2017 4-6 Wprowadzenie do nazewnictwa związków organicznychzcho.ch.pw.edu.pl/dyd_mks03.pdf · 3.2....
Transcript of 2017 4-6 Wprowadzenie do nazewnictwa związków organicznychzcho.ch.pw.edu.pl/dyd_mks03.pdf · 3.2....
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
1
4-6. Wprowadzenie do nazewnictwa związków organicznych
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
2
3.1. Homologia i izomeria konstytucyjna
Homologi – związki z tej samej klasy, każdy związek różni sięod swego poprzednika o jednągrupę metylenową (CH2)
jednostka strukturalna „izo”
nazwa zwyczajowa
nazwa systematyczna
Izomery konstytucyjne –ten sam wzór sumaryczny,różny sposób połączenia atomów
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
3
3.2. Nazewnictwo podstawników
Węglowodór metan CH4 etan CH3CH3 propan CH3CH2CH3 butan CH3CH2CH2CH3itd.
Podstawnik metyl CH3 etyl CH3CH2 propyl CH3CH2CH2 butyl CH3CH2CH2CH2
zamiana końcówki „an” w nazwie systematycznej węglowodoru na „yl”
1°(pierwszorzędowy) atom węgla
2°3°
4°
oznaczenie „odjęcia”wodoru
Podstawniki rozgałęzione (nazwy zwyczajowe)
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
4
3.3. Nazewnictwo alkanów
2-metylopentan 3-etyloheksan 4-propylooktan
CH32
3
4
5 1
najdłuższy łańcuch, tzw. główny
lokant podstawnika(najniższy z możliwych)
1
2
3
4
5
6
7
8
CH3 CH3CH2
5-etylo-3-metylooktan 2,4-dimetyloheksan
• podstawniki w porządku alfabetycznym
• di, tri, tetra, itd.– krotność takich samych podstawników (przedrostki – nie uwzględniane w porządku alfabetycznym, podobnie jak przedrostki sec- i tert-)
5-etylo-2,5-dimetyoheptan
3-etylo-5-metyloheptan
• lokanty są takie same w obu kierunkach numeracji - kierunek numeracji jest zgodny z porządkiem alfabetycznym podstawników
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
5
3.3.cd. Nazewnictwo alkanów
3-(1-metyloetylo)heksan3-etylo-2-metyloheksan
• dwa lub więcej łańcuchów tej samej długości – łańcuch główny to ten z większą liczbą podstawników
4-(1-metyloetylo)heptan 6-(1,2-dimetylopropylo)-4-propylodekan
• atom węgla podstawnika rozgałęzionego związany z łańcuchem głównym - zawsze lokant „1” w numeracji podstawnika
• przedrostki di, tri, tetra, itd. - część nazwy podstawnika uwzględniana w porządku alfabetycznym podstawników
nazwa prawidłowa
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
6
3.4. Nazewnictwo cykloalkanów
cyklopropan cyklobutan cyklopentan cykloheksan
• przedrostek „cyklo” przed nazwą alkanu o danej liczbie atomów węgla
• jeden podstawnik w pierścieniu – brak numeracji pierścienia
metylocyklopentan etylocykloheksan
• większa liczba atomów węgla w podstawniku niż w pierścieniu – pierścień jest podstawnikiem 1-cyklobutylopentan
1-etylo-2-metylocyklopentan 1-metylo-3-propylocyklopentan
• dwa różne podstawniki – kierunek numeracji pierścienia zgodny z porządkiem alfabetycznym nazw podstawników
• dwa podstawniki – taki kierunek numeracji pierścienia, aby lokant drugiego podstawnika byłjak najniższy
1,1,2-trimetylocyklopentan1
• takie same niskie lokanty dwóch podstawników –numeracja pierścienia w kierunku skutkującym jak najniższym lokantem trzeciego podstawnika
4-etylo-2-metylo-1-propylocykloheksan
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
związek Nomenklatura klasowo-funkcyjna
Nomenklatura podstawnikowa;halogen - podstawnik
chlorek metylu chlorometan
fluorek etylu fluoroetan
jodek izopropylu 2-jodopropan
bromek sec-butylu 2-bromobutan
7
Atom wodoru w alkanie jest zastąpiony przez halogen
jakikolwiek szkielet alkilowy
jakikolwiek halogen
1°
1° bromek alkilu
R CH BrR
2°
2° bromek alkilu
3°
3° bromek alkilu
Br
2-bromo-5-metyloheptan 1-etylo-2-jodocyklopentan 1-bromo-2-chloro-4-metylocykloheksan
3.5. Nazewnictwo halogenków alkili
Nomenklatura klasowo-funkcyjna - główną grupęcharakterystyczną określa nazwa klasy związku,np.: chlorek, alkohol lub keton, pisana jako oddzielny wyraz przed nazwą macierzystego wodorku (np.: jodek metylu, keton etylowo-metylowy) lub nazwa podstawnika (np. chlorek acetylu).
Nomenklatura klasowo-funkcyjna - główną grupęcharakterystyczną określa nazwa klasy związku,np.: chlorek, alkohol lub keton, pisana jako oddzielny wyraz przed nazwą macierzystego wodorku (np.: jodek metylu, keton etylowo-metylowy) lub nazwa podstawnika (np. chlorek acetylu).
Nomenklatura podstawnikowa - wymiana jednego lub większej liczby atomów wodoru macierzystego wodorku lub macierzystej struktury na inny atom lub grupę atomów określanych właściwym dla nich przyrostkiem bądźprzedrostkiem, np.: 1-metylonaftalen, pentan-1-ol.
Macierzysty wodorek jest strukturą, której nazwa po dodaniu afiksów wskazujących podstawniki utworzy nazwę określonego związku.
Nomenklatura podstawnikowa - wymiana jednego lub większej liczby atomów wodoru macierzystego wodorku lub macierzystej struktury na inny atom lub grupę atomów określanych właściwym dla nich przyrostkiem bądźprzedrostkiem, np.: 1-metylonaftalen, pentan-1-ol.
Macierzysty wodorek jest strukturą, której nazwa po dodaniu afiksów wskazujących podstawniki utworzy nazwę określonego związku.
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
8
Nomenklatura klasowo-funkcyjna;eter – klasa związku
(do nazywania małocząsteczkowych eterów) – nazwy szkieletów węglowych w porządku alfabetycznym
Nomenklatura podstawnikowa(alkoksyl - podstawnik)
eter etylowo-metylowy
eter dietylowy
eter tert-butylowo-izobutylowyy 1-tert-butoksy-2-metylopropan
eter sec-butylowo-izopropylowy 2-izopropoksybutan
eter cykloheksylo-izopentylowy izopentyloksycyklohexan
eter symetryczny(jednakowe szkielety węglowe)
eter niesymetryczny(różne szkielety węglowe)
O
3.6. Nazewnictwo eterów
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
9
3.7. Nazewnictwo amin
Nomenklatura klasowo-funkcyjna;amina – klasa związku
(do nazywania małocząsteczkowych amin) – podstawniki przy atomie azotu w porządku alfabetycznym
Nomenklatura podstawnikowa;grupa aminowa (NH2, RNH lub R2N) – podstawnik
etyloamina etanoamina
metylopropyloamina N-metylopropano-1-amina
dietyloamina N,N-dimetylobutano-1-amina
butylodimetyloamina N-etylo-5-metyloheksano-3-amina
1° amina 2° amina 3° amina
• rzędowość aminy – liczba podstawników węglowych przy at. N
N
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
10
3.8. Nazewnictwo alkoholi
związek
Nomenklatura klasowo-funkcyjna;alkohol – klasa związku
alkoholetylowy
alkoholpropylowy
alkoholizopropylowy alkohol izobutylowy
Nomenklatura podstawnikowa;grupa hydroksyksylowa (ol) - podstawnik
etanol propan-1-ol propan-2-ol 2-metylopropan-1-ol
1° alkohol 2° alkohol 3° alkohol
R CH OHR
• łańcuch główny musi zawierać grupę funkcyjną (tutaj, OH), a jej lokant musi być najniższy z możliwych
2-etylopentan-1-ol
Zasady konstruowania nazw grupowo-funkcyjnych
heksano-1,2-diol pentano-2,3,4-triol
• liczba grup OH w łańcuchu głównym –przedrostek di-, tri, tetra-, itd. OH
OH
OH
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
11
3-bromobutan-1-ol 4-chlorobutan-2-ol 5,5-dimetyloheksan-2-ol
• grupa OH ma najniższy lokant spośród lokantów innych podstawników
• jeśli numeracja w obu kierunkach daje taki sam lokantgrupy OH, to łańcuch główny jest numerowany tak, aby lokant drugiego podstawnika był najniższy z możliwych
2-chloropentan-3-ol 3-metylocycloheksanol
7-chloro-4-etylooktan-2-ol• jeśli są dwa lub więcej podstawniki (poza grupą OH), to wymienia się je w porządku alfabetycznym
3.8.cd. Nazewnictwo alkoholi
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
12
3.9. Wybrane właściwości fizyczne związków organicznych
Temperatura wrzenia a stopień rozgałęzienia
0
10
20
30
40
pentan 2-metylobutan 2,2-dimetylopropan
Tw/s
t. C
Temperatura wrzenia i temperatura topnienia a liczba atomów węgla
-200-160-120
-80-40
040
1 2 3 4 5
Liczba atomów C
T/st
. C
TwTt
HH
HH
CH3 CH3
pentan 2-metylobutan 2,2-dimetylopropan
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
13
3.9.cd. Wybrane właściwości fizyczne związków organicznych
Temperatura wrzenia a klasa związku
-515
355575
95
alkan eter alkohol amina
Tw/s
t. C
O
OH
NH2
Temperatura wrzenia a rodzaj halogenku alkilu
-50
0
50
100
alkan fluorek chlorek bromek jodek
Tw/s
t. C
F
Cl
Br
I
alkilu
wiązanie wodorowe0.169-0.179 nm
0.096 nm
Temperatura wrzenia a rzędowość aminy
0
50
100
1° 2° 3°
Tw/s
t. C
NH NNH2
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
3.10. Pojęcie konformacji
14
Konformacja – wzajemne ułożenie w przestrzeni elementów składowych obiektu bez zmiany konstytucji (budowy) obiektu
Przemiana konformacyjna zmiana wzajemnego ułożenia w przestrzeni elementów składowych obiektu bez zmiany konstytucji (budowy) obiektu; nie powoduje rozłączenia elementów obiektu
najtrwalsza konformacja
najmniej trwała konformacja
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
15
3.11. Równowaga konformacyjna w etanieE
nergia potencjalna
0 60 120 180 240 300 360
H
H
H
H
H H
Wzory Newmana
barierarotacji
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
16
3.12. Wizualizacja równowagi konformacyjnej w butanie
« Chem3D Embed »
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
17
3.6 kJ/mol
0 60 120 180 240 300 360
Ene
rgia
pot
encj
alna H3C
H
H
CH3
HHkonformacje
naprzeciwległe
konformacje naprzemianległe
antyperiplanarnasynklinalna synklinalna
synperiplanarna antyklinalna antyklinalna
19 kJ/mol
16 kJ/mol
3.13. Równowaga konformacyjna w butanie – zmiana energii potencjalnej
O nazwach konformacji - p. Uzupełnienie
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
18
niewielki stopień nałożenia orbitalisłabe wiązanie
Energia naprężeń*[kcal/mol]
cyklopropan 27.3
cyklobutan 26.5
cyklopentan 06.2
cykloheksan 00
cykloheptan 06.2
*z różnicy między ciepłem spalania cykloalkanu (w przeliczeniu na jednostkęCH2) i ciepłem spalania acyklicznego alkanu (w przeliczeniu na jednostkęCH2), pomnożonej przez liczbęjednostek CH2 w pierścieniu. Im wiIm więęcej energii (naprcej energii (naprężężenia) zwienia) zwiąązek zek zawiera, tym wizawiera, tym więęcej energii (cej energii (ciepciepłłaa))zostaje uwolnione w czasie spalania.zostaje uwolnione w czasie spalania.
3.14. Naprężenia kątowe w cykloalkanach
znaczny stopień nałożenia orbitali silne wiązanie
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
19
23
4
5 61
HH
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
krok 1. 2. 3. 4. 5.
konformacja krzesłowaminimum energii potencjalnej
wiązania aksjalne
wiązania ekwatorialne
wiązania do siebie równoległeWażne
3.15. Równowaga konformacyjna w cykloheksanie – rodzaje wiązań C-H
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
20
maksimumenergii potencjalnej
minimumenergii potencjalnej
minimumenergii potencjalnej
wiązania aksjalne
5
H
H
H
H
HH
HH
2 H
6
H
4 1
H
3Hkonformacja łodziowa
maksimum energii potencjalnej
szybka konwersja
ten at. C pociągnąć w dół
ten atom C popchnąć w górę
wiązania ekwatorialne
3.16. Równowaga konformacyjna w cykloheksanie – rodzaje konformacji
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
21
trwalszy konformer oddziaływania 1,3-diaksjalnezatłoczenie steryczne
Podstawnik H CH3 CH2CH3
1 18 21 35 4800
H3C
CH3
ponad 99.9% populacji cząsteczek w postaci konformeru z t-Bu w
położeniu ekwatorialnym
3.17. Równowaga konformacyjna w monopodstawionych cykloheksanach
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
22
cis-1,4-dimetylocykloheksan
obie gr. CH3 po tej samej stronie pierścienia(oba wiązania skierowane w dół)
trans-1,4-dimetylocykloheksan
obie gr. CH3 po przeciwnych stronach pierścienia
konformer (a,e) (e,a) (e,e) (a,a)
Ważne Konwersja pierścienia nie powoduje zmiany rodzaju izomeru
wiązanie skierowane w górę
wiązanie skierowane w dół
3.18. Równowaga konformacyjna w dimetylocykloheksanie
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
23
cis-1-t-butylo-3-metylocykloheksan
trans-1-t-butylo-3-metylocykloheksan
(e,e) (a,a)
(a,e) (e,a)
3.19. Równowaga konformacyjna w 1-t-butylo-2-metylocykloheksanie
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
24
cis-1-t-butylo-2-metylocykloheksan
trans-1-t-butylo-2-metylocykloheksan
3.20. Równowaga konformacyjna w 1-t-butylo-3-metylocykloheksanie
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
25
trans-dekalina
H
H
cis-dekalina
H
H
H
H
HOH
H
H
cholesterol
Układ pierścieni w cząsteczkach steroidów
A B
C D
trans-skumulowane pierścienie
3.21. Skumulowane cykloalkany
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
Uzupełnienie
26
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
27
Kąt torsyjny (Torsional Angle)[i]
W łańcuchu atomów A-B-C-D kąt dwuścienny pomiędzy płaszczyzną zawierającą atomy A,B,C i płaszczyzną zawierającą atomy B,C,D. W projekcji Newmana kąt torsyjny jest kątem (mającym bezwzględną wartość od 0o do 180o) pomiędzy wiązaniami skierowanymi do dwóch grup odniesienia, jednej związanej z atomem bliższym i drugiej związanej z atomem dalszym od obserwatora. Kąt torsyjny pomiędzy grupami A i D uznaje się za dodatni jeżeli obrót wiązania A-B zgodnie z ruchem wskazówki zegara o mniej niż 180o doprowadzi do jego nałożenia się z wiązaniem C-D; ujemny kąt torsyjny wymaga, dla osiągnięcia tego efektu, obrotu w przeciwnym kierunku. Sterochemiczne ułożenie odpowiadające kątom torsyjnym pomiędzy 0o i ±90o nazywa się syn (s), kątom torsyjnym pomiędzy ±900 i 180o anti (a). Podobnie, ułożenie podstawników odpowiadające kątowi torsyjnemu pomiędzy -30o i -1500 albo pomiędzy 30o i 1500 nazywane jest klinalnym (c), a pomiędzy 0o i ±30o albo ±150o i 180o nazywane jest periplanarnym (p). Te dwa rodzaje terminów można połączyć tak, aby definiowały cztery zakresy katów torsyjnych: 0o do ±30o synperiplanarny (sp), 30o do 90o i –30o do –90o synklinalny (sc), 90o do 150o i –90o do –150o antiklinalny (ac),±150o do 180o antiperiplanarny (ap). Ułożenie podstawników odpowiadające kątowi torsyjnemu ∀90o nazywa się ∀izoklinalnym (+ic, -ic).
[i] Podstawowa terminologia sterochemii (Zalecenia IUPAC 1996), Polskie Towarzystwo Chemiczne, Warszawa 1999.
„Chemia Organiczna”, dr hab. inż. Mariola Koszytkowska-Stawińska, WChem PW; 2017/2018
28
Cykloalkany przyjmują konformacje o minimalnej energii z trzech łącznie występujących przyczyn:•Naprężenia kątowego – naprężenia związanego z powiększaniem lub zmniejszaniem się kątów między wiązaniami.
•Naprężenia torsyjnego – naprężenia związanego z naprzeciwległym ułożeniem wiązań przy sąsiednich atomach węgla.
•Naprężenia sterycznego – naprężenia związanego z oddziaływaniem odpychającym, gdy atomy (grupy atomów) zbliżają
się do siebie zbyt blisko.
(McMurry, rozdział 4.5, s. 112)