Inferno. Pożar lasów w Albercie · Polish-Canadian Literary Magazine “AHA!” Published in...
1
2 nr 227 - MAJ 2016 Są zajęcia – zawody, pasje, gry i za- bawy towarzyskie – wymagające po- rządnej edukacji językowej, i to nie tylko szkolnej, ale i tej, będącej wy- nikiem ustawicznego samokształce- nia, czyli przede wszystkim czytania książek, korzystania ze słowników, czy sięgania po teksty dotyczące ję- zykowej poprawności. Jednym z ta- kich zajęć jest pisanie wierszy. „Poszedłem za poetycką potrzebą i zrobiłem wierszyk.” – pisze w tym numerze, w drugim odcinku „Listów Apacza” Andrzej Kwiatek. Nasi po- lonijni poeci (o czym dowiedziałem się z informacji przysłanej z Konsu- ltu Generalnego RP w Vancouver) wydali właśnie swoje dzieła zebra- ne w książeczkę, którą zatytułowali „Wiatry”. Tytuł nie pozostawia wąt- pliwości, że nasi poeci czuli potrzebę pójścia za potrzebą. A wystarczyło sięgnąć do słowni- ka języka polskiego. Jeśli nawet (co wprawdzie niewyobrażalne) nie ma się takiego wydawnictwa pod ręką w domu, to można znaczenie wyra- zu sprawdzić w Internecie; a kompu- ter ma dziś, w przeciwieństwie do słownika na półce, każdy polonijny poeta. Nie zrobiono tego, a z języ- kiem polskim widać krucho, i stąd wyszło jak wyszło: niezbyt poetycz- nie, za to dość nieapetycznie. Pozostając przy „Listach Apacza”, to zaraz przed poetycką potrzebą po- jawia się tam student, który przestra- szył się swoich poglądów, kiedy do- wiedział się, że przypominają one poglądy marksowskie. W tym roku polonijna akademia 3-majowa, która zawsze odbywa się w niedzielę, zorganizowana została 8 maja, mimo że była niedziela bliższa datą tym ob- chodom. Rzecz w tym, że ta bliższa niedziela wypadła ni mniej, tylko na 1 maja. Co za pech – można powie- dzieć, dodając, że życie przerasta li- teraturę (kabaret?). Bliskość Pierw- szego i Trzeciego Maja była przez dziesięciolecia solą w oku komuni- stów. Teraz przeszkadza polonijne- mu Kongresowi. Strach pomyśleć, co będzie się działo, gdy kiedyś wresz- cie trafi do organizatorów tego patrio- tycznego uniesienia wiadomość, że uchwalenie Konstytucji 3 maja jest wynikiem masońskiego spisku. Na następnej stronie przypomnienie tekstu Andrzeja Kwiatka sprzed dzie- sięciu lat, wciąż aktualnego w swoim przesłaniu. Polish-Canadian Literary Magazine “AHA!” Published in Canada by THE AHA! SOCIETY FOR CULTURAL DEVELOPMENT #316-3640 Victoria Drive Vancouver, BC, V5N 5P1 tel. 604-251-1485 e-mail: [email protected] editor-in-chief Andrzej Jar The Aha! welcomes letters to the editor, however, we reserve the right to edit all letters for taste, legality and lenght, or to refuse publication. All letters to the editor must be signed and have an address and phone number for verification. We will not run a letter that cannot be verified. Od początku maja listonosze rozno- szą po domach kwestionariusze spisu powszechnego (Census 2016). Pod większość adresów trafił lub trafi krót- ki kwestionariusz, oznaczony w pra- wym górnym rogu jako 2A. Jedna czwarta mieszkańców – osób samot- nych lub rodzin – otrzymała lub otrzy- ma losowo kwestionariusz dłuższy, 2A-L. Formularz wypełnić należy jak najszybciej – online lub odesłać pocz- pocztą. Pomijając społeczne korzyści pły- nące z udziału w spisie, wypełnienie i odesłanie formularzy jest obowiąz- kowe, obwarowane karą pieniężną, a nawet karą więzienia. Zanim jednak osoby uchylające się od tego obowiąz- ku staną przed obliczem sądu, będą najpierw – gdzieś tak od końca maja – nękane telefonami w tej sprawie, a następnie pukaniem do drzwi wysyła- nych do nich ankieterów, z czego jas- no widać, że odkładanie tej sprawy nie ma żadnego sensu. Na otrzymanym ze Statistics Canada druku podany jest adres internetowy i numery telefonów, pod którymi u- zyskać można odpowiedź na wszelkie wątpliwości. Jeśli ktoś ma kłopot ze zrozumie- niem zawartych w ankiecie pytań, po- winien zwrócić się o pomoc, na przy- kład do którejś z organizacji polonij- nych, które na pewno takiej pomocy nie odmówią. Powodzenia. Jeśli wciąż jeszcze masz tę sprawę na głowie We wszystkich wiadomościach, ka- nadyjskich i światowych, doniesienia z sytuacji w Albercie, gdzie wielki po- żar lasów zmusił do ewakuacji miesz- kańców 88-tysięcznego Fortu McMur- ray. Pokazywane każdego dnia w tele- wizji obrazy wywołują uczucie dusze- nia w gardle, bólu serca – nie wiadomo czego, bo trudno oddać słowami to, co czuje się na widok strzelających w niebo płomieni. Zdjęcia ze spalone- go miasta wyglądają wręcz nierealnie, są jak kadry z „Wojny światów”, tyle że przebijają tamte grozą, gdy w ułam- ku sekundy zahuczy w głowie myśl, że to wszystko jest, dzieje się naprawdę. W pierwszą sobotę maja dotknięty po- żarem obszar – płonący lub doszczęt- nie już wypalony – wynosił 1560 ki- lometrów kwadratowych. Następnego dnia ogień dotarł do Saskatchewan i podano, że żywioł obejmuje ponad 2000 km 2 . Ponad 500 strażaków wal- czy z nim na 18-godzinnych zmia- nach; jeśli jednak nie spadnie wielki kilkudniowy deszcz, pożar może trwać miesiące. Oblicza się, że zniszczonych jest 1600 domów i innych budynków, straty rosną w miliardy dolarów. W tej grozie pojawią się chwile wy- tchnienia dla wzburzonych myśli, ob- razy pozytywne, krzepiące... Miesz- kańcy Fortu McMurray w miejscach schronienia, które jeszcze przez wiele dni, tygodni będą ich wspólnym do- mem. Obrazy solidarności, wzajem- nej życzliwości ludzi w dramatycznie trudnej sytuacji. Oto na przykład muzułmanka ze spo- kojem na twarzy mówi do kamery, że z takimi gestami przyjaźni, wyrazami wsparcia, gotowością pomocy ze stro- ny ewakuowanych, tak samo jak ona, z płonącego miasta jeszcze w życiu się nie spotkała. To pozwala wierzyć w człowieka. To zwiększa także dumę, że jest się cząstką tego kraju i każe uczestniczyć w tej ludzkiej wspólnocie Czerwony Krzyż zbiera donację na dotkniętych żywiołem ognia mieszkańców Fortu McMurray. Rząd federalny, jak zwyk- Inferno. Pożar lasów w Albercie le w przypadku różnych nieszczęść, zobowiązał się do wyrównania (jeden dolar za jednego dolara) sumy ofiaro- wanych kwot. Do piątku, 6 maja, ze- brano 30 milionów dolarów. To wręcz każe włączyć się w tę zbiórkę, stać się uczestnikiem tej ludzkiej solidarności. Składanie donacji jest łatwe: dokonać wpłaty (dziesięć, dwadzieścia dola- rów…) można przez Internet, przez telefon komórkowy… A. J.
Transcript of Inferno. Pożar lasów w Albercie · Polish-Canadian Literary Magazine “AHA!” Published in...
2 nr 227 - MAJ 2016
Są zajęcia – zawody, pasje, gry i za- bawy towarzyskie – wymagające po-rządnej edukacji językowej, i to nie tylko szkolnej, ale i tej, będącej wy-nikiem ustawicznego samokształce-nia, czyli przede wszystkim czytania książek, korzystania ze słowników, czy sięgania po teksty dotyczące ję-zykowej poprawności. Jednym z ta-kich zajęć jest pisanie wierszy. „Poszedłem za poetycką potrzebą i zrobiłem wierszyk.” – pisze w tym numerze, w drugim odcinku „Listów Apacza” Andrzej Kwiatek. Nasi po-lonijni poeci (o czym dowiedziałem się z informacji przysłanej z Konsu-ltu Generalnego RP w Vancouver) wydali właśnie swoje dzieła zebra-ne w książeczkę, którą zatytułowali „Wiatry”. Tytuł nie pozostawia wąt-pliwości, że nasi poeci czuli potrzebę pójścia za potrzebą. A wystarczyło sięgnąć do słowni-ka języka polskiego. Jeśli nawet (co wprawdzie niewyobrażalne) nie ma się takiego wydawnictwa pod ręką w domu, to można znaczenie wyra-zu sprawdzić w Internecie; a kompu-ter ma dziś, w przeciwieństwie do słownika na półce, każdy polonijny poeta. Nie zrobiono tego, a z języ-kiem polskim widać krucho, i stąd wyszło jak wyszło: niezbyt poetycz-nie, za to dość nieapetycznie. Pozostając przy „Listach Apacza”, to zaraz przed poetycką potrzebą po-jawia się tam student, który przestra-szył się swoich poglądów, kiedy do-wiedział się, że przypominają one poglądy marksowskie. W tym roku polonijna akademia 3-majowa, która zawsze odbywa się w niedzielę, zorganizowana została 8 maja, mimo że była niedziela bliższa datą tym ob-chodom. Rzecz w tym, że ta bliższa niedziela wypadła ni mniej, tylko na 1 maja. Co za pech – można powie-dzieć, dodając, że życie przerasta li-teraturę (kabaret?). Bliskość Pierw-szego i Trzeciego Maja była przez dziesięciolecia solą w oku komuni-stów. Teraz przeszkadza polonijne-mu Kongresowi. Strach pomyśleć, co będzie się działo, gdy kiedyś wresz-cie trafi do organizatorów tego patrio-tycznego uniesienia wiadomość, że uchwalenie Konstytucji 3 maja jest wynikiem masońskiego spisku. Na następnej stronie przypomnienie tekstu Andrzeja Kwiatka sprzed dzie-sięciu lat, wciąż aktualnego w swoimprzesłaniu.
Polish-Canadian Literary Magazine“AHA!”
Published in Canada byTHE AHA! SOCIETY
FOR CULTURAL DEVELOPMENT#316-3640 Victoria DriveVancouver, BC, V5N 5P1
tel. 604-251-1485e-mail: [email protected]
editor-in-chiefAndrzej Jar
The Aha! welcomes letters to the editor, however, we reserve the right to edit
all letters for taste, legality and lenght, or to refuse publication.
All letters to the editor must be signed and have an address and phone number for verification. We will not run a letter
that cannot be verified.
Od początku maja listonosze rozno-szą po domach kwestionariusze spisu powszechnego (Census 2016). Pod większość adresów trafił lub trafi krót-ki kwestionariusz, oznaczony w pra-wym górnym rogu jako 2A. Jedna czwarta mieszkańców – osób samot-nych lub rodzin – otrzymała lub otrzy-ma losowo kwestionariusz dłuższy, 2A-L. Formularz wypełnić należy jak najszybciej – online lub odesłać pocz-pocztą. Pomijając społeczne korzyści pły-nące z udziału w spisie, wypełnienie i odesłanie formularzy jest obowiąz-kowe, obwarowane karą pieniężną, a nawet karą więzienia. Zanim jednakosoby uchylające się od tego obowiąz-ku staną przed obliczem sądu, będą najpierw – gdzieś tak od końca maja – nękane telefonami w tej sprawie, a następnie pukaniem do drzwi wysyła-nych do nich ankieterów, z czego jas-no widać, że odkładanie tej sprawy nie ma żadnego sensu. Na otrzymanym ze Statistics Canada druku podany jest adres internetowy i numery telefonów, pod którymi u-zyskać można odpowiedź na wszelkie wątpliwości. Jeśli ktoś ma kłopot ze zrozumie-niem zawartych w ankiecie pytań, po-winien zwrócić się o pomoc, na przy-kład do którejś z organizacji polonij-nych, które na pewno takiej pomocy nie odmówią. Powodzenia.
Jeśli wciąż jeszcze masz tę sprawę na głowie
We wszystkich wiadomościach, ka- nadyjskich i światowych, doniesienia z sytuacji w Albercie, gdzie wielki po-żar lasów zmusił do ewakuacji miesz-kańców 88-tysięcznego Fortu McMur-ray. Pokazywane każdego dnia w tele-wizji obrazy wywołują uczucie dusze-nia w gardle, bólu serca – nie wiadomo czego, bo trudno oddać słowami to, co czuje się na widok strzelających w niebo płomieni. Zdjęcia ze spalone-go miasta wyglądają wręcz nierealnie, są jak kadry z „Wojny światów”, tyle że przebijają tamte grozą, gdy w ułam-ku sekundy zahuczy w głowie myśl, że to wszystko jest, dzieje się naprawdę. W pierwszą sobotę maja dotknięty po-żarem obszar – płonący lub doszczęt-nie już wypalony – wynosił 1560 ki-lometrów kwadratowych. Następnego dnia ogień dotarł do Saskatchewan i podano, że żywioł obejmuje ponad 2000 km2. Ponad 500 strażaków wal-czy z nim na 18-godzinnych zmia-nach; jeśli jednak nie spadnie wielki kilkudniowy deszcz, pożar może trwać miesiące. Oblicza się, że zniszczonych jest 1600 domów i innych budynków, straty rosną w miliardy dolarów. W tej grozie pojawią się chwile wy-tchnienia dla wzburzonych myśli, ob-razy pozytywne, krzepiące... Miesz-kańcy Fortu McMurray w miejscach schronienia, które jeszcze przez wiele dni, tygodni będą ich wspólnym do-mem. Obrazy solidarności, wzajem-nej życzliwości ludzi w dramatycznie trudnej sytuacji. Oto na przykład muzułmanka ze spo-kojem na twarzy mówi do kamery, że z takimi gestami przyjaźni, wyrazami wsparcia, gotowością pomocy ze stro-ny ewakuowanych, tak samo jak ona, z płonącego miasta jeszcze w życiu się nie spotkała. To pozwala wierzyć w człowieka.
To zwiększa także dumę, że jest się cząstką tego kraju i każe uczestniczyćw tej ludzkiej wspólnocie Czerwony Krzyż zbiera donację na dotkniętychżywiołem ognia mieszkańców Fortu McMurray. Rząd federalny, jak zwyk-
Inferno. Pożar lasów w Albercie
le w przypadku różnych nieszczęść, zobowiązał się do wyrównania (jeden dolar za jednego dolara) sumy ofiaro-wanych kwot. Do piątku, 6 maja, ze-brano 30 milionów dolarów. To wręcz każe włączyć się w tę zbiórkę, stać się
uczestnikiem tej ludzkiej solidarności. Składanie donacji jest łatwe: dokonać wpłaty (dziesięć, dwadzieścia dola-rów…) można przez Internet, przez telefon komórkowy…
A. J.
![[RTF]‚ad materiału do cyklu aha! Neu dla klas 1, 2 i 3 dwugodzinnych KLASY 1 DWUGODZINNE aha! Neu – 1A Kapitel 1 Hallo! Wie geht’s? Temat lekcji L.g. Zakres tematyczny Umiejętności](https://static.fdocuments.pl/doc/165x107/5c789fe609d3f268558bf237/rtf-ad-materialu-do-cyklu-aha-neu-dla-klas-1-2-i-3-dwugodzinnych-klasy-1-dwugodzinne.jpg)
