Są jednak tacy, którzy twierdzą, że to pudełka od zapałek znajdują swoichmieszkańców. Dzieje się bowiem tak, że pudełko z niezwykłym darem staje sięzarazem domem dla jego odkrywcy. Miejscem wyjątkowym i stworzonym tylko dlaniego. Domyślacie się już, że babcia BaBu należała do tych najmniejszych istot zasiedlającychkrainę wyobraźni i od wczesnej młodości szczęśliwie mieszkała w pudełku od zapałek.Doskonale pamiętała ten dzień, gdy znalazła swoje pudełko, zajrzała do środka i odkryła tam małą, okrągłą, żółtą mirabelkę. Dlatego babcia BaBu uwielbiała te owocei potrafiła z nich wyczarować prawdziwe rarytasy. Doceniała ich smak, trochękwaskowaty, a zarazem słodki.

Na świecie istnieje bardzo dużo pudełek. Są pudełka na buty, na torty, nakapelusze, na czekoladki, na przesyłki dostarczane przez kurierów. Duże, małe,płaskie, niekiedy okrągłe, kolorowe i zrobione z szarego kartonu, mieszczą w sobieróżne rzeczy. Czy wiecie, że można w nich czasem znaleźć cenny dar?

Wyobraźcie sobie, że ktoś przygotowujespecjalnie dla Was małe pudełko, z jeszczemniejszym przedmiotem, który odmienia waszeżycie. Tak było z babcią BaBu wiele, wiele lat temu,tak też zdarza się do dziś w bliskiej nam krainie. Jejmieszkańcy w pewnym momencie swojego życiaznajdują pudełka od zapałek.

Tymczasem ludzie zapomnielio mirabelkach, nie traktowali ichjuż jako owoców do jedzenia, zktórych można robić przetwory.Drzewa rosły dziko w wielumiastach i wsiach, dojrzałe śliwkiniezauważone spadały naziemię. Nikt się nimi nieinteresował, nie próbowałpoznać ich zalet, poświęcić czasuna odkrycie tego, co niezwykłe.

Co roku z zachwytem patrzyła na pierwsze wiosennedrzewa obsypane białymi kwiatami i płatki spadające naziemię niczym majowy śnieg.

Babcia BaBu

Iza Banaszczyk i Magdalena Budakreatywnapedagogik

a.w

ordpress.com

kreatywnapedagogik

a.w

ordpress.com

Babcia BaBu lubiła kolor mirabelek i prawiewszystko w domu miała tego koloru. Czasami, gdysiedziała w fotelu i popijała herbatę z konfiturąmirabelkową żartowała, że sama jest jak ta mała,żółta śliwka. Gdy nadchodzą dni dojrzałości, jejsłoneczny kolor i blask zyskuje drobne brązoweplamy, dokładnie takie, jak te pojawiające się na skórze babci.

Babcia BaBu miała czterech wnuków. A BaBu, B BaBu, C BaBu i D Babu. Troje z nichznalazło już swoje pudełka. Jeden jeszcze go poszukiwał. Tymczasem zbliżał sięDzień Babci, najważniejsze święto w tej krainie.

Wnuki przygotowały prezenty. A BaBu kupiłkomplet 6 słoików wekowych, idealnych do konfiturmirabelkowych. B BaBu znalazł w sklepiku zarogiem drewnianą łyżkę, która świetnie nadawałasię do mieszania konfitur, oczywiściemirabelkowych. C BaBu kupił foremki na babeczkimirabelkowe. D BaBu nie miał pomysłu, co mógłbypodarować. Wszystkie, jego zdaniem najlepszeupominki, zaplanowali już bracia.

Tymczasem babcia BaBu siedziała w swoim ulubionymfotelu i marzyła o tym by z kimś wypić herbatę z konfiturą mirabelkową i tak zwyczajnie porozmawiać.Jednak nikt nie przychodził, czasami dzwonił telefon, alew słuchawce odzywał się tylko głos telemarketera. I takdni mijały. Babcia piekła bułeczki z konfiturąmirabelkową. Niekiedy lepiła pierogi z mirabelkami. Jejczas biegł powoli, ospale, miała go dużo, aczkolwiek inninie mieli czasu dla niej. Czas D BaBu biegł za to nieubłaganie. Chłopiec nie miałani prezentu dla babci, ani nie mógł odnaleźć swojegopudełka z niezwykłym darem…