DLA PRACODAWCÓW I OSÓB KIERUJĄCYCHmefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/1... · szkolenie...

SZKOLENIE BHP DLA PRACODAWCÓWI OSÓB KIERUJĄCYCH

PRACOWNIKAMI

PROGRAM SZKOLENIA

1.REGULACJE PRAWNE2.CZYNNIKI SZKODLIWE3.KOMPUTERY4.WYPADKI, CHOROBY5.METODYKA SZKOLEO6.PPOŻ, I POMOC7.NIEWŁAŚICWE WARUNKI PRACY8.OCHRONA ŚRODOWISKA

1. PODSTAWOWE REGULACJE PRAWNE

PRPObwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Kodeks pracy, (Dz.U. 2016 poz. 1666)

Obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 sierpnia 2003 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeostwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm ),

Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 czerwca 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeo i natężeo czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 2 lutego 2011 r. w sprawie badao i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeostwa i higieny pracy z późo.zm.,

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 kwietnia 2017 r. w sprawie wykazu prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią,

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 28 maja 1996 r. w sprawie rodzaju prac, które powinny byd wykonywane przez co najmniej dwie osoby, (akt ten jest formalnie nieobowiązujący ale traktuje się go jako zasadę bezpieczeostwa i higieny pracy).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dn. 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagao dotyczących bezpieczeostwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy z późo.zm.,

PRP

PRP

Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeostwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe,

Obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 września 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnieo od pracy,

Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 sierpnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac.

PRACODAWCA - PRACOWNIKSTOSUNEK PRACY

OBOWIĄZKI PRACODAWCYOBOWIĄZKI PRACOWNIKA

Pracodawcą jest jednostka organizacyjna, chodby nie posiadała

osobowości prawnej, a także osoba fizyczna , jeżeli zatrudnia pracowników (art. 3 KP)

Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy

o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 KP)

STOSUNEK PRACY

Art. 22

§ 1.

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do:

wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Zatrudnienie w w/w warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umowa cywilnoprawną przy zachowaniu w/w warunków wykonywania pracy.

Aby zatrudnienie miało charakter stosunku pracy, musi spełniad wszystkie poniższe cechy:

- podporządkowanie pracownika kierownictwu pracodawcy,

odpłatnośd wykonywanej pracy,

- wykonywanie pracy osobiście przez pracownika,

- powtarzalnośd pracy w codziennych lub dłuższych odstępach czasu,

- wykonywanie pracy „na ryzyko” pracodawcy, co oznacza, że pracodawca ponosi ujemne konsekwencje niezawinionych błędów popełnianych przez pracownika,

obowiązany jest spełniad wzajemne świadczenie na rzecz pracownika w przypadkach zakłóceo w funkcjonowaniu zakładu np. przestoju, lub złej kondycji ekonomicznej przedsiębiorstwa,

- wykonywanie pracy w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.

STOSUNEK PRACY

PRACODAWCA - OBOWIĄZKI

Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

Art. 94 K.P.

Zaznajomid pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonym stanowisku oraz ich podstawowymi uprawnieniami,

Organizowad pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnieo i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,

Organizowad pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,


- przeciwdziaład dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płed, wiek, niepełnosprawnośd, rasę, religię, narodowośd, przekonania polityczne, przynależnośd związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,

- zapewniad bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzid systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeostwa i higieny pracy,

- terminowo i prawidłowo wypłacad wynagrodzenie,

- ułatwiad pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,


- stwarzad pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukooczeniu szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy,

- zaspokajad w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników stosowad obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,

- prowadzid dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,

- wpływad na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.

I. PODSTAWOWE OBOWIĄZAKI

PRACODWACY

I. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCYArt. 207.

§ 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialnośd za stan bezpieczeostwa i higieny pracy w zakładzie pracy.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany chronid zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięd nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

1) zapewniad przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeostwa i higieny pracy, wydawad polecenia usunięcia uchybieo w tym zakresie oraz kontrolowad wykonanie tych poleceo,

2) zapewniad wykonanie nakazów, wystąpieo, decyzji i zarządzeo wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,

3) zapewniad wykonanie zaleceo społecznego inspektora pracy.

4) Organizowad prace w sposób zapewniający BHP - art. 207 KP,

5) Zapewnid odpowiednie warunki w pomieszczeniach i budynkach pracy – art. 214 KP,

6) Ocenid i udokumentowad ryzyko zawodowe – art. 226 KP,

7) Zapewnid sprawnie funkcjonujący system udzielania pierwszej pomocy i ewakuacji – art. 2071 KP,

8) Zapewnid bezpieczeostwo użytkowania maszyn i urządzeo – art. 215 - 219 KP,

9) Zapewnid bezpieczeostwo użytkowania substancji i preparatów chemicznych, - art. 220 - 225 KP

10) Zapewnid badania profilaktyczne – art. 227 – 232 KP,

11) Zapewnid politykę zapobiegającą wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, - art. 234 – 237 KP, wypadek

12) Zapewnid szkolenia w zakresie BHP – art. 237 KP, szkolenia stanowiskowe 2017

13) Zapewnid środki ochrony indywidualnej i odzież roboczą – art. 237, KP,

14) Zapewnid służbę BHP – art. 237 KP,

I. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY

Art. 208.

§ 1. W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek:1) współpracowad ze sobą,2) wyznaczyd koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeostwem i higieną

pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu,3) ustalid zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania

w przypadku wystąpienia zagrożeo dla zdrowia lub życia pracowników.

I. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY

§ 2

Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeostwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom.

4. Szkolenie BHP dla kierownik�w - WYPADKI, CHOROBY ZAWODOWE_kopia.ppt

Kodeks Pracy

Dział X – BHP

II. PRAWA I OBOWIĄZKI

PRACOWNIKA

II. PRAWA I OBOWIĄZKI PRACOWNIKA

Art. 210.

§ 1

W razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeostwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeostwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymad się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

§ 2

Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1, pracownik ma prawo oddalid się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

.


§ 3Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

§ 4Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymad się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.

§ 5Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia


Art. 211.Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeostwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika.

W szczególności pracownik jest obowiązany:

1) znad przepisy i zasady bezpieczeostwa i higieny pracy, brad udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawad się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

2) wykonywad pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeostwa i higieny pracy oraz stosowad się do wydawanych w tym zakresie poleceo i wskazówek przełożonych,

3) dbad o należyty stan maszyn, urządzeo, narzędzi i sprzętu oraz o porządek

i ład w miejscu pracy

MASZYNY

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/MASZYNY.pdf


4) stosowad środki ochrony zbiorowej, a także używad przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

5) poddawad się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosowad się do wskazao lekarskich,

6) niezwłocznie zawiadomid przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeostwie;

7) współdziaład z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeostwa i higieny pracy.

Art. 212.

Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana:

1) organizowad stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeostwa i higieny pracy, STANOWISKA PRACY DROGI MAGAZYN

2) dbad o sprawnośd środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,

3) organizowad, przygotowywad i prowadzid prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,

4) dbad o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeo pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawnośd środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, SANITARIA

5) egzekwowad przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeostwa i higieny pracy,

6) zapewniad wykonanie zaleceo lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami.

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/STANOWISKA-PRACY.pdf

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/MINIMALNE-WYMAGANIA-DLA-DR�G-W-ZAK�ADZIE-PRACY.pdf

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/MAGAZYNY.pdf

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/SANITARIA.pdf

UMOWA O PRACĘ

Art. 25 – 29 KP

UMOWA O PRACĘ

Typy umów o pracę

Umowy o pracę można zawierad:

a) na czas określony,b) na czas nieokreślony.

Każda z wyżej wymienionych umów może byd poprzedzona umową na okres próbny, nie przekraczający trzech miesięcy.

UMOWA O PRACĘ

Umowa o pracę określa - strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności:

1) rodzaj pracy,

2) miejsce wykonywania pracy,

3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników tego wynagrodzenia i ich wysokości,

4) wymiar czasu pracy,

5) termin rozpoczęcia pracy.

Umowę o pracę zawiera się na piśmie.

Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej przed dopuszczeniem do pracy pracownika, potwierdzid pracownikowi na piśmie rodzaj umowy oraz jej warunki.

UMOWA O PRACĘ

Pracodawca informuje pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o :

- obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy,- częstotliwości i terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę, - wymiarze przysługującego urlopu wypoczynkowego,- długości okresu wypowiedzenia umowy,- a jeżeli pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy - dodatkowo o porze nocnej, miejscu terminie i czasie wypłaty

wynagrodzenia oraz przyjętym sposobie potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

UMOWA O PRACĘ

ZMIANY WARUNKÓW UMOWY O PRACĘ WYMAGAJĄ FORMY PISEMNEJ

ROZWIĄZYWANIE UMÓW O PRACĘ

Art. 30 – 67 KP


Umowa o pracę rozwiązuje się:

1) na mocy porozumienia stron,

2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia – roz. umowy o pracę za wypowiedzeniem,

3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia –roz. umowy o pracę bez wypowiedzenia,

4) z upływem czasu na który była zawarta.


Umowa na okres próbny:

- 3 dni robocze – umowa zawarta na okres do 2 tygodni,- 1 tydzieo – umowa zawarta na okres powyżej 2 tygodni,- 2 tygodnie – umowa zawarta na okres 3 miesięcy.

Umowa na czas określony / nieokreślony:

- 2 tygodnie - okres zatrudnienia* do 6 miesięcy,- 1 miesiąc - okres zatrudnienia* co najmniej 6 miesięcy,- 3 miesiące - okres zatrudnienia* co najmniej 3 lata.

*okres zatrudnienia u danego pracodawcy


Pracodawca nie może wypowiedzied umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata od osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.

Pracodawca nie może wypowiedzied umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

.

WYPOWIEDZENIE ZMIENIAJĄCE – ART. 34 KP

Przepisy o wypowiedzeniu stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikającego z umowy warunków pracy.

Wypowiedzenie warunków pracy i płacy uważa się za dokonywane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki.

W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia.

Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki

WYPOWIEDZENIE ZMIENIAJĄCE

Pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierad pouczenie w tej sprawie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do kooca okresu wypowiedzenia złożyd oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków.

W/w wypowiedzenie nie jest konieczne jeżeli okres zmian warunków pracy nie przekracza 3 miesięcy w roku kalendarzowym.

ROZWIĄZYWANIE UMÓW O PRACĘ (bez wypowiedzenia) art. 52 Kp

Pracodawca może rozwiązad umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych, (patrz. art. 100 Kp)

2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,

3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnieo koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.


Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpid po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.

Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeo co do zasadności rozwiązania umowy, zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni.

ROZWIĄZYWANIE UMÓW O PRACĘ (bez wypowiedzenia)

Dopuszczalnośd rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn przez niego zawinionych jest uzależniona od łącznego spełnienia następujących przesłanek:a) wystąpienia zdarzenia stanowiącego przyczynę uzasadniającą rozwiązanie

umowy;b) zachowania przez pracodawcę miesięcznego okresu przewidzianego do złożenia

oświadczenia o rozwiązaniu umowy, liczonego od dnia uzyskania przez niego wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy;

c) zasięgnięcia opinii właściwego organu związkud) złożenia oświadczenia na piśmie w przedmiocie rozwiązania umowy,

z przytoczeniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy.


Istotnym zagadnieniem prawnym jest skuteczne złożenie oświadczenia woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Pracodawca skutecznie oświadcza swoją wolę tylko wtedy, jeżeli wola taka doszła lub mogła dotrzed do adresata, czyli pracownika.

W dobrze pojętym interesie pracodawcy jest zatem skuteczne dostarczenie pisma pracownikowi o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

W innym przypadku naraża się na zarzut rozwiązania umowy o pracę w sposób obciążony wadą prawną.


Pracodawca może rozwiązad umowę o pracę bez wypowiedzenia:

1) jeżeli niezdolnośd pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

a) dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,

b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące– gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolnośd do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową oraz

2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt. 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc


Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpid w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem(w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku), a w przypadku odosobnienia pracownika z powodu choroby zakaźnej – w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpid po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności.

WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ

Art. 77 – 93 KP


Pojęcie „wynagrodzenia za pracę” nie zostało zdefiniowane przez przepisy Kodeksu pracy.

Opierając się jednak na niektórych regulacjach kodeksowych m.in. na art. 22 § 1, art. 78 czy 80 k. p., można przyjąd, że:

wynagrodzenie to świadczenie jakie pracodawca zobowiązany jest wypłacad pracownikowi okresowo w zamian za wykonaną przez niego pracę, odpowiednio do rodzaju tej pracy, ilości oraz jakości.

WYNAGRODZENIE ZA PRACĘPostanowienie mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy jest nieważne: zamiast niego stosuje się odpowiedni przepis prawa pracy (art. 18 §2 k. p.).

Jedną z cech odróżniających stosunek pracy od innych stosunków prawnych jest odpłatnośd pracy, a zatem koniecznośd zapłacenia wynagrodzenia za wykonaną pracę. Nie można zatrudniad pracownika na podstawie umów przewidzianych w Kodeksie pracy bez określenia w takiej umowie wynagrodzenia za pracę.

Także po stronie pracownika istnieje obowiązek odebrania należnego wynagrodzenia za pracę, bowiem pracownik nie może się zrzec prawa do wynagrodzenia ani przenieśd tego prawa na inną osobę (art. 84 k. p.).


Wynagrodzenie za pracę powinno byd tak ustalone, aby odpowiadało rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także

uwzględniało ilośd i jakośd świadczonej pracy (art. 78 § 1 k. p.).

Pracodawcy ustalają w układzie zbiorowym pracy wysokośd oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, a także innych (dodatkowych) składników wynagrodzenia.


Natomiast u tych pracodawców, którzy zatrudniają co najmniej 50 pracowników i nie są objęci zakładowym lub ponadzakładowym układem zbiorowym pracy warunki wynagradzania za pracę ustala się w regulaminie wynagradzania.

Jeżeli pracodawca zatrudnia mniej niż 50 pracowników, warunki wynagradzania ustala pracownikowi w umowie o pracę.

WYNAGRODZENIE ZA PRACĘPrzepisy kodeksu pracy nakładają na każdego pracodawcę obowiązek m. in.:

- wypłaty wynagrodzenia w umówionej wysokości, nie mniejszej niż wynikająca z przepisów o wynagradzaniu lub umowy o pracę oraz ustawy o minimalnym wynagrodzeniu pracowników,

- dokonania wypłaty do rąk pracownika, chyba że obowiązek ten zostanie spełniony w innej formie,

- udostępnienia pracownikowi do wglądu dokumentów, na podstawie których zostało obliczone jego wynagrodzenie,

- dokonywania odliczeo i potrąceo z wynagrodzenia pracownika tylko w granicach określonych przepisami praw.

- wypłaty wynagrodzenia za pracę należy dokonywad co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie (art. 85 § 1 k. p.).


Jeżeli pracodawca opóźnia się z wypłatą wynagrodzenia za pracę, pracownikowi przysługuje prawo żądania odsetek ustawowych z tytułu zwłoki w wypłacie.

Dniem wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dzieo określony w regulaminie pracy i jeżeli w tym dniu nie następuje wypłata, a np. dopiero po 5 dniach to pracownik, na podstawie art. 481 Kodeksu cywilnego w związku z art. 300 k. p., może wystąpid z roszczeniem o wypłacenie odsetek.


Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:

1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu,

2) wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży, pracownik w tym czasie zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia,


Wykroczeniem przeciwko prawom pracownika jest:

- niewypłacanie w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika,

- bezpodstawne obniżanie wysokości wynagrodzenia za pracę lub świadczenia,

- dokonywanie bezpodstawnych potrąceo z wynagrodzenia za pracę lub innych wypłacanych świadczeo.

Pracodawca, który popełnia takie wykroczenie podlega karze grzywny.

ODPOWIEDZIALNOŚDPORZĄDKOWA I MATERIALNA

PRACOWNIKA

Art. 108 – 127 KP

ODPOWIEDZIALNOŚD MATERIALNA PRACOWNIKA

Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeostwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy pracodawca może stosowad:

1) karę upomnienia,

2) karę nagany.

Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeostwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy – pracodawca może również stosowad karę pieniężną


Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzieo nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może byd wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższad 10 – części wynagrodzenia pracownika.

Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeostwa i higieny pracy.

Kara nie może byd zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia


Kara może byd zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może byd wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.

O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując:

- rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych

- datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia.


Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika. (art. 109 – 110 k. p.).

Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy.

Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznad karę za niebyłą przed upływem tego terminu (art. 112 – 113 k. p.).


Przesłankami odpowiedzialności pracownika są: naruszenie obowiązków pracowniczych (bezprawnośd), wina pracownika, wyrządzenie szkody pracodawcy i związek przyczynowy między zawinionym naruszeniem obowiązków pracowniczych a szkodą.

Wina pracownika może wystąpid w formie winy umyślnej lub nieumyślnej.


Z winą umyślną mamy do czynienia wówczas, gdy pracownik chce wyrządzid szkodę (zamiar bezpośredni), jak i wówczas gdy wyrządzenie szkody przewiduje i z tym się godzi (zamiar ewentualny).

Wina nieumyślna polega na tym, że pracownik nie mając zamiaru wyrządzenia szkody, wyrządza ją jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwośd wyrządzenia szkody przewidywał (lekkomyślnośd) lub mógł przewidzied (niedbalstwo).


Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższad kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.

Jest to maksymalna kwota odszkodowania za szkodę wyrządzoną z winy nieumyślnej.

Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości. Przez odpowiedzialnośd w pełnej wysokości rozumie się odpowiedzialnośd w granicach rzeczywistej straty i utraconych korzyści, których pracodawca mógłby się spodziewad, gdyby pracownik nie wyrządził mu szkody. (art. 122 k. p.)

URLOP

PRACOWNICZY

Art. 152 – 174 KP

URLOP PRACOWNICZY

Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku.

Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.

Wymiar urlopu wypoczynkowego:

1) 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,

2) 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

URLOP PRACOWNICZY

Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukooczenia:

a) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,

b) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,

c) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,

d) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,

e) szkoły policealnej – 6 lat,

f) szkoły wyższej – 8 lat.

Powyższe okresy nie podlegają sumowaniu.

URLOP PRACOWNICZY

Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego .

Na wniosek pracownika urlop może byd podzielony na części, z tym że jedna częśd

wypoczynku powinna trwad nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.

Pracownikowi przysługują 4 dni urlopu na żądanie (nie ujmujemy ich w planie urlopów).

W okresie wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę przysługuje pracownikowi zwolnienie (urlop na szukanie pracy):

- 2 dni – 2 tygodniowy i miesięczny okres wypowiedzenia,

- 3 dni - 3 miesięczny okres wypowiedzenia

URLOP PRACOWNICZY – URLOP OKOLICZNOŚCIOWY

Pracodawca jest zobowiązany zwolnid pracownika będącego:

- członkiem ochotniczej straży pożarnej (w wymiarze 6 dni w ciągu roku kalendarzowego)

- ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakooczeniu)

2 dni – w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka lub zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma czy macochy.

1 dzieo - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego opieką.

Kodeks PracyDział VIII – BHP

UPRAWNIENIA PRACOWNIKÓWZWIĄZANE

Z RODZICIELSTWEM

Pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniad w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Pracownicy w ciąży nie wolno bez jej zgody delegowad poza stałe miejsce pracy ani zatrudniad w systemie przerywanego czasu pracy (art.178KP)

Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukooczenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniad w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie przerywanego czasu pracy, jak również delegowad poza stałe miejsce pracy (art.178KP)

Pracodawca zatrudniający pracownicę w porze nocnej jest obowiązany za okres jej ciąży zmienid rozkład czasu pracy w sposób umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną, a jeżeli jest to niemożliwe lub niecelowe, przenieśd pracownicę do innej pracy, której wykonywanie nie wymaga pracy w porze nocnej; w razie braku takiej możliwości pracodawca jest obowiązany zwolnid pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy

Obowiązki pracodawcy w związku z ochroną pracy kobiet:

Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią, przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, wzbronionej takiej pracownicy bez względu na stopieo narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne, jest obowiązany przenieśd pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnid ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.(art.179KP)

Pracodawca jest zobowiązany udzielad pracownicy ciężarnej zwolnieo od pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą byd przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia.(art.185 KP)

Uprawnienia związane z rodzicielstwem:

Pracownicy przysługuje urlop macierzyoski w wymiarze:

1. 20 tygodni w przypadku urodzenia 1 dziecka przy jednym porodzie2. 31 tygodni w przypadku urodzenia 2 dzieci przy jednym porodzie3. 33 tygodnie w przypadku urodzenia 3 dzieci przy jednym porodzie4. 35 tygodni w przypadku urodzenia 4 dzieci przy jednym porodzie5. 37 tygodni w przypadku urodzenia 5 i więcej dzieci przy jednym porodzie

Przed przewidywaną datą porodu pracownica może wykorzystad nie więcej niż 6 tygodni urlopu macierzyoskiego

OCHRONA PRACY MŁODOCIANYCHart. 190-206 Kp

Młodocianym w rozumieniu Kodeksu Pracy jest osoba, która ukooczyła 16 lat,

a nie przekroczyła 18 lat.

Zabronione zatrudnienie jest osoby, która nie ukooczyła 16 lat.

Wolno zatrudniad tylko tych młodocianych, którzy:

• ukooczyli co najmniej gimnazjum,

• przedstawią świadectwo lekarskie, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu.

Młodociany nie posiadający kwalifikacji zawodowych może byd zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego.

Prace wzbronione młodocianym związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym:

1) Prace polegające wyłącznie na podnoszeniu, przenoszeniu i przewożeniu ciężarów oraz prace wymagające powtarzania dużej liczby jednorodnych ruchów.

2) Prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem energetycznym netto na wykonywanie pracy, przekraczają:

- dla dziewcząt – w odniesieniu do 6-cio godzinnego dobowego czasu pracy – 2300 kJ, a w odniesieniu do wysiłków krótkotrwałych 10,5 kJ na minutę,

- dla chłopców - w odniesieniu do 6-cio godzinnego dobowego czasu pracy – 3030 kJ, a w odniesieniu do wysiłków krótkotrwałych 12,6 kJ na minutę.

3) Prace załadunkowe i wyładunkowe, przy przewożeniu ciężarów środkami transportu przy przetaczaniu beczek, bali, kloców itp.

4) Ręczna obsługa dźwigni, korb i kół sterowniczych, przy której niezbędna jest siła przekraczająca:

- przy pracy dorywczej – dla dziewcząt 70 N, dla chłopców 100 N

- przy obciążeniu powtarzalnym - dla dziewcząt 40 N, dla chłopców 60 N

5) Nożna obsługa elementów wymagająca siły przekraczającej:

- przy obsłudze dorywczej – dla dziewcząt 100 N, dla chłopców 170 N

- przy obciążeniu powtarzalnym - dla dziewcząt 70 N, dla chłopców 130 N

6) Ręczne dźwiganie i przenoszenie przez jedna osobę na odległośd powyżej 25m przedmiotów o masie przekraczającej;

- przy pracy dorywczej – dla dziewcząt 14kg, dla chłopców 20 kg,

- przy obciążeniu powtarzalnym - dla dziewcząt 8 kg, dla chłopców 12 kg

7) Ręczne przenoszenie pod górę, w szczególności po schodach, których wysokośd przekracza 5 m, a kąt nachylenia 30o, ciężarów o masie przekraczającej;

- przy pracy dorywczej - dla dziewcząt 10 kg, dla chłopców 15 kg

- przy obciążeniu powtarzalnym - dla dziewcząt 5 kg, dla chłopców 8 kg

8) Przewożenie przez dziewczęta ciężarów na taczkach i wózkach 2-kołowych poruszanych ręcznie.

Wykaz prac wzbronionych młodocianym oraz prac dopuszczonych do praktyki nauki zawodu.

W celu zapewnienia szczególnej ochrony zdrowia młodocianym pracodawca ma obowiązek sporządzid:

1) Wykaz prac wykonywanych w jego zakładzie pracy - wzbronionych młodocianym

2) Wykaz prac wykonywanych w jego zakładzie pracy - wzbronionych młodocianym, ale przy których zezwala się na ich zatrudnienie w celu odbycia przygotowania zawodowego.

W ustalaniu powyższych wykazów powinien uczestniczyd lekarz sprawujący profilaktyczna opiekęzdrowotną nad młodocianymi, a sporządzony wykaz prac wzbronionych młodocianym i stanowiskpracy, na których są wykonywane te prace, należy zamieścid w widocznym miejscu, w każdejkomórce organizacyjnej, w której zatrudnieni są młodociani.

Kodeks Pracy

Dział X – BHP

VI. PROFILAKTYCZNA

OCHRONA ZDROWIA

Art. 227.

§ 1.

Pracodawca jest obowiązany stosowad środki zapobiegające chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą, w szczególności:

1) utrzymywad w stanie stałej sprawności urządzenia ograniczające lub eliminujące szkodliwe dla zdrowia czynniki środowiska pracy oraz urządzenia służące do pomiarów tych czynników,

2) przeprowadzad, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, rejestrowad i przechowywad wyniki tych badao i pomiarów oraz udostępniad je pracownikom.

PROFILAKTYCZNA OCHRONA ZDROWIA


Częstotliwośd wykonywania badao i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badao i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. nr 33, poz. 166).

Zgodnie z tym rozporządzeniem:1. Badao i pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia występującego w środowisku pracy nie przeprowadza się, jeżeli wyniki dwóch ostatnio przeprowadzonych badao i pomiarów nie przekroczyły 0,1 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia lub natężenia, a w procesie technologicznym lub w warunkach występowania danego czynnika nie dokonała się zmiana mogąca wpływad na wysokośd stężenia lub natężenia czynnika szkodliwego dla zdrowia (2 razy krotnośd <0,1);


2. W przypadku występowania w środowisku pracy czynnika o działaniu rakotwórczym lub mutagennym badania i pomiary przeprowadza się:- co najmniej raz trzy miesiące – przy stwierdzeniu w ostatnio przeprowadzonym badaniu lub pomiarze stężenia czynnika rakotwórczego lub mutagennego powyżej 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (krotnośd >0,5);- co najmniej raz sześd miesięcy – przy stwierdzeniu w ostatnio przeprowadzonym badaniu lub pomiarze stężenia czynnika rakotwórczego lub mutagennego powyżej 0,1 do 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (0,1<krotnośd <0,5);- w każdym przypadku wprowadzenia zmiany w warunkach występowania tego czynnika.


Wstępnym badaniom lekarskim podlegają:1) osoby przyjmowane do pracy,2) pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Badaniom wstępnym nie podlegają jednak osoby przyjmowane ponownie do pracy u danego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą, gdy okres ten nie przekracza 30 dni.

Art. 229. § 1. (168)

§ 2.

Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

§ 3. (169)

Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.


§ 4.

Pracodawca nie może dopuścid do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazao do pracy na określonym stanowisku.

§ 5.Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnid tym pracownikom okresowe badania lekarskie także:

1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami,2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek

o objęcie takimi badaniami.



Badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opiekizdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

§ 6.

Pracodawca jest przechowywad orzeczenia wydane na podstawie badao lekarskich.

§ 7.

W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieśd pracownika do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.

§ 2.

Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nie przekraczający 6 miesięcy


Art. 230. § 1.


Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeo Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 231


Art. 232.

Pracodawca jest obowiązany zapewnid pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to

niezbędne ze względów profilaktycznych.

Art. 233.

Pracodawca jest obowiązany zapewnid pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz dostarczyd niezbędne środki higieny osobistej.

Kodeks Pracy

Dział X – BHP

Kodeks PracyDział X – BHP

IX. ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ODZIEŻ I OBUWIE ROBOCZE

IX. ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ODZIEŻ I OBUWIE ROBOCZE

Art. 2376.

§ 1.Pracodawca jest obowiązany dostarczyd pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informowad go o sposobach posługiwania się tymi środkami.

§ 3. (179) Pracodawca jest obowiązany dostarczad pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Art. 2377

§ 1.

Pracodawca jest obowiązany dostarczyd pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu

zabrudzeniu,2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeostwa i higieny

pracy. § 2. (180)

Pracodawca może ustalid stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeostwa i higieny pracy.

IX. ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ODZIEŻ O OBUWIE ROBOCZE

§ 3.

Przepis § 2 nie dotyczy stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeo technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi.

§ 4.

Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.


Art. 2378.

§ 1. (181) Pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art.2377 § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

§ 2.Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, o których mowa w art. 2376 § 1 i art.2377 § 1, stanowią własnośd pracodawcy.


Art. 2379.

§ 1. Pracodawca nie może dopuścid pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

§ 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnid, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnid odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.



§ 3. (182)

Jeżeli pracodawca nie może zapewnid prania odzieży roboczej, czynności te mogą byd wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.


Art. 23710.

§ 1.

Pracodawca jest obowiązany zapewnid, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, były przechowywane wyłącznie w miejscu przez niego wyznaczonym.

§ 2.

Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania przedmiotów, o których mowa w § 1, jest niedopuszczalne.

PRACE SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNE

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 26 września 1997 r.

w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeostwa i higieny pracy

X. PRACE SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNE

Rozdział 6

Prace szczególnie niebezpieczne

A.

Przepisy ogólne

§ 80

1. Przez prace szczególnie niebezpieczne rozumie się prace, o których mowa w niniejszym rozdziale, oraz prace określone jako szczególnie niebezpieczne w innych przepisach dotyczących bezpieczeostwa i higieny pracy lub w instrukcjach eksploatacji urządzeo i instalacji, a także inne prace o zwiększonym zagrożeniu lub wykonywane w utrudnionych warunkach, uznane przez pracodawcę jako szczególnie niebezpieczne.

2. Pracodawca jest obowiązany do ustalenia i aktualizowania wykazu prac szczególnie niebezpiecznych występujących w zakładzie pracy.

§ 81

Pracodawca powinien określić szczegółowe wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy

przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, a zwłaszcza zapewnić:

1) bezpośredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób;

2) odpowiednie środki zabezpieczające;

3) instruktaż pracowników obejmujący w szczególności:

a) imienny podział pracy,

b) kolejność wykonywania zadań,

c) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.

B.

Roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez wstrzymania ruchu zakładu pracy lub jego części

§ 82

Roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez wstrzymania ruchu zakładu pracy lub jego części w miejscach przebywania pracowników zatrudnionych przy innych pracach lub działania maszyn i innych urządzeo technicznych powinny byd organizowane w sposób nienarażający pracowników na niebezpieczeostwa i uciążliwości wynikające z prowadzonych robót, z jednoczesnym zastosowaniem szczególnych środków ostrożności.

C.

Prace w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeo technicznych i w innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych

§ 85

Przepisy niniejszej części dotyczą pracy w zbiornikach, kanałach, studniach, studzienkach kanalizacyjnych, wnętrzach urządzeo technicznych i w innych zamkniętych przestrzeniach, do których wejście odbywa się przez włazy lub otwory o niewielkich rozmiarach lub jest w inny sposób utrudnione, zwanych dalej "zbiornikami".

D.

Prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych

Materiałami niebezpiecznymi w rozumieniu rozporządzenia są w szczególności substancje i preparaty chemiczne zaliczone do niebezpiecznych, zgodnie z przepisami w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenia dla zdrowia lub życia.

E.

Prace na wysokości

Pracą na wysokości w rozumieniu rozporządzenia jest praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi.

2. Do pracy na wysokości nie zalicza się pracy na powierzchni, niezależnie od wysokości, na jakiej się znajduje, jeżeli powierzchnia ta:

1) osłonięta jest ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami lub ścianami z oknami oszklonymi;

2) wyposażona jest w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości.

PRACE POŻAROWO – NIEBEZPIECZNE

Należy przez to rozumied prace remontowo-budowlane.

Związane z użyciem otwartego ognia.

Związane z cięciem z wytwarzaniem iskier mechanicznych i spawaniem.

Prowadzone wewnątrz lub na dachach obiektów, na przyległych do nich terenach oraz placach składowych.

A także prace remontowo-budowlane wykonywane w strefach zagrożonych wybuchem.

Materiały niebezpieczne pożarowo

a) gazy palne,

b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55 °C),

c) materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne,

d) materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu,

e) materiały wybuchowe i wyroby pirotechniczne,

f) materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,

g) materiały mające skłonności do samozapalenia,

h) materiały inne niż wymienione w lit. a-g, jeśli sposób ich składowania, przetwarzania lub innego wykorzystania może spowodowad powstanie pożaru;

Organizacja prac pożarowo – niebezpiecznych

1. Weryfikacja zakresu pracy

2. Analiza zagrożenia pod względem pożarowym – co się może zapalid

3. Weryfikacja uprawnieo osób wykonujących pracy

4. Weryfikacja przygotowania miejsca wykonywania pracy

pożarowo – niebezpiecznej

5. Weryfikacja przygotowania do działao gaśniczych

RĘCZNE PRACE TRANSPORTOWE

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeostwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz.U. 2000 nr 26 poz. 313)

Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 kwietnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeostwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz.U. 2017 poz. 854)

Rozdział 2 § 6.

1. Organizacja ręcznych prac transportowych, w tym stosowane metody pracy powinny zapewnid w szczególności:

- ograniczenie długotrwałego wysiłku fizycznego, w tym zapewnienie odpowiednich przerw w pracy na odpoczynek,

- wyeliminowanie nadmiernego obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pracownika, a zwłaszcza urazów kręgosłupa, związanego z rytmem pracy wymuszonym procesem pracy,

- ograniczenie do minimum odległości ręcznego przemieszczania przedmiotów,

- uwzględnienie wymagao ergonomii.

2. Przy ręcznym przemieszczaniu przedmiotów - tam gdzie jest to możliwe - należy zapewnid sprzęt pomocniczy odpowiednio dobrany do ich wielkości, masy i rodzaju, zapewniający bezpieczne i dogodne wykonywanie pracy.

RĘCZNE PRACE TRANSPORTOWE

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/R�CZNE-PRACE-TRANSPORTOWE.pdf

WYKROCZENIE PRZECIWKO PRAWOM PRACOWNIKA- z zakresu organizacji pracy art. 212

- Nieprzestrzeganie przepisów lub zasad bhp;- Brak badao lekarskich,- Brak szkoleo BHP,- Brak oceny ryzyka zawodowego,- Brak zdefiniowania prac niebezpiecznych, niebezpiecznych pożarowo, wymagających

pełnej sprawności psychoruchowej, wymagających obecności dwóch osób,- Brak instrukcji BHP, - Brak sprawnego systemu udzielania pierwszej pomocy,- Brak sprawnego systemu ewakuacji, - Brak środków ochrony indywidualnej i odzieży roboczej, - Brak monitorowania czynników szkodliwych i uciążliwych w środowisku pracy, - Dopuszczenie maszyny do pracy niezgodnej z minimalnymi wymaganiami, - Stosowanie wobec pracownika innych kar niż przewidziane w przepisach prawa pracy

o odpowiedzialności porządkowej pracowników,

§ 1.

Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeostwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeostwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł.

§ 2.

Tej samej karze podlega, kto:

1) uchylony,

2) wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo

jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie

projektów uwzględniających wymagania bezpieczeostwa i higieny pracy, pozytywnie

zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców

3) wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które

nie spełniają wymagao dotyczących oceny zgodności,

4) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają

wymagao dotyczących oceny zgodności,

5) wbrew obowiązkowi stosuje:

a) materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia

pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych – brak oceny ryzyka zawodowego

b) substancje i preparaty chemiczne nieoznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację –

brak etykiet w języku polskim

c) niebezpieczne substancje i niebezpieczne preparaty chemiczne nieposiadające kart charakterystyki tych

substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem,

6) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, prokuratora lub innego

właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym

wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek

przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy

lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące

takich wypadków i chorób,

7) nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu organu Państwowej Inspekcji

Pracy,

8) utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie

wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań,

9) bez zezwolenia właściwego inspektora pracy dopuszcza do wykonywania pracy lub innych zajęć

zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia

W przypadku gdy naruszenie przepisów bhp przez osobę odpowiedzialną za stan bhp nosi znamiona przestępstwa, inspektor pracy powiadamia prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

Zgodnie z art. 220 KK;

§ 1.

Kto, będąc odpowiedzialny za bezpieczeostwo i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeostwo utraty życia albo

ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2.

Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 3.

Nie podlega karze sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeostwo.

Art. 221.

Kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie sporządza lub nie przedstawia wymaganej dokumentacji, podlega

grzywnie do 180 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności.

PRZEJŚCIE DO KOLEJNEGO DZIAŁU

http://mefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/2.-Szkolenie-BHP-dla-kierownik%C3%B3w-CZYNNIKI-SZKODLIWE-ORZ.pdf

DLA PRACODAWCÓW I OSÓB KIERUJĄCYCHmefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/1... · szkolenie...

Documents

Transcript of DLA PRACODAWCÓW I OSÓB KIERUJĄCYCHmefisto.net.pl/wp-content/uploads/2018/06/1... · szkolenie...