Galeria Żak

Oferta malarstwa 2013

JERZY KOSSAK (Kraków 1886 - 1955 Kraków)

Drzemka kirasjera, 1933 r.

olej na kartonie, sygnowany i

datowany pd. „Jerzy Kossak 1933”

36x25 cm

Jerzy Kossak - syn Wojciecha, wnuk Juliusza Kossaków - od wczesnego dzieciństwa

malował pod kierunkiem ojca i dziadka. Kontynuator i naśladowca ich sztuki tworzył sceny

batalistyczne, historyczne i rodzajowe z wszechobecnym motywem konia. Malował obrazy z

powstania listopadowego, wojen napoleońskich oraz wiele scen z wojny 1920 roku.

Najbardziej znaną jego kompozycją tego rodzaju był Cud nad Wisłą. Malował też liczne

Pogonie i Pościgi ułanów za kozakami, Napady wilków, Polowania i Wesela. Tematyka tych

prac sprawia, że stale cieszą się zainteresowaniem zbieraczy i publiczności, zawsze tłumnie

odwiedzającej wystawy malarstwa Kossaków.

JULIUSZ MAKAREWICZ (Synowódzko Wyżne koło Stryja 1854 - 1936 Kraków)

Na gromniczną, 1923 r.

olej na płótnie, sygnowany i

datowany ld. "J.Makarewicz 923"

77x48 cm

Juliusz Makarewicz - artysta malarz, studiował na wydziale architektury politechniki

lwowskiej. Dzięki stypendium hrabiego Karola Lanckorońskiego rozpoczął studia na

Akademii Sztuk Pięknych we Wiedniu u C. Griepenkerla, potem w Monachium i w Rzymie.

Był współzałożycielem szkoły malarstwa dla kobiet we Lwowie. Przyjaźnił się ze

Stanisławem Dębickim, Teodorem Axentowiczem, Julianem Fałatem i Jackiem

Malczewskim. Wystawiał w Warszawie, Krakowie, we Lwowie, Tarnopolu, Poznaniu,

Berlinie i Londynie. Malował obrazy olejne i akwarele oraz rysował pastelami pejzaże,

sceny rodzajowe i typy ludowe oraz portrety.

WOJCIECH KOSSAK (Paryż 1856 - 1942 Kraków)

Zwiad o wschodzie słońca, 1927 r.

olej na tekturze, sygnowany i

datowany pd. "Wojciech Kossak 1927

30x33 cm

Wojciech Kossak - syn i uczeń Juliusza Kossaka kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk

Pięknych, Akademii monachijskiej i w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w

Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Malował też dla dworu Franciszka Józefa II.

Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych

panoram.. W 1913 r. był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych.

Niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko

polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni. W

późniejszym okresie twórczości malował masowo sceny rodzajowe, batalistyczne, portrety z

koniem w roli głównej.

KONSTANTY FRANCISZEK KRZEMIŃSKI

Modlitwa sióstr zakonnych

olej na kartonie

sygnowany pd. "f.krzemiński"

22x15 cm

Konstanty Franciszek Krzemiński, częstochowski malarz cechowy, ur. 2 IV 1831 w

Częstochowie, syn Antoniego i Marianny z Fagielskich. Malarstwa uczył się w

Częstochowie; w 1855 r. został mistrzem. Brał żywy udział w życiu cechu; w latach 1880-82

był starszym cechu. Malował obrazy świętych, głównie Matki Boskiej Częstochowskiej, na

płótnie, desce, blasze lub papierze. Prowadził własny kram pod Jasną Górą. Jego uczniami

byli: Zygmunt Policiński (1857-58), Jan Paweł Harbich (1871-76) i Ludwik Jędrzejczyk

(1879 - 84).

KAJETAN KOSIŃSKI (Łużany na Bukowinie 1847 - 1935 Lwów)

Wesele krakowskie

akwarela na papierze

sygnowana ld. "K.Kosiński"

34x44 cm

Kajetan Kosiński (Łużany na Bukowinie 1847 - 1935 Lwów) w latach 1866-69 studiował w

Akademii w Wiedniu, następnie wyjechał na krótko do Monachium. W tym samym roku

rozpoczął pracę, jako nauczyciel rysunku. Początkowo w Śniatyniu, następnie w

Drohobyczu i Krakowie. Od 1877 roku był profesorem rysunku w Wyższej Szkole Realnej

w Stryju, a od 1893 w I Wyższej Szkole Realnej w Krakowie. Wystawiał w TPSP w

Krakowie i we Lwowie oraz w TZSP i IPS w Warszawie. Malował obrazy o tematyce

religijnej, kwiaty, portrety, pejzaże, sceny rodzajowe, także z życia chłopów, w tym cieszące

się dużą popularnością wesela krakowskie, w których można dostrzec inspiracje twórczością

Juliusza Kossaka czy Alfreda Wierusz-Kowalskiego.

JERZY KOSSAK (Kraków 1886 - 1955 Kraków)

Odwrót Napoleona spod Moskwy, 1948 r.

olej na kartonie, sygnowany i

datowany ld. „Jerzy Kossak 1948”

35x50 cm

Jerzy Kossak - syn Wojciecha, wnuk Juliusza Kossaków - od wczesnego dzieciństwa

malował pod kierunkiem ojca i dziadka. Kontynuator i naśladowca ich sztuki tworzył sceny

batalistyczne, historyczne i rodzajowe z wszechobecnym motywem konia. Malował obrazy z

powstania listopadowego, wojen napoleońskich oraz wiele scen z wojny 1920 roku.

Najbardziej znaną jego kompozycją tego rodzaju był Cud nad Wisłą. Malował też liczne

Pogonie i Pościgi ułanów za kozakami, Napady wilków, Polowania i Wesela. Tematyka tych

prac sprawia, że stale cieszą się zainteresowaniem zbieraczy i publiczności, zawsze tłumnie

odwiedzającej wystawy malarstwa Kossaków.

WACŁAW PRZYBYLSKI (Jarosławice w Poznańskiem 1869 - 1933 Warszawa)

Dziewczyna i satyr

olej na płótnie,

sygnowany pd. "W.Nowina-Przybylski"

60x80 cm

Wacław Przybylski (d'Agardt Przybylski, Nowina Przybylski) w 1887 studiował w warsz. Klasie (Szkole)

Rysunkowej Wojciecha Gersona, w l. 1888-91 w SSP w Krakowie u Floriana Cynka i Władysława

Łuszczkiewicza, a następnie w Berlinie, Wiedniu i Monachium. Wg Świeykowskiego utrzymywał

koleżeńskie kontakty z Witoldem Pruszkowskim. Od 1895 do wybuchu I wojny światowej mieszkał w

Łodzi. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym i towarzyskim Łodzi. W 1903 był inicjatorem założenia

stowarzyszenia malarzy łódzkich. Przed 1905 r. był w Paryżu i wykonane tam prace wystawił po powrocie

do Łodzi w Salonie Kazimierza Biedrzyckiego. Od 1906 brał udział w życiu artystycznym. Był jednym z

założycieli i pierwszym prezesem grupy artystycznej „Zespół", utworzonej w kwietniu 1925, z którą

wystawiał w TZSP. Był członkiem TZSP od 1905, w 1925-26 zastępcą członka Komitetu i zasiadał w jury

Salonu. Debiutował w 1892 w warsz. Salonie Aleksandra Był portrecistą, autorem scen myśliwskich, ale

przede wszystkim twórcą scen o tematyce mitologicznej. Prace Przybylskiego i były często wystawiane i

chętnie kupowane.

ADAM SETKOWICZ (Kraków 1876 - Kraków 1945)

Krakowski drużba

akwarela na papierze,

sygn. ld. "A. Setkowicz"

17x24cm

Adam Setkowicz to popularny malarz scen rodzajowych z zaprzęgami, polowaniami,

saniami i śniegami, malowanych akwarelą bądź olejno, w których wyraźnie nawiązywał do

prac Alfreda Wierusza-Kowalskiego, Józefa Brandta czy też Juliana Fałata. Artysta w latach

1897-1898 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Teodora

Axentowicza, a w 1933 roku brał udział w wystawie w Piotrkowie Trybunalskim.

CZESŁAW WASILEWSKI (1875-1947)

Trójka na śniegu

olej na płótnie,

sygnowany pd. "I.Zygmuntowicz”

60x80 cm

Czesław Wasilewski używający też pseudonimu Zygmuntowicz, to popularny w okresie

międzywojennym malarz warszawski, autor obrazów o tematyce rodzajowej inspirowanych

płótnami Kossaka, Brandta, Chełmońskiego, Wierusza-Kowalskiego czy Fałata. Był

samoukiem, wprawdzie w 1911 zapisał się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, ale o

jego studiach nic bliższego nie wiadomo. Być może uczęszczał tam (1913-1917) do

pracowni Wojciecha Kossaka, dla którego później, na początku lat dwudziestych,

przygotowywał podmalówki do obrazów. Uczestniczył w wystawie w Lublinie (1922),

wystawiał na Salonach warszawskiej Zachęty (1925,1926, 1927), w Katowicach (1926),

Częstochowie (1927), Gdyni (1929), Kaliszu (1931), Poznaniu (1928, 1931). Malował

przede wszystkim liczne zaprzęgi, sanny, wyjazdy na polowania, wypadki w podróży,

ułanów na patrolu, łosie i dziki w lesie. Rzadziej malował kwiaty i martwe natury.

ERNO ERB (1878-1943)

Na targu

olej na kartonie,

sygnowany ld. "E.Erb"

35x50 cm

Erno Erb był artystą związanym ze środowiskiem lwowskim; mieszkał we Lwowie i w

Truskawcu. Malował motywy miejskie, sceny rodzajowe, targowiska, charakterystyczne

typy ukraińskich chłopów i Żydów, pejzaże i martwe natury. Posługiwał się pastelami,

akwarelą i farbami olejnymi. Jego olejne obrazy, odznaczające się bogatą fakturą grubo

kładzionej farby, bywały porównywane z pracami niemieckiego malarza Maxa Liebermana.

Artysta wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i

Krakowie oraz w warszawskiej Zachęcie. W 1929 brał udział w Powszechnej Wystawie

Krajowej w Poznaniu, a w 1932 w Wystawie Sztuki.

KASPER ŻELECHOWSKI (Klecza Dolna 1863 - 1942 Kraków)

Śpiąca dziewczyna

Olej na kartonie,

Sygnowany pd. „K.Żelech”

35x50 cm

Kasper Żelechowski - polski malarz, poeta, fotograf i pamiętnikarz. W latach 1879-1888 i

1893-1894 studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych był uczniem Jana Matejki na

wydziale kompozycji, studiował także w Akademii monachijskiej w latach 1888-1890 pod

kierunkiem Karla Rauppa. Malował wiele portretów, pejzaże, a także sceny rodzajowe,

niekiedy zabarwione treściami polityczno-społecznymi, oraz kompozycje z elementami

fantastyki, osnute na motywach baśni i podań ludowych. Był jednym ze współtwórców

Panoramy Tatr (1895) eksponowanej w Warszawie. Często prezentował je w Towarzystwie

Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wziął udział w Wystawie Sztuki Krakowskiego Związku

Artystów Plastyków, jaka odbyła się w 1924 roku w Lublinie, oraz w 1929 roku w wystawie

autoportretów w Krakowie.

ZOFIA ATTESLANDER (Luborzyce pow. Miechów 1874 - po 1928)

Dziewczyna w kapeluszu, 1926 r.

pastel na papierze,

sygn. i dat. pśr. „Zo Atteslander 1916”

86x66 cm

Zofia Atteslander, z domu Kon (Kohn) początkowo uczyła się prywatnie u Jacka

Malczewskiego w Krakowie, później u Stanisława Grocholskiego, Franza Lenbacha i

Heinricha Knirra w Monachium a w 1902 u pejzażysty Adolfa Hölzela w Dachau. W 1904

była w Wiesbaden, gdzie portretowała rumuńską rodzinę królewską. Okresowo mieszkała i

wystawiała w Paryżu (wyróżniona mention honorable w Salonie Artystów Francuskich w

1908), Berlinie (1913) i Krakowie. Uczestniczyła w wystawach w warszawskim TZSP (od

1904) oraz w krakowskim (od 1903) i lwowskim TPSP. Malowała przede wszystkim

portrety (Portret Cilly Elfy z 1904 w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie), znane są

także jej martwe natury.

HENRYK UZIEMBŁO (Krze 1879-1949 Kraków)

Skalisty brzeg

olej na płótnie,

sygnowany pd „HENRYK UZIEMBŁO”

62x50 cm

Henryk Uziembło (Krze 1879-1949 Kraków) naukę rozpoczął w Szkole Przemysłowej w

Krakowie, by po czterech latach kontynuować ją w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule. Jako

pracownik Österreichisches Museum für Kunst und Industries w Wiedniu pogłębiał

znajomość sztuk dekoracyjnych. W 1902 r. wstąpił do krakowskiej ASP i studiował pod

kierunkiem S. Wyspiańskiego i T. Axentowicza. W l. 1904-1905 doskonalił swe

warsztatowe umiejętności w Paryżu, a następnie studiował architekturę wnętrz w Anglii.

Naukę kontynuował we Włoszech. Projektował wnętrza, polichromie i witraże. Ponadto

uprawiał grafikę i działał, jako plakacista. Przede wszystkim jednak zasłynął, jako wybitny

pejzażysta. Kilka spośród tych obrazów artysta wystawił w 1907 r. w krakowskim Pałacu

Sztuki.

ZYGMUNT ROZWADOWSKI (Lwów 1870 - 1950 Zakopane)

Jeździec na koniu, 1912 r.

olej na desce,

sygn. i dat. pd. „Z. Rozwadowski 1912”

47x37 cm

Zygmunt Rozwadowski (Lwów 1870 - 1950 Zakopane) malarz, dekorator, pedagog.

Kształcił się w latach 1883 – 1892 w krakowskiej SSP, gdzie przez ostatnie dwa lata

uczęszczał do Oddziału Kompozycji Jana Matejki. Naukę kontynuował w Monachium w

prywatnej szkole Antona Ažbégo. Wczesne prace wystawiał w TPSP w Krakowie pod

pseudonimem Jordan. Po studiach osiedlił się we Lwowie. W latach 1910 - 1920 był

profesorem w lwowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego i

współpracował przy dekoracji sal Teatru Miejskiego. W czasie I wojny służył w Legionach

Polskich. Po II wojnie światowej zamieszkał w willi „Jordanówka” w Zakopanem.

ALFONS KARPIŃSKI (Rozwadów 1875 - 1961 w Kraków)

Cynie

olej na kartonie,

sygnowany pd. „A.Karpiński”

35x70 cm

Alfons Karpiński - polski malarz, specjalizował się w portretowaniu kobiet, działał w

środowisku krakowskim. Malował również pejzaże i martwe natury. W latach 1891-1899

studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. pod kierunkiem Leona

Wyczółkowskiego. W 1903 kształcił się w Monachium. Od 1904 do 1907 uczęszczał do

Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, w latach 1908-1912 do Akademii Colarossiego w

Paryżu. Na stałe mieszkał w Krakowie. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka.

WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 - 1980 Komorów k. Warszawy)

Zachód nad morzem

olej na kartonie,

sygnowany pd. „WIKTOR KORECKI”

50x70 cm

Wiktor Korecki – malarz pejzażysta. Gimnazjum ukończył w Kijowie, tam też studiował w

Szkole Rysunkowej Aleksandra Muraszki. Po studiach wrócił do Kamieńca Podolskiego,

skąd w roku 1921 wyjechał do Warszawy. Tu miał pracownię na rogu ulic Tamki i Cichej.

Zgromadzone tam obrazy spłonęły w czasie powstania 1944 roku. Po powstaniu artysta

przebywał w obozie w Pruszkowie skąd trafił do obozu pracy w Lipsku. Do kraju powrócił

w roku 1946 i zamieszkał w Komorowie pod Warszawą, a później w Milanówku. Jego

nastrojowe krajobrazy emanujące spokojem i pogodą cieszyły się zawsze dużą

popularnością. Korecki najczęściej malował pejzaże zimowe z motywem leśnej drogi i

strumienia wijącego się wśród śniegów, a obok nich także wiosenne, letnie czy jesienne

widoki z Mazowsza.


Zachód nad morzem

olej na kartonie,

sygnowany ld. „WIKTOR KORECKI”

35x50 cm










widoki z Mazowsza.

ABRAHAM ADOLF BEHRMANN (Ryga 1876 - 1942 Białystok)

Portret Żyda

olej na tekturze,

sygnowany pd. „Behrmann”

14x9 cm

Abraham Adolf Behrmann studia rozpoczął w Akademii monachijskiej (1900r.-1904r.),

następnie studiował w Paryżu (1905r.-1910r.) Wiele podróżował był m.in. w Algierze,

Maroku, Egipcie, Palestynie oraz w we Francji, Włoszech, Nowym Jorku. Był członkiem

ZZPAP w Łodzi. Malował pejzaże, widoki miast, sceny rodzajowe, portrety. W jego pracach

najważniejszy był kolor. Jego obrazy są barwne, żywe, kolorowe. Zginął w białostockim

getcie.

WACŁAW KAJETAN PAJĄK (Radom 1891 - 1926 Paryż)

Przed katedrą Notre-Dame, Paryż, 1925 r.

olej na płótnie/kartonie,

sygnowany i datowany ld. „W.Pająk Paris 25 “

44x27 cm

Wacław Kajetan Pająk - polski malarz związany z École de Paris. Do szkoły średniej

uczęszczał w Radomiu, a następnie w Krakowie do Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego,

gdzie uzyskał maturę w 1913. Debiutował w 1911 r. w Krakowie na wystawie Niezależnych,

na SaIonie TZSP 1913/14 w Warszawie. W 1913 r. wyjechał do Paryża. Podjął studia w

Académie des Beaux-Arts (malarstwo i architektura); następnie uczył się malarstwa w

Académie Paul Ranson, m.in. u Maurice'a Denisa. Współpracował z warsztatami sztuki

stosowanej Stefanii Łazarskiej. Wystawiał na Salone d'Automne (1922-1925), Salon des

Indépendants (1923-26) oraz w TZSP w Warszawie (1925).

KASPER ŻELECHOWSKI (Klecza Dolna 1863 - 1942 Kraków)

Piękna cyganka

olej na płótnie,

sygnowany. słabo czytelnie lg. „Żelechowski”

59x45 cm

Kasper Żelechowski - polski malarz, poeta, fotograf i pamiętnikarz. W latach 1879-1888 i

1893-1894 studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych był uczniem Jana Matejki na

wydziale kompozycji, studiował także w Akademii monachijskiej w latach 1888-1890 pod

kierunkiem Karla Rauppa. Malował wiele portretów, pejzaże, a także sceny rodzajowe,

niekiedy zabarwione treściami polityczno-społecznymi, oraz kompozycje z elementami

fantastyki, osnute na motywach baśni i podań ludowych. Był jednym ze współtwórców

Panoramy Tatr (1895) eksponowanej w Warszawie. Współpracował z krakowskim

kabaretem „Zielony Balonik”. Po studiach zamieszkał na stałe w Krakowie, gdzie pracował i

prowadził działalność wystawienniczą.


Wschód słońca na mokradłach

olej na dykcie,

sygnowany ld. „WIKTOR KORECKI”

40x60 cm










widoki z Mazowsza.

CZESŁAW WASILEWSKI (1875-1947)

Jazda o zachodzie słońca, 1916 r.

olej na płótnie,

sygnowany i datowany pd. „Cz. Wasilewski 1916”

40x60 cm

Czesław Wasilewski używający też pseudonimu Zygmuntowicz, to popularny w okresie

międzywojennym malarz warszawski, autor obrazów o tematyce rodzajowej inspirowanych

płótnami Kossaka, Brandta, Chełmońskiego, Wierusza-Kowalskiego czy Fałata. Był

samoukiem, wprawdzie w 1911 zapisał się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, ale o

jego studiach nic bliższego nie wiadomo. Być może uczęszczał tam (1913-1917) do

pracowni Wojciecha Kossaka, dla którego później, na początku lat dwudziestych,

przygotowywał podmalówki do obrazów. Uczestniczył w wystawie w Lublinie, wystawiał

na Salonach warszawskiej Zachęty, w Katowicach, Częstochowie, Gdyni, Kaliszu, Poznaniu.

Malował przede wszystkim liczne zaprzęgi, sanny, wyjazdy na polowania, wypadki w

podróży, ułanów na patrolu, łosie i dziki w lesie. Rzadziej malował kwiaty i martwe natury.

WŁADYSŁAW CHMIELIŃSKI (1911-1979)

Widok znad Wisły

akwarela na papierze,

sygnowana. pd. „Wł. Chmieliński”

40x56 cm

Władysław Chmieliński (1911-1979) był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale

mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk

Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów

były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl

akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, m.in. wnętrza Zamku

Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie chętnie malował także konie

na tle krajobrazu. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu "Władysław

Stachowicz".

ALEKSANDER ORŁOWSKI (1777 -1832)

Kurier cesarski

olej ma blasze cynkowej

Atrybucja: Aleksander Orłowski

29x43 cm

Aleksander Orłowski - malarz, rysownik i grafik. Protegowany księżnej Izabelli

Czartoryskiej, w latach 1793-1801 kształcił się w pracowni J. P. Norblina, który wywarł

zasadniczy wpływ na całą jego późniejszą twórczość. Dorywczo uczył się także w zamkowej

„malarni” M. Bacciarellego, u miniaturzysty W. de Lesseura i sztycharza B. Folino. Brał

udział w powstaniu kościuszkowskim. Okresowo pracował dla ks. Józefa Poniatowskiego i

dla ks. Heleny Radziwiłłowej. W roku 1802 wyjechał na Litwę, a stamtąd do Petersburga,

gdzie zamieszkał na stałe, zyskując wkrótce ogromną popularność. Został nadwornym

rysownikiem wielkiego księcia Konstantego, pracował też dla cesarza Aleksandra I. W roku

1809 otrzymał tytuł akademika petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był przede

wszystkim rysownikiem, chętnie malował też pastelami i olejno. Tematyka jego prac była

różnorodna: tworzył sceny batalistyczne, rysował i malował wschodnich jeźdźców,

charakterystyczne typy ludowe, sceny z życia wsi, pejzaże, portrety i karykatury. Od 1816

zajmował się litografią, popularyzując tę technikę na terenie Rosji.


Zima na starówce

olej na płótnie,

sygnowany. pd. „Wł. Chmieliński”

50x70 cm








Stachowicz".

FRANCISZEK WÓJCIK (1903-1984)

Krokusy wczesną wiosną, 1952 r.

olej na kartonie, sygnowany i datowany. pd. „FWojcik 52”

37x53 cm

Franciszek Wójcik - malarz związany z zakopiańskim środowiskiem artystycznym, uczeń

Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. W latach 1932-1939 studiuje w krakowskiej

ASP, m.in. u Sichulskiego, Weissa, Jarockiego i Kamockiego. W 1938 wyjeżdża na roczne

stypendium do Rzymu, gdzie organizuje swoją pierwszą zagraniczną wystawę indywidualną.

Po powrocie do kraju mieszka w Zakopanem i aktywnie uczestniczy w tamtejszym życiu

artystycznym. Maluje pejzaże, portrety, martwe natury, w jego licznych krajobrazach

tatrzańskich widać inspiracje malarstwem Kamockiego. W Muzeum Tatrzańskim im. Tytusa

Chałubińskiego miała miejsce wystawa z cyklu prezentującego twórczość artystów ze

środowiska zakopiańskiego, na której pokazano wybrane pejzaże Franciszka Wójcika ze

zbiorów wnuczki artysty.


Przy kościele Św. Anny

olej na płótnie,

sygnowany. pd. „Wł. Chmieliński”

50x35 cm








Stachowicz".

LEON FORTUNAT PĘKOSŁAWSKI (1868-1942)

W słońcu Afryki, 1931 r.

olej na płótnie, sygnowany pd.

inicjały wiązane „LP 1931”

82x55 cm

Leon Fortunat Pękosławski - znany warszawski lekarz - neurolog. Orientalista – podróżnik,

działacz społeczny. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Uczył się malarstwa w Klasie

Rysunkowej w Warszawie, w 1920 r. przekształconej w Miejską Szkołę Sztuk zdobniczych i

Malarstwa. Wiele podróżował po Afryce, skąd przywiózł liczne obrazy. Rozstrzelany w

egzekucji masowej w Magdalence.

DARIUSZ WĄSOWICZ (Warszawa 1910-1973)

Pałac w Łazienkach

olej/płótno/karton,

sygnowane monogramem ld. „WD”

28x20 cm

Dariusz Wąsowicz (Warszawa 1910-1973) studiował w Institiut Superieur de Commerce de

l`Etat a Anvers w Belgii ( dyplom 1931 r.). Później, w latach 1935-1939, uczył się na

Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1951-1955 kierował

Pracownią Grafiki Związku Polskich Artystów Plastyków, oddział w Warszawie. W swojej

twórczości zajmował się malarstwem olejnym i akwarelą, a także grafiką warsztatową.

Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum

Narodowego w Warszawie, w St. Philomena`s School Carshalton w Anglii.


Potok, 1952 r.


32x47 cm












Lato w górach, ok. 1950 r.

olej na kartonie, sygnowany pd. „FWojcik”

38x51 cm












Krokusy wczesną wiosną, 1952 r.


38x48 cm












Leśny potok wiosną, 1959r.

olej na kartonie,

sygnowany i datowany. pd. „FWojcik 59”

36x48 cm











WLASTIMIL HOFMANN (Praga 1881-1970 Szklarska Poręba)

Starość

olej na płótnie,

sygnowany pd. „Wlastimil Hofman”

27x47 cm

Wlastimil Hofman w latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F.

Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyckiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w

paryskiej Academie des Beaux-Arts u J.L. Gerôme`a. Od 1901 r. kontynuował naukę w

macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów

Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem

Grupy Pięciu i Grupy Zero. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i

Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do

Szklarskiej Poręby. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J.

Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i

pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach

ponadczasową godność.

ANDRZEJ ŻYWICKI (Warszawa 1928 - 1970 Szczecin)

Róże w porcelanowym wazonie

olej na kartonie,

sygnowany ld. „A.Żywicki”

35x50 cm

Andrzej Żywicki (Warszawa 1928 - 1970 Szczecin) studiował malarstwo na Akademii Sztuk

Pięknych w Gdańsku. Dyplom otrzymał w 1955 r. Uczestniczył w większości

ogólnopolskich i okręgowych wystaw ZPAP. Pozostawił po sobie około 3500 obrazów,

rysunków i studiów. Obrazy w Muzeach Narodowych Gdańska i Szczecina.

ANTONI KIERPAL (1898-1960 Łódź)

Zima na Ukrainie, 1942 r.

olej na dykcie,

sygowany. ld. „Anton Kiepal 1942 Ukraine”

35x50 cm

Antoni Kierpal ukończył Szkołę Rysunków i Anatomii Sz. Andrzejewskiego w Łodzi. W

latach 1920 -1922 studiował malarstwo ścienne u prof. Jarczewskiego w Poznaniu.

Następnie uczył się prywatnie malarstwa u M. Trębacza (lata 1926-1930), przez którego

został skierowany na dalsze studia do Monachium. Specjalizował się w szeroko pojętym

malarstwie krajobrazowym. W latach 1922-1939 w poszukiwaniu natchnienia regularnie

wyjeżdżał do Gdyni i na Hel. Od 1934 roku miał swój Salon Sztuki na Helu, gdzie

wystawiał swoje prace. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach muzealnych między innymi

w muzeach w Szczecinie i Częstochowie oraz w kolekcjach prywatnych.

BOLESŁAW KUDEWICZ (1887 Lwów - 1957 Kłodzko)

Przed zajazdem

olej na płótnie,

sygnowany ld. „B. Kudewicz”

80x70 cm

Bolesław Kudewicz uczył się we Lwowie w szkole malarstwa Stanisława Kaczora

Batowskiego. Następnie studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Stanisława

Dębickiego i Jacka Malczewskiego. Po I wojnie światowej uczył rysunku w Krzemieńcu.

Pracował, jako scenograf w teatrach we Lwowie, Lublinie i Krakowie. W 1924 roku osiadł

w Łodzi. W 1925 i 1931 roku wyjeżdżał do Francji a w latach 1928 i 1935 do Włoch. W

latach od 1930 do 1933 kierował pracownią scenograficzną w Teatrze Miejskim w Łodzi.

Projektował również tkaniny i plakaty. Wspólnie z Władysławem Strzemińskim i Karolem

Hillerem uczył w 1932 roku na kursach malarskich dla rzemieślników rysunku,

perspektywy, estetyki wnętrz, kostiumologii malarstwa teatralnego i kompozycji mebli. Brał

udział w wystawach w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w latach 1912

i 1928, we Lwowie w 1913 i 1917 roku oraz w Łodzi w latach 1924 w Miejskiej Galerii

Sztuki i 1926 w wystawie Grupy Łodzian. Malował pejzaże, martwe natury i portrety.

CZESŁAW BORYS JANKOWSKI (Warszawa 1862 - 1941 Sceaux)

Zima, 1922 r.

olej na kartonie,

sygnowany ld. „JANKOWSKI 1922”

40x50 cm

Czesław Borys Jankowski - rysownik-ilustrator, projektant mody, malarz. Od 1872 do 1878

r. uczył się w Warszawie w IV Gimnazjum, potem w Szkole Realnej J. Pankiewicza, a w

latach 1880-81 w warszawskiej Szkole Rysunkowej W.Gersona i A.Kamińskiego. Korzystał

również ze wskazówek E.M.Andriollego, pod wpływem którego zainteresował się ilustracją.

Na początku 1886 r. osiedlił się w Krakowie, następnie od 1888 r. w Paryżu. Był uczniem

L.Bonnata, R.Collina, F.Cormona. We Francji tworzył cykle olejne, pastelowe i rysunkowe

niewielkiego formatu na kartonie i płótnie. Często wpisywał w nie teksty tłumaczące zamysł.

Od 1882 r. wystawiał wielokrotnie w Warszawie w Salonie Krywulta, od 1886 r. w TPSP w

Krakowie, w latach 1892-1896 często w TPSP we Lwowie i Poznaniu, również w Berlinie,

Kijowie, Paryżu, Bordeaux, Marsylii. Prace w wielu polskich muzeach.

DARIUSZ WĄSOWICZ (Warszawa 1910-1973)

Pałac na wodzie

olej/płótno/karton,

sygnowane monogramem ld. „WD”

20x28 cm

Dariusz Wąsowicz (Warszawa 1910-1973) studiował w Institiut Superieur de Commerce de

l`Etat a Anvers w Belgii ( dyplom 1931 r.). Później, w latach 1935-1939, uczył się na

Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1951-1955 kierował

Pracownią Grafiki Związku Polskich Artystów Plastyków, oddział w Warszawie. W swojej

twórczości zajmował się malarstwem olejnym i akwarelą, a także grafiką warsztatową.

Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum

Narodowego w Warszawie, w St. Philomena`s School Carshalton w Anglii.

EUGENIUSZ DZIERZENCKI (Warszawa 1905 - 1990 Sopot)

Powrót z połowu

olej na płótnie,

sygnowany. ld. „E. Dzierzencki"”

61x91m

Eugeniusz Dzierzencki ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych pod kierunkiem

Leona Wyczółkowskiego i Władysława Skoczylasa. Przed 1939 rokiem związał się z

Wybrzeżem, podejmując w swych pracach tematykę marynistyczną, malując motywy z

Sopotu i Gdańska. Po wojnie na stałe osiadł w Sopocie i założył Związek Artystów

Plastyków na Wybrzeżu. Uznawany jest za drugiego, obok Mariana Mokwy, marynistę

polskiego. Liczne prace tego artysty zdobiły statki budowane pływające pod banderami

Francji, Wielkiej Brytanii, USA, Brazylii, Norwegii itd. Wystawiał w wielu miastach Polski,

a także w Nowej Zelandii, Niemczech, Japonii.

EUGENIUSZ DZIERZENCKI (Warszawa 1905 - 1990 Sopot)

Rozładunek przed domem

olej na płótnie,

sygnowany. ld. „E. Dzierzencki"”

60x80m

Eugeniusz Dzierzencki ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych pod kierunkiem

Leona Wyczółkowskiego i Władysława Skoczylasa. Przed 1939 rokiem związał się z

Wybrzeżem, podejmując w swych pracach tematykę marynistyczną, malując motywy z

Sopotu i Gdańska. Po wojnie na stałe osiadł w Sopocie i założył Związek Artystów

Plastyków na Wybrzeżu. Uznawany jest za drugiego, obok Mariana Mokwy, marynistę

polskiego. Liczne prace tego artysty zdobiły statki budowane pływające pod banderami

Francji, Wielkiej Brytanii, USA, Brazylii, Norwegii itd. Wystawiał w wielu miastach Polski,

a także w Nowej Zelandii, Niemczech, Japonii.

Galeria Żak

Documents

Transcript of Galeria Żak