Droga San Escobar do Mistrzostw Świata wPiłce Nożnej Meksyk 1986

Conrado Ryncarzo Dziennikarz Escobarskiej gazety Nuestro Fútbol

Santo Subito 2017

Powstanie Federación San Escobar de FútbolAsociación

21 września 1980 roku na mapie świata pojawiło się SanEscobar. Hiszpańskie wojska opuszczają kraj a wiwatujące tłumywykrzykują Almeida! Almeida! Nazwisko Escobarskiego opozycjonistyi pierwszego prezydenta nowej republiki roznosi się po świecie.Początki funkcjonowania państwa nie były najlepsze, jeszcze nieopadł kurz po zamieszkach w największych miastach: Santo Subito,Santo Domestos, Al Pacino. Z więzień wychodzą walczący o wolnośćSan Escobar aresztowani przez Hiszpanów w 1977 roku. Są wśród nichdwaj ludzie, którzy zbudowali podwaliny pod awans reprezentacji namundial 86 w sąsiednim Meksyku, Ernesto Gazpachio, pierwszy prezesFederación San Escobar de Fútbol Asociación (FSEF) orazSergio Chorizo, wieloletni selekcjoner reprezentacji SanEscobar. Hiszpanie nauczyli Escobarczyków co to piłka nożna,sport ten był najbardziej popularny obok siatkówki plażowejoraz łyżwiarstwa figurowego. Sam prezydent Leoncio Almeidabył wielkim fanem piłki nożnej i kibicem hiszpańskiego RealuSociedad. Bardzo ochoczo wsparł on akcje Gazpachio ozałożeniu federacji piłkarskiej FSEF oraz założenia zawodowejligi piłkarskiej Liga Nacional de San Escobar. Federacjęudało się założyć pod koniec roku 1981 a dokładnie 14grudnia. Ernesto Gazpachio został jednogłosnie pierwszymprezesem federacji mając za zastępcę swojego wieloletniegowspółpracownika Carlo Castrate. Obaj powierzyli budowęreprezentacji wspomnianemu wcześniej Sergio Chorizo byłemuświetnemu piłkarzowi, powołanego raz do reprezentacjiHiszpanii w 1975 na sparing z Bułgarią. Chorizo niezadebiutował jednak, oglądając cały mecz z perspektywy ławkirezerwowych. Na powołanie zasłużył grą na hiszpańskich

Ilustracja 1: Godło San Escobar

boiskach w barwach Realu Saragossa i Las Palmas, w którychznalazł gdy za młodu wyjechał do Hiszpanii trenować w RealuOviedo. Gazpachio i Carlo Castrate też byli piłkarzami,pierwszy występował przez wiele lat w meksykańskim CFMonterrey a drugi w argentyńskim San Lorenzo. FSEF wstąpiło wstruktury CONCACAF w 1982 a w struktury FIFA rok później. GdyChorizo rozpoczął poszukiwanie potencjalnych współpracownikówi przyszłych reprezentantów, prezes razem ze swoimpomocnikiem wzięli się za założenie Liga Nacional de SanEscobar.

Rozgrywki w San Escobar, czyli Liga Nacional deSan Escobar

Formowanie ligi przez Gazpachio nie było wcale takietrudne jak się to może wydawać. W kraju już za czasówhiszpańskich istniało wiele klubów sportowych i drużynpiłkarskich. Rozgrywano też różnego rodzaju rozgrywkipucharowe i ligowe jak na przykład Copa de Honor. W 1981wystartowały 3 pierwsze poziomy rozgrywkowe, profesjonalneLiga Nacional de San Escobar oraz Liga de Ascenso jako drugipoziom rozgrywkowy. Obie ligi liczyły po 10 profesjonalnychzespołów. Zwycięzca Liga Nacional zostawał mistrzem kraju,drużyna z miejsca 10 spadała do Liga de Ascenso. Zwycięzcadrugiej ligi awansował do Escobarskiej elity. 3 poziomrozgrywkowy stanowiła półprofesjonalna 3.Tercera División.Wymienimy teraz drużyny Liga Nacional, które dostarczyłynajwiększej ilości przyszłych reprezentantów kraju.

Liga Nacional de San Escobar 1981/1982

1. Club de Fútbol Italiana Al Pacino Corleone

Drużyna założona w 1902 przez mniejszość włoskąmieszkająca w San Escobar, potomków emigrantów. W największejilości mieszkała w Corleone, dzuelnicy Al Pacino. Pierwszymprezesem był Don Mario Luigi były hydraulik. Barwy biało-zielone.

2. DJ Casete de Audiovideo

Klub z Audiovideo w południowo-wschodnim San Escobar.Założony w 1898 przez muzyków i studentów miejscowejUniversidad de Audiovideo. Występowała w nim mała grupaUrugwajczyków. Barwy czerwono-czarne.

3. Unión Deportiva Diarrea Guacamole

Założona przez robotników zakładów chemicznych Szamponesw 1900 roku. Pierwszy mistrz San Escobar. Barwy brązowo-

białe.4. Club Detergente de Santo Domestos

Ten klub wojskowy założył generał Leo Bref w 1897 roku wSanto Domestos. Jego zawodnicy trenowali z młodzieżą napobliskiej plaży Esperal. Barwy zielone.

5. Confesional Gargamele Club de Fútbol

Zespół założony w 1924 roku przez uczniów miejscowegoseminarium. Stąd ich przezwisko Inquisidores. Barwy czarno-białe.

6. Polonia Ciudad Polaca Club de Fútbol

Ten klub datuje się na 1899 rok. Założony przezmniejszość polską w San Escobar pod prezesurą JanaKowalskiego, kompozytora i elektryka. Barwy biało-czerwe.

7. Club Atlético Boca Seniors Santo Subito

Założony przez pracowników portu w 1905 roku. Klubtworzyli początkowo emeryci z klubu seniora przy porcie. Ztego wziął się ich przydomek Boinas Mohair. Barwy niebiesko-żółte. Ma najwięcej mistrzostw kraju.

8. KFC Santo Subito Nugget

Rok powstania to 1930. Założony przez pracownikówzakładów mięsnych gdzie obrabiano drób. Jeden z 3największych klubów w Santo Subito. Jego ultrasi nazywają sięZingeros. Barwy pomarańczowe.

9. McRoyal Santo Subito Donalds

Założony w 1905 roku przez amerykańskich pracownikówuczelni Universitat Politècnica de Santo Subito. Odwiecznyrywal KFC Santo Subito Nuggets. Razem z nimi i Boca Seniorstworzą wielka trójkę w Santo Subito. Barwy zółto-czerwone.

10. Club Atlético Terefere Frontere Harnasios

Klub z Frontery, najdalej wysunięty na wschód. Największapotęga regionu. Założony w 1916 roku pracowników miejscowego browaru Harnasios. Mistrz San Escobar z sezonu 2015/2016 czymprzerwał paroletnią hegemonię klubów z Santo Subito. Barwy żółto-czarne.

Eliminacje do mundialu 86

W losowaniu 1 rundy strefy CONCACAF San Escobar trafiło

na Portoryko. Elementem przygotowań do tego dwumeczu miałybyć dwa sparingi. Pierwszy z sąsiednim San Theodoros i drugiz Maltą. Sparing z sąsiadem był pierwszym oficjalnym meczemSan Escobar. Powołania, które wtedy rozesłał Chorizo wyłoniłygrupę 22 piłkarzy, którzy brali udział w całej kampanii.Mieli oni pełne zaufanie selekcjonera oraz jego sztabu. Meczz Maltą miał pokazać jak pokaże się reprezentacja na tleeuropejskiego przeciwnika. Oba spotkania miały odbyć się nastadionie narodowym w Santo Subito, Estadio da Gruz. Listapowołań na mecz z San Theodoros przedstawiała sięnastępująco.

Ilustracja 2: Sergio Chorizo po ostatnim meczu eliminacji

Ilustracja 3: Stadion Narodowy, Estadio daGruz w Santo Subito

1.Bramkarz Arturo Borubar McRoyal Santo Subito Donalds

2.Bramkarz Enrique Iglosias DJ Casete de Audiovideo

3.Bramkarz Antonio Bonderas DJ Casete de Audiovideo

4.Obrońca Jorge Luigi Bergoglio Confesional Gargamele CF

5.Obrońca Manuel Analboleda CA Terefere Frontere Harnasios

6.Obrońca Paolo Cozza CF Italiana Al Pacino Corleone

7.Obrońca Sergio Kowalsky Polonia Ciudad Polaca CF

8.Obrońca Fidel Castrat Club Detergente de Santo Domestos

9.Obrońca Alvaro Seler UD Diarrea Guacamole

10.Obrońca Pablo Picasso KFC Santo Subito Nugget

11.Pomocnik Roger Pereiro CA Terefere Frontere Harnasios

12.Pomocnik Eros Delmazotti CF Italiana Al Pacino Corleone

13.Pomocnik Fernando A'Gonso KFC Santo Subito Nugget

14.Pomocnik Pedro Elmodovar (c) DJ Casete de Audiovideo

15.Pomocnik Ernesto Guevara CA Boca Seniors Santo Subito

16.Pomocnik Jorge Facundo Arana CA Boca Seniors Santo Subito

17.Pomocnik Grzegorz Summer Polonia Ciudad Polaca CF

18.Pomocnik Alberto Contador UD Diarrea Guacamole

19.Napastnik Hernán Cortés McRoyal Santo Subito Donalds

20.Napastnik Francisco Pizarro CA Boca Seniors Santo Subito

21.Napastnik Stefano Materrazzino CF Italiana Al Pacino Corleone

22.Napastnik Natal Oreiro CA Boca Seniors Santo Subito

W oczy rzuca się dość duża liczba zawodników pochodzeniawłoskiego, grających w Al Pacino Corleone. Dodać do nichmożna dwóch graczy polskiego pochodzenia z Polonia CiudadPolaca. Najpopularniejszymi był pomocnik Paolo Cozza oraznapastnik Stefano Materrazzino, który jednak nie mógł wygryźćdwóch największych gwiazd San Escobar, Hernána Cortésa iFrancisco Pizarro. Ta dwójka napastników strzelała masębramek w lidze i mieli okazać się jednymi z kluczowych graczyw drodze do Mexico'86. Pierwszym bramkarzem był wyśmienityArturo Borubar z McRoyal Santo Subito. Kapitanem mianowanonajlepszego gracza, reżysera gry San Escobar, PedroElmodovara. Jako jedyny miał doświadczenie z gry poza SanEscobar, występował przez 2 lata w meksykańskim Cruz Azul.Pierwszy mecz w historii San Escobar przeciwko San Theodoroszakończył się zwycięstwem 1-0 po bramce Hernána Cortésa zBoca Seniors. W Santo Subito panowała euforia, która łączyławszystkich obywateli. Oczekiwania przed meczem z Maltą byłyogromne, możliwość zmierzenia się z europejską drużynąbudziła wyobraźnie wielu kibiców. Reprezentacje Malty witałyna lotnisku tłumy kibiców, jednoczenie nie wiedząc o niejnic. Mecz nie był porywającym widowiskiem i zakończył sięremisem 0-0.

Ilustracja 4: wyjściowy skład zwycięskiego meczuz San Theodoros.

Przed wylotem do Portoryko piłkarze zostali pożegnaniprzez tłumy fanów, mających nadzieję na szczęśliwy powrótswoich idoli. 29 lipca 1984 o godzinie 20:45 czasu lokalnegorozpoczął się mecz, który przeszedł do historii jako początekzwycięskiego marszu. Z początku gracze Portoryko rzucili sięna niedoświadczonych graczy z San Escobar, jednak obronadowodzona przez Manuela Analbolede, który swoim sławnympalcem wskazywał kolegą miejsce gdzie powinni się ustawić,przetrzymała zmasowane natarcie przeciwnika. Sergio Kowalskywybił wślizgiem piłkę z linii bramkowej, pomagając ArturoBorubarowi. W drugiej połowie do głosu zaczęli dochodzićprzyjezdni jednak ich strzały był w większości niecelne. Podkoniec meczu gdy Arturo Borubar wybronił sytuację sam na sam,gracze San Escobar wyszli z kontratakiem. Pedro Elmodovarposłał długą piłkę do rezerwowego Erosa Delmazottiego, któryto dośrodkował na głowę Francisco Pizarro. Strzał jednakokazał się niecelny i piłka uderzyła w słupek. W ostatniejakcji meczu kontuzji doznał wspaniały tego wieczoru ManuelAnalboleda. Sędzia zakończył mecz i San Escobar wywiozłoremis z wyjazdowego meczu, ceną była kontuzja podstawowegoobrońcy. W rewanżu w miejsce kontuzjowanego Manuela wystąpiłJorge Luigi Bergoglio z Confesional Gargamele. Była dużaobawa czy zawodnik Inquisidores udźwignie ciężar spotkaniajednak wywiązał się z tego bez zarzutu. Mecz rewanżowy odbyłsię 5 sierpnia 1984 roku i był wielkim świętem. Przezwiększość meczu miła miejsce wymiana ciosów, akcja napędzałakolejną akcję, jednak piłka nie chciała załopotać w siatce. W86 minucie San Escobar dostało rzut wolny, do któregopodszedł niezawodny Pedro Elmodovar. Posłał on dośrodkowaniew pole karne, gdzie piłka znalazła Francisko Pizarro. Tymrazem udało mu się zmieścić piłkę w bramce i San Escobarwyszło na prowadzenie 1-0. Kibice szaleli i dopingowaliswoich reprezentantów w desperackiej obronie korzystnegowyniku. Gdy zabrzmiał ostatni gwizdek fala radościprzetoczyła się przez Estadio da Gruz. Awans do drugiej rundyeliminacji stał się faktem.

Reprezentacja Pkt M W R P Br+ Br- +/-San Escobar 6 4 2 2 0 5 3 2

Jamajka 5 4 2 1 1 7 2 5Barbados 1 4 0 1 3 2 9 -7

Tabela Grupy D drugiej rundy eliminacji

W drugiej rundzie San Escobar nie był faworytembukmacherów. Brano za niego piłkarzy Jamajki, którzy mielipokonać pozostałe drużyny. Zaprzepaścili oni jednak awansremisem z Barbadosem.

24 kwietnia 1985 San Escobar 2–2 Jamajka

28 kwietnia 1985Jamajka 1-1 San Escobar

15 maja 1985 Barbados 0-1 San Escobar

19 maja 1985 San Escobar 1-0 Barbados

Mecze San Escobar w rundzie drugiej Eliminacji Meksyk 86

Największe emocje budził pierwszy mecz z Jamajką w Santo Subito. Dwie bramki Hernána Cortésa zapewniły mu nieśmiertelną sławę w kraju. Udało mu się jeszcze zdobyć bramkę w wyjazdowym meczu z Barbadosem. Remis w rewanżu z Jamajką zapewnił w doliczonym czasie gry rezerwowy Stefano Materrazzino. Drugą rundę zakończył mecz u siebie z Barbadosem, na wypełnionym w całości stadionie narodowym. Jużw 9 minucie bramkę zdobył uderzeniem zza pola karnego Francisco Pizarro. Wynik nie uległ już zmianie i San Escobar zadziwiło świat po raz pierwszy awansując do rundy finałowej eliminacji.

Ilustracja 5: Stefano Materrazzinow meczu ligowym

Reprezentacja Pkt M W R P Br+ Br- +/-Kanada 9 6 3 3 0 4 2 2

San Escobar 5 6 1 4 1 7 6 1Honduras 5 6 1 4 1 6 6 0Kostaryka 1 6 0 1 5 4 6 -2

Grupa finałowa eliminacji

Runda finałowa eliminacji do dziś jest wspominana jakototalne szaleństwo. Pierwszy raz na mundial awansowalipiłkarze Kanady oraz San Escobar. Oczekiwanie na pierwszymecz z Hondurasem, który miał odbyć się 11 sierpnia 1985 rokuprzerosło największe oczekiwania. Zjeżdżali się kibice zsąsiednich krajów jak San Theodoros, San Serriffe i z byłejduńskiej kolonii, Legolandu.

Stadion jak zwykle wypełniony po brzegi, dziennikarze zobu ameryk czekali z relacją o chłopakach Sergio Chorizo nacały świat. Trener dokonał pewnej roszady w składzie i po razpierwszy zobaczyliśmy w wyjściowej jedenastce Fidela Castrataz Detergente. Okazało się to strzałem w dziesiątke, strzeliłbramkę na wagę remisu w pierwszym meczu przeciwkoHondurasowi.

Ilustracja 6: Kibice z Legolandu

11 sierpnia 1985 San Escobar 1–1 Honduras

17 sierpnia 1985San Escobar 1–1 Honduras

27 sierpnia 1985Kanada 1-1 San Escobar

1 września 1985 San Escobar 0-1 Kanada

8 września 1985 San Escobar 1-0 Kostaryka

14 września 1985 Kostaryka 0-0 San Escobar

Mecze San Escobar w rundzie finałowej Eliminacji Meksyk 86

Po dwóch remisach z Hondurasem, które powinno się uznawać zaniemały sukces, morale nie były za wysokie. Apetyt rozbudzonysamym awansem do rundy finałowej było trudno zaspokoić zawodnikomz San Escobar. Kryzys rozpoczął się w Kanadzie, gdzie drużynaSergio Chorizo przegrała 1-0. Zawodnicy po powrocie do SantoSubito nie chcieli rozmawiać z dziennikarzami. Przed meczemrewanżowym trener miał nie lada problem by podbudować zawodników.Nie do końca mu się to udało, mecz rewanżowy toczył się poddyktando Kanadyjczyków. Nie mogli jednak pokonać broniącego wtedyEnrique Iglosiasa z Casete Audiovideo. Przełom nastąpił gdyselekcjoner postanowił wprowadzić dwójkę rezerwowych, którzyzmienili obraz meczu. Byli to Jorge Facundo Arana z Boca Seniorsoraz Grzegorz Summer z Polonii. Facundo Arana dryblingiem przedpolem karnym przedostał się w pole bramkowe kanadyjczyków i zagrałwzdłuż bramki do niepilnowanego Summera, który prostą podcinkązdobył bramkę wprowadzając wszystkich w ekstazę. ReprezentacjaKanady nie zdołała już odpowiedzieć i pierwsza wygrana w rundziefinałowej stała się faktem. 7 dni później do Santo Subitoprzyleciała najgorsza w grupie reprezentacja Kostaryki. Zwycięstwopo dosyć bezbarwny spotkaniu zapewnił San Escobar FranciscoPizarro. Lecąc do Kostaryki piłkarze San Escobar wiedzieli jedno,nie mogli przegrać. Remis dawał im awans przed Hondurasem przezlepszy bilans bramkowy. Plan udało się zrealizować, i wspaniałysukces Escobarskiej piłki stał się faktem. Chorizo odebrał medalod prezydenta i był popularny na równi z Almeidą i papieżem.Piłkarze reklamowali niemal wszystkie produkty w San Escobar.Piłkarze rozkochali swój naród w piłce nożnej.

Posłowie/Meksyk 86'

W 1986 roku Meksyk po raz drugi w historii zostałorganizatorem piłkarskich mistrzostw świata, zastępując Kolumbię,która zrzekła się tego prawa. Imprezę poprzedziło tragiczne wskutkach trzęsienie ziemi w 1985 roku, jednak nie zniszczyłomeksykańskich stadionów. Rozgrywki odbywały się najpierw w sześciugrupach po cztery zespoły. Od 1/8 finału zastosowano systempucharowy. Mistrzem świata została Argentyna pokonując w finaleRepublikę Federalną Niemiec, królem strzelców został Gary Lineker,a za największą niespodziankę uznaje się wyjście z grupyreprezentacji Maroka. San Escobar nie wyszło z grupy po dwóchporażkach i jednym remisie. Jedyną bramkę w zremisowanym meczu zWatykanem zdobył Hernan Cortes. Tematem tej pracy nie miał byćsam mundial, ale zdecydowałem, że na zakończenie warto by byłowspomnieć o tych podstawowych informacjach. Sam pamiętam towszystko, jak by to było wczoraj. Byłem młodym początkującymdziennikarzem, który za naszą kadrą jeździł wszędzie. Przeżywałemkażde zwycięstwo i każdą porażkę. Wszystko to rozpoczął projektErnesto Gazpachio wspomaganego przez Sergio Chorizo. Każdymłody chłopak w San Escobar biegał w koszulce Elmodovara alboPizarro. Mogliśmy emocjonować się własną ligą zawodową ioglądać nasze zespoły w lidze mistrzów. Ukoronowaniem tegowszystkiego był sparing z reprezentacją Polski rozegrany w2016 roku. Odwiedził nas wtedy uwielbiany i kochany przezobywateli minister Waszczykowski. To chyba tłumaczywszystko...

Conrado Ryncarzo

Ilustracja 7: Maskotka reprezentacji San Escobar: jamnik Witold