Ania z Zielonego Wzgórza

Lucy Maud Montgomery

Lucy Maud Montgomery urodziła się w 1874 roku w Clifton na Wyspie Księcia Edwarda, gdzie osadziła akcję wielu swoich utworów. Była jedynaczką, w wieku 21 miesięcy straciła matkę, która zmarła na gruźlicę. Wówczas ojciec wyjechał na zachód kraju, a opiekę nad córką powierzył rodzicom żony. Maud (bo tak nazywano dziewczynkę) przeniosła się do Cavendish, rybackiej wioski na Wyspie Księcia Edwarda. Dziadkowie byli ludźmi surowymi i wymagającymi. Dziewczynka czuła się tam samotna. Rodzinne ciepło odnalazła w domu ciotki Annie (siostry matki), która zastępowała jej matkę, a jej córki były dla sieroty niczym siostry.

W 1943 na terytorium Kanady została uznana za

"osobę o znaczeniu narodowym i historycznym".

Ania Shirley urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji. Była córką Berty i Waltera Shirley. Oboje byli nauczycielami

w miejscowym liceum. Niestety, gdy Ania miała trzy miesiące, zmarła na febrę jej mama, a cztery dni później zmarł jej tata, z powodu tej samej choroby. Dziewczynka

stała się sierotą. Na szczęście przygarnęła ją pani Thomas, była sprzątaczka rodziców Ani, której mąż był pijakiem. Opiekunowie wraz z dziewczynką przeprowadzili się do Marysville. Ania opiekowała się czwórką ich dzieci. Gdy

miała osiem lat, pan Thomas wpadł pod pociąg, a jego żona, kiedy się o tym dowiedziała, nie chciała dalej opiekować się Anią. Na szczęście przygarnęła ją pani Hammond zza rzeki. Dziewczynka, tak jak poprzednio, musiała opiekować się jej dziećmi, których było aż osiem, w tym trzy pary bliźniaków.

Mieszkała z nią przez dwa lata, do chwili, gdy zmarł pan Hammond.

Ania trafiła do sierocińca, ponieważ nikt nie chciał się nią zaopiekować. Spędziła tam cztery miesiące, aż wreszcie przygarnęli ją Maryla i Mateusz Cuthbert. Byli oni rodzeństwem, w podeszłym wieku, którzy stworzyli małej sierotce prawdziwy, rodzinny dom.

Anię Shirley poznajemy w chwili, gdy ma 11 lat. Jej wygląd nie jest zachwycający. Dziewczynka była bardzo chuda. Miała małą, bladą i mizerną twarzyczkę, pokrytą licznymi piegami. Posiadała także duże usta i oczy, które czasami były zielone, a czasami szare. Jej utrapieniem były dwa grube, rude warkocze. Ubrana była w bardzo brzydką, przyciasną, krótką sukienkę, uszytą z pożółkłej wełny. Na głowie miała wyblakły marynarski kapelusik, a w ręku trzymała zniszczoną torbę z urywającą się rączką. Ania nienawidziła swojego wyglądu. Często z powodu niego wpadała w liczne kłopoty.

Seria o Ani z Zielonego Wzgórza

Ania z Zielonego Wzgórza

Ania z Avonlea

Ania na uniwersytecie

Ania z Szumiących Topoli

Wymarzony dom Ani

Ania z Złotego Brzegu

Dolina Tęczy

Rilla ze Złotego Brzegu

Myślimy, że warto przeczytać tę książkę ze względu na jej charakter. Nie jest nudna, zawiera ważne puenty ukryte w opowieści. Można przeczytać o

problemach , poglądach i zachowaniach nastolatków. Pokazuje skutki złego postępowania i działania młodych osób. Poza tym akcja jest wciągająca i

pokazuje zdarzenia o różnych nastrojach - wesołe, przykre, smutne, przygnębiające, itp. Nie skupia się na jednym ciągłym wydarzeniu, ale ujawnia wiele

przygód Ani. Książka ta jest bardzo dobrze napisana i nie ma nagłych przerwań zdarzeń. Autorka pokazała, że można pisać mądre, a zarazem ciekawe książki!

Naprawdę warto przeczytać Anię z Zielonego Wzgórza!

Dlaczego warto przeczytać książkę Ania z Zielonego Wzgórza?

W pustyni i w puszczy

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz, jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością. Urodzony dnia 5 maja 1846r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod Łukowem), chłopięce lata spędził na wsi, obserwując z bliska życie ludu, którego niedole przedstawił tak wiernie w swych wczesnych nowelach

Dlaczego nie warto przeczytać książki w Pustyni i w Puszczy?

Nie poleciłybyśmy tej książki głównie dlatego, że bywa momentami niezrozumiała. Pojawia się dużo wątków politycznych i historycznych, które napisane są trudnym językiem. Wstęp książki i obszerne opisy zniechęcają już na początku do jej przeczytania. Miejsce akcji

oraz same wydarzenia rozgrywające się tylko i wyłącznie na pustyni powodują znudzenie

podczas czytania.