Alan Granger-Krum

Eliksiry dla opornych Podręcznik do Eliksirów dla klasy I

Projekt okładki: Alan Granger-Krum

Autor: Alan Granger-Krum

Podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty

i wychowania i wpisany do wykazu podręczników przeznaczonych do kształcenia ogólnego

na poziomie szkoły o dwu- bądź trzyetapowym poziomie kształcenia.

Rok dopuszczenia: 2015

© Wydawnictwo Hogwarts Riddikulus, Wypas 2015

ISBN 129-32-5647-276-0 Wydanie 2015 Wydawnictwo Hogwarts Riddikulus 04-323 Wypas, ul. Kryształowa 6/9 http://riddikulus.xaa.pl sowa: a.granger@interia.eu Podręcznik i wszystkie pomoce dydaktyczne w nim zawarte są chronione prawem autorskim. Każdorazowe ich wykorzystanie w innych niż zastrzeżone prawem autorskim przypadkach wymaga pisemnego zezwolenia autora. Skład: Alan Granger-Krum

SPIS TREŚCI

Wiadomość od autora…………………………………………………………………………………………………………3

Lekcja 1. Podstawowe pojęcia powiązane z Eliksirami……………………………………………………………………4 Lekcja 2. Podstawowy sprzęt dobrego Alchemika. Zaklęcia pomocne przy warzeniu Eliksirów……………………………………………..………………………………………………........................................5 Lekcja 3. Prawa alchemiczne. Zasady warzenia Eliksirów w praktyce………………………………………………….5 Lekcja 4. Wzory magiczne. Tablica Virusojewa………………………………………………………………………….....6 Lekcja 5. Historia Alchemii i Eliksirów……………………………………………………………………………………...7 Sprawdź siebie – powtórzenie wiadomości z działu I……………………………………………………………………………8

Lekcja 6. Podział Eliksirów…………………………………………………………………………………………………...9

Lekcja 7. Barwy Eliksirów…………………………………………………………………………………………………...10

Sprawdź siebie – powtórzenie wiadomości przed sprawdzianem końcoworocznym…………………………………………...11

Przydatne tablice……………………………………………………………………………………………………………..12

WIADOMOŚĆ OD AUTORA Kochany Uczniu, ten podręcznik ma na celu zebranie wszystkich informacji o Eliksirach, jakie przewidziałem w programie nauczania dla klasy I. Jeśli czytasz te zdania, oznacza to, że w końcu ukończyłem ten podręcznik, co nie było łatwym zadaniem. Wierzę, że mój trud włożony w ten podręcznik nie pójdą na marne i będzie on wskazówką do dalszej nauki Eliksirów. Tutaj jest też miejsce na podziękowania. Ogromne wyrazy wdzięczności kieruję do czterech pań: Anny McKinley, Clementine Wilton, Lilith Findabair oraz Alexandry

Turner, które podczas całej mojej nauki w ŚM uczyły mnie tej trudnej sztuki. Dziewczyny, czapki z głów – jesteście wspaniałe! Za całą naukę będę Wam dozgonnie wdzięczny. Nisko kłaniam się też Agnieszce Cruz, Alexandrze Martell (Stark), Przemkowi

Brianowi, Dominique Cathville, Oktawiannie Milne oraz Maxowi Potterowi. Kochani, dziękuję Wam za to, że dzięki Wam mogłem uczyć się coraz więcej i więcej, doskonaląc się nie tylko w Eliksirach. Bardzo, bardzo dziękuję! Jest wiele osób, które były wkładem podczas tworzenia tego podręcznika, czy prób podjęcia się trudnej roboty nauczyciela. Nie wymienię tutaj wszystkich, ale wiedzcie – o nikim nie zapominam. Niech ta publikacja będzie naszym wspólnym sukcesem! Ostatni akapit tego smędzenia od rzeczy chcę poświęcić osobom, którym w ŚM zawdzięczam najwięcej. Nikt inny w ŚM nie zniósł tyle mojego marudzenia, olewania, niedosyłania artykułów na czas. I o dziwo, dalej dzielnie trwają przy moim boku i znoszą kolejne dramy z moim udziałem z klasą. Panie i Panowie, największe całusy, uściski i ukłony kieruję w stronę mojej kochanej mamy i siostry – Violett Moonstone i Kath Moonstone!

Kochane, mam nadzieję, że Wy będziecie też walczyć o tytuł profesorski i nigdy o mnie nie zapomnicie! Podziękowania kieruję też w stronę swoich ukochanych córek – Vanessy i April.

Dziękuję,

Alan Granger-Krum

1. Podstawowe pojęcia powiązane z Eliksirami. Jak dawniej mawiał Severus Snape: „ Jesteście tutaj, żeby się nauczyć subtelnej, a jednocześnie ścisłej sztuki przyrządzania eliksirów – zaczął. Mówił prawie szeptem, ale słyszeli każde słowo; Snape, podobnie jak profesor McGonagall, potrafił utrzymywać w klasie ciszę bez podnoszenia głosu. – Nie ma tutaj głupiego wymachiwania różdżkami, więc być może wielu z was uważa, że to w ogóle nie jest magia. Nie oczekuję od was, że naprawdę docenicie piękno kipiącego kotła i unoszącej się z niego roziskrzonej pary, delikatną moc płynów, które pełzną poprzez żyły człowieka, aby oczarować umysł i usidlić zmysły… Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać śmierć… „

Na lekcjach Eliksirów będziemy uczyć się warzyć płyny o magicznych właściwościach, ale także poznamy prawa rządzące tą sztuką. Zaczynamy od bardzo prostych rzeczy po to, by potem, w klasie II, przejść do rzeczy trudniejszych. Eliksir – substancja składająca z ingrediencji o magicznych właściwościach. Sam Eliksir posiada właściwości magiczne. Nazwa eliksir pochodzi z języka łacińskiego (elixir) i z języka arabskiego (al-ixir) i oznacza napój zapewniający młodość i drugie życie. Eliksor – błędnie wykonany Eliksir. Każdy Eliksir ma swój odpowiednik w Eliksorze np. Eliksor Słodkiego Snu. Eliksory najczęściej są wybuchowe. Podczas określania skali wybuchu Eliksoru używamy oznaczenia X np. Eliksor Carlowan – X. Skala: X – mało wybuchowy XX – średnio wybuchowy XXX – niebezpiecznie wybuchowy. Antidotum – eliksir mający na celu zneutralizowanie lub zmniejszenie mocy eliksiru toksycznego. Inaczej nazywany odtrutką. Trucizna – substancja, która nawet w niewielkiej dawce może doprowadzić do objawów chorobowych. W nadmiarze trucizna może spowodować śmierć. Ingrediencja to dowolna substancja: eliksir, wywar, nalewka, napar, esencja, ekstrakt, roślina bądź część pochodzenia zwierzęcego, która jest składnikiem eliksiru. Wywar to substancja, powstała poprzez gotowanie innej substancji pochodzenie zwierzęcego lub roślinnego, w celu otrzymania substancji w formie płynnej o właściwościach określonych dla szczególnych gatunków roślin lub zwierząt. Napar to substancja powstała w wyniku zalania suszonych lub świeżych ziół woda o temperaturze od 60 do 100 stopni Celsjusza. Przykładem naparu jest herbata. Nalewka to napój o właściwościach leczniczych, powstały w wyniku rozpuszczenia substancji w alkoholu.

Esencja to stężony roztwór lub mieszanina różnych substancji. Ekstrakt to substancja powstała w wyniku ekstrakcji, który polega na oddzieleniu z ciał stałych substancji, którą nazywamy ekstraktem. Każdy przedmiot, roślina bądź zwierzę magiczne, ma swój kolor życia, czyli wewnętrzny odblask ich magicznych zdolności. Kolor życia potrzebny jest głównie do określania barw eliksiru.

2. Podstawowy sprzęt dobrego alchemika. Zaklęcia pomocne przy warzeniu Eliksirów.

Każdy szanujący się Alchemik powinien mieć przy sobie zawsze swój arsenał. Bez podstawowych narzędzi bowiem nie byłby w stanie uwarzyć żadnego Eliksiru. Sprzęt potrzebny alchemikowi:

kociołek

kubek

fiolki

fartuch ochronny

rękawice

nóż

chochla

termometr

waga Alchemikowi oczywiście są także potrzebne receptury i różdżka. Ale to jest raczej oczywiste. Przejdźmy więc do Zaklęć. Zaklęcia podczas warzenia Eliksirów są równie istotne jak sprzęt Alchemika. To bowiem dzięki zaklęciom możemy wyczyścić kociołek, wlać wody albo rozpalić ogień. Zaklęcia:

Incendio – rozpala ogień pod kociołkiem

Eluum separaro – oddziela składniki eliksirów

Aquamenti/Aguamenti – nalewa wody do kociołka

Evanesco – powoduje zniknięcie nadmiaru płynu

Sad infer – zmniejsza płomień

Vad infer – zwiększa płomień

Tergeo – czyści kociołek z zaschniętych resztek eliksiru

3. Prawa alchemiczne. Zasady warzenia Eliksirów w praktyce.

Warzenie Eliksirów również rządzi się swoimi prawami. Prawa Golpalotta ustanowił sam Golpalott, o którym więcej na lekcji Historii Alchemii. Prawa Golpalotta:

I prawo Golpalotta: W Eliksirze musi być dwa razy więcej ingrediencji pochodzenia zwierzęcego niż roślinnego. II prawo Golpalotta: W Eliksirze MUSI znajdować się jakakolwiek ciecz, niezależnie od jej rodzaju. III prawo Golpalotta: Antidotum na truciznę jest więcej warte niż antidota na wszystkie składniki owej trucizny. Nie mniej istotna jest również kolejność dodawania składników do Eliksiru. Jeśli bowiem dodamy składniki w innej kolejności, to musimy liczyć się z tym, że może powstać Eliksor. Kolejność dodawania składników: 1. Ciecz 2. Najsłabszy składnik pochodzenia zwierzęcego 3. Składniki roślinne ( od najsłabszego do najsilniejszego ) 4. Składniki zwierzęce ( od najsłabszego do najsilniejszego ) 5. Składniki nieorganiczne 6. Składnik główny A czym jest składnik główny? Składnikiem głównym zawsze jest najsilniejszy składnik pochodzenia zwierzęcego, nie może mieć on właściwości wspomagających. Czas na warzenie Eliksirów. Warzenie eliksiru w praktyce na czacie czy też poprzez sowę wiąże się z pewnymi zasadami. Przede wszystkim, każdą czynność wykonujemy w klimacie. Czynności w klimacie wykonujemy pomiędzy gwiazdkami (*wkłada fartuch i rękawice ochronne*), między nawiasami trójkątnymi (<wskazuje pod kociołek>) lub między nawiasami kwadratowymi ([kroi dwie figi]). Pamiętajcie, że wszystkie czynności zapisujemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Na początek zakładamy fartuch ochronny i rękawice ze smoczej skóry. Następnie przynosimy wszystkie ingrediencje i przyrządy i je układamy. Zawieszamy równo kociołek. Następnie napełniamy kociołek wodą i sprawdzamy, czy nie przecieka. Następnie rozpalamy pod kociołkiem ogień (chyba, że receptura wskazuje inaczej), po czym warzymy Eliksir zgodnie z instrukcją, szczególnie zwracając uwagę na sposób jego przygotowania. Po uwarzeniu Eliksiru gasimy ogień pod kociołkiem za pomocą zaklęcia Cento Onis. Kolejnym krokiem jest przelanie Eliksiru do fiolki, podpisanie jej i podanie nauczycielowi. W końcu przyszedł czas na opróżnienie kociołka za pomocą zaklęcia Evanesco oraz uporządkowanie miejsca pracy.

4. Wzory magiczne. Tablica Virusojewa. Każdy Eliksir posiada swój określony wzór magiczny. Możemy go stworzyć, posługując się tablicą Virusojewa. Przykładowa taka tablica znajduje się na końcu podręcznika. Z takiej tablicy będziecie korzystać na zajęciach. Przyda się ona także podczas zajęć dotyczących inokreacji, o których więcej w klasie II bądź III. Przykład wzoru magicznego dla Eliksiru Słodkiego Snu: W + Dr + Be + Ms + Wz = Eliksir Słodkiego Snu Wzór magiczny Eliksiru tworzymy, korzystając z Tablicy Virusojewa, z receptury Elikisru i z kolejności dodawania składników.

5. Historia Alchemii i Eliksirów. Eliksiry są znane ludzkości od dawien dawna. Jak sami pewnie wiecie, już w starożytności zaczęto warzyć Eliksiry Miłosne. Pierwotni ludzie metodą prób i błędów dostrzegali właściwości roślin. Niestety, wielu z nich zginęło z powodu spożycia trujących substancji. Przyczyniło się to jednak do odkrycia właściwości leczniczych roślin. Informacje dotyczące pierwszych Eliksirów odnajdujemy w Egipcie. Jeden z faraonów i egipskich historyków – Dżedkare Szema zaczął notować informacje dotyczące właściwości roślin. To w Egipcie zaobserwowano szybki rozwój sztuk alchemicznych oraz wiedzy magicznej ich dotyczącej. Dla Alchemii nie mniej zasłużył się również Filibeter Grux, grecki czarodziej, który w 100 r. opatentował kształt kociołka i nadał mu nazwę, którą używamy do dziś. Grux zaczął używać w swoich zapiskach słowa „eliksir”. Kolejnym, nie mniej ważnym człowiekiem jest Ilyas Dawid Mahomet Al. Arbeit, który w 395 r. spisał wszystkie poznane przez siebie podczas wypraw Eliksiry. Jemu też zawdzięczamy podział Eliksirów na pradawne i współczesne. Przez następne epoki nastąpił szybki rozwój nauki Eliksirów, do którego przyczyniły się znacznie wyprawy Kolumba oraz powstanie druku. Osobą, która wpisała się złotymi literami w karty historii Eliksirów, jest również Colton.

Wraz z Golpalottem ustanowili wiele praw rządzących przygotowywaniem Eliksirów. Colton wraz z Golpalottem określił kolory życia każdego składniku oraz opatentował zaklęcie Creatho. Opisali też 19 wyjątków w określaniu barw, co zajęło im aż 30 lat. Stworzyli też Mały słownik pojęć eliksiro-alchemicznych. Do naszych czasów przetrwały, niestety, jedynie zapiski i przekazy ustne, bowiem wszystkie prace zostały zniszczone przez Wielką Inkwizycję. Nakreślili oni proste definicje używanych dzisiaj pojęć. Colton jak i Golpalott umarli w wieku 73 lat po nieudanej próbie wykonania Eliksiru Pocieszenia. Trudno też pominąć Frodo Eternita, który zasłużył się w dziedzinie Eliksirów Czarnomagicznych. Był on twórcą wielu takich eliksirów, np. Eliksiru na odpadanie kończyn i zanik kości. Za swoje odkrycie otrzymał on nagrodę Skobla w 1924 r.

Co ciekawe, eliksiry występują nie tylko w kanonie Harry’ego Pottera, ale także w literaturze np. Tristan i Izolda czy Romeo i Julia.

Sprawdź siebie! Powtórzenie wiadomości przed sprawdzianem zad. 1. Utwórz wzory magiczne dla podanych eliksirów:

a. Eliksir Słodkiego Snu b. Eliksir Amonowy c. Proverum d. Wywar Tojadowy

zad. 2. Kto zasłużył się w dziedzinie eliksirów czarnomagicznych? zad. 3. Podaj treść trzeciego Prawa Golpalotta. zad. 4. Jakie zaklęcie powoduje zwiększenie ognia?

a. Vad infer b. Sad Inter c. Evanesco d. Incendio

zad. 5. Jaki podział głównie zawdzięczamy Ilyasowi Dawidowi Mahometowi Al. Arbeitowi? zad. 6. Czym jest trucizna?

6. Podział Eliksirów.

Eliksiry są różne. Na całym świecie jest ich mnóstwo. Ciężko czasami też przydzielić Eliksir do danej grupy. Z pomocą jednak przychodzi nam podział eliksirów stworzony przez Al. Arbeita. PRADAWNE I WSPÓŁCZESNE Eliksiry pradawne to eliksiry spisane w roku 395 r. n.e. Eliksiry współczesne to wszystkie eliksiry powstałe po tej dacie. Eliksiry pradawne dzielimy na:

amerykańskie

islandzkie

europejskie

zachodnioazjatyckie

wschodnioazjatyckie

afrykańskie

australijsko-oceaniczne Nazwy tychże grup oznaczają miejsca, w których powstawały dane eliksiry. Eliksiry współczesne natomiast możemy podzielić na:

a. Metamorfoiczne (przemiany)

minimalizujące – zmniejszają osobę

maksymalizujące – powiększają osobę

animizacyjne – zamieniają osobę w zwierzę

floryzujące – zamieniają osobę w roślinę

saxumskie – zamieniają osobę w kamień

corsuskuralne – zmieniają wygląd zewnętrzny lub daną funkcję ciała b. Mentalne – oddziałują na umysł człowieka

memoretyczne – zmieniają pamięć osoby

nasenne – usypiają/pobudzają

blesusarne – zwiększają pewność siebie c. Zdrowotne

granusy – leczą, poprawiają kondycję

antidota – neutralizują działanie trucizn

ossyczne – naprawiają kościec d. Czarnomagiczne – szkodzą zdrowiu człowieka, wywołują bóle i choroby

trucizny – powodują stany chorobowe, a nawet śmierć

cruciatyczne – głównie wywołują ból e. Ochronne – zapobiegają działaniom szkodliwych eliksirów f. Inkantacyjne – eliksiry posiadające cechy wielu grup

PROSTE I ZŁOŻONE a. Proste – eliksiry łatwe do uwarzenia, waży się je szybko, krótko (maksymalnie kilka

dni) b. Złożone – eliksiry trudne do uwarzenia, składają się z trudnych do zdobycia

składników, waży się je bardzo długo

białomagiczne

czarnomagiczne POŻYTECZNE I NIEPOŻYTECZNE

a. Pożyteczne – eliksiry, które nie wyrządzają krzywdy, a nawet leczą

b. Niepożyteczne – eliksiry, które wyrządzają szkody na umyśle, ciele, często uśmiercają

ROZSZERZONE PODZIAŁY a. Miłosne (ME) – sporządzane od starożytności, powodują jedynie iluzję miłości. b. Czarnomagiczne (CM) – są bezbarwne, bez smaku i bez zapachu. Najczęściej są to

trucizny. Warzy się je bardzo długo, z użyciem trudno dostępnych składników. c. Pradawne (PR) – ich receptury i skutki nie są znane w całości, stosowane w

medycynie ludowej i przez znachorów. d. Klasyczne (KL) – najbardziej rozpowszechnione, zawsze towarzyszyły ludzkości

7. Barwy Eliksirów Każdy eliksir posiada określoną barwę, którą tak samo jak wzór, możemy odczytać z tablicy Virusojewa. Chcąc określić barwę danego Eliksiru nie kierujemy się kolorem, który wyjdzie po jego sporządzeniu. Aby prawidłowo przewidzieć odcień, jaki przybierze prawidłowo sporządzony Eliksir, sprawdzamy, który ze składników mikstury jest najważniejszy (posiada właściwości magiczne). Pamiętajcie, że każdy magiczny przedmiot, roślina, zwierzę posiada określoną moc magiczną. Każda magiczna moc posiada swój kolor życia, który pozyskujemy z Tablicy Virusojewa. Aby określić wyjściowy kolor eliksiru, czyli ten, który wyjdzie po jego uwarzeniu, musimy znać kolor życia mocy magicznej jego najważniejszego składnika. Wyjątkiem jest jednak Eliksir Wielosokowy, którego barwy nie możemy określić przed uwarzeniem. Kolory życia bierzemy nie tylko z tablicy Virusojewa, ale także z tablicy kolorów życia składników, którą znajdziecie tak jak tablicę Virusojewa na końcu podręcznika.

Sprawdź siebie! Powtórzenie wiadomości przed sprawdzianem końcoworocznym

1. Określ barwę Eliksiru Słodkiego Snu. 2. Stwórz wzór magiczny dla Veritaserum oraz Eliksiru Creatus. 3. Na jakie grupy dzielimy Eliksiry Metamorfoiczne? 4. Wymień kolejność dodawania składników. 5. Podaj wszystkie prawa Golpalotta. 6. * Wykonaj praktykę wybranego przez siebie Eliksiru.

Przydatne tablice

Tablica Virusojewa.

Tablica kolorów życia składników.

Eliksiry dla opornych Pierwsza część serii podręczników do nauki Eliksirów łączy najlepsze stosowane do tej pory metody nauczania Eliksirów w szkołach magii. Przydatne tablice umieszczone na końcu podręcznika ułatwiają pracę na lekcjach. „ Mam nadzieję, że ten podręcznik będzie Wam służył podczas Waszej nauki Eliksirów. „Eliksiry dla opornych” dla klasy I zawiera podstawowe informacje i materiały pozwalające dobrze zacząć naukę Eliksirów. „

Alan Granger-Krum, autor podręcznika