Kampanie informacyjne programu PRINCEdr Anna Ogonowska

a.ogonowska@uw.edu.pl

Pierwsza połowa lat 90. XX w. w polityce informacyjnej UE

• kryzys związany z ratyfikacją Traktatu z Maastricht• przegląd i rewizja istniejących narzędzi polityki

informacyjnej• raport Willy’ego De Clercqa (użycie technik

marketingowych i public relations do promocji UE, dofinansowanie kampanii krajowych)

PRogramme d’INformation du Citoyen Européen (PRINCE)

• inicjatywa Parlamentu Europejskiego• po raz pierwszy w budżecie na rok 1996• linia budżetowa B3-306 (później rozbicie na kilka

linii budżetowych)• zadanie PRINCE: zagwarantowanie środków

budżetowych na priorytetowe kampanie informacyjne skierowane do ogółu obywateli UE; kampanie miały uświadomić obywatelom korzyści wynikające z działalności UE

PRINCEzasady funkcjonowania• współpraca Komisji Europejskiej z

Parlamentem i Radą Międzyinstytucjonalna Grupa ds. Informacji

(priorytetowe tematy kampanii) współpraca reprezentacji KE i biur

informacyjnych PE• partnerstwo z państwami członkowskimi

(porozumienia)• działania zdecentralizowane (lokalne)

Kampanie programu PRINCE

• Citizen First (1996-1998)• Building Europe Together (1996-1998)• Euro, a currency for Europe (od 1996 r.)• Rozszerzenie UE (od 2000 r.)• Debata nad przyszłością UE (od 2001 r.)• Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i

sprawiedliwości (od 2001 r.)• Rola UE w świecie (od 2003 r.)

Citizen First (1996-1998)utworzenie

• 1993 r. - utworzenie jednolitego rynku• 1996 r. - 55% obywateli UE sądziło, że aby legalnie

zatrudnić się w innym państwie członkowskim, potrzebne jest zezwolenie na pracę (wynik sondażu Eurobarometru)

• zadaniem Citizen First było poinformowanie obywateli o prawach przysługujących im w UE, w szczególności o prawach jednolitego rynku

Citizen First (1996-1998)kampanie krajowe

• w Portugalii skupiała się wokół Centrum Jacquesa Delorsa• w Holandii kampania została włączona w działania

informacyjne rządu • w Finlandii wykorzystano aktywność organizacji

pozarządowych• w Szwecji na adresatów kampanii wybrano ludzi w wielu 16-

19 lat• we wschodnich landach Niemiec komunikaty umieszczano w

pociągach i na dworcach• we Włoszech, Grecji, Hiszpanii i Irlandii szczególną uwagę

zwrócono na kwestie praw konsumenckich

Kampania objęła wszystkie państwa, ale nie przebiegała w nich jednolicie:

Citizen First (1996-1998)materiały informacyjne• główne tematy: prawo do życia, pracy i studiowania w innym

państwie członkowskim• przewodniki o poszczególnych prawach• informatory o tym, jak skorzystać z przysługujących praw,

np. jak uzyskać kartę pobytu• publikacje te były dostępne we wszystkich językach

urzędowych UE (11)• udostępniano je w punktach informacyjnych, poprzez

Internet, uruchomiono także bezpłatną infolinię• przyznawano nagrody dla najciekawszych inicjatyw

informacyjnych (np. za opracowanie przewodnika dla niewidomych w Szwecji)

Citizen First (1996-1998)utworzenie Signpost Service

• sieć ekspertów pomagających zwykłym obywatelom w rozwiązywaniu problemów związanych z prawami Unii Europejskiej

• analiza pytań zadawanych Signpost Service• przeformułowanie założeń kampanii Citizen First

Dialogue with Citizens and Businessod roku 1999

• kampanię Citizen First przekształcono w stałą inicjatywę informacyjną Komisji Europejskiej Dialogue with Citizens and Business

• włączenie tej inicjatywy do usługi Europe Direct (telefoniczna i mailowa informacja o Unii Europejskiej i jednolitym rynku)

Dialogue with Citizens and Businesszałożenia

• zadanie: zidentyfikowanie i usunięcie barier w realizacji praw jednolitego rynku

• tematy działań: zakup towarów i usług w innym państwie członkowskim, równe traktowanie kobiet i mężczyzn, usługi medyczne

Dialogue with Citizens and Businessadresaci• pomoc obywatelom w rozwiązywaniu problemów

związanych z jednolitym rynkiem• pomoc małym i średnim przedsiębiorcom w zapoznaniu się z

przepisami prawa unijnego (w trudniejszych przypadkach odsyłano do ośrodków euro-info)

• dla konsumentów utworzono sieć europejskich ośrodków informacji konsumenckiej

• zbierano doświadczenia osób korzystających z praw UE• zachęcano do wypowiadania się nt. projektów nowych aktów

prawnych• porady dla poszukujących pracy za granicą (udostępnienie

bazy EURES)

Citizen First - ocena

W 2001 r. 30% obywateli UE sądziło, że z pracą w innym państwie członkowskim wiąże się konieczność uzyskania pozwolenia.

Building Europe Together (1996-1998) założenia

• tematycznie związana z konferencją międzyrządową (1996-1997) i promocją Traktatu Amsterdamskiego

• dwa kierunki działań: odpowiadanie na pytania obywateli oraz spotkania z obywatelami

Building Europe Together (1996-1998)badanie obaw opinii publicznej

• przestępczość zorganizowana• narkomania• choroby (rak, AIDS)• bezrobocie• stan środowiska naturalnego• ochrona praw człowieka

W wyniku badań Eurobarometru zidentyfikowano następujące wspólne problemy:

Przygotowano materiały informujące o zaangażowaniu UE w rozwiązywanie tych problemów.

Building Europe Together (1996-1998)spotkania

• spotkania przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej ze stowarzyszeniami i organizacjami społecznymi przy okazji wydarzeń kulturalnych, politycznych i rekreacyjnych

• konferencje dla związków zawodowych i świata biznesu

Building Europe Together (1996-1998)wykorzystanie mediów

• przygotowanie pakietów informacyjnych dla dziennikarzy

• dofinansowanie EuroNews• współpraca z mediami regionalnymi, prasą kobiecą i

organami prasowymi związków zawodowych• zawarcie tematów kampanii w telewizyjnych

serwisach informacyjnych, programach rozrywkowych i programach dla młodzieży

Building Europe Together (1996-1998)publikacje

• zestawienie zmian wprowadzanych przez nowy traktat (The Amsterdam Treaty: a Comprehensive Guide)

• broszury informacyjne (Questions and Answers on the Treaty of Amsterdam; Amsterdam: A New Treaty for Europe: Citizens Guide)

• wysokie nakłady publikacji, dostępność we wszystkich językach urzędowych

Building Europe Togetherocena

• 22 maja 1998 r. w Irlandii – 61,7% „za”• 28 maja 1998 r. w Danii – 51,1% „za”

Referenda w sprawie ratyfikacji Traktatu Amsterdamskiego:

Kampanie o wprowadzeniu euro

• kampania Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego (PRINCE)

• kampania Europejskiego Banku Centralnego• kampanie państw członkowskich

Euro, a currency for Europe (od 1996 r.)

Fazy wprowadzania euro:• 1996-1999 przygotowania do wprowadzenia euro do

rozliczeń bezgotówkowych• 2000-2001 przygotowania do wprowadzenia do

obiegu banknotów i monet euro (12 państw)• 2002-2009 przygotowania do wprowadzenia euro w

Słowenii (1.1.2007), na Malcie i Cyprze (1.1.2008) oraz na Słowacji (1.1.2009)

Euro, a currency for Europeadresaci kampanii

• obywatele państw wchodzących do strefy euro• obywatele państw pozostających poza strefą euro• państwa trzecie

Euro, a currency for EuropeParlament Europejski

• zapewnienie środków budżetowych• przygotowanie założeń informacyjnych• okresowa kontrola i ocena wykonania

Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska - Zielona Księga 1995

• informowanie opinii publicznej o korzyściach z wprowadzenia jednej waluty, wyjaśnienie przebiegu operacji wymiany pieniędzy, rozwianie obaw co do wpływu tej operacji na płace, oszczędności i rachunki bankowe

• cel kampanii: postrzeganie euro jako równoważnika najsilniejszych walut europejskich

Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska - Zielona Księga 1995

adresaci kampanii: • konsumenci, pracownicy, emeryci i renciści,

kobiety, młodzież (wykorzystanie placówek oświatowych), osoby starsze, niewidome i niedowidzące, analfabeci oraz osoby najuboższe

• mali i średni przedsiębiorcy, rzemieślnicy (wykorzystano banki, doradców finansowych, izby handlowe, stowarzyszenia zawodowe, ośrodki euro-info, dostawców sprzętu komputerowego)

Euro, a currency for Europe Komisja Europejska - Zielona Księga 1995

• techniczne przygotowania do przyjęcia euro w bankach, instytucjach finansowych, firmach ubezpieczeniowych i doradczych, przedsiębiorstwach i administracji publicznej

• banki przygotowały broszury informacyjne dla swoich klientów, zorganizowały konferencje dla przedsiębiorców i osób prywatnych

Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska

• newsletter Inf€uro• zbiór unijnych dokumentów o euro• strona internetowa• prezentacja banknotów i monet euro• QUEST – baza pytań i odpowiedzi nt. euro i unii

gospodarczo-walutowej• filmy• Eurogroup (na wzór wykładowców z Team Europe)

Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska

• nie opracowano zunifikowanej broszury o euro• przekazanie zainteresowanym podmiotom surowych

danych do wykorzystania we własnych materiałach informacyjnych

• podpisanie umów między państwami członkowskimi a Komisją i Parlamentem Europejskim; przekazanie funduszy PRINCE (2/3 wszystkich krajowych wydatków) na kampanie krajowe

• koordynacja na szczeblu unijnym kampanii krajowych

Euro, a currency for Europenarodowe programy informowania o euro

Elementy wspólne:• centralny punkt informacyjny• bezpłatne infolinie• emisja programów telewizyjnych i radiowych• dystrybucja broszur informacyjnych

Euro, a currency for EuropeNiemcy

• pozyskanie zaufania dla nowej waluty• rozwianie obaw o konsekwencjach zamiany silnej

marki na euro• wyeksponowanie opinii autorytetów przekonujących

do przyjęcia euro

Euro, a currency for EuropeIrlandia, Austria, Dania

• Irlandia - głośna kampania sprzeciwiająca się wprowadzeniu euro

• Austria – wykorzystanie pozytywnego nastawienia do UE w związku z niedawną akcesją

• Dania – nieudana i nieprzekonująca kampania (w konsekwencji negatywny wynik referendum o wprowadzeniu euro – 28 września 2000 r. – 53% „przeciw”)

Kampania o euroSłowenia, Malta, Cypr, Słowacja• przyjęcie scenariusza „wielkiego wybuchu”• umowy z Komisją Europejską• Komisja Europejska przygotowała:

• przewodnik dla MŚP pt. Gotowi na euro!• seminaria dla dziennikarzy

• Słowenia - w 2006 r. do każdego gospodarstwa domowego wysłano pocztą publikację o euro

• Cypr - spadek poparcia dla UE po akcesji; wystawa pt. Geneza monet euro

• Malta - hasło: Euro – w naszym wspólnym interesie• Słowacja - regularne konferencje prasowe rządu; odrębne

działania informacyjne w stosunku do mniejszości romskiej

Euro, a currency for Europekampanie w krajach pozostających poza strefą euro

• Szwecja, Dania, Wielka Brytania• informowano o konsekwencjach pozostania poza

eurolandem• informowano o warunkach przyjęcia euro• Szwecja – 14 września 2003 r. referendum w

sprawie euro – 56% „przeciwko”

Euro, a currency for Europekampania o euro w państwach trzecich

• działania Komisji Europejskiej i państw członkowskich• adresaci kampanii: kraje kandydujące, kraje basenu

Morza Śródziemnego, państwa związane handlowo z UE (kraje stowarzyszone, Japonia i USA)

• priorytetowym miejscem prowadzenia kampanii były międzynarodowe centra finansowe w: Nowym Jorku, Tokio, Toronto, Chicago, Hong Kongu i Singapurze

• wykorzystanie sieci ośrodków informacji, przedstawicielstw Komisji Europejskiej, ambasad państw członkowskich

Kampania Euro 2002Europejski Bank Centralny

• kampania prowadzona od 2000 r. przez EBC i krajowe banki centralne

• przekazanie wiedzy o wyglądzie i nominałach nowych banknotów i monet

• zaznajomienie z zabezpieczeniami pozwalającymi rozpoznać fałszywe banknoty

• szczegółowe informacje o przebiegu wymiany

Kampania o euro ocena

• wielki sukces i wzorcowy przykład kampanii programu PRINCE

• casus Danii• Włosi jako jedyni wyrażali niechęć po

wprowadzaniu banknotów i monet euro

Rozszerzenie UE(od 2000 r.)

Przygotowania do przystąpienia 13 państw:• Czech, Słowacji, Słowenii, Węgier, Litwy,

Łotwy, Estonii, Polski, Cypru i Malty (2004)• Rumunii i Bułgarii (2007)• Turcji

Przedłużenie kampanii na okres przygotowań do członkostwa kolejnych państw (Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Islandii)

Rozszerzenie UEpodział kampanii

• działania informacyjne w państwach członkowskich finansowane z programu PRINCE

• działania informacyjne w państwach kandydujących finansowane z programów PHARE, MEDA (Turcja), funduszy przedakcesyjnych (Malta, Cypr)

Rozszerzenie UEkampania w państwach członkowskich

• wyjaśnienie powodów rozszerzenia • wyjaśnienie wpływu rozszerzenia na UE• przekonanie obywateli o wzmocnieniu UE przez

rozszerzenie• informowanie o państwach kandydujących

Rozszerzenie UEkampania w krajach kandydujących

• informowanie o UE• wyjaśnienie powodów starań o członkostwo• etapy przystąpienia• postępy w negocjacjach akcesyjnych

Rozszerzenie UEdziałania Komisji Europejskiej

• tematyczne strony internetowe• programy informacyjne w Europe by Satellite• wykorzystanie Europe Direct• program wizyt w siedzibach instytucji unijnych dla

dziennikarzy, urzędników i polityków z państw kandydujących

• wykorzystanie wszystkich istniejących sieci informacyjnych

• badania opinii publicznej 2001-2004 (Central and Eastern Eurobarometer)

Rozszerzenie UEkampanie w państwach członkowskich• Portugalia – główną działalność prowadziło Centrum Jacquesa

Delorsa• Hiszpania – debaty wpływowych osobistości• Walia – publiczne wykłady i spotkania z reprezentantami PE, KE

oraz ambasadorami państw kandydujących• Austria – dyskusje z udziałem czeskich i słowackich polityków• Dania – kampania dla osób młodych• Szwecja – gra edukacyjna o rozszerzeniu• Holandia – programy nt. związków Rotterdamu z innymi miastami

europejskimi, reportaże z podróży po państwach kandydujących• Francja – dziennikarze sprawdzali polskie postępy w

dostosowywaniu prawa w zakresie ochrony środowiska• Niemcy – radiowe audycje na żywo z państw kandydujących;

informacje dla mniejszości tureckiej• Włochy – filmy o rozszerzeniu i krajach kandydujących

Rozszerzenie UEkampanie w państwach kandydujących• strony internetowe• broszury wyjaśniające pojedyncze aspekty

funkcjonowania UE• materiały dostępne w językach państw

kandydujących, czasem także w językach mniejszości, np. w języku rosyjskim

• zaangażowanie instytucji krajowych (rządy, parlamenty), związków zawodowych, liderów przedsiębiorczości, organizacji pozarządowych, placówki oświatowe

• adresaci kampanii: młodzież, rolnicy, niewidomi, mniejszości narodowe

Rozszerzenie UEocena

• poparcie dla członkostwa wyrażone w referendach akcesyjnych (w 9 krajach, nie było referendum na Cyprze, w Rumunii i Bułgarii)

• mniejsze poparcie dla rozszerzenia w państwach członkowskich nie było referendów wątpliwości co do gotowości UE do rozszerzenia wątpliwości co do gotowości krajów kandydujących do

wstąpienia

Debata nad przyszłością UEod 2001 r.

• 23. deklaracja Traktat Nicejskiego wzywa do szerokiej i pogłębionej debaty na przyszłością UE

• zakładano, że debaty będą odbywały się równolegle do prac Konwentu Europejskiego (2001-2003) i konferencji międzyrządowej (2004)

• fazy debaty: luźna dyskusja usystematyzowana tematycznie debata

Debata nad przyszłością UEtematy

• podział władzy pomiędzy UE a państwa członkowskie zgodnie z zasadą subsydiarności

• status Karty praw podstawowych UE• uproszczenie traktatów bez zmian w ich

postanowieniach• rola parlamentów krajowych w strukturach

europejskich• legitymizacja demokratyczna UE• jawność procedur decyzyjnych i działania instytucji

UE

Debata nad przyszłością UEuczestnicy

• państwa członkowskie• państwa kandydujące• instytucje UE, parlamenty krajowe, środowiska

naukowe, organizacje społeczne

Debata nad przyszłością UEstruktura debaty

• debaty krajowe (udział cudzoziemców w debacie, wymiana informacji pomiędzy państwami członkowskimi)

• rezultaty debat krajowych przekazano instytucjom UE

• debaty na poziomie europejskim• odrębnie toczyły się dyskusje w Konwencie

Europejskim

Debata nad przyszłością UEkampanie w państwach członkowskich• Francja – duże zainteresowanie, ale bez wizji przyszłości

(większym zainteresowaniem cieszyła się kampania o rozszerzeniu)

• Holandia – dominacja jednego problemu: integracji migrantów, w mediach dominowała dyskusja o rozszerzeniu UE

• Dania – partie polityczne wyraziły swoje stanowiska, debaty w parlamencie, brak zainteresowania mediów

• Finlandia – debata ożyła dopiero w 2003 r., gdy Konwent kończył prace

• Niemcy – działania informacyjne rządu• Wielka Brytania – dyskusja niewidoczna w mediach, duża

aktywność rządu brytyjskiego w pracach Konwentu

Debata nad przyszłością UEIrlandia i Szwecja

• Irlandia - sprawy referendów (7 czerwca 2001 r., 19 października 2002 r.) ratyfikacyjnych Traktatu z Nicei przyćmiły debatę o przyszłości UE• narodowe forum nt. Europy skupiające polityków

(spotkania z organizacjami społecznymi)• Instytut Spraw Europejskich z Dublina monitorował prace

Konwentu Europejskiego oraz przygotowywał opracowania na ten temat

• Szwecja – umiarkowana debata przyćmiona przez dyskusje przed referendum w sprawie przyjęcia euro (14 września 2003 r.)

Debata nad przyszłością UEGrecja i Hiszpania

• Grecja – duża aktywność w związku z jej przewodnictwem w UE i 20 rocznicą członkostwa

• Hiszpania – zaangażowała się w dyskusję po objęciu przewodnictwa w UE

Debata nad przyszłością UEdebaty w krajach kandydujących

• dominacja działań informacyjnych związanych z przygotowaniami do członkostwa

• debaty prowadzone jedynie przez specjalistów• debaty często odbiegały od wyznaczonych tematów• Turcja debatowała o tym, czy zostanie przyjęta do

UE

Debata nad przyszłością UEdebaty na poziomie europejskim

• wymiana poglądów pomiędzy parlamentami krajowymi

• wizyty polityków w innych państwach• spotkania i konferencje głównych instytucji unijnych

oraz Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów oraz COSAC

Debata nad przyszłością UEKampanie promujące Traktat Konstytucyjny

Kampanie przed referendami w roku 2005• Hiszpania 20 lutego 76,72% „za”• Francja 29 maja 54,68% „przeciw”• Holandia 1 czerwca 61,6% „przeciw”• Luksemburg 10 lipca 55% „za”

Debata nad przyszłością UEpodsumowanie debat krajowych 2001-2004

• dyskusje między politykami, brak udziału społeczeństwa

• obywatele UE w tym okresie mieli inne problemy, np. bezrobocie, swoboda przepływu pracowników, przystąpienie do strefy euro, konsekwencje stosowania układu z Schengen

• problemy instytucjonalne UE są zbyt trudne i abstrakcyjne dla obywateli

• zarzuty wobec UE: nadmiar przepisów, deficyt demokracji, nierówne traktowanie niektórych państw

Debata nad przyszłością UEocena działań 2001-2004

• kampania nie spełniła swoich ambitnych założeń, według których każdy obywatel miał potrafić wyrazić swoją opinię nt. przyszłości UE

• debaty spełniły jedynie funkcję kampanii informujących o pracach nad Konstytucją dla Europy

• w lipcu 2005 r. 81% obywateli UE słyszało o Traktacie Konstytucyjnym, 68% wiedziało o nim jednak bardzo niewiele (dane Eurobarometru)

Debata nad przyszłością UE/ Debata o Europie - Plan D• kontynuacja debat publicznych, w tym debat

krajowych do zakończenia procesu ratyfikacyjnego Traktatu Lizbońskiego

• odbudowywanie zaufania do instytucji unijnych• przekonywanie o korzyściach z integracji

europejskiej • wizyty komisarzy i posłów w państwach

członkowskich, wysłuchiwanie opinii obywateli• aktywizacja sieci ośrodków informacji• tematy: rozwój gospodarczo-społeczny, znaczenie

UE dla państw członkowskich

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - cele

• promowanie zasady przejrzystości w działaniach UE• promowanie prawa dostępu do dokumentów

instytucji UE• podnoszenie świadomości obywateli w zakresie

praw wynikających z obywatelstwa UE

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – tematy kampanii• prawa dziecka• walka z terroryzmem• prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej• prawa podstawowe• integracja migrantów• polityka migracyjna i azylowa• ochrona danych osobowych• walka z narkomanią

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – formy działalności

• objazdowe przedstawienie nt. praw fundamentalnych• konkurs dla młodzieży o prawach dziecka• wideoklipy,• publikacje, broszury• strony internetowe, CD-ROM-y• konferencje

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – inne działania

• międzyinstytucjonalny serwer informujący o procedurach tworzenia prawa (PreLex, EUR-Lex, N-Lex)

• projekt TRANS-JAI – jednolity rejestr dokumentów legislacyjnych i pozalegislacyjnych wszystkich instytucji UE

• modernizacja serwera Europa

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości

Usługi interaktywne serwera Europa:

• Twój głos w Europie• Europejski Panel Testów Biznesowych• Informacja zwrotna MŚP

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - ocena

• najmniej widoczna kampania• przeznaczenie części środków na działania nie

związane z kampaniami• wg Eurobarometru w 2008 r. 2/3 obywateli UE

uważało, że UE powinna podejmować bardziej efektywne działania informacyjne w zakresie trzeciego filaru

Rola UE w świecie (od 2003 r.) cele

• zaprezentowanie UE jako organizacji zwalczającej ubóstwo na świecie

• UE jako światowy lider w niesieniu pomocy krajom rozwijającym się

• podkreślanie starań UE o zrównoważony rozwój• uwypuklenie wartości takich jak: pokój, stabilność,

demokracja, dobrobyt w działaniach zewnętrznych UE

Rola UE w świecietematy kampanii

• wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa• europejska polityka sąsiedzka• europejska polityka bezpieczeństwa i obrony

Rola UE w świecieadresaci kampanii

• krajowe agencje pomocy zagranicznej• politycy• instytucje europejskie• środowiska akademickie• dziennikarze• organizacje społeczne • młodzież

Rola UE w świecieprzykłady działań• konferencje: Europejska polityka sąsiedztwa:

pomaganie sobie przez pomaganie naszym sąsiadom; Zarządzanie globalizacją; Bezpieczeństwo ludności a efektywność pomocy: wyzwania dla Unii Europejskiej

• materiały audiowizualne do emisji w telewizji i na YouTube

• seminaria dla dziennikarzy• modernizacja strony internetowej EuropeAid• wykorzystanie Punktu Informacyjnego Współpracy

Zagranicznej Komisji Europejskiej

Rola UE w świecieeuropejska polityka bezpieczeństwa i obrony

• informowanie opinii publicznej w celu uzyskania akceptacji dla podejmowanych działań • prace analityczne Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad

Bezpieczeństwem• służby prasowe Rady i rzecznicy prasowi Wysokiego

Przedstawiciela ds. WPZiB• wymiana doświadczeń informacyjnych pomiędzy

państwami członkowskimi• informowanie w sytuacjach kryzysowych

• opracowanie strategii informowania• przekazanie głównego komunikatu• codzienne działania informacyjne

Rola UE w świecieocena

Kampania mało widoczna ze względu na bardzo specjalistyczny charakter i wąską grupę odbiorców.

Wnioski

• powodzenie kampanii PRINCE wynika z odpowiedniego doboru tematów oraz z działań informacyjnych dostosowanych do odbiorcy w danym kraju

• konieczność połączenie 5 linii budżetowej w jedną zarządzaną przez jedną dyrekcję generalną

• podpisywanie jednego całościowego porozumienia z państwami członkowskim