MIKOŁAJ KOPERNIK

JOHANNES KEPLER

ISAAC NEWTON

BIOGRAFIE

Mikołaj Kopernik

19.02.1473 - 24.05.1543 Polski astronom, urodzony w 1473 r. w Toruniu przy ul. św. Anny (obecnie: Kopernika). W latach 1491-1495 studiował w Krakowie, a następnie we Włoszech (Bolonia, Padwa, Ferrara). W 1503 doktoryzował się z prawa kanonicznego. Opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, według którego Słooce znajduje się w centrum, Ziemia jest planetą i podobnie jak pozostałe planety obiega Słooce po orbicie kolistej. Jego teoria została opublikowana w 1543 r. w księdze De revolutionibusorbiumcoelestium (O obrotach sfer niebieskich). Mimo zadedykowania dzieła ówczesnemu papieżowi, nie została przychylnie przyjęta przez Kościół, a nawet umieszczono ją w 1616 r. w indeksie ksiąg zakazanych. Teoria Kopernika wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce Ziemi i człowieka we Wszechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych. Określa się ją mianem "rewolucji kopernikaoskiej".

Z idei Kopernika wywodzi się późniejsza zasada kosmologiczna, zwana także zasadą kopernikańską, według której częśd Wszechświata dostępna obserwacjom nie różni się od jego pozostałych części. W wersji uogólnionej przyjmuje się, że żaden punkt we Wszechświecie nie jest wyróżniony. Kopernik był także matematykiem, lekarzem, prawnikiem, ekonomistą, publikował prace o reformie monetarnej i sformułował prawo, iż "gorszy pieniądz wypiera z rynku lepszy". Imię Kopernika nadawano sondom kosmicznym, instytucjom i obiektom na ciałach niebieskich. Noszą je:

duży krater na Księżycu (107 km średnicy) duży krater na Marsie (292 km średnicy) planetoida nr 1322 (orbita 1.86 - 2.99 j.a., okres obiegu 3.77 lat) OAO-3 Copernicus (1972-065A) - amerykaoski satelita do obserwacji w

promieniach nadfioletowych i rentgenowskich, działał w latach 1972-1980

Kopernik 500 (Interkosmos 9; 1973-022A) - satelita radziecko-polski do badania promieniowania Słooca i jonosfery, działał w roku 1973

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk

(CAMK) w Toruniu znajduje się Dom Kopernika będący muzeum poświęconym

astronomowi.

Johannes Kepler

Johanes Kepler był niemieckim astronomem i matematykiem. Urodził się w 1571 roku w miasteczku Weil der Stadr położonym na terenie Świętego Cesarwtsa Rzymskiego.

W 1601 roku odziedziczył stanowisko cesarskie matematyka na dworze w Pradze po innym wielkim uczonym, Tychonie de Brahe. Kepler zyskał dostęp do bardzo cennych obserwacji, które Tycho poczynił gołym okiem w ciągu kilku dziesięcioleci. Przez lata analizował on uzyskane pomiary, aby ostatecznie potwierdzid słusznośd modelu heliocentrycznego. W szczególności próbował on wyznaczyd orbitę Marsa, ale kołowy kształt toru tej planety nie pasował do pomiarów Brahego.

Kepler doszedł do wniosku, ze znacznie lepiej pasuje do tego celu inna geometryczna figura - elipsa. Planeta w ruchu po orbicie eliptycznej zbliża się do Słooca, to znów od niego oddala. Będąc bliżej Słooca planeta porusza się szybciej. Jej owalny kontur można ściśle opisad za pomocą wzorów matematycznych. Definiują ją dwa wewnętrzne punkty, zwane ogniskami, charakteryzujące się tym, że suma odległości od nich do dowolnego punktu elipsy jest wielkością stałą.

Wkrótce powstał model układu, w którym wszystkie znane planety krążą po orbitach eliptycznych wokół Słooca, położonego w ich wspólnym ognisku. To odkrycie obaliło pogląd o kołowych torach ciał niebieskich. Sformułował prawa Keplera na podstawie analizy obserwacji ruchu planet.

PRAWA KEPLERA:

I prawo Keplera:

„Planety poruszają się po orbitach eliptycznych, przy czym Słooce znajduje się w jednym z ognisk elipsy.”

II prawo Keplera:

„Dla danej planety stałą wielkością jest jej tzw. prędkośd polowa (tj. pole powierzchni figury ograniczonej łukiem elipsy zakreślanym przez planetę w jednostce czasu i odległościami od kooców łuku do ogniska).”

III prawo Keplera:

„Kwadraty okresów obiegów planet wokół Słooca są proporcjonalne do trzecich potęg ich średnich odległości od Słooca.”

Isaac Newton

Izaac Newton urodził się rok po śmierci Galileusza (4 stycznia 1643) w angielskim miasteczku Woolsthorpe. Podczas swojej kariery naukowej dokonał wielu ważnych odkryd z dziedziny matematyki, fizyki i astronomii.

Stworzył teorię, która formułowała prawa fizyki rządzące zarówno Układem Słonecznym, jak i otaczającym nas światem. Według tej teorii planety, w tym również Ziemia są utrzymywane na swych orbitach przez siłę grawitacji Słooca. Zainteresował się on teorią grawitacji obserwując jabłka spadające z drzewa. Nurtowało go pytanie jaka jest natura siły przyciągającej jedne ciała do drugich. Doszedł do wniosku, że ta sama siła, która powoduje spadanie jabłka na ziemię, utrzymuje Księżyc na orbicie wokół Ziemi, a Ziemię na orbicie wokół Słooca.

Teorię grawitacji wraz z innymi zasadami dynamiki Newton opisał w traktacie "Zasady matematyczne filozofii naturalnej". Zawarł w nim między innymi jedno proste równanie matematyczne, pozwalające przewidzied eliptyczny kształt orbit planetarnych. Grawitacyjna siła działająca między dwoma dowolnymi ciałami jest proporcjonalna do ich masy i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Oznacza to, że im bliżej siebie znajdują się ciała, tym większa jest siła ich wzajemnego przyciągania.

Będąc dorosłym człowiekiem stworzył teorie matematyczne, przedstawiające Wszechświat jako ogromną machinę, której wszelkie ruchy można przewidzied. Izaac zaprojektował nowy typ teleskopów, który wykorzystywał zwierciadła zamiast soczewek, dając tym samym wyraźniejszy obraz. Jego wynalazek jest stosowany do dziś.

Źródła:

http://www.kopernik.pl/index.php?id=1&kod=1

http://www.astronomia.biz.pl/johannes-kepler.html

http://www.astronomia.biz.pl/izaak-newton.html

http://portalwiedzy.onet.pl/12542,,,,keplera_prawa,haslo.html