Słońce – centralne ciało Układu Słonecznego, najbliższa Ziemi gwiazda która powstała niemal 5 miliardów lat temu. Znajduje się w odległości 149.600.000km od naszej planety. Słońce to najjaśniejszy obiekt na niebie i główne źródło energii docierającej do Ziemi.

Słońce zbudowane jest głównie z wodoru (70%) i helu (28%). Zawiera również domieszki (2%) pierwiastków cięższych. Średnica jądra wynosi ok. 400.000km, ale zawiera się w nim 60% słonecznej masy.

Do zaćmienia Słońca dochodzi wtedy gdy Księżyc znajdzie się między Ziemią a Słońcem.

Merkury – najbardziej wewnętrzna w Układzie Słonecznym i druga co do wielkości (4878km) planeta obiegająca Słońce w ciągu 87 dni. W dzień temperatura wynosi średnio 400C, dochodząc nawet do 600C, nocą spada do -180C. Planeta ta nie ma księżyców.

Merkury może być obserwowany tylko po zmierzchu lub przed świtem i nisko nad horyzontem. Gęstość Merkurego, 5,4 razy większa od gęstości wody, sugeruje, że we wnętrzu planety znajduje się rozległe żelazno-niklowe jądro.

Rok na Merkurym równa się 88 dniom na Ziemi. Jeden dzień na Merkurym odpowiada

176 dniom ziemskim.

Wenus – druga w kolejności od Słońca planeta Układu Słonecznego, średnica 12200km; masa 81% masy Ziemi, okres obiegu wokół Słońca 224,7 dnia; okres obiegu wokół własnej osi 243 dni.

Wenus otoczona jest gęstą atmosferą (składa się głównie z dwutlenku węgla-96% i azotu-3%). Przy powierzchni ciśnienie wynosi ok. 90 atmosfer, a temperatura ok. 480 stopni.

Wenus nazywana jest Gwiazdą Wieczorną, gdy widać ją wieczorem i jutrzenką, gdy świeci nad ranem.

Ziemia – trzecia planeta w Układzie Słonecznym. Jest największą spośród Planet Ziemiopodobnych (6378km). Ziemia obraca się wokół własnej osi w ciągu 23 godz. i 56 min. i 4,09 sekundy. Obieg wokół Słońca trwa 365 dni, 6 godz., 9 min. i 10 sek.

Ziemia ma jednego naturalnego satelitę – Księżyc. Ziemia otoczona jest gazową atmosferą składającą się głównie z azotu i tlenu oraz Magnetosferą. 2/3 powierzchni planety pokrywa woda. Średnia temperatura powierzchni wynosi 13C.

Ziemia jest jedyną planetą, której nazwa

nie wywodzi się z mitologii greckiej lub rzymskiej.

Mars – czwarta wg odległości od Słońca planeta. Czas obrotu wokół własnej osi wynosi 24 godz., 37 min. 23 sek., jest więc prawie taki sam jak na Ziemi. Temperatury wahają się od +30C w dzień na równiku do –150C zimą na biegunach. Powierzchnia Marsa to zaledwie 28% powierzchni Ziemi.

Mars ma dwa małe księżyce: Fobosa i Dejmosa. Powierzchnia Marsa oglądana przez teleskop wygląda jak pomarańczowoczerwona tarcza z nieostrymi ciemniejszymi plamami, które dawniej uważano za morza.

Niegdyś sądzono, że kanały dostrzeżone na powierzchni Marsa w roku 1877 były dziełem istot żywych.

Jowisz – największa planeta Układu Słonecznego okrąża Słońce w przeciągu 11,86 lat. Okres obrotu wokół własnej osi wynosi 9godz i 50min. Średnica równikowa wynosi 142.985km, a bieguna 133.718km. To spłaszczenie wynika z szybkiego wirowania Jowisza.

Masa Jowisza jest większa niż podwojona masa wszystkich pozostałych planet, ale jego gęstość, 1,3g/cm3 sugeruje, że jest on zbudowanych głównie z lekkich pierwiastków, wodoru i helu.

Widoczna na powierzchni Jowisza czerwona plama to oznaka obecności fosforu.

Saturn – szósta wg oddalenia od Słońca, planeta Układu Słonecznego i druga pod względem wielkości (120.537km). Czas obiegu wokół Słońca wynosi 29,46 lat. Saturn obraca się wokół własnej osi w ciągu 10 godz. i 14 min.

Saturn jest planetą o najniższej średniej gęstości. Saturn oglądany przez teleskop wyróżnia się przede wszystkim jasnym pierścieniem. W rzeczywistości jest to ciasny układ wielu pierścieni leżących w płaszczyźnie równika planety.

Gęstość Saturna jest tak mała (0,7g/cm) że unosiłby się na powierzchni wody!!!

Uran – siódma wg oddalenia od Słońca planeta w Układzie. Jest pierwszą, jaka została odkryta dopiero przez teleskop – dokonał tego w 1781 William Herschel. Jest jedną z planet jowiszowych.

Jowisz ma średnicę równikową ok. 51.119km, masę 14,5 razy większą od masy Ziemi i gęstość 1,3 razy większą od gęstości wody. Uran obiega Słońce raz na 84,01 lata w odległości zmieniającej się między 18,31 j.a. a 20,07 j.a.

Dzień na Uranie trwa 42 lata, a po nim zapada trwająca 42 lata noc!!!

Neptun – ósma wg odległości od Słońca planeta, obierająca je raz na 164,79 lat w prawie stałej odległości równej 30,06 j.a. Jest najodleglejszą z Planet Olbrzymów. Jest czterokrotnie większa niż Ziemia.

Średnica Neptuna wynosi 50.538km, masa jego 17,6 razy przewyższa masę Ziemi, a gęstość równa się 1,76g/cm3. Koło tej planety krąży 8 znanych księżyców; największe – Tryton i Nereida.

Ogromna ciemna plama zdradza gigantyczny huragan, którego prędkość może osiągać 2200 km/m.

Gwiazdozbiór – jeden z 88 obszarów nieba, na której zostało ono podzielone. Każda gwiazda, galaktyka czy inne ciało niebieskie znajduje się w jakimś gwiazdozbiorze.

W starożytności gwiazdozbiorami były fantastyczne wzory przypominające kształtem mitologicznych herosów.

Mała niedźwiedzica – gwiazdozbiór nieba północnego zawierający i otaczający północny biegun niebieski. Najjaśniejszą gwiazdą jest drugiej wielkości gwiazdowej Gwiazda Polarna.

Mała niedźwiedzica w języku łacińskim to Ursa Minor.

Wielka Niedźwiedzica - Gwiazdozbiór biegunowy nieba północnego, a zarazem trzecia co do wielkości konstelacja nieba. Najjaśniejsze gwiazdy Wielkiej Niedźwiedzicy tworzą charakterystyczny i łatwy do odszukania na niebie układ Wielkiego Wozu

Wielka Niedźwiedzica w języku łacińskim to Ursa Maior.

Komety są ciałami zbudowanymi ze zmrożonych gazów i pyłu, które krążą wokół Słońca po bardzo wydłużonych orbitach. W Układzie Słonecznym istnieje blisko tysiąc miliardów komet.

Pierwszą asteroidą (planetoidą), odkrytą w 1801, był Ceres. Do dziś doliczono się ponad 100.000 asteroid.

Kometa Halleya – kometa porusza się po swej orbicie ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do ruchu planet.

Kometa została nazwana nazwiskiem słynnego angielskiego astronoma Edmonda Halleya.

Meteoryty są najmniejszymi cząstkami materii Układu Słonecznego. Tylko największe z nich mogą przetrwać przejście przez atmosferę i dotrzeć do powierzchni Ziemi jako meteoryt.

Największy meteoryt został odnaleziony w

roku 1920 w Namibii; waży 60 ton.

Droga mleczna – gęste pasmo słabych gwiazd rozciągające się naokoło sfery niebieskiej i dzielące ją na mniej więcej równe części. Widzimy Drogę Mleczną ponieważ Słonce, a zatem i Ziemia, znajdują się blisko płaszczyzny dysku galaktycznego.

Wiele z widocznych w Drodze Mlecznej przerw jest spowodowana przez ciemne mgławice.