Franek ŚlósarskiZuzia Gromadzka

Biała Podlaska 2020

ZEUS - syn Kronosa i Rei,

naczelne bóstwo nieba i ziemi, bóg

światłości, zsyłał deszcze, grzmoty

i pioruny.

Stał na straży porządku świata,

sprawiedliwości, był opiekunem

wszystkich plemion greckich,

patronem każdego gospodarstwa

rolnego.

Doznawał wielkiej czci w całej

Grecji, lecz głównymi miejscami kultu

były Nemea i Olimpia, gdzie

obchodzono uroczystości mu

poświęcone, oraz Dodona, w której

znajdowała się wyrocznia boga.

Atrybutami Zeusa były: berło, piorun,

orzeł i tarcza z frędzlami.

HERA - największa bogini

olimpijska, siostra i żona

Zeusa.

Królowa nieba i ziemi,

opiekowała się kobietami

zamężnymi i życiem rodzinnym.

Ulubionym ptakiem bogini był

paw, roślinami lilia i granat.

Główne ośrodki kultu Hery

znajdowały się w Samos,

Argos, Sparcie i Mykenach.

ATENA - córka Zeusa

i Metis (rozwagi)

Bogini mądrości, rozwagi

i wojny.

Opiekowała się rzemiosłem,

życiem społecznym oraz

pracami kobiecymi, zwłaszcza

tkactwem.

Atrybutami Ateny były:

włócznia, hełm i egida,

Ulubiona roślina – oliwka,

zwierzę – sowa.

AFRODYTA - bogini

miłości, zrodzona z fal

morskich.

Ośrodkami jej kultu były

m.in Knidos, Pafos, Cypr.

Mężem bogini był Hefajstos,

którego nieustannie

zdradzała z Aresem.

Jej atrybutem były gołębie,

róża i mirt..

POSEJDON – syn Kronosa

i Rei, brat Zeusa i Posejdona.

Bóg mórz, rzek, wysp i

półwyspów, panował nad

wszystkimi istotami żyjącymi

w wodach morskich i lądowych.

Jego władzy podlegali żeglarze

wraz ze swoimi statkami.

Atrybutem jego potęgi był

trójząb, dzięki któremu

wzniecane były burze morskie

i powodowano trzęsienie ziemi.

Głównym centrum kultu

Posejdona była świątynia na

Istmos, poświęcane mu były

konie i delfiny.

DEMETER – bogini ziemi, płodów rolnych,

a zwłaszcza łanów zboża.

Czczono ją w całej Grecji, specjalnego kultu doznawała jednak w świątyni w Eleusis w Attyce.

Przypisywano jej wynalezienie młyna, ona tez miała nauczyć ludzi uprawy jarzyn i bobu.

Godłem Demeter były kłosy zboża, narcyz, mak.Ulubiony ptak – żuraw.

ARES - syn Zeusa

i Hery.

Bóg krwawej i okrutnej

wojny.

Poświęcone mu były wilk

i pies, z ptaków jastrząb.

Wierzono poza tym, że

ten bóg szczególnie

upodobał sobie dziką

Trację i tam najchętniej

przebywał.

HERMES - bóg sprytu

i zręczności, boski posłaniec.

Pełnił funkcję opiekuna dróg, heroldów, podróżnych, kupców, rzemieślników i złodziei.

Czczono go na wiele sposobów, np. umieszczano na drogach słupy z jego popiersiem (tzw. hermy).

Atrybutami Hermesa były: szeroki kapelusz, kaduceusz opleciony wężem oraz ozdobne skrzydełka u nóg i kapelusza.

HEFAJSTOS - syn

Zeusa i Hery.

Bóg ognia i sztuki

kowalskiej, słynął z brzydoty

i ułomności

(okulał, gdy został dwa razy

zrzucony z Olimpu).

Hefajstos wzniósł boskie

pałace na Olimpie, stworzył

tarczę dla Zeusa, trójząb dla

Posejdona, a także zbroję

dla Achillesa.

HADES - syn Kronosa

i Rei, brat Zeusa

i Posejdona.

Bóg świata podziemnego

panował wraz ze swoją żoną

Persefoną nad duszami

zmarłych, podziemnymi

demonami.

Atrybutami boga były:

drzewa cyprysowe i narcyzy

sadzone na grobach, oraz róg

obfitości.

„Pięta Achillesa”

Achilles - w mitologii

greckiej heros i bohater wojny

trojańskiej. Uchodził za syna

Peleusa, króla jednego z miast

w Tesalii oraz nereidy Tetydy.

„Pieta Achillesa” – słaby, czuły

punkt.

Nazwa wzięła się od pięty

Achillesa, za którą matka

trzymała go zanurzając w rzece

Styks, aby uczynić jego ciało

odpornym na zranienia.

„Argusowe oko”

Argos - w mitologii

greckiej olbrzym o stu wiecznie

czuwających oczach.

„Argusowe oko” – czujne, baczne, podejrzliwe oko lub spojrzenie; tzw. czujny wzrok.

Nazwa wzięła się właśnie od olbrzyma Argosa, który posiadał 50 par oczu.

Hermes na polecenie Zeusa miał wykraść jego ukochaną nimfę Io, której z kolei na polecenie Hery pilnował Argos.

„Puszka Pandory” Pandora - w mitologii

greckiej to pierwsza kobieta

na Ziemi, którą Zeus zesłał jako karę

dla ludzi za to, że Prometeusz złożył

fałszywą ofiarę Zeusowi.

Ulepiona przez Hefajstosa z cechami

charakteru Hermesa.

Poślubił ją Epimeteusz, a w posagu

otrzymała puszkę z nieznajomą dla

niej zawartością, którą z ciekawości

otworzyła.

„Puszka Pandory” – źródło

nieszczęść i kłopotów.

Nazwa wzięła się od puszki, która

była podstępem, a jej otwarcie

powodowało wydostanie się na świat

chorób, nieszczęść, trosk i cierpień.

„Nić Ariadny”

Ariadna - w mitologii

greckiej córka króla Krety

Minosa i Pazyfae, która pomogła

Tezeuszowi wydostać się z

labiryntu.

„Nić Ariadny” – pomoc w

rozwiązaniu problemu, w

wyjściu z trudnej sytuacji.

Nazwa wzięła się od nici

Ariadny, gdyż kłębek nici, który

podarowała Tezeuszowi, a ten

chodząc po Labiryncie rozwijał

go, ułatwił mu znalezienie drogi

powrotnej.

„Jabłko niezgody”

Eris -w mitologii greckiej

uskrzydlona bogini niezgody, chaosu i nieporządku; córka Nyks (Nocy). Według innej wersji córka Zeusa i Hery, bliźniacza siostra Aresa.

Przybyła nieproszona na wesele Peleusa i Tetydy i rzucając między boginie jabłko z napisem „Dla Najpiękniejszej” wywołała ogromny spór.

„Jabłko niezgody” – przyczyna konfliktu.

Nazwa pochodzi od słynnego jabłka Eris, które poróżniło Herę, Atenę i Afrodytę