Autoedukacja

Praca pisemna na studia. Razem z bibliografią około 6 stron.

Całość pracy – 50 zł. KOD pracy-PR16 Napisz

chomikujpracepisemne@gmail.com

Wprowadzenie

Autoedukacja, czyli samokształcenie oraz samowychowanie, w jakimś stopniu i

zakresie (choćby tylko w pewnym okresie życia) stanowi najbardziej dojrzałą postać

podmiotowego udziału jednostki w jej stawaniu się.

Według Encyklopedii pedagogicznej XXI wieku - autoedukacja oznacza własną pracę

jednostki nad urzeczywistnieniem siebie według jakiegoś ideału lub wzoru osobowego (...).

(...) Jest terminem oznaczającym współzależne, ale często we współczesnej psychologii i

pedagogice rozróżniane, dwa procesy osobowościowotwórcze: samokształcenie i

samowychowanie (...)1. Znany polski socjolog i filozof, Florian Znaniecki napisał, że

autoedukacja, to rozwój osobowości świadomie kierowany i kontrolowany przez samą

rozwijającą się jednostkę według mniej lub bardziej uświadomionego ideału. Z kolei inna

autorka, M. Dudzikowa określa samokształcenie, jako inicjowanie i realizowanie przez

jednostkę zadań w celu osiągnięcia we własnej osobowości i zachowaniach zmian zgodnych z

pożądanymi przez jednostkę standardami.

1 Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, T. 1, s. 232-233

2

Autoedukacja

Termin autoedukacja ( samokształcenie , samoedukacja, autokreacja) może być rozpatrywany z

płaszczyzny pedagogicznej, psychologicznej i socjologicznej:

W ujęciu pedagogicznym - to proces samodzielnie prowadzonego uczenia się,

którego cele, treść, formy, źródła i metody dobiera i ustala osoba ucząca się2.

Zgodnie z psychologiczną tradycją - samokształcenie to kierowana z

zewnątrz praca nad własną osobowością, w szczególności nad rozwojem własnej

wiedzy, umiejętności, własnych poglądów i przekonań, własnego charakteru.

Samokształcenie jest działaniem osobistym3.

W ujęciu socjologicznym - samokształcenie to samodzielne, poddane autokontroli

realizowanie w sobie jakiegoś mniej lub bardziej uświadomionego wzoru osobowości4.

Można wyróżnić cztery następujące elementy charakteryzujące samokształcenie5:

- cel związany z procesem zdobywania wiedzy lub kształtowania osobowości,

- świadomość towarzysząca jednostce podejmującej działania,

- intencjonalność,

- samodzielność w zakresie metod i środków wiodących do celu.

Zjawisko i znaczenie autoedukacji młodzieży i dorosłych

Już stosunkowo wcześnie są możliwe autoedukacyjne procesy. Od momentu

osiągnięcia przez jednostkę pewnego poziomu samowiedzy, kształtowania się dojrzałych

ocen samego siebie (w większym lub mniejszym stopniu), nabycia umiejętności i rozwinięcia

woli pracy nad sobą. Przyjmuje się, że dla dziecka to jest już okres między 6-9 lat.

Samowiedza, samoocena i antycypacja leży u podłoża każdego procesu

autoedukacyjnego. To najczęściej rezultat konfrontacji ja realnego z ja idealnym i

poszukiwania osobowego wzoru, którego zrealizowanie we własnej osobowości przyjmuje

się, jako wyzwanie. Wyłącznie do podmiotu tego procesu należy wybór dróg i środków oraz

tempa nadanego czynnościom autoedukacyjnym. Wreszcie podmiot procesów

2 Półturzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. Novum, Płock 2002 r., s. 209-2103 Pieter J., Psychologiczne problemy samokształcenia, Nasz Księgarnia, Warszawa 1963 r.4 Urbańczyk F., Praca samokształceniowa ucznia szkoły korespondencyjnej, Warszawa 1959 r.5 Jabłońska I., Studenci wobec wyzwań współczesnej rzeczywistości a proces autoedukacji, „Edukacja” 4/2007.

3

Autoedukacja

autoedukacyjnych zarówno cały ten proces poddaje samodzielnej kontroli, jak też jego efekty,

co z kolei otwiera nowy rozdział samowiedzy i samooceny, na podłożu, której możliwe są

rozmaite modyfikacje własnego postępowania.

Obecnie autoedukacja staje się podstawową formą aktywności edukacyjnej studentów.

Potwierdzają tę tezę m.in. badania zrealizowane przez W. Wróblewską, z których wynika, że

badani studenci podejmują autoedukację przede wszystkim przygotowując się do egzaminów

i zaliczeń. Ich autoedukacja dotyczy również (choć w nieco mniejszym stopniu) własnej pracy

badawczej, jak również realizacji własnych zainteresowań6. Do deklarowanych przez

studentów celów autoedukacji, które de facto sami sobie wyznaczają, a które wynikają z

wymagań, jakie z kolei stawia im rynek pracy (należą do nich: wielorakie kompetencje,

doświadczenie, kreatywność), należą według jednych: kierowanie rozwojem własnej

indywidualności, opanowanie wiedzy z określonej dziedziny (najczęściej związanej z

wybranym kierunkiem studiów), rozwijanie poznawczych zdolności. W ramach tego

ostatniego, studenci deklarują zdolność uczenia się na podstawie doświadczenia, rozwijanie

twórczego myślenia, umiejętność rozumienia wielu stron kontrowersyjnego problemu.

Ważnym elementem w autoedukacji studentów jest rozwijanie systemu wartości, które są

również poprzez przygotowanie do zawodu, rozwijanie swoich zainteresowań i zamiłowań.

Studenci w ramach realizacji podjętych celów …

Chcesz uzyskać dostęp do całej pracy? Napisz podając kod

pracy na chomikujpracepisemne@gmail.com

6 Wróblewska W., Autoedukacja jako podstawowa forma aktywności edukacyjnej studentów w szkole wyższej na progu XXI wieku, w: Doskonalenie…, op.cit.

4