Debata oxfordzka 6.05.2013 w Klubie Europejskim

Gimnazjum nr.36 im. Krzysztofa Kieślowskiego

Cudzoziemcy w PolscePrezentację wykonały:

Gabriela PłażalskaAngelika Kin

Klasa 3B

Cudzoziemcy

Za cudzoziemca polskie prawo uznaje każdego, kto nie posiada polskiego obywatelstwa. Cudzoziemcem jest więc obywatel innego państwa, jak też osoba nieposiadająca żadnego obywatelstwa (bezpaństwowiec). Polskie prawo szczegółowo reguluje zasady i warunki wjazdu oraz pobytu cudzoziemców na terytorium Polski. Uzależnia je od posiadania przez cudzoziemców określonych dokumentów oraz dopełnienia określonych formalności.

Obywatelstwo

Polskie prawo przewiduje dwa zasadnicze sposoby nabycia polskiego obywatelstwa przez cudzoziemców:

nabycie obywatelstwa na podstawie decyzji Prezydenta Polski. Nadanie obywatelstwa przez Prezydenta może nastąpić w związku z legalnym i długotrwałym pobytem cudzoziemca w Polsce,

nabycie obywatelstwa przez cudzoziemca pozostającego w związku małżeńskim z polskim obywatelem.

Czarna strefa

W Polsce z kartami stałego pobytu przebywają obywatele 172 państw. Według Urzędu do Spraw Cudzoziemców w 2009 r. mieszkało ich w Polsce legalnie ponad 92 tys. Ilu nielegalnie, bez ważnych wiz, często w ogóle bez dokumentów? Pobieżne szacunki mówią, że może nawet milion. Pokutuje stereotyp, że to groźny żywioł. Ale policyjne statystyki tego nie potwierdzają: z roku na rok spada liczba czynów karalnych popełnianych przez obcokrajowców. W 2009 r. podejrzewano o przestępstwa ok. 2 tys. cudzoziemców (w rekordowym 2002 r. – 6,8 tys.)

Polacy o obcokrajowcach

Stosunek Polaków do ludzi innej narodowości kształtowany jest przede wszystkim przez wyobrażenia, a nie codzienne obcowanie. Według badań TNS OBOP z 2005 roku niespełna 20 proc. Polaków ma jakiekolwiek regularne – stałe lub bardzo częste relacje osobiste z cudzoziemcami (45 proc. w ogóle ich nie spotyka), a aż 46 proc. ludzi z wykształceniem podstawowym i 40 proc. mieszkańców wsi nigdy w życiu nie widziało na oczy osoby o żółtym kolorze skóry.

Mimo to badanie Europejskiego Sondażu Społecznego pokazują, że Polacy nie wyróżniają się spośród innych narodowości UE pod względem stosunku do obcokrajowców. Pytani o takie kwestie, jak ocena korzyści z imigracji, akceptacja przyjazdu imigrantów czy akceptacja dla spełniania przez imigrantów poszczególnych ról społecznych (np. szef, członek rodziny), Polacy przeważnie plasują się w połowie stawki.

Co więcej, jak pokazują badania CBOS, aż 83 proc. Polaków popiera możliwość podjęcia przez obcokrajowca pracy w Polsce, przy czym 50 proc. popiera wykonywanie przez obcokrajowców każdego rodzaju pracy,a 31 proc. niektórych prac. Warto zauważyć, że odsetek osób, które uważają, żeobcokrajowcy w ogólenie powinni mieć możliwości zatrudnienia,spadł z 42 proc. w 1992 roku do 14 proc. w 2010 roku.

Ksenofobia

Niechęć, wrogość, lęk wobec obcych, przesadne wyrażanie niechęci wobec cudzoziemców. Często źródłem ksenofobii jest bezkrytyczne podejście do stereotypów etnicznych. Ksenofobia może dotyczyć wszystkiego, co wiąże się z obcokrajowcami, osobami nieznanymi, innymi pod pewnymi względami.

Antysemityzm

Postawa wyrażająca uprzedzenie, niechęć, wrogość i dyskryminację Żydów oraz osób pochodzenia żydowskiego, postrzeganych jako grupa religijna, etniczna lub rasowa, argumentowana powodami religijnymi, gospodarczymi lub politycznymi. Ekstremalny antysemityzm głosiła ideologia niemieckiego nazizmu, doprowadzając do próby wyniszczenia narodu żydowskiego w okupowanej Europie.

Rasizm

Pogląd głoszący, że ludzie dzielą się na rasy nie tylko ze względu na cechy fizyczne, ale i psychiczne. Z tej nierówności w rozwoju psychicznym wynika wartościowanie ras, podział na "wyższe" i "niższe". Mieszanie ras prowadzi do degeneracji ras wyższych i całej ludzkości, upadku cywilizacji i kultur. Według tego przekonania konieczna jest troska o czystość rasową i stosowanie segregacji rasowej.

Kosmopolityzm

Pogląd negujący wszelkie podziały kulturowo-polityczne i terytorialne. Zwolennicy kosmopolityzmu uważają za swoją ojczyznę nie dany kraj czy obszar, ale cały świat. Dążą oni do politycznej i społecznej jedności świata, wolnego od podziałów i konfliktów, stopionego w jedną masę ludzką. Tak sformułowana doktryna jest przeciwieństwem patriotyzmu, jak i nacjonalizmu.

Liczba osób posiadających ważne karty pobytu w roku 2009

UkrainaFederacja RosyjskaBiałoruśWietnamArmeniaChinyUSAIndieTurcjaKorea Południowa

Migracja

Wędrówka ludności mająca na celu zmianę miejsca pobytu. Przemieszczanie się ludności jest całkowicie naturalnym zjawiskiem i występowało we wszystkich czasach. Nasilenie się migracji może nastąpić m.in. z przyczyn złej sytuacji gospodarczej w miejscu zamieszkania (migracje ekonomiczne) lub sytuacji politycznej nie odpowiadającej migrującym (migracje polityczne).

Podział migracji

Emigracja - dobrowolne opuszczenie kraju rodzimego,

Imigracja -  przyjazd do obcego kraju w celu osiedlenia się tam na stałe.

Bibliografia

portalwiedzy.onet.pl wikipedia.org european-circle.pl polityka.pl obserwatorkonstytucyjny.pl isp.org.pl yourpoland.pl

Dziękujemy za uwagę Zapraszamy do debaty