Jak rozpocząć pracę - zwcad.biz · pasków ikon, sposób wyświetlania linii komend, oraz paska...

ROZPOCZĘCIE PRACY

15

Jak rozpocząć pracę

W tym rozdziale zawarte są informacje pomocne przy rozpoczynaniu pracy z programem. Tematy zawarte w tym rozdziale

Jak rozpocząć pracę.....................................................................................................15 Wymagania sprzętowe .......................................................................................16 Uruchomienie programu ZwCAD......................................................................17 Praca w programie ZwCAD...............................................................................18 Wprowadzanie poleceń ......................................................................................28 Cofanie błędnych operacji..................................................................................31 Uzyskanie pomocy .............................................................................................31 Zapisanie rysunku ..............................................................................................32 Wyjście z programu............................................................................................32

ROZDZIAŁ 2

16

Wymagania sprzętowe

Zalecany sprzęt dla programu ZwCAD 2007 i 2008:

Microsoft®Windows 2000, Windows XP, Windows Vista 32 i 64 bit.

Procesor o częstotliwości powyżej 1GHz.

Ilość potrzebnej pamięci RAM jest zależna od zainstalowanego systemu operacyjnego,

oraz wielkości rysunków, jakie będziemy tworzyć. Trzeba przyjąć, że po uruchomieniu

systemu operacyjnego powinniśmy mieć do dyspozycji co najmniej 100MB na program

ZwCAD. Ilość potrzebnej pamięci znacząco wzrośnie, jeżeli zamierzamy wstawiać

obrazy rastrowe.

150 MB wolnych na dysku twardym, na instalację,

Monitor o rozdzielczości minimalnej 1024x768 (monitor LCD o przekątnej 15”). Zalecana

rozdzielczość to 1280x1024 (monitor LCD o przekątnej 19”) i więcej.

Myszka

Napęd CD/DVD do instalacji.

ROZPOCZĘCIE PRACY

17

Uruchomienie programu ZwCAD

Po instalacji proszę wybrać z menu Start --> Programy --> ZwCAD. Po uruchomieniu programu mamy możliwość wyboru sposobu rozpoczęcia pracy z programem:

Otwarcie istniejącego pliku.

Rozpoczęcie tworzenia rysunku bez żadnych ustawień początkowych. Mamy do wyboru dwa systemy miar: Metryczny i Calowy. Błędny wybór w tym punkcie może spowodować problemy np. przy przenoszeniu danych pomiędzy rysunkami, wymiarowaniu, odczycie parametrów fizycznych obiektów. W Polsce stosujemy system Metryczny.

Rozpoczęcie tworzenia rysunku na podstawie przygotowanych ustawień. Ustawienia zapisuje się w pliku (nazywanym „szablonem”). Plik z ustawieniami posiada roszczenie *.dwt. Można samemu stworzyć plik z ustawieniami, powiemy o tym dalszej części podręcznika.

Rozpoczęcie tworzenia rysunku za pomocą kreatora. Kreator umożliwia określenie formatu jednostek, sposób pomiaru kąta, wymiarów przestrzeni papieru itp.

Otwarcie eksploratora plików. Umożliwia „poruszanie” się po dysku twardym i otoczeniu sieciowym w celu wybrania pliku.

Przycisk podglądu. Po wskazaniu pliku wyświetla się miniatura zawartości pliku. Opcja działa tylko wtedy jeśli plik został zapisany wraz z miniaturą.

Jeśli opcja jest zaznaczona to powyższe okno („Startup”) będzie się wyświetlało podczas każdego startu programu.

ROZDZIAŁ 2

18

A

Praca w programie ZwCAD.

ZwCAD posiada duże możliwości konfiguracji. Można dopasować rodzaj i położenie pasków ikon, sposób wyświetlania linii komend, oraz paska stanu. Poniżej znajduje się przykładowe okno programu ZwCAD.

A. Menu górne programu

B. Paski ikon. Można przesuwać w dowolne miejsce ekranu.

C. Okno rysunku

D. Układ współrzędnych użytkownika (UCS) pokazuje jak orientowany jest układ współrzędnych

(aktualnie w rysunku płaskim 2D).

E. Przełącznik widoku przestrzeni papieru i modelu.

F. Linia komend. Służy do wpisywania dodatkowych parametrów, można także wpisywać w niej polecenia.

G. Zakładka właściwości. Tabelaryczne zestawienie właściwości wybranych obiektów, wraz z możliwością edycji.

H. Pasek statusu. Wyświetla współrzędne kursora, oraz jeśli linia komend jest schowana przejmuje jej rolę.

E

D

F

G

B

C

H

ROZPOCZĘCIE PRACY

19

Menu pod prawym przyciskiem myszy. Podczas pracy z programem mamy dostęp do podręcznego menu. Włączamy go poprzez naciśnięcie prawego przycisku myszki na oknie rysunku.

Opcje znajdujące się w podręcznym menu są zależne od aktualnie wykonywanej funcji. Możliwe jest także wyłączenie tego menu (prawy klawisz będzie pełnił wtedy funkcje klawisza ENTER na klawiaturze – wiele osób preferuje takie rozwiązanie). Wyłączenie menu pod prawym przyciskiem uzyskuje się poprzez wybranie z górnego menu: TOOLS (Narzędzia) OPTIONS (OPCJE). Należy przejść na zakładkę USER PREFERENCES (USTAWIENIA UŻYTKOWNIKA) i odznaczyć poniżej wskazaną opcję

Menu wywołane poprzez prawy przycisk myszki podczas rysowania linii.

Ustawienie steruje zachowaniem prawego przycisku myszki. Wytłumaczenie w tekscie powyżej.

Przycisk umożliwiający ustawienie sposobu działania podręcznego menu. Opcja ta będzie opisana dokłanie w dalszej części podręcznika.

ROZDZIAŁ 2

20

Prawy klawisz myszki działa także na innych elementach jak np. zakładki arkusza modelu / papieru umożliwiając zarządzanie nimi (rys. poniżej),

lub na paskach ikon umożliwiająć dodawanie lub ich usuwanie:

Jeżleli naciśniemy prawy klawisz myszki trzymając uprzednio wciśnięty na klawiaturze klawisz SHIFT, to wywołamy menu podręczne umożliwiające wybór punktów

„Zaptaszkowanie” pozycji na liście rozwijanej spowoduje pokazanie się paska ikon.

Pasek ikon możemy dowolnie przesuwać klikając i przytrzymując na jego górnym pasku lewy przycisk myszki.

ROZPOCZĘCIE PRACY

21

charakterystycznych obiektów (rys poniżej). O rysowaniu powiemy w dalszych częściach podręcznika.

ROZDZIAŁ 2

22

Linia komend Linia komend jest oknem do „komunikowania: się z programem. Można w nim wpisywać polecenia (np. aby narysować linię należy wpisać L i nacisnąć ENTER), jak również program wyświetla informacje oraz zapytania. Rysunek poniżej przedstawia linię komend.

Linię poleceń można włączyć, lub wyłączyć. Aby to zrobić należy wybrać z menu VIEWDISPLAYCOMMAND_BAR.

ROZPOCZĘCIE PRACY

23

Jeśli linia komend jest ukryta, to informacje, oraz zapytania wyświetlane są w pasku statusu

Pasek statusu

Pasek statusu wyświetla aktualne współrzędne kursora, oraz umożliwia szybką zmianę (poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszki) niektórych ustawień systemowych:

A – Współrzędne kursora (x,y,z). B – Skok (snap) – na całym obszarze rysunku rozpina się niewidzialne punkty siatki (odległości pomiędzy punktami można definiować). Kursor jest przyciągany tylko do węzłów siatki. Siatkę można ustawić naciskając SHIFT i naciskając PKM (prawy klawisz myszki) będąc kursorem w oknie rysunku. Z rozwiniętego podręcznego menu wybieramy „Osnap Settings”

F A J I H B C D E

G K

ROZDZIAŁ 2

24

C – Siatka – włącza wyświetlanie siatki skoku. Siatkę można włączyć, przy wyłączonym skoku (rysunek powyżej). D – Prostopadły tryb rysowania (można rysować tylko linie równoległe do osi X i Y lokalnego układu współrzędnych).

Odległość węzłów siatki skoku w osi X

Odległość węzłów siatki skoku w osi Y

Odległość wyświetlanej siatki w osi Y

Odległość wyświetlanej siatki w osi X

ROZPOCZĘCIE PRACY

25

E – Śledzenie biegunowe. Program rysuje przerywaną linię konstrukcyjną jeśli kąt rysowania niewiele różni się od zadeklarowanego w ustawieniach programu.

F – Skok do punktów charakterystycznych (np. końce i środek linii).

G – Śledzenie punktów charakterystycznych obiektów.

Rodzaje punktów charakterystycznych (np. Koniec, Środek, Centrum…)

ROZDZIAŁ 2

26

Dzięki powyższej opcji można wyznaczć pozorne punkty przecięć. Na powyższym rysnku pokazano, moment, w którym program wyznacza pozorny punkt przecięcia utworzony w miejscu przecięcia dwóch prostych prostopadłych (lina przerywana) do istniejących odcinków (czarna ciągła linia). H – LWT - wyświetlanie grubości linii. W zwcadzie można ustawić grubość linii obiektów należących do danej warstwy, lub też zaznaczyć obiekt I nadać mu grubość. Standardowo wyświetlane linie mają taką samą grubość. I – przełączanie pomiędzy przestrzenią modelu i papieru. Całe zagadnienie będzie opisane późńiej. J – włącza / wyłącza Tablet (urządzenie wskazujące służące do rysowania elementów graficznych na komputerze, z powodzeniem może działać w zastępstwie myszy komputerowej).

ROZPOCZĘCIE PRACY

27

K – włącza / wyłącza linię poleceń obok wskaźnika.

Przy wolniejszych komputerach linia poleceń obok wskaźnika może spowolnić

działanie programu.

Aby wyświetlić lub ukryć pasek statusu należy wybrać View Display Status Bar.

w linii komend STATBAR.

Linia poleceń porusza się wraz ze skaźnikiem myszki.

ROZDZIAŁ 2

28

Wprowadzanie poleceń

Polecenia można wprowadzać na 3 spoby: • z menu górnego. • za pomocą ikon. • wpisanie komendy „z klawiatury” w linii poleceń. Niektóre komendy pozostają aktywne, nawet jeśli już zakończyliśmy rysowanie (np. rysowanie linii). Aby przerwaćdziałanie komendy należy nacisnąć ENTER, lub nacisnąć prawy klawisz myszki. Podczas rysowania mamy dostęp do wielu funkcji, np. podczas rysowania linii możemy przesuwać i skalować obszar widoczny rysunku. Można także zmieniać ustawienia wyświetlania na pasku statusu, np. włączyć tryb rysowania prostopadłego, siatkę (grid). Rysowanie za pomocą pasków ikon Polega na wskazaniu myszką odpowiedniej ikony.

Wybranie niektórych narzędzi (np. do

powiększania – rys. obok) powoduje

rozwinięcie się następnego paska ikon.

Budowa takich ikonek przypomina

strukturę folderu (katalogu).

ROZPOCZĘCIE PRACY

29

Wybieranie komend z menu Należy wybrać odpowiednia funkcję z górnego menu.

ROZDZIAŁ 2

30

Wpisywanie komend z linii poleceń Polega na wpisaniu komendy, oraz naciśnięciu klawisza ENTER, lub prawego przycisku myszki. Powtarzanie ostatniej komendy Należy nacisnąć klawisz ENTER, lub klawisz SPACE, lub prawy klawisz myszki. Powtarzanie wcześniejszych komend Dostęp do wcześniejszych komend uzyskujemy oprzez klawisze kursora „w górę” i „w dół”. Okno historii Jest to zewnętrzne okno, które „pamięta” całą historię pracy z rysunkiem. Można je włączyć poprzez klawisz F2. Przy pomiarze parametrów fizycznych obiektów (jak pole, obwód, itp.), włącza się ono automatycznie. Możemy je wyłączyć także poprzez naciśnięcie klawisza F2. Przesuwanie i zmiana skali widoku

Kombinacja (należy trzymać wciśnięte klawisze) Akcja

Ctrl + Shift + Lewy Klawisz Myszki Obrót wokół punktu

Ctrl + Shift + Prawy klawisz Myszki Obrót wokół osi Z (w płaszczyźnie rysunku)

Ctrl + Lewy Klawisz Myszki Przybliżanie i oddalanie („zoomowanie”)

Ctrl + Prawy klawisz Myszki Przesuwanie rysunku

31

Cofanie błędnych operacji

ZwCAD pamięta wszystkie operacje wykonane w rysunku, od czasu jego otworzenia.Wszytkie operacje można cofnąć. Komendę COFNIJ (UNDO) można wywołać:

- z paska ikon

A Cofnięcie operacji B Ponowienie przypadkowo cofniętej operacji (można użyć tej komendy tylko zaraz po komendzie COFNIJ)

- poprzez kombinacje klawiszy „CTRL” + „z” Można także użyć komendy z parametrem, wpisując w linii poleceń, np. „undo 10” – cofa 10 ostatnich operacji.

Uzyskanie pomocy

Proszę wybrać z Menu Help (pomoc) Help. Pomoc do programu jest obecnie w języku angielskim. Wsparcie można uzyskać na forum internetowym http://forum.projektuje.net lub też mailowo pisząc na adres [email protected].

B A

http://forum.projektuje.net

mailto:[email protected].

ROZDZIAŁ 3

32

Zapisanie rysunku

Rysunek można zapisać w dowolnym momencie. Zapisanie można uzyskać poprzez jedną metod: File Save, lub też Plik Zapisz

Z menu ikon wybierając Linii komend SAVE i ENTER

Podpowiedź Kiedy zapisuje się nowy rysunek, to pojawi się okno dialogowe i program zapyta o nazwę pliku. W każdym momencie można zapisać edytowany rysunek wybierając z menu File Save As, lub też Plik Zapisz jako

Wyjście z programu

Aby zakończyć pracę należy wybrać File Exit, lib Plik Wyjście.

33

Praca z rysunkami

W programie ZWCAD można rysować obiekty wszelkiego rodzaju, na różnych warstwach, a następnie używać tych warstw do kontroli sposobu wyświetlania na ekranie i drukowania na papierze (kolory, szerokości i rodzaje linii). ZWCAD również zawiera również zestaw pomocy rysunkowych, które pomogą rysować w sposób dokładny.

Ten rozdział wyjaśnia ustawienia rysunków i zastosowanie wbudowanych pomocy rysunkowych, zawierających następujące informacje:

tworzenie nowych rysunków, otwieranie istniejących rysunków i zapisywanie zmian,

zastosowanie pomocy rysunkowych do precyzyjnego rysowania takich jak: siatka (grid), skok (snap), śledzenie biegunowe i rysowanie prostopadłe.

Zagadnienia w tym rozdziale

Praca z rysunkami............................................................................................33

Tworzenie nowego rysunku .......................................................................34 Otwieranie rysunków.................................................................................34 Ustawienia rysunku ...................................................................................37 Praca z kolorami .......................................................................................44 Ustawienia i zmiana siatki oraz wyrównania skoku ....................................48 Użycie Opcji Rysowania Prostopadłego.....................................................52 Użycie Skoków Obiektu.............................................................................52 Zastosowanie Śledzenia Biegunowego i Skoku Biegunowego ...................57 Zapisanie rysunku.....................................................................................59

ROZDZIAŁ 3

34

Tworzenie nowego rysunku Po uruchomieniu programu ZwCAD, są trzy opcje do wyboru sposobu rysowania:

zastosowanie domyślnych ustawień, wczytanie pliku szablonu z wstępnie ustawionym środowiskiem (pliki *.dwt), zastosowanie kreatora, aby krok po kroku przejść przez proces konfiguracji ustawień rysunku.

W każdym z przypadków można wybrać domyślne ustawienia, które chcą Państwo zastosować.

Otwieranie rysunków

Można otwierać rysunki - pliki w formatach:

*.dwg – domyślny format zapisu i wymiany danych,

*.dxf (Drawing Exchange Format),

*.dwf (Design Web Format™ ) – do przeglądania, drukowania plików ,bez możliwości edycji,

*.dwt (szablony rysunkowe) – umożliwia zapamiętanie ustawień odnośnie warstw, stylów linii

tekstu, wymiarów, itp. Możliwe jest ustawienie programu ZWCAD w taki sposób, aby

automatycznie wczytywał utworzony przez nas plik szablonu.

Możliwe jest również otwieranie i sprawdzanie rysunków, które podejrzewamy, że mogą być

uszkodzone.

Aby otworzyć istniejący rysunek należy: 1. Wybrać Plik (File)> Otwórz (Open).

2. Wybrać folder zawierający żądany plik.

3. W oknie dialogowym Plik - trzeba wybrać typ pliku, który chce się otworzyć (domyślnie ustawiony

jest *.DWG).

4. Wykonać jedno z poniższych:

Wybrać rysunek, który chce się otworzyć, a potem kliknąć Otwórz (Open). Podwójnie kliknąć na rysunek, który chce się otworzyć.

Jeżeli rysunek wymaga podania hasła, wprowadzić hasło, kliknąć OK, aby zweryfikować hasło i

ponownie kliknąć Otwórz (Open)

35

Standardowy pasek narzędzi (toolbar) Linia komend OTWÓRZ (OPEN) Podpowiedź Możliwe jest również otwieranie rysunków podczas przeglądania plików na komputerze, używając programów, które są dostępne wraz z systemem operacyjnym tj. Eksplorator Plików lub Mój Komputer. Wystarczy podwójne kliknięcie na plik, aby go otworzyć w ZWCAD.

A Definiuje w jaki sposób wyświetlić rysunek na liście (lista zwykła, szczegóły, ikony, miniatury) oraz podglądem pliku B Jeżeli istnieje podgląd rysunku (rysunek musi być pierwotnie zapisany z opcją zapisu podglądu), to wyświetla jego obraz przed jego otwarciem. C Otwiera rysunek,

Podpowiedź Aby szybko otworzyć plik rysunkowy, który ostatnio był używany należy wybrać Plik > <nazwa pliku>. Program pamięta ostatnie cztery rysunki.

A

B

C

ROZDZIAŁ 3

36

Otwieranie uszkodzonych plików Pliki mogą zostać uszkodzone z wielu powodów. Na przykład przerwą w zasilaniu, awarią systemu,

awarią sprzętu może uszkodzić pliki, szczególnie jeśli zdarzy się to podczas zapisu. Także przesyłanie

plików drogą elektroniczną może uszkodzić pliki. ZWCAD posiada narzędzie do naprawy

uszkodzonych plików.

Naprawiać można pliki wszystkich obsługiwanych plików *.dwg, *.dxf, *.dwf, *.dwt.

Można również sprawdzać jakikolwiek otwarty plik, w poszukiwaniu błędów. Można określić, czy

ZwCAD ma automatycznie usuwać błędy.

Aby otworzyć uszkodzony plik należy:

1. Wybrać Plik (File) > Narzędzia rysunkowe (Drawing Utilities)> Napraw (Recover)

2. Wybrać typ pliku, który chcą Państwo naprawić.

3. Wybrać katalog zawierający uszkodzony plik.

4. Wybrać uszkodzony plik, który chcą Państwo naprawić.

5. Otwórz (Open).

Linia komend NAPRAW (RECOVER) Aby sprawdzić plik rysunkowy czy nie ma błędów 1. Z otwarciem rysunku, który chcą Państwo sprawdzić, proszę wybrać File > Narzędzia

Rysunkowe (Drawing Utilities) > Kontrola (Audit).

2. Proszę wybrać, czy ZwCAD ma automatycznie naprawiał błędy, potem kliknąć Enter. Linia komend KONTROLA (AUDIT) UWAGA Jeśli zmienna systemu AUDITCTL jest ustawiona na włączoną (On) i zostały znalezione błędy podczas naprawy lub kontroli pliku, zostanie utworzony plik ASCII, w który znajduje się raport (Zapis wszystkich komunikatów). Plik ASCII jest zapamiętywany w tym samym folderze co sprawdzany rysunek i ma taką samą nazwę jak plik rysunkowy, lecz posiada rozszerzenie * .adt.

37

Ustawienia rysunku

Podczas tworzenia nowego rysunku można określić indywidualne ustawienia.

Można to również uczynić podczas pracy w bieżącym rysunku.

Ustawienia aktualnej warstwy Warstwy są jak przeźroczyste folie. Możemy nałożyć na siebie kilka folii (na każdej będzie coś innego),

a w efekcie da to ostateczny wygląd rysunku. Stosujemy warstwy, aby poszeregować różne obiekty

rysunkowe (np. wymiary, linie konturowe, linie niewidoczne, tabelkę, opisy). Każdy rysunek musi

posiadać przynajmniej jedną warstwę, domyślną, nazywaną „0”. Rysunek może również zawierać

nieograniczoną liczbę dodatkowych warstw.

Nowo tworzony obiekt obiekt, znajdzie się na aktualnie wybranej warstwie,

Aby ustawić aktualna warstwę 1 Proszę wybrać Format > Warstwa (Layer).

2 Podwójnie kliknąć na nazwę warstwy, którą chcą Państwo uczynić bieżącą . 3 Zamknąć managera własności warstw.

Standardowy pasek narzędzi Linia komend WARSTWA (LAYER)

Dwukrotny LPM na nazwę warstwy, aby ustawić ją jako bieżącą.

ROZDZIAŁ 3

38

Ustawianie aktualnego koloru obiektu Kolor obiektu określa sposób wyświetlania, oraz może (ale nie musi) określać kolor drukowania

obiektów na papierze.

Obiekty są tworzone w aktualnym kolorze, lub jeśli kolor jest ustawiony jako BYLAYER, to pobierany

jest kolor warstwy.

Kiedy otwierany jest nowy rysunek, obiekty są tworzone w kolorze JAK WARSTWA (BYLAYER),

który przyjmuje kolor bieżącej warstwy. Początkowo, warstwa 0 jest zarówno jedyną jak i bieżącą

warstwą. Jej domyślmy kolor jest biały, tak więc obiekty pojawiają się jako białe.

Są dwa kolory systemowe (logiczne), które nie określają jednego koloru:

1. JAK WARSTWA (BYLAYER) – ustawia kolor obiektu na taki sam jaki jest zdefiniowany w

warstwie. Jeśli później zmienimy kolor warstwy, to także zmieni się kolor wszystkich

obiektów leżących na tej warstwie. Jeśli natomiast obiekt leży na warstwie i ten obiekt posiada

zadeklarowany kolor zielony, to zmiana koloru warstwy nie spowoduje zmiany koloru obiektu.

2. JAK BLOK (BYBLOCK) – podobnie jak powyżej, przy czym kolor jest pobierany z bloku.

Aby ustawić bieżący kolor obiektu 1 Proszę wybrać Format > Kolor.

2 Wybrać odpowiednią zakładkę: • Kolory standardowe (Index Color) — Kliknąć JAK BLOK, JAK WARSTWA lub na jeden z 255

kolorów. MożnaMogą Państwo również podać numer koloru z paska indeksu.

• 24 bitowa paleta kolorów (16,7 miliona kolorów) (True Color)

Kliknąć na bazowy kolor, można zmieniać także parametry: odcień (Hue), nasycenie (Saturation), jasność (Luminance) (HSL) lub wprowadzić wartości : Czerwony, Zielony, Niebieski (RGB). Jest ponad 16 milionów kolorów, z których mogą Państwo wybierać.

• Rejestr kolorów (Color Book)—. Można zaznaczyć wybór „Pokaż tylko rejestr kolorów używanych na rysunku”, aby ograniczyć wybór tylko do tych kolorów, które są używane na bieżącym rysunku.

5 Kliknąć OK. 6 Kliknąć ponownie OK Linia komend KOLOR ( COLOR) Aby uzyskać więcej informacji odnośnie stosowaniu kolorów w wielu aspektach rysunkowych , proszę zobaczyć na “Pracę z kolorami” na stronie 42 tego rozdziału.

39

Ustawienie aktualnego typu linii Typy linii pomagają przekazać informacje. Można używać różnych typów linii (kontury, linie

niewidoczne, osie symetrii). Typ linii składa się z powtarzających wzorów kropek, kresek lub pustych

miejsc. Typy linii wyznaczają obecność obiektu zarówno na ekranie, jak i podczas wydruku. Domyślnie,

każdy rysunek ma przynajmniej trzy typy linii: CIĄGŁĄ (CONTINOUS), JAK WARSTWA

(BYLAYER), JAK BLOK (BYBLOCK). Rysunek może również zawierać nieograniczoną liczbę

dodatkowych typów linii.

Podczas tworzenia obiektu, jest on tworzony przy zastosowaniu aktualnego typu linii. Jako domyślny

typ linii jest linia JAK WARSTWA (BYLAYER). Kiedy jest przypisywany JAK WARSTWA

(BYLAYER), zmieniając typ linii zmieniają się typy linii wszystkich obiektów przypisanych do

warstwy (Jeśli były tworzone przy użyciu typu linii JAK WARSTWA).

Jako trzecią opcję, można zauważyć typ linii JAK BLOK (BYBLOCK), w tym przypadku obiekty są

rysowane używając typu linii CIĄGŁEJ do czasu kiedy nie zostaną pogrupowane w blok. Obiekty

wtedy dziedziczą ustawienia typu linii blok, wtedy kiedy wstawiany jest blok na rysunek.

Aby ustawić bieżący typ linii:

1 Proszę wybrać Format (Format) > Typ linii (Linetype) 2 W liście typu linii obiektu, lewym kliknięciem zaznaczamy typ linii, który chcemy uczynić

bieżącym, następnie kliknąć na przycisk bieżący (current).

3 Kliknąć OK. Linia komend LINETYPE (TYP LINII)

ROZDZIAŁ 3

40

Ustawienia skali typu linii Można określić skalę typu linii. Im mniejsza skala, tym większa powtarzalność wzoru typu linii na jednostkę rysunkową. Na przykład wzór typu linii jest definiowany jako sekwencja linii kreskowanych i pustych miejsc, każde długie na 0,25 jednostki. Skala typu linii używa czynnika skali rysunku, aby wyznaczyć długość. Czynnik skali 0,5 mógłby zredukować długość każdej linii i przestrzeni do 0,125 jednostki, czynnik skali 2 mógłby zwiększyć długość każdej do 0,5 jednostki. UWAGA Ustawienia skali typu liniio odstępach zbyt szerokich lub zbyt wąskich mogą skutkować wyglądem wzoru linii jak linia ciągła, zależnie od skali widoku lub skali w jakiej drukowany jest rysunek.

Można kontrolować indywidualną skalę nowego obiektu jak i sumarycznie globalny współczynnik skali do wszystkich obiektów na rysunku. Aby ustawić bieżącą indywidualną skalę typu linii 1 Wybierz Format > Typ linii (Linetype)

2 Kliknij przycisk Pokaż Szczegóły (Show Details)

3 W polu bieżącej skali obiektu, wyznaczyć skalę typu linii, którą chce się uczynić bieżącą. 4 Kliknąć OK. Linia komend LINETYPE Aby zmienić skalę globalnego typu linii 1 Wybrać Format > Typ linii (Linetype)

2 Kliknij przycisk Pokaż Szczegóły (Show Details)

3 W polu bieżącej skali obiektu, wyznaczyć skalę typu linii, którą chce się uczynić bieżącą. 4 Kliknąć OK. Linia komend LINETYPE Ustawienie bieżącej grubości linii Grubość linii pomaga rozróżnić rodzaj linii. Grubość linii wyznacza, jak cienka linia lub cienkie obiekty pojawiają się zarówno na monitorze jak i na wydruku (w wydruku grubości linii można przypisać na inne sposobny, np. do koloru linii). Każdy rysunek posiada typy linii: DOMYŚLNĄ (DEFAULT), JAK WARSTWA (BYLAYER), JAK BLOK (BY BLOCK) i wiele dodatkowych rodzajów grubości linii w mm (lub w calach).

Kiedy tworzony jest obiekt, jest on tworzony przy zastosowaniu bieżącej grubości linii. Jako domyślny jest bieżący typ linii dla nowego obiektu JAK WARSTWA. Znaczy to, że grubość

41

linii jest wyznaczona przez aktualną warstwę. Kiedy przypisane jest JAK WARSTWA, zmieniając grubość linii warstwy zmienia się grubość linii dla wszystkich obiektów przypisanych do tej warstwy (jeżeli były stworzone używając grubości linii JAK WARSTWA). Można również zaznaczyć specyficzną grubość linii (lub DOMYŚLNĄ) jako bieżącą grubość linii, która nadpisuje grubości linii zadeklarowane w warstwach. Obiekty są tworzone używając tej grubości linii (lub domyślnej grubości linii) i zmiana grubości linii warstwy nie ma na nie wpływu. Jako trzecią opcję można używać własności grubości linii JAK BLOK, w którym przypadku nowe obiekty są rysowane używając DOMYŚLNEJ grubości linii do czasu, kiedy zostaną pogrupowane w blok. Obiekty wtedy dziedziczą ustawienia grubości linii bloku kiedy wstawiany jest blok na rysunek. Jeśli wybrana zostanie najmniejsza grubość linii 0.00 mm, wyświetlana jest ona jako jeden piksel.. Kiedy jest drukowany rysunek , drukowana jest najcieńsza grubość linii możliwa do uzyskania na drukarce.

Nie można przypisać grubości linii do płaszczyzn, punktów, czcionek lub obrazów rastrowych. Aby ustawić bieżącą grubość linii

1 Proszę wybrać Format > Typ linii (Lineweight) 2 Z listy bieżących grubości linii, proszę wybrać grubość linii, którą chcemy ustawić domyślną.

3 Proszę kliknąć OK.

Linia komend linetype

Pasek statusu prawy-klik umożliwia ustawienie PODPOWIEDŹ Na pasku statusu prawy klik na słowie LWT przełącza wyświetlanie grubości linii ON (WŁACZONE) i OFF (WYŁĄCZONE). UWAGA Aby zobaczyć grubości linii na rysunku można włączyć grubości linii. Aby dowiedzieć się szczegółów, prosze zobaczyć “Wyświetlania grubości linii” na stronie 121. Ustawienia jednostek rysunkowych Z ZWCADem, typowo rysuje się w naturalnym rozmiarze (skala 1:1), a potem ustawia współczynnik skali, kiedy się drukuje rysunek. Przed rozpoczęciem rysowania konieczne jest wyznaczenie związku między jednostkami rysunkowymi i rzeczywistymi.

Na przykład można zadecydować, czy jedna jednostka rysunkowa wyrażona jest w calach, metrze czy mili. Dodatkowo, można określić sposób pomiaru kątów. Dla obu jednostek liniowej i kątowej, można również ustalić stopień dokładności wyświetlania, takiej jak ilość miejsc po przecinku lub najmniejszy mianownik w przypadku ułamków. Ustawienia dokładności mają wpływ na wyświetlenie odległości, kątów i współczynników. ZWCAD zawsze zapamiętuje odległości, kąty i współrzędne przy użyciu dokładności za przecinkiem.

ROZDZIAŁ 3

42

Dialog jednostek otwartego rysunku Wybierz Format (Format) > Jednostki (Units).

Linia komend UNITS

A Określa aktualną jednostkę miary i dokładność dla bieżącej jednostki długości. B Kąt: Określa bieżący format pomiaru kąta i jego dokładność wyświetlania. C Kontroluje jednostkę miary do bloków, które są wklejane do bieżącego rysunku używając palety narzędzi. D Podgląd formatu

wyświetlania: Wyświetla przykład przedstawiania jednostek dł. i kątów. E Wyświetla okno dialogowe wyboru sposobu odmierzania kątów.

F Ustawia kierunek kąta zero. G Definiuje kąt zero w obszarze graficznym bazując na kącie linii, wskazanej przez 2 punkty.

B A

C

D

E

F

G

43

Współczynniki skali Zamiast rysować w określonej skali (np. 10:1, czy 2,5:1), można rysować wszystko w naturalnym wymiarze (1:1). Podczas drukowania możemy określić skalę wydruku rysunku. Limituje tutaj nas tylko czytelność rysunku przy małym formacie, i maksymalny rozmiar papieru obsługiwanego przez posiadane urządzenia do druku.

Skala dotyczy sposobu wyświetlania takich elementów, jak tekst, strzałki, typy linii, drukowanie rysunku. Dla tych składników można dokonać ustawień, kiedy po raz pierwszy ustawia się rysunek, tak, aby drukować w prawidłowym rozmiarze. Na przykład, kiedy rysowany jest tekst, jest konieczne wyznaczenie rozmiaru tekstu, tak, aby drukując go później, w określonej skali wysokość tekstu była prawidłowa. Domyślna wysokość tekstu wynosi hd = 2.5 mm. Jest ona odpowiednia, jeśli rysujemy i drukujemy w skali 1:1. Wysokość tekstu ht w innej skali można dobrać z poniższego wzoru:

xhh dt , gdzie w

r

SSx ,

gdzie: ht – wysokość tekstu, hd – domyślna wysokość tekstu, x – współczynnik wysokości czcionki, Sr – skala główna rysunku, Sw – skala wydruku.

Przykład. Rysujemy w skali 1:2,5, a drukować będziemy w skali1:5.

215

5,21

515,2

1

w

r

SSx

Wynika, z tego, że domyślną wielkość czcionki powinniśmy powiększyć 2 razy (powinna wynosić 5mm).

Proszę zobaczyć na stronę w Internecie (wymagane połączenie z Internetem) przedstawiające dobór skali dla różnych sposobów pracy w programie ZWCAD.

http://www.projektuje.net/ppim/index.html Proszę pamiętać , że możliwy jest wydruk gotowego rysunku w jakiejkolwiek skali, niezależnie od współczynnika skali, jaki został wyliczony. Można również drukować na papierze o różnym rozmiarze i zastosować rzutnie w przestrzeni papieru, aby utworzyć różne widoki rysunku oraz wyskalować je.

http://ww

ROZDZIAŁ 3

44

Praca z kolorami

Kolor obiektu wyznacza sposób wyświetlania, jeśli używają Państwo drukarki kolorowej również sposobu wydruku. Obiekty są tworzone w aktualnym kolorze. Warstwy mogą również kontrolować kolory obiektów. Kiedy otwierany jest nowy rysunek, obiekty są tworzone w kolorze JAK WARSTWA (BYLAYER), który przejmuje kolor bieżącej warstwy. Początkowo warstwa 0 jest zarówno jedyną warstwą jak i bieżącą warstwą. Domyślnym kolorem jest biały, tak wiec obiekty pojawiają się jako białe. Są trzy różne typy kolorów dla obiektów i warstw w ZwCAD:

• Kolory indeksowane (od 0 do 255)

• Pełna paleta kolorów 24-bit, co daje ponad 16 milionów kolorów.

• Rejestry kolorów Można wybrać kolory przez ich zaznaczenie z ramki dialogowej kolorów. W pasku komend w pewnych paskach dialogu, specyfikuje się kolor albo po nazwie, albo po numerze. Użycie indeksu kolorów Jest 255 standardowych kolorów i dwie dodatkowe własności koloru, które często są odnoszone jako kolory (JAK WARSTWA, i JAK BLOK). Można używać siedmiu z 255 standardowych indeksów kolorów po nazwie: czerwony, żółty, zielony, niebieskozielony, niebieski, różowy i biały. (Numery osiem i dziewięć nie są nazwane). Każdy indeks koloru posiada unikalny numer od 1 do 255. Dwie dodatkowe własności kolorów są JAK WARSTWA i JAK BLOK. Te własności kolorów powodują, że obiekt przyjmuje kolor albo z warstwy albo z bloku, którego jest członkiem. JAK WARSTWA jest kolorem numer 256, a JAK BLOK jest kolorem numer 0. We wszystkich komendach do których chcielibyśmy zastosować kolor można wskazać JAK WARSTWA i JAK BLOK, ja również numery odpowiednio 256 i 0. Aby zaznaczyć indeks koloru

1 Kliknąć Wybierz Kolor na żądanej ramce dialogu, takiej jak Warstwy, Ustawienia Rysunku, Własności lub Tekst Multilinii. Otwiera się kolorowe okienko dialogu.

2 Kliknąć na indeks koloru

3 Wykonać jedno z poniższych:

• Kliknąć JAK BLOK.

• Kliknąć JAK WARSTWA. • Kliknąć wybrany kolor lub zaznaczyć numer koloru w aktualnym oknie

45

4 Kliknąć OK. A Kliknąć, aby zaznaczyć jakiś jeden z dostępnych indeksów kolorów B Kliknąć, aby zaznaczyć jeden ze nazwanych kolorów C Kliknąć, aby zaznaczyć jeden z odcieni szarości

D Wyświetla ustawiony aktualnie kolorE Kliknąć, aby ustawić kolor na JAK WARSTWA F Kliknąć, aby ustawić kolor JAK BLOK

Zastosowanie rzeczywistych kolorów Jest więcej niż 16 milionów rzeczywistych kolorów, z których można wybierać. Prawdziwe kolory są definiowane używając 24 bitowych kolorów. Jeśli znamy składowe kolorów, można je wprowadzić z klawiatury. Aby wybrać kolor

1 Kliknąć Wybierz Kolor w żądanej ramce dialogu takiej jak Warstwy, Ustawienie Rysunkowe, Własności lub Tekst Multilinii. Otwiera się okno dialogu Kolorów

2 Kliknąć Kolor Tab.

A

B

C

D

E

F

ROZDZIAŁ 3

46

3 Są dwa modele kolorów • HSL color model A Wartości barw, nasycenia i jasności koloru B Wartości czerwonego, zielonego i niebieskiego z żądanych kolorów C Wyświetla zaznaczony kolor oraz wartości HSL D Przesuń lub kliknij aby dostosować jasność koloru. • Model Koloru RGB A Można wpisać, przesunąć lub kliknąć aby dostosować kolor czerwony, zielony, niebieski. B Można wpisać wartość

czerwonego, zielonego i niebieskiego koloru. C Wyświetla zaznaczony kolor i jego wartości RBG.

C

B

A

C

B

A

47

Użycie rejestru kolorów ZwCAD używa rejestr kolorów, aby zapamiętywać zestawy kolorów.

Każdy rejestr kolorów ma rozszerzenie .acb i jest zapamiętywany w formacie XML. Domyślnie, rejestry kolorów są przechowywane w tym samym folderze, gdzie zainstalowany został ZwCAD. Aby utworzyć rejestr kolorów

1 Uruchomić edytor XML

2 Utworzyć nowy plik XML stosując poniższy format. <colorBook> <bookName>Color book sample</bookName> <colorPage>

<pageColor><RGB8><red>0</red><green>0</green><blue>0</blue></RGB8> </pageColor> <colorEntry> <colorName>Orange</colorName>

<RGB8><red>255</red><green>128</green><blue>0</blue></RGB8> </colorEntry> <colorEntry>

<colorName>Light Green</colorName> <RGB8><red>128</red><green>192</green><blue>128</blue></RGB8> </colorEntry> <colorEntry> <colorName>Gray</colorName>

<RGB8><red>128</red><green>128</green><blue>128</blue></RGB8> </colorEntry> </colorPage> </colorBook>

UWAGA Rejestr kolorów może zawierać nieograniczoną liczbę kolorów stosując oznaczenia <colorEntry> i </colorEntry>. 3 Zachować rejestr kolorów w formacie XML z rozszerzeniem .acb Aby załadować rejestr kolorów 1 Proszę zachować rejestr kolorów w folderze , gdzie ZwCAD szuka rejestrów kolorów. Jako domyślny jest ustawiony ten sam format, gdzie jest instalowany ZWCAD. Aby zaznaczyć kolor rejestru kolorów

1 Proszę kliknąć na Wybierz Kolor w żądanym oknie dialogowym, takim jak Warstwy, Ustawienia Rysunków, Własności lub Tekst Wieloliniowy. Otwiera się pole dialogu Kolor

2 Proszę kliknąć na Rejestr Kolorów.

3 Proszę zaznaczyć kolor z listy.

ROZDZIAŁ 3

48

4 Jeżeli chcą Państwo zawęzić swoje poszukiwanie kolorów, proszę wybrać Pokaż tylko rejestr kolorów stosowanych na rysunku. Tylko te kolory, które są użyte w bieżącym rysunku zostaną wyświetlone na liście.

5 Proszę kliknąć na żądany kolor 6 Proszę kliknąć OK.

A Zaznaczyć kolor B Kliknąć aby wybrać dostępny kolor z zaznaczonego rejestru C Wprowadzić (lub wyświetlić) wartość żądanego koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego.

D Przesuń aby ustawić żądany kolor E Wyświetla zaznaczone kolory i ich wartości RGB

Ustawienia i zmiana siatki oraz wyrównania skoku

Siatka i ustawienia skoku są efektywnymi narzędziami do zastosowania podczas precyzyjnego rysowania. Mimo, że wielu użytkowników uważa za słuszne, aby dopasowywać punkty siatki do ustawień skoku, są niezależne od siebie i nie powinny być mylone. Punkty siatki są tylko do wizualnego odniesienia; nie mają wpływu na Państwa rysunek i nie drukują się. Punkty skoku, same nie są widoczne; jakkolwiek kiedy się je ustawi ograniczają tworzenie obiektów. Ustawienia siatki odniesienia Siatka odniesienia wyświetla tylko wzór regularnych odstępów punktów. Można wyłączyć lub włączyć wyświetlanie, a potem można określić jak odległe powinny być punkty. Aby włączyć siatkę i ustawić odległości siatki

C

B

A D

E

49

1 Proszę wybrać Narzędzia > Ustawienia Rysunku. 2 Proszę kliknąć zakładkę Snap and Grid (Skok i Siatka) 3 Proszę kliknąć Snap (Siatka) w pasku. 4 Proszę wpisać pożądane wartości skoku i siatki. 5 Proszę kliknąć OK.

Pasek statusu prawy klik wybór ustawień PODPOWIEDŹ Aby włączyć i wyłączyć wyświetlanie siatki – klawisz F7. . A Włączenie / wyłączenie skoku B Wartość skoku w osi X i Y C Obrót siatki o kąt D Określa punkt 0, 0 siatki E Izometryczny kursor F Kontroluje odległość skoku Biegunowego G Włącza siatkę H Odległość siatki x i y I Kontrola ustawień skoku (skok prostokątny, izometryczny, lub biegunowy

I

H

G A

B

C

D

E

F

50

Ustawienia odległości skoku Aby włączyć ustawienia skoku i ustawić odległość skoku 1 Proszę wybrać Narzędzia (Tools) > Ustawienia Rysunku (Drafting Settings). 2 Proszę kliknąć na Skok (Snap) i zakładka Siatka (Grid). 3 Proszę kliknąć Skok (Snap) w ramce. 4 Pod odległością Skoku, w polu X, proszę wybrać odległość poziomą Skoku 5 Pod odległością Skoku, w polu Y, proszę wybrać odległość pionową Skoku. 6 Proszę kliknąć OK.

Pasek statusu prawy-klik wybór ustawień PODPOWIEDŹ Aby włączyć i wyłączyć ustawienia skoku w - F9.

Dodatkowo do ustawień odległości skoku, można zmieniać skok i orientację siatki. Można również obrócić wyrównania siatki lub ustawić ją aby tworzyć rysunki izometryczne. Zmiana skoku i kąta siatki oraz punktu bazowego Skok i siatka są normalnie umiejscowione w początku układu współrzędnych rysunku, o współrzędnych 0,0 w Globalnym Systemie Współrzędnych (WCS). Można zmienić lokalizację początku siatki i skoku, aby pomóc rysować obiekty w odniesieniu do różnych lokalizacji. Można również obrócić siatkę o kąt, by ponownie wyrównać do nowego kąta siatki. Jeżeli odległość siatki jest 0,0 wtedy siatka domyślnie ustawiona jest do odległości skoku. Aby zmienić kąt skoku i punkt bazowy 1 Proszę wybrać Narzędzia (Tools) > Ustawienia Rysunkowe (Drafting Settings). 2 Proszę kliknąć zakładkę Skok i Siatka 3 Proszę kliknąć Skok w ramce. 4 W polu bazowym X , wybrać współrzędną x nowego początku skoku. 5 W polu bazowym Y, wybrać współrzędną y nowego początku skoku. 6 W polu kątowym, wybrać kąt obrotu siatki. 7 Kliknąć OK.

Zastosowania skoku izometrycznego Można zastosować opcje Skoku Izometrycznego, aby utworzyć rysunki izometryczne 2D. Z opcja izometryczną, z łatwością można rysować zasymulowany widok w 3D na płaszczyźnie 2D. Proszę nie mylić rysunków izometrycznych z rysunkami w 3D. Rysunki 3D są tworzone w przestrzeni. Opcja izometryczna zawsze stosuje trzy wstępnie ustalone płaszczyzny, które są oznaczone jako: lewa, prawa i górna. Nie można zmieniać ustawień tych płaszczyzn. Jeśli kąt skoku jest 0, trzy osie izometryczne mają 30 stopni, 90 stopni i 150 stopni.

Kiedy sprawdzają Państwo opcje Skoku Izometrycznego i zaznaczą płaszczyznę izometryczną, przerwy skoku, siatka i wskaźnik wyrównania z aktualną płaszczyzną. Siatka jest zawsze pokazana jako izometryczna i stosuje współrzędną y, do obliczania odległości siatki. Jeśli klikniemy na okno sprawdzania Rysuj Prostopadle (Draw Ortagonal) program ogranicza rysowanie obiektów do bieżącej płaszczyzny izometrycznej. PODPOWIEDŹ Aby przełączać pomiędzy płaszczyznami izometrycznymi, proszę przycisnąć F5. Aby włączyć Skok Izometryczny i Opcje Siatki 1 Proszę wybrać Narzędzia (Tools)> Ustawienia Rysunkowe (Drafting Settings) 2 Proszę kliknąć tab. Skok (Snap) i Siatka (Grid). 3 W tab typ skoku & styl, proszę wybraż okno sprawdzania Skok Izometryczny. 4 Pod wskaźnikiem Izometrycznym, proszę kliknąć opcje płaszczyzny izometrycznej, którą chcą Państwo wybrać (Górna, Lewa lub Prawa) 5 Proszę kliknąć OK.

Izometryczne płaszczyzny lewa (A), prawa (B), górna (C).

52

Użycie Opcji Rysowania Prostopadłego

Można ograniczyć ruchy kursora do bieżących osi poziomej i pionowej, w ten sposób, aby można było rysować pionowo i poziomo. Jak rysują Państwo linie, linia jest zgodna z osią poziomą lub pionową, zależnie od tego, która z osi jest bardziej oddalona od kursora. Kiedy ustawią Państwo skok izometryczny i siatkę, ruchy kursora są ograniczone do odpowiedników w obrębie aktualnej płaszczyzny izometrycznej.

UWAGA ZwCAD ignoruje rysunki prostopadłe, kiedy ustawione są współrzędne w pasku komend lub kiedy używają Państwo skoków obiektu. Aby rysować prostopadle Proszę przycisnąć F8 Podczas rysowania (bez włączonego trybu OTRO) proszę przytrzymać klawisz SHIFT.

Pasek statusu proszę kliknąć

Użycie Skoków Obiektu

Skoki obiektu pozwalają na szybkie wybranie punktów geometrycznych na istniejących obiektach, bez posiadania wiedzy o dokładnych współrzędnych tych punktów. Ze skokiem obiektu, można wybrać punkt końca linii łuku, punkt środkowy okręgu, przecięcia dwóch obiektów lub jakiejś innej geometrycznie znaczącej pozycji. Można również zastosować skok obiektu, aby narysować obiekty, które są przyległe lub prostopadłe do istniejącego obiektu. Mogą Państwo włączyć skok obiektu w jakimkolwiek czasie. Mogą Państwo pracować ze skokiem obiektu na jeden z dwóch sposobów:

umożliwić, aby automatyczna lokalizacja punktów charakterystycznych pozostawała aktywna, dopóki nie zostanie wyłączona,

umożliwić jednorazowo skokowi obiektu na pojedynczy wybór przez wybranie skoku obiektu kiedy inna komenda jest aktywna. Można również użyć jednorazowo skok obiektu, aby nadpisać lokalizację punktów aktywnych.

Kiedy używają Państwo skoków obiektu, program rozpoznaje tylko widoczne obiekty lub

widoczne części obiektów. Nie można zrobić skoku do obiektów na warstwach, które były

wyłączone lub w puste miejsca linii kreskowanych.

Kiedy określają Państwo jeden lub więcej skoków obiektu, pole docelowe skoku obiektu

jest dodawane do kursora. Dodatkowo pojawia się ikona sąsiadująca z kursorem

wskazująca skok aktywnego obiektu. Kiedy wybierany jest obiekt, program robi skok do

punktu skoku najbliższemu środka docelowej ramki. Aby zmienić rozmiar skoku obiektu w oknie docelowym. 1 Proszę wybrać Narzędzia (Tools)>Ustalenia Rysunku (Draft Settings) > Opcje (Options) 2 Przy Rozmiarze Celownika (Aperture Size), przesunąć aby dostosować żądany rozmiar. 3 Proszę kliknąć OK.

A

54

Ustawianie Skoków Obiektu

Można ustawić skok obiektów używając jednej z poniższych metod:

• Proszę wybrać Narzędzia (Tools)>Ustawienia Rysunku (Draft Settings) > Skok

Obiektu (Object Snap), potem kliknąć na jedno z narzędzi do skoku obiektu.

• Na pasku zadań Skoku Obiektu, proszę kliknąć na jedno z narzędzi skoku obiektu.

• Na linii komend, proszę wytypować komendę skoku obiektu.

• W pasku statusu, prawym klawiszem ESNAP wybiera się ustawienia.

• Proszę przycisnąć i przytrzymać klawisz Shift podczas kliknięcia prawym klawiszem

gdziekolwiek, w obrębie okna rysunku, aby wyświetlić skrótowe menu skoku

obiektu, a potem wybrać skok obiektu, który chce się ustawić.

Spis punktów charakterystycznych

Ikona Funkcja Alias

(skrót) angielski

Ilustracja

punkt końcowy end

punkt środkowy mid

przecięcie int

Ikona Funkcja Alias

(skrót) angielski

Ilustracja

pozorne przecięcie np. przecięcie jednej linii z przedłużeniem drugiej

app

przedłużenie ext

środek okręgu, łuku, elipsy

i … prostokąta cen

punkty kwadrantowe qua

styczny tan

prostopadły per

równoległość par

56

Ikona Funkcja Alias

(skrót) angielski

Ilustracja

baza – punkt wstawienia bloku, napisu ins

punkt nod

bliski – punkt leżący na jakimkolwiek innym

obiekcie nea

wyłączenie wszytkich punktów

charakterystycznych non

ustawienia automatycznych punktów

charakterystycznych ----

Zastosowanie Śledzenia Biegunowego i Skoku

Biegunowego

Śledzenie biegunowe - Program rysuje przerywaną linię konstrukcyjną jeśli kąt rysowania niewiele różni się od zadeklarowanego w ustawieniach programu. Możliwe jest podanie odległości z klawiatury od punktu początkowego.

Śledzenie punktów charakterystycznych obiektów.

58

Dzięki powyższej opcji można wyznaczć pozorne punkty przecięć. Na poprzednim rysnku pokazano, moment, w którym program wyznacza pozorny punkt przecięcia utworzony w miejscu przecięcia dwóch prostych prostopadłych (lina przerywana) do istniejących odcinków (czarna ciągła linia).

Aby włączyć i wyłączyć śledzenie biegunowe Proszę nacisnąć F10.

Ramka statusu kliknąć Aby ustawić kąt skoku biegunowego TOOLSDRAFTING SETTINGS (NARZEDZIAUSTAWIENIA RYSOWANIA).

Włącza i wyłącza śledzenie biegunowe

Przyrost kąta

Włącza dodatkowe kąty

Wyświetla zadeklarowane dodatkowe kąty

Śledzenie obiektów tylko prostopadłe, lub z użyciem zadeklarowanych kątów.

Sposób pomiaru kąta

Zapisanie rysunku

Rysunek domyślnie zapisywany jest w pliku rysunkowym .dwg. Jeśli tworzą Państwo rysunek przy użyciu szablonu, zapamiętanie rysunku nie zmienia oryginalnego szablonu. Zapamiętywanie rysunku Aby zapamiętać rysunek:

Proszę wybrać Plik (File) > Zapisz (Save).

Standardowy Pasek Narzędzi Polecenie ZAPISZ ( SAVE)

PODPOWIEDŹ Kiedy zapamiętywany jest rysunek po raz pierwszy program wyświetli okno dialogowe, w którym będzie można podać katalog i nową nazwę pliku. Zapisywanie rysunku z nową nazwą lub w nowym formacie Można zapisać rysunek z nową nazwą i w jakimkolwiek z następujących formatów: • Standardowe pliki rysunkowe z rozszerzeniem .dwg

• Format Wymiany Plików z rozszerzeniem .dxf

• Format pliku na potrzeby przeglądania, drukowania bądź przesyłania plików projektowych typu CAD z rozszerzeniem .dwf • Szablony rysunkowe z rozszerzeniem .dwt Aby zapisać rysunek z nową nazwą lub w nowym formacie.

1 Wybierz Plik (File) > Zapisz Jako (Save As) 2 W Zapisz Rysunek jako pole dialogu pod Zapisz jako Typ(Save As Type), proszę wybrać format pliku. 3 Proszę wyspecyfikować nazwę pliku, który chcą Państwo utworzyć. 4 Proszę kliknąć Zapisz (Save). PODPOWIEDŹ można również wyeksportować pliki rysunkowe do różnych formatów. Aby uzyskać więcej informacji proszę zobaczyć “Eksportowanie rysunków”

60

Zapisywanie rysunku z hasłem Czasami rysunki mogą zawierać poufne informacje i mogą Państwo chcieć mieć kontrolę nad tym kto ma dostęp do tych informacji. Jeśli potrzebują Państwo dodatkowego zabezpieczenia mogą Państwo zachować rysunek z hasłem, wówczas dostęp do niego będą miały wyłącznie osoby znające hasło. UWAGA Jeśli zapomną Państwo hasła rysunek nie będzie mógł być otworzony ani naprawiony. Proszę przechowywać hasła w bezpiecznym miejscu. Aby zapisać rysunek z hasłem

1 Proszę wybrać Plik (File) > Zapisz Jako (Save As). 2 W polu dialogowym Zapisz Jako, pod typem Zapisz jako, wybierz AutoCAD 2004 (dwg). 3 Proszę kliknąć Zabezpieczenie Hasłem (Password Protect). 4 Proszę wybrać folder, gdzie chcą Państwo zapisać rysunek. 5 W Nazwie Pliku (File Name), proszę podać nazwę pliku, który chcą Państwo utworzyć. 6 Proszę kliknąć Zapisz (Save). 7 W polu dialogu Hasła proszę wprowadzić hasło. 8 Proszę zapisać i przechowywać hasło w bezpiecznym miejscu. Jeśli zapomną Państwo hasła do rysunku, nie będzie mógł on być ani otworzony ani naprawiony. 9 Proszę kliknąć OK.

Tworzenie prostych obiektów

W programie ZwCAD proste obiekty obejmują linie (skończone i nieskończone), okręgi, łuki, elipsy, łuki eliptyczne, punkty i promienie. Dodatkowo ZwCAD zawiera narzędzie do szkicowania odręcznego. Obiekty rysowane ręcznie również są traktowane jako obiekty proste.

Niniejszy rozdział przedstawia kilka sposobów tworzenia prostych obiektów, łącznie z wyjaśnieniem, jak:

• Korzystać z poleceń w menu Rysuj (Draw). • Korzystać z narzędzi na pasku narzędzi Rysuj w 2D (Draw 2D).

• Wpisywać polecenia w wierszu poleceń. W niektórych przypadkach obiekty można tworzyć na wiele sposobów. Podręcznik zwykle podaje jeden lub dwa sposoby. Aby dowiedzieć się, jak tworzyć obiekty innymi metodami, patrz Pomoc online.

Jeżeli użytkownik korzysta z narzędzia lub polecenia rysowania, program podpowiada, aby wprowadzić punkty współrzędne, np. punkty końcowe lub bazowe Można wprowadzić punkty lub odległości za pomocą myszy lub wpisując wartości współrzędnych w linii poleceń. W trakcie rysowania ZwCAD wyświetla również menu kontekstowe zawierające odpowiednie, dodatkowe opcje dla typu rysowanego obiektu.

Po utworzeniu obiektu można go modyfikować przy pomocy narzędzi do modyfikacji obiektu.

62

Rysowanie linii Linia składa się z dwóch punktów: początkowego i końcowego. Można łączyć wiele linii, ale każdy segment liniowy pozostanie oddzielnym obiektem. Aby narysować linię 1 Wybierz menu Rysuj > Linia (Draw > Line) 2 Wskaż punkt początkowy. 3 Narysuj pierwszy segment linii wskazując punkt końcowy. Aby wymazać

ostatnio narysowany segment linii, bez wychodzenia z polecenia Linia (Line) wpisz literę „u” lub kliknij Undo (cofnij) na pasku narzędzi. Wskaż punkty końcowe dodatkowych segmentów linii.

4 Naciśnij klawisz Enter, aby zakończyć polecenie. Aby zacząć rysowanie nowej linii w punkcie końcowym ostatnio narysowanej linii, ponownie wybierz polecenie Linia (Line) i naciśnij klawisz Enter w podpowiedzi Wskaż Punkt Początkowy (Specify Start Point).

Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń LINIA (LINE)

Punkt początkowy (A) i punkt końcowy (B).

Jeżeli ostatnim rysowanym obiektem był łuk, można narysować linię styczną do niego i zaczynającą się w jego punkcie końcowym. Aby narysować linię zaczepioną w punkcie końcowym łuku 1 Wybierz Narysuj > Linia (Draw > Line)

2 Wskaż koniec łuku jako punkt początkowy linii.

3 Wskaż długość linii.

Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń LINIA (LINE)

Punkt końcowy wcześniej narysowanego łuku (A) i długość linii (B).

Rysowanie polilinii

Położenie elementów określa się wskazując żądane odsunięcie każdego elementu od punktu bazowego polilinii. Można tworzyć i zapamiętywać style polilinii lub korzystać ze stylu domyślnego, który zawiera dwa elementy. Polecenie polilinii obejmuje trzy parametry: wyrównanie (justification), skala (scale), styl (style). Aby narysować polilinię (multi-line) 1 W wierszu poleceń wpisz mline. 2 Wskaż punkt początkowy. 3 Wskaż punkt końcowy. 4 Naciśnij klawisz Enter, aby zakończyć polecenie.

Rysowanie okręgów

Domyślnym sposobem rysowania okręgu jest wskazanie punktu środkowego i promienia. Można narysować okrąg korzystając z jednego z poniższych sposobów:

• Środek, promień • Środek, średnica • Dwa punkty • Trzy punkty • Styczny, styczny, promień • Styczny, styczny, styczny

64

Aby narysować okrąg poprzez wskazanie jego środka i promienia

1 Wybierz menu Rysuj > Okrąg > Środek, promień (Draw > Circle>Center, Radius).

2 Wskaż punkt środkowy.

3 Określ promień okręgu.

Pasek narzędzi Rysowanie

Wiersz poleceń OKRĄG (CIRCLE)

Punkt środkowy (A) i promień (B). Aby narysować okrąg styczny do istniejących obiektów 1 Wybierz menu Rysuj > Okrąg > Styczny, styczny, promień (Draw > Circle>Tan, Tan,

Radius).

2 Określ promień okręgu.

3 Wybierz pierwszy obiekt, do którego rysowany okrąg ma być styczny.

4 Wybierz drugi obiekt, do którego rysowany okrąg ma być styczny.


Wiersz poleceń OKRĄG (CIRCLE)

Promień okręgu (A) oraz styczne linie (B) i (C). Aby przekształcić łuk w okrąg

1 W wierszu poleceń wpisz circle > a.

2 Wybierz łuk, który chcesz przekształcić w okrąg.

Wybierz łuk (A) do przekształcenia w okrąg.

Rysowanie łuków

Łuk to część okręgu. Domyślnym sposobem rysownia łuku jest wskazanie trzech punktów—punktu początkowego, drugiego punktu oraz punktu końcowego. Można utworzyć łuk korzystając z jednego z poniższych sposobów: • Trzy punkty leżące na łuku • Punkt początkowy, środek, punkt końcowy • Punkt początkowy, środek, kąt rozwarcia • Punkt początkowy, środek, długość cięciwy • Punkt początkowy, punkt końcowy, kąt rozwarcia • Punkt początkowy, punkt końcowy, zwrot w punkcie początkowym • Punkt początkowy, punkt końcowy, promień • Środek, punkt początkowy, punkt końcowy • Środek, punkt początkowy, kąt rozwarcia • Środek, punkt początkowy, długość cięciwy • Jako styczna kontynuacja poprzednio narysowanego łuku lub odcinka Aby narysować łuk poprzez wskazanie trzech punktów 1 Wybierz menu Rysuj > Łuk> 3 punkty (Draw > Arc> 3 Points)

2 Wskaż punkt początkowy.

3 Wskaż drugi punkt.

4 Wskaż punkt końcowy.

Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń ŁUK (ARC)

66

Punkt początkowy (A), drugi punkt (B) i punkt końcowy (C).

Aby narysować łuk poprzez wskazanie punktu początkowego, środka i punktu końcowego

1 Wybierz menu Rysuj > Łuk> Początek, środek, koniec (Draw > Arc> Start, Center, End).


3 Wskaż środek.


Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń ŁUK (ARC)

Punkt początkowy (A), środek (B) i punkt końcowy (C). Aby narysować łuk poprzez wskazanie dwóch punktów i kąta rozwarcia 1 Wybierz menu Rysuj > Łuk> Początek, koniec, kąt (Draw > Arc> Start End Angle).


3 Wpisz kąt.

4 Aby narysować łuk w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, wpisz wartość dodatnią kąta rozwarcia. Aby narysować łuk w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, wpisz wartość ujemną kąta rozwarcia.



Wiersz poleceń ŁUK (ARC)

Punkt początkowy (A), punkt końcowy (B) i kąt rozwarcia (C).

Jeżeli ostatnio rysowanym obiektem był łuk lub linia, można narysować łuk styczny do tego obiektu i zaczynający się w jego punkcie końcowym. Aby narysować łuk styczny do łuku lub linii 1 Wybierz menu Rysuj > Łuk >Kontynuuj (Draw > Arc >Continue).

2 Wskaż punkt końcowy łuku stycznego.


Wiersz poleceń ŁUK (ARC)

Punkt końcowy (A). RADA Aby przekształcić łuk w okrąg, po pierwsze, w wierszu poleceń wpisz: circle > a, następnie wybierz łuk, który chcesz przekształcić w okrąg.

Rysowanie elips

Domyślnym sposobem rysowania elipsy jest wskazanie punktu początkowego i końcowego jednej osi elipsy, a następnie podanie odległości stanowiącej połowę długości drugiej osi. Punkt początkowy i końcowy pierwszej osi określają orientację elipsy. Dłuższa oś elipsy nazywa się osią

68

wielką, a krótsza osią małą. Kolejność zdefiniowania osi nie ma znaczenia. Program wyznacza oś wielką i małą w oparciu o ich długości względem siebie. Można narysować elipsę korzystając z jednego z poniższych sposobów: • Środek • Początek/Koniec osi Aby narysować elipsę poprzez wskazanie początku i końca osi 1 Wybierz menu Rysuj > Elipsa >Koniec osi (Draw > Ellipse >Axis End).

2 Wskaż punkt początkowy (first endpoint).

3 Wskaż punkt końcowy (second endpoint).

4 Przeciągnij wskaźnik poza środek i kliknij, aby określić połowę długości drugiej osi.


Wiersz poleceń ELIPSA (ELLIPSE)

Pierwszy punkt osi (A), drugi punkt osi (B) i pół długości drugiej osi (C).

Rysowanie łuków eliptycznych Łuk eliptyczny to część elipsy. Domyślnym sposobem rysowania łuku eliptycznego jest wskazanie punktu początkowego i końcowego jednej osi elipsy, a następnie podanie odległości stanowiącej połowę długości drugiej osi. Następnie należy określić kąt początkowy i końcowy łuku, mierzony od środka elipsy w odniesieniu do jej wielkiej osi. Aby narysować łuk eliptyczny poprzez wskazanie początku i końca osi 1 Wybierz menu Rysuj > Elipsa > Łuk (Draw > Ellipse > Arc).

2 Wskaż punkt początkowy (first endpoint).

3 Wskaż punkt końcowy (second endpoint).

4 Wyznacz połowę długości drugiej osi.

5 Określ kąt początkowy łuku.

6 Wskaż kąt końcowy.


Wiersz poleceń ELIPSA (ELLIPSE) UWAGA ZwCAD rysuje łuki eliptyczne w kierunku określonym przez użytkownika. Wybierz menu Format >Jednostki rysunkowe (Drawing Units), pod klawiszem „angle tab”, ustawienie domyślne jest przeciwne do ruchu wskazówek zegara.

Pierwszy punkt osi (A), drugi punkt osi (B), pół długości drugiej osi (C), kąt początkowy łuku (D) i kąt końcowy (E).

Tworzenie obiektów punktowych

Można rysować formatowane obiekty punktowe jako pojedyncze punkty lub wybrać jeden z 19 innych możliwych stylów wyświetlania. Aby narysować punkt

1 Wybierz menu Rysuj > Punkt > Punkt pojedynczy (Draw > Point > Single Point).

2 Wskaż lokalizację punktu.


Wiersz poleceń PUNKT (POINT) Aby narysować kilka punktów

1 Wybierz menu Rysuj > Punkt > Wielopunkt (Draw > Point > Multiple Point).

2 Wskaż lokalizację każdego punktu.

70


Wiersz poleceń PUNKT (POINT) Zmiana wielkości i wyglądu obiektów punktowych Zmiana wielkości i wyglądu obiektów punktowych wpływa na wszystkie obiekty punktowe już znajdujące się na rysunku, a także na wszystkie później narysowane punkty. Wartości dodatnie określają bezwzględną wielkość obiektu punktowego mierzonego w jednostkach rysunkowych. Wartości ujemne wyrażają wielkość procentową w odniesieniu do ekranu rysunkowego tak, że punkty zachowują wielkość wizualną w momencie zastosowania polecenia Zoom w celu zmiany powiększenia rysunku. Aby zmienić wielkość i wygląd obiektów punktowych 1 Wybierz menu Format > Styl punktu (Format > Point Style).

2 Na karcie Typ Wyświetlania Punktu (Point Display Type) wybierz żądany styl.

3 Na karcie Wielkość Punktu (Point Size) wybierz wielkość punktu lub jedną z opcji.

4 Kliknij klawisz OK.

Po powtórnym wygenerowaniu rysunku wszystkie obiekty punktowe zmienią się w sposób odzwierciedlający nowe ustawienia wielkości i wyglądu.

A Wybierz żądany przycisk. B Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość punktu, wpisz lub wybierz odpowiednią wartość.

C Aby zastosować jedną z podanych opcji wielkości punktów, kliknij na żądaną opcję.

.

A

B

C

Rysowanie promieni

Promień (półprosta) to linia w przestrzeni, która zaczyna się w punkcie zaczepienia i rozciąga do nieskończoności. Ponieważ promienie rozciągają się do nieskończoności, nie oblicza się ich jako części zakresu rysunkowego. Domyślnym sposobem rysowania promienia jest wybranie jego punktu początkowego, a następnie wskazanie jego kierunku. Można narysować promień korzystając z jednego z poniższych sposobów: • Polecenie Poziomy (Horizontal) rysuje promień równoległy do osi odciętych

aktualnego Lokalnego Układu Współrzędnych (UCS). • Polecenie Pionowy (Vertical) rysuje promień równoległy do osi rzędnych aktualnego

Lokalnego Układu Współrzędnych (UCS). • Polecenie Kąt (Angle) rysuje promień równoległy do określonego kąta.

• Polecenie Przecinający (Bisect) rysuje promień prostopadły do istniejącego obiektu .

• Polecenie Równoległy (Parallel) rysuje promień równoległy do istniejącego obiektu. Aby narysować promień

1 Wybierz menu Rysuj > Promień (Draw > Ray).

2 Określ punkt początkowy.

3 Wskaż kierunek.

4 Aby zakończyć polecenie, naciśnij klawisz Enter.

Wiersz poleceń PROMIEŃ (RAY)

Punkt zaczepienia (A) i kierunek (B).

72

Rysowanie linii konstrukcyjnych

Linia konstrukcyjna (prosta) to linia przechodząca przez dany punkt, skierowana pod określonym kątem w przestrzeni i rozciągająca się do nieskończoności w obu kierunkach. Ponieważ linie konstrukcyjne rozciągają się do nieskończoności, nie oblicza się ich jako części zakresu rysunkowego.

Domyślnym sposobem rysowania linii konstrukcyjnych jest wybranie punktu na linii, a następnie wskazanie jej kierunku. Można narysować linię konstrukcyjną korzystając z jednego z poniższych sposobów:

• Polecenie Pozioma (Horizontal) rysuje linię konstrukcyjną równoległą do osi odciętych aktualnego Lokalnego Układu Współrzędnych (UCS).

• Polecenie Pionowa (Vertical) rysuje linię konstrukcyjną równoległą do osi rzędnych aktualnego Lokalnego Układu Współrzędnych (UCS).

• Polecenie Kąt (Angle) rysuje linię konstrukcyjną równoległą do określonego kąta. • Polecenie Przecinająca (Bisect) rysuje linię konstrukcyjną prostopadłą do

istniejącego obiektu.

• Polecenie Równoległa (Parallel) rysuje linię konstrukcyjną równoległą do istniejącego obiektu.

Aby narysować linię konstrukcyjną 1 Wybierz menu Rysuj > linia konstrukcyjna (Draw > construction line).

2 Wskaż punkt na linii.

3 Wskaż kierunek.


Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń XLINE

.

Punkt na nieskończonej linii (A) i kierunek (B).

Można również narysować linię konstrukcyjną pod określonym kątem względem istniejącego

obiektu. Aby narysować linię konstrukcyjną pod określonym kątem względem innego obiektu 1 Wybierz menu Rysuj > linia konstrukcyjna (Draw > construction line).

2 W wierszu poleceń wpisz kąt.

3 W wierszu poleceń wpisz odniesienie.

4 Wybierz obiekt stanowiący odniesienie.

5 Określ kąt nieskończonej linii względem wybranego obiektu.

6 Określ lokalizację nieskończonej linii.


Pasek narzędzi Rysowanie Wiersz poleceń XLINE

Obiekt stanowiący odniesienie (A) i kąt względem obiektu (B).

74

Tworzenie szkiców

Szkic składa się z wielu segmentów linii prostych, tworzonych albo jako pojedyncze obiekty liniowe albo polilinia. Przed rozpoczęciem szkicowania należy określić długość lub wartość progową każdego segmentu. Im mniejsze segmenty, tym dokładniejszy szkic, ale zbyt małe segmenty mogą bardzo zwiększyć rozmiar pliku.

Po określeniu długości segmentów szkicu, kursor w kształcie krzyżyka zmienia się na ołówek. Szkic nie zostanie dodany do rysunku, dopóki użytkownik go w nim nie „zapisze”. Oznacza to, że segment, który się narysowało oraz jego długość zapisuje się tymczasowo i można kontynuować szkicowanie. Aby utworzyć szkic 1 W wierszu poleceń wpisz szkic (sketch). 2 W podpowiedzi dotyczącej długości segmentów wpisz długość minimalnego segmentu

linii. 3 Kliknij na punkt początkowy, aby opuścić “pióro”. Podczas przesuwania urządzenia

wskazującego ZwCAD rysuje tymczasowe segmenty linii odręcznej o określonej przez użytkownika długości. Szkic nie przyjmuje wejściowych danych współrzędnych. W trakcie realizowania polecenia linie odręczne są wyświetlane w innym kolorze.

4 Kliknij na punkt końcowy, żeby podnieść “pióro” do góry. Możesz wówczas przesuwać kursor po ekranie bez rysowania. Kliknij na nowy punkt początkowy, aby ponownie rozpocząć rysowanie od nowego położenia kursora.

5 Wpisz literę „r” za każdym razem, gdy chcesz zapisać (zapamiętać) rysowaną linię oraz wcześniej narysowane linie w bazie danych. Jeżeli pióro jest opuszczone, można kontynuować rysowanie po zapisaniu. Jeżeli pióro jest podniesione, kliknij aby wrócić do rysowania. Rysowanie ręczne linii zaczyna się od miejsca, w którym znajduje się kursor w momencie kliknięcia.

6 Naciśnij klawisz Enter, aby zakończyć szkicowanie i zapisać wszystkie niezapisanie linie. Szkic składa się z pojedynczych obiektów liniowych lub polilinii.

T W O R Z E N I E S K O M P L I K O W A N Y C H O B I E K T Ó W

75

Wymazywanie linii odręcznych Można wymazać tymczasowo narysowane ręcznie linie, które nie zostały jeszcze zapisane w rysunku, wybierając opcję Usuń (Delete On) z menu kontekstowego. Ołówek zmieni się w gumkę. Można wymazywać części linii, jeżeli przesunie się gumkę nad tymczasową narysowaną linią, bez klikania na przycisk myszki. Aby wymazać linie odręczne 1 W trakcie realizacji polecenia szkicowania (sketch) wpisz literę „e” ( Erase – wymaż), trzymając pióro w pozycji w opuszczonej lub podniesionej. Jeżeli pióro jest w pozycji opuszczonej, podniesie się. 2 Ustaw kursor na końcu rysowanej ostatnio linii, a następnie przesuwaj z powrotem wzdłuż niej na odcinku, który chcesz wymazać. 3 Aby zakończyć wymazywanie i wrócić do polecenia szkicowania, wpisz literę „p”. Aby cofnąć wymazanie, wpisz literę „e”. Jeżeli chcesz zmienić aktualne okno widokowe w trakcie szkicowania, upewnij się czy pióro jest podniesione, wszystkie dotychczas wpisane linie zostały zapamiętane, a tryb Pulpit (Tablet) jest wyłączony.

.

ROZDZIAŁ 5

Tworzenie skomplikowanych obiektów

W programie ZwCAD przez skomplikowane figury rozumiemy polilinie (w tym prostokąty i wieloboki), krzywe, pierścienie i płaszczyzny. Co więcej, ZwCAD posiada narzędzia umożliwiające kreskowanie rysunków. W rozdziale tym przedstawiamy kilka metod tworzenia skomplikowanych obiektów:

• Używanie menu poleceń (COMMANDS) w menu Rysunki (DRAW MENU)

• Używanie paska narzędzi

• Wprowadzanie komend w wierszu poleceń. Kiedy wybieramy polecenie „rysowanie” lub wybieramy narzędzie, program podpowiada, żeby wprowadzić punkty współrzędne, takie jak punkty końcowe lub PUNKTY WSTAWIENIA Kiedy dana figura jest już narysowana można ją modyfikować używając narzędzi modyfikacji obiektu (OBJECT MODIFICATION TOOLS) Niektóre z obiektów wymagają wydania specjalnych komend.


77

Rysowanie prostokątów

W programie ZwCAD prostokąty są zamkniętymi liniami prostymi tworzącymi 4 boki. Aby narysować prostokąt należy zaznaczyć jego przeciwległe kąty. Prostokąt jest odpowiednio wyrównany do bieżacego skoku węzła siatki i punktów siatki, ale istnieje możliwość użycia polecenia rotacji, aby obrócić prostokąt wokół jednego z jego wierzchołków. Żeby narysować prostokąt należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Rectangle.

2 Zaznaczyć jeden z kątów prostokąta. 3 Zaznaczyć kąt przeciwległy.

Wybierz narzędzie Polecenie RECTANGLE

Przeciwległe kąty (A i B). Efekt końcowy. Każdy bok można rysować samodzielnie używając polecenia EDIT POLYLINE

( ) ,które znajduje się w pasku narzędzi MODIFY. Można przekształcić boki w oddzielne

obiekty używając narzędzia EXPLODE ( ) znajdującego się na pasku narzędzi MODIFY. Można sprawdzać czy linie prostokąta są wyświetlane jako wypełnione czy w zarysie używając polecenia FILL znajdującego się w wierszu poleceń. Można również używać narzędzia RECTANGLE (prostokąt) do rysowania kwadratów. Zamiast zaznaczać przeciwległe kąty należy wyznaczyć długość jednego boku i wyrównanie kwadratu.

ROZDZIAŁ 5

Żeby narysować kwadrat należy: 1 Wybrać: Draw > Rectangle.

2 W wierszu poleceń wpisać: square. 3 Zaznaczyć jeden z kątów kwadratu.

4 Podać długość boku kwadratu wyznaczając jego koniec.

Zaznaczony punkt określa zarówno rozmiar jak i wyrównanie kwadratu.

Wybierz narzędzie Polecenie RECTANGLE

Końcowe punkty jednego z boków kwadratu (A i B). Efekt końcowy. WSKAZÓWKA Żeby kontrolować grubość linii prostokąta, naciśnij „w” w Poleceniu, następnie wprowadź żądaną wartość grubości linii. Zmieniona grubość pozostanie zachowana dla następnych prostokątów, aż do kolejnej zmiany. .


79

Rysowanie wieloboków

Wieloboki są zamkniętymi liniami składającymi się z minimum 3 i maksimum 1,024 równych długością boków. Domyślna metoda rysowania wieloboków polega na wyznaczeniu środka wieloboku i odległości od środka do każdego wierzchołka. Można narysować wielobok używając jedną z poniższych metod:

• Środkowanie do wierzchołka • Środkowanie do boku

• Rysowanie krawędzi Metoda rysowania wieloboku metodą „do wierzchołka” polega na tworzeniu wielokątu równobocznego poprzez określenie środka i odległości do jego wierzchołków. Należy określić liczbę boków, środek i położenie jednego wierzchołka, który wyznaczy zarówno rozmiar, jak i położenie wieloboku. Żeby narysować wielobok metodą „do wierzchołka” należy: 1 Wybrać polecenie: DRAW>POLYGON

2 Wybrać 5, żeby określić 5 boków wieloboku 3 Wyznaczyć środek wieloboku.

4 W yzn a czyć w ier zch ołe k wie l ob oku.

Wybierz narz�dzie

Polecenie POLYGON

Środek (A) i wierzchołek (B). Efekt końcowy.

ROZDZIAŁ 5

Rysowanie wieloboków metodą „do boku” Metodą rysowania wieloboków „do boku” tworzymy równoboczne wielokąty wyznaczone przez jego środek i odległość do środka boku. Należy wyznaczyć liczbę boków, środek i położenie środka boku, który określa zarówno rozmiar, jak i położenie wieloboku. Żeby narysować wielobok metodą „do boku” należy: 1 Wybrać polecenie DRAW>POLYGON

2 Wybrać 3, żeby wyznaczyć 3 boki wieloboku.

3 Wyznaczyć środek wieloboku.

4 Wybrać e (EDGE – krawędź).

5 Wyznaczyć środek boku.

Wybierz narzędzie

Polecenie POLYGON

Środek (A) i środek boku (B). Efekt końcowy. Można samodzielnie tworzyć każdy bok wieloboku używając narzędzia EDIT POLYLINE

( ) na pasku narzędzi MODIFY. Można przekształcić boki w samodzielne obiekty używając

narzędzia EXPLODE ( ) na pasku narzędzi MODIFY. Można sprawdzać czy linie wieloboku są wypełnione czy w zarysie używając komendy FILL w wierszu poleceń.


81

Rysowanie krzywych

W programie ZwCAD przez krzywe rozumiemy połączoną sekwencję łuków i linii, które stanowią samodzielny obiekt. Krzywe można rysować dowolnym rodzajem linii oraz stosować szerokość, która jest stała, lub ulega zwężeniu w zależności od długości danego segmentu. Po wyznaczeniu początkowego punktu krzywej wiersz poleceń sugeruje kilka opcji rysowania, takich jak: łuk, odległość, szerokość połówkową i szerokość. Istnieje możliwość wyznaczenia różnych początków i końców szerokości, żeby stworzyć zwężający się element krzywej. Po narysowaniu przynajmniej jednego elementu można użyć polecenia cofnij klikając prawym przyciskiem myszki, wtedy element ten zostaje usunięty. Po narysowaniu dwóch lub więcej elementów można wybrać komendę zamknij (CLOSE) w wierszu poleceń, żeby uzupełnić polecenie przez narysowanie elementu, którego końce i początkowy punkt pierwszego elementu zostały narysowane.

Zakrzywiona linia, krzywa o zmiennej szerokości. Krzywa o prostych elementach. Zamknięte linie. Żeby narysować figurę o prostych elementach należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Polyline. 2 Określić punkt początkowy.

3 Określić końcowy punkt każdego segmentu figury.

4 Nacisn ć Enter, żeby zakończyć, lub enter c, żeby zamknąć krzywą.

Pasek narzedzi Polecenie PLINE

ROZDZIAŁ 5

Początkowy punkt krzywej (A) i punkty końcowe poszczególnych segmentów (B). Korzystając z opcji DRAW ARCS (rysowanie łuków) można rysować łuki, a chcąc powrócić do rysowania linii należy wybrać polecenie DRAW LINES (rysowanie linii). Kiedy rysujemy elementy w formie łuków pierwszy punkt łuku jest zarazem końcowym punktem poprzedniego segmentu. Domyślnie rysujemy elementy w formie łuku wyznaczając punkt końcowy każdego segmentu. Przy wprowadzeniu polecenia CLOSE (zamknij) w trakcie używania opcji rysowania łuków (DRAW ARCS) element zamykający zostaje zapisany jako łuk. Można również określać łuki używając jednej z poniższych metod: • Punkt początkowy, zawarty kąt, punkt środkowy

• Punkt początkowy, zawarty kąt, promień

• Punkt początkowy, punkt środkowy, punkt końcowy • Punkt początkowy, zawarty kąt, punkt końcowy

• Punkt początkowy, środkowy punkt, zawarty kąt • Punkt początkowy, środkowy punkt, długość cięciwy

• Punkt początkowy,kierunek, punkt końcowy • Punkt początkowy, promień, zawarty kąt

• Punkt początkowy, drugi punkt, punkt końcowy Żeby narysować element liniowy połączony z elementem łukowym należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Polyline. 2 Określić punkt początkowy.

3 Określić punkt końcowy.

4 W wierszu poleceń wprowadzić polecenie: arc.

5 Określić końcowy punkt fragmentu z łukiem.

6 Nacisn : Enter.

Pasek narzedzi

Polecenie PLINE


83

Początkowy punkt krzywej (A), koniec linii prostej/początek łuku (B), koniec łuku (C).

Można tworzyć całe krzywe lub oddzielne fragmenty używając narzędzia Edit Polyline( ) znajdującego się na pasku narzędzi Modify II . Można również przekształcać krzywe w łuki i

figury liniowe używając narzędzia Explode ( ) znajdującego się na pasku narzędzi Modify. Aby kontrolować czy linie są wypełnione czy w zarysie należy użyć komendy Fill w wierszu poleceń.

Rysowanie krzywych składanych

Krzywa składana jest łagodną krzywą określoną przez szereg punktów. Można używać krzywych składanych do tworzenia skomplikowanych kształtów, takich jak przekrój poprzeczny ostrza turbiny lub skrzydła samolotu. Żeby narysować krzywą składaną należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Spline. 2 Określić pierwszy punkt krzywej składanej.

3 Określić drugi punkt krzywej składanej.

4 Określić więcej punktów w zależności od potrzeby. 5 Po zakończeniu pracy nacisnąć Enter.

Pasek narzędzi

Polecenie SPLINE Do krzywej składanej można dodawać styczne, które są liniami nadającymi krzywej kształt. Żeby dodać styczną do krzywej składanej należy: 1. Określić początkowy punkt stycznej.

2. Określić końcowy punkt stycznej.

ROZDZIAŁ 5

Krzywa składana Krzywa sk adana z pocz tkowym punktem stycznej(A) i końcowym punktem stycznej (B). Określenie odpowiedniej tolerancji

Krzywa składana przechodzi domyślnie przez wszystkie punkty kontrolne. Rysując krzywą składaną można to zmienić poprzez określenie odpowiedniej tolerancji. Wartość odpowiedniej tolerancji określa jak blisko krzywa składana dopasowana jest do punktów kontrolnych. Na przykład, tolerancja krzywej o wartości 0 powoduje, że krzywa przechodzi przez punkty kontrolne. Wartość 0,01 tworzy krzywą, która przechodzi przez punkt początkowy i końcowy, oraz jest oddalona o 0,01 jednostki od średnich punktów kontrolnych Żeby określić odpowiednią tolerancję należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Spline.

2 Określić pierwszy punkt krzywej składanej. 3 Określić drugi punkt krzywej składanej.

4 Żeby zaakceptować wartość domyślną 0,0000 nacisnąć Enter. Aby określić inną tolerancję należy wpisać odpowiednią wartość i nacisnąć Enter.

5 Określić dodatkowe punkty w celu narysowania krzywej składanej lub zamkniętej krzywej składanej.

Pasek narzedzi

Polecenie SPLINE

Rysowanie zamkniętych krzywych składanych Można rysować zamknięte krzywe składane, które są krzywymi składanymi, dla których punkty początkowe i końcowe są takie same. Jako, że krzywa jest zamknięta wystarczy podać tylko jedną styczną. Żeby narysować zamkniętą linię składaną należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Spline.

2 Podać pierwszy punkt krzywej składanej. 3 Określić drugi punkt krzywej składanej.


85

4 Określić odpowiednią liczbę punktów w zależności od potrzeby. 5 Po skończeniu wybrać z wiersza poleceń komendę close.

6 Żeby uzupełnić polecenie należy określić punkt stycznej.

Pasek narz�dzi

Polecenie SPLINE

Punkt początkowy i końcowy (A) zamkniętej krzywej składanej.

Rysowanie pierścieni

Pierścienie są wypełnionymi obręczami lub kręgami tworzonymi jako zamknięte, o szerokiej grubości linie krzywe. Pierścienie można narysować korzystając z kilku metod. Metoda domyślna polega na podaniu wewnętrznej i zewnętrznej średnicy pierścienia, a następnie ustaleniu jego środka. Można następnie tworzyć liczne kopie tego samego pierścienia wyznaczając różne punkty środkowe, a naciśnięcie klawisza Enter powoduje, że polecenie zostanie wykonane. Żeby narysować pierścień należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Donut.

2 Określić wewnętrzną średnicę pierścienia.

3 Określić zewnętrzną średnicę pierścienia. 4 Podać środek pierścienia.

5 Określić punkt środka w celu narysowania kolejnego pierścienia, lub nacisnąć enter, żeby wykonać polecenie

Pasek narz�dzi DONUT

Wewnętrzna średnica (A) i zewnętrzna średnica (B).

ROZDZIAŁ 5

Program ZwCAD posiada również dodatkowe opcje rysowania pierścieni. Na przykład, wpisując 2p można określać szerokość pierścienia i dwa punkty na średnicy pierścienia, a wpisując 3p szerokość i trzy punkty na pierścieniu. Natomiast wpisując rtt umożliwiamy narysowanie pierścienia stycznego do narysowanych już obiektów

WSKAZÓWKA Pierścień może być całkowicie wypełnionym kołem. Aby to uzyskać wewnętrzna średnica musi wynosić 0. Żeby narysować pierścień styczny do istniejących figur należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Donut.

2 W w iers zu p ol e ceń wpis a ć r t t . 3 Określić szerokość pierścienia.

4 Określić średnicę pierścienia.

5 Wybrać pierwszy styczny obiekt, do którego chcemy dorysować pierścień.

6 Wybrać drugi styczny obiekt, do którego chcemy dorysować pierścień.

Polecenie DONUT

Szerokość (A) i średnica (B) pierścienia oraz styczne obiekty (C).

Można samodzielnie tworzyć pierścienie używając narzędzia EDIT POLYLINE ( ) znajdującego się na pasku narzędzi MODIFY II. Natomiast, aby przekształcić pierścienie w

obiekty w formie łuków należy użyć narzędzia EXPLODE ( ) z paska narzędzi MODIFY. Aby kontrolować czy pierścienie są wypełnione czy w zarysie należy użyć komendy Fill w wierszu poleceń


87

Tworzenie płaszczyzn

Za pomocą narzędzia PLANE (płaszczyzna) można rysować wypełnione powierzchnie w formie prostokątów, trójkątów lub czworoboków. Domyślna metoda rysowania polega na określeniu kątów płaszczyzn. Naciśnięcie klawisza Enter spowoduje wykonanie polecenia.

Tworzenie płaszczyzn w programie ZwCAD jest identyczne jak polecenie SOLID w programie AutoCAD. Żeby narysować czworoboczne płaszczyzny należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Surfaces > 2D Solid.

2 Określić pierwszy punkt.

3 Określić drugi punkt. 4 Określić trzeci punkt.

5 Określić czwarty punkt. 6 Żeby wykonać polecenie nacisnąć Enter.

Pasek narzędzi

Polecenie SOLID

Po wybraniu pierwszych dwóch punktów (A) i (B), kolejność wybrania trzeciego (C)i czwartego punktu(D) decyduje o kształcie czworobocznej płaszczyzny. W wierszu poleceń znajdują się dodatkowe opcje rysowania płaszczyzn, np. można rysować płaszczyzny w formie prostokąta, kwadratu lub trójkąta.

ROZDZIAŁ 5

Aby narysować płaszczyznę prostokątną należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Surfaces > 2D Solid.

2 W wierszu poleceń wpisać r. 3 Określić pierwszy punkt.

4 Określić przeciwległy kąt.

5 Określić rotację kąta.

6 Określić przeciwległy kąt w celu narysowania innego prostokąta, lub nacisnąć Enter, aby wykonać polecenie.

Pasek narzędzi

Polecenie SOLID

Przeciwległe katy (A i B) i rotacja kąta (C). Efekt końcowy. Można decydować czy płaszczyzny będą wypełnione czy w zarysie używając polecenia FILL w wierszu poleceń. Można również przekształcać płaszczyzny w osobne obiekty nawiązujące

do zarysu płaszczyzny używając narzędzia EXPLODE ( ) na pasku narzędzi MODIFY.


89

Rysowanie zasłon

Zasłony są pojedynczymi obiektami umożliwiającymi zakrywanie wybranych fragmentów rysunku. Wyświetlane są na monitorze w kolorze, który jest aktualnie używany, natomiast obszar za zasłoną nie jest widoczny ani na monitorze, ani na wydruku. Zasłony przypominają inne obiekty – można je kopiować, robić lustrzane odbicia, szeregować, wymazywać, obracać i skalować, mogą być one zastosowane zarówno w figurach przestrzennych, jak i płaskich. Jeśli chcemy wydrukować zasłonięte obiekty umieszczone na rysunku należy drukować je na drukarce rastrowej. Należy dodać, iż w niektórych przypadkach podczas drukowania rysunków zawierających zasłony można uzyskać nieoczekiwanie rezultaty, np. jeżeli drukujemy na kolorowym papierze. Rysowanie zasłon przy użyciu wieloboków i polilinii Zasłony tworzymy wykorzystując istniejące wieloboki, zamknięte o zerowej szerokości polilinie zrobione wyłącznie liniowych segmentów, lub nowe polilinie, które zostały narysowane przy użyciu polecenia WIPEOUT. Żeby narysować zasłonę należy:

1 W wierszu poleceń wpisać: wipeout.

2 Określić punkt początkowy. 3 Określić punkt końcowy każdego segmentu.

4 Po określeniu punktu końcowego nacisnąć klawisz Enter.

Rysunek bez zasłon. Rysunek z użyciem zasłony.

ROZDZIAŁ 5

Żeby narysować zasłonę przy użyciu istniejące wieloboku lub polilinii należy: 1 W wierszu poleceń wpisać: wipeout.

2 Wpisać: Polyline. 3 Wybrać zamknięte polilinie do narysowania zasłony.

4 Wybrać jedno z poniższych poleceń

• Yes — jeśli chcemy narysować zasłonę i wymazać linie, które ją tworzą.

• No — jeśli chcemy utworzyć zasłonę i zachować linie, które ją tworzą. Włączanie i wyłączanie opcji “obramowanie” w zasłonie Każda zasłona posiada wzdłuż brzegów obramowanie. Opcję tę można załączać, bądź wyłączać dla każdego rysunku. Kiedy funkcja ta jest aktywna można wybierać i modyfikować zasłony. W celu wydrukowania rysunku należy tę opcję wyłączyć. Aby włączyć lub wyłączyć opcję “obramowanie” należy:

1 W wierszu poleceń wpisa : wipeout. 2 Wpisać: Frames.

3 Wpisa On (włącz) lub Off (wyłącz).

Zasłony z włączoną opcją „obramowanie Zasłony z wyłączoną opcją „obramowanie”.


91

Tworzenie granicznych polilinii

Polecenie BOUNDARY umożliwia wyznaczenie przestrzeni rysunku, na której chcemy przeprowadzić operację kreskowania lub wymiarowania. Polilinie graniczne tworzymy wyznaczając przestrzeń wewnątrz zamkniętego obwodu. Wyznaczona przestrzeń może być ograniczona przez pojedynczy zamknięty obiekt lub przez liczne obiekty, które przecinają się (nachodzą na siebie).

W przypadku kiedy figury nachodzą na siebie, ZwCAD interpretuje granicę jako zamknięty obwód, znajdujący się najbliżej punktu określającego przestrzeń. Na przykład, w poniższej figurze punkt przestrzeni wyznaczony w prostokącie daje w wyniku granicę składającą się z zamkniętego obwodu najbliższego do wybranego punktu.

Wybrany punkt (A). Efekt końcowy (B). Żeby uzyskać bardziej specyficzne granice należy stworzyć specjalny „zestaw graniczny”. Będzie on określał, które obiekty będą brane pod uwagę w trakcie „granicznej ścieżki”. Pracowanie kompleksowym sposobem rysowania może przyspieszyć tworzenie linii granicznych. W poniższej figurze wyselekcjonowanymi obiektami są koło i trójkąt. Jeśli wybierzemy przestrzeń w dowolnym miejscu wewnątrz koła lub trójkąta uzyskamy w rezultacie linię, która ogranicza zacienioną przestrzeń.

Wybrane obiekty (A i B). Punkt określony w wybranej przestrzeni(C) powoduje powstanie nowej granicy wzdłuż zacienionej powierzchni.

ROZDZIAŁ 5

Używanie i wykrywanie wysp Wyspy są zamkniętymi obwodami, znajdującymi się wewnątrz innego zamkniętego obwodu. Program ZwCAD posiada opcje wykrywania wysp, dlatego istnieje możliwość określenia, które wyspy powinny być brane pod uwagę w selekcji przestrzeni granicznej.

Poniższa figura pokazuje polilinie w formie prostokąta zawierającego dwie wyspy. Koło stanowi zewnętrzną wyspę, a sześciokąt jest wyspą w nim zawartą.

Polilinie tworzące prostokąt (A) ,zewnętrzna wyspa (B), punkt (C) określający wybraną przestrzeń, oraz wyspa wewnętrzna (D). Można wybrać jedną z trzech metod wykrywania wysp.

• Metoda wysp wewnętrznych polega na kreskowaniu wyspy od zewnętrznej granicy. Jeśli proces kreskowania napotyka wewnętrzną granicę kreskowanie zostaje wyłączone, aż do momentu napotkania kolejnej granicy. • Metodą zewnętrzną kreskujemy od zewnętrznej granicy i zatrzymujemy się przy następnej. • Metodą pomijania granic kreskujemy całą przestrzeń, nie zważając na wewnętrzne granice.

Wewnętrzne wyspy (A) , wyspy zewnętrzne (B), pomijanie wysp (C).


93

Rysowanie polilinii granicznych Poziom zaawansowany

1 Wybierz polecenie: Draw > Boundary.

2 Określ obiekty, które mają być dostępne dla polilinii granicznych stosując jedną z metod:

• Wszystkie obiekty. Wybierz funkcję ALL VISIBLE OBJECTS, żeby wszystkie widoczne obiekty były brane pod uwagę przy tworzeniu polilinii granicznych.

• Wybrane obiekty. Należy określić tylko te konkretne powierzchnie, które będą brane pod uwagę przy tworzeniu polilinii granicznych. Jeśli pracujemy na złożonym rysunku może to nam ułatwić metodę wykonania.. Należy wejść na SELECT BOUNDARY SET. Na rysunku należy albo indywidualnie wybrać obiekty, albo metodą selekcji z PROMPT BOX i nacisnąć Enter. Opcja CURRENT SELECTION SET zostaje automatycznie wybrana i wskazuje, że obiekty wybrane poprzez polecenie SELECT BOUNDARY SET będą brane pod uwagę przy tworzeniu polilinii granicznych UWAGA Użycie przycisku SELECT BOUNDARY SET umożliwia naprzemienne stosowanie poleceń ALL VISIBLE ENITIES i CURRENT SELECTION SET bez konieczności selekcjonowania obiektów za każdym razem na nowo. Opcja CURRENT SELECTION SET posługuje się zestawem obiektów ostatnio wybranym za pomocą przycisku SELECT BOUNDARY SET. 3 Wybierz opcję wykrywania wysp (ISLAND DETECTION) 4 Naciśnij: Select Area.

5 Na rysunku kliknij wewnątrz powierzchni, której zamknięty obwód tworzy granicę, a nie na samej linii. W razie potrzeby można kliknąć wewnątrz dodatkowych zamkniętych obwodów.

6 Aby wykonać selekcję należy nacisnąć Enter. 7 Na okienku dialogowym BOUNDARY naciśnij OK.

Polecenie BOUNDARY

ROZDZIAŁ 5

A Otwórz przestrzeń rysunku, żeby wybrać obiekty, które będą brane pod uwagę przy tworzeniu polilinii granicznych. B Wybierz opcję wszystkich widzialnych obiektów do tworzenia polilinii granicznych. C Wybierz tę opcję, żeby używać obiektów

wyselekcjonowanych w Boundary Set (staną się one aktywne po kliknięciu na przycisk Select Boundary Set). D Wybierz opcję wykrywania wysp. E Otwórz przestrzeń rysunku, aby wyznaczyć zamknięte przestrzenie do tworzenia nowych polilinii granicznych.

A

B C

E

D


95

Dodawanie kreskowania

Kiedy dodajemy do rysunku kreskowanie, program ZwCAD wypełnia wzorami obiekty, lub zamknięte przestrzenie. Istnieje możliwość użycia zdefiniowanego wzoru kreskowania, lub stworzenia swojego własnego wzoru.

Najpierw należy określić wzór kreski i inne opcje, a następnie wybrać obiekty lub zamknięte przestrzenie, które chcemy kreskować.

UWAGA Wzory kreskowania zabierają dużo pamięci i są czasochłonne w rysowaniu oraz w wyświetlaniu. Żeby ułatwić sobie to zadanie najlepiej, aby dodawanie kreskowania było jednym z ostatnich kroków tworzenia rysunku. Inną metodą może być wklejanie kreskowania na osobnej warstwie, którą można zachować w trakcie kontynuowania pracy na rysunku. Żeby otworzyć okno granic kreskowania (BOUNDARY HATCH) należy: Wybrać polecenie: Draw > Hatch.

Pasek narzędzi

Polecenie BHATCH Określanie wzorów kreskowania Wzory kreskowania składają się z powtarzających się linii, kresek, lub kropek. Można wybrać wzór kreskowania ze zdefiniowanego zestawu wzorów, lub stworzyć własny wzór. Najczęściej używany wzór pozostaje domyślnym w trakcie kolejnego kreskowania. Program dostarcza już zdefiniowane standardowe wzory kreskowania, które znajdują się w ICAD.pat i ICADISO.pat w pliku bibliotecznym wzorów kreskowania.

UWAGA Pliki biblioteczne wzorów kreskowania ICAD.pat są wzorami Amerykańskiego Instytutu Narodowych Standardów (ANSI);pliki biblioteczne wzorów kreskowania ICADISO.pat są wzorami ISO (International Standards Organisation). Żeby określić wzór kreskowania należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Hatch.

2 W okn i e d i a l og ow ym B ound ar y H at c h w yb i er z z ak ł adk ę P A T T ER N P R O P ERT I E S 3 Na liście wzorów kliknij na PREDEFINED.

ROZDZIAŁ 5

Dzięki tej funkcji można używać współczynnika podziałki do tworzenia wzorów większych, bądź mniejszych niż w domyślnym rozmiarze.

4 Żeby skalować, należy wprowadzić współczynnik skali w formie wartości domyślnej w procentach. 5 Aby ustalić kąt należy wprowadzić kąt wzoru w stopniach (1-360).

Domyślny kąt jest zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, kąt każdego wzoru kreskowania można zmienić wprowadzając wartość numeryczną.

6 Dla szerokości zgodnie z ISO, należy wprowadzić szerokość kreski.

Jeśli wybieramy wzór zgodny z ISO możemy skalować wzór, który bazowany jest na szerokości kreski zgodnie z ISO.

7 Żeby skopiować właściwości wzoru z istniejącego kreskowania należy wybrać polecenie COPY HATCH PROPERTIES i wybrać opcję HATCH (kreskowanie).

8 Żeby połączyć wzór kreskowania z przylegającymi obiektami pod HATCH ATTRIBUTES wybierz pole wyboru ASSOCIATIVE. Kreskowanie łączące uaktualnia się automatycznie jeśli wykonujemy jakikolwiek ruch na jego granicach.

9 Żeby kontynuować dodawanie kreskowania można wybrać jeden z poniższych sposobów: • wybrać obiekty, które chcemy kreskować (szczegóły w „ Wybieranie obiektów do

kreskowania” w tym rozdziale).

• wybrać przestrzeń lub granicę gdzie chcemy dodać kreskowanie (szczegóły w „Wybieranie przestrzeni do kreskowania” w tym rozdziale). Należy rozpocząć od punktu 2.

Pasek narz�dzi

Polecenie BHATCH Żeby określić wzór kreskowania zdefiniowany przez danego użytkownika należy:

1 Wybrać polecenie: Draw > Hatch.

2 Na okienku dialogowym kliknąć na zakładkę PATTERN PROPERTIES. 3 Na liście wzorów (PATTERN LIST) kliknąć na zdefiniowanego użytkownika (USER DEFINED). 4 Żeby ustalić odstępy należy wybrać odstępy linii danego wzoru (LINE SPACING FOR THE PATTERN).

5 Żeby dodać kreskowanie krzyżykowe należy wybrać polecenie CROSS HATCHED.

Można wybrać wzór krzyżykowy. Kreskowanie krzyżykowe powoduje, że kopiowany jest wzór ustalony przez użytkownika pod kątem 90 stopni w stosunku do pierwszego zdefiniowanego wzoru.

6 Żeby skopiować właściwości wzoru z istniejącego kreskowania należy wybrać polecenie


97

COPY HATCH PROPERTIES i następnie zaznaczyć wzór z kreskowanego obiektu na rysunku.

7 Żeby połączyć kreskowanie z obiektami na granicy, pod HATCH ATTRIBUTES wybierz pole wyboru ASSOCIATIVE. Łączenie kreskowania odbywa się automatycznie jeśli wykonujemy ruch na dowolnej granicy

8 Żeby kontynuować należy dodać kreskowanie wykonując jedną z poniższych czynności: • wyznaczyć obiekty, które chcemy kreskować (szczegóły w „Wybieranie obiektów do

kreskowania” w tym rozdziale). Rozpocznij od punktu nr 2.

• wybrać przestrzeń lub granicę, do której chcemy dodać kreskowanie (szczegóły w „Wybieranie przestrzeni do kreskowania” w tym rozdziale). Rozpocznij od pkt 2.

Pasek narzedzi

Polecenie BHATCH

ROZDZIAŁ 5

A Określa w jaki sposób będzie zdefiniowane kreskowanie B Określa gęstość kreskowania dla zdefiniowanych

wzorów kreskowania. C Nachylenie kąta w stosunku do obiektu (tylko dla

zdefiniowanego użytkownika). D Określa gęstość kreskowania dla wzorów

zdefiniowanych przez użytkownika. E Określa szerokość zgodnie z normami wzorów ISO F Tworzenie innej kopii ustalonego wzoru pod kątem 90

stopni w stosunku do pierwszego. G Automatyczne kreskowanie w przypadku ruchu na

jego krawędzi H Wyświetlenie tolerancji, która nie dotykając

obiektów może wchodzić w zakres i ciągle być używana do tworzenia kreskowania na krawędziach

I Zamyka okno, aby zezwolić na wybranie i kopiowanie właściwości istniejącego wzoru kreskowania.

Żeby użyć zdefiniowaną bibliotekę wzorów należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Hatch.

2 Na okienku dialogowym BOUNDARY HATCH kliknąć na zakładkę PATTERN (wzór).

3 Żeby użyć plik HATCH (kreskowanie) wybrać z bibliotecznego pliku worów ICAD.pat lub ICADISO.pat 4 Żeby wybrać zdefiniowany wzór należy wykonać jedną z poniższych czynności:

• Na liście wzorów (PATTERN LIST) kliknąć na nazwę wzoru.

• Kliknąć na graficzną prezentację wzorów kreskowania.

5 Kontynuując dodajemy kreskowanie wybierając jeden z poniższych sposobów: • Należy wybrać obiekty, które chcemy kreskować. Szczegóły w „Wybieranie obiektów do

A

B

C

D

E

F

G

H

I


99

kreskowania” w tym rozdziale. Rozpocznij od punktu 2.

• Należy wybrać powierzchnię lub granicę, gdzie chcemy dodać kreskowanie. Szczegóły w „Wybieranie przestrzeni do kreskowania” w tym rozdziale. Rozpocznij od punktu 2.

Pasek narz�dzi

Polecenie BHATCH

A Pliki biblioteczne wzorów kreskowania. B Alfabetyczna lista wzorów.

C Graficzna lista wzorów.

. UWAGA Wzory kreskowania zabierają dużo pamięci i są czasochłonne w rysowaniu i wyświetlaniu. Żeby ułatwić sobie to zadanie najlepiej, aby dodawanie kreskowania było jednym z ostatnich kroków przy tworzeniu rysunku, lub też można wklejać kreskowanie na osobnej warstwie, którą można zachować w trakcie kontynuowania pracy na rysunku

A

B

C

ROZDZIAŁ 5

Wybieranie obiektów do kreskowania Kreskowanie można dodawać do przestrzeni zamkniętej przez wyselekcjonowane obiekty. Kreskowanie utworzone jest w zamkniętej przestrzeni, a nie w samych obiektach. Po dodaniu kreskowania w programie ZwCAD całe kreskowanie jest traktowane jako osobny obiekt i może być połączone lub niezależne od kreskowanych obiektów granicznych. Żeby wyznaczyć obiekty do kreskowania należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Hatch. 2 Na oknie dialogowym BOUNDARY HATCH wybrać zakładkę BOUNDARY. 3 W opcji wykrywania wysp (ISLAND DETECTION) wybrać jedną z poniższych: • Nested Islands Przestrzenie, które są oddzielone od zewnątrz • Outer Only Tylko zewnętrzne obiekty i jego zewnętrzne wyspy są brane pod uwagę przy kreskowaniu. • Ignore Islands Cały obiekt jest kreskowany.

Nested islands (A), zewnętrzne wyspy (B), wyspy nie są brane pod uwagę (C). 4 Żeby zachować któryś z nowych obiektów stworzonych w celu kreskowania wybierz pole RETAIN BOUNDARY. Istniejące obiekty są zawsze zachowane. 5 Kiliknij na SELECT OBJECTS.

6 Na rysunku zaznacz obiekty, które mają być kreskowane indywidualnie lub poprzez wybranie odpowiedniej metody a następnie naciśnij enter.

7 Na oknie dialogowym BOUNDARY HATCH, kliknij na OK.

Pasek narzędzi Polecenie BHATCH


101

A Wybierz wszystkie widoczne obiekty przy tworzeniu

kreskowania brzegowego B Zaznacz pole, żeby zachować nowe obiekty, które

zostały utworzone, żeby narysować brzegowe kreskowanie. Istniejące obiekty są zawsze zachowane.

C (Tylko wyświetla) Wskazuje, że granica została utworzona jako polilinia. D Otwiera przestrzeń rysunku, aby wybrać obiekty do

kreskowania. E Określa jak kreskowanie wzajemnie oddziałuje z

wyspami.

Wybieranie przestrzeni do kreskowania Kreskowanie można dodawać do przestrzeni zamkniętej przez wybrane obiekty, tworzymy wtedy kreskowanie graniczne. Kreskowana jest zamknięta przestrzeń, a nie same obiekty.

W programie ZwCAD po dodaniu kreskowania całe kreskowanie jest traktowane jako osobny obiekt. Jest on połączony, albo niezależny od obiektów kreskowanych granicznie.

C

B

A

E

D

ROZDZIAŁ 5

Aby wybrać przestrzeń do kreskowania należy: 1 Wybrać polecenie: Draw > Hatch. 2 Z okna dialogowego BOUNDARY HATCH kliknąć na zakładkę BOUNDARY. 3 Z opcji ISLAND DETECTION OPTIONS wybrać jedną z możliwości: • Nested Islands Przestrzenie, które są oddzielone od zewnątrz • Outer Only Tylko zewnętrzne obiekty i jego zewnętrzne wyspy są brane pod uwagę przy kreskowaniu. • Ignore Islands Caly obiekt jest kreskowany.

Nested islands (A), zewnętrzne wyspy (B), wyspy nie są brane pod uwagę (C). 4 Żeby zachować któryś z nowych obiektów stworzonych w celu kreskowania wybierz pole RETAIN BOUNDARY. Istniejące obiekty są zawsze zachowane.

5 Określ obiekty, które mają być dostępne dla kreskowania granicznego stosując jedną z poniższych metod:

• Wszystkie obiekty Zaznacz wszystkie obiekty, aby były one brane pod uwagę przy tworzeniu kreskowania granicznego.

• Wybrane obiekty Zaznacz wybrane obiekty, które będą brane pod uwagę przy tworzeniu kreskowania granicznego. Jeśli pracujemy na złożonym rysunku może to nam ułatwić metodę wykonania.. Należy wejść na SELECT BOUNDARY SET. Na rysunku należy indywidualnie wybrać obiekty i nacisnąć Enter. Opcja CURRENT SELECTION SET zostaje automatycznie wybrana i wskazuje, że obiekty wyselekcjonowane poprzez polecenie SELECT BOUNDARY SET będą brane pod uwagę przy tworzeniu kreskowania brzegowego.


103

UWAGA Użycie przycisku SELECT BOUNDARY SET umożliwia naprzemienne stosowanie poleceń ALL VISIBLE ENITIES i CURRENT SELECTION SET bez konieczności selekcjonowania obiektów za każdym razem od początku. Opcja CURRENT SELECTION SET posługuje się zestawem obiektów ostatnio wybranym za pomocą przycisku SELECT BOUNDARY SET. 6 W oknie dialogowym BOUNDARY HATCH wybierz SELECT AREA (wybór powierzchni). 7 Na rysunku kliknij wewnątrz zamkniętego obwodu granicy, a nie na samej granicy. Jeśli to

konieczne kontynuuj zaznaczanie wewnątrz dodatkowych zamkniętych obwodów. 8 Żeby dokończyć selekcję naciśnij enter. 9 W oknie dialogowym BOUNDARY HATCH naciśnij OK.

Pasek narzędzi Polecenie BHATCH

A Otwórz przestrzeń rysunku, żeby wybrać obiekty, które będą brane pod uwagę przy tworzeniu granicznego kreskowania. B Wybierz opcję wszystkich widzialnych obiektów do tworzenia kreskowania granicznego. C Wybierz tę opcję, żeby używać obiekty wyselekcjonowane w Boundary Set (staną się aktywne po kliknięciu na przycisk Select Boundary Set). D Zaznacz pole wyboru, żeby zapamiętać nowe obiekty

utworzone do kreskowania. Istniejące obiekty są zachowane. E Informacja(tylko wyświetlona), że granica jest w formie polilinii. F Otwórz przestrzeń rysunku, żeby wybrać zamknięte przestrzenie do kreskowania G Określa sposoby interakcji kreskowania z wyspami

G

F A

B

C

D

E

ROZDZIAŁ 5

Usługi Informatyczne "SZANSA" - Gabriela Ciszyńska-Matuszek

ul. Świerkowa 25 43-305 Bielsko-Biała NIP 937-212-97-52

tel. +48 33 470 65 16; fax +48 33 470 65 18 tel. +48 601 71 00 31; tel. +48 603 84 02 25

[email protected] www.zwcad.pl Numer rachunku bankowego (MulitBank)

80 1140 2017 0000 4602 0500 5766

Dalsze części podręcznika są tłumaczone. Będą sukcesywnie ukazywać się na stronie internetowej www.zwcad.pl.

mailto:[email protected]

http://www.zwcad.pl

http://www.zwcad.pl.

Jak rozpocząć pracę - zwcad.biz · pasków ikon, sposób wyświetlania linii komend, oraz paska...

Documents

Transcript of Jak rozpocząć pracę - zwcad.biz · pasków ikon, sposób wyświetlania linii komend, oraz paska...