*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59801-s

Nazwa przedmiotu Wytwarzanie energii elektrycznej

Prowadzący przedmiot dr inż. Janusz BROŻEK

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A 15 L — P — S — K —

ECTS 2 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW —

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie znajomości problematyki wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach systemu elektroenergetycznego, oraz poznania zasad wykorzystania różnych rodzajów energii pierwotnej do produkcji energii elektrycznej.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Nośniki energii. Zasady wytwarzana energii elektrycznej w elektrowniach cieplnych. Skojarzone wytwarzanie energii elektrycznej. Wykorzystanie energii jądrowej do wytwarzana energii elektrycznej. Typy reaktorów jądrowych stosowanych w elektrowniach jądrowych. Zastosowanie energii wody do wytwarzania energii elektrycznej. Rodzaje elektrowni wodnych i ich rola w systemie elektroenergetycznym. Zasady wykorzystania energii wiatru. Elektrownie i farmy wiatrowe. Wykorzystanie energii słońca. Wykorzystanie zjawiska fotowoltaicznego do produkcji energii elektrycznej. Metody wykorzystania energii geotermicznej ziemi. Wytwarzanie energii elektrycznej przy wykorzystaniu ogniw paliwowych. Generacja rozproszona i jej wpływ na pracę systemu elektroenergetycznego. Wpływ elektrowni na środowisko i sposoby jego ograniczania.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są ćwiczenia audytoryjne, które ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. W ramach ćwiczeń audytoryjnych przekazywane są praktyczne umiejętności analizy pracy układów technologicznych elektrowni.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Kacejko P.: Generacja rozproszona w systemie elektroenergetycznym, Wydawnictwa Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin, 2004.

2. Paska J.: Wytwarzanie energii elektrycznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005. 3. Laudym D., Pawlik M., Strzelczyk F.: Elektrownie, WNT, Warszawa, 2000. 4. Lewandowski Witold, M.: Proekologiczne odmawiane źródła energii, WNT, Warszawa, 2007. 5. Lubośny Z.: Elektrownie wiatrowe w systemie elektroenergetycznym, WNT, Warszawa, 2006.

Wymagane wiadomości z zakresu podstaw elektroenergetyki

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych i kolokwium

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna z ocen uzyskanych z ćwiczeń audytoryjnych i kolokwium

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

wytwarzanie energii elektrycznej, elektrownie, elektrownie cieplne, odnawialne źródła energii

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59802-s

Nazwa przedmiotu Maszyny elektryczne w energetyce

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Jerzy SKWARCZYŃSKI, prof. nz. AGH

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A 15 L 30 P — S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW http://www.kme.agh.edu.pl/

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności w zakresie opisu i własności maszyn elektrycznych prądu przemiennego i transformatorów jako elementów systemu elektroenergetycznego: źródeł i odbiorników energii elektrycznej oraz jej przetworników, a także elementów wpływających na wskaźniki jakości energii elektrycznej.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Generator synchroniczny: model matematyczny uwzględniający obwody tłumiące wirnika, parametry katalogowe generatorów, praca generatora na sieć wydzieloną, włączanie i współpraca z siecią energetyczną, własności w stanach nieustalonych i niesymetrycznych, praca asynchroniczna i warunki resynchronizacji, stabilność lokalna i globalna, generatory najwyższych mocy - budowa, problemy eksploatacyjne. Transformator trójfazowy: model matematyczny, praca w warunkach niesymetrii zewnętrznej, prąd magnesujący, sprawność, regulacja napięcia, praca równoległa, autotransformatory. Maszyny indukcyjne: model matematyczny, własności regulacyjne i sprawność, własności w stanach nieustalonych, praca w warunkach niesymetrii zewnętrznej (w tym praca jednofazowa), silniki dwuklatkowe i głębokożłobkowe, własności maszyny indukcyjnej pierścieniowej przy dwustronnym zasilaniu, regulator indukcyjny.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz ćwiczenia audytoryjne. Zajęcia te pozwalają praktycznie wykorzystać i zweryfikować wiedzę uzyskaną na wykładach. W ramach zajęć laboratoryjnych wyznaczane są pomiarowo podstawowe charakterystyki i parametry maszyn synchronicznych, indukcyjnych i transformatorów. Na ćwiczeniach audytoryjnych wiadomości teoretyczne wykorzystywane są do rozwiązywania problemów eksploatacyjnych maszyn elektrycznych prądu przemiennego i transformatorów.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Skwarczyński J., Tertil Z.: Maszyny elektryczne, cz.I, teoria. Wydawnictwa AGH, Kraków 1995, skrypt nr 1430 2. Skwarczyński J., Tertil Z.: Maszyny elektryczne, cz.II, teoria. Wydawnictwa AGH, Kraków 1997, skrypt nr 1510 3. Paszek W.: Stany nieustalone maszyn elektrycznych prądu przemiennego. WNT, Warszawa 1986 4. Jezierski E.: Transformatory. WNT, Warszawa 1983 5. Machowski I., Bernas S: Stany nieustalone i stabilność systemu elektroenergetycznego. WNT, Warszawa 1989

Wymagane wiadomości z zakresu podstawowe wiadomości z teorii maszyn elektrycznych

Forma zaliczenia przedmiotu

zaliczenie wykładu (trzech prac kontrolnych w trakcie semestru), ćwiczeń audytoryjnych oraz zajęć laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena końcowa jest średnią ważoną z ocen poszczególnych zaliczeń

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) generatory synchroniczne, transformatory, silniki indukcyjne

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59803-s

Nazwa przedmiotu Urządzenia i rozdzielnie elektroenergetyczne

Prowadzący przedmiot dr inż. Rafał TARKO

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 1 S — K —

ECTS 6 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy dotyczącej budowy oraz zasad projektowania urządzeń i rozdzielni elektroenergetycznych. Studenci zdobywają umiejętność projektowania rozdzielni elektroenergetycznych i doboru ich wyposażenia.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Urządzenia elektryczne w systemie elektroenergetycznym. Narażenia i warunki eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych. Niezawodność zasilana. Obliczanie prądów zwarciowych zgodnie z Polską Normą. Cieplne i dynamiczne działanie prądów roboczych i zwarciowych. Łuk elektryczny i jego gaszenie. Ogólny podział i funkcje aparatów elektrycznych, rozdzielnic i rozdzielni. Podział łączników i ich podstawowe parametry. Konstrukcja zestyków. Konstrukcje wyłączników i kryteria doboru na różnych poziomach napięcia. Konstrukcja odłączników, rozłączników, uziemników, rozłączników izolacyjnych i styczników. Zasady doboru. Bezpieczniki: konstrukcja, zasady działania, zakres zastosowań i charakterystyczne parametry. Dławiki. Przekładniki prądowe i napięciowe: ogólny podział, zakres zastosowań i charakterystyczne parametry. Ograniczniki przepięć – charakterystyka ogólna oraz poszczególne konstrukcje. Warunki pracy baterii kondensatorów elektroenergetycznych. Stacje elektroenergetyczne. Rozdzielnice elektroenergetyczne niskich i średnich napięć.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne i projektowe. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają o praktyczne aspekty, wiedzę przekazywaną podczas wykładów. Podczas zajęć laboratoryjnych studenci nabywają umiejętności w zakresie badania urządzeń stosowanych głównie w rozdzielniach elektroenergetycznych. Natomiast na ćwiczeniach projektowych studenci mają za zadanie wykonać kompleksowy projekt układu zasilającego zakład przemysłowy.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Maksymiuk J.: Aparaty elektryczne, WNT, Warszawa 1992 2. Markiewicz H.: Urządzenia elektroenergetyczne. WNT, Warszawa 2006 3. Markiewicz H.: Instalacje elektryczne. WNT, Warszawa 2008 4. Strojny J., Strzałka J.: Projektowanie urządzeń elektroenergetycznych. Skrypt AGH nr 1699 , Kraków 2008 5. Poradnik inżyniera elektryka, t. I-III, WNT, Warszawa 2005-2009 6. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych. 7. Normy serii PN-EN

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw elektroenergetyki

Forma zaliczenia przedmiotu

zaliczenie zajęć laboratoryjnych i projektowych, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Urządzenia elektroenergetyczne, rozdzielnie elektroenergetyczne

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59804-s

Nazwa przedmiotu Sieci elektryczne

Prowadzący przedmiot dr inż. Aleksander KOT

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 15 S — K —

ECTS 6 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia zasad działania sieci elektrycznych oraz procesów przesyłu, rozdziału i dostarczania energii elektrycznej do odbiorców.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Wprowadzenie do problematyki sieci elektrycznych. Klasyfikacja sieci. Budowa i elementy składowe linii elektroenergetycznych. Modelowanie matematyczne elementów sieci – podstawy i problematyka. Obliczenia rozpływów mocy i profili napięciowych układów otwartych. Macierzowa technika obliczania struktur wielokrotnie zamkniętych. Metody analizy układów niesymetrycznych. Elementy obliczeń niezawodnościowych w sieciach elektroenergetycznych. Kryteria doboru przekroju przewodów z uwzględnieniem obliczeń mechanicznych. Straty moc i energii w sieciach i sposoby ich ograniczania. Regulacja napięcia i kompensacja mocy biernej. Sposoby pracy punktu neutralnego w układach sieciowych. Elementy programowania rozwoju sieci.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W ramach przedmiotu prowadzone są ćwiczenia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. W ramach laboratorium wykonywane są ćwiczenia obliczeniowe dotyczące modelowania elementów sieci, obliczeń rozpływu prądów, strat i spadków napięcia, doboru przekroju przewodów oraz strat mocy i energii.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Kahl T.: Sieci elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 1984 . 2. Cegielski M.: Sieci i systemy elektroenergetyczne. PWN, Warszawa 1979. 3. Kinsner K., Serwin A., Sobierajski M., Wilczyński A.: Sieci elektroenergetyczne. Wyd. Pol. Wrocławskiej, Wrocław 1993. 4. Strojny J., Strzałka J.: Zbiór zadań z sieci elektrycznych. Cz. I i II, skrypt AGH, 2000. 5. Kujszczyk Sz., Brociek S., Flisowski Z. Gryko J., Nazarko J., Zdun Z.: Elektroenergetyczne układy przesyłowe. WNT, Warszawa

1997.

Wymagane wiadomości z zakresu podstaw elektroenergetyki

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczenia i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) elektroenergetyka, sieci elektryczne, przesył i rozdział energii

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59805-s

Nazwa przedmiotu Inżynieria wysokich napięć

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Jakub FURGAŁ, prof. n. AGH

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 15 S — K —

ECTS 6 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e - learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Znajomość narażeń eksploatacyjnych wysokonapięciowych urządzeń elektrycznych, metod badań diagnostycznych urządzeń elektroenergetycznych i oddziaływania urządzeń na otoczenie.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Narażenia eksploatacyjne wysokonapięciowych urządzeń elektrycznych. Narażenia przepięciowe układów elektroenergetycznych. Podstawy metod diagnostycznych urządzeń elektroenergetycznych. Metody badań urządzeń elektroenergetycznych. Badania elektroenergetycznych układów przesyłowych. Zastosowanie technik monitoringu w eksploatacji. Efekty eksploatacyjne i środowiskowe pól elektromagnetycznych w otoczeniu urządzeń wysokiego napięcia. Prace pod napięciem w elektroenergetyce. Oddziaływanie pól elektromagnetycznych generowanych przez obwody elektroenergetyczne na otoczenie. Przesył energii elektrycznej przy wysokim napięciu stałym. Perspektywy rozwoju wysokonapięciowych układów przesyłowych.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć rozszerzają i ugruntowują wiedzę przekazywaną podczas wykładów szczególnie w zakresie narażeń eksploatacyjnych, metod badań urządzeń elektroenergetycznych oraz oddziaływania urządzeń na otoczenie.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Flisowski Z.: Technika wysokich napięć. WNT, Warszawa, 2001 2. Florkowska B.: Wytrzymałość elektryczna gazowych układów izolacyjnych. Ucz. Wyd. Nauk.-Dydakt., Kraków, 2003 3. Florkowska B.: Podstawy metod badań układów izolacyjnych wysokiego napięcia. Wyd. AGH, Skrypt Nr 1245, Kraków, 1991 4. Florkowska B.: Technika wysokich napięć, Wyd. AGH, Skrypt Nr 1142, Kraków, 1991 5. Furgał J.(red.): Przepięcia i ochrona przepięciowa. Skrypt Uczelniany AGH, Nr 1246, Kraków,1992

Wymagane wiadomości z zakresu wiedza z zakresu inżynierii materiałowej w elektrotechnice i techniki wysokich napięć

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i projektowych oraz zdanie egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczenia i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

narażenia eksploatacyjne urządzeń elektroenergetycznych, zjawiska w wysokonapięciowych układach izolacyjnych, badania urządzeń elektroenergetycznych

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59806-s

Nazwa przedmiotu Pomiary w energetyce

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Andrzej Bień

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P — S — K —

ECTS 4 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie metod i przyrządów pomiarowych stosowanych w systemach elektroenergetycznych i energetycznych

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z pomiarami parametrów energii elektrycznej i wielkości nieelektrycznych związanych jej wytwarzaniem. Szczególną uwagę zwrócono na pomiary i systemy pomiarowe towarzyszące przesyłaniu energii i jej używania przez odbiorców. Tematy wykładów omawiają budowę stosowanego sprzętu pomiarowego i metody pomiarowe. Przykłady pomiarów ujęte w programie obejmują podstawowe wielkości mierzone w cyfrowych systemach pomiarowych. W oparciu o podane metody pomiarowe i zagadnienia definiowania wielkości mierzonych, prezentowane są nowoczesne metody pomiarów i tworzenia nowych wielkości opisujących parametry energii elektrycznej ze uwzględnieniem określania jej jakości. Szczególny nacisk położono na cyfrowe systemy pomiarowe i cyfrowe techniki przetwarzania sygnałów pomiarowych. Omówione w treści wykładu przykłady realizacji pomiarów, to pomiary wielkości podstawowych związanych z pracą systemu elektroenergetycznego.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów, w szczególności wprowadzają dodatkowe praktyczne umiejętności w stosowaniu systemów pomiarowych.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Brandt S.: Analiza danych metody statystyczne i obliczeniowe. Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1998

2. Romer E.: Miernictwo przemysłowe. Warszawa : Państ. Wydaw. Naukowe, 1970. 3. Stabrowski M.: Cyfrowe przyrządy pomiarowe. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN 2002 4. Tumański S.: Technika pomiarowa, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 2007 5. Zieliński T.P.: Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów. Kraków, Wydział EAIiE AGH 2002

Wymagane wiadomości z zakresu podstawy elektrotechniki, metrologia

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych,

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena z laboratorium i aktywność na wykładzie

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) metrologia, miernictwo elektryczne, pomiary

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69807-s

Nazwa przedmiotu Gospodarka elektroenergetyczna

Prowadzący przedmiot dr inż. Waldemar SZPYRA

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A - L 30 P 15 S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rachunku kosztów wytwarzania przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, metod oceny i porównania efektywności przedsięwzięć gospodarczych oraz zasad racjonalnego gospodarowania energią elektryczną.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Zagadnienia ekonomiczne w systemie elektroenergetycznym. Oprocentowanie kapitału i rachunek dyskonta. Rachunek kosztów w elektroenergetyce, Procesy inwestycyjne w elektroenergetyce. Metody oceny efektywności inwestycji elektroenergetycznych. Zmienność obciążenia i jej wpływ na koszty pracy systemu elektroenergetycznego. Koszty strat mocy i energii w sieciach elektroenergetycznych. Metody ograniczania strat mocy i energii w sieciach elektroenergetycznych. Techniczne i ekonomiczne aspekty kompensacji mocy biernej w sieciach elektroenergetycznych. Wpływ regulacji napięcia na straty mocy i energii w sieciach elektroenergetycznych. Zasady rozliczeń za energię elektryczną i usługi przesyłowe.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

Celem zajęć laboratoryjnych jest ugruntowanie i rozszerzenie, przekazywanej podczas wykładów, wiedzy z zakresu rachunku kosztów i metod oceny efektywności inwestycji. Celem projektu jest wykorzystanie nabytych umiejętności do samodzielnego wykonania analizy ekonomicznej konkretnego przedsięwzięcia elektroenergetycznego.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Laudyn D.: Rachunek kosztów w elektroenergetyce. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999 2. Paska J.: Ekonomika w elektroenergetyce. Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2007 3. Praca zbiorowa pod red. Jerzego Kulczyckiego: Ograniczanie strat energii w elektroenergetycznych sieciach rozdzielczych.

Wyd. Polskie Towarzystwo Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej, Poznań 2002 4. Poradnik inżyniera elektryka, Tom III. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2005

Wymagane wiadomości z zakresu wytwarzania energii elektrycznej oraz sieci i urządzeń elektroenergetycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych i projektu, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej

średnia ważona ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu (wagi: Egz. – 3; lab. – 1; proj. – 1)

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) gospodarka elektroenergetyczna, rachunek kosztów

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69808-s

Nazwa przedmiotu Zabezpieczenia elektroenergetyczne

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Wiesław NOWAK, prof. n.

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 15 S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW —

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia podstawowych zakłóceń w pracy systemów elektroenergetycznych oraz metod i sposobów przeciwdziałania, eliminacji i likwidacji skutków zakłóceń przez stosowanie układów elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Podstawy zakłóceń w pracy systemów elektroenergetycznych. Obwody pomiarowe w układach elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej. Przesył sygnałów łączami transmisyjnymi. Przetwarzanie sygnałów w przekaźnikach i zespołach automatyki zabezpieczeniowej. Przetwarzanie sygnałów w cyfrowych urządzeniach i układach automatyki zabezpieczeniowej. Kryteria zabezpieczeniowe i podejmowanie decyzji w elektroenergetycznej automatyce zabezpieczeniowej. Automatyka zabezpieczeniowa linii elektroenergetycznych. Automatyka zabezpieczeniowa transformatorów elektroenergetycznych. Automatyka zabezpieczeniowa szyn zbiorczych. Automatyka zabezpieczeniowa generatorów. Automatyka zabezpieczeniowa silników elektrycznych. Automatyka przeciwawaryjna i poawaryjna.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz projekt. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy) 1. Winkler W., Wiszniewski A.: Automatyka zabezpieczeniowa w systemach elektroenergetycznych. PWN, Warszawa 2004 2. Winkler W. (red.): Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa w przykładach i zadaniach. Tom 1. Wyd.

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006 3. Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Tom 1, 2 i 3. WNT, Warszawa 1979-87 4. Lorenc J.: Admitancyjne zabezpieczenia ziemnozwarciowe. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007 5. Kowalik R., Januszewski M., Smolarczyk A.: Cyfrowa elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Oficyna Wyd.

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006

Wymagane wiadomości z zakresu

podstaw elektroenergetyki, urządzeń i rozdzielni elektroenergetycznych, sieci elektrycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych i projektu, zdanie egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

elektroenergetyka, zakłócenia w pracy systemów elektroenergetycznych, elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69809-s

Nazwa przedmiotu Systemy elektroenergetyczne

Prowadzący przedmiot dr inż. Janusz BROŻEK

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 15 S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW —

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze) Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie obliczeń rozpływów mocy w stanach ustalonych systemu elektroenergetycznego, rozumienia zasad sterowania pracą systemu elektroenergetycznego w zakresie regulacji częstotliwości i mocy czynnej oraz mocy biernej i napięcia, poznanie zasad współpracy międzynarodowej systemów elektroenergetycznych

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Struktura systemu elektroenergetycznego. Podstawowe parametry system elektroenergetycznego. Stany ustalone systemu elektroenergetycznego. Jednostki względne w obliczeniach SEE. Modele elementów systemu. Metody obliczeniowe wyznaczania rozpływów mocy. Metoda Gaussa. Metoda Newtona-Raphsona. Porównanie metod do obliczeń rozpływów mocy w systemach elektroenergetycznych. Wybrane zagadnienia obliczania zwarć w systemie elektroenergetycznym. Regulacja mocy biernej i napięcia w systemie elektroenergetycznym. Regulacja mocy czynnej i częstotliwości w systemie elektroenergetycznym. Optymalizacja stanów ustalonych systemu elektroenergetycznego. Praca polskiego systemu elektroenergetycznego w połączeniach międzynarodowych

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz projekt, które ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. W ramach laboratorium przekazywane są praktyczne umiejętności wykorzystania dedykowanych programów do obliczeń rozpływów mocy i analizy układów regulacji systemów elektroenergetycznych. W ramach projektu realizuje się wybrane zadanie dotyczące analizy wybranego stanu ustalonego systemu elektroenergetycznego.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Kremens Z., Sobierajski M.: Analiza systemów elektroenergetycznych. WNT, Warszawa 1996. 2. Helman W., Szczerba Z.: Regulacja częstotliwości i napięcia w systemie elektroenergetycznym, WNT, Warszawa, 1978. 3. Machowski J.: Regulacja i stabilność systemu elektroenergetycznego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

2007. 4. Bernas S.: Systemy elektroenergetyczne. WNT, Warszawa 1982. 5. Kujszczyk Sz. i współaut.: Elektroenergetyczne układy przesyłowe. WNT, Warszawa 1997.

Wymagane wiadomości z zakresu wytwarzania energii elektrycznej oraz sieci i urządzeń elektroenergetycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych i projektu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna z ocen uzyskanych z zaliczenia zajęć laboratoryjnych i projektu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

elektroenergetyka, rozpływy mocy w systemach elektroenergetycznych, regulacja moczy czynnej i częstotliwości, regulacja mocy biernej i napięcia

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69810-s

Nazwa przedmiotu Niezawodności zasilania energią elektryczną

Prowadzący przedmiot dr inż. Szczepan MOSKWA

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A 30 L — P — S — K —

ECTS 4 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie oceny niezawodności zasilania energią elektryczną, możliwości optymalizacji poziomów niezawodności, kosztów związanych ze zwiększeniem niezawodności, kosztów awarii.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Wprowadzenie. Pojęcia podstawowe stosowane w teorii niezawodności – uszkodzenie i odnowa urządzeń; przyczyny uszkodzeń. Badania statystyczne parametrów niezawodnościowych urządzeń i układów elektroenergetycznych. Parametry niezawodnościowe obiektów bez odnowy i z odnową. Metody wyznaczania niezawodności układów zasilania energią elektryczną. Poprawa jakości i niezawodności systemów zasilania energii elektrycznej. Analiza opłacalności poprawy niezawodności zasilania. Koszty zawodności zasilania. Optymalizacja poziomu niezawodności układów zasilania energią elektryczną.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są ćwiczenia audytoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów między innymi o podane poniżej zagadnienia. Wyznaczanie niezawodności prostych systemów bez odnowy i z odnową. Zasady estymacji parametrycznej i nieparametrycznej. Obliczanie poziomu niezawodności układów zasilania energią elektryczną. Optymalizacja poziomu niezawodności układu.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Kremens Z., Sobierajski M.: Analiza systemów elektroenergetycznych. WNT, Warszawa 1996 2. Kowalski Z.: Niezawodność zasilania odbiorców energii elektrycznej. Wydaw. PŁ, Łódź 1992 3. Sozański J.: Niezawodność i jakość pracy systemu elektroenergetycznego. WNT, Warszawa 1990 4. Sozański J.: Niezawodność zasilania energią elektryczną. WNT, Warszawa 1982

Wymagane wiadomości z zakresu

podstaw elektroenergetyki, wytwarzania energii elektrycznej oraz sieci i urządzeń elektroenergetycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena uzyskana z zaliczeń

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) elektroenergetyka, energia elektryczna, wytwarzanie, przesył, rozdział

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69811-s

Nazwa przedmiotu Podstawy techniki mikroprocesorowej

Prowadzący przedmiot Dr inż. Roman Dudek

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr Letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P — S — K —

ECTS 4 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Przedstawienie własności układów mikroprocesorowych. Nauczenie podstaw doboru i programowania mikroprocesorów. Podanie możliwości praktycznego wykorzystania systemów mikroprocesorowych w układach automatyki przemysłowej.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Algebra układów logicznych. Metody minimalizacji funkcji logicznych. Synteza układów kombinacyjnych i sekwencyjnych. Cyfrowe bloki funkcjonalne SSI, MSI, LSI. Układy programowalne PLD. Systemy liczbowe i kody, operacje logiczne i arytmetyczne. Mikroprocesor i system mikroprocesorowy – architektura, funkcje, wielkości charakterystyczne. Otoczenie mikroprocesora - pamięci, układy wejścia/wyjścia, urządzenia peryferyjne. Cykle pracy procesora. Programowanie mikroprocesorów. Lista rozkazów. Język asemblera. Narzędzia programujące i uruchomieniowe. Mikrokomputery jednoukładowe. Sterowniki programowalne PLC. Przykłady zastosowań techniki mikroprocesorowej w elektroenergetyce.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

Wykorzystanie układów cyfrowych MSI do realizacji układów kombinacyjnych i sekwencyjnych. Mikrokomputer z procesorem Z80 - lista rozkazów procesora Z80, programowanie w języku maszynowym, program monitora jako narzędzie wspomagające uruchamianie programów, programowanie w języku asemblera, uruchamianie programów w trybie pracy krokowej i ciągłej. Mikrokontroler 8051 - układy czasowo-licznikowe, przerwania, tworzenie i uruchamiane programów. Sterownik programowalny PLC. Realizacja zadania automatyzacji prostego procesu technologicznego.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Jakubiec J.: Wprowadzenie do techniki mikroprocesorowej. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003 2. Kamionka-Mikuła H., Małysiak H., Pochopień B.: Układy cyfrowe. Teoria i Przykłady. Pracownia Komputerowa Jacka

Skalmierskiego, Gliwice 2000 3. Kasprzyk J.: Programowanie sterowników przemysłowych. WNT, Warszawa 2006 4. Misiurewicz P.: Podstawy techniki mikroprocesorowej. WNT, Warszawa 1991 5. Rydzewski A.: Mikrokomputery jednoukładowe rodziny MCS-51. WNT, Warszawa 1999

Wymagane wiadomości z zakresu

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena z zajęć laboratoryjnych

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) mikroprocesor

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-69812-s

Nazwa przedmiotu Napęd elektryczny i energoelektronika

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. inż. Stanisław Piróg

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P - S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Podstawowa wiedza z zakresu automatyki napędu elektrycznego i układów energoelektronicznych stosowanych w napędzie elektrycznym ze szczególny zwróceniem uwagi na zastosowania w energetyce.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

W zakresie energoelektroniki: Przyrządy półprzewodnikowe stosowane w energoelektronice. Jedno i trójfazowy prze-kształtnik tyrystorowy (praca prostownikowa i falownikowa, komutacja, oddziaływanie na linię zasilającą). Tyrystoro-we przekształtniki złożone szeregowe. Tyrystorowe regulatory mocy jedno i trójfazowe. Impulsowe układy DC/DC do obniżania (buck) i podwyższania (boost) napięcia. Jedno i trójfazowe falowniki napięcia z modulacją PWM. W zakresie napędu: Własności regulacyjne silników elektrycznych. Pojęcia podstawowe napędu (moment czynny, bierny, punkt pracy stabilnej, moment bezwładności, równanie dynamiki napędu). Ogólne zasady regulacji prędkości obrotowej na przykładzie silnika obcowzbudnego prądu stałego. Regulacja prędkości trójfazowego silnika indukcyjne-go (skalarna, wektorowa, DTC). Silnik pierścieniowy – kaskada inwertorowi. Silnik szeregowy w trakcji elektrycznej. Układy napędowe z silnikami o magnesach trwałych. Układ łagodnego rozruchu silnika indukcyjnego (soft start).

harakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

Zajęcia laboratoryjne: - napędy z bezszczotkowym silnikiem prądu stałego, - energoelektroniczne układy do poprawy jakości energii elektrycznej, - przekształtnikowy, nawrotny napęd prądu stałego bez prądów wyrównawcze, - układy łagodnego rozruch silników indukcyjnych, - falowniki napięcia

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy) 1. Piróg S.: Energoelektronika. Układy o komutacji sieciowej i komutacji twardej. Wydawnictwa AGH Kraków

2006. 2. Tunia H., Kaźmierkowski M. P.: Automatyka napędu elektrycznego, Warszawa 1987, PWN. 3. Orłowska-Kowalska T.: Bezczujnikowe układy napędowe z silnikami indukcyjnymi, Oficyna Wyd. Politechniki

Wrocławskiej 2003 4. Zawirski K.: Sterowanie silnikiem synchronicznym o magnesach trwałych, Wydawnictwo Politechniki Poznań-

skiej 2005

Wymagane wiadomości z zakresu nie dotyczy – przedmiot w zakresie kształcenia podstawowego

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych, zdanie egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-79816-s

Nazwa przedmiotu

Seminarium dyplomowe

dr hab. inż. Wiesław NOWAK, prof. n.

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność ─

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 4 Semestr zimowy Numer semestru 7

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W ─ A ─ L ─ P ─ S 30 K ─

ECTS 3 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Nabycie umiejętności w zakresie korzystania z literatury, referowania wyników badań i opracowywania pracy dyplomowej.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Struktura ogólna pracy dyplomowej. Zasady dotyczące opracowywania edycyjnego prac dyplomowych. Ogólna charakterystyka doboru wykorzystywania literatury przy przygotowywaniu pracy. Charakterystyka ogólna formy egzaminu dyplomowego. Sposoby prezentacji pracy podczas egzaminu dyplomowego. Referowanie treści prac dyplomowych opracowanych przez studentów. Dyskusja dotycząca przedstawianych wyników badań zamieszczanych w pracach dyplomowych.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

Nie dotyczy.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Literatura wykorzystywana do opracowania prac dyplomowych

Wymagane wiadomości z zakresu nie dotyczy

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie seminarium

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena uzyskana z zaliczenia seminarium

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) opracowywanie wyników badań, przygotowywanie referatów