Akademia Młodego Ekonomisty

W poszukiwaniu inspiracji, czyli jak rozwijać aktywność poznawczą dziecka?

Dr Beata Glinkowska

Wydział Zarządzania Uniwersytet Łódzki

28 marca 2017 r.

Akademia Młodego Ekonomisty

W poszukiwaniu inspiracji, czyli jak rozwijać aktywność poznawczą

dziecka?

Beata Glinkowska

28 III 2017

Jak uczyć dzieci poznawać i być przedsiębiorczym?

�Rozwijanie aktywności poznawczej poprzez inspirowanie, uczenie przedsiębiorczości

Przedsiębiorczość to nic innego, jak określona postawa życiowa. Taka, która sprawia, że jesteśmy otwarci i ciekawi świata, poszukujemy niestandardowych rozwiązań, nie unikamy wyzwań i nie boimy się zaryzykować, by dojść do postawionego sobie celu

Przedsiębiorczość w dzisiejszych czasach jest bardzo pożądaną cechą. Przydaje się w praktyce i to niezależnie od tego, co robimy w życiu. Podobno niektórzy rodzą się z „głową do interesów” i w każdej sytuacji potrafią się urządzić. Pozostali muszą się jej nauczyć, czyli tak naprawdę –wyćwiczyć w sobie pewne nawyki.

Poznawczy rozwój osobisty dziecka

� Ucz go odpowiedzialności i obowiązkowości

� Rozwijaj kreatywność swojego dziecka

� Ucz go cierpliwości i wytrwałości

� Uczenie się na błędach

� Oswajaj dziecko z podejmowaniem decyzji i ryzyka

� Zachęcaj do budowania własnych poglądów

Przedsiębiorczy czyli:

� potrafi zarządzać finansami,� potrafi określać ryzyko,� potrafi wyszukać i stwarzać okazje,� potrafi rozwiązywać problemy� potrafi tworzyć, myśleć kreatywnie� potrafi analizować, myśleć analitycznie� potrafi pracować z zespołem, dobrze się

komunikować� potrafi słuchać innych� potrafi oszczędzać� jest odważny, ale nie bezmyślnie brawurowy� jest ambitny� jest pracowity� potrafi określać i osiągać własne cele� potrafi dzielić się z innymi

Każde dziecko, jeszcze w domu, powinno nauczyć się:

� Jak ustalać sobie cele do oszczędzania. Żeby był na tyle ambitny, żeby warto było na to zbierać, ale też by był na tyle realny, by nie zniechęcić się zbyt szybko.

� Jak oszczędzać. To, że mamy cel, nie oznacza, że potrafimy to robić.� Jaką wartość ma pieniądz. Warto podnieść każdego grosza z ziemi, bo 100 zł to nic

innego jak dużo groszy.� Jaką wartość ma praca. Pieniędzy nie dostaje się za darmo, „czy się stoi, czy się

leży”. Na pieniądze trzeba sobie zapracować, bo tylko taki układ jest uczciwy.� Na pieniądze się pracuje dając innym coś wartościowego. Może to być Twoja praca,

Twoje pomysły czy umiejętności. Warto więc coś umieć, by móc się tym dzielić. I warto dzielić się czymś dobrym, by było na świecie więcej dobra.

� Jak wychodzić z długu. Jeśli dziecko „zapożyczy się” u rodziców, a rodzice po czasie machną na to ręką, to wyobraź sobie co będzie jak 20-latek weźmie pierwszą pożyczkę w Providencie.

� Na co warto wydawać pieniądze. Gdzieś leży granica taniości. Bardzo tania zabawka z chińskiego sklepu, psuje się za 24 h, a bardzo tani samochód z nieznanego komisu, psuje się za 3 miesiące.

� Jak dzielić się pieniędzmi. Warto mieć dużo pieniędzy, bo jeśli mądrze nimi zarządzasz, to zaspokoisz potrzeby swoich najbliższych, a potem możesz dzielić się z tymi, którzy tego potrzebują.

� Wyobraź sobie, że dziecko uczy się tego wszystkiego jeszcze zanim wyfrunie z domu.

� I porównaj to sobie z nastolatkiem, który zachłyśnie się swoją pierwszą wypłatą, bo zarobił kupę siana = 1000 zł brutto.

Naukę warto rozpocząć już od wczesnego dzieciństwa, wykorzystując fakt, iż każde dziecko ma w sobie nieprzebrane zasoby aktywności i ciekawości świata. Zamiast gasić ten zapał w stylu „bądź grzeczny” czy „siedź cicho” –odpowiednio go ukierunkujmy i wykorzystajmy. Jak to zrobić? Sposobów jest mnóstwo – wiele zależy tu od naszej inwencji i pomysłowości.

W wychowaniu dzieci niezwykle ważna jest rozmowa. Wszystko, o czym opowiadamy ma przecież wpływ na rozwój dziecka. Ponadto jest to dla młodych osób najlepszy sposób na zaspokojenie ciekawości świata. Kwestie dotyczące przedsiębiorczości (także tej stricte finansowej) nie powinny być uznawane za „zbyt trudne”.

Ważne, by rodzice już bardzo małych dzieci uznali wiedzę z tej dziedziny za istotną w edukacji dziecka i w rozmowach z dziećmi poruszali tematy z zakresu edukacji ekonomicznej. Tak jak tłumaczą „dlaczego śnieg pada”, powinni objaśniać zjawiska ekonomiczne, przykładowo: dlaczego ten sam towar na naszym bazarku może mieć różną cenę, skąd się biorą pieniądze w bankomacie czy, że mamy różne waluty. Już małe dzieci mogą uczyć się dobrze zarządzać swoim małym budżetem, planować przychody i wydatki.

Cameron Herold: Wychowajmy dzieci na przedsiębiorców

Klikhttps://www.ted.com/talks/cameron_herold_let_s_raise_kids_to_be_entrepreneurs?language=plnij aby uruchomić film

Już od najmłodszych lat czytajmy dzieciom bajki. Maluchom czytajmy sami, a gdy zaczną uczyć się czytać – na zmianę. Nic tak nie rozwija wyobraźni, jak czytanie książek.

Zdecydowanie zwiększa się też zasób słownictwa i rozumienia tekstu czytanego. Wyrobiony od wczesnego dzieciństwa nawyk będzie procentował w przyszłości i to wszechstronnie. Nic tego nie zastąpi, a już na pewno nie siedzenie przed telewizorem.

Zasada „jutro też jest dzień” w odniesieniu do przyjemności, a nie odkładania obowiązków, może w przyszłości okazać się bardzo przydatna. Uczy cierpliwości i panowania nad pokusami. Pozytywne efekty będziemy mogli zobaczyć już u nastolatków, kiedy to świat modnych gadżetów szczególnie silnie atakuje, a środków brak. Łatwiej będzie opanować chęć zdobycia od razu wszystkiego.

Świetną formą edukacji finansowej dla małych dzieci może też być też zwykły kalendarz adwentowy. Wystarczy odpowiednio celebrować codzienne odkrywanie czekoladki, nadać rangę rytuału, aby uniknąć pokusy zjedzenia wszystkich czekoladek od razu. W ten sposób nie tylko wspomagamy naukę liczenia i poznawania cyfr, ale uczymy także czegoś bardzo ważnego: dawkowania przyjemności, rozkładania sobie nagrody na dłuższy czas i racjonalnego dysponowania osiąganymi zyskami.

Małe dzieci są bardzo chętne do pomocy. Z wiekiem to mija, ale w wielu przypadkach jest skutecznie gaszone przez dorosłych. To z pewnością błąd, gdyż w jaki sposób dziecko ma poznać wartość pracy? Czy w przyszłości będzie potrafiło szanować jej efekty? Pozwólmy dzieciom pomagać, wyznaczajmy zadania i chwalmy rezultaty. Szczególnie istotne są tu wszelkie działania, w których zaangażowana jest cała rodzina. Może to być wspólne nakrywanie stołu do obiadu, rozpakowanie siatek z zakupami czy wiosenne porządki w ogródku – nie ma tu spraw nieważnych. Wspólnie ustalmy też zakres zadań do wykonania i podzielmy się rolami. Umiejętność pracy zespołowej to bardzo wielki atut i nie bierze się z niczego. Uczy też odpowiedzialności, gdyż efekt końcowy jest uzależniony od pracy wszystkich osób zaangażowanych.

Pokazujmy dzieciom, że pieniądze z bankomatu można wyciągnąć tylko wtedy, gdy wcześniej je zarobimy i wpłacimy do banku. Zaznaczmy w kalendarzu datę wypłaty i pokażmy – przez ile dni będziemy musieli kupić chleb, mleko czy owoce i jak podzielić środki, aby codziennie na wszystko starczyło. Idąc z dzieckiem na zakupy –włóżmy mu do kieszonki np. 2 zł czy 5zł i umówmy się, że za te pieniążki będzie mogło sobie kupić batonika lub ciastka. Mamy w ten sposób szansę na uniknięcie płaczu przy stoisku ze słodyczami, kiedy to dziecko chciałoby wszystko i to w dużych ilościach, przede wszystkim jednak – wyrabiamy w dziecku umiejętność zarządzania finansami. Bardzo istotna jest tu nasza konsekwencja. Jeżeli dziecko wyda mniej – to otrzymana reszta bezwzględnie jest jego i w domu może trafiać do skarbonki. Może w ramach zbierania na coś większego, a więc droższego? Taka skarbonka musi być dla nas święta – nie traktujmy jej jako podręcznego źródełka drobnych, gdyż dziecko straci motywację do oszczędzania. Jeżeli rzeczywiście potrzebujemy takich drobnych – to zróbmy to za wiedzą i zgodą dziecka, wkładając kolorową karteczkę – kiedy i ile pożyczyliśmy. Przy pierwszej okazji pamiętajmy także o „wykupieniu weksla”. A od czasu do czasu, gdy w skarbonce uzbiera się odpowiednia kwota –wymieniajmy te drobne na większe nominały. Taki „większy pieniążek” będzie z pewnością dodatkowo motywował do dalszego oszczędzania.

Podobno najskuteczniejszą formą nauki jest zabawa. Wykorzystajmy tu różnego rodzaju gry planszowe – niektóre z nich są bardzo naprawdę rozwijające. I nie oszukujmy, dając dziecku na siłę wygrywać. Umiejętność przegrywania i podejmowania gry na nowo jest bardzo ważna i wcale nie taka prosta i oczywista. Zdecydowanie mądrzej jest tłumaczyć zasady, które nami kierują niż popełniać celowo błędy, aby łatwiej wygrywało. Lepiej zaczynać od opcji dla początkujących i osiągając sukces – budować potęgę swojej wirtualnej firmy. Taktyki, strategii i planowania można nauczyć się w ten sposób nieomal podświadomie. Przyda się w dorosłym życiu, w które nasze dzieci wejdą jako ludzie przedsiębiorczy w pełnym tego słowa znaczeniu.

Jak na co dzień rozwijać w dzieciach przedsiębiorcze i poznawcze myślenie?

Propozycje zabaw i aktywności, zarówno dla maluchów, jak i starszaków. Większość z nich nie wymaga żadnych nakładów finansowych, a jedynie chęci i zaangażowania.

Przede wszystkim: cel

Należy nauczyć dzieci jak i po co wyznaczać sobie cele, w zabawny i efektywny sposób. Wiedzieliście, że samo zapisanie celu na papierze zwiększa prawdopodobieństwo jego osiągnięcia? O 80 %!

Jak to zrobić?

Poproś swoją pociechę, by określiło i zapisało 10 swoich największych pragnień i dążeń. Następnie – pomagamy (lub nie-zależy od wieku) ustalić hierarchię, na samym szczycie zapisując cel, którego osiągnięcie miałoby największy pozytywny wpływ na życie dziecka. Skupcie się na tym celu, ustalcie listę niezbędnych kroków, które pomogą się do niego zbliżyć. Zachęć dziecko by natychmiast wykonało choć jeden krok lub ruch.

Okazja: pojawia się i znika

Wiele osób nie wykorzystuje swoich możliwości ponieważ nie rozpoznają okazji, które od czasu do czasu pojawiają się w życiu małych i dużych. Naucz dziecko jak szukać okazji oraz przede wszystkim, jak podejmować działanie, gdy te już się pojawią.

Jak to zrobić?

Zachęć dziecko do wskazania drobnych problemów, które obecnie je nurtują, albo z jakimi już sobie poradziło (np. rozmoczony chleb w szkolnej kanapce, lub niedosięganie do najwyższej półki w pokoju). Zróbcie burzę mózgów, niech dziecko wymyśli jak najwięcej koncepcji na rozwiązanie problemów. Gdy tworzenie ROZWIĄZAŃ problemów, zamiast koncentracji na nich samych, zamieni się u dziecka w nawyk, pozwoli im intuicyjnie kreować rozwiązania w pojawiających się przyszłych – nie ukrywajmy coraz poważniejszych problemach.

Wszyscy wszystko sprzedają. I kupują.

Kupno i sprzedaż są nieodłącznymi elementami naszej codzienności. Przekonujemy do wykorzystania naszego pomysłu (sprzedaż), przekonujemy do dokonania korzystnej dla nas wymiany (kupno, sprzedaż) etc. – nie tylko więc umiejętność sprzedawania wykorzystywać można w kontekście z pieniądzem. W późniejszym biznesie oczywiście, jest ona nieoceniona; od sprzedaży produktów i usług, po pozyskiwanie inwestorów.

Jak to zrobić?

Zachęć dziecko by rozpoczęło swój własny mały projekt. Może to być, sprzedawanie lemoniady, własnoręcznie wykonanych zakładek do książek, gazetek czy bransoletek – sprzedajemy sąsiadom, ciociom, dziadkom, nauczycielom – jest to co prawda nauka biznesu w bardzo sprzyjających warunkach, jakich dorosły przedsiębiorca nie uświadczy, jednak dziecko ma szanse nauczyć się jak tworzyć wartość, dobro, jak wprowadzać je na rynek, jak ustalać cenę i w końcu (jeśli to konieczne) jak ją negocjować.

Wiedza finansowa to konieczność.

Prawdę powiedziawszy wiedza z zakresów finansów przydałaby się nie tylko dzieciom. Również dlatego nauczanie o tym jak działa pieniądz (przed którym nie da się uciec w dorosłym życiu i każde dziecko będzie miało z nim do czynienia) w młodym wieku pozwoli zaszczepić odpowiednie podstawy wiedzy z tej dziedziny, co szkołom się niestety nie udaje.

Jak to zrobić?

Daj dziecku możliwość zarobienia swoich własnych pieniędzy, czy to przy pomocy w domu, czy w Twojej firmie czy w jego własnym mini biznesie. Starszemu dziecku (od 13 roku życia) możemy złożyć konto w banku. Pokażmy jak zachowują się pieniądze zainwestowane (ale by dziecko to zainteresowało muszą to być jego własne pieniądze, wrzucone np na lokatę). Naucz dziecko jak rozporządzać budżetem.

Kreatywność niezbędna w marketingu.

Marketing w praktyce dziecięcej, to nic innego jak niczym nie blokowana kreatywność i innowacyjność. Rozwijanie tych umiejętności, pozwoli im wpadać na bezkonkurencyjnie błyskotliwe pomysły promocji ich późniejszego biznesu, produktu czy usług.

Jak to zrobić?

Zacznijcie od obserwacji bilbordów, ulotek, reklam telewizyjnych i radiowych, reklam w czasopismach. Porozmawiaj z dzieckiem każdorazowo (np jadąc autem do szkoły, czy przed programem który mieliście wspólnie obejrzeć) co w akurat tej reklamie przykuło jego uwagę. Co jego zdaniem może być tak zwanym „zabiegiem marketingowym”. Spróbujcie zidentyfikować slogany, nagłówki, teksty typu „wezwanie do działania” – wszystko to pozwoli obnażyć reklamy w oczach dziecka, co nie tylko pomoże w jego późniejszym biznesie, ale też stanie się bardziej odporne na panujący wszędzie nadmierny konsumpcjonizm.

Naucz dziecko przegrywać i popełniać błędy.

Szkoła przekazuje dziecku błędne informacje, mówiąc że popełnianie błędów jest nie tyle niepoprawne, ale wręcz naganne. Każdorazowo popełniony błąd nagradzany jest obniżeniem oceny.W życiu przedsiębiorcy, popełnianie błędów niemal każdorazowo jest bezcenną lekcją, z której natychmiast wyciąga się wnioski. Jak mawiał Napoleon Hill „Każda porażka niesie ze sobą ziarno co najmniej tożsamego zysku”. Pozwalając dziecku na popełnianie błędów dajesz im możliwość do szukania nowych ścieżek, wymyślania nowych rozwiązań i sprawdzania w praktyce ich skuteczności by nie popełniać podobnych błędów w przyszłości.

Jak to zrobić?

Gdy Twoje dziecko popełni błąd, nie zachowuj się jak nauczyciel szkolny. Nie wynyślaj kary, a zamiast tego przedyskutuj z nim co doprowadziło do tego błędu, jak można było go uniknąć, jakie wnioski można wyciągnąć i jak zmodyfikować swoje zachowanie następnym razem. Najważniejsze zdanie jakie dziecko powinno powtarzać sobie w przypadku porażki to „Nigdy się nie poddawaj”.

Zgadnij dlaczego?

wiek: 3 – 5 lat

Co będzie Ci potrzebne?

Otwarty umysł i sporo cierpliwości

Twój kilkulatek całymi dniami bombarduje Cię pytaniami „a po co”?, „a dlaczego”? Czas nieco odwrócić role. Pobawcie się w zgadywanki. Niech maluch sam próbuje dojść do odpowiedzi na zadawane przez siebie pytania. Dlaczego coś działa tak, a nie inaczej? Dlaczego pociąg stoi na stacji, a nie jedzie? Dlaczego wóz strażacki jedzie na sygnale? Niech maluch zgaduje, a Ty uzbrój się w cierpliwość i pod żadnym pozorem nie wyśmiewaj teorii wymyślonych przez Twoją pociechę. Niech dochodzenie do właściwej odpowiedzi będzie dla niego zabawą. To świetna metoda na naukę samodzielnego myślenia, rozwijania kreatywności i formułowania wniosków.

Odgrywanie ról

Wiek: 3 – 5 lat

Co będzie Ci potrzebne?

Zaangażowanie domowników oraz ewentualne rekwizyty, na przykład taca do podawania dań, notatnik do zapisywania zamówień, podkładka, by podać rachunek.

Ta zabawa uczy maluchy, jak ważna jest praca zespołowa, podział zadań, a także pokazuje, że każdy odpowiada za swoje obowiązki. Świetną okazją do zabawy w odgrywanie ról może być wspólne przygotowywanie posiłków lub specjalnie zaaranżowany w tym celu podwieczorek czy kolacja. Każdy członek rodziny powinien dostać swoją rolę. Ty możesz być szefem kuchni, partner/ka, dziadkowie gośćmi restauracji, a Twoja pociecha kelnerem, który podaje posiłek i dba, by gościom niczego nie brakowało. Wytłumacz maluchowi, że jako osoba obsługująca gości ma szereg obowiązków. Musi się uprzejmie przywitać, przyjąć zamówienie, zanotować je, przekazać szefowi kuchni, a następnie podać gościom zamówione dania. Na koniec kelner powinien podać rachunek. Jeśli maluch spisał się w swojej roli, może będzie mógł liczyć na najprawdziwszy napiwek?

Własna lista zakupów

Wiek: 6 – 10 lat

Co będzie Ci potrzebne?

Kartka papieru lub notesik, długopis lub ołówek, banknot 20 zł (lub inna kwota pieniędzy przeznaczonych na zakupy).

Przedsiębiorczość to również właściwe nawyki w codziennym życiu. Możesz zaproponować dziecku, by podczas wspólnej wizyty w markecie zrobiło samodzielne zakupy zgodnie z przygotowaną dla niego listą. Na liście umieść nie więcej niż 5 – 6 produktów, które Twoje dziecko lubi i które i tak zazwyczaj kupujecie. Oblicz w przybliżeniu, ile mogą kosztować całe zakupy (np. 20 zł). Następnie wypuść dziecko uzbrojone w listę zakupów, pieniądze i koszyk na sklepowe łowy. Oczywiście Twoją rolą jest towarzyszyć dziecku, jednak to ono ma za zadanie wyszukać odpowiednie produkty, wybrać te, które chce kupić, włożyć je do koszyka i podreptać do kasy. Poinformuj je wcześniej, że jego zadaniem jest nie tylko znalezienie odpowiednich produktów, ale również zmieszczenie się w przewidzianym budżecie. Jeśli uda mu się skompletować listę zakupów (która zostanie przez Ciebie zaakceptowana) i zostanie reszta, możesz zaproponować, że trafi ona do skarbonki dziecka. Zabawa uczy dobrych nawyków w zakresie kupowania i planowania budżetu. Młodsze dzieci mogą potrzebować pomocy opiekuna przy podliczaniu kosztów poszczególnych produktów.

Coś z niczego

wiek: 6 – 10 lat

Co będzie Ci potrzebne?

Kilka przedmiotów codziennego użytku, które z pewnością znajdziesz w domu (np. kawałki folii aluminiowej, pinezki, spinacze, kawałki sznurka, tektura, niepotrzebne pudełka).

Rozłóż przed dzieckiem wszystkie przygotowane przedmioty i poproś, by określiło, czym jest i do czego zwyczajowo służy każdy z nich. Następnie zaproponuj, by Twoja pociecha samodzielnie wymyśliła, co można z tych przedmiotów skonstruować. Może jakiś przedmiot ułatwiający Wasze codzienne życie? Może model rakiety kosmicznej? Może wynalazek, jakiego świat nie widział? Wszystko zależy od jego wyobraźni. Niech wymyśli nazwę i opisze, do czego służy skonstruowany przez niego przedmiot. Wspólnie możecie stworzyć całą wystawę takich kreatywnych dzieł. Dzięki tej zabawie Twoje dziecko rozwija swoją kreatywność, abstrakcyjne myślenie, uczy się samodzielnie definiować problemy i szukać rozwiązań.

Hobby, które zarabia

Wiek: 7+

Co będzie Ci potrzebne?

Artykuły papiernicze do wykonania biznesplanu i stworzenia materiałów marketingowych, takich jak ulotka czy logo.Dla rozwijania w dzieciach postawy przedsiębiorczości bardzo ważne jest, by od małego zaszczepić w nich przekonanie, że praca nie musi być przykrym obowiązkiem, a może wynikać z pasji i uzdolnień. Zaproponuj dziecku zabawę we własny biznes. Niech wykorzysta do tego swoje hobby lub talent. Jeśli uwielbia rysować, może np. przygotowywać kartki okolicznościowe na Boże Narodzenie, urodziny, Dzień Matki czy inne okazje, a następnie sprzedawać je wśród sąsiadów, znajomych, członków rodziny. Niech wymyśli nazwę swojej firmy, narysuje logo, przygotuje cennik i zaproponuje, jak promować swoje produkty. Wspólnie stwórzcie prosty biznes plan, a więc określcie, jakie koszty musi ponieść mały przedsiębiorca (zakup papieru, przyborów plastycznych), za jaką kwotę planuje sprzedawać swoje produkty i w jaki sposób chce dotrzeć do potencjalnych klientów (np. ogłoszenie na klatce schodowej i osiedlowym sklepiku). Oszacujcie przewidywane przychody i oceńcie, czy pomysł będzie przynosił zyski. Następnie czas na wcielenie biznesowego planu w życie.

Pomysłów na małą firmę może być wiele. Wyprowadzanie psów na spacer, pieczenie ciasteczek, podlewanie lub pielenie roślin ogrodowych, mycie samochodów itp.

Mały Innowator

Wiek: 7+

Co będzie Ci potrzebne?

Specjalny zeszyt lub notatnik do zapisywania przez dziecko pomysłów biznesowych.

Innowacyjność i biznes rodzą się wtedy, gdy odkrywamy, z czym inni mają problem i oferujemy im rozwiązanie tego problemu. W ten sposób powstają wynalazki, innowacyjne produkty czy usługi. Jeśli chcesz rozwijać w swoim dziecku przedsiębiorcze myślenie, zachęć go, by założyło swój dziennik pomysłów na biznes. Niech w codziennym życiu postara się dostrzec rzeczy i zjawiska, które stanowią dla innych osób trudność, problem, a następnie niech spróbuje „wynaleźć” rozwiązanie. Przykład: wszyscy wokoło zapominają, gdzie położyli klucze do domu lub samochodu? Może warto stworzyć urządzenie, połączone z aplikacją na telefon, które będzie namierzać zgubę?

Ludzie sukcesu (tablica inspiracji)

Wiek: 10+

Co będzie Ci potrzebne?

Tablica korkowa, magnetyczna lub zwykły sztywny arkusz papieru, na którym dziecko będzie przyklejać, przypinać wycinki z gazet czy wydruki z Internetu.

Dzieciaki mają swoich idoli i bohaterów – najczęściej są to aktorzy, muzycy, sportowcy, wszyscy, którzy imponują młodemu człowiekowi i stają się dla niego inspiracją. Może więc warto, by Twoje dziecko wzorowało się na ludziach, którzy dzięki swojej pracy i pasji odnieśli biznesowy sukces? Twoja pociecha uwielbia serię książek „Opowieści z Narnii”? Może warto wspólnie prześledzić drogę, jaką przeszedł autor książek C. S. Lewis, by ostatecznie odnieść sukces na światową skalę. Fascynuje się Gwiezdnymi Wojnami? Na pewno chętnie dowie się, że na początku Georgowi Lucasowi nikt nie wróżył powodzenia. A może Twoje dziecko chciałoby poznać historię człowieka, który stoi za powstaniem kultowych klocków LEGO? Za każdym człowiekiem, który odniósł sukces stoi jego historia, często wyboista, pełna trudności, ale tym bardziej inspirująca do działania. Na początek wspólnie wybierzcie jedną postać i prześledźcie jej drogę do sukcesu. Później dziecko może już samodzielnie poszukiwać inspirujących historii, a zebrane informacje, zdjęcia czy cytaty przyczepiać do swojej tablicy.

I na koniec

�Nie: zrób to tak!�Tak: Pomyśl jak to zrobić!

�Dziękuję