AUDIOFILSKIE GWIAZDY - audio.com.pl · GWIAZDY W PROGRAMIE DLA KOWALSKIEGO. ... te¿ czysto...

listopad 2007listopad 2007listopad 2007listopad 2007listopad 200718

Zespo³y g³oœnikowe 28 000 z³Zespo³y g³oœnikowe 28 000 z³Zespo³y g³oœnikowe 28 000 z³Zespo³y g³oœnikowe 28 000 z³Zespo³y g³oœnikowe 28 000 z³HI-END

AUDIOFILSKIEGWIAZDY

W PROGRAMIE DLA KOWALSKIEGO

AUDIOFILSKIEW PROGRAMIE DLA KOWALSKIEGO

GWIAZDY

19lipiec 2008lipiec 2008lipiec 2008lipiec 2008lipiec 2008

HI-FICD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikowe

Arcam SOLO MINIChario SILHOUETTE 200

Audio Analogue ENIGMAB&W 686

Carat Audio I57Audiovector K1 SUPER

Magnat MC1Magnat 703

NAD C715Focal CHORUS 705V

CD-amplituner, bez wzglêdu na jegojakoœæ, nie jest szczytem marzeñdla pasjonatów od zawszebuduj¹cych systemy z wyspecjalizowanych urz¹dzeñ. Ma to swoje

podstawy zarówno w pewnych kompromisachkonstrukcyjnych, którymi tak mocno zintegro-wane kombajny musz¹ byæ obci¹¿one, jak te¿w koncepcji œwiadomego dopasowywania„klocków”, w celu uzyskania zamierzonychrezultatów brzmieniowych. Przyznaæ trzeba, ¿edotychczasowy profil CD-amplitunerów zamyka³siê przede wszystkim w modelach niskobud¿eto-wych i potwierdza³ taki pogl¹d – ¿e nie mog¹one byæ podstaw¹ dla systemów wysokiej klasy.Z drugiej strony jest mo¿liwe zaprojektowanieCD-amplitunera nawet bardzo dobrego. Doniedawna jednak nie by³o na rynku tego typuurz¹dzeñ, gdy¿ nie by³o na nie zapotrzebowania– audiofil „wiedzia³ swoje”, a typowy Kowalski,gotów zaakceptowaæ takie rozwi¹zanie, nie by³gotów akceptowaæ wysokiej, audiofilskiej ceny.

W ostatnim czasie pojawi³o siê na rynkusporo nowych i dro¿szych ni¿ dawniejCD-amplitunerów. Mo¿e to byæ wynikiemzamieszania na polu kina domowego, którego

napór trochê zel¿a³, robi¹c znowuwiêcej miejsca dla muzyki.

Rozbudowanesystemywielokana³o-

we zmêczy³yte¿ Kowalskich

swoim skompli-kowaniem,

koniecznoœci¹wykonania wielu

po³¹czeñ; prosterozwi¹zania (pojawiaj¹-

ce siê równie¿ w kiniedomowym) wygl¹daj¹ na tym

tle jako szansa powrotu do prostychprzyjemnoœci. Jednoczeœnie systemy

muzyczne w oczach Kowalskiego wybroni³y siêju¿ z pozycji tych gorszych, nienowoczesnych,bo tylko dwukana³owych i pozbawionych obrazu.Na pó³kach supermarketów pozostan¹ byæ mo¿etylko najtañsze mikrowie¿yczki, ale w salonachspecjalistycznych, które te¿ ostatnio poczu³y siêlepiej i do których znowu zagl¹da nie tylkoaudiofil, ale te¿ Kowalski, CD-amplitunery,jeszcze nie bardzo drogie, ale ju¿ niekoniecznietanie jak barszcz, s¹ dla niego doskona³¹propozycj¹. Tyle o CD-amplitunerach. Pozostaj¹jeszcze g³oœniki i pytanie, jak je dobraæ?Testowane CD-amplitunery pochodz¹w wiêkszoœci (poza Magnatem) od firmspecjalizuj¹cych siê w elektronice, które nieoferuj¹ kompletnych systemów, ani w ogóle nieprodukuj¹ zespo³ów g³oœnikowych, którymimo¿na by siê ³atwo zasugerowaæ, ¿e pochodz¹c

z tej samej firmy, s¹ najlepsze. Kowalski niebêdzie jednak po audiofilsku, uparcie i w nie-skoñczonoœæ poszukiwa³ najlepszej na œwieciekombinacji, sprawdzaj¹c po kolei wszystkieg³oœniki jakie s¹ na rynku. Nie po to zdecydowa³siê na CD-amplituner, aby teraz traciæ czas nas³uchanie dziesi¹tków g³oœników. Problem tenwkrótce zostanie rozwi¹zany przynajmniejczêœciowo w³aœnie tak, jak robi to Magnat –firma dot¹d znana tylko z g³oœników, dostrzeg³aswoj¹ now¹ szansê. Gdyby kiedyœ wprowadzi³ado sprzeda¿y wzmacniacze czy odtwarzacze,audiofile by je zignorowali w imiê zasady, ¿efirma zajmuj¹ca siê g³oœnikami „nie ma prawa”robiæ dobrej elektroniki. Dzisiaj wprowadzaj¹cCD-amplituner i adresuj¹c go do Kowalskiegowie, ¿e ten nie odrzuci takiej propozycji, wrêczna ni¹ zwróci szczególna uwagê, bo ma od razupod rêk¹ g³oœniki tej samej firmy, a sprawê chceza³atwiæ tu i teraz – kupiæ komplet. Mia³o byæ naskróty, ³atwo i przyjemnie. Czy mo¿e byæ?W³aœnie to postanowiliœmy sprawdziæ. Tu padanajwiêkszy kamieñ obrazy dla audiofila –g³oœników, które stoj¹ u boku CD-amplitunerów,specjalnie nie dobieraliœmy. Nie s¹ to naszeredakcyjne propozycje, ustalone na podstawieszeregu sprawdzianów i porównañ. Nie s¹ to te¿komplety „firmowe”. Sk¹d wiêc siê wziê³y? Ju¿kiedyœ to æwiczyliœmy, chocia¿ przy systemachsk³adaj¹cych siê z separowanych wzmacniaczyi odtwarzaczy. Na podstawie tylko ogólnejwytycznej, ¿e zespo³y g³oœnikowe musz¹ byæpodstawkowe, systemy wykreowali samidystrybutorzy, maj¹cy pieczê nad okreœlonymimarkami. Mo¿na optymistycznie za³o¿yæ, ¿eposiadaj¹ oni odpowiedni¹ wiedzê, aby stworzyæw³aœciwe po³¹czenia. Mo¿na w to w¹tpiæ, ale takczy inaczej kombinacje te nie s¹ zupe³nieprzypadkowe. W wielu firmowych salonachw³aœnie one zostan¹ zaproponowane Kowalskie-mu. I co z tego wyniknie? Cokolwiek, pamiêtaj-my ¿e nie jesteœmy skazani na kupowanie takichzestawów. Maj¹c ju¿ wybrany cd-amplituner, odktórego rzecz wypada zacz¹æ, mo¿emy wzi¹æ gopod pachê i poszukaæ innych g³oœników.Przedstawione wra¿enia ods³uchowe s¹ efektemw³aœciwoœci brzmieniowych przede wszystkimdo³¹czonych g³oœników. A w niektórychprzypadkach, ju¿ na pierwszy rzut oka i ucha,mamy do czynienia z ewidentnym niedopasowa-niem, polegaj¹cym na ³¹czeniu mocnego cd-amplitunera ze s³abymi g³oœniczkami. Tonajczêstszy grzech w wielu systemach – zbyts³abe g³oœniki. A potem siê mówi, ¿e coœ z czymœnie gra, ¿e ktoœ, gdzieœ, kiedyœ... s³ysza³ teg³oœniki w innym systemie i by³o super. Kto,kiedy, dlaczego? Na pocz¹tku lat 60. wydanoseriê tak zatytu³owanych ksi¹¿ek popularnonau-kowych. O budowaniu systemów audio nic tamniestety nie by³o.

Postawmy sprawê jasno– to nie jest test dla audiofi-

lów. Nawet nie dlatego, ¿esprzêt w nim wystêpuj¹cy tak

bardzo ur¹ga audiofilskiejprzyzwoitoœci. Firmy s¹

bardzo renomowane, za-równo w przypadku elektro-niki, jak i zespo³ów g³oœniko-

wych. Wzmacniacze s¹stereofoniczne, odtwarzaczete¿ czysto muzyczne, zesta-

wy nie przemycaj¹ w sobienawet czytników DVD, które

s¹ ju¿ spotykane w syste-mach dwukana³owych.

¯adnej masówki, ¿adnegokina domowego. Có¿ jestwiêc w tymteœcie takiego

nieaudiofilskiego?

lipiec 2008lipiec 2008lipiec 2008lipiec 2008lipiec 200820

CD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweCD-Amplituner + podstawkowe zespo³y g³oœnikoweHI-FI

SOLO MINIArcamSILHOUETTE 200CharioCiœnienie wychodzi bokiem

Arcam ju¿ trzy lata temupokaza³ urz¹dzenie o nazwie

Solo, które przypomnia³o, o cotak naprawdê w tej zabawie

chodzi: o integracjê, prostotê,minimum dodatków i maksi-

mum brzmienia. Pomys³ chybachwyci³, bo wkrótce pojawi³y

siê kolejne odmiany Solo, w tymnajnowsza, ponoæ bij¹carekordy popularnoœci na

Wyspach – Mini.

Urz¹dzenie ma coœ w sobie – lekkiezaokr¹glenia, srebrne, b³yszcz¹ce detale,ale bez zbêdnego prze³adowania – to

mo¿e siê podobaæ nie tylko Brytyjczykom.Nowoczesna forma przedniej œcianki nieprzypomina ani odtwarzacza ani tym bardziejodtwarzacza z amplitunerem. Zrezygnowanoz szuflady na p³ytê, a w jej miejsce pojawi³ siêmechanizm szczelinowy. Prawdê mówi¹c,pocz¹tkowo nastawiony by³em do tegotransportu raczej sceptycznie, znaczna czêœæznanych mi konstrukcji szczelinowych cierpibowiem na problemy z detekcj¹, poprawnymodczytem, czy wreszcie z dzia³aniem w ogóle.Zdarzaj¹ siê nawet przypadki po³kniêcia p³yty,która nie trafiaj¹c na prowadnice, zostajewewn¹trz na dobre – horror!! W tym przypadkujednak zosta³em pozytywnie zaskoczony,mechanizm Solo Mini uprzejmie odbiera p³ytêz r¹k u¿ytkownika, nie trzeba ani specjalniemocno jej naciskaæ ani szukaæ optymalnego k¹ta.Jest ponadto bardzo cichy i szybki w dzia³aniu.

Oprócz mechanizmu na uwagê zas³ugujerównie¿ du¿y wyœwietlacz o niebieskawymodcieniu i fantastycznym wrêcz kontraœcie,wszystkie dane (a odczyt plików MP3 powoduje,

¿e mo¿e byæ ich sporo) prezentowane s¹znakomicie i czytelnie. Wszystkie przyciskisteruj¹ce usuniêto z frontu i przeniesiono nagórn¹ krawêdŸ. Czystej linii frontu nie zaburzaj¹dwa porty mini–jack – wyjœcie dla s³uchaweki wejœcie dla sygna³u analogowego. Uwagêzwraca za to gin¹ca na ogó³ w t³umie przyciskówszczelina z³¹cza USB. Arcam pracuje z tradycyj-nymi „empetrójkami”, potrafi tak¿e wykrzesaædane z pamiêci flash, np. pendrive’a. Obs³ugiwa-ne typy plików to MP3 oraz WMA.

Tylny panel mimo niewielkich rozmiarówoferuje bardzo rozbudowane mo¿liwoœciprzy³¹czeniowe. Wejœæ liniowych mamy a¿cztery, do tego wyjœcie pêtli rejestratora,a nawet stereofoniczne wyjœcie z przedwzmac-niacza. Jest port komunikacji z sygna³amipodczerwieni, a tak¿e uniwersalne RS232. Jegoobecnoœæ ma zreszt¹ zwi¹zek z funkcj¹ pracyz iPodem, stacjê dokuj¹c¹ nale¿y pod³¹czyæ dowejœcia liniowego oraz w³aœnie portu RS232.

Arcam wyposa¿y³ Solo Mini w rozbudowanytimer i alarm z mo¿liwoœci¹ zdefiniowania kilkuzdarzeñ, budzenia muzyk¹ z CD czy radia.

Niewielka i wydawa³oby siê delikatnaobudowa jest w rzeczywistoœci bardzo sztywnai zwarta. Podobnie jak w pe³nowymiarowychodtwarzaczach Arcama, widaæ paski mikrogumynaklejone na niemal ka¿dym scalaku, maj¹ce zazadanie t³umiæ wibracje. W nowoczesnej sekcjicyfrowej pracuj¹ 24–bitowe przetwornikiWolfsona, mechanizm przykrêcono do dolnejp³yty, tuner otrzyma³ puszkê ekranuj¹c¹, którajest w zasadzie standardem, ale w urz¹dzeniuo takiej specyfice i iloœci przeró¿nych uk³adównabiera nowego znaczenia. Koñcówka zajmujeniewielk¹ przestrzeñ z boku obudowy, widaætam ³adny odlewany radiator, a na nim dwascalone uk³ady mocy National LM3886. Zegartaktuj¹cy oraz przetworniki zaczerpniêto zeœwietnego odtwarzacza CD73.

W momencie oddawania tego testu do druku,dystrybucja Chario zosta³a przeniesiona z firmyAudio Center do firmy Nautilus, st¹d nie jest toju¿ system jednego dystrybutora.


Pod wzglêdem wzornictwa zestaw ten jestbardzo egzotyczny, ³¹czy elektronikê i g³oœnikiz zupe³nie ró¿nych parafii, ale nie brak muprzynajmniej elegancji pochodz¹cej odposzczególnych komponentów, czego nie mo¿napowiedzieæ o wszystkich urz¹dzeniachwystêpuj¹cych w tym teœcie. Skromna,nowoczesna sylwetka Solo Mini zosta³a tuskojarzona z bardziej „meblowymi”, w swoimstylu doskonale wykonanymi w³oskimimonitorami. O ¿adnym wspólnym mianownikuw designie nie ma tu mowy, mo¿na jednakuznaæ, ¿e Solo Mini i Silhouette 200 to piêknecacka. Naturalna okleina na monitorach poni¿ej2000 z³, i to wcale nie bardzo ma³ych, do tegonieszablonowa konstrukcja, dobre jej elementy –mo¿na siê skusiæ. Dystrybutor na pewno dobrzeutrafi³ w nasze gusta, pozostawiaj¹c na bokumniejsze Silhouette 100 i wiêksze Silhouette 300,te drugie te¿ s¹ konstrukcj¹ podstawkow¹, st¹do niej wspominamy, ale doœæ dziwn¹ –trójdro¿n¹, z obudow¹ wyroœniêt¹ do wysokoœci50 cm. W serii Silhouette charakterystyczne s¹jasnoczerwone polimerowe membranyg³oœników nisko–œredniotonowych, wysokotono-we to 25 mm kopu³ki tekstylne. Chario maszczególne upodobanie do instalowania otworubas–refleks w dolnej œciance obudowy – wykona³ten ruch równie¿ w konstrukcjach podstawko-wych, co czyni je trochê k³opotliwymi

w ustawianiu. Oczywiœcie konstruktor niezostawi³ nas samych z tym problemem, sprawêmaj¹ za³atwiæ dwie nó¿ki z tylu i listwa z twardejgumy z przodu. Doœæ du¿y rozstaw tychelementów powoduje, ¿e nie mieszcz¹ siê nawszystkich stadach, a para firmowych kosztujeblisko 900 z³, czyli 50% ceny samych g³oœników.Podpórki te powoduj¹ równie¿, ¿e ciœnieniez otworu nie mo¿e wyjœæ przodem – nie mo¿nawiêc g³oœników tych wstawiæ miêdzy ksi¹¿ki. Jakpodpowiadaj¹ pomiary i testy ods³uchowe,w ogóle lepiej trzymaæ je z daleka od œciani innych powierzchni odbijaj¹cych. Bo inaczej basw ogóle mo¿e nam wyjœæ bokiem.

Bas–refleks promieniuje z dolnej œcianki,co stwarza pewne ograniczeniaw ustawianiu.

Pojedyncza para zacisków znajduje siêdoœæ wysoko, w przypadku zespo³u

podstawkowego to ¿aden k³opot, alezapowiada podobne rozwi¹zanie

w kolumnach wolnostoj¹cych.

Koñcówki mocy to podobnie jak u NAD–a uk³adyscalone, ale Arcam zastosowa³ ich wiêcej.

Arcam wielk¹ wagê przyk³ada do t³umieniadrgañ, na wielu elementach pojawiaj¹ siê

naklejone, gumowe paski.

Mimo umiarkowanej mocywyjœciowej zasilacz

zbudowano na bazietransformatora toroidalne-

go z wieloma odczepami.

Solo Mini nie jest taki minipod ka¿dym wzglêdem,zosta³ bogato wyposa¿onyw wejœcia i wyjœcia.


Amplitunery 3900-4700 z³Amplitunery 3900-4700 z³Amplitunery 3900-4700 z³Amplitunery 3900-4700 z³Amplitunery 3900-4700 z³KINO DOMOWE

LABORATORIUM Arcam SOLO MINIZastosowany w Solo Mini uk³ad scalony pe³ni¹cy rolê koñcówki mocy ma

potencja³ okreœlany na ok. 65 W. Producent nie wycisn¹³ z niego ostatnichsoków, stawiaj¹c zapewne na optymalizacjê innych parametrów. Mimo tomoc wyjœciowa jak na tak niewielkie urz¹dzenie nie jest ma³a, wa¿ny jest te¿fakt, i¿ Solo Mini pracuje bez problemu zarówno z obci¹¿eniami 8-omowymi,jak i 4 omowymi. W pierwszym przypadku urz¹dzenie oferuje 2 x 42 W(dane producenta mówi¹ o 25 W!). Dla 4 omów nie nastêpuje ju¿ du¿y wzrost,ale 2 x 55W to i tak zauwa¿alny bonus. Czu³oœæ wynosi 0,49 V, podob-nie jakw NAD jest ni¿sza od standardu dla wzmacniacza zintegrowanego.

Poziom szumów Arcama to 86 dB. Tutaj dynamice uda³o siê przekroczyæbarierê 100 dB.

Patrz¹c na rys. 2, nie ma siê do czego przyczepiæ, najsilniejsza – drugaharmoniczna wystêpuje przy niskich –90 dB, a najwy¿sza z nieparzystych –pi¹ta, przy –98 dB.

A¿ do 10 Hz Solo Mini idzie jak burza, przy 100 kHz s¹ ju¿ widocznespadki, ale dla obydwu obci¹¿eñ mniejsze ni¿ –3 dB (rys. 1).

Zniekszta³cenia w ca³ym zakresie s¹ bardzo niskie i nie przekraczaj¹0,1% (naturalnie poni¿ej progu przesterowania), co wiêcej, w obszarach7–31 W dla 8 omów oraz 11–43 W dla 4 omów THD+N przyjmuje nawetwartoœci poni¿ej 0,01% (rys. 3).

LABORATORIUM Chario SILHOUETTE 200

22

Impedancja znamionowa [Ω]* 4Efektywność (2,83 V/1 m) [dB]* 85Rekomendowana moc [W]** 30−100Wymiary (WxSxG) [cm] 37 x 18 x30Masa [kg] 8

* parametry zmierzone, ** dane producenta

rys. 2. charakterystyka modułu impedancji.

rys. 1. charakterystyka przetwarzania na różnych osiach.

Tak jak Audiovector K1 Super odpuszczasobie bas, tak Chario Silhouette 200 z basemszaleje – szczyt charakterystyki w zakresieniskotonowym, przy ok. 100 Hz, siêga niemalpu³apu 90 dB. Spadek –6 dB wzglêdem tegoszczytu mamy przy 55 Hz a wzglêdem poziomuœredniego przy 45 Hz. Ale podobnie jak w K1, nie¿a³owano te¿ wysokich tonów. WyraŸnie„wykonturowany” kszta³t charakterystyki, czyliz wyeksponowanymi skrajami pasma i cofniêtymœrodkiem jest efektem zarówno intensywnejpracy (pewnie z ogromn¹ udzia³em uk³adu bas–

refleksu) w zakresie niskotonowym, jak te¿sposobu kszta³towania przebiegu w zakresieœrednio–wysokotonowym za pomoc¹ zwrotnicy.Charakterystyka ma wiêc wyraŸnie zaznaczon¹ogóln¹ tendencjê, lokalne nierównomiernoœci,jednak nie s¹ to ani zupe³nie niew³aœciwedysproporcje, ani powa¿ne defekty. Ciœnieniewysokich tonów mo¿emy obni¿yæ, kieruj¹c namiejsce ods³uchowe nie oœ g³ówn¹, ale oœz zakresu do 30O w p³aszczyŸnie poziomej – dopiero pod takim k¹tem wysokie tony biegn¹mniej–wiêcej na poziomie œrednich. Z basem ju¿

tak sobie nie poradzimy – mo¿e byæ go tylkowiêcej, kiedy ustawimy g³oœniki blisko œciany.

Charakterystyka impedancji ma przy ok. 160 Hzminimum o wartoœci 4 omów, sprawa impedancjiznamionowej jest wiêc wyjaœniona, choæ trochênie po myœli producenta, który podaje 8 omów.Nie by³oby w tym nic bardzo dziwnego, wielutak robi, gdyby nie fakt, ¿e Chario jednak nieunika podawania wartoœci 4 omów dlawszystkich konstrukcji z wielu innych serii.Czy¿by by³y one w rzeczywistoœci 2-omowe?

Efektywnoœæ wynosi 85 dB – ca³kiem dobrze.

Moc znamionowa (1% THD+N, 1 kHz) [W][Ω] 1 x 2 x

8 42 424 56 55

Czułość (dla maksymalnej mocy) [V] 0,49Stosunek sygnał/szum [dB] 86Dynamika [dB] 101Zniekształcenia THD+N (1 W, 8 Ω, 1 kHz) [%] 0,026Współczynnik tłumienia (w odniesieniu do 4 Ω) 35

Rys. 3. Moc

Rys. 2. Zniekształcenia harmoniczne

Rys. 1. Pasmo przenoszenia

23grudzieñ 2007grudzieñ 2007grudzieñ 2007grudzieñ 2007grudzieñ 2007

ODS£UCHTrudno spodziewaæ siê po delikatnej b¹dŸ

co b¹dŸ elektronice i nie najwiêkszych przecie¿zespo³ach g³oœnikowych (nawet w skali monito-rowej) wielkiego dŸwiêku. Mo¿e w³aœnie dlategoArcam razem z Chario chc¹ nam zrobiæniespodziankê.

W tym celu du¿o zainwesto-wano w skraje pasma, a przedewszystkim w bas. Ostateczniemogê napisaæ, ¿e dŸwiêk jestwystarczaj¹co szybki, ale napewno nie o to w nim przedewszystkim chodzi. UderzenieChario ma byæ nie tylemomentalne, co silne,intensywne i g³oœne. To mo¿ewywo³ywaæ emocje, nawetskrajne. A wiêc jeszcze parês³ów o niskich tonach, ¿eby nieby³o niedomówieñ. S¹ bardzoenergiczne, zamaszyste, niewpadaj¹ w suchoœæ i ¿ylastoœæ.Cechy te same w sobie nie s¹jeszcze wielkim atutem, jednak

R E K L A M AR E K L A M AR E K L A M AR E K L A M AR E K L A M A

SILHOUETTE 200Cena [z³] 1800Dystrybutor NAUTILUS

www.nautilus.net.pl

WykonanieSkrzyneczka piêknie wykoñczona naturaln¹ oklein¹.Bas–refleks w dolnej œciance utrudnia pewne ustawie-nia.ParametryMocno wyeksponowane skraje pasma. Efektywnoœæ 85dB, impedancja 4 omy.BrzmienieSoczyste, ekspresyjne, z aksamitnie sypi¹cymi wysoki-mi tonami i odwa¿nym basem.

SOLO MINICena [z³] 3000Dystrybutor AUDIO CENTER

www.audiocenter.pl

WykonanieŒwietnie zaprojektowana i wykonana obudowa, zna-komita sekcja cyfrowa, precyzyjny, cichy mechanizm.

FunkcjonalnoœæPort USB i praca z odtwarzaczami MP3, port stacji do-kuj¹cej dla iPoda, ponadprzeciêtna liczba gniazd przy³¹-czeniowych.ParametryBrawo – bardzo niski poziom zniekszta³ceñ, szerokiepasmo, niez³a moc.BrzmienieTestowany tylko z Silhouette 200 – patrz komentarz obok.

s¹ zapowiedzi¹ dobrej kontroli. To nie jest dlaChario priorytetem. Basu nigdy nie mo¿e byæ zama³o – takie wydaje siê zasadnicze za³o¿enie.Drugi krok – sam bas nie powinien brzmieniazdominowaæ. Jak to pogodziæ? Na drugim skrajupasma „dosypaæ” wysokich tonów. Góra pasmanie jest a¿ tak odwa¿na jak bas, ale jestwyeksponowana ponad œrednicê. Du¿o detali,d³ugich wybrzmieñ, na szczêœcie bez nadmiarumetalicznych nalotów i bez niemi³ego posykiwa-nia, pozwala taki sposób prezentacji uznaæ za conajmniej efektowny i w zasadzie s³uszny dla

zrównowa¿enia aktywnoœci niskich tonów.W³oskie g³oœniki zdecydowanie zdominowa³ybrzmienie tego systemu, nie zostawiaj¹ wielemiejsca na pokazanie ewentualnie brytyjskiegocharakteru Arcama. Sk¹din¹d takie brzmienienie jest te¿ klasycznym przyk³adem w³oskiejszko³y grania.

Sprawdzi³em dzia³anie transmisji przez portUSB. Starannie spreparowane i bez drastycznychciêæ przep³ywnoœci pliki MP3 brzmi¹ ca³kiemsatysfakcjonuj¹co.

To pilot sprawdzony w boju– znany w innych urz¹dze-niach Arcama.



szych przedwzmacniaczach i wzmacniaczachzintegrowanych. Z przodu czeka nas jeszczejedna niespodzianka – za ma³¹ szybk¹ widaælampê, bêd¹c¹ sercem przedwzmacniacza.

Opcje rozwoju systemu bazuj¹cego naurz¹dzeniu Audio Analogue s¹ raczej skromne.Paletê gniazd ograniczono do absolutnegominimum. Mamy jedynie dwa wejœcia liniowepodparte wyjœciem dla rejestratora. Wyjœcies³uchawkowe zainstalowane z przodu b³êdniepodpisano Phone (zamiast Headphones albochocia¿ Phones), co mo¿e w tych czasachsugerowaæ przecie¿ wejœcie dla odtwarzaczaprzenoœnego – telefonu komórkowego, którycoraz czêœciej spe³nia rolê „empetrójki”.

Konstrukcjê i uk³ad elementów we wnêtrzudeterminuje ograniczona pojemnoœæ i kszta³tobudowy, ale nie zrezygnowano z wa¿nychw kontekœcie sprzêtu audiofilskiego, komponen-tów. Zasilacz powsta³ na bazie transformatoratoroidalnego. Centralnym elementem przed-wzmacniacza jest wspomniana lampa, podwójnatrioda 6922 cenionej marki Electro Harmonics.Koñcówkê mocy, z³o¿on¹ na ma³ym, alezgrabnym i grubym radiatorze, wykonano

z u¿yciem scalonych stopni koñcowych NationalLM3886 (po jednym na kana³), cenionych przezhobbystów na ca³ym œwiecie. W urz¹dzeniutakim jak Enigma przydatna jest zintegrowana,szybka funkcja zabezpieczaj¹ca modu³y mocyprzed uszkodzeniem.

Wyœwietlacz, który musi przej¹æ funkcje nietylko przekazywania parametrów pracyodtwarzacza, ale tak¿e i innych sekcji, nie jestspecjalnie czytelny, ale jego zaleta ma mieæznowu audiofilski charakter – generowanieniskiego szumu.

W odtwarzaczu do pracy zaprzêgniêtoczytnik CD bazuj¹cy na napêdzie komputero-wym. Dobry jest równie¿ przetwornik – uk³adPhilipsa o rozdzielczoœci 24 bitów i próbkowaniu96 kHz.

Obs³uga Enigmy nie nastrêcza problemów.Dla audiofila przygotowano kilka smaczków, jaklicznik odmierzaj¹cy 30 sekund, w trakciektórych lampowy przedwzmacniacz siêrozgrzewa i dopiero po tym czasie urz¹dzeniejest gotowe do pracy.

ENIGMAAudio Analogue686B&WEnigma bez tajemnic

W epoce Made in Chinaprawdziwymi rarytasami staj¹ siê

urz¹dzenia wyprodukowane– a nie tylko zaprojektowane

– w Europie. Europejskie z krwii koœci. Napis Handcrafted in Italy

wybity z ty³u urz¹dzenia AudioAnalogue mo¿e byæ mocnym

argumentem dla wielu klientów.

Firma Audio Analogue nie jest gara¿ow¹manufaktur¹, przedstawia bardzo szerok¹ofertê. S¹ w niej urz¹dzenia tañsze

i dro¿sze – odtwarzacze, tunery, wzmacniacze,przedwzmacniacze i koñcówki mocy w a¿ piêciuró¿nych seriach! Znalaz³o siê wiêc coœinteresuj¹cego równie¿ do tego testu.

Producent nazywa Enigmê multifunkcjonal-nym urz¹dzeniem Hi–End. Zaanga¿owanietwórców i unikalnoœæ rozwi¹zañ wskazuje, ¿e dotematu rzeczywiœcie zabrano siê, uwzglêdniaj¹cindywidualizm urz¹dzenia, a nie przenosz¹c poprostu gotowe modu³y do wspólnej obudowy.By³oby to zreszt¹ niemo¿liwe, bo Enigma mawyj¹tkowo niewielkie rozmiary i dlategow towarzystwie równie kompaktowychmonitorków B&W czuje siê wyœmienicie.

Mimo niewielkiej formy jakoœæ konstrukcjistoi na najwy¿szym poziomie. Wystarczyspojrzeæ chocia¿by na gruby, kilkumilimetrowyfront, tak solidny, jak gdyby mia³ ozdabiaæ du¿¹koñcówkê mocy. Rozdzielono go na dwie strefy.W dolnej znalaz³ siê klasyczny mechanizmz szuflad¹ oraz wyœwietlacz, a wiêc praktyczniekompletny odtwarzacz, w górnej strefiewzmacniacz i wiêkszoœæ przycisków s³u¿¹cychdo obs³ugi ca³ego urz¹dzenia. Regulatorg³oœnoœci swoim dzia³aniem zdradza zaawanso-wanie znajduj¹cej siê wewn¹trz elektroniki.Zamiast klasycznego potencjometru u¿ytosterowanego cyfrowo t³umika, tak jak w najlep-


Monitorki B&W 686 pojawi³y siê ju¿ w Audio,w skrótowych testach „Jeszcze Ciep³ych”,w samych pocz¹tkach swojej obecnoœci na rynkujesieni¹ ubieg³ego roku. W ramach kompaktowejformu³y tego testu nie uda siê o nich napisaæo wiele wiêcej, ale przynajmniej pokazujemypomiary laboratoryjne, a podobna, tyle ¿e niecowiêksza konstrukcja B&W 685 by³a przedstawio-na bardzo gruntownie w numerze 12/2007.Dlatego wykluczyliœmy j¹ z udzia³u w tym teœcie,a przyznaæ trzeba, ¿e nie ma ¿adnych przeciw-wskazañ, aby do Enigmy pod³¹czyæ w³aœnie 685,a nie 686. Ró¿nica ceny jest miêdzy tymimodelami relatywnie niewielka (1900 z³ vs2200 z³ za parê), 685 maj¹ wy¿sz¹ moc, wy¿sz¹efektywnoœæ i ni¿szy bas, byæ mo¿e po stronie685 jest jakaœ przewaga w przetwarzaniuœrednich tonów czy w przestrzennoœci, jednaknajwa¿niejsz¹ spraw¹ przy dokonywaniu wyborumiêdzy obydwoma monitorami B&W, zw³aszczaw ramach zakupu kompletu z cd–amplitunerem,mog¹ byæ ich wymiary – 686 s¹ znaczniemniejsze, wiêc wydaj¹ siê wygodniejsze. Trzebate¿ jednak zwróciæ uwagê na fakt, ¿e 686 maj¹otwór bas–refleks z ty³u, a 685 z przodu – z tegopowodu te drugie, chocia¿ wiêksze, mog¹ lepiejpasowaæ w niektórych sytuacjach... dopóki niezdecydujemy siê na radykalne poskromienie basuza pomoc¹ zatyczek, znajduj¹cych siê nawyposa¿eniu obydwu modeli.

686 w „mikroskali” reprezentuje technikêw³aœciw¹ ca³ej nowej serii 600. G³oœnik nisko–œredniotonowy ma membranê z tradycyjnego dlaB&W Kevlaru i solidny odlewany kosz, g³oœnikwysokotonowy to kopu³ka aluminiowaz neodymowym uk³adem magnetycznym, dziêkiczemu móg³ on znaleŸæ siê blisko g³oœnika nisko–œredniotonowego, co zawsze poprawiacharakterystyki kierunkowe w p³aszczyŸniepionowej, a co staje siê krytyczne wtedy, gdystosowane s¹ filtry pierwszego rzêdu – w³aœnietak jak w 686. Zwrotnica sk³ada siê z jednejcewki (powietrznej), jednego kondensatora(foliowego) i jednego rezystora.

Niewielkie wymiary g³oœnika wysokotonowe-go umo¿liwi³y tak¿e okreœlenie nietypowychproporcji obudowy, a zw³aszcza jej przedniejœcianki; z powodu niewielkiej wysokoœci(26,5 cm) wydaje siê ona doœæ szeroka, a maprzecie¿ tylko 17 cm. Za to g³êbokoœæ jestrelatywnie du¿a (28,5 cm), czyli nawet wiêkszani¿ wysokoœæ. To jednak dobry znak – objêtoœæ686 nie jest bardzo ma³a, jak to sugeruje widokz przodu, jest szansa na niez³y bas, 686 to niep³aski g³oœnik satelitarny, chocia¿ powiesiæ naœcianie jest go bardzo ³atwo (ale po zamkniêciuotworu) – z ty³u zainstalowano wieszak.

Obudowa nie ma ¿adnych pochyleñ, œciêæi zaokr¹gleñ, ale na tle tej prostoty szczególnie³adnie wygl¹da przesuniêta ku jednemu bokowi

Ty³ 686 zat³oczony nie mniej ni¿ przód.Solidny „haczyk” obliczono z du¿¹ rezerw¹,podobnie jak du¿y i firmowo wyprofilowany

otwór bas–refleks - Flowport.

aluminiowa blaszka frontu g³oœnika wysokotono-wego, na której wyt³oczono logo firmy.

Dostêpne kolory oklein drewnopodobnych toczarny, jasny d¹b, czereœnia i wenge. Frontzawsze pozostaje czarny, jest pokryty przyjem-nym w dotyku, matowym, lekko „gumowatym”lakierem.

Enigma jest przygotowanado wystêpów w ma³ychsk³adach. Mo¿liwoœciprzy³¹czeniowe ograniczonodo minimum – dwa wejœcialiniowe i jedno wyjœcie.

Niewielkaobudowa to dlakonstruktorów

sporewyzwanie,ale poelementachi przyjêtych

rozwi¹zaniachnie widaæ du¿ychkompromisów.

Koñcówkimocy,

wykonane nabazie uk³adów

scalonychmarki

National,przykrêcono

do odlewane-go radiatora.

Przedwzmac-niacz, a w nimtrioda Electro

Harmonics.



LABORATORIUM Audio Analogue ENIGMAEnigma nie mia³a problemów z obs³ug¹ obci¹¿enia 4–omowego.

W przypadku 8 omów moc wyjœciowa wynosi 53 W (i nie zmienia siê przypod³¹czeniu dwóch kana³ów), przy 4 omach Audio Analogue „produkuje”2x71 W. Czu³oœæ na wejœciu liniowym to standardowe 0,2 V. Bior¹c poduwagê fakt, i¿ elementem toru sygna³owego jest lampa, poziom szumówprzedstawia siê naprawdê nieŸle – 86 dB, a dynamika przekracza 100 dB.

Spadki na skrajach badanego pasma przenoszenia (rys. 1) to tylko –1 dBprzy 10 Hz i –3 dB przy 100 kHz.

W spektrum zniekszta³ceñ (rys. 2) jest tylko jedna harmoniczna, którejpoziom przekracza –90 dB i w dodatku jest to mi³a naszemu uchu drugaz kolei. Nastêpne gin¹ ju¿ w szumach.

Ciekaw¹ i cenn¹ umiejêtnoœci¹ Audio Analogue jest utrzymywanierelatywnie niskiego poziomu zniekszta³ceñ w szerokim zakresie mocywyjœciowej (rys. 3). Praktycznie zawsze (nie licz¹c najni¿szych mocy orazpunktów przesterowania) THD+N jest ni¿sze od 0,1 %, a dodatkowow szerokich przedzia³ach od kilku do kilkudziesiêciu watów utrzymuje siêw okolicy zniekszta³ceñ minimalnych (ok. 0,02–0,03%).

LABORATORIUM B&W 686

26

Impedancja znamionowa [Ω]* 6Efektywność (2,83 V/1 m) [dB]* 82Rekomendowana moc [W]** 25−100Wymiary (WxSxG) [cm] 26,5 x 17 x 28,5Masa [kg] 5




Poniewa¿ testowaliœmy ju¿ 685, wartoporównaæ zmierzone przez nas parametryobydwu monitorów. Ma³e 686 maj¹ bardzoumiarkowan¹ efektywnoœæ – tylko 82 dB,wiêksze 685 by³y pod tym wzglêdem wyraŸnielepsze – 86 dB. Cztery decybele ró¿nicy tonaprawdê du¿o, zgadza siê to zreszt¹ z danymiproducenta, choæ podaje on nieco wy¿szewartoœci dla obydwu modeli (84 vs 88 dB). Podwzglêdem impedancyjnym 686 i 685 s¹ bardzopodobne – z minimami o wartoœci ok. 5 omówzaliczaj¹ siê do kategorii znamionowo 6-omo-

wych. 686 ustêpuj¹, ale nie drastycznie,wiêkszym 685 w rozci¹gniêciu niskich czêstotli-woœci, te drugie by³y jednak pod tym wzglêdemwybitne, wiêc mniejsze 686 te¿ mo¿na pochwaliæ– spadek –6 dB wzglêdem œredniego poziomupojawia siê pomiêdzy 45 a 50 Hz. Na wyraŸn¹obecnoœæ basu w brzmieniu wp³ynie te¿wzmocnienie w okolicach 80 Hz. To te¿ ca³kiemnisko, u pozosta³ych konstrukcji spadekcharakterystyki zaczyna³ siê jeszcze wy¿ej.

Zakres œrednio–wysokotonowy nie jestwzorem liniowoœci na skutek os³abienia okolic

2–3 kHz. Kszta³t i g³êbokoœæ tego os³abieniazale¿¹ od osi pomiaru; najwiêksza zapad³oœæpojawia siê pod k¹tem –7O, teoretycznie najlepiejjest na osi skierowanej lekko w górê (+7O wzglê-dem osi g³ównej), czyli wtedy, gdy widzimy górn¹œciankê. Wskazówka praktyczna – je¿eli stawiamy686 na niskiej komodzie o wysokoœci 30–40 cm,stawiajmy je normalnie; je¿eli pakujemy je nawysoki rega³, odwróæmy je „do góry nogami”,czyli do do³u g³oœnikiem wysokotonowym. Cozrobiæ w przypadku regularnych podstaweko wysokoœci 60 cm? Trzeba poeksperymentowaæ.


8 53 534 73 71


Rys. 3. Moc




ODS£UCHMimo i¿ wymiarami zestaw Audio Analogue

plus B&W nie dorównuje rywalom, to tempera-mentem móg³by siê z nimi jeszcze podzieliæ.To antidotum na blade i nijakie granie wielu(nazbyt?) audiofilskich systemów. Wydaje siê, ¿eprzede wszystkim ¿ywoœæ g³oœników dyktuje takistyl ca³oœci. Góra pasma jest wyrazista, czysta,

bez zahamowañ. A rytm idziejak po sznurku, zmiany tempa,zró¿nicowanie dynamicznei pauzy nie s¹ ¿adnymwyzwaniem. Bas potrafistan¹æ w miejscu na ¿¹danie,a jednoczeœnie pod dyktandomuzyki gra swobodniei plastycznie. Nie jest tobrzmienie z wyeksponowan¹œrednic¹ ani takie, w którymtrzeba by wy³awiaæ cokolwiekkonkretnego jak z ciep³ejzupy. Jest precyzja, detali przede wszystkim wspania³a


B&W 686Cena [z³] 1900Dystrybutor AUDIO KLAN

www.audioklan.com.pl

WykonanieMonitor ma³y, ale jeszcze nie miniaturowy. Prostaskrzyneczka w nowoczesnym stylu, sztuczna okleinaw rozs¹dnym wyborze kolorów. Dobre przetworniki.ParametryNiska efektywnoœæ – 82 dB, impedancja 6 omów,dobrze rozci¹gniêty bas, os³abienie prze³omu œrednichi wysokich tonów.

BrzmienieWspania³a przestrzennoœæ, dŸwiêk szybki, dynamiczny,zaskakuj¹co sprawny bas.

ENIGMACena [z³] 4300Dystrybutor AUDIO KLAN

www.audioklan.com.pl

WykonanieKonstrukcja mechaniczna CD–amplitunera na szóstkê,wewn¹trz prawdziwy czytnik CD, sympatyczny audio-filski akcent w postaci lampowego przedwzmacniacza,scalone koñcówki mocy.FunkcjonalnoœæAudiofilska surowoœæ, na szczêœcie nie ogo³oconaz pilota.

ParametryPrzyzwoita moc wyjœciowa, niski szum, ³adny rozk³adzniekszta³ceñ.BrzmienieTestowany tylko z B&W 686 – patrz komentarz obok.

przestrzeñ. Sprawdzi³em kombinacje B&W 686z inn¹ elektronik¹ i przypuszczenia siêpotwierdzi³y – to one kreuj¹ bardzo swobodny,obszerny dŸwiêk.

Wypada jeszcze wróciæ do basu, który obokprzestrzennoœci jest ogromnym atutem zestawu.Monitorki tej wielkoœci rzadko zapuszczaj¹ siêw rejony, w których 686 czuje siê w pe³nikompetentnie. Oczywiœcie nie ma tu potêgii skali brzmienia, jakiej mo¿na spodziewaæ siê po

du¿ych zespo³ach pod³ogowych i tranzystoro-wym piecu, ale osi¹gniêty rezultat jest naprawdêznakomity. W dolnych partiach brzmienie mo¿naokreœliæ jako mêskie, dobitne i odwa¿ne – dobrerozci¹gniêcie niczego nie spowalnia, ale dodajesi³y.

Indywidualizm, charyzma, uniwersalnoœæi parê ewidentnych przewag na konkurentami(bas i przestrzeñ). AA/B&W to œwietny zestaw,chocia¿ nie najtañszy.

Funkcjonalnoœæw zakresie najbardziej

podstawowym, zgodniez za³o¿eniem „ma graæ”.



Marka Carat Audio powsta³a na falipowracaj¹cej mody na sprzêt muzyczny, ale dopiero

zdobywa pozycjê na tym rynku. Nic dziwnego,¿e stara siê jak najszybciej dostosowywaæ do jego

oczekiwañ, reagowaæ na nowe czy odnowionetrendy, a nie tylko uparcie trwaæ przy najbardziej

tradycyjnych rozwi¹zaniach.

Carat wystartowa³ z doœæ skromn¹i relatywnie niedrog¹ ofert¹ – napocz¹tku pojawi³y siê trzy urz¹dzenia:

wzmacniacz zintegrowany, odtwarzacz CD oraztuner, pod szyldem serii 57. Nieca³y rok temudo³¹czy³ do nich „all–in–one” I57 – czyliCD–amplituner. Filozofia wzornicza pozosta³abez zmian, u jej podstaw le¿y solidna konstrukcjamechaniczna. Fundament chassis to grube,sztywne blachy, górna p³yta to te¿ nie cieniutkiarkusz metalu. Najwiêcej charakteru ma jednakprzedni panel, odsuniêty efektown¹ dylatacj¹ odreszty obudowy i b³yszcz¹cy piêkn¹, choæ raczejniepraktyczn¹ czerni¹. Mo¿e siê to podobaæ lubnie, ale Carat w pocz¹tkach swojej dzia³alnoœci,kiedy obiera³ ten styl, nawet wyprzedza³obowi¹zuj¹c¹ wówczas modê. Z tafl¹ frontukoresponduj¹ srebrne elementy, chocia¿niebieskie podœwietlenie emblematów ju¿ nieklei siê z zielon¹ matryc¹ wyœwietlacza.

I57 w ramach jednej obudowy po³¹czy³niemal wszystkie cechy trzech separowanychklocków serii 57. Sercem jest wzmacniaczzintegrowany, który przyjmuje sygna³ z zewnêtr-znego odtwarzacza CD lub tunera. Podobnie jaku konkurencji, nie zabrak³o wejœcia dlaodtwarzacza MP3 (na przednim panelu, w formiegniazdka mini–jack, akceptuj¹cego sygna³

analogowy). Wiêkszego jacka oddano u¿ytkowni-kom s³uchawek. Typowe przyciski s¹ tu tylkodwa, w tym jeden do w³¹czania urz¹dzenia. Grofunkcji przejmuje wielofunkcyjne pokrêt³o orazzapo¿yczony z gier wideo (tak, tak, w telefonachkomórkowych pojawi³ siê znacznie póŸniej)joystick. Szczerze powiedziawszy jego waloryu¿ytkowe s¹ dla mnie doœæ dyskusyjne, trzpieñjest delikatny i trudno bez pomy³ek poradziæsobie z szybk¹ obs³ug¹. Mo¿na jednak siêgn¹æ pozdalne sterowanie. Pilot przypomnia³ minadajniki do³¹czane do drogich urz¹dzeñMarantza. Znowu chce byæ efektownyi luksusowy i jest, choæ zestawienie z³otychelementów z niebieskimi, jaskrawymi napisaminie ka¿dy odbierze jako szczyt elegancji.

Uk³ad tylnej œcianki przypomina wzmacniaczzintegrowany, para wyjœæ g³oœnikowych mabardzo dobre, zakrêcane z³¹cza. Mamy trzywejœcia (tylko liniowe). Trochê szkoda, ¿ewzglêdem integry A57 zabrak³o uk³adówprzedwzmacniacza gramofonowego.Aktualnym dodatkiem jest za to wyjœciez przedwzmacniacza.

Mo¿na by podejrzewaæ, ¿e deklaracjaproducenta mówi¹ca o tym, ¿e I57 jest zbioremnajlepszych rozwi¹zañ z kosztuj¹cych sumarycz-nie znacznie wiêcej urz¹dzeñ separowanych jest

tylko tanim chwytem reklamowym, alezagl¹daj¹c do wnêtrza urz¹dzenia, mo¿na takipogl¹d zweryfikowaæ. Zacznijmy od podstawo-wego Ÿród³a, a wiêc odtwarzacza. Konstrukcjarozpoczyna siê od klasycznego, œwietnegoi rzadko spotykanego ju¿ napêdu PhilipsaVAM1202, a wiêc prawdziwego czytnika CD.Rolê przetwornika cyfrowo–analogowego pe³nimo¿e nie pierwszej œwie¿oœci, ale wci¹¿znakomita koœæ Burr–Browna PCM1732 – towysokiej klasy uk³ad z serii SoundPlus24 bity/96 kHz. Jest tu te¿ zintegrowanydekoder HDCD, o czym dowiadujemy siê ju¿z logo na przednim panelu. Dalsz¹ obs³ug¹sygna³u zajmuj¹ siê wzmacniacze operacyjneBurr–Browna oraz Texas Instruments.Rzeczywiœcie, wiêkszoœæ elementów wygl¹da tutak jak w kosztuj¹cym niespe³na 3000 z³odtwarzaczu C57. Sekcja wzmacniacza równie¿nie ma siê czego wstydziæ. Jest mocnytransformator toroidalny, odlewany radiator, naktórym zainstalowano dwie pary tranzystorów,wprawdzie innego typu ni¿ w integrze, ale wci¹¿dobrego sortu Sankena.

157Carat AudioK1 SUPERAudiovectorDu¿y Karat i Supermalutkie


Jak napisa³em w teœcie systemu Magnata, nielubiê gdy dyskryminuje siê g³oœniki. W tamtymjednak przypadku, chocia¿ g³oœniki nie by³y zbytdrogie, to jednak ju¿ na oko wygl¹da³y odpo-wiednio solidnie. Wraz z kosztuj¹cym 4000 z³CD–amplitunerem Carata I57, zawieraj¹cymw sobie m.in. mocny wzmacniacz i samymw sobie bardzo okaza³ym, przyjecha³y mini–monitorki Audiovector K1, najmniejsze jakieduñska firma ma w ofercie, choæ nie w najtañszejwersji – wersja podstawowa kosztuje 2000 z³,a wersja Super 2500 z³. Super czy nie, K1 s¹malutkie. I57 to jednak nie a¿ taki olbrzymi, najaki wygl¹da na zdjêciu z towarzysz¹cymi mug³oœnikami, to one s¹ mikre. Ostatecznie, dziêkiœciêciom kosza, w obudowie o szerokoœci 14 cmuda³o siê zmieœciæ 14–cm g³oœnik nisko–œredniotonowy – a wiêc tego samego kalibru, jakw B&W 686 i Focalach 705V. Jednak nie samawielkoœæ g³oœnika nisko–œredniotonowgodeterminuje mo¿liwoœci basu – gdyby tak by³o,nikt nie stosowa³by obudów wiêkszych ni¿wymaga³oby samo „opakowanie” tylnej stronyg³oœnika. Niektóre bardzo dobre g³oœnikirzeczywiœcie pozwalaj¹ na osi¹gniêcie dobrychrezultatów w mniejszych obudowach, ale czynale¿y do nich typ zastosowany w K1 Super,dopiero siê oka¿e. Neodymowy uk³ad magne-tyczny przy g³oœniku wysokotonowym pozwoli³zmniejszyæ wymiary jego frontu i ca³ej przedniej

œcianki, na której uda³o siê równie¿ ulokowaæotwory bas–refleks – zamiast jednego dwamniejsze, w³aœnie dlatego, aby jednym du¿ym,znajduj¹cym siê w osi symetrii, nie zwiêkszaæwysokoœci obudowy. Sposób zagospodarowaniaprzedniej œcianki potwierdza wiêc przypuszcze-nie, ¿e w zamiarach konstruktora K1 widziane odfrontu mia³y byæ tak ma³e, jak to tylko mo¿liwe.G³êbokoœæ jest ju¿ przyzwoita, ale i tak objêtoœænetto to nieca³e piêæ litrów. Albo K1 Super maj¹naprawdê super g³oœnik nisko–œredniotonowy,który z takiej objêtoœci potrafi wykrzesaæ dobrybas, maj¹c przy tym moc proporcjonaln¹ domocy I57, albo... albo powinniœmy doceniæ inneaspekty brzmienia i wykonania. Np. naturaln¹okleinê na wiêkszej czêœci obudowy (front jestzawsze polakierowany na srebrno), dostêpn¹w kilku wariantach kolorystycznych z dodatkiemwersji lakierowanych na bia³y („koœæ s³oniowa”)i srebrny metalik.

Mimo to od razu zerka³bym w ofercie naAudiovectora na inny, wiêkszy model M1, któryte¿ wystêpuje w kilku wersjach i co najwa¿niej-sze, ma ju¿ wymiary „regularnego” monitora,bazuj¹cego na 18–cm g³oœniku nisko–œrednioto-nowym. M1 s¹ dro¿sze od K1, ale przecie¿ I57te¿ nie jest tani i prawdê mówi¹c, zas³uguje napowa¿niejsze towarzystwo. Jest jeszcze jednamo¿liwoœæ – za rogiem czai siê subwoofer...

Terminal przy³¹czeniowy rozpoœciera siê naca³¹ szerokoœæ tylnej œcianki. To nie terminal

jest taki du¿y, tylko œcianka taka ma³a.

Rozplanowanieelementów jak

w typowym wzmac-niaczu zintegrowa-nym – z dodatkiemwejœæ antenowych.

P³ytkê drukowan¹zaprojektowanood podstaw, aledu¿o rozwi¹zañprzejêtoz urz¹dzeñseparowanychserii 57.

Sekcjê cyfrow¹ skopiowano z projektuodtwarzacza CD, tak¿e i tutaj znalaz³ siêdekoder HDCD.

Sporaobudowa

pozwoli³a namonta¿du¿ego

radiatorai typowych

tranzystoróww koñców-

kach mocy.



LABORATORIUM Carat 157I57, podobnie jak urz¹dzenie Magnata, przekroczy³ moc 100 W.

110 W oraz 2 x 106 W (jeden i dwa wysterowane kana³y) to wynikiosi¹gniête dla obci¹¿enia 4-omowego. Równie¿ przy 8 omach moc jestwysoka – 80 W lub 2 x 78 W. Czu³oœæ urz¹dzenia to 0,25 V, dowolnepod³¹czone do Carata Ÿród³o bêdzie mog³o bez problemów wykorzystaæpotencja³ mocowy I57. Nie mo¿na pochwaliæ niskich szumów, odstêp S/Nw odniesieniu do 1W wynosi zaledwie 76 dB. Dynamika to w zwi¹zku z tymstanem rzeczy równie¿ niezbyt imponuj¹ce 95 dB.

Pasmo przenoszenia (rys. 1) prezentuje dobr¹ liniowoœæ z typowymi,akceptowalnymi spadkami na skrajach (ok. –2 dB).

Na wykresie z rys. 2, który ilustruje rozk³ad zniekszta³ceñ harmonicz-nych w pasmie do 20 kHz, najmocniej zaznaczaj¹ swoj¹ obecnoœæ parzyste,druga przy –83 dB oraz czwarta przy –85 dB. Towarzyszy im jedynapodkreœlona nieparzysta, trzecia.

W niemal ca³ym przedziale mocy wyjœciowej zniekszta³cenia (rys. 3) s¹zawsze nieco ni¿sze dla impedancji 8-omowej. Nie przeszkadza to jednak4 omom w uzyskaniu szerokich przedzia³ów THD+N poni¿ej 0,1%,rozci¹gaj¹cych siê od 1,2 W do 92 W. Dla 8 omów jest to 0,6 W – 70 W.

LABORATORIUM Audiovector KI SUPER

Impedancja znamionowa [Ω]* 4Efektywność (2,83 V/1 m) [dB]* 85Moc znamionowa [W]** 120Wymiary (WxSxG) [cm] 26 x 14 x 22Masa [kg] 4,5




Wed³ug danych z katalogu, moc K1 Super toa¿ 120W – nie radzê jednak tego sprawdzaæ naw³asnych g³oœnikach... S¹dzê ¿e producent lekkotu przesadzi³, ale impedancjê znamionow¹ poda³uczciwie – 4 omy, o czym przes¹dza 4-omoweminimum przy 300 Hz. Na charakterystyceimpedancji zwraca uwagê to, co dzieje siêw zakresie niskich tonów. Dwa wierzcho³kipowstaj¹ce przy dzia³aniu uk³adu bas–refleks s¹ulokowane przy relatywnie wysokich czêstotli-woœciach – minimum miêdzy nimi namierza namczêstotliwoœæ rezonansow¹ obudowy, która jakwidaæ nastrojona jest do ok. 75 Hz. Drugieminimum, przy 30 Hz nie jest ju¿ efektem

dzia³ania uk³adu rezonansowego, ale zaaplikowa-nia filtru dolnozaporowego, który powodujewzrost impedancji poni¿ej tej czêstotliwoœci.Wysokie strojenie obudowy wraz z takimfiltrowaniem wskazuje na „satelitarny” charakterK1 Super, a nie przygotowanie ich do pracyw roli zespo³ów szerokopasmowych. Charakte-rystyka przetwarzania potwierdza to dwomafaktami: spadek –6 dB mamy przy ok. 65 Hz,wiêc o niskim basie zapomnijmy, ponadto œrednibas nie jest ani trochê podniesiony ponadpoziom œredni, co stosuje siê czêsto w ma³ychkonstrukcjach, aby zrekompensowaæ braknajni¿szych sk³adowych (przyk³adem s³u¿¹

wszystkie pozosta³e monitory tego testu). K1Super nawet nie próbuj¹ udawaæ, jakby czekaj¹cna wsparcie subwoofera albo ustawienie bardzoblisko œciany, które te¿ mo¿e wzmocniæ bas. Jednaktaki kszta³t charakterystyki nie jest skutkiem tylkosamej s³aboœci basu, lecz te¿ decyzji konstrukto-ra, aby nie dopasowywaæ do jego niskiegopoziomu zakresu œredniowysokotonowego, niet³umiæ go, lecz pozwoliæ graæ w z wy¿sz¹efektywnoœci¹ – st¹d K1 Super mog¹ pochwaliæsiê 85 dB, których nie osi¹gnê³y podobnejwielkoœci B&W i Focale. Najwy¿sza oktawa hulasobie ju¿ zupe³nie swobodnie, w szczycie przy14 kHz przekraczaj¹c nawet poziom 90 dB.


8 80 784 110 106


Rys. 3. Moc




ODS£UCHBrzmienie systemu Carat plus Audiovector

jest bez w¹tpienia w du¿ej mierze determinowa-ne przez ograniczony zasiêg basu ma³ychmonitorków. To przecie¿ mo¿na ³atwostwierdziæ i na podstawie cech konstrukcyjnych,

i pomiarów, i eksperymentóww innych kombinacjach. By³obynieuczciwe wzglêdem g³ównegoaktora tego wystêpu – CD57,pozostawiæ tu jakieœ niedomówie-nie i niedoprecyzowanie w stylu„system mia³ s³aby bas”. To K1maj¹ s³aby bas. Równie¿ K1 s¹odpowiedzialne za ograniczeniedynamiki. To ju¿ mamywyjaœnione. Skoro jednak systemjest, jaki jest, to co z niegoprzyjemnego mo¿na us³yszeæ?Basik, tam gdzie ju¿ siê pojawia,w wy¿szym podzakresie, œwietniepodaje rytm. DŸwiêk ma wysok¹rozdzielczoœæ, ale te¿ emocjonal-n¹, ciep³¹ œrednicê. Źród³a s¹


KI SUPERCena [z³] 2500Dystrybutor BEST AUDIO

www.bestaudio.pl

Wykonanie£adne maleñstwo, ale maleñstwo. Zmieœci siê na naj-mniejszej pó³ce.

ParametryWyraŸnie przyciêty bas, wyeksponowane wysokie to-ny. Charakterystyka typowa dla g³oœników satelitar-nych, wspó³pracuj¹cych z subwooferem.BrzmienieBarwa, rozdzielczoœæ i klimat dobre do ma³ych sk³a-dów, braki w zakresie basu i dynamiki nadrabia ciep-³em i naturalnoœci¹ œrednicy.

157Cena [z³] 4000Dystrybutor BEST AUDIO

www.bestaudio.pl

WykonanieKonsekwentny, bardzo solidny od strony mechanicz-nej, choæ wzorniczo kontrowersyjny styl. Uk³ady w du-¿ej czêœci zaczerpniête z separowanych urz¹dzeñ firmy.FunkcjonalnoœæPodstawowa, ale pilot œwietny.ParametryWysoka moc wyjœciowa, umiarkowane zniekszta³cenia,wysoki szum.

BrzmienieTestowany tylko z K1 Super – patrz komentarz obok.

bliskie, namacalne, to okreœlony styl, ca³kiemodmienny od zimnej, zdystansowanej prezenta-cji. Dobra separacja zakresu wysokich tonówdoskonale to uzupe³nia. Góra pasma jestdok³adna i swobodna, daje du¿o detalii powietrza. Nie krêpuje siê okazaæ w pe³nejkrasie. Wysokie tony pozwalaj¹ sobie nawykorzystanie sytuacji, w której bas ust¹pi³z pierwszego planu, g³oœno siê chwal¹: „myjesteœmy, a basu nie ma”, mimo to brzmienie niejest przejaskrawione, bo i dla œrednicy znalaz³osiê miejsce. Przy swoich ewidentnych ogranicze-

niach i zaletach, system (g³oœniki!) preferujemniejsze sk³ady, koncerty z jazzowych klubów,romantyczne g³osy wokalistek przy akompania-mencie fortepianu.

W takiej sytuacji jest jeszcze jedna korzyœæ –nie trzeba obawiaæ siê przysuniêcia g³oœnikówzbyt blisko tylnej œciany. Basu nie bêdzie za du¿oa¿ do momentu, w którym pozostanie mniej ni¿ok. 10 cm – wtedy, niestety, najni¿szy bas nadalsiê nie poka¿e, za to mo¿e zacz¹æ trochê dudniæ.Na bezrybiu i rak ryba, ale jak lubimy bas, tochyba lepiej pomyœleæ o innych monitorach.

Metalowy sterowniksystemowy przypominanajlepsze pilotyMarantza.



Specjalizacja wiêkszoœci firm produ-kuj¹cych sprzêt audio sprowadza siê

przede wszystkim do rozdzia³u„elektroniki” od zespo³ów g³oœniko-wych. Do niedawna Magnat nale¿a³

do tej drugiej grupy. W zesz³ym rokuwprowadzi³ jednak do oferty kilka

ciekawych urz¹dzeñ nieg³oœnikowych.

Ostatnio widaæ by³o kilka podobnychprzypadków. Robi¹ tak firmy, które alboczuj¹ siê wyj¹tkowo silne albo

prze¿ywaj¹ k³opoty i w ten sposób próbuj¹„uciekaæ do przodu”. Firma Jamo, obok DVD–amplitunera kilka lat temu zaproponowa³a namnawet telewizory LCD, a KEF kompletnesystemy kina domowego i stacje do iPodów.

CD–amplituner w wykonaniu Magnatawskazuje, ¿e tego typu urz¹dzeniom rokuje siêwielk¹ przysz³oœæ, skoro na taki ruch zdecydo-wa³ siê nawet producent dotychczas specjalizuj¹-cy siê w zespo³ach g³oœnikowych, nie maj¹cy naswoim koncie ¿adnego regularnego odtwarzaczaCD i wzmacniacza. Obecnie w ofercie,oczywiœcie poza wielk¹ gam¹ zespo³ówg³oœnikowych, jest jeszcze lampowa integra RV1i DVD–amplituner VC1.

Magnat nazywa MC1 centrum muzycznym,to okreœlenie jest rzeczywiœcie ³adniejsze ni¿CD–amplituner i w dodatku faktycznie oznaczaw tym przypadku coœ wiêcej, co najmniej tyle, ¿eMC1 odtwarza p³yty SACD. W ten sposób jest tochyba jedyny znany nam SACD–amplituner.

Pe³nowymiarowe, nawet potê¿ne urz¹dzeniezwraca na siebie uwagê. Konstrukcja mechanicz-na jest bardzo solidna, a elektronika poaudiofilsku wyrafinowana – w przedniej œciancewykrojono oczko, za którym kryje siê najpraw-dziwsza lampa. Na panelu przednim pozostawio-no tylko podstawowe funkcje, wyœwietlaczwtapia siê w minimalistyczn¹ koncepcjê frontu,ale jest czytelny nawet z wiêkszej odleg³oœci.

Na jedno zdanie zas³uguje pilot zdalnegosterowania – piêkna, w du¿ej czêœci metalowakonstrukcja, z podobnymi mo¿na spotkaæ siê w hi–endzie przy klockach za dziesi¹tki tysiêcy z³otych.

Terminale g³oœnikowe s¹ masywne, w paneluwejœæ obok dwóch liniowych jest jednoz przedwzmacniaczem MM, obok pojawi³ siêwiêc zacisk uziemienia. Wyjœcia s¹ analogowei cyfrowe (koaksjalne i optyczne).

Urz¹dzenie ma wprawdzie takie regulacje jakpoziom wysokich i niskich tonów czy te¿zrównowa¿enie kana³ów, ale wszystkieodpowiedzialne za realizacjê tych zadañ uk³adymo¿na od³¹czyæ, aktywuj¹c tryb bezpoœredninazwany tutaj DSM. Do dyspozycji u¿ytkownika

oddano równie¿ prosty timer z podstawow¹funkcj¹ wy³¹czenia zasilania po zadanym czasie.

MC1 jest jednym z najrzetelniej zbudowanychurz¹dzeñ. W przedwzmacniaczu zastosowanolampê 6922 kupion¹ w firmie Electro Harmonics.Aby unikn¹æ wp³ywu brudów z sekcji cyfrowej,lampê umieszczono w metalowym koszyku.Koñcówki mocy otrzyma³y niezale¿n¹ p³ytkê,radiator jest solidny, odlewany, ka¿dy z kana³ówwyposa¿ono w jedn¹ parê tranzystorówbipolarnych Sanken 2SA1694/2SC4467. W sekcjiodtwarzacza CD równie¿ imponuj¹co –przetworniki Burr–Brown PCM1738 todwukana³owe uk³ady 24 bity/192 kHz. Nadalszych etapach uk³adu widaæ umieszczone napodstawkach wzmacniacze operacyjne, tak¿enajlepszego sortu, wœród nich ponownie koœciBurr–Browna oraz Analog Devices.

Dla napêdu zbudowano specjaln¹ platformê,a mechanizm przykrêcono za poœrednictwemgumowych absorberów. Tuner odsuniêtoi odseparowano od reszty przez blachyekranuj¹ce. Zasilania dostarcza du¿y transforma-tor toroidalny oraz dwa mniejsze, rdzeniowe.

MC1MagnatQUANTUM 703Przy dziecku po niemiecku


Nie lubiê, gdy g³oœniki s¹ niedoceniane.Upieram siê, a raczej jestem wytrwa³y w przeko-naniu, ¿e to one w najwiêkszym stopniu wp³y-waj¹ na jakoœæ i charakter brzmienia. St¹d te¿jestem zwolennikiem recepty (któr¹ nale¿yjednak traktowaæ jako ogóln¹, uœrednion¹wskazówkê, a nie precyzyjnie wymierzonedawkowanie), ¿e para zespo³ów g³oœnikowychpowinna kosztowaæ mniej wiêcej tyle, ilewzmacniacz i odtwarzacz CD razem wziête.W zwi¹zku z tym zestawienie CD–amplitunerakosztuj¹cego prawie 4000 z³ (gdyby rozbito gona odrêbne urz¹dzenia o podobnych mo¿liwoœ-ciach, zestaw taki kosztowa³by znacznie wiêcej!)z par¹ zespo³ów g³oœnikowych w cenie oko³o2000 z³ za parê (cena Quantumów 703 waha siêw zale¿noœci od wersji wykoñczenia) mog³obywydawaæ mi siê niew³aœciwe. A jednak to niejakoœæ Quantumów 703 jest nieadekwatna dojakoœci MC1, ale cena 703 jest nieadekwatna doich klasy – takie monitory mog³yby kosztowaæznacznie wiêcej i nikt by siê nie zdziwi³. Popierwsze, to ju¿ nie mini–monitor, jak B&W 686i Focal 705V, czy tym bardziej mikro–monitorAudiovectora K1, ale pe³n¹ gêb¹, pe³nowymiaro-wy podstawkowiec o objêtoœci grubo powy¿ej10 litrów netto, z 18 cm g³oœnikiem nisko–œredniotonowym. Sposób wykoñczenia obudowyte¿ wskazuje na pochodzenie z wy¿szej ligi –u¿yto naturalnej okleiny w kolorze wiœni,

ponadto dostêpne s¹ wersje polakierowane naczarno, srebrno i b³yszcz¹ca bia³a – coœnaprawdê specjalnego. W serii Quantum 700 niema ju¿ zreszt¹ ani mniejszego, ani wiêkszegopodstawkowca, a pierwsza w kolejce kolumnawolnostoj¹ca - dwa razy dro¿sza 705–tka - jestuzbrojona ju¿ w dwie 18–tki. MC1 na pewnopoci¹gnie i 705–tki, jednak w ramach systemówz (naszego) za³o¿enia wykorzystuj¹cychkonstrukcje podstawkowe, oddelegowanie doMC1 Quantumów 703 wydaje siê ca³kiemobiecuj¹ce. G³oœnik nisko–œredniotonowy maodlewany i bardzo ³adny – co widaæ nawetz zewn¹trz – kosz, membranê metalowo–ceramiczn¹ i du¿y, ekranowany uk³ad magne-tyczny. Kopu³ka wysokotonowa reprezentuje25–mm standard tekstylny, jednak producent niezgodzi³yby siê na uznanie jej za standardow¹ – obiecuje pasmo przenoszenia siêgaj¹ce 55 kHzi chyba przesadza. Na froncie wysokotonowegonaklejono gwiazdê z materia³u t³umi¹cego, którama czêœciowo t³umiæ a czêœciowo rozpraszaæodbicia. Zwrotnica musi byæ skomplikowana, boproducent zapowiada stosowanie filtrów4 rzêdu. Bas–refleks wyprowadzono z ty³u, cow przypadku tak reprezentacyjnych monitorów³atwiej uzasadniæ – czêœciej ni¿ mikrusy zostan¹uhonorowane ustawieniem na podstawkach lubprzynajmniej na szerokiej i g³êbokiej komodzie,maj¹c za sob¹ przynajmniej 20 cm luzu.

Znowu pretensjonalnie du¿e, ale tym razembardzo wygodne gniazdo przy³¹czeniowe.Zwory przygotowano z krótkich odcinków

przewodu, a nie blaszek.

Ekranowanieposzczególnychsekcji, dyskretnakoñcówka mocyi okaza³y zasilacz– MC1 topowa¿nakonstrukcja.

Z eleganckimnakryciem –

podwójnatrioda

ElectroHarmonics

6922os³oniêta

metalowymp³aszczem.

Wyjœcie cyfrowe obokwejœcia z przedwzmacnia-czem gramofonowym –nowoczesny sprzêt audiomusi byæ przygotowany naró¿ne sytuacje.

Klasyczna konstrukcja koñcówkimocy z par¹ porz¹dnych tranzysto-rów Sankena na kana³.



LABORATORIUM Magnat MCIMC1 dysponuje ju¿ na tyle wysok¹ moc¹ wyjœciow¹, aby w ogóle nie

martwiæ siê o g³oœniejsze granie. Przy 8 omach urz¹dzenie dostarcza2 x 66 W, a przy 4 omach ponad 2 x 100 W. Przy obci¹¿aniu pojedynczegokana³u moce s¹ jeszcze wy¿sze.

Poziom szumów nie nale¿y do atutów tej konstrukcji, S/N wynosi 78 dB,a dynamika nie osi¹gnê³a 100 dB mimo wysokiej mocy wyjœciowej.

Test pasma przenoszenia (rys. 1) nie sprawi³ ju¿ MC1 k³opotu, spadki naskrajach badanego pasma nie przekraczaj¹ –1,6 dB.

WyraŸniej daj¹ o sobie znaæ zniekszta³cenia parzyste (rys. 2), druga przy–78 dB oraz czwarta przy –83 dB, co podobnie jak szumy ma pewniezwi¹zek z zastosowaniem techniki lampowej.

Rys. 3 przedstawia ³agodniejszy ni¿ na ogó³ spotykany przebiegw zakresie przesterowania, bez gwa³townego wzrostu zniekszta³ceñ, za toz wczeœnie po³o¿onymi punktami zniekszta³ceñ minimalnych, co równie¿ jestzachowaniem doœæ nietypowym, chocia¿ jak najbardziej s³usznym z fizjolo-gicznego punktu s³yszenia. Przedzia³y THD+N poni¿ej 0,1% kszta³tuj¹ siêw zakresie 0,7 W – 42 W dla 8 omów oraz 1,2 W – 72 W, wtedy w³aœnieMC1 powinien radziæ sobie najlepiej.

LABORATORIUM Magnat QUANTUM 703

Impedancja znamionowa [Ω]* 4Efektywność (2,83 V/1 m) [dB]* 87Moc znamionowa [W]** 110Wymiary (WxSxG) [cm] 35,5 x 22,5 x 33,5Masa [kg] b.d.




Producent podaje dla Quantuma 703 pasmoprzenoszenia od 28 Hz do 55 kHz. A¿ takpiêknie to nie jest – o ile trzymamy siê zasady,¿eby czêstotliwoœci graniczne wyznaczaæ przyspadku –6 dB, nawet wzglêdem œredniegopoziomu charakterystyki, a nie jej szczytów. Takustalana dolna czêstotliwoœæ graniczna pojawiasiê pomiêdzy 40 a 45 Hz, co i tak jest wynikiemwyœmienitym i rekordem tego testu. Przy 28 Hzspadek wynosi ok. 20 dB, co kojarzy siê z jakimiœstarymi (ale mo¿e wci¹¿ obowi¹zuj¹cymiw Niemczech) normami DIN.

Jak sytuacja wygl¹da przy 55 kHz niemo¿emy sprawdziæ, bo nasz pomiar siêga „tylko”do 20 kHz, ale widoczny jeszcze, zaczynaj¹cy siêju¿ przed 20 kHz spadek raczej nie obiecujeosi¹gniêcia tej niebotycznej dla 25–mm kopu³kiwysokotonowej czêstotliwoœci, nawet przywspomaganiu wspomnian¹ norm¹ DIN.

Charakterystyka jest obni¿ona lekko, alew szerokim zakresie 1,5 – 7 kHz, co prowadziæmo¿e do brzmienia ocieplonego (przewaganiskich rejestrów), aczkolwiek z dobr¹ dawk¹niuansów z samego skraju pasma (wysoki poziomw najwy¿szej oktawie). Aby tendencji tej niepotêgowaæ, nale¿y znaleŸæ siê na osi g³ównej

(wyprowadzonej prostopadle pomiêdzyg³oœnikiem nisko–œredniotonowym a wysokoto-nowym), choæ zbie¿noœæ charakterystyk jestgeneralnie dobra, to jednak zarówno na osi +7O,jak te¿ –7O os³abienie w okolicach 3–4 kHz jestwiêksze. Teoretycznie najlepiej zrównowa¿on¹charakterystykê odnajdujemy na kierunku 15O

(k¹t wzglêdem osi g³ównej w p³aszczyŸniepoziomej), wtedy mieœci siê ona w granicach+/– 2,5 dB w piêknym zakresie 45 Hz – 20 kHz.

Impedancja jest regularnie 4 omowa(minimum 3,5 oma przy ok. 200 Hz), efektyw-noœæ zastraszaj¹co (dla konkurencji) wysoka – 87 dB.


8 72 664 121 101


Rys. 3. Moc




ODS£UCHMC1 nie by³ projektowany do wspó³pracy

z g³oœnikami 703 lub odwrotnie. Czy mimo tow³aœnie firmowa synergia prowadzi do uzyskaniatak spójnego, zrównowa¿onego dŸwiêku?W¹tpiê. Po prostu (choæ dokonanie tego nie jesttakie proste) MC1 to bardzo dobre urz¹dzenie

odtwarzaj¹co–wzmacniaj¹ce,a Quantum 703 to bardzo dobrezespo³y g³oœnikowe. Obydwaelementy s¹ uniwersalnei najzupe³niej normalnie ze sob¹wspó³pracuj¹. Nie ma co dorabiaæwielkiej filozofii i historyjeko utrafionym dopasowaniu. Ka¿deinne dobre g³oœniki te¿ nieŸlezagraj¹ z MC1, a 703 mo¿emy bezobaw pod³¹czaæ do ka¿degoprzyzwoitego wzmacniacza.DŸwiêk zestawu firmowegoujawnia³ przede wszystkim cechyposzczególnych urz¹dzeñ, któreco prawda trudno na tym etapieprzyporz¹dkowaæ. By³a tu bardzodobra równowaga, za której


QUANTUM 703Cena [z³] 2200Dystrybutor ELCO EXIM

www.elco-exim.com.pl

WykonanieBardzo solidne, pe³nowymiarowe monitoryz zaawansowanymi przetwornikami. Wykoñczenienaturalnym fornirem b¹dŸ lakierem – kilka wariantówkolorystycznych.ParametryLekkie wycofanie dwóch oktaw przejœcia miêdzy œred-nimi a wysokimi tonami. Niska dolna czêstotliwoœæ gra-niczna, wysoka efektywnoœæ 87 dB, impedancja 4 omy.BrzmienieKompetentne, szybkie, neutralne, wolne od wyraŸ-nych nalotów, podbarwieñ i dodatkowych atrakcji.

MC1Cena [z³] 3800Dystrybutor ELCO EXIM

www.elco-exim.com.pl

WykonanieSACD–amplituner z piêkn¹ konstrukcj¹ wewnêtrzn¹i ekskluzywnym pilotem.FunkcjonalnoœæPrzedwzmacniacz gramofonowy, odczyt SACD, meta-lowy, wygodny pilot.ParametryLampowy stopieñ wzmocnienia daje o sobie znaæ pod-wy¿szonym szumem i wyeksponowaniem parzystychharmonicznych. Wysoka moc wyjœciowa.BrzmienieTestowany tylko z MC1 – patrz komentarz obok.

obecnoœæ (lub brak) odpowiedzialne s¹ g³ówniezespo³y g³oœnikowe, jednorodnoœæ, p³ynnoœæ,g³adkoœæ, Nie jest to dŸwiêk zbyt stateczny anitym bardziej nudny, jednak znacznie bardziejdojrza³y ni¿ u konkurentów – dojrza³y po³¹cze-niem neutralnoœci i bogatej barwy, zrównowa¿e-nia tonalnego z detalicznoœci¹, spójnoœci z dyna-mik¹. Komplet zalet? To wszystko objawia siê nawysokim, ale nie absolutnie najwy¿szym pozio-mie jakoœci. Mo¿na te¿ powiedzieæ, ¿e zestawMagnata jest nijaki... To jednak by³oby zupe³nieniesprawiedliwe. Quantumy 703 naprawdê urze-

kaj¹ lekkoœci¹ i swobod¹ dŸwiêku, przy czym niekreuj¹ jakiejœ hiperprzestrzeni, daj¹ komfortnaturalnoœci i nieskrêpowania, a nie popisakrobacji pozornych Ÿróde³ dŸwiêku na scenie.

Wysokie tony s¹ w pewnej mierze bezosobo-we, na swoim miejscu, nie dra¿ni¹, ale te¿ nie¿a³uj¹ informacji. Podobnie œrednica – szybka,rzeczowa, ani trochê nie miêkka, niepodlizuj¹casiê s³uchaczowi klimacikami ciep³ych wybrzmieñw miejsce konkretnych dŸwiêków. Bas niski,mocny, zwinny, rytmiczny i ani przez momentnie nadmiarowy.

Ciê¿ki, metalowy pilot chwali siêekskluzywnym wykonaniem,chocia¿ samo u³o¿enie przycis-ków nie jest najwygodniejsze.



Dystrybutor NAD–a nie musia³ d³ugog³owiæ siê nad wyborem g³oœników,monitorki Chorus V705 s¹ najtañszymi

i najmniejszymi w ofercie Focala i doskonalekomponuj¹ siê z miniaturowym C715.

W przypadku C715 NAD odszed³ (nie po razpierwszy) od szaroœci w kierunku bardziejuniwersalnej czerni, która jednak na szczêœcienie ma nic wspólnego z najmodniejszym obecnieb³yszcz¹cym lakierem fortepianowym.

Proporcje obudowy przypominaj¹ rozci¹gniê-tego, a nawet wychudzonego jamnika, C715 niema intencji byæ centralnym „meblem” w po-mieszczeniu, ale zamierza wcisn¹æ siê w jakiœstolik czy szafkê – do tego zosta³ zaprojektowa-ny wyœmienicie. Niewielk¹ przedni¹ œciankêzagospodarowano rozs¹dnie, wiêksz¹ czêœæzajê³a szuflada i ca³kiem spory wyœwietlacz. Nieby³o ju¿ miejsca na ró¿nicowanie wielkoœciprzycisków. Odtwarzacz CD potrafi odczytaæte¿ skompilowan¹ kolekcjê muzyki w formatachMP3 i WMA. Radio jest RDS–em (tu sporamatryca wyœwietlacza bardzo siê przydaje),a wspania³ym dodatkiem w tego typu sprzêcie(zw³aszcza w takiej cenie) jest port USB. To

praktycznie Ÿród³o, a nie tylko wejœcie, boprzecie¿ poprzez USB pod³¹czamy jedynienoœnik pamiêci, a ca³y proces dekodowaniai odtwarzania odbywa siê ju¿ wewn¹trz C715.Tutaj ponownie do gry wkracza wyœwietlacz,który musi pomieœciæ rozbudowane informacjena temat odtwarzanej z noœnika pamiêci muzyki(pliki MP3 maj¹ zakodowane specjalne tzw. tagi,czyli mini bazê danych o tytule, wykonawcy itp.).Umiejêtnoœci NAD siêgaj¹ jednak znacznie dalej.Oto na przedniej œciance w rz¹dku przyciskówodszukamy klawisz Record. C715 potrafinagrywaæ na pod³¹czony noœnik USB muzykêz dowolnego Ÿród³a, mo¿e nim byæ umieszczonaw napêdzie p³yta CD (równie¿ œcie¿ki MP3),audycja radiowa czy nawet sygna³, np. z wejœcialiniowego. Rewelacja! W ten sposób kupuj¹c taninoœnik pamiêci, dodajemy do NAD–a zupe³nienow¹ funkcjonalnoœæ – cyfrowy rekorder.Wypada tylko ¿a³owaæ, ¿e dziœ ju¿ nie zwyk³o siêprzesiadywaæ przed radioodbiornikiemi nagrywaæ tak jak kiedyœ, choæ umiejêtnoœciC715 w tym zakresie przydadz¹ siê osobomczêsto korzystaj¹cym z odtwarzaczy MP3.

PokaŸn¹ listê zdolnoœci malucha zamyka

wbudowany zegar oraz steruj¹cy prac¹urz¹dzenia timer. C715 potrafi realizowaæ takwiele po¿ytecznych funkcji, ¿e móg³by œmia³okonkurowaæ pod tym wzglêdem z dalekobardziej rozbudowanymi systemami wie¿owymi.

C715 oferuje tak¿e niez³y kompletklasycznych konektorów, z przodu mo¿emypod³¹czyæ s³uchawki oraz wpi¹æ za pomoc¹gniazda mini–jack dowolne analogowe Ÿród³osygna³u. Z ty³u zainstalowano jedno wejœcieliniowe, dwie pêtle dla rejestratorów orazspecjalne wyjœcie niskopoziomowe przygotowa-ne dla subwoofera. Wyjœcia g³oœnikoweoczywiœcie s¹ i to ca³kiem ³adne.

Elektronikê rozplanowano na dwóchpoziomach, montuj¹c p³ytkê zasilacza orazwzmacniaczy na dole, a uk³ady odpowiedzialneza pracê odtwarzacza i przedwzmacniacza nagórze. Pomiêdzy nimi znajduje siê mechanizm.Konfiguracja koñcówek mocy jest zreszt¹nietypowa, zajmuj¹ wspólny, niewielki radiator,na którym g³ównym elementem jest pojedynczy,stereofoniczny uk³ad scalony TDA7292.Przetwornik to AKM AK4554, który w jednejobudowie skupia konwertery C/A i A/C.

C715NADCHORUS 705VFocalNAD i odwrotnie

NAD to legenda w dziedziniewzmacniaczy, zw³aszcza

niskobud¿etowych, aleCD–amplituner to dla tej

firmy te¿ nie pierwszyzna.C715 jest najtañszym tego

typu urz¹dzeniem wetestowanej grupie i ju¿ tylko

przez to stanowi ciekaw¹propozycjê.


Podobnie jak w przypadku serii 600 B&W,równie¿ w serii Chorus 700V Focala mamy dowyboru dwie konstrukcje podstawkowe – 705Vi 706V – z których w teœcie pojawia siê mniejsza.Wiêksze 706V z pewnoœci¹ pod kilkomawzglêdami s¹ lepsze i mo¿e s¹ lepsze w ogóle,706V nie s¹ te¿ bezwzglêdnie drogie – kosztuj¹1800 z³ za parê i z tak¹ cen¹ równie¿ mia³ybysens w po³¹czeniu z podobnie kosztuj¹cym CD–amplitunerem C715. Jednak 705V s¹ o czterystaz³otych tañsze, a w tym zakresie to ju¿ sporo,wiêc ostatecznie konfiguracja C715 plus 705Vwydaje siê pod wzglêdem ekonomicznymi funkcjonalnym optymalna – ma³e i niedrogiemonitorki do ma³ej i niedrogiej elektroniki. Kosztca³oœci nieznacznie przekracza 3000 z³, ale pokrótkiej rozmowie ze sprzedawc¹ i podaniu mukilku trudnych do zakwestionowania faktów (nieszanta¿ujmy, tylko ostrzegajmy) na pewnozmieœcimy siê w okr¹g³ej kwocie, a po niecod³u¿szej rozmowie znajd¹ siê w niej te¿ jakieœprzyzwoite przewody g³oœnikowe, bez których¿aden system przecie¿ nie ruszy. Interkonektynie bêd¹ nam w tym przypadku potrzebne.

Bas–refleks znajduje siê z przodu, co wydajesiê rozwi¹zaniem bardzo praktycznym i o dziwowcale nie obowi¹zuj¹cym w tak ma³ych„podstawkowcach”, które zw³aszcza w systemiez czymœ takim jak C715 prawie na pewno bêd¹„rega³ówkami” – bêd¹ sta³y blisko œciany (lubpleców rega³u), a nie na podstawkach. 15–cmg³oœnik niskoœredniotonowy mam membranê

z poliglasu – firmowego „wynalazku”, którypolega na dodaniu do celulozy jakichœ ingredien-tów (krzem, szklane kulki czy jakieœ takiepierdó³ki, nie ma to znaczenia, najwa¿niejsze ¿e„poli” nie ma tu nic wspólnego z polipropyle-nem, którego niektórzy nie lubi¹). W sumieoryginalniejszy, choæ doskonale znany audiofilomjest g³oœnik wysokotonowy, którego membranaprzybra³a u Focala (ju¿ kilkadziesi¹t lat temu)nietypowy kszta³t wklês³ej, a nie jak u innychproducentów, wypuk³ej kopu³ki. Kopu³ka jest zestopu aluminiowo–magnezowego, ostatnio doœæpopularnego wœród producentów metalowychkopu³ek, czy to wypuk³ych, czy wklês³ych.Chocia¿ zarówno ostatni¹ edycjê serii 600 B&Wjak i seriê Chorus Focala mo¿na uznaæ zaprzejawy nowoczesnego designu, to w odró¿nie-niu od B&W, który postawi³ na ewidentn¹prostotê, Focal popracowa³ nad uatrakcyjnie-niem i zindywidualizowaniem wygl¹du swoichproduktów za pomoc¹ kilku mocnych,wyrazistych poci¹gniêæ. Odwa¿na wybrzuszonamaskownica nie zas³ania g³oœnika wysokotono-wego, którego w¹ski panel nachodzi na górn¹œciankê. Ca³a skrzynka wykoñczona jest oklein¹drewnopodobn¹ w kolorze orzechowym(firmowa nazwa – Amati), wyboru nie ma, ale toco jest na szczêœcie wygl¹da bardzo ³adniei dostatecznie uniwersalnie. Uwierzcie – takikolor nie bêdzie razi³ i za 20 lat, a b³yszcz¹cymlakierem fortepianowym za dwa 2 lata wszyscybêd¹...

Spokojnie i funkcjonalnie – pojedynczapara zacisków, dyskretny zaczep, bas–refleks

zosta³ z przodu.

Prawid³owerozplanowanie

elementów w tak ma³ejobudowie wymaga sporejwiedzy o ich wzajemnym

oddzia³ywaniu.

C715 jest wyposa¿ony w a¿dwie pêtle dla rejestratorów.

Sercem czêœci cyfrowej jest mikrokontrolerkoordynuj¹cy pracê wszystkich podzespo³ów,konwertery audio pochodz¹ od AKM–a.

Koñcówka mocy pracuje na bazie wspólnegodla obu kana³ów uk³adu scalonego.


LABORATORIUM NAD C715Wed³ug producenta 25 W powinniœmy uzyskaæ na obci¹¿eniu 6 omów,

tymczasem a¿ 39 W uzyskujemy na 8 omach; wprawdzie dwa kana³ysterowane równoczeœnie to 2 x 31 W, ale i tak jest to wynik bardzo dobryjak na takie maleñstwo. Czu³oœæ jest ni¿sza ni¿ standardowa, ale 0,48 Vzmusi nas co najwy¿ej do ustawienia pokrêt³a g³oœnoœci na póŸniejsz¹godzinê.

Podobnie pozytywnie zaskakuje poziom szumów, w kategoriachbezwzglêdnych 87 dB nie jest mo¿e rekordem, ale NAD przyznaje siêjedynie do 80 dB. Dynamika przekracza 100 dB.

Pasmo przenoszenia (rys. 1) utrzymuje siê w tolerancji –3 dB niemalw ca³ym badanym zakresie, przy 10 Hz poziom wynosi –2,1 dB, a wysokie90 kHz wyznacza w³aœnie –3 dB.

Powy¿ej –90 dB na rys. 2 widaæ tylko drug¹ (–80 dB) i trzeci¹ (–83 dB)harmoniczn¹, która ma wprawdzie towarzystwo kolejnych nieparzystych,ale ju¿ na bardzo niskim pu³apie ok. –100 dB.

Wykres obrazuj¹cy zniekszta³cenia w pe³nym zakresie mocy wyjœciowej(rys. 3) prezentuje siê bardzo ³adnie, minimum poprzedzaj¹ce przesterowa-nie jest nawet poni¿ej 0,01%, a THD+N poni¿ej 0,1% widaæ w ka¿dympunkcie charakterystyki. Jedyne „ale” to oficjalne niedopuszczenie do pracyz kolumnami 4-omowymi.

LABORATORIUM Focal CHORUS 705V

Impedancja znamionowa [Ω]* 4Efektywność (2,83 V/1 m) [dB]* 84Rekomendowana moc [W]** 25−100Wymiary (WxSxG) [cm] 31,5 x 19 x 25Masa [kg] 5,5




Test ods³uchowy nie wykaza³ ¿adnychproblemów we wspó³pracy C715 i Chorusów705V, chocia¿ ma³e Focale wcale nie s¹ ³atwymobci¹¿eniem, a impedancja pod³¹czana doNAD–a teoretycznie nie powinna byæ ni¿sza od4 omów. 3-omowe minimum przy 200 Hzoznacza jednak bezapelacyjnie 4-omow¹impedancjê znamionow¹, choæ swoim zwyczajemFocal bezczelnie twierdzi, ¿e impedancjanominalna to 8 omów. I jeszcze bezczelniejdodaje, ¿e minimum wynosi 3 omy. Mo¿e nietaki diabe³ straszny jak go maluj¹ – ma³y NADprzecie¿ „poci¹gn¹³” dwa ma³e francuskie

diabe³ki, ale nie dajemy gwarancji, ¿e poci¹gnieje ka¿dy tani amplituner. Co ciekawe, wiêkszemodele serii Chorus maj¹ ³askawsze dlawzmacniaczy impedancje, wci¹¿ znamionowo4-omowe, ale z wy¿ej po³o¿onymi minimami.

Jednak pewn¹ korzyœci¹ z niskiej impedancjijest wy¿sza efektywnoœæ napiêciowa – nie jestona dla 705V wysoka w skali bezwzglêdnej,jednak 2 dB wy¿sza ni¿ dla podobnej wielkoœci,ale 6-omowego B&W 686.

Charakterystyka przetwarzania Chorusa 705Vjest bardzo ³adna; w zakresie niskich czêstotli-woœci zaczyna opadaæ doœæ wczeœnie, ale

³agodnie, przez co spadek –6 dB mamy przy ok.50 Hz. Zakres nisko–œredniotonowy jest nieŸlewyrównany, na brzmienie najwiêkszy wp³ywmo¿e mieæ lekkie, jednak po³o¿one w zakresiedu¿ej czu³oœci ucha wzmocnienie przy ok. 5 kHz,które bêdzie dzia³a³o „o¿ywiaj¹co”. Jest onowspólne dla wszystkich zmierzonych charakte-rystyk, na wszystkich osiach, ale szczególniepodkreœlone przy maskownicy za³o¿onej. Mimoto utrzymanie siê w granicach +/–3 dBpraktycznie w ca³ym przetwarzanym pasmie niesprawia Choruskowi ¿adnych k³opotów.


8 39 314 − −


Rys. 3. Moc





ODS£UCHNAD to najs³abszy pod wzglêdem mocy

wyjœciowej CD–amplituner tego testu, jednak zewzglêdu na cenê ca³ego zestawu nie musi siêtego wstydziæ. Nawet w bezpoœrednichporównaniach komplet C715 plus 705V nieponiós³by pora¿ki. Do pewnego stopnia jest to

zas³uga udanego po³¹czenia, jakieNAD stworzy³ z francuskimimonitorkami. Focale swoimzwinnym, wyrazistym stylemgrania pomog³y ca³emusystemowi osi¹gn¹æ dobr¹dynamikê i ukryæ ograniczeniamocowe. Mimo skromnychdwudziestu piêciu katalogo-wych watów C715, nawetw wiêkszym pomieszczeniumo¿na by³o zagraæ g³oœno, niewpadaj¹c w ha³aœliwoœæ.System prezentuje dŸwiêkswobodny, lekko iskrz¹cy nagórze pasma i nieŸle

CHORUS 705VCena [z³] 1400Dystrybutor TRIMEX

www.trimex.com.pl

WykonanieZgodne z odwa¿nym projektem wzorniczym ca³ej seriiChorus. Sztuczna, dostêpna tylko w jednym kolorzeokleina, a jednak nie ma co narzekaæ – bardzo ³adna.Dobre przetworniki.Parametry£adnie ukszta³towana charakterystyka z lekko wycofa-nym œrodkiem pasma, efektywnoœæ 84 dB przy 4 omo-wej impedancji.BrzmienieSzybkie, dynamiczne, jasne, chwilami wyostrzone. Lekki,zwinny, a przy tym wyraŸny bas. Du¿a przestrzeñ.

C715Cena [z³] 1700Dystrybutor TRIMEX

www.trimex.com.pl

WykonanieNiewielka, ale sumiennie wykonana konstrukcja.FunkcjonalnoœæRewelacyjna. Fantastycznie zaprojektowany port USBz mo¿liwoœci¹ rejestracji na przenoœn¹ pamiêæ p³yt, au-dycji radiowych, a nawet Ÿróde³ analogowych.ParametryBardzo w porz¹dku. Moc umiarkowana, ale i tak wy-¿sza od deklaracji producenta.BrzmienieTestowany tylko z Focalem Chorus 705V – patrz ko-mentarz obok.

wype³niony na dole. W pewnej skali podobny dosystemu AA/B&W, choæ bez tak efektownegobasu, za to z mocniejsza gór¹ pasma. To, conajbardziej mo¿e siê podobaæ, pochodzi w³aœniestamt¹d. Zadziorny, lekko podostrzony sopranz wyraŸnymi uderzeniami i nieskrêpowanymwybrzmieniem narzuca ca³ej reszcie w³asnezasady gry. Jednoczeœnie dŸwiêk potrafi byædelikatny i lekki, zawsze otwarty i nios¹cyogromn¹ porcjê informacji. Œrednica jestklarowna, ale nie nas¹czona, stawia na ekspresjêi rysunek, a nie namacalnoœæ. Bas jest taki, aby

nie powiedzieæ, ¿e go brakuje – a to te¿ sporeosi¹gniêcie w takiej kategorii monitorków. Niesiêga tak nisko i z tak¹ swobod¹ dynamiki jakw B&W 686, jednak swoim wy¿szym podzakre-sem, zwinnoœci¹ i sprê¿ystoœci¹ potrafiuprzejmie przypomnieæ o sobie w ka¿dymmomencie, w którym jest niezbêdny. Owszem,wykorzystanie wyjœcia subwooferowego napewno otwiera zupe³nie nowe perspektywy, alepod³¹czanie znacznie mocniejszych kolumn doC715 chyba nie ma sensu.

Zrêcznie zaprojektowanysterownik z wygodnympodzia³em na sekcjêodtwarzacza (doln¹)i sekcjê amplitunera(górn¹).

PODSUMOWANIE

CD-amplitunery firm renomowanych,a w kilku przypadkach ju¿ nawet doœwiad-

czonych w budowaniu w³aœnie tego typu sprzêtu,zachowa³y siê na miarê zestawów z³o¿onychz separowanych komponentów w podobnejcenie. To, czy kupimy klasyczny wzmacniaczi odtwarzacz, czy CD-amplituner, zale¿y bardziejod naszych upodobañ sprzêtowych, wzorniczychitp., a nie od celów brzmieniowych, jakie chcemyosi¹gn¹æ – chocia¿ czêsto naszym dzia³aniom,dyktowanym przyzwyczajeniem czy uprzedze-niami, przypisujemy intencje bezkompromiso-wych starañ o osi¹gniêcie najlepszej, na danympu³apie cenowym, jakoœci dŸwiêku.

Inn¹ spraw¹ jest jakoœæ dostarczonychzespo³ów g³oœnikowych, a jeszcze inn¹ trafnoœæzaproponowanych kombinacji.

W skali bezwzglêdnej najmocniejszy podwzglêdem parametrów i brzmienia (co dowodzi,¿e jednak jest miêdzy tymi sferami pewienzwi¹zek...) jest system Magnata. Bardzo solidneurz¹dzenie elektroniczne, do tego najwiêkszew tym teœcie, ale wcale nie k³opotliwie du¿e,lecz po prostu „pe³nowymiarowe” monitory,graj¹ razem doskonale nie na skutek jakiegoœzbiegu okolicznoœci czy choæby starannegodoboru elementów systemu, nawet nie dlatego,¿e pochodz¹ z jednej firmy – po prostu MC1i Quantum 703 to bardzo dobre, uniwersalneurz¹dzenia, które w naturalny sposób graj¹dobrze razem, tak jak gra³yby dobrze w innychsystemach podobnej klasy.

Zestaw Audio Analogue z B&W ma niecomniejszy potencja³, ale bardzo rasowy charakter.

Tutaj po³¹czenie w³oskiej elektroniki z brytyjski-mi monitorkami da³o rezultat mo¿e najbardziejaudiofilski – prostota funkcji CD-amplitunerai bardzo przestrzenne brzmienie g³oœników wrazz nowoczesnym, surowym designem i proporcjo-naln¹ wielkoœci¹ obydwu komponentów robiwra¿enie propozycji dobrze przemyœlanej.

Bardziej eklektyczna jest druga parkabrytyjsko-w³oska – CD-amplituner Arcama toprzyk³ad nowoczesnoœci pod ka¿dym wzglêdem,wobec którego mam wielkie uznanie, a nawetzamiary... Solo Mini chêtnie widzia³bym u siebiew domu (jeszcze nie wiem gdzie dok³adnie, alemiejsce na pewno siê znajdzie), chocia¿niekoniecznie z g³oœnikami Chario. Po prostuniekoniecznie. To nie krytyka Silhouette 200,które maj¹ bardzo wyrazisty styl. To onepowoduj¹ pojawienie siê bardzo ofensywnegobrzmienia o silnie wyeksponowanych skrajachpasma, co mo¿e robiæ pozytywne wra¿enie –swoboda i ekspresja godna jest znaczniewiêkszych urz¹dzeñ. Jestem jednak przekonany,¿e gdyby Arcam sam projektowa³ g³oœniki doswojego systemu, to wygl¹da³yby one i gra³y zu-pe³nie inaczej. Chario nie daj¹ ¿adnych szans naprzebicie siê znamion brytyjskiego, arcamowego,czy jakiegokolwiek brzmienia – same o wszyst-kim decyduj¹.

Po³¹czenie elektroniki Carata z monitorkamiAudiovectora jest jeszcze bardziej egzotycznei wrêcz zaskakuj¹ce. Potê¿ny cd-amplitunernapêdza g³oœnikowe mikrusy, z czego w pe³nizadowoleni bêd¹ zwolennicy koncepcji,¿e wzmacniacz musi mieæ wyraŸn¹ przewagêmocy na g³oœnikami. No to ma. Nie ma tylko

niskiego basu, bo nie maj¹ go K1 Super i ¿adenwzmacniacz tu nic nie pomo¿e. Jest piêknaœrednica i efektowna góra pasma. Brzmienie tonie zdradzi faktu, ¿e stoi za nim tak mocnyCD-amplituner. Chc¹c go w pe³ni wykorzystaæ,trzeba po prostu siêgn¹æ po inne, wiêkszemonitory albo nawet kolumny wolnostoj¹ce.

Wyj¹tkow¹ pozycjê zaj¹³ komplet NAD plusFocal. Przed wszystkim dziêki niesamowicietaniemu CD-amplitunerowi jego cena jesto wiele ni¿sza od cen pozosta³ych systemów.Mimo to C715 nie jest urz¹dzeniem wyraŸnienajs³abszym, a doskonale dobrane, uniwersalne,szerokopasmowe i te¿ niedrogie monitorkiFocala pozwalaj¹ brzmieniu nawet na odrobinêrozmachu, ³adnego basu i efektownej górypasma.

Jest te¿ inna p³aszczyzna oceny tego typuzestawów. Po omówieniu brzmienia i pozosta-wieniu w spokoju urody urz¹dzeñ (to ka¿dyrozs¹dzi na w³asny rachunek) mamy jeszczew³aœciwoœci u¿ytkowe. Oczywiœcie tym razem,niemal w stu procentach, odpowiadaj¹ za nieCD-amplitunery i tutaj niespodzianka jest ju¿sensacj¹: najtañszy NAD zajmuje pozycjê lidera,któremu zagra¿a tylko du¿o dro¿szy Arcam. USBoraz zwi¹zana z nim obs³uga MP3, pracaz iPodem, funkcje timera to tylko niektórekusz¹ce dodatki, choæ niemal dla ka¿degozainteresowanego takim systemem istotne. Jegou¿ytkownik nie zawsze bêdzie audiofilem z krwii koœci, któremu w zakresie funkcji wystarcz¹tylko skóra i koœci.

Radek £abanowski, Andrzej Kisiel



W koñcu i tak musimy mieæ system,zestaw, komplet czy jakkolwieknazwany ³añcuch urz¹dzeñ, które

wykonaj¹ po kolei nastêpuj¹ce najwa¿niejszedzia³ania: odbior¹ (odczytaj¹) sygna³ Ÿród³owy,wzmocni¹ go i przetworz¹ na dŸwiêk. Systemurozumianego jako zestaw odrêbnych urz¹dzeñmieæ nie musimy, gdy wystarczy nam jednourz¹dzenie zintegrowane do tego stopnia, ¿ebêdzie w sobie zawiera³o wszystkie wymienionewy¿ej funkcje. Radioodbiornik z wbudowanymig³oœnikami, empetrójka ze s³uchawkamiw komplecie... to te¿ audio, ale przez ma³e a.Audio przez du¿e A te¿ mo¿e integrowaæ ró¿nefunkcje w pojedynczych klockach, ale przynaj-mniej zespo³y g³oœnikowe musi potraktowaæz odpowiednim szacunkiem, czyli uszanowaæ ichodrêbnoœæ – nie tylko ze wzglêdu na znaczenieich jakoœci, ale te¿ koniecznoœæ ich odpowiednie-go ustawienia, wi¹¿¹cego siê z wyraŸnymrozsuniêciem - dla uzyskania panoramystereofonicznej. Czy chodzi nam tylko o stereo?W tym teœcie tak, ale podobna logika dotyczyrównie¿ systemów wielokana³owych. Chocia¿...na dzia³ce AV pojawia siê coraz wiêcej„projektorów dŸwiêkowych”, które w jednejd³ugiej obudowie, umieszczanej pod telewizo-

kompletowania systemu, to daj bo¿e zdrowie.Przychodzi te¿ pora na bardzo zasadne przecie¿pytanie „A jak to zagra u mnie w domu”, i wtedyju¿ jesteœmy nie w domu, a w d... bo jak towszystko ze wszystkim i w domu sprawdziæ?Przes³uchanie nawet dziesi¹tek kombinacji nigdynie da pewnoœci, ¿e znaleŸliœmy najlepsz¹ – i todla nas najlepsz¹ - jaka istnieje w otaczaj¹cej nasprzestrzeni sprzêtowej, jednak porównywaniesprzêtu nie jest przez to w ogóle pozbawionesensu. Pozwala przecie¿ przynajmniej unikn¹ænajwiêkszych b³êdów, unikn¹æ zakupu systemu,który nale¿a³by w ca³ej panoramie dostêpnychrozwi¹zañ do tych najgorszych – dla nasnajgorszych. Osi¹gniêcie tego celu to przecie¿wielki sukces. Taki jest te¿ sens porównywanianie tylko systemów, ale i urz¹dzeñ okreœlonegotypu. Nie ustawiajmy jednak poprzeczki zbytwysoko, nie oczekujemy (od sprzedawców,recenzentów, od siebie samych) ustalenia, jakieurz¹dzenie w danej klasie cenowej jest najlepsze,a tym bardziej jaki system, z³o¿ony z wieluró¿nych urz¹dzeñ.

Z systemami sprawa ma siê trochê tak, jaks¹dz¹ audiofile, a trochê inaczej. Obecnie niemalobowi¹zuje przekonanie, szczególnie silne wœródpocz¹tkuj¹cych audiofilów, nie maj¹cych jeszczewielkiego doœwiadczenia, które nadrabiaj¹ideowym zaanga¿owaniem, ¿e miêdzy urz¹dze-niami systemu powstaj¹ trudne do przewidzeniaaudiofilska

SYSTEMATYCZNOŒÆrem, zwieraj¹ wszystko, co do odtwarzaniadŸwiêku potrzebne – ewentualnie opróczsubwoofera. Fascynuj¹ce... Kino domowe, którejakoby bezwzglêdnie wymaga³o stada g³oœnikówdooko³a s³uchacza, teraz dziêki procesoromwirtualnych przestrzeni jest do zaakceptowaniaw tak zintegrowanej formie, ale stereo, któremuzawsze wystarcza³y dwa g³oœniki, wci¹¿ wymagaich niezale¿noœci. I s³usznie.

Audiofil (swoje) wie, ¿e najlepsze rezultatynie s¹ gwarantowane samymi parametramiurz¹dzeñ wchodz¹cych w sk³ad systemu, ¿ewarto, a nawet trzeba samodzielnie szukaænajlepszych kombinacji sprzêtowych, najlepszychobiektywnie i subiektywnie. W praktyce trzebasiê jednak w tych inwestygacjach i eksploracjachmocno ograniczaæ. Liczba odtwarzaczy,wzmacniaczy, zespo³ów g³oœnikowych jest takdu¿a, ¿e wynika z niej przeogromna liczbamo¿liwych kombinacji; wszystkich, a nawetwiêkszoœci z nich sprawdziæ nie sposób. A je¿eliktoœ zacznie równoprawnie traktowaæ równie¿przewody, stoliki itp., i ¿¹daæ uwzglêdnieniarównie¿ ich wp³ywu na dŸwiêk na etapie

przypadek wzmacniacza lampowego o mocykilku watów, chyba ¿e jest zupe³n¹ ofiar¹ losu.Wtedy rzeczywiœcie trzeba trochê d³u¿ejposzukaæ odpowiednich zespo³ów g³oœnikowych.Mo¿emy mieæ z tym pewien k³opot, jako ¿ezawê¿aj¹c sobie pole manewru np. do kolumno bardzo wysokiej efektywnoœci, zawê¿amysobie paletê brzmieñ, wœród których mo¿emywybieraæ. Je¿eli jednak nie damy siê skusiæ natakie eskapady, wcale nie bêdziemy musielinapracowaæ siê nad znalezieniem kolumn donaszego normalnego wzmacniacza tranzystoro-wego. Byæ mo¿e bêdziemy musieli d³ugo szukaækolumn po prostu graj¹cych tak, jak sobie tego¿yczymy, jednak nie dlatego, ¿e akurat mamywzmacniacz firmy X lub Y, który oczekuje najedynego w œwiecie g³oœnikowego partnera.Cechy brzmieniowe kolumn s¹ znacznie mocniejzaznaczone ni¿ cechy brzmieniowe wzmacnia-czy, wiêc to te pierwsze w najwiêkszym stopniuwp³yn¹ na koñcowy rezultat. Oczywiœcie maj¹cochotê na cyzelowanie brzmienia i dzieleniew³osa na czworo, mo¿emy pryncypialnieuwzglêdniaæ wp³yw ka¿dego elementu systemu,koñcz¹c, a w zasadzie zaczynaj¹c od wtyczkisieciowej, a na drugim etapie przechodz¹c dokabli sieciowych. Taki test gdzieœ siê ukaza³:ró¿nych wtyczek sieciowych z tym samymkablem sieciowym. Je¿eli koñcowe wnioskibrzmia³y nastêpuj¹co: ró¿nic nie stwierdzono, to

na podstawie ich indywidualnych cech zale¿noœcio decyduj¹cym wp³ywie na koñcow¹ jakoœæbrzmienia. ¯e wzmacniacz graj¹cy bardzodobrze z jednymi kolumnami, mo¿e z innymizagraæ beznadziejnie. Co wcale nie znaczy, ¿ekolumny w drugim systemie by³y z³e – onez kolei z innym wzmacniaczem potrafi¹ graæwyœmienicie... i tak dalej. Pewne nietypowesytuacje, które rzeczywiœcie mog¹ mieæ miejsce,nie powinny byæ jednak sytuacjami, na podstawiektórych odgadujemy, jak ten œwiat jesturz¹dzony. Bo s¹ to wyj¹tki od regu³y. Gdybyby³o inaczej, wszelkie testy porównawczeurz¹dzeñ okreœlonego typu nie mia³yby przecie¿wielkiego sensu – sens mia³oby tylko testowaniekompletnych systemów. I to w domu czytelnika...

Porz¹dny wzmacniacza zagra dobrzez prawie ka¿dym porz¹dnym g³oœnikiem.Ewidentne niedopasowanie mo¿na stwierdziæ ju¿na poziomie podstawowych parametrów –przede wszystkim mocy i impedancji (bêd¹cejjednak zbyt czêsto straszakiem).

Popadaj¹c w sprzêtow¹ egzotykê dobrzewiemy, co czynimy – nikt nie kupuje przez

zwracam honor. Ale obawiam siê, ¿e niezwracam. W takim razie stawiam pytanie: ale jakiposzczególne wtyczki sieciowe mia³y wp³yw nabrzmienie ró¿nych zespo³ów g³oœnikowych? Czyuda³o siê dostrzec jak¹œ regularnoœæ zwi¹zan¹z typem obudowy lub materia³em kopu³kiwysokotonowej? Czy ktoœ ju¿ wezwa³ lekarza?Na powa¿nie - dysponuj¹c okreœlonym czasemna porównania, lepiej wykonaæ jak najwiêcejporównañ miêdzy samymi g³oœnikami i samymiwzmacniaczami, co zreszt¹ bêdzie o wiele³atwiejsze, ni¿ skupiaæ siê na badaniu podobnejliczby kombinacji – ale miêdzy znacznie mniejsz¹liczb¹ wzmacniaczy i kolumn. Wybór najlepszych(dla nas) kolumn na podstawie bezpoœredniegoich porównania do innych kolumn, nawet nabazie nieznanego nam systemu i pod³¹czenie ichdo podobnie wybranego wzmacniacza (tu jednakjakoœæ kolumn, które s³u¿y³y jego wyborowi, mawiêksze znaczenie), jest dzia³aniem optymalnym,bior¹c pod uwagê realne mo¿liwoœci i czas.

A.K.

AUDIOFILSKIE GWIAZDY - audio.com.pl · GWIAZDY W PROGRAMIE DLA KOWALSKIEGO. ... te¿ czysto...

Documents

Transcript of AUDIOFILSKIE GWIAZDY - audio.com.pl · GWIAZDY W PROGRAMIE DLA KOWALSKIEGO. ... te¿ czysto...