-ska Nagroda Kulturalna SILESIA Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. Przyznaje się ją twórcom dzieła arty-stycznego, projektu lub wydarzenia kulturalnego, któ-ry w sposób szczególny wniósł wkład w rozwój dolno-śląskiej kultury. Ostatnią nagrodą jest Nagroda Mar-szałka Województwa Dolnośląskiego. Podobnie do poprzedniej przyznawana jest osobom zajmującym się twórczością artystyczną, upowszechnianiem kultury i ochroną dziedzictwa kulturowego na Dolnym Śląsku. Ta lekcja podobała mi się i uważam, że takie projekty powinny być organizowane, ponieważ infor-macje, jakie tam zdobyłam, przydadzą mi się w przy-szłości. Zuzia

Piętnastoosobową grupą wybraliśmy 20 października wraz z panią Dorota Doskocz do Powiatu Polkowic-kiego. W starostwie wzięliśmy udział w prezentacji kandydatów do Sejmiku Młodzieżowego Dolnego Śląska. Wszystko odbywało się w sali konferencyjnej. Na początku było krótkie przemówienie organizatorów, a następnie zajęcia w grupach. Dyskutowaliśmy o potrzebach młodych ludzi w naszym powiecie. Na sam koniec były wybory na młodzieżowego radnego. Wygrał je nasz absolwent Marcin Tatarynowicz.

Wszyscy miło spędziliśmy ten dzień, a co najważniejsze dowiedzieliśmy się wielu rzeczy. Daria

Z WIZYTĄ W POWIECIE

7


Minął MIESIĄC BIBLIOTEK SZKOLNYCH Loteria i konkursy biblioteczne rozstrzygnięte!

8


FOTONEWSY

Przygotowanie strojów przed kręceniem filmu z okazji Święta Niepodległości Poczet sztandarowy w czasie defilady na polkowickim rynku

Pokaz musztry w wykonaniu klasy mundurowej z Zespołu Szkół im. Narodów Zjednoczonej Eu-

Uroczysty apel z okazji Święta Niepodległości

Niepodległościowe słodkości upieczone przez II a

9


I miejsce Martyna Kapusta I E

I I M I E J S C E E X A E Q U O Amelia Szafarz I B

Daria Adamczewska I B

III miejsce Karolina Smereczniak I B

wyróżnienie Wiktoria Dąbrowska II B

KONKURS FOTOGRAFICZNY

Ja i moja biblioteczka

10


Natalia Biadała II b Dlaczego czytasz? Dzięki książkom mogę podróżować w czasie i przestrzeni, nie ruszając się z wygodnego fotela. Jaka była Twoja pierwsza przeczytana samodzielnie książka, pa-miętasz to? Nie pamiętam, kiedy po raz pierwszy przeczytałam samo-dzielnie książkę... ale była to chyba książka pod tytułem „Trzy świn-ki”. Jaką książkę teraz czytasz? „Siedem dni” Eve Ainsworth Jaką następną książkę będziesz czytać? Jest ich mnóstwo, ale raczej „Musimy coś zmienić” Sandy

Hall.

Kamila Jokiel III f Dlaczego czytasz? Właściwie to nie mam pojęcia… Dla przyjemności, wiedzy… Po prostu ro-bię to, co lubię. Jaka była Twoja pierwsza przeczytana sa-modzielnie książka, pamiętasz to? Nie mam pewności, ale to mogła być książka pt. „Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren. Wcześniej pamiętam, że czyta-łam jeszcze na przykład książki z Kubusiem Puchatkiem. Jaką książkę teraz czytasz? Judi Picoult „Już czas na przemia-nę” (połączenie dwóch tytułów). Jaką następną książkę będziesz czytać? Kto wie…

Weronika Laszczyńska III f Dlaczego czytasz? By wziąć udział w przygodzie, zdobyć wiedzę i nowe umie-jętności. Jaka była Twoja pierwsza przeczytana samodzielnie książka, pa-miętasz to? „Zuźka D. Zołzik” Barbary Park. Miałam wtedy 9 lat i skoń-czyłam ją czytać w ciągu kilku dni tylko po to, by chwycić za następ-ną część. Jaką książkę teraz czytasz? „Pozaświatowcy” tom II Brandona Mulla Jaką następną książkę będziesz czytać? „Pozaświatowcy” tom III Brandona Mulla :D

Magdalena Konecka III f Dlaczego czytasz? Mogę się zanurzyć w inny, niespotykany świat. Odrywam się od codzienności i od niesionych przez nią problemów. Jaka była Twoja pierwsza przeczytana samodzielnie książka, pa-miętasz to? Nie pamiętam konkretnie, ale to była chyba książka z serii dla dzieci, które właśnie nauczyły się czytać. To było chyba coś o wilczym dziecku. Jaką książkę teraz czytasz? „Winnetou” Karola Maya Jaką następną książkę będziesz czytać? „Rywalki” Kiery Cass

Wcale nie jest tak, że lubimy tylko komputery i telewizję

Młodzi czytają!

Fot. G. Kurdziel

11


Niedawno z klasą poszliśmy do zespołu szkół na spektakl pt. „Mały Książę” . Podczas występu zauważyłam kilka zmienionych scen, np. w książce to Mały Książę rozmawiał z różą, a pod-czas przedstawienia Pilot. Bardzo mi się to nie spodobało, ponieważ to ogromna zmiana akcji. Plusem tego przedsta-wienia były piosenki wpadające w ucho. Wspaniale się ich słuchało. Piosenki przedstawiały każdą planetę i już po kil-ku słowach wiadomo było, o jaką z nich chodzi. W tym mu-sicalu Mały Książę był wyższy od Pilota. Żmija, moim zda-niem, odegrała najlepszą rolę w całym występie. Każdy szczegół w tej postaci był dopracowany. Ogólnie za mało było zachowania się jak dzieci, a głównie o to chodzi w książce. Bardzo się cieszę, że był mój ulubiony cytat z całej książki: To czas, jaki poświęciłeś twojej Róży, czyni ją tak ważną. Występ miał swoje plusy i minusy, ale te drugie przeważyły. Na pewno drugi raz bym nie poszła, było wiele momentów, gdzie bardzo się nudziłam. Ale nauczyłam się piosenki „Baobaby, baobaby…” Zuzanna Drobina II B

Artyści grali bardzo prawdziwie i doskonale potrafi-li pokazać uczucia, które powinny być obecne na scenie. Cały spektakl bardzo mi się podobał i mam nadzieję, że jeszcze z klasą kiedyś na taki pójdziemy. *** W przedstawieniu jak w książce powodem proble-mów była zazdrosna róża. Przedstawienie było fantastycz-ne, mam nadzieje, że z klasą będziemy uczęszczać na wię-cej takich. K. Piasecki

Baobaby, baobaby…

MAŁY KSIĄŻĘ w oczach widzów

Pozdrawiam Korę - M.

Pozdrawiam ŻANETĘ s. Z 2 d Pozdrawiam cieplutko panią Monikę Studzińską od 2 d

Cała klasę I b i love…

Lubię Cię Vlad. Jesteś bardzo miły.

Pozdro Rożek

Pozdrawia I E

Pozdrawiam I B

ŻYCZONKA POZDROWIONKA

Pozdrawiam klasę I B oraz nasza wychowawczynię

pania Izabelę Flisiewicz.

Pozdro ruda dz. j. m. love xx

Pozdrawiam Alę, i Karolinę z 3 e Kc :*

Pozdrowienia dla pana Kohlmana xxx

Pozdrawiam Maję K.

Pozdrawiam Kingę Spigiel z 2 E Nigdy nie odzyskasz

swoich pisaków... hahaha

Nikt nie wpadł do wody

Lekcja w przyrodzie

10.10.2016r. Na Stawach Przemkowskich odbyła się lekcja w przyrodzie. Na początku poje-chaliśmy autobusem z klasą 1 b. A. I D

Na Stawach Przemkowskich w rezerwacie przyrody odbyła się lekcja w przyrodzie. Na początku przyjechaliśmy autobusem na ustalone miejsce. Po-tem poszliśmy w stronę stawów. Po drodze pan opo-wiadał nam o drzewach i zwierzętach. Dowiedzieli-śmy się, że drzewa i zwierzęta mają tak jak ludzie imię i nazwisko, np. lis rudy. Potem trzeba było przejść przez śliską, dziurawą i naprawdę długą kład-kę, ale nikt nie wpadł do wody. Pod koniec kładki była wieża widokowa. Z góry było widać stawy, pięk-ne widoki i różne gatunki ptaków, np. łabędzie nie-me. Gdy zeszliśmy na ziemię, pan pokazał kumaka, którego znalazł przy jednym ze stawów. Za zagrodą było też bydło. Pod koniec wycieczki niektórzy piekli kiełbasy lub pianki na ognisku. Tam również była malutka żaba. Po zakończeniu ogniska wróciliśmy do domu. Moim zdaniem wycieczka była fajna i cieka-wa chociaż było zimno i pełno błota. Nie było lekcji. Moim zdaniem ta wycieczka była fajna i ciekawa, chociaż było zimno, wilgotno i pełno błota. Chciała-bym drugi raz pojechać na taką wycieczkę. LW

12


Kochani, dziękujemy za udział w ostatniej son-dzie dla Bulwersa. Tym razem była to sonda muzyczna. Pytaliśmy o Wasz ulubiony styl muzyczny, interesowało nas, gdzie i kiedy najczęściej słuchacie muzyki i dlacze-go.

Ulubiony styl muzyczny to:

rock 64 pop 59 hip-hop 31 techno 18 rap 15 disco polo 12 house 9 metal 7 klasyczna 7 dubstep 5 kpop 5 country 2

Dwie pierwsze pozycje są dość wyrównane.

Najwięcej osób słucha chętnie rocka i popu (przy czym troje fanów uściśliło, że woli kpop). Dalsze pozycje są już nieco bardziej zróżnicowane, co świadczy o różno-rodnych gustach naszych czytelników. Wasz wybór. Dzięki sondzie wiemy jednak, że inne gatunki także in-teresują naszych czytelników.

Gdzie i kiedy słuchasz muzyki?

w każdej możliwej chwili 59 wieczorami 46 w drodze do domu/ do szkoły 32 gdy gram na komputerze 26

MUZYKA NAJLEPSZA NA STRES

w czasie odrabiania lekcji 16 na przerwach 9 na lekcjach 2

Dlaczego słuchasz muzyki?

to mnie odstresowuje 52 dodaje mi energii 33 ćwiczę język angielski 26 muzyka mnie inspiruje 25 mam o czym rozmawiać z kolegami 14

Okazuje się, że muzyka pomaga nam w wielu

kwestiach, o których na co dzień trudno pamiętać lub w ogóle nie zdawaliśmy sobie z nich sprawy. Stres, zmę-czenie, ból - to tylko nieliczne dolegliwości, które można leczyć za pomocą muzyki. Bez znaczenia jakiej muzyki lubisz słuchać - po prostu słuchaj.

Dziękujemy wszystkim za udział w sondzie i za-praszamy do kolejnej, która już niebawem.

Red.

13


Utwór Jojo Moyes ,,Zanim

się pojawiłeś" jest bestsellerową

powieścią. Na polskim rynku wy-

dawniczym książka jest nowością,

a mimo to podbiła już serca wielu

czytelników, czemu wcale się nie

dziwię, gdyż fabuła, styl pisania

i cały klimat książki wciągają od

pierwszej strony tak bardzo, że

trudno się od niej oderwać.

W życiu często zdarza się tak, że

nagle nasz stały i dobrze znany

rytm życia zostaje zaburzony i nie

wiemy, co będzie dalej. Los wy-

wraca wszystko do góry nogami. Tak też dzieje się

w przypadku głównych bohaterów książki.

Młoda dziewczyna Lou Clark z dnia na dzień traci pra-

cę w kawiarni Bułka z masłem. Wie, że jej wkład

w domowy budżet jest bardzo ważny i jak najszybciej

chce znaleźć kolejną pracę, by móc odciążyć rodzi-

ców, z którymi mieszka. I tak trafia do domu państwa

Traynorów, gdzie zostaje zatrudniona do opieki nad

ich synem Willem. Will jest mężczyzną w kwiecie wie-

ku, który pasjonuje się motocyklami. Niestety pa-

sja staje się przyczyną wypadku, wskutek którego

chłopak zostaje całkowicie sparaliżowany. Atrak-

cyjny, przystojny, do chwili wypadku pełen energii

Will traci chęć życia. Wszystko wokół zostaje po-

zbawione kolorów. On sam jest niczym gasnący

płomień. Ma plan, jak przerwać pełne wegetacji

i bólu życie. Nie wie jednak jeszcze, że Lou od-

mieni diametralnie jego życie, a oni oboje już ni-

gdy nie będą tacy sami. Nie jest to tylko smutna,

pełna cierpienia historia. Wręcz przeciwnie - au-

torka uświadamia nam, jak ważna i nieoceniona

w naszym życiu jest obecność drugiego człowie-

ka. Bratniej duszy, która wniesie w nasze życie

radość nawet w najtrudniejszych chwilach. Jest to również

książka z przesłaniem, które mówi, że każdy z nas powinien

mieć prawo wyboru i decydowania o samym sobie niezależ-

nie od tego, jakie życie wiedzie. Tu jest prawdziwa, piękna

przyjaźni, miłość i oddanie. Nie zabraknie również wzruszeń

i śmiechu.

Lu i La

Jojo Moyes Zanim się pojawiłeś

POWIEŚĆ, KTÓRA TRAFIA DO SERC

Dzień dobry - znamy się to hasło projektu, którym zajmuje się klasa 1 A. Naszym celem jest nauczyć ludzi mó-wienia sobie Dzień dobry. Nie przechodź obojętnie obok drugiej osoby. Wystar-czy powiedzieć zwykłe Dzień dobry, aby uśmiech pojawił się na jej twarzy! W ramach projektu tworzymy m.in. plakaty oraz komiksy.

DZIEŃ DOBRY! Tu klasa I A

14


Saemus spał, gdy Cassandra pojawiła się w jego pokoju, tuż przy nogach jego łóżka. Bez żad-nych emocji wpatrywała się w wiercącą się postać, która cicho chrapała. Szturchnęła delikatnie stopę chłopaka, na co tylko głośniej sapnął, więc mocno popchnęła jego nogę. Otworzył szeroko oczy, ale od razu je zmrużył, zasłaniając twarz dłonią, ponieważ zobaczył przed sobą tylko rażące światło, tak jasne, że aż zapiekły go oczy. Skrzywił się. Kiedy anioł zoriento-wał się, że oślepia Seamusa, przybrał ludzką postać. Chłopak usiadł, przyglądając się kobiecie ze zdziwie-niem.

- Kim jesteś? – miał chrypkę, lecz nie odchrząknął, bojąc się, że przez to kobieta może zniknąć lub coś mu zrobić. Cassie przekrzywiła głowę w bok, zasko-czona tym, że osoba przed nią się do niej odezwała. Aniołem Pana - jej głos był niski i chłodny, wyzuty z jakichkolwiek emocji. I choć była piękna, beznamięt-ny wyraz twarzy mocno ją oszpecał. Seamus, mimo szczerych chęci, nie powstrzymał się od prychnięcia.

Przecież to było niedorzeczne. Może pojawiła się w jego zamkniętym na cztery zamki domu w postaci światła, ale „anioł Pana”?

- Wynoś się – zająknął się odrobinę, mając nadzieję, że anielica tego nie zauważyła. Cassandra poczuła ukłucie w klatce piersiowej, jakby złość czy żal, ale zignorowała to. Anioły nie posiadają uczuć, to by ich osłabiło. Pokręciła gło-wą i podeszła krok, a może dwa bliżej łóżka. Gdyby wycią-gnęła rękę, mogłaby dotknąć twarzy Seamusa.

- Nie mogę. Muszę wrócić z tobą. Seamus pokiwał głową w zamyśleniu, chociaż nie był to

znak zgody. Wiedział, że ta kobieta nie zamierza odpuścić i nie wyjdzie z jego domu bez niego. Zdążył zauważyć, że naprawdę się uparła, a on powoli przestawał się bać. Prze-cież on był wyższy o co najmniej dwadzieścia centymetrów od niej i może z dwa razy silniejszy, co mogłaby mu zrobić? Wyglądała krucho, jakby najlżejszy dotyk mógł ją połamać.

- Dlaczego? – Cassandra przełknęła ślinę, choć nie po-trzebowała. Nie miała pojęcia, jak wytłumaczyć mu jego przeznaczenie. Potrzebowała go zabrać do bunkra i utrzy-

O aniołach

opowiadanie

ŻYCZONKA POZDROWIONKA

Pozdrawiamy p. Annę Wieczorkowską 2 D Pozdrawiamy przeciwników reformy oświaty!

Pozdrawiam Lenę Podobasz mi się od drugiej klasy gimnazjum! Twoja Ola Pozdrawiam panią Studzińską Pozdrowienia dla każdej osoby w szkole Pozdrawiam laski z 2 d Pozdrawiam Kingę z II e Pozdrawiam panie z biblioteki!!! Pozdrawiam najlepszą panią Monikę Szybalską. Jula <3

Pozdrawiam fanów kultury węgierskiej, a zwłaszcza

czardasza Węgrofanka Pozdrowienia dla księdza Jacka Makówki od całej 2 F Pozdrawiam Jasia Komarnickiego! Twoja wielbicielka

Pozdrawiam Marcelinę z 2 D. Kocham Cię! Pat Pozdrawiam Julię Ostrowską

Pozdrawiam Karinę z 2 D Pozdrawiamy panią G. Ola i Jula

15


mać z dala od potworów oraz innych aniołów. - Ubierz się, ale w miarę przyzwoicie.

Chłopak ubrał się w zwykły dres i t-shirt, nie czując potrzeby strojenia się. Ktokolwiek chciał go zobaczyć o czwartej rano, musiał by liczyć z tym, że jest on zaspany, niezbyt miły i potrze-buje wygodnych ubrań. Gdy Cassie się odwróciła i go zobaczyła, westchnęła ciężko.

- Miało być przyzwoicie – poczuła cie-pło w okolicach brzucha, ale uznała, że to przez nagrzewającego się włączonego laptopa obok. Przecież nie pokazuję moich klej-notów, więc co jest w moich ciuchach złego? – Cassandrze rozszerzyły się oczy w zaskoczeniu na słowa Seamusa, a na jej policzkach wykwitł bladoróżowy ru-mieniec. Pierwszy w ciągu całego jej dłu-giego, długiego życia.

- Daj mi dłoń – wyciągnęła rękę do Seamusa, który spoj-rzał nieufnie na drobne dłonie Cassie. Uśmiechnął się ło-

buzersko, co świadczyło o kolejnej głupiej odzywce. - Jeszcze nie byliśmy nawet

na pierwszej randce, a ty już

chcesz się za rączki trzymać!

Jak można zauważyć,

jego strach całkowicie znik-

nął, ustępując miejsca dzie-

cinnemu humorowi. Mimo

tego co powiedział, ujął dłoń

anielicy. Po chwili jedyne, co

zostało po nich w pokoju chło-

paka, to odgłos trzepotu skrzy-

deł oraz delikatny powiew.

JOJO, III D

16


Nad nowym numerem „Bulwersa” pracowali: Julia Ostrowska III D, Daria Woźniak III E, Brygida Łosowska II E, Martyna Ziomek II E, Opracowanie graficzne: Weronika Wojciechowska II E, Kinga Spigiel II E, Paulina Grzywacz I E, Maksymilian Bogus II F, Współpraca: Weronika Laszczyńska III F, Kamila Jokiel III F, Magdalena Konecka III F, Natalia Bia-dała II B, Zuzanna Drobina II B, Zuzanna Walczak II F, Kacper Piasecki ID, Alicja Grzybowska Id, Laura Wieczorek I D Opracowanie, skład i korekta: p. Izabela Cieślicka, p. Edyta Kocaj, p. Grażyna Kurdziel

WYDAWNICTWO

SPONSOROWANE

PRZEZ URZĄD

GMINY

W POLKOWICACH

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

KRZYŻÓWKA

1. Wszystkie …… świętują 1 czerwca 2. Upominkowe święto w pierwszej dekadzie grudnia 3. Górnicze święto 4. Lanie wosku i inne wróżby 5. Dynia, przebranie, cukierki 6. Najpiękniejsza pora roku 7. Święto zakochanych 8. Święto tego pluszaka obchodzimy 25 XI 9. Jego imię kojarzy się ze świetną zabawą na koniec roku 10. 21 VIII Światowy Dzień ......... (człowiek pozytywnie patrzący na świat) 11. Słodkość niezmiennie uwielbiana na całym świecie; swoje święto obchodzi 12 kwietnia 12. Zwierzę, którego święto obchodzone jest 2 lutego w USA i Kanadzie i wiąże się z przepowied-

nią wiosny 13. Ten dzień tygodnia skojarz z pączkiem

LISTOPAD 2016 NR 6 (67) CENA 1,00 ZŁsp3.polkowice.pl/images/dokumenty/bulwers/11_2016.pdfLISTOPAD...

Documents

Transcript of LISTOPAD 2016 NR 6 (67) CENA 1,00 ZŁsp3.polkowice.pl/images/dokumenty/bulwers/11_2016.pdfLISTOPAD...