2 Rozporządzenie (WE) w spr drobnych roszczeń

I

(Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa)

ROZPORZĄDZENIA

ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 861/2007 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 11 lipca 2007 r.

ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,w szczególności jego art. 61 lit. c) i art. 67,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego KomitetuEkonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota postawiła sobie za cel utrzymanie i rozwójprzestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości,w której zapewniony jest swobodny przepływ osób.W celu stopniowego tworzenia takiej przestrzeni Wspól-nota powinna między innymi przyjąć środki z zakresuwspółpracy sądowej w sprawach cywilnych mającychskutki transgraniczne, które to środki są konieczne donależytego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(2) Zgodnie z art. 65 lit. c) Traktatu środki te obejmują usu-wanie przeszkód w należytym przebiegu postępowańcywilnych poprzez wspieranie — w razie potrzeby —zgodności zasad postępowania cywilnego, które majązastosowanie w państwach członkowskich.

(3) W tym względzie Wspólnota przyjęła już oprócz innychśrodków rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 z dnia29 maja 2000 r. w sprawie doręczania w państwachczłonkowskich sądowych i pozasądowych dokumentów

w sprawach cywilnych i gospodarczych (3), rozporządze-nie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r.w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowychoraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i gospodar-czych (4), decyzję Rady 2001/470/WE z dnia 28 maja2001 r. ustanawiającą Europejską Sieć Sądową w spra-wach cywilnych i gospodarczych (5) oraz rozporządzenie(WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Radyz dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie utworzenia Euro-pejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspor-nych (6) i rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 ParlamentuEuropejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustana-wiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazuzapłaty (7).

(4) Na posiedzeniu w Tampere w dniach 15 i 16 paździer-nika 1999 r. Rada Europejska wezwała Radę i Komisję doustanowienia wspólnych zasad proceduralnych dlauproszczonych i przyspieszonych transgranicznych postę-powań spornych dotyczących drobnych roszczeń konsu-menckich i gospodarczych.

(5) W dniu 30 listopada 2000 r. Rada przyjęła wspólny pro-gram Komisji i Rady w zakresie środków wdrażania zasadywzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach cywilnychi gospodarczych (8). Program ten odnosi się do uproszcze-nia i przyspieszenia rozstrzygania sporów transgranicz-nych dotyczących drobnych roszczeń. Kwestię tę podjętow programie haskim (9), przyjętym przez Radę Europej-ską w dniu 5 listopada 2004 r., w którym wezwano doszybkiego podjęcia prac nad procedurą drobnychroszczeń.

(1) Dz.U. C 88 z 11.4.2006, str. 61.(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 grudnia 2006 r. (dotych-czas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Radyz dnia 13 czerwca 2007 r.

(3) Dz.U. L 160 z 30.6.2000, str. 37.(4) Dz.U. L 12 z 16.1.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporzą-dzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(5) Dz.U. L 174 z 27.6.2001, str. 25.(6) Dz.U. L 143 z 30.4.2004, str. 15. Rozporządzenie zmienione rozpo-rządzeniem Komisji (WE) nr 1869/2005 (Dz.U. L 300 z 17.11.2005,str. 6).

(7) Dz.U. L 399 z 30.12.2006, str. 1.(8) Dz.U. C 12 z 15.1.2001, str. 1.(9) Dz.U. C 53 z 3.3.2005, str. 1.

31.7.2007 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 199/1

(6) W dniu 20 grudnia 2002 r. Komisja przyjęła zielonąksięgę dotyczącą postępowania w sprawie europejskiegonakazu zapłaty oraz w sprawie środków upraszczającychi przyspieszających postępowanie sporne dotyczące drob-nych roszczeń. Zielona księga zapoczątkowała konsulta-cje w sprawie środków dotyczących uproszczeniai przyspieszenia postępowania spornego dotyczącegodrobnych roszczeń.

(7) Wiele państw członkowskich wprowadziło uproszczonepostępowania cywilne w zakresie drobnych roszczeń, jakoże koszty, opóźnienia i stopień zawiłości postępowaniaspornego niekoniecznie zmniejszają się proporcjonalniedo wartości przedmiotu sporu. W sprawach transgranicz-nych przeszkody na drodze do uzyskania orzeczeniaw drodze szybkiego i niedrogiego postępowania są jesz-cze większe. Dlatego też konieczne jest ustanowienie euro-pejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń.Jego celem powinno być ułatwienie dostępu do wymiarusprawiedliwości. Zakłócenie konkurencji na rynkuwewnętrznym na skutek zachwiania równowagi w odnie-sieniu do funkcjonowania środków proceduralnych przy-znanych wierzycielom w różnych państwachczłonkowskich wiąże się z potrzebą stworzenia prawo-dawstwa wspólnotowego gwarantującego równe szansewierzycielom i dłużnikom w całej Unii Europejskiej. Przyustalaniu kosztów rozpatrywania roszczenia zgodniez europejskim postępowaniem w sprawie drobnych rosz-czeń należy uwzględnić zasady prostoty, sprawności i pro-porcjonalności. Szczegóły dotyczące kosztów, którenależy opłacić, powinny być publicznie dostępne, a spo-soby ustalania tych kosztów przejrzyste.

(8) Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeńpowinno uprościć oraz przyspieszyć przebieg postępo-wań spornych dotyczących drobnych roszczeń w spra-wach transgranicznych, a także zmniejszyć koszty,poprzez udostępnienie fakultatywnego narzędzia uzupeł-niającego istniejące możliwości przewidziane w prawieposzczególnych państw członkowskich, które to prawopozostanie nienaruszone. Niniejsze rozporządzeniepowinno również ułatwić uznawanie i wykonywanie orze-czenia wydawanego w innym państwie członkowskimw ramach europejskiego postępowania w sprawie drob-nych roszczeń.

(9) Niniejsze rozporządzenie ma na celu propagowanie prawpodstawowych i uwzględnia zasady uznane w Karcie PrawPodstawowych Unii Europejskiej. Trybunał lub sąd prze-strzega prawa do rzetelnego procesu oraz stosuje zasadępostępowania kontradyktoryjnego, w szczególnościw trakcie podejmowania decyzji o konieczności przepro-wadzenia rozprawy i dopuszczeniu środków dowodo-wych oraz w zakresie postępowania dowodowego.

(10) W celu ułatwienia obliczania wartości przedmiotu sporunie powinno się uwzględniać żadnych odsetek od kwotygłównej, wydatków i nakładów. Nie wpływa to na upraw-nienie sądu lub trybunału do zasądzenia ich w orzeczeniuani na krajowe zasady dotyczące obliczania odsetek.

(11) W celu ułatwienia wszczęcia europejskiego postępowaniaw sprawie drobnych roszczeń powód powinien złożyćpozew, wypełniając standardowy formularz pozwu i skła-dając go w sądzie lub trybunale. Formularz pozwu powi-nien być złożony jedynie w sądzie lub trybunale zgodniez jego właściwością.

(12) Do formularza pozwu należy dołączyć w odpowiednichprzypadkach wszelkie odpowiednie dokumenty uzupeł-niające. Nie powinno to jednak uniemożliwiać powodowizłożenia w trakcie postępowania, w odpowiednich przy-padkach, dalszych dowodów. Ta sama zasada powinnamieć zastosowanie do odpowiedzi pozwanego.

(13) Pojęcia „oczywiście bezzasadne” i „powództwo niedopusz-czalne” w kontekście zwrotu pozwu powinny być okre-ślone przez prawo krajowe.

(14) Postępowanie powinno być postępowaniem pisemnym,chyba że sąd lub trybunał stwierdzi, że niezbędne jestprzeprowadzenie rozprawy, lub wniesie o to jedna zestron. Sąd lub trybunał może oddalić taki wniosek. Odda-lenie nie podlega osobnemu zaskarżeniu.

(15) Reprezentacja stron przez adwokata lub innego przedsta-wiciela zawodu prawniczego nie powinna byćobowiązkowa.

(16) Pojęcie „powództwa wzajemnego” powinno być interpre-towane w rozumieniu art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE)nr 44/2001 jako opierające się na tej samej umowie lubna tym samym stanie faktycznym, na którym zostałooparte powództwo główne w sądzie lub trybunale,w którym zawisło powództwo główne. Artykuł 2 i 4 orazart. 5 ust. 3, 4 i 5 powinny mieć odpowiednie zastosowa-nie do powództw wzajemnych.

(17) W przypadkach gdy pozwany powołuje się w trakciepostępowania na zarzut potrącenia, zarzut taki nie powi-nien stanowić powództwa wzajemnego w rozumieniuniniejszego rozporządzenia. Z tego powodu pozwany niepowinien mieć obowiązku stosowania formularza A,zawartego w załączniku I, do powoływania się na takizarzut.

(18) Za państwo członkowskie, do którego skierowany jest for-mularz do celów zastosowania art. 6, uważa się państwoczłonkowskie, w którym ma nastąpić doręczenie lub doktórego dokument ma być wysłany. W celu ograniczeniakosztów i opóźnień dokumenty powinny być doręczanestronom głównie za pośrednictwem poczty, a ich dorę-czenie powinno być poświadczane potwierdzeniemodbioru zawierającym datę doręczenia.

(19) Strona może odmówić przyjęcia dokumentu w momen-cie doręczania lub przez zwrócenie dokumentu w termi-nie jednego tygodnia, jeżeli dokument ten nie jest napisanyw języku urzędowym państwa członkowskiego, do któ-rego jest skierowany (lub, jeżeli w danym państwie człon-kowskim obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy,w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowychmiejsca, w którym ma nastąpić doręczenie lub do któregodokument ma być wysłany) lub w języku zrozumiałymdla adresata, lub jeżeli nie towarzyszy mu tłumaczenie nataki język.

L 199/2 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 31.7.2007

(20) W odniesieniu do przeprowadzenia rozprawy i postępo-wania dowodowego państwa członkowskie powinnystwarzać zachęty do stosowania nowoczesnych technikkomunikowania, z zastrzeżeniem przepisów prawa krajo-wego państwa członkowskiego, w którym znajduje się sądlub trybunał. Sąd lub trybunał powinien stosować naj-prostsze i najmniej kosztowne sposoby prowadzeniapostępowania dowodowego.

(21) Praktyczna pomoc udostępniana stronom przy wypełnia-niu formularzy pozwu powinna obejmować informacjetechniczne dotyczące ich dostępności i wypełniania.

(22) Pracownicy sądu lub trybunału mogą również w sposóbzgodny z prawem krajowym udzielać informacji dotyczą-cych kwestii proceduralnych.

(23) W związku z celem niniejszego rozporządzenia polegają-cym na uproszczeniu i przyspieszeniu postępowania spor-nego dotyczącego drobnych roszczeń w sprawacho charakterze transgranicznym sąd lub trybunał powinienprowadzić postępowanie bez zbędnej zwłoki nawetw przypadkach, gdy rozporządzenie to nie ograniczaokreślonego stadium postępowania żadnym terminem.

(24) Do celów obliczania terminów przewidzianych w niniej-szym rozporządzeniu powinno się stosować rozporządze-nie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okre-sów, dat i terminów (1).

(25) W celu przyspieszenia procesu dochodzenia drobnychroszczeń orzeczenie powinno być wykonalne bezuszczerbku dla możliwości wniesienia odwołania oraz bezkonieczności złożenia zabezpieczenia, z wyjątkiem sytu-acji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(26) Wszelkie odniesienia do odwołania zawarte w niniejszymrozporządzeniu powinny obejmować wszelkie możliweśrodki odwoławcze dostępne w ramach przepisów prawakrajowego.

(27) W składzie sądu lub trybunału musi znajdować się osobauprawniona do występowania jako sędzia zgodnie z pra-wem krajowym.

(28) W przypadku gdy sąd lub trybunał ma obowiązek okre-ślić termin, strona, której to dotyczy, powinna zostaćpoinformowana o konsekwencjach jego niedotrzymania.

(29) Koszty postępowania powinna ponosić strona przegrywa-jąca. Koszty postępowania powinny zostać określonezgodnie z prawem krajowym. Ze względu na cele polega-jące na uproszczeniu i efektywności kosztów postępowa-nia sąd lub trybunał powinien orzec, że stronaprzegrywająca jest zobowiązana wyłącznie do poniesie-nia kosztów postępowania, w tym na przykład wszelkichkosztów wynikających z faktu, że druga strona była repre-zentowana przez adwokata lub innego przedstawicielazawodu prawniczego, lub wszelkich kosztów związanychz doręczeniem lub tłumaczeniem dokumentów, które sąproporcjonalne do wartości przedmiotu sporu lub byłykonieczne.

(30) W celu ułatwienia uznawania i wykonywania orzeczeńorzeczenie wydane w państwie członkowskim w ramacheuropejskiego postępowania w sprawie drobnych rosz-czeń powinno być uznawane i wykonalne w innym pań-stwie członkowskim bez potrzeby wydawania orzeczeniastwierdzającego jego wykonalność oraz bez możliwościzgłaszania sprzeciwu co do jego uznania.

(31) Powinny istnieć minimalne standardy dotyczące ponow-nego zbadania orzeczenia w przypadkach, gdy pozwanynie mógł zakwestionować powództwa.

(32) Ze względu na cele polegające na uproszczeniu i efektyw-ności kosztów strona dochodząca wykonania orzeczenianie powinna być zobowiązana do posiadania przedstawi-ciela ani adresu pocztowego w państwie członkowskimwykonania, poza urzędnikami sądowymi posiadającymiuprawnienia w zakresie postępowania egzekucyjnego zgod-nie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego.

(33) Rozdział III niniejszego rozporządzenia powinien miećrównież zastosowanie do określenia kosztów i wydatkówponiesionych w związku z wykonywaniem obowiązkówprzez osoby uczestniczące w sprawowaniu wymiarusprawiedliwości w związku z orzeczeniem wydanym zgod-nie z procedurą określoną w niniejszym rozporządzeniu.

(34) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządze-nia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającąwarunki wykonywania uprawnień wykonawczych przy-znanych Komisji (2).

(35) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia doprzyjmowania środków koniecznych do wykonywanianiniejszego rozporządzenia a odnoszących się do aktuali-zacji i zmian o charakterze technicznym w formularzachpozwu, znajdujących się w załączniku. Ponieważ środkite mają charakter ogólny i są opracowane w celuzmieniania/skreślania elementów innych niż istotne niniej-szego rozporządzenia, powinny być przyjmowane zgod-nie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą,przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(36) Jako że cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie usta-nowienie postępowania, które uprości i przyspieszy roz-strzyganie sporów dotyczących drobnych roszczeń,a także ograniczy koszty, nie mogą zostać w dostatecz-nym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, a zewzględu na skalę i skutki niniejszego rozporządzeniamogą zostać łatwiej zrealizowane na poziomie Wspól-noty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadąpomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodniez zasadą proporcjonalności określoną w tym artykuleniniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakreskonieczny do osiągnięcia tych celów.

(1) Dz.U. L 124 z 8.6.1971, str. 1.(2) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).


(37) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjedno-czonego Królestwa i Irlandii, dołączonego do Traktatuo Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającegoWspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandiapowiadomiły o swoim zamiarze uczestniczenia w przyję-ciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(38) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii,załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatuustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczest-niczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie wiążejej ono ani nie ma do niej zastosowania,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Artykuł 1

Przedmiot

Na mocy niniejszego rozporządzenia ustanowione zostaje euro-pejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń mające nacelu uproszczenie i przyspieszenie postępowania spornego doty-czącego drobnych roszczeń w sprawach transgranicznych,a także służące obniżeniu kosztów. Europejskie postępowaniew sprawie drobnych roszczeń jest dostępne stronom jako alter-natywa dla istniejących postępowań przewidzianych w prawiepaństw członkowskich.

Niniejsze rozporządzenie również eliminuje postępowania wpad-kowe konieczne do uznania i stwierdzenia wykonalnościw innych państwach członkowskich orzeczeń wydawanychw jednym z państw członkowskich w ramach europejskiegopostępowania w sprawie drobnych roszczeń.

Artykuł 2

Zakres zastosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do transgra-nicznych spraw cywilnych i gospodarczych bez względu narodzaj sądu lub trybunału, w przypadku gdy wartość przedmiotusporu, z wyłączeniem wszystkich odsetek, wydatków i nakładów,nie przekracza 2 000 EUR w momencie wpłynięcia formularzapozwu do właściwego sądu lub trybunału. Nie ma ono zastoso-wania w szczególności do spraw podatkowych, celnych lubadministracyjnych ani dotyczących odpowiedzialności państwaza działania i zaniechania w wykonywaniu władzy publicznej(„acta iure imperii”).

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do sprawdotyczących:

a) stanu cywilnego, zdolności prawnej i zdolności do czynno-ści prawnych oraz przedstawicielstwa ustawowego osóbfizycznych;

b) praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeń-skich, testamentów i dziedziczenia oraz obowiązkówalimentacyjnych;

c) postępowań upadłościowych, postępowań związanychz likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób praw-nych, postępowań układowych oraz innych analogicznychpostępowań;

d) ubezpieczeń społecznych;

e) sądownictwa polubownego;

f) prawa pracy;

g) najmu lub dzierżawy nieruchomości, z wyłączeniempowództw dotyczących roszczeń pieniężnych; lub

h) naruszenia prywatności i dóbr osobistych, w tymzniesławienia.

3. W niniejszym rozporządzeniu określenie „państwo człon-kowskie” oznacza państwa członkowskie z wyjątkiem Danii.

Artykuł 3

Sprawy transgraniczne

1. Do celów niniejszego rozporządzenia przez sprawę trans-graniczną rozumie się sprawę, w której przynajmniej jedna zestron ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytuw państwie członkowskim innym niż państwo członkowskiesądu lub trybunału rozpatrującego sprawę.

2. Miejsce zamieszkania ustala się zgodnie z art. 59 i 60 roz-porządzenia Rady (WE) nr 44/2001.

3. Odpowiednim momentem dla rozstrzygnięcia, czy sprawama charakter transgraniczny, jest data wpłynięcia formularzapozwu do właściwego sądu lub trybunału.

ROZDZIAŁ II

EUROPEJSKIE POSTĘPOWANIE W SPRAWIE DROBNYCHROSZCZEŃ

Artykuł 4

Wszczęcie postępowania

1. Powód wszczyna europejskie postępowanie w sprawiedrobnych roszczeń, wypełniając formularz pozwu A zawartyw załączniku A i składając go we właściwym sądzie lub trybu-nale bezpośrednio, za pośrednictwem poczty lub innych środ-ków komunikacji, takich jak faks lub poczta elektroniczna,akceptowanych przez państwo członkowskie, w którym wsz-czyna się postępowanie. Formularz pozwu zawiera opis dowo-dów uzasadniających powództwo, a w stosownych przypadkachdołącza się do niego wszelkie odpowiednie dokumentyuzupełniające.


2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o środkachkomunikowania, które mogą zaakceptować. Komisja podaje teinformacje do wiadomości publicznej.

3. W przypadku gdy wytoczone powództwo nie dotyczyspraw objętych zakresem zastosowania niniejszego rozporządze-nia, sąd lub trybunał informuje o tym powoda. Jeżeli powód niecofnie pozwu, sąd lub trybunał prowadzi postępowanie zgodniez odpowiednimi przepisami proceduralnymi państwa członkow-skiego, w którym prowadzone jest postępowanie.

4. W przypadku gdy sąd lub trybunał uznaje, że informacjeprzedstawione przez powoda nie są dostatecznie jasne lub odpo-wiednie, lub w przypadku niewłaściwego wypełnienia formula-rza pozwu, o ile powództwo nie jest oczywiście bezzasadne lubniedopuszczalne, sąd lub trybunał umożliwia powodowi uzupeł-nienie lub skorygowanie danych zawartych w formularzu pozwulub dostarczenie uzupełniających informacji lub dokumentów lubcofnięcie pozwu, w terminie określonym przez sąd lub trybunał.W tym celu sąd lub trybunał korzysta z formularza B, załączo-nego w załączniku II.

W przypadku gdy powództwo jest oczywiście bezzasadne lubniedopuszczalne lub powód nie uzupełni lub nie skorygujedanych zawartych w formularzu pozwu w określonym terminie,pozew zostaje zwrócony.

5. Państwa członkowskie zapewniają dostępność formularzapozwu we wszystkich sądach i trybunałach, w których istniejemożliwość wszczęcia europejskiego postępowania w sprawiedrobnych roszczeń.

Artykuł 5

Przebieg postępowania

1. Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeńjest postępowaniem pisemnym. Sąd lub trybunał przeprowadzarozprawę, jeśli uznaje to za konieczne lub jeśli wnosi o to jednaze stron. Sąd lub trybunał może oddalić taki wniosek, jeżeli uzna,że w odniesieniu do okoliczności towarzyszących danej sprawierozprawa nie jest konieczna do rzetelnego przeprowadzenia spra-wy. Postanowienie o oddaleniu wniosku uzasadniane jest na piś-mie. Postanowienie nie podlega odrębnemu zaskarżeniu.

2. Po otrzymaniu odpowiednio wypełnionego formularzapozwu sąd lub trybunał wypełnia część I odpowiedzi formula-rza C, zawartego w załączniku III.

Odpis pozwu wraz, w stosownym przypadku, z załącznikamioraz z wypełnionym formularzem odpowiedzi zostaje doręczonypozwanemu zgodnie z art. 13. Dokumenty te są wysyłane w ter-minie 14 dni od otrzymania należycie wypełnionego formularzapozwu.

3. Pozwany składa odpowiedź w terminie 30 dni od doręcze-nia formularza pozwu i formularza odpowiedzi, wypełniającczęść II formularza odpowiedzi C, załączając, w odpowiednichprzypadkach, wszelkie odpowiednie dokumenty uzupełniającei odsyłając je do sądu lub trybunału, lub też udziela odpowiedziw inny odpowiedni sposób bez wykorzystania formularzaodpowiedzi.

4. W terminie 14 dni od otrzymania odpowiedzi pozwanegosąd lub trybunał wysyła powodowi kopię odpowiedzi wraz zewszelkimi istotnymi dokumentami uzupełniającymi.

5. Jeżeli w swojej odpowiedzi pozwany twierdzi, że wartośćroszczenia niepieniężnego przekracza wartość określoną w art. 2ust. 1, sąd lub trybunał decyduje, w terminie 30 dni od wysłaniaodpowiedzi powodowi, czy roszczenie jest objęte zakresemzastosowania niniejszego rozporządzenia. Postanowienie w tymprzedmiocie nie podlega odrębnemu zaskarżeniu.

6. Każde powództwo wzajemne, które należy złożyć na for-mularzu A, oraz wszelkie istotne dokumenty uzupełniające prze-kazywane są powodowi zgodnie z art. 13. Dokumenty te sąwysyłane w terminie 14 dni od ich otrzymania.

Powód ma 30 dni od daty doręczenia, aby odpowiedzieć napowództwo wzajemne.

7. Jeśli w sprawie z powództwa wzajemnego wartość przed-miotu sporu przekracza wartość graniczną określoną w art. 2ust. 1, roszczenia dochodzonego z powództwa głównego, a takżeroszczenia dochodzonego z powództwa wzajemnego nie możnadochodzić w ramach europejskiego postępowania w sprawiedrobnych roszczeń, lecz zgodnie z odpowiednimi przepisamiproceduralnymi mającymi zastosowanie w państwie członkow-skim, w którym prowadzone jest postępowanie.

Artykuł 2 i 4 oraz ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu mają odpo-wiednie zastosowanie do powództw wzajemnych.

Artykuł 6

Języki

1. Pozew, odpowiedź na pozew, powództwo wzajemne,odpowiedź na powództwo wzajemne oraz wszelkie opisy istot-nych dokumentów uzupełniających są składane w języku lub jed-nym z języków sądu lub trybunału.

2. Jeśli jakikolwiek inny dokument otrzymany przez sąd lubtrybunał nie jest sporządzony w języku, w którym prowadzonejest postępowanie, sąd lub trybunał może wymagać tłumaczeniatakiego dokumentu jedynie w przypadku, gdy tłumaczenie takiejest niezbędne do wydania orzeczenia.

3. W przypadku gdy strona odmówi przyjęcia dokumentu,dlatego że nie jest on sporządzony w jednym z następującychjęzyków:

a) w języku urzędowym państwa członkowskiego, do któregojest skierowany, lub — jeżeli w tym państwie członkowskimobowiązuje więcej niż jeden język urzędowy — w językuurzędowym lub w jednym z języków urzędowych obowią-zujących w miejscu, w którym ma nastąpić doręczenie lubdo którego dokument ma być wysłany; lub

b) w języku zrozumiałym dla adresata,

sąd lub trybunał powiadamia o tym drugą stronę, po to, abystrona ta dostarczyła tłumaczenie dokumentu.


Artykuł 7

Zakończenie postępowania

1. W terminie 30 dni od otrzymania odpowiedzi pozwanegolub powoda, złożonych w terminie przewidzianym w art. 5 ust. 3lub 6, sąd lub trybunał wydaje orzeczenie lub:

a) żąda od stron przedstawienia dalszych szczegółowych infor-macji dotyczących powództwa w określonym terminie nie-przekraczającym 30 dni;

b) przeprowadza postępowanie dowodowe zgodnie z art. 9;lub

c) wzywa strony na rozprawę, która ma odbyć się w terminie30 dni od wezwania.

2. Sąd lub trybunał wydaje orzeczenie w terminie 30 dni oddnia zamknięcia rozprawy albo od otrzymania wszystkich infor-macji niezbędnych do wydania orzeczenia. Orzeczenie zostajedoręczone stronom zgodnie z art. 13.

3. Jeśli sąd lub trybunał nie otrzyma odpowiedzi od właści-wej strony w terminie przewidzianym w art. 5 ust. 3 lub 6, sądlub trybunał wydaje orzeczenie w sprawie z powództwa głów-nego lub z powództwa wzajemnego.

Artykuł 8

Rozprawa

Sąd lub trybunał może przeprowadzić rozprawę w drodze kon-ferencji wideo lub za pośrednictwem innych środków łączności,jeżeli pozwalają na to środki techniczne.

Artykuł 9

Postępowanie dowodowe

1. Sąd lub trybunał dopuszcza określone środki dowodoweoraz określa zakres postępowania dowodowego niezbędny dowydania orzeczenia zgodnie z zasadami regulującymi przepro-wadzenie postępowania dowodowego. Sąd lub trybunał możedopuścić dowód z pisemnych zeznań świadków, biegłych lubstron. Sąd lub trybunał może przeprowadzić rozprawę w dro-dze konferencji wideo lub za pośrednictwem innych technologiikomunikowania się, jeżeli pozwalają na to środki techniczne.

2. Sąd lub trybunał dopuszcza dowód z opinii biegłych lubz zeznań ustnych tylko wtedy, gdy jest to niezbędne do wydaniaorzeczenia. Podejmując taką decyzję, sąd lub trybunał bierze poduwagę wiążące się z tym koszty.

3. Sąd lub trybunał wybiera najprostsze i najmniej kłopot-liwe sposoby prowadzenia postępowania dowodowego.

Artykuł 10

Reprezentacja stron

Reprezentacja przez adwokata lub innego przedstawicielazawodu prawniczego nie jest obowiązkowa.

Artykuł 11

Pomoc udostępniana stronom

Państwa członkowskie zapewniają możliwość uzyskania przezstrony praktycznej pomocy w wypełnianiu formularzy.

Artykuł 12

Zakres kompetencji sądu lub trybunału

1. Sąd lub trybunał nie zobowiązuje stron do dokonywaniaoceny prawnej powództwa.

2. W razie potrzeby sąd lub trybunał informuje strony o kwe-stiach proceduralnych.

3. W odpowiednich przypadkach sąd lub trybunał dąży doosiągnięcia ugody pomiędzy stronami.

Artykuł 13

Doręczanie dokumentów

1. Dokumenty są doręczane drogą pocztową, a ich doręcze-nie jest poświadczane potwierdzeniem odbioru zawierającymdatę doręczenia.

2. Jeśli doręczenie zgodnie z ust. 1 nie jest możliwe, doku-menty można doręczyć w jeden ze sposobów określonychw art. 13 lub 14 rozporządzenia (WE) nr 805/2004.

Artykuł 14

Terminy

1. W przypadku gdy sąd lub trybunał określa termin, strona,której to dotyczy, powinna zostać poinformowana o konsekwen-cjach niedotrzymania tego terminu.

2. Sąd lub trybunał może przedłużyć terminy przewidzianew art. 4 ust. 4, art. 5 ust. 3 i 6 oraz art. 7 ust. 1 w wyjątkowychprzypadkach, jeżeli jest to konieczne dla ochrony praw stron.

3. Jeśli w wyjątkowych przypadkach dotrzymanie przez sądlub trybunał terminów przewidzianych w art. 5 ust. 2–6 orazart. 7 nie jest możliwe, sąd lub trybunał niezwłocznie podejmujeniezbędne kroki przewidziane w tych przepisach.

Artykuł 15

Wykonalność orzeczenia

1. Orzeczenie jest wykonalne bez uszczerbku dla możli-wości wniesienia odwołania. Nie jest konieczne złożeniezabezpieczenia.

2. Artykuł 23 ma także zastosowanie w przypadku, gdy orze-czenie ma być wykonane w państwie członkowskim, w którymwydano orzeczenie.


Artykuł 16

Koszty

Koszty postępowania ponosi strona przegrywająca. Jednak sądlub trybunał nie zasądza na rzecz strony wygrywającej kosztów,które były zbędne lub nieproporcjonalne do wartości przed-miotu sporu.

Artykuł 17

Środki odwoławcze

1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję, czy zgodniez ich prawem proceduralnym możliwe jest złożenie środkaodwoławczego od orzeczenia wydanego w ramach europejskiegopostępowania w sprawie drobnych roszczeń i w jakim terminienależy wnieść taki środek odwoławczy. Komisja podaje tę infor-mację do publicznej wiadomości.

2. Artykuł 16 ma zastosowanie w przypadku wniesieniaśrodka odwoławczego.

Artykuł 18

Minimalne standardy ponownego zbadania orzeczenia

1. Pozwany ma prawo złożyć wniosek o ponowne zbadanieorzeczenia wydanego w ramach europejskiego postępowaniaw sprawie drobnych roszczeń w sądzie lub trybunale znajdują-cym się pod jurysdykcją państwa członkowskiego, w którymwydano orzeczenie, jeśli:

a) (i) pozew lub wezwanie na rozprawę zostały doręczonebez potwierdzenia osobistego odbioru przez tę stronęw sposób przewidziany w art. 14 rozporządzenia (WE)nr 805/2004; i

(ii) doręczenie nie nastąpiło w czasie wystarczającym dlaumożliwienia pozwanemu przygotowanie się doobrony bez jego winy;

lub

b) pozwany nie miał możliwości wniesienia odpowiedzi napozew z powodu siły wyższej lub z powodu nadzwyczaj-nych okoliczności, które były przez niego niezawinione,

pod warunkiem niezwłocznego podjęcia przez niego działańw obu przypadkach.

2. Jeśli sąd lub trybunał odrzuci wniosek o ponowne zbada-nie orzeczenia z braku podstaw, określonych w ust. 1, orzecze-nie pozostaje w mocy.

Jeśli sąd lub trybunał uzna, że ponowne zbadanie orzeczenia jestuzasadnione jedną z podstaw określonych w ust. 1, orzeczeniewydane w ramach europejskiego postępowania w sprawie drob-nych roszczeń zostaje uchylone.

Artykuł 19

Właściwe prawo proceduralne

Z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia, europej-skie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń podlega prze-pisom proceduralnym państwa członkowskiego, w którymprowadzone jest postępowanie.

ROZDZIAŁ III

UZNAWANIE I WYKONYWANIE ORZECZEŃ W INNYMPAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM

Artykuł 20

Uznawanie i wykonywanie orzeczeń

1. Orzeczenie wydane w państwie członkowskim w ramacheuropejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń jestuznawane i wykonywane w innym państwie członkowskim bezpotrzeby stwierdzania wykonalności oraz bez możliwości sprze-ciwienia się co do jego uznania.

2. Na wniosek jednej ze stron sąd lub trybunał wydajezaświadczenie, dotyczące orzeczenia w europejskim postępowa-niu w sprawie drobnych roszczeń, używając do tego formularzaD zawartego w załączniku IV, bez dodatkowych opłat.

Artykuł 21

Postępowanie egzekucyjne

1. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału, postę-powania egzekucyjne podlegają prawu państwa członkowskiegowykonania.

Orzeczenie wydane w ramach europejskiego postępowaniaw sprawie drobnych roszczeń jest wykonywane na tych samychwarunkach co orzeczenie wydane w państwie członkowskimwykonania.

2. Strona dochodząca wykonania przedstawia:

a) odpis orzeczenia spełniający warunki niezbędne do ustale-nia jego autentyczności; i

b) kopię formularza, o którym mowa w art. 20 ust. 2, oraz,w razie potrzeby, jego tłumaczenie na język urzędowy pań-stwa członkowskiego wykonania lub, jeśli w tym państwieczłonkowskim obowiązuje kilka języków urzędowych, najęzyk urzędowy lub jeden z języków urzędowych, w jakimzgodnie z prawem tego państwa członkowskiego prowadzisię postępowanie sądowe w miejscu, gdzie dochodzi sięwykonania zgodnie z prawem tego państwa członkow-skiego, lub na jakikolwiek inny język wskazany przez pań-stwo członkowskie wykonania jako przez nie akceptowany.Każde państwo członkowskie może wskazać język lub językiurzędowe instytucji Unii Europejskiej inne niż jego własnyjęzyk urzędowy, które może zaakceptować do celów euro-pejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń. Treśćformularza D tłumaczona jest przez osobę uprawnioną dosporządzania tłumaczeń w jednym z państw członkowskich.

3. Strona dochodząca wykonania orzeczenia wydanegow ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych rosz-czeń w innym państwie członkowskim nie musi posiadać:

a) pełnomocnika; lub

b) adresu pocztowego

w państwie członkowskim wykonania, innego niż osoba posia-dająca uprawnienia w zakresie postępowania egzekucyjnego.


4. Strona, która w jednym państwie członkowskim składawniosek o wykonanie orzeczenia wydanego w ramach europej-skiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń w innympaństwie członkowskim, nie jest zobowiązana do składania żad-nego zabezpieczenia, gwarancji lub kaucji — bez względu na ichnazwę — z tego tytułu, że jest cudzoziemcem lub nie ma miejscazamieszkania ani miejsca pobytu w państwie członkowskimwykonania.

Artykuł 22

Odmowa wykonania

1. Na wniosek strony, wobec której dochodzi się wykonania,właściwy sąd lub trybunał w państwie członkowskim wykona-nia odmawia wykonania, jeżeli orzeczenia wydanego w ramacheuropejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń niemożna pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanymw jakimkolwiek państwie członkowskim lub w państwie trze-cim, o ile:

a) wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w odniesieniu dotego samego roszczenia i dotyczyło tych samych stron;

b) wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w państwie człon-kowskim wykonania lub spełnia warunki niezbędne douznania go w państwie członkowskim wykonania; i

c) niemożność pogodzenia nie była i nie mogła być podnie-siona w formie zarzutu w postępowaniu sądowym w pań-stwie członkowskim, w którym wydano orzeczeniew ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnychroszczeń.

2. W żadnych okolicznościach orzeczenie wydane w ramacheuropejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń niemoże zostać ponownie zbadane pod względem merytorycznymw państwie członkowskim wykonania.

Artykuł 23

Zawieszenie lub ograniczenie wykonania

Jeżeli strona kwestionuje orzeczenie wydane w ramach europej-skiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń lub zakwe-stionowanie go jest nadal dopuszczalne lub gdy strona złożyławniosek o ponowne zbadanie orzeczenia w rozumieniu art. 18,właściwy sąd, trybunał lub właściwy organ w państwie człon-kowskim wykonania może, na wniosek strony, wobec którejdochodzi się wykonania:

a) ograniczyć postępowanie wykonawcze do środkówzabezpieczających;

b) uzależnić wykonanie od złożenia zabezpieczenia określo-nego przez sąd, trybunał lub właściwy organ; lub

c) w wyjątkowych przypadkach zawiesić postępowaniewykonawcze.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 24

Informacje

Państwa członkowskie współpracują w celu informowania spo-łeczeństwa i środowisk zawodowych o europejskim postępowa-niu w sprawie drobnych roszczeń, w tym o kosztach tegopostępowania, w szczególności poprzez Europejską Sieć Sądowąw sprawach cywilnych i gospodarczych, utworzoną decyzją2001/470/WE.

Artykuł 25

Informacje odnoszące się do właściwości, środkówkomunikowania się i środków odwoławczych

1. Do dnia 1 stycznia 2008 r. państwa członkowskie powia-damiają Komisję:

a) które sądy lub trybunały są właściwe do wydawania orze-czeń w ramach europejskiego postępowania w sprawie drob-nych roszczeń;

b) o środkach komunikowania się zatwierdzonych do celóweuropejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeńi dostępnych dla sądów lub trybunałów zgodnie z art. 4ust. 1;

c) czy zgodnie z ich prawem proceduralnym możliwe jestwniesienie środka odwoławczego zgodne z art. 17 i w jakimsądzie lub trybunale można je wnieść;

d) o językach akceptowanych zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. b); i

e) które organy są właściwe w zakresie wykonania, a któreorgany są właściwe do celów stosowania art. 23.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich póź-niejszych zmianach tych informacji.

2. Komisja podaje informacje przekazane zgodnie z ust. 1 dopublicznej wiadomości, publikując je w Dzienniku Urzędowym UniiEuropejskiej oraz za pomocą wszelkich innych odpowiednichśrodków.

Artykuł 26

Środki wykonawcze

Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozpo-rządzenia w odniesieniu do aktualizacji lub wprowadzenia zmiano charakterze technicznym do formularzy, których wzór zawartyjest w załącznikach, przyjmowane są zgodnie z procedurą regu-lacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 27 ust. 2.


Artykuł 27

Komitet

1. Komisję wspiera komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje sięart. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnie-niem przepisów jej art. 8.

Artykuł 28

Przegląd

W terminie do dnia 1 stycznia 2014 r. Komisja przedstawia Par-lamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu KomitetowiEkonomiczno-Społecznemu szczegółowe sprawozdanie omawia-jące, jak postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłatysprawdza się w praktyce, łącznie z zagadnieniem progowej war-tości przedmiotu sporu, o którym mowa w art. 2 ust. 1. Spra-wozdanie to zawiera ocenę dotychczasowego stosowania tegopostępowania oraz rozszerzoną ocenę jego skutków w każdympaństwie członkowskim.

W tym celu oraz po to, by zagwarantować, że najlepsze wzorcestosowane w Unii Europejskiej są należycie uwzględnianei odzwierciedlają zasady poprawnej legislacji, państwa członkow-skie przekazują Komisji informacje dotyczące transgranicznegostosowania europejskiego postępowania w sprawie drobnychroszczeń. Informacje te obejmują opłaty sądowe, sprawnośćpostępowania, efektywność, łatwość stosowania i wewnętrzneprocedury dotyczące drobnych roszczeń w państwachczłonkowskich.

Do sprawozdania Komisji dołącza się, w miarę potrzeby, wnio-ski dotyczące zmian.

Artykuł 29

Wejście w życie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia pojego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.z wyjątkiem art. 25, który stosuje się od 1 stycznia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkichpaństwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Strasburgu dnia 11 lipca 2007 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoH.-G. PÖTTERINGPrzewodniczący

W imieniu RadyM. LOBO ANTUNESPrzewodniczący


ZAŁĄCZNIK I


ZAŁĄCZNIK II


ZAŁĄCZNIK III


ZAŁĄCZNIK IV


2 Rozporządzenie (WE) w spr drobnych roszczeń

Documents

Transcript of 2 Rozporządzenie (WE) w spr drobnych roszczeń