KINOKINO

Fotografie i grafiki: Fotolia.com

Początek ruchomych obrazów zawdzięczamy Thomasowi Alva Edisonowi, który zbudował pierwszy aparat nazwany kinetoskopem, pozwalający je filmować. Ale wcześniej pierwszy projekt - prototyp aparatu filmowego - skonstruował Polak, Stanisław Jurkowski.

Źró

dło

: Wikim

ed

ia C

om

mo

ns

Pierwszy kinetoskop Edisona – film był

oglądany przez wizjer przez jednego widza.

Podobne urządzenie zbudowali bracia Auguste i Louis Lumière. Nazwali je kinematografem i to ono wzbudziło zainteresowanie ludzi na całym świecie.

Źródło: Wikimedia Commons, autor: Holger.Ellgaard

Pierwsze nagrania to filmy dokumentalne, które rejestrowały świat realny takim, jaki jest. Dopiero później filmowano specjalnie tworzone historie, w których grali aktorzy. Powstawały filmy bez dźwięku, nazywane niemymi, w których aktorzy wyrażali swoją grę bardzo wyrazistymi gestami, ruchem całego ciała i mimiką. Podczas projekcji widzowie, oglądając film, słyszeli tylko muzykę towarzyszącą kolejnym scenom.

Opracowanie na podstawie: Wikipedia, wolna encyklopedia,

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kino.

Źródło: Wikimedia Commons.

Charlie Chaplin, Pożyczka wolności (fragment), 1918 r., źródło: Wikimedia Commons.

Dopiero później wymyślono, w jaki sposób można zapisać dźwięk na taśmie filmowej (tzw. udźwiękowienie).

Postęp techniczny jest tak ogromny, że już zapomnieliśmy o starych kamerach.

Teraz filmy kręci się kamerami najwyższej klasy.

Kamera filmowa rejestruje sekwencję zdjęć w bardzo krótkich odstępach czasu na taśmie filmowej.

Klaps to urządzenie składające się z tablicy i czarno-białej deseczki, znajdującej się na górze. Wykorzystuje się go przy kręceniu filmu. Na tablicy zapisuje się nazwę filmu, datę, numer sceny, numer tonu dźwięku, oraz numer dubla, czyli powtórzenia ujęcia podczas kręcenia filmu.

Klapser, czyli osoba odpowiedzialna za porządkowanie nagrywanych ujęć, ustawia klaps w kadrze kamery i mówi głośno i wyraźnie, np. „Nasza grupa”, akt pierwszy, scena pierwsza, a następnie uderza górną deseczką o dolną tablicę.

W ekipie bardzo ważną osobą jest operator odpowiedzialny za zdjęcia. Posługuje się on kamerami najwyższej klasy.

Filmy nagrywa się w studiach filmowych, ale także w plenerze.

Film 3D (film trójwymiarowy) umożliwia nam zobaczenie głębi ruchomych obrazów. Główną techniką pozwalającą na uzyskanie wrażenia głębi jest przedstawienie dwóch różnych obrazów prawemu i lewemu oku oglądającego.

Do oglądania filmów trójwymiarowych niezbędne są specjalne okulary.

Teraz filmy oglądamy także w domowym kinie.

Możemy sami stać się filmowcami i nakręcić film.