LABORATORIA ELEKTRYCZNEimiue.polsl.pl/download/subject/235_Skrypt lab1.pdfprdu przemiennego wyznacza...
Transcript of LABORATORIA ELEKTRYCZNEimiue.polsl.pl/download/subject/235_Skrypt lab1.pdfprdu przemiennego wyznacza...
Włodzimierz OGULEWICZ
LABORATORIA ELEKTRYCZNE
DLA STUDENTOacuteW WYDZIAŁU
INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI
WYDAWNICTWO POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ GLIWICE 2007
3
SPIS TREŚCI
str
PRZEDMOWA 5
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ 7
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO 13
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA 22
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE 29
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE 36
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO 46
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH 53
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH 62
VIII BADANIE TYRYSTORA 73
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ 81
X PRZETWORNIKI ANALOGOWOndashCYFROWE 103
XI BADANIE TRANSFORMATORA 117
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH 130
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO 143
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ 157
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO 166
LITERATURA 174
4
5
PRZEDMOWA
Książka bdquoLABORATORIA ELEKTRYCZNE DLA STUDENTOacuteW WYDZIAŁU
INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKIrdquo jest zbiorem instrukcji do ćwiczeń
laboratoryjnych prowadzonych na wydziale IŚiE w ramach trzech przedmiotoacutew
inżynierii elektrycznej elektrotechniki i elektroniki oraz maszyn elektrycznych
Przeznaczona jest dla studentoacutew studioacutew dziennych roku I i II studioacutew
wieczorowych roku I II lub III (zależnie od kierunku) oraz studentoacutew studioacutew
zaocznych roku I i II
Tematy wszystkich przedstawionych ćwiczeń laboratoryjnych realizowane są
przez studentoacutew kierunku Energetyka i kierunku Mechanika i Budowa Maszyn
Studenci kierunkoacutew Inżynieria Środowiska oraz Inżynieria i Ochrona Środowiska
realizują tylko część ćwiczeń laboratoryjnych prezentowanych w ramach tego
opracowania
Miło mi podziękować dr hab inż Januszowi Kotowiczowi - prof Pol Śl za
podjęcie inicjatywy opracowania tej książki ukierunkowania jej tematyki oraz liczne
sugestie merytoryczne dydaktyczne i redakcyjne
Dziękuje roacutewnież wszystkim kolegom i pracownikom Instytutu Maszyn
i Urządzeń Energetycznych ktoacuterzy przyczynili się do powstania tej książki
udostępniając mi pierwowzory instrukcji laboratoryjnych poszczegoacutelnych ćwiczeń
Wszystkie ewentualne uwagi dotyczące książki proszę kierować na adres
zmiapepolslpl
6
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
3
SPIS TREŚCI
str
PRZEDMOWA 5
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ 7
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO 13
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA 22
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE 29
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE 36
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO 46
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH 53
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH 62
VIII BADANIE TYRYSTORA 73
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ 81
X PRZETWORNIKI ANALOGOWOndashCYFROWE 103
XI BADANIE TRANSFORMATORA 117
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH 130
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO 143
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ 157
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO 166
LITERATURA 174
4
5
PRZEDMOWA
Książka bdquoLABORATORIA ELEKTRYCZNE DLA STUDENTOacuteW WYDZIAŁU
INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKIrdquo jest zbiorem instrukcji do ćwiczeń
laboratoryjnych prowadzonych na wydziale IŚiE w ramach trzech przedmiotoacutew
inżynierii elektrycznej elektrotechniki i elektroniki oraz maszyn elektrycznych
Przeznaczona jest dla studentoacutew studioacutew dziennych roku I i II studioacutew
wieczorowych roku I II lub III (zależnie od kierunku) oraz studentoacutew studioacutew
zaocznych roku I i II
Tematy wszystkich przedstawionych ćwiczeń laboratoryjnych realizowane są
przez studentoacutew kierunku Energetyka i kierunku Mechanika i Budowa Maszyn
Studenci kierunkoacutew Inżynieria Środowiska oraz Inżynieria i Ochrona Środowiska
realizują tylko część ćwiczeń laboratoryjnych prezentowanych w ramach tego
opracowania
Miło mi podziękować dr hab inż Januszowi Kotowiczowi - prof Pol Śl za
podjęcie inicjatywy opracowania tej książki ukierunkowania jej tematyki oraz liczne
sugestie merytoryczne dydaktyczne i redakcyjne
Dziękuje roacutewnież wszystkim kolegom i pracownikom Instytutu Maszyn
i Urządzeń Energetycznych ktoacuterzy przyczynili się do powstania tej książki
udostępniając mi pierwowzory instrukcji laboratoryjnych poszczegoacutelnych ćwiczeń
Wszystkie ewentualne uwagi dotyczące książki proszę kierować na adres
zmiapepolslpl
6
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
4
5
PRZEDMOWA
Książka bdquoLABORATORIA ELEKTRYCZNE DLA STUDENTOacuteW WYDZIAŁU
INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKIrdquo jest zbiorem instrukcji do ćwiczeń
laboratoryjnych prowadzonych na wydziale IŚiE w ramach trzech przedmiotoacutew
inżynierii elektrycznej elektrotechniki i elektroniki oraz maszyn elektrycznych
Przeznaczona jest dla studentoacutew studioacutew dziennych roku I i II studioacutew
wieczorowych roku I II lub III (zależnie od kierunku) oraz studentoacutew studioacutew
zaocznych roku I i II
Tematy wszystkich przedstawionych ćwiczeń laboratoryjnych realizowane są
przez studentoacutew kierunku Energetyka i kierunku Mechanika i Budowa Maszyn
Studenci kierunkoacutew Inżynieria Środowiska oraz Inżynieria i Ochrona Środowiska
realizują tylko część ćwiczeń laboratoryjnych prezentowanych w ramach tego
opracowania
Miło mi podziękować dr hab inż Januszowi Kotowiczowi - prof Pol Śl za
podjęcie inicjatywy opracowania tej książki ukierunkowania jej tematyki oraz liczne
sugestie merytoryczne dydaktyczne i redakcyjne
Dziękuje roacutewnież wszystkim kolegom i pracownikom Instytutu Maszyn
i Urządzeń Energetycznych ktoacuterzy przyczynili się do powstania tej książki
udostępniając mi pierwowzory instrukcji laboratoryjnych poszczegoacutelnych ćwiczeń
Wszystkie ewentualne uwagi dotyczące książki proszę kierować na adres
zmiapepolslpl
6
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
5
PRZEDMOWA
Książka bdquoLABORATORIA ELEKTRYCZNE DLA STUDENTOacuteW WYDZIAŁU
INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKIrdquo jest zbiorem instrukcji do ćwiczeń
laboratoryjnych prowadzonych na wydziale IŚiE w ramach trzech przedmiotoacutew
inżynierii elektrycznej elektrotechniki i elektroniki oraz maszyn elektrycznych
Przeznaczona jest dla studentoacutew studioacutew dziennych roku I i II studioacutew
wieczorowych roku I II lub III (zależnie od kierunku) oraz studentoacutew studioacutew
zaocznych roku I i II
Tematy wszystkich przedstawionych ćwiczeń laboratoryjnych realizowane są
przez studentoacutew kierunku Energetyka i kierunku Mechanika i Budowa Maszyn
Studenci kierunkoacutew Inżynieria Środowiska oraz Inżynieria i Ochrona Środowiska
realizują tylko część ćwiczeń laboratoryjnych prezentowanych w ramach tego
opracowania
Miło mi podziękować dr hab inż Januszowi Kotowiczowi - prof Pol Śl za
podjęcie inicjatywy opracowania tej książki ukierunkowania jej tematyki oraz liczne
sugestie merytoryczne dydaktyczne i redakcyjne
Dziękuje roacutewnież wszystkim kolegom i pracownikom Instytutu Maszyn
i Urządzeń Energetycznych ktoacuterzy przyczynili się do powstania tej książki
udostępniając mi pierwowzory instrukcji laboratoryjnych poszczegoacutelnych ćwiczeń
Wszystkie ewentualne uwagi dotyczące książki proszę kierować na adres
zmiapepolslpl
6
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
6
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
7
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a b c d ndash argumenty zmiennej logicznej
A B C D ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (wstecz)
a b c d ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań łańcuchowych (w przoacuted)
Am ndash amplituda (wartość maksymalna) przebiegu
Bm ndash amplituda przebiegu indukcji magnetycznej
C ndash pojemność elektryczna
cE cM ndash stałe (wspoacutełczynniki) zależne od budowy prądnicy prądu stałego
cosφ ndash wspoacutełczynnik mocy
E ndash siła elektromotoryczna
E ndash wartość skuteczna zespolona siły elektromotorycznej
E1 E2 ndash siły elektromotoryczne indukowane w uzwojeniach
E20 ndash siła elektromotoryczna indukowana w nieruchomym uzwojeniu
wirnika
f ndash częstotliwość
F ndash wielkość fizyczna (ogoacutelnie) wartość skuteczna wielkości
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
f2 ndash częstotliwość prądu w obwodzie wirnika
FAV ndash wartość średnia wielkości fizycznej F
FAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa wielkości fizycznej F
Fm ndash amplituda (wartość maksymalna) wielkości fizycznej
fX ndash częstotliwość impulsoacutew wielkości mierzonej
H ndash stan wysoki wejścia lub wyjścia układu logicznego
hij mij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań hybrydowych (mieszanych)
I ndash natężenie prądu wartość skuteczna natężenia prądu
I ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu
i i(t) ndash wartość chwilowa natężenia prądu
Imicro ndash składowa bierna prądu biegu jałowego
I0 ndash prąd stanu jałowego
I1 ndash prąd strony pierwotnej
I2 ndash prąd strony wtoacuternej
Irsquo2 ndash prąd strony wtoacuternej sprowadzony na stronę pierwotną
transformatora
IA ndash prąd anodowy tyrystora natężenie prądu twornika prądnicy
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007
8
IAV ndash wartość średnia natężenia prądu
IAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa natężenia prądu
IB ndash prąd bazy tranzystora
IC ndash natężenie prądu płynącego przez pojemność prąd kolektora
tranzystora
IE ndash prąd emitera tranzystora
IF ndash natężenie prądu płynącego w kierunku przewodzenia prąd
wzbudzenia
IFe ndash składowa czynna prądu biegu jałowego
IG ndash prąd bramki tyrystora
IGT ndash prąd przełączający bramki tyrystora
IH ndash prąd wyłączenia (podtrzymania) tyrystora
IK ndash wartość zespolona natężenia prądu po kompensacji mocy biernej
IL ndash natężenie prądu płynącego przez indukcyjność natężenie prądu
płynącego przez rezystancję liniową
Im ndash amplituda (wartość maksymalna) natężenia prądu
IN ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję nieliniową
IP ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu przeciwnego
IR ndash natężenie prądu płynącego przez rezystancję natężenie prądu
diody płynącego w kierunku zaporowym
IrsquoS ndash zastępczy prąd nasycenia diody
Isat ndash prąd nasycenia złącza
Iwe ndash prąd wejściowy
Iwy ndash prąd wyjściowy
IZ ndash natężenie prądu zwarcia natężenie prądu stabilizacji diody
IZ ndash wartość skuteczna zespolona natężenia prądu zgodnego
j ndash jednostka urojona
ndash przekładnia transformatora
I ndash przekładnia prądowa
L ndash kąt mocy
N ndash przekładnia zwojowa transformatora
U ndash przekładnia napięciowa
k ndash stała Boltzmanna wspoacutełczynnik absorpcji
K1 K2 ndash wspoacutełczynniki skali
ka ndash wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
9
kH kW ndash wspoacutełczynniki zależne od materiału rdzenia ferromagnetycznego
kS kD ndash wspoacutełczynniki skali
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki zależne od sposobu wykonania uzwojenia
L ndash indukcyjność własna stan niski wejścia lub wyjścia układu
logicznego
M ndash indukcyjność wzajemna moment obrotowy
m1 ndash liczba faz stojana
m2 ndash liczba faz wirnika
n ndash prędkość obrotowa wspoacutełczynnik udziału składowej dyfuzyjnej
do rekombinacyjnej
N1 ndash liczba zwoi uzwojenia pierwotnego liczba zwoi stojana
N2 ndash liczba zwoi uzwojenia wtoacuternego liczba zwoi wirnika
nS ndash prędkość obrotowa synchroniczna
NX ndash liczba binarna wynik przetworzenia analogowo-cyfrowego
P ndash moc moc czynna
p p(t) ndash wartość chwilowa mocy
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego lub maszyny
PN ndash moc czynna znamionowa
Ptot ndash dopuszczalna moc strat
PZ ndash moc czynna zwarciowa
q ndash ładunek elementarny (elektronu)
Q ndash moc bierna wyjście proste przerzutnika
QN ndash stan przerzutnika przed zaistnieniem zmiany
QN+1 ndash stan przerzutnika po zaistnieniu zmiany
r ndash rezystancja dynamiczna rezystancja roacuteżniczkowa
R ndash rezystancja statyczna rezystancja zastępcza wejście bdquoresetrdquo
przerzutnika
R1 ndash rezystancja uzwojenia strony pierwotnej transformatora lub
stojana
R2 ndash rezystancja uzwojenia strony wtoacuternej transformatora lub wirnika
Rrsquo2 ndash rezystancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną rezystancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
R60 ndash rezystancja izolacji uzwojenia zmierzona po 60 sekundach
R75 ndash rezystancja uzwojenia w temperaturze 75ordmC
RB ndash rezystancja tyrystora w stanie blokowania
RFe ndash rezystancja obrazująca straty mocy w rdzeniu
10
RL ndash rezystancja liniowa
RN ndash rezystancja nieliniowa
Robc ndash rezystancja obciążenia
RODB ndash rezystancja odbiornika (obciążenia)
RS ndash rezystancja szeregowa diody
RW ndash rezystancja wewnętrzna rezystancja tyrystora w stanie
wyłączenia
rZ ndash rezystancja dynamiczna diody stabilizacyjnej (Zenera)
RZ ndash rezystancja tyrystora w kierunku przewodzenia rezystancja
zwarciowa
S ndash moc pozorna
S ndash moc pozorna zespolona wejście bdquosetrdquo przerzutnika
s ndash poślizg
Sk ndash wspoacutełczynnik kształtu
T ndash okres przebiegu wejście synchronizujące (zegarowe) przerzutnika
t ndash czas
t0 ndash temperatura otoczenia
TKUZ ndash temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji
U ndash napięcie wartość skuteczna napięcia
U ndash wartość skuteczna zespolona napięcia
U(TO) ndash napięcie progowe diody
u u(t) ndash wartość chwilowa napięcia
U0 ndash napięcie biegu jałowego prądnicy
U1 ndash napięcie zasilania (ze źroacutedła)
Ursquo2 ndash napięcie strony wtoacuternej sprowadzone na stronę pierwotną
transformatora
UAK ndash napięcie anoda ndash katoda tyrystora
UAV ndash wartość średnia napięcia
UAV2 ndash wartość średnia poacutełokresowa napięcia
UBE ndash napięcie baza ndash emiter
UC ndash spadek napięcia na pojemności
UCE ndash napięcie kolektor ndash emiter
UF ndash spadek napięcia na diodzie spolaryzowanej w kierunku
przewodzenia
UGK ndash napięcie bramka ndash katoda tyrystora
UGT ndash napięcie przełączające bramki tyrystora
11
UI ndash napięcie na wyjściu integratora (układu całkującego)
UIW ndash napięcie z generatora impulsoacutew wzorcowych
UK ndash napięcie kompensacyjne
UL ndash spadek napięcia na indukcyjności spadek napięcia na rezystancji
liniowej
Um ndash amplituda (wartość maksymalna) napięcia
UN ndash spadek napięcia na rezystancji nieliniowej napięcie znamionowe
UNL ndash napięcie liniowo narastające
UP ndash napięcie przeskoku (przełączania lub zapłonu) tyrystora
UR ndash spadek napięcia na rezystancji spadek napięcia na diodzie
spolaryzowanej w kierunku zaporowym
UR1 UR2 ndash spadki napięć na rezystancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
URRM ndash powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne diody
UT ndash potencjał elektrokinetyczny
UTW ndash napięcie z generatora odcinka czasu wzorcowego
UW ndash napięcie źroacutedła wzorcowego
Uwe ndash napięcie wejściowe
Uwy ndash napięcie wyjściowe
UX ndash wejściowe napięcie mierzone
UX1 UX2 ndash spadki napięć na reaktancjach uzwojeń (pierwotnym i wtoacuternym)
UZ ndash napięcie stabilizowane (napięcie Zenera)
W ndash energia
X ndash reaktancja
Xmicro ndash reaktancja indukcyjna związana ze strumieniem głoacutewnym
X1R X2R ndash reaktancje indukcyjne związane ze strumieniem rozproszenia
Xrsquo2 ndash reaktancja strony wtoacuternej transformatora sprowadzona na stronę
pierwotną reaktancja wirnika sprowadzona na stronę stojana
X20R ndash reaktancja indukcyjna wirnika przeliczona na częstotliwość
zasilania obwodu stojana
XC ndash reaktancja pojemnościowa
XL ndash reaktancja indukcyjna
XP ndash reaktancja połączenia przeciwnego
XZ ndash reaktancja połączenia zgodnego reaktancja zwarciowa
Y ndash moduł admitancji funkcja logiczna zmiennych losowych
Y ndash admitancja zespolona zespolona admitancja zastępcza
Z ndash moduł impedancji (stosunek wartości skutecznej napięcia i prądu)
12
Z ndash impedancja zespolona zespolona impedancja zastępcza
Zrsquo2 ndash impedancja strony wtoacuternej sprowadzona na stronę pierwotną
Zij Yij ndash wspoacutełczynniki układu roacutewnań immitancyjnych
ZP ndash impedancja zespolona połączenia przeciwnego
ZZ ndash impedancja zespolona połączenia zgodnego impedancja
zwarciowa
ΔPCu ndash straty mocy na rezystancji uzwojeń (straty w miedzi)
ΔPCu0 ndash straty mocy na rezystancji uzwojenia stojana przy biegu jałowym
ΔPFe ndash straty mocy w rdzeniu
ΔPFe0 ndash straty mocy w rdzeniu stojana przy biegu jałowym
ΔPH ndash straty mocy na histerezę (przemagnesowywanie)
ΔPm ndash straty mocy mechanicznej
ΔPW ndash straty mocy na prądy wirowe
Δt ndash przedział czasu
φ ndash kąt przesunięcia fazowego (między przebiegami)
Φ ndash strumień magnetyczny głoacutewny
φN ndash znamionowy kąt przesunięcia fazowego
φK ndash kąt przesunięcia fazowego po kompensacji mocy biernej
Φ1R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony pierwotnej
Φ2R ndash strumień magnetyczny rozproszenia strony wtoacuternej
Ψ ndash początkowy kąt fazowy
ω ndash pulsacja (częstość) ω = 2πf
13
I ŹROacuteDŁA ZASILANIA I PARAMETRY PRZEBIEGU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia są pomiary parametroacutew źroacutedeł stało- i zmiennoprądowych Dla
rzeczywistych źroacutedeł prądu stałego i przemiennego określamy napięcie i natężenie
prądu w funkcji rezystancji obciążenia U = f(Robc) I = f(Robc) oraz wartość mocy
w funkcji natężenia prądu i rezystancji obciążenia P = f(I) i P = f(Robc) Dla źroacutedła
prądu przemiennego wyznacza się roacutewnież amplitudę wartość średnią wartość
skuteczną wartość średnią poacutełokresową (wartość średnia modułu) oraz wspoacutełczynniki
kształtu i szczytu przebiegu
2 Wprowadzenie
21 Źroacutedło rzeczywiste
W źroacutedle rzeczywistym ktoacuterego schemat i charakterystykę zewnętrzną pokazano
na rysunku 11 napięcie na zaciskach źroacutedła U zależy od wartości natężenia prądu I
płynącego przez obciążenie Przy stałych (nie zależnych od natężenia prądu)
wartościach siły elektromotorycznej E i rezystancji wewnętrznej RW zależność
napięcia źroacutedła od prądu obciążenia U = f(I) nazywa się charakterystyką zewnętrzną
źroacutedła lub prostą obciążenia i opisuje roacutewnaniem
IREUW (1)
Rys 11 Schemat elektryczny rzeczywistego obciążonego źroacutedła napięcia i jego charakterystyka
IZ ndash prąd zwarcia
W rzeczywistym źroacutedle napięcia wartość rezystancji wewnętrznej jest zawsze
większa od zera RW gt 0 w źroacutedle idealnym RW = 0
RW
U
E
Robc
I
I
E U
E IZ =
RW
14
22 Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe
Do wielkości (parametroacutew) charakteryzujących przebiegi okresowe zaliczamy
wartość maksymalną (amplitudę) wartość średnią (składowa stała) wartość średnią
poacutełokresową (wartość średnia modułu) wartość skuteczną wartość międzyszczytową
okres częstotliwość wspoacutełczynnik kształtu i wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
221 Wartość średnia
Wartość średnią FAV wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
FAV
T
0
f(t)dtT
1 (2)
W przypadku przebiegu sinusoidalnego regularnego wartość średnia prądu (lub
napięcia) roacutewna jest zeru IAV = 0 (lub UAV = 0) Zależność (2) w przypadku prądu
przedstawia roacutewnanie ładunkoacutew
IAV∙ T
0
i(t)dt
ładunek przeniesiony w tym samym czasie T przez prąd stały IAV roacutewny jest ładunkowi
przeniesionemu przez prąd okresowy o danej wartości średniej i(t)dt )
Prąd zmienny okresowy (np sinusoidalny) o wartości średniej roacutewnej zero nazywa
się prądem przemiennym
222 Wartość średnia poacutełokresowa
Wartość średnią poacutełokresową FAV2 wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T
definiujemy jako
FAV2
T2
0
f(t)dtT
2 (4)
Wprowadzenie pojęcia wartości średniej poacutełokresowej celowe jest jedynie
w odniesieniu do przebiegu regularnego okresowego antysymetrycznego [2] (wartość
średnią poacutełokresową można mierzyć miernikiem magnetoelektrycznym
z prostownikiem)
15
223 Wartość skuteczna
Wartość skuteczną F wielkości okresowo zmiennej f(t) o okresie T definiujemy
jako
F
T
0
2 (t)dtfT
1 (5)
Wartość skuteczna charakteryzuje prąd zmienny pod względem przemian
energetycznych Zależność (6) przedstawia energię prądu elektrycznego zamienioną
na energię cieplną (na rezystancji R w czasie T)
T
0
22 dttiRTIR )( (6)
(energia cieplna wydzielona na rezystancji R w czasie T przez prąd stały I roacutewna jest
energii cieplnej wydzielonej przez prąd okresowy o wartości skutecznej (5)
przepływający w tym samym czasie T przez taką samą rezystancję R)
224 Wspoacutełczynnik amplitudy (szczytu)
Wspoacutełczynnik amplitudy jest stosunkiem wartości maksymalnej przebiegu np
amplitudy przebiegu sinusoidalnego f(t) = Fm
tego przebiegu (5)
F
Fk m
a (7)
225 Wspoacutełczynnik kształtu
Wspoacutełczynnik kształtu jest stosunkiem wartości skutecznej (5) przebiegu do
wartości średniej (4) tego samego przebiegu
AV2
k F
Fs (8)
23 Symbole podstawowych ustrojoacutew pomiarowych
W laboratorium elektrycznym wykorzystuje się przyrządy pomiarowe o roacuteżnych
sposobach działania związanych z zastosowaniem roacuteżnych ustrojoacutew Przyrządy te
mogą mierzyć wartości średnie średnie poacutełokresowe lub skuteczne przebiegoacutew
zmiennych Poniżej zestawiono głoacutewne symbole ustrojoacutew stosowanych w przyrządach
16
pomiarowych wraz z wyszczegoacutelnieniem wartości wskazywanej przy częstotliwości
sieciowej tzn ok 50 Hz
ndash ustroacutej magnetoelektryczny ndash mierzy wartość średnią przebiegu
ndash ustroacutej magnetoelektryczny z prostownikiem ndash mierzy wartość średnią
poacutełokresową przebiegu regularnego
ndash ustroacutej elektromagnetyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
ndash ustroacutej elektrostatyczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(praktycznie bez poboru prądu)
ndash ustroacutej elektrodynamiczny ndash mierzy wartość skuteczną przebiegu
(przeważnie używany do pomiaru mocy czynnej)
24 Zależność parametroacutew przebiegu okresowego od jego kształtu
Kształt przebiegu przemiennego wielkości mierzonej (zaroacutewno natężenia prądu
jak i napięcia) ma wpływ na wartość średnią poacutełokresową i skuteczną oraz na wartość
wspoacutełczynnikoacutew amplitudy i kształtu Wpływ ten wynika z zależności (2) (4) (5) (7)
(8) Wyznaczone wartości dla przebiegoacutew sinusoidalnego prostokątnego i troacutejkątnego
o amplitudzie Am zamieszczono w tabeli 11
Tabela 11
Kształt
przebiegu
Wartość
średnia
Wartość
średnia
poacutełokresowa
Wartość
skuteczna
Wspoacutełczynnik
amplitudy
(szczytu)
Wspoacutełczynnik
kształtu
Sinusoidalny
0
mA2
2
Am 2 11122
Prostokątny
0 Am Am 01 01
Troacutejkątny
0
2
Am 3
Am 3 3
2
17
3 Badania i pomiary
31 Idealne źroacutedło napięcia prądu stałego
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie U [V] natężenie prądu I [A] (pomiar
bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony) Wielkością
zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
312 Schemat stanowiska
Idealne źroacutedło napięciowe stanowi zasilacz stabilizowany (w zakresie stabilizacji
napięcia) Układ pomiarowy przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ pomiarowy bdquoidealnegordquo źroacutedła napięcia
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 12
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 200 400 600 800 1000 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
Tabela 12
R Ω
I A
U V
P W
Zasilacz
napięciowy
stabilizowany
A
Robc
V
18
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk
32 Rzeczywiste źroacutedło napięcia prądu zmiennego
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są podobnie jak uprzednio napięcie U [V] natężenie
prądu I [A] (pomiar bezpośredni) oraz moc elektryczna P = UmiddotI [W] (pomiar złożony)
Wielkością zmienianą jest rezystancja obciążenia Robc [Ω]
322 Schemat stanowiska
Rzeczywiste źroacutedło napięcia stanowi transformator sieciowy wraz z rezystorem
dodatkowym RW = 100 Ω (rezystor RW dodano celem uwypuklenia wpływu
rezystancji wewnętrznej źroacutedła na przebieg charakterystyk) Układ pomiarowy
przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy rzeczywistego źroacutedła napięcia
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I [A] oraz napięcia U [V] dla kolejno
zmienianych wartości oporności Robc []
(Proponowane wartości Robc = 40 60 80 100 120 )
3 Obliczyć wartość mocy dla każdego obciążenia
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 13
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykresy U = f(Robc)
I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I)
A
Robc
V 230 V
50 Hz
RW
19
6 Zapisać uwagi dotyczące przebiegu charakterystyk źroacutedła rzeczywistego oraz
dokonać poroacutewnania z charakterystykami źroacutedła idealnego
Tabela 13
R Ω
I A
U V
P W
33 Wyznaczenie parametroacutew przebiegu zmiennego
331 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości skuteczne średnie średnie poacutełokresowe
(wyprostowane) oraz maksymalne (amplituda) napięcia przebiegu sinusoidalnie
zmiennego Na podstawie pomiaroacutew wyznacza się roacutewnież wspoacutełczynniki kształtu
i szczytu przebiegu Dodatkowo mierzona jest wartość częstotliwości f generatora
potrzebna do wyznaczenia okresu T przebiegu i poszczegoacutelnych wielkości danych
zależnościami (2) (4) (5) (7) (8)
332 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z generatora przebiegu sinusoidalnego
Napięcie generatora o znanej częstotliwości f po wzmocnieniu wzmacniaczem mocy
mierzone jest pięcioma typami woltomierzy
V1 ndash woltomierz magnetoelektryczny ndash (pomiar wartości średniej)
V2 ndash woltomierz elektromagnetyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V3 ndash woltomierz elektrostatyczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V4 ndash woltomierz elektrodynamiczny ndash (pomiar wartości skutecznej)
V5 ndash woltomierz magnetoelektryczny z prostownikiem ndash (pomiar wartości
średniej poacutełokresowej)
Dodatkowo stanowisko zaopatrzone jest w układ do pomiaru wartości
maksymalnej (amplitudy) przebiegu VAm Wartość amplitudy jest wielkością
odniesienia służącą do teoretycznego wyznaczenia parametroacutew i wspoacutełczynnikoacutew
przebiegu sinusoidalnego
20
Rys 14 Układ do pomiaru parametroacutew przebiegu sinusoidalnego
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dokonać pomiaru napięć U1 U2 U3 U4 U5 oraz napięcia UAm i częstotliwości
f
3 Dla zmierzonej amplitudy VAm obliczyć wartości średnią średnią
poacutełokresową i skuteczną przebiegu sinusoidalnego oraz wyznaczyć
wspoacutełczynniki kształtu i szczytu
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 14
5 Zapisać uwagi dotyczące poroacutewnania wynikoacutew pomiaru i obliczeń
Tabela 14
UAm f Pomiary
U1 U2 U3 U4 U5 ka sk
V Hz V V V V V --- ---
Obliczenia
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych przyrządoacutew (rodzaj ustroju klasa dokładności
rezystancja wewnętrzna itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
V1
Wzmacniacz
mocy f
Układ
pomiaru
amplitudy
Generator
napięcia
sinusoidalnego VAm
V2 V3 V4 V5
21
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności U = f(Robc) I = f(Robc) P = f(Robc) P = f(I) dla obu źroacutedeł
napięcia
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew itp)
22
II OBWODY LINIOWE SPRAWDZANIE PRAW KIRCHHOFFA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości praw Kirchoffa dla elementoacutew
liniowych opornika o rezystancji R [Ω] cewki o indukcyjności własnej L [H]
i kondensatora o pojemności C [F] połączonych w układach szeregowym
i roacutewnoległym Celem ćwiczenia jest także nabycie umiejętności sporządzania
wykresoacutew wskazowych prądoacutew i napięć dla wybranych konfiguracji połączeń
elementoacutew R L C
2 Wprowadzenie
Prawa Kirchhoffa dotyczą układoacutew elektrycznych złożonych z elementoacutew
aktywnych (czynnych) i pasywnych (biernych) Elementy aktywne to źroacutedła energii
elektrycznej np akumulatory prądnice itp Elementy pasywne to elementy w ktoacuterych
energia elektryczna jest gromadzona lub pobierana i przetwarzana w inny rodzaj
energii W zamkniętym obwodzie sieci ruchome ładunki elektryczne pobierają energie
ze źroacutedeł napięcia i oddają ją odbiornikom reprezentowanym przez poszczegoacutelne
elementy obwodu
21 Topologia układoacutew elektrycznych
Podstawowymi pojęciami z zakresu topologii układoacutew elektrycznych są
gałąź ndash zbioacuter połączonych elementoacutew z wyprowadzonymi na zewnątrz dwoma
końcoacutewkami (zaciskami) w najprostszym przypadku jest to jeden element
(rezystor akumulator)
węzeł ndash element (zacisk) w ktoacuterym połączonych jest kilka gałęzi (co najmniej
dwie)
oczko (kontur) ndash zbioacuter połączonych gałęzi tworzących drogę zamkniętą dla
przepływu prądu po usunięciu jednej gałęzi w oczku prąd nie płynie
obwoacuted elektryczny ndash zbioacuter połączonych oczek mających jedną lub więcej
droacuteg przepływu prądu
23
22 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do prądoacutew zwane pierwszym prawem
Kirchhoffa dotyczy bilansu prądoacutew w węźle obwodu i głosi że suma algebraiczna
wartości chwilowych natężeń prądoacutew w węźle obwodu elektrycznego jest roacutewna zeru
czyli suma natężeń prądoacutew wpływających do węzła roacutewna się sumie natężeń prądoacutew
wypływających z węzła tzn
n
1ii 0I (1)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 11
IIIII 51432
Rys 11 Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa
23 Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć
Prawo Kirchhoffa w odniesieniu do napięć zwane drugim prawem Kirchhoffa
dotyczy bilansu napięć w oczku obwodu i głosi że suma algebraiczna wartości
chwilowych napięć źroacutedłowych i odbiornikowych występujących w oczku (konturze)
roacutewna się zeru tzn
n
1j
m
1i
0iZiIjE (2)
Ilustrację powyższego roacutewnania pokazuje rysunek 12
I2
I3 I4
I5 I1
24
E1 minus E4 minus E5 = I1middotZ1 + I2middotZ2 minus I3middotZ3 minus I4middotZ4 minus I5middot(Z5 + Z6)
Rys 12 Ilustracja drugiego prawa Kirchhoffa
3 Badania i pomiary
31 Gałąź szeregowa R L C Drugie prawo Kirchoffa
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U i natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz spadki napięć UR UL UC występujące na elementach R L C
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 13
Rys 13 Układ pomiarowy szeregowej gałęzi R L C
UL UC UR
V
A
V V V
U
I
R L C
ATr
N L
U5
E1
E5
E4
U1 U2
U3
U6
U4
I5
I4
I3 I2
I1
Z6 Z5
Z4
Z3
Z2
Z1
25
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu I oraz napięć U UR UL UC dla kilku
wartości napięcia zasilania
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości napięcia wypadkowego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 11
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości napięcia zmierzonego i obliczonego
wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności napięć
Tabela 11
Lp
Natężenie
prądu
Napięcie
zasilania
Napięcie na
rezystancji
Napięcie na
indukcyjności
Napięcie na
pojemności
Napięcie
obliczone
I U UR UL UC U
A V V V V V
1
2
3
4
itd
32 Gałąź roacutewnoległa R L C Pierwsze prawo Kirchoffa
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie źroacutedła U natężenie prądu I płynącego ze
źroacutedła oraz natężenia prądoacutew IR IL IC płynących przez elementy R L C
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z wyjścia autotransformatora ATr
o regulowanym napięciu Układ pomiarowy przedstawia rysunek 14
)UU(UU2
CL
2
R
26
Rys 14 Układ pomiarowy roacutewnoległych gałęzi R L C
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Dla kilku wartości napięcia zasilającego U dokonać pomiaroacutew natężenia prądu
I IR IL oraz IC
(Proponowane wartości U = 20 V 40 V 60 V 80 V 100 V)
3 Obliczyć wartości natężenia prądu sumarycznego
4 Wyniki pomiaroacutew i obliczeń zapisać w tabeli 12
5 Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew i obliczeń sporządzić wykres wektorowy
6 Zapisać uwagi dotyczące wartości natężenia prądu zmierzonego i obliczonego
oraz wyszczegoacutelnić przyczyny ewentualnej niezgodności wartości natężeń
prądoacutew
Tabela 12
Lp
Prąd ze
źroacutedła Napięcie
zasilania
Natężenie prądu
płynącego przez
rezystancję
Natężenie prądu
płynącego przez
indukcyjność
Natężenie prądu
płynącego przez
pojemność
Natężenie
prądu
obliczonego
I U IR IL IC I
A V A A A A
1
2
3
4
itd
IL
IC
IR
V
A
A
A
A
U
I
R
L
C
ATr
N L
)II(II2
CL
2
R
27
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
41 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi szeregowej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora natężenia
prądu I ktoacutery przeważnie odkłada się zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x Dla
wektoroacutew natężenia prądu przyjmuje się inną skalę niż dla wektoroacutew napięć (np
1 A equiv 5 cm 10 V equiv 1 cm) Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem prądu
wektor napięcia UR oraz wektor napięcia UL wyprzedzający w fazie wektor prądu I
o kąt + 2 i wektor napięcia UC przesunięty w stosunku do wektora prądu I o kąt
fazowy ndash 2 Wektor wypadkowy napięcia zasilającego U jest sumą (geometryczną)
wektoroacutew napięć UR UL i UC Przykładowy wykres wektorowy (wskazowy) gałęzi
szeregowej R L C przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Wykres wektorowy szeregowej gałęzi R L C
42 Wykonanie wykresu wektorowego dla gałęzi roacutewnoległej
Konstrukcję wykresu wektorowego zaczyna się od narysowania wektora napięcia
zasilającego U Przeważnie rysuje się go zgodnie z dodatnim kierunkiem osi x
Następnie wykreślamy będący w fazie z wektorem napięcia wektor prądu IR oraz
wektor prądu IC wyprzedzający w fazie wektor napięcia U o kąt + 2 i wektor
napięcia IL przesunięty w stosunku do wektora napięcia U o kąt fazowy ndash 2 Wektor
wypadkowy natężeń prądoacutew I jest sumą wektoroacutew IR IL i IC Przykładowy wykres
wektorowy gałęzi roacutewnoległych R L C przedstawiono na rysunku 16
I
UL
ReU I
UC
UR
U
ImU I
φ
28
Rys 16 Wykres wektorowy roacutewnoległych gałęzi R L C
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności i pojemności)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy wektorowe połączeń szeregowego i roacutewnoległego
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przyczyn ewentualnych rozbieżności wartości
zmierzonych i obliczonych teoretycznie)
U
I
IC
ReU I
IL
IR
I
ImU I
φ
29
III ELEMENTY I OBWODY NIELINIOWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstaw graficznych metod rozwiązywania
układoacutew z elementami nieliniowymi
2 Wprowadzenie
Obwoacuted elektryczny zawierający przynajmniej jeden element nieliniowy
nazywamy obwodem nieliniowym Elementem nieliniowym nazywamy element
ktoacuterego charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą Dla elementoacutew
nieliniowych wprowadza się pojęcie rezystancji statycznej R i dynamicznej r
Rezystancją statyczną w danym punkcie P charakterystyki prądowo-napięciowej
nazywamy stosunek wartości napięcia do wartości natężenia prądu w tym punkcie
tgαkI
UR S (1)
Rezystancją dynamiczną nazywamy pochodną napięcia względem natężenia prądu
w tym punkcie
tgβkdI
dUr D (2)
(Wielkości kS i kD występujące w zależnościach (1) i (2) są wspoacutełczynnikami skali)
Interpretację graficzną rezystancji statycznej i dynamicznej przedstawiono na
rysunku 11
Rys 11 Interpretacja graficzna rezystancji statycznej i dynamicznej
I 0
U
I
β
α
U
P
30
Rezystancja statyczna zawsze przyjmuje wartości dodatnie natomiast rezystancja
dynamiczna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne w zależności od znaku
przyrostoacutew napięcia i prądu Przykładowe charakterystyki elementoacutew nieliniowych
podano na rysunku 12
Rys 12 Przykłady charakterystyk elementoacutew nieliniowych a) warystor b) dioda tunelowa
c) żaroacutewki
Typowym przykładem zastosowania elementoacutew nieliniowych są układy
stabilizacji napięcia (warystor dioda Zenera) i prądu (bareter)
21 Rozwiązywanie obwodoacutew elektrycznych z elementami nieliniowymi
Jeżeli charakterystyka elementu nieliniowego (połączonego szeregowo lub
roacutewnolegle z resztą układu) podana jest w postaci funkcji UN = f(IN) lub funkcji
odwrotnej IN = φ(UN) to rozwiązania układu elektrycznego (czyli wyznaczenia
wartości natężeń prądoacutew i spadkoacutew napięć) można poszukiwać na drodze analitycznej
rozwiązując układ roacutewnań (1) lub (2) Schematy połączeń i odpowiadające im układy
roacutewnań przedstawia rysunek 13
Rys 13 Analityczny sposoacuteb rozwiązywania układoacutew nieliniowych
I
RL RN
UN U
UL
IL IN I RL
RN UN
U
UL
)I(fU
URIU
N
NL
(1)
)U(I
III
N
NL
(2)
06
04
02
A I
0 150 100 200 V
U
150W
100W
60W
c )
60
40
20
mA I
0 60 40 V
U
a )
20
60
40
20
mA I
0 12 08 V
U
b )
04 50
31
Najczęściej charakterystyki elementoacutew nieliniowych wyznaczane są
doświadczalnie i ich opis dany jest w postaci graficznej woacutewczas rozwiązania
obwodu elektrycznego możemy dokonać metodami wykreślnymi Sposoacuteb
rozwiązywania układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo pokazano na
rysunku 14 a z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle na rysunku 15
Rys 14 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym szeregowo
Rys 15 Rozwiązanie graficzne układu z elementem nieliniowym włączonym roacutewnolegle
W przypadku włączenia elementu nieliniowego RN szeregowo z elementem
liniowym RL rozwiązanie układu (wartości I0 UN UL) otrzymujemy wprost z punktu
przecięcia prostej obciążenia U = E ndash ImiddotRL z charakterystyką elementu nieliniowego
UN = f(IN) Przy włączeniu elementu nieliniowego RN roacutewnolegle z elementem
liniowym RL2 (bądź nieliniowym) musimy najpierw wyznaczyć roacutewnież nieliniową
charakterystykę wypadkową tego połączenia (RN || RL2) Dokonujemy tego sumując
wartości prądoacutew (IN + I2) dla kilku kilkunastu wartości napięć Przy połączeniu
roacutewnoległym (zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa) napięcia UN i U2 są zawsze sobie
roacutewne Przecięcie charakterystyki wypadkowej UN = U2 = f(IN +I2) z prostą obciążenia
I0 RL
RN UN
E
UL
UL
IZ
RN
I0
UN
E
I
U
U = E ImiddotRL
UN=f(IN)
UN=U2
I1 RL1
RL2
E
U1
RN
I2 IN
U1
IZ IN
U2
E
I
U
UN=U2=EImiddotRL1
I2 I1
RNRL2
UN=f(IN)
UN=U2=f(IN+I2)
RL2 RN
32
UN = U2 = E ndash ImiddotRL1 daje rozwiązanie czyli wyznacza wartości natężeń prądoacutew I1 I2
IN oraz wartości spadkoacutew napięć U1 i U2 = UN
W praktyce często występuje przypadek łączenia szeregowego lub roacutewnoległego
dwu i więcej elementoacutew nieliniowych Sposoacuteb graficznego wyznaczania
charakterystyk wypadkowych elementoacutew nieliniowych łączonych szeregowo
pokazano na rysunku 16 a elementoacutew nieliniowych łączonych roacutewnolegle na
rysunku 17
Rys 16 Szeregowe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
Rys 17 Roacutewnoległe połączenie dwoacutech elementoacutew nieliniowych
3 Badania i pomiary
31 Wyznaczenie charakterystyk elementoacutew nieliniowych
311 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UN1 i UN2 oraz natężenia prądoacutew IN1
i IN2 płynące przez dwa kolejno badane elementy o charakterystykach nieliniowych
I0
RN1
RN2 UN2
E
UN1
UN1
RN1
E
I
U
I0
RN2
UN2
RN1+RN2
I
E
RN1
IN1
UN1=UN2
RN2
IN2
E
I
U
IN1 I=IN1+IN2
RN1 RN1RN2
RN2
IN2
33
Jako elementy nieliniowe zastosowano dwie żaroacutewki o roacuteżnych wartościach mocy
znamionowych (np 25 W i 40 W lub 40 W i 60 W czy też 60 W i 100 W)
312 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewki Z1 i żaroacutewki Z2
313 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 18
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN1 [A] oraz napięcia UN1 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z1
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu IN2 [A] oraz napięcia UN2 [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewki Z2
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Lp
Żaroacutewka Z1 helliphelliphellipW Żaroacutewka Z2 helliphelliphellipW
UN1 IN1 UN2 IN2
V A V A
1
2
3
4
5
itd
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V Z1 Z2
IN2 IN1
UN1 UN2
34
5 Narysować charakterystyki prądowo-napięciowe żaroacutewek Z1 i Z2
6 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
szeregowego elementoacutew Z1 i Z2
7 Wyznaczyć graficznie charakterystykę prądowo-napięciową połączenia
roacutewnoległego elementoacutew Z1 i Z2
32 Wyznaczenie charakterystyk połączenia szeregowego i roacutewnoległego elementoacutew
nieliniowych
321 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć UNS i UNR oraz natężenia prądoacutew INS
i INR płynących przez uprzednio badane (pkt 313) elementy Z1 i Z2 połączone
obecnie raz szeregowo i raz roacutewnolegle Przy połączeniu szeregowym elementoacutew
wprowadzono do oznaczeń natężeń prądoacutew i napięć indeks (S) a przy połączeniu
roacutewnoległym indeks (R)
322 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane może być zaroacutewno ze źroacutedła prądu stałego jak
i przemiennego Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki żaroacutewek Z1 i Z2
połączonych szeregowo (indeks S) lub roacutewnolegle (indeks R)
323 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 19
2 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INS [A] oraz napięcia UNS [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych szeregowo
Regulowany
zasilacz prądu
stałego lub
przemiennego
A
V
Z1
Z1 Z2
Z2
INS INR
UNS UNR
35
3 Dokonać kilku pomiaroacutew natężenia prądu INR [A] oraz napięcia UNR [V] dla
odbiornika nieliniowego ndash żaroacutewek Z1 i Z2 połączonych roacutewnolegle
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Lp
Połączenie szeregowe Połączenie roacutewnoległe
UNS INS UNR INR
V A V A
1
2
3
4
5
itd
5 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową szeregowego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
6 Wykreślić na uprzednio wykonanych wykresach (pkt 313) charakterystykę
prądowo-napięciową roacutewnoległego połączenia elementoacutew Z1 i Z2
7 Poroacutewnać charakterystyki uzyskane z pomiaroacutew z charakterystykami
wyznaczonymi teoretycznie (graficznie) Zapisać uwagi dotyczące
ewentualnych rozbieżności a we wnioskach rozważyć ich przyczyny
4 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe używanych odbiornikoacutew ndash żaroacutewek (napięcie znamionowe
moc znamionową itp)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wszystkich wyszczegoacutelnionych charakterystyk
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyczyn rozbieżności itp)
36
IV OBWODY SPRZĘŻONE MAGNETYCZNIE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie sposoboacutew opisu elementoacutew sprzężonych
magnetycznie (transformator powietrzny lub rdzeniowy) oraz nabycie umiejętności
doświadczalnego wyznaczenia indukcyjności wzajemnej M i własnej L
2 Wprowadzenie
21 Czwoacuterniki Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Obwoacuted mający cztery wyroacuteżnione zaciski przez ktoacutere może być połączony
z innymi obwodami nazywa się czterobiegunnikiem natomiast czwoacuternikiem nazywa
się czterobiegunnik połączony z innymi obwodami w ten sposoacuteb że każdemu
zaciskowi przez ktoacutery prąd wpływa do czterobiegunnika odpowiada zacisk przez
ktoacutery ten sam prąd wypływa Zwykle zaciski czwoacuternika porządkujemy i oznaczamy
jak na rysunku 11
Rys 11 Czwoacuternik ndash prezentacja graficzna
Gdy czwoacuternik włączony jest pomiędzy źroacutedłem a odbiornikiem rozroacuteżnia się
zaciski wejściowe (1 1rsquo) i wyjściowe (2 2rsquo) Charakter czwoacuternika ma wiele obwodoacutew
elektrycznych takich jak filtry linie transmisyjne transformatory wzmacniacze
Dzięki wprowadzeniu uogoacutelniającego pojęcia czwoacuternika do analizy roacuteżnych
obwodoacutew można użyć jednolitego aparatu matematycznego ktoacuterego zaletą jest
uniezależnienie się od wewnętrznej struktury i parametroacutew obwodu (układu) Dla
czwoacuternika określa się jedynie wspoacutełczynniki roacutewnań (wspoacutelne dla wszystkich
układoacutew) wiążące z sobą prądy i napięcia na zaciskach układu czwoacuternika
2rsquo 1rsquo
U1 U2
I2
I2rsquo I1rsquo
I1 1 2
CZWOacuteRNIK
I1 = I1rsquo
I2 = I2rsquo
37
22 Roacutewnania czwoacuternikoacutew
Roacutewnania czwoacuternika są roacutewnaniami wiążącymi prądy i napięcia na zaciskach
czwoacuternika (U1 I1 U2 I2) Dwie spośroacuted tych wielkości są zmiennymi niezależnymi
dwie pozostałe zmiennymi zależnymi Roacuteżny wyboacuter zmiennych niezależnych
prowadzi oczywiście do roacuteżnych postaci roacutewnań czwoacuternika Sposoacuteb wyboru jest
dowolny lecz otrzymana postać roacutewnania zależnie od konkretnego zagadnienia może
być mniej lub bardziej dogodna Zależnie od wyboru zmiennych roacutewnania te mają
roacuteżne nazwy
1 Gdy zmiennymi niezależnymi są prądy I1 I2 to otrzymujemy układ dwu
roacutewnań impedancyjnych o postaci
U1 = Z11 I1 + Z12 I2 (1)
U2 = Z21 I1 + Z22 I2
Układ roacutewnań (1) tworzy razem jedno roacutewnanie macierzowe impedancyjne
czwoacuternika 2
1
2221
1211
2
1
I
I
ZZ
ZZ
U
U (2)
2 Gdy zmiennymi niezależnymi są napięcia U1 U2 układ roacutewnań nazywa się
admitancyjnym i ma postać
I1 = Y11 U1 + Y12 U2 (3)
I2 = Y21 U1 + Y22 U2
3 Gdy zmiennymi niezależnymi są wielkości wejściowe U1 I1 lub wyjściowe U2
I2 to układy roacutewnań nazywają się układami roacutewnań łańcuchowych
U1 = A U2 + B I2 U2 = a U1 + b I1 (4)
I1 = C U2 + D I2 I2 = c U1 + d I1
4 Gdy zmiennymi niezależnymi jest prąd wejściowy I1 i napięcie wyjściowe U2
lub napięcie wejściowe U1 i prąd wyjściowy I2to układy roacutewnań nazywane są
roacutewnaniami mieszanym ilub roacutewnaniami hybrydowymi
U1 = h11 I1 + h12 U2 U2 = m11 I2 + m12 U1 (5)
I2 = h21 I1 + h22 U2 I1 = m21 I2 + m22 U1
Wspoacutełczynniki poszczegoacutelnych roacutewnań są liczbami rzeczywistymi w przypadku
obwodoacutew prądu stałego lub liczbami zespolonymi w obwodach z przebiegami
sinusoidalnymi o stałej częstotliwości Wspoacutełczynniki roacutewnań czwoacuternikowych mogą
być roacutewnież funkcjami częstotliwości lub funkcjami zmiennej zespolonej
38
23 Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego
Wspoacutełczynniki roacutewnania impedancyjnego (2) można wyznaczyć gdy kolejno
założymy że prąd I2 jest roacutewny zeru co roacutewnoznaczne jest z przerwą w obwodzie
odbiornika Woacutewczas
I
UZ
10
1011
I
UZ
10
2021 (6)
oraz gdy prąd I1 jest roacutewny zeru (czwoacuternik zasilany od strony zaciskoacutew 2ndash2rsquo)
Woacutewczas
I
UZ
20
2022
I
UZ
20
1012 (7)
Indeks 0rdquo przy poszczegoacutelnych napięciach i prądach oznacza że są one mierzone
w stanie nieobciążonym czwoacuternika Z tego też powodu wspoacutełczynniki Z11 Z12 Z21
Z22 nazywa się parametrami rozwarciowymi czwoacuternika W szczegoacutelności
wspoacutełczynniki Z11 i Z22 są impedancjami rozwarciowymi a Z21 i Z12 transmitancjami
rozwarciowymi
24 Cewki indukcyjne sprzężone magnetycznie
Wśroacuted elementoacutew indukcyjnych należy wyroacuteżnić dwa zasadnicze ich typy
układ jednej cewki ktoacuterej parametrem dominującym jest indukcyjność
własna ndash L
układ cewek sprzężonych magnetycznie ktoacuterych głoacutewnym parametrem
(oproacutecz indukcyjności własnych cewek ndash odpowiednio L1 L2 itd) jest ich
indukcyjność wzajemna ndash M
Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie przedstawia rysunek 12
Rys 12 Układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie
1rsquo
U1 U2
I2 I1 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12=M21
39
Cewki indukcyjne mogą być bezrdzeniowe (powietrzne) i woacutewczas obwoacuted
magnetyczny (magnetowoacuted) stanowi powietrze oraz rdzeniowe (dławiki)
o magnetowodzie z materiału ferromagnetycznego (ze szczeliną powietrzną lub bez)
Użycie rdzenia ferromagnetycznego powoduje zwiększenie indukcyjności własnej ndash L
a w cewkach sprzężonych magnetycznie zwiększenie roacutewnież indukcyjności
wzajemnej ndash M
W tradycyjnym wykonaniu cewki indukcyjne nawija się jednowarstwowo lub
wielowarstwowo Mogą być one wykonane jako cylindryczne (solenoidalne) płaskie
lub toroidalne (o przekrojach kołowych lub wielobocznych)
25 Związek parametroacutew roacutewnania impedancyjnego z wartościami indukcyjności
własnych i wzajemnych cewek sprzężonych magnetycznie
Traktując układ dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie (z ktoacuterych każda
charakteryzuje się indukcyjnością własną L1 lub L2 oraz rezystancją odpowiednio R1
lub R2) jako czwoacuternik opisany układem roacutewnań impedancyjnych (1) znajdujemy
wartości modułoacutew impedancji układu czwoacuternika w postaci
21
21
10
1011 LR
I
UZ )( (8)
21
10
2021 M
I
UZ (9)
22
22
20
2022 LR
I
UZ )( (10)
12
20
1012 M
I
UZ (11)
gdzie ω = 2πf (w przypadku ćwiczenia f = 50 Hz)
Z podanych zależności można wyznaczyć parametry L1 L2 M12 i M21 ktoacutere przy
założeniu R1 = 0 oraz R2 = 0 wyniosą
I
UL
10
101
(12)
I
UL
20
202
(13)
I
UM
10
2021
(14)
I
UM
20
1012
(15)
40
26 Szeregowe połączenie cewek sprzężonych magnetycznie
Wartość indukcyjności wzajemnej M definiuje się jako stosunek strumienia
magnetycznego wytworzonego w jednej cewce i skojarzonego z drugą cewką do prądu
cewki wywołującej ten strumień Cewki magnetycznie sprzężone mogą mieć dwa
rodzaje nawinięcia
zgodne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o tym samym
zwrocie
przeciwne ndash prądy płynące w cewkach wywołują strumienie o przeciwnym
zwrocie
Łącząc cewki sprzężone magnetycznie szeregowo raz zgodnie i raz przeciwnie
jak to pokazano na rysunku 13 można wyznaczyć wartość indukcyjności wzajemnej
tych cewek
Rys 13 Układy połączeń zgodny i przeciwny dwoacutech cewek sprzężonych magnetycznie i zasilanych
szeregowo
Z drugiego prawa Kirchhoffa dla zgodnego połączenia cewek można napisać [2]
0I2M)Ljωω(I)R(RU Z21Z21 (16)
W przypadku przeciwnego połączenia cewek otrzymamy
0I2M)Ljωω(I)R(RU P21P21 (17)
Wyznaczamy impedancję obu rodzajoacutew połączeń zgodną i przeciwną
)M2LL(jRR2121
Z
ZI
UZ (18)
)M2LL(jRR2121
P
PI
UZ (19)
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IZ R1
L1
UL2
L2
U
UR2
UR1
2
1
R2
UL1
IP R1
L1
UL2
L2
U
41
Odejmując roacutewnania (18) i (19) stronami otrzymamy
M4j PZ ZZ (20)
Jeżeli założyć zgodnie z rzeczywistością że R1 asymp 0 i R2 asymp 0 to roacuteżnica impedancji
zespolonych zgodnej i przeciwnej będzie roacutewna roacuteżnicy reaktancji indukcyjnych
(ZZ = jXZ i ZP = jXP)
M4jjXjX PZ (21)
W rezultacie otrzymujemy zależność końcową na wartość indukcyjności
wzajemnej M w postaci
4ω
XXM PZ
(22)
gdzie I
UX
Z
Z
oraz I
UX
P
P
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi (pomiar złożony) są indukcyjności własne uzwojeń
transformatora bezpieczeństwa L1 L2 oraz indukcyjność wzajemna tych uzwojeń ndash M
Wartości indukcyjności własnych i wzajemnej wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru prądoacutew i napięć zgodnie z zależnościami (12) i (13) dla indukcyjności
własnych oraz zgodnie z zależnościami (14) (15) i (22) dla indukcyjności wzajemnej
32 Schematy układoacutew pomiarowych
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności własnych i wzajemnej na podstawie
parametroacutew roacutewnania impedancyjnego należy zestawić układy pomiarowe zgodnie ze
schematami przedstawionymi na rysunkach 14 i 15
W celu wyznaczenia wartości indukcyjności wzajemnej na podstawie pomiaroacutew
prądoacutew szeregowego połączenia (zgodnego i przeciwnego) uzwojeń transformatora
należy zestawić układy pomiarowe odpowiadające schematom przedstawionym na
rysunkach 161 i 162
42
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L1 i M21
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania L2 i M12
Rys 161 Schemat pierwszego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
ATr
N L
V V
1rsquo
U10 U20
I20 asymp 0 I10 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
A
V
1rsquo
U10 U20
I20 I10 asymp 0 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
V
A
V
A
1rsquo
U
IP 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
M12 = M21
ATr
N L
43
Rys 162 Schemat drugiego układu pomiarowego do wyznaczania indukcyjności wzajemnej
M = M21 = M12
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć wartość rezystancji R1 i R2 uzwojeń badanego transformatora
(metodą techniczną lub omomierzem)
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 14 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I10 i napięcia U20 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U10
(Proponowane wartości napięcia U10 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V
120V 140V 160V 180V 200V 220V 240V)
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
U10 I10 U20 U20 I20 U10 U I Z U IP L1 M21 L2 M12 M
V mA V V A V V mA V mA H H H H H
X X
Pomiary w układzie z
rysunkoacutew 161 i 162
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 14
wartości wytypowane
Obliczenia dla f = 50 HzPomiar rezystancji uzwojeń R2 = R1 =
Wyniki obliczeń
do układu z
rysunku 15
Wyniki
obliczeń do
układoacutew z
rys 1612
Pomiary w układzie z
rysunku 14
Pomiary w układzie z
rysunku 15
V
A
1rsquo
U
IZ 1
2rsquo
2
R1 R2
L1 L2
ATr
N L
M12 = M21
44
5 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
6 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 i zgłosić gotowość do zasilenia
układu
7 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu I20 i napięcia U10 dla kolejno
zmienianych (przy użyciu autotransformatora) wartości napięcia U20
(Proponowane wartości napięcia U20 27V 24V 21V 19V 17V 15V 13V
11V 9V 7V 6V 5V 4V 3V) Pomiary rozpocząć od dużych wartości napięć ndash
pod żadnym pozorem nie przekraczać napięcia 28V Pomiary notować
w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
10 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IP dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (Proponowane wartości
napięcia U 20V 30V 40V 50V 60V 80V 100V 120V 140V 160V 180V
200V 220V 240V) Pomiary notować w tabeli 11
11 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
12 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 161 i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
13 Dokonać pomiaroacutew wartości natężenia prądu IZ dla kolejno zmienianych (przy
użyciu autotransformatora) wartości napięcia U (wartości napięcia U należy
dobierać możliwie takie same jak napięcia zmierzone w punkcie 10) Pomiary
notować w tabeli 11
14 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
15 Przystąpić do wykonywania obliczeń wartości indukcyjności własnych
i wzajemnych wg zależności (12) (13) (14) (15) i (22)
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić część obliczeniową tabeli 11
2 Sporządzić wykresy zależności
a U10 = f(I10) oraz K1middotU20 = f(I10) (dwie krzywe na jednym wykresie)
b U20 = f(I20) oraz U10 K1 = f(I20) (dwie krzywe na jednym wykresie)
c IP = f(U) oraz K2middotIZ = f(U) (dwie krzywe na jednym wykresie)
45
(Wspoacutełczynniki K1 i K2 są wspoacutełczynnikami skali i wynikają z przekładni
napięciowej oraz prądowej badanego transformatora W ćwiczeniu należy
przyjąć K1 = UN1UN2 asymp 10 K2 = IPIZ asymp 25)
3 Spośroacuted wynikoacutew obliczeń zamieszczonych w tabeli 11 należy (posiłkując się
wnioskami płynącymi z wykresoacutew zależności sporządzonych w poprzednim
punkcie 2) wytypować najbardziej prawdopodobne wartości indukcyjności
własnych L1 i L2 oraz indukcyjności wzajemnej M = M12 = M21 badanego
transformatora
Wyniki typowania należy wpisać w rubryki u dołu tabeli 11
4 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia i otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz uzasadnić wytypowane wartości indukcyjności własnych
i wzajemnej
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykresy zależności podanych w punkcie 4
6 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych przyjętych zasad typowania wartości indukcyjności
własnych i indukcyjności wzajemnej rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych
stanowiskach itp)
46
V IMPEDANCJE I MOCE ODBIORNIKOacuteW PRĄDU ZMIENNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie parametroacutew i pojęć związanych z przekazywaniem
energii w odbiornikach prądu przemiennego Nabycie umiejętności doświadczalnego
wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika obliczania mocy pozornej
i biernej wspoacutełczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień
związanych z kompensacją mocy biernej
2Wprowadzenie
21 Moc chwilowa
Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego można
zdefiniować moc chwilową Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości
napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do
odbiornika w czasie t
dt
dWi(t)u(t)p(t) (1)
W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest roacuteżna w
roacuteżnych przedziałach czasu Na rysunku 11 przedstawiono zależności mocy
chwilowej p napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjno-
indukcyjnego
Rys 11 Wykres czasowy chwilowych wartości mocy natężenia prądu i napięcia
t
p u i
u
i
p
P=UIcos
S=UI
47
W przedziałach czasu w ktoacuterych wartości mocy chwilowej mają znak dodatni
energia elektryczna jest dostarczana ze źroacutedła do odbiornika natomiast w przedziałach
czasu w ktoacuterych moc chwilowa ma wartość ujemną Θ energia zgromadzona
w odbiorniku jest przekazywana do źroacutedła
Zakładając że odbiornik o impedancji Z = R + jX zasilany jest napięciem
sinusoidalnie zmiennym ktoacuterego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością
tωsinUu(t)m
(2)
gdzie Um ndash amplituda ω ndash pulsacja t ndash czas
to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta
w fazie o kąt i wyniesie
)tωsin(Ii(t)m
(3)
gdzie Im ndash amplituda prądu = arctgR
X ndash kąt przesunięcia fazowego pomiędzy
prądem i napięciem
Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco
)]tωcos(2[cosIU2
1)tωtsin(ωsinIUiup
mmmm (4)
lub uwzględniając że 2UUm
oraz 2IIm
(gdzie U I ndash wartości skuteczne)
)tωcos(2IUcosIU)]tωcos(2[cosIUp (5)
Rozpatrując postać wzoru (5) należy zauważyć że moc chwilowa ma dwa składniki
Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części
rezystancyjnej odbiornika drugi składnik przedstawia moc chwilową części
reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu
22 Moc czynna
Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii
(ciepło praca mechaniczna światło itd) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P
Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością
T
0
T
0
dttpT
1dttitu
T
1P )()()( (6)
Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego
okresu T) jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej
48
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy
cosIUP (7)
Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych natężenia prądu I napięcia U oraz
cosinusa kąta przesunięcia fazowego cos nazywanego roacutewnież wspoacutełczynnikiem
mocy Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)
23 Moc bierna
Dla przebiegoacutew sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się
pojęcie mocy biernej
sinIUQ (8)
Ponieważ kąt może zmieniać się w zakresie (ndash90ordm divide +90ordm) więc moc bierna
może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne Moc bierna pobierana przez cewkę
jest uważana za dodatnią natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za
ujemną Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr ndash woltoamper reaktywny)
24 Moc pozorna
Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną
i określamy wzorem
IUS (9)
Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię
elektryczną moc ta decyduje roacutewnież o przekrojach przewodoacutew doprowadzających
energię od wytwoacutercy do użytkownika Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach
(1 VA ndash woltoamper)
25 Troacutejkąt mocy i wspoacutełczynnik mocy
Można zauważyć że dla przebiegoacutew sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi
mocami (czynną bierną i pozorną) zachodzi związek
222 QPS (10)
Związek ten nazywany troacutejkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 12
49
Rys 12 Troacutejkąt mocy (222 QPS )
Wspoacutełczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej
S
Pcos (11)
Wspoacutełczynnik mocy (cos ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia
racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Wspoacutełczynnik ten określa jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia
stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę ciepło światło
itp) Użytkowanie odbiornikoacutew charakteryzujących się niskim wspoacutełczynnikiem
mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych
urządzeń wytwoacuterczych
26 Poprawa wspoacutełczynnika mocy (kompensacja mocy biernej)
Większość odbiornikoacutew energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub
rezystancyjno-indukcyjny W celu poprawy wspoacutełczynnika mocy instaluje się
u odbiorcoacutew baterie kondensatoroacutew lub kompensacyjne maszyny synchroniczne
(źroacutedła mocy biernej indukcyjnej) Rozpatrując obwoacuted w ktoacuterym do odbiornika
rezystancyjno-indukcyjnego dołączono roacutewnolegle kondensator zauważamy że ze
wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość
kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu Na rysunku 13 przedstawiono
wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację
Po dołączeniu kondensatora z ktoacuterego płynie prąd IC prąd pobierany ze źroacutedła
maleje od wartości IN do wartości IK a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od
N do K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej
kompensacji mocy biernej czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności
C żeby wspoacutełczynnik mocy miał wartość 1
Q
P
S
50
Rys 13 Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej
Przy pełnej kompensacji (rezonans roacutewnoległy) moc bierną odbiornika
NNNtgPQ należy skompensować mocą bierną kondensatora 2
KNUCωQQ
po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość
pojemności
2
NN
Uω
tgPC
(12)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są wartości mocy czynnej P (pomiar bezpośredni)
mocy biernej Q mocy pozornej S wspoacutełczynnika mocy cos oraz impedancji Z
(pomiar złożony) Wartości wielkości Q S cos Z wyznacza się z bezpośredniego
pomiaru natężenia prądu I napięcia U i mocy czynnej P odbiornika zgodnie
z zależnościami (8) (9) (11)
32 Schemat stanowiska
W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno
odbiorniki przedstawione na rysunku 14 do układu z rysunku 15
Rys 14 Konfiguracje odbiornikoacutew układu pomiarowego
R L C R L M M C
K
IC
IN
U
N
IK
51
Rys 15 Schemat układu pomiarowego
33 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 15 dołączając jeden z odbiornikoacutew
podanych na rysunku 14 (np R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do
zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
Tabela 11
Napięcie
zasilające
Moc
czynna
Natężenie
prądu
Wspoacuteł-
czynnik
mocy
Kąt
przesu-
nięcia
fazowego
Moc
bierna
Moc
pozorna
Impe-
dancja
Rezy-
stancja
Reak-
tancja
U P I cos Q S Z R X
Lp
Rodzaj
odbior-
nika
V W A var VA Ω Ω Ω
1 L || R
2 L
3 R
4 L || R
5 L
6 R
7 M || C
8 M
9 C
4 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
5 Podłączyć kolejny odbiornik wg rys 14 (np L) i zgłosić prowadzącemu
gotowość do zasilenia układu
6 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P natężenia prądu I i napięcia U
ATr
N L
V
A W
U
I
OD
BIO
RN
IK
52
7 Wyniki pomiaroacutew zanotować w tabeli 11
8 Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia
9 Podłączać kolejno odbiorniki wg rys 14 i powtarzać czynności zawarte
w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiornikoacutew Pomiary można
powtoacuterzyć dla roacuteżnych wartości napięć
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew dla każdego z odbiornikoacutew należy określić
1 Moc pozorną IUS
2 Wspoacutełczynnik mocy S
Pcos oraz wartość kąta
S
Parccos
3 Moc bierną sinIUQ
4 Wartość impedancji I
UZ
5 Wartość rezystancji cosZR
6 Wartość reaktancji sinZX
7 Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądoacutew i napięć
oraz troacutejkąt mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych elementoacutew układu (wartości użytych rezystancji
indukcyjności pojemności i dane znamionowe silnika)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz
z przykładowymi obliczeniami
5 Wykres wektorowy prądoacutew i napięć
6 Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczegoacutelnych impedancji i mocy ich
odstępstw od wartości znamionowych wpływu parametroacutew odbiornikoacutew na
sieć energetyczną i inne urządzenia itp)
53
VI BADANIE DIOD POacuteŁPRZEWODNIKOWYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych
podstawowych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce diody prostowniczej diody stabilizacyjnej
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementoacutew
2 Wprowadzenie
21 Diody poacutełprzewodnikowe
Diody są najprostszymi posiadającymi dwie elektrody (anodę ndash A i katodę ndash K)
elementami elektronicznymi zawierającymi złącza poacutełprzewodnikowe Zwykle dioda
jest zbudowana z pojedynczego złącza PN lub złącza metal-poacutełprzewodnik (m-p)
Znajomość podstawowych właściwości złączy PN oraz m-p jest kluczem do
zrozumienia działania diod i nie tylko diod gdyż złącza PN stanowią elementarne
bdquocegiełkirdquo z ktoacuterych buduje się bardziej złożone struktury tranzystoroacutew tyrystoroacutew
układoacutew scalonych itp Diody można klasyfikować w zależności od przyjętych
kryterioacutew Dla użytkownikoacutew elementoacutew najistotniejszy jest podział diod ze względu
na zastosowanie
prostownicze i uniwersalne
stabilizacyjne (stabilitrony diody Zenera)
pojemnościowe
przełączające (impulsowe) i ładunkowe
detekcyjne i mieszające (mikrofalowe)
generacyjne i wzmacniające
modulacyjne i tłumiące
optoelektroniczne (fotodiody diody świecące)
W tradycyjnych układach zasilających największe znaczenie mają diody
prostownicze i diody stabilizacyjne
54
22 Diody prostownicze
Diody prostownicze ndash to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego
o małej częstotliwości i dużej mocy dostarczanej do odbiornika Diody te pracują
przeważnie w układach prostowniczych blokoacutew zasilania urządzeń elektronicznych
i elektrycznych Diody prostownicze przeznaczone są zasadniczo do pracy przy
częstotliwościach sieciowych (50 Hz czasem 400 Hz) Jest to zakres tak małych
częstotliwości że zjawiska dynamiczne w złączu PN nie mają istotnego wpływu na
pracę diody w układzie Inną grupę stanowią diody prostownicze impulsowe
przeznaczone do pracy w przetwornicach lub zasilaczach impulsowych dla ktoacuterych
wymagane są diody o specjalnych parametrach
Diody prostownicze są diodami warstwowymi (dyfuzyjnymi lub stopowymi)
wytwarzanymi z krzemu (Si) lub rzadziej z germanu (Ge) Wytwarzane są roacutewnież
diody prostownicze z barierą Schottkyrsquoego (m-p)
Diody prostownicze produkowane są na prądy o natężeniu od pojedynczych
amperoacutew do kilku tysięcy amperoacutew i na napięcia wsteczne od kilkudziesięciu woltoacutew
do kilku tysięcy woltoacutew Diody na prądy powyżej 10 A pracują z radiatorami
odprowadzającymi wydzielane ciepło do otoczenia
Na rysunku 11 przedstawiono przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe
diody germanowej (Ge) i krzemowej (Si) w kierunku przewodzenia IF = f (UF) oraz
w kierunku zaporowym IR = f (UR)
Rys 11 Przykładowe charakterystyki napięciowo-prądowe diod germanowej (Ge) i krzemowej (Si)
Zauważyć należy zdecydowanie roacuteżne wartości podziałek dla napięć i natężeń
prądoacutew w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diod Z przebiegu
UF
IF
Ge Si
05 V 1 V
100 V 200 V
200 mA
20 μA
IR
UR
55
charakterystyk wynika że dla wartości spadku napięcia na diodzie UF rzędu 1 V
natężenie prądu przewodzenia IF płynącego przez diodę bardzo gwałtownie narasta do
dużych wartości Każdy element elektroniczny w tym roacutewnież dioda ma parametry
graniczne ktoacuterych przekroczenie powoduje trwałe uszkodzenie elementu Natężenie
prądu przewodzenia diody IF nie powinno przekroczyć wartości dopuszczalnego
średniego prądu przewodzenia IF(AV) a napięcie w kierunku zaporowym UR wartości
powtarzalnego szczytowego napięcia wstecznego URRM Wartości IF(AV) oraz URRM
podawane są w katalogach diod poacutełprzewodnikowych
Jednym z charakterystycznych parametroacutew diod prostowniczych jest wartość
napięcia progowego diody U(TO) określana umownie przy prądzie przewodzenia
IF = 01middotIF(AV) [10] Dla diody germanowej (Ge) napięcie to zawiera się w zakresie od
02 V do 04 V a dla diody krzemowej (Si) w zakresie od 05 V do 08 V [10]
Zmiany natężenia prądu idealnego złącza PN w funkcji napięcia polaryzacji
opisuje wzoacuter Shockleya [10]
1
kT
qUexpII
satF (1)
gdzie Isat ndash prąd nasycenia złącza U ndash napięcie polaryzacji T ndash temperatura [K]
k = 138middot10ndash23 JK (stała Boltzmanna) q = 16middot10ndash19 C (ładunek elementarny)
Z dobrym przybliżeniem przyjmuje się że dla UF gt 100mV
nkT
qUexpII
SF (2)
Prąd IrsquoS jest zastępczym prądem nasycenia uwzględniającym mechanizmy dyfuzji
i rekombinacji a wartość wspoacutełczynnika n zależy od udziału składowej dyfuzyjnej
i rekombinacyjnej w prądzie płynącym przez złącze Wspoacutełczynnik n przyjmuje
wartość pomiędzy 1 (tylko prąd dyfuzji) a 2 (tylko prąd rekombinacji)
Aby uwzględnić spadek napięcia na elementach diody poza obszarem ładunku
przestrzennego zwykle wprowadza się pojęcie rezystancji szeregowej Uwzględniając
powyższe najprostszy model diody w kierunku przewodzenia przedstawiono na
rysunku 12
Rys 12 Model diody w kierunku przewodzenia
RS D
IF
UF
UF ndash IFRS IFRS
56
Charakterystykę diody D opisuje zależność (2) Podstawiając za U spadek napięcia
na diodzie (UF ndash IFRS) otrzymamy
nkT
RIUqexpII SFF
SF (3)
Po logarytmowaniu otrzymujemy roacutewnanie liniowe (4)
ΔU)(UnU
1lnIRIU
nkT
qlnIlnI
F
T
SSFFSF (4)
Potencjał elektrokinetyczny UT w temperaturze 300 K wynosi ok 26 mV
( 26mVC1016
300KJK10138
q
TkU
19
23
T
)
Zależność (4) narysowaną w poacutełlogarytmicznym układzie wspoacutełrzędnych
(oś napięcia UF jest liniowa a oś prądu IF ma podziałkę logarytmiczną) przedstawiono
na rysunku 13
Rys 13 Charakterystyka napięciowo-prądowa diody poacutełprzewodnikowej w układzie
poacutełlogarytmicznym
Na podstawie przedstawionej na rysunku 13 charakterystyki można wyznaczyć
wartość natężenia prądu IrsquoS (ekstrapolując do przecięcia z osią część liniową
charakterystyki) oraz wartość wspoacutełczynnika udziału składowej dyfuzyjnej do
rekombinacyjnej n (tangens kąta nachylenia części liniowej charakterystyki)
Dodatkowo z części nieliniowej można określić wartość rezystancji szeregowej RS
Dla ułatwienia analizy wykresu w części liniowej pominięto wpływ rezystancji RS
[μA]
IF
1
10000
1000
100
01
001
10
02 04 06 08 10 12 14 [V]
UF IS przy U = 0
ΔU = IFmiddotRS
K 300 T przy
mV
1
n26
1
57
23 Diody stabilizacyjne
Diody stabilizacyjne nazywane zwyczajowo diodami Zenera to diody
warstwowe PN przeznaczone do zastosowań w układach stabilizacji napięć w
układach ogranicznikoacutew amplitudy jako źroacutedła napięć odniesienia itp Dioda
stabilizacyjna wykorzystuje zjawisko Zenera ilub zjawisko powielania lawinowego
występujące podczas zaporowej polaryzacji złącza PN
Zjawisko Zenera polega na efekcie tunelowego przejścia elektronu (tzn bez straty
energii) z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa poacutełprzewodnika Występuje
ono przede wszystkim w poacutełprzewodnikach silnie domieszkowanych o cienkich
złączach (implikuje to duże natężenie pola elektrycznego w obszarze złącza ok
108 Vm) Zjawisko Zenera występuje w diodach dla ktoacuterych napięcie przebicia
nieniszczącego leży w zakresie do 7 V
Zjawisko powielania lawinowego polega na powielaniu nośnikoacutew prądu
w warstwie zaporowej złącza w wyniku zderzeń elektronoacutew z atomami sieci
krystalicznej Zjawisko to występuje w poacutełprzewodnikach słabiej domieszkowanych
w złączach o grubości znacznie przekraczającej średnią drogę swobodną elektronu
Powoduje to zwiększenie prawdopodobieństwa powielania lawinowego Natężenie
pola elektrycznego w warstwie zaporowej złącza wynosi ok 106 Vm Diody
lawinowe pracują przy napięciach przebicia nieniszczącego wyższych od 5 V Dla
diod o napięciu stabilizacji zawierającym się w granicach 57 V oba zjawiska
występują roacutewnocześnie
Na rysunku 14 przedstawiono przykładową charakterystykę napięciowo-prądową
diody stabilizacyjnej
Rys 14 Przykładowa charakterystyka napięciowo-prądowa diody stabilizacyjnej
UF
IF
05 V 1 V
10 V 20 V
200 mA
400 mA Pmax = const
200 mA Hiperbola mocy
admisyjnej
ΔUZ
Z
Z
Z U
I
r
1
ΔIZ
UZ
IZmin
IZmax
Napięcie
stabilizacji
UR
IR
58
Przy polaryzacji w kierunku przewodzenia dioda stabilizacyjna zachowuje się tak
jak ldquozwykłardquo dioda prostownicza tzn spadek napięcia na niej jest niewielki i wynosi
ok 0607 V Przy polaryzacji diody w kierunku zaporowym dla pewnej wartości
napięcia (zależnej od sposobu wykonania diody) następuje gwałtowny wzrost
natężenia prądu (przebicie nieniszczące)
Podstawowe parametry diod stabilizacyjnych to
napięcie stabilizowane UZ (nazywane roacutewnież napięciem Zenera)
definiowane jako napięcie odpowiadające umownej wartości prądu stabilizacji
IZ (np 01middotIZmax ndash 10 maksymalnej wartości prądu stabilizacji)
natężenie prądu stabilizacji IZ
rezystancja dynamiczna (przyrostowa) rZ = UZIZ (dla określonego prądu
stabilizacji) graficznie jest to nachylenie odcinka prostoliniowego
charakterystyki napięciowo-prądowej diody stabilizacyjnej
temperaturowy wspoacutełczynnik napięcia stabilizacji TKUZ (ujemny dla diod
Zenera i dodatni dla diod lawinowych)
dopuszczalna maksymalna moc strat Ptot max
dopuszczalny średni prąd przewodzenia IF(AV)
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez diody Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
badanych elementoacutew Z analizy wykresoacutew wyznaczamy dla diody prostowniczej
wartość natężenia zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wspoacutełczynnik n a dla
diody stabilizacyjnej napięcie stabilizacji UZ i rezystancję przyrostową rZ
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy przedstawiono na rysunku 15
59
Rys 15 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
i stabilizacyjnej w kierunku przewodzenia
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IF [mA] oraz napięcia UF [mV] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IF UF IF UF
mA mV mA mV
1
2
3
4
5
itd
33 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku zaporowym
331 Schemat stanowiska
Stanowiska pomiarowe zasilane są z regulowanego źroacutedła prądu stałego Układ
pomiarowy dla diody prostowniczej przedstawia rysunek 161 a dla diody
stabilizacyjnej rysunek 162
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
mV DZ
IF
UF
mA
R
D
60
Rys 161 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody prostowniczej
w kierunku zaporowym
Rys 162 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki diody stabilizacyjnej
w kierunku zaporowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układy pomiarowe wg rysunkoacutew 161 i 162 (dwa stanowiska)
2 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [μA] oraz napięcia UR [V] dla diody
prostowniczej D
3 Dokonać pomiaroacutew natężenia prądu IR [mA] oraz napięcia UR [V] dla diody
stabilizacyjnej DZ
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
zaporowy
Dioda prostownicza Dioda stabilizacyjna
Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip Typ diodyhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip
Lp IR UR IR UR
μA V mA V
1
2
3
4
5
itd
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
μA
R
D
DZ
ndash
+ Regulowany
zasilacz
prądu stałego
V
IR
UR
mA
R
61
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić na podstawie wynikoacutew pomiarowych (tabela 11 i 12) wykresy
charakterystyk diody prostowniczej i diody stabilizacyjnej (przy polaryzacji
w obu kierunkach przewodzenia i zaporowym)
2 Sporządzić poacutełlogarytmiczną charakterystykę napięciowo-prądową diody
prostowniczej w kierunku przewodzenia (tabela 11)
3 Wyznaczyć parametry badanej diody prostowniczej (wartość natężenia
zastępczego prądu nasycenia złącza IrsquoS oraz wartość wspoacutełczynnika udziału
składowej dyfuzyjnej do rekombinacyjnej n)
4 Wyznaczyć parametry badanej diody stabilizacyjnej (napięcie stabilizacji
diody UZ oraz wartość rezystancji dynamicznej rZ)
5 Podać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia otrzymanych wynikoacutew
pomiarowych oraz dokonać oszacowania niepewności pomiarowych i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Symbole i dane katalogowe badanych elementoacutew elektronicznych
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wyszczegoacutelnionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Wyszczegoacutelnione w punkcie 4 parametry badanych elementoacutew
elektronicznych
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew rozbieżności
wynikoacutew pomiaroacutew na roacuteżnych stanowiskach oszacowania niepewności
pomiarowej i błędoacutew itp)
62
VII BADANIE TRANZYSTOROacuteW BIPOLARNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew
bipolarnych oraz określenie parametroacutew hybrydowych a także zaznajomienie się
z metodyką i aparaturą używaną do badań tranzystoroacutew
2 Wprowadzenie
Tranzystor jest elementem poacutełprzewodnikowym o trzech elektrodach służącym do
wzmacniania lub przełączania sygnału
21 Tranzystor BJT Okreś1enia i pojęcia podstawowe
Bipolarny tranzystor warstwowy BJT (ang Bipolar Junction Transistor) jest
przyrządem poacutełprzewodnikowym posiadającym dwa złącza PN wytworzone w jednej
płytce poacutełprzewodnika niesamoistnego Możliwe jest dwojakie uszeregowanie
obszaroacutew o roacuteżnym typie przewodnictwa NPN lub PNP Oba typy tranzystoroacutew
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Symbole i polaryzacja tranzystoroacutew bipolarnych
Obszary poacutełprzewodnika oraz podłączone do nich elektrody tranzystora BJT noszą
nazwy emitera E kolektora C i bazy B W typowych warunkach pracy złącze EndashB
(emiter-baza) jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia a złącze CndashB (kolektor-
baza) w kierunku zaporowym
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
NPN C
E
UCE
UBE
IB
IC
IE
B
PNP C
E
63
Właściwości tranzystora opisują rodziny jego charakterystyk statycznych
Charakterystyki statyczne ndash to krzywe przedstawiające zależności między prądami
i napięciami stałymi lub wolnozmiennymi występującymi na wejściu i wyjściu
tranzystora Charakterystyki te podaje się najczęściej dla tranzystora w układzie
wspoacutelnego emitera WE (ang OE) rzadziej w układzie wspoacutelnej bazy WB (ang OB)
22 Układy pracy tranzystora BJT
Tranzystor BJT jako element o trzech elektrodach (E ndash emiter B ndash baza C ndash
kolektor) może pracować w trzech podstawowych konfiguracjach Zależnie od tego
na ktoacuterej z elektrod utrzymuje się stały potencjał (zasilania lub masy) lub inaczej
w zależności od tego ktoacutera elektroda jest elektrodą wspoacutelną dla wejścia i wyjścia
sygnału ndash rozroacuteżniamy
1 Układ ze wspoacutelnym emiterem WE (OE) ndash najczęściej stosowany
2 Układ ze wspoacutelną bazą WB (OB) ndash stosowany praktycznie jedynie w układach
bardzo wysokich częstotliwości (bwcz)
3 Układ ze wspoacutelnym kolektorem WC (OC) ndash stosowany w układach
wejściowych nazywany bardzo często wtoacuternikiem emiterowym
23 Charakterystyki statyczne tranzystora BJT
Tranzystor BJT pracujący w dowolnym układzie (OE OB lub OC) charakteryzują
prądy przez niego płynące i napięcia na jego elektrodach W zależności od wyboru
zmiennych zależnych i niezależnych można określić cztery rodziny charakterystyk
statycznych tranzystora
wejściową Iwe = f (Uwe Uwy = idem)
przejściową Iwy = f (Iwe Uwy = idem)
wyjściową Iwy = f (Uwy Iwe = idem)
zwrotną Uwe = f (Uwy Iwe = idem)
W przypadku układu ze wspoacutelnym emiterem OE otrzymamy charakterystyki dane
zależnościami
wejściową IB = f (UBE UCE = idem)
przejściową IC = f (IB UCE = idem)
wyjściową IC = f (UCE IB = idem)
zwrotną UBE = f (UCE IB = idem)
64
Wszystkie wymienione rodziny charakterystyk można przedstawić na jednym
rysunku z tzw bdquozłączonymi osiamirdquo Przykładowe rodziny charakterystyk tranzystora
bipolarnego w układzie ze wspoacutelnym emiterem przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Rodziny charakterystyk statycznych tranzystora BJT w układzie OE
24 Parametry hybrydowe tranzystora BJT w układzie OE
Jednym ze sposoboacutew opisu parametroacutew tranzystora bipolarnego BJT w pobliżu
punktu pracy (tzw parametry małosygnałowe) jest potraktowanie tranzystora jako
czwoacuternika Na rysunku 13 przedstawiono tranzystor w układzie OE jako czwoacuternik
Rys 13 Tranzystor BJT w układzie OE przedstawiony jako czwoacuternik
U1 = UBE
I2 = IC
U2 = UCE
I1 = IB 2
2rsquo 1rsquo
1
IE
E
B
C
UCE = 20V
UCE = 20V
UCE = 10V
UCE = 10V
IB = 1A
IB = 300A
IB = 100A
IB = 100A
IB = 300A
IB = 200A
IB = 0A IB
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
06
04
02
1
300 200 100
40
30
20
10
30V 20V 10V
charakterystyki przejściowe charakterystyki wyjściowe
charakterystyki zwrotne charakterystyki wejściowe
V
65
Do opisu parametroacutew (małosygnałowych) tranzystora bipolarnego pracującego
w układzie wspoacutelnego emitera (OE) używa się przeważnie parametroacutew hybrydowych
układu roacutewnań czwoacuternikowych (roacutewnania czwoacuternika ndash patrz strona 32)
UBE = h11 IB + h12 UCE (1)
IC = h21 IB + h22 UCE
Czwoacuternik przedstawiony na rysunku 13 opisany jest zależnością (1) Z zależności
(1) wyznaczane są parametry hybrydowe h11 h12 h21 i h22
Zakładając UCE = 0 (zwarte wyjście) wyznaczamy
h11 = UBE IB ndash zwarciowa impedancja wejściowa
h21 = IC IB ndash zwarciowy wspoacutełczynnik wzmocnienia prądowego
Zakładając IB = 0 (przerwa na wejściu ndash rozwarcie) wyznaczamy
h22 = IC UCE ndash rozwarciowa admitancja wyjściowa
h12 = UBE UCE ndash rozwarciowy wspoacutełczynnik napięciowego sprzężenia
zwrotnego
Znajomość parametroacutew hybrydowych (h11 h12 h21 h22) układu roacutewnań
czwoacuternikowych umożliwia stworzenie schematu zastępczego tranzystora bipolarnego
Schemat zastępczy (hybrydowy) tranzystora bipolarnego BJT w układzie wspoacutelnego
emitera OE przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy hybrydowy tranzystora BJT w układzie OE
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew podawane są w katalogach przyrządoacutew
poacutełprzewodnikowych mogą być wyznaczane doświadczalnie z użyciem tzw testeroacutew
czyli miernikoacutew parametroacutew tranzystoroacutew mogą być roacutewnież wyznaczane na
podstawie znajomości statycznych charakterystyk tranzystoroacutew
U2=
Uw
y=
UC
E
I1 = Iwe = IB
EB
U1
2
2rsquo 1rsquo
1
EC
RB RC
I2 = Iwy
h11
h12 U2
h21I1
h22
66
25 Związek parametroacutew hybrydowych z charakterystykami statycznymi tranzystora
BJT
Sposoacuteb wyznaczania parametroacutew hybrydowych (inaczej przyrostowych
roacuteżniczkowych roacuteżnicowych małosygnałowych) na podstawie doświadczalnych
charakterystyk statycznych tranzystora polega na wyliczeniu wartości ilorazoacutew
przyrostoacutew odpowiednich natężeń prądoacutew i napięć (w otoczeniu punktu pracy na
części liniowej charakterystyk) Sposoacuteb ten ilustruje rysunek 15
Rys 15 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych z charakterystyk statycznych tranzystora BJT
w układzie OE
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia UBE (baza-emiter) i UCE (kolektor-emiter)
natężenia prądoacutew IB (bazy) i IC (kolektora) oraz parametry hybrydowe tranzystoroacutew
średniej i dużej mocy (typu BC i BDY) Przeprowadzane badania mają na celu
wyznaczenie podstawowych charakterystyk statycznych i parametroacutew hybrydowych
tranzystoroacutew bipolarnych
IB
UBE
IC
IB UCE
IC
UBE
UCE
V
A
mA
08
04
02
300 100
40
20
30
B
C
21ΔI
ΔIh
200 20 10 V
06
30
10
CE
C
22ΔU
ΔIh
B
BE
11ΔI
ΔUh
CE
BE
12ΔU
ΔUh
67
32 Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystoroacutew bipolarnych
321 Schemat stanowiska pomiarowego
Charakterystyki statyczne tranzystoroacutew bipolarnych wyznacza się w układzie
pomiarowym ktoacuterego schemat przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyk statycznych
W przedstawionym na rysunku 16 układzie można wyznaczyć wszystkie
charakterystyki tranzystora (wyjściową wejściową przejściową i zwrotną)
W ćwiczeniu wyznacza się charakterystykę wyjściową IC = f (UCE IB = idem) dla
trzech czterech wartości prądu bazy i charakterystykę wejściową IB = f (UBE UCE =
idem) dla dwoacutech trzech wartości napięć kolektor-emiter
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej Pmax =
Ptot
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 15
3 Wyznaczyć charakterystyki wyjściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
kolektora IC w funkcji zmian napięcia kolektor-emiter UCE dla zmiennych
parametrycznie natężeń prądoacutew bazy IB (Proponowane wartości natężeń
prądu bazy IB = 700 μA 1400 μA 2100 μA 21800 μA) Natężenie prądu bazy
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć kolektor-
emiter UCE = 02 V 03 V 05 V 07 V 09 V 11 V 13 V 15 V 20 V 50 V
100 V)
4 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
RC RB
C
IC IB
V UCE
UBE IE
B
E
V
A A
Zas
ilac
z
Zas
ilac
z
68
Tabela 11
Symbol
tranzystora
UCE IC UCE IC UCE IC UCE IC
Lp V mA V mA V mA V mA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wyjściowych
IB = μA IB = μA IB = μA IB = μA
5 Wyznaczyć charakterystyki wejściowe dokonując pomiaroacutew natężenia prądu
bazy IB w funkcji zmian napięcia baza-emiter UBE dla parametrycznie
zmiennych napięć kolektor-emiter UCE (Proponowane wartości napięć
kolektor-emiter UCE = 5 V 10 V 15 V 20 V) Napięcie kolektor-emiter UCE
w czasie trwania jednej serii pomiarowej powinno mieć stałą wartość
(Proponowane dla wszystkich serii pomiarowych wartości napięć baza-emiter
UBE = 02 V 03 V 04 V 05 V 06 V 07 V 08 V 09 V 10 V)
6 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Symbol
tranzystora
UBE IB UBE IB UBE IB UBE IB
Lp V μA V μA V μA V μA
1
2
3
4
itd
Pomiar charakterystyk wejściowych
UCE = V UCE = V UCE = V UCE = V
Podczas pomiaroacutew nie należy przekraczać dopuszczalnych wartości prądoacutew
napięć oraz mocy badanego tranzystora (znanych z katalogu) Należy zwracać baczną
uwagę aby badany tranzystor nie nagrzewał się nadmiernie Przegrzanie tranzystora
może być przyczyną zniekształceń charakterystyk a nawet doprowadzić do
uszkodzenia struktury poacutełprzewodnika (szczegoacutelnie przy dużych wartościach prądoacutew)
69
33 Wyznaczanie parametroacutew hybrydowych tranzystoroacutew bipolarnych
331 Opis stanowiska pomiarowego
Parametry hybrydowe tranzystoroacutew bipolarnych wyznaczane są z wykorzystaniem
testera tranzystoroacutew P561 Testery ndash mierniki parametroacutew tranzystoroacutew bipolarnych są
fabrycznie produkowanymi przyrządami pomiarowymi Przed użyciem tych
miernikoacutew należy zapoznać się z instrukcją ich obsługi Płytę czołową testera
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Płyta czołowa testera tranzystoroacutew P 561
Tester dokonuje pomiaroacutew parametroacutew hybrydowych tranzystora (h11 h12 h21
h22) w układzie wspoacutelnego emitera w funkcji prądu kolektora IC przy stałym napięciu
kolektor-emiter UCE Badany tranzystor podłączony jest do zaciskoacutew E B C testera
332 Sposoacuteb obsługi testera P561
A Przed włączeniem zasilania należy
wybrać właściwy dla danego tranzystora sposoacuteb polaryzacji ndash przycisk
NPN lub PNP (sprawdź typ tranzystora w katalogu)
pokrętło regulacji napięcia kolektor-emiter UCE ustawić w lewym skrajnym
położeniu
pokrętła (dwa) regulacji prądu bazy IB dolne (zgrubne ndash skokowe) i goacuterne
(dokładne ndash płynne) ustawić w lewym skrajnym położeniu
A
TRANSISTOR TESTER P561
TEST POINT PARAMETER
MAINS
k
S
VV
AA 30001000
300
300
30 100
10010
10
30
10 30
3010 100 300
300
100
UCE IB
UCE
IC
10
30
10-4 10-210-3310-4 310-3
310-2
01 03
1
1
3
3
3
3 10
103 30 100
V
E S
B C
3003 100 NPN PNP
mA
h11
h12
h21
h22
ICE0
ICB0
IEB0
mAA17
9 0
3260 011
05
5
11
024
1
1
nA
70
wcisnąć klawisz pomiaru napięcia kolektor-emiter UCE i klawisz zakresu
3 V
na przełączniku klawiszowym zakresoacutew prądu kolektora IC wcisnąć klawisz
100 mA
wcisnąć klawisz h21 pomiaru parametroacutew hybrydowych tranzystora
przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew tranzystora ustawić
w prawym skrajnym położeniu
B Włączyć zasilanie testera ndash przycisk MAINS
C Wybieranie punktoacutew pracy tranzystora (prowadzenie pomiaroacutew)
ustawić (podane przez prowadzącego zajęcia) napięcie kolektor-emiter UCE
wciskając odpowiedni klawisz zakresu (przeważnie 10 V) i pokręcając
pokrętło regulacji napięcia UCE do momentu uzyskania na skali miernika
TEST POINT właściwej (zadanej) wartości raz ustawiona wartość napięcia
UCE do końca pomiaroacutew ma pozostać stała
przełączyć miernik TEST POINT na pomiar prądu kolektora ndash wciskając
klawisz IC
ustawić na mierniku TEST POINT kolejne wartości prądu kolektora IC
(podane przez prowadzącego zajęcia) wybierając właściwy zakres pomiaru
prądu kolektora (03 1 3 10 30 lub 100 mA) wartość zadaną ustawia się
pokrętłem goacuternym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja płynna (dokładna)
ilub w razie potrzeby pokrętłem dolnym regulacji prądu bazy IB ndash regulacja
skokowa (zgrubna)
po ustawieniu pierwszej i każdej następnej wartości prądu kolektora IC
odczytać wartość mierzonego parametru (w tym przypadku h21) na skali
miernika PARAMETER Przełącznik zakresoacutew pomiarowych parametroacutew
ustawia się na takim zakresie żeby wskazoacutewka miernika PARAMETER
znajdowała się w przedziale pomiędzy 75 a 100 skali miernika Należy
zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na aktualny zakres miernika PARAMETER
Zakres odczytuje się z tabeli na płycie czołowej w miejscu będącym na
przecięciu linii poziomej wyznaczonej przez wciśnięty klawisz parametru
(w tym przypadku h21) i linii pionowej wyznaczonej przez występ na
przełączniku zakresoacutew pomiarowych parametru
po zakończeniu pomiaroacutew pierwszego parametru (h21) oba pokrętła
regulacji prądu bazy IB należy KONIECZNIE skręć do lewego skrajnego
71
położenia (na wartość minimalną) i sprawdzić temperaturę obudowy
tranzystora
zmienić mierzony parametr na kolejny h22 i postępować podobnie jak przy
poprzednim pomiarze następnie dokonać pomiaroacutew parametru h11 i na
końcu h12
333 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne prądu kolektora ICmax napięcia kolektor-emiter UCEmax
prądu bazy IBmax napięcia baza-emiter UBEmax oraz mocy admisyjnej
Pmax = Ptot Parametry hybrydowe wyznaczane są dla dwoacutech tranzystoroacutew
średniej mocy (np BC313 i BC211)
2 Wykonać czynności opisane w punkcie 332 podpunkt A
3 Załączyć tester
4 Ustawić podane przez prowadzącego zajęcia napięcie kolektor-emiter UCE
Raz ustawiona wartość napięcia kolektor-emiter UCE powinna pozostać
niezmieniona do końca pomiaroacutew (Typowe wartości napięcia kolektor-emiter
UCE wynoszą od 60 V do 15 V)
5 Parametry hybrydowe należy wyznaczać w następującej kolejności najpierw
h21 następnie h22 kolejno h11 i na końcu h12
6 Wyznaczać kolejno wartości parametroacutew hybrydowych tranzystora w funkcji
natężenia prądu kolektora IC (Proponowane wartości natężeń prądu kolektora
IC = 40 μA 100 μA 250 μA 400 μA 1 mA 25 mA 4 mA 10 mA 25 mA
i 40 mA)
7 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
UCE = V V UCE = V V UCE = V V UCE = V V
IC h21 h21 IC h22 h22 IC h11 h11 IC h12 h12
Lp mA mAmA mAmA mA S S mA k k mA VV VV
1
2
3
4
itd
Pomiar parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektoraSymbol
tranzystora
72
8 Powtoacuterzyć czynności opisane w punktach od 4 do 7 dla drugiej (innej)
wartości napięcia kolektor-emiter UCE
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystyki wyjściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki wejściowe dwu tranzystoroacutew mocy (np BDY25)
(obie rodziny charakterystyk na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
3 Wykreślić zależności parametroacutew hybrydowych w funkcji prądu kolektora
tranzystoroacutew (wszystkie parametry na jednym wykresie oznaczone kolorem lub
charakterem linii i opisem Konieczne cztery osie rzędnych (parametroacutew) oś
odciętych (prąd IC) musi być wykreślona w skali logarytmicznej) Dla
każdego z badanych tranzystoroacutew sporządzić oddzielny wykres
4 Korzystając z wykreślonych charakterystyk statycznych określić w trzech
punktach (dla roacuteżnych parametroacutew charakterystyk mierzonych) wartości
parametroacutew hybrydowych badanych tranzystoroacutew mocy
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione uprzednio dane katalogowe badanych tranzystoroacutew
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 parametry hybrydowe tranzystoroacutew mocy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew na roacuteżnych stanowiskach
itp)
73
VIII BADANIE TYRYSTORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk napięciowo-prądowych jednego
z najważniejszych przyrządoacutew poacutełprzewodnikowych znajdujących zastosowanie
w elektroenergetyce ndash tyrystora
Znajomość charakterystyk napięciowo-prądowych umożliwia mierzącemu
wyznaczenie podstawowych parametroacutew elektrycznych ww elementu
2 Wprowadzenie
Tyrystory stosowane od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku są
najważniejszymi elementami poacutełprzewodnikowymi szeroko stosowanymi
w elektroenergetyce Nazwa tyrystor wskazuje na analogię funkcjonalną tego elementu
do tyratronu (przełącznikowej lampy gazowanej) i oznacza poacutełprzewodnikowy
element dwustanowy (przełącznikowy) o co najmniej trzech złączach Element ten
w kierunku przewodzenia pracuje w jednym z dwoacutech stanoacutew włączenia lub
blokowania
Ze względu na liczbę elektrod (zaciskoacutew) rozroacuteżnia się dwa podstawowe rodzaje
tyrystoroacutew
o tyrystory diodowe ndash dwuzaciskowe
o tyrystory triodowe ndash troacutejzaciskowe
W grupie tyrystoroacutew diodowych ndash tzw dynistoroacutew rozroacuteżnia się struktury
troacutejwarstwowe ndash tryger-diak (dynistor dwukierunkowy ndash symetryczny) [9]
czterowarstwowe ndash dioda Shockleya (dynistor jednokierunkowy)
pięciowarstwowe ndash diak (ang DIAC ndash DIode for AC) (dynistor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew triodowych ndash tzw tyrystoroacutew rozroacuteżnia się struktury
czterowarstwowe ndash tyrystory (jednokierunkowe)
tyrystor konwencjonalny SCR (ang Silicon Controlled Rectifier)
tyrystor przewodzący wstecznie RCT (ang Reverse Conducting
Thyristor)
tyrystor wyłączalny GTO (ang Gate Turn-Off thyristor)
74
tyrystor elektrostatyczny SITH (ang Static Induction THyristor)
tyrystor sterowany napięciowo MCT (ang MOS Controlled Thyristor)
pięciowarstwowe ndash triak (ang TRIAC ndash TRIode for AC) (tyrystor
dwukierunkowy ndash symetryczny)
W grupie tyrystoroacutew występują roacutewnież elementy optoelektroniczne
fototyrystor diodowy ndash LAS (ang Light Activated Switch)
fototyrystor triodowy ndash LTT (ang Light Triggered Thyristor)
Wspoacutelną cechą tyrystoroacutew jest występowanie obszaru o ujemnej rezystancji
dynamicznej na charakterystykach napięciowo-prądowych
Największe znaczenie praktyczne mają tyrystor triodowy i triak
21 Tyrystor triodowy konwencjonalny SCR
Tyrystor konwencjonalny SCR nazywany roacutewnież poacutełprzewodnikowym zaworem
sterowanym (SCR ndash ang Semiconductor Controlled Rectifier) lub po prostu
tyrystorem jest krzemową strukturą czterowarstwową PNPN o trzech elektrodach
Elektrody noszą nazwy anody ndash A katody ndash K i bramki ndash G Schematyczny przekroacutej
tyrystora budowę struktury jego złączy i symbol przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Tyrystor w przekroju (a) budowa struktury złączy (b) i symbol (c)
Rodzinę podstawowych charakterystyk tyrystora tj zależność prądu anodowego
IA od napięcia anoda-katoda UAK przy roacuteżnych wartościach prądu bramki IG
przedstawia rysunek 12
G G
K
A
K
A P
+
N
P
N+
K ndash katoda
A ndash anoda
G ndash bramka
p
p
n
n
j1
j2
j3
a) c) b)
75
Rys 12 Charakterystyka napięciowo-prądowa tyrystora IA = f(UAK)
Na charakterystyce napięciowo-prądowej IA = f(UAK) można wyroacuteżnić trzy
zasadnicze stany pracy tyrystora
stan wyłączenia (zaworowy)
stan blokowania
stan włączenia (przewodzenia)
Stan wyłączenia odpowiada polaryzacji zaporowej tyrystora (bdquo+rdquo na katodzie
bdquordquo na anodzie) W tym zakresie pracy dwa złącza zewnętrzne j1 i j3 (oznaczenia jak
na rysunku 11) są spolaryzowane w kierunku zaporowym a złącze wewnętrzne j2
w kierunku przewodzenia Przez tyrystor płynie znikomo mały prąd wsteczny złączy
j1 j3
Stan blokowania odpowiada polaryzacji przewodzenia tyrystora (bdquo+rdquona anodzie
bdquordquona katodzie) Pomimo polaryzacji anoda-katoda w kierunku przewodzenia (złącza
zewnętrzne j1 j3 pracują w kierunku przewodzenia) prąd przez tyrystor nie płynie
ponieważ złącze j2 jest spolaryzowane zaporowo blokując przepływ prądu Dopiero
odpowiednio duże napięcie UAK oznaczone na rysunku przez UP0 powoduje
przełączenie tyrystora w stan przewodzenia Wartość napięcia przełączenia UP (UP0
UP1 UP2 UP3 itd) można regulować prądem bramki IG (IG0 IG1 IG2 IG3 itd) Napięcie
UP (zależne od wartości natężenia prądu bramki) przy ktoacuterym następuje przełączenia
tyrystora w stan włączenia nosi nazwę napięcia przeskoku lub zapłonu
Stan włączenia występuje roacutewnież (co oczywiste) przy polaryzacji tyrystora
w kierunku przewodzenia (bdquo+rdquona anodzie bdquordquona katodzie) Złącza zewnętrzne j1 j3
pracują nadal w kierunku przewodzenia a złącze j2 pracuje w stanie przebicia
nieniszczącego (analogicznie do diody lawinowej) przez tyrystor płynie prąd
UAK
IA Stan włączenia
Stan blokowania
Stan wyłączenia Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
Prąd podtrzymania
Napięcie przeskoku
(zapłonu) przy IG 0
IG0 IG1
IG2 IG3
UP3 UP2 UP1 UP0
IH
76
anodowy o dużej wartości (praktycznie zależny jedynie od impedancji obciążenia) [8]
Tyrystor pozostanie w stanie włączenia pomimo wyłączenia prądu bramki IG (nie ma
możliwości wyłączenia tyrystora SCR prądem bramki nawet po zmianie polaryzacji)
Powroacutet do stanu blokowania może nastąpić jedynie po zmniejszeniu prądu anodowego
poniżej pewnej wartości nazywanej prądem wyłączania lub podtrzymania IH
Wyznaczając wspoacutełczynnik nachylenia liniowego odcinka charakterystyki
napięciowo-prądowej w stanie włączenia można wyznaczyć rezystancję tyrystora
w kierunku przewodzenia RZ W podobny sposoacuteb wyznacza się rezystancję tyrystora
w stanie blokowanie RB (przy prądzie bramki IG = 0) oraz rezystancję w stanie
wyłączenia RW dla kierunku zaporowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są spadki napięć i prądy płynące przez tyrystor Na
podstawie danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki napięciowo-prądowe
tyrystora i bramki Z analizy wykresoacutew należy wyznaczyć podstawowe parametry
pracy tyrystora napięcie przeskoku (zapłonu) natężenie prądu podtrzymania prąd
i napięcie przełączające oraz rezystancję w roacuteżnych stanach pracy tyrystora
32 Wyznaczenie charakterystyk w kierunku przewodzenia
321 Schemat stanowiska
Charakterystyki napięciowo-prądowe tyrystora w kierunku przewodzenia
wyznacza się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 13
Rys 13 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku przewodzenia
R IG IA
V UAK
W1
V
A A
Zas
ilac
z
regu
low
any
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
UGK
W2
77
Przedstawiony na rysunku 13 układ umożliwia roacutewnież pomiar prądu
podtrzymania IH oraz pomiar napięcia UGT i prądu IGT przełączającego bramki
Pomiaru napięcia UGT i prądu IGT dokonuje się przy określonym przez producenta
napięciu anoda-katoda (przeważnie 6 V lub 12 V)
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi badanych tranzystoroacutew Zanotować
wartości dopuszczalne maksymalny średni prąd przewodzenia IAmax (IT(AV)M)
szczytowe napięcie pracy w stanie blokowania UP0max (UDWM) szczytowe
wsteczne napięcie pracy UWmax (URWM) szczytowy prąd przewodzenia bramki
IGmax (IFGM) szczytowe napięcie przewodzenia bramki UGKmax (UFGM) oraz
szczytową mocy strat bramki PGmax (PFGM)
2 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 13
3 Wyznaczyć dla kilku prądoacutew bramki IG odpowiadające im wartości napięć
przeskoku (zapłonu) tyrystora UP (Wartości natężeń prądu bramki IG poda
prowadzący zajęcia)
4 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie włączenia
dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji zmian napięcia
anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty ndash rys 12)
(Napięcia anoda-katoda UAK należy zmniejszać od wartości maksymalnej
podanej przez prowadzącego do zera)
5 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 11
Tabela 11
Kierunek
przewodzenia
Pomiar napięć przeskoku Stan włączenia (dla IG = 0)
IG UP IA UAK
Lp A V A V
1
2
3
4
itd
UAK = helliphellipV UGT = hellipV IGT = helliphellipA IH = helliphellipA
6 Wyznaczyć wartość anodowego prądu potrzymania IH napięcie przełączające
bramki UGT oraz prąd przełączający bramki IGT (Wartości UGT oraz IGT
78
wyznaczyć dla napięcia anoda-katoda UAK ktoacutere poda prowadzący
zajęcia)Wyznaczone wartości zanotować w ostatnim wierszu tabeli 11
33 Wyznaczenie charakterystyk blokowania i bramkowej
331 Opis stanowiska
Charakterystykę blokowania i charakterystykę bramkową wyznacza się
w przedstawionym wcześniej układzie pomiarowym (rysunek 13) Charakterystyka
blokowania (w kierunku przewodzenia) wyznaczana jest dla prądu bramki roacutewnego
zero IG = 0 (wyłącznik W2 otwarty W1 zamknięty) Charakterystykę bramkową czyli
zależność IG = f(UGK) wyznacza się natomiast przy odłączonym obwodzie anodowym
IA = 0 (wyłącznik W1 otwarty W2 zamknięty)
332 Przebieg ćwiczenia
1 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
blokowania dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA w funkcji
zmian napięcia anoda-katoda UAK dla prądu bramki IG = 0 (Napięcia anoda-
katoda UAK należy zwiększać do wartości maksymalnej przy ktoacuterej następuje
przeskok)
2 Wyznaczyć charakterystykę bramkową tyrystora dokonując pomiaroacutew
natężenia prądu bramki IG w funkcji zmian napięcia bramka-katoda UGK przy
odłączonym obwodzie anodowym IA = 0 (Napięcia bramka-katoda UGK
należy zwiększać do wartości maksymalnej prądu przewodzenia bramki IGmax
odczytanej z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 12
Tabela 12
Kierunek
przewodzenia
Charakterystyka bramkowa Stan blokowania (dla IG = 0)
IG UGK IA UAK
Lp A V mA V
1
2
3
4
5
itd
79
34 Wyznaczenie charakterystyki w kierunku zaporowym
341 Schemat stanowiska
Charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w kierunku zaporowym wyznacza
się w układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu pomiarowego do wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora
w kierunku zaporowym
342 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy według rysunku 14
2 Wyznaczyć charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w stanie
wyłączenia (zaworowym) dokonując pomiaroacutew natężenia prądu anodowego IA
w funkcji zmian napięcia katoda-anoda UKA dla prądu bramki IG = 0
(Napięcia anoda-katoda UKA należy zwiększać do wartości maksymalnej
napięcia wstecznego tyrystora odczytanego z katalogu)
3 Wyniki pomiaroacutew zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Kierunek
zaporowy
Stan wyłączenia (dla IG = 0)
IA UKA
Lp mA V
1
2
3
4
5
itd
R IA
UKA V
A
Zas
ilac
z
regu
low
any
G
K
A
80
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową tyrystora w całym zakresie
pracy tzn przy obu kierunkach polaryzacji i we wszystkich trzech stanach
wyłączenia blokowania i włączenia (Należy wykorzystać wyniki pomiaroacutew
zanotowanych we wszystkich tabelach z lewej strony oraz pomiary napięcia
przeskoku) Na wykresie zaznaczyć wartości natężeń prądoacutew i napięć
charakterystycznych
2 Wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową bramki (wyniki pomiaroacutew
zawarte są w tabeli 12) Na charakterystyce nanieść zmierzone wartości
napięcia przełączającego bramki UGT i prądu przełączającego bramki IGT
3 Na podstawie charakterystyki napięciowo-prądowej tyrystora wyznaczyć
RZ ndash rezystancję tyrystora w stanie załączenia dla kierunku przewodzenia
RB ndash rezystancję tyrystora w stanie blokowanie
RW ndash rezystancję w stanie wyłączenia dla kierunku zaporowego
4 Dokonać oszacowania niepewności pomiaroacutew i błędoacutew
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Wymienione dane katalogowe badanych tyrystoroacutew
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy wymienionych w punkcie 4 charakterystyk
6 Określone w punkcie 4 rezystancje i wartości charakterystyczne prądoacutew
i napięć (prąd podtrzymania napięcia przeskoku itp)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew katalogowych ewentualnych rozbieżności wynikoacutew dla roacuteżnych
egzemplarzy elementoacutew itp)
81
IX ELEMENTY UKŁADOacuteW TECHNIKI CYFROWEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania elementoacutew układoacutew techniki
cyfrowej wykonanych w technologii układoacutew scalonych oraz zdobycie umiejętności
ich identyfikacji Znajomość elementoacutew umożliwi ćwiczącemu wykonanie
i przebadanie kilku prostych aplikacji badanych elementoacutew w roacuteżnych układach
2 Wprowadzenie
System liczenia w ktoacuterym przywykliśmy wykonywać wszystkie rachunki jest
systemem dziesiętnym (decymalnym) W systemie tym rozporządzamy dziesięcioma
roacuteżnymi stanami reprezentowanymi cyframi 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jest on
najbardziej rozpowszechnionym systemem przedstawiania liczb i dokonywania
obliczeń nieautomatycznych Natomiast z punktu widzenia obliczeń wykonywanych
przez maszyny cyfrowe szczegoacutelnie korzystny jest dwoacutejkowy (binarny) system
przedstawiania liczb reprezentowany dwoma stanami załączony ndash wyłączony wysoki
poziom napięcia H (ang High) ndash niski poziom napięcia L (ang Low) przedstawiany
przeważnie zwyczajowo choć niejednoznacznie dwoma cyframi 1 i 0
Niejednoznaczność wynika z oznaczania symbolami 1 i 0 zaroacutewno bdquoprawdyrdquo
i bdquofałszurdquo w algebrze Boolersquoa jak roacutewnież stanoacutew logicznych 1 ndash stan wysoki
napięcia 0 ndash stan niski (chociaż prawdą może być stan niski ndash 0)
Niezależnie od tego czy rozpatrujemy stykowe czy bezstykowe elementy
logiczne to mamy do czynienia z binarnym systemem liczbowym i jako zasadę
przyjmiemy konwencję logiki dodatniej Dla urządzeń bezstykowych umownie
przyjmujemy np poziom napięcia bliski napięciu zasilania jako jedynkę logiczną (stan
wysoki) ndash 1 a poziom bliski masie sygnałowej np 0 V za zero logiczne (stan niski) ndash
0 W układach stykowych stan zamknięcia stykoacutew odpowiadać będzie jedynce
logicznej a stan otwarcia stykoacutew logicznemu zeru
82
21 Układy cyfrowe
Układ cyfrowy (ang digital circuit) to rodzaj układu elektronicznego w ktoacuterym
sygnały napięciowe przyjmują tylko określoną liczbę poziomoacutew Najczęściej liczba
poziomoacutew napięć jest roacutewna dwa a poziomom przypisywane są cyfry 0 i 1 Układy
cyfrowe realizują operacje zgodnie z algebrą Boolersquoa i z tego powodu nazywane są też
układami logicznymi (ang logic circuit)
Do budowy układoacutew cyfrowych wykorzystuje się bramki logiczne tzw funktory
(funktor ndash element realizujący funkcję) wykonujące elementarne operacje znane
z algebry Boolersquoa negację (NOT) iloczyn logiczny prosty (AND) lub zanegowany
(NAND) sumę logiczną (OR czy NOR) roacuteżnicę symetryczną (XOR lub EXOR) itp
Stopień skomplikowania i miniaturyzacja wspoacutełczesnych układoacutew elektronicznych
spowodowały że bramki przerzutniki oraz większe bloki funkcjonalne do
mikroprocesora włącznie wykonuje się jako układy scalone
Najbardziej rozpowszechnione obecnie są dwie technologie wykonywania
scalonych układoacutew logicznych technologia TTL (ang Transistor-Transistor Logic) ndash
bramki bipolarne oraz technologia CMOS (ang Complementary MOS) ndash bramki
unipolarne
22 Funkcje logiczne Algebra Boolersquoa
W praktyce wielokrotnie zachodzi potrzeba utworzenia nowych sygnałoacutew
cyfrowych (sygnały wyjściowe) powiązanych logicznie z już istniejącymi sygnałami
cyfrowymi (sygnały wejściowe) Powoduje to konieczność skonstruowania układu
przetwarzającego logiczne sygnały wejściowe na wyjściowe Układem
przetwarzającym jest oczywiście cyfrowy układ logiczny Jeżeli układ zawiera
wyłącznie elementy binarne to zaroacutewno sygnały wejściowe jak i wyjściowe mogą
przyjąć jedną z dwu wartości logicznych Wartość logiczną sygnału można wyrazić za
pomocą zmiennej logicznej Zmienna logiczna przybiera tylko dwie wartości prawda
ndash 1 (element działa) i fałsz ndash 0 (element nie działa) Zmienne logiczne oznacza się
symbolami matematycznymi (np wejściowe literami małymi a b c ditd
a wyjściowe dużymi X Y Zhellipitd)
Związki logiczne zachodzące pomiędzy sygnałami wejściowymi i wyjściowymi
opisuje się za pomocą funkcji logicznych Funkcje te nazywane są roacutewnież operacjami
logicznymi czy funkcjami boolowskimi Jeżeli elektryczny sygnał dwustanowy
potraktujemy jak zmienną logiczną to działanie układoacutew cyfrowych można
83
przedstawić jako wykonanie operacji logicznych na tych zmiennych Inaczej moacutewiąc
sygnał wyjściowy jest funkcją sygnałoacutew wejściowych w sensie algebry Boolersquoa
Podstawowymi operacjami (funkcjami) logicznymi algebry Boolersquoa są
Negacja (dopełnienie ndash operacja jednoargumentowa bdquo macr rdquo NOT ndash nie)
Suma logiczna (alternatywa ndash działanie dwuargumentowe bdquo + rdquo OR ndash lub)
Iloczyn logiczny (koniunkcja ndash działanie dwuargumentowe bdquo middot rdquo AND ndash i)
Działania na zmiennych logicznych podlegają podstawowym prawom algebry
Boolersquoa wynikającym z definicji tej algebry
abba prawo przemienności dodawania
abba prawo przemienności mnożenia
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności dodawania
b)ca(a)cb(c)ba( prawo łączności mnożenia
caba)cb(a prawo rozdzielności mnożenia
cba)ca()ba( prawo rozdzielności dodawania
abaa prawo absorpcji (reguła sklejania sumy)
aa)ba( prawo absorpcji (reguła sklejania iloczynu)
0aa
1aa
Korzystając z powyższego można wykazać słuszność następujących twierdzeń
aaa aaa a0a a1a 11a 00a aa
babba babba
Szczegoacutelne znaczenie przy przekształceniach (zwłaszcza minimalizacji) wyrażeń
boolowskich mają twierdzenia zwane prawami de Morgana
cbacba prawo de Morgana dla negacji sumy
cbacba prawo de Morgana dla negacji iloczynu
Oproacutecz podstawowych funkcji logicznych algebry Boolersquoa (sumy ndash OR iloczynu
ndash AND i negacji ndashNOT) w zastosowaniach praktycznych ogromne znaczenie mają
Funkcja Sheffera babab|a występująca pod nazwą NAND (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NAND jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash
AND
Funkcja Piercersquoa bababa występująca pod nazwą NOR (tak jak
i jej funktor equiv bramka) Określenie NOR jest złożeniem wyrazoacutew Not ndash OR
Zaroacutewno zbioacuter funktoroacutew NAND jak i NOR pozwala samodzielnie zrealizować
dowolną funkcję logiczną (system funkcjonalnie pełny)
84
Suma modulo 2 (nieroacutewnoważność) babababa występująca
pod nazwą XOR lub EXOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie
EXOR jest złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash OR w skroacutecie XOR
Roacutewnoważność bababa)ba(ba występująca pod
nazwą EXNOR (tak jak i jej funktor equiv bramka) Określenie EXNOR jest
złożeniem wyrazoacutew EXclusive ndash Not ndash OR
W postaci układu scalonego produkowana jest roacutewnież bramka złożona realizująca
funkcję dcbaY występująca pod nazwą AOI Określenie AOI jest złożeniem
wyrazoacutew AND ndash OR ndash INVERT (Inwerter ndash podzespoacuteł elektroniczny wykonujący
funkcję logiczną negacji ndash NOT)
23 Klasyfikacja układoacutew cyfrowych
Ze względu na sposoacuteb przetwarzania informacji rozroacuteżnia się dwie głoacutewne klasy
układoacutew logicznych
układy kombinacyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy tylko
od stanu sygnałoacutew wejściowych (układy bez sprzężeń zwrotnych)
układy sekwencyjne ndash w ktoacuterych stan sygnałoacutew wyjściowych zależy nie
tylko od bieżących lecz roacutewnież od poprzednich wartości sygnałoacutew
wejściowych Układy sekwencyjne mają właściwość pamiętania stanoacutew
logicznych (zawierają komoacuterki pamięci ndash przerzutniki)
Układy logiczne dzielą się roacutewnież na synchroniczne i asynchroniczne
Synchroniczne zmieniają stany wyjść zgodnie ze zmianą taktu generatora
synchronizującego asynchroniczne w czasie bieżącym (zależnym tylko od czasu
propagacji sygnału przez układ ndash kilka kilkanaście [ns])
231 Układy kombinacyjne
Proste kombinacyjne układy cyfrowe nazywane bramkami (funktorami) realizują
funkcje logiczne jednej lub wielu zmiennych logicznych Y = f(a1 a2 a3akan)
Realizację praktyczną układu kombinacyjnego przeprowadza się po minimalizacji
(przeważnie do postaci kanonicznej) funkcji boolowskiej Minimalizacji można
dokonywać roacuteżnymi metodami algebraiczną funkcjonałoacutew tablic (siatek) Karnaugha
Quinersquoa ndash Mc Cluskeya itp W technice układoacutew scalonych oproacutecz podstawowych
bramek logicznych (NAND NOR NOT AND OR XOR EXNOR AOI
i wzmacniaczy cyfrowych) realizowane są roacutewnież układy specjalizowane
85
sumatory binarne (układy dodawania liczb binarnych)
komparatory cyfrowe (układy poroacutewnywania dwu liczb binarnych)
układy zamiany kodoacutew w tym
dekodery (układy zamieniające liczbę n ndash bitową na słowo w kodzie
jeden z n 1 z n)
kodery (układy zamieniające słowo w kodzie jeden z n 1 z n na
słowo w innym kodzie)
transkodery (układy zamieniające słowo w jednym kodzie na słowo
w innym kodzie)
multipleksery (układy o 2n wejściach i jednym wyjściu oraz n wejściach
adresowych)
demultipleksery (układy o jednym wejściu i 2n wyjściach oraz n wejściach
adresowych)
programowalne struktury logiczne (układy PAL i PLA) Oba układy mają
matryce o programowalnych połączeniach Układ PLA (ang Programable
Logic Arrays) jest bardziej bdquoelastyczny łączeniowordquo od układoacutew PAL (ang
Programable Array Logic) [3]
2311 Podstawowe bramki logiczne
Bramka OR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść i realizuje
funkcje sumy logicznej zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej bramki OR
oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 11 Symbole
stosowane w Unii Europejskiej (UE) są usankcjonowane w Polsce normą PN -
EN 60617-12
Rys 11 Symbole bramki (funktora) OR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka AND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje iloczynu logicznego zmiennych wejściowych Symbole
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
gt1 a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L L
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
86
troacutejwejściowej bramki AND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Symbole bramki (funktora) AND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOT jest układem cyfrowym o jednym wejściu i realizuje funkcje
negacji zmiennej wejściowej Symbole bramki NOT oraz tablice wartości funkcji
(tablice prawdy) przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Symbole bramki (funktora) NOT wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NOR jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji sumy zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
bramki NOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na rysunku
14
Rys 14 Symbole bramki (funktora) NOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka NAND jest układem cyfrowym o dwu lub większej liczbie wejść
i realizuje funkcje negacji iloczynu zmiennych wejściowych Symbole troacutejwejściowej
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H H
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L L
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol stosowany
dawniej
aY
aY
aY a
a
a Y
L H
H L
a 1
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
cbaY
cbaY
cbaY a b c Y
H H H L
L H H L
H L H L
L L H L
H H L L
L H L L
H L L L
L L L H
c
c
b
a
gt1 a
a
b
b c
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
87
bramki NAND oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 15
Rys 15 Symbole bramki (funktora) NAND wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka XOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
nieroacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole
dwuwejściowej bramki XOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy)
przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Symbole bramki (funktora) XOR wraz z tablicą wartości funkcji
Bramka EXNOR jest układem cyfrowym o dwu wejściach i realizuje funkcje
roacutewnoważności ( babaY ) zmiennych wejściowych Symbole dwuwejściowej
bramki EXNOR oraz tablice wartości funkcji (tablice prawdy) przedstawiono na
rysunku 17
Rys 17 Symbole bramki (funktora) EXNOR wraz z tablicą wartości funkcji
c
cbaY
cbaY
c
cbaY b
a
a
a
b
b c
a b c Y
H H H L
L H H H
H L H H
L L H H
H H L H
L H L H
H L L H
L L L H
amp
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
abbaY
abbaY
abbaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H L
L H H
H L H
L L L
e
Symbol stosowany
w USA
Symbol stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
babaY
babaY
babaY
b
a
=1 a
a
b
b
a b Y
H H H
L H L
H L L
L L H
Symbol
stosowany
w USA
Symbol
stosowany
w UE
Symbol
stosowany
dawniej
e
88
Wyjście (Y) bramki XOR jest w stanie wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są
roacuteżne Dla bramki EXNOR natomiast jest odwrotnie wyjście (Y) jest w stanie
wysokim (H) jeżeli stany wejść (a b) są takie same Omawiane bramki mają duże
znaczenie praktyczne w układach konwersji kodoacutew korekcji błędoacutew itp
232 Układy sekwencyjne
Układy sekwencyjne mające własność pamiętania stanoacutew logicznych muszą
zawierać elementy pamięci Rolę elementu pamiętającego jeden bit informacji spełnia
przerzutnik bistabilny Jednocześnie sam przerzutnik jest najprostszym układem
sekwencyjnym Najprostsze przerzutniki zaroacutewno asynchroniczne RS jak
i synchroniczne RS-T budowane są z bramek logicznych NAND lub NOR
Praktycznie jednak wykorzystuje się przede wszystkim przerzutniki synchroniczne
w postaci układoacutew scalonych W technice układoacutew scalonych wytwarzane są
przerzutniki wyzwalane poziomem wyzwalane zboczem i dwutaktowe typu MS
(Master ndash Slave) Oproacutecz podstawowych układoacutew przerzutnikoacutew scalonych typu RS
RS-T JK D T JK-MS D-MS realizowane są roacutewnież scalone sekwencyjne układy
funkcjonalne
rejestry (roacutewnoległe szeregowe roacutewnoległo-szeregowe szeregowo-
roacutewnoległe)
liczniki (jednokierunkowe rewersyjne pierścieniowe)
dzielniki częstotliwości impulsoacutew (modulo n)
pamięci typu RAM
2321 Podstawowe typy przerzutnikoacutew
Przerzutnik RS asynchroniczny jest najprostszym układem z pamięcią i można
go zbudować z dwoacutech bramek NOR Przerzutnik ma dwa wejścia kasujące R (ang
Reset) oznaczane roacutewnież CLR (ang CLeaR) i ustawiające (wpisujące) S (ang Set)
oznaczane roacutewnież PR (ang PReset) oraz dwa wyjścia proste Q i zanegowane Q
Sygnały R i S nie mogą być jednocześnie w stanie wysokim H z powodu
niejednoznaczności stanu wyjść Q i Q Opis działania przerzutnika podawany jest
w postaci tablic działania nazywanych roacutewnież tablicami przejść stanoacutew lub prawdy
[3] W tablicach działania oproacutecz kolumn stanoacutew wejść (np R i S) występują roacutewnież
kolumny stanoacutew wyjść QN i QN+1 W kolumnie QN wpisane są stany wyjścia Q
przerzutnika przed wystąpieniem zmiany sygnałoacutew wejściowych dla przerzutnika
asynchronicznego lub sygnału taktującego dla przerzutnika synchronicznego
89
W kolumnie QN+1 wpisane są stany wyjścia Q po zmianie sygnałoacutew wejść
asynchronicznych lub wejścia taktującego Układ asynchronicznego przerzutnika RS
wraz z symbolem i tablicą działania przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Asynchroniczny przerzutnik RS i jego tablica działania
Przerzutnik RS synchroniczny oznaczany czasem jako RS-T można zbudować
z bramek NAND W poroacutewnaniu do poprzednika ma dodatkowe wejście T zwane
wejściem synchronizującym lub zegarowym (oznaczane roacutewnież C CK CL CP lub
CLK) Sposoacuteb działania przerzutnika RS-T jest identyczny jak przerzutnika RS jeżeli
wejście zegarowe T znajduje się w stanie aktywnym (T = 1) Dla stanu T = 0 sygnały
wyjściowe Q i Q nie ulegają zmianie bez względu na stan wejść informacyjnych
R i S Układ synchronicznego przerzutnika RS-T wraz z symbolem graficznym
przerzutnika (wykonanego w technologii scalonej) przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Synchroniczny przerzutnik RS-T i jego tablica działania
Przerzutnik JK jest rozwinięciem przerzutnika RS-T i może być budowany
z bramek NAND (rysunek 20) przeważnie jednak występuje jako układ scalony
Wejście K odpowiada wejściu R a wejście J wejściu S W odroacuteżnieniu od
przerzutnika RS-T sygnały na wejściach K i J mogą być jednocześnie w stanie
wysokim Jeżeli K = 1 i J = 1 to po przejściu impulsu taktującego stan wyjść Q i Q
S
R Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (00) zabroniony
H H H (00) zabroniony
S
R Q
Q
gt1
gt1
S
R
T
Q
Q
S
C
R
Q
Q
R S QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
L H L H wysoki
L H H H wysoki
H L L L niski
H L H L niski
H H L (11) zabroniony
H H H (11) zabroniony
amp
amp
amp
amp
90
zmieni się na przeciwny Przerzutniki JK są przeważnie układami dwutaktowymi
określanymi mianem MS (Master ndash Slave) to znaczy że zbocze narastające sygnału
zegarowego (taktującego) wpisuje informację z wejść J i K do wewnątrz układu
(przerzutnik master) a zbocze opadające wystawia odpowiedź (przerzutnik slave) na
wyjścia Q i Q Scalone przerzutniki synchroniczne JK-MS posiadają roacutewnież tzw
wejścia przygotowujące (programujące) R i S ustawiające nadrzędnie stan wyjść Q
i Q przerzutnika slave (wejścia R i S działają tak jak zanegowane wejścia R S
przerzutnika asynchronicznego) Funkcja logiczna przerzutnika JK ma postać
NNNN1N
QKQJQ
Rys 20 Synchroniczny przerzutnik JK-MS i jego symbol
Tablice działania przerzutnika JK-MS przedstawiono na rysunku 21
Rys 21 Tablica działania synchronicznego przerzutnika JK-MS
Przerzutnik typu D może być budowany z bramek logicznych przeważnie
jednak występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika JK-MS Przerzutniki
typu D służą głoacutewnie do budowy roacuteżnych typoacutew rejestroacutew i pamięci Realizację
J K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
bdquomasterrdquo bdquoslaverdquo
Q
Q
J
K
T
S
R
S
C
R
Q
Q
J
K
amp
amp
amp amp amp
amp
amp amp amp amp
amp
91
przerzutnika D z przerzutnika JK-MS oraz tabelę jego działania przedstawiono na
rysunku 22
Rys 22 Realizacja przerzutnika typu D i jego tablica działania
Przerzutnik typu T występuje jako układ scalony i jest odmianą przerzutnika
JK - MS Przerzutniki typu T służą głoacutewnie do budowy dzielnikoacutew częstotliwości
impulsoacutew i licznikoacutew pamięci Konwersję przerzutnika JK-MS w przerzutnik D oraz
tabelę jego działania przedstawiono na rysunku 23
Rys 23 Realizacja przerzutnika typu T i jego tablica działania
Symbole graficzne przerzutnikoacutew (oraz bardziej złożonych układoacutew logicznych)
uwzględniają sposoacuteb oddziaływania sygnałoacutew wejściowych (zwłaszcza zegarowego)
na stan wyjść układu Oznaczenia sposoboacutew wyzwalania (synchronizacji)
przerzutnikoacutew przedstawiono na rysunku 24
Rys 24 Oznaczenia graficzne wejść przerzutnikoacutew (na przykładzie wejścia C)
Ze scalonych przerzutnikoacutew synchronicznych można tworzyć przerzutniki
asynchroniczne ustawiając wysoki stan wejścia zegarowego lub w przypadku
przerzutnika typu T wysoki stan wejść informacyjnych
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
C
Q
Q
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 1
Oddziaływanie
poziomem
Aktywny stan 0
Oddziaływanie
zboczem
narastającym
Oddziaływanie
zboczem
opadającym
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
T
J=T K QN QN+1 Stan QN+1
L L L L poprzedni
L L H H poprzedni
H H L H zanegowany
H H H L zanegowany
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
D
J=D K QN QN+1 Stan QN+1
H L L H wysoki
H L H H wysoki
L H L L niski
L H H L niski
1
92
2322 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Liczniki
Licznik ndash to układ sekwencyjny w ktoacuterym istnieje jednoznaczne
przyporządkowanie liczbie wprowadzonych impulsoacutew stanu zmiennych wyjściowych
Ogoacutelnie licznik zawiera pewną liczbę N przerzutnikoacutew odpowiednio ze sobą
połączonych Liczba przerzutnikoacutew określa maksymalną możliwą pojemność licznika
roacutewną 2N Każdy licznik charakteryzuje się określoną pojemnością S czyli liczbą
rozroacuteżnianych stanoacutew logicznych Po zapełnieniu licznik kończy cykl pracy
i przeważnie wraca do stanu początkowego Jeśli licznik ma S (N2S )
wyroacuteżnialnych stanoacutew to określa się go jako licznik modulo S (np licznik modulo 10
jest licznikiem dziesiętnym tzw dekadą liczącą) Stan wyjść licznika odpowiada
liczbie zliczanych impulsoacutew wyrażanej w określonym kodzie Licznik zliczający
impulsy w naturalnym kodzie dwoacutejkowym jest nazywany licznikiem binarnym
(dwoacutejkowym) Liczniki modulo 10 liczą przeważnie w kodzie dwoacutejkowo ndash
dziesiętnym BCD (ang Binary Coded Decimal) Oproacutecz wejścia impulsoacutew zliczanych
licznik ma przeważnie roacutewnież wejście zerujące stan licznika i może mieć także
wejścia ustawiające stan początkowy Schemat licznika binarnego (modulo16)
utworzonego z przerzutnikoacutew JK przedstawiono na rysunku 25
Rys 25 Asynchroniczny licznik binarny
2323 Podstawowe zastosowania przerzutnikoacutew Rejestry
Rejestr ndash to układ sekwencyjny zbudowany z przerzutnikoacutew służący do
przechowywania informacji zapisanej w postaci cyfrowej Informacja w wybranych
chwilach czasu przepisywana jest z wejścia na wyjście rejestru W zależności od
sposobu wprowadzania i wyprowadzania informacji rozroacuteżniamy następujące typy
rejestroacutew
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
S
C
R
Q
Q
J
K
impulsy
zliczane
zerowanie
QA QB QC QD bdquo1rdquo
przeniesienie
liczba zliczonych impulsoacutew ndash w kodzie dwoacutejkowym
93
roacutewnoległe (buforowe) PIPO (ang Paralel In Paralel Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb roacutewnoległy
szeregowe (przesuwające) SISO (ang Serial In Serial Out) ndash zapis i odczyt
odbywa się w sposoacuteb szeregowy
szeregowo ndash roacutewnoległe SIPO (ang Serial In Paralel Out) ndash zapis
szeregowy a odczyt roacutewnoległy
roacutewnoległo ndash szeregowe PISO (ang Paralel In Serial Out) ndash zapis
roacutewnoległy a odczyt szeregowy
Schemat rejestru roacutewnoległego przedstawiono na rysunku 26 a rejestru
szeregowego na rysunku 27 Oba rejestry utworzono z przerzutnikoacutew typu D
i przedstawiono dla słowa czterobitowego
Rys 26 Czterobitowy rejestr roacutewnoległy (buforowy)
Rys 27 Czterobitowy rejestr szeregowy (przesuwający)
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
QA QB QC QD
wyjście roacutewnoległe
wpis
A B C D
wejście roacutewnoległe
S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D S
C
R
Q
Q
D
zerowanie
wyjście szeregowe
wpis
wejście szeregowe
H
H
L
H
1
2
3
4
H
L
H
H
94
3 Badania i pomiary
31 Opis stanowiska pomiarowego
Do badań kombinacyjnych i sekwencyjnych elementoacutew układoacutew cyfrowych
wykorzystujemy cztery cyfrowo ndash analogowe trenażery typu ETS ndash 7000 Widok
jednego stanowiska do badań elementoacutew cyfrowych przedstawiono na rysunku 28
Rys 28 Trenażer analogowo-cyfrowy typu ETS ndash 7000
Pojedynczy trenażer wyposażony jest w uniwersalną wymienną płytę montażową
16 i zawiera
zasilacz prądu stałego z możliwością oddzielnej regulacji napięć ujemnych
potencjometrem 2 i dodatnich potencjometrem 3 Dla napięć ujemnych
w zakresach ndash 5 V divide 0 V (300 mA) lub ndash 15 V divide 0 V (500 mA) oraz dla
napięć dodatnich 0 V divide + 5 V (1 A) lub 0 V divide + 15 V (500 mA)
generator funkcyjny z przełącznikiem rodzaju funkcji 8 umożliwiający
podanie na wyjście przebiegu o regulowanej 7 wartości amplitudy Dla
przebiegu sinusoidalnego w zakresie 0 divide 8 V dla przebiegu troacutejkątnego
0 divide 6 V dla przebiegu prostokątnego 0 divide 8 V Dla przebiegu nazwanego
1
3
2
16
4
5
9
7
8
18
17
15
13
14
12
11
10
6
95
TTL MODE wartość amplitudy jest stała i wynosi 5 V Generator ma pięć
ustawianych przełącznikiem 9 podzakresoacutew częstotliwości
1 Hz divide 10 Hz 10 Hz divide 100 Hz 100 Hz divide 1 kHz 1 kHz divide 10 kHz oraz
10 kHz divide 100 kHz z możliwością płynnej regulacji 6 częstotliwości
w podzakresach
dwa wyświetlacze siedmiosegmentowe LED ndash 15
osiem diod świecących w kolorze czerwonym ndash 17
dwa klucze impulsowe ndash 10
głośnik o mocy 025 mW i impedancji 8 Ω ndash 12
Ponadto na płycie czołowej znajdują się
wyłącznik zasilania ndash 1
potencjometr 100 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 4
potencjometr 1 kΩ o charakterystyce logarytmicznej typu B ndash 5
osiem przełącznikoacutew dwupołożeniowych ndash bdquoklucze danychrdquo ndash 14
dwa wyjścia na gniazda BNC ndash 13
dwa wyjścia na gniazda radiowe ndash 11
wyjściowe złącze uniwersalne ndash 18
32 Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych Uwagi ogoacutelne
Badania elementoacutew układoacutew cyfrowych przeprowadza się na stanowisku
opisanym w poprzednim punkcie (p 31) Układy scalone zawierające badane
elementy umieszcza się w płycie montażowej 16 Do układoacutew doprowadza się
zasilanie zgodnie z danymi producenta (numer końcoacutewki wartość napięcia
polaryzacja itp) Katalogi układoacutew scalonych dostępne są u prowadzącego zajęcia
Następnie zestawia się układ pomiarowy zgodnie z wyznaczonym schematem
montażowym Stany wejściowe stałonapięciowe zadaje się przełącznikami 14 stany
wyjściowe zmienne (np taktujące) kluczami impulsowymi 10 lub z wyjścia TTL
MODE generatora funkcyjnego W celu detekcji stanoacutew sygnałoacutew wyjściowych do
wyjść układu podłącza się w zależności od potrzeb diody świecące 17)
wyświetlacze siedmiosegmentowe 15 głośnik 12 albo poprzez wyjścia 13 lub
11 detektor zewnętrzny (np oscyloskop lub woltomierz cyfrowy) W razie potrzeby
można roacutewnież dokonać wizualizacji stanoacutew wejściowych układu na diodach
świecących LED 17
96
33 Wyznaczenie wartości funkcji wyjściowych bramek logicznych
331 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY7400N
UCY7402N UCY7486N UCY7410N UCY7451N lub ich zamiennikami
2 Sporządzić schematy montażowe wybranych elementoacutew (dla jednej bramki)
w celu wyznaczenia wartości funkcji wyjścia (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice prawdy zgodnie z przedstawioną tabelą 11
Tabela 11
Lp Stany wejść Stany wyjść
d c b a UCY7400 UCY7402 UCY7486 UCY7410 UCY7451
Y1 Y2 Y3 Y4 Y5
1 0 0 0 0
2 0 0 0 1
3 0 0 1 0
4 0 0 1 1
5 0 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx
6 0 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 0 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx
8 0 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
9 1 0 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx xxxX
10 1 0 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
11 1 0 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
12 1 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
13 1 1 0 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
14 1 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
15 1 1 1 0 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
16 1 1 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx Xxxx
5 Narysować realizację funkcji cbaY na bramkach NOR lub NAND
(wyboru dokona prowadzący) zamodelować układ na trenażerze i sprawdzić
praktycznie działanie układu (tablice prawdy)
34 Wyznaczenie wartości funkcji działania przerzutnikoacutew
341 Przebieg ćwiczenia
1 Zaznajomić się z danymi katalogowymi układoacutew scalonych UCY74107N
UCY7493N UCY7474N UCY7475N UCY7490N lub ich zamiennikami
97
2 Sporządzić schematy montażowe jednego przerzutnika JK-MS (UCY74107)
oraz jednego przerzutnika typu D (UCY7474) w celu wyznaczenia wartości
ich funkcji działania (tablicy prawdy)
3 Kolejno zamodelować układy na stanowisku ETS ndash 7000
4 Wypełnić tablice działania przerzutnikoacutew zgodnie z tabelą 12 Stan wyjścia
przerzutnika określa się po przejściu impulsu taktującego podanego z klucza
impulsowego 10 Stan początkowy na wyjściu Q przerzutnika ustawiamy
korzystając z wejścia asynchronicznego R
Tabela 12
Lp
Przerzutnik JK-MS (UCY74107) Przerzutnik D
(UCY7474)
J K QN QN+1 D QN QN+1
1 0 0 0 0 0
2 0 1 0 1 0
3 1 0 0 0 1
4 1 1 0 1 1
5 0 0 1 Xxxx Xxxx xxxX
6 0 1 1 Xxxx Xxxx Xxxx
7 1 0 1 Xxxx Xxxx Xxxx
8 1 1 1 Xxxx xxxX Xxxx
35 Wyznaczenie stanoacutew wyjść licznikoacutew
351 Licznik modulo 2 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 29 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 2 (przerzutnik typu T)
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 13
Tabela 13
Rys 29 Licznik modulo 2
5V wy
we C
R
Q
Q
J
K
Lp
Licznik modulo 2
(UCY74107)
we QN QN+1
1 0 0
2 1 0
3 0 1
4 1 1
98
352 Licznik modulo 4 Przebieg ćwiczenia
1 Na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 30 wykorzystując
układ scalony UCY74107 zbudować licznik modulo 4
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych Stany wyjścia zapisać w tabeli 14
Tabela 14
Rys 30 Licznik modulo 4
4 Wykorzystując licznik modulo 4 głośnik 12 i generator zamodeluj układ
przedstawiony na rysunku 31
Rys 31 Układ licznika modulo 4 z generatorem i głośnikiem
5 Przełączaj głośnik między punktami A B C Określ roacuteżnice w działaniu
głośnika Wnioski wynikające z włączenia licznika modulo 2 (punkt B) oraz
modulo 4 (punkt C) zanotuj
353 Licznik modulo 16 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 16
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 32 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
Lp
Licznik modulo 4
(UCY74107)
we wy1 wy2
1 0
2 1
3 0
4 1
5 0
6 1
7 0
8 1
5V
we C
R
Q
Q
J
K
wy2
C
R
Q
Q
J
K
wy1
5V
C
R
Q
Q
J
K
C
C
R
Q
Q
J
K
B A
Generator
1kHz
99
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 32 Układ połączeń scalonego licznika modulo 16
Sygnał wyjściowy ma cztery bity A B C D z ktoacuterych A jest bitem
najmłodszym LSB (ang Least Significant Bit) D najstarszym MSB (ang
Most Significant Bit)
Licznik modulo 16 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej szesnastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 15
Tabela 15
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 9
1 10
2 11
3 12
4 13
5 14
6 15
7 16
8 17
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
100
354 Licznik modulo 10 Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7493 zrealizować licznik modulo 10
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 33 Na wejście podać sygnał z generatora (TTL MODE)
o jak najmniejszej częstotliwości (umożliwi to obserwacje zmian stanoacutew
licznika) lub z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B
C D podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17
Rys 33 Układ połączeń scalonego licznika modulo 10
Licznik modulo 10 można roacutewnież wykonać korzystając z innych układoacutew
scalonych na przykład dwoacutech przerzutnikoacutew UCY74107N lub UCY7476N
oraz bramki UCY7400N
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla co najmniej jedenastu taktoacutew
Stany wyjścia zapisać w tabeli 16
Tabela 16
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
0 0 0 0 0 0 7
1 8
2 9
3 10
4 11
5 12
6 13
13 14 12 11 10 9 8
2 1 3 4 5 6 7
Masa
UCC
C
R R R R
C C C
Q Q Q Q
UCY7493N
B C A AWE NC
NC NC NC BWE R0(1) R0(2)
wejście
A B C
D
D
+5V
LSB MSB
amp
101
36 Wyznaczenie stanoacutew wyjść rejestroacutew
361 Rejestr szeregowo-roacutewnoległy Przebieg ćwiczenia
1 Wykorzystując układ scalony UCY7475N (poczwoacuterny przerzutnik typu D)
zrealizować rejestr szeregowo-roacutewnoległy
2 Układ zamodelować na stanowisku ETS ndash 7000 zgodnie ze schematem
podanym na rysunku 34 Na wejście informacyjne podać sygnał
z przełącznika dwupołożeniowego 15 Na wejście zegarowe podać sygnał
z klucza impulsowego 10 (taktowanie ręczne) Wyjścia A B C D
podłączyć do wyświetlacza siedmiosegmentowego 15 i roacutewnolegle do
czterech diod świecących 17 Rejestr można roacutewnież wykonać korzystając
z dwoacutech przerzutnikoacutew typu D ndash UCY7474N albo z dwoacutech przerzutnikoacutew JK
ndash UCY74107N i bramek negacji UCY7404N lub bramek NAND ndash
UCY7400N
Rys 34 Układ połączeń scalonego rejestru szeregowo roacutewnoległego
3 Wyznaczyć wartości stanoacutew wyjściowych dla trzech serii po cztery takty
zmieniając dla każdej serii czterobitowe słowo wejściowe Rejestr należy
wyzerować przed każdą serią wpisując czterema taktami stan 0 0 0 0 Stany
wyjścia zapisać w tabeli 17
15 16 14 13 12 11 10
3 1 4 5 6 7 8
Masa
UCC
C D C C C
Q
D
Q
Q3 Q4 C12 Q1 Q2
D4 Q4 C34 Q1 D1 D2
Wejście
szeregowe
D B C
Q3
A
+5V
LSB MSB
9
2
Q
D
Q Q
D
Q
Q Q Q Q
D3
Q2
Wejście
taktujące
Wyjścia roacutewnoległe
102
Tabela 17
Słowo wejściowe Liczba
dziesiętna
Numer
taktu
Stan wyjść Liczba
dziesiętna D C B A D C B A
1
2
3
4
1
2
3
4
1
2
3
4
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Odnośnie do punktu 331 Na podstawie tablic prawdy wyznaczyć analityczną
postać funkcji wyjściowych badanych bramek logicznych
2 Odnośnie do punktu 341 Na podstawie tablic działania wyznaczyć
analityczną postać funkcji wyjściowych przerzutnika JK i przerzutnika typu D
3 Dla licznika modulo16 modulo 10 i rejestru szeregowo-roacutewnoległego wyraź
wartości słoacutew binarnych w systemie dziesiętnym
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwa ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane katalogowe badanych układoacutew cyfrowych
3 Schematy układoacutew montażowych
4 Tabele wynikoacutew badań
5 Opracowania wynikoacutew zgodnie z punktem 4
6 Uwagi i wnioski dotyczące wynikoacutew wykonanych badań
103
X PRZETWORNIKI ANALOGOWO-CYFROWE
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest przedstawienie metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
W szczegoacutelności zaś poznanie właściwości przetwornika napięcie ndash liczba binarna
(UNX) działającego według metody kompensacyjnej roacutewnomiernej przetwornika
napięcie ndash częstotliwość (Uf) i przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (RΔt)
2 Wprowadzenie
Przetworniki analogowo-cyfrowe (ang Analog-to-Digital Converter) nazywane
konwertorami AD to urządzenia przetwarzające ciągły analogowy sygnał wejściowy
(jedno wejście) na odpowiadający mu dyskretny cyfrowy sygnał wyjściowy (n wyjść
dwustanowych) W procesie konwersji analogowo ndash cyfrowej zachodzą trzy
podstawowe operacje
kwantowanie sygnału (dyskretyzacja w poziomie przeważnie w dziedzinie
napięcia)
proacutebkowanie sygnału (dyskretyzacja w dziedzinie czasu)
kodowanie sygnału
Procesy te mogą przebiegać roacutewnocześnie lub kolejno
21 Metody przetwarzania AC (analogowo-cyfrowego)
Generalnie rozroacuteżnia się metody pośrednie bezpośrednie i kombinowane
przetwarzania AC
A Metody pośrednie
metoda czasowo-impulsowa
prosta (pojedynczego całkowania)
z podwoacutejnym całkowaniem
z potroacutejnym (lub wielokrotnym) całkowaniem
metoda częstotliwościowa
prosta
z podwoacutejnym przetwarzaniem
delta ndash sigma (Δ ndash Σ)
104
B Metody bezpośrednie
metoda kompensacyjna
kompensacji roacutewnomiernej
kompensacji wagowej
metoda bezpośredniego poroacutewnania
roacutewnoległego poroacutewnania
C Metody kombinowane (dwustopniowe dwutaktowe kaskadowe)
szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
częstotliwościowo-kompensacyjna
częstotliwościowo-czasowa
22 Przegląd wybranych metod przetwarzania analogowo-cyfrowego
Przegląd zawiera schematy blokowe wykresy czasowe i opis podstawowych
własności poszczegoacutelnych metod
221 Metoda czasowo-impulsowa prosta
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
prostej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 11 Na rysunku
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 11 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej
ST
AR
T
ST
OP
ST
OP
ST
AR
T
UIW
UNL UX
NX
UIW
UNL
STOP
G I W
G N L
K Licznik
ST
AR
T
UX t
t
t
K
Oznaczenia blokoacutew funkcjonalnych
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
GNL - generator napięcia liniowo narastającego
amp
105
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnały start i stop pojawiają się na wyjściach komparatoroacutew w chwili gdy napięcie
generatora przebiegu liniowego (GNL) osiąga wartości odpowiednio 0 V ndash start
oraz wartość napięcia mierzonego UX ndash stop Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik
między sygnałami start ndash stop jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa prosta jest mało dokładna i stosunkowo wolna (im większe
napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza wartości
chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
222 Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie czasowo-impulsowej
z podwoacutejnym całkowaniem przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 12 Na
rysunku umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 12 Zasada działania przetwornika AC w metodzie czasowo-impulsowej z podwoacutejnym
całkowaniem
W metodzie tej można wyszczegoacutelnić dwie fazy W fazie pierwszej wejście
integratora włączone jest na stałe napięcie o znaku przeciwnym niż mierzone
( UNsngUX) Licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych W pewnym momencie licznik zapełnia się całkowicie i ze stanu
START
UN
ST
AR
T
1111 1
111 1
111
0000 0
000 0
000
0000 0
000 0
000
UI
START przetwarzania UX
UN sngUX
ST
AR
T
ST
OP
NX
UX
NX
UIW G I W
K Licznik
ST
AR
T
UX
t
t
t
Oznaczenia
K - komparator (układ poroacutewnujący)
GIW - generator impulsoacutew wzorcowych
Udx - integrator (układ całkujący)
UI
UIW
Udx amp
106
1111 1111 1111 przechodzi do stanu 0000 0000 0000 wygenerowując sygnał
przepełnienia Od tej chwili zaczyna się faza druga Wejście integratora przełączone
zostaje na nieznane napięcie mierzone UX Licznik zlicza impulsy w dalszym ciągu
(był wyzerowany) pojemność integratora rozładowuje się od chwili przepełnienia ndash
start do zera dla ktoacuterego komparator zamknie bramkę logiczną ndash stop Liczba
impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop jest więc
proporcjonalna do wartości napięcia UX
Metoda czasowo-impulsowa z podwoacutejnym całkowaniem jest średnio dokładna
i bardzo wolna (czas odpowiedzi zależy od wartości napięcia mierzonego) Metoda
przetwarza wartości średnie wejściowego przebiegu analogowego (czas uśredniania
jest zmienny zależny od wartości napięcia)
223 Metody częstotliwościowe
Metody częstotliwościowe przetwarzania AC są metodami pośrednimi sygnał
analogowy przeważnie napięciowy przetwarzany jest w sygnał częstotliwościowy ten
z kolei zliczany w stałym odcinku czasu daje na wyjściu efekt zliczenia czyli liczbę
binarną NX w z goacutery zaplanowanym kodzie Istnieje kilka typoacutew przetwornikoacutew
napięcia na częstotliwość (Uf) Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na
metodzie częstotliwościowej z podwoacutejnym przetwarzaniem przedstawiono na
schemacie blokowym ndash rysunek 13 Na rysunku tym umieszczono roacutewnież
przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia w ważnych dla istoty działania
miejscach układu
Rys 13 Zasada działania przetwornika AC w metodzie częstotliwościowej
t
fX
UW
fX
NX
UTW
UX
NX
UTW GOTW
K Licznik
UX
t
t
UW
START ROZŁADOWANIA
GIR
Oznaczenia
GOTW ndash generator odcinka czasu wzorcowego
GIR ndash generator impulsoacutew rozładowujących
UW ndash źroacutedło napięcia wzorcowego
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
Udx ndash integrator (układ całkujący)
Udx amp
107
Prezentowana metoda częstotliwościowa z podwoacutejnym przetwarzaniem
analogicznie do metody czasowo-impulsowej z podwoacutejnym całkowaniem ma na
wejściu integrator (układ całkujący) ktoacutery w zależności od wartości sygnału
wejściowego wytwarza na wyjściu napięcie szybciej lub wolniej narastające Napięcie
z integratora poroacutewnywane jest z napięciem wzorcowym roacutewność napięć powoduje
zmianę stanu komparatora ndash wygenerowanie impulsu Impuls ten po pierwsze
w czasie otwarcia bramki zliczany jest przez licznik Po drugie uruchamia generator
impulsoacutew rozładowujących powodując wygenerowanie ładunku i rozładowanie
pojemności w pętli sprzężenia zwrotnego integratora Napięcie na wyjściu integratora
zaczyna znowu narastać i po osiągnięciu wartości napięcia wzorcowego komparator
generuje kolejny impuls Liczba impulsoacutew zliczonych w stałym odcinku czasu
wzorcowego stanowi na wyjściu licznika binarny odpowiednik napięcia wejściowego
Metody częstotliwościowego przetwarzania AC są średnio dokładne i wolne (czas
odpowiedzi nie zależy od wartości napięcia wejściowego) Metody częstotliwościowe
uśredniają wejściowy przebieg analogowy w stałym odcinku czasu
224 Metoda kompensacyjna roacutewnomierna
Sposoacuteb działania przetwornika AC opartego na metodzie kompensacyjnej
roacutewnomiernej przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 14 Na rysunku tym
umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych napięcia
w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 14 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
Oznaczenia
K ndash komparator (układ poroacutewnujący)
GIW ndash generator impulsoacutew wzorcowych
ST
OP
ST
AR
T
NX
t
UX
UK
t
Wpis
UX
NX
UIW
UK
STOP Licznik
Rejestr roacutewnoległy
START
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
an
alo
go
wy
)
K
G I W
amp
108
W metodzie tej licznik zlicza impulsy wytwarzane przez generator impulsoacutew
wzorcowych w czasie otwarcia bramki logicznej czyli między sygnałami start ndash stop
Sygnał start wyzwalany jest ręcznie lub automatycznie po każdym cyklu
przetwarzania Sygnał stop pojawia się na wyjściu komparatora w chwili gdy napięcie
kompensacyjne UK z przetwornika cyfrowo-analogowego osiągnie wartość napięcia
mierzonego UX Liczba impulsoacutew zliczona przez licznik między sygnałami start ndash stop
jest więc proporcjonalna do wartości napięcia UX Przetwornik cyfrowo-analogowy
jest układem elektronicznym ktoacutery w zależności od stanu n wejść cyfrowych
(binarnych) wystawia na wyjściu sygnał analogowy o wartości roacutewnej
odpowiednikowi liczby binarnej Po zaistnieniu sygnału stop aktualny stan licznika
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego impulsem wpis po czym zerowany jest
licznik i generowany sygnał start następnego cyklu przetwarzania
Metoda kompensacyjna roacutewnomierna jest dokładna ale stosunkowo wolna
(im większe napięcie mierzone tym dłuższy czas odpowiedzi) Metoda ta przetwarza
wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
225 Metoda kompensacyjna wagowa
W metodzie kompensacyjnej wagowej usunięto podstawową wadę metody
roacutewnomiernej mdash małą szybkość działania uniezależniając jednocześnie czas
przetwarzania od wartości napięcia wejściowego Sposoacuteb działania przetwornika
kompensacyjnego wagowego przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 15
Na rysunku tym umieszczono roacutewnież przykładowe wykresy przebiegoacutew czasowych
napięcia w ważnych dla istoty działania miejscach układu
Rys 15 Zasada działania przetwornika kompensacyjnego wagowego
Oznaczenia
K ndash komparator
(układ poroacutewnujący)
UX US
Wp
is
Układ
proacutebkująco-
pamiętający
Układ
sterujący
NX
UK
Rejestr roacutewnoległy
Prze
tworn
ik
CA
(cy
fro
wo-
anal
og
ow
y)
K
1
2
2
4
8 4 6
8
10 12 14
U
t
UX
UK
109
Układ sterujący (w metodzie tej nie występuje licznik) wystawia kolejno wartości
logiczne 1 (jeden) na swoich wyjściach zaczynając od bitu o największej wadze ndash
najstarszego Przetwornik cyfrowo-analogowy (pracujący przeważnie w kodzie 8421)
po pojawieniu się na wejściu najstarszego bitu odpowiada wytworzeniem napięcia
kompensacyjnego UK o wartości 08 maksymalnego napięcia mierzonego Komparator
poroacutewnuje to napięcie z napięciem wejściowym UX i wystawiając na wyjściu 0 lub 1
informuje układ sterujący ktoacutere napięcie jest wyższe W zależności od odpowiedzi
komparatora układ sterujący podtrzymuje stan najstarszego bitu lub zmienia go na 0
po czym ustawia 1 na następnej pozycji odpowiadającej wartości 04 napięcia
maksymalnego Po n krokach na wyjściu układu sterującego ustali się nndashbitowe słowo
będące odpowiednikiem wartości analogowego napięcia wejściowego Przykładowo
12ndashbitowy przetwornik AC liczący w kodzie dwoacutejkowo-dziesiętnym BCD po 12
krokach przetworzy wartość napięcia analogowego na postać binarną z dokładnością
0001 napięcia znamionowego Wynik przetworzenia w następnym kroku
przepisywany jest do rejestru roacutewnoległego W kolejnym kroku odświeżana jest
zawartość układu proacutebkująco-pamiętającego (ang sample and hold - SampH)
i przetwornik kompensacyjny wagowy rozpoczyna następny cykl przetwarzania
Układ proacutebkująco-pamietający umożliwia uzyskanie dużej dokładności przetwarzania
napięcia wejściowego zapamiętując na czas konwersji jego wartość analogową
Metoda kompensacyjna wagowa przetwarzania AC jest dokładna (nawet
20 bitoacutew) i szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia
wejściowego) Metoda ta wraz z koniecznym układem proacutebkująco-pamiętającym
przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
226 Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania
W metodzie bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania analogowe napięcie
wejściowe jest podawane roacutewnocześnie na wejścia n komparatoroacutew ktoacutere poroacutewnują
je z n roacutewnomiernie rozłożonymi poziomami napięcia odniesienia Taka metoda
przetwarzania umożliwia uzyskanie najszybszego (3 ns ndash 8 bitoacutew) przetwornika AC
[3] W celu zachowania dokładności roacutewnej 0001 napięcia znamionowego musimy
zastosować 1000 komparatoroacutew Jednocześnie należy wytworzyć n (dla przykładu ndash
1000) wartości napięć odniesienia co jest trudne technologicznie i kosztowne
W odpowiedzi uzyskuje się n stanoacutew binarnych w bardzo nietypowym kodzie ktoacutery
roacutewnież należy przetworzyć bardzo szybkim asynchronicznym transkoderem na kod
binarny lub BCD Wszystko to w rezultacie wpływa na stosunkowo niedużą
110
dokładność przetwarzania Sposoacuteb działania przetwornika bezpośredniego
roacutewnoległego poroacutewnania przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 16
Rys 16 Zasada działania przetwornika bezpośredniego poroacutewnania roacutewnoległego
Metoda bezpośredniego roacutewnoległego poroacutewnania jest niezbyt dokładna ale
najszybsza z metod przetwarzania AC (czas przetwarzania jest stały roacutewny czasowi
propagacji sygnału przez układ i nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
227 Metoda dwustopniowa szeregowo ndash roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda bezpośredniego poroacutewnania szeregowo-roacutewnoległa jest kompromisem
pomiędzy szybkością działania (ktoacutera zmniejsza się ok 3 razy) a trudnościami
technologicznymi kosztami i dokładnością Zamiast przetwarzać np 12 bitoacutew
w jednym przetworniku stosuje się dwa przetworniki 6ndashbitowe Po przetworzeniu
starszych bitoacutew i odtworzeniu ich wartości analogowej UK w układzie odejmującym
otrzymuje się roacuteżnicę analogowego sygnału wejściowego i wartości jego starszych
UX
sygnał
cyfrowy
L
H
R
Komparator - 1
Źroacutedło
napięcia
wzorcowego
Komparator - 2
Komparator - 3
Komparator - k1
Komparator - k
Komparator - k+1
Komparator - n1
Komparator - n
T R
A N
S K
O D
E R
L
L
L
H
H
H
R
R
R
R
R
R
R
sygnał analogowy
111
bitoacutew Roacuteżnicę (UX ndash UK) poddaje się kolejnemu przetworzeniu otrzymując brakujące
bity młodsze (stąd nazwa przetwarzanie dwustopniowe dwutaktowe czy kaskadowe)
Sposoacuteb działania przetwornika dwustopniowego szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
przedstawiono na schemacie blokowym ndash rysunek 17
Rys 17 Zasada działania przetwornika szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania
Metoda szeregowo-roacutewnoległego poroacutewnania jest średnio dokładna i bardzo
szybka (czas przetwarzania jest stały nie zależy od wartości napięcia wejściowego)
Metoda przetwarza wartości chwilowe wejściowego przebiegu analogowego
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
dla przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego napięcie wejściowe
i słowo binarne wyjść przetwornika
dla przetwornika napięcie ndash częstotliwość napięcie wejściowe
i częstotliwość sygnału wyjściowego przetwornika
dla przetwornika rezystancja ndash przedział czasu rezystancja wejściowa
i czas trwania sygnału prostokątnego na wyjściu przetwornika
UX UK
UX sygnał analogowy
NX
UK
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
Układ
odejmujący np wzmacniacz
operacyjny
Rejestr buforowy
Przetwornik
CA (cyfrowo-
-analogowy)
Przetwornik AC (szybki)
np bezpośredniego
poroacutewnania roacutewnoległy
112
32 Badania przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
przedstawiono na rysunku 18
Rys 18 Schemat układu pomiarowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego
(rysunek 18) należy dokonać odczytu słowa binarnego 10ndashbitowego
z wyświetlacza złożonego z 10 diod elektroluminescencyjnych LED (dioda
załączona ndash świecąca equiv 1 dioda wyłączona ndash zgaszona equiv 0) dla kolejnych
podanych przez prowadzącego zajęcia wartości napięć wejściowych Przed
każdym kolejnym pomiarem licznik trzeba wyzerować
2 Ustalić moment przepełnienia licznika i wyznaczyć wartość napięcia
odniesienia (referencji)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
4 Po dokonaniu pomiaroacutew liczbę binarną należy przeliczyć na dziesiętną
UK
Licznik P
rzet
wo
rnik
CA
(cy
fro
wo
-
-an
alo
go
wy
)
Generator impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
Źroacutedło
napięcia
odniesienia
Bramka
UX
V
Komparator
Przetwornik AC
amp
113
Tabela 11
Przetwornik kompensacyjny roacutewnomierny
Lp UX NX ndash liczba binarna
nX ndash liczba dziesiętna V a b c d e f g h i j
1
2
3
itd
33 Badania przetwornika napięcie ndash częstotliwość
Przetwornikiem badanym jest monolityczny układ hybrydowy GMC-018-1
o napięciu wejściowym 0 divide 2 V i zalecanej częstotliwości odniesienia 10 kHz Karta
katalogowa przetwornika GMC-018-1 jest do wglądu u prowadzącego ćwiczenie
331 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość
przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego przetwornika napięcie - częstotliwość
Oscyloskop
f
fX
Licznik
Generator
impulsoacutew
taktujących
Źroacutedło
napięcia
mierzonego
UX V
Przetwornik U f (napięcie-
częstotliwość)
GMC-018
114
332 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika napięcie ndash częstotliwość (rysunek 19)
należy dokonać pomiaru częstotliwości na wyjściu przetwornika Uf w funkcji
napięcia wejściowego (wartości napięć wejściowych podaje prowadzący
ćwiczenia)
2 Na oscyloskopie dwukanałowym podłączonym do wyjścia przetwornika
można zaobserwować zmiany przebiegu wyjściowego (kanał 2) na tle
przebiegu odniesienia ndash napięcie z generatora impulsoacutew taktujących (kanał 1)
Dla częstotliwości 5 kHz wyznaczyć stosunek liczby impulsoacutew przebiegu
odniesienia do przebiegu wyjściowego
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
Tabela 12
Przetwornik napięcie ndash częstotliwość
Lp UX fX
V kHz
1
2
3
itd
34 Badania przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
341 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja ndash przedział czasu
przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego przetwornika rezystancja - przedział czasu
Oscyloskop
Opornica
dekadowa
Przetwornik R t
(rezystancja-przedział
czasu)
115
342 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przetwornika rezystancja ndash przedział czasu (rys20)
należy dokonać pomiaru czasu trwania impulsu prostokątnego na wyjściu
przetwornika w funkcji rezystancji wejściowej (wartości rezystancji podaje
prowadzący ćwiczenia) Nie wolno ustawiać rezystancji poniżej 100 Ω
Pomiaru czasu trwania impulsu dokonuje się oscyloskopem umożliwiającym
oproacutecz obserwacji przebiegu cyfrowy pomiar odcinka czasu pomiędzy
ustawianymi na ekranie znacznikami początku i końca impulsu Należy mieć
na uwadze że wskazania wyświetlacza pomiaru czasu zsynchronizowane
są z nastawami generatora podstawy czasu oscyloskopu
2 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
Przetwornik rezystancja ndash przedział czasu
Lp R Δt
Ω ms
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Sporządzić wykresy zależności wartości liczby binarnej w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika kompensacyjnego roacutewnomiernego NX = f(UX) (trzy
serie na jednym wykresie)
2 Sporządzić wykresy zależności wartości częstotliwości w funkcji napięcia
wejściowego przetwornika napięcie ndash częstotliwość fX = f(UX) (trzy serie na
jednym wykresie)
3 Sporządzić wykres zależności wartości przedziału czasu w funkcji rezystancji
wejściowej przetwornika rezystancja ndash przedział czasu Δt = f(R) (trzy serie na
jednym wykresie)
4 Na wszystkich sporządzonych wykresach należy nanieść linie trendu wraz
z podaniem wspoacutełczynnikoacutew regresji liniowej (y = ax + b ndash prosta regresji)
116
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Schematy układoacutew pomiarowych
3 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
4 Wykresy wymienionych w punkcie 4 zależności
5 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych rozbieżności wynikoacutew roacuteżnych serii pomiarowych
itp)
117
XI BADANIE TRANSFORMATORA
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego i stanu zwarcia
transformatora oraz dokonanie analizy własności transformatora jako maszyny
elektrycznej Wykonane pomiary umożliwią wyznaczenie wartości parametroacutew
elementoacutew schematu zastępczego transformatora
2 Wprowadzenie
Transformator jest statyczną maszyną elektryczną służącą do przetwarzania
(transformacji) energii elektrycznej Celem przetwarzania jest podwyższanie lub
obniżanie napięcia co powoduje zmniejszanie lub zwiększanie wartości natężenia
prądu Przetwarzanie energii odbywa się za pośrednictwem pola magnetycznego
Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora przedstawia rysunek 11
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny transformatora
Na ferromagnetycznym rdzeniu 2 nawinięte są odizolowane od rdzenia
uzwojenia 1 i 3 Rdzeń transformatora stanowiący jego obwoacuted magnetyczny jest
przeważnie wykonany z cienkich wzajemnie od siebie odizolowanych blach
stalowych Uzwojenia wykonuje się z izolowanego drutu miedzianego Właściwości
transformatora jak każdej maszyny elektrycznej opisywane są dla trzech
charakterystycznych stanoacutew pracy jałowego obciążenia i zwarcia
Straty mocy czynnej podczas pracy transformatora występują w rdzeniu ze
względu na prądy wirowe i histerezę magnetyczną a także w uzwojeniach z powodu
mocy wydzielanej na ich rezystancjach
2
3 1
118
21 Stan jałowy transformatora
Transformator znajduje się w stanie jałowym jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest rozwarty (prąd I2 = 0) Prąd
stanu jałowego I0 wynosi od kilku do kilkunastu procent wartości prądu
znamionowego strony pierwotnej Prąd I0 płynąc przez uzwojenie pierwotne wytwarza
w rdzeniu transformatora strumień magnetyczny głoacutewny Φ i strumień rozproszenia
Φ1R zamykający się w powietrzu (w uzwojeniu wtoacuternym prąd nie płynie w związku
z tym nie jest wytwarzany strumień rozproszenia Φ2R) Strumień głoacutewny indukuje
w uzwojeniach siły elektromotoryczne odpowiednio E1 i E2 = U2 Strumień
rozproszenia Φ1R indukuje siłę elektromotoryczną E1R = UX1 Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie jałowym
Analizę pracy transformatora (i innych maszyn elektrycznych) wygodnie jest
przeprowadzać opierając się na schemacie zastępczym i wykresie wektorowym napięć
i prądoacutew Schemat zastępczy jest ścisły gdy uwzględnia wszystkie istotne zjawiska
występujące przy pracy danej maszyny Sporządzając schemat zastępczy
transformatora w stanie jałowym uwzględniamy w nim następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ1R
R1 ndash rezystancję uzwojenia strony pierwotnej transformatora
RFe ndash rezystancję obrazującą wspoacutelne (z histerezy i z prądoacutew wirowych)
straty mocy w rdzeniu
Przy sporządzaniu schematu zastępczego przeważnie pomija się straty mocy
w materiałach izolacyjnych prądy pojemnościowe i prądy upływu Przy rysowaniu
schematu nie uwidacznia się też strony wtoacuternej transformatora (prąd I2 = 0)
Transformator w stanie jałowym zachowuje się jak odbiornik z rdzeniem stalowym
(dławik) Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
przedstawiono na rysunku 13
Φ
I0
U1 U2
Φ1R
119
Rys 13 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie jałowym
Dla przedstawionego na rys 13 schematu można napisać roacutewnanie Kirchhoffa
μ001X1R11 IIIEUUU
jXjXRR11
(1)
Moc czynna pobierana przez transformator w stanie jałowym zamienia się
w całości na ciepło [4] i prawie w całości są to straty w rdzeniu Znając rezystancję
uzwojenia pierwotnego R1 i moc pobieraną w stanie jałowym P0 możemy zapisać
WHFe1
2
00ΔPΔPΔPRIP (2)
gdzie
WHFeΔPΔPΔP ndash straty w rdzeniu
HΔP ndash straty na histerezę (przemagnesowywanie)
WΔP ndash straty na prądy wirowe
Znając wartość strat całkowitych Fe
ΔP w funkcji częstotliwości f można
wyznaczyć udział strat na histerezę i na prądy wirowe z zależności
fBkΔP 2
mHH (3)
22
mWWfBkΔP (4)
gdzie
Bm ndash amplituda indukcji magnetycznej
f ndash częstotliwość napięcia zasilania (zmienna niezależna)
kH kW ndash wspoacutełczynniki stałe możliwe do wyznaczenia z prostej regresji (5)
fkkBf
RIPWH2
m
1
2
00
(5)
UR1 = I0middotR1
I0
I
Φ
E1
U1
IFe
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
UX1 = I0middotjX1R
I
X
UR1 UX1
120
Dla stałej częstotliwości zasilania f z pomiaroacutew mocy P0 prądu I0 i napięć po
stronie pierwotnej U1 i wtoacuternej U2 oraz znajomości rezystancji R1 można wyznaczyć
wspoacutełczynnik mocy stanu jałowego ndash 01
00 IU
Pcos
(6)
przekładnię transformatora ndash 2
1
U
U (7)
składową czynną prądu jałowego ndash 1
1
2
00
1
1
2
00Fe
U
RIP
E
RIPI
(8)
składową bierną prądu jałowego ndash 2
Fe
2
0μIII (9)
oraz przybliżone parametry schematu zastępczego RFe i X
0
1
μ
1
μ
1
μ I
U
I
U
I
EX (10)
0
2
1
1
2
00
2
1
Fe
2
1
Fe P
U
RIP
U
ΔP
ER
(11)
22 Stan obciążenia transformatora
Transformator znajduje się w stanie obciążenia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a do obwodu wtoacuternego przyłączony jest odbiornik
o impedancji Z Prądy I1 i I2 płynące przez uzwojenia pierwotne i wtoacuterne wytwarzają
w rdzeniu transformatora strumień głoacutewny Φ i strumienie rozproszenia Φ1R
(uzwojenia pierwotnego) oraz Φ2R (uzwojenia wtoacuternego) zamykające się przez
powietrze (strumień Φ2R indukuje SEM E2R = UX2) Schemat transformatora
uwzględniający powstające strumienie magnetyczne przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Strumienie magnetyczne w rdzeniu transformatora w stanie obciążenia
Φ
I1
U1 U2
Φ1R Φ2R
I2
Z
121
Prąd strony wtoacuternej I2 zależy od napięcia na zaciskach uzwojenia wtoacuternego U2
oraz od parametroacutew odbiornika Z Prąd strony pierwotnej I1 dopasowuje się do prądu
obciążenia I2 oraz do prądu I0 Prąd I0 ma dwie składowe składową bierną Iμ
niezbędną do magnesowania obwodu rdzenia i składową czynną IFe reprezentującą
globalne straty w rdzeniu Sporządzając schemat zastępczy transformatora w stanie
obciążenia należy uwzględnić (poza wymienionymi w p 21) następujące elementy
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia Φ2R
R2 ndash rezystancję uzwojenia strony wtoacuternej transformatora
Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia przedstawiono na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać I)
Dla przedstawionego na rys 15 schematu można napisać roacutewnania Kirchhoffa
zaroacutewno dla obwodu strony pierwotnej gdzie przyjmuje ono postać roacutewnania (1)
1X1R11 EUUU (12)
jak i dla strony wtoacuternej w postaci
2R2X22 UUUE (13)
Bardzo często schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (i zwarcia)
przedstawia się bez transformatora idealnego po sprowadzeniu wielkości strony
wtoacuternej na stronę pierwotną (w postaci II) Przeliczenia wielkości strony wtoacuternej na
stronę pierwotną dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni transformatora
idealnego czy pojęcia roacutewnoznacznego ndash przekładni zwojowej transformatora N
2
1
2
1
N N
N
E
E (14)
gdzie
N1 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony pierwotnej
N2 ndash liczba zwojoacutew uzwojenia strony wtoacuternej
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1 E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
Transformator
idealny I0
122
Wielkości strony wtoacuternej sprowadzone (przeliczone) na stronę pierwotną
oznaczymy z tzw primem bdquorsquo rdquo Ostatecznie otrzymamy
sprowadzone napięcie N22
EE ponieważ 1
2
1
22E
E
EEE czyli
ogoacutelnie N22
UU (15)
sprowadzony prąd N
22
1II
(16)
sprowadzona rezystancja 2
N22RR (17)
ponieważ 2
N2
N
2
N2
2
2
2R
1I
U
I
UR
sprowadzona reaktancja 2
N22XX (18)
sprowadzona impedancja 22
XjR 2Z (19)
sprowadzona moc 22
SS (20)
moc jest niezmiennicza ponieważ 222222
SUIUIS
sprowadzony kąt przesunięcia fazowego 22
(21)
kąt przesunięcia fazowego jest niezmienniczy ponieważ
2
2
2
2
N2
2
N2
2
2
2 R
Xarctg
R
Xarctg
R
Xarctg
W zależności od potrzeb możemy wielkości sprowadzać w dowolnym kierunku ze
strony wtoacuternej na pierwotną lub z pierwotnej na wtoacuterną Schemat zastępczy
transformatora w stanie obciążenia po sprowadzeniu strony wtoacuternej na stronę
pierwotną przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy transformatora w stanie obciążenia (postać II)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
I
X
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
Z U2
I0
123
Uzyskanie schematu zastępczego transformatora w postaci połączonych obwodoacutew
elektrycznych strony pierwotnej i strony wtoacuternej pozwala sporządzić wykres
wektorowy prądoacutew oraz napięć i w dogodny sposoacuteb analizować pracę transformatora
w stanie obciążenia Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
przedstawiono na rysunku 17
Rys 17 Wykres wektorowy transformatora w stanie obciążenia
Budowę wykresu rozpoczynamy od wykreślenia napięcia Ursquo2 czyli napięcia
odbiornika Z sprowadzonego na stronę pierwotną Znajomość impedancji odbiornika
pozwala wykreślić prąd Irsquo2 pod kątem 22
Roacutewnoległe do wektora prądu Irsquo2
kreślimy spadek napięcia UrsquoR2 oraz prostopadle spadek UrsquoX2 Koniec wektora UrsquoX2
wyznacza siłę elektromotoryczną E1 = Ersquo2 Roacutewnoległe z wektorem sem E1
wyznaczamy wektor prądu IFe (wynikający ze strat w rdzeniu) a prostopadle wektor
prądu μI (wynikający z magnesowania rdzenia ndash dla podkreślenia tego faktu
naniesiono linią przerywaną roacutewnoległy wektor strumienia głoacutewnego Φ ) Suma
wektoroacutew prądoacutew IFe i μI stanowi prąd I0 ktoacutery dodany do wektora prądu Irsquo2
pozwala na wykreślenie prądu I1 zasilającego transformator Roacutewnoległe do wektora
prądu I1 kreślimy spadek napięcia UR1 oraz prostopadle spadek UX1 Koniec wektora
UX1 wyznacza żądane napięcie zasilania transformatora U1
I0
1 I2 I1
2
UR2 = I2middotR2
I0
I Φ
U1
IFe
UX2 = I2middotjX2R
U2
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
124
23 Stan zwarcia transformatora
Transformator znajduje się w stanie zwarcia jeżeli uzwojenie pierwotne jest
zasilane napięciem U1 ze źroacutedła a obwoacuted wtoacuterny jest zwarty W praktyce
eksploatacyjnej jest to stan awaryjny i powinien zostać w możliwie kroacutetkim czasie
usunięty W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia transformatora
doprowadzając do jednego z uzwojeń (pierwotnego lub wtoacuternego) napięcie o takiej
wartości żeby w uzwojeniu zasilanym otrzymać prąd znamionowy W stanie zwarcia
napięcie na zaciskach zwartego uzwojenia jest roacutewne zeru Przez zwarte uzwojenie
płynie prąd ale nie jest wydawana moc do odbiornika Całkowita moc pobierana ze
źroacutedła przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty i w całości zamieniana
jest na ciepło W stanie zwarcia pomiarowego przy obniżonym napięciu zasilania
pomija się straty mocy w rdzeniu WHFe
ΔPΔPΔP ponieważ zgodnie
z zależnościami (3) i (4) straty te zależąc od kwadratu napięcia (indukcja
magnetyczna ma wartość wprost proporcjonalną do napięcia) stanowią ułamek
procenta strat znamionowych Z analogicznego powodu pomija się roacutewnież wartość
prądu magnesującego μI będącego rzędu kilku promili [4] prądu pobieranego
w stanie zwarcia (czyli prądu znamionowego) Uwzględniając powyższe schemat
zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia przedstawiono na
rysunku 18
Rys 18 Schemat zastępczy i wykres wektorowy transformatora w stanie zwarcia
Wobec roacutewności prądoacutew I1 = Irsquo2 dla przedstawionego na rys 18 schematu
roacutewnanie Kirchhoffa przyjmie postać
1212R11R11R2X2X1R11 IRIXjIjXIRUUUUU (22)
lub 1Z12R1R211 IZIXXjRRU (23)
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X2R I2
UR2 UX2
E1=E2
I0 = 0
U2 = 0
I1 = I2
Z
UR2 = I2middotR2
Φ
U1
UX2 = I2middotjX2R
E1 = E2
UX1 = I1middotjX1R
UR1 = I1middotR1
125
gdzie
21ZRRR ndash rezystancja zwarciowa
21ZXXX ndash reaktancja zwarciowa
ZZjXR ZZ ndash impedancja zwarciowa
Przy zwartym jednym uzwojeniu transformatora zasilamy drugie uzwojenie
napięciem UZ (napięcie zwarcia) o takiej wartości żeby przez uzwojenie zasilane
płynął prąd znamionowy IN Z pomiaroacutew mocy PZ i napięcia UZ oraz znajomości prądu
znamionowego IN można wyznaczyć
straty mocy w obu uzwojeniach (tzw straty w miedzi) ZCu
PΔP (24)
wspoacutełczynnik mocy stanu zwarcia NZ
Z
Z IU
Pcos
(25)
impedancję zwarciową N
Z
Z I
UZ (26)
rezystancję zwarciową 2
N
Z2
N
Cu
Z I
P
I
ΔPR (27)
reaktancję zwarciową 2
Z
2
ZZRZX (28)
oraz przybliżone wartości parametroacutew schematu zastępczego R1 R2 X1R X2R
obliczane dla przekładni N
przy założeniu 21
RR i 2R1R
XX [4]
2
RR Z
1 (29)
2
N
1
2
RR
(30)
2
XX Z
1R (31)
2
N
1R
2R
XX
(32)
Pomiary w stanie zwarcia łącznie z pomiarami w stanie jałowym umożliwiają
wyznaczenie przybliżonych wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego
transformatora
126
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są natężenie prądu moc czynna i napięcia stron
pierwotnej i wtoacuternej transformatora w stanie jałowym oraz natężenie prądu moc
czynna i napięcie strony pierwotnej transformatora w stanie zwarcia Na podstawie
danych pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz
wartości wszystkich elementoacutew schematu zastępczego transformatora
32 Wyznaczenie charakterystyk stanu jałowego transformatora
321 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 19
Rys 19 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie jałowym
322 Przebieg ćwiczenia
1 Zmierzyć rezystancje stron pierwotnej i wtoacuternej badanego transformatora
Użyć mostka do pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash
zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia
2 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 19 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
3 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej P0 natężenia prądu I0 i napięcia
U2 dla kolejno nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach
napięcia U1 (proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie
należy pominąć wartości napięcia znamionowego strony pierwotnej)
ATr
N L
V
A W
U1
I0
P0
V U2
127
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 11
5 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
6 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (6) do (11)
Tabela 11
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 I0 P0 U2 0cos 0 IFe Imicro RFe Xmicro
V A W V mdash mdash mdash A A Ω Ω
1
2
3
itd
UWAGA
Wszelkie czynności związane z załączaniem zasilania oraz wyborem lub zmianą
zakresoacutew pomiarowych przyrządoacutew mogą być dokonane po uzyskaniu zgody i pod
nadzorem prowadzącego zajęcia Układ pomiarowy nie jest separowany od sieci
zasilającej
33 Wyznaczenie charakterystyk zwarcia transformatora
331 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego
autotransformatora ATr Układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 20
Rys 20 Schemat układu pomiarowego do badań transformatora w stanie zwarcia
ATr
N L
V
A W
U1
IZ
PZ
U2 = 0
128
332 Przebieg ćwiczenia
1 Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 20 i zgłosić prowadzącemu gotowość
do zasilenia układu
2 Dokonać pomiaroacutew wartości mocy czynnej PZ i natężenia prądu IZ dla kolejno
nastawianych przy użyciu autotransformatora wartościach napięcia U1
(proponowane wartości napięć poda prowadzący zajęcia ndash nie należy pominąć
wartości napięcia przy prądzie znamionowym strony pierwotnej)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 12
4 Po zakończeniu serii pomiarowej ustawić pokrętło autotransformatora
regulacyjnego na wartość minimalną i wyłączyć zasilanie
5 Wypełnić część obliczeniową tabeli korzystając z zależności od (25) do (28)
i od (31) do (32)
Tabela 12
Lp
Pomiary Obliczenia
U1 IZ PZ Zcos Z RZ ZZ XZ X1R X2R
V A W mdash mdash Ω Ω Ω Ω Ω
1
2
3
itd
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
Na podstawie wynikoacutew pomiaroacutew należy
1 Wykreślić charakterystyki stanu jałowego transformatora I0 P0 U2 0
cos
0 IFe Imicro RFe Xmicro w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie
charakterystyki umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie
kolorem ilub charakterem linii i opisem)
2 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia transformatora IZ PZ Z
cos Z
RZ
ZZ XZ w funkcji napięcia zasilającego U1 (wszystkie charakterystyki
umieszczone na jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub
charakterem linii i opisem )
129
3 Narysować pełny schemat zastępczy transformatora (jak dla stanu obciążenia)
i podać na schemacie wartości wyznaczonych parametroacutew
a) R1 R2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego oraz
dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 322)
b) X1R X2R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
c) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
4 Wyznaczyć wartości
a) przekładni transformatora ndash
b) napięcia zwarcia ndash uZ
c) strat mocy w rdzeniu ndash ΔPFe
d) strat mocy w uzwojeniu ndash ΔPCu
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanego transformatora
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy transformatora z wartościami wymienionych w punkcie 4
parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego rozbieżności pomiędzy przybliżonymi wartościami rezystancji
uzwojeń obliczonymi dla stanu zwarcia a ich wartościami zmierzonymi itp)
130
XII POMIARY EKSPLOATACYJNE SILNIKOacuteW ELEKTRYCZNYCH
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zakresu obowiązujących badań technicznych dla
silnikoacutew elektrycznych oraz wykonanie podstawowych pomiaroacutew eksploatacyjnych
wybranej maszyny elektrycznej
2 Wprowadzenie
Maszyny elektryczne będące w eksploatacji cechuje duża roacuteżnorodność Istnieje
wiele kryterioacutew podziału tych urządzeń Ogoacutelnie dokonuje się podziału maszyn ze
względu na rodzaj przetwarzanej energii na silniki prądnice i przetwornice Ze
względu na rodzaj prądu zasilającego rozroacuteżniamy maszyny prądu stałego lub
przemiennego Najliczniejszą grupę maszyn elektrycznych stanowią silniki prądu
przemiennego i im poświęcimy głoacutewną uwagę Silniki prądu przemiennego mogą być
synchroniczne indukcyjne lub komutatorowe będąc jednocześnie jedno- dwu- troacutej-
lub wielofazowe Wśroacuted silnikoacutew indukcyjnych (asynchronicznych) rozroacuteżnia się
jeszcze silniki pierścieniowe i najczęściej stosowane silniki klatkowe
Z punktu widzenia badań technicznych i eksploatacyjnych oproacutecz rodzaju silnika
bardzo ważną rolę odgrywa podział silnikoacutew na grupy ze względu na wartość mocy
znamionowej
Silnik może być użytkowany po przeprowadzeniu wymaganych pomiaroacutew
eksploatacyjnych wchodzących w skład badań technicznych ktoacutere wykażą że
urządzenie jest bezpieczne
21 Zależność zakresu badań od rodzaju maszyny
Maszyny elektryczne poddawane są pomiarom i badaniom zaroacutewno w czasie
produkcji jak i w czasie eksploatacji Wykaz badań wchodzących w zakres proacuteb typu
i wyrobu podano w tabeli 11 Tabelę sporządzono dla trzech zasadniczych rodzajoacutew
maszyn elektrycznych
maszyny prądu stałego
maszyny indukcyjnej (asynchronicznej)
maszyny synchronicznej
131
Tabela 11
Rodzaj proacuteby lub badania Rodzaj maszyny
prądu
stałego
asynchro-
niczna
synchro-
niczna
Oględziny x x x
Sprawdzenie stopnia ochrony x x x
Pomiar rezystancji uzwojeń prądem stałym x x x
Wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego x x x
Proacuteba nagrzewania x x x
Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej
i znamionowego prądu wzbudzenia x x
Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej
silnikoacutew x x
Sprawdzenie zasobu wzbudzenia x x
Proacuteba przeciążalności prądem lub momentem x x x
Proacuteba komutacji x
Wyznaczenie strat i sprawności x x x
Proacuteba wytrzymałości mechanicznej przy n gt nN x x x
Proacuteba izolacji zwojowej x x x
Proacuteba izolacji głoacutewnej uzwojeń x x x
Pomiar poziomu zakłoacuteceń radioelektrycznych x x x
Pomiar znamionowego napięcia wirnika
w silnikach pierścieniowych x
Pomiar prądu i momentu rozruchowego x x
Pomiar strat w stanie zwarcia x x
Wyznaczenie strat sprawności i wspoacutełczynnika
mocy x
Sprawdzenie kształtu krzywej napięcia prądnic x
Wyznaczenie reaktancji zastępczych i stałych
czasowych x
Wyznaczenie charakterystyki zwarcia ustalonego x
Wyznaczenie charakterystyki regulacji i obciążenia x
Wyznaczenie strat obciążeniowych x
Proacuteba wytrzymałości uzwojeń na zwarcie udarowe x
Badanie wzbudnicy maszyn obcowzbudnych x x
132
22 Klasyfikacja elektrycznych urządzeń napędowych
Wymagania odnośnie do prawidłowych wartości parametroacutew eksploatacyjnych
silnikoacutew są silnie uzależnione od wartości napięć i mocy znamionowych Rozroacuteżnia
się tutaj cztery grupy urządzeń
grupa I ndash urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urządzenia
o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na moc
grupa II ndash urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napięciu
znamionowym nie wyższym niż 1 kV
grupa III ndash urządzenia o mocy od 55 kW do 50 kW
grupa IV ndash urządzenia o mocy poniżej 55 kW
23 Zakres badań technicznych silnikoacutew elektrycznych
W tabeli 12 przedstawiono obowiązujący zakres badań technicznych dla silnikoacutew
elektrycznych [11]
Tabela 12
Rodzaj pomiaru Wymagania techniczne Uwagi
1 2 3
Pomiar rezystancji
uzwojeń silnikoacutew
Wartości rezystancji uzwojeń powinny
być zgodne z danymi producenta
Pomiar nie jest
wymagany dla silnikoacutew
II III IV grupy
Pomiar rezystancji
izolacji uzwojeń
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
I grupy przy temp 75ordmC zmierzona po
60 sekundach powinna być nie mniejsza
niż 1 MΩ na 1 kV napięcia
znamionowego
ndash Stosunek rezystancji izolacji uzwojenia
silnikoacutew o napięciu od 1 kV zmierzonej
po 60 sekundach do rezystancji
zmierzonej po 15 sekundach nie
powinien być mniejszy niż 13
(niezależnie od temperatury)
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew
II III IV grupy przy temperaturze 20ordmC
i wyższej nie powinna być mniejsza niż
5 MΩ
ndash Rezystancja izolacji uzwojeń wirnika
silnika synchronicznego nie powinna
być mniejsza niż 05 MΩ
Pomiar rezystancji
należy przeprowadzać
ndash megaomomierzem
o napięciu 500 V
i niższym
ndash megaomomierzem
o napięciu 1000 V
dla uzwojeń
o napięciu 500 V
i wyższym do
1000 V
ndash megaomomierzem
o napięciu 2500 V
dla uzwojeń
o napięciu wyższym
niż 1000 V
133
cd tabeli 12
1 2 3
Pomiar rezystancji
pozostałych
elementoacutew
Rezystancja izolacji powinna być zgodna
z danymi producenta a przy ich braku nie
mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego
Proacuteba napięciowa
uzwojeń
Wynik 1-minutowej proacuteby napięciowej
uzwojeń silnikoacutew grupy I i II dokonanej
napięciem przemiennym wartości roacutewnej
75 wartości napięcia podczas proacuteby
wykonanej u producenta lub w zakładzie
remontowym powinien być pozytywny
Wartości rezystancji izolacji zmierzonej
bezpośrednio po proacutebie nie powinny być
mniejsze od 80 wartości przed proacutebą
Pomiar rezystancji
izolacji łożysk
Rezystancja izolacji łożysk powinna być
nie mniejsza niż 1 MΩ (dla silnikoacutew
ktoacutere mają izolowane stojaki łożyskowe)
Pomiar drgań
łożysk
Amplituda drgań łożysk nie może
przekraczać wartości podanych przez
producenta w dokumentacji technicznej
Sprawdzenie
układoacutew
zabezpieczeń
pomiaroacutew
i sygnalizacji
Doboacuter i nastawienie zabezpieczeń
działania sygnalizacji i pomiaroacutew
powinny być zgodne z dokumentacją
techniczną i obowiązującymi przepisami
Sprawdzenie
sprawności
działania układu
energo-
elektronicznego
Sprawność działania powinna być zgodna
z warunkami technicznymi lub
z uzgodnieniami między dostawcą
a użytkownikiem
Rozruch i ruch
proacutebny
Silnik powinien prawidłowo pracować
podczas
ndash rozruchu urządzenia (czas rozruchu
powinien być zgodny z czasem
podanym przez producenta)
ndash ruchu nieobciążonego silnika w czasie
minimum 1 godziny
ndash ruchu silnika grupy 1 i II w czasie
przewidzianym dla pracy urządzenia
technologicznego przy obciążeniu
znamionowym
ndash ruch silnikoacutew III grupy w czasie nie
kroacutetszym niż 2 godziny przy obciążeniu
większym niż 50 prądu
znamionowego
134
cd tabeli 12
1 2 3
Sprawdzenie
stanu ochrony
przeciwporaże-
niowej
Ochrona przeciwporażeniowa powinna
spełniać wymagania ustalone
w przepisach w sprawie warunkoacutew
technicznych jakim powinna odpowiadać
ochrona przeciwporażeniowa
w urządzeniach elektroenergetycznych
Na placach budowy
należy stosować
dodatkowe wymagania
określone w odrębnych
przepisach
Reasumując wymagane pomiary eksploatacyjne należy uznać za prawidłowe
jeżeli [11]
1 Wartości rezystancji uzwojeń silnikoacutew oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn
elektrycznych są zgodne z danymi producenta lub wynikami poprzednich
pomiaroacutew
2 Dla silnikoacutew grupy I oraz wspoacutełpracujących z nimi maszyn elektrycznych
rezystancja izolacji (R60) uzwojenia przy temperaturze 20ordmC i wyższej
zmierzona po 60 sekundach powinna być nie mniejsza od 1 MΩ na 1 kV
napięcia znamionowego uzwojenia
stosunek rezystancji izolacji uzwojenia silnikoacutew o napięciu powyżej 1 kV
zmierzonej po 60 sekundach do rezystancji zmierzonej po następnych 15
sekundach powinien być nie mniejszy niż 13 (niezależnie od temperatury
uzwojenia)
rezystancja izolacji uzwojenia wirnika silnika synchronicznego przy
temperaturze 20ordmC powinna być nie mniejsza niż 05 MΩ
3 Rezystancja izolacji uzwojeń silnikoacutew grupy II III IV oraz wspoacutełpracujących
z nimi urządzeń elektrycznych zmierzona w temperaturze 20ordmC i wyższej jest
nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia znamionowego uzwojenia
4 Rezystancja izolacji pozostałych elementoacutew maszyn jest zgodna z danymi
producenta a przy ich braku nie mniejsza niż 1 kΩ na 1 V napięcia
znamionowego uzwojenia
5 Ochrona przeciwporażeniowa spełnia wymagania obowiązujących przepisoacutew
3 Badania i pomiary
Badania techniczne i pomiary eksploatacyjne przeprowadza się dla kilku roacuteżnych
rodzajoacutew maszyn elektrycznych Maszyny do badań oraz zakres badań określa
prowadzący zajęcia
135
31 Określenie wielkości mierzonych
W zakres przeprowadzanych badań i pomiaroacutew silnikoacutew elektrycznych wchodzą
pomiar rezystancji (oporności) uzwojeń
sprawdzenie stanu izolacji uzwojeń (pomiar rezystancji izolacji)
wyznaczenie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
wyznaczenie sposobu połączeń uzwojeń wirnika
określenie kierunku wirowania maszyny
pomiar prędkości obrotowych
wyznaczenie charakterystyki biegu jałowego
32 Pomiar rezystancji uzwojeń
Pomiary rezystancji uzwojeń przeprowadza się przy zatrzymanej maszynie
stosując metodę techniczną (przy użyciu amperomierza i woltomierza) ze względu na
jej prostotę i dokładność Pomiary rezystancji przeprowadza się w stanie zimnym
maszyny i temperaturę uzwojeń przyjmuje się roacutewną temperaturze otoczenia Prąd
pomiarowy nie powinien być większy od 20 prądu znamionowego danego
uzwojenia Woltomierz przyłącza się tylko na czas pomiaru Należy go odłączyć przed
wyłączeniem prądu pomiarowego żeby nie zastał uszkodzony przez przepięcie
powstające przy wyłączaniu dużych indukcyjności
321 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru małych rezystancji uzwojeń metodą techniczną
przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Schemat układu do pomiaru rezystancji uzwojeń
ndash
+ Zasilacz
prądu
stałego
I
U
A U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
136
322 Przebieg ćwiczenia
1 W układzie pomiarowym przedstawionym na rysunku 11 należy dokonać
trzykrotnego pomiaru wartości natężenia prądu i napięcia (najlepiej przez trzy
roacuteżne osoby) oraz wyznaczyć wartość średnią rezystancji uzwojenia
2 Pomierzone w temperaturze otoczenia (t0) rezystancje uzwojeń należy
przeliczyć według zależności (1) na umowną temperaturę odniesienia (zależną
od klasy izolacji uzwojeń) w przypadku sinikoacutew w laboratorium
przyjmujemy temperaturę 75ordmC
0t235
R310
75R
(1)
3 Serię pomiaroacutew należy wykonać dla każdego uzwojenia badanej maszyny
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 13
Tabela 13
5 W celu wykazania roacuteżnic wynikających z zastosowania niewłaściwej metody
pomiarowej należy przeprowadzić pomiar jednego z uzwojeń (analogicznie do
poprzednich) stosując omomierz cyfrowy Wyniki zanotować w czwartej
ćwiartce tabeli 13
6 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane oczytane z tabliczki
znamionowej oraz określić i wpisać grupę urządzenia (z uwagi na moc)
7 W rubrykach uzwojenie należy wpisać oznaczenie literowe uzwojenia (np
U1 U2)
Lp U I R R75
Lp U I R R75
V A Ω Ω V A Ω Ω
Dane maszyny
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
Uzwojenie Uzwojenie
1 1
2 2
3 3
śr śr
137
33 Sprawdzenie stanu izolacji Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń
Najprostszym sposobem badania stanu izolacji urządzeń elektrycznych jest pomiar
rezystancji izolacji megaomomierzem ndash omomierzem przystosowanym do pomiaru
dużych oporności Megaomomierze budowane są jako induktorowe lub elektroniczne
(z przetwornicą) W laboratorium pomiar rezystancji izolacji uzwojeń maszyn
przeprowadza się megaomomierzem induktorowym o napięciu 500V Przed
przystąpieniem do pomiaroacutew należy
odczytać i wpisać do tabeli 14 wszystkie dane z tabliczki znamionowej
maszyny
określić (na podstawie wartości mocy i napięcia znamionowego) numer
grupy badanego urządzenia
331 Przebieg ćwiczenia
1 Megaomomierz należy kolejno przyłączać pomiędzy obudowę maszyny
(zacisk uziemienia ndash PE) a końce uzwojeń (np U1 V1 W1) oraz kolejno
pomiędzy dwa zaciski faz uzwojeń (np U1ndashV1 U1ndashW1 V1ndashW1) (łącznie
mierzy się sześć roacuteżnych rezystancji)
2 Należy dokonać odczytu dwoacutech wartości rezystancji izolacji po 60 sekundach
i następnie po kolejnych 15 sekundach (w 75 sekundzie) w celu określenia
z zależności (2) wspoacutełczynnika absorpcji k
15)(60
(60)
R
Rk
(2)
3 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 14
Tabela 14
Dane maszyny
Grupa
zaciski PE ndash U1 PE ndash V1 PE ndash W1 U1 ndash V1 U1 ndash W1 V1 ndash W1
R(60) Ω
R(60+15) Ω
k mdash
Stan izolacji
4 W ostatniej rubryce tabeli 14 należy wpisać ocenę stanu izolacji
138
34 Wyznaczanie początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Sprawdzenie poprawności przyłączenia uzwojeń fazowych po wstępnym
oznaczeniu początkoacutew i końcoacutew uzwojeń przeprowadza się podłączając źroacutedło prądu
stałego w jedno dowolnie wybrane uzwojenie fazowe i woltomierz prądu stałego
kolejno w dwa pozostałe uzwojenia Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na
rysunku 12 Jeżeli w chwili zamykania wyłącznika W woltomierz włączony kolejno
na zaciski pozostałych uzwojeń fazowych odchyla się w prawo (wskazuje napięcia
dodatnie ndash patrz rysunek 12) to końce uzwojeń są oznaczone prawidłowo (Przy
wyłączaniu wyłącznika W woltomierz wychyla się odwrotnie)
Rys 12 Schemat układu do wyznaczania początkoacutew i końcoacutew uzwojeń fazowych
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 15
Tabela 15
Dane maszyny
Grupa
Oznaczenia początkoacutew i końcoacutew uzwojeń
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o prawidłowości oznaczenia uzwojeń
35 Określenie układu połączeń wirnika
Badanie układu połączeń uzwojeń fazowych wirnika ma zastosowanie jedynie do
maszyn pierścieniowych Sprawdzenia czy uzwojenia fazowe wirnika są połączone
w gwiazdę czy w troacutejkąt dokonuje się łącząc szeregowo uzwojenia fazowe stojana
i zasilając je jednofazowym napięciem przemiennym o wartości znamionowej (lub
obniżonej) W czasie badania uzwojenia fazowe wirnika muszą być zwarte (zwarte
ndash
+ Źroacutedło
prądu
stałego
W
U1 W1 V1
U2 W2 V2
V
ndash
+
139
pierścienie) Schematycznie sposoacuteb badania przedstawiono na rysunku 13 Po
zasileniu układu należy obracać wirnik Możliwe są dwie sytuacje
jeżeli obracając wirnik nie wyczuwa się uprzywilejowanych położeń
roacutewnowagi to uzwojenia fazowe wirnika są połączone w gwiazdę
jeżeli natomiast wyczuwa się że na wirnik działa moment
elektromagnetyczny i stara się go ustawić w określonych położeniach to
uzwojenia fazowe wirnika są połączone w troacutejkąt
Rys 13 Schemat układu do określenia sposobu połączeń uzwojeń fazowych wirnika
Wyniki badania wpisujemy w tabelę 16
Tabela 16
Dane maszyny
Grupa
Połączenie uzwojeń wirnika
W dolnej rubryce należy wpisać uwagę o sposobie połączenia uzwojeń wirnika
35 Określanie pożądanego kierunku obrotoacutew wirnika
Maszyny elektryczne troacutejfazowe (silniki i prądnice) muszą być łączone z siecią
elektroenergetyczną w taki sposoacuteb żeby obracały się w odpowiednim kierunku
(silniki) lub żeby wytwarzały energię elektryczną ze zgodną z siecią kolejnością faz
(prądnice)
Kierunek obrotu powinien być
prawy (zgodny z ruchem wskazoacutewek zegara) dla silnika
lewy (przeciwny do ruchu wskazoacutewek zegara) dla prądnicy
Kierunek określa się patrząc na maszynę
od strony czopa końcowego wału lub od strony grubszego czopa wału
od strony przeciwnej pierścieniom ślizgowym lub komutatorowi
N
L1 stojan wirnik ()
140
Wyniki badania maszyny wskazanej przez prowadzącego zajęcia wpisujemy
w tabelę 17
Tabela 17
Dane maszyny
Grupa
Kierunek obrotoacutew wirnika
W dolnej rubryce po rozpoznaniu czy maszyna jest silnikiem czy prądnicą należy
wpisać uwagę o kierunku obrotoacutew wirnika
36 Wyznaczenie charakterystyki n = f(U1) przy biegu jałowym
Stanem biegu jałowego dowolnej zasilonej maszyny elektrycznej nazywamy stan
charakteryzujący się brakiem obciążenia (wału dla silnika lub uzwojeń dla prądnicy)
Moc pobierana przez maszynę w stanie jałowym w całości idzie na pokrycie strat
Wyznaczanie parametroacutew maszyn elektrycznych na podstawie pomiaroacutew w stanie
jałowym (i roacutewnież zwarcia) przedstawiono w ćwiczeniach bdquoBadanie transformatorardquo
i bdquoBadanie silnika indukcyjnegordquo W przypadku silnika indukcyjnego charakterystyki
biegu jałowego to przede wszystkim zależności natężenia prądu I0 i mocy P0
pobieranych z sieci przy zmianach napięcia zasilającego U1 W omawianym ćwiczeniu
wyznaczymy specyficzną charakterystykę z grupy charakterystyk biegu jałowego ndash
zależność prędkości obrotowej wału silnika indukcyjnego klatkowego n od wartości
napięcia zasilającego U1 w zakresie zmniejszanym od 12UN do napięcia przy ktoacuterym
silnik utknie (zatrzyma się)
361 Schemat układu pomiarowego
Schemat układu do pomiaru prędkości obrotowej w funkcji napięcia zasilającego
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat układu do wyznaczenia charakterystyki n = f(U1)
n
M
U1 ATr
L1
L3
L2
V
141
362 Przebieg ćwiczenia
1 W rubryce dane maszyny należy wpisać wszystkie dane odczytane z tabliczki
znamionowej silnika oraz określić i wpisać grupę urządzenia
2 Autotransformatorem ATr (rysunek 14) dokonać rozruchu silnika i ustawić
pierwszą wartość napięcia roacutewną 12UN (UN ndash napięcie znamionowe silnika
odczytane z tabliczki znamionowej)
3 Dokonać pomiaru prędkości obrotowej wału silnika Do pomiaru obrotoacutew
użyć optycznego tachometru cyfrowego ilub tachometru analogowego
(dociskanego do nakiełka w czopie wału) Napięcie zasilające należy
zmniejszać co ok 30 V aż do momentu utknięcia silnika i każdorazowo
mierzyć prędkość obrotową odpowiadającą zadanemu napięciu
4 Wyniki pomiaroacutew należy sukcesywnie notować w tabeli 18
Tabela 18
Dane maszyny
bez obciążenia z obciążeniem
Lp U1 n
Lp U1 n
V obrmin V obrmin
1 1
2 2
3 3
itd itd
5 W celu poroacutewnania zmian prędkości obrotowej przy biegu jałowym i pod
obciążeniem należy wykonać dodatkową serię pomiaroacutew a jej wyniki zapisać
w prawej części tabeli Do obciążenia silnika stałą mocą można użyć prądnicy
prądu stałego z regulowaną rezystancją odbiornika hamulca linowego lub
stanowiska z wahliwym zamocowaniem korpusu silnika
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Przeliczyć rezystancje uzwojeń na umowną temperaturę odniesienia oraz
wyznaczyć dla rezystancji izolacji wspoacutełczynniki absorpcji
2 Sporządzić wykres zależności n = f(U1) (dwie krzywe na jednym wykresie)
142
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanych maszyn (typ moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy itd)
3 Schematy układoacutew pomiarowych
4 Wypełnione tabele wynikoacutew pomiarowych ze wszystkich stanowisk
5 Wykresy zależności określonych w punkcie 4
6 Stwierdzenia dotyczące stanu izolacji i poprawności połączeń uzwojeń
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metod pomiaru rezystancji uzwojeń
zakresu możliwej regulacji obrotoacutew silnika klatkowego poprzez zmianę
napięcia zasilającego itp)
143
XIII BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia silnika
indukcyjnego klatkowego Wykonane pomiary umożliwią także wyznaczenie wartości
parametroacutew elementoacutew schematu zastępczego silnika
2 Wprowadzenie
Maszyna indukcyjna jest maszyną elektryczną służącą do przetwarzania energii
elektrycznej w energię mechaniczną lub odwrotnie Przetwarzanie energii odbywa się
za pośrednictwem pola magnetycznego Generalnie maszyny indukcyjne to maszyny
w ktoacuterych napięcie w obwodzie wirnika pojawia się w wyniku indukcji
elektromagnetycznej (bez zasilania z zewnątrz) Uproszczony schemat konstrukcyjny
silnika indukcyjnego klatkowego w przekroju przedstawia rysunek 11
Rys 11 Maszyna indukcyjna klatkowa w przekroju uproszczonym
Każda maszyna wirująca ma część nieruchomą ndash stojan ndash wewnątrz ktoacuterej
znajduje się część ruchoma ndash wirnik Wirnik osadzony jest nieruchomo na wale 1
łożyskowanym względem korpusu maszyny 2 Obwoacuted magnetyczny maszyny
wirującej (w odroacuteżnieniu od transformatora) składa się z dwoacutech części rdzenia stojana
1 2 3 6 4 5
144
4 i rdzenia wirnika 5 oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną Rdzenie
stojana i wirnika wykonane są z pakietu blach izolowanych między sobą W blachach
rdzeni wykonane są tzw żłobki ktoacuterych przykładowy kształt pokazano na rysunku
12 W żłobkach umieszcza się uzwojenie stojana 3 i wirnika 6 Maszyny
z uzwojeniem troacutejfazowym zwane pierścieniowymi wyposażone są w pierścienie
ślizgowe i szczotki umożliwiające podłączenie obwodu wirnika do rozrusznika lub
regulatora prędkości obrotowej Prostsza i tańsza maszyna klatkowa ma uzwojenie
wykonane z prętoacutew zwartych na końcach pierścieniami czołowymi Uzwojenie
klatkowe pokazano na rysunku 13
Rys 13 Uzwojenie maszyny indukcyjnej klatkowej
Rys 12 Blachy rdzeni ze żłobkami
Silniki klatkowe ndash to najczęściej stosowane maszyny elektryczne Wynika to z ich
wielu zalet z ktoacuterych najważniejsze są prostota budowy niska cena niezawodność
i długie okresy eksploatacji bez konieczności dokonywania zabiegoacutew
konserwacyjnych Do niedawna największą wadą silnikoacutew klatkowych zwartych były
kłopoty związane z ich rozruchem i regulacją prędkości obrotowej Dzięki
zastosowaniu przemiennikoacutew częstotliwości i urządzeń łagodnego startu właściwości
ruchowe silnikoacutew klatkowych zwartych stały się poroacutewnywalne z najlepszymi pod
tym względem silnikami prądu stałego
Zasada działania obu typoacutew silnikoacutew indukcyjnych (klatkowego
i pierścieniowego) jest taka sama Uzwojenia stojana zasilane prądem troacutejfazowym
wytwarzają kołowe pole magnetyczne wirujące względem nieruchomego stojana
z prędkością synchroniczną nS
min
obrp
f60
s
1
p
fn 11
S
(1)
145
gdzie
f1 ndash częstotliwość prądu zasilającego stojan
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego (liczba naturalna zależna od
nawinięcia uzwojeń stojana)
Przykładowo dla częstotliwości sieciowej f1 = 50 Hz i przy jednej parze biegunoacutew
p = 1 prędkość synchroniczna wyniesie nS = 3000 obrmin (dla p = 2 nS =
1500 obrmin itd)
Wirujące pole magnetyczne wywołane przez prądy stojana indukuje
w nieruchomych (początkowo) uzwojeniach wirnika siły elektromotoryczne pod
wpływem ktoacuterych w zamkniętym obwodzie wirnika płynie prąd Oddziaływanie
wirującego pola magnetycznego stojana na przewody wiodące prąd w wirniku jest
przyczyną powstania momentu elektromagnetycznego będącego momentem
obrotowym wału wirnika Wirnik zaczyna się obracać jego prędkość względem
stojana wzrasta a względem wirującego pola magnetycznego maleje Maleją
roacutewnocześnie wartości sił elektromotorycznych indukowanych w uzwojeniach wirnika
i zmniejsza się moment obrotowy W rezultacie ustali się (przy danym obciążeniu)
prędkość obrotowa o wartości n mniejszej od prędkości synchronicznej nS Roacuteżnicę
prędkości synchronicznej nS i obrotowej (bieżącej) n odniesioną do prędkości
synchronicznej nazywamy poślizgiem s
S
S
n
nns
(2)
Przy nieruchomym wirniku (n = 0) poślizg ma wartość jeden (s = 1) gdyby wirnik
kręcił się z prędkością synchroniczną (n = nS) to poślizg miałby wartość zero (s = 0)
Fakt że wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z prędkością
synchroniczną nS (dla prędkości synchronicznej moment elektromagnetyczny jest
roacutewny zeru) spowodował iż drugą pełnoprawną nazwą maszyn indukcyjnych jest
nazwa maszyny asynchroniczne Prędkość silnika asynchronicznego wyrażona za
pomocą poślizgu dana jest zależnością
s1p
fn 1 (3)
Częstotliwość przebiegu indukowanego w obwodzie wirnika f2 zależy od roacuteżnicy
prędkości pola i wirnika (nS ndash n) i wyrażona za pomocą poślizgu jest roacutewna
pnnfS2
(4)
Uwzględniając zależności (1) i (3) otrzymujemy ostatecznie
sff12 (5)
146
21 Schemat zastępczy (jednej fazy) maszyny indukcyjnej
Analizę pracy maszyn elektrycznych (jak o tym wspomniano w ćwiczeniu
bdquoBadanie transformatorardquo) wygodnie jest przeprowadzać w oparciu o schemat
zastępczy Między sposobem sporządzania schematu zastępczego maszyny
indukcyjnej a transformatora istnieje bardzo duża analogia W schemacie zastępczym
maszyny indukcyjnej uwzględnia się następujące elementy
Xμ ndash reaktancję indukcyjną związaną z wirującym strumieniem
głoacutewnym Φ
X1R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w stojanie Φ1R
X2R ndash reaktancję indukcyjną związaną ze strumieniem rozproszenia
w wirniku Φ2R
RFe ndash rezystancję obrazującą straty mocy w rdzeniu stojana
R1 ndash rezystancję uzwojenia stojana
R2 ndash rezystancję uzwojenia wirnika
Na schemacie zastępczym pominięto straty w rdzeniu wirnika straty w izolacji
prądy pojemnościowe i prądy upływu Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej
przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I)
Należy zwroacutecić szczegoacutelną uwagę na fakt że przy zmianie prędkości obrotowej
wału wirnika n (co roacutewnoważne jest stwierdzeniu o zmianie poślizgu s) zmieniają się
wartość skuteczna i częstotliwość prądu I2 w obwodzie wirnika wartość skuteczna
i częstotliwość siły elektromotorycznej E2 indukowanej w wirniku oraz wartość
reaktancji indukcyjnej obwodu wirnika X2R W celu zbudowania schematu
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E2
R2 X2R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = var
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika
147
zastępczego maszyny indukcyjnej w ktoacuterym obwoacuted wirnika byłby połączony
z obwodem stojana (postać II) nie wystarczy sprowadzić parametroacutew wirnika na
stronę stojana Pierwotnie należy wprowadzić zastępczy wirnik w ktoacuterym
częstotliwość f2 byłaby roacutewna częstotliwości f1 stojana W wirniku zastępczym
nieruchomym względem stojana w ktoacuterym f2 = f1 należy wyznaczyć parametry
zastępcze uzależnione od zmiennej wartości poślizgu s Fizykalnie stan w ktoacuterym
f2 = f1 jest stanem zwarcia maszyny indukcyjnej co dla silnika klatkowego oznacza
że do uzwojenia stojana jest doprowadzone napięcie a wirnik jest nieruchomy (jak
przy każdym załączeniu) Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w tym stanie
w wirniku wynosi E20 Siła elektromotoryczna indukowana w N2 zwojach wirnika
nieruchomego wynosi ΦNπf2E2120
W tym samym wirniku obracającym się
z prędkością n siła elektromotoryczna wyniesie ΦNπf2E222
Po uwzględnieniu
(5) zapiszemy
sEE202 (6)
Ograniczając rozważania jedynie do silnika klatkowego zwartego można napisać
zależność prądu wirnika w postaci
2
2R
2
2
2
2XR
EI
(7)
Po uwzględnieniu (5) wyznaczamy wartość reaktancji X2R dla częstotliwości
f1 ktoacuterą oznaczamy jako X20R
20R21222RXsLsfπ2Lfπ2X (8)
Po podstawieniu do zależności (7) otrzymujemy
2
20R
2
2
20
22
20R
2
2
20
2
Xs
R
E
sXR
sEI
(9)
Z zależności (9) wynika że zmianę poślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia
element rezystancyjny s
R2 ktoacuterego wartość możemy przedstawić jako sumę
rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika R2 oraz członu zależnego od poślizgu
i reprezentującego obciążenie wału silnika mocą czynną s
s1RR
s
R22
2
Po dokonaniu omoacutewionych zabiegoacutew otrzymujemy schemat zastępczy maszyny
indukcyjnej z zastępczym wirnikiem zasilanym przebiegiem o częstotliwości sieci f1
148
Schemat zastępczy silnika klatkowego (przed sprowadzeniem parametroacutew wirnika na
stronę stojana) pokazano na rysunku 15
Rys 15 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać I) z wirnikiem zastępczym
Sprowadzenia (przeliczenia) wielkości strony wirnika (wtoacuternej) na stronę stojana
(pierwotną) dokonuje się korzystając z pojęcia przekładni napięciowej U
oraz
przekładni prądowej I
zdefiniowanych następująco
U22
U11
20
1
U kN
kN
E
E
(10)
2
1
U
2U22
1U11
I m
m
mkN
mkN
(11)
gdzie
N1 N2 ndash liczba zwojoacutew
m1 m2 ndash liczba faz
kU1 kU2 ndash wspoacutełczynniki uzwojenia (zależne od sposobu wykonania)
Dla stojana zastosowano indeks (1) a dla wirnika (2)
Po sprowadzeniu wielkości wirnika na stronę stojana otrzymujemy następujące
parametry
sprowadzone napięcie U2020
EE oraz ogoacutelnie U22
UU (12)
sprowadzony prąd
I
22
1II
(13)
sprowadzona rezystancja IU22
RR albo
2
12
U22 m
mRR (14)
sprowadzona reaktancja IU22
XX albo
2
12
U22 m
mXX (15)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
E1
E20
R2 X20R I2
UR2 UX2
I0
f1 = const f2 = f1 = const
Obwoacuted stojana Obwoacuted wirnika zastępczego
s
s1R 2
149
Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej klatkowej po sprowadzeniu wirnika na
stronę stojana przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej (postać II)
22 Bieg jałowy silnika indukcyjnego
W warunkach biegu jałowego silnik indukcyjny wiruje z prędkością zbliżoną do
prędkości synchronicznej (S
nn ) występuje wtedy niewielki poślizg ( 0s ) Mały
poślizg powoduje że częstotliwość f2 = s f1 prądu i napięcia w wirniku jest bardzo
mała co w konsekwencji daje pomijalnie małe straty w stali wirnika Z powodu
bardzo małej wartości siły elektromotorycznej E2 = s E20 w uzwojeniu wirnika płynie
prąd I2 o małej wartości natężenia ndash pomijalne są roacutewnież straty w miedzi wirnika
Moc oddawana przez silnik biegnący jałowo jest roacutewna zeru (nieobciążony wał
silnika) Cała moc P0 pobierana przez silnik zasilany napięciem fazowym U1
i wymuszający ze źroacutedła prąd I0 idzie na pokrycie strat w stojanie w tym na
straty w uzwojeniu stojana 2
011Cu0IRmΔP (16)
straty w rdzeniu stojana Fe
2
1
1Fe0 R
UmΔP (17)
straty mechaniczne constΔPm (18)
Straty w rdzeniu stojana i straty mechaniczne nie zależą od obciążenia na wale
silnika W uproszczonym schemacie zastępczym dla biegu jałowego można pominąć
cały obwoacuted wirnika (analogicznie do przypadku uzwojenia wtoacuternego transformatora)
R1 X1R I1
U1
RFe
IFe
E1=
E 2
0
I
X
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
U2
I0
s
s1R2
150
Schemat zastępczy (uproszczony) dla biegu jałowego silnika indukcyjnego pokazano
na rysunku 17
Rys 17 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego na biegu jałowym
Znaczny prąd jałowy I0 = (025 divide 05)IN i mały wspoacutełczynnik mocy przy biegu
jałowym 0201IU3
Pcos
01
0
0
stanowią zasadnicze wady silnikoacutew
indukcyjnych
23 Stan zwarcia silnika indukcyjnego
W warunkach zwarcia silnik indukcyjny jest unieruchomiony prędkość wynosi
zero ( 0n ) a poślizg jeden ( 1s ) W wyniku tego prąd wirnika Irsquo2 w przybliżeniu
roacutewny prądowi stojana jest duży tzn dochodzący do wartości dziesięciokrotnie
większych niż prąd znamionowy Moc mechaniczna nie jest wydawana ponieważ
wirnik się nie obraca W praktyce pomiarowej realizuje się stan zwarcia zasilając
silnik indukcyjny napięciem UZ o takiej wartości żeby w uzwojeniu stojana płynął
prąd znamionowy IN Cała moc PZ pobierana z sieci idzie na pokrycie strat
w uzwojeniu wirnika i stojana (w miedzi) Straty mocy w rdzeniu są do pominięcia ze
względu na bardzo małą wartość (zwłaszcza przy obniżonym napięciu)
Cu2Cu1ZΔPΔPP (19)
W uproszczonym schemacie zastępczym dla stanu zwarcia (analogicznie do
przypadku transformatora) można pominąć całą gałąź poprzeczną Schemat zastępczy
(uproszczony) przy zwarciu silnika indukcyjnego pokazano na rysunku 18
R1 X1R I0
U1 RFe
IFe
E1
I
X
UR1 UX1
151
Rys 18 Uproszczony schemat zastępczy silnika indukcyjnego klatkowego w stanie zwarcia
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcia międzyfazowe natężenia prądoacutew
przewodowych i moce czynne występujące w układzie zasilania silnika indukcyjnego
w stanie zwarcia i w stanie biegu jałowego Przy pomiarach na biegu jałowym
dodatkowo mierzy się prędkość obrotową wału silnika Na podstawie danych
pomiarowych wyznacza się charakterystyki biegu jałowego i zwarcia oraz wyznacza
się wartości elementoacutew schematu zastępczego (jednej fazy) silnika indukcyjnego
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe zasilane jest z regulowanego źroacutedła prądu zmiennego ndash
autotransformatora ATr W skład układu wchodzi tzw walizka pomiarowa
umożliwiająca pomiar wartości natężeń prądoacutew przewodowych (oddzielnie w każdej
fazie ndash trzy amperomierze) wartości napięć międzyfazowych i jednego napięcia
fazowego (jeden woltomierz z przełącznikiem) oraz pomiaru mocy czynnej obwodu
troacutejfazowego (jeden watomierz wieloustrojowy) Przykładowy układ pomiarowy
wykorzystujący przekładniki i zestaw przyrządoacutew zwanych bdquowalizką pomiarowąrdquo
przedstawiono na rysunku 19
R1 X1R I1
U1
UR1 UX1
R2 X20R I2
UR2 UX2
E1=E20
0I 0
152
Rys 19 Schemat układu pomiarowego z bdquowalizką pomiarowąrdquo
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanego silnika
2 Zmierzyć rezystancję stojana badanego silnika indukcyjnego Użyć mostka do
pomiaru rezystancji lub zastosować metodę techniczną ndash zgodnie
z poleceniem prowadzącego zajęcia
3 Sprawdzić czy wał silnika obraca się swobodnie
4 Sprawdzić czy przełączniki zakresoacutew walizki pomiarowej ustawione są na
wartości maksymalne a pokrętło autotransformatora na wartość minimalną
5 Włączyć stanowisko i powoli rozpędzać silnik zwiększając napięcie
autotransformatora do wartości napięcia znamionowego silnika
O
U1
U2
V1
V2
W1
W2
A
A
A
W
1U1 1U2 1V1 1V2 1W1 1W2 N 2V1 2W1 2U1
var
V
A V W
440V 550V 5A 10A
220V 110V 100A 25A 50A
U - W V - W
U - V U - N
0 O
n
ATr
L1
L3
L2 M
153
6 Odczekać 15 minut dla ustalenia się temperatur w silniku
7 Zdjąć charakterystykę biegu jałowego (proponowane wartości napięć 400 V
350 V 300 V 250 V 200 V 150 V 100 V nie należy pominąć wartości
napięcia znamionowego) mierząc napięcia prądy moc i prędkość obrotową
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 11
Tabela 11
Dane z tabliczki znamionowej silnika
Pomiary Obliczenia
Rezystancja fazy twornika R1 Ω
Lp UUV UVW UUW IU IV IW P0 n0 U0 U0
2 I0 0cos s0 ΔPCu ΔPm ΔPFe
V V V A A A W 1s V V2 A W W W
1
2
3
itd
8 Wyłączyć zasilanie stanowiska i odczekać aż wał silnika się zatrzyma
9 Eksperymentalnie wybrać położenie wału silnika (przy niewielkim napięciu
zasilania) w ktoacuterym natężenie prądu ma wartość środkową między wartością
maksymalną i minimalną Zablokować wał silnika w tym położeniu
10 Zdjąć charakterystykę zwarcia (proponowane wartości napięć 60 V 50 V
40 V 30 V 20 V 10 V nie należy pominąć wartości napięcia przy prądzie
znamionowym tj napięcia zwarcia UZ) mierząc napięcia prądy i moc
Zmierzone wartości należy wpisywać do tabeli 12
Tabela 12
Pomiary Obliczenia
Lp UUVz UVWz UUWz IUz IVz IWz PZ UZ IZ Zcos ΔPCu1 RZ ZZ XZ ΔPCu2
V V V A A A W V A W Ω Ω Ω W
1
2
3
itd
Napięcie zwarcia UZ V
154
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wypełnić części obliczeniowe tabel 11 i 12 stosując zależności
a) dla napięć i natężeń prądoacutew U0 I0 UZ IZ (wartości średnie napięć
międzyfazowych i prądoacutew przewodowych mierzonych w trzech fazach)
3
UUUU VWUWUV
0
(20)
3
IIII WVU
0
(21)
3
UUUU VWzUWzUVz
Z
(22)
3
IIII WzVzUz
Z
(23)
b) dla wspoacutełczynnikoacutew mocy biegu jałowego i w stanie zwarcia
00
0
0IU3
Pcos
(24)
ZZ
Z
ZIU3
Pcos
(25)
c) dla poślizgu przy biegu jałowym
S
0S
0 n
nns
(26)
d) dla rezystancji impedancji i reaktancji (jednej fazy) przy zwarciu
2
Z
Z
Z I3
PR
(27)
Z
Z
ZI3
UZ
(28)
2
Z
2
ZZRZX (29)
e) dla całkowitych strat mocy kolejno
w stojanie przy biegu jałowym 2
01Cu0IR3ΔP (30)
w stojanie przy zwarciu 2
Z1Cu1IR3ΔP (31)
w wirniku przy zwarciu Cu1ZCu2
ΔPPΔP (32)
w rdzeniu stojana mCu00Fe0
ΔPΔPPΔP (33)
155
f) straty mechaniczne constΔPm szacujemy z charakterystyki )f(UP 2
00
2 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego silnika indukcyjnego P0 w funkcji
kwadratu napięcia zasilającego (międzyfazowego) 2
0U
3 Wykreślić charakterystyki biegu jałowego silnika indukcyjnego I0 P0 0
cos
w funkcji napięcia zasilającego U0 (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
4 Wykreślić charakterystyki stanu zwarcia silnika indukcyjnego IZ PZ Z
cos
w funkcji napięcia zasilającego UZ (wszystkie charakterystyki umieszczone na
jednym wykresie powinny roacuteżnić się od siebie kolorem ilub charakterem linii
i opisem)
5 Narysować pełny schemat zastępczy silnika indukcyjnego (postać II) i podać
na schemacie wartości parametroacutew wyznaczonych dla wartości
znamionowych prądu i napięcia
a) R1 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
2
RR Z
1 (34)
oraz dla poroacutewnania (w nawiasie) z pomiaroacutew bezpośrednich
(punkt 33 podpunkt 2)
b) RFe Xmicro ndash z pomiaroacutew w stanie jałowym dla napięcia znamionowego
0
2
0
1
2
00
2
0
m1
2
00
2
101
Fe
2
1
Fe P
U
RI3P
U
ΔPRI3P
RIU3
ΔP
E3R
(35)
0
0
2
Fe
2
0
101
μ
1
μI3
U
II
RIU
I
EX
(36)
c) Rrsquo2 ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia dla prądu znamionowego
12
Z
Z
12
Z
Cu
1Z2R
I3
PR
I3
ΔPRRR
(37)
d) X1R X20R ndash z pomiaroacutew w stanie zwarcia przy założeniu
20R1RXX (założenie to powoduje błąd 105 [4]) (38)
Z1
Z
Z
2
11RtgR
cos
cos1RX
(39)
1RZ20RXXX (40)
156
6 Wyznaczyć wartości napięcia zwarcia
ZU oraz 100
U
Uu
N
Z
Z i zapisać je
w ostatniej rubryce tabeli 12
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny indukcyjnej (moc napięcie prąd obroty
wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Schemat zastępczy jednej fazy silnika indukcyjnego z wpisanymi wartościami
wymienionych w punkcie 4 parametroacutew
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych wartości wyznaczonych parametroacutew schematu
zastępczego poprawności metody pomiaru rozbieżności pomiędzy
przybliżoną wartością rezystancji uzwojenia stojana obliczoną dla stanu
zwarcia a jej wartością zmierzoną itp)
157
XIV BADANIE PRĄDNICY SYNCHRONICZNEJ
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biegu jałowego i zwarcia
troacutejfazowej synchronicznej prądnicy prądu zmiennego oraz jej synchronizacja z siecią
elektroenergetyczną
2 Wprowadzenie
Maszyny synchroniczne (prądnice silniki lub kompensatory) charakteryzują się
stałą niezależną od obciążenia i roacutewną prędkości synchronicznej prędkością obrotową
wirnikoacutew
n = nS = const (1)
Wirnik maszyny synchronicznej stanowi elektromagnes zasilany prądem stałym
W zależności od budowy rozroacuteżnia się maszyny synchroniczne z biegunami jawnymi
ndash rysunek 11 lub z biegunami utajonymi ndash rysunek 12 W czasie rozruchu
doprowadza się prędkość obrotową wirnika do prędkości synchronicznej
i synchronizuje maszynę z siecią
Rys 11 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami utajonymi
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
158
Rys 12 Uproszczony schemat konstrukcyjny maszyny synchronicznej z biegunami jawnymi
Na rysunkach 11 i 12 przedstawiono także schematycznie rozmieszczenie
troacutejfazowego uzwojenia stojana (fazy U V W)
W prądnicach (generatorach) wał maszyny napędzany jest przez turbinę a pole
magnetyczne wirnika (stałe w czasie i wirujące w przestrzeni) indukuje
w nieruchomych uzwojeniach stojana siły elektromotoryczne umożliwiając
oddawanie mocy elektrycznej do odbiornikoacutew sieci
W silnikach stałe pole magnetyczne wirnika podąża za wirującym polem
magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenia stojana umożliwiając oddawanie mocy
mechanicznej na wale maszyny
Zwiększając prąd wzbudzenia silnika synchronicznego (przy stałym lub zerowym
obciążeniu) można doprowadzić do stanu w ktoacuterym silnik zacznie pobierać z sieci
moc bierną pojemnościową (czyli oddawać moc bierną indukcyjną) ndash maszyna
pracująca w takim reżimie nazywana jest kompensatorem synchronicznym
21 Budowa i układ połączeń prądnicy synchronicznej
Prądnice synchroniczne prądu zmiennego budowane są zazwyczaj jako troacutejfazowe
(wyjątkowo jako małe maszyny jednofazowe) Uzwojenie twornika umieszczone jest
z reguły w stojanie a uzwojenie wzbudzenia w wirniku Uzwojenie wzbudzenia
U
U
V V1
V
W
W
W1
V2
U2
W2
U1
u
w
v
159
zasilane jest przez pierścienie ślizgowe z prądnicy prądu stałego zwanej wzbudnicą
lub przez układ prostownika poacutełprzewodnikowego umieszczonego w wale maszyny
(układ alternatora) Prąd stały płynący w wirującym uzwojeniu wzbudzenia wytwarza
kołowe względem stojana pole magnetyczne Pole to powoduje indukowanie
sinusoidalnie zmiennych napięć twornika o częstotliwości f [Hz] ściśle zależnej od
prędkości obrotowej wirnika n [obrmin]
60
npf
(2)
gdzie
p ndash liczba par biegunoacutew pola magnetycznego
Schemat połączeń maszyny synchronicznej troacutejfazowej pracującej z siecią
elektroenergetyczną i mającą obwoacuted wzbudzenia zasilany ze wzbudnicy pokazano na
rysunku 13
Rys 13 Schemat maszyny synchronicznej z obwodem wzbudzenia zasilanym przez wzbudnicę
Prądnice synchroniczne rzadko pracują indywidualnie Przeważająca większość
prądnic wspoacutełpracuje ze sobą w ramach państwowych a często międzypaństwowych
układoacutew elektroenergetycznych (tzw praca na sieć sztywną)
L1
L3
L2
G
Wzbudnica
regulator prądu wzbudzenia
twornik
stojan
uzwojenie wzbudzenia
uzwojenie twornika
wirnik
szczotki
pierścienie ślizgowe
U1
N
S
U2
V1
V2
W1
W2
wzbudnica
160
22 Przyłączenie prądnicy do pracy roacutewnoległej na sieć sztywną
Przyłączenie prądnicy synchronicznej do sieci odbywa się przeważnie poprzez jej
synchronizację Warunki synchronizacji można ująć następująco
jednakowa kolejność faz prądnicy i sieci
jednakowe wartości skuteczne napięć prądnicy i sieci
jednakowe częstotliwości napięć prądnicy i sieci
zgodność kątoacutew fazowych napięć prądnicy i sieci
W celu osiągnięcia stanu synchronizmu należy regulować prędkość obrotową n
maszyny napędzającej co umożliwia zroacutewnanie częstotliwości Należy roacutewnież
regulować natężenie prądu wzbudzenia IF prądnicy co umożliwia zroacutewnanie wartości
skutecznych napięć
Po przeprowadzeniu synchronizacji i przyłączeniu prądnicy do sieci obroty
zespołu maszyna napędzająca - prądnica nie ulegają dalszym zmianom (n = const)
Zmiana mocy maszyny napędzającej powoduje zmianę mocy czynnej P oddawanej do
sieci a zmiana natężenia prądu wzbudzenia ndash zmianę mocy biernej Q
Zwiększanie po synchronizacji mocy maszyny napędzającej (turbiny) skutkuje
wzrostem mocy oddawanej do sieci w uzwojeniach twornika zaczyna płynąć prąd
Prąd I płynący w uzwojeniach twornika wytwarza w obrębie stojana i wirnika
strumień magnetyczny tzw strumień oddziaływania twornika ktoacutery sumuje się ze
strumieniem głoacutewnym proporcjonalnym (w maszynach nienasyconych) do prądu
wzbudzenia IF Wzrost mocy doprowadzonej do prądnicy (wałem z turbiny) powoduje
wzrost kąta L
pomiędzy wektorem siły elektromotorycznej indukowanej
w uzwojeniu twornika a wektorem napięcia U na zaciskach prądnicy (napięcie sieci)
Kąt L
nosi nazwę kąta mocy Powiększanie momentu napędowego (roacutewnoznaczne ze
wzrostem mocy na wale prądnicy synchronicznej) powoduje wzrost kąta mocy Po
przekroczeniu wartości O90 (dla maszyn z biegunami utajonymi) prądnica wypada
z synchronizmu Gwałtowny wzrost momentu na wale spowodowany może być
roacutewnież awaryjnym wyłączeniem obciążenia prądnicy np w wyniku zwarcia
23 Własności ruchowe prądnic synchronicznych
Własności ruchowe prądnic prądu zmiennego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki pomiędzy następującymi wielkościami
prędkością obrotową n powiązaną zależnością (2) z częstotliwością napięcia
161
indukowanego f prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia prądnicy I napięciem
prądnicy U mocą czynną P mocą bierną Q kątem mocy L
wspoacutełczynnikiem mocy
cos i momentem M
Prądnice pracują z reguły przy stałej (lub praktycznie stałej) prędkości obrotowej
zadanej z zewnątrz lub wymuszanej przez bdquosieć sztywnąrdquo n = const (f = const)
Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy n = const
charakterystykę zwarcia (zwarcie symetryczne) I = IZ = f (IF) przy n = const
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const f = const cos = const
charakterystykę obciążenia przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu obciążenia I lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const f = const cos = const
charakterystykę zewnętrzną przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach prądu wzbudzenia IF lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const f = const cos = const
charakterystykę regulacji przedstawia się przy parametrycznie zmiennych
wartościach napięcia prądnicy U lub wspoacutełczynnikach mocy cos
charakterystykę regulacji przedstawia się także jako zależność IF = f (P) przy
U = const f = const Q = const
krzywe V nazywane roacutewnież krzywymi Mordeya I = f (IF) przy U = const
f = const P = const krzywe V przedstawia się przy parametrycznie
zmiennych wartościach mocy czynnej P
charakterystykę kątową momentu lub mocy M = f (L
) lub P = f (L
) przy
U = const n = const IF = const kątową charakterystykę momentu (mocy)
przedstawia się przy parametrycznie zmiennych wartościach prądu
wzbudzenia IF
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są
napięcie międzyfazowe prądnicy natężenie prądu wzbudzenia i prędkość
obrotowa wału silnika przy pomiarze charakterystyki biegu jałowego
162
natężenia prądu wzbudzenia i prądu prądnicy dla wyznaczenia
charakterystyki zwarcia
roacuteżnica napięć częstotliwości i kąt przesunięcia fazowego między
napięciami prądnicy i sieci ndash wskazania kolumny synchronizacyjnej oraz
prąd napięcie i moc czynna prądnicy pracującej na sieć sztywną
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające przyłączania prądnicy synchronicznej do
pracy roacutewnoległej na sieć sztywną oraz pozwalające wyznaczać charakterystyki biegu
jałowego i zwarcia przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy synchronicznej
M
~
SYN-
-CHRO-
-NO-
-SKOP
U
f
ATr L1
L3
L2
G
=
G
=
M
=
G
~
A
A
V
A
W
V
V
Układ
napędowy
Leonarda
bdquoWał elektrycznyrdquo
Prądnica badana
(synchroniczna
maszyna prądu
troacutejfazowego)
Układ do
synchronizacji
z przełącznikiem
rodzaju pracy
bdquoSieć sztywnardquo
163
Prądnica badana (troacutejfazowa maszyna synchroniczna) napędzana jest silnikiem
prądu stałego pracującym w układzie Leonarda ktoacutery zapewnia możliwość płynnej
regulacji prędkości obrotowej w bardzo szerokim zakresie Uzyskanie zmian momentu
mechanicznego silnika napędowego prądu stałego możliwe jest dzięki bezpośredniemu
połączeniu wirnika tego silnika z twornikiem prądnicy zasilającej Połączenie to
nazywane jest bdquowałem elektrycznymrdquo Uzwojenia wzbudzenia prądnicy zasilającej
silnika napędowego i samej badanej prądnicy troacutejfazowej zasila dodatkowa
samowzbudna prądnica prądu stałego zwana wzbudnicą Wzbudnica prądnica
zasilająca i napędzający je silnik indukcyjny zasilany z sieci mają jeden wspoacutelnym wał
mechaniczny Regulację prędkości obrotowej i prądu wzbudzenia badanej prądnicy
zapewniają rezystory o zmiennej oporności włączone w obwody wzbudzenia
wymienionych maszyn
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy synchronicznej
2 Włączyć stanowisko i rezystorem wzbudnicy ustawić przybliżoną wartość
napięcia znamionowego wzbudzenia (ok 220 V)
3 Ustawić prędkość synchroniczną wału prądnicy badanej (1500 obrmin)
regulując prądy w obwodach wzbudzenia silnika (wpływ odwrotnie
proporcjonalny) ilub prądnicy prądu stałego (wpływ wprost proporcjonalny)
4 Wykonać pomiary charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia)
5 W każdym punkcie pomiarowym należy utrzymać stałą synchroniczną
prędkość obrotową wału prądnicy Wartości wielkości mierzonych należy
sukcesywnie notować w odpowiedniej części tabeli 11
6 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia do minimum
7 Przygotować stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki zwarcia
ustawiając synchroniczną prędkość obrotową wału prądnicy i przełączając
uzwojenia twornika na zwarcie symetryczne
8 Wykonać pomiary charakterystyki zwarcia prądnicy mierząc prąd zwarcia
przy wzroście prądu wzbudzenia od wartości minimalnej do wartości nie
większej niż maksymalnie osiągniętej dla charakterystyki biegu jałowego
164
(szczegoacutełowe wartości prądoacutew poda prowadzący zajęcia) Nie ma
konieczności pomiaru prędkości obrotowej wału ponieważ prąd zwarcia jest
od nich niezależny w bardzo szerokim zakresie obrotoacutew
9 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiedniej
części tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp IF U n
Lp IF IZ
A V obrmin A A
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka zwarcia
1 1
2 2
3 3
itd itd
10 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki zwarcia należy odwzbudzić
prądnicę
11 Przygotować stanowisko do wykonania przyłączenia prądnicy do pracy
roacutewnoległej na sieć sztywną (synchronizacja) zwiększając przez regulację
prądu wzbudzenia napięcie prądnicy do wartości napięcia sieci i ustawiając
synchroniczne obroty wału
12 W celach demonstracyjnych dokonać synchronizacji bdquoze światłem
wirującymrdquo
13 Zsynchronizować maszynę z siecią wykorzystując kolumnę
synchronizacyjną Zbadać wpływ zmian prądu wzbudzenia prądnicy oraz
zmian momentu napędowego na wartość napięcia na zaciskach prądnicy
prędkości obrotowej prądnicy natężenia prądu i mocy czynnej oddawanej do
sieci
14 Przed opuszczeniem stanowiska należy kolejno odciążyć rozsynchronizować
i odwzbudzić prądnice Wyłączyć zasilanie i odczekać aż wał prądnicy się
zatrzyma
165
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego prądnicy synchronicznej U = f (IF)
(dwie krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zwarcia prądnicy synchronicznej IZ = f (IF) (dwie
krzywe dla wartości prądu wzbudzenia narastającego i malejącego na jednym
wykresie)
3 Określić wpływ zmian wartości prądu wzbudzenia prądnicy i momentu
napędzającego na wale prądnicy na wartości napięcia prądnicy obrotoacutew
prądnicy natężenia prądu mocy czynnej i biernej zaroacutewno przed jak i po
synchronizacji prądnicy z siecią sztywną (konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny synchronicznej (moc napięcie prąd
obroty wspoacutełczynnik mocy)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych wraz z obliczeniami
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności i opracowanie podpunktu 3
6 Wypisane warunki synchronizacji (z podaniem w [] ewentualnych
możliwych odstępstw)
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
166
XV BADANIE PRĄDNICY PRĄDU STAŁEGO
1 Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i własności ruchowych prądnic prądu
stałego W ramach ćwiczenia należy (po wykonaniu pomiaroacutew) sporządzić komplet
charakterystyk badanej maszyny
2 Wprowadzenie
Maszyna komutatorowa prądu stałego ma co najmniej dwa uzwojenia Uzwojenie
wzbudzenia tej maszyny mieści się w stojanie (część nieruchoma maszyny)
a uzwojenie twornika ułożone jest w żłobkach wirnika (część ruchoma maszyny) Prąd
stały płynący w uzwojeniu wzbudzenia wytwarza stałe względem stojana pole
magnetyczne Pole to jest jednocześnie polem wirującym kołowym względem
obracającego się uzwojenia twornika W prądnicach uzwojenie twornika jest
miejscem w ktoacuterym indukuje się (bdquotworzy sięrdquo) napięcie zasilające obwody
zewnętrzne Budowę maszyny prądu stałego przedstawiono na rysunku 11
Rys 11 Budowa maszyny prądu stałego
twornik
jarzmo
stojana
biegun
głoacutewny
nabiegunnik
uzwojenie
wzbudzenia
uzwojenie
twornika
szczotki
komutator
167
Maszyna prądu stałego przyłączona do sieci (prądu stałego) może pracować jako
prądnica lub silnik Istotnym elementem maszyn prądu stałego jest komutator wraz
z układem szczotek Do komutatora wykonanego z (izolowanych między sobą i wałem
maszyny) wycinkoacutew cylindrycznego walca miedzianego podłączone są początki
i końce zwojoacutew uzwojenia wirnika tworząc parzystą liczbę zamkniętych pętli
W przypadku prądnicy komutator pełni funkcję prostownika mechanicznego
W silniku umożliwia powstanie momentu elektromagnetycznego (obrotowego)
przełączając odpowiednio kierunek prądu w zwojach znajdujących się pod
nabiegunnikami elektromagnesu stojana Wytwarzana siła elektromotoryczna E oraz
moment obrotowy M nie zależą od charakteru pracy maszyny występują jednocześnie
przy pracy prądnicowej i silnikowej i wyrażają się zależnościami
nΦcEE
(1)
AMIΦcM (2)
gdzie
Φ ndash strumień magnetyczny wytwarzany przez prąd wzbudzenia (IF)
n ndash prędkość obrotowa wirnika
IA ndash natężenie prądu twornika
cE cM ndash stałe wspoacutełczynniki zależne od budowy maszyny
Jeden ze sposoboacutew nawinięcia i połączenia z komutatorem uzwojenia twornika
przedstawiono na rysunku 12
Rys 12 Uzwojenie twornika (6 zezwojoacutew i 6 wycinkoacutew komutatora)
N
S
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
168
Nawinięcie uzwojenia twornika musi być takie żeby rozpiętość każdego zezwoju
zapewniała umieszczenie jego bokoacutew w strumieniu o takiej samej wartości ale przy
biegunach o przeciwnych znakach Na rysunku 12 (będącym uproszczonym
schematem uzwojenia maszyny prądu stałego) zezwoje stanowią uzwojenia bokoacutew
oznaczone jako 1-6 2-9 3-8 4-11 5-10 7-12 Pomiędzy szczotkami odbierającymi
prąd z uzwojenia twornika tworzy się zawsze parzysta liczba roacutewnoległych gałęzi
Zasadę generowania w uzwojeniach twornika siły elektromotorycznej jednocześnie
w obu roacutewnoległych gałęziach przedstawiono na rysunku 13
Rys 13 Generowanie siły elektromotorycznej twornika
W bokach uzwojeń oznaczonych 4 10 będących w położeniu prostopadłym do
pola magnetycznego między nabiegunnikami S-N nie indukuje się siła
elektromotoryczna natomiast w bokach uzwojeń oznaczonych 11 12 1 2 3
indukowana jest siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym do indukowanej
w bokach 5 6 7 8 9 Odpowiednie podłączenie bokoacutew uzwojeń do wycinkoacutew
komutatora powoduje że w przedstawionej na rysunku 13 sytuacji między
szczotkami ustawionymi na wycinku 3 i 6 komutatora pojawi się siła
3 9 5 10 12 7 2
6
4 8 3 1 6 11
1
2
3
4
5
6 7
8
9
10
11
12
1
2
3
4
5
6
S
N
169
elektromotoryczna indukowana w dwu roacutewnoległych gałęziach tworzonych przez boki
2 9 12 7 10 5 oraz 11 4 1 6 3 8 tak jak to przedstawiono u dołu rysunku 13
21 Układy połączeń maszyn prądu stałego
Maszyna prądu stałego w ktoacuterej pole magnetyczne wytwarzane jest przez
elektromagnes zasilany prądem stałym może być maszyną obcowzbudną lub
samowzbudną Maszyną obcowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie
wzbudzenia zasilane jest z innego niż to z ktoacuterym pracuje twornik źroacutedła Układ
połączeń maszyny obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 14
Rys 14 Układ połączeń maszyny obcowzbudnej
Maszyną samowzbudną nazywamy maszynę ktoacuterej uzwojenie wzbudzenia
zasilane jest z tego samego źroacutedła z ktoacuterym wspoacutełpracuje twornik W zależności od
sposobu połączenia uzwojenia wzbudzenia i uzwojenia twornika rozroacuteżnia się trzy
typy maszyn samowzbudnych
bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
szeregowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo
z uzwojeniem twornika
szeregowo-bocznikowe w ktoacuterych uzwojenie wzbudzenia składa się
z dwoacutech części jednej połączonej szeregowo i drugiej połączonej roacutewnolegle
z uzwojeniem twornika
Układy połączeń maszyn samowzbudnych przedstawiono na rysunku 15
I
IF
E A2 A1
F2
F1
Twornik
Wzbudzenie
obce
170
Rys 15 Układy połączeń maszyny samowzbudnej
22 Własności ruchowe prądnic prądu stałego
Własności ruchowe prądnic prądu stałego można określić za pomocą
charakterystyk podających związki (przy stałej prędkości obrotowej n = const)
pomiędzy następującymi wielkościami prądem wzbudzenia IF prądem obciążenia I
napięciem twornika U Rozroacuteżnia się następujące charakterystyki prądnicy
charakterystykę biegu jałowego U = U0 = f (IF) przy I = 0
charakterystykę obciążenia U = f (IF) przy I = const
charakterystykę zewnętrzną U = f (I) przy IF = const
charakterystykę regulacji IF = f (I) przy U = const
Dla każdego układu połączeń prądnicy (obcowzbudna bocznikowa szeregowa
szeregowo-bocznikowa) otrzymujemy roacuteżne przebiegi charakterystyk
3 Badania i pomiary
31 Określenie wielkości mierzonych
Wielkościami mierzonymi są napięcie twornika natężenie prądu wzbudzenia
natężenie prądu obciążenia i prędkość obrotowa wału prądnicy obcowzbudnej
I
IA
IF
E A2 A1
E2
E1
Twornik
Wzbudzenie
bocznikowe
I
E A2 A1
D2
D1
Twornik
Wzbudzenie
szeregowe
I
IA E A1
D2
D1
Twornik
E1
E2
Wzbudzenie
bocznikowo-
szeregowe
IF
A2
171
32 Schemat stanowiska
Stanowisko pomiarowe umożliwiające wyznaczenie wszystkich wymienionych
w punkcie 22 charakterystyk prądnicy obcowzbudnej przedstawiono na rysunku 16
Rys 16 Schemat stanowiska pomiarowego prądnicy obcowzbudnej
33 Przebieg ćwiczenia
1 Odczytać i zanotować dane znamionowe badanej prądnicy prądu stałego
2 Wykonać pomiar charakterystyki biegu jałowego prądnicy zwiększając jej
prąd wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego (szczegoacutełowe
wartości prądoacutew wzbudzenia poda prowadzący zajęcia)
3 Po wykonaniu pomiaroacutew charakterystyki biegu jałowego należy odwzbudzić
prądnicę tzn zmniejszyć prąd wzbudzenia IF do zera i przygotować
stanowisko do wykonania pomiaroacutew charakterystyki obciążenia podłączając
rezystancję odbiornika RODB
4 Wykonać pomiar charakterystyki obciążenia prądnicy zwiększając jej prąd
wzbudzenia IF od wartości minimalnej do wartości przy ktoacuterej napięcie
prądnicy U osiągnie 120 wartości napięcia znamionowego W czasie
pomiaroacutew należy utrzymywać stałą wartość prądu obciążenia I Wartość prądu
obciążenia powinna wynosić co najmniej 20 wartości prądu znamionowego
n
A
A
G
= M
U
=
RODB
ATr
L1 L3 L2
I
IF
V
172
Stałość prądu obciążenia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) rezystancji
odbiornika RODB (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia
poda prowadzący zajęcia)
5 Wykonać pomiar charakterystyki zewnętrznej prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość prądu wzbudzenia IF Pomiary należy
wykonać dla dwoacutech wartości prądu wzbudzenia Wartości prądoacutew wzbudzenia
należy dobierać w zakresie od 80 do 110 wartości znamionowego prądu
wzbudzenia (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew wzbudzenia i obciążenia poda
prowadzący zajęcia)
6 Wykonać pomiar charakterystyki regulacji prądnicy zwiększając prąd
obciążenia I od zera do wartości maksymalnej występującej przy minimalnej
możliwej do nastawienia wartości rezystancji odbiornika W czasie pomiaroacutew
należy utrzymywać stałą wartość napięcia U na zaciskach prądnicy Stałą
wartość napięcia uzyskujemy poprzez zmianę (korektę) wartości prądu
wzbudzenia IF Pomiary należy wykonać dla dwoacutech wartości napięcia
prądnicy Wartości napięcia należy dobierać w zakresie od 80 do 110
wartości napięcia znamionowego (Szczegoacutełowe wartości prądoacutew obciążenia
i napięć prądnicy poda prowadzący zajęcia)
7 Wartości wielkości mierzonych należy sukcesywnie notować w odpowiednich
częściach tabeli 11
Tabela 11
Dane znamionowe maszyny badanej
Lp U I IF n
Lp U I IF n
V A A obrmin V A A obrmin
charakterystyka biegu jałowego charakterystyka obciążenia
1
1
2 2
itd itd
charakterystyka zewnętrzna charakterystyka zewnętrzna
1
1
2 2
itd
itd
charakterystyka regulacji charakterystyka regulacji
1
1
2 2
itd
itd
173
4 Opracowanie wynikoacutew pomiaroacutew
1 Wykreślić charakterystykę biegu jałowego oraz charakterystykę obciążenia
prądnicy prądu stałego U = f (IF) przy I = const n = const (dwie krzywe na
jednym wykresie)
2 Wykreślić charakterystykę zewnętrzną prądnicy prądu stałego U = f (I) przy
IF = const n = const dla dwu wartości prądu wzbudzenia (dwie krzywe na
jednym wykresie)
3 Wykreślić charakterystykę regulacji prądnicy prądu stałego IF = f (I) przy
U = const n = const dla dwu wartości napięcia prądnicy (dwie krzywe na
jednym wykresie)
4 Określić w procentach wartości znamionowych maksymalne obciążenie
prądnicy oraz zmienność prędkości obrotowej (Konieczna forma pisemna)
5 Sprawozdanie
Sprawozdanie powinno zawierać
1 Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia numer sekcji nazwiska i imiona
ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia)
2 Dane znamionowe badanej maszyny prądu stałego (moc napięcie twornika
prąd twornika napięcie wzbudzenia prąd wzbudzenia obroty)
3 Schemat układu pomiarowego
4 Tabele wynikoacutew pomiarowych
5 Wykresy podanych w punkcie 4 zależności
6 Wyniki obliczeń dotyczące maksymalnej zmienności prędkości obrotowej
i maksymalnego obciążenia prądnicy
7 Uwagi i wnioski (dotyczące przebiegu charakterystyk ich odstępstw od
przebiegoacutew teoretycznych poprawności metody pomiaru itp)
174
LITERATURA
1 Praca zbiorowa Elektrotechnika i elektronika dla nieelektrykoacutew WNT
Warszawa 1995
2 Cholewicki T Elektrotechnika teoretyczna tom I WNT Warszawa 1973
3 Horowitz P Hill W Sztuka elektroniki tomy I i II WKiŁ Warszawa 1996
4 Plamitzer A M Maszyny elektryczne WNT Warszawa 1970
5 Lebson S Podstawy miernictwa elektrycznego WNT Warszawa 1970
6 Praca zbiorowa Poradnik inżyniera elektryka tom I WNT Warszawa 1996
7 Wyrażanie niepewności pomiaru Przewodnik GUM Warszawa 1995
8 Krykowski K Energoelektronika Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice
1998
9 Rajchert F Sitnik A Stępień J Tyrystory i ich zastosowania WKiŁ Warszawa
1980
10 Tietze U Schenk Ch Układy poacutełprzewodnikowe WNT Warszawa 1987
11 Meyer K Poradnik elektryka Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Gdańsk
1998
12 Gruza L Krzeczyński A Lipski S Manczyk S Niestępski S Nowak A
Nowak Z Wolski A Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 2007