FanZin Start-Sport nr. 2

1

Promocja ZdrowiaZakład Karny w Krzywańcustr. 38

Głowy do Góry!Wstrząśnienia mózgu w sporcie

str. 26

Daj się lubićczyli komunikacja za pomocą Social Mediastr. 20

Bezpieczny wizerunek

firmya działania w sektorze sportowym

str. 8

2

Kapsuła czasu a Życie Maciej Rybicki – str. 3

Ikony polskiego sportu - Jan Łuka Maciej Rybicki – str. 4

Futbol amerykański w PolsceTomasz Dzida – str. 6

Bezpieczny wizerunek firmy a działania w sektorze sportowym

Maciej Rybicki – str. 8

Marketing XXI wiekuElżbieta Wróbel – str. 10

Odżywianie w sportach walki i nie tylko

Paweł Jędrzejczyk – str. 11

Coachingtylko nowa moda czy może coś więcej…?

Grzegorz Blaut – str. 14

Znaczenie fizjoterapii w sporcieGrzegorz Urbański – str. 15

Teoria napięcia (Agnewa) – str. 16

23 Luty - Światowy dzień walki z depresjąstr. 18

DAJ SIĘ LUBIĆ czyli komunikacja za pomocą Social Media

Rafał Wachnik – str. 20

Spis treści

Promuj swój ewent na żywo! Przemysław Gutowski – str. 22

W poszukiwaniu tajemniczych oźe... Bogdan Grala – str. 23

Małe boiska dla małych graczy Mariusz Murzyński – str. 24

Kiedy „nie teraz” staje się „nigdy” Autor? – str. 25

Głowy do góry! Wstrząśnienia mózgu w sporcie Dariusz Pogocki – str. 26

Tropem Młodych WilkówSzkółka rycerska w Orzeszu Damian – str. 29

MarcinGotuje.pl str. 30

Spotkania Rodziny Siatkarskiej Agnieszka Cyran – str. 32

Klub sportowy do potęgi! Piotr Cieśliński – str. 34

Bali - podróż marzeń Lilianna Lazarska – str. 36

Czy Anioły mówią...? Iwona Peryt-Gierasimczuk – str. 40

��

��

3

Mówiąc, a nawet tylko myśląc o kapsule czasu poja-wia się od razu wiele pytań. Najważniejsze z nich, czy istnieje? Jeśli tak, to jak funkcjonuje? Czy jej stwo-rzenie jest czyimś celem życiowym? Jak wyglądałby nasz świat gdyby kapsuła czasu istniała? Rodzimy się i rozpoczynamy wspaniałą podróż zwaną „Życie”. Niestety, w tej samej chwili wpadamy w stary jak świat schemat, w którym ludzie podzieleni są na klasy społeczne i rasowe. Najbrutalniejszym ele-mentem dzisiejszych czasów, przydzielającym ludzi do innych szczebli stał się zasób portfela. Bardzo wielu ludzi z dolnych szczebli drabiny społecznej dosłownie walczy o godne przeżycie swojej „podróży”, gdyż taki model życia został im przekazany przez wcześniejsze pokolenia, a oni ślepo kontynuują ten model. Najważniejszym wykładnikiem naszego życia jest czas. Każdego dnia w naszej świadomości poja-wiają się miliony nowych bodźców rodzących nowe myśli, które z kolei objawiają się w postaci podej-

Kapsuła czasu a Życie

mowanych decyzji. Bezkresną bazą danych na pod-stawie której „żyjemy” dzień po dniu jest doświad-czenie życiowe naszych przodków, nasze własne oraz tysięcy osób z naszego otoczenia. To co stało się wczoraj jest doskonały fundamentem do tego co zrobimy jutro. Wystarczy na chwilę zwolnić bieg, zanurzyć się do własnego wnętrza i punkt po punk-cie przeanalizować wszelkie za i przeciw. Porównać to z innymi, wcześniejszymi sytuacjami i wyciągnąć pozytywne i konstruktywne wnioski. Mówi się, że w historii świata zdarzyło się już wszystko co możliwe. Teraz trzeba tylko czerpać z tego doświadczenia. Im sprawniejszy model „podróży w czasie” posiadasz, tym głębiej możesz zejść i podejmować decyzje na kilku poziomach kompetencji. Sam odpowiedz sobie na pytanie czy kapsuła czasu istnieje? Jak Ty to widzisz i jak działa Twój model „podróży”?

Maciej RybickiOrganizator Fundacji Start-Sport

Czy kapsułą czasu jest nasz mózg, nasza świadomość?

4

Mistrzostwa Polski w Trójboju Siłowym

L.p. Data Miasto Kategoria Miejsce Wynik

1 26/11/1978 Poznań 75 kg I m. 205-130-240=575 kg

2 25/11/1979 Wałbrzych 75 kg I m. 230-150-260=630 kg

3 6/06/1980 Jastrzębie Zdrój 82,5 kg I m. 230-165-270=665 kg

4 29/11/1981 Żory 82,5 kg I m. 240-180-290=710 kg

5 12/12/1982 Żory 90 kg I m. 270-190-300=760 kg

6 4/12/1983 Poznań 90 kg I m. 290-190-300=780 kg

7 15/04/1984 Żory 90 kg I m. 290-195-312,5=797,5 kg

8 23/11/1985 Elbląg 82,5 kg I m. 280-170-280=730 kg

9 12/10/1986 Żory 90 kg I m. 270-185-300=755 kg

10 5/11/1987 Lublin 82,5 kg I m. 255-170-285=710 kg

11 22/10/1988 Zakopane 82,5 kg I m. 270-165-280=715 kg

12 25/11/1989 Pułtusk 82,5kg I m. 265-165-307,5=737,5 kg

13 6/04/1990 Zakopane 82,5 kg I m. 275-177,5-315=767,5 kg

14 24/03/1991 Zakopane 90 kg I m. 300-177,5-322,5=800 kg

15 23/05/1992 Zakopane 82,5 kg I m. 275-165-290=730 kg

16 28/03/1993 Sanok 82,5 kg I m. 275-170-295=740 kg

17 27/03/1994 Legnica 82,5 kg I m. 260-165-280=705 kg

18 26/02/1995 Rybnik 90 kg I m. 280-170-290=740 kg

Mistrzostwa Europy w Trójboju Siłowym

L.p. Data Miasto Kraj Kategoria Miejsce Wynik

1 5/05/1990 Reykjawik - Islandia 82,5 kg II m. 275-167,5-310=752,5 kg

2 11/05/1991Capelle

la Grande - Francja

90 kg II m. 290-187,5-310=787,5 kg

3 7/06/1992 Maromme - Francja 82,5 kg I m. 275-167,5-290=732,5 kg

4 12/06/1993 Horsham - Anglia 90 kg II m. 270-175-290=735 kg

5 27/11/1994 Horsham - Anglia 90 kg II m. 270-175-290=735 kg

Mistrzostwa Świata w Trójboju Siłowym

L.p. Data Miasto Kraj Kategoria Miejsce Wynik

1 17/11/1990 Haga - Holandia 82,5 kg IV m. 280-180-310=770 kg

2 16/11/1991 Oaebro - Szwecja 90 kg IV m. 290-180-300=770 kg

3 27/09/1992 Derby - Anglia 90 kg II m. 280-177,5-310=767,5 kg

Mistrzostwa Świata w Wyciskaniu Leżąc na Ławeczce

L.p. Data Miasto Kraj

Grupa wiekowa Kategoria Miejsce Wynik

1 25/09/1993 Zakopane - Polska

Weterani I gr 82,5 kg I m. 160 kg

2 26/09/1993 Zakopane - Polska Seniorzy 82,5 kg I m. 170 kg

3 27/10/1994 Sanok - Polska

Weterani II gr 90 kg I m. 167,5 kg

4 28/10/1994 Sanok - Polska Seniorów 90 kg I m. 185 kg

5 15/12/1996 Pressbaum - Austria Seniorów 90 kg I m. 222,5 kg

Janek Łuka urodził się 7 czerwca 1949 roku w Jasienicy Dolnej, małej wsi koło Nysy. Po 2 latach cała rodzina wróciła w rodzinne strony, do Rychwałdu koło Żywca. Już od najmłodszych lat rozczy-tywał się w historiach o silnych, nieugiętych ludziach. Jego idolem był Luis Cyr, do dzisiaj uważany za najsilniejszego człowieka w hi-storii. Marzył o tym, by być kiedyś też takim siłaczem. Kiedy ma-rzenie jest pielęgnowane i żywe, spełnia się. Warunek jest taki, by pomóc swoim pragnieniom i... zaangażować się w realizację tego co nas rajcuje. Był synem górala, który miał za mało ziemi, by wyżywić ro-dzinę. Kiedy Janek był w 7 klasie musiał pracować na budowie i ta ciężka praca, którą z całym zapałem wykonywał, tak go wzmoc-niła, że już jako 17 latek zasłynął w swoim rejonie jako pogromca słynącego z siły ramion potężnego piekarza. Pokonał go w moco-waniu na rękę, a przed nim nikomu się to nie udało. Przygodę ze sztangą zaczynał jako sztangista, ale brak dobrej ruchomości w stawach łokciowych i barkowych nie pozwalały mu utrzymać tak dużych ciężarów nad głową jak nawet dużo słabszym konkurentom (brakowało tzw. bloku). To skłoniło go do przejścia na trójbój siłowy, gdzie liczy się tylko „żywa siła”. Krajowa konkurencja nie zmuszała Janka do większego wysiłku. Kiedy w 1983 roku wygrywał po raz szósty Mistrzostwa Polski tym razem w kategorii do 90 kg nie miał sobie równych w całych mistrzostwach. Uzyskał łącznie 780kg a drugi wynik mistrzostw uzyskał Pawlik w wadze superciężkiej – 770 kg. Warto w tym miejscu dodać, że nie stosowano w tamtym czasie żadnych strojów wspomagających. Wyniki takie uzyskał trenując średnio 4 razy w tygodniu po 2 godziny, ale najpierw pracując 8 godzin w brygadzie malarskiej. Sam pracował na utrzymanie rodziny, więc bez jakichkolwiek diet czy sponsorów nie było go stać na jakiekolwiek odżywki czy zabiegi regeneracyjne. Na szczęście organizm miał zaprawiony w trudach a sam po-trafił wsłuchać się w jego reakcje tak dobrze, że nigdy nie do-prowadził się do przetrenowania lub niebezpiecznej kontuzji. Gdyby w tamtych latach otrzymał jakieś wsparcie to z pewno-ścią doszedłby do wyników fenomenalnych.

Osiągnięcia sportowe

Natura wyposażyła Janka w bardzo znaczące talenty: był szybki, potrafił bez specjalistycznego treningu przebiec setkęw 11 sekund, z miejsca skakał blisko 3 metry. Jednak zawsze chciał być siłaczem, więc nie interesowały go inne dyscypliny, choć było parę epizodów z innymi sportami w jego życiu, jak np. kendo. Może właśnie dzięki tej dyscyplinie potrafi się fan-tastycznie skoncentrować i wyzwolić całą energię w ułamku sekundy.


Jan ŁukaIkony

Polskiego Sportu

6

„Futbol amerykański w Polsce? To w to się gra w na-szym kraju? A macie jakąś ligę?”. To tylko część py-tań, które wciąż można usłyszeć podczas rozmów ze znajomymi na temat futbolu amerykańskiego w Pol-sce, dyscypliny wciąż mało znanej i nadal traktowanej przez większość po macoszemu. W tym roku, drużyna Dragons działająca w Zielo-nej Górze postanowiła zadbać o edukację z zakresu futbolu amerykańskiego mieszkańców swojego rodzi-mego miasta. Przy współpracy z Urzędem Miasta Zie-lona Góra i dzięki dużemu wsparciu, nie tylko finanso-wemu, ale i merytorycznemu, Radnych Zielonej Góry, oraz Fundacji Start-Sport, Smoki rozpoczęły jedyny tego typu w historii Polski projekt skierowany do mło-dzieży, którego głównym założeniem jest szerzenie kultury związanej z futbolem amerykańskim. Zapytacie, po co wprowadzać kolejny amerykański aspekt do naszego codziennego życia. Futboliści bar-dzo szybko odpowiedzą na to pytanie: „Futbol, to nie tylko gra, to również styl życia”, mówi jeden z zawod-ników Dragons, „to coś więcej niż walka na boisku, na każdym kroku staramy się pokazywać, że dzięki tej grze, możliwa jest nauka bycia lepszym człowie-kiem.” Jednym z głównych założeń futbolu amerykań-skiego jest pomoc bliźniemu, i właśnie to jest jednym z najważniejszych punktów projektu. „Akcje charyta-tywne, wspólna praca, wzajemna pomoc - właśnie tego chcemy nauczyć naszych podopiecznych”, mówi je-den z przedstawicieli KFA Dragons Zielona Góra.

Smoki nie zapomniały jednak o najbardziej elek-tryzującej części sportu – rywalizacji. Do projektu zgłosiło się blisko 150 uczniów i uczennic zielono-górskich szkół średnich, z których powstaną 4 szkol-ne drużyny futbolowe, oraz duża grupa cheerleader-ska wspierająca zawodników walczących na boisku. Aby uczniowie zobaczyli, czym jest profesjonalne trenowanie, organizatorzy projektu zadbali o wy-kwalifikowaną kadrę pracującą z młodzieżą. Za fut-bolowe treningi odpowiedzialni są akredytowani trenerzy futbolu amerykańskiego, posiadający licen-cje wydane przez Polski Związek Futbolu Amery-kańskiego. Z dziewczętami pracują zaś Mistrzowie Świata w Rock&Roll’u Akrobatycznym, Anna Mia-dzielec i Jacek Tarczyło. Każdy projekt musi mieć podsumowanie, nie ina-czej jest w przypadku tego, realizowanego pod egidą Dragons Zielona Góra. Na przełomie września i paź-dziernika odbędzie się turniej pomiędzy szkolnymi drużynami, który wyłoni najlepszą futbolową szkołę. Podczas tego wydarzenia, na wszystkich zebranych widzów czeka wiele atrakcji, o których przedstawi-ciele Dragons jeszcze nie chcą za wiele powiedzieć. Gwarantują jedynie, że będzie to widowisko, jakiego w Zielonej Górze jeszcze nie było.

Tomasz DzidaMenadżer Dragons Zielona Góra

Futbol amerykański w Polsce

8

Bezpieczny wizerunek firmya działania w sektorze sportowym

Celem każdej firmy jest zaistnieniena rynku jako marka trwała, przyja-zna, a co najważniejsze rozpozna-walna. Bardzo często w kampaniach promocyjnych wykorzystywana jest strategia atakowania potencjalnego konsumenta ofertami, upustami oraz wieloma innymi technikami marketingowymi. Powyższe działa-nia przynoszą bardzo często zamie-rzone efekty na pierwszym poziomie kreowania marki, a wiele firm zakła-dając swój budżet przeznacza na ten etap potężne środki finansowe. Nie-stety metody te bardzo często istot-nie wpływają na wartość finansowąoferowanych usług lub produktów. Strategia bardzo prosta, ale czy eko-nomiczna? Zalewanie rynku billboardami, spotami reklamowymi w mediach coraz częściej przynosi całkowicie odwrotny efekt. Stosowane techniki faktycznie budują świadomego kon-sumenta, ale równie często kreują pytanie: za co tak naprawdę płacimy kupując dany produkt? Czy faktycz-nie za marką stoi jakość? A może po prostu jesteśmy zmanipulowani do posiadania tych i kolejnych przed-miotów. Doskonale znamy potrzeby dy-wersyfikacji płaszczyzn promocyjnychtak, aby docierać do konsumentów na różnych poziomach przekazu. Zasta-nówmy się co by było, gdyby nasza marka identyfikowana była z dzia-łaniami prospołecznymi, gdyby roz-wijała się w świadomości obecnych i przyszłych konsumentów jednocze-śnie doprowadzając młodych ludzi do sukcesu. Właściwie to nic nowego, wiele podobnych działań prowadzo-nych jest jednocześnie ze standardo-wymi kampaniami promocyjnymi.

Ale czy w jakiś sposób faktycznie rów-noważą się, czy po prostu działania prospołeczne powstają tylko po to, by pokazać się jako darczyńca (bo to jest w dobrym tonie). Świat sportu co chwilę atakowany jest informacjami o cięciach wydat-ków na jego rozwój ze strony władz lokalnych jak i centralnych przy jed-noczesnym lobbingu sportów uzna-nych za produkty medialne. Artykuł ten nie ma na celu w żaden sposób wskazywać na wyższość jednej dys-cypliny sportowej nad drugą, lecz przybliżyć sytuację kryzysową wśród młodych, dobrze zapowiadających się sportowców, którzy bardzo często zmuszeni są do zaprzestania upra-wiania kochanej przez siebie dyscy-pliny tylko dlatego, że nie stać ich na jej kontynuowanie. Każdy z nas lubi podpisać się pod indywidualnym sukcesem jednostki z którą się identyfikuje, ale czy jest touczciwe jeżeli nie do końca przyczy-niliśmy się do odnoszonych przez nią sukcesów sportowych? Duch rywalizacji drzemie w nas od zarania dziejów i może to on po-może w nowym spojrzeniu na działa-nia marketingowe oparte na strategii planowania inwestycji promocyjnych poprzez sport. Sport jako kanał przekazu dla „twojej marki” to bardzo ciekawe rozwiązanie, ale czy sam sportowiec jest w stanie zadbać o odpowiednie wyeksponowanie produktu? Jak bar-dzo rozbudowane muszę być struk-tury w klubach, aby zaopiekować się wizerunkiem podopiecznego? Logicznym jest fakt, że na początku sportowej kariery zawodnik nie generuje zawrotnych kosztów jak i nie do końca jest medialny. Jed-

nak najbardziej ambitne jednostki systematycznie pną się na szczyt. Czynią tak napędzani zarówno am-bicją jak i zawziętością i chęcią osią-gnięcia sukcesu bez względu na to, czy towarzyszymy im w tej drodze czy nie. Rodzi się jednak pytanie czy sami przetrwają, gdy pojawią się niesprzyjające okoliczności? Co się z nimi stanie, gdy polegną? Czy nadal bez wahania będą wierzyć w ideę „nie ma rzeczy niemożliwych”, czy po prostu zostaną skażeni typowym podejściem mas biorących udział w „owczym pędzie” opartym na za-spokajaniu podstawowych potrzeb egzystencjalnych. Czy tak rodzą się liderzy? Mówi się, że „przetrwają naj-silniejsi”, ale czy to prawda? A może w dzisiejszych czasach przetrwają ci, którym zostanie to dane? Nie żyjemy w czasach gdzie tylko umiejętności otwierają drzwi do kariery. Istotna jest też sytuacja rodzinna, finansowaczy miejsce zamieszkania. Wyobraźmy sobie młodego spor-towca lub ich grupę, którzy apelują o wsparcie finansowe na kontynu-owanie i rozwój przygody sportowej i ją otrzymują. Ta sytuacja wywołuje pozytywną lawinę zdarzeń. Zna-cząco wzrasta morale zawodników i uruchamia się w nich instynkt zwy-cięzcy, a młodzi sportowcy w spokoju przygotowują się do zawodów. Ich świetny start w życie zawdzięczają wsparciu innych. Jednak wcześniej czy później, z przyczyn od nich nie-zależnych, sami staną się konsumen-tami. Wtedy to wśród dostępnych na rynku produktów instynktownie będą szukać tych, które znają, tych z pomocą których rozwinęło się ich życie oraz życie innych uczestników i obserwatorów wyścigu na szczyt.

9

Pamiętajmy, że jednostki mają ogromy wpływ na całość planu dzia-łania. Wspierając ambitnych młodych sportowców możemy w doskonały sposób lokować nasze fundusze pro-mocyjne. Dokładna analiza możliwo-ści zawodnika plus wsparcie mery-toryczne pomnożą inwestycję i nie dadzą jej przepaść, gdy upłynie czas opłaconych nośników reklamy. Powyższy artykuł jest przekazem medialnym fundacji Start-Sport, któ-rej głównym celem jest walka ze sła-bościami dnia codziennego ogólnie dostępnymi wśród młodych ludzi, takich jak narkotyki, alkohol i inne środki psychoaktywne. Droga ko-munikacji z młodymi ludźmi poprzez sport jest działaniem długofalowym i konsekwentnym. Start-Sport ma za sobą aktywny rok pracy. Od dnia inauguracji projektu, która odbyła się 31 sierpnia 2012 roku, każdego dnia działo się coś nowego, każdego dnia docieraliśmy do nowych osób,

organizacji i sportowców. Krąg ludzi zaangażowanych w projekt stale się powiększał, co pozwalało na dotarcie do coraz szerszego grona odbiorców głoszonych przez Fundację idei i pro-pagowanie życia z dala od używek. W trzecim miesiącu działalności pro-jektu uczestniczyliśmy w jedynym w swoim rodzaju i niepowtarzalnym wydarzeniu sportowym w Polsce, ja-kim był pokazowy turniej snookera „Lotto & Hot Shots Masters 3” orga-nizowany przez Marcina Nitschke w Zielonej Górze. Jego wyjątkowość potwierdzał udział mega gwiazdy, ikony zawodowego snookera na świecie, czterokrotnego i aktualnego mistrza świata Ronniego O’Sullivana. Po raz pierwszy w historii kibice w Polsce mogli na żywo obejrzeć jak gra żywa legenda sportu. W celu promocji projektu Start--Sport uczestniczymy i kreujemy wiele wydarzeń zarówno sportowych jak i edukacyjnych. Różnorodność

dyscyplin sportowych w naszej akcji skłania nas do stałego poszerzania zasięgu prac promocyjnych. Ostatnia nasza aktywność miała miejsce na wydarzeniu osadzonym w segmen-cie sportów walki. Mowa tu o Między-narodowej Gali Walk Zawodowych – ONLY1, której medialny zasięg obiegł cały świat dzięki współpracy z globalnym partnerem medialnym. Aktualnie pracujemy nad wieloma projektami medialnymi, które mają promować nasze idee oraz ułatwić potencjalnym inwestorom zaistnie-nie ich marki i produktów. Rozwoju nie da się powstrzymać, pracujemy lokalnie, ale myślimy i działamy globalnie. Wierzę, że tych kilka zdań zawartych w tym artykule wzbudziło w Tobie, Szanowny Czytel-niku, pozytywne emocje i dołączysz do elit światowego sportu łączących się z ideą Start-Sport.


10

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

� ��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

11

Zanim pojąłem, jak ważne jest to co jem, minęło wiele czasu. Jak więk-szość młodych chłopaków chciałem być dobrze zbudowany, stosowałem różnego rodzaju suplementy i cięż-ko trenowałem. Efekty były jednak marne ponieważ nie odżywiałem się tak, jak powinienem. Moją drugą pa-sją oprócz sportów walki jest kultu-rystyka i praca nad własnym ciałem. Wychodzę również z założenia, że zawodnik powinien wyglądać, jak gladiator. Oczywiście po latach doświadczeń doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że bardzo często wygląd i napompo-wane mięśnie nie idą w parze z kondycją i techniką. Zdarza się, że otłuszczony zawodnik pokonuje z łatwością umię-śnionego giganta, ale to te-mat na inny artykuł. Dieta w sportach walki to bardzo ważny element. Odpowiednio zbilanso-wane posiłki pozwalają na szybszą i lepszą regenerację. Trening trwa 2h, a to co robisz przez kolejne 22 ma ogromny wpływ na twoją formę. Jesteś tym, co jesz..to stare i wydawałoby się banalne powiedzenie, ale chcecie być naleśnikami czy kawałem mięsa?:) Przejdźmy do rzeczy. W okresie inten-sywnych treningów jem do 5 posiłków dziennie, każdy zawiera ok 30 g białka od 40 do 80g węglowodanów i 5-10g tłuszczów. Zmniejszam i zwiększam intuicyjnie ilość spożywanych kalorii w zależności od tego, jakie są obciąże-nia treningowe i czy np. nie zbliża się walka i muszę osiągnąć wymagany li-mit wagowy. Dzień zaczynam zawsze od płatków owsianych. Można je po prostu zalać wodą, gdy napęcznieją

odsączyć i dodać ananasa z puszki (w lekkim syropie) odrobinę rodzynek i np. orzechów laskowych. Do tego wypijam porcję białka. Innym wa-riantem jest omlet złożony z 2 całych jaj i 6-8 białek oraz szklanki płatków

owsianych. Do tego rodzynki, żurawi-na,orzechy. Po przygotowaniu zjadam go z ananasem, czasami dodaję masło orzechowe. Drugi posiłek to grillo-wany filet z kurczaka (150g zawiera30g białka). Jem ok. 200-250 gramów w porcji z ryżem basmati (pół torebki ryżu to ok. 40 g węglowodanów). Do

tego często gotuję mrożone brokuły, których przygotowanie zajmuje 5 mi-nut. Kolejne posiłki są często bardzo podobne, wręcz identyczne. Innym wariantem jest chuda wo-łowina która również zawiera dużo białka, które to jest potrzebne naszym mięśniom. Do tego oczywiście ryż, czasami makaron, ale tylko razowy. Bardzo często robię sałatki, ale takie które zawierają wszystko to czego mój organizm potrzebuje. Warzywa, filet z kurczaka lub tuńczyk z puszki,przyprawy, to zalane olejem lnianym i odrobiną octu jabłkowego. Czasami dodaję ryż lub jem z pumperniklem. Posiłki powtarzają się, a kluczem do sukcesu jest systematyczność. Dla każ-dego ten sukces jest inny. Dla jednego

to dobry wygląd, dla drugiego lep-sza wydolność, szybsza regenera-

cja. Przy ciężkich treningach za-równo tych na sali treningowej, jak i na siłowni, efekty będą mizerne jeżeli będziecie je-dli tylko pierogi i kanapki. Trzeba pamiętać, że każdy organizm jest inny, dlatego trzeba być elastycznym i ten organizm obserwo-wać. Takie produkty jak filet z kurczaka, tuńczyk,wołowina, jajka czy ryż, płatki owsiane, razowy makaron. pumpernikiel i olej lniany to podstawa. Nie należy jednak popadać

w skrajności. Sam często ro-bię odstępstwa od diety i raz

na jakiś czas jem to, na co mam ochotę. Trzymając się wcześniej-

szych ram nie mam większych problemów ze zrzucaniem przed

walka zbędnych kilogramów. Do tego dochodzi odpowiednia suplementacja. Tak jak pisałem na początku, podcho-dzę do diety dość rygorystycznie ze względu na to, że lubię i staram się dobrze wyglądać. Sporty walki to nie kulturystyka i można zwyciężać i bez tego, ale jestem pewien, że większym kosztem.

Paweł JędrzejczykUtytułowany Zawodnik Sztuk Walk

Odżywianie w sportach walki i nie tylko

12

DOŁĄCZ DO NAS: [email protected]

�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -��

�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -��-��

�� -�� -�� -��-��-�� -��-��-��-�� -�� -�� -��

OKIEM EKSPERTÓW

DAWID GISZMAN GELERVCE MISTRZ EUROPYW KULTURYSTYCE KLASYCZNEJ

ADAM JABI ��KULTURYSTA AMATOR

TOMASZ GORILLA DRWALZAWODNIK ELITARNEJ FEDERACJI UFC®

POLUB NAS: FACEBOOK.COM/TRECNUTRITION

��

�� -�� -�� -��-�� -�� -��-��-�� -�� -��-��-�� -�� -��

��-�� -�� -��-��-�� -�� -��-�� -��-�� -�� -�� -��-��-��-�� -��-��

�� -�� -�� -�� -�� -�� -��-��-�� -��-�� -��-�� -��-�� -��

��WERGI ��TRZYKROTNY ZAWODOWY MISTRZ ŚWIATA K 1 RULES & MUAY THAI WKN

DWUKROTNY MISTRZ ŚWIATA W MUAY THAI

MARIUSZ MARIO ��

TOMASZ PAPAJ LECH

VCE MISTRZ EUROPY W KULTURYSTYCEMISTRZ POLSKI W KULTURYSTYCE

13

DOŁĄCZ DO NAS: [email protected]

�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -��

�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -�� -��-��

�� -�� -�� -��-��-�� -��-��-��-�� -�� -�� -��

OKIEM EKSPERTÓW

DAWID GISZMAN GELERVCE MISTRZ EUROPYW KULTURYSTYCE KLASYCZNEJ

ADAM JABI ��KULTURYSTA AMATOR

TOMASZ GORILLA DRWALZAWODNIK ELITARNEJ FEDERACJI UFC®

POLUB NAS: FACEBOOK.COM/TRECNUTRITION

��

�� -�� -�� -��-�� -�� -��-��-�� -�� -��-��-�� -�� -��

��-�� -�� -��-��-�� -�� -��-�� -��-�� -�� -�� -��-��-��-�� -��-��

�� -�� -�� -�� -�� -�� -��-��-�� -��-�� -��-�� -��-�� -��

��WERGI ��TRZYKROTNY ZAWODOWY MISTRZ ŚWIATA K 1 RULES & MUAY THAI WKN

DWUKROTNY MISTRZ ŚWIATA W MUAY THAI

MARIUSZ MARIO ��

TOMASZ PAPAJ LECH

VCE MISTRZ EUROPY W KULTURYSTYCEMISTRZ POLSKI W KULTURYSTYCE

14

Coachingtylko nowa moda czy może coś więcej…?Po co jest coaching i czy to tylko nowa moda i zbędny koszt, czy może efek-tywna inwestycja, która może przy-nieść realne zmiany w życiu? Co spra-wia, że coaching staje się ostatnimi czasy coraz bardziej popularną formą rozwoju zarówno w życiu osobistym jak i w biznesie? Słowo „coach” najczęściej jest ko-jarzone z trenerem sportowym, czyli z kimś, kto ma wiedzę i umiejętności m.in. jak pokierować treningiem spor-towca, jak wyznaczyć stosowny pro-gram rozwoju, tak, aby zawodnik osiągał założone przez trenera wyniki. Przed-stawię jednak diametralnie inną defini-cję, rolę i funkcję coacha – life (albo busi-ness) coach zamiast decydować o przebiegu treningu, bardziej towarzyszy i wspiera klienta na drodze jego rozwoju oraz udo-stępnia niezbędne narzędzia, aby to coachee samodzielnie odkrył, jakie chce i powinien osiągnąć cele oraz jakimi ścieżkami i w oparciu, o jakie zasoby chciałby je osiągnąć. Kiedy jesteś bardziej przekonany i mocniej zmotywo-wany do działania, kiedy ktoś ci wygłosi „kazanie” i namówi do zrobienia czegoś? Czy też może kiedy sam dochodzisz do cieka-wych pomysłów i rozwiązań? Zazwyczaj właśnie kiedy pomysły „wy-chodzą” z nas samych, to jesteśmy naj-bardziej do nich przekonani i co za tym idzie czujemy się za nie bardziej odpo-wiedzialni oraz bardziej zmotywowani ich zrealizowania. Dlatego coach jest ekspertem we wsłuchiwaniu się w świat klienta, odzwierciedlaniu jego rzeczywi-stości oraz zadawaniu pytań, umożliwia-jących klientowi znalezienie własnych pomysłów, odkrycie własnych rozwią-zań i wyjście poza dotychczasowe ramy oraz schematy myślenia i działania. W wyniku dobrego procesu co-achingowego, klient dostrzega nowe

perspektywy, jest silnie zmotywowany do działania, oraz ma skonkretyzo-wany plan, jak osiągnąć swoje cele. Coach wierzy w swojego klienta, jest przekonany, że klient ma już wszelkie doświadczenie i wiedzę, aby znaleźć odpowiedzi, motywację i sposób na dokonanie trwałych zmian w swoim życiu. Coach nie jest więc ani tera-peutą, który „naprawia” przeszłość, ani doradcą, konsultantem, mentorem czy inną formą „mistrza”, który naucza ucznia, jak ma postępować a wręcz przeciwnie. Jedna z definicji podaje„Coaching polega na wspieraniu lu-dzi w wyznaczaniu celów, które są dla nich ważne i na zwiększaniu ich zdol-

ności do osiągania tych celów bez mó-wienia i robienia tego za nich”. To jest najczystsza forma coachingu, którą stosuje się przede wszystkim w life co-achingu, czyli w obszarach życia osobi-stego a także częściowo w sporcie. W biznes-coachingu dochodzą do-datkowe elementy – tutaj bardzo często oczekuje się od coacha również roli po części mentora, instruktora bądź kon-sultanta. Niezbędne jest wtedy, aby co-ach dysponował o wiele dalej idącymi kompetencjami, niż są wymagane w life coachingu, mianowicie potrzebne jest już doświadczenie i ekspercka wiedza

biznesowa. I kiedy coach dostrzega, że klienta ograniczają jakieś luki kompeten-cyjne, to zwyczajnie przerywa proces, dostarcza klientowi wiedzy bądź nawet umiejętności i wspólnie kontynuują pro-ces, w oparciu o nowo zdobytą wiedzę. Coaching w biznesie jest często mylony z instruktażem czy szkoleniem, kiedy przy-kładowo w sprzedaży, przełożony han-dlowca jedzie z nim na wspólna wizytę u klienta, a potem daje pracownikowi informację zwrotną, co ten zrobił dobrze a co (i w jaki sposób) powinien poprawić. Coachingiem byłoby w tej sytuacji zada-nie kilku pytań pracownikowi, chociażby: „Jak widzisz to spotkanie?”, „Co wyszło Ci najlepiej?”, „Z czego nie jesteś zadowo-lony?”, „Jak widzisz tok negocjacji z tym klientem?” itd., które pomogą dojść do własnych wniosków, a co za tym idzie wzmogą motywację i poczucie odpo-wiedzialności za samorozwój i zwiększe-nie wyników. Coaching można zastosować na wielu poziomach – od kadry zarządza-jącej najwyższego szczebla, poprzez wszystkie poziomy organizacji oraz

w różnych konfiguracjach, np.częściowo korzystając z coacha zewnętrznego a częściowo szkoląc swoją kadrę kierowni-czą w kierunku coachingu me-nadżerskiego, tak aby uzyskać efekt synergii. W biznesie liczy się zysk, więc i stopa zwrotu z inwestycji – i tu coaching świetnie się sprawdza, gdyż prowadzi do widocznych, mierzalnych i co najważ-niejsze, trwałych zmian. Jest niezwykle skutecznym spo-sobem na wydobycie z ludzi, jako jednostek, ale i z całych

zespołów pracowniczych tego, co naj-lepsze. A wprowadzenie kultury co-achingowej do całej firmy, przyczyniasię do wzrostu morale pracowników, do zwiększenia ich zaangażowania, kreatywności i wydajności. Reasumując – niezależnie czy to bę-dzie biznes, czy sport czy sprawy oso-biste, zawsze kiedy chcemy coś w na-szym życiu zmienić na lepsze i chcemy, żeby zmiany te pozostały trwałe, warto przyjrzeć się tej metodzie rozwoju oso-bistego jaką jest coaching.

Grzegorz Blaut

15

��

��

��

��

��

�

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

16

O ile inne teorie koncentrują się na braku po-wiązań lub na powiązaniach pozytywnych z innymi jednostkami, o tyle teoria napię-cia wyjaśnia przestępczość poprzez akcen-towanie powiązań negatywnych. Chodzi tutaj o takie związki, których jednostka so-bie nie życzy. Są one blokadą w dążeniach jednostki do osiągnięcia pozytywnie warto-ściowanych celów ale napięcie wynika także z braku możliwości legalnego usunięcia ne-gatywnych sytuacji. Przestępstwo jest tutaj rozumiane jako rezultat nacisku. Kluczowe pojęcie „relatywnej deprywacji” (wyobco-wanie, brak czynników istotnych dla zaspo-kojenia potrzeby) odnosi się nie tylko do sy-tuacji materialnej, ale także innych celów np. dobrych wyników w nauce, czy i popular-ności wśród rówieśników. Teoria ta rozciąga się na stosunki interpersonalne, w których „inni” przedstawiają jednostce szkodliwe lub negatywne bodźce, źle wpływają na jednostkę. Młodzież doświadcza wówczas silnych, afektywnych stanów, takich jak np. gniew i one prowadzą do zachowań mają-cych na celu zlikwidowanie stanu napięcia. Mogą one polegać na: podejmowaniu nie-legalnych sposobów osiągania celów, ata-kowaniu lub ucieczce od tych negatywnych źródeł, używaniu środków odurzających.

Główne typy napięcia, pojawiające się w relacjach jednostki z innymi osobami: • Inni mogą uniemożliwić jednostce osiąganie pozytywnych celów • Inni mogą zagrażać pozbawieniem bodźców pozytywnie wartościowanych przez jednostkę • Inni mogą zagrażać zastosowaniem szkodliwych bodźców. W przypadku napięcia powstałego jako efekt niepowodzeń w osiąganiu pozytyw-nie wartościowanych celów wyróżnia się: rozbieżności pomiędzy aspiracjami (pewne cele, życzenia, dążenia idealne) a oczekiwa-niami i aktualnymi osiągnięciami. Napięcie może wynikać z rozbieżności między ocze-kiwaniami a aktualnymi osiągnięciami. Ocze-kiwania powstają zazwyczaj na bazie do-tychczasowych doświadczeń jednostki oraz porównywania się z osobami odniesienia (u których jednostka dostrzega cechy podobne do tych, które sama posiada). Rozbieżności oczekiwania – osiągnięcia budzą większe emocje niż rozbieżności aspiracje – osiągnię-cia. Wyjaśnienie opiera się na poczuciu spra-wiedliwości, gdy jednostka ma poczucie, że inni, którzy w daną sytuację wnieśli taki sam wkład jak ona, osiągnęli wyższe efekty. Rodzi to poczucie gniewu wściekłości, czy nieszczę-

ścia. Emocje te są związane z napięciem pro-wadzącym do przestępstwa. Napięcie jest wynikiem rozbieżności mię-dzy zasadą sprawiedliwości a rzeczywistymi osiągnięciami (poczucie niesprawiedliwości). Najważniejsze jest tutaj przestrzeganie zasad równości. Jednostka wchodząc w interakcje oczekuje, że będą w nich obowiązywały spra-wiedliwe reguły, określające rozdział uzyska-nych wyników. Chodzi tutaj o adekwatność (równowartość) zysków wobec poniesionego wkładu. Jednostki porównują także wkład i zyski innych ludzi. Jeśli proporcje między wkładem a zyskiem są odpowiednie i dotyczą wszystkich – wówczas jednostka ma poczu-cie sprawiedliwości, nawet przy niskich zy-skach końcowych. W przeciwnym przypadku wyzwala się poczucie niesprawiedliwości (tym większe jeżeli w grę wchodzi niedowar-tościowanie). To poczucie niesprawiedliwości może doprowadzić do przestępczości, celem jest tutaj doprowadzenie do sprawiedliwości. Jednostka może w takiej sytuacji zachować się różnie np. zwiększyć swoje zyski (kradzież), zmniejszyć swój wkład (wagary), zmniejszyć zyski innych (wandalizm), zwiększyć wkład innych (brak dyscypliny w zachowaniu), zrezygnować z interakcji (uciec z domu) lub zmusić innych do „opuszczenia pola”.

TEORIA NAPIĘCIA

17

Napięcie jest rezultatem pozbawienia po-zytywnie ocenianej stymulacji. Chodzi tutaj o zdarzenia, które pozbawiają wartościowych celów oraz takie, w których prezentowane są bodźce szkodliwe (np. utrata partnera, śmierć lub choroba przyjaciół, rozwód rodziców, czy zmiana miejsca zamieszkania). Rzeczywista lub spodziewana utrata tych pozytywnych bodźców może prowadzić do przestępczości, która staje się próbą zabezpieczenia się przed utratą tej wartościowej stymulacji, znalezie-nia wartości zastępczej lub poszukiwania zemsty na tych osobach, które są za tę utratę odpowiedzialne. Napięcie jako wynik prezentacji ne-gatywnych bodźców. Chodzi tutaj przede wszystkim o brak możliwości wykorzystania konwencjonalnych sposobów ucieczki od szkodliwych bodźców. Szkodliwe bodźce prowadzą do przestępczości, gdy mło-dzi ludzie próbują uciec od negatywnych bodźców, przetrwać te negatywne bodźce, szukać zemsty na źródle tych negatywnych bodźców. Wśród owych negatywnych czyn-ników wymienić można m.in. zaniedbywa-nie, stosowanie przemocy wobec dziecka, negatywne związki z rodzicami bądź rówie-śnikami, werbalne grożenia i obrażanie, hałas czy przeludnienie. Te trzy wyżej wymienione źródła napię-cia tworzą swoiste kombinacje. Na przykład obrażanie ucznia przez nauczyciela jest szko-dliwe ponieważ źle oddziałuje na aspiracje ucznia, narusza zasadę sprawiedliwości (rów-ności), wywołuje negatywne bodźce. Strategie adaptacji do napięcia: • Poznawcze – polegają na tym, że jed-nostka na nowo interpretuje wyznaczony so-bie cel, tym samym zyskuje nowe przekona-nia. Jednocześnie minimalizuje odczuwaną szkodę. Dokonuje tego poprzez: ignorowanie – pomniejszenie znaczenia doznanej szkody (wymiaru nieszczęścia). Jednostka wmawia sobie, że dany cel, który dotychczas był dla niej ważny, w gruncie rzeczy staje się nie-ważny w sensie absolutnym np. „pieniądze są dla mnie nieważne” lub w porównaniu z innymi wartościami np. „pieniądze są ważne, ale rodzina jest ważniejsza”. Akcentowanie pozytywnych wyników – pomniejszanie wyników negatywnych. Chodzi o to, że jed-nostka obniża standardy użyte do oceny wy-ników swojego działania, np. „obniża wartość rzeczy, którą pragnie uzyskać” – chce mniej. Polega to także na tym, że ktoś twierdzi, że jego sytuacja nie jest wcale gorsza od sytu-acji innych lub nie jest gorsza w porówna-niu z czasem przeszłym. Inna możliwość to

koncentracja wyłącznie na tych celach, które jednostka jest w stanie osiągnąć, a pomija-nie celów trudnych. Strategia ta stosowana jest zwłaszcza wtedy, gdy zagrożona jest samoocena jednostki. Przejęcie odpowie-dzialności za niepowodzenia – jednostka przekonuje samą siebie, że zasługuje na los, który ją spotkał np. jest odpowiedzialna za powstałą szkodę. Wobec tego zasłużyła na cierpienie. Zasłużone cierpienie jest odczu-wane jako mniej dotkliwe. Jednostka ta sto-suje taką strategię lub minimalizuje własny wysiłek (robi mniej niż powinna), akcentuje swój wkład negatywny, zwiększa pozytywny wkład innych (np. „oni zrobili więcej”) lub po-mniejsza negatywny wkład innych. • Behawioralne – dotyczą konkretnych działań. Mogą polegać na: akcentowaniu pozytywnych wyników i pomniejszaniu wy-ników negatywnych – jednostka dąży do

osiągnięcia wartościowych celów, stara się je odzyskać, przetrwać lub uciec od nega-tywnych sytuacji. Zachowania takie mogą mieścić się w ramach konwencjonalnie przy-jętych lub przestępczych. Zachowania odwe-towe (rewanż, zemsta) – mogą mieć formę konwencjonalną lub przestępczą (ta druga jest bardziej prawdopodobna). Jednostka zmierza do zminimalizowania pozytywnych wyników ludzi, których obwinia, zwiększa ich wyniki negatywne lub zmusza do zwiększe-nia wysiłku. • Emocjonalne – celem jest tutaj zmiana sytuacji powodującej powstawanie nega-tywnych emocji. Przykładem może być zaży-wanie narkotyków, medytacje, relaksacje itp. Zazwyczaj stosowane są przez młodzież, dla której pozostałe grupy strategii są trudniejsze do przeprowadzenia.

(Agnewa)

18

23 Luty Światowy dzień walki z depresją

Wg danych Światowej Organizacji Zdrowia najczęstszą chorobą psy-chiczną jest depresja, która zajmuje czwarte miejsce na liście najpopu-larniejszych problemów zdrowot-nych na świecie. Z prognoz wynika, że do 2020 roku może się ona prze-sunąć na drugą pozycję. W Polsce na depresję choruje co 10-ty Polak. Choroby nie należy lekceważyć, trzeba ją leczyć. Fa-chowym rozpoznaniem zajmuje się lekarz psychiatra. Współczesne media wywie-rają ogromny wpływ na nasze co-dzienne życie, gdyż promują wi-zerunek o wiele lepszy od naszego i amerykańską kulturę, stwarzają nam wątpliwości co do naszej wła-snej wartości. Przykładem może być chociażby lansowanie mody na anorektycznych ciałach modelek. W erze Prozaku (lek antydepre-syjny) nie wypada też być smut-nym, przygnębionym czy sfru-strowanym. Osoba zdrowa potrafijednak doświadczać i przyjmować

różne emocje, także te, której są dla niej nieprzyjemne. Współcześnie psychologia wprowadza ważne rozróżnienia pomiędzy człowie-kiem zdrowym a normalnym: Być w pełni zdrowym znaczy rozwijać się i czerpać satysfakcję z życia.

Kilka prawd o DEPRESJI• Depresja to rozpoznanie me-dyczne takie jak każde inne• Depresja to nic wstydliwego• Każdy z nas jest w jednakowym stopniu zagrożony depresją• Leczenie jest skuteczne, poprawa występuje nawet u 90% LECZO-NYCH• Bądź cierpliwy, pierwsze efekty leczenia mogą pojawić się po kilku tygodniach.

Życie a DEPRESJANie chce ci się rano wstać z łóżka? Zdarza ci się nie mieć ochoty na co-kolwiek? To nie tylko „zimowy spadek formy”. Być może jesteś chory – masz depresję. O depresji słyszał chyba

Prowadź regularny i higieniczny tryb życia tj. staraj się odżywiać regularnie, wybierz się codziennie na kilkudziesięciominutowy spacer, zajmuj się drobnymi sprawami (ra-dio, gazeta, krzyżówka, zadbaj o siebie i swoje otoczenie)

Codziennie przeznaczaj co najmniej 30 min na aktywność fizyczną – spacer, jazdarowerem

Spędzaj więcej czasu na świeżym powietrzu i na słońcu

Ważne decyzje odłóż na później, jeśli cierpisz z powodu depresji

Alkohol nasila objawy depresji

każdy z nas. Nie znaczy to jednak, że nasza odpowiada rzeczywistości sy-tuacji. Utarło się choćby przekonanie, że na tę chorobę zapadają głównie ko-biety w średnim wieku. To nieprawda, bo na depresję może zachorować każdy z nas. - Choć „depresja”to jedno słowo, chodzi tak naprawdę o tzw. zespół depresyjny – tłumaczy dr. Sławomir Murawiec, psychiatra. Niechęć do wstawania z łóżka każdego poranka, choć to naj-bardziej znany z objawów, może więc być jednym z wielu. Podsta-wowym symptomem depresji jest ogólna niechęć, obniżony nastrój i przygnębienie. Zdaniem eksperta, choć depresja to bardzo poważna choroba, jej objawy wyglądają nie-winnie. Dlatego wielu ludzi, mimo objawów początków tego schorze-nia, swoją niechęć do porannego wstawania nazywają po prostu le-nistwem. Wówczas zamiast szukać pomocy „etykietujemy się” i cze-kamy aż nam przejdzie. A to bardzo poważny błąd, bo z czasem będzie tylko gorzej. Nie należy jednak mylić depresji ze zwykłą reakcją na trudną sytu-ację rodzinną, bądź zawodową. W takim wypadku objawy de-presyjne będą trwały kilka godzin – mówi dr. Murawiec. 23 lutego obchodzić będziemy Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Zachęcamy do zgłębia-nia tematu.

Zakład Opieki Zdrowotnej w Ciborzu

RADY

I W

SKAZ

ÓWKI

19

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

20

DAJ SIĘ LUBIĆczyli komunikacja za pomocą Social Media

Marketing XXI wieku w dużej mierze oparty jest na Social Mediach. Social media to nic innego jak po prostu media społecznościowe, czyli serwisy, w których użytkownicy prowadzą wirtualny dialog z innymi uczestnikami Internetu. Dziś najpopularniejszą formą Social Media są portale społecznościowe takie jak Facebook, Google + czy Nasza-Kla-sa, blogi i mikroblogi oraz serwisy typu Wrzuta czy Youtube. Ich moc jest ogromna. Dlaczego?

JAK DZIAŁAJĄ SOCIAL MEDIA?Główną ideą mediów społecznościowych jest skupianie sporych rzeszy ludzi, którzy komunikują się ze sobą (przede wszyst-kim drogą internetową). Ale za tą z pozoru przyzwoitą ideą kryje się druga strona – chciałoby się powiedzieć „prawdziwa”– Mediów Społecznościowych. Razem z gar-ścią informacji od znajomych, o tym co zrobili, co im się podoba, a co ich drażni, otrzymujemy masę komunikatów rekla-mowych. Jedne trafiają do nas bardziej,inne mijamy obojętnie szerokim łukiem. To jak dużo takiego nie-chcianego ‚spamu’ zajmie nasz czas, zależy tylko i wyłącznie od tego jak bardzo jesteśmy na takie treści podatni. Czy przekazy te są złe i ro-bią nam krzywdę? Z reguły nie, ponieważ otrzymujemy reklamy i treści promocyjne, które mieszczą się w ramach za-interesowań, które sami wskazali-śmy w portalach społecznościowych. Tuż po założeniu profilu w portaluuzupełniamy szczegółowe dane takie jak ulubiony muzyk, ulubione potrawy, marki i inne. Z czasem, poruszając się po róż-nych witrynach internetowych, klikamy coraz więcej ‚lubię to’ i zostawiamy kolejne ślady na innych portalach. W ten sposób kreujemy coś na kształt naszego obrazu dla robotów mediów społecznościowych, które na tej podstawie wyświetlają nam

reklamy w taki sposób, by trafiały one dowłaściwych odbiorców.

CZY WARTO PROMOWAĆ SIĘ W SOCIAL MEDIA?Dobrze zaplanowana i poprzedzona przy-gotowaniem strategii promocja firmy czyteż marki za pośrednictwem portali spo-łecznościowych, w dzisiejszych czasach jest wręcz obowiązkiem każdej szanującej swoich klientów firmy. Przede wszystkimdlatego, że media społecznościowe są znakomitym kanałem komunikacji z klien-tami. A cóż może być ważniejszego niż do-bra komunikacja z klientem? Jednym z największych atutów social mediów jest ich interaktywny charakter

– to stały kontakt użyt-kownika z użytkow-

nikiem (oraz ana-logicznie firmy

z użytkow-nikiem).

W praktyce jest tak, że ktoś zadaje pytanie i z bardzo dużym prawdopodobieństwem może poczekać ‚chwilę’ na odpowiedź. To niezwykle ważne dla użytkowników, któ-rzy lubią być na bieżąco. Facebook, Google+, Twitter czy Na-sza-Klasa to także znakomite narzędzie promocji własnych produktów i usług

– można dotrzeć z informacją o promocji do milionów użytkowników i zanadto się nie wysilać – odzew gwarantowany. Musimy pamiętać o dostosowaniu ka-nałów do naszej grupy docelowej – innych narzędzi i innych treści będziemy używać dla najmłodszych, innej dla osób star-szych, innej dla grupy studentów a innej dla grupy młodych mam. Oczywiście są pewne treści uniwersalne, z reguły jednak dopasowujemy content do targetu by zy-skać pewność, że informacje spotkają się z zainteresowaniem tych osób, na których uwadze nam zależy.

JAK PRZYKUĆ UWAGĘ I ZACHĘCIĆDO AKTYWNOŚCI FANÓW?Jeśli mamy już firmowy FanPage czy teżkonto firmowe na innych serwisach, zapośrednictwem którego nie tylko się pro-mujemy ale i komunikujemy ze zwolenni-kami naszej marki, musimy przestrzegać kilku podstawowych zasad! Po pierwsze – publikujemy regularnie, ale bez przesady. Najlepiej kierować się za-sadą – nie daj o sobie zapomnieć, ale nie naprzykrzaj się. Trzeba wypośrodkować częstotliwość publikowania postów – za-leca się publikowanie minimum 1 postu na tydzień, natomiast maksymalny pułap jest kwestią indywidualną targetu – po-pularne marki publikują zazwyczaj 3 do 5 postów w tygodniu. Po drugie – nie bądź nudny! Trzeba publikować różne treści i to w różnej

formie. Publikuj zdjęcia, linki, teksty (nie za długie), filmiki. Pamiętaj, że

możesz publikować wyłącznie materiały w stosunku do któ-rych posiadasz prawa autorskie. Wyjątkiem są sytuacje, gdy za zgodą autora opublikujesz jego materiały i wskażesz źródło w taki sposób, by nikt nie miał

wątpliwości, że to zapożyczenie. Po trzecie – odpowiadaj na głosy

swoich fanów. Niezależnie od tego czy są to głosy pozytywne czy nega-

tywne, pochwały, zarzuty czy po prostu pytania. Odpowiadaj na bieżąco – nie każ swoim zwolennikom czekać na odpo-wiedź kilku dni. To co piszą Twoi klienci, fani, użytkownicy potraktuj jako feedback. Dzięki informacji zwrotnej od klienta bę-dziesz wiedział co poprawić, co jest dobre i co się podoba, czego brakuje. Idealne na-rzędzie dla Biur Obsługi Klienta wszelkiej maści :-)

21

Po czwarte – angażuj! Publikowanie tre-ści informacyjno-promocyjnych to jedno, a angażowanie i wywoływanie interakcji to drugie. Jak angażować? Najprościej za-angażować poprzez zadawanie pytań, pro-sząc o komentarze w odpowiedziach. Jeśli pozwalają na to środki, warto przygotować dla użytkowników ciekawą aplikację. Dzięki aplikacji fan doceni fakt, że otrzymał zapro-szenie do wspólnej zabawy, weźmie udział i jeszcze to skomentuje! A ty sprawisz, że twój produkt, który wykorzystałeś w apli-kacji będzie jeszcze bardziej pożądany. Po piąte – daj się znaleźć! Bardzo ważne jest by twój FanPage był łatwo do-stępny. Opublikuj linki na swojej stronie internetowej, publikuj adres na etykie-tach produktu, wykorzystuj inne miejsca w których możesz zostawić namiar. Ustaw

też intuicyjną nazwę marki – tak, by klient po wpisaniu w wyszukiwarkę Facebooka mógł Cię znaleźć. I co najważniejsze... dla tych którzy ufają Tobie i Twojej marce – bądź auten-tyczny. Nie rozdmuchuj, nie naciągaj, nie przesadzaj (chyba, że to konwencja) nie oszukuj. Jeśli musisz, ukryj coś, ale nie kłam publicznie – w przypadku SM to nigdy nie kończy się dobrze.

W CZYM TKWI FENOMEN SOCIAL MEDIÓW?To pytanie, na które ciężko odpowiedzieć. Nie można jednak zaprzeczyć temu, że moc portali takich jak Facebook czy Twit-ter jest ogromna. Facebook nie śpi, a z nim nie śpią miliardy użytkowników! Jeśli coś na świecie się właśnie dzieje, na FB już to

Medium Adres Co można publikować? Dla kogo najlepsze?

Facebook www.Facebook.pl Tekst, linki, zdjęcia, filmiki Dla wszystkich – pozycja obowiązkowa dla wszystkich marek, które „sprzedają” produkty lub usługi oraz dla organizacji i stowarzyszeń.

Google + www.plus.google.com Tekst, linki, zdjęcia, filmiki Dla wszystkich – pozycja obowiązkowa dla wszystkich marek, które „sprzedają” produkty lub usługi oraz dla organizacji i stowarzyszeń.

Twitter www.Twitter.com Tekst, linki Idealny dla dziennikarzy, polityków, działaczy, serwisów informacyjnych.

Nasza-Klasa www.nk.pl Tekst, linki, zdjęcia, filmiki Dla osób prywatnych oraz dla artystów, osób znanych i firm – możliwość prowa-dzenia komunikacji z fanami.

Pinterest www.Pinterest.com Obrazy z krótkimi komentarzamiDla marek, które mogą się pokazać. Szczególnie dla tych, które produkują pro-dukty użytku codziennego – ubrania, żywność, biżuteria, rtv itp. Doskonałe także dla artystów.

Golden Line www.GoldenLine.pl Tekst, obrazy, video Portal biznesowy, dla pracodawców, pracowników; charakter biznesowy.

LinkedIn www.pl.LinkedIn.com Tekst, obrazy, video Portal biznesowy, dla pracodawców, pracowników; charakter biznesowy.

Fotka.pl www.Fotka.pl Obrazy z krótkimi komentarzami Dla osób prywatnych – charakter rozrywkowy.

Instagram www.Instagram.com zdjęciaDla marek, które mogą się pokazać. Szczególnie dla tych, które produkują pro-dukty użytku codziennego – ubrania, żywność, biżuteria, rtv itp. Doskonałe także dla artystów.

YouTube www.YouTube.pl Filmiki, prezentacje Dla wszystkich – bez ograniczeń.

jest. W zależności od okoliczności, można to uznać za plus lub minus. Zważywszy jednak na zasięg jakim cieszy się Facebook, jest to raczej atut, który należy wykorzysty-wać (do informowania, do jednoczenia, do promowania, do ostrzegania itp.) Znakomitym przykładem jest FanPage a w zasadzie FanPage’y organizacji Start Sport, która dzięki Facebookowi zgroma-dziła tysiące zwolenników, a jej idea do-tarła na wszystkie krańce świata! FanPage Start Sport wykorzystuje różne techniki – publikuje zwykłe posty, ankiety, na-grania video, zdjęcia i infografiki a nawetodnośniki do plików. Częstotliwość publi-kacji jest wysoka, bo SS publikuje czasem nawet kilka razy dziennie, jednak patrząc na to jak reagują inni użytkownicy, jest to odpowiednia częstotliwość.

KTÓRY SERWIS WYBRAĆ? JAK DZIAŁAĆ?Wspomniane bogactwo portali i serwisów społecznościowych wymusza na nas za-danie sobie pytania – gdzie być najlepiej? Które serwisy są obowiązkowe, a które nie? Jest to kwestia indywidualna, którą powinna określać strategia promocji. W za-leżności od tego na czym skupia się nasza firma – czy jest to sprzedaż połączona z pro-mocją, informacja, rozrywka, czy po prostu informacja o firmie, możemy wybrać różnekanały. Przygotowaliśmy dla Was krótkie zestawienie tego co i gdzie publikować:)

Rafał WachnikMessi Design

22

��

23

��

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � ��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �

��

��

��

��

��

��

��

��

� ��

��

��

��

� ��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

24

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

��

Subskrybuj nasz newsletter www.start-sport.pl25

Życie jest zbyt krótkie na to, by budzić się z żalem. Jeżeli myślisz, że zmiana jest trudna, przemyśl czy dalsze życie, którego nie cierpisz, jest łatwiejsze. Jestem ekspertem od „nie teraz”. Zaskoczona? Liczyłaś na umoralniającą gadkę o pokonywaniu przeszkód, sile ducha i woli, stawaniu do walki z wła-snymi demonami? Mogę poudawać. Albo mogę powiedzieć Ci prawdę. „Nie teraz” to domena dobrego odżywiania. „Nie teraz, dieto” mówię robiąc gofry. „Nie teraz, dieto” zama-wiając pizzę, oraz „nie teraz, dieto” wle-wając syrop orzechowy do swojego latte macchiato. „Nie teraz, dieto” przy-klejone jest również do makaronów, bagietek i pierogów. To zastanawiające, że za każdym ra-zem jak mi taka myśl (o ograniczeniu pustych kalorii) wpada do głowy, mój wąż, czyli to co mieszka na dnie mo-jego żołądka i pochłania niesamowite wręcz ilości jedzenia, potrafi być bar-dzo zaskoczony. Autentycznie zasko-czony. W szoku wręcz. To, że źle robię – wiem. To, co mam zmienić by źle nie robić – znam. I do-skonalę ignoruję do czasu, aż jest pra-wie za późno. Więc z dietą Ci nie po-mogę. Ale. Mogę pomóc Ci z „nie teraz, ruszaniu dupy”. Jak widzę cały tabun duchowych wspieraczy, poklepujących po ramie-niu cheerleaderów czy głaszczące po

główce ciepłe kluchy, to rośnie mi tyłek i jeszcze bardziej przykleja się do fo-tela. Potrafię nie ruszać się pół godzinyw nadziei, że stopię się z otoczeniem i będę niewidzialna dla Ludzi Czynu. Fajnie by było móc powiedzieć, iż jeżeli trzeba coś zrobić, to ja to zrobię. Prawda jest jednak taka, iż „to ja poszu-kam łatwiejszej drogi”. Aktualnie więc odsuwam łapką od siebie potrzebę co-dziennego stretchingu. A że łapkę po-trafię bardzo wydłużyć (umiejętnośćpodkradania słodyczy z drugiego kąta pokoju nie jest mi obca), to i efekty są tego jakie są. Pierwszy raz w życiu mam kontuzję czegoś innego niż plecy. Okazuje się, że jak inne istoty ludzkie szok i nie-dowierzanie mam ścięgno Achillesa. Aktualnie nadszarpnięte. Wkurzające, gdy kończyna się nie słucha. Wiem jed-nak, że odgryzienie sobie całej stopy nie jest lepszym wyjściem niż grzeczne przeczekanie do wesela. I tu kolejna sprawa. Nadszarpniętego Achillesa należy rozmasowywać, smarować przeciwza-palnymi maśćmi i rozciągać w dwóch kierunkach (bo mamy mięsień brzu-chaty i mięsień płaszczkowaty w łydce, fascynująca wiedza, nie?). Co robi An-gela? Leży w łóżku, żre prażone mig-dały, czyta melodramatyczne książki dla nastolatków (wstydzę się, ale wła-śnie przerabiam „Niezgodną” i pomimo

iż mam ochotę tłuc głową o ścianę, MUSZĘ wiedzieć co będzie dalej). I jak tak się wyleżę i obżrę, to potem mam za dużo zasobów do spalania na tre-ningu. Tak, dobrze przeczytałaś. Nie chcia-łam powiedzieć „energii do treningu”. Energia imputuje, iż lecę na trening zahaczając o kominy. Nic takiego. Za-nim się nie rozgrzeję, to tak naprawdę często nie chce mi się trenować wręcz chce mi się hibernować. Ale po roz-grzewce, z zasobami do spalenia, je-stem niepowstrzymanym sadystą. Jeżeli więc ostatnio jakoś gorzej Ci się trenuje, czujesz się wyczerpana szyb-ciej, wyjałowiona lub ścierpnięta, roz-goryczona faktem, iż ciało nie spełnia oczekiwań – spróbuj przed treningiem doładować się prostymi węglowoda-nami. Do rzeczy – jaka jest moja porada na „nie teraz”? Zgrzesz i zacznij się rozgrzewać. Nie mówię, że masz wciągać nosem snickersa przed każdym treningiem – zrób to w chwili, gdy znajdziesz więcej argumentów na „nie teraz” niż na „rusz dupę”. W końcu łatwiej się pali tego realnego snickersa niż jakieś stare na-leciałości, z którymi prawdopodobnie da się żyć. Jaki trening wybrać? Najlepiej z ket-tlebell.

Autor?

Kiedy „nie teraz” staje się „nigdy”

26

Głowy do

góry!

Od pewnego czasu świat sportów kontaktowych oraz światowe media podjęły tematykę prawdopodobnych związków pomiędzy boiskowymi ura-zami głowy, a przyśpieszonymi zmia-nami demencyjnymi u byłych zawod-ników. Korelacje pomiędzy wczesnym występowaniem demencji a przeby-tymi urazami głowy wydają się być dobrze poznane. W ostatnich latach pojawiły się dziesiątki artykułów na-ukowych dotyczących tej tematyki. Z prac tych wynika między innymi, iż dla 15-25% populacji obciążonej ge-netycznie uraz głowy, połączony np. z utratą przytomności, zwiększa praw-dopodobieństwo demencji o etiolo-gii zbliżonej do choroby Alzheimera niemal dziesięciokrotnie! Niemniej groźne są urazy głowy znane jako wstrząśnienia mózgu (ang. concus-sion), które niekoniecznie muszą być związane z utratą przytomności po-szkodowanego. Sprawia to, że wstrzą-śnienia są trudne do zauważenia i wstępnego zdiagnozowania przez osoby nieprzeszkolone. Na pewno nie można przechodzić nad wstrzą-

śnieniami do porządku dziennego, gdyż i one wywołują poważne, choć z pozoru niewidoczne, uszkodzenia tkanki mózgowej. Powstające podczas wstrząśnienia, uszkodzenia mózgu są wywołane siłami mechanicznymi po-wstałymi w wyniku przyśpieszeń, które nierzadko mogą kilkudziesięciokrotnie przekraczać wartość przyśpieszenia ziemskiego. Siły te, działając na neu-rony, powodują uszkodzenie ich błon komórkowych, niekontrolowany wy-pływ niektórych neuroprzekaźników i jonów potasu do przestrzeni między-komórkowej a w konsekwencji zanik potencjału czynnościowego i upo-śledzenie przekazywania informacji przez aksony. Bardzo szybko miejsce jonów potasu we wnętrzu neuronów zastępują napływające z zewnątrz jony wapnia. W zależności od skali i rozległości uszkodzenia mogą to być zmiany odwracalne (wyleczalne), jed-nak w krańcowych przypadkach mogą one prowadzić do apoptotycznej śmierci neuronów. Jeżeli kierunki dzia-łających sił nie są skierowane central-nie do środka ciężkości mózgu, jak to

ma miejsce w większości przypadków, w materii mózgu powstają napręże-nia skręcające, które mogą prowadzić do skręcenia i nieodwracalnego roze-rwania aksonów i nekrotycznej śmierci neuronów. Szczególnie groźne dla mózgu osoby poszkodowanej są wielokrotne wstrząśnienia zachodzące w odstę-pach czasu krótszych niż potrzebne na przywrócenie równowagi chemicznej i odbudowę uszkodzeń tkanki po ura-zie. Powtórne wstrząśnienie (spowodo-wane pośrednio na przykład pochopną decyzją o powrocie zawodnika do gry) może prowadzić nawet do zgonu po-szkodowanego na skutek wylewu krwi i wzrostu ciśnienia śródczaszkowego (ang. second impact syndrome). Wstrząśnienia stanowią bardzo po-ważne zagrożenie dla układów nerwo-wych dzieci i młodzieży, które są jeszcze nie do końca ukształtowane. Dlatego w wypowiedziach specjalistów coraz częściej pojawia się wiek czternastu lat jako granica wiekowa, poniżej której nie powinno się uprawiać sportów w ich pełnokontaktowych wersjach. (Nie-

Wstrząśnienia mózgu w sporcie

27

które organizacje takie jak akademia wojskowa West Point w swojej polityce poszły nawet dalej wycofując futbol i rugby z rozgrywek wewnętrznych i za-stąpiły je tzw. futbolem flagowym.) Do niedawna wydawało się, że pro-blem zmian neurodegeneracyjnych wywołanych wstrząśnieniami mózgu dotyczy głównie osób uprawiających boks, futbol amerykański i wrestling. Wskazywały na to wyniki badań hi-stopatologicznych mózgów byłych zawodników, które zostały przekazane do badań przez ich rodziny, amerykań-skiej inicjatywie publicznoprywatnej Sports Legacy Institute. (Instytucja ta została powołana przez byłego re-prezentanta Uniwersytetu Harwarda w futbolu a później zawodowego „wrestllera” Chrisa Nowinskiego oraz wybitnych neurologów i neuropato-logów takich jak Dr Robert Cantu i Dr Ann McKee, i jest ona depozytariu-szem największej liczby mózgów by-łych zawodników.) Niestety powstrząśnieniowe zmiany neurodegeneracyjne opisywane jako CTE (ang. Chronic traumatic encepha-lopathy) ostatnio wykryto w mózgach byłych: piłkarza i rugbisty (http://www.sportslegacy.org/wp-content/uploads/2014/02/SLI-Soccer-Rugby-Release-Fi-nal-2.27.142.pdf) Nie czekając na kolejne „hiobowe wieści” federacje narodowe tzw. dys-cyplin kontaktowych (rugby union, rugby league, futboli amerykańskiego i australijskiego, hokeja na lodzie a na-wet piłki nożnej) i ich sztaby lekarskie w porozumieniu z organizacjami typu Alzheimer Society opracowują racjo-nalne podejście do tego problemu - wagę sprawy dostrzegły też między-narodowe organizacje sportowe takie jak MKOL, IRB, FIFA, IHF, itp. Federacje te solidarnie popierają wdrażanie procedur wykrywania i oceny wstrząśnień w sporcie SCAT i child-SCAT, a ich symbole widnieją na arkuszach oceny. Już trzecia gene-racja arkuszy oceny procedury SCAT (ang. Standardized Concussion Asses-sment Tool) jest wynikiem uzgodnień paneli ekspertów spotykających się pod egidą British Journal of Sports Medicine. (Ostatnie, czwarte takie spotkanie odbyło się listopadzie 2012 roku w Szwajcarii a jego wyniki zostały

opublikowane pod tytułem Consensus statement on concussion in sport: the 4th International Conference on Con-cussion in Sport held in Zurich, No-vember 2012, równolegle w kilku cza-sopismach międzynarodowych w tym w British Journal of Sports Medicine 2013, 47, 250–25.). Informacje te i idące za nimi proce-dury mają zasięg światowy - niestety z wyłączeniem Polski. Nic mi nie wia-domo nawet o chęci wdrażania tych procedur w polskim sporcie. Dlatego, wraz z kolegami (głównie ze środowi-ska polskiego rugby) przystąpiliśmy do tworzenia stowarzyszenia typu „watchdog”, które zajmie się przepro-wadzeniem tematu „wstrząśnienia mózgu i ich konsekwencje” przez pol-skie instytucje sportowe, naukowe i państwowe. Szukamy sojuszników wśród ludzi uczciwych i rozważnych, którym bez-pieczeństwo zawodników i przyszłość sportów takich jak rugby leży na sercu. W tej chwili mamy już wspar-cie merytoryczne od osób i instytucji zagranicznych na czele ze wspomnianym wcześniej Chrisem Nowin-skim i jego środowiskiem. Niestety osoby i instytucje z „polskiego podwórka” na razie milczą - ten niewy-godny problem wydaje się być kom-pletnie niedostrzegany przez MSiT, PKOL, związki sportowe i środowisko lekarskie. Nic mi nie wiadomo o ist-nieniu baz danych rejestrujących przy-padki wstrząśnięć ani też o wdrażaniu w polskim sporcie procedur SCAT. Po-stanowiłem się zająć tym problemem tworząc na gorąco raport dla Polskiego Związku Rugby. Rozpocząłem też nie-poradną publicystykę na łamach por-talu RugbyPolska.pl (nick - pogo) i mo-jego profilu facebooka. Mimo brakuoficjalnej reakcji władz PZR znalazła sięgrupa ludzi, którzy chcą mnie wspierać w tej inicjatywie. Tymczasem planu-jemy utworzenie stowarzyszenia zwy-kłego, które miałoby być grupą nacisku na władze sportowe w Polsce. Wydaje się, że możliwym do osiągnięcia celem jest utworzenie systemu rejestracji przypadków, sprzęgającego aplikację na smartfon/tablet zawierającą proce-

dury SCAT z ogólnopolską bazą danych (wzorowaną na amerykańskich NEISS--AIP, NCAA ISS czy High School RIO). System taki wymuszałby określone zachowania trenerów, lekarzy, ratow-ników medycznych i sędziów na boisku i poza nim. (Niedawna rozmowa z pro-fesorem Markiem Niezgódką - dyrek-torem Interdyscyplinarnego Centrum Modelowania Matematycznego Uni-wersytetu Warszawskiego upewniła mnie w tym, że jest to technicznie wy-konalne.) Możemy i powinniśmy opracować ogólnopolski system podstawowego szkolenia trenerów z zakresu rozpo-znawania wstrząśnięć, podobnego do amerykańskiego sytemu rządowego (http://www.cdc.gov/concussion/head-sup/youth.html), który po przejściu pół-godzinnego szkolenia online pozwala na uzyskanie certyfikatu takiego jak tenprzedstawiony na ilustracji poniżej.

(Każdy trener w USA pracujący z młodzieżą ma obowiązek uzyskania takiego, minimalnego certyfikatu, a tytuł tego artykułu jest prostymtłumaczeniem hasła / zawołania akcji.)

Jestem pewny, że problem wstrzą-śnięć dotyczy wielu uprawianych w Polsce sportów, a nie tylko rugby, który notabene uważam za „zbiorowy sport walki”. Dlatego liczę na życzliwość i wsparcie naszej inicjatywy ze strony czytelników FanZin Start-Sport. Tym z państwa, których poruszony tutaj temat zainteresował proponuję użycie skrótów, nazw i nazwisk, które padły w tym artykule jako słów kluczo-wych w poszukiwaniach za pomocą ser-wisów Google, facebooka czy youtube. Ostrzegam, oprócz pewnej znajomości fizjologii i języka angielskiego czasamitrzeba mieć mocne nerwy.

Dariusz Pogocki

Wstrząśnienia mózgu w sporcie

29

Tropem Młodych Wilków szkółka rycerska w OrzeszuW Orzeszu ruszyła pierwsza w kraju szkółka rycerska! Zawodnicy mają już za sobą start w profesjonalnym turnieju walk rycerskich. Dzięki ar-tykułowi w GO opisującemu pasję i sukcesy sportowe Damiana Łakom-skiego z Orzesza należącego do kadry narodowej walk rycerskich, członka KS Sieradz/ŁAN, oraz relacjom na facebo-ok-u z otwartych treningów rycerskich na stadionie „Sokoła”, doszło do współ-pracy z Mariuszem Olesiem prowadzą-cym Fight Club „Niepokorni” Orzesze z klubem ligi PLWR KS Sieradz/ŁAN. Pokazowy trening zaowocował otwar-ciem sekcji Juniorów KS Rycerz Sieradz „Niepokorni” Orzesze, a 19 stycznia od-był się pierwszy trening szkółki rycer-skiej. Młodzi adepci, którzy na co dzień zajmują się trenowaniem MMA, tre-nują walki w formule SWR pod okiem zawodników KS Rycerz Sieradz pocho-dzących z naszego powiatu: Damiana Łakomskiego, Macieja Ryszkiewicza z Czerwionki. Młodzi zawodnicy wykorzystują sprzęt ochronny do treningu MMA oraz broń treningową przygotowaną przez trenera Mariusza Olesia. Do-dajmy, że Mariusz Oleś również po-łknął rycerskiego bakcyla, i jest obec-nie czynnym zawodnikiem KS Sieradz. W sobotę 1 lutego młodzi zawodnicy z Orzesza debiutowali w szrankach zawodów rycerskich. Mieli zaszczyt otwarcia V Turnieju PLWR w Jaworz-

nie, turniejem juniorów w formule Miecza Sportowego. Towarzyszyła im liczna grupa kibiców, a relację z turnieju można było śledzić także na żywo w Internecie. Koedukacyjna grupa dzieciaków z Orzesza ( w skła-dzie trzy dziewczyny), w wieku 7-15 lat, swoją postawą sportową oraz za-ciętością i wielką wolą walki od razu podbiła serca wszystkich. Nie szczę-dzono im pochwał, które sypały się z każdej strony. Hubert Filipiak, Pre-zes Polskiego Stowarzyszenia Walk Rycerskich gratulując udanego de-biutu nazwał ich „naszą przyszłością” życząc, by za kilka lat, już jako dorośli zawodnicy, wiedli prym w rozgryw-kach ligowych do czego „już teraz mają predyspozycje”. Gupa Rekonstrukcji Historycznej Contubernium ze Śląska tak ocenia ten start: „Jednym z ważniejszych punk-tów całego turnieju były walki na-szych dzieciaków z Orzesza! Oprawa, emocje i zaciętość starć dorównywały tym w kategoriach „seniorskich”. Dla-tego dziękujemy za wspaniały spek-takl i kibicujemy dalszemu rozwojowi „Niepokornych” z Orzesza, w który wkład ma również nasz członek Da-mian Łakomski. Do tego dołączamy także życzenia szybkiego powrotu do zdrowia dla Mariusza Olesia, który tak szybko złapał bakcyla rycerstwa i wcią-gnął w to od razu całe rzesze chłopców i dziewczyn z młodszego pokolenia!”

Z udziału w zawodach zadowoleni są również opiekunowie „Niepokornych”: Mariusz Oleś i Damian Łakomski. Tre-ner Oleś, mimo że tuż przed turniejem przeszedł operację, to nie opuścił swo-ich podopiecznych i z wózka inwalidz-kiego udzielał wskazówek i zagrzewał do walki. – Dzieciaki były wspaniałe, dały z siebie wszystko a nawet wię-cej. Jestem wniebowzięty ich postawą i determinacją. Są piękną wizytówką naszego miasta, o którą nie tylko my powinniśmy się troszczyć. Te dzieci poprzez zaangażowanie w sport i wielkie serca wkładane w to co robią, zasługują by ich sportowym losem zainteresowały się również wła-dze miasta okazując pomoc i choćby zainteresowanie dalszym rozwojem grupy. Damian Łakomski, który w tym turnieju zajął III miejsce w kategorii broni drzewcowej, tak ocenia występ „Niepokornych”: „Juniorzy już przed turniejem w Jaworznie wykazywali dużą chęć współzawodnictwa. Olo wszczepił im pasję. Wszyscy włożyli całe serca w walki. Widać również, że dzięki ćwiczeniom w szkole MMA ju-niorzy mają ponadprzeciętną koor-dynację ruchową, zawziętość i radość z rywalizacji. W pierwszej czwórce turnieju starszych juniorów były aż 3 dziewczęta!!! To dobrze rokuje. To wła-śnie turnieje kobiet w federacjach IMCF i HMB dopiero się rozwijają. W Polsce są tylko trzy pełnoletnie zawodniczki, a za kilka lat, po osiągnięciu pełnoletniości orzeszanki będą mogły z nimi rywali-zować. Brawa dla juniorów! Gratuluję występów, zwycięstw i porażek. Każda walka dodaje wam doświadczenia.” W poszczególnych konkurencjach wygrali: 1 na 1 – kategoria Junior, I miej-sce – Igor Kretek, II miejsce – Oliwia Ebert, III miejsce – Kamil Matląg. 1 na 1 – kategoria Junior Starszy, I miejsce – Artur Bojdoł, II miejsce – Wiktoria Oleś, III miejsce – Andrea Widera.

Damian

30

Co prawda zima tego roku była bardzo łaskawa, ale mimo tego, nadchodzącą wiosnę witam z takim samym wytęsk-nieniem jak po rosyjskich mrozach... Wraz z wiosną budzą się do ży-cia niedźwiedzie, komary, pszczoły, a także nasze nowe postanowienia... Tak tak, te pierwsze były zaraz po no-wym roku i umarły prawdopodobnie w pierwszym tygodniu stycznia. Te-raz czas na drugie podejście! Wiosna, słońce, energia, świeże powietrze! Wykorzystaj je! Wykorzystaj słońce, wykorzystaj świeże powietrze! Wyko-rzystaj energię, którą masz w sobie! Wykorzystaj to wszystko w sposób, który pozwoli Ci się cieszyć z tego co robisz! Ja z racji tego, że już prawie dzie-wiąty miesiąc delikatnie przybliżam się do osób, które można nazywać „ak-tywnymi fizycznie”, zachęcam i wręcznakazuję wszystkim, którzy to czytają aby ruszyli swoje dupska sprzed kom-

putera, wyszli na świeże powietrze i za-częli zmieniać swoje przyzwyczajenia! Zacznijcie od pozornie „prostej” aktywności... zacznijcie od biegania! Ale zanim kupicie drogie buty, getry i zanim zainstalujecie w smartfonie endomondo, zróbcie z 6 treningów w pierwszym miesiącu i sami stwierdź-cie czy właśnie ten rodzaj aktywności jest dla Was... bo kochani... wiadomo nie od dziś... nic na siłę! Jeśli jednak pierwszy miesiąc wio-sny okaże się przełomowy w Waszym życiu... jeśli stwierdzicie, że chcecie się ruszać, chcecie zrzucić kilka, bądź kil-kanaście kilo, chcecie poprawić swoją kondycję, wydolność organizmu i po-jemność płuc... Nic piękniejszego! Sa-memu z samym sobą dojść do tego, że ruch i wysiłek fizyczny to, to co daje mikopa, lepsze samopoczucie i coś z cze-go jestem dumny! Sami zauważycie jak zmienia się Wasze ciało, Wasz organizm, Wasze

przyzwyczajenia, jak i zapotrzebowanie na przeróżne składniki i minerały, o któ-rych wcześniej nie mieliście pojęcia! Przy każdym wysiłku fizycznymmusimy po pierwsze pamiętać o odpo-wiedniej diecie, która doda nam ener-gii, a przy okazji pozwoli nam zrzucić zbędne kilogramy, jak również o odpo-wiednim nawodnieniu organizmu! Na sklepowych półkach możemy znaleźć mnóstwo napoi, które w prze-cudowny sposób nawodnią nasz or-ganizm, dodadzą mu niezbędnych minerałów i energii... ale zapominamy albo i nie wiemy o najważniejszym..., że najlepszy, najzdrowszy i najbardziej skuteczny napój izotoniczny, czyli na-wadniający nasz organizm podczas wysiłku fizycznego, jesteśmy w staniezrobić sami w domu! Po pierwsze 100% natury! Rzeczy przygotowane przez nas wolne są o wszelkiego rodzaju chemii, barw-ników, konserwantów czy innych g*wien. Napoje izotoniczne są świetnym uzupełnieniem treningów siłowych, bo oprócz tego, że gaszą pragnienie le-piej niż zwykła woda, to o wiele lepiej nawadniają nasz organizm niż woda, zmniejszają jego zmęczenie i powo-dują, że szybciej się regenerujemy! Jak zrobić izotonik w 3 minuty we własnym domu?

Składniki: - Woda (0,5 l) - Sok z 1 cytryny - 2 duże łyżki miodu - Szczypta soli

Podane wyżej składniki wystarczy po-łączyć ze sobą i wymieszać. Wypijcie pół litra tego napoju 20 minut przed treningiem i trenujcie spokojnie go-dzinę, nawet w upalny dzień!Wasz organizm będzie odpowiednio nawodniony, będzie wolny od sklepo-wej chemii, a Wy zaoszczędzicie kilka groszy... ;-)W następny, odcinku przedstawię Wam bardzo smaczne i fajne danie, które sprzyja spalaniu tłuszczu, a także da Wam dużo energii podczas Waszych treningów!

MarcinGotuje.plfot: MarcinGotuje.pl

Subskrybuj nasz newsletter www.start-sport.pl32

Spotkania Rodziny SiatkarskiejWładze Polskiej Siatkówki pamiętają o swoich Seniorach, organizując Im Doroczne Spotkania Rodziny Siatkarskiej

Pierwsze Spotkanie Środowiska Siat-karskiego odbyło się w grudniu 1995 roku, w ówczesnej siedzibie Polskiego Związku Piłki Siatkowej przy ulicy Ciołka w Warszawie. Pomysłodawcą i głów-nym organizatorem jest reprezentant Polski z 1948 roku Juliusz Karski. – Pierwsze spotkanie zor-ganizowaliśmy z panią Alek-sandrą Śliwowską (ówczesną Sekretarz Generalną PZPZ) - powiedział Juliusz Karski - Doszliśmy wtedy do wniosku, że trzeba zebrać siatkarzy, którzy grali w latach 40-tych, 50-tych i 60-tych. Na pierw-sze spotkanie przyszło 14-16 osób. Nie mieliśmy kontaktu przez wiele lat, więc trudno nam było dotrzeć do tych za-wodników. Każdy, kto przybył na spotkanie, miał za zadanie na następny raz odnaleźć 2-3 siatkarzy, z którymi grał. I w kolejnych latach było już coraz więcej osób. Przez dwa kolejne lata ich nie organizo-waliśmy. Później do Fundacji został zaangażowany Artur Popko, który bardzo poparł naszą inicjatywę i w dużej mierze to jest jego zasługa, że te spo-tkania się teraz znowu odbywają. W tej chwili organizatorem jest Fundacja Polska Siatkówka, a głównym dowo-dzącym jest Prezes Fundacji oraz Ho-norowy Prezes Polskiego Związku Piłki

Siatkowej Tadeusz Sąsara. On bardzo wspiera nasze spotkania. W zeszłym roku, w środę 10 kwietnia, dzięki uprzejmości Grzegorza Szew-czyka, właściciela restauracji „Volley Bajka”, która mieści się na pierwszym piętrze hali Arena Ursynów, Doroczne Spotkanie Rodziny Siatkarskiej zostało zorganizowane właśnie w jego lokalu, aby nasi uczestnicy spotkania mogli poczuć raz jeszcze atmosferę wielkiej siatkówki. Grzegorz przez całe swoje życie był związany z siatkówką. Najpierw, jako zawodnik, później był sędzią, a na ko-niec komisarzem meczów Plus Ligi i Or-len Ligi. Wspólnie z innymi pasjonatami siatkówki stworzył miejsce, w którym zgromadzono kilkaset pamiątek zwią-zanych z historią siatkówki w Polsce i na świecie: piłki i koszulki z autografami, puchary, medale, proporczyki, znaczki. Miejsce, choć istnieje krótko, to już od-dycha historią siatkówki. Są w nim m.in. puchar za mistrzostwo świata zdobyte w 1974 roku w Montrealu przez legen-darnych siatkarzy Huberta Wagnera.

Znajdują się tam też repliki wszystkich medali wywalczonych przez reprezen-tacje Polski kobiet i mężczyzn od 2003 roku, czyli złotego medalu siatkarek Andrzeja Niemczyka na mistrzostwach Europy.

W restauracji, „muzeum siatkar-skim” nie zabrakło również akcentów warszawskich, dlatego w gablotach zostały wywieszone koszulki m.in. ka-pitana Politechniki Krzysztofa Wierz-bowskiego czy koszulka reprezentacji Polski Fabiana Drzyzgi. – Na spotkania przychodzę prawie, co roku. Opuściłem może jedno czy dwa spotkania- powiedział Tadeusz Są-sara - Od stworzenia Fundacji, czyli od 6 lat, przejęliśmy organizację Dorocznych Spotkań Środowiska Siatkarskiego. Ro-bimy to dla tych ludzi, którzy włożyli wiele serca w siatkówkę. Jeden z pa-nów na tej sali, Leonard Michniewski, jest z 1918 roku. Był pierwszym kapita-nem polskiej drużyny po wyzwoleniu naszego kraju podczas towarzyskiego meczu z Czechosłowacją w 1948 roku. To był pierwszy międzynarodowy mecz reprezentacji Polski. Ci ludzie na tej sali tworzyli historię polskiej siatkówki. Dla nich to ogromna radość, że mogą się spotkać, porozmawiać, powspominać. Aż przyjemnie się na nich patrzy. Dzisiaj wyjątkowo dopisały dziewczyny. Jest

ich około dwudziestu. One również zapisały się na kar-tach historii polskiej siatkówki. To brązowe medalistki olim-pijskie, medalistki mistrzostw świata i Europy. Honorowy Prezes PZPS i Pre-zes Fundacji Polska Siatkówka Tadeusz Sąsara chciałby, aby nasi obecni reprezentanci kraju za 20-30 lat również mo-gli i przede wszystkim chcieli spotkać się w swoich gronie. - Bardzo chciałbym, aby ci ludzie też się kiedyś spotykali tak jak my teraz, aby tradycja naszych spotkań była kontynuowana przez następne pokolenia. W Dorocznym Spotkaniu Rodziny Siatkarskiej uczest-niczyli również: Prezes PZPS Mirosław Przedpełski. Prezes PLS Artur Popko, Wiceprezes PZPS Witold Roman, Sekre-

tarz Generalny PZPS Andrzej Lemek, trenerzy reprezentacji Polski Andrea Anastasi i Andrea Gardini oraz wielu znakomitych gości, których w sumie było około 140 osób.

Agnieszka Cyran

34

Często rozmawiając z znajomymi oraz środowiskiem sportowców, spotykam się ze opiniami, że bez sportu nie potrafią wyobrazić so-bie życia oraz gdyby nie sport, nie osiągnęliby w życiu tego, co udało im się do tej pory osiągnąć. Osobi-ście popieram ich ideologię – kluby sportowe zawsze były moim dru-gim domem, a rywalizacja sportowa uczyła mnie życia. Kluby sportowe są nieodłączną częścią procesu wychowawczego młodego człowieka. Każdego dnia

pasjonaci sportu organizują w każ-dym zakątku Polski dzieciom i mło-dzieży treningi w rożnych dyscypli-nach sportowych. To właśnie w tych klubach wykuwa się poprzez ciężką i systematyczną pracę charaktery młodych ludzi, mimowolnie stając się kuźnią sportowych talentów. Rozpoczynając treningi od zabawy, poprzez systematyczną i sumienną pracę, kończąc często na mniej lub bardziej spektakularnych suk-cesach, większość społeczeństwa miała do czynienia ze sportem.

Trenerzy, którzy mają nieoce-niony wpływ na proces wychowaw-czy swoich podopiecznych, często stają się życiowymi mentorami. Stąd też obserwujemy nieustanne zainte-resowanie rodziców klubami w któ-rych mogą ćwiczyć ich pociechy. Podniesienie sprawności fizycznej,kariera sportowa, rywalizacja na szczeblu krajowym oraz międzyna-rodowym, to tylko niektóre zalety przynależności do klubu. Z całą pewnością stwierdzam, że oprócz wyżej wymienionych cech, kluczowym zadaniem klubów jest wspieranie procesu wychowaw-czego młodego człowieka oraz sze-roko pojęta profilaktyka. Fenomenklubów sportowych polega na tym, iż ów proces jest naturalny, tzn. sam w sobie sport uczy, wychowuje i zapobiega. Dlatego też trenerzy, instruktorzy oraz członkowie mogą w swoich klubach świadomie od-działywać na podopiecznych, wy-znaczając im cele tak, aby w ich ży-ciu nie było miejsca na zachowania problemowe. Sport uczy jak iść pod prąd złudnym trendom, które mogą zniszczyć ciało i umysł. Mam na

Klub sportowy do potęgi!

35

myśli oczywiście palenie tytoniu, nadużywanie środków psychoak-tywnych, alkoholu, hazard itp. Jeśli powyższe nałogi czy też za-chowania problemowe pojawią się w życiu młodego człowieka, mogą zostać naturalnie skorygowane przez trenera i przyjazne rozwojowi atuty klubu tj. dyscyplinę, ciężki trening, pokorę, szacunek do osób bardziej doświadczonych. Programy profilaktyczne wdrażanew placówkach oświatowych pozba-wione są często praktycznego podej-ścia. Młodego człowieka taka „pro-filaktyka” nie przekonuje. Młodychodkrywców interesuje wyzwanie. Jako przedstawiciel klubu sporto-wego codziennie umożliwiam mło-dym ludziom uprawnianie sportu, dzięki któremu wzmacniam proces wychowawczy młodego pokolenia. Przykładem jest Karkonoska Olim-piada Profilaktyczna, która jest na-wiązaniem do szkolenia sportowego

umiejętnie połączonego z oddziały-waniem profilaktycznym.. Co rokuw czerwcu organizuję imprezę, której ideą jest profilaktyka uzależ-nień behawioralnych ze szczegól-nym uwzględnieniem uzależnień od komputera oraz cyberprzemocy. W trakcie Olimpiady odbywają się

także szkolenia w zakresie Pierw-szej Pomocy Przedmedycznej oraz działań przeciwpożarowych. Inauguracją imprezy jest podsu-mowanie nabytych umiejętności w postaci zawodów z udziałem za-wodowych strażaków. Adresatami są dzieci, młodzież oraz rodzice, będący członkami Karkonoskiego Klubu Karate z całego powiatu je-leniogórskiego. Patronat nad Olim-piadą obejmuje Fundacja Postaw Na Sport, Komenda Miejska Pań-stwowej Straży Pożarnej oraz Szpi-tal Specjalistyczny MSW w Jeleniej Górze. Reasumując. Warto spotęgować działalność klubu!

Piotr Cieśliński

magister pedagogiki, mediator rodzinny, wy-chowawca, instruktor sportu w dyscyplinie ka-rate, stopień szkoleniowy 1 dan, mistrz świata Dageki World Karate Championship Montreal 2010, wielokrotny mistrz polski karate oraz full contact karate.

36

Bali to indonezyjska wyspa w archi-pelagu Małych Wysp Sundajskich położona między Jawą (na zacho-dzie) a wyspą Lombok (na wscho-dzie). Całkowita powierzchnia to ok. 5,6 tys km2, długość 145 km a szero-kość ok. 80 km. Można więc powie-dzieć, że jest mniejsza od naszego województwa Świętokrzyskiego. Większa część wyspy to lasy tropikalne. Panuje tu klimat rów-nikowy wilgotny o średniej tem-peraturze rocznej 25-27°C. Pora deszczowa przypada na grudzień do lutego, a w sierpniu i wrześniu wy-stępuje pora sucha. Wyjazd na Bali pojawia się czę-sto w marzeniach wakacyjnych od razu z dopiskiem „nierealne”. Fakt, trochę daleko, dystans ok. 16 tys. km robi wrażenie. Ale w dobie kom-puterów i samolotów to zaledwie 20 godzin lotu w bardzo przyjemnych warunkach. Wyprawę trzeba jednak planować na więcej niż dwa tygo-

dnie (lub przynajmniej na dwa) po-nieważ koszt lotu jest zasadniczym wydatkiem. Sam pobyt na Bali, zwłaszcza w mniej popularnej po-rze deszczowej (w styczniu, lutym) jest o wiele tańszy niż w innych znanych miejscach na świecie.

Moja podróż omijała zorganizo-wane wyjazdy, oferowane przez biura turystyczne. Okazało się to bardziej pasjonujące i swobodne, bo decyzja gdzie pojechać i gdzie zostać dłużej należała tylko do nas. Czas spędzony w jakimkolwiek zakątku Bali może i powinien zakładać przede wszyst-kim wypoczynek z jednoczesnym poznawaniem tego egzotycznego miejsca, ale w naszym założeniu omijał turystycznie hałaśliwą Kutę i Denpasar (stolica Bali). Pierwsze wrażenie po wylądo-waniu to temperatura i wilgotność. Zwarzywszy, że z Polski wyjecha-łam, gdy było zimno (styczeń) wra-żenie było bardzo... ciekawe. Drugie to zieleń. Niesamowicie soczysta i różnorodna roślinność, niczym nieograniczona mnogość kwiatów, krzewów i drzew. Te ostatnie czę-sto olbrzymie i kilkusetletnie rosły w świętych miejscach otoczonę czcią. Boskie drzewa. Już po pierw-

Balipodróż marzeń

37

szych dniach pobutu stwierdzenie Bali - raj na ziemi okazało się od-czuwalną prawdą. Piękno i specy-fika przyrody harmonijnie łączyłasię z kulurą, ludźmi i wszystkim, co nas otaczało. Uśmiech na twarzy to stały element gościnności balij-czyków. Uśmiech to jak „dzień do-bry”. Do tego wszechobecna sztuka zarówno w budowlach jak i towa-rzyszących im wszędzie rzeźbach, obrazach, sztuce użytkowej i naj-mniejszych drobiazgach – biżuterii. Sztuka Bali jest pod wpływem sztuki hinduskiej i charakteryzuje się bogatą roślinną i fantastyczną ornamentyką. Na świecie znane jest balijskie złotnictwo i płatnerstwo. Rękodzieło jest na Bali powrzechne - prawie każdy balijczyyk jest uzdolniony artystycznie. Jeśli nie jest to malarstwo lub rzeźba to staje się nim muzyka, taniec. Muzyka charakteryzuje się wykorzystaniem instrumentu gamelan. Trudno wymienić wszystkie ważne miejsca, ale na pewno zwie-dzanie Bali można zacząć i skończyć w Ubud - kulturalnej i artystycznej stolicy tej pięknej wyspy. Położone wśród pól ryżowych i w stromych wąwozach w centralnej części pod-nóża regency Gianyar, Ubud liczy około 30000 mieszkańców. Odpo-czynek w Ubud to magiczne wra-żenia: nieprawdopodobne piękno domów i ulic, podwórek i świątyń zatopionych w zieleni, światło, ko-lory, zapachy, Balijki w sarongach z darami dla bóstw noszonymi na gło-wach, desenie tarasów ryżowych, wulkany, kamienne rzeźby bogów z kwiatami hibiskusa lub frangipiani

wetkniętymi za uszy, kadzidełka i miseczki z ryżem. Temple – świątynie to najokazal-sze budowle. Balijczycy dużo czasu poświęcają swoim Bogom. A jest ich mnogość, zarówno tych dobrych jak i demonów – złych. Taniec na Bali to niesamowi-cie barwne widowisko zarówno ze względu na stroje jak i muzykę. Do tego taneczność balijskich ko-biet, to wyrafinowana gama gestówi znaków, a do tego piękno twarzy i każdego ruchu.

Bali – przepiękne tarasy ryżowe, zwłaszcza w centralnej części wyspy. Zaupy - arcydzieła rzemiosła i prze-piękne wyroby, do tego egzotyczne owoce, zapachy, kolory. Targ w Ubud jest pełen prześlicznych wyrobów. Na Bali trudno wyjechać ze względu na dystans. Ale jak się już tam trafi to trudno wyjechać – tę-skni się już zawsze. Ja tęsknię za Bali, rajem na ziemi.

Lilianna Lazarska

38

Informacja o działalności oddziałów terapeutycznych dla skazanych uzależnionych w ZK w Krzywańcu1. Dział Terapeutyczny powstał w maju 2008 roku. Oddział Terapeutyczny dla skazanych mężczyzn uzależnionych od środków odurzających lub substancji psychotropowych rozpoczął funkcjonowanie w lipcu 2008 roku. Pierwsi osa-dzeni zostali przyjęci do oddziału 02.07.2008 roku.2. Oddział terapeutyczny dla skazanych kobiet uzależnio-nych od alkoholu został powołany 09.01.2012 roku.Pierwsze osadzone zostały objęte oddziaływaniami 16.01.2012 roku.

Liczba osadzonych objętych oddziaływaniami terapeu-tycznymi to średnio rocznie 240 osób.

PROMOCJA ZDROWIARozwój procesu uzależnienia, koncentracja życia wokół zdobywania i zażywania środków psychoaktywnych obok szeregu konsekwencji psychicznych, czy społecznych po-woduje także poważne trudności w sferze emocjonalnej osoby uzależnionej oraz utratę zainteresowań i deficytyw zakresie konstruktywnego spędzania czasu wolnego. Kiedy rezygnuje się z zachowań problemowych, nie znaj-dując w ich miejsce zdrowych alternatyw, ryzyko powrotu do starych wzorców zachowań pozostaje wysokie. Ważne staje się więc znajdowanie zdrowych substytutów zacho-wań problemowych. Osoby uzależnione posiadają defi-cyty w zakresie identyfikacji i wyrażania własnych stanówemocjonalnych, w nałogowy sposób regulują emocje, nie potrafią rozładowywać napięć w bezpieczny dla siebie iinnych sposób. Dlatego też w oddziale terapeutycznym dopełnieniem pracy terapeutycznej jest program readap-tacyjny „Aktywne trzeźwienie”. Jest to program oparty o promocję zdrowia. Proponuje się skazanym zajęcia ru-chowe z elementami jogi, tai chi, gimnastyki mózgu. Do-datkowo mogą oni korzystać z odpowiednio przygotowa-nej i wyposażonej w sprzęty do ćwiczeń salki rekreacyjnej, wygospodarowanej w oddziale terapeutycznym. Ważnym elementem jest również relaksacja. Wysiłek fizyczny przy-nosi wiele korzyści w różnych obszarach funkcjonowania osoby uzależnionej począwszy od poprawy stanu zdrowia, przez zmianę obrazu własnej osoby, podniesienie samo-oceny, rozładowanie napięć, w tym także tych pojawiają-cych się w procesie terapeutycznym.

40

Mówią, bo nawiązują z nami kontakt. Czynią to w różny sposób: doty-kiem, dźwiękiem, emocjami, także obrazem. Każdy z nich ma przez siebie wybraną, ulubioną metodę kontaktu. Mówią do nas cały czas, tylko my najczęściej nie dostrzegamy tych wielorakich znaków, przekazywanych codziennie. Śpiewają niezwykłe pieśni, których sens pojąć możemy jedynie in-tuicyjnie, bo języka ich nie ogarniamy. Odzywają się głosem w naszych myślach, a zawołanie ich odkrywamy po czasie, bo nie umiemy w porę odczytać znaczeń. Wartość. Słowo ma wartość znaną Aniołom. Zatem nie szastają nim, nie trwonią jak ludzie, a przede wszystkim wiedzą, że ma ono moc two-rzenia. Pomagają, wytyczają szlaki, udzielają wskazówek, nie werbalizują jednak znaków – inaczej niż człowiek. My kochamy słowa. Nazywamy, określamy, bo co nazwane – to zro-zumiałe, to bezpieczne, to poddające się naszej władzy. Zapomnieliśmy jednak, że nadużywane tracą swą potęgę twórczą. Znaczenia. Namnożyliśmy ich i mamy problem z komunikacją. Kłó-cimy się o definicje i ich klasyfikację. Tracimy czas na bezowocne dys-kursy, gubiąc możliwość poznania. Dlatego Anioł często się uśmiecha, bo pośród tysiąca wypowiedzianych słów człowieka najpewniej padły te, których szuka. Ślady. Wszędzie ich pełno. Anioł zna Boże tajemnice i umie je wytłu-maczyć, „choć doktoratu z teologii nie ma”. Ma za to poczucie humoru, a brak ciała nie przeszkadza mu, aby czasem jednak składał swe anielskie ręce, modląc się przy nas, a nawet zasłaniał nas rękami przed złem, czy jak anioł-ochroniarz wyciągał „za prawą i lewą nogawkę z rozpaczy”. Lilianna Lazarska w swoich obrazach afirmuje ludzkie ciało. Tym sa-mym mówi wprost: „Trzeba mieć ciało by odnaleźć duszę”. Dane nam ciało, zmysły i uczucia nie mogą przecież okazać się jedynie pomyłką Bo-skiego Garncarza. Pochyla się nad losem Anioła wprzęgniętego w nasze sprawy, jak w poezji Ks.Twardowskiego:

„kto z nas mu rękę poda pożałuje, że ma skrzydła za duże sumienie tak czyste że niewygodne kolor biały raczej niepraktyczny życie obce bo bez pomyłek miłość niecałą – bo bez umierania”.

Anioły dla Lilianny, choć niepoliczone, mają różne charaktery i zadania. Jest anioł ludzkiego powołania, anioł śmierci, są adorujący, jest Anioł Stróż chyba najbardziej zapracowany z aniołów, często „używany jak chłopiec na posyłki”, są Boży posłańcy, ale zdarzają się też trzpiotowate rozrabiaki... Artystka jest przekonana, że te niebieskie duchy prowadzą człowieka od momentu narodzin i towarzyszą mu także w chwili śmierci. Anioł w malarskiej wizji Artystki nie stanowi scholastycznego pro-blemu. Jest raczej przekonana, że Anioł, choć wiara w niego wydaje się czasem staroświecka, jest obecny wokół nas, byśmy nie musieli liczyć tylko na siebie. I nie jest ważne czy nazwiemy go aniołem, intuicją, mądrością wszechświata, czy jakkolwiek inaczej, ta siła jest cały czas z nami i cały czas gotowa jest nam pomóc i tylko od nas zależy, czy jej na to pozwalamy.

Iwona Peryt-Gierasimczuk

Malarstwo Lilianny Lazarskiej – www.lilu.net.pl

Czy Anioły mówią…?

41

FUNDACJA START-SPORTWojewódzki Ośrodek Sportu

i Rekreacji w Drzonkowieul. Olimpijska 20 (biuro: 102)

66-004 Raculatel.: 68 422 13 01 fax: 68 422 13 02

e-mail: [email protected]: [email protected]

Wydawca:P.L.U.M. PromoAgencja Marketingowawww.plum-promo.ple-mail: [email protected]

Redakcja:Maciej Rybicki - redaktor naczelnytel. kom. 603 288 922e-mail: [email protected]

Korekta:Marta Rybicka

Sklad:Dakini Experte-mail: [email protected]

FanZin Start-Sport nr. 2

Documents

Transcript of FanZin Start-Sport nr. 2