© Copyright by Volant ISBN 978-83-935898-0-7

Redakcja, korekta i skład: Katarzyna Krzan A3M Agencja Internetowa www.a3m.pl

Projekt okładki: a3m

Zdjęcie na okładce Paweł Romański (inspirowane fotografią Michaela Aliga)

Wydawca: Volant www.piatypoziom.pl

e-mail: info@piatypoziom.pl

Autor dołożył wszelkich starań, by zawarte w książce

informacje były kompletne i rzetelne. Nie bierze jednak

żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za

ewentualne szkody wynikłe z ich zastosowania w życiu.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2012

Przez ostatnie trzydzieści trzy lata co ranka patrzy-

łem w lustro i zadawałem sobie pytanie: „Gdyby dzi-

siaj było ostatnim dniem mojego życia, czy chciałbym

w nim robić to, co zamierzam dziś robić?”. I za każ-

dym razem, kiedy przez wiele dni pod rząd odpowiedź

brzmiała: „Nie”, wiedziałem że muszę coś zmienić…

Steve Jobs

„Piąty poziom” może zawierać śladowe ilości wulgary-

zmów, sceny seksu z młodymi kobietami, pokaźną ilość

ostrych żartów oraz ekstremalnie duże stężenie skutecznych

sposobów na podniesienie poziomu swojego życia.

SPIS TREŚCI:

PODSTAWY........................................................................... 12

Pięć poziomów szczęścia ....................................................... 12

Osiem fundamentów „piątego poziomu” ............................... 14

Fundament pierwszy: Istnieją dobre rozwiązania. 14

Fundament drugi: Unikaj tłumu. 14

Fundament trzeci: Kreowanie rzeczywistości jest lepsze niż

poddawanie się jej wpływowi. 15

Fundament czwarty: Moralność nie istnieje. Istnieją

konsekwencje. 15

Fundament piąty: Przestań koncentrować się na mrzonkach. 15

Fundament szósty: Seks daje wyzwolenie. 16

Fundament siódmy: Społeczne zasady robią z ciebie

niewolnika. 16

Fundament ósmy: Nie urodziłeś się po to, żeby być dobrym.

Urodziłeś się, żeby być najlepszym! 17

Umowa, którą powinieneś przeczytać ................................... 18

Bieg przeszkód ...................................................................... 21

Stara i nowa zabawka 21

Odkrycie ośmiolatka 23

Na czyich zasadach będziemy grać? 24

Moja pierwsza modelka 25

My way 27

Co zrobić z niewypałem? 28

Jak być geniuszem, nie będąc geniuszem? 29

Dziewięćdziesiąt metrów lotu 30

Zadanie: Kalendarz ............................................................... 31

– 8 –

POZIOM I: STADO ................................................................. 33

1. Czarnoksiężnik o siedmiu miliardach twarzy ...................... 34

System decyzyjny 34

Cztery odmiany strachu 37

Inni wiedzą więcej 38

Z innymi jest łatwiej się obronić 40

Tylko będąc jak inni można przeżyć 41

Przywódca wie najlepiej 42

2. Halucynacja zwana rzeczywistością ................................... 45

Dlaczego życie wydaje się ciężkie? 47

Bezpieczne decyzje = głupie decyzje 51

Konkurencja 52

Szczęście 55

3. Przekleństwo autorytetów ................................................ 57

Eksperci: efekt fali 58

4 zasady wybierania autorytetów 60

Kto ciebie dyma i dlaczego wszyscy? 62

4. Pytanie, które musisz sobie zadać ...................................... 66

POZIOM II: ZASADY GRY........................................................ 68

1. Trzeba więcej myśleć o sobie niż o innych .......................... 71

2. Koncentracja na przyszłości jest ważniejsza niż carpe diem . 78

3. Najlepsza rada, jaką możesz dostać „Zadziw mnie!” ........... 78

4. Cele nadrzędne nigdy nie powinny być zmieniane .............. 79

5. Ryzykuj ............................................................................. 80

6. Rzeczywistość ma zawsze rację .......................................... 81

7. Plan „A”, plan „B”, a co z resztą liter alfabetu? ................... 85

8. Przekonania, czyli dlaczego rzygam hip-hopem? ................ 85

10 przekonań, którymi się kieruję 87

9. Wyniki, wyniki, wyniki ...................................................... 88

10. Sztuka chillout’u .............................................................. 88

– 9 –

POZIOM III: NAJLEPSZA WERSJA SIEBIE .................................. 90

1. Mapa, trasa i cel podróży .................................................. 92

Prosto, a nie naokoło 92

Mordercy marzeń 97

System Mordowania Marzeń (SMM) 98

Usuwanie obaw 101

Przestań myśleć! 101

Przygotuj plan awaryjny 104

Zastosuj trzy prawdy o motywacji 104

2. Mistrz kierownicy............................................................ 109

Kreuj innych, nie daj się kreować 109

Przyspieszony kurs dorastania 112

10 cech dojrzałego mężczyzny 113

Jak skutecznie wyeliminować strach, zwiększyć pewność siebie

i poprawić samoocenę? 115

3. Odpicowana bryka .......................................................... 119

Kim byłem i co zmieniło się w 30 dni? 121

Miniporadnik: Jak stać się gwiazdą w 6 tygodni? 127

4. Silnik i mechanika ........................................................... 144

Nie masz pieniędzy? Te historie otworzą ci oczy 145

Źródło bogactwa 147

Model wydawania: Status czy symbole statusu? 148

Model zarabiania: Pracuj ciężej albo mądrzej 154

6 sposobów na rozbudzenie kreatywności 157

Kim powinieneś być po przeczytaniu tego rozdziału? 160

POZIOM IV: WYZWOLENIE SEKSUALNE ................................ 161

I. Reguły uwodzenia ............................................................ 164

4 najczęstsze problemy jakie faceci mają z kobietami 165

1. Bądź fajny! 169

Metody ograniczania strachu przed podejściem 175

2. Najprostszy schemat uwodzenia, jaki widziałeś 191

– 10 –

Nie wiesz, co zrobić? Modeluj! 197

3. Odwróć role 198

Kto działa, ten przegrywa 199

Kochać czy być kochanym? 204

4. Dominuj 219

Wygrywanie kłótni 233

Modele relacji: dziewczyny na jedną noc, fuck buddies i haremy

237

II. Stałe związki ................................................................... 242

Najlepsza opcja 242

III. Seks ............................................................................... 257

Kwestia nastawienia: Lodziary 258

Anatomia 262

Gra wstępna 268

Stosunek 277

5 sposobów na opóźnienie wytrysku 278

IV. Rozstanie ....................................................................... 285

Rozstanie, to najlepsze co mogło cię spotkać 285

Kiedy się rozstać? 286

Związków nie da się naprawić 286

Jak zerwać? 287

Jak sobie poradzić? 287

POZIOM V: SELF-MARKETING .............................................. 289

4 powody, dla których warto zarządzać wrażeniem................. 292

Oszczędność energii 292

Kilka poziomów wyżej 294

Możliwość osiągnięcia wielkich celów 295

To jest lepsze dla wszystkich 298

1. Generowanie sukcesu ..................................................... 300

300% od zera, to wciąż zero 300

Relatywność osiągnięć 302

– 11 –

Scenariusze budzące podziw 304

„Czego nie pokażesz, tego nie sprzedasz” 309

Świętuj sukcesy 309

Pokaż siłę maskując swoje wady 311

2. Dodatki do sukcesu ......................................................... 315

Chcesz być królem? Zachowuj się jak król 315

To, co najbardziej wartościowe jest rzadko dostępne 320

Symbole statusu 321

3. Zdobywanie wpływu ....................................................... 322

Kierowanie innymi 323

Mała mafia 325

Trzymaj język za zębami 327

Zawsze kończ zwycięstwem! 330

Chcesz więcej? .................................................................... 332

Darmowe artykuły. Produkty. Kontakt. 332

Podziękowania ................................................................... 333

P O D S T A W Y

– 12 –

„Czy świat bez ciebie byłby mniej ciekawy?”

Między innymi to pytanie zadałem sobie zanim założyłem

swoją pierwszą firmę, zostałem giełdowym inwestorem, spe-

cjalistą do spraw języka reklamy, playboyem i kreatywnym

wizjonerem.

I nie stałbym się nimi, gdyby odpowiedź brzmiała inaczej

niż: „Nie”.

Książka ta stanowi przewodnik, dzięki któremu odpo-

wiedź: „Nie” zmienia się na pełne podekscytowania: „TAK!”.

Jej budowa przypomina drogę, która prowadzi dookoła pię-

ciu poziomów szczęścia pozwalających na zbudowanie wspa-

niałego i satysfakcjonującego życia w tempie znacznie prze-

wyższającym osiągnięcia polskich budowlańców.

Poziom pierwszy stanowi opis społecznej rzeczywistości

i tłumaczy dlaczego dookoła szerzą się negatywne, depresyjne

przekonania, które skutkują tym, że chociaż nie musi tak być,

to najczęstsze życiowe scenariusze powstają jak efekt wciska-

nia klawiszy Ctrl+C, Ctrl+V – kopiowaniu zachowań, żartów,

charakteru pisma i zainteresowań.

P O D S T A W Y

– 13 –

Poziom drugi zawiera dziesięć alternatywnych zasad,

które wskazują na to, co jest najważniejsze krok po kroku.

Wielu osobom wystarczy ich poznanie i głębokie zrozumie-

nie, żeby samodzielnie osiągać potężne sukcesy.

Poziom trzeci pozwala na stworzenie najlepszej wersji

siebie, bo każdego dnia widzisz albo przeszkody albo możli-

wości. Zależy to od tego, jako kogo widzisz siebie. Od tego,

jak widzisz siebie zależy, jak widzisz świat. Od tego, jak wi-

dzisz świat zależy to, co masz. Ten rozdział nie dotyczy tego,

jak dobry jesteś, ale jak dobry chcesz być. I daje ci podsta-

wowe środki, żebyś mógł to osiągnąć, pogrupowane w trzy

kategorie: wizerunek, towarzyskość, pieniądze.

Poziom czwarty koncentruje się wokół tematyki związ-

ków, uwodzenia i seksu, bo koniecznym elementem szczęścia

jest możliwość dzielenia się nim z innymi. Gdyby tak nie by-

ło, to najbogatsi sypialiby z własnymi limuzynami. Tymcza-

sem od ilości i jakości seksu bezpośrednio zależy to, jak się

czujemy i w jaki sposób odbieramy rzeczywistość. Jest po-

wiedzenie, że kobieta, która krzyczy w nocy, nie warczy

w dzień. Mężczyźni niczym się od nich nie różnią i słowo „sa-

tysfakcja” nie przez przypadek najczęściej kojarzy się z sek-

sem.

Poziom piąty łączy w sobie wszystkie wcześniejsze ele-

menty. Na jego etapie działa synergia, dzięki której 2+2=15.

Dodatkową wartością jest w tym przypadku to, że wykorzy-

stując umiejętności z poprzednich poziomów, możesz rozwi-

nąć swój wizerunek, żeby czerpać z niego różnorodne korzy-

ści kierując innymi i osiągając znacznie większe cele. Zawiera

on zaawansowane rady dotyczące manipulowania wrażeniem

i kreowania podniecającej wizji swojej osobowości, gotowej

do wykorzystania na wiele inspirujących sposobów.

P O D S T A W Y

– 14 –

FUNDAMENT PIERWSZY: ISTNIEJĄ DOBRE ROZWIĄZANIA.

Lepiej zjeść posiłek smaczny czy zdrowy? Teraz pojechać

na wakacje czy oszczędzać na emeryturę? Zjeść ciastko czy

mieć ciastko? To tylko najpopularniejsze dylematy, które

określają trzy czasowniki: powstrzymywanie się, oszczędza-

nie, hamowanie. U ich źródła leży przekonanie, że trzeba coś

wybrać, bo nie można mieć wszystkiego i mętne pocieszanie

się, że kiedyś się wszystko ułoży. Niestety, odkładanie swoje-

go szczęścia „na później”, zwykle oznacza „na zawsze” i za-

pomina się przez to, że ciastka służą do jedzenia, posiłki mo-

gą być jednocześnie smaczne i zdrowe oraz że można dbać

i o wypoczynek i lokowanie funduszy na przyszłość.

FUNDAMENT DRUGI: UNIKAJ TŁUMU.

Nie warto brać udziału w wyścigu szczurów, oglądać się na

innych, dopasowywać lub buntować. Najlepiej o nim zapo-

mnieć, zupełnie tak, jak każdego dnia zapominamy o milio-

nach żuczków gnojarzy toczących przed sobą uzbieraną kupę.

Tylko dlatego, że robią to miliony innych istot, nie warto za-

czynać szukać własnej kupy, prawda? Jesteś kim innym, więc

przestań zachowywać się jak pozostali.

P O D S T A W Y

– 15 –

FUNDAMENT TRZECI: KREOWANIE RZECZYWISTOŚCI JEST

LEPSZE NIŻ PODDAWANIE SIĘ JEJ WPŁYWOWI.

Stawiam na aktywność, a nie bierne godzenie się na zasta-

ną sytuację i przystosowywanie się tak długo aż będzie to zbyt

upokarzające lub niemożliwe. Wierzę, że każdy może mieć

wpływ na to, co go spotyka, a skoro tak, to jego obowiązkiem

jest dostosowywać otaczający świat do siebie, a nie na od-

wrót.

FUNDAMENT CZWARTY: MORALNOŚĆ NIE ISTNIEJE.

ISTNIEJĄ KONSEKWENCJE.

Nie ma działań dobrych i złych. Po prostu mają dobre lub

złe skutki, nawet jeśli wywołały je najczystsze moralnie czy-

ny. Trzeba brać odpowiedzialność za jedno i za drugie.

FUNDAMENT PIĄTY: PRZESTAŃ KONCENTROWAĆ SIĘ

NA MRZONKACH.

Wychowuje się nas w poczuciu solidarności z całym świa-

tem bez względu na to czy jego sprawy nas dotyczą czy nie. Ja

opowiadam się za skoncentrowaniem na sobie i swoich naj-

bliższych. Wyłącznie na rzeczach, na które mamy wpływ. Na

byciu wdzięcznym i lojalnym wobec osób, które na to zasłuży-

ły. Siła tkwi w jedności opartej na realnych powiązaniach,

więc dziel się z najbliższymi WSZYSTKIM, co pozwoli żyć im

lepiej.

P O D S T A W Y

– 16 –

FUNDAMENT SZÓSTY: SEKS DAJE WYZWOLENIE.

Seks jest istotą życia, ale to ty wybierasz, jakiego życia ma

być istotą. Zmuszanie się do rozpusty, kiedy wolisz być z jed-

ną osobą i na odwrót jest szkodliwe i powinno być zwalczane.

Miłość jest blisko związana z zaspokojeniem, a ono wyklucza

zmuszanie się do czegokolwiek lub chodzenie na kompromi-

sy, bo w pupę to nieładnie, a dziewczynkom to nie wypada.

Jego rolą jest pobudzanie nas do działania, dawania satysfak-

cji oraz odblokowywania duchowo i fizycznie, więc każdy

powinien kształcić się w takim kierunku, żeby był on najlep-

szy, ale też nie krzywdził innych.

FUNDAMENT SIÓDMY: SPOŁECZNE ZASADY

ROBIĄ Z CIEBIE NIEWOLNIKA.

Dla urzędu, religii i korporacji jesteśmy tylko numerami,

które są istotne, o ile dają pieniądze. Systemy edukacji wy-

wodzą się z okresu międzywojennego – okresu rozwoju pro-

dukcji taśmowej. Nie powstały po to, żeby ludzie byli mądrzy,

kreatywni i samodzielni. Powstały po to, żeby mało myśleli

i posłusznie stali przy taśmie. Nadmiernie rozbudowane ko-

deksy nie powstały, żebyś był szczęśliwy, tylko żeby elimino-

wać społeczne niepokoje i kontrolować obywateli, którzy mo-

gliby je wywoływać. Prawa powstały nie tylko po to, żeby cie-

bie chronić, ale też po to, żeby ciebie pilnować, karać i tłam-

sić.

P O D S T A W Y

– 17 –

FUNDAMENT ÓSMY: NIE URODZIŁEŚ SIĘ PO TO,

ŻEBY BYĆ DOBRYM. URODZIŁEŚ SIĘ, ŻEBY BYĆ NAJLEPSZYM!

Nie wykorzystując swoich możliwości marnujemy swój

czas. Zadowalając się bylejakością, nie bierzemy tego, co się

nam należy – tego, co najlepsze. Jestem za tworzeniem tak

dużej wartości, jak to tylko możliwe łączącej styl myślenia,

wizerunek, zachowanie, środki materialne i umiejętności

kierowania innymi, dzięki czemu zwolennicy „Piątego po-

ziomu” osiągają imponujące wyniki w bankowości, sprzeda-

ży, kierowaniu projektami, relacjach międzyludzkich, branży

szkoleniowej i wielu innych dziedzinach.

Precyzyjne reguły, sposoby i triki, które są zawarte w ko-

lejnych pięciu rozdziałach przedstawiają całkowicie inne po-

dejście w stosunku do tradycyjnego. Bardzo wyraźnie widać

to na gruncie języka, jakim posługuje się powszechnie (P)

i jakim posługuję się chociażby ja (V). Różnicę widać na kilku

poniższych przykładach:

P: Muszę iść do pracy.

V: Chcę iść do pracy, żeby żyć lepiej.

P: To nie moja wina.

V: Popełniłem błąd.

P: Płacę podatki, więc rząd powinien coś z tym zrobić.

V: Nikt nic mi nie jest winny, a jeśli coś mi przeszkadza, to

sam powinienem to zmienić.

P O D S T A W Y

– 18 –

P: Chcę znaleźć dobrą pracę.

V: Chcę żeby inni dla mnie pracowali.

P: Robię to, bo tak wypada.

V: Co to znaczy „wypada”?

P: Mieć dużo pieniędzy.

V: Zdobyć umiejętności, dzięki którym zarobię dużo pie-

niędzy.

Zasady i techniki, które przedstawiłem na następnych

stronach są diabelnie skuteczne, ale też zupełnie bezużytecz-

ne, jeśli chociaż na okres czytania tej książki nie porzucisz

swoich dawnych przekonań.

Po pierwsze, będę chciał, żebyś zmienił niektóre zacho-

wania utrudniające ci życie.

Nie wierzę w charakter. Do żadnej osoby nie są przypisane

jego konkretne cechy. Tchórz rzadko jest tchórzem w każdej

sytuacji. Znam byłego żołnierza sił specjalnych, który boi się

pająków. To jest kwestia doświadczeń, samooceny, przyzwy-

czajenia i podejścia do życia, a nie cech wrodzonych.

Zresztą, gdyby nawet było inaczej, to i tak nie chciałbym

żebyś się zmieniał, bo nie ma czegoś takiego jak dobra lub zła

cecha charakteru. Każda z nich ma swoją ciemną i jasną

P O D S T A W Y

– 19 –

stronę. Na przykład ja jestem strasznie kapryśny. Jeśli chcesz

wiedzieć jak bardzo, to przypomnij sobie najbardziej kapry-

śną osobę jaką znasz i pomnóż to razy trzy. Jestem naprawdę

okropny! Cały czas coś mi nie pasuje, a swojego czasu zyska-

łem nawet lokalną sławę kogoś, kto wymyśla najbardziej bła-

zeńskie powody zrywania z dziewczynami. Żeby ze mną wy-

trzymać, trzeba nieźle się postarać i kiedy się nie hamuję,

zraża to do mnie część ludzi. Z tego punktu widzenia mogę

nazwać to złą cechą charakteru.

Jednak dzięki tym samym zachowaniom, jeśli już coś

wybiorę, to jest to najlepszej jakości i cieszy mnie tak bar-

dzo, że nie chcę tego zamienić na nic innego. Również

dzięki temu potrafię tworzyć rzeczy tak długo, aż sam ich

widok sprawi, że szeroko się uśmiecham. Z tego samego

powodu nigdy jeszcze nie zawiódł mnie nikt z moich bli-

skich, no i dzięki temu miejsce, gdzie mieszkam nie wygląda

jak wysypisko śmieci, z postawionym centralnie łóżkiem, ale

w taki sposób, że będąc z pociągającą seksualnie kobietą chce

się tam wchodzić i zostać na dłużej. Czy to nie są korzyści?

Jeśli ty wierzysz w charakter, to możesz to robić, bo inte-

resuje mnie to tak samo, jak to czy wierzysz we wróżki, Alla-

ha albo kosmitów. Chcę tylko, żebyś zmienił swoje najbar-

dziej szkodliwe zachowania, bo dla innych, kiedy zachowu-

jesz się jak dupek, to jesteś dupkiem, a kiedy zachowujesz się

grzecznie i uprzejmie, to jesteś dobrze wychowany. To nie ma

nic wspólnego z tym, że się taki urodziłeś. Po prostu tak się

zachowujesz, a zmieniając to, stajesz się dla innych całkowi-

cie inną osobą.

Po drugie, szanuję cię, więc „Piąty poziom” nie jest zbio-

rem oczywistości. Zakładam, że masz mózg i wiesz, jak go

użyć, więc z pewnością zrozumiesz moje ostre żarty i wyła-

P O D S T A W Y

– 20 –

piesz, co było sarkazmem, a co nie. Z tego samego powodu

nie przeczytasz tu, że jeśli chcesz być bardziej lubiany, to faj-

nie żebyś nie śmierdział i nie chodził w dziurawych skarpet-

kach, bo będziesz pośmiewiskiem. Założyłem, że to już wiesz

i zbierając wszystkie swoje doświadczenia w jednym miejscu

postanowiłem dać ci tak unikalne opracowanie jak to tylko

możliwe.

Po trzecie, chcę żebyś był świetną osobą, ale to się nie

uda bez ciebie, dlatego na początek chcę, żebyś wyeliminował

negatywne myśli, jakie kłębią się w twojej głowie. Prawdopo-

dobnie całe swoje życie szedłeś ze sobą na jakieś kompromi-

sy. Mówiłeś sobie co jest możliwe, a co nie, piętrzyłeś przed

sobą przeszkody i tonąłeś w negatywnym myśleniu o tym, że

na zostanie np. gitarzystą jesteś za stary, nie nadajesz się do

tego albo nie masz pieniędzy. To teraz wyeliminuj każdą myśl

typu: „Nie da się/Nie umiem/Nie wiem/Nie mogę/Tak,

ale…”. Podejdź do tego z czystym umysłem, bez jakichkolwiek

hamujących cię uprzedzeń. Myślenie o przeszkodach przycią-

ga przeszkody. Myślenie o rozwiązaniach – rozwiązania, więc

potraktuj to jako eksperyment i chwilowo przestań robić so-

bie kuku.

Myśl o tym, co jest możliwe. Jeśli w twojej głowie pojawi

się jakaś negatywna myśl, to każ się sobie zamknąć i zastąp ją

pozytywnym: „Ooooo!”, a później szukaj sposobu i testuj

wszystko, co tu przeczytasz, bo jeśli ktoś coś zrobił, to jest to

technicznie wykonalne, a skoro takie jest, to już od ciebie

zależy czy jest wykonalne praktycznie.

Jeśli zastosujesz się w pełny i elastyczny sposób do zawar-

tej tutaj treści, to daję ci 100% gwarancję, że osiągniesz, co

zechcesz, ale jeśli wciąż będziesz hołdował dawnym przyzwy-

czajeniom, to wycofuję jakąkolwiek obietnicę.

P O D S T A W Y

– 21 –

Kilka poniższych historii nawet nie pretenduje do bycia

moją biografią. Jest raczej ilustracją mojego podejścia do

przeszkód. Filozofią, którą kieruję się każdego dnia i dobrze

na tym wychodzę.

STARA I NOWA ZABAWKA

Zawsze chciałem wiedzieć: „Jak?”, a to był mój ulubiony

samochód.

Fascynował mnie. Bawiłem się nim od dwóch dni i wciąż

nie mogłem pojąć co sprawia, że porusza się na odległość.

Przypuszczałem, że w jego wnętrzu znajdę rozwiązania

wszystkich sekretów, więc zakradłem się do piwnicy, gdzie

tata trzymał młotki, śrubokręty, wiertarki i resztę narzędzi,

których makabryczny potencjał odkrywa się podczas ogląda-

nia horrorów, po czym z kilkoma z nich w garści, udałem się

na górę i zamknąłem drzwi do swojego pokoju.

Siedziałem w nim do wieczora (co podejrzewam, że w wie-

ku pięciu lat oznacza 17.00 albo niewiele później) i zdążyłem

rozkręcić i skręcić mój samochód trzykrotnie. To mi nie wy-

starczyło, bo wciąż nie wiedziałem. Wtedy moją uwagę przy-

kuł mały silnik elektryczny, który zainstalowano w wyścigów-

ce. Bez trudu odkryłem, że on też da się rozłożyć na mniejsze

części, co oczywiście z zapałem zrobiłem. To był błąd.

Samo rozkręcanie nie wystarczyło, więc pomogłem sobie

kantem stołu. To był jeszcze większy błąd.

P O D S T A W Y

– 22 –

Następnie odłączyłem od wirnika magnesy i pourywałem

jakieś druciki. Nie zobaczyłem tam już nic wystarczająco cie-

kawego, więc po raz czwarty złożyłem moją wyścigówkę, ale

kiedy chciałem, żeby jechała, ona ani drgnęła. Nie byłem

idiotą i wiedziałem, że zniszczyłem silnik, ale nie wiedziałem

jak go naprawić, więc poszedłem spać.

Następnego dnia nic się w moim życiu nie zmieniło, ale

mama patrzyła na mnie podejrzliwie. W końcu spytała:

– Dlaczego już nie bawisz się swoim samochodem?

Coś zacząłem kręcić, ale zupełnie bezskutecznie.

– Jak będziesz tak psuł zabawki, to nigdy więcej nic nie

dostaniesz! – zagroziła. – Po co ty to robisz?

Nie potrafiłem wyjaśnić. Zamiast tego poprosiłem ją, żeby

włączyła mi telewizor i obejrzałem Smerfy, podziwiając Papę

Smerfa i współczując Gargamelowi, który stale coś bezsku-

tecznie majstrował i wszystko psuł przez swój nieporadny

charakter. Nie chciałem tak skończyć.

Ze swojej szafki wyjąłem wyścigówkę, a z niej wydobyłem

magnesy. Sięgnąłem też do szuflady po drewniane pudełko.

Miałem w nim już całą masę magnesów, co prawdopodobnie

przyprawiało rodziców o ból głowy. To był mój skarb. Znala-

złem też kilka zużytych baterii (na których przeprowadzałem

doświadczenia z elektrycznością) i łącząc je magnesami skon-

struowałem swój własny pojazd. Jego design wymagał po-

prawy, ale i tak byłem zachwycony.

P O D S T A W Y

– 23 –

ODKRYCIE OŚMIOLATKA

Nigdy nie nauczyłem się ciąć nożyczkami. Nie dlatego, że

było to trudne, ale dlatego, że nigdy nie musiałem tego robić.

Jak tego unikać nauczyłem się pod koniec pierwszej klasy

podstawówki. Cały rok popisywałem się swoimi rysunkami,

a że też ładnie czytałem, ładnie liczyłem i potrafiłem rozbawić

całą klasę, to wychowawczyni bardzo mnie polubiła.

Z okazji dnia matki mieliśmy przynieść zdjęcia mamy

i różne gazety, żeby móc powycinać z nich kwiatki i poprzy-

klejać do laurki. Wszystkie dzieci zabrały się do pracy i sam

mogłem to zrobić, ale byłem bezczelny. Nawet nie wziąłem

nożyczek do ręki. Zamiast tego zrobiłem nieszczęśliwą minę

i liczyłem na to, że nauczycielka mnie zauważy. Zawsze pilnie

pracowałem, więc było tylko kwestią czasu aż podeszła i zapy-

tała:

– Dlaczego nic nie robisz? – Pokazałem nożyczki.

– Nie umiesz wycinać? Pokażę ci. – Wzięła do ręki no-

życzki: – Który kwiatek chcesz, żebym wycięła? – Pokazałem,

a ona wycinała mówiąc, że ten paluszek wkładasz tam, a tam-

ten gdzie indziej. Kiedy skończyła, uśmiechnąłem się łagod-

nie i pokazałem następny:

– Ten jest ładny. – Wzięła go do ręki i wycięła, po czym

tak jej się to spodobało, że wycięła wszystko, co było mi po-

trzebne. Podziękowałem, poprzyklejałem kwiatki tak jak

chciałem i pokazałem pani. Była dumna. Pewnie znów poczu-

ła się dzieckiem, a mnie nauczyło to, że nie warto robić sa-

memu tego, co ktoś może zrobić za nas.

Już nigdy nie robiłem osobiście tego, co ktoś mógł zrobić

za mnie. Jeśli coś może zrobić każdy, to nie widzę powodu,

P O D S T A W Y

– 24 –

żebym robił to samo. W imię czego? Solidarności czy głupo-

ty? Wolę skupiać się na tym co tylko ja potrafię zrobić. Dzięki

temu oszczędziłem kilka lat życia i bardzo dużo pieniędzy.

NA CZYICH ZASADACH BĘDZIEMY GRAĆ?

Kiedy miałem dziesięć lat przeprowadziliśmy się, a w no-

wej szkole wszyscy byli znacznie więksi niż ja. Byłem też no-

wy, a chłopcy w tym wieku lubią się bić i już pierwszego dnia

zauważyłem, że chcą, żebym robił to, czego oni chcą. To była

ich zasada.

Moja brzmiała: „Będę robił, co zechcę”.

Intuicyjnie wiedziałem, że kiedy ustąpię, to później będzie

tylko gorzej, więc w przeciągu pierwszego roku stoczyłem

siedem bójek. Raz ze starszym chłopakiem. Dopadł mnie

w rogu korytarza. Nie bałem się, ale też nie lubiłem przegry-

wać. Ugryzłem go w ramię. Rozpłakał się, a ja chociaż nie

byłem z siebie dumny, to przynajmniej do następnej klasy już

miałem spokój. Jednak po wakacjach biłem się dwa razy wię-

cej niż rok wcześniej, podczas gdy jeszcze dwa lata później

doszedłem do blisko trzydziestu bójek.

Nigdy nie ustąpiłem. Nie zawsze wygrywałem, ale w końcu

wywalczyłem sobie taką pozycję, że wszyscy bali się ze mną

zadzierać. Woleli poszukać kogoś słabszego.

P O D S T A W Y

– 25 –

MOJA PIERWSZA MODELKA

Hormony zaczęły rozsadzać mnie od wewnątrz. Dziwnym

trafem działo się to, kiedy gapiłem się na nową dziewczynę

w szkole. Była piękna i wysoka. Zaczynała zajmować się mo-

delingiem i można ją było zobaczyć na plakatach w sklepach

Wranglera. Gapili się na nią wszyscy, ale cały czas mówili, że

jest brzydka, tylko dlatego, że nie umieli jej poderwać. Ona

latała za jednym z najgroźniejszych chłopaków w szkole. Był

o głowę ode mnie wyższy i miał wielkie łapy. Przekonałem się

o tym, kiedy jego pięści spadły na moją głowę podczas lekcji

religii, zaraz po tym, jak za nazwanie mnie frajerem walną-

łem jego głową o ławkę.

Ciężka sprawa.

Wymyśliłem sobie, że podejdę do niej i powiem:

– Cześć. Bardzo mi się podobasz i chcę pójść z tobą na

randkę. – Nic specjalnego, ale wtedy nikt tak nie robił. Nie

mieli odwagi. Poszedłem, powiedziałem i usłyszałem to, co

często słyszą inni faceci:

– Ale my się w ogóle nie znamy!

– A jak mamy się poznać, jeśli się ze mną nie umówisz? –

odparowałem i widząc, że nie wie, co powiedzieć, skreśliłem

ją. Jedna z najważniejszych zasad dotyczących relacji brzmi

(gdyby przyszło wam do głowy, żeby coś sobie wytatuować, to

ta myśl jest niezłym pomysłem): „Traktuj innych, dokładnie

tak jak oni traktują ciebie”, podczas gdy cały świat powtarza:

„Traktuj innych dobrze, to oni też to będą robić”. To ściema.

Ona mnie olewała, to ja olewałem ją. Genialna strategia,

która zaowocowała miesiąc później. Przyszła na oczach całej

szkoły i zapytała:

P O D S T A W Y

– 26 –

– Tamta propozycja jest jeszcze aktualna?

– Nieee wieeeem – powiedziałem wolno.

Jakiś czas potem poszliśmy razem na szkolną imprezę,

jeszcze później zaczęliśmy wylizywać sobie migdałki,

a w końcu trafiliśmy do łóżka.

Jednak kilka lat później, nie byłem już sobą. Zaniedbałem

się. Poszedłem więc do pracy, w której płacili mi pięć złotych

za godzinę, co nawet na tamte czasy było śmieszną kwotą, za

którą moje obowiązki służbowe ograniczyłem do czytania

książek, spania na biurkach, bawienia się z wielkimi wilczu-

rami i jeżdżenia po fabryce na podnośnikach hydraulicznych.

Niestety, czasem musiałem też rozmawiać z degeneratami

i nieudacznikami. Przekonałem się na własnej skórze jak

bardzo chore mają myślenie i postanowiłem nigdy nie stać się

kimś takim. Kiedy dawali mi złote życiowe rady, to patrzyłem

na nich i wiedziałem, że to dzięki nim przepuścili między

palcami swoje życie i pilnie notowałem, żeby robić na odwrót.

Ludzi zawsze ocenia się po wynikach, a oni ich nie mieli, więc

głupotą byłoby traktować ich poważnie.

Następnie, kiedy już miałem pieniądze i poddałem swoje

życie gruntownemu liftingowi, poznawanie kobiet i dostawa-

nie czego się chce, okazało się diabelnie proste. W ciągu mie-

siąca całowałem się w samych klubach z mniej więcej z trzy-

dziestoma wystrzałowymi laskami, w tym często z dwoma

jednocześnie, a to był dopiero początek. Wystarczyła mie-

szanka wartości, karania ich za złe zachowania i zdecydowa-

nia, żeby dotknąć, pocałować i starannie przelecieć. Tym sa-

mym sypianie z wieloma kobietami było wyjątkowo nęcące.

Jednocześnie część z nich okazywała się na tyle wartościowa,

że nie chciałem z nich rezygnować. Wtedy wpadłem na po-

mysł… Haremy!

P O D S T A W Y

– 27 –

Przez trzy lata spotykałem się z co najmniej trzema dziew-

czynami jednocześnie. Przy takiej liczbie przypomina to

dzwonienie po pizzę i zamawianie ich z dostawą do domu

i opcją robienia loda w zestawie.

Robiłem to tak długo, dopóki nie poczułem, że chcę czegoś

innego.

Wtedy bez zastanowienia zrobiłem to „coś innego”.

MY WAY

Rozpoczął się boom na nauki ścisłe. Do ludzi zaczęła do-

cierać prawda, że zdecydowanie mniej inżynierów niż huma-

nistów przygotowuje cheeseburgery w McDonald’s, ale ja

postanowiłem zaryzykować i wybrałem humanistykę.

Wiedziałem, że studia ścisłe dadzą mi umiejętności licze-

nia (Co jest w tym, do cholery, fajnego?!), ale humanistyka

pozwoli wkładać ludziom do głów różne myśli. To przecież na

tym opiera się władza, religie i spektakularne sukcesy jedno-

stek. Jeśli jest coś w czym humanistyka ma przewagę nad

naukami ścisłymi, to tylko w błyskotliwie opanowanej umie-

jętności zarządzania, dzięki której można leżeć na hamaku

i czytać książkę w oczekiwaniu jak dziewczyna o wyjątkowo

zgrabnych nogach przyniesie napoje chłodzące. A jest to wy-

jątkowo kusząca perspektywa.

Wybrałem uniwersytet, po czym załatwiłem sobie indywi-

dualny tok studiów i opiekę naukową świetnego doktora spe-

cjalizującego się w prawie finansowym (asekuracyjnie wybra-

łem również praktyczne przedmioty). Dzięki temu mogłem

korzystać na preferencyjnych zasadach z całej oferty progra-

mowej uczelni. Na pierwszym roku chodziłem na zajęcia

P O D S T A W Y

– 28 –

głównie ze studentami trzeciego i czwartego roku. Rok póź-

niej zapisałem się na seminarium doktoranckie uczestnicząc

w nim jako słuchacz.

Wszyscy studenci narzekali na brak pieniędzy, ale użalanie

się nad swoim losem wydawało mi się jeszcze gorszą rozryw-

ką niż rytuał wieczornego picia herbaty, więc zacząłem my-

śleć, co mogę zrobić, żeby połączyć studia i zarabianie pie-

niędzy mając jednocześnie czas na sen, seks i relaks.

Rozpocząłem prowadzenie badań naukowych, które dawa-

ły mi na dziennych studiach obejmujących dwadzieścia kilka

godzin tygodniowo, więcej pieniędzy niż ludzie zarabiali po

ich ukończeniu pracując dwukrotnie dłużej. A za trzykrotność

płacy minimalnej i ze wszystkim studenckimi zniżkami moż-

na było poszaleć.

CO ZROBIĆ Z NIEWYPAŁEM?

Na drugim roku otworzyliśmy z kumplem firmę handlują-

cą sprzętem komputerowym – głównie dyskami twardymi.

Nazywała się Akcescom i całkowicie się nie sprawdziła. Po-

chłonęła nam tylko kilka tysięcy złotych, ale też bardzo dużo

czasu, bo zachowaliśmy się dokładnie tak samo jak wszyscy

początkujący przedsiębiorcy (czyli jak frajerzy do wydyma-

nia).

To dobrze.

Niewypały spotykają nas, żebyśmy wyciągali wnioski.

Dzięki temu nauczyłem się, że organizacja i ustalenie stosun-

ków służbowych to podstawa, w negocjacjach liczy się argu-

mentowanie do cudzych korzyści, a nie mówienie o własnych

oraz że pomysłu i potencjału nie zastąpią dobre chęci.

P O D S T A W Y

– 29 –

Całe szczęście zostało mi jeszcze trochę pieniędzy. Będąc

w domu oglądałem z ojcem wiadomości biznesowe i patrzy-

łem na przesuwające się kursy akcji.

– Zainwestuję w nie – powiedziałem.

– W co?

– W akcje.

– Przecież nic o tym nie wiesz! – zdziwił się mój ojciec

i dodał: – Zobaczysz, wszystko stracisz.

– I tak spróbuję.

Przez miesiąc przeczytałem o giełdzie wszystko, co znala-

złem, łącznie z książką, w której autor mało przekonująco

dowodził, że krachy na giełdzie są wprost zależne od faz księ-

życa i włożyłem w giełdę wszystko, co miałem. Trzy miesiące

później miałem 43% więcej, inwestując zupełnie inaczej niż

pozostali uczestnicy giełdy: opierając się na analizie funda-

mentalnej i odważnie kupując przeceniane spółki. Po raz ko-

lejny przekonało mnie to o tym, że nie warto słuchać innych.

JAK BYĆ GENIUSZEM, NIE BĘDĄC GENIUSZEM?

Zdałem test do MENSY z wynikiem plasującym mnie

wśród 2% najinteligentniejszych ludzi świata. Wcale nie by-

łem taki zdolny. Po prostu nauczyłem się, w jaki sposób roz-

wiązywać ich testy i chociaż wcześniej ledwie przekraczałem

poziom 130 punktów, to po kilku miesiącach zabawy z ich

łamigłówkami osiągnąłem wyniki lepsze o 25%. Wcale nie

czułem się mądrzejszy, więc stwierdziłem, że cała organizacja

to mentalni onaniści i nie dołączyłem do jej członków.

P O D S T A W Y

– 30 –

DZIEWIĘĆDZIESIĄT METRÓW LOTU

Wcześniej robiłem głupie rzeczy. Później robiłem jeszcze

głupsze rzeczy i pewnie wciąż będę je robił, ale zapamiętałem

tylko tamtą chwilę. Szum w głowie, przechylające się ciało

i utratę gruntu pod nogami.

Słowo „grunt” jest tutaj umowne, bo w rzeczywistości był

to metalowy, dźwigowy „kosz”, na którym wjeżdżało się na

wysokość trzydziestu pięter, żeby już po chwili lecieć głową

w dół z przeciągłym krzykiem: „Oooooooo kuuuurwaaaaaaa!”

i niezbyt solidnie wyglądającą liną przyczepioną wokół nóg.

Podczas skoku na bungee targały mną bardzo sprzeczne

uczucia od euforii po strach, związany z tym, że choćbyś nie

wiem jak to sobie racjonalizował, to decydując się na skok

podczas kilku sekund mentalnie przekreślasz resztę swojego

życia.

Decyzja godna półgłówka, ale chwilę po tym, jak znala-

złem się na ziemi i zdążyłem wyskakać się z radości, to z naj-

większym uśmiechem na twarzy, jaki kiedykolwiek widziałeś,

poszedłem się najeść, rozmawiałem ze wszystkimi jak nakrę-

cony, odwiedziłem kino, później domówkę znajomych, zja-

dłem spaghetti, którego nienawidzę, a wieczorem wyszedłem

do klubu i po raz pierwszy całkowicie na serio zaproponowa-

łem parze dziewczyn trójkąt. U mnie. Albo u nich, jeśli tak

wolą.

Czułem, że jeśli nie zrobię tego teraz, to nie wiadomo czy

później będę miał jeszcze szansę. Skok uświadomił mi jak

łatwo jest stracić te wszystkie możliwości, wspaniałe okazje,

podniecające szanse i piękne chwile, które zwykle bagatelizu-

je się, żeby móc w spokoju pogrążyć się w bezsensownych

P O D S T A W Y

– 31 –

rozmyślaniach. Wciąż zapominam, jak ważne jest wykorzy-

stywanie nawet najmniejszych szans, ale nigdy nie zapomnę

lekcji, jaką z tego wyniosłem.

Niejednokrotnie dowiedziono, że ci sami ludzie, którzy są

najbardziej entuzjastycznie nastawieni do świata, proble-

mów, zadań i innych osób, cieszą się również najlepszym

zdrowiem, żyją w szczęśliwszych związkach i zarabiają sześć

razy więcej pieniędzy.

Chciałbym żebyś na odpowiednio dobrych obrotach wkro-

czył w świat „Piątego poziomu”, więc mam dla ciebie zabawę,

którą odkryłem próbując sprawić, żeby mój przyjaciel był

szczęśliwszy, bez uciekania się do rozbawiania go moimi nie-

udolnymi próbami żonglerki albo mówieniem po angielsku

po sześciu piwach.

Zamiast tego kupiłem mu kalendarz i powiedziałem czule:

– Mam gdzieś, czy to zrobisz czy nie, głąbie, ale jeśli na-

prawdę chcesz wyjść z emocjonalnego dołka, to weźmiesz ten

pieprzony kalendarz, każdego dnia będziesz robił coś, co da ci

dużo radości, a przed pójściem spać przypomnisz sobie, co

robiłeś i jeśli się uśmiechniesz, to zamalujesz odpowiednią

kratkę w kalendarzu, dobrze?

Nie wiem, czy go przestraszyłem, ale tak robił i z każdym

dniem czuł się lepiej.

Dobre samopoczucie jest umiejętnością, którą trzeba wy-

ćwiczyć. Kwestią decyzji, czy pozwolisz sobie na to, żeby się

P O D S T A W Y

– 32 –

czuć źle czy wybierzesz bycie zadowolonym. W ostateczności

psy mają dużo racji w tym, że kiedy nie mogą czegoś zjeść lub

zerżnąć, to leją na to i odchodzą, nie poświęcając na to żad-

nych myśli, bo dzięki temu ich bilans szczęścia nigdy nie spa-

da poniżej godnego pozazdroszczenia poziomu.

To nie jest trudne, a efekty uszczęśliwiania się przerastają

wszystkie oczekiwania. Nawet jeśli teraz nie pałasz entuzja-

zmem do tego pomysłu, to rób to przez cały okres czytania tej

książki, a skoro już wcześniej zawarliśmy umowę, to zacznij

od teraz i nie przestawaj – w końcu sprawa raz odłożona,

dalej odkłada się sama.

P O D S T A W Y

♦ Które cele są łatwiejsze do osiągnięcia:

realne czy nierealne?

♦ Jak niebezpieczne jest bezpieczne życie?

♦ 4 źródła strachu

♦ Co poza wełnianym odkryciem

łączy nas z owcami?

♦ Pytanie, które musisz sobie zadać

DARMOWE ARTYKUŁY. PRODUKTY. KONTAKT.

1) Oficjalna strona internetowa „Piątego poziomu” –

piatypoziom.pl i vpoziom.pl. Zawiera bazę wiedzy (do-

stępne on-line merytoryczne artykuły), grafiki do pobrania,

dodatkowe produkty, promocje i newsy związane

z książką.

2) Volantification.pl – mój prywatny blog zawierający

praktyczne informacje dotyczące stylu życia atrakcyjnego

mężczyzny wyrażone w rozśmieszającej do łez i pełnej dy-

stansu formie, która przypadła już do gustu setkom czytelni-

ków.

3) Popkulturowy.pl – należący do mnie serwis poświę-

cony kulturze masowej w tym tak seksownym tematom jak:

Co warto wziąć ze sobą do czytania jadąc w podróż?, Jak

atrakcyjnie reklamować własne produkty?, W jaki sposób

urządzić nowoczesne i funkcjonalne mieszkanie?, Na co pójść

do kina? i wiele innych dotyczących designu, sztuki i mediów.

We wszystkich sprawach związanych z „Piątym pozio-

mem” bez problemu skontaktujesz się ze mną przez stronę

piatypoziom.pl i szybko otrzymasz precyzyjne odpowiedzi na

swoje pytania.

– 333 –

Nikt nie funkcjonuje w próżni, a ta książka nie powstałaby

bez udziału kilkudziesięciu osób, które odcisnęły na niej swo-

je piętno. W szczególności chciałem podziękować:

Katarzynie Krzan z agencji internetowej A3M

(www.a3m.pl) za pracę. jaką włożyła w to, żeby „Piąty po-

ziom” nabrał atrakcyjnego książkowego wyglądu, jak również

za serdeczne praktyczne rady, wsparcie, przebrnięcie prze

trudy korekty oraz za to, że z pisarza stałem się autorem.

Pawłowi Romańskiemu z www.romanski.art.pl za wyko-

nanie fantastycznych fotografii, które można podziwiać na

okładce oraz za wykonanie jeszcze bardziej kontrowersyjnych

zdjęć promocyjnych w Centrum Handlowym, podczas któ-

rych ochroniarze obawiali się, że zamierzam wysadzić cały

budynek w powietrze, chociaż bardziej myślałem o zakupie

czekoladek. I prezerwatyw.

Marcinowi Koperskiemu oraz Danielowi Barszczowi za

opracowanie graficzne wszystkich moich projektów i znosze-

nie mojego notorycznego czepialstwa.

Moim cudownym przyjaciołom za to jak bardzo moje życie

jest dzięki nim inspirujące oraz za emocjonalne wsparcie,

którego nie da się przecenić. Wśród nich szczególne podzię-

kowania należą się Damianowi Oleksiejukowi za doradztwo

w kwestiach dotyczących sprzedaży publikacji, Eli Fijołek za

pomoc w opracowaniu genialnego planu marketingowego

i Anicie Guzek za entuzjazm na wieść o wydawanej przeze

mnie książce, pomysły sesji zdjęciowych i perfekcyjny, dro-

biazgowy makijaż.

– 334 –

Wszystkim osobom współtworzącym Volantification.pl

i nadających temu miejscu klimat: Kamili Rumińskiej, Ma-

rioli Przybycień, Piotrkowi Grudniowi, Darkowi Krzęcio,

Kamilowi Brzezińskiemu, Ani Bilskiej, Adrianowi Piesiakowi,

Agnieszce Żuchowicz, Łukaszowi Kubiakowi, Ewie Madurze,

Tomaszowi Przybyle, Bartkowi Hejnowiczowi, Moczulowi,

Kacprowi Zamojskiemu, Marcinowi Zleśnemu, Kamilowi

Petrzakowi, Bartkowi Wiąkowi, Markowi Ciosmakowi i całej

warszawskiej ekipie, za to, że zawsze byli na miejscu.

Moim wszystkim dziewczynom, bez których nie byłbym

osobą, jaką jestem i nie umiałbym większości rzeczy, które

umiem. Dłużej lub krócej, ale zawsze byłyście dla mnie wy-

jątkowe.

Wszystkim, którzy pracowali nad moimi kolejnymi projek-

tami od Place For You po Popkulturowy.pl – bez was nie by-

łoby możliwe funkcjonowanie tych miejsc.

Każdej z osób, które swoim stosunkiem do życia, błędami

i porażkami przekonały mnie o tym, jak nie należy postępo-

wać.

Oraz mojej dziewczynie – Anicie Guzek, za wszystko, czym

wzbogaciła nie tylko „Piąty poziom”, ale również mnie same-

go.