PREDOM-ŁUCZNIKZAKŁADY METALOWE IM. GEN. WALTERA

26-600 Radom, ul. 1905 Roku 1/9

DOMOWE ZYGZAKOWE MASZYNY DO SZYCIA

PREDOM-ŁUCZNIK KL. 465 i 466

INSTRUKCJA OBSŁUGI

WYDAWNICTWA PRZEMYSŁU MASZYNOWEGO „WEMA" WARSZAWA 1975

Napięcie zasilania 220 V Moc żarówki 20 WPrzyrząd kl. II — maszyna ni© wymaga uziemienia U w a g a!Nie wolno manipulować przy osprzęcie elektrycznym przed wyłączeniem wtyczki z gniazdka sieciowego

Uwaga

Maszyna do szycia jest niezbędna w każdym domu. Od właściwego posługiwania się maszyną zależy jej trwałość oraz użyteczność.

Maszynę wyposaża się w oprzyrządowanie specjal­ne tylko na oddzielne zamówienia centrali handlo­wych uzgodnione z producentem.

Aktualnie obowiązujący wykaz wyposażenia doda* wany do maszyny otrzymuje kupujący w karcie gwa­rancyjnej.

Producent zastrzega sobie prawo wprowadzenia w maszynie — w stosunku do niniejszego opisu — drobnych zmian konstrukcyjnych wynikających z po­stępu technicznego. Dotyczy to także wyposażenia ma­szyny.

Oddając w ręce Użytkowników instrukcję obsługi prosimy o zapoznanie się z jej treścią.

PREDOM -ŁUCZNIK ZA K ŁAD Y METALOWE

IM . GEN. WALTERA w Radom iu

1. OPIS I PRZEZNACZENIE MASZYNY

Rys. i

Maszyny do szycia kl. 465 (rys. 1) i 466 są stębnówkami typu domowego szyjącymi ściegiem prostym (rys. 2) i zygzakowym (rys. 3); są przezna­czone do szycia lekkich i średnich tkanin w warun­kach domowych.

Maszyny te wyróżniają się nowoczesnym rozwiąza-

3

niem konstrukcyjnym. Ramię korpusu jest wykona­ne ze stopów lekkich, co w znacznym stopniu wpły­wa na zmniejszenie ciężaru. Dzielona budowa ramie­nia z zastosowaniem pokrywy przedniej i górnej umożliwia łatwy dostęp do mechanizmów maszyny. Zmodernizowany, nowoczesny kształt główki maszyny, dwubarwne lakierowanie i wykończenie elementów nadaje maszynie estetyczny wygląd. Właściwy układ kinematyczny i prawidłowe rozwiązanie poszczegól­nych mechanizmów, jak np. igielnicy, wahadłowego chwyta cza, przeciągacza nici, transportera i całego układu regulacji, zapewnia spokojną i równomierną pracę maszyny. Prawidłowa regulacja naciągu nici tworzących ścieg, odpowiednie prowadzenie tych nici przez układ prowadników oraz czuła regulacja do­cisku warstw zszywanych materiałów gwarantują otrzymanie ścisłego, równomiernego ściegu. Właściwy dobór materiałów konstrukcyjnych na części maszy-

ny, dokładne wykonanie części 1 ich prawidłowa obróbka zapewniają długie użytkowanie maszyny.

Maszyna szyje ściegiem prostym lub zygzakowym, naprzód i wstecz, w zależności od ustawienia:a) gałki dźwigni regulatora szerokości ściegu zygza­

kowego,b) dźwigni regulatora, położenia ściegu zygzakowego,c) gałki regulatora długości ściegu i przycisku regu­

latora kierunku ściegu. •Zmiana kierunku szycia jest prosta i może być do­konywana również podczas biegu maszyny.

Wyłączenie transportera (ząbków) umożliwia cero­wanie i haftowanie na maszynie.

Dodatkowe wyposażenie pozwala dostosować ma­szynę do niektórych specjalnych czynności.

Maszyna kl. 465 ma zasadniczo napęd nożny, może być jednak dostosowana do napędu elektrycznego.

Maszyna kl. 466 ma napęd elektryczny.

Charakterystyka techniczna maszyny

Długość ściegu (naprzód i wstecz)Szerokość zygzaka System igły Rodzaj chwytacza Wymiar płyty Przestrzeń robocza Wznios stopki Szybkość szycia

przy napędzie nożnym do 800 ścieg/minprzy napędzie elektrycznym do ok. 1200 ścieg/min

Ciężar główki ok. 11,5 kG

Obudowę maszyny stanowią nowoczesne stoły lub szafki. Konstrukcja ich pozwala na chowanie główki maszyny pod płytę w czasie przestoju. Złożona szafka lub stół zajmują mało miejsca, są estetyczne, ustawne i mogą służyć jako meble pomocnicze.

do 4 mm do 5 mm

705 (15X1) lub 705 H wahadłowy

420X178 mm 170X120 mm

7 mm

2. PRAWIDŁOWA KONSERWACJA MASZTNT

Rys. «

W celu zabezpieczenia przed korozją podczas maga­zynowania i przesyłki każda maszyna jest powleczo­na warstwą smaru. Przed użyciem maszyny smar ten należy usunąć i do każdego miejsca smarowania wpuścić 2—3 krople nafty. Miejsca smarowania są pokazane strzałkami na rysunkach: 4, 5, 6, 7, 8 i 9.

Po uruchomieniu maszyny na krótki okres czasu usuwa się pozostałości nafty i wyciera zanieczyszczone powierzchnie (miejsca). Potem doprowadza się do miejsc smarowania specjalny olej do maszyn do szy­cia. Zwykle wystarcza doprowadzenie do każdego miejsca 1—3 kropli oleju. Do dwóch miejsc smaro­wania, pokazanych na rysunku 7, w których znaj­dują się wkładki smarowe, należy doprowadzić więk-

6

szą ilość oleju do całkowitego wypełnienia gniazd smarowych.

Smarowania dokonuje się po uprzednim odkręceniu wkrętów A (rys. 4) i zdjęciu pokrywy górnej B. Nie­dopuszczalne jest używanie do smarowania maszyny olejów jadalnych, rycyny, smalcu, wazeliny, towotu itp., gdyż powodują one ciężką pracę maszyny i koro­zję części. Nadmierne smarowanie jest niepożądane, bowiem nadmiar oleju i tak wypływa z miejsca sma­rowania, powodując brudzenie (zatłuszczenie) zszywa­nych tkanin.

Aby precyzyjne mechanizmy maszyny utrzymały należytą sprawność i maszyna zachowała cichy, rów­nomierny bieg, należy ją starannie konserwować przez systematyczne oczyszczanie i smarowanie. Zły stan maszyny, spowodowany brakiem tej konserwacji, można natychmiast rozpoznać po hałaśliwej pracy maszyny. Maszynę należy czyścić i smarować okre­sowo w czasie jej użytkowania i po każdym dłuższym nieużywaniu (postoju).

Jeśli maszyny używa się codziennie, należy również codziennie smarować chwytacz, łożyska wałka napę­du chwytacza i igielnicy, a dwa razy w tygodniu — pozostałe mechanizmy. W przypadku rzadszego używania maszyny okresy smarowania należy uzależ­niać od częstotliwości pracy. Nadmienia się, że miej­sca pokazane na rysunku 7, które służą do smarowa­nia łożysk wałka głównego za pośrednictwem wkła­dek smarowych, nie wymagają tak częstego dopro­wadzania oleju. Do miejsc tych, po odkręceniu po­krywy górnej doprowadza się ilość oleju wystarcza­jącą na około pół miesiąca przy codziennej pracy maszyny.

Mechanizmy przedniej części główki smaruje się po otwarciu pokrywy przedniej (rys. 5). W celu nasma­rowania mechanizmów znajdujących się pod płytą, olej doprowadza się jak na rysunku 4 oraz — po od­chyleniu główki do tyłu — jak na rysunku 0. Sma-

7

R y s . S

malnym położeSuC g l^ K SCmPrZeprowadza slę w nor_ ku 4. 8 i T 8 6 W masz3rny — Jak na rysun-

żyska pedału Znożnppn 0 .okf Iesowym smarowaniu ło-•tawie maszyn« ra^ ,- 1 .dri}zka napędowego w pod-nasilenia pracv ‘ ok,resowo- w zależności odmechanizmy z brud» L?y nalezy °<*y«czać dostępne 1 Drudu, kurzu, resztek nici itp.

8

1«

ciH Rys. 8

Podczas oczyszczania maszyny należy zwrócić szcze­gólną uwagę na zespół transportera (ząbki) i zespół chwytacza. Po ustawieniu igielnicy w górnym poło­żeniu, zdjęciu stopki, wysunięciu zasuwki, odkręceniu płytki ściegowej i odchyleniu główki maszyny nale­ży usunąć za pomocą pędzla resztki nici i kurz z do­stępnych miejsc zespołu chwytacza i transportera (ząbków), jak pokazuje rysunek 10. Wciśnięty brud najlepiej usunąć z ząbków transportera za pomocą małego wkrętaka.

11

3. ROZKŁADANIE I SKŁADANIE ZESPOŁU CHWYTACZA

Z oczyszczaniem mechanizmu chwytacza wiąże się konieczność jego demontażu. Demontaż chwytacza jest również konieczny w przypadku dostania się nici mię­dzy chwytacz i gniazdo chwytacza, co może nawet spowodować unieruchomienie maszyny. Wówczas nie należy uruchamiać maszyny siłą, gdyż łatwo można spowodować uszkodzenie mechanizmów, ale najwłaści- wiej jest zdecydować się na demontaż mechanizmu

chwytacza i jego staranne oczyszczenie. Aby z d e m otować mechanizm chwy tacza należy:a) zdjąć pas napędowy, .b) ustawić igielnicę w najwyższym położeniu (jeżeli

maszyna została zablokowana nie należy kręcić ko­łem napędowym siłą, gdyż może to spowodować uszkodzenie mechanizmu chwy tacza),

c) odchylić główkę maszyny do tyłu,d) wyjąć bębenek,e) odkręcić wkręt przycisku A (rys. 11),f) zdjąć sprężynę dociskową B,

ity». u14

g) zdjąć gniazdo C z kołeczków kosza D,h) wyjąć chwytacz E.Teraz można już patyczkiem i szmatką (najlepiej lekko zwilżoną w nafcie) oczyścić łożysko chwytacza. Nawet najdrobniejszy brud czy resztki nici wciśnięte w naroża najlepiej usunąć zaostrzonym patykiem, jak pokazano na rysunku 12 (nie należy używać do tego celu nożyc lub wkrętaka). Łożysko chwytacza należy oczyścić na całym jego obwodzie. Należy oczyścić również chwytacz. Po oczyszczeniu do łożyska chwy­tacza wpuścić kroplę oleju.

Składanie mechanizmu chwytacza przeprowadza się wykonując czynności demontażu w odwrotnej kolejno-

Kys. li15

ści. Przed rozpoczęciem składania mechanizmu należy (pokręcając kołem napędowym) doprowadzić zabie- rak A do położenia pokazanego na rysunku 13. Ułat­wia to prawidłowe założenie chwytacza.

R y *. i )

4. JAK W CZASIE UŻYTKOWANIA MASZYNY UNIKNĄĆ WCIĄGANIA NICI W PROWADNICE

MECHANIZMU CH WYTACZA

Niewłaściwie obsługując maszynę można łatwo spo­wodować wciągnięcie nici w prowadnice mechanizmu chwytacza (między kołnierz chwytacza i prowadnice kosza). W takiej sytuacji może nawet nastąpić unie-

16

ruchomienie (zablokowanie) maszyny wymagające de­montażu mechanizmu chwytacza. Aby uniknąć tego, należy przestrzegać następujących zaleceń:a) podczas rozpoczynania szycia obie nici tworzące

ścieg, ułożone pod stopką, powinny być przytrzy­mywane aż do wykonania kilku pierwszych ściegów w zszywanej warstwie materiałów,

b) kołem napędowym należy obracać jedynie w kie­runku do szyjącego, nigdy przeciwnie,

c) kołem napędowym wolno obracać jedynie w przy­padku, gdy warstwa zszywanych materiałów jest włożona już pod stopkę; po każdorazowym zakoń­czeniu szycia należy wyciągnąć nici z uszka igły. a pod stopkę podłożyć kawałek materiału,

d) za każdym razem po zakończeniu szycia (gdy zszy­wana warstwa materiału ma być wysunięta spod stopki) i podczas wyjmowania lub zakładania bę­benka przydągacz nici powinien zajmować naj­wyższe położenie.

e) zakładanie i zdejmowanie paska napędowego po­winno odbywać się tylko po uprzednim wysprzęg- nięclu koła napędowego.

5. IGŁA, NICI, TKANINA

Uzyskanie prawidłowego ściegu w zależności od ro­dzaju wykonywanych prac (rodzaju tkanin), może na­stąpić jedynie wówczas, gdy dobór igły i nici jest właściwy.

W maszynach kl. 465 i 466 używa się igieł syste­mu 705 (15X1) lub 705 H (chwyt okrągły o średnicy 2 mm ze spłaszczeniem). Dobór właściwych numerów igły i nici dla różnych rodzajów zszywanych tkanin ułatwia podana poniżej tablica. Jest wskazane, aby nić bębenka była o jeden numer cieńsza od nici górnej. ,

Do szycia grubszych materiałów używa się igieł o wyższych numerach (większej średnicy) i grubszych

a. M aszyna do szycia 17

N r i g ł y (Nm)

R o d z a j n ic i

b a w e ł­n ia n e

je d w a ­b n e ln ia n e

i

Z a s to so w a n ie

n u m e r n ic i (Nm)

76 120 120 * • - B a rd z e c ie n k ie tk a n in y , ja k n p . m u ś lin , s z y fo n , t iu l , ż o r ­ż e ta , b a ty s t I tp . C ie n k ie p łó t ­n a i je d w a b ie80 100 10« ■. — ■

90 80 80 —

C ie n k ie t k a n in y i p łó tn a , p łó tn a b ie l ł tn ia n e , je d w a b ie , p o p e lin a , s a ty n a , t k a n in y d e ­k o r a c y jn eC ie n k ie tk a n in y w e łn ia n e i b a w e łn ia n e

100 70 60 —

T k a n in y n a o k r y c ia d a m s k ie , c ie n k ie t k a n in y u b r a n io w e m ę sk ieG ru b s z e je d w a b ie i k r e to n y , c ie n k ie d r e l ic h y n a u b r a n ia ro b o c z e

110 50 50 36

T k a n in y u b r a n io w e m ę sk ie i g ru b s z e t k a n in y u b r a n io w e d a m s k ieT k a n in y t a p ic e r s k ie , g ru b sz e p łó tn a i tp .

120 25 40 30

G ru b s z e t k a n i n y n a p a l ta , p ła sz c z e i m u n d u r y G ru b s z e d r e l ic h y n a u b r a n ia ro b o c z eG ru b e p łó tn a o b o z o w e , h o te ­lo w e i tp .

18

nici, do cieńszych materiałów — igieł o niższych nu­merach i cieńszych nici.

Dobór właściwych igieł i nici jest bardzo ważny i decyduje o jakości ściegu. Igły złej jakości, skrzy­wione lub stępione powodują wady ściegu i rwanie nici.

6. WŁĄCZANIE I WYŁĄCZANIE KOŁA NAPĘDOWEGO

W celu włączenia koła napędowego należy lewą rę­ką trzymać koło napędowe A (rys. 14) a prawą obra­cać tarczę sprzęgła B w kierunku strzałki. Z chwilą dokręcenia do oporu tarczy sprzęgła następuje włą­czenie koła napędowego i elementów szyjących ma­szyny (igielnicy, chwytacza, przyciągacza nici i trans­portera).

Wyłączenie koła napędowego odbywa się przez od­kręcenie tarczy sprzęgła w kierunku przeciwnym do pokazanego strzałką na rysunku 14.

Rys. 14

19

Wyłączenie koła napędowego pozwala na nawijanie nici na szpuleczkę bębenka przy unieruchomionych elementach szyjących maszyny.

UwagaGdy przy użytkowaniu maszyny wystąpi konieczność zde­

montowania zespołu sprzęgła i powtórnego zmontowania, może się okazać, że mimo dokręcania do oporu tarczy sprzęgła nie następuje włączanie koła napędowego. Należy wówczas wy­kręcić tarczę sprzęgła odkręcając uprzednio w kręt C (rys. 14) i obrócić o kąt 180° pierścień sprzęgła D (rys. 15), osadzony w dwóch przeciwległych w ybranlach (rowkach) tu lei sprzę­gła, a następnie dokręcić do oporu tarczę sprzęgła, przytrzy­mując lewą ręką kolo napędowe, Jak opisano powyżej.

Bys. u20

7. NAWIJANIE NICI NA SZPULECZKĘ BĘBENKA

N ajpierw wyłącza się koło napędowe maszyny w sposób opisany w rozdziale 6. Następnie prowadzi się nić ze szpulki przez prowadniki G i A oraz na- prężacz B, jak przedstawiono na rysunku 16. Szpu­leczkę C, na piaście której nawinięto kilka zwojów nici, zakłada się na trzpień nawijacza D i dźwignię dociskową E przechyla w kierunku szpulki aż do opo­ru. Koniec dźwigni wykłada się przy tym na piastę szpuleczki. Następnie należy uruchomić koło napędo­we maszyny i z tą chwilą rozpoczyna się nawijanie nici na szpuleczkę.

Nawljacz jest tak skonstruowany, że z chwilą na­winięcia całej szpuleczki wyłącza się samoczynnie. Podczas naw ijania trzeba zwrócić uwagę na możliwie

równomierne nawiniecie nici na całej długości piastv szpuleczki.

W przypadku nierównomiernego nawijania sie nici na piastę szpuleczki należy wyregulować położenie naprężacza. Regulacja odbywa się przez wkręcanie lub wykręcanie wkrętu F (rys. 18), zależnie od potrzeby.

Trzeba pamiętać, że do szycia używa się tylko szpuleczek z prawidłowo (równomiernie) nawiniętą nicią.

8. ZAKŁADANIE IGŁY

Chcąc ułatwić założenie igły należy przede wszyst­kim, pokręcając kołem napędowym, ustaw ić igielni-

<

Rys. 17

22

cą A (rys. 17) w najwyższym położeniu. Następnie od­kręca się nieco w kręt uchwytu igły B i wkłada igłę w rowek igielnicy tak, aby płask na trzonku igły znajdował się od strony igielnicy, a igła była dosu­nięta w rowku w górę az do oporu. W takim położe­niu igły dokręca się w kręt uchwytu, zaciskając igłę między płaszczyznami rowka igielnicy i uchwytu C.

9. PROWADZENIE N I€I GÓRNEJ I NAWLEKANIEIGŁY

Nicią górną nazywa się nić prowadzoną ze szpulki do uszka igły. Prowadzenie nici pokazuje rysunek 18.

23

Przyciągacz nici znajduje się w najwyższym poło­żeniu. Nić ze szpulki przechodzi przez prowadniki D i A do naprężacza nici B. Po przejściu między ta le­rzykami naprężacza nić jest kierowana przez sprę­żynkę naprężacza C do oczka przyciągacza nici E, a po przejściu przez oczko przyciągacza — prowadni­kami G i H do uszka igły. Przez uszko igły należy przeciągnąć 6—8 cm nici.

Nawlekanie igły odbywa się w kierunku od strony lewej ku prawej. Nawlekanie igły ułatw ia specjalny nawlekacz. Końcówkę nawlekacza przeprowadza się z prawej strony przez uszko igły i w zarys prze­prowadzonej końcówki w kłada się koniec nici (rys. 19).

Następnie wyciągając nawlekacz z uszka igły powo­duje się przeciągnięcie złapanej nici przez uszko irys. 20). 1

Po założeniu nici górnej nie należy uruchamiać ma­szyny, dopóki nie zostanie wyciągnięta nić bębenka nad płytkę ściegową i zszywane tkaniny nie zostaną umieszczone na płytce ściegowej pod stopką.

R y s. 20

10. NAWLEKANIE BĘBENKA

Trzymając w prawej ręce nawiniętą szpuleczkę, a w lewej bębenek (przy zamkniętym zatrzasku) na­leży nasunąć szpuleczkę na trzpień bębenka A, jak

pokazuje rysunek 21. Następnie należy prawą ręką przez szczelinę bębenka B wadząc ją pod sprężyną C, (rys. 23)

; zewnątrz w okienku D.

przeciągnąć nić (rys. 22) i pro- wyciągnąć na

11. ZAKŁADANIE I WYJMOWANIE BĘBENKA

Pokręcając kółkiem zamachowym ustawia się igiel- ndcę w górnym położeniu i osuwa zasuwkę, przez co umożliwia się łatwiejszy dostęp do bębenka.

Nawleczony bębenek ujm uje się za odchylone skrzy­dełko zasuwki A (rys. 24) palcami lewej ręki (kciu­kiem od strony zewnętrznej i palcem wskazującym od • wewnątrz) i nasuwa bębenek na trzpień chwyta- cza B. Podczas nasuwania bębenka na trzpień chwyta- cza należy pamiętać, aby zaczep bębenka C trafił w odpowiednie wycięcie gniazda D. Po wstępnym na­sunięciu bębenka na trzpień chwytacza, puszcza się skrzydełko zasuwki i dociska bębenek aż do zatrza­śnięcia. Koniec nici, o długości około 5 cm, wycho­dzącej z bębenka, powinien swobodnie zwisać w dół.

R y s. 24

27

Aby wyjąć bębenek należy odchylić skrzydełko za­suwki palcem wskazującym lewej xęki i następnie — przytrzymując kciukiem skrzydełko z zewnątrz — zdjąć bębenek z trzpienia chwytacza.

i

12. WYCIĄGANIE NICI BĘBENKA

Po założeniu nici górnej i nawleczonego bębenka w sposób opisany uprzednio, przytrzymując lewą ręką koniec nici wychodzącej z uszka igły, należy obracać koło napędowe do momentu, aż igła wykona jeden skok w dół oraz ponownie w górę i uchwyci przy tym nić wychodzącą ze szpuleczki bębenka. Pociągając nić górną wyciągnąć przez otwór w płytce ściegowej uchwyconą nić bębenka, jak to pokazuje rysunek 25. Wtedy końce obu nici wyciąga się lekko i układa pod stopką (rys. 26).Uwaga

Nie wolno u ru ch am iać m aszyny ze s to p k ą opuszczoną bezpośrednio na ząbki tra n s p o r te ra lu b p ły tk ę śc iegow ą. Gdy obie nici są ułożone pod s topką, w suw a się pod n ią p rz e zn a ­czone do szycia m a te ria ły i dop ie ro po o p u szczen iu s topk i w praw ia się m aszynę w ruch .

13. PRAWIDŁOWY ŚCIEG

Prawidłowy, podwójny dwunitkowy ścieg stębnowy jest pokazany na rysunku 27a. Należy zwrócić uwagę, ze przeplatanie nici górnej z nicią bębenka powinno tkan!n°Wa ̂ W m*ejscu zetknięcia się zszywanych

W przypadku gdy naprężenie nici górnej jest za du­że lub naprężenie nici bębenka za małe, wiązanie ściegu następuje na górnej powierzchni zszywanych tkanin (rys. 27b).28

W przypadku przeciwnym, gdy naprężenie nici gór­nej jest za małe lub naprężenie nici bębehka zbyt duże, wiązanie ściegu układa się na dolnej powierzch­ni zszywanych tkanin (rys. 27c).

Rys. 27b

Gdy wiązania ściegu występują na przemian na gór­nej lub dolnej powierzchni zszywanej warstwy, wówczas naprężenia obu nici są zbyt małe i należy

II

je odpowiednio zwiększyć. Zbyt silne naprężenia obu nici tworzących ścieg nie są wskazane, gdyż łatwo można spowodować rwanie nici.

14. REGULACJA NAPRĘŻENIA NICI GÓRNEJ

Naprężenie nici górnej jest regulowane dociskiem talerzyków naprężacza nici. Regulacja powinna się odbywać tylko przy opuszczonej stopce. Docisk tale­rzyków, pomiędzy którymi przechodzi nić, reguluje się przez pokręcenie nakrętki naprężacza A (rys. 28).

W celu zwiększenia naprężenia nici górnej, nakrętkę należy pokręcić w prawo (kierunek +), a w celu zmniejszenia naprężenia — w lewo (kierunek —).

Rys. 28

31

Do orientowania się w regulacji naprężenia nici służą oznaczenia numerowe znajdujące się na nakręć ce napręża cza.

15. REGULACJA NAPRĘŻENIA NICI BĘBENKA

W celu uregulowania naprężenia nici bębenka, na­leży go wraz z nawiniętą szpuleczką zdjąć z trzpie­nia chwytacza i po wyjęciu szpuleczki, za pomocą małego wkrętaka, pokręcić wkręt A (rys. 29) przy­trzymujący sprężynkę B, spod której jest wyprowa­dzona nić.

Rys. 29

Aby zwiększyć naprężenie nici, wkręt A należy do­kręcać, odkręcanie natomiast wkrętu A powoduje osła­bienie docisku sprężynki B i zmniejszenie naprężenia nici bębenka. Przy okazji, co pewien czas, należy od­kręcać całkowicie sprężynkę B i usuwać zbierający się pod nią kurz. Gdy naprężenie nici bębenka zostało właściwie wyregulowane i ustalone, a konieczność zmiany następuje rzadko, wówczas prawidłowy ścieg można otrzymać przez dobranie naprężenia nici gór­nej.

16. REGULACJA NACISKU STOPKI

Nacisk stopki jest uzależniony od rodzaju wykony­wanych prac (rodzaj materiału, grubość warstwy). Do cieńszych materiałów dobiera się odpowiednio mniejszy nacisk stopki, przy grubszych materiałach jest konieczne zwiększenie nacisku.

Jeśli nacisk stopki jest zbyt słaby, transport zszy­wanej warstwy staje się utrudniony ze względu na poślizg; nadmierny nacisk stopki powoduje natomiast ściąganie sdę (marszczenie), a nawet rwanie zszywa­nych materiałów.

Nacisk stopki reguluje się naciskając w dół (do odpowiedniej głębokości) trzpień regulatora A (rys. 30). Aby zwolnić nacisk, należy nacisnąć w dół tulejkę B (rys. 31) aż do całkowitego wysunięcia się trzpienia A.

R y s. 39

3. Maszyna do szycia 33

Ponowne naciśnięcie trzpienia na odpowiednią głę­bokość zapewnia żądany nacisk stopki na zszywaną warstwę materiałów.

Rysi Sl

17. REGULACJA DŁUGOŚCI ŚCIEGU

Długość ściegu w zakresie do ok. 4 mm reguluje się gałką A, a kierunek ściegu ustala się przyciskiem B (rys. 32).

Przekręcenie gałki w prawo powoduje zwiększenie długości ściegu, natomiast przekręcenie gałki w lewo zmniejsza skok ściegu.

Gdy przycisk znajduje się w normalnym położe­niu, maszyna szyje „naprzód”. Po wciśnięciu przycisku do oporu i przytrzymaniu go w tyra położeniu ma­

34

szyna szyje „wstecz”. Zmiana kierunku szycia jest prosta i może odbywać się podczas biegu maszyny.

18. WYŁĄCZANIE TRANSPORTERA

Podczas haftowania i cerowania szyjący powinien mieć swobodę poruszania tkaniną w dowolnym kie­runku. W tym celu należy obniżyć położenie tran­sportera tak, aby jego ząbki w żadnej fazie pracy ma­szyny nie wystawały ponad płytkę ściegową.

Transporter wyłącza się podkręcając gałkę C (rys. 32)

w skrajne, prawe położenie (zgodnie z ruchem wska­zówek zegara).

Należy pamiętać, aby w czasie normalnej pracy transporter znajdował się w położeniu roboczym; gałka wyłącznika jest przekręcona wówczas w lewo do skrajnego położenia.

19. SZYCIE ŚCIEGIEM PROSTYM

Do szycia normalnym ściegiem prostym dźwignię A (rys. 33) należy ustawić w położeniu zerowym (prawe skrajne położenie), a dźwignię B (rys. 33) — w poło­żeniu środkowym.

Jeśli szycie ściegiem prostym ma trw ać dłużej, za­leca się stosowanie płytki ściegowej z otworem okrą­głym, stopki z wąskimi wycięciami i specjalnego tran ­sportera; pozwoli to na uzyskanie ściegu lepszej ja ­kości.

Rys. 33

36

Stosowanie płytki ściegowej, stopki do szycia pro­stego i specjalnego transportera jest bardzo korzyst­ne, zwłaszcza przy szyciu cienkich materiałów.

Należy pamiętać, że używając stopki i płytki ście­gowej do szycia prostego nie wolno zmieniać połaże­nia dźwigni A, ani dźwigni B. W przeciwnym razie po uruchomieniu maszyny igła złamie się.

20. SZYCIE ŚCIEGIEM ZYGZAKOWYM

Maszyny kl. 465 i 466 pozwalają uzyskać nie tylko zwykły ścieg stębnowy prosty, ale również ścieg zygzakowy. Ścieg zygzakowy powstaje wtedy, gdy igła oprócz normalnego ruchu pionowego wykonuje do­datkowy ruch boczny.

Dopuszczalna szybkość szycia — do 1000 śdeg/min.Szerokość ściegu zygzakowego można regulować

w sposób ciągły, w granicach od 0 do ok. 5 mm, za pomocą dźwigni A regulatora szerokości zygzaka (rys. 33). Gdy dźwignia A jest ustawiona w położeniu zerowym, wówczas igła nie ma przemieszczeń bocz­nych i w czasie szycia otrzymuje się ścieg prosty. Ustawienie dźwigni A w każde inne położenie, ozna­czone na tabliczce cyfrowej od 0 do 5, pozwala na szy­cie ściegiem zygzakowym o szerokości odpowiadają­cej danemu położeniu. Maksymalną szerokość ściegu zygzakowego, wynoszącą ok. 5 mm, otrzymuje się przy ustawieniu dźwigni A na miejscu oznaczonym na tabliczce cyfrą 5.

Dźwignia B (rys. 33) służy do nastawienia układu ściegu zygzakowego. Dźwignia B może zajmować trzy różne położenia, zaznaczone na tabliezce specjalnymi•znaczeniami:g * ^ — igła zajmuje położenie lewe skrajne,

— igła zajmuje położenie środkowe,C 3 > — ig ła z a jm u je po łożen ie p ra w e sk ra jn e .

37

Jak wyjaśnia rysunek 34, przy położeniu środko­wym (rys. 34a) nakłucia igły układają się symetrycz­nie względem osi szerokości zygzaka, a doprowadze­nie przy tym do zerowej szerokości zygzaka daje ścieg prosty, układający się wzdłuż osi szerokości zygzaka.

Przy położeniu lewym i prawym (rys. 34 b i c) skrajne nakłucia igły układają się odpowiednio wzdłuż lewej lub prawej linii, określającej szerokość zygzaka, a doprowadzenie przy tym do zerowej sze­rokości zygzaka daje ściegi proste, układające się wzdłuż tych linii.

38

Regulacji szerokości ściegu zygzakowego dźwig­nią A i zmiany układu ściegu zygzakowego dźwignią B można dokonywać w czasie biegu maszyny.

Umiejętnie posługując się dźwignią A i dźwignią B można uzyskać różnego rodzaju wzory szwów ozdob­nych (rys. 35).

Rys. 35

W czasie postoju maszyny nie wolno przesuwać dźwigni A i zmieniać położenia dźwigni B, gdy igła znajduje się w materiale. Czynności te można wyko­nywać tylko jeśli igła jest wysoko podniesiona (poza materiałem); w przeciwnym przypadku grozi wygię­cie lub złamanie igły. Należy uważać, aby do szycia ściegiem zygzakowym używać stopki i płytki ście­gowej z szerokimi wycięciami na igłę.

Szerokość ściegu zygzakowego powinna być dobiera­na w zależności od sztywności i grubości zszywanych materiałów. Materiały cienkie i wiotkie należy zszy­wać ściegiem zygzakowym o mniejszej szerokości, a materiały sztywniejsze i grubsze — ściegiem o więk­szej szerokości.

39

21. OGÓLNE UWAGI DOTYCZĄCE SZYCIA MASZYNOWEGO

Przystępując do szycia należy pamiętać o przygoto­waniu maszyny. Podane niżej uwagi mają na celu uniknięcie niepotrzebnych kłopotów podczas eksploato­wania maszyny, a przestrzeganie ich z pewnością przyczyni się do osiągnięcia prawidłowego szycia na maszynie i zadowolenia z jej użytkowania.1. Dobór właściwych igieł i nici jest jednym z wa­

runków uzyskania prawidłowego ściegu.2. Przed przystąpieniem do szycia należy sprawdzić

właściwe założenie igły, nici górnej i nici bębenka oraz odpowiednio wyregulować naprężeriie obu nici.

3. Koło napędowe należy obracać jedynie w kierun­ku do szyjącego.

4. Stopka może być opuszczona tylko na tkaninę, nigdy na ząbki transportera ani na płytkę ście­gową.

5. Szycie należy rozpoczynać w tkaninie, a nie poza nią.

6. Po rozpoczęciu szycia możemy, w zależności od potrzeby, regulować szybkość szycia — zależy to od częstotliwości naciskania stopami na pedał.

7. Pociąganie w czasie szycia za zszywane tkaniny jest niedopuszczalne — może to łatwo spowodo­wać zgięcie lub złamanie igły, a nawet uszkodze­nie innych części maszyny.

8. Aby zmienić kierunek szwu wzdłuż linii łamanej, należy zatrzymać maszynę z igłą w tkaninie, pod­nieść stopkę do góry, obrócić materiał w żąda­nym kierunku szwu, opuścić stopkę i szyć dalej.

9. Należy pamiętać aby zakończenie szycia następo­wało w najwyższym położeniu igły — wówczas po podniesieniu stopki należy odciągnąć zszyte tkaniny do przodu (od siebie) tak, aby wyciąg­nięte nici można było odciąć na długość 7—8 cm w celu dalszego szycia.

10. Podczas rozpoczynania szycia przyciągacz nici po­winien znajdować się w najwyższym położeniu, a końce obu nici ułożonych pod stopką należy przytrzymać aż do wykonania pierwszych ście­gów w zszywanej warstwie materiałów.

11. W przypadku szycia bardzo cienkich tkanin jest dopuszczalne bardzo lekkie pociąganie tkanin za stopką, w celu uniknięcia ewentualnego marszczenia.

U w ag a

W czas ie p o s to ju m aszy n y n ie w o lno b ez p o trzeby zm ieniać p o ło żen ia n a k r ę tk i n a p rę ża cz a n ic i g ó rn e j.

22. WYKONYWANIE NIEKTÓRYCH CZYNN08CI WYNIKAJĄCYCH Z WŁAŚCIWOŚCI ŚCIEGU

ZYGZAKOWEGO

S z y c i e m a t e r i a ł ó w r o z c i ą g l i w y c h ś c i e ­g i e m z y g z a k o w y m

Ścieg zygzakowy — jako znacznie elastyczniejszy od zwykłego ściegu prostego — może być wykorzystany do szycia materiałów rozciągliwych. Elastyczność szwu zygzakowego pozwala w tym przypadku na znaczne rozciągnięcie materiału bez uszkodzenia (zerwania), nici wiążących ścieg.

O b r z u c a n i e b r z e g u m a t e r i a ł u ś c i e ­g i e m z y g z a k o w y m

Ścieg zygzakowy może być wykorzystany do obrzu­cania brzegów materiałów w celu zabezpieczenia przed strzępieniem.

Obrzucanie przeprowadza się tworząc szew zygza­kowy wzdłuż brzegu materiału tak, aby jedne z na­kłuć igły następowały w materiale, a drugie wzdłuż samego brzegu materiału.

41

Z s z y w a n i e d w ó c h m a t e r i a ł ó w ś c i e ­g i e m z y g z a k o w y m

Ścieg zygzakowy może być używany do zszywania dwóch przyległych materiałów (na styk) w sposób po­kazany na rysunku 36. Materiały przesuwa się tak, aby nakłucia igły układały się na przemian w obu zszywanych materiałach. Obydwa materiały przezna­czone do zszycia powinny mieć równe brzegi.

R ys. 36 R ys. 31

Przedstawione tu zszywanie materiałów powinno być dokonywane przy środkowym położeniu ściegu zygzakowego.

Inny sposób zszywania dwóch materiałów pokaza­no na rysunku 37. W tym przypadku ścieg zygzako­wy jest tworzony wzdłuż brzegu materiałów nałożo­nych na siebie.

42

P r z y s z y w a n i e k o r o n k i ś c i e g i e m z y g z a ­k o w y m

Ścieg zygzakowy znajduje często zastosowanie do przyszywania koronki wzdłuż materiału, jak pokazano na rysunku 38. Najlepiej przy tym, by brzeg mate­riału był podwinięty do spodu na szerokość tworzo­nego szwu. Dźwignia B (rys. 33) powinna zajmować położenie środkowe.

Rys. 38 Rys. 39

P r z y s z y w a n i e w y k a ń c z a j ą c e z a w i n i ę ­t e g o b r z e g u m a t e r i a ł u ś c i e g i e m z y g z a ­k o w y m

Przyszywanie zawiniętego brzegu materiału ściegiem zygzakowym jest pokazane na rysunku 39. Szew jest tworzony wzdłuż zawiniętego brzegu materiału. W tym przypadku następuje jednocześnie wykań-

43

czające obrzucanie brzegu. Dźwignia B (rys. 33) po­winna zajmować położenie środkowe.

R e p e r a c j e p ę k n i ę ć i w s z y w a n i e ł a t e k ś c i e g i e m z y g z a k o w y m

Ścieg zygzakowy znajduje zastosowanie do różne­go rodzaju reperacji pęknięć, wstawiania łatek itp.

Reperacja pęknięcia polega na tworzeniu szwu zyg­zakowego wzdłuż pęknięcia, podobnie jak to ma miej­sce w przypadku zszywania obu przylegających mate­riałów (na styk).

Rys. 40

Również w podobny sposób przeprowadza się wszy­wanie łatek. Szew zygzakowy tworzy się w tym przypadku wzdłuż zarysu łatki, jak pokazuje rysu­nek 40. Dźwignia B (rys. 33) powinna być ustawiona w położeniu środkowym.

44

R y s . 41

N a s z y w a n i e a p l i k a c j i

Stosując ścieg zygzakowy można dokonywać naszy­wania różnego rodzaju ozdobnych aplikacji (rys. 41). Polega to na tworzeniu szwu zygzakowego wzdłuż brzegu naszywanego materiału, według odpowiedniego wzoru. W tym przypadku zaleca się również, aby dźwignia B (rys. 33) była ustawiona w położeniu środ­kowym.

23. MASZYNOWE OBRĘBIANIE BRZEGÓW MATERIAŁU

Do maszynowego obrębiania brzegów materiału sto­suje się specjalne stopki do obrębiania, jak pokazano na rysunkach 42a i 42b.

Stopka do obrębiania, którą zakłada się w miejsce stopki normalnej, ma odpowiednio ukształtowany zwi­jacz, w który podczas szycia wprowadza się brzeg materiału przeznaczony do obrębiania. W^celu łatwiej-

45

s z c g o wprowadzenia brzegu m ateriału do zwijacza, początek brzegu zaleca się skośnie ściąć. Szew na obrębie może być prosty lub zygzakowy. Do obrę-

K ys. 42»

R y t . 421i

46

biania nadają się tkaniny cienkie i średnie, które do­brze układają się w zwijaczu stopki. Rozpoczynając obrębianie, aby transport obrębianego brzegu był lep­szy, po wykonaniu pierwszych dwóch ściegów zaleca się pociągnięcie za początek obrębka (lub za końce nici). Zaleca się także, aby lekko podnieść brzeg tka­niny podczas kierowania go do zwijacza stopki.

Specjalną odmianą obrębienia stosując ścieg zygza­kowy je st tzw. obrębianie muszelkowe (rys. 43), któ­re polega na tym, że dając odpowiednio duży naciąg

Rys. 43

pici górnej powoduje się ściąganie brzegów tkanta^ pomiędzy poszczególnymi ■ ściegami, przypomi Ją swym wyglądem muszelki.

Obrębianie muszelkowe daje szc*e^ ™ e udan efekty na miękkich tkaninach jedwabnych, p r z y J stosowaniu większej szerokości zygzaka iściegu. _______

47

24. MASZYNOWE ZAWIJANIE BRZEGÓW MATERIAŁU I SZYCIE ZAKŁADEK

Do maszynowego zawijania brzegów (np. przy szy­ciu bielizny) służy specjalnie do tego celu przezna­czona stopka mająca w przedniej swej części odpo­wiednio ukształtowany występ. Wprowadzając podczas szycia brzeg tkaniny w wycięcie stopki odchyla się go w lewo i układa się na występie (rys. 44).

Rys. 44

Maszynowe szycie zakładek wykonuje się w spo­sób opisany poniżej. Przewidziane do zszycia szwem zakładkowym tkaniny układa się pod stopkę tak, aby dolna wystawała równolegle spod górnej (ok. 3—5 mm, zależnie od przewidzianej szerokości obrębu). Wykładając podczas szycia brzeg tkanin na występie stopki przyszywamy go, wykonując w ten sposób pierwszą, wstępną operację szycia szwem zakładko­wym (rys. 45). Następnie, po rozłożeniu zszytych tka­nin zakładką wykonaną we wstępnej operacji na wierzchu, układamy je pod stopką tak, aby zakładka została wprowadzona w wycięcie stopki. Zakładkę tę

48

układamy podczas szycia na występie stopki i przy­szywamy, otrzymując ostatecznie mocne i estetyczne zszycie tkanin za pomocą szwu zakładkowego (rys. 46).

Rys. 45 R ys. 44

25. MASZYNOWE WYKONYWANIE SZWÓW PRZY UŻYCIU LINIJEK

Specjalne przyrządy zwane linijkami są używane w celu zachowania jednakowej odległości szwu od brzegu tkaniny lub jednakowej odległości pomiędzy szytymi szwami.

Na rysunku 47 jest przedstawiony przykład użycia linijki A przykręconej do płyty maszyny za pomocą wkrętu B. Płaszczyznę prowadzącą linijki ustala się równolegle do kierunku przesuwania się tkaniny. Wzdłuż tej płaszczyzny prowadzi się brzeg tkaniny. Gdy trzeba wykonać więcej szwów równoległych jest

4. M aszy n a do szycia 49

Rys. 47

wskazane użycie linijki pokazanej na rysunku 48. Część chwytowa linijki A jest wsunięta w otwór drążka stopki i przykręcona wkrętem B. Część pro­wadzącą linijki ustawia się w żądanej odległości od

✓✓✓

Rys. <18

igły. Prowadząc podczas szycia linijkę (częścią pro­wadzącą), np. po wcześniej wykonanym szwie, zacho­wujemy równą odległość między szwami.

26. HAFTOWANIE I CEROWANIE

Przystępując do haftowania lub cerowania należy przede wszystkim wyłączyć transporter tkaniny, aby umożliwić swobodne poruszanie tkaniną (w sposób ręczny) w dowolnym kierunku, zależnie od wzoru wy­konywanego haftu lub kształtu cery.

Tkaninę zakłada się w specjalny tamborek. Stoso­wanie tamborka pozwala nie tylko na napięcie tka­niny, ale ułatwia również operowanie tkaniną wzglę­dem igły. Tamborek" ustawia się pod igłą tak, aby tkanina leżała na płytce ściegowej. Prosty sposób haftowania lub cerowania polega na tym, że nie mu­simy posługiwać się żadną stopką (rys. 49). Maszynę wprawia się w ruch, zmieniając położenie tamborka

Rys. 49

SI

z napiętą tkaniną względem igły według wzoru haftu lub kształtu cery. Przesunięcie tamborka może na­stąpić jedynie wtedy, gdy igła nie tkwi w tkaninie, w przeciwnym razie spowodowałoby to złamanie igły.

Cerowanie przeprowadza s ię , w ten sposób, że w pierwszej fazie pokrywa się ściegiem równoległym (jeden obok drugiego) całą powierzchnią dziury. Na­stępnie tworzy się podobny zbiór ściegów w kierun­ku prostopadłym. Przekłucia tkaniny igłą powinny następować przy brzegu dziury, w odległości zapew­niającej mocne zacerowanie (ok. 0,5 cm poza dziurą). Gdy brzegi dziury są zbyt słabe (przetarte), celowe jest wzmocnienie. Polega .to na utw orzeniu wzdłuż brzegu dziury wielu krótkich ściegów wzmacniających.

Haftowanie 1 cerowanie jest znacznie ułatw ione jeśli zastosuje się stopkę specjalną (rys. 50). Stopka taka, zakładana zamiast stopki norm alnej, przyciska tkaninę w miejscu tworzenia ściegu, unierucham iając ją na czas wejścia igły. Haftowanie i cerowanie na maszynie wymaga pewnej w praw y oraz precyzji

52

i może odbywać się przy odpowiednio wolnych obro­tach maszyny.

27. MASZYNOWE SZYCIE PRZY UŻYCIU PÓŁSTOPKI

Stopka z jednostronnymi sankami (tzw. półstopka) Jest używana do przyszywania zamków błyskawicz­nych (rys. 51). Konstrukcja sanek pozwala na odpo­wiednie zbliżenie miejsca tworzenia szwu do przyszy­wanego zamka. Półstopka wraz z linijką może być

R y s . 51

także wykorzystana do ozdobnego wszywania sznur­ka, jak to pokazuje rysunek 52. Po wstępnym zszy­ciu tkanin układa się między nimi wzdłuż brzegu przeznaczony do wszycia sznurek. Podczas wszywania sznurka z prawej strony wzdłuż szwu prowadzi się linijkę, z lewej następuje dosunięcie sznurka za po­mocą półstopki.

53

>

28. MASZYNOWE OBRZUCANIE DZIUREK

Do obrzucania dziurek stosuje się specjalną stopkę (rys. 53).Uwaga. Dziurki przecina się po obrzuceniu.

54

Aby obrzucić dziurkę należy:a) nastawić długość ściegu na wielkość bliską zeru,b) igłę ustawić po stronie lewej, tzn. dźwignię B

(rys. 33) ustawić w położeniu lewym,c) szerokość ściegu zygzakowego ustawić dźwignią A

(rys, 33) na szerokość boku obrzucanej dziurki i obszyć bok na żądaną długość pozostawiając igłę w materiale po prawej stronie (rys. 54a),

Rys. 54

d) obrócić materiał wokół igły o kąt 180° — wówczas brzeg dziurki już obrzucony znajduje się przed stopką (rys. 54b),

e) pokręcić kołem zamachowym tak, aby igła znalazła się w najwyższym położeniu i wówczas ustawić szerokość ściegu zygzakowego na całkowitą szero­kość obrzucanej dziurki (rygielka), kilkoma na­kłuciami igły wykonać rygielek pozostawiając igłę w m ateriale po stronie lewej lub w górnym po­łożeniu (rys. 54 c),

55

f) nastawić szerokość ściegu zygzakowego na szero­kość drugiego boku dziurki i obszyć bok pozo­stawiając igłę w materiale po lewej stronie lub w górnym położeniu (rys. 54c),

g) nastawić szerokość ściegu zygzakowego na całko­witą szerokość dziurki i kilkoma nakłuciami igły wykonać drugi rygielek (rys. 54d),

h) po wysunięciu tkaniny spod stopki i odcięciu nici rozciąć ostrożnie dziurkę (rys. 55).

Rys. 55

29. MASZYNOWE PRZYSZYWANIE GUZIKÓW

Guziki przyszywa się na maszynach kl. 465 j 466 używając do tego stopki specjalnej przy wyłączonym transporterze materiału (rys. 56). Igłę ustawia się w lewym położeniu (dźwignia B w położeniu lewym — rys. 33).Guzik podkłada się pod stopkę w ten sposób, aby jego otwory znajdowały się w wycięciu stopki. Igła, uderzając z lewej strony, musi trafić w środek lewe­go otworu guzika. Następnie, pokręcając ostrożnie ręcznie kołem napędowym i zatrzym ując igłę nad gu-

R y s. SS

zikiem, regulujemy szerokość ściegu zygzakowego dźwignią A (rys. 33) tak, aby igła uderzając z prawej strony trafiła w środek prawego otworu guzika. Guzik przyszywa się normalnie 6—12 ściegami. W celu zakończenia czynności przyszywania guzika dźwignię A szerokości zygzaka (rys. 33), przy igle tkwiącej w lewym otworze guzika, ustawia się w po­łożeniu zerowym i wykonuje kilka ściegów wzmac­niających w lewym otworze guzika.

80. INSTALACJA ELEKTRYCZNA MASZYNY

Instalacja elektryczna oświetleniowa maszyny kl. 465 oraz oświetleniowa i napędowa maszyny kl. 466 jest dostosowana do sieci prądu zmiennego lub stałego o napięciu 220 V. Do oświetlenia należy używać ża­rówki 20 W, 220 V z uchwytem bagnetowym. Żarówka oświetleniowa A (rys. 57) jest umieszczona

57

w oprawie znajdującej się wewnątrz przedniej po­krywy maszyny. Dostęp do żarówki (np. podczas wy­miany żarówki) uzyskuje się przez odchylenie pokry­wy przedniej. Przełącznik B (rys. 57) jest umieszczony w przedniej prawej części płyty maszyny.

Rys. 57

Maszyna stanowi przyrząd kl. II — nie wymaga uziemienia. W czasie nieużywania maszyna musi być odłączona od sieci.

Nie wolno manipulować w mechanizmach maszyny i instalacji oświetleniowej przed odłączeniem maszy­ny od sieci elektrycznej.58

31. NAPĘD ELEKTRYCZNY MASZYNY

Jak przedstawiono na rysunku 58, silnik elektrycz­ny A jest przekręcony dwoma wkrętami B do pro­wadnic uchwytu C. Uchwyt z kolei jest umocowany za pomocą wkrętu D do prowadzącego występu E w tyle korpusu głowicy maszyny.

Napęd jest przenoszony z koła napędowego silnika na koło głowicy maszyny za pośrednictwem paska F. Naciąg paska można regulować zmieniając położe­nie silnika w prowadnicach uchwytu lub zmieniając położenie uchwytu w prowadnicach występu głowicy maszyny.

Instalacja oświetleniowa maszyny jest przyłączona do silnika za pośrednictwem przewodu G.

Silnik zawiera gniazdo H, służące do przyłączenia instalacji do sieci i do regulatora obrotów. Przewód przyłączeniowy, mający z jednej strony wtyczkę J (wkładaną do gniazda H), jest zakończony z drugiej strony dwoma wtyczkami, z których wtyczka K służy do łączenia z regulatorem obrotów L, a wtyczka Af do przyłączenia instalacji do sieci.

Maszynę uruchamia się (po przyłączeniu do sieci i połączeniu z regulatorem obrotów) naciskając stopą przycisk regulatora. Szybkość szycia jest regulowana wielkością tego nacisku, przy czym ze wzrostem na­cisku szybkość szycia wzrasta.

Rozruch maszyny (na najniższych obrotach) można ułatwić lekko pokręcając kołem zamachowym w kie­runku do szyjącego.

Na okres szycia regulator obrotów jest ustawiony na podłodze w dogodnym dla szyjącego miejscu.

32. CZĘŚCI ZAMIENNE

Maszyny do szycia kl. 465 i 466 są produkowane na zasadzie zamienności części. Zgodnie z tym każda część maszyny lub podzespół (w przypadku stałych połączeń) stanowi element zamienny.

60

W szczególności zam ienne są:— elem enty zespołów napędowych,— igielnica,— tran sp o rte r (ząbki),— p ły tk a ściegowa,— części naprężacza nici,— chw ytacz w ahadłow y,— tu le je łożyskowe,— w ałki,— elem enty łączące — w kręty , n ak rę tk i itp.

W ym ienione części n ie wchodzą w skład wyposaże­n ia m aszyny, lecz m ogą stanow ić przedm iot osobnego zakupu w przypadku ich uszkodzenia lub normalnego zużycia. Z am ienne są rów nież części wyposażenia m a­szyny.

33. PRZYCZYNY USTEREK W DZIAŁANIU MASZYNY DO SZYCIA

Podczas używania maszyny do szycia może się zda­rzyć, że na skutek nieodpowiedniego obchodzenia się z nią i niewłaściwego jej eksploatowania, maszyna staje się niezdolna do prawidłowego szycia.

Zestawienie ważniejszych przyczyn wadliwej pracy maszyny ułatwi znalezienie, przyczyn usterek, które należy usunąć.

A. Ciężki chód maszyny1. Pas napędowy jest za mocno naciągnięty.2. Maszyna jest niewłaściwie smarowana olejem,

który zgęstniał lub zakrzepł.3. Nawijacz nici nie został wyłączony i działając wy­

wołuje podczas szycia dodatkowe, niepożądane opory.

4. Pedał napędu nożnego lub koło napędu nożnego są zbyt silnie zaciśnięte.

5. Niedostateczne smarowanie maszyny.6. Zaplątanie nici w mechanizmie chwytacza.

61

B. Z atrzym anie się m aszyny podczas Szycia

1. Mechanizmy maszyny pozostają nieruchome mimo ruchu obrotowego koła napędowego maszyny — następuje to na skutek niedostatecznego sprzęga­nia głównego wału maszyny.

2. Pas napędowy jest za luźny.

C. Zrywanie nici górnej1. Igła jest odwrotnie umocowana w igielnicy wzglę­

dem ostrza chwytacza.2. Nić górna jest niewłaściwie prowadzona ze szpul­

ki do uszka igły.3. Naciąg nici górnej jest zbyt duży.4. Igła jest uszkodzona (np. wygięta lub stępiona).5. Uszkodzone jest ostrze chwytacza.6. Uszkodzony jest otwór na igłę w płytce ściegowej.7. Numery igły i nici są niewłaściwie dobrane.8. Nić jest złej jakości, ma węzełki i zgrubienia.9. Maszyna została uruchomiona w chwili, gdy przy-

ciągacz nici nie zajmował górnego położenia.10. Nić została zaplątana na trzpieniu na szpulkę.11. Nić została zaplątana w mechanizmie chwytacza.

D. Zrywanie nici dolnej1. Nić jest zbyt silnie naciągnięta. *2. Nić jest złej jakości3. Bębenek jest niewłaściwie nawleczony.4. Uszkodzony jest otwór na igłę w płytce ściegowej.5. Sprężyna bębenka ma uszkodzone krawędzie.6. Nić jest nierównomiernie nawinięta na szpulęczkę

bębenka.

E. Łamanie igły1. Pociąganie tkaniny podczas szycia — wygięta igła

trafiając w płytkę ściegową łamie się.2. Krzywa (wygięta) igła.

62

3. Za cienka igła.4. Nieprawidłowe osadzenie bębenka w mechanizmie

chwytacza.5. Wadliwe umocowanie stopki na drążku powodu­

jące uderzenie igły o stopkę.6. Naciąg nici górnej jest zbyt silny i powoduje wy­

gięcie igły.7. Nieprawidłowe ustawienie względem siebie me­

chanizmu igielnicy i chwytacza.

F. Nieprawidłowy ścieg1. Igła jest zbyt słabo umocowana w igielnicy.2. Igła jest odwrotnie umocowana względem ostrza

chwytacza.3. Igła jest uszkodzona (np. wygięta lub stępiona).4. Igła i nić są niewłaściwie dobrane do rodzaju

szytych tkanin.5. Nić jest złej jakości.6. Docisk tkaniny stopką jest niewłaściwie dobrany.7. Niewłaściwe są naciągi nici górnej i dolnej.8. Bębenek jest niewłaściwie nawleczony.9. Nić górna jest niewłaściwie prowadzona ze szpul­

ki do uszka igły.

G. Nić górna nie wyciąga nici dolnej1. Igła jest odwrotnie umocowana względem ostrza

chwytacza.2. Użyto igły innego systemu niż to przewiduje

instrukcja obsługi maszyny.3. Położenie chwytacza w maszynie względem igiel­

nicy uległo rozregulowaniu.4. Położenie igielnicy w maszynie względem chwy­

tacza uległo rozregulowaniu.

H. Nieprawidłowe przesuwanie się tkaniny1. Docisk tkaniny stopką jest niewłaściwie dobrany.2. Niewłaściwe jest wystawanie roboczej powierzchni

63

transportera ponad poziom płytki ściegowej w cza­sie przesuwania się tkaniny.

3. Mechanizm transportu tkaniny uległ rozregulo­waniu.

I. Transporter nic przesuwa tkaniny

1. Regulator długości ściegu nie jest wyprowadzony z położenia ¡serowego.

2. Transporter tkaniny nie jest wyprowadzony ze stanu wyłączonego.

3. Docisk zszywanej warstwy tkanin jest zbyt śłaby.4. Uzębienie roboczej powierzchni transportera jest

uszkodzone lub zużyte (stępione).W przypadku poważniejszych przyczyn wadliwego

działania maszyny należy zwracać się do punktówusługowych naprawy maszyn do szycia.

WPM „W em a” . W arszaw a 1975. N a k ład 40 0 0 0 + 6 0 egz. Zam . 317/74-5-Z/P

O lsztyńskie Zakłady G raficzne im . S. P ie n ię ż n eg o w O lsz ty ­n ie , ul. T ow arow a 2. Lz. 152.

SPIS TREŚCI

1. Opis i przeznaczenie maszyny 32. Prawidłowa konserwacja maszyny . . . 63. Rozkładanie i składanie zespołu chwytacza 134. Jak w czasie użytkowania maszyny uniknąć

wciągania nici w prowadnice mechanizmu chwy tacza ........................................................16

5. Igła, nici, tk an in a ........................................ 176. Włączanie i wyłączanie koła napędowego 197. Nawijanie nici na szpuleczkę bębenka . . 218. Zakładanie igły 229. Prowadzenie nici górnej i nawlekanie igły 23

10. Nawlekanie b ę b e n k a ............................................2511. Zakładanie i wyjmowanie bębenka . . . 2712. Wyciąganie nici bębenka ............................... 2813. Prawidłowy ścieg . . . . . . . 2814. Regulacja naprężenia nici górnej . . . 3115. Regulacja haprężenia nici bębenka . . . 3216. Regulacja nacisku s t o p k i ................................3317. Regulacja długości ś c i e g u ................................3418. Wyłączanie tra n sp o r te ra ..................................... 3519. Szycie ściegiem prostym ......................................3620. Szycie ściegiem zygzakowym . . 3721. Ogólne uwagi dotyczące szycia maszynowego 4022. Wykonywanie niektórych czynności wyni­

kających z właściwości ściegu zygzakowego 4123. Maszynowe obrębianie brzegów materiału 4524. Maszynowe zawijanie brzegów materiału

i szycie z a k ła d e k ...............................* 4825. Maszynowe wykonywanie szwów przy uży­

ciu linijek ........................ 4926. Haftowanie i ce ro w an ie ......................................5127. Maszynowe szycie przy użyciu półstopki 5328. Maszynowe obrzucanie dziurek 5429. Maszynowe przyszywanie guzików \ 5630. Instalacja elektryczna maszyny . . . . 5731. Napęd elektryczny m aszy n y ............................... 5932. Części zamienne . . ! . . 6033. Przyczyny usterek w działaniu maszyny do

szycia .................................................................... 61