KWARTALNIK POLSKIEGO ZRZESZENIA PŁYTKARZY · 4 Glazurnicy W WOli MrOkOWSkiej kOŁO WArSzAWY...

KWARTALNIK POLSKIEGO ZRZESZENIA PŁYTKARZY

numer 2 lipiec 2010 (22) | Glazurnicy.pl ISSN 2080-7007

PLANIEPodczAs fILmowANIA rEkLAmy

tELEwIzyjNEj gruPy AtLAs

na

SAMOTNOŚĆ DŁUGODYSTANSOWCAwedług PAwŁA ZAwOdOwcA

WSTĘP Samotność długodystansowca według Pawła Zawodowca Glazurnicy.pl

3Glazurnicy

Kolejna łazienka zrobiona w tym roku. Która to, już nie pamiętam. Miałem z dokończeniem trochę kłopotów. Mimo moich uwag, klient za-

mówił za mały zapas płytek i trzech zabrakło. Wiem, że były bardzo drogie, ale statystyka jest nieubłagana, zapas na stłuczki musi być. Dobrze, że zrobiłem zapis w moim „skleroźniku” i klient się pod tym podpisał. Za-wsze prowadzę taki własny „dziennik budowy”, gdzie zapisuję ustalenia z klientem, zmiany, opóźnienia, rysunki itd. Wielokrotnie uniknąłem w ten sposób kon-fliktu. Jeśli gość pamięta, że się podpisał pod ustalenia-mi, nie zawraca mi głowy. Jeśli nie pamięta, podtykam mu pod nos jego własny podpis i sprawa załatwiona.

Na te płytki trzeba było czekać dwa tygodnie, a ja miałem robotę wyjazdową na półtora mie-siąca. Musiałem to jakoś rozwiązać. Na kursie mistrzowskim poznałem Daniela z Poznania, po-magamy sobie czasami. Okazało się, że w jego zaprzyjaźnionym salonie mają płytki z tej kolekcji. Akurat w sobotę było szkolenie, zwiedzanie fabryki Tubądzin i Daniel przywiózł mi te trzy braku-jące sztuki. W poniedziałek skończyłem robotę, rozliczyliśmy się uczciwie. Ale klient ze schodów mnie zawrócił i spytał, skąd ja te płytki przywiozłem, przecież dwa tygodnie, dostawy, terminy itd. Powiedziałem, że mamy takie stowarzyszenie glazurników i pomagamy sobie nawzajem.

Na kurs mistrzowski przyjechałem, bo chciałem mieć dyplom. Płytki kładłem przecież tyle lat i znałem wszystkie patenty, tak mi się przynajmniej wtedy wydawało. Po trzech dniach kursu, przed samym egzaminem już taki pewny nie byłem. Powiem szczerze, miałem niezłego „pietra”. Co powiedzą chłopaki z mojego miasteczka, jak obleję? Co powiem moim dzieciom, które prze-cież sam poganiam do nauki? Co powie żona...?

Na szczęście poszło bardzo dobrze. Mam dyplom z okrągłą, czerwoną pieczątką z orzeł-kiem. Dyplom zalegalizowałem, przetłumaczyłem i mogę jechać do roboty w całej Unii. Europa stoi przede mną otworem. Ale ja nigdzie się nie wybieram, roboty mi nie brakuje na miejscu. Dyplom odbiłem na kolorowym ksero, oprawiłem w ramki i powiesiłem we wszystkich salonach z płytkami w mieście. Telefon się urywał dzień i noc, aż większość „obrazków” musiałem zdjąć, bo miałem więcej zapytań o poradę niż o cenę. Teraz mam umówione terminy do końca roku i prawie do połowy przyszłego. A ceny daję najwyższe w mieście.

Przede wszystkim, kurs dał mi potwierdzenie, że to, co robię, robię dobrze. Do tej pory uczy-łem się podpatrując innych, czytając różne ulotki i oczywiście na własnych błędach. Ale nauka na własnych błędach bardzo boli i drogo kosztuje. Na kursie wykładali (nie tylko płytki) praw-dziwi fachowcy, rzemieślnicy z durzą wiedzą i doświadczeniem. Poukładali mi tą moją wiedzę, usystematyzowali, poszerzyli. Dowiedziałem się wielu rzeczy, o których wcześniej nie miałem nawet pojęcia. Poza tym bardzo cenna była wymiana doświadczeń między chłopakami kursu, w czasie przerwy na papieroska albo po zajęciach przy piwku. Na co dzień mieszkamy i działa-my w różnych częściach kraju, więc nie jesteśmy dla siebie konkurencją.

Chłopaki w mieście już się nie śmieją, że stary, a do szkoły się wybiera, na dokształty. Czterech już jest po kursach, dwóch mistrzów i dwóch czeladników. A wiem, że jeszcze kilku się szykuje.

Mam takie gumki do silikonu, co nie zostawiają nic na płytkach i powierzchnia spoiny jest idealna. Mam też takie koronki do wiercenia w gresie, co już ponad dwieście otworów zrobiły i nadal są dobre. Jak się któryś z chłopaków pyta, skąd ja to mam, przecież w mieście takich nie ma, odpowiadam, że takie stowarzyszenie glazurników istnieje, i że sobie pomagamy. Ściągaczki do silikonu dostałem od Bogusia z Gorlic, a koronki od Marka z Warszawy. No i jeszcze te super-tarczki 125 mm Michał ze Szczecina na targach Budma rozprowadzał. Tanie i niezniszczalne.

Mam kilka zleceń, których chyba wszystkich nie dam rady zrobić. Nie rozerwę się. Puszczę je chłopakom, co pokończyli kursy mistrzowskie. Już razem pracowaliśmy. Wiem, że nie odstawią fuszerki, mogę im zaufać, jeden mistrz i jeden czeladnik. Poza tym w PZP sobie pomagamy, a zaufanie to podstawa.

4 Glazurnicy

W WOli MrOkOWSkiej kOŁO WArSzAWY krĘCONO DWie reklAMóWki WYrObóW ATlASA – SzTANDArOWej (DziŚ „NiebieSkiej”) zAPrAWY klejOWej ATlAS OrAz FUGi ArTiS ze SrebreM. Aż 18 GODziN TrzebA bYŁO NA zreAlizOWANie zDjĘĆ DO 60 SekUND FilMóW reklAMOWYCh.

NAGLAZURNICY

SPIS TREŚCI

GLAZURNICY NR 2/2010 (22)

PLANIE FILMOWYM

Felieton Pawła zawodowca

Glazurnicy na planie filmowym

Niebieskie dziecko rewolucji

jak hartował się nowy klej?

Szybciej i w pewny posób – Postar 20

historia jednej roboty

Nowości ze sklepowych półek

Magia kamienia naturalnego

rekomendacje

Woder Duo

Przegląd hydroizolacji w Grupie Atlas

relacje z pikników

liga Mistrzów

relacja ze spotkań z wykonawcami w marketach

Wybór tynku na elewację

Tynki gipsowe Doliny Nidy

kursy unijne – opinie glazurników

Poradnik majstra

Polscy przedsiębiorcy w Unii europejskiej

Wróciłem z... irlandii

Ubezpieczenie OC działalności

leasing operacyjny czy finansowy – porównanie konsekwencji podatkowej na gruncie podatku VAT

Moje hobby: husaria

krzyżówka

3

4

6

8

10

12

15

16

19

20

24

26

28

30

32

34

37

38

40

42

44

46

48

50

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych, zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów, nie odpowiada za treść zamieszczonych reklam. Wydawca ma prawo odmówić zamieszczenia ogłoszenia i reklamy, jeżeli ich treść lub forma są sprzeczne z linią programową bądź charakterem pisma oraz interesem wydawnictwa.

Redakcja Glazurnikaredaktor naczelny Paweł królikowski

redaktor Prowadzący dariusz Małkowski

adres 05-120 legionowo, ul. Jagiellońska 34 lok. 4telefon 227841886 606876576

5Glazurnicy

Niezwykle rzadko zdarza się, aby jed-nego dnia kręcić dwa takie filmy. Stąd pełna gotowość ekipy – licz-

nej, bo ponad czterdziestoosobowej, jeśli nie liczyć aktorów i statystów. Dzień wcze-śniej zainstalowano na planie zdjęciowym pełne oświetlenie – bardzo silne, o mocy około 380 kW, trzykrotnie wyższej niż przy przeciętnej reklamówce. Dzień wcześniej ustawiono też całą scenografię.

Ogromne studio filmowe

Ten intensywny dzień zdjęciowy poprzedzi-ły dwa tygodnie przygotowań. Potem przyj-dzie czas na kolejne dwa tygodnie postpro-dukcji, czyli na montaż obrazu i dźwięku oraz wzbogacenie filmów (zwłaszcza jedne-go) o efekty specjalne.

Hala zdjęciowa w Woli Mrokowskiej na co dzień wynajmowana jest do produk-cji filmowych i telewizyjnych. 5.240 m² powierzchni, 10 m wysokości. Ogromna. Na środku zaparkowano kilka ciężarówek firmy oświetleniowej. Pod jedną ze ścian parę samochodów osobowych. W głębi TIR o błękitnej plandece z atlasowym logo i bo-cianem. Pokaźne pojazdy jakoś maleją w tej przestrzeni. Wierzyć się nie chce, że aby wprowadzić tego TIR-a, konieczne okazało się wycięcie w metalowej ścianie odpowied-niego wjazdu i wykonanie obejścia dla rur ciepłowniczych.

Na środku widać jeszcze dwa czarne na-mioty, wyposażone w monitory. W jednym rezyduje reżyser obu filmów, Bartek Cierli-ca, w drugim ludzie z ATLASA. To oni do-konają ostatecznej akceptacji nakręcone-go materiału. Z boku, pośród białych ścian, scenografia do reklamówki fugi ARTIS – wyglądające kosmicznie laboratorium i gu-stowna łazienka.

Lewar dobry na wszystko

Na pierwszy ogień leci spot „Laborato-rium”. Adresowany głównie do kobiet, nawiązuje konwencją do reklam kosmety-ków. Biel, wrażenie sterylności, dużo świa-tła, wesołe kolory preparatów chemicz-nych. Piękna laborantka w śnieżnobiałym fartuchu. Nowocześnie. Taka Ameryka z drugiej połowy XXI wieku.

Na planie filmowym rządzi Lewar. Bli-sko dwumetrowe, bardzo krótko ostrzyżo-ne chłopisko pełni rolę kierownika planu. To on woła: – Cisza na planie! Wyłączyć telefony, nie gadać, nie hałasować, nie od-dychać! Kręcimy. Akcja!

Gdy trzeba, upomina: – Akcja trwa, póki ja nie powiem: Stop! Proste?

Do każdego umie odpowiednio trafić. Pięknej laborantce mówi „Gwiazdo moja”, czterej laboranci w kitlach odprasowanych „na kant” to Johnowie: Johnny Jeden, John-ny Dwa, Trzy i Cztery. Czule zagrucha do dzieciaczka raczkującego po wolnej od bak-terii, bo zafugowanej ze srebrem, posadzce w łazience. A jako że malca wyraźnie fascy-nują grzejniki, otaczające tę część planu, raź-no zamacha do niego takim grzejniczkiem, wskazując właściwy kierunek „marszu”.

Na planie mówi się, że Lewar to młodszy brat aktora Tomasza Karolaka i że to jemu serialowy „trzydziestodziewięcioipółlatek” zawdzięcza początki swej kariery.

Dwudziestu dwóch glazurników

Przyjechali z różnych stron Polski, różni ich też wiek, wzrost i postura. Łączy branża – sami glazurnicy! – i cel przyjazdu. Zgodzili się wystąpić w reklamie „niebieskiej” ZAPRAWY KLEJOWEJ ATLAS. Spot z tak malowniczą i zaprawioną w wielu bojach brygadą musi mieć w sobie coś z męskiego kina. I tak jest w istocie. Reżyser zapewnia: – Ten spot cał-kowicie różni się od „Laboratorium”. Zwol-nienia tempa, zagęszczona akcja. Mocna pointa. Ciemniejsza tonacja całego filmu.

Rozpoczyna go monumentalne wejście grupy fachowców, gotowych do wielkiej akcji kafelkowania. Obejrzawszy zarejestrowa-ny materiał zdjęciowy, jeden z glazurników stwierdził z uznaniem: – Wyglądamy jak jacyś kosmiczni kowboje!

Na planie spisali się świetnie, choć przed-tem nie brakowało obaw. Że nie złapią rytmu pracy, który na planie filmowym – inaczej niż przy układaniu glazury – polega na bar-dzo krótkich chwilach aktywności i potwor-nie długich przerwach, po których zwykle następują duble, czyli powtarzanie wykona-nej już czynności, niekiedy kilkunastokrotne.

Szybko chwycili, co jest grane – nie bez pomocy Lewara, który i z nimi zaraz złapał kontakt. Gdy trzeba było, to odpowiednio „grubym” słowem. Grali jak z nut, karnie, a zarazem swobodnie. Praca w filmie się im spodobała. Marek Ogaza z Rudy Śląskiej stwierdził następnego ranka (bo dzień zdję-ciowy skończył się o 1.30): – To było dziesięć godzin męczącej roboty, ale i wielka przy-goda, na całe życie! I tylko w nocy, co chwi-la, śniło mi się: Dubel! Dubel!

Atlasowa komisja kwalifikująca materiał zdjęciowy – czujna i nader drobiazgowa – była usatysfakcjonowana. Rezultaty pracy całego zespołu można już obejrzeć na kana-łach TVP, TVN i Polsatu.

Tekst: Jarosław IrzykowskI

W WOli MrOkOWSkiej kOŁO WArSzAWY krĘCONO DWie reklAMóWki WYrObóW ATlASA – SzTANDArOWej (DziŚ „NiebieSkiej”) zAPrAWY klejOWej ATlAS OrAz FUGi ArTiS ze SrebreM. Aż 18 GODziN TrzebA bYŁO NA zreAlizOWANie zDjĘĆ DO 60 SekUND FilMóW reklAMOWYCh.

Nie wystarczy być niekwestionowanym liderem na rynku (91% wykonawców wymienia spontanicznie ATLASA jako

markę klejów do glazury, z czego 63% wymie-nia go jako pierwszego!), o tę pozycję trze-ba dbać nieustannie. Nawet, a może przede wszystkim, jeśli chodzi o produkty sztanda-rowe. Dlatego przed kilkoma miesiącami za-padła decyzja: ZAPRAWA KLEJOWA ATLAS – klej, od którego wszystko się w ATLASIE za-częło – wymaga modyfikacji, ponieważ przez minione dwadzieścia lat zmieniła się zarówno sytuacja na rynku, jak i nawyki wykonawców, obecnie najważniejszej grupy ostatecznych naszych odbiorców.

Na obecną efektowną premierę niebieskiego KLEJU O.K. pracował cały sztab ludzi przez dobre kilka miesięcy. Takiego pospolitego ru-szenia w ATLASIE od dawna nie było. Nie sposób wymienić tu wszystkich, bo prawie każdy pion firmy został włączony do akcji. Równolegle trzeba było przygotować nowe opakowanie – projekt autorstwa Andrzeja Walczaka, współwłaściciela firmy! – opraco-wać recepturę nowego kleju, stworzyć taktykę jego wejścia na rynek oraz strategię sprzeda-ży, przygotować odpowiednie stany magazy-nowe we wszystkich lokalizacjach i, wreszcie, zaprojektować i wykonać odpowiednie mate-riały reklamowe.

O przygotowaniach do wprowadzenia na rynek nowego kleju opowiedziała Dominika Sumi-sławska-Subko, kierownik grupy produktowej KLEJE. Jak się okazało, przygotowania trwa-ły dwa lata. Rewolucja nie ujrzałaby światła dziennego, gdyby nie ścisła współpraca pra-cowników laboratorium i glazurników. Rado-sław Ziomek, szef laboratorium, nie ukrywa, że poddawał torturom przesiewu i prażenia wyroby konkurencji, wydobywając z nich in-formacje. Wiadomo, rewolucja wymaga ofiar. Dodatkowo, 150 fachowców regularnie wywo-żono na nadarzyński poligon, gdzie w izolacji i do skutku przeprowadzali testy nowej broni ATLASA. Trwało to wiele miesięcy.

WSzYSTkO NA TO WSkAzUje, że Dzień 22 MArCA bĘDzie ObChODzONY W ATlASie jAkO rOCzNiCA WYbUChU NiebieSkiej reWOlUCji. WiOSNĄ 2010 rOkU ATlAS WPrOWADziŁ NA rYNek zAPrAWĘ klejOWĄ UelASTYCzNiONĄ, DeTrONizUjĄC PANUjĄCĄ DWADzieŚCiA lAT zAPrAWĘ klejOWĄ.

Niebieskie dzieckoreWOlUCji

6 Glazurnicy

Zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie!

Napisz ciekawą wypowiedź lub wymyśl rymowankę reklamową

o nowej, niebieskiej wersji kLEju o.k.

Propozycje prosimy nadsyłać na adres [email protected]

Najciekawsze tekstynagrodzimy!

!!! k O N k U r S !!!

7Glazurnicy

Produkcję, ze względów strategicznych, uruchomiono w czterech lokaliza-cjach – w Zgierzu, Bydgoszczy, Suwałkach i Dąbrowie Górniczej. Tuż przed Godziną 0, w magazynach, gotowych do przejęcia udziałów w rynku, czeka-ło 2600 ton nowej zaprawy. Już nie było odwrotu. Organizatorzy rewolucji zdają sobie sprawę z ryzyka, ale – jak zwykle w takich sytuacjach – głęboko wierzą w sukces. Piotr Patyk, dyrektor marketingu produktowego, uważa, że zawojowanie rynku jest możliwe, pod warunkiem że świadomość wagi rewolucji będzie w ATLASIE powszechna. Nadszedł czas na zaprezentowanie kolejnych działań. Plan agitacji w hur-towniach, harmonogram szkoleń wykonawców, terminy pikników glazur-niczych, jednym słowem, cała logistyka. Podlegli pracownicy otrzymali in-struktaż od Wojciecha Napierały, dyrektora sprzedaży. Jak na prawdziwego spiskowca przystało, mówił mało. Rewolucjoniści chcą jak najszybciej i jak najlepiej wykorzystać efekt „fali uderzeniowej”. Opanowane media, telewi-zja i prasa, będą skutecznie wspierać przewrót.

Tekst i zdjęcia: MIchał rzepIak – starszy specJalIsta ds. pr atlas

DYrekTOriAT NiebieSkiej reWOlUCji (OD leWej): rADOSŁAW ziOMek (kierOWNik lAbOrATOriUM bADAWCzO-rOzWOjOWeGO), PiOTr PATYk (DYrekTOr MArkeTiNGU PrODUkTOWeGO), OSkAr SOleCki (DYrekTOr MArkeTiNGU), DOMiNikA SUMiSŁAWSkA-SUbkO (kierOWNik GrUPY PrODUkTOWej kleje) i WOjCieCh NAPierAŁA (DYrekTOr SPrzeDAżY).

kAżDY SAMODzielNie PrzeTeSTOWAŁ NOWĄ „NiebieSkĄ” zAPrAWĘ. NA zDjĘCiU MAGDAleNA TUrek (DOrADCA hANDlOWY DS. SieCi DYSTrYbUCYjNYCh).

krzYSzTOF jUrkieWiCz (DOrADCA hANDlOWY ATlASA DS. SieCi DYSTrYbUCYjNYCh) i ADAM MASiUlANiS (DYrekTOr DS. kOMUNikACji brANżOWej).

Hasło: nowoczesnośćKrzysztof MilczareK, profesor aKaMedii uMiejętności atlas

Aby rewolucja się udała, trzeba mieć na sztan-darach właściwe hasło. Jak przekonać wyko-nawcę do nowego produktu? Posłużę się przy-kładem ołówka, który przez wieki ewoluował od ołowiu, poprzez grafit, do automatycznego ołówka ze zmienną grubością rysika. Czy za-tem stary drewniany ołówek jest niedobry? Otóż nie, tylko czasy się zmieniły i dziś potrze-ba czegoś bardziej nowoczesnego. Tak jest i w naszym przypadku. Zaprawa Kle-jowa ATLAS była i jest dobrym klejem, ale zrobiliśmy produkt bardziej nowoczesny. Z technicznego punktu widzenia, ma on – w porównaniu z poprzednikiem – o wiele no-wocześniejszą formulację, stąd inny kolor i zapach „niebieskiego”, a także jego lepsza urabialność. Dzięki innowacyjnej recepturze i chemii nowej generacji, uzyskaliśmy lepsze właściwości reologiczne, potocznie nazy-wane przez wykonawców „masełkowatością”. Nowy klej ma zmniejszoną kurczliwość, można stosować go w warstwie do 10 mm, również do płytek o większym formacie, bez obawy o ich pęknięcie. Krótko mówiąc, śpie-wajmy na różne głosy, ale tę samą piosenkę.

Nowe zalety Ů łatwe rozrabianie Ů uplastyczniona konsystencja Ů łatwiejsze nakładanie Ů grubość warstwy 2-10 mm Ů aż 5 Punktów w Programie Fachowiec

wszystko, co dobre, zostało Ů klasa kleju c1Te Ů dobra przyczepność Ů obniżony spływ Ů wydłużony czas otwarty Ů mrozo- i wodoodporność Ů aplikacja na ściany i podłogi

zaprawa Klejowa aTLas, zwana KLeJeM o.K., z okazji 20. urodzin przeszła meta-morfozę. Dotyczy to zarówno jej właściwości, jak i opakowania. Bo – pomimo że jest to sztandarowy produkt aTLasa – nigdy nie jest tak dobrze, aby nie mogło być lepiej. a zatem KLeJ o.K. zachował wszystko, co w nim najlepsze, a zyskał dodatko-we właściwości, dzięki którym stał się jeszcze bardziej przyjazny dla wykonawcy.

colla

ge: K

rzys

ztof

Bic

z

nieBiesKa wersJa klejU O.k.

Stać w miejscu, to znaczy cofać się. Ta mak-syma przyświecała firmie ATLAS, kiedy postanowiliśmy po 20 latach zmienić nasz

sztandarowy produkt – Zaprawę Klejową ATLAS. Świat idzie do przodu, zmieniają się produkty, wy-magania, przyzwyczajenia, pojawia się nowe po-kolenie glazurników. Będąc liderem w produkcji klejów i innej chemii budowlanej musimy podą-żać za tymi zmianami, dostosowując nasze pro-dukty do tych potrzeb. Bardzo ważne są dla nas opinie wykonawców o naszych wyrobach, dlatego wprowadzając w życie dewizę „ATLAS WSPIERA FACHOWCÓW”, przy każdej nadarzającej się okazji staramy się dostosowywać wyroby do Wa-szych oczekiwań.

Tak się właśnie stało z Zaprawą Klejową ATLAS. Od pewnego czasu zaczęliście zgłaszać uwagi dotyczące tego kleju, mówiąc, że kleić klei i to dobrze, trzymać trzyma, tylko pracuje się z nim „niefajnie”. A inni to mają takie „masełka”, które się łatwo rozrabia i lekko nakłada. Oczywi-

ście, jedna niedogodność nie może przekreślać znakomitości całego produktu, niemniej posta-nowiliśmy nie przechodzić nad tym do porządku dziennego. I żeby nie było wątpliwości, co trzeba zmienić, zaangażowaliśmy Was – wykonawców z krwi i kości – w proces tej zmiany.

Na początek postanowiliśmy ustalić, co jest dla Was ważne przy wyborze kleju i czy nasza Zapra-wa faktycznie jest inna niż pozostałe, znane kleje. Doszliśmy do wniosku, że należy podejść do tego poważnie i wykonać miarodajne testy z Waszym udziałem. Dlatego zebraliśmy kilkunastu z Was w Nadarzynie, dając ankiety do wypełnienia oraz kilka klejów (w tym Zaprawę Klejową ATLAS) do oceny. Wiemy, że każdy z Was ma swoje prefe-rencje i sympatie wśród różnych marek klejów, dlatego dostaliście nieoznakowane próbki.

Z badań wynikało, że faktycznie łatwe roz-rabianie i lekka, masełkowata konsystencja to cechy dla Was najważniejsze przy wyborze kleju (oczywiście poza parametrami technicznymi).

Dlatego kleje, które dostaliście, ocenialiście pod kątem 6 cech: • rozrabianie (łatwość, szybkość uzyskania jed-

norodnej konsystencji)• osuwanie się płytki (trzymanie się miejsca)• konsystencja w wiadrze (plastyczność masy)• korygowalność płytki (łatwość dokonania po-

prawek, czas możliwej korekty)• nakładanie na powierzchnię (rozprowadza-

nie, zachowanie się masy pod pacą)• przyczepność kleju do płytek i podłoża.

Wasze spostrzeżenia potwierdzały się. Wyniki testów jednoznacznie wskazywały na koniecz-ność poprawy receptury pod kątem urabialności i właśnie w tym kierunku ruszyły prace laborato-ryjne. W niedługim czasie przygotowaliśmy nową recepturę, którą natychmiast przetestowaliśmy z Waszym aktywnym udziałem. Tym razem za-prosiliśmy do testów 63 glazurników. Ocenili oni nową recepturę, dotychczasową Zaprawę Klejową ATLAS, dwa najpopularniejsze kleje konkurencji

JERZY MAŁEK: „Ja uważam, że testowanie pro-duktów to dobry pomysł, bo można porównać, który produkt jest lepszy, a który gorszy. Klej, który dziś testowaliśmy „NOWY” jest bardzo dobry, ela-styczny i ma dobrą przyczepność do podłoża.”

BARTOSZ ZARĘBA: „Nowy klej standardowy ATLASA jest znacznie lepszy od starego produktu. Wyglą-da na to, że dołącza do czołówki na polskim rynku.”

jAk hArTOWAŁ SiĘ NOWY klej?

WYPOWieDziGlAzUrNikóW

8 Glazurnicy

9Glazurnicy

oraz klej ATLAS Progres Standard, cieszący się wśród Was bardzo dobrą opinią. Przyjęliśmy te same kryteria i skalę oceniania. Wasze uwagi po testach dotyczące poszczególnych próbek zmobilizowały Pion Badań do jeszcze intensywniejszej pracy.

Ponownie przyjrzeliśmy się szczegółowo właściwościom Zaprawy Klejowej ATLAS. Powszechnie wiadomo, że glazurnicy w normalnych warunkach roboczych nie odmierzają wlewanej wody, tylko dodają ją do zaprawy na wyczucie. Tak też postąpiliśmy podczas kolejnych prób i okazało się, że Zaprawa Klejowa ATLAS jest dużo wrażliwsza na „prze-lanie” wodą, co natychmiast pogarsza praktycznie wszystkie jej parame-try. W ten sposób ustaliliśmy kierunek, w jakim powinny pójść zmiany. Wykonaliśmy wiele prób i podejść, aż wreszcie po kolejnych miesią-cach pracy Pion Badań przedstawił 6 zupełnie nowych receptur, które przekazał do praktycznego sprawdzenia przez 51 glazurników. Podczas kolejnych testów, przeprowadzonych w styczniu na poligonie Centrum Szkoleniowego ATLAS w Nadarzynie, te receptury zostały ocenione pod kątem wcześniej określonych, znanych już Wam parametrów.

W czasie trwania tych testów wyraźnie wskazywaliście na jedną z re-ceptur, jako tą najlepszą. Jej przewaga nad innymi była ogromna. Uzy-skała najwyższe oceny dla wszystkich sześciu parametrów. To skłoniło nas do podjęcia decyzji o zamianie dotychczas stosowanej receptury Zaprawy Klejowej ATLAS na nową i dodaniu do nazwy słowa UELASTYCZNIONA, by podkreślić jej nowe właściwości. Dodatkowo, po prawie 20 latach zmie-niliśmy szatę graficzną opakowania produktu. Nowa Zaprawa Klejowa ATLAS została zapakowana w granatowe worki z charakterystyczną dla niej żółtą szarfą.

Jak mówią Starzy Górale: „przezorny, oprócz paska, szelki nosi”, dla-tego przed wprowadzeniem produktu na rynek postanowiliśmy poddać go ostatecznej weryfikacji i porównać nowo wprowadzaną recepturę z klejami konkurencji:

• Ceresit CM11• KREISEL Multi 102• MAPEI Glazurnik do płytek.Tym razem, z otwartą przyłbicą pokazaliśmy, jakie kleje są testo-

wane. Przyjęto te same, co poprzednio kryteria oceny, a Wasi koledzy testujący produkty znali ich marki. Oto wyniki testu:

Odnieśliśmy spektakularny sukces. Nowa receptura, wybrana przez Wykonawców, uzyskała najwyższą ocenę ogólną i najwyższe noty w większości badanych parametrów, co zaskoczyło wyraźnie niektó-rych testujących wykonawców. Chwalili ją, podkreślając, że różnica w porównaniu z dotychczasową Zaprawą Klejową ATLAS jest kolosalna. A my mamy nadzieję, że wyprzedza również produkty konkurencji. Po-twierdzają to zresztą opinie innych użytkowników tego kleju. Wszyst-kie opinie o naszym nowym kleju możecie przeczytać na forum portalu www.glazurnicy.pl/forum.html/1/38/. Wyraźcie tam również swoją.

jAk hArTOWAŁ SiĘ NOWY klej?

CM11 Glazurnik nowa Zaprawa Klejowa ATLAS

Multi 102

konsystencja 3,9 4,3 4,5 4,2

korygowalność 3,2 4,7 4,6 3,1

nakładanie 3,9 4,3 4,6 3,8

osuwanie 4,2 3,8 4,4 4,1

przyczepność 3,5 4,5 4,5 3,2

rozrabianie 3,5 4,5 4,7 3,6

SUMA 3,7 4,4 4,5 3,6

10 Glazurnicy

Potrzebą współczesnego budownictwa jest skrócenie czasu realizacji. Do-bitnym tego przykładem są roboty

podłogowe, w których prace posadzkowe mogą nastąpić dopiero po wysezonowaniu podkładu, czyli nawet po kilku tygodniach. Zastosowanie POSTARA 20 – najnowszego produktu marki ATLAS – rozwiązuje ten problem. Podczas wszelkich prac posadzko-wych jednym z najistotniejszych wymogów jest odpowiednio suche podłoże. Aplikacja kolejnych warstw podłogi na wilgotnym podłożu może mieć bardzo negatywne kon-

sekwencje. Na przykład, do dość częstych błędów wykonawczych należy ułożenie na wilgotnym jastrychu deski parkietowej.

Drewno od producenta parkietu dostarcza-ne jest wysuszone i zawartość wilgoci w jego strukturze waha się w granicach ok. 8 %.

Należy wspomnieć, że obecnie nie ma potrzeby dostarczania desek parkieto-wych wcześniej na budowę, aby je sezono-wać. Sezonowanie odbywa się przez okres co najmniej 4 tygodni już po przyklejeniu

do jastrychu. W tym przypadku, jeżeli za-wartość wilgotności resztkowej w podłożu przekracza wymagane 2%, drewno zaczyna pochłaniać parującą wodę, zwiększa swoją objętość, co może doprowadzić do jego od-spojonia, łódkowania – jednym słowem, po-sadzka ulega zniszczeniu.

A co w przypadku płytek ceramicznych? Przyklejenie płytek na zbyt wilgotnym pod-łożu może mieć również negatywne konse-kwencje. Jednak dla prac glazurniczych to-lerancja zawartości wilgoci w podłożu jest inna niż dla posadzki drewnianej.

SzYbCieji W PeWNY SPOSób

2011Glazurnicy

Maksymalna zawartość wilgoci resztkowej, która pozwala na bez-pieczne prowadzenie prac glazurniczych to 3%.

Przy zbyt wilgotnym podłożu wewnątrz pomieszczeń może wy-stąpić, na przykład, problem z wiązaniem i schnięciem zapraw klejowych – co wydłuża realizację prac, a czasami może uniemoż-liwić ich prawidłowy montaż ceramiki. O wiele gorsze konsekwen-cje mogą pojawić się podczas prac na tarasach i balkonach. W tym przypadku zbyt duża zawartość wilgoci w warstwie docisku może doprowadzić do rozszczelnienia warstw hydroizolacji odspojenia wierzchniej warstwy np. płytek ceramicznych. Latem w zbyt wil-gotnej warstwie docisku zamkniętej warstwą hydroizolacji, pod wpływem ciepła, woda zaczyna parować, co prowadzi do wzrostu ciśnienia, w wyniku którego może odspoić się warstwa izolacji – w ten sposób może powstać nieszczelność.

Przemawia do wyobraźni fakt, że 1 litr wody w normalnym ciśnie-niu zamienia się w ok. 1700 litrów pary wodnej.

Zimą zawilgocone podłoże ulega zamrożeniu, zamarznięta woda zwiększa swoją objętość, rozsadzając warstwę docisku i kleju, któ-rym przyklejone są płytki, a oprócz tego w warstwie hydroizolacji mogą powstać mikropęknięcia. W naszych warunkach klimatycz-nych, gdzie przejście przez „0” następuje nawet kilkadziesiąt razy w ciągu jednej zimy, proces parowania i zamarzania resztek wody szybko doprowadza do zniszczenia warstwy kleju pod płytkami oraz warstw nośnych tarasów i balkonów.

Presja czasu lub warunków pogodowych podczas wykonywania zleceń budowlanych powoduje, że nierzadko skracane są prze-rwy technologiczne. Tradycyjne jastrychy potrzebują 20-28 dni na schnięcie i wiązanie, po tym czasie w optymalnych warunkach osiągają pełną wytrzymałość i wilgotność resztkową poniżej 3%.

W maju tego roku do oferty ATLASA został wprowadzony POSTAR 20, szybkoschnący podkład cementowy. Pozwala on po-radzić sobie ze wspomnianą presją, ponieważ unikatową cechą tej wylewki jest krótki czas schnięcia, który pozwala przyspieszyć cały proces budowlany o co najmniej 15 dni w stosunku do ty-powych produktów używanych do wykonywani jastrychów lub warstw docisku na tarasach. Poniższa tabela pokazuje zawartość wilgotności w produkcie w zależności od grubości warstwy:

* wyniki wilgotności POSTARA 20 uzyskane w temperaturze ok. 20◦C oraz przy wilgotności powietrza 55-60%

POSTAR 20 doskonale nadaje się do wykonywania jastry-chów, jastrychów grzejnych oraz warstw docisku na tarasach i balkonach. Oparty jest o optymalnie dobrany stos kruszyw, któ-ry pozwala na łatwe wyprowadzenie spadków od min. 3 mm do grubości nawet 80 mm. Po pełnym związaniu charakteryzuje się wytrzymałością na ściskanie powyżej 20 MPa.

Wilgotność resztkowa to pozostałość wody zarobowej, która nie zo-stała związana w reakcji z cementem.

ilość dni / grubość warstwy 1,5 cm 4 cm 7 cm

po 2 dniach 2,0% 2,4% 3,6%

po 7 dniach 1,5% 2,1% 2,7%

po 14 dniach 1,4% 1,6% 1,8%

WYPOWieDź SPeCjAliSTYProces schnięcia w POSTARZE 20 został przyspieszony dzięki uży-ciu specjalnych typów cementu, które w połączeniu z plastyfikato-rami przyspieszają proces wiąza-nia wody bez uszczerbku dla wy-trzymałości końcowej podkładu. Optymalna receptura powoduje także, że produkt zachowuje sta-bilność liniową, a skurcz ograni-czony jest do minimum.

radosław zioMeK – KierowniK laboratoriuM rozwoju i badań grupy atlas

WłaściWości podkładu aTLaS poSTaR 20• podKład ceMentowy (10-80 MM) • ograniczony sKurcz liniowy

• szybKoschnący – dalsze prace już po 5 dniach

• zapewnia łatwą apliKację

• Może być zespolony z podłożeM, na folii, pływający oraz grzewczy

współpraca z projektantami Cerpolu zawsze układa się poprawnie i bez-problemowo. Dostawałem od nich

zlecenia na realizacje wykończeń wg ich pro-jektów, ale również oni wykonywali projekty dla moich klientów. Jakiś czas temu zadali mi pytanie: – Rafał, trzeba zrobić basen, basen w prywatnym domu. Jest tylko mały problem – basen w całości wyłożony jest mozaiką szklaną. Czy się tego podejmiesz?

– Jak to ja? To nie możliwe. Nigdy tego nie robiłem, nie znam się na technologii basenowej, nie kleiłem nigdy tak wielkich połaci mozaiki. Nie, i jeszcze raz nie! To za duża odpowiedzialność.

Temat wygasł, ale powracał od czasu do czasu podczas moich wizyt w salonie. Oswa-jałem się z tematem, nabierałem coraz więk-szej ochoty na przedsięwzięcie. Ale i tak twardo odmawiałem, zbywałem kolegów z Cerpolu wymówkami, do czasu aż... Podczas rutynowej rozmowy w kantorku projektanta

przez szklane drzwi weszła pani inwestor. Zostaliśmy sobie przedstawieni w taki spo-sób, że nie było dla mnie odwrotu:

– To jest pani inwestor, właściciel base-nu.

– A to jest wykonawca, który z powodze-niem wykona ten basen.

No i się zaczęło. Zostałem „wkręcony” w rozmowę poprowadzoną w taki sposób, jak-bym już dawno się zgodził. Przyznali oboje, że nie mogą znaleźć wykonawcy do realizacji basenu i na pozostałe podłogi. Więc robota, można by rzec, klepnięta wstępnie, umówili-śmy termin spotkania na obiekcie.

Dom okazał się być przeogromny: 250 m2 mozaiki na basenie, 250 m2 podłóg w gresie (120x60), około 100 m2 podłóg pomieszczeń gospodarczych, siedem pomieszczeń socjal-nych, toaletowo-łazienkowych. Powierzch-nia użytkowa, bagatela, około 1100 m2.

I co sobie myśli człowiek taki jak ja? Pew-nie właściciel nowobogacki, zadufany w

sobie i arogancki. Ale ku mojemu zdziwie-niu mąż inwestorki okazał się być również bardzo przyjemny, kontaktowy, chętny w współpracy i rozmowy. Po wymianie kilku badawczych zdań, ustaliliśmy cenę za metr ułożenia mozaiki oraz podłóg, bo to wcho-dziło w zakres naszych prac na budowie. Nie podjęliśmy się wykańczania pozostałych po-mieszczeń, po prostu nie dysponowaliśmy wolnym czasem.

Zawsze się staram, żeby materiał inwestor kupował bezpośrednio na siebie, i tak też było w tym przypadku. Do mnie należy wybór od-powiedniej technologii oraz organizacja pra-cy. „Rzuciłem” temat na forum dyskusyjnym, na naszym portalu www.glazurnicy.pl. Zapy-tałem, co, jak, czym, itp. i liczyłem na pomoc kolegów. Zadałem też pytanie portalowemu ekspertowi i dostałem odpowiedź od Piotra Idzikowskiego, że ATLAS na chwilę obecną nie posiada systemu basenowego, natomiast IZOHAN jest dla mnie mało przekonujący,

12 Glazurnicy

hiSTOriA

rObOTYKuchnie, łazienki, tarasy, schody to dla glazurnika chleb powszedni. Czasem łatwe, czasem trudne, bardziej lub mniej skomplikowane. Wykonując prace w bloku, w domku jednorodzinnym do remontu czy nowopowstałym, robiąc te wszystkie rzeczy codzienne z większym lub mniejszym polotem, nieraz zastanawiałem się, kto wykonuje prace glazurnicze w wielkich, pięknych rezydencjach. No kto, bo przecież ktoś musi.

13Glazurnicy

bo nie miałem wcześniej z nim styczności. W odpowiedzi na moje pytanie na forum otrzymałem kilka kontaktów do przedsta-wicieli różnych firm. Do mnie należał wybór systemu montażu, chemii budowlanej i na mnie spoczywała odpowiedzialność. Co wy-brać? Mapei? Może Sopro? Albo BASF PCI? Lub Botament. Dwie pierwsze firmy odpadły przy pierwszej turze. PCI był dla mnie nie-znany, choć bardzo zachwalany przez kole-gów z północy polski. Nawiązałem kontakt z przedstawicielem PCI i dostałem ofertę. Nie była zbyt zadowalająca, ale przede wszyst-kim brak było bezpośredniego kontaktu na miejscu budowy. PCI również odpadł. Pozo-stał Botament. Przedstawiciel tej firmy zobo-wiązał się do stałej współpracy. Przygotował całą technologię, uczestniczył w tworzeniu harmonogramu robót, obiecał doglądać po-stępu prac. Przeprowadził krótkie szkolenie ogólne z materiałoznawstwa: co, jak, gdzie, w którym momencie. Przyszła oferta cenowa

z Botamentu, którą niezwłocznie przekaza-łem klientowi. Akceptacja była szybka i de-cyzja zapadła: robimy na Botamencie. Pod-czas rozmowy w gronie zainteresowanych: Botament, Aqua Star-wykonawca instalacji i ja, domagaliśmy się zgody na wykonanie próby wodnej – napełnienia niecki basenu wodą i sprawdzenia szczelności niecki przy pełnym obciążeniu. Niestety, nie udało się przekonać inwestora do wydania na ten cel dodatkowych pieniędzy.

Nadszedł czas rozpoczęcia prac. Pierw-szym etapem jak zawsze jest przygotowanie podłoża. Nieckę betonową przed przystą-pieniem do prac wykończeniowych należy wypiaskować, usunąć luźne części betonu, „raki” i zacieki wody zarobowej. Zorganizo-wałem odpowiedni piasek, maszyny do pia-skowania. Dwa dni potężnego kurzu, hałasu i po robocie. Gdy kurz już opadł, zaczęły się kolejne etapy robót. Powoli, sukcesywnie i metodycznie wszystkie betonowe naroża

na schodach, na krawędziach i w przelewie nabierały obłych kształtów, trzeba je było wyokrąglić. Górna krawędź basenu została zaprojektowana równo z poziomem lustra wody, więc te prace musiały być wykonane z dużą starannością i dokładnością. Nie po-siadam typowego niwelatora, ale mamy wy-pożyczalnię sprzętu budowlanego. Czasami ekipa montująca rigipsy użyczyła nam swo-jego. Wyznaczyliśmy punkty wysokościowe i powstały górne krawędzie basenu. Ściany wymagały drobnych korekt i prostowań. Wreszcie przyszedł czas na izolację. Wy-konaliśmy uszczelnienia wokół wszystkich elementów przepustowych, oświetlenio-wych: żywice, mankiety, warstwa drapana, taśmy i dwie warstwy właściwe. W sumie prosta robota, ale wymagająca stałej kon-centracji. Nie można sobie pozwolić nawet na najmniejszą niedoróbkę. Ułożenie mo-zaiki na ścianach nie sprawiało nam więk-szego problemu i zajęło 5 dni.

Osobnym zadaniem były schody, wcześniej w domu przygotowałem makietę stopnia i okleiłem ją mozaiką. Chciałem pokazać klientowi jak będzie wyglądał taki stopień na gotowo. Pomysł był udany, inwestor zadowo-lony, a ja spokojniej podchodziłem do pracy. Czas okle-jania schodów – jeden tydzień.

Podłoga – dno basenu. Niestety, mozaika przyjechała oklejona papierem na stronie licowej. Rozwiązanie dla glazurnika niezbyt wygodne, nie za wiele widać, co się klei, a po odklejeniu papieru każda kostka jest osobnym elementem. Bałem się, że część kostek nie będzie dosta-tecznie przyklejona i podczas dalszych prac część kostek może po prostu odejść.

Kleiłem tą mozaikę metodą podwójnego smarowania. Grzebieniem nr 4 rozprowadzałem klej na kawałku płyty GK i kładłem na to klaster mozaiki. Tym samym grze-bieniem układałem klej na podłożu. Po oderwaniu kla-stra od płyty GK spód był równiutko zaciągnięty klejem. Po ułożeniu na przygotowanym miejscu lekko dociska-łem mozaikę styropianową pacą. Ta „czwórka” była już nieźle „zjechana”, więc nie było pod kostkami za dużo kleju. Szklana mozaika miała 3 mm grubości, ale klej nie wypływał ze szczelin. Patent na układanie sprawdził się i ku mojej uciesze na całości przed fugowaniem odsko-czyło nie więcej niż kilka kostek. Czas układania mozai-ki na dnie – jeden tydzień. Do tego momentu mozaikę kleiłem osobiście.

Rynna przelewowa sprawiła mi najwięcej kłopotu zarówno z uszczelnieniem jak i z ułożeniem okładziny. Może była za mało przemyślana, może nie byłem w sta-nie na bieżąco kontrolować prac? Nie wiem. Było kil-ka przeróbek, dokładek. Efekt wizualny dzisiaj jest jak najbardziej poprawny, ale było na nią „zjedzonych” naj-więcej godzin. Plaża, poza wyrównaniem, przeróbkami i szyciem dylatacji poszła stosunkowo gładko.

Na ścianie pomieszczenia basenowego z centyme-trowej mozaiki Bizzaca powstał obraz przedstawiający twarz kobiety o powierzchni 15 m2. Stres przy tym był wielki, bo materiał ten kosztował ponad 25 tys. zł. Fu-gowanie też było bardzo pracochłonne. Fuga była czę-ściowo w oryginalnych kolorach, ale trzeba też było dorabiać na miejscu. W sumie wykorzystano 6 kolorów spoin. Prysznic przybasenowy również został wykonany w mozaice.

Jak pisałem wcześniej, do nas należało wykonanie basenu i podłogi parteru. Najwidoczniej jednak nasza praca spodobała się inwestorowi, ponieważ zgodził się na przerwanie prac i nasz wyjazd na inną, zaplanowa-ną wcześniej budowę. Po powrocie zrobimy całą resztę. Dzisiaj basen, trzy duże łazienki, mała toaleta, prysznic, podłogi pomieszczeń gospodarczych są już ukończone. Było to dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie zawo-dowe i niemałe wyzwanie, któremu na szczęście udało się sprostać.

Projekt basenu: Marek BItka

Wykonawca: fIrMa toppIch rafał

14 Glazurnicy

hiSTOriA

rObOTY

15Glazurnicy

FUGA ATlAS ze SrebreM

DOSkONAlSzY GiPSAr UNi

SYNTeTYCzNY i SYMPATYCzNY

Receptury FUG ELASTYcZNYcH ATLAS zostały dodatkowo udoskonalone – wprowadzono do ich składu nanomole-kuły srebra, dzięki czemu produkty te zy-skały zupełnie nową, wyjątkową na ryn-ku fug cechę – ochronę antybakteryjną. Mikroby zwykle mogą się pojawić na po-wierzchni spoin w codziennie eksplo-atowanych przez nas pomieszczeniach – kuchniach, toaletach, łazienkach, na basenach itp. Srebro ma właściwości an-tyseptyczne, przenika do wnętrza drob-

noustrojów i skutecznie niszczy kilkaset rodzajów bakterii i grzybów. co ważne, wspomniane drobnoustroje nie mogą się uodpornić na działanie srebra, ina-czej niż w przypadku innych stosowa-nych dotychczas metod zabezpieczania powierzchni, a zastosowane srebro jest nieszkodliwe i nietoksyczne zarówno dla ludzi jak i środowiska.Opakowania FUG ELASTYcZNYcH ATLAS PREMIUM, PRESTIGE I EXTRA zyskały również nową szatę graficzną.

FUGi elASTYCzNe ATlAS PreMiUM, PreSTiGe i eXTrA, cementowe zaprawy do spoinowania płytek, zyskały unikatową cechę – ochronę antybakteryjną. zapewniają ją dodane do fugi nanocząsteczki srebra.

w laboratoriach ATLA-SA powstał nowy, jesz-cze bardziej doskonal-sza gładź gipsowa z dodatkiem polimerów – GIPSAR UNI. Połą-czenie gipsu i polime-rów zagwarantowało zwiększoną twardość gładzi. dzięki temu powierzchnia pod ma-lowanie lub tapetowa-nie stanie się nie tylko mocniejsza, ale i jesz-

cze bardziej jednoli-ta oraz gładsza. co równie ważne, GIPSA-RA UNI nadal wyróżniają pozostałe wyso-ko oceniane parametry robocze: plastycz-ność, łatwość rozprowadzania i szlifowania oraz śnieżna biel. dostępny jest w opako-waniach po 5 kg, 10 kg i 20 kg.

Tynk Gipsowy Ręczny GAMMA służy do wykonywa-nia jednowarstwowych wypraw tynkarskich we wnę-trzach. Łatwy w przygotowaniu i obróbce, jest też bardzo wydajny, a zarazem plastyczny. Nadaje się do stosowania na podłożach betonowych, jak również z cegły wapienno-piaskowej i elementów ceramicz-nych. Wszędzie wyróżnia go dobra przyczepność.Opracowany został tak, by zadowolić zarów-no doświadczone brygady tynkarskie, jak i in-westorów samodzielnie naprawiających nie-wielkie powierzchnie. Sprawdzi się w nowych realizacjach, jako wykończenie sufitów i ścian, tak w salonach, jak i w kuchniach lub łazien-kach. warto też z niego skorzystać przy pra-cach remontowych, np. przy obróbce ościeży podczas montażu drzwi, okien lub parapetów.

TGR GAMMA to mieszanka oparta na gipsie synte-tycznym. Gips syntetyczny dOLINY NIdY, pocho-

dzący z nowej instalacji w Koninie, zdecydowanie zwyciężył w walidacjach. Uznano, że stanowi gwa-rancję stworzenia dobrego tynku o stabilnych wła-snościach i wysokich parametrach normowych, wykonawczych i użytkowych. Skład chemiczny i właściwości użytkowe ma zbliżone do naturalnego. wyróżnia go za to wyższa o 5-10% zawartość czystego gipsu, szybszy przyrost wytrzy-małości, wyższa też o 30-40% wytrzymałość końco-wa na ściskanie. Sam gips jest jasny, miły dla oka. Nad stało-ścią parametrów gipsu syntetyczne-go czuwa operator procesu odsiarcza-nia spalin, wspiera-jąc się automatyką komputerową.

Dlaczego nowy tynk gipsowy DOliNY NiDY został nazwany GAMMA? Trochę przez szacunek dla Greków, którzy już przed czterema tysiącami lat wykładali kamieniem gipsowym posadzki i ściany, i oczywiście dlatego, że GAMMA oferuje całą gamę zastosowań i korzyści.

NOWOŚCi ze SklePOWYCh PóŁek

MagiaM M16 Glazurnicy

MAGIA KAMIENIA NATURALNEGO

MagiaM

17Glazurnicy

Firma GRA-MAR proponuje trzy typy ka-mieni w zależności od ich przeznaczenia i otoczenia, w którym chcielibyście je

wykorzystać. Dzięki odpowiedniemu doboru cech i parametrów wytrzymałościowych, jak i wyjątkowej gamy barw i struktury macie do wyboru granit, marmur oraz trawertyn.

Jaki kamień

Dokonując wyboru, warto przemyśleć, gdzie dokładnie będzie kamień wykorzystany i jakie będzie miał otoczenie. Pamiętajmy, że oprócz wyboru gatunku musimy zdecydować się rów-

nież na sposób wykończenia jego powierzchni, ponieważ może być ona matowa, polerowana, płomieniowana czy piaskowana. Najbardziej trwałym materiałem, nadającym się zarówno na podłogi i ściany, jest granit. Sprawdza się rów-nież na parapetach, półkach, blatach.

Marmur posiada więcej właściwości dekora-cyjnych, jednak nie zawsze jest odporny na dzia-łanie środków chemicznych, co może spowodo-wać przebarwienie, zmatowienie, trwałe zapla-mienie lub porysowanie.

Ciekawą alternatywą dla powyższych kamie-ni jest trawertyn, który w odróżnieniu od pod-wyższysz kamieni charakteryzuje się porowa-

tą strukturą, a dziurawa powierzchnia pokazu-je jego urodę. O przydatności wyrobów trawer-tynowych jako surowca dekoracyjnego decydu-je ich złocista i kremowo-beżowa barwa oraz niepowtarzalna struktura. Są to bowiem formy osadowe, przekrystalizowane, twarde, z niere-gularnymi kawernami wypełnionymi wykry-stalizowanym kalcytem. W zależności od miej-sca występowania obserwujemy duże zróżnico-wanie ze względu na strukturę i barwę tego ka-mienia. Najczęściej występuje w kolorze białym. Zdarzają się jednak również kamienie o zabar-wieniu czerwonym lub żółtym.

Rodzaje obróbki, wypełnień trawertynu

Dokonując wyboru płytek, należy pamiętać, że wszystkie kamienie naturalne mogą mieć nie-znaczne różnice w kolorze i strukturze, co nada-je im niepowtarzalny i ponadczasowy charakter. Staranna obróbka lub wypełnienie czyni je do-skonałym, naturalnym materiałem stosowanym na posadzki, schody, blaty łazienkowe, parapety czy okładziny ścian budynków.

Obróbka trawertynu może odbywać się po-przez:

• polerowanie – powierzchnia płytki jest wte-dy bardzo gładka, dzięki temu uzyskujemy efekt lustrzany

• szczotkowanie (antyk) – powierzchnia jest matowa, gładka często z delikatnymi nierów-nościami, co daje płytce niezwykle elegancji wygląd

Kamień naturalny dzięki swojej elegancji i różnorodności, pozwala budować prestiż i podkreślać walory estetyczne naszego domu, ogrodu czy też firmy. Jego trwałość o odporności na działanie czynników atmosferycznych sprawiają, że należą one do najbardziej cenionych materiałów wykończeniowych wnętrz. Stereotyp, że w każdym domu powinny znaleźć się płytki ceramiczne lub materiały pokrewne, jest już nieważny, ponieważ będzie to zawsze próba naśladowania czegoś, co stworzyła natura. Dzięki nowej technologii obróbki i cięcia kamienia naturalnego możliwa jest produkcja w prawie wszystkich wielkościach i grubościach z zachowaniem wysokiej dokładności wymiarów.

• groszkowanie – efekt powierzchni chropowato-ostrej, matowej, tzw. płytki surowe, gdzie występujące po latach przebarwienia wkomponują się w natural-ny „efekt starzenia”, co jeszcze bardziej podkreśla charakter wnętrza.

Odpowiednie wypełnienie trawertynu poprzez zastosowanie fugi, masy lub żywicy umożliwia zastosowanie tego kamienia w miejscach o natężonym ru-chu (hole, salony) lub pomieszczeniach narażonych na kontakt z wodą (ła-zienki, kuchnie). Zastosowanie nowoczesnych narzędzi i technologii pozwa-la obecnie w znakomity sposób wydobyć jego naturalne piękno i czyni ten ka-mień materiałem doskonałym.

Pielęgnacja, ochrona

Pielęgnacji okładzin kamiennych nie trzeba poświęcać dużo czasu, wystarczy na początku użytkowania zabezpieczyć je środkami impregnującymi, a po-tem z taką samą częstotliwością, jak płytki ceramiczne, odkurzać je i zmywać wodą ze środkami do pielęgnacji kamienia. Jest wiele środków chemicznych do impregnacji. Zalecamy stosowanie naturalnych metod utrzymania czy-stości. Należy pamiętać, że impregnowanie kamienia przeciw plamom to zabrudzenie-zaplamienie go w całości. Dlatego należy wybrać bardzo dobry i sprawdzony impregnat na bazie składników naturalnych.

Czyszczenie każdego rodzaju posadzki zaczynamy od zamiatania bądź odku-rzenia specjalistycznym odkurzaczem. Następnie, określamy rodzaj przeważa-jących zabrudzeń, dobieramy specjalistyczną chemię i przystępujemy do szo-rowania posadzki, zazwyczaj usuwamy na tym etapie stare, zużyte impregnaty.

Po neutralizacji płytek przechodzimy do ich krystalizacji. Proces ten pole-ga na obróbce mechaniczno-chemicznej. Kryształy wapnia zamienione zo-stają w mikrokryształy pochodnych krzemianu, w ten sposób zostaje zwięk-szona odporność na ścieranie i wnikanie zabrudzeń. Następnie, posadzkę zamiatamy, zmywamy po krystalizacji i konserwujemy. Ostatnim etapem jest polerowanie podłogi.

Jako minimum przyjmuje się, że w domu powierzchnie kamienne powin-ny być konserwowane przez profesjonalistę co dwa lata, a w obiektach o du-żym natężeniu ruchu (biura, hotele, firmy) co najmniej raz do roku. Taka pielęgnacja przyczynia się do przedłużenia trwałości podłóg i chroni je przed zniszczeniem. Pamiętajmy, konserwację podłogi może przeprowadzić jedy-nie specjalista. Biorąc pod uwagę cenę kupna kamienia oraz koszt montażu, warto wygospodarować również środki na czyszczenie i impregnację specja-listyczną. Odpowiednia ochrona kamienia pozwoli cieszyć się piękną podło-gą przez wiele lat!

Na co uważać

Przede wszystkim, na zabrudzenia spowodowane wyciekiem owoców cytru-sowych. Ich kwaśny odczyn jest szkodliwy dla powierzchni wapiennych. Nie-bezpieczne są również zabrudzenia spowodowane kawą, winem, środkami chemicznymi szczególnie do gruntownego czyszczenia toalet. Tego typu plamy należy natychmiast przetrzeć wilgotną szmatką, pomoże to zminimalizować ewentualne szkody. Pod wszelkiego rodzaju doniczki z kwiatami należy używać podstawek, regularnie sprawdzać ich szczelność. Wyciek wody z doniczki często posiada kwaśny odczyn oraz związki żelaza, które trwale barwią kamień natural-ny. Wszelkie meble powinny być zabezpieczone w miejscach kontaktu z podłogą (nogi krzeseł, stołów). Pod żadnym pozorem nie wolno przesuwać przedmiotów po podłodze, szczególnie jeśli nie są zabezpieczone miękkim filcem. Niezależnie, czy myślimy o remoncie małego mieszkania w bloku, domu jednorodzinnego czy ogrodzie, zawsze warto zastanowić się nad użyciem kamienia naturalnego, jako podstawowego materiału na okładziny ścienne i podłogowe. Wszystkich członków Polskiego Zrzeszenia Płytkarzy zapraszamy do współpracy. Powołując się na kwartalnik Glazurnicy, otrzymacie 4% rabat.

Gra-Mar, hurtownIa kaMIenIa

warszawa, ul. trakt BrzeskI 92

M18 Glazurnicy

trawertyn (na zdjęciach) spotykamy zwykle w kolorze białym, często z uwarstwieniami koloru żółtego lub czerwonawego. jest używany w budownictwie jako ozdobny materiał budowlany.

19Glazurnicy

Ruszył system rekomendacji PZP dla członków stowarzyszenia. W trakcie ubiegłorocznej edycji pikników bran-

żowych wyłoniono w demokratycznych wybo-rach dziewięć Regionalnych Komisji ds. Re-komendacji. W ich skład wchodzą rzemieśl-nicy, członkowie PZP, obdarzeni przez wybor-ców zaufaniem. To oni będą rozpatrywać wa-sze wnioski o udzielenie rekomendacji. Jako czynni rzemieślnicy, praktycy z wieloletnim doświadczeniem, na pewno będą to robić rze-telnie i skrupulatnie. Ale też udzielone reko-mendacje PZP za ich pośrednictwem będą miały tym większe znaczenie. Rzemieślnicy z PZP udzielają rekomendacji rzemieślnikom z PZP. Koledzy kolegom, konkurencja konku-rencji. Trudno wyobrazić sobie bardziej wia-rygodne poręczenie.

W styczniu tego roku członkowie regional-nych komisji spotkali się na dwudniowej kon-ferencji i w toku bardzo burzliwych dyskusji ustalili i zatwierdzili Regulamin Udzielania Rekomendacji. Jest on dostępny na naszej witrynie www.pzp.org.pl w zakładce „Reko-mendacja” (www.pzp.org.pl/wydarzenie_40.html) oraz na stronach www.glazurnicy.pl (www.glazurnicy.pl/pzp/rekomendacje_pzp.html).

Wszyscy, którzy przejdą pozytywnie pro-cedurę rekomendacyjną otrzymają certyfikat PZP oraz znak rekomendacyjny, opatrzone in-dywidualnym numerem rejestracyjnym. Będą mogli posługiwać się nimi w celu promowa-nia swojej firmy. Znak może być umieszczony na wizytówce, papierze firmowym, na samo-chodzie, na bannerze, na ubraniu roboczym. Będzie informował, że za jego właścicielem stoi organizacja, Polskie Zrzeszenie Płytka-rzy, i ręczy za jakość świadczonych przez nie-go usług Glazurniczych.

RUSZYŁ SYSTEM REKOMENDACJI

kOMUNikAT Ruszył system rekomandacji Glazurnicy.pl

20 Glazurnicy

czyLi JaK wyBrać ProFesJonaLny ProDuKTizoLacJe woDoszczeLne

PrzeGlĄD Izolacje wodoszczelne, czyli jak wybrać profesjonalny produkt Glazurnicy.pl

21Glazurnicy

Konieczność wykonania izolacji wodosz-czelnych wynika z potrzeby uzyskania powłok ochronnych dla obiektów budow-

lanych, izolacji gwarantujących pełną szczel-ność przez długie lata użytkowania. Z reguły, stosowane od zewnątrz muszą poradzić sobie z niezwykle trudnymi warunkami atmosferycz-nymi, szczególnie na terenie Polski, gdzie wa-runki określane są jako bardzo trudne.

Kilkadziesiąt cykli zmian temperatury (tzw. przejście przez zero), nagrzewanie powierzch-ni, gdzie są stosowane izolacje do kilkudziesię-ciu stopni, praca w temperaturach ujemnych sięgających minus 20-30 stopni – wszystko to sprawia, że powłoki izolacyjne muszą sprostać wysokim wymogom zarówno w aplikacji, jak i użytkowaniu. Tradycyjna powłoka izolacyjna wykonana technika malarską z użyciem grun-tów bitumicznych niejednokrotnie nie wystar-czy. W rozwiązaniach tarasowych czy balkono-wych koniecznym jest, aby powłoki izolacyjne nie tylko stanowiły barierę dla wody, lecz jed-nocześnie były paroszczelną zaporą, a w innych

przypadkach wręcz odwrotnie, aby cechowały się dobrą dyfuzyjnością. Dlatego producenci chemii budowlanej przygotowali pełna gamę produktów, które określamy hydroizolacjami.

Obecny rynek materiałów budowlanych ob-fituje w kilkadziesiąt produktów oznaczonych mianem hydroizolacje. Podzielone są one na kilka grup w zależności od składników, które stanowią bazę produktu. Można więc dokonać następującego podziału:1. Powłoki bitumiczne w postaci mas, płynów2. Powłoki bitumiczne rolowe3. Powłoki rolowe z tworzyw sztucznych4. Powłoki rolowe na bazie kauczuku5. Izolacje mineralne jednoskładnikowe6. Izolacje mineralne wieloskładnikowe7. Folie, membrany itp.

Każda z wymienionych grup produktów jest dedykowana do zastosowania w precyzyjnie określonych przez producenta miejscach i nie należy sugerować się jedynie ich cechą wodosz-czelności przy wyborze miejsca, w którym będą układane.

Rozwiązania systemowe izolacji tarasów czy balkonów, a także wszędzie tam, gdzie doce-lową wykładzina użytkową będzie ceramika, nakazują stosowanie izolacji bezpośrednio pod warstwą zapraw klejowych używanych do mon-tażu płytek ceramicznych. Jest naturalnym, że zaprawy klejowe oparte na składnikach mine-ralnych (np. cementy) wymagają podłoża „mi-neralnego”. Takim podłożem jest oczywiście beton, lecz powszechnie stosowane masy beto-nowe nie są materiałem odpornym na wnikanie wilgoci. Musimy w tym miejscu posłużyć się powłoką, która trwale zespoli się z podłożem betonowym oraz warstwą zaprawy klejowej, a jednocześnie stanowić będzie odpowiedzialną, wodoszczelną warstwę ochronną. Taką powło-ką jest mineralna izolacja wodoszczelna. Wśród izolacji opartych na bazie mineralnej występują produkty jednoskładnikowe i wieloskładnikowe (najczęściej dwuskładnikowe).

Czym się poszczególne izolacje różnią i czym się kierować przy decyzji o wyborze? Mate-riały jednoskładnikowe są najczęściej oparte

Przed pięciu laty dwóch pasjonatów zagadnień hydroizolacyjnych, z dorobkiem kilkunastu lat pracy w firmach produkujących chemię budowlaną, a w szczególności systemy hydroizolacyjne, założyło Centrum Profesjonalnych Hydroizolacji – Izolterm Serwis. Jako główny cel obrali ścisłą specjalizację dotyczącą problemów związanych z ochroną budowli przed niszczącym działaniem wody. Od tego czasu wzbogacają swoją wiedzę nie tylko w sposób praktyczny, realizując prace remontowe oraz inwestycyjne, ale również przez udział w konferencjach i szkoleniach dedykowanych problemom hydroizolacji. Są firmą, która realizuje swoje cele, poczynając od przygotowania opinii lub ekspertyzy technicznej, wykonania projektu technicznego, a kończąc na kompleksowej realizacji.

czyLi JaK wyBrać ProFesJonaLny ProDuKTizoLacJe woDoszczeLne

Glazurnicy.pl

22

o składniki mineralne proszkowe dobrane w taki sposób, aby gwarantować szczelność powłoki oraz odpowiednią przyczepność do podłoży mineralnych oraz klejowych. Z tego też powodu nie zawierają składników (najczęściej polimerów) nadających im cechę elastyczności. Niektórzy producenci wprowadzili na rynek jednokomponentowe izolacje uelastycznione, lecz są one dedykowane jedynie do wybranych zastosowań (np. małe powierzchnie).

Materiały dwuskładnikowe oparte o składnik suchy proszkowy i składnik płynny (najczęściej wodne dyspersje polimerów) uzyskują znacz-

nie lepsze parametry elastyczności. Ta cecha sprawia, że ich stosowanie na powierzchniach tarasów, balkonów daje zdecydowanie większą pewność prawidłowej pracy przez wiele lat.

Bardzo ważnym elementem decydującym o wyborze odpowiedniego materiału jest posia-danie przez materiał izolacyjny odpowiednich cech. Producenci mineralnych powłok izolacyj-nych podają na opakowaniach szereg informacji o cechach produktu. Są to z reguły dane tech-niczne wskazujące na składniki produktu, pa-rametry gęstości, temperatury stosowania czas zużycia oraz przyczepność. Wszystkie te infor-

macje są bardzo przydatne, lecz wykonawcy ro-bót hydroizolacyjnych często udzielający na swe prace wieloletnich gwarancji muszą wiedzieć również o tych cechach produktów które nie za-wsze są zawarte w kartach technicznych, a które pozwalają na wysokie zaufanie do materiału.

Dla wykonawcy realizującego zlecenia w wa-runkach budowy wielkie znaczenie ma odpo-wiednia przyczepność powłoki izolacyjnej do ościeżnic drzwiowych wykonanych tworzyw sztucznych, metalu lub drewna. Jest to jedno z newralgicznych miejsc, w których dochodzi do przecieków. Ponadto, izolacje mineralne apli-

Do oceny właściwości roboczych zastosowano kryteria:• dobra – niesprawiająca żadnych trudności w aplikacji• średnia – o dobrej aplikacji, lecz wymagającej zwiększonego nakładu pracy• trudna – wymagająca dużego nakładu pracy

kryteria:• bardzo dobra – przyczepność niepozwalająca na łatwe usunięcie ręczne• dobra – przyczepność o parametrach podobnych, jak na podłożu mineralnym• średnia – możliwe łatwe oderwanie próbki od podłoża

Szczepność z metalem.

Szczepność z tworzywem sztucznym.

Właściwości robocze:

WYNiki TeSTóW

Przyczepność do podłoża

nr. próbki

Przygotowanie mieszanki

czas otwarty

aplikacja na zwilżone podłoże

aplikacja na suche podłoże

aplikacja drugiej warstwy

czyszczenie narzędzi

uwagi

1 dobra min. 120 min. dobra średnia dobra dobre

2 dobra min. 120 min. dobra dobra dobra dobre dobra konsystencja

3 dobra min. 120 min. średnia średnia dobra dobreoptymalna konsystencja,

pozwala kontrolować grubość

4 średnia maks. 90 min.trudna – wymaga dodatkowego roz-cieńczenia wodą

trudna średnia dobre kontrola grubości warstwy

5 średnia min. 120 min. dobra dobra dobra dobreb. rozlewna, do rozgarnięcia

pacą zębata i zagładzenia

6 Trudna Max.120 min średnia trudnaTrudna- tylko paca

stalowaDobre Kontrola grubości warstwy

nr próbki

Metal Drewno PcV ceramikaTaśma

uszczelniajacauwagi

1 średnia b.dobra dobra b.dobra b.dobra

2 średnia b.dobra dobra b.dobra b.dobra

3 średnia b.dobra b.dobra dobra b.dobra

4 średnia średnia dobra b.dobra b.dobra

5 średnia dobra średnia średnia b.dobra

6 dobra średnia b.dobra b.dobra b.dobra

1 2 3 4 5 6

schomburg aquafin 2K

Mapei Mapelastic

atlas woder Duo

ceresit cr166wim

wimolasticBotament

Botact MD28

Glazurnicy

Próba na zerwanie taśm uszczelniających.

PrzeGlĄD Izolacje wodoszczelne, czyli jak wybrać profesjonalny produkt Glazurnicy.pl

Produkty biorące udział w testach:

23

kuje się na obróbki blacharskie. Wysoka sczepność z blachą lub profilami aluminiowymi lub plastikowymi gwarantuje szczelność w tym obszarze – kolejnym z newralgicznych punktów. W końcu, pozostają słupki balustrad. Ich uszczelnienie to precyzyjna czynność wymagająca materiału o bardzo wysokiej przywieralności.

Aplikacja powłok mineralnych odbywa się z reguły w układzie dwu-warstwowym. Jest zatem ważne, aby pierwsza warstwa została starannie naniesiona na podłoże w sposób dający największą pewność, że zostanie dobrze „zakotwiona”. Czynności te wykonuje się z reguły przez aplikacje pędzlem, jednak nie każda mineralna masa uszczelniająca pozwala na taką aplikację. Odpowiednia konsystencja nie tylko pozwoli na prawidłowe na-niesienie, lecz również pracownikowi wykonującemu ten zabieg da kom-fort pracy gwarantujący dokładniejsze i precyzyjniejsze wykonanie.

Druga warstwa izolacji układana jest z reguły po pewnym czasie. Dla wykonawcy praktyczna (nie laboratoryjna) znajomość czasu potrzebnego na przerwę ma duże znaczenie dla organizacji prac. Ponadto, prawidło-wo nałożona powłoka izolacyjna powinna mieć odpowiednią (zalecaną przez producenta) grubość. Materiał, który pozwala na aplikacje pędzlem (pierwsza warstwa) oraz za pomocą pacy stalowej zębatej (wymiary zębów pozwolą na uzyskanie prawidłowej grubości), daje największe szanse na sukces. Zatem, materiały o konsystencji zbyt płynnej lub za bardzo spoistej wymagają często aplikacji w wielu warstwach lub wymagają od pracowni-ka użycia znacznie więcej nakładu pracy.

Dla praktycznego porównania cech roboczych materiałów hydroizola-cyjnych wykonaliśmy szereg aplikacji testowych w warunkach poligono-wych opartych na zasadzie oceny produktu bez pierwotnej wiedzy o jego nazwie oraz producencie. Pracownik wykonujący prace jest doświadczo-nym monterem tego typu produktów. Ocenie podlegały te cechy produktu, które mają znaczenie podczas prac w rzeczywistych warunkach:

• przyczepności do metalu, tworzyw sztucznych, drewna i ceramiki• czas wykorzystania przygotowanej masy mineralnej• czas wysychania pierwszej warstwy• sposób aplikacji pędzlem i pacą stalową• właściwości klejące taśm uszczelniających.Do testów użyto sześciu produktów różnych firm. Do oceny właściwości

roboczych zastosowano kryteria:• dobra – niesprawiająca żadnych trudności w aplikacji• średnia – o dobrej aplikacji, lecz wymagającej zwiększonego nakła-

du pracy• trudna – wymagająca dużego nakładu pracy.Wyniki testowych aplikacji pokazały, że dla wykonawcy gwarantujące-

go fachowe wykonanie prac hydroizolacyjnych znaczenie mają nie tylko te właściwości produktów, które zapewniają wodoszczelność, ale również (a w warunkach budowy często przede wszystkim) te cechy i właściwości, które pozwalają na komfortową pracę, która pozwoli na skoncentrowa-niu się na precyzji w wykonaniu. Wśród badanych materiałów dało się wyznaczyć produkt, który poza wysokimi parametrami deklarowanymi przez producenta jest bardzo przyjaznym produktem dla wykonawcy. Tym produktem okazała się mineralna izolacja Atlas Woder Duo, produkt ten nie odbiega parametrami od pozostałych testowanych, a dzięki optymalnej kon-systencji daje pełną kontrolę nad grubością aplikowanej warstwy. Jego kon-systencja umożliwia także łatwą aplikację na powierzchniach pionowych. Daje poczucie komfortu pracy, gwarantując szczelność powłoki.

Tekst: roBert krawczyk – IzolterM serwIs Wybrane realizacje w Warszawie: oranżeria Pałacu w Wilanowie,

apartamentowiec przy ul. Paca, Spółdzielnia Mieszkaniowa „Krokus”

Glazurnicy.pl

Glazurnicy

24 Glazurnicy

PrzEgLąd

HyDroizoLacJi

DoBór MaTeriału na HyDroizoLacJę ze wzgLęDu na właściwości:

DoBór MaTeriału na HyDroizoLacJę ze wzgLęDu na:

Hydroizolacje chronią elementy budowlane przed niszczącym działaniem wody i wilgoci.Konsekwencją braku prawidłowej izolacji są uszkodzenia, takie jak wypłukiwanie spoiwa, niszczenie betonu i zbrojenia, powstawanie rys oraz zagrzybień i wykwitów.

• • • szczególnie polecany do tego celu• może być stosowany do tego celu

• • • wartość wysoka• • wartość średnia• wartość podstawowa

rodzaj materiału zaprawa uszczelniająca WODer S

folia w płynieWODer e

Izolacja 2-składnikowawodEr duo/HydroLAstIk

Miejsce stosowania

Ściany • • • • • • • • •Podłogi • • • • • • • • •

wewnątrz • • • • • • • • •Na zewnątrz • • • • • • •

Szczególne warunki użytkowania

Tarasy i balkony • • • • •Zewnętrzna izolacja piwnic

fundamentów, ścianek oporowych • • • • • • •

Zbiorniki wodne od wewnątrz i zewnątrz • • • • • •

Strefy mokre w łazienkach i kuch-niach – powierzchnie ścian wokół

brodzików, umywalek, wanien, powierzchnie podłóg

• • • • • • •

Szczeliny dylatacyjne • • • • • •Narożniki i krawędzie wzdłuż ścian,

podłóg, słupów • • • • • •

Przejścia rur instalacji wodnej i kanalizacyjnej • • • • • •

rodzaj podłoża

Mineralne • • • • • • • • •Płyty g-k • • • • • •Płyty OSB • • • • • •

Blacha • • • • • •Typ stworzonej izolacji

Lekki • • • • • • •Średni • • • • • •ciężki • • • • • •

rodzaj materiału WODer S WODer e WODer DUOParoprzepuszczalność • • • • • •

Elastyczność • • • • • •Przyczepność do betonu • • • • • • • •

Odporność na uszkodzenia • • • • •Odporność na wodę

pod ciśnieniem • • • • • •

Mostkowanie rys •

25Glazurnicy

marka produkt właściwości i zastosowanie parametry pracy

ATlAS

Woder S

wodoszczelna zaprawa cementowaelastyczna, paroprzepuszczalnachroniąca przed wodą pod ciśnieniemna balkony i tarasydo izolacji ścian, piwnic i fundamentówdo izolacji łazienek i kabin prysznicowychdo izolacji zbiorników wodnych

dopuszczalna grubość warstwy 1-3 mmotwarty minimalny czas pracy 30 min.temperatura w trakcie prac 5-25°czużycie 1,5-4 kg/m2

Woder e

1-składnikowa folia w płyniewysokoelastycznaidealna do łazienek i kabin prysznicowychna balkony i tarasy

dopuszczalna grubość warstwy 1-5 mmotwarty minimalny czas pracy 30 min.układanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie 1,5-3 kg/m2

Woder Duo

hydroizolacja 2-składnikowaelastyczna, mostkująca rysy i pęknięciazawierająca wzmacniające włókna polimeroweidealna na balkony i tarasydo izolacji basenów, fundamentówdo izolacji łazienek

dopuszczalna grubość warstwy 1,5-5 mmotwarty minimalny czas pracy 30 min.układanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie od 1,5 kg/m2

Akcesoria

taśma, narożniki, pierścienie elastyczneposiadające wysoką wytrzymałośćstanowiąca element systemu uszczelnień ATLASdo wewnątrz i na zewnątrz

maksymalne ciśnienie 3,30 bargrubość całkowita 0,75 mmodporność na temperatury od –30°c do +90°c

ATlAS Premium

hydrolastik Premium

podpłytkowa izolacja 2-składnikowaelastyczna, mostkująca rysyparoprzepuszczalnaidealna na tarasy i balkonydo izolacji łazienek i kabin prysznicowychdo izolacji basenów

dopuszczalna grubość warstwy 1,5-5 mmukładanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie od 1,5 kg/m2

Gotowa masa uszczelniająca

1-składnikowa folia w płyniewysokoelastycznaidealna do izolacji łazienek i kabin prysznicowychna ogrzewanie podłogowena balkony i tarasy


Akcesoria

taśma, narożniki, kołnierzeo dużej przyczepności do mas uszczelniającychodporne działanie substancji chemicznychdo wewnątrz i na zewnątrz


ATlAS Prestige

Folia w Płynie

1-składnikowa folia w płyniewysokoelastycznaizolująca powierzchnie narażone na odkształceniaidealna do izolacji łazienek i kabin prysznicowychna tarasy i balkony


Akcesoria

taśmao dużej przyczepności do mas uszczelniającychodporne działanie substancji chemicznychdo wewnątrz i na zewnątrz


ATlAS extra hydrolastik extra

podpłytkowa izolacja 2-składnikowaelastyczna, mostkująca rysyparoprzepuszczalnaidealna na tarasy i balkonydo izolacji łazienek i kabin prysznicowychdo izolacji basenów

dopuszczalna grubość warstwy 1,5-5 mmukładanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie od 1,5 kg/m2

izohan

Szczelny Taras

specjalistyczna izolacja podpłytowa tarasów i balkonówmoże być bezpośrednio okładana płytkami ceramicznymio bardzo dobrej przyczepności do podłożao zdolności do mostkowania rysłatwość aplikacji

dopuszczalna grubość warstwy 1-3 mmotwarty minimalny czas pracy 30 min.układanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie dla 1 mm warstwy 1,5 kg/m2

ekofoliawysokociśnieniowa 2-składnikowa

2-składnikowa mikrozaprawa uszczelniająca do izolacji zbiorników na wodę, basenów, zbiorników na nieczystościpomieszczeń mokrych przy produkcji spożywczej, chemicznej, zwierzęcej (odporna na chemiczne roztwory agresywne)do izolacji fundamentówdo izolacji tarasów i balkonówdo renowacji obiektów zawilgoconych

dopuszczalna grubość warstwy 1-3 mmotwarty minimalny czas pracy 30 min.układanie płytek po 24 godz.temperatura w trakcie prac 5-30°czużycie dla 1 mm warstwy 1,5 kg/m2

WiM

Wimolastic

elastyczna, wysokociśnieniowa hydroizolacja 2-składnikowana tarasy, balkony i do kabin prysznicowychwysokoelastyczna, wodoszczelnaparoprzepuszczalnamrozoodpornawodoodporna

temperatura pracy 5-25°cotwarty minimalny czas pracy 30 min.liczba nakładanych warstw min. 2grubość jednej warstwy maks. 2 mmprzerwa między nakładaniem warstw 3-4 godz.układanie płytek po 24 godz.zużycie dla 2 mm warstwy 3 kg/m2

Płynna Folia

płynna masa do zabezpieczania podłoży przed działaniem wilgociwodoszczelna gotowa do użyciaelastyczna po wyschnięciudo łazienek, kabin prysznicowych, pralnizapobiega powstawaniu grzybów i pleśni

temperatura pracy 5-25°cliczba nakładanych warstw 2-3przerwa między nakładaniem warstw 4 godz.układanie płytek po 24 godz.zużycie dla dwóch warstw 0,4-0,8 kg/m2

Akcesoria

wodoszczelny elastomer wzmocniony siatką z tkaninydo uszczelniania szczelin dylatacyjnychdo elastycznego połączenia podłogi ze ścianądo systemów przeciwwodnych

grubość całkowita 0,6 mmodporność na temperatury od –30°c do +90°c

izolmat

Papy asfaltowe zgrzewalne podkładowe:izolmat Plan PYe G200 S4

izolmat PlanPYe 250 S5

wykorzystany asfalt modyfikowany SBS o wieloletniej trwałościosnowa z tkaniny szklanej i włókniny poliestrowej gwarantująca wysoką wytrzymałośćdo stosowania w układzie 2-warstwowym, zgodnym z systemowym rozwiązaniem Izolmatdo podłoży betonowych, mocowanie metodą zgrzewaniado ociepleń tarasu płyt styropianowych oklejonych papą można mocować metodą zgrzewania bezpośrednio do tych płyt

grubość całkowita 4,0 mm ± 0,2odporność na temperatury od –20°c do +100°c

grubość całkowita 4,8 mm ± 0,2 odporność na temperatury od –20°c do +100°c

opakowanie 25 kg

opakowania 5 i 25 kg

opakowanie 24+8 kg

opakowanie 16 kg (podzielone na

dwie 8 kg części)



opakowanie 16 kg (podzielone na dwie 8 kg części)

opakowanie 24+8 kg

opakowanie 15+25 kg


opakowania 3,6 i 5 kg

dostępne w sieci marketów Castorama

dostępne w sieci marketów Leroy Merlin

dostępne w sieci marketów OBI i Praktiker

N O

W O

Ś Ć

26 Glazurnicy

Piknik w lubuskiem

Pierwszy w tym sezonie piknik dla glazurników odbył się 15 maja w Nowym Dworku niedaleko Świebodzina. Impreza zaplanowana w pięknie położonym ośrodku wypoczynkowym nad je-ziorem, pośród lasów. Tylko pogoda zawiodła, prawie cały czas padał deszcz. Na szczęście by-liśmy przygotowani na taką ewentualność, kon-ferencja i biesiada odbyły się w hali namioto-wej. Atlas, Ceramika Tubądzin, Rubi. Montolit, WIM i Dolina Nidy zaprezentowali swoją ofertę i nowości, zaś firma brokerska – program ubez-pieczeń grupowych dla członków PZP: OC dzia-łalności gospodarczej.

Eliminacje do IV Glazurniczych Mistrzostw Polski wyłoniły trzech finalistów:• I miejsce – Paweł Klusek z Żar• II miejsce – Adam Modrzejewski ze Słubic

• III miejsce – Remigiusz Danowski z Gorzo-wa Wielkopolskiego.

Pozostałe miejsca, wg kolejności zajętych miejsc: Krzysztof Jankowski, Ryszard Wujciów, Tomasz Chodacki, Jarosław Kawał, Przemysław Nowak, Andrzej Lentowczyk, Andrzej Żygadło, Artur Walczyk, Mariusz Kostkiewicz.

Piknik na Kujawach

Tym razem pogoda dopisała, co przełożyło się również na frekwencję. Przybyli prawie wszyscy zaproszeni goście. Zawodników do eliminacji stanęło 16. Do wykonania mieli proste zada-nie: ostrosłup podstawie kwadratu 20x20, wys. 20 cm, a w podstawie wklęśnięcie o kształcie podobnego ostrosłupa o boku podstawy 8 cm. Zwyciężył Leszek Cabaj, drugie miejsce zajął

Radosław Radwański, a trzecie Leszek Polew-ski. Mają oni już zagwarantowany udział w fi-nałach Glazurniczych Mistrzostwach Polski. Kolejne miejsca zajęli: 4 – Krzysztof Pólkowski, Tomasz Kakemba i Jarosław Wiśniewski (ex aequo); 5 – Adam Wiśniewski; 6 – Sadecki Ma-rek; 7 – Kowalski Dominik; 8 – Robert Malak i Tomasz Wolin (ex aequo); 9 – Krzysztof Łu-czak; 10 – Grzegorz Kołodziejski; 11 – Krzysztof Synakiewicz; 12 – Bogdan Zwiszewski; 13 – Ra-dosław Ciżyński.

Gratulacje dla wszystkich zawodników, przede wszystkim liczy się udział. Dziękujemy także Atlasowi – Głównemu Sponsorowi. Bez niego te imprezy nie odbyłyby się. Podzięko-wania dla członków wspierających: Ceramika Tubądzin, Montolit, Rubi, WIM za wsparcie fi-nansowe i ufundowanie nagród dla zwycięzców.

iNAUGUrACjA SezONU PikNikOWeGO PzP

27Glazurnicy

26 kwietnia do zakładu produkcyj-nego Izohana w Pomieczynie, w sercu Kaszub zjechali się rze-

mieślnicy zrzeszeni w PZP trudniący się na co dzień glazurnictwem. Podstawową produkcję stanowią systemy do wykonywania hydroizo-lacji budowli, (czarna chemia), systemy do-ciepleń, środki do renowacji i odgrzybiania, masy naprawcze, posadzki oraz produkty dla glazurników. Po intensywnych i pełnych merytorycznych zagadnień teoretycznych przeszliśmy na poligonowe testowanie oma-wianych produktów. Pod bacznym okiem działu laboratoryjnego i technicznego testo-waliśmy materiały łamiąc wszelkie zasady ich stosowania i o dziwo, byliśmy pozytywnie zaskoczeni. Wszystkie produkty, materiały i sposoby ich nakładania całkowicie się sprawdziły, wytrzymały próby i należycie trzymały. My uczestnicy dziękujemy za zorganizowanie szkolenia i podzielenie się wiedzą i doświadczeniem Pani Małgo-rzacie Kłapkowskiej gł. spec. ds. technicznych i inwestycji, oraz Pani Beacie z labo-ratorium i Panu Jackowi gł. technologowi za pokazy na poligonie doświadczalnym oraz udzielanie wielu wyczerpujących odpowiedzi na nasze trudne pytania.

z uroczeGo poMIeczyna k. Gdańska relacJonował wIesław skok

Rzemieślnicy z PZP, zalogowani na portalu glazurnicy.pl mogą uczestniczyć w zwiedzaniu fa-

bryki produkującej płytki ceramicz-ne. Nasz nowy członek wspierający Ceramika Tubądzin organizuje takie

szkolenia dla członków naszego sto-warzyszenia. Poznanie technologii produkcji płytek to bardzo cenne do-świadczenie zawodowe dla glazurni-ków. Zapraszamy chętnych do uczest-nictwa w akcjach szkoleniowych PZP.

zWieDzAMY FAbrYki

i MiejSCA

ii MiejSCA

iii MiejSCA

TeSTY W izOhANie

LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA






LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGALIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA





LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGALIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA MISTRZÓW LIGA


















































28 Glazurnicy

L I g A m I s t r z Ó w

szczEcIN • Bydgoszcz • NAdArzyN

2010edycja





































SUPER NAGRODARevolution XT

Przypominamy o naszej akcji promocyjnej opisanej w poprzednim wydaniu magazynu. Każdy, kto jako członek PZP, do końca października br. prześle do nas 1000 punktów (500 na imiennym gratisowym kuponie oraz 500 wyciętych z opakowań produk-tów) będzie miał szansę stać się właścicielem super nagrody: pilarki pierścieniowej REVOLUTION XT.

Do wszystkich, którzy do końca października wezmą udział w naszej akcji (ich zgłoszenie zosta-nie zarejestrowane) , wyślemy w dniu 25 listopada 2010r. o godz. 13.00 sms-em (na wskazany w zgłoszeniu numer telefonu) pytanie konkursowe. Ten, kto najszybciej udzieli prawidłowej odpo-wiedzi zostanie szczęśliwym posiadaczem pilarki. Wręczenie nagrody Laureatowi nastąpi podczas poznańskich targów Budma 2011. Czas odpowiedzi mierzony będzie od momentu wysłania smsa na numer, do momentu wpłynięcia odpowiedzi na serwer. Koszt SMS-a – wynosi 61 gr z VAT.

Szczegółowy regulamin konkursu zostanie opub-likowany na stronie www.programfachowiec.pl

Jeśli chcesz wziąć udział w akcji, a nie posiadasz gratisowego kuponu, skontaktuj się z infolinią programu Fachowiec. INFOLINIA: (61) 856 74 21 lub 601 371 421

SUPER NAGRODARevolution XT

AKCJA 500 PUNKTÓWGRATIS!!!

AKCJA 500 PUNKTÓWGRATIS!!!

29Glazurnicy

Dyplom mistrzowski uzyskali: Marcin Ma-tłosz, Jacek Jeżak, Jacek Ożóg, Przemysław Drapiewski, Leszek Cabaj, Jarosław Koło-dziej, Dariusz Lewiński, Józef Muczeński, Robert Kondratowicz, Krzysztof Podszku-ta, Dariusz Łuczak, Krzysztof Kubiak.

Dyplom czeladniczy uzyskali: Ireneusz Kaczmarek, Jarosław Wiśniewski, Adam Wiśniewski, Rafał Wesołek, Paweł Górny, Tadeusz Kłoss, Albert Fira.

Dyplom mistrzowski uzyskali: Błasz-czyk Paweł, Boratyński Piotr, Gleba Ja-rosław, Gretka Krzysztof, Harapiuk Da-riusz, Pokrzywiński Grzegorz, Tchó-rzewski Waldemar.Dyplom czeladniczy uzyskali: Jacek Krzysztof, Kostecki Jacek, Kulig Michał, Przygoda Wojciech, Żemła Krzysztof,

Dyplom mistrzowski uzyskali: Jan Bu-rys, Miczał Grabowski, Zbigniew Bibo-wicz, Roman Rybak, Andrzej Szczęsny, Sławomir Werkowski, Adam Rozwa-dowski.Dyplom czeladniczy uzyskali: Leszek Giers, Łukasz Górka, Mariusz Kocyk, Piotr Korzysz, Michał Nowakowski.

Kurs GLAZURNIK w Szczecinie 6, 7, 14 marca 2010. Egzamin 15 marca 2010Po długiej przerwie w Szczecinie znów ru-szyły kursy zawodowe na mistrza i czelad-nika. Wiosną rozpoczęliśmy od realizacji kursu w zawodzie glazurnik, jesienią ru-szą kursy dla termoizolerów.Kurs Glazurnik rozpoczął się 6 marca. Wzięło w nim udział 18 osób. Do egzami-nu przystąpiło 17 osób.15 marca, w trakcie egzaminu, który prze-prowadziła Izba Rzemieślnicza Małej i Średniej Przedsiębiorczości w Szczecinie, dyplomy w zawodzie GLAZURNIK otrzy-mali:CZELADNICY: Grzegorz Duk (Dolice), Damian Ptak (Złocieniec), Andrzej Spun-da (Szczecin), Andrzej Jóźwiak (Stare Czarnowo), Zdzisław Nawrocki (Szcze-cin), Marcin Głębocki (Szczecin)

MISTRZOWIE: Marek Głębocki (Szcze-cin), Paweł Klusek (Żary), Sławomir Ma-ciaszek (Pyrzyce), Janusz Iwaćkowski (Szczecin), Jan Kacprzak (Szczecin), Woj-ciech Macel (Gorzów Wlkp.), Krzysztof Glina (Suchań), Ryszard Ogórek (Gry-fino), Józef Dawid (Szczecin), Zbigniew Krawczak (Szczecin), Grzegorz Dobrowol-ski (Barlinek).Kursanci reprezentowali wysoki poziom wiedzy, co potwierdziła Komisja Izby Rze-mieślniczej. Wszyscy zdali na oceną dobrą i bardzo dobrą.Podziękowania dla naszych wspaniałych trenerów, osób o ogromnej wiedzy i do-świadczeniu zawodowym: Waldemara Myślickiego i Michała Flaka.Uczestnikom kursu bardzo dziękuję za udział i gratuluję awansu w kwalifikacjach zawodowych.

sylwIa Grzelczak: koordynator pzp

bYDGOSzCz

NADArzYN

SzCzeCiN

Szkolenie nie mogłoby się udać bez za-angażowania i wsparcia wielu osób. Podziękowania należą się dyrekcji

sklepu, która pozwoliła na rozmieszczenie w sklepie plakatów informujących o szko-leniu, a także informacji nadawanych przez radiowęzeł sklepowy, dzięki którym na szkolenie przybyli nie tylko wzrokowcy. Na-pracował się również koordynator PZP Ste-fan Grądkowski, który podczas warsztatów szkoleniowych rozdawał zaproszenia rze-mieślnikom robiącym zakupy.

Po zakupach czas na naukę

Szkolenie prowadzili przedstawiciele ATLA-SA, prezentujący produkty na dziale budow-lanym i ceramicznym – anhydrytowe masy samopoziomujące SAM 100 i SAM 200, grunty, kleje do płytek podstawowe oraz specjalistyczne z rodziny ATLAS PRESTIGE, czyli marki dedykowanej sieci Leroy Merlin. Duże zainteresowanie wzbudziła linia pro-

duktów gipsowych DOLINY NIDY, szczegól-nie klej do montażu płyt g-k (Klej Gipsowy T), Gips Szpachlowy F czy gips do łączenia płyt g-k. Żywa dyskusja wywiązała się po próbie porównania gładzi GIPSAR PRESTI-GE z gotową EKO-MAS. Pokazywano zalety jednej i drugiej, udowadniając, że w pracach wykończeniowych jest miejsce dla obu. Za-prezentowano tynki ręczne i maszynowe TEMPO, SPRINT i TYNKAR. Opowiadano o ich zaletach i sposobie wytwarzania opartym na wydobyciu i obróbce naturalnego gipsu z własnej kopalni odkrywkowej w Leszczach. Przedstawiciele nie omieszkali pochwalić się nowym zakładem produkcyjnym w Koninie, specjalizującym się w produkcji nowego tyn-ku gipsowego ręcznego opartego na gipsie syntetycznym. Inwestycja wzbudziła zainte-resowanie i uznanie w oczach glazurników, którzy mocno dopytywali się o asortyment i chwalili praktyczne podejście do tematu.W trakcie szkolenia obecnych zaskoczy-ła wizyta niespodziewanych gości – dy-

rektora sklepu oraz kierownika dzia-łu budowlanego. Dyrektor podziękował uczestnikom za przybycie i zaproponował ko-lejne spotkania. Zadeklarował też, że zawsze w jego sklepie uczestnicy szkoleń będą jego najważniejszymi klientami. Obiecał, że będzie zawsze dostępny w razie pytań, a ceny w jego sklepie będą dla wykonaw-ców najatrakcyjniejsze w okolicy. Dyrektor nie omieszkał powiedzieć o karcie LM, na-mawiając do jej założenia.

Temat główny – ocieplenia

Po przerwie powrócono do szkolenia. Oma-wiano temat główny – ocieplenia. Wszyscy wiedzą, że na tym polu ATLAS jest niekwe-stionowanym liderem i można się wiele na-uczyć. Prowadzący szczegółowo opowiadał o etapach prac ociepleniowych, poczynając od oceny stanu technicznego podłoża, spo-sobu jego naprawy, technologii wyrównania powierzchni, poprzez właściwie przyklejenie

SPOTKAJMYSIę w MARkEcIE

30 Glazurnicy

styropianu. Skupił się na metodzie nakła-dania kleju obwodowo i 6 placków na płytę styropianu. Zaprezentował zatopienie siat-ki, wykonanie tynku cienkowarstwowego i malowanie. Szczególnie często padały pyta-nia o różnice między tynkiem mineralnym, akrylowym, silikatowym i silikonowym. Przedstawiciele ATLASA wyjaśnili wszel-kie wątpliwości i opowiedzieli o tajnikach prac ociepleniowych, decydujących często o efekcie końcowym czy ewentualnych re-klamacjach. Dla potwierdzenia wagi swo-ich słów mieli zdjęcia z usterek i reklamacji spowodowanych błędami wykonawczymi. To one otworzyły oczy wątpiącym, jednocześnie przysporzyły kolejnych argumentów w przy-szłych rozmowach z klientami czy swoimi współpracownikami na budowie.

Termopunkty

Warto przyjść na szkolenie chociażby po to, aby dowiedzieć się na czym polega no-

watorski pomysł z wprowadzeniem termo-punktów. Termopunkty to specjalistyczne stoiska – ekspozytury, które będą ustawione na działach budowlanych obok klejów, sty-ropianów i tynków. Termopunkt ma wbu-dowany ekran dotykowy podłączony do umieszczonego w nim komputera ze spe-cjalistycznym programem komputerowym umożliwiającym dobranie koloru elewa-cji. Zasada doboru koloru ścian i wstępnej wizualizacji oparta jest na teorii koloru wiodącego. W przypadku domków jedno-rodzinnych jest to już istniejący kolor da-chu, do którego będzie można dobrać kolor tynku. Taką samą wizualizację możemy zrobić w przypadku farby elewacyjnej. Wy-konawcom podobał się pomysł wprowadze-nia termopunktów. Deklarowali, że będą swoich klientów wysyłać do sklepów Leroy Merlin, aby tam wykonali sobie wizualiza-cję swojego domu, kupując nie tylko tynk cienkowarstwowy lub farbę elewacyjną, ale cały system ociepleniowy Atlas Prestige.

Dostrzegli przewagę i pewność robót sys-temowych ATLASA dającego gwarancję na cały system nad metodą składaka elewacji od wielu producentów.

Szkolenie, które pierwotnie miało trwać go-dzinę, przedłużyło się do trzech. Na zakoń-czenie rozmawialiśmy o Polskim Zrzesze-niu Płytkarzy. Przedstawiciel PZP przypo-mniał o możliwości podniesienia kwalifika-cji poprzez kursy i egzaminy mistrzowskie i czeladnicze. Wykonawcy byli zadowole-ni, mówili, że bardzo im się podobało i że tu wrócą razem z kolegami z pracy. Jesteśmy wdzięczni dyrekcji sklepu za to, że zapro-siła nas do siebie. Dała możliwość spotka-nia się, integracji ludzi z branży, wymiany opinii w miłej i przyjaznej atmosferze. Nie od dziś wiadomo, że sieć Leroy Merlin jest otwarta na organizację szkoleń i spotkania z wykonawcami.

MarIusz JurkIewIcz, MIstrz Izoler

17 MAjA O 18.00 W WArSzAWie, W SklePie SieCi lerOY MerliN „W3” ODbYŁO SiĘ SzkOleNie, zOrGANizOWANe Przez POlSkie zrzeSzeNie PŁYTkArzY i FirMĘ ATlAS. OGrOMNe zAiNTereSOWANie TeMATYkĄ PrzYCiĄGNĘŁO NA SPOTkANie NAWeT NAjWiĘkSzYCh SCePTYkóW. zebrAŁA SiĘ SPOrA GrUPA WYkONAWCóW, zAiNTereSOWANYCh NOWiNkAMi z brANżY, GŁóWNie NOWOŚCiAMi PrODUkTOWYMi, A TAkże ChĘTNYCh DO POSŁUChANiA O OSiĄGNiĘCiACh NASzeGO STOWArzYSzeNiA.

31Glazurnicy

32 Glazurnicy

Spytaj doradcę, on prawdę Ci powie!

Kogo najlepiej pytać o poradę w sprawie tynku? Sąsiada, który już tynko-wał dom? – Niekoniecznie, bo to, co u niego się sprawdziło, u nas może nie zdać egzaminu. Sprzedawcy? On też raczej nie będzie obiektywny, bo (co jest oczywiste) przede wszystkim będzie chciał sprzedać wyroby, któ-re ma aktualnie na stanie i na których najwięcej zarabia. A może zapytać jakiegoś wykonawcy? To już lepszy pomysł, ale Ci uczestnicy procesu bu-dowlanego często ograniczają swoje doradztwo do wyrobów na co dzień przez siebie stosowanych i sprawdzonych, i raczej unikają nowości. Poza tym, Ci mniej odpowiedzialni patrzą na wyrób z perspektywy łatwości i szybkości wykonania, a nie trwałości zastosowanego rozwiązania, co akurat jest szczególnie ważne tylko dla inwestora.Hmmm...? To może producent nam coś doradzi? Zdecydowanie tak, a zwłaszcza jeśli skierujemy się do producenta, mającego w swojej ofer-cie pełny asortyment tynków i podobnie jak inwestor przywiązującego wagę do jakości swoich materiałów! Przedstawicielem producenta jest tzw. doradca. Ma on wiedzę, która powinna mu pozwolić na jak najlepsze doradzenie Klientowi. Napisałem „jak najlepsze”, gdyż doradca, jak każ-dy człowiek, też może coś przeoczyć. Korzystając jednak z porad doradcy pracującego w porządnej firmie, możemy mieć pewność, że człowiek ów zna się na rzeczy.

Prawdy i półprawdy

Powiedzmy sobie szczerze, że nie ma tynku idealnego. To co dla jednych jest zaletą materiału, w innych „okolicznościach przyrody” będzie stano-wiło poważną wadę. Aby najlepiej dobrać tynk dla swojego domu, należy „podzielić się” z doradcą technicznym wieloma z pozoru nieistotnymi in-formacjami. Może zdarzyć się bowiem, że jego porada oparta na zdawko-wych wiadomościach od Klienta, choć będzie zgodna z prawdą, to może okazać się jedynie półprawdą i będzie zupełnie nie trafiona. Niebezpie-czeństwa jakie czyhają na „radzącego się” i „radzącego komuś”, wynikają-ce z przemilczenia pewnych faktów, nawet z pozoru mało ważnych, mogą mieć poważne konsekwencje.

Quiz z KlientemCo powinniśmy wiedzieć o domu, żeby jak najlepiej wybrać tynk? Wiele rzeczy. Oto niektóre z wielu pytań, które powinno się zadać.

JAKI TYNK zASTOSOwAć?cZYlI co TRZEbA wIEdZIEć, żEbY dobRZE doRAdZIć!

33Glazurnicy

1. Ile może Pan zapłacić za metr tynku, czyli na co Pana stać? To ważne pytanie, zwłaszcza w obecnych czasach, w których większość z nas liczy każdą złotówkę. Już szybki rzut okiem na cenniki pozwala wyróżnić tyn-ki tanie (np. mineralne) i tynki drogie (np. silikonowe). Przy czym „tanie” nie znaczy wcale gorsze od „drogiego”. Wręcz przeciwnie, w niektórych przy-padkach „tanie” sprawdzi się dużo lepiej. Zostańmy więc przy stwierdzeniu, że tanie to znaczy „inne”. O ile więc nie ma przeciwwskazań dotyczących np. paroprzepuszczalności przegrody, Klient może stosować każdy tynk, na jaki go finansowo stać. A ponieważ, tak jak w każdej dziedzinie najlepsze rzeczy są najdroższe, śmiało można stosować tynki silikonowe i silikatowe – najno-wocześniejsze na rynku w kategorii cienkowarstwowych wypraw. Te tynki są najbardziej uniwersalne (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) i poradzą so-bie praktycznie w każdych warunkach.

Oczywiście, istnieją pewne granice, których przekroczyć nie można, sto-sując nawet najbardziej nowoczesny tynk. Najlepszym przykładem takiej granicy jest ściana ocieplona wełną mineralną, do wykończenia której moż-na zastosować tylko tynki mineralne lub silikatowe, czyli tynki o znacznej paroprzepuszczalnosci, dostosowanej do parametrów całej przegrody. Jeśli ocieplenie wykonane jest ze styropianu, wtedy takich ograniczeń nie ma. Je-śli jednak Klient nie jest krezusem finansowym i cena ma dla niego strate-giczne znaczenie, wtedy sprawa jest trudniejsza. Nie może być bowiem tak, że brak wystarczających finansów usprawiedliwi zastosowanie tańszych tynków w miejscu, gdzie na pewno nie zdadzą one egzaminu.

Finansowy aspekt jest również ważny ze względu na trwałość zastosowa-nia. Okazuje się bowiem, że tańsze tynki mineralne są trwalsze od silikato-wych, silikonowych i akrylowych. A najlepszy efekt trwałości można osią-gnąć po pomalowaniu tynku mineralnego farbą silikatową. Tynk mineralny utwardza się w czasie użytkowania, a farba silikatowa, która wiąże w jego porach, dodatkowo go wzmacnia.

2. Czy przeliczał Pan opór dyfuzyjny ścian? Jeżeli nie, ja to zrobię. Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości co do paroprzepuszczalności przegrody, to w żadnym wypadku nie stosujmy tynku akrylowego. Nasze wątpliwości powinna wzbudzić np. wynikająca z obliczeń zdolność odparowania wilgo-ci mniejsza niż 10-krotna ilość skondensowanej pod tynkiem pary wodnej. Niestety, skutki nierozważnego zastosowania tynków akrylowych są widocz-ne dopiero po kilku latach, gdy w wyniku blokowania przez nie możliwości odparowania wilgoci, odspajają się one od ściany. I choć wina za taki stan rzeczy nie leży po stronie producenta ani wykonawcy, to zwykły przecho-dzień przyglądając się takiemu dziełu zada dwa pytania „Kto to robił?” i „Kto to produkował?”

3. Z czego są zbudowane mury? Jeśli tynki układane są na ścianach wykonanych z materiałów o wysokiej paroprzepuszczalności, np. beton komórkowy, to one również powinny posiadać takie parametry. Wtedy używamy tynków na spoiwie mineralnym lub silikatowym. Jeśli mamy jakieś wątpliwości co do paroprzepuszczalności pustaków lub bloczków, to warto, a nawet należy skontaktować się z przed-stawicielem ich producenta i zapytać go o jego zalecenia co do tynkowania.

4. Jaki charakter będzie miał budynek? Są przypadki, w których od razu trzeba zrezygnować z tynków akrylowych, a nastawić się na paroprzepuszczalne mineralne bądź silikatowe. Takimi bu-dynkami są sale gimnastyczne, pralnie, suszarnie, baseny, duże kuchnie, chłodnie i inne budynki mieszczące pomieszczenia, w których może nastę-pować zwiększona produkcja pary wodnej.

c.d.n.Tekst: pIotr IdzIkowskI, atlas

34 Glazurnicy

wiemy, że nawet najpiękniejszej gla-zury nie nakleimy w każdym miejscu takiego pomieszczenia, a przecież po-

wierzchnię sufitu, gładzone fragmenty aranża-cji ścian też trzeba ładnie wykończyć, aby efekt końcowy całej pracy budowlanej był imponują-cy i mógł długo cieszyć użytkowników. Zatem jakie materiały są najlepsze do wykończenia czy renowacji tych nieosłoniętych powierzch-ni? Czy możemy w tych miejscach wykonać gładź gipsową, a może sztablaturę np. z Gip-su Szpachlowego DOLINY NIDY? Tak! może-my zaaplikować praktycznie wszystkie ofero-wane wyroby DOLINY NIDY – to jest spraw-dzone od wielu lat! Oto kilka wskazówek przy-datnych w tej kwestii.

Szpachlowanie powierzchni czy gładzenie zaprawami gipsowymi wykonujemy prak-tycznie wewnątrz pomieszczeń o normalnej wilgotności powietrza, na odpowiednio przy-gotowanych (stabilnych, czystych i zagrunto-wanych) podłożach mineralnych, a zatem stała wilgotność względna nie powinna przekraczać 70%. Jak wiemy, w łazienkach wilgotność po-wietrza okresowo – w czasie codziennej eks-ploatacji (mycie, kąpiele, prysznice) – prze-kracza tę wielkość. Ponadto, są w łazienkach strefy tzw. mokre, również okresowo narażone na podwyższoną wilgotność, te właśnie zabez-pieczamy zazwyczaj przez naklejenie płytek ceramicznych i odpowiednie uszczelnienie.

Natomiast na powierzchniach, na których nie naklejamy glazury, spokojnie możemy wykonać gładź gipsową, którą po wyschnięciu następnie gruntujemy i malujemy farbą, np. akrylową – jest to zabezpieczenie w pełni wystarczające, aby gładź nie ulegała destrukcji. Przecież w każdej łazience (kuchni itp.) została zaprojektowana i wykonana właściwa wentylacja minimum grawitacyjna, my zaś powinniśmy zadbać, żeby w czasie eksploatacji była ona sprawna, wówczas wspomniany okresowo zwiększony poziom wilgotności szybko powraca do nor-malnego stanu, nie mając ujemnego wpływu na trwałość wykonanej gładzi gipsowej. Przy zachowaniu tego warunku gładzie w łazien-kach możemy wykonywać bez żadnych obaw eksploatacyjnych.

Do prac wykończeniowych i remontowych w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotno-ści szczególnie przydatny jest Gips Szpachlowy produkowany na bazie naturalnego czystego ekologicznie kamienia gipsowego przez DO-LINĘ NIDY. Ma bardzo szerokie zastoso-wanie w budownictwie jako spoiwo do prac naprawczych, renowacyjnych i wykonywania gładzi – co należy podkreślić bardzo mocnych i trwałych. Można nim wykonywać również przeszpachlowania, naprawę rys, pęknięć i ubytków w podłożu, jak też gładzie na tynkach cementowo-wapiennych i betonowych. Gips Szpachlowy jest najbardziej twardym i wytrzy-małym spoiwem gipsowym spośród produk-

tów gipsowych. Natomiast, jego zmodyfikowa-na odmiana Gips Szpachlowy Uplastyczniona Formuła przeznaczony jest do wykonywania typowych gładzi na przygotowanych podłożach mineralnych (ostateczne przeszpachlowanie i gładzenie). Jest spoiwem bardziej miękkim i elastycznym, a także bardziej podatnym na szlifowanie siateczką ścierną. Zalecane jest na-kładanie go w warstwach po 2 mm. Oba te gipsy mają bardzo zbliżone parametry techniczne, takie jak drobne uziarnienie, wysoką wytrzy-małość oraz przyczepność do podłoża, a wyróż-niają się długoletnią trwałością eksploatacyjną nawet w nietypowych warunkach.

Do wykonywania finiszowych warstw gładzi przed malarskich na ścianach i sufitach dosko-nale nadaje się Gładź Gipsowa, a także SUPER MASA gotowa masa szpachlowa, dając wyso-ką jakość gładzonej powierzchni. Produkty te można nakładać zarówno ręcznie jak też me-chanicznie agregatem do szpachli, co znakomi-cie zwiększa wydajność roboczą wykonawców.

Należy podkreślić również, że bardzo waż-ną czynnością przed wykonywaniem gładzi jest właściwe przygotowanie podłoża – powinno być ono stabilne, suche, czyste i zagruntowa-ne odpowiednim środkiem np. EURO-GRUN-TEM w kolorze transparentnym lub Atlas UNI- GRUNTEM.

Wykonawcy powinni jednak pamiętać, aby ostateczne gładzenie wykonywać najlepiej na mokro, czyli w fazie przed całkowitym stward-

PRODUKTY GIPSOwE DOLINY NIDYDO POMIESZCZEŃ O PODWYŻSZONEJ WILGOTNOŚCI

DOCeNiANe Przez iNWeSTOróW i WYkONAWCóW zAleTY SPOiW GiPSOWYCh SPrAWiAjĄ, że SĄ ONe ChĘTNie STOSOWANe PrzY WYkAńCzANiU NASzYCh POMieSzCzeń MieSzkAlNYCh i biUrOWYCh. NieMNiej, WielU iNWeSTOróW jeST ŚWiADOMYCh, że GiPSY Nie TOlerUjĄ zWiĘkSzONej WilGOTNOŚCi, i zASTANAWiA SiĘ, CzY bez DeSTrUkCYjNYCh kONSekWeNCji MOżNA je STOSOWAĆ OD PiWNiCY Aż PO DACh. CO zATeM z POMieSzCzeNiAMi O PODWYżSzONej WilGOTNOŚCi, z ŁAzieNkAMi, kUChNiAMi CzY PrAlNiAMi?

35Glazurnicy

nieniem zaprawy wtedy uzyskujemy najlepszy efekt jakościo-wy powierzchni przy niezbyt dużym wysiłku fizycznym. Po-zostawienie powierzchni niezbyt dokładnie wygładzonej do czasu wyschnięcia powoduje znaczny wysiłek przy szlifo-waniu gładzi. Dlatego najkorzystniej podzielić przewidzia-ny zakres prac na kilkumetrowe pola technologiczne i wy-konać na nich kolejno od początku do końca gładź gipsową w następujący sposób: po przygotowaniu w elastycznym wiaderku zaprawy np. z Gipsu Szpachlowego o konsystencji gęstoplastycznej nakładamy zaprawę na długą (60-80 cm) pacę metalową i dociskając ją mocno do podłoża, nanosimy pierwszą warstwę wyrównującą. Następnie, po częściowym stwardnieniu zaprawy nakładamy krótką pacą metalową (30 cm) drugą warstwę gładzącą i gładzimy powierzchnię danego pola w fazie mokrej, a ostatecznie bardzo dokładnie w fazie tuż przed końcowym stwardnieniem zaprawy. Taka technologia zapewnia nam praktycznie idealną powierzch-nię gładzi (niemalże sztablaturę) bez końcowego pylącego szlifowania powierzchni. Zdarzającym się błędem wyko-nawczym jest tzw. pierwsze zgrubne przeszpachlowanie całego pomieszczenia, a dopiero na drugi dzień wykony-wanie drugiej warstwy gładzącej. Wtedy jest ograniczona przyczepność obu warstw do siebie. Musimy wiedzieć, że największą przyczepność warstwa do warstwy gładzi gipso-wej uzyskuje się w fazie „mokre na mokre”.

W czasie prowadzonych prac budowlanych w pomiesz-czeniach o okresowo podwyższonej wilgotności np. w ła-zience bardzo często firmy wykonawcze stosują też tynk gipsowy maszynowy np. TEMPO lub ręczny GAMMA na metalowych listwach prowadzących, które znacznie uła-twią wyprowadzenie pionu ściany oraz kątów prostych. Szczególnie przydatny w tym zakresie jest Tynk Gipsowy Ręczny GAMMA, o bardzo dobrej przyczepności, elastycz-ności i wielu możliwościach zastosowania w tym do całopo-wierzchniowego tzw. prostowania ścian. Nakładane tynki gipsowe powinny być jednowarstwowe, a w miejscach gdzie planujemy naklejenie płytek ceramicznych, tynk wykańcza-my na szorstko – metodą określaną w języku fachowców jako „po gąbce na ostro”. Następny etap pracy – naklejanie glazury na podłożach gipsowych nie nastręcza żadnych kło-potów, jedynie musimy pamiętać o zagruntowaniu podłoża np. Preparatem Gruntującym INTER-GRUNT.

Należy podkreślić, że naturalne gipsy z DOLINY NIDY są bardzo mocnymi produktami, które doskonale nie tyl-ko przylegają do podłoża, ale go znacznie wzmacniają, co ma kapitalne znaczenie przy naprawach i renowacjach sta-rych podłoży eksploatowanych wiele lat. Co więcej, trzeba dodać, że nawet ta cienka warstwa wykonanej gładzi jest świetnym regulatorem wilgotności i mikroklimatu tego po-mieszczenia – za sprawą dużej ilości makroporów, które nadmiar wilgoci pochłaniają, a następnie oddają do oto-czenia, gdy powietrze jest zbyt suche, w obu przypadkach gwarantując miłą atmosferę i komfort przebywania w po-mieszczeniu.

Tak więc, ekologiczne produkty gipsowe z DOLINY NIDY są nieodzowne w czasie wykonywania prac budow-lanych w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności i są jednym ze sprawdzonych materiałów używanych również przez glazurników.

Tekst: Marek toMasIk, dolIna nIdy

36 Glazurnicy

Jacek kosteckI, czeladnIk z warszawy

Po powrocie z zagranicy otworzyłem firmę, znalazłem portal www.glazurnicy.pl i stamtąd trafiłem do PZP. Przez Internet znalazłem ten kurs, akurat się zaczynał, więc się zapisałem. Zrobiłem to z dwóch powodów: po pierwsze dla własnej satysfakcji, że moje wiadomości i umiejętności są w pewien sposób udokumentowane, po drugie mój inwestor będzie wiedział, że nie ma do czynienia z „panem Kaziem – złotą rączką”, tylko z człowie-kiem, który ma pojęcie o robocie i kwalifikacje. Kurs przede wszystkim uporządkował moje wiadomości. Działa-jąc w branży kilka lat, ma się pewne doświadczenie praktyczne, a kurs daje to podparcie teoretyczne, które jest bardzo potrzebne. Jeśli ktoś nie ma wykształcenia budowlanego, to ta wiedza jest niezbędna.

37Glazurnicy

Jacek ożóG, MIstrz z Gdańska

To była kwestia prestiżu, podniesienia kwalifikacji i potwierdzenia tego na papierze. Są inne relacje z klientami, kiedy się pokaże taki dyplom. Uważam, że jeśli ktoś jest mistrzem czy czeladnikiem, z wieloma tematami umie sobie poradzić. Sam kurs od strony technicznej był bardzo dobrze przygotowany, a przekazywana wiedza bardzo przy-datna. Wiele też zależy od uczestników kursu, ale tu ekipa zebrała się świetna. Spotkania były żywe, padało wiele pytań technicznych. Kurs nie jest dla tych, co się chcą nauczyć glazurnictwa. Tu się wiedzę poszerza i pogłębia.

przeMysław drapIewskI, MIstrz z BydGoszczy

Czeladnika zrobiłem cztery lata temu. Wtedy też zapisałem się do PZP. Z koordynatorem PZP, Magdą, jesteśmy w stałym kontakcie. Namówiła mnie na ten kurs, żeby być mistrzem. To mi daje lepsze samopoczucie w kon-taktach z ludźmi, z klientami. Jak zdałem egzamin, z radości obdzwoniłem znajomych, żeby mówili do mnie: mistrzu (hehe!). Na tym kursie unijnym jest bardzo dużo różnych papierków, druczków do wypełnienia, wiado-mo – pieniądze publiczne. Ale Magda wszystko to sprawnie przeprowadziła. Wiadomości były przekazywane w prosty, łatwy do przyswojenia sposób. Organizatorzy byli bardzo dobrze przygotowani.

waldeMar tchórzewskI, MIstrz z warszawy

Miałem jakiś problem techniczny i próbowałem znaleźć rozwiązanie w Internecie. Wbiłem się na www.glazurnicy.pl i znalazłem informację o kursie mistrzowskim. W ostatnim czasie uciekły mi dwa zlecenia, ponieważ nie miałem tego atutu: potwierdzenia kwalifikacji na piśmie. To był sektor publiczny, a urzędnicy teraz są bardzo ostrożni, nie zlecają robót firmom, które nie mają certyfikatów kierunkowych. Trochę byłem tym zirytowany, ale trzeba było podejść do tematu pozytywnie i stąd moja obecność na kursie. Dwie rzeczy chciałbym podkreślić jako moją ocenę szkolenia: po pierwsze koleżeńska życzliwość, z tym nie zawsze mamy do czynienia, pracując na budowach. Zasko-czony byłem tą otwartością w sensie merytorycznym, technicznym, wykładowcy-praktycy dzielili się swoją wie-dzą bez zahamowań. Druga rzecz to środowisko, poczułem się jak u siebie, spotkałem ludzi, którzy robią to samo co ja, mają podobne problemy. Na co dzień człowiek żyje w atmosferze alienacji, więc to spotkanie było tym bardziej cenne. Poza tym, wiele się nauczyłem, bo ten przekaz był bardzo fajny. Najpierw ten kurs, potem wycieczka do fabryki płytek, będę się starał jeszcze bardziej wbić się w to środowisko, muszę powiedzieć, że jestem wdzięczny.

KURSY UNIJNE – OPINIEKURSY UNIJNE – opINIEadaM ModrzeJewskI, czeladnIk ze słuBIc

Na początku motywacją do tego, żeby zdobyć „czeladnika” był prestiż posiadania dokumentu, którego nikt nie podważa. Akurat musiałem przerwać remont na kilka dni z powodu kursu, ale inwestor zrozumiał to. Nawet był zadowolony, że robotę w jego domu kończy dyplomowany wykonawca. Przedtem też wiedziałem, że są np. różne kleje do różnych rzeczy, ale kurs wprowadził porządek w tej mojej wiedzy i nabrałem przekonania, że to co wie-działem i robiłem, było dobre. Teraz rozpoczynam budowę wizerunku mojej firmy w mieście, reklamy, oklejony samochód, banery itd. To, że mam czeladnika i że jestem członkiem stowarzyszenia PZP jest jednym z głównych elementów tej reklamy. Z tego co wiem, w naszym mieście jako pierwszy zdałem egzamin. Słyszałem, że jeszcze kilku szykuje się na kurs. W przyszłym roku będę miał odpowiedni staż w zawodzie i startuję na mistrza.

PORADNIK 38 Glazurnicy

MAJSTRA

PORADNIK

Trafiliście tu z różnych profesji. Wśród glazurników są mechanicy, kucharze, na-uczyciele, stolarze, kierowcy, policjanci,

muzycy. Są też oczywiście budowlańcy. Ale tą rubrykę kieruję głównie do tych, którzy nie po-siadają wykształcenia budowlanego. W trakcie Waszej przygody z glazurnictwem zetknęliście się pewnie z większością zagadnień związanych z tym zawodem i niewiele rzeczy jest w stanie Was zaskoczyć. Jednak glazurnictwo jest wą-ską specjalizacją, ale wiąże się ściśle innymi zawodami budowlanymi. Często na styku tych profesji zdarzają się problemy techniczne, które trudno jest samodzielnie rozwiązać bez grun-

townego, teoretycznego przygotowania. W tej właśnie rubryce, w Poradniku Majstra, będę się starał przybliżyć Wam niektóre zagadnienia od strony teoretycznej. Zaczniemy od sprawy pod-stawowej, czyli od fundamentów.

Fundament jest najniżej położoną częścią budowli i spełnia bardzo ważną funkcję. Prze-nosi obciążenia budynku na grunt i rozkłada je równomiernie na całej powierzchni posa-dowienia. Odpowiednia powierzchnia funda-mentów zapobiega nadmiernemu osiadaniu budowli, powoduje, że to osiadanie jest równo-mierne i nie przyczynia się do pękania ścian. Powierzchnię fundamentów oblicza projek-

tant-konstruktor, zbierając obciążenia budyn-ku po kolei od kalenicy dachu do fundamentów i porównuje je z cechami gruntu, na którym bu-dynek ma stanąć. Te podstawowe cechy gruntu to wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na ścinanie i podatność gruntu, czyli jedna z naj-ważniejszych cech odpowiedzialnych za osia-danie budowli. Analiza tych danych pozwala projektantowi podjąć decyzję o powierzchni, kształcie, głębokości posadowienia, materiale, z którego fundamenty będą zbudowane oraz o sposobie ich wykonania.

Fundamenty dzielimy na dwie podstawowe grupy: płytkie i głębokie. Płytkie to takie, które możemy wykonać w wykopach i płaszczyzna ich podstawy leży bezpośrednio na gruncie budow-lanym, czyli nadającym się do posadawiania fundamentów. Do nich zaliczamy stopy i ławy fundamentowe, płyty, ruszty i skrzynie. Jeśli warstwa nośna gruntu leży tak głęboko, że nie ma uzasadnienia do wykonywania wykopów, stosuje się fundamenty głębokie. Do tej war-stwy nośnej dostajemy się wbijając pale, wier-cąc studnie i zapuszczając słupy. Specjalnym ro-

Wielu z Was trafiło do fachu glazurniczego przypadkowo. Podczas wyjazdu za granicę, po rozwiązaniu firmy, w której pracowaliście, kolega poprosił Was o pomoc, trzeba było jakoś dorobić po godzinach. Coś jednak Was tu zatrzymało. Dla wielu z Was glazurnictwo stało się podstawowym zajęciem.

PORADNIK 39Glazurnicy

dzajem fundamentów są te, które wykonuje się poniżej lustra wody metodą kesonową.

Bardzo ważną sprawą jest głębokość posa-dowienia. Poza koniecznością oparcia na grun-cie nośnym zależy też od ilości i wysokości kon-dygnacji podziemnych, głębokości przemarza-nia gruntu i od poziomu wód gruntowych. Głę-bokość piwnic zależy od funkcji budynku, nato-miast głębokość przemarzania od strefy klima-

tycznej (rys. 1). Przemarzanie gruntu pod fun-damentem jest bardzo szkodliwe dla budyn-ków w dłuższym okresie czasu. Cząsteczki wody znajdujące się między drobinami gruntu zama-rzając, zwiększają swoją objętość. Grunt rodzi-my jest wtedy „rozpychany” na boki. Po stop-nieniu powstają wolne przestrzenie, które wy-pełniają kolejne krople wody. Ponowne zamarz-niecie powoduje kolejny ubytek gruntu pod fun-damentem. Każdy kolejny taki cykl skutkuje de-gradacją gruntu budowlanego i nierównomier-nym, niekontrolowanym osiadaniem budyn-ku. Najbardziej narażone miejsca to narożniki. Pęknięcia biegnące od górnych rogów otworów skrajnych okien są najczęściej skutkiem osiada-nia narożnika budynku z powodu zbyt płytkie-go posadowienia.

Wykonywanie fundamentów posadowio-nych poniżej poziomu wód gruntowych wiąże się z dodatkowymi kosztami. Trzeba zabezpie-czyć wykopy przed zalaniem wodą. Jeśli to tyl-ko możliwe, lepiej jest podnieść poziom posado-wienia przez zaprojektowanie wysokiego parte-ru. Pamiętać jednak zawsze trzeba o głębokości przemarzania. Jeśli jednak fundamenty będą musiały pozostawać narażone na stałe działanie wód gruntowych, należy zastosować materiały odporne na działanie wody i zabezpieczyć grunt pod fundamentami przed wypłukiwaniem. Przy większych budowlach wykonuje się fundamen-ty skrzyniowe, tak zwane „wanny”, żelbetowe konstrukcje odporne na parcie wody gruntowej, umożliwiające wykonanie szczelnej hydroizola-cji typu ciężkiego.

Bardzo ważne jest, żeby fundamenty były po-

sadowione na gruncie rodzimym, czyli nienaru-szonym, nie spulchnionym. Wykopy wykonywa-ne mechanicznie powinno się zakończyć nieco powyżej projektowanego poziomu posadowie-nia, a resztę prac ziemnych powinno się dokoń-czyć ręcznie, przy użyciu łopaty. Wykonanie pod-budowy z chudego betonu (B-7,5; B-10) zabez-piecza grunt rodzimy w trakcie montażu szalun-ków i zbrojenia fundamentów. Jeśli podczas wy-konywania wykopów natrafimy na grunty nieno-śne w poziomie posadowienia fundamentów (so-czewki torfowe, próchnicze, namuły, grunty na-sypowe) należy je usunąć, a powstałe przegłębie-nie wypełnić chudym betonem.

Jeśli w obrysie budynku warunki gruntowo-wodne zmieniają się, osiadanie może zachodzić nierównomiernie. Wykonywanie fundamentów przenoszących takie naprężenia jest ekonomicz-nie nieuzasadnione. Wyjątkiem są tylko budow-le stawiane na „szkodach górniczych”. W nor-malnych warunkach wykonuje się dylatacje, czy-li przerwy konstrukcyjne (rys. 2). Dylatacje te

dzielą budynek od fundamentów aż po dach na dwie niezależnie od siebie konstrukcyjnie struk-tury. Fundamenty dylatuje się również, kiedy obok siebie powstają budynki o różnej wysoko-ści lub różnym obciążeniu podłoża, o odmiennej konstrukcji, o różnych fundamentach. Jeśli do-stawiamy budynek do już istniejącego, dylatacja chroni obydwa przed niekorzystnym wpływem nierównomiernego osiadania.

Najwięcej uwagi trzeba poświęcić fundamen-tom, kiedy nowoprojektowany budynek przy-lega bezpośrednio do starego. Jeśli nie ma do-stępu do archiwalnej dokumentacji technicz-nej trzeba wykonać odkrywkę umożliwiającą in-wentaryzację starych fundamentów. Projektu-jąc nowe, powinno się odsuną od sąsiada moż-liwie jak najdalej. Nowy budynek musi być od-dylatowany od starego a jego ściana przylegają-ca powinna stać na konstrukcji wsporczej (rys. 3). Jeśli z różnych powodów nie można się od-sunąć, wykonuje się ławy obciążone mimośro-dowo, ale wymagają one specjalnej, żelbetowej konstrukcji. Niekorzystne jest również projek-towanie fundamentów poniżej posadowienia są-siada. Jeśli jednak funkcja budynku tego wyma-ga, wykonawca ma dużo więcej pracy i spoczywa

na nim ogromna odpowiedzialność wykonania jej bardzo rzetelnie. Należy wykonać „podbicie” starych fundamentów do poziomu posadowienia nowych (rys. 4). Robi się to odcinkami nie dłuż-szymi niż 1 metr. Po wykonaniu odkrywki i pod-kopu pod starą ławę, nowoprojektowaną zalewa się betonem wraz z podkopem. Kolejny, metro-wy odcinek można odkopać dopiero po związa-niu i stwardnieniu wylanego betonu.

Odkrywanie starych fundamentów niezbęd-ne jest również przy remontach hydroizolacji pionowych i poziomych, przy osuszaniu budyn-ków. Nie wolno jednak nigdy dopuścić do od-słonięcia całych ław na dłuższym odcinku. Może to doprowadzić do „wypchnięcia” gruntu spod fundamentów na skutek obciążenia budynkiem albo wypłukania go przez wodę gruntową lub opadową. Jeśli jednak taka odkrywka jest ko-nieczna, wzdłuż odkopywanej ławy wbija się szczelne ścianki – grodzice.

„Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz” – mówi stare, mądre przysłowie. Jak wykonasz funda-menty, tak będzie stał budynek. Wszelkie „pa-tenty”, uproszczenia i „drogi na skróty” nie za-wsze muszą się opłacić. Popełnione błędy w wy-konawstwie często mają charakter nieodwra-calny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwo-ści lepiej zawsze popytać, poczytać, zasięgnąć opinii eksperta. Jak najbardziej wskazana jest rozwaga i ostrożność, czego wszystkim życzy

wasz paweł zawodowIec

40 Glazurnicy

MOjA FirMA Polscy przedsiębiorcy w krajach Unii Europejskiej Glazurnicy.pl

POLScY PRZEdSIęBIORcY w KRAjAcH Ue

OD 2004 POlSCY PrzeDSiĘbiOrCY MOGĄ FUNkCjONOWAĆ NA jeDNOliTYM rYNkU UNijNYM. PO WSTĄPieNiU POlSki DO UNii eUrOPejSkiej POlSCY ObYWATele SĄ ObjĘCi W PeŁNi:• SWObODĄ ŚWiADCzeNiA USŁUG W PAńSTWACh Ue – bAzUjĄCĄ jeDNAk NA OGrANiCzeNiU CzASOWYM i rzeCzOWYM• SWObODĄ zAkŁADANiA PrzeDSiĘbiOrSTW – DOTYCzY TO DziAŁAlNOŚCi O ChArAkTerze STAŁYM.jeST TO zAGWArANTOWANe W TrAkTACie USTANAWiAjĄCYM WSPólNOTĘ eUrOPejSkĄ.

Swoboda świadczenia usług

umożliwia obywatelom polskim świadczenie usług w kraju dowolnie wybranym spośród wszystkich państw Wspólnoty. Traktat ustana-wiający WE mówi wyraźnie, że osoba świadczą-ca usługi może, w celu ich spełnienia, czasowo wyko-nać je na terytorium kraju, w którym usługi są świad-czone, i to na tych samych warunkach, jakie kraj ten stosuje wobec swych obywateli. W ramach swobo-dy świadczenia usług polskie firmy (zarejestro-wane w Polsce) mają prawo wykonywać usługi w krajach Unii, zatrudniając przy tym polskich pracowników. W związku z powyższym usługo-dawca posiadający przedsiębiorstwo założone w jednym Państwie Członkowskim (np. w Pol-sce) może świadczyć usługi w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej (np. w Niem-czech). Podstawą realizowanej usługi jest z re-guły umowa cywilnoprawna (np. umowa zlece-nia, umowa o dzieło) pomiędzy polskim przed-siębiorcom a unijną osobą prawną lub fizyczną.Do świadczenia usług na terytorium innego Państwa Członkowskiego nie jest wymagane posiadanie siedziby w kraju świadczenia usług lub miejsca zamieszkania w tym kraju (w przy-padku osoby fizycznej), wystarczy że przedsię-biorca posiada siedzibę lub miejsce zamieszka-nia w Państwie Członkowskim, w którym jest zarejestrowany (np. w Polsce).

Podatki

Podmioty mające siedzibę lub miejsce zamiesz-kania w Polsce podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów (tzw. nieograniczo-ny obowiązek podatkowy). Jednocześnie każdy kraj opodatkowuje dochody uzyskane na jego terytorium. Stąd, np. przy świadczeniu usług w krajach UE może dojść do podwójnego opo-datkowania. Aby tego uniknąć, Polska zawarła z wieloma państwami umowy dwustronne o uni-kaniu podwójnego opodatkowania.Warto zauważyć, że powyżej opisana procedura jest dużo prostsza niż założenie własnego przed-siębiorstwa w krajach UE, a ponadto świadcze-

nie usług (wraz z zagwarantowaną swobodą) jest często dużo korzystniejsze niż założenie no-wego podmiotu. Dla tych, których jednak nie zrażają procedury urzędowe w obcym państwie, poniżej kilka informacji o swobodzie zakładania przedsiębiorstw.

Swoboda zakładania przedsiębiorstw

Działalność gospodarczą w krajach członkow-skich UE można założyć i prowadzić m.in. na zasadzie

} samozatrudnienia – samozatrudnienie wy-stępuje wówczas, gdy osoba fizyczna prowa-dząca działalność w jednym Państwie Człon-kowskim UE zaczyna ją prowadzić rów-nież w innym państwie na stałe. Każdy taki przedsiębiorca sam dopełnia wszelkich for-malności zgodnie z prawem wewnętrznym państwa przyjmującego.

} zakładania i prowadzenia przedsiębiorstw, spółek, agencji oraz filii – firma (przedsię-biorstwo) musi być założone w oparciu o wewnętrzne przepisy krajów UE, przedsię-biorca sam dopełnia wszelkich formalno-ści. Jeżeli firma jest już prowadzona w Pol-sce, można w innym państwie Unii otworzyć przedsiębiorstwo podległe lub oddział albo przedstawicielstwo.

Podatki

Generalnie, każdy podatnik, jeśli jest osobą fi-zyczną, rozlicza się w miejscu swojego zamiesz-kania, niezależnie od tego, gdzie osiąga docho-dy. Zasadniczo zyski przedsiębiorstw opodat-kowane są wyłącznie w kraju siedziby, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność na tere-nie drugiego kraju poprzez zakład. Zakładem jest np. biuro, warsztat, fabryka oraz budowa trwająca dłużej niż 12 miesięcy. Jeśli firma jest lub może być VAT-owcem, istotne jest, aby ure-gulować również kwestie podatkowe z tego ty-tułu. Zgodnie z art. 97 ustawy o podatku od to-

warów i usług, polscy przedsiębiorcy podlegają-cy obowiązkowi zarejestrowania jako podatni-cy VAT czynni, są obowiązani przed dniem do-konania pierwszej wewnątrzwspólnotowej do-stawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowe-go nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skar-bowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wyko-nywania tych czynności.W związku z powyższym polski przedsiębior-ca przed rozpoczęciem prowadzenia działalno-ści w UE powinien złożyć informacje dotyczą-ca obowiązku podatkowego w zakresie transak-cji wewnątrzwspólnotowych do polskiego urzę-du skarbowego właściwego dla danego przed-siębiorcy (tzw. VAT – R/UE). Następnie, przed-siębiorca uzyska potwierdzenie numeru identy-fikacji podatkowej (z polskim przedrostkiem) umożliwiający dokonywanie takich transakcji na terytorium całej Unii Europejskiej, gdyż Na-czelnik Urzędu Skarbowego jest zobligowany, aby potwierdzić zarejestrowanie przedsiębiorcy jako podatnika VAT UE.Przedsiębiorcy zarejestrowani jako podatni-cy VAT UE, którzy uzyskały potwierdzenie re-jestracji, przy dokonywaniu wewnątrzwspól-notowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub usług podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podat-ku, są obowiązane do posługiwania się nume-rem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.W momencie, gdy polski przedsiębiorca jest już zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrz-wspólnotowych, a chce świadczyć usługi na te-rytorium innego Państwa Członkowskiego, po-winien zgłosić się we właściwym organie po-datkowym tego państwa. Wielu polskich przed-siębiorców w tym momencie korzysta z pomo-cy polskich kancelarii mających swoje oddziału w krajach UE, jednak jest to dość prosta proce-dura i każdy przedsiębiorca może zgłosić się sa-modzielnie.

41Glazurnicy

kAżDe z PAńSTW CzŁONkOWSkiCh Ue, MA PrAWO STOSOWAĆ WŁASNe PrzePiSY DO zAkŁADANiA i PrOWADzeNiA DziAŁAlNOŚCi GOSPODArCzej. iSTOTNe, że PAńSTWO, W kTórYM PrOWADzONA jeST DziAŁAlNOŚĆ, Nie MOże ObCOkrAjOWCóW-PrzeDSiĘbiOrCóW TrAkTOWAĆ GOrzej Niż WŁASNYCh PrzeDSiĘbiOrCóW.

WYDAje SiĘ, iż ŚWiADCzeNie USŁUG W rAMACh SWObODY ŚWiADCzeNiA USŁUG W krAjACh Ue jeST CzĘSTO kOrzYSTNiejSze DlA POlSkieGO PrzeDSiĘbiOrCY Niż zAkŁADANie i PrOWADzeNie PrzeDSiĘbiOrSTWA NA TereNie iNNeGO PAńSTWA CzŁONkOWSkieGO.

W jeDNYM z WCzeŚNiejSzYCh NUMeróW GlAzUrNikA NATkNĄŁeM SiĘ NA WSPOMNieNiA z ANGlii jeDNeGO z NASzYCh kOleGóW. jeGO zDANieM, W WYSPiArSkiM bUDOWNiCTWie WSzYSTkO bYŁO iNACzej i z reGUŁY GOrzej Niż U NAS, A W OGóle POlACY SĄ NAjWSPANiAlSi. MOje SPOSTrzeżeNiA W irlANDii bYŁY zGOŁA iNNe, PONieWAż STArAŁeM SiĘ DOSTrzeGAĆ TO, CO bYŁO lePSze, A Nie GOrSze.

WróCiŁeM z...

42 Glazurnicy

Glazurnicy za granicą Glazurnicy.pl

Pracując w Dublinie w latach 2005-2008 w firmie budującej domy od fundamen-tów pod klucz, początkowo jako jedyny

Polak, robiłem właściwie wszystko, bo taka była często potrzeba. Specjalizowałem się jednak w wykończeniówce. Na budowach tej firmy rzu-cała się w oczy wzorowa organizacja pracy, ter-minowe dostawy materiałów, terminowe wcho-dzenie kolejnych podwykonawców – dosłow-nie jak po sznurku. Zwracało też uwagę trady-cyjne budownictwo szeregowe. Kolejne, takie same domy budują ci sami fachowcy prawie na pamięć, przez co tempo jest niesamowite. U nas takie budownictwo okrzyknięto by „komuni-stycznym”, tam to nikomu nie przeszkadzało w

przeszłości i nadal nie przeszkadza. Liczy się tyl-ko ekonomia tzn. zmniejszenie kosztów i tem-po budowy.

Gdy przyszło do układania glazury, tro-chę mnie nudziło flizowanie tych samych ła-zienek. Doszło jednak do tego, że łazienkę (ok. 30 m2) wyłożyłem w ciągu jednego dnia, pomi-mo iż mój boss – Irlandczyk – był bardzo skru-pulatny i nie przepuszczał nawet milimetrowe-go „uskoku” fugi na styku ścian. Ukończył du-blińską szkołę budowlaną ze specjalnością gla-zurnictwa i naprawdę znał się na robocie. Osob-ną sprawą była bardzo dobra jakość materiałów budowlanych – klejów, płytek, mas fugowych, a także narzędzi.

Kleje w większości miały kolor biały, przez co nie przebarwiały spoin kleiły wspaniale zarówno płytki jak i marmur, którym były wykładane wszystkie pomiesz-czenia kuchenne. Jeśli chodzi o marmur to chy-ba polubiłem ten wdzięczny materiał budowla-ny ze względu na jego niepowtarzalne wzory, z których zawsze można było wyczarować jakąś kompozycję wprawiając miejscowych w podziw.

W chwilach pewnego luzu podglądałem róż-nych podwykonawców pracujących po sąsiedz-ku. Z niekłamanym podziwem obserwowałem szpachlarzy, którzy sprawnie poruszając się na szczudłach wykańczali sufity i ściany. Używa-li masy w kolorze naszego gipsu szpachlowe-go, ale o znacznie wydłużonym czasie wiązania,

WRóCIłEM Z...

irlandii

przez co można było wykonywać gładzie „na mokro”. Po dwukrotnym nałożeniu tej masy szedł w ruch pędzel z wodą lub spryskiwacz, no i stalowa paca. Pod pacą tworzyło się coś w rodzaju „mleczka”, którym można było zrobić ze ściany dosłownie lustro – odpadało szlifowanie – przekleństwo naszych szpachlarzy, odpadało oddychanie w atmosferze wszędobylskiego pyłu. Najlepsi szpachlarze wykonywali do 50 m2 gła-dzi dziennie na gotowo! Spróbujcie zrobić tyle u nas!

No, ale u nas nie spotkałem materiału o podobnych parametrach, chociaż ostatnio, jak wyczytałem, „nowa formuła” daje pewna nadzie-ję. Przyznam szczerze, iż nie miałem jeszcze okazji, by ją wypróbować.

Nie wszystko tam mi się podobało.

Trochę mnie raziło stosowanie zwykłych plastikowych listew naroż-nych do drogich hiszpańskich płytek – pasowały, jak wół do karety. Miałem też zastrzeżenia do sposobu osadzania okien i drzwi – prawie nie stosowano pianki montażowej, przez co mieszkania były nieco wia-trem podszyte. No, ale w ich klimacie może nie zależy im na oszczę-dzaniu ciepła.

Spostrzeżenia bardziej prywatne były zróżnicowane. Z dezaproba-tą przyglądałem się Polakom, którzy przybywali do Irlandii w ciem-no i w dodatku bez znajomości języka, a także bez odpowiedniego za-pasu euro, przynajmniej na początkowy okres. Takie nierozważne kro-ki często kończyły się nieciekawie, noclegami w obskurnych hostelach lub, co gorsza, w parkach, korzystaniem z darmowego dożywiania (je-żeli się wiedziało, gdzie takie otrzymać). Pomogłem kilku takim otrzy-mać pracę, ale wszystkim pomóc nie mogłem. Ja do Irlandii nie wyje-chałem w ciemno. Wyjechałem ze swoją dziewczyną, której brat, będąc już w Irlandii załatwił nam pracę. Mieliśmy dobre podstawy językowe oraz odpowiednie kwalifikacje dobrze wyeksponowane w CV. Do pra-cy szliśmy już następnego dnia po przyjeździe, ja na budowę, a ona do prywatnego irlandzkiego przedszkola.

Z czasem zdobyliśmy zaufanie oraz wielu irlandzkich przyjaciół, z którymi utrzymujemy kontakty, a nawet się odwiedzamy. W Dubli-nie czuliśmy się jak w Polsce, wszędzie dało się słyszeć język polski, polskie sklepy, polski pub, polska gazeta, polski kościół, nawet polska piekarnia (pieczywo mają tam beznadziejne). To wszystko dodawało otuchy. Czychały jednakże niebezpieczeństwa, głównie ze strony roz-wydrzonej młodzieży. Nie daj Boże chodzić przez park zwłaszcza póź-na porą. Zdarzało się, że napadali człowieka z kijami baseballowymi i bili gdzie popadło, nagrywając przy tym wszystko na komórkę. Wie-lu rodaków mocno ucierpiało z tego powodu. Dwóch Polaków zadźga-no śrubokrętami, bo nie chcieli małolatom kupić wódki, paru innych zginęło w innych okolicznościach. Jeden z Polaków także zabił Irland-czyka jednym ciosem, nie zdając sobie sprawy ze swojej siły. O wszyst-kim donosiła „Gazeta Polska” – tygodnik redagowany w Dublinie. Ale czy nasza młodzież jest inna? Oglądając telewizję mam wątpliwości.

Z Irlandii mamy dobre wspomnienia.

Tam wzięliśmy ślub (w polskiej ambasadzie), tam też urodził się nam syn Dominik. Ciągnęło nas jednak do kraju i do rodziny, zwłaszcza, że pojawiły się symptomy kryzysu. Firma, w której pracowałem, zban-krutowała. Wybudowała zbyt wiele domów, które coraz trudniej było sprzedać. Straciłem pracę, i wróciliśmy. Zarobione pieniądze wystar-czyły na działkę i dom w stanie surowym. Na wykończenie musieli-śmy się dokredytować. Założyłem własna firmę budowlaną, ale po-czątki zwykle bywają trudne. Mamy jednak nadzieję na lepsze jutro.

Tekst i Zdjęcia: kazIMIerz sekulskI, „doMIno”, GlazurnIk

43Glazurnicy

PrAWDĄ jeST, iż POlSCY hYDrAUliCY (A TAkże GlAzUrNiCY) STAli SiĘ

SYNONiMAMi DObrej rObOTY. CO Nie OzNACzA, że WŚróD WYSPiArzY

Nie bYŁO róWNYCh, A NAWeT lePSzYCh.

wtrosce o bezpieczeństwo biznesu członków naszego stowarzyszenia, w maju b.r. Polskie Zrzeszenie Płyt-

karzy wprowadziło PROGRAM UBEZPIECZE-NIA ODPOWIEDZIALNOŚCI CYWILNEJ z tytułu prowadzonej działalności i posiadanego mienia. Program powstał we współpracy z za-kładem ubezpieczeń UNIQA TU SA.

Kilka słów o UNIQA TU SA

UNIQA TU SA działa na polskim rynku od 1990. Należy do koncernu ubezpieczeniowego UNIQA Austria, który jest jedną z wiodących grup ubez-pieczeniowych w Europie Środkowej. W Austrii UNIQA jest liderem na rynku ubezpieczenio-wym, w Polsce również należy do czołowych ubezpieczycieli. Po trzech kwartałach 2009 roku zajęła 6. miejsce w rankingu towarzystw majątkowych, a w 2008 zakwalifikowała się do prestiżowej „Listy 100 największych instytucji finansowych w Polsce”, otrzymała tytuł Naj-lepszego Partnera w Biznesie w kategorii Ubez-pieczenia oraz godło „Europejski Standard”.

Kilka słów o PROGRAMIE UBEZPIECZENIA OC

Do ubezpieczenia mogą przystąpić członkowie Polskiego Zrzeszenia Płytkarzy, prowadzący fir-my, którzy wykonują prace budowlane, remon-towo-budowlane oraz wykończeniowe – związa-ne z układaniem glazury. Ważne jest podkreśle-nie, że ochrona ubezpieczeniowa dotyczy prac, które w rezultacie kończą się układaniem płytek. W praktyce często bywa, że firma przygotowu-jąc obiekt do położenia płytek, wykonuje również prace hydrauliczne czy nawet wyburzeniowe. Ta-kie prace będą objęte ochroną w ramach progra-mu – pod warunkiem jednak, iż praca finalnie zmierza do wykonania prac glazurniczych. Ofer-ta bowiem skierowana jest do glazurników, a nie do wszystkich firm budowlanych. Ubezpieczenie działa na terenie całego kraju, a warunki zosta-ły tak skonstruowane, aby przy rozsądnym po-ziomie składki, zakres ochrony był możliwie naj-szerszy. Innymi słowy, aby ubezpieczenie pokry-wało możliwie najwięcej rodzajów szkód, które mogą wystąpić podczas działalności glazurników.Zapewne niektórzy z Was posiadają w chwi-li obecnej polisy ubezpieczenia OC z tytułu pro-wadzonej działalności. Jednak większość z pew-nością nie zwracała nigdy uwagi na wyłączenia

odpowiedzialności ani na szereg klauzul dodat-kowych, które powinny być ujęte w ubezpiecze-niu – bo pomimo wykupienia polisy – ochrona w niektórych przypadkach nie istnieje.Ze względu na dużą skalę wprowadzanego pro-gramu, cena tego ubezpieczenia jest naprawdę korzystna. Program funkcjonuje w dwóch wa-riantach, a składka wynosi odpowiednio 12,00 zł i 72,00 zł za cały rok ochrony! Do programu można przystąpić w każdej chwi-li. Ubezpieczenie rozpoczyna się z pierwszym dniem następnego miesiąca po wpłynięciu wnio-sku o ubezpieczenie do Polskiego Zrzeszenia Płytkarzy. Składka, którą płacicie – liczona jest za każdy miesiąc ochrony ubezpieczeniowej.Tak korzystne warunki ubezpieczenia udało się nam wynegocjować dzięki temu, że jest to ubez-pieczenie grupowe. PZP jest „ubezpieczającym”, a członkowie PZP „ubezpieczonymi”. Na PZP spo-czywa obowiązek wpłaty do Towarzystwa UNI-QA składek zaliczkowych, zbierania składek od ubezpieczonych, przekazywania ich do ubezpie-czyciela – UNIQA T.U. S.A., rejestracji ubezpie-czonych, wystawienia faktur, księgowania wpłat, wysłania faktur do ubezpieczonych członków PZP, administrowania bazą danych ubezpieczo-nych. Usługi te zostały skalkulowane na poziomie 10 zł + należny podatek VAT (12,20 zł brutto).Ubezpieczenie obejmuje okres 12 miesięcy, od maja do kwietnia następnego roku. Można jed-nak przystąpić do ubezpieczenia w dowolnym okresie roku. Wpłacić należy wtedy wielokrot-ność miesięcznej składki za pozostałe pełne mie-siące roku wg tabeli umieszczonej poniżej i pełną opłatę za obsługę (12,20 zł brutto).

WARUNKI UBEZPIECZENIA w ramach programu

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej zapewnia ochronę w sytuacji, gdy podczas wy-konywania usługi spowodujecie szkodę osobie trzeciej (np. zleceniodawcy usługi). W ramach ubezpieczenia w naszym programie otrzymu-jecie ochronę w zakresie:

• OC deliktowe (za czyny niedozwolone pra-wem, to znaczy gdy jesteś winny wyrządzonej szkodzie a zatem zobowiązany do jej naprawie-nia zgodnie z art. 415 KC) oraz OC kontrakto-we (czyli za szkody spowodowane niewykona-niem lub nienależytym wykonaniem zlecenia

art. 471 KC) Odpowiedzialności te często prze-platają się ze sobą i często trudno je rozdzielić. Przytoczmy jednak przykład:

Podczas układania płytek na elewacji budyn-ku z rusztowania spada wiadro wprost na stoją-cy w pobliżu samochód (odpowiedzialność de-liktowa – zniszczenie cudzej rzeczy). Jeśli nato-miast źle położone płytki zaczną odpadać i stłu-ką np. umywalkę – zachodzi odpowiedzialność kontraktowa (wadliwe wykonanie zlecenia).

W życiu niestety nie wszystkie sytuacje są tak przejrzyste i często trudno jest stwierdzić gdzie zaczyna się, a gdzie kończy odpowiedzialność. Dlatego niezwykle istotne jest włączenie do ubezpieczenia klauzul dodatkowych, które roz-szerzają odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń.

W ramach programu ubezpieczenia OC działalności oferowanego przez Polskie Zrze-szenie Płytkarzy, włączone zostały:

• OC za produkt i wykonaną pracę lub usłu-gę – jest to odpowiedzialność cywilna za szko-dy spowodowane przez wprowadzenie do obro-tu produktu wadliwego lub powstałe po przeka-zaniu wadliwie wykonanej pracy w użytkowa-nie odbiorcy. Analogicznie do powyższego przy-kładu, jeśli płytki odpadałyby ze względu na złą jakość użytego kleju – zachodzić będzie odpo-wiedzialność jego producenta. Warto tutaj tak-że podkreślić, iż odpowiedzialność ta dotyczy nie tylko producentów, ale także dystrybutorów i wykonawców, jeśli występują oni także w roli sprzedawcy tego produktu. Wada nie musi być wyłącznie fizyczna, może być pojmowana rów-nież jako zaniedbanie (np. nie zamieszczenie w instrukcji informacji o skutkach użycia produk-tu niezgodnie z jego przeznaczeniem).

• OC pracodawcy – za szkody poniesione przez pracowników, powstałe z winy praco-dawcy. Zgodnie z prawem, każdy pracodaw-ca ponosi odpowiedzialność względem swoich pracowników. Dotyczy to także odpowiedzial-ności za wypadki przy pracy.

• OC za podwykonawców – dotyczy sytuacji, gdy zlecacie część pracy innym podmiotom i to oni spowodują szkodę. Pomimo, iż pracę nie-prawidłowo wykonał podwykonawca, odpowie-dzialność ciąży na stronie umowy (co oczywiście nie oznacza, iż podwykonawca zwolniony jest od odpowiedzialności – zakład ubezpieczeń, po wypłacie odszkodowania może zwrócić się do niego z roszczeniem regresowym).

44 Glazurnicy

UbezPieCzeNie OC DziAŁAlNOŚCi

MOjA FirMA Ubezpieczenia Glazurnicy.pl

45Glazurnicy

• OC za mienie osób trzecich – dotyczy sy-tuacji, gdy podczas wykonywania usługi odpo-wiadacie za mienie osób trzecich, w tym zarów-no za mienie przechowywane, kontrolowane jak i mienie poddane przez Was obróbce (np. płytki, materiały budowlane).

W ubezpieczeniu OC, w ramach oferowa-nego programu istnieje także ochrona z tytułu innych klauzul, które rozszerzają odpowie-dzialność zakładu ubezpieczeń i wprowadzone są dla bezpieczeństwa Waszego biznesu. Są to:

• OC za szkody związane z awarią urządzeń wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania

• OC za szkody w instalacjach elektrycznych, światłowodowych, gazowych

• OC za szkody w związku z prowadzeniem prac rozbiórkowych, wyburzeniowych

• OC za szkody powstałe w wyniku wstrzą-sów i wibracji (np. podczas używania urządzeń udarowych)

• OC za szkody w podziemnych kablach i in-stalacjach

Należy pamiętać, iż podstawą odpowie-

dzialności cywilnej (w większości przypad-ków) jest wina Ubezpieczonego. Musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy pomię-dzy konkretnym działaniem lub zaniechaniem działania Ubezpieczonego, a powstaniem szko-

dy. Szkoda musi mieć także wymierny charak-ter – rzeczowy (zniszczenie lub uszkodzenie mienia) lub osobowy (uszkodzenie ciała lub spowodowanie rozstroju zdrowia), a poszko-dowanym musi być osoba trzecia –nie związa-na z Ubezpieczonym.

W każdym ubezpieczeniu znajdują się rów-nież wyłączenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, czyli szkody, za które nie pono-si on odpowiedzialności. Są to między innymi:

• Szkody wyrządzone osobom bliskim i wspólnikom Ubezpieczonego (np. współmał-żonek, konkubent, rodzeństwo).

• Szkody w postaci czystych strat finanso-wych (czyli szkody wyłącznie pieniężne, nie-związane ze zniszczeniem mienia lub rozstro-jem zdrowia).

• Szkody w postaci wszelkiego rodzaju opłat, kar pieniężnych lub odsetek oraz szkody zwią-zane z opóźnieniami w wykonaniu pracy.

• Szkody powstałe z winy umyślnej Ubezpie-czonego.

• Szkody muszą mieć charakter nagły i nie-spodziewany, zatem nie będzie również odpo-wiedzialności zakładu ubezpieczeń w przypad-ku powolnego działania na przykład tempera-tury, gazów, pyłów, wilgoci, czy wibracji. Nie będą podlegały ochronie również szkody, któ-re powstaną z przyczyn niezależnych od Ubez-

pieczonego (np. siła wyższa).W każdym przypadku, podstawę zawartej

umowy ubezpieczenia stanowią OGÓLNE WA-RUNKI UBEZPIECZENIA (OWU). Otrzymacie je wraz z wnioskiem o zawarcie ubezpieczenia, a do lektury dokumentu serdecznie zapraszamy.

Ubezpieczenie trwa do 30 kwietnia 2011. Do tego czasu przedstawimy Państwu warunki ochrony w ramach programu na rok kolejny.

Jeżeli są Państwo zainteresowani ubezpie-czeniem z wyższą sumą gwarancyjną, istnieje możliwość przygotowania polisy indywidual-nej. Ze strony zakładu ubezpieczeń uzyskali-śmy gwarancję zastosowania specjalnych zni-żek dla członków naszego zrzeszenia.

Więcej informacji o programie uzyskacie Państwo u specjalistów nadzorujących ubez-pieczenie podczas pikników zorganizowanych przez Polskie Zrzeszenie Płytkarzy. Szczegóły programu znajdują się również na stronie in-ternetowej www.wibpoint.pl lub pod adresem mailowym: [email protected]

Ubezpieczenie jest skierowane wyłącznie dla członków Polskiego Zrzeszenia Płytkarzy i jest dostępne jedynie za pośrednictwem PZP.

W celu zawarcia ubezpieczenia prosimy o kontakt z PZP – [email protected] lub pod numerem telefonu 602 357 957.

żebY PrzYSTĄPiĆ DO UbezPieCzeNiA NAleżY WYkONAĆ NASTĘPUjĄCe CzYNNOŚCi: 1. Ze strony www.pzp.org.pl/ubezpieczenia pobrać formularz WNIOSEK O ZAWARCIE UMOWY UBEZPIE-CZENIA, wypełnić drukowanymi literami, podpisać i przyłożyć pieczątkę firmową.2. Ze strony www.pzp.org.pl/ubezpieczenia pobrać druk UMOWY Z PZP na obsługę ubezpieczenia, wy-pełnić drukowanymi literami, podpisać i przyłożyć pieczątkę firmową.3. Na podane w poniższej tabeli konto wpłacić odpo-wiednią, określoną w tabeli kwotę, uzależnioną od wybranego wariantu i miesiąca wpłacania składki4. W przelewie, w rubryce – tytuł wpłaty, należy wyszczególnić wysokość składki ubezpieczenia oraz wysokość opłaty za obsługę np.: „72 zł składka ubez-pieczenia; 12,20 zł obsługa ubezpieczenia; nazwa ubezpieczonej firmy.5. wniosek wraz z umową i potwierdzeniem wpłaty należy przesłać pocztą poleconą na adres: Polskie Zrzeszenie Płytkarzy 05-120 Legionowo, ul. Jagiel-lońska 34 lok. 4 lub zeskanowane dokumenty ma-ilem na adres [email protected]

Zakończenie okresu ubezpieczenia nastąpi 30 kwietnia 2011.Dla każdego ubezpieczonego podstawą do zaksięgowania ubezpieczenia jest certyfikat potwierdzający ubezpieczenie, który każdy ubezpieczony otrzyma od Towarzystwa UNIQA oraz dowód dokonania wpłaty.Wpłaty należy dokonać nie później niż na 5 dni roboczych przed rozpoczęciem okresu ubezpieczenia.

jAKI jEST OKRES UBEZPIEcZENIA I jAKĄ SKŁAdKę PŁAcę? wNIOSEK

do PZP wPŁYwA w: Polisa od: PŁAcę: Polisa od: PŁAcę:

lipcu 2010 1 sierpnia 2010 21,20 zł 1 sierpnia 2010 66,20 zł

sierpniu 2010 1 września 2010 20,20 zł 1 września 2010 60,20 zł

wrześniu 2010 1 października 2010 19,20 zł 1 października 2010 54,20 zł

październiku 2010 1 listopada 2010 18,20 zł 1 listopada 2010 48,20 zł

listopadzie 2010 1 grudnia 2010 17,20 zł 1 grudnia 2010 42,20 zł

grudniu 2010 1 stycznia 2011 16,20 zł 1 stycznia 2011 36,20 zł

styczniu 2011 1 lutego 2011 15,20 zł 1 lutego 2011 30,20 zł

lutego 2011 1 marca 2011 14,20 zł 1 marca 2011 24,20 zł

marcu 2011 1 kwietnia 2011 13,20 zł 1 kwietnia 2011 18,20 zł

NUMER KONTA 40 1050 1559 1000 0090 7330 2805 52 1050 1559 1000 0090 7330 2201

wARIANT I wARIANT II

SUMA GwARANcYjNA 20 000,00 zł 50 000,00 zł (w niektórych

klauzulach 20 000,00 zł)

SKŁAdKA ROcZNA 12,00 zł 72,00 zł

SKŁAdKA ZA 1 MIESIĄc OcHRONY 1,00 zł 6,00 zł

SKŁAdKA ZA OBSŁUGę PZP 12,20 ZŁ 12,20 ZŁ

leASiNG OPerACYjNY CzY FiNANSOWY?

POróWNANie kONSekWeNCji PODATkOWYCh W PODATkU VAT

MOjA FirMA Leasing operacyjny czy finansowy? Porównanie konsekwencji podatkowych w podatku vat. Glazurnicy.pl

co prawda, umowa leasingu została zdefi-niowana w kodeksie cywilnym, jednak-że ustawodawca podatkowy określił ten

rodzaj umowy w sposób szczególny na gruncie prawa podatkowego, w tym również w przepi-sach dotyczących podatku VAT. Obowiązująca od 2004 ustawa o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) wprowadziła spore zmiany w opodatkowaniu umów leasingu.

Poprzednio obowiązujące przepisy identycz-nie traktowały umowy leasingu operacyjne-go oraz finansowego, kwalifikując oba rodza-je umów jako usługi. A zatem, w obu przypad-kach obowiązek podatkowy powstawał z chwi-lą otrzymania całości lub części zapłaty, nie póź-niej jednak niż z upływem terminu płatności. Podatek VAT naliczany był oddzielnie dla każ-

dej z rat leasingowych. Po wejściu w życie no-wej ustawy opodatkowanie podatkiem VAT na-leży rozpatrywać oddzielnie dla leasingu opera-cyjnego i leasingu finansowego.

Umowa leasingu operacyjnego

są jedynie taka umowa, która łącznie spełnia na-stępujące warunki: • została zawarta na czas oznaczony, stano-wiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlega-jące odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne albo zosta-ła zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amorty-zacyjnym nieruchomości, oraz

• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpo-wiada co najmniej wartości początkowej środ-ków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Umowa leasingu finansowego musi speł-niać następujące warunki: • umowa zawarta na czas oznaczony• suma ustalonych w umowie opłat, pomniej-szona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych• umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje Korzystający.

46 Glazurnicy

Umowę leasingu finansowego

odróżnia od leasingu operacyjnego posiadanie następujących cech: 1. Do kosztów uzyskania przychodu u Korzy-stającego oraz do przychodu u Finansującego zalicza się jedynie odsetkowa część rat leasin-gowych.2. Przedmiot leasingu wykazuje się jako skład-nik majątku Korzystającego i u niego dokony-wane są odpisy amortyzacyjne3. Umowa leasingu zawierana jest na okres zbli-żony do normatywnego okresu amortyzacji przedmiotu leasingu.

VAT w leasingu operacyjnym i finansowym

Warto pamiętać, że leasing operacyjny trakto-wany jest w podatku VAT jako usługa, a leasing finansowy jako dostawa towaru. Podstawą opo-datkowania w leasingu operacyjnym jest kwo-ta netto raty leasingowej płaconej comiesięcz-nie przez korzystającego z przedmiotu. Raty leasingowe podlegają opodatkowaniu podat-kiem VAT według stawki 22% nawet wtedy, gdy przedmiotem umowy leasingu jest towar, które-go sprzedaż jest zwolniona od podatku, czy też jest opodatkowany stawkami 0% lub 7%. Obo-wiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż przed upływem terminu płat-ności raty leasingowej.

Obowiązek podatkowy przy umowach le-asingu finansowego powstaje z chwilą wysta-wienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu od dnia wydania przedmiotu umowy leasingu. W przypadku leasingu finansowego, traktowa-

nego jako umowa dostawy towaru, stawka po-datku VAT zależy od rodzaju przedmiotu leasin-gu (0%, 7% lub 22%), z reguły firmy leasingo-we wymagają „z góry” jednorazowej opłaty po-datku VAT.

Odliczenie VAT. W zakresie, w jakim towa-ry i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przy-sługuje prawo do obniżenia kwoty podatku na-leżnego o kwotę podatku naliczonego. Wyjątek stanowi odliczenie VAT-u od samochodu oso-bowego. Od sierpnia 2005 w przypadku samo-chodu osobowego możliwe jest odliczenie 60% jednakże nie więcej niż 6.000 zł podatku VAT naliczonego od opłat leasingowych. Użytkownik samochodu osobowego nie może również rozli-czyć podatku VAT od paliwa.

Jakie dostanie podatnik faktury z firmy le-asingowej? Przy leasingu operacyjnym otrzyma faktury VAT wystawiane co miesiąc przez cały okres umowy ze stawką VAT 22% oraz fakturę sprzedaży czy też wykupu przedmiotu po zakoń-czeniu umowy.

Przy leasingu finansowym otrzyma faktu-rę VAT wystawianą w dniu wydania przed-miotu leasingu na całą jego wartość (staw-ka VAT jest uzależniona od rodzaju środka trwałego). Klient nie otrzymuje faktury VAT co miesiąc, dostaje tylko informację o comie-sięcznych płatnościach. Nie ma także faktury za przeniesienie własności sprzętu po zakoń-czeniu umowy.

Leasing finansowy VAT marża

pozwala nabyć przedmiot leasingu np. samo-chód osobowy, dostawczy, od którego nie ma

możliwości odliczenia podatku VAT. Czyli wte-dy, gdy kupujemy przedmiot od osoby fizycz-nej niebędącej podatnikiem podatku VAT albo, gdy sprzedający sam nie miał wcześniej moż-liwości odliczenia VAT (faktura VAT marża, faktura z VAT „zw”). W normalnym leasingu taki przedmiot musiałby zostać obłożony po-nownie 22% podatkiem VAT, co w przypad-ku np. samochodu osobowego oznacza bardzo duży wzrost ceny samochodu. W leasingu fi-nansowym VAT marża podatek VAT jest nali-czany tylko od marży, a nie od całkowitej sumy spłat, przez co jest dużo tańszy. Firma leasin-gowa wystawia leasingobiorcy tylko jedną fak-turę na początku umowy (faktura VAT marża), która będzie charakteryzować się brakiem war-tości VAT. Leasingobiorca w koszty uzyskania przychodu zaliczy:• odpisy amortyzacyjne• odsetki• koszty użytkowania przedmiotu leasingu (np. paliwo, ubezpieczenie itp.)

Wykup przedmiotu po okresie leasingu

Przy leasingu operacyjnym, po upływie umowy leasingu, własność przedmiotu leasingu może, ale nie musi zostać przeniesiona na leasingo-biorcę po cenie określonej przez strony (faktu-ra VAT)

Przy leasingu finansowym, po upływie umo-wy leasingu własność przedmiotu leasin-gu może zostać przeniesiona na leasingobior-cę po cenie określonej przez strony nawet, je-śli cena ta znacznie odbiega od wartości rynko-wej (brak FV).

Umowa leasingu operacyjnego charakteryzuje się następującymi cechami:

1. Ustalone w umowie opłaty – ponoszone przez Ko-rzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerial-nych i prawnych – stanowią po stronie Finansującego przychód, natomiast u Korzystającego w całości zalicza-ne są do kosztów uzyskania przychodów.

2. Przedmiot leasingu wykazywany jest jako składnik majątku Finansującego i on dokonuje odpisów amorty-zacyjnych.

3. Umowa leasingu zawierana jest na okres krótszy niż normatywny okres amortyzacji.

47Glazurnicy

MOje hObbY

48 Glazurnicy

HUSARIA – to moja pasja. Glazurnicy.pl

A więc pAnowie !!! Nalejmy kielichy- bo podług zwyczaju,wypijemy na cześć rodzinnego kraju. Niech włosi chwalą ciepłe swoje kraje,Gdzie mitry rosną, cytrynowe gaje. Piękny Neapol! Lecz w murach Krakowa, Świetność narodu w pamiątkach się chowa.Tam śpią królowie, pany naszej ziemi, Siwe hetmany z naszymi świętymi! więc obce kraje z urokami swymi. Nie wydrą z piersi miłości mej ziemi,Toż na cześć kraju już wzniesiona czasza,Niechaj szczęśliwą będzie ziemia nasza!

CzOŁeM!NAzYWAM SiĘ WŁADYSŁAW GrODzki, MieSzkAM W kATOWiCACh, ACzkOlWiek W PeWNYCh krĘGACh jeSTeM zNANY jAkO kACPer ONDUlAkOWSki, herbU ArMATA z jebUTkOWA GórNeGO. rAPTUS PijOk i MOCzYMOrDA WziĘTY z kUP SWAWOlNYCh, kTórYCh bOi SiĘ DiAbeŁ A Nie PrzYzNAje bóG.

49Glazurnicy

Ab ovo. Kiedy pod koniec ubiegłe-go stulecia zainteresowałem

się rycerstwem i stałem się człon-kiem bractwa rycerskiego na zam-ku w Będzinie, byłem pewien, że odnalazłem swoje zainteresowanie w życiu. Myliłem się, Rycerstwo to piękna rzecz, ale Husaria to dopie-ro wielka sprawa.

Kiedy w roku 2000 poznałem Zbigniewa barona Sawickiego her-bu Lubicz i członków Klubu Pol-skiej Sztuki Walki i Oręża Dawne-go Signum Polonicum, zrozumia-łem, że są sprawy znacznie ważniej-sze niż rycerstwo. To polskie trady-cje historyczne związane z okresem staropolskim, w którym prym wie-dzie polska husaria. Zanim jednak zostałem husarzem przez wiele lat odtwarzałem okres Lisowszczyków, pamięć o nich przetrwała w histo-rii niespełna lat piętnaście Byli zna-komitymi wojownikami. Podzi-wiano ich i bano się jak zarazy czy ognia. Ratowali kraje przed upad-kiem a bitwy przed klęską. I to wła-śnie ta formacja pociągnęła mnie za sobą tak bardzo, że pracowałem we Francji Niemczech, Hiszpanii, Szwajcarii, Holandii i we Włoszech oraz w Rosji w Rostowie nad Do-nem i Władywostoku. Osiadłszy w kraju przekonałem się, że Signum Polonicum niesie ze sobą te warto-ści, których próżno znaleźć w kla-sycznym rycerstwie, poszanowanie polskich tradycji i polski wzór hu-

sarza, jego umiejętności i rola jaką odegrał w polskiej tradycji i historii pochłonęło mnie całkowicie.

Im dłużej przebywałem wśród husarzy Signum Polonicum, tym więcej się dowiadywałem, tym co-raz więcej odkrywałem wspaniało-ści o tej formacji jazdy. Zostałem członkiem Klubu Signum Poloni-cum w Zawierciu. Od samego po-czątku wiedziałem, że nie będzie lekko, wszak sama zbroja nie czy-ni jeszcze husarza. Konieczne było zdobycie odpowiednich umiejętno-ści i sprawności. Treningi nie były trudne, ale bardzo konkretne opar-te na dyscyplinie i systematyczno-ści. Dominowała tu zasada – tre-nujesz – wiesz. Nie trenujesz – nie wiesz. Jeśli nie wiesz – trenuj. Ta prosta zasada okazała się najtrud-niejsza do spełnienia, ale zaparłem się i dałem radę.

Na koń!!! Husarz bez konia, to nie husarz. Przede mną bodaj to, co najtrudniejsze – szkolenie kon-ne. Sama jazda konna to dopiero początek. Zasada, jaka obowiązu-je w Signum Polonicum jest prosta, każdy husarz ma własnego kona! To przeszkoda, którą w najbliższym czasie musze pokonać, a nie jest to prosta sprawa. Myślę jednak, że i z tym problemem sobie poradzę, wszak husarz bez konia i kopii to nie husarz.

Tekst i Zdjęcia: władysław GrodzkI

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

ABCDEFGH

IJKLŁMNOPRSTUVWXYZ

rOzWiĄzANie krzYżóWki

PrOSiMY NADSYŁAĆ NA kArTkACh

POCzTOWYCh NA ADreS:

reDAkCjA kWArTAlNikA GlAzUrNiCY

Ul. jAGiellOńSkA 34 lOk.4

05-120 leGiONOWO

Pionowoa2 – dwuskładnikowa na tarasy, jednoskładnikowa w łaziencea7 – skład towarua9 – miasto na Mazuracha13 – od fląder nie gorszea17- dawna waluta włochB5 – aktualny mistrz Polski w piłkę nożnąc18 – pododdział kawaleriiD11 – widiowee15 – dozymetrH9 – największy belgijski portL4 – zaczyna grecki alfabetł11 – między cegłami w murzeł18 – symbol niklun6 – odnowienien14 – córka Koryntuo19 – zbieracz etykiet piwnychP4 – narzędzie drwalaP17 – dokument przebiegu robót budowlanychs12 – szwedzki zespółT10 – bezbożniku2 – służyła do "transpor-tu" dyrektorówu8 – osuszanie gruntu

Poziomoa7 – do rozrabianiaB1 – rodzima wyspa mafiic15 – akademik żakówD1 – rzeka w rosji w dorzeczu indygirkiF4 – zakapiorF11 – lico budynkuH1 – żólty kamień ozdobnyH11 – pudełeczko do kichaniai 5 – wartość banknotuK7 – gwiazda operyK12 – wynik mierzeniał2 – służy do ćwiczeńł11 – ekstra facetn6 – producent maszyn glazurniczychP1 – jeden z muszkieterówr4 – osłonas1 – ser z pleśniąs16 – rosberg, kierowca F1u10 – producent płytek ceramicznychw1 – Martin, reżyser "Taksówkarza"w13 – "dzieci kwiaty"y7 – potocznie mąż uległy żonie

krzYżóWkA Glazurnicy.plAUTOR: ViOleTTA bArTCzAk

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19ABcdEFGHIjKLŁMNOPRSTUVwXYZ

Ł12 c15 H17 Y16 M9 d4 F13 F8 X2 c5 V17 N9 K16 B13 w2

1rOzWIązaNIe:

w poprzednim numerze naszego kwartalnika Glazurnicy nagrodą za prawidłowe rozwiązanie krzyżówki były żelowe nakolanniki ufundowane przez firmę RUBI. Tym razem Monika wylosowała szczęściarza, a jest nim Mieczysław Minichowski z chorzowa. Gratulujemy!

jednocześnie, zachęcamy do rozwiązania krzyżówki zamieszczonej powyżej. Tym razem nagrodą będą cęgi marki MONTOLIT do obróbki twardego materiału, na przykład gresu.

50 Glazurnicy

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

ABCDEFGH

IJKLŁMNOPRSTUVWXYZ

KWARTALNIK POLSKIEGO ZRZESZENIA PŁYTKARZY · 4 Glazurnicy W WOli MrOkOWSkiej kOŁO WArSzAWY...

Documents

Transcript of KWARTALNIK POLSKIEGO ZRZESZENIA PŁYTKARZY · 4 Glazurnicy W WOli MrOkOWSkiej kOŁO WArSzAWY...