KONCERT Wtorki na fali · 2020. 12. 14. · ceniu w polskich konserwatoriach Bacewicz uzyskała...
Transcript of KONCERT Wtorki na fali · 2020. 12. 14. · ceniu w polskich konserwatoriach Bacewicz uzyskała...
-
Wtorki na faliGrazyny Bacewicz
KO N C E RT
100-L EC I E Z AŚ LU B I N P O LS K I Z BA ŁT Y K I E M
15 G R U D N I AG O DZ I N A 19:00E DYC JA O N L I N E
wokół twórczości
prowadzenie: Cezary Nelkowski
-
ProgramO B E R E K N R 2w aranżacji na 4 wiolonczele autorstwa Marcina Szczypiorskiego
Anna SawickaAgnieszka KaszubaMaria StaśkowiakMarcin Szczypiorski
K WA RT E T N A C Z T E RY W I O LO N C Z E L E (Narrazione)
Anna SawickaAgnieszka KaszubaMaria StaśkowiakMarcin Szczypiorski
O B E R E K N R 1 w aranżacji na 4 wiolonczele autorstwa Anny Sawickiej
Anna SawickaAgnieszka KaszubaMaria StaśkowiakMarcin Szczypiorski
K W I N T E T N A I N ST R U M E N T Y D Ę T E
Anna Ekielska-Skóra – fl et Daniel Ribeiro Bernardino – obój Grzegorz Wieczorek – klarnetKristian Oma Rønnes – fagot Viktor Korunnyy – waltornia
T R I O N A O B Ó J, S K R Z Y P C E I W I O LO N C Z E L Ę (Agadio, Molto Allegro, Andante, Vivo)
Magdalena Maniewska – obój Alisa Kopac – skrzypceWeronika Kulpa – wiolonczela
S O N ATA N A O B Ó J I FO RT E P I A N (Allegro ma non troppo, Tempo di Valse, Vivace)
Magdalena Maniewska – obój Ekaterina Stepanidina – fortepian
I V K WA RT E T S M YC Z KOW Y(Andante, Allegro molto, Andante, Allegro giocoso)
Anna Manicka – skrzypceKatarzyna Filipiak – skrzypceMaria Kowalkowska-Urbańska – altówkaBarbara Misiewicz – wiolonczela
P I E Ś N INad wodą wielką i czystąSroczkaBoli mnie głowa
Krzysztof Brzozowski – tenor Ekaterina Stepanidina – fortepian
Dodatkowo – dwa utwory Ludomira Różyckiego
D U E T MAM CIĘ PORZUCIĆ Z O P E RY CASANOVA
Anna Osior – sopranKrzysztof Brzozowski – tenorEkaterina Stepanidina – fortepian
R A P S O D I A O P. 33 N A FO RT E P I A N, S K R Z Y P C E I W I O LO N C Z E L Ę
Zofia Elwart – wiolonczelaWojciech Szymczewski – fortepian Joanna Szymczewska – skrzypce
-
Przemysława Jackowicz-Korczyńska
#BacewiczHistoria muzyki jest przepełniona męskimi nazwiskami, czego trudno nie połączyć z ówcześnie panującym przekonaniem o niższym statusie kobiet w społeczeństwie. Dziewczynki uczono gry na instrumentach jedynie w zamożnych rodzinach, głównie po to, by zabawiały towarzystwo muzyką na żywo. Oczywiście zdarzały się kobiety, które tworzyły muzykę – jak choćby Hildegarda z Bingen, Clara Schumann czy Maria Szymanowska – jednak dopiero Grażynie Bacewicz udało się zdobyć międzynarodową sławę jako skrzypaczce i kompozytorce.
Swoją przygodę z muzyką Grażyna Bacewicz zaczęła w pierwszych latach życia, poznając tajniki gry na skrzypcach i fortepianie, co skłoniło ją do komponowania. Jako dorosła kobieta tak wspominała swoje pierwsze utwory: „Nie mogłam i wcale nie chciałam bronić się przed nimi. Od tych pierwszych prób, już wtedy – wiedziałam, że dążeniem moim, głównym celem życia będzie pisanie muzyki”. Po solidnym wykształ-ceniu w polskich konserwatoriach Bacewicz uzyskała stypendium w Paryżu, gdzie szlifowała warsztat kompozytorski pod okiem słynnej pedagożki, Nadii Boulanger. Tam na dobre rozpoczął się pierwszy etap jej twórczości z fi larami w postaci Kwintetu na instrumenty dęte, Tria na obój, skrzypce i wiolonczelę oraz Sonaty na obój i for-tepian. We wszystkich słychać odświeżający tradycyjną formę sonoryzm spełniony w brzmieniu instrumentów dętych.
Bycie rodzynką w męskim środowisku nie odstraszało jej, wręcz przeciwnie. Bacewicz odznaczała się niezwykłą pracowitością, determinacją oraz solidnym warsztatem. Zyskawszy popularność za sprawą skomponowanego w 1949 Oberka, mistrzowsko odegranego przez siebie na skrzypcach, Bacewicz w całości oddała się kompozycji. W jej stylu można dosłuchać się tak wówczas lubianej muzyki ludowej, a zarazem gry z neoklasyczną formą oraz nowatorskiego zacięcia. Na jej repertuar złożyły się arcydzieła na instrumenty smyczkowe, takie jak IV Kwartet smyczkowy czy Kwartet na cztery wiolonczele, a także humorystyczne pieśni na sopran i fortepian.
Bacewicz była jedną z pierwszych infl uencerek swoich czasów na skalę europejską. Przetarła szlak polskiej awangardzie muzycznej XX wieku i nadała ton jej najbardziej owocnym trendom z sonoryzmem na czele. Rzadkie połączenie uporu i talentu czyni z niej postać ikoniczną.
-
Dofi nansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca
Partner projektu
Patroni medialni
Partnerzy
Prezentację multimedialną wykonano z materiałów pocho-dzących z Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz z publikacji A. Wieniawski, Ludomir Różycki [w:] Biblioteka muzyczna, t. V, pod red. M. Glińskiego, Kraków 1928.
Wsparcie ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19
Patron Gali JubileuszowejOpery Bałtyckiej