Meksyk

Meksyk jest krajem z szybko rozwijającą się gospodarką wolnorynkową z PKB sięgającym w 2009 roku kwoty $ 874,8 mld. Stanowi ona drugą największą gospodarkę Ameryki Łacińskiej, drugi największy rynek, trzecie największe terytorium tego regionu, a w skali świata dwunastą największą gospodarkę narodową przy PKB na mieszkańca wynoszącym w 2009 roku $8.040. Obecnie Meksyk jest piątym na świecie producentem ropy naftowej i numerem 6 pod względem eksportu ropy naftowej. Gospodarka Meksyku składa się z zarówno z nowoczesnych jak i z przestarzałych zakładów przemysłowych (32,9% produkcja), rolnictwa (4,2%) i usług (62,8%), gdzie dominujący jest sektor prywatny.W przypadku sektora usług podzielony on jest następująco: 24,8% sektor ochrony zdrowia i usług sektora publicznego, 11,7% sektor finansowy, 10,35% handel, 7,59% turystyka i 14,5% pozostałe.

Od czasu implementacji strefy NAFTA w 1994 roku handel z USA i Kanadą potroił się. Meksyk podpisał porozumienia o wolnym handlu z 43 krajami włączając m.in.: Gwatemalę, Honduras, Salwador, Unię Europejską i Japonię. W konsekwencji 90% handlu realizowane jest w ramach porozumień wolnego handlu. Rząd Calderona zdołał zwiększyć konkurencyjność w ramach takich sektorów gospodarki jak: transport (porty, kolej, lotniska), telekomunikacja, produkcja elektryczności i dystrybucja gazu ziemnego. Obecnie rząd boryka się z wyzwaniami w zakresie ulepszania infrastruktury, modernizacją prawa pracy i zwiększeniem dostępu kapitału prywatnego do sektora energetycznego. Pomimo ograniczeń inwestycyjnych w ramach gospodarki energetycznej nie istnieją żadne poważniejsze ograniczenia przepływu kapitału lub handlu.

Pomimo ponad $8 tys. PKB na mieszkańca Meksyk jest krajem bardzo zróżnicowanym pod kątem zamożności, z bardzo dużymi dysproporcjami i kontrastami. Zgodnie z danymi Banku Światowego w 2005 roku 10% Meksykan żyło mając do dyspozycji mniej niż $1 na dzień, nie mogąc pokryć w ten sposób podstawowych potrzeb życiowych (grupa skrajnej biedy), a 26% ludności musiało sobie poradzić z mniej niż 2 dolarami dziennie, żyjąc na granicy ubóstwa. Te ogromne dysproporcje nie zmieniają jednak faktu, iż Meksyk należy do wiodących gospodarek na świecie nadal dynamicznie się rozwijających. W 2009 Meksyk przeżywał głęboką recesję gospodarczą, która głęboko odbiła się na PKB tego kraju, który osiągnął ujemny przyrost (-6,5%). Szacunki na rok 2010 zakładają dodatni przyrost PKB na poziomie 4,5%, przy czym pierwsze półrocze 2010 roku pokazało, iż rzeczywisty przyrost wyniósł 5,9%, co bardzo dobrze rokuje na najbliższą przyszłość.

Gospodarcza działalność dzieli się nierównomiernie na 31 województw i obszar miasta Meksyk. Prawie 40% PKB jest wypracowywane w centrum kraju i mieście Meksyk. Kolejne ważne gospodarczo województwa to Nuevo Leon (Monterrey) na północy kraju z udziałem w tworzeniu PKB 7,2%, Jalisco na zachodzie (Guadalajara) z 6,4% i Veracruz (najważniejszy port z punktu widzenia przemysłu naftowego) położona na wschodzie kraju z 4%. Meksyk w 2009 roku miał zrównoważony bilans płatności z niewielkim deficytem równym $ 4,6 mld. Poziom rezerw dewizowych na koniec roku 2009 wynosił $99,86 mld. W pełni wymienialny i wolno notowany peso jest walutą stabilną.

Meksyk zmienia się z taniego producenta wyrobów o niskiej wartości dodanej w kraj wykorzystujący najnowocześniejsze technologie produkcji. Duże przedsiębiorstwa produkcyjne poszukujące taniej i wykwalifikowanej siły roboczej otwierają w Meksyku swe fabryki, m.in. w dość zaskakujących branżach, takich jak lotnictwo czy motoryzacja. Dzięki temu, że Meksyk sąsiaduje z USA, wiele amerykańskich przedsiębiorstw może produkować w tym kraju swe wyroby taniej niż w Chinach, korzystając z bardziej wydajnej logistyki. Przedsiębiorcy z USA już od jakiegoś czasu przenoszą produkcję do Meksyku, rosnące płace w Chinach mogą jeszcze bardziej zwiększyć atrakcyjność meksykańskiego rynku.

Duża część meksykańskiego eksportu kierowana jest do USA, ponad 90% wymiany handlowej Meksyku odbywa się w oparciu o porozumienia o wolnym handlu zawarte z ponad 50 gospodarkami, takimi jak Kanada, Gwatemala, Honduras, Salwador, strefa euro czy Japonia.2 Meksyk został także zaproszony do Partnerstwa Transpacyficznego (TTP) – ambitnego przedsięwzięcia, które może zdywersyfikować bazę odbiorców meksykańskiego eksportu.

Na przestrzeni ostatnich kilku lat, niekorzystny wpływ na wizerunek Meksyku miała szeroko komentowana w światowych mediach fala przemocy, a notowany w tym kraju wzrost gospodarczy wyglądał słabo na tle dynamiki innych krajów latynoamerykańskich. Zobaczymy, czy Enrique Pena Nieto i PRI poradzą sobie z odziedziczoną po poprzednikach korupcją i przestępczością, zasłużą na zaufanie obywateli oraz zmienią obraz Meksyku w oczach świata. Z drugiej strony, dzięki agresywnej kampanii medialnej, bardzo dobrze prosperuje turystyka, pomimo „złej prasy”; według szacunków meksykańskiej Rady ds. Turystyki, liczba zagranicznych gości, jacy w tym roku odwiedzą Meksyk pobije ubiegłoroczny rekord 22,67 mln. Choć większość turystów przybywa tutaj z USA, uroki meksykańskich plaż i bogactwo kulturalne Meksyku docenia także coraz więcej gości z innych krajów rozwijających się.

Polska- MeksykDo Meksyku w latach 2008-2010 eksportowaliśmy takie towary, jak: części do kamer telewizyjnych,

samochody i ich części i akcesoria, półprodukty z żeliwa, części do mebli, przewody zapłonowe i elektryczne, gluten pszenny, kazeinę, art. z tworzyw sztucznych, części do turbin, druty i kable, wódkę. Polska importowała z kolei: samochody, części do kamer tv, maszyny do odbioru i transmisji głosu, silniki spalinowe, przyrządy kontrolno-pomiarowe, maszyny cyfrowe, skóry bydlęce, procesory cyfrowe oraz przekształtniki, piwo, urządzenia pamięci centralnej, rezystory, przewody elektryczne, lampy wyładowcze, antybiotyki, dezodoranty, wyroby ze szkła.

Reformy Meksyku: Wdrożenie programy „Programa national Fronterizo” – Program Rozwoju Terenów

Przygranicznych, aby dać miejsca pracy bezrobotnym rolnikom – maquiladoras. Uprzywilejowanie biznesu i sektora prywatnego względem faworyzowanych dotychczas

związków zawodowych. Najsilniejsza poprawę zauważyć można w obszarach swobody

przedsiębiorczości (skrócenie czasu potrzebnego do otwarcia przedsiębiorstwa i otrzymania licencji),

swobody handlu (członkostwo w NAFTA13 oraz ponad 40 umów dwustronnych o wolnym handlu)

wolności inwestycyjnej (równe traktowanie krajowych i zagranicznych inwestorów) – cech kluczowych z (neo)liberalnego punktu widzenia.

postępy w prywatyzacji, ustabilizowano sektor finansowy podjęto walki z korupcja przez administracje prezydenta Felipe

Calderona (program pod nazwa Operación Limpieza). uruchomiono za pośrednictwem sieci internetowej koncepcje tzw.

jednego okienka, połączono i udrożniono procedury związane z pozwoleniami na budowę, uruchomiono możliwość realizowania płatności podatkowych on-line,

podniesiono (wg zapewnień jedynie przejściowo) podatek CIT oraz podatek od depozytów pieniężnych. W kwestii obciążeń podatkowych przedsiębiorstwa funkcjonujące w Meksyku

musza ogółem odprowadzić 50,5% zysku (podatki, składki społeczne, pracownicze, inne).