WWW.JUNIORMEDIA.PL PARTNERORGANIZATORPROJEKTU

Społeczna SzkołaPodstawowa im. RadyEuropy w LubiniePawia 4159-300, LubinNumer 145 01/19

Jednak w naszychodczuciach częstowygląda to inaczej.Rzeczy, które dladorosłych sąbanalne, nammogą sprawiaćtrudność. Niewszystkimuczniom zależy nadobrych ocenach.Niektórzy z nichuczą się dlatego,że rodziceoczekują tego odnich. Oczywiście

rozumiemyrodziców, bo chcąoni zapewnić namdobry start wprzyszłość.Jednak nie powinnimieć do naspretensji, jeślidostaniemysłabszą ocenę zprzedmiotu, zktórym i tak niewiążemy naszejprzyszłości. Niemożna byćdobrym

ze wszystkiego.Dorośli inaczejpostrzegają teżświat. Dobrymprzykładem na tojest książka „MałyKsiążkę”.Pokazuje ona, żedorośli czasamigonią do swojegocelu, zapominająco całym świecie,który ich otacza.Czasami trzebazwolnić i pomyślećo swoich bliskich,

ponieważ oni teżpotrzebują naszejuwagi. Narratorzwraca też uwagęna to, że dorosłychinteresują tylkoliczby. Oczywiścienie jest todosłowne, alewarto zastanowićsię nad naszymipriorytetami.Nasi rodziceczęsto niezgadzają się znami. Oczywiście

powinniśmy ichsłuchać, aleczasami nasirodzice moglibychociażspróbowaćprzekonać się donaszych opinii.

Antonina Kubackai Wiktoria Janiel

Bycie dzieckiem nie jest aż takie łatwe, jak wydaje się to dorosłym. Dorośli często mówią nam, że pracajest o wiele trudniejsza i że mamy szczęście, że chodzimy do szkoły.

Dzieciństwo w oczach dorosłych

W tymnumerze:

„Wśród ludzijest się takżesamotnym”(str. 2.)

Recenzjaopowiadania(str. 3.)

STOPnienawiści, alejak to zrobić?(str. 4.)

Atrybuty ucznia JZ

www.gazetawroclawska.plGazeta Wrocławska | Numer 145 02/2019 | Strona 2

WWW.JUNIORMEDIA.PLExpress Społeczniaka

Wydaje się toniemożliwe,prawda? Więcjak to jestmożliwe, że wtakim tłumiemożna poczućsię samotnie?Sam fakt, żekażdego dniaotacza nas tyleosób, że tyleludzi mówi namzwykłe "cześć"nie jestjednoznaczny ztym strasznymuczuciem, któremówi, żeczujemy sięobco wtowarzystwieswojej klasy czyznajomych.Kiedy maszprawdziwegoprzyjaciela, towiesz, że wkażdej chwiliswojego życia,nieważne kiedy igdzie, on cipomoże.Czasamidobrym słowem,słowemwsparcia,czasamigestem. Kiedymamy właśnietaką niefałszywąosobę, możemyczuć się"bezpiecznie"każdego dnia.Nawet kiedy niewidzimy się znią codziennie,

to w sercuczujemy, że jestz nami i o naspamięta. Wedługmnie terazcoraz rzadziejmożna natrafićna takichwspaniałychludzi.Większość znich niezasługuje namianoprzyjaciela iokazuje sięnieprawdziwa.Takie życiewśród samych"znajomych" jestmęczące.Owszem,można się znimi dobrzebawić, ale czyktoś, kto nie dokońca dobrzenas zna, mógłbyzrozumiećnaszezmartwienia?Czy wziąłby jena poważnie?Czy niewyśmiałby nas?Mającprzyjaciela,którego w pełniznamy,możemy byćpewni, że niezrobi czegoś, cozrani naszeuczucia. Towłaśnie jemupowierzamyswoje tajemnice

i to właśnie onwie o naswszystko.Otaczając sięsamymiznajomymi niepoznamy tegouczucia, żeczujemy sięważni dla tejjednej osoby.Na pewno sąwśród naswłaśnie koledzyi koleżanki,którzy są dlanas jak tysiąc

innych kolegówi koleżanek-wszyscy tacysami. Nierozmawiamy znimi takotwarcie jak zprzyjaciółmi. Aco, jeśli niemamy tejjedynej osoby,tego człowieka,który by był tymkimś, kogochciałby miećkażdy? Właśniewtedy

zaczynamy sięczućsamotnie... Niewiemy już, nakim możemypolegać. Niewiemy, komumożemy sięwyżalić,wygadać.Zaczynamyliczyć tylko nasiebie, ale długotak się nie da.W końcuzaczniedoskwierać

nam to, że samibędziemymusieliodpowiadać naswoje pytania,że nikt nierozwiejenaszychwątpliwości, niktnie powienam, że zanami tęskni, niktnie będzie naspotrzebował... Aprzyjacielemuszą siebie(cd. na str. 3.)

Samotność wśród ludzi...

Codziennie mamy kontakt z drugą osobą. Codziennie rozmawiamy z duża ilością ludzi.

"Wśród ludzi jest się także samotnym"

AS

www.gazetawroclawska.pl Gazeta Wrocławska | Numer 145 02/2019 | Strona 3

WWW.JUNIORMEDIA.PL Express Społeczniaka

Recenzja książki pod tytułem…

"Stary człowiek i morze"

Inspirująca lektura

nawzajempotrzebować. Zwykle jakwidzisz grupęosób siedzącąrazem, myślisz,że na pewnodobrze im sięrozmawia, żelubią się razemśmiać. Alemoże siedzi tamjakaś jednaosoba, którasiedzi tam, bo...No właśnie, poco? Może niechce tamsiedzieć, ale maw głowie głos,który mówi jej,że jednakbezpieczniej jestzostać, że lepiejjest siedzieć"przy kimś",zamiastsiedziećsamemu, bowtedy ktośpomyśli, że cośsię stało. Możez początku sięwydawać tonawet dobrymsposobem naukrycie swojegopoczuciasamotności.Spędzając

czas z kimś nasiłę, możemysię poczućnawet bardziejsamotni, niżspędzając gosamemu, bo towłaśnie taobecność nibyznanej, ale niedo końca"odkrytej"osoby,przypominanam, że nieznaleźliśmy tejwłaściwejprzyjaźni i tojednak nie tosamo, co miećtaką swojąbratnią duszę.Bo kiedy brakujenam jednejosoby, czujemysię, jakby niebyło nikogo. Zjednej stronysamotność tomiejsce, któreczasami wartoodwiedzić, bomoże nampomócprzemyślećjakieś sprawy,ale nie warto jesttam zostawaćna dłużej...Amelia Spieć

Ostatnio nasząlekturą na lekcjipolskiego byłaksiążka podtytułem "Staryczłowiek imorze"autorstwaErnestaHemingway`a. Książkaopowiada oprzygodziestarszegorybaka namorzu.Zdeterminowanymężczyzna wpogoni zawielką rybątrafia na środekmorza. Jednakjak można sięspodziewać, namorzu jestbardzoniebezpiecznie.

Naszegobohatera oimieniuSantiago nic niejest w staniepowstrzymać,nie poddaje się iwalczy znapotkanymi namorzuniebezpieczeństwamii bezpieczniewraca do domu.Książka jestdość krótka,lecz bardzointeresująca,można jąprzeczytaćnawet w jedendzień. Pozapogonią za rybąopowiada oniecodziennejprzyjaźnimężczyzny zmłodym

chłopcem oimieniu Manolin,jegouczniem. Moimzdaniem lekturamogłaby byćtrochęciekawsza,gdyby pojawiłysię w niej wątkipoboczne, któreurozmaiciłybylekturę ohistorię nowychbohaterów.Moim zdaniemSantiago byłdobrymwzorem donaśladowania,gdyż mimopodeszłegowieku potrafiłzachować sięodpowiednio wsytuacji, wktórej

się znalazł, byłcierpliwy iwytrwały.Każdy powinienbyć taki, jak on imimoniepowodzeńnie poddawaćsię.Oto maja opiniana tematksiążki podtytułem "Staryczłowiek imorze"; a coWy o niejsądzicie? Czyprzeczytaliścieją i czy sięWampodobała?

Mikołaj Szajna

Okładki opowiadania

JZ

JZ

www.gazetawroclawska.plGazeta Wrocławska | Numer 145 02/2019 | Strona 4

WWW.JUNIORMEDIA.PLExpress Społeczniaka

Słowo„nienawiść”możnatłumaczyć nadwa sposoby.Czasami jest touczucie silnejniechęci, aczasami poprosu wrogośćdo kogoś lubczegoś. Ale taknaprawdę każdyrozumie jeinaczej. Niestetywrogość pojawia sięcoraz częściejw naszymświecie. Ludziestają się niemilidla samychsiebie, aponieważ złowraca, na Ziemijest go za dużo.Uważam, żeludzie nie mogądalej popełniaćtakich błędów irozpowszechniaćzło. Jeżelibędziemy todalej czynić,nasz świat niebędzie siępolepszał,wręcz będziestawał się on

coraz gorszy,aż w końcucelem każdegoczłowiekabędziewykończeniepsychicznie lubfizycznie każdejosoby jakąspotka. Myślę,że my, jakomłode pokoleniepowinniśmyzaprzestaćstosowaniaprzemocy.Kiedy widzimy,że ktoś stosujenienawiść,powinniśmyzareagować iprzeciwstawićsię złu. Niezawsze jest totakie proste,czasami poprostu sięboimy, tonormalne, aleuważam, żepowinniśmyprzełamywać wtakichsytuacjachnasze progistrachu

i zaczynaćdziałać w walceo dobro. Kiedynienawiść jestkierowanaprzeciwko nam,a sami niejesteśmy wstanie jejzapobiec,ważne jest,abyśmy nie balisię poprosić opomoc innych.

Nienawiść jestspotykana teżcoraz częściejw Internecie, towłaśnie tamczęsto rodząsię z początkumałe problemy,które późniejprzeobrażająsię w niemałekłopoty.Wielokrotnieosoby hejtujące

innych robią to,ponieważ samizostali kiedyś wten lub podobnysposóbskrzywdzeni ichcą tymiczynamiodreagowaćswoją złość,która osiadła wichwspomnieniach.Podsumowując

całość sądzę,że nienawiśćjest całkowiciezbędna wnaszym świeciei przy każdejokazjipowinniśmy jązwalczać.

Julia Banasiak

Sprzeciwiajmy się przemocy!

STOPKA REDAKCYJNANumer zredagowali: Antonina Kubacka, Wiktoria Janiel, Amelia Spieć, Julia Banasiak, Mikołaj SzajnaZdjęcia: Amelia Ekiert, Amelia Spieć, Justyna ZaryczańskaRedaktor naczelna: Justyna Zaryczańska

Każdy z nas kiedyś spotkał się z nienawiścią, może była ona słowna, a może cielesna.

Stop nienawiści - ale jak to zrobić?

AE