gimnazjum/liceum

Cele lekcji:Uczeń rozumie pojęcia: „autoportret”, „autobiograficzność”, i potrafi odnieść je do twórczości Tadeusza Kantora;Uczeń dostrzega złożoną metaforykę lustra;Uczeń świadomie wykorzystuje zjawisko odbicia światła.

Metody i formy pracy:Pogadanka;Prace plastyczne z wykorzystaniem luster i zjawiska odbicia światła;Praca w grupach.

Przebieg lekcji:Faza wprowadzająca: czynności organizacyjne. 5 minut

Faza realizacyjna:Uczniowie siedzą w grupach, na stole przed każdą grupą leży duże lustro i kilka mniejszych lusterek. Nauczyciel zapisuje na tablicy słowo „CRICOT”. Rozdaje każdej grupie kartkę papieru i prosi o przepisanie na nią tego słowa, a następnie odbicie go w lustrze i odczytanie. Odbite w lustrze słowo można odczytać

Grupy losują karteczki z zapisanymi hasłami: „dzieciństwo”, „mło-dość”, „dorosłość”, „starość”. Nie zdradzają haseł pozostałym grupom. Nauczyciel informuje uczniów, że przy pomocy luster, mar-kerów i kolorowych folii mają za zadanie stworzyć obraz, który będzie odwoływał się do wylosowanego przez nich okresu życia. Uczniowie rysują markerami po powierzchni luster (ślady marke-ra można łatwo usunąć za pomocą zmywacza do paznokci z ace-

Nauczyciel rozdaje uczniom latarki. Sala zostaje całkowicie za-ciemniona. Nauczyciel prosi pierwszą grupę o oświetlenie powierzchni luster za pomocą latarek. Pozostali obserwują na suficie odbicie stworzonego dzieła i próbują odgadnąć, do

Podsumowanie: Nauczyciel pyta uczniów o to, jakie skojarzenia wywołuje w nich lustro, jaka może być jego symbolika i w jaki sposób można odnieść ją do twórczości Kantora.5 minut

Materiały potrzebne do lekcji:Lustra i lusterka w różnych wymiarach;Kolorowe folie do bindowania pocięte na kawałki (trójkąty, kwadraty, podłużne paski);Flamastry/markery (1 sztuka dla każdego ucznia);Latarki (1 sztuka dla każdego ucznia);Karteczki z zapisanymi hasłami: „dzieciństwo”, „młodość”,

„dorosłość”, „starość”.

UWAGA: Lekcja powinna odbywać się na sali, która może zo-stać całkowicie zaciemniona. Uczniowie zajmują miejsca na sali w 4–6 grupach, siadając przy połączonych ze sobą ławkach.

Ja w lustrze

•••

•

••

••

•••

45 min

od tyłu – „tocirc” – to cyrk. Nauczyciel wyjaśnia, że „Cricot” to nazwa teatru założonego przed II wojną światową przez gru-pę krakowskich artystów. Opowiada o Teatrze Cricot 2, stwo-rzonym po wojnie z inicjatywy Tadeusza Kantora. Prezentuje uczniom dwie reprodukcje: Klasa szkolna – dzieło zamknięte (31) i W tym obrazie muszę pozostać (16) – oraz podaje ich tytu-ły. Pyta uczniów, jakie są ich zdaniem podobieństwa i różnice pomiędzy tematyką obrazów. Wskazuje na ważną obecność wątku autobiograficznego w twórczości Kantora.10 minut

tonem). Mogą zbliżyć twarze do luster i odrysować w nich swoje odbicie, mogą również narysować na powierzchni lustra przedmioty, które kojarzą im się z danym okresem życia, pisać na lustrze swo-je skojarzenia. Wycinają kawałki kolorowych folii, które układają na powierzchni lustra, tak aby również wpisywały się w wyloso-wane przez nich pojęcie.15 minut

jakiego okresu życia się odnosi. Grupy kolejno prezentują swoje prace. Mogą również modyfikować je (np. zmieniając kąt oświe-tlenia) i obserwować efekty.10 minut

1

2

3

4