11.4.2006 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L...

I

(Akty, których publikacja jest obowiązkowa)

ROZPORZĄDZENIE (WE) nr 561/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 15 marca 2006 r.

w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportudrogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak

również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,w szczególności jego art. 71,

uwzględniając wniosek Komisji (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251Traktatu (3), w świetle wspólnego tekstu zaakceptowanegoprzez komitet pojednawczy dnia 8 grudnia 2005 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dziedzinie transportu drogowego rozporządzenieRady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r.w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnychodnoszących się do transportu drogowego (4) miało nacelu harmonizację warunków konkurencji pomiędzyróżnymi rodzajami transportu lądowego,w szczególności w odniesieniu do sektora transportudrogowego oraz poprawę warunków pracyi bezpieczeństwa ruchu drogowego. Należy zapewnići umacniać postęp w tych obszarach.

(2) Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiegoi Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacjiczasu pracy osób wykonujących czynności w trasiew zakresie transportu drogowego (5) wymaga od PaństwCzłonkowskich podjęcia środków, które ograniczą mak-symalny tygodniowy czas pracy pracowników wykonu-jących czynności związane z przewozem.

(3) Z uwagi na ogólne sformułowania użyte w niektórychprzepisach rozporządzenia (EWG) nr 3820/85, dotyczą-cych czasu prowadzenia pojazdem, przerw i okresówodpoczynku kierowców uczestniczących w krajowymi międzynarodowym transporcie drogowym na teryto-rium Wspólnoty, wystąpiły trudności w zakresiewykładni, stosowania, egzekwowania i monitorowaniatych przepisów w jednolity sposób we wszystkichPaństwach Członkowskich.

(4) Dla osiągnięcia celów tych przepisów i utrzymaniazaufania do ich stosowania pożądane jest ich skutecznei jednolite egzekwowanie. Potrzeba zatem zestawujaśniejszych i prostszych przepisów, które będą łatwiejszedo zrozumienia, wykładni i stosowania dla branżytransportu drogowego oraz organów odpowiedzialnychza egzekwowanie prawa.

11.4.2006 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 102/1

(1) Dz.U. C 51 E z 26.2.2002, str. 234.(2) Dz.U. C 221 z 17.9.2002, str. 19.(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2003 r.

(Dz.U. C 38 E z 12.2.2004, str. 152), wspólne stanowisko Radyz dnia 9 grudnia 2004 r. (Dz.U. C 63 E z 15.3.2005, str. 11)i stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 kwietnia2005 r. (Dz.U. C 33 E z 9.2.2006, str. 425). Rezolucjalegislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 2 lutego 2006 r.i decyzja Rady z dnia 2 lutego 2006 r.

(4) Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 1. Rozporządzenie zmienionedyrektywą 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 226 z 10.9.2003, str. 4).

(5) Dz.U. L 80 z 23.3.2002, str. 35.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniuw zakresie warunków pracy nie powinny naruszaćprawa pracodawców i pracowników do przyjęcia,w układach zbiorowych lub w inny sposób, przepisówkorzystniejszych dla pracowników.

(6) Pożądane jest jasne zdefiniowanie zakresu stosowanianiniejszego rozporządzenia poprzez wyszczególnienieobjętych nim głównych kategorii pojazdów.

(7) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowaniedo przewozów drogowych wykonywanych wyłącznie naterytorium Wspólnoty, albo pomiędzy Wspólnotą,Szwajcarią i państwami będącymi stronami umowyo Europejskim Obszarze Gospodarczym.

(8) Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdówwykonujących międzynarodowe przewozy drogowez dnia 1 lipca 1970 r. (AETR), wraz z późniejszymizmianami, powinna nadal mieć zastosowanie do prze-wozu drogowego rzeczy i osób pojazdami zarejestrowa-nymi w dowolnym Państwie Członkowskim lubw państwie będącym stroną AETR, na całej trasie, gdyjest to przewóz pomiędzy Wspólnotą a państwemtrzecim innym niż Szwajcaria lub państwami będącymistronami porozumienia o Europejskim Obszarze Gos-podarczym albo przewóz poprzez takie państwo.Niezbędna jest jak najszybsza zmiana AETR, najlepiejw ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszegorozporządzenia, w celu dostosowania jej postanowień doniniejszego rozporządzenia.

(9) W przypadku przewozu drogowego wykonywanegopojazdami zarejestrowanymi w państwie trzecim niebę-dącym stroną AETR postanowienia AETR należy stoso-wać do części trasy odbywanej na terytorium Wspólnotylub państw będących stronami AETR.

(10) Ponieważ przedmiot AETR wchodzi w zakres niniejszegorozporządzenia, Wspólnota jest właściwa w zakresienegocjowania i zawarcia tej Umowy.

(11) W przypadku gdy zmiana wewnętrznych przepisówWspólnoty w tej dziedzinie spowoduje koniecznośćodpowiedniej zmiany Umowy AETR, Państwa Człon-kowskie powinny współdziałać na rzecz wprowadzeniatakiej zmiany do Umowy AETR w możliwie najkrótszymterminie zgodnie z procedurą w niej przewidzianą.

(12) Wykaz wyłączeń należy zaktualizować w celu uwzględ-nienia postępu, jaki dokonał się w sektorze transportudrogowego w ostatnich dziewiętnastu latach.

(13) Aby ułatwić wykładnię i zapewnić jednolite stosowanieniniejszego rozporządzenia należy zdefiniować wszyst-kie podstawowe pojęcia. Ponadto należy podjąć staraniaw celu zapewnienia jednolitej wykładni i jednolitegostosowania niniejszego rozporządzenia przez krajoweorgany nadzorcze. Definicja pojęcia „tydzień” zawartaw niniejszym rozporządzeniu nie powinna stać naprzeszkodzie rozpoczęciu przez kierowców pracyw dowolnym dniu tygodnia.

(14) Aby zapewnić skuteczne kontrole przestrzegania prze-pisów, istotne jest, by właściwe organy były w staniestwierdzić przy przeprowadzaniu kontroli drogowychoraz po upływie okresu przejściowego, czy w dniukontroli oraz przez poprzedzające go 28 dni należycieprzestrzegany był czas prowadzenia pojazdu i okresyodpoczynku.

(15) Podstawowe przepisy dotyczące czasu prowadzeniapojazdu powinny być jaśniejsze i prostsze, tak byumożliwić ich skuteczne i jednolite egzekwowanie przypomocy tachografów cyfrowych, zgodnie z przepisamirozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrującychstosowanych w transporcie drogowym (1) oraz niniej-szego rozporządzenia. Ponadto w ramach stałegokomitetu organy Państw Członkowskich odpowiedzialneza kontrolę powinny dążyć do osiągnięcia porozumieniaco do sposobu stosowania niniejszego rozporządzenia.

(16) Zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 3820/85 możliwe okazało się takie planowanie dziennychokresów prowadzenia pojazdu i przerw, które umożli-wiało kierowcy prowadzenie pojazdu przez zbyt długiczas bez pełnej przerwy, co prowadziło do obniżeniapoziomu bezpieczeństwa na drogach i pogorszeniawarunków pracy kierowców. Należy zatem zapewnić,by przerwy dzielone były stosowane w sposób unie-możliwiający nadużycia.

(17) Niniejsze rozporządzenie ma na celu poprawę warunkówsocjalnych pracowników objętych jego zakresem, a takżeogólną poprawę bezpieczeństwa drogowego. Służą temugłównie przepisy określające maksymalny dzienny,tygodniowy i przypadający w okresie każdych dwóchkolejnych tygodni czas prowadzenia pojazdu, przepiszobowiązujący kierowcę do korzystania z regularnegotygodniowego okresu odpoczynku co najmniej raz nadwa tygodnie oraz przepisy przewidujące, że w żadnymprzypadku dzienny okres odpoczynku nie powinien byćkrótszy niż nieprzerwany okres dziewięciu godzin.Ponieważ przepisy te gwarantują odpowiedni odpoczy-nek oraz uwzględniając doświadczenia z lat ubiegłychw zakresie wprowadzania w życie odpowiednich prze-pisów, nie jest już niezbędny system rekompensowaniaskrócenia dziennego okresu odpoczynku.

(18) Wiele przewozów drogowych na terytorium Wspólnotyobejmuje odcinki pokonywane promem lub koleją.Należy zatem ustalić jasne i odpowiednie przepisydotyczące dziennych okresów odpoczynku i przerw przywykonywaniu takich przewozów.

(19) Wobec wzrostu liczby transgranicznych przewozówrzeczy i osób pożądane jest, w interesie bezpieczeństwadrogowego i polepszenia egzekwowania przepisów, abykontrole drogowe i kontrole na terenie przedsiębiorstwobejmowały czas prowadzenia pojazdów, okresy odpo-czynku i przerwy mające miejsce w innych PaństwachCzłonkowskich lub państwach trzecich oraz aby stwier-dzały, czy odpowiednie przepisy były w pełnii prawidłowo przestrzegane.

L 102/2 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 11.4.2006

(1) Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 8. Rozporządzenie ostatniozmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 432/2004 (Dz.U. L 71 z 10.3.2004, str. 3).

(20) Odpowiedzialność przedsiębiorstw transportowychpowinna zostać rozciągnięta przynajmniej na przedsię-biorstwa transportowe będące osobami prawnymi lubfizycznymi i nie powinna wykluczać postępowaniaprzeciwko osobom fizycznym dopuszczającym sięnaruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia, nakła-niającym do tego lub współdziałającym przy narusze-niach tych przepisów.

(21) Kierowcy pracujący dla kilku przedsiębiorstw trans-portowych powinni każdemu z nich dostarczać odpo-wiednich informacji, aby umożliwić im wykonanie ichobowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

(22) W celu wspierania postępu społecznego oraz poprawybezpieczeństwa drogowego każde Państwo Członkow-skie powinno zachować prawo do przyjęcia stosownychśrodków.

(23) Odstępstwa krajowe powinny odzwierciedlać zmianyw sektorze transportu drogowego oraz ograniczać się dotych elementów, które obecnie nie podlegają presjikonkurencyjnej.

(24) Państwa Członkowskie powinny ustanowić przepisy dlapojazdów używanych do regularnych przewozów osób,których trasa nie przekracza 50 km. Przepisy te powinnyzapewniać odpowiednią ochronę w zakresie dopuszczal-nego czasu prowadzenia pojazdu oraz obowiązkowychokresów odpoczynku i przerw.

(25) W interesie skutecznego egzekwowania przepisówpożądane jest, by wszystkie regularne krajowei międzynarodowe przewozy osób podlegały kontroliprzy użyciu standardowych przyrządów rejestrujących.

(26) Państwa Członkowskie powinny ustanowić przepisydotyczące kar stosowanych w przypadku naruszeńprzepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnićich wykonanie. Kary te musza być skuteczne, propor-cjonalne, odstraszające i niedyskryminujące. Wspólnyzakres środków dostępnych Państwom Członkowskimpowinien zawierać także możliwość unieruchomieniapojazdu w razie wykrycia poważnych naruszeń. Zawartew niniejszym rozporządzeniu przepisy dotyczące kar lubpostępowania nie powinny naruszać przepisów krajo-wych dotyczących ciężaru dowodu.

(27) W interesie przejrzystego i skutecznego egzekwowaniaprzepisów pożądane jest ujednolicenie przepisów doty-czących odpowiedzialności przedsiębiorstw transporto-wych i kierowców z tytułu naruszenia przepisówniniejszego rozporządzenia. Odpowiedzialność takamoże mieć w Państwach Członkowskich charakter karny,cywilny lub administracyjny, zależnie od okoliczności.

(28) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, jakim jestustanowienie jasnych wspólnych przepisów dotyczącychczasu prowadzenia pojazdu, przerw oraz okresówodpoczynku nie może być osiągnięty w sposób wystar-czający przez Państwa Członkowskie, natomiast z uwagina potrzebę podjęcia skoordynowanych działań, moż-liwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty,Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą

pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu. Zgodniez zasadą proporcjonalności określoną w tym artykuleniniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jestkonieczne do osiągnięcia tego celu.

(29) Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporzą-dzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającąwarunki wykonywania uprawnień wykonawczych przy-znanych Komisji (1).

(30) Ponieważ przepisy dotyczące minimalnego wieku kie-rowców zawarte są w dyrektywie 2003/59/WE (2)i muszą zostać przetransponowane do 2009 r., niniejszerozporządzenie powinno zawierać wyłącznie przepisyprzejściowe dotyczące minimalnego wieku załóg.

(31) Rozporządzenie (EWG) nr 3821/85 powinno zostaćzmienione w celu jasnego określenia szczególnychobowiązków przedsiębiorstw transportowychi kierowców, a także w celu umocnienia pewnościprawnej i ułatwienia egzekwowania przestrzeganiamaksymalnego czasu prowadzenia pojazdu i okresuodpoczynku w trakcie kontroli drogowych.

(32) Rozporządzenie (EWG) nr 3821/85 powinno takżezostać zmienione w celu zapewnienia pewności prawnejw odniesieniu do nowych terminów wprowadzeniatachografów cyfrowych oraz dostępności kart kierow-ców.

(33) Wprowadzenie urządzenia rejestrującego zgodniez rozporządzeniem (WE) nr 2135/98, pozwalającegona elektroniczną rejestrację czynności kierowcy na jegokarcie kierowcy przez okres 28 dni i ruchu pojazduprzez okres 365 dni, umożliwi w przyszłości szybsząi dokładniejszą kontrolę drogową.

(34) Dyrektywa 88/599/EWG (3) przewiduje w ramach kon-troli drogowych jedynie kontrolę dziennego czasuprowadzenia pojazdu, dziennych okresów odpoczynkuoraz przerw. Wraz z wprowadzeniem cyfrowego urzą-dzenia rejestrującego dane kierowcy i pojazdu będązapisywane elektronicznie i pozwolą na przeprowadze-nie na miejscu ich elektronicznej oceny. Z czasempowinno to umożliwić prostą kontrolę regularnegoi skróconego dziennego okresu odpocznku oraz regular-nego i skróconego okresu odpoczynku tygodniowego,a także odpoczynku wyrównawczego.


(1) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.(2) Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacjii okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdówdrogowych do przewozu towarów lub osób, zmieniającarozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U. L 226 z 10.9.2003, str. 4). Dyrektywa zmieniona dyrektywąRady 2004/66/WE (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

(3) Dyrektywa Rady z dnia 23 listopada 1988 r. w sprawiestandardowych procedur sprawdzających przy wykonaniurozporządzenia (EWG) nr 3820/85 w sprawie harmonizacjiniektórych przepisów socjalnych odnoszących się do trans-portu drogowego oraz rozporządzenia (EWG) nr 3821/85w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporciedrogowym (Dz.U. L 325 z 29.11.1988, str. 55).

(35) Doświadczenie wskazuje, że postanowienia niniejszegorozporządzenia, w szczególności dotyczące maksymal-nego czasu prowadzenia pojazdu w okresie dwóchtygodni, są przestrzegane tylko wtedy gdy prowadzonesą odpowiednie i skuteczne kontrole drogowe, odno-szące się do całego tego okresu.

(36) Stosowanie przepisów prawnych dotyczących tachogra-fów cyfrowych powinno być, w celu osiągnięciaoptymalnej skuteczności nadzorowania i egzekwowanianiektórych przepisów socjalnych w transporcie drogo-wym, zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

(37) Dla zapewnienia przejrzystości i w celu racjonalizacjirozporządzenie (EWG) nr 3820/85 powinno zostaćuchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WPROWADZAJĄCE

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące czasuprowadzenia pojazdu, przerw i okresów odpoczynku kierow-ców wykonujących przewóz drogowy rzeczy i osób w celuujednolicenia warunków konkurencji pomiędzy poszczegól-nymi rodzajami transportu lądowego, zwłaszczaw odniesieniu do sektora transportu drogowego oraz w celupoprawy warunków pracy i bezpieczeństwa drogowego.Niniejsze rozporządzenie ma na celu także przyczynienie siędo polepszenia metod monitorowania i egzekwowania prze-pisów przez Państwa Członkowskie oraz poprawy warunkówpracy w transporcie drogowym.

Artykuł 2

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przewozudrogowego:

a) rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdówłącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony; lub

b) osób, pojazdami skonstruowanymi lub trwale przysto-sowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niżdziewięciu osób łącznie z kierowcą.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się, niezależnie od krajurejestracji pojazdu, do przewozu drogowego wykonywanego:

a) wyłącznie na terytorium Wspólnoty; oraz

b) pomiędzy Wspólnotą, Szwajcarią i państwami będącymistronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodar-czym.

3. AETR stosuje się, w miejsce niniejszego rozporządzenia,do międzynarodowego transportu drogowego wykonywanegow części poza obszarami określonymi w ust. 2, do:

a) pojazdów zarejestrowanych we Wspólnocie lubw państwach będących stronami AETR, na całej trasie;

b) pojazdów zarejestrowanych w państwie trzecim, niebę-dącym stroną AETR, tylko w odniesieniu do części trasyznajdującej się na terytorium Wspólnoty lub państwbędących stronami AETR.

Przepisy AETR powinny zostać dostosowane do przepisówniniejszego rozporządzenia, tak aby główne przepisy niniej-szego rozporządzenia miały zastosowanie, poprzez AETR, dotakich pojazdów na każdym odcinku trasy na terytoriumWspólnoty.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przewozudrogowego:

a) pojazdami używanymi do przewozu osób w ramachprzewozów regularnych, których trasa nie przekracza50 km;

b) pojazdami o dopuszczalnej maksymalnej prędkości nieprzekraczającej 40 km/h;

c) pojazdami będącymi własnością sił zbrojnych, służbobrony cywilnej, straży pożarnej i sił odpowiedzialnychza utrzymanie porządku publicznego, lub wynajmowa-nych przez nie bez kierowcy, gdy przewóz wykonywanyjest w związku z zadaniami powierzonymi tym służbomi pozostaje pod ich kontrolą;

d) pojazdami używanymi w razie wypadków lub doprowadzenia działań ratunkowych, w tym pojazdamiużywanymi w niezarobkowym przewozie pomocyhumanitarnej;

e) pojazdami specjalistycznymi używanymi do celówmedycznych;

f) pojazdami specjalistycznymi pomocy drogowej porusza-jącymi się w promieniu 100 km od swej bazy;

g) pojazdami poddawanymi próbom drogowym do celówrozwoju technicznego lub w ramach napraw albokonserwacji oraz pojazdami nowymi lub przebudowa-nymi, które nie zostały jeszcze dopuszczone do ruchu;

h) pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnejmasie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 ton używanymido niezarobkowego przewozu rzeczy;

i) pojazdami użytkowymi o statusie pojazdów zabytko-wych zgodnie z przepisami Państwa Członkowskiego,w których są użytkowane, wykorzystywanymi doniezarobkowych przewozów osób lub rzeczy.


Artykuł 4

Dla celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mająnastępujące definicje:

a) „przewóz drogowy” oznacza każdą podróż odbywanąw całości lub części po drogach publicznych przezpojazd, z ładunkiem lub bez, używanym do przewozuosób lub rzeczy;

b) „pojazd” oznacza pojazd silnikowy, ciągnik, przyczepęlub naczepę albo zespół tych pojazdów, zdefiniowanychw następujący sposób:

— „pojazd silnikowy”: pojazd z własnym napędem,poruszający się po drogach, inny niż pojazdy staleporuszające się po szynach i zwykle używany doprzewozu osób lub rzeczy,

— „ciągnik”: pojazd z własnym napędem, poruszającysię po drogach, inny niż pojazd stale poruszający siępo szynach i skonstruowany specjalnie do ciągnię-cia, pchania lub poruszania przyczep, naczep,urządzeń lub maszyn;

— - „przyczepa”: pojazd skonstruowany do sprzęganiago z pojazdem silnikowym lub ciągnikiem;

— „naczepa”: przyczepa bez przedniej osi sprzęganaw taki sposób, że znaczna cześć jej ciężaru i ciężarujej ładunku spoczywa na ciągniku lub pojeździesilnikowym;

c) „kierowca” oznacza osobę, która prowadzi pojazd nawetprzez krótki okres, lub która jest przewożonaw pojeździe w celu podjęcia w ramach swoichobowiązków jego prowadzenia w razie potrzeby;

d) „przerwa” oznacza okres, w którym kierowca nie możeprowadzić pojazdu ani wykonywać żadnej innej pracy,wykorzystywany wyłącznie do wypoczynku;

e) „inna praca” oznacza czynności zdefiniowane jako czaspracy w art. 3 lit. a) dyrektywy 2002/15/WE,z wyjątkiem „prowadzenia pojazdu”, włączniez wszelką pracą dla tego samego lub innego pracodawcy,w sektorze transportowym lub poza nim;

f) „odpoczynek” oznacza nieprzerwany okres, w którymkierowca może swobodnie dysponować swoim czasem;

g) „dzienny okres odpoczynku” oznacza dzienny okres,w którym kierowca może swobodnie dysponowaćswoim czasem i obejmuje „regularny dzienny okresodpoczynku” lub „skrócony dzienny okres odpoczynku”:

— „regularny dzienny okres odpoczynku” oznaczanieprzerwany odpoczynek trwający co najmniej11 godzin. Alternatywnie, regularny dzienny okresodpoczynku można wykorzystać w dwóch częś-ciach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwaćco najmniej 3 godziny a druga co najmniej 9godzin,

— „skrócony dzienny okres odpoczynku” oznaczanieprzerwany odpoczynek trwający co najmniej9 godzin, ale krócej niż 11 godzin;

h) „tygodniowy okres odpoczynku” oznacza tygodniowyokres, w którym kierowca może swobodnie dysponowaćswoim czasem i obejmuje „regularny tygodniowy okresodpoczynku” lub „skrócony tygodniowy okres odpo-czynku”:

— „regularny tygodniowy okres odpoczynku” oznaczaodpoczynek trwający co najmniej 45 godzin,

— „skrócony tygodniowy okres odpoczynku” oznaczaodpoczynek trwający krócej niż 45 godziny, którymożna, na warunkach ustalonych w art. 8 ust. 6,skrócić do nie mniej niż 24 kolejnych godzin;

i) „tydzień” oznacza okres od godz. 00.00 w poniedziałekdo godz. 24.00 w niedzielę;

j) „czas prowadzenia pojazdu” oznacza czas trwaniaczynności prowadzenia pojazdu zarejestrowany:

— automatycznie lub półautomatycznie przez urzą-dzenia rejestrujące określone w załącznikach I i IBdo rozporządzenia (EWG) nr 3821/85; lub

— ręcznie, zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia(EWG) nr 3821/85;

k) „dzienny czas prowadzenia pojazdu” oznacza łączny czasprowadzenia pojazdu od zakończenia jednego dziennegookresu odpoczynku do rozpoczęcia następnego dzien-nego okresu odpoczynku lub pomiędzy dziennymokresem odpoczynku a tygodniowym okresem odpo-czynku;

l) „tygodniowy czas prowadzenia pojazdu” oznacza łącznyczas prowadzenia pojazdu w ciągu tygodnia;

m) „dopuszczalna masa całkowita” oznacza maksymalnądopuszczalną roboczą masę pojazdu z pełnym ładun-kiem;

n) „regularne przewozy osób” oznacza krajowe lub mię-dzynarodowe usługi zdefiniowane w art. 2 rozporzą-dzenia Rady (EWG) nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 r.w sprawie wspólnych zasad międzynarodowego prze-wozu osób autokarem i autobusem (1);

o) „załoga kilkuosobowa” oznacza sytuację, w którejw trakcie każdego okresu prowadzenia pojazdu pomię-dzy dwoma kolejnymi dziennymi okresami odpoczynku,lub pomiędzy dziennym okresem odpoczynkua tygodniowym okresem odpoczynku, w pojeździeprzebywa co najmniej dwóch kierowców w celu prowa-dzenia pojazdu. Przez pierwszą godzinę obsady kilkuo-sobowej obecność innego kierowcy lub kierowców jestfakultatywna, ale przez pozostałą część tego okresu jestobowiązkowa;


(1) Dz.U. L 74 z 20.3.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatniozmienione Aktem przystąpienia z 2003 r.

p) „przedsiębiorstwo transportowe” oznacza osobęfizyczną, osobę prawną lub związek lub grupę osóbnieposiadającą osobowości prawnej, niezależnie od tego,czy działa zarobkowo, lub jednostkę państwową,niezależnie od tego, czy posiada ona osobowość prawną,czy też podlega organowi posiadającemu osobowośćprawną, która zarobkowo lub na potrzeby własnewykonuje przewozy drogowe;

q) „okres prowadzenia pojazdu” oznacza łączny czasprowadzenia pojazdu od chwili rozpoczęcia przezkierowcę prowadzenia pojazdu po okresie odpoczynkulub przerwie do momentu rozpoczęcia okresu odpo-czynku lub przerwy. Okres prowadzenia pojazdu możebyć ciągły lub przerywany.

ROZDZIAŁ II

ZAŁOGA, CZASY PROWADZENIA POJAZDU, PRZERWYI OKRESY ODPOCZYNKU

Artykuł 5

1. Minimalny wiek konduktorów wynosi 18 lat.

2. Minimalny wiek pomocników kierowców wynosi 18 lat.Jednakże Państwa Członkowskie mogą obniżyć minimalnywiek pomocników kierowców do 16 lat, pod warunkiem że:

a) przewóz drogowy wykonywany jest na terytoriumjednego Państwa Członkowskiego w promieniu 50 kmod miejsca, gdzie pojazd stacjonuje, w tym w obrębielokalnych obszarów administracyjnych, których centrumleży w tym promieniu;

b) obniżenie granicy wiekowej służy celom szkoleniazawodowego; oraz

c) nie narusza to ograniczeń przewidzianych w krajowychprzepisach prawa pracy Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

1. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć9 godzin.

Jednakże dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostaćprzedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwarazy w tygodniu.

2. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może prze-kroczyć 56 godzin i nie może skutkować przekroczeniemmaksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonegow dyrektywie 2002/15/WE.

3. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóchkolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.

4. Dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu obej-muje cały czas prowadzenia pojazdu na terytorium Wspól-noty lub państwa trzeciego.

5. Kierowca zapisuje jako inną pracę cały czas określonyw art. 4 pkt e), a także cały czas spędzony na prowadzeniupojazdu używanego do działalności zarobkowej nieobjętegozakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz zapi-suje wszelkie okresy gotowości określone w art. 15 ust. 3lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 od ostatniegodziennego lub tygodniowego okresu odpoczynku. Zapisu tegodokonuje się ręcznie na wykresówce, na wydruku lub przyużyciu funkcji ręcznego wprowadzania danych do urządzeniarejestrującego.

Artykuł 7

Po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i półgodziny kierowcy przysługuje ciągła przerwa trwająca conajmniej czterdzieści pięć minut, chyba że kierowca rozpo-czyna okres odpoczynku.

Przerwę tę może zastąpić przerwa długości co najmniej 15minut, po której nastąpi przerwa długości co najmniej 30minut, rozłożone w czasie w taki sposób, aby zachowaćzgodność z przepisami akapitu pierwszego.

Artykuł 8

1. Kierowca korzysta z dziennego i tygodniowego okresuodpoczynku.

2. W każdym 24 godzinnym okresie po upływie poprzed-niego dziennego okresu odpoczynku lub tygodniowegookresu odpoczynku kierowca musi wykorzystać kolejnydzienny okres odpoczynku.

Jeśli część dziennego okresu odpoczynku zawarta w 24godzinnym okresie wynosi co najmniej 9 godzin, ale mniejniż 11 godzin, wówczas ten dzienny okres odpoczynku uznajesię za skrócony dzienny okres odpoczynku.

3. Dzienny okres odpoczynku może zostać przedłużony dorozmiarów regularnego lub skróconego tygodniowego okresuodpoczynku.

4. Kierowca może mieć najwyżej trzy skrócone dzienneokresy odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okres-ami odpoczynku.

5. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2, w ciągu 30godzin od zakończenia dziennego lub tygodniowego okresuodpoczynku, kierowca należący do kilkuosobowej załogi musiskorzystać z kolejnego dziennego okresu odpoczynkutrwającego co najmniej 9 godzin.

6. W ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystujeco najmniej:

— dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku, lub

— jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jedenskrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający conajmniej 24 godziny. Skrócenie to należy jednakskompensować równoważnym odpoczynkiem wyko-rzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygod-nia następującego po danym tygodniu.

Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niżpo zakończeniu sześciu okresów 24 godzinnych licząc odkońca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.


7. Odpoczynek wykorzystywany jako rekompensata zaskrócony tygodniowy okres odpoczynku wykorzystuje sięłącznie z innym okresem odpoczynku trwającym co najmniejdziewięć godzin.

8. Jeżeli kierowca dokona takiego wyboru, dzienne okresyodpoczynku i skrócone tygodniowe okresy odpoczynku pozabazą można wykorzystywać w pojeździe, o ile posiada onodpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy i pojazdznajduje się na postoju.

9. Tygodniowy okres odpoczynku, który przypada na dwatygodnie można zaliczyć do dowolnego z nich, ale nie obu.

Artykuł 9

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 8, w przypadkugdy kierowca towarzyszy pojazdowi transportowanemupromem lub pociągiem i wykorzystuje regularny dziennyokres odpoczynku, okres ten można przerwać nie więcej niżdwukrotnie innymi czynnościami trwającymi łącznie niedłużej niż godzinę. Podczas tego regularnego dziennegookresu odpoczynku kierowca ma do dyspozycji koję lubkuszetkę.

2. Czas spędzony na dojeździe do miejsca postoju pojazduobjętego zakresem niniejszego rozporządzenia lub powrotuz tego miejsca, jeżeli pojazd nie znajduje się ani w miejscuzamieszkania kierowcy, ani w bazie pracodawcy, w którejkierowca zwykle pracuje, nie jest liczony jako odpoczynek lubprzerwa, chyba że kierowca znajduje się na promie lubw pociągu i posiada dostęp do koi lub do kuszetki.

3. Czas spędzony przez kierowcę kierującego pojazdemnieobjętym zakresem niniejszego rozporządzenia do lubz pojazdu objętego zakresem niniejszego rozporządzenia,który nie znajduje się w miejscu zamieszkania kierowcy aniw bazie pracodawcy, gdzie kierowca zazwyczaj pracuje, jesttraktowany jako „inna praca”.

ROZDZIAŁ III

ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWTRANSPORTOWYCH

Artykuł 10

1. Przedsiębiorstwo transportowe nie może wypłacać kie-rowcom zatrudnionym lub pozostającym w jego dyspozycjiżadnych składników wynagrodzenia, nawet w formie premiiczy dodatku do wynagrodzenia, uzależnionych od przebytejodległości i/lub ilości przewożonych rzeczy, jeżeli ichstosowanie może zagrażać bezpieczeństwu drogowemu lubzachęcać do naruszeń niniejszego rozporządzenia.

2. Przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę kierow-ców, o których mowa w ust. 1 w taki sposób, aby kierowcy cimogli przestrzegać przepisów rozporządzenia (EWG)nr 3821/85 oraz przepisów rozdziału II niniejszego rozpo-rządzenia. Przedsiębiorstwo transportowe wydaje odpowied-nie polecenia kierowcy i przeprowadza regularne kontroleprzestrzegania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 3821/85oraz przepisów rozdziału II niniejszego rozporządzenia.

3. Przedsiębiorstwo transportowe odpowiada za naruszeniaprzepisów, których dopuszczają się kierowcy tego przedsię-biorstwa, nawet jeśli naruszenie takie miało miejsce naterytorium innego Państwa Członkowskiego lub w państwietrzecim.

Bez uszczerbku dla prawa Państw Członkowskich dopociągnięcia przedsiębiorstw transportowych do pełnej odpo-wiedzialności, Państwa Członkowskie mogą uzależnić pociąg-nięcie do odpowiedzialności od naruszenia przezprzedsiębiorstwo przepisów ust. 1 i 2. Państwa Członkowskiemogą wziąć pod uwagę wszelkie dowody wskazujące na to, żenie jest uzasadnione pociągnięcie przedsiębiorstwa trans-portowego do odpowiedzialności za popełnione naruszenie.

4. Przedsiębiorstwa, spedytorzy, nadawcy ładunku, organi-zatorzy wycieczek, główni wykonawcy, podwykonawcy orazagencje zatrudniania kierowców zapewnią, aby uzgodnioneumownie harmonogramy transportu były zgodnez przepisami niniejszego rozporządzenia.

5. a) Przedsiębiorstwa transportowe używające pojazdówobjętych zakresem niniejszego rozporządzeniai wyposażonych w urządzenia rejestrujące zgodnez załącznikiem IB do rozporządzenia (EWG)nr 3821/85:

i) zapewniają wczytywanie danych z jednostkipojazdowej oraz karty kierowcyz częstotliwością określoną przez PaństwoCzłonkowskie oraz wczytywanie odpowied-nich danych częściej, tak aby zapewnićwczytanie danych dotyczących wszystkichdziałań podejmowanych przez to przedsiębior-stwo lub dla niego;

ii) zapewniają, aby wszystkie dane wczytanezarówno z jednostki pojazdowej jak i z kartykierowcy, były przechowywane przez co naj-mniej dwanaście miesięcy po ich zarejestrowa-niu oraz, na żądanie funkcjonariusza służbkontrolnych, były dostępne, bezpośrednio albona odległość, na terenie tego przedsiębiorstwa.

b) Do celów niniejszego ustępu pojęcie „wczytywaniedanych” jest rozumiane zgodnie z definicją okreś-loną w załączniku IB,rozdział I lit. s) rozporządzenia Rady (EWG)nr 3821/85.

c) Komisja może, zgodnie z procedurą, o której mowaw art. 24 ust. 2, określić maksymalny okres,w którym zgodnie z lit. a) ppkt i) należy wczytaćodpowiednie dane.

ROZDZIAŁ IV

WYJĄTKI

Artykuł 11

Państwo Członkowskie może przewidzieć dłuższe minimalneprzerwy i okresy odpoczynku lub krótszy maksymalny czasprowadzenia pojazdu niż ustanowione w art. 6–9w przypadku przewozów drogowych wykonywanychw całości na jego terytorium. Państwo Członkowskieuwzględnia przy tym odpowiednie układy zbiorowe lub inneporozumienia pomiędzy partnerami społecznymi. Niemniejjednak przepisy niniejszego rozporządzenia nadal majązastosowanie do kierowców uczestniczących w transporciemiędzynarodowym.


Artykuł 12

Pod warunkiem, że nie zagraża to bezpieczeństwu drogo-wemu oraz umożliwia osiągnięcie przez pojazd odpowied-niego miejsca postoju, kierowca może odstąpić od przepisówart. 6–9 w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeń-stwa osób, pojazdu lub ładunku. Kierowca wskazuje powodytakiego odstępstwa odręcznie na wykresówce urządzeniarejestrującego lub na wydruku z urządzenia rejestrującego,albo na planie pracy najpóźniej po przybyciu do miejscapozwalającego na postój.

Artykuł 13

1. O ile nie zagraża to osiągnięciu celów określonych w art.1, każde Państwo Członkowskie może wprowadzić wyjątki odprzepisów art. 5–9 i uzależnić te wyjątki od spełnieniaindywidualnych warunków na swoim terytorium lub,w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami, na teryto-rium innego Państwa Członkowskiego, mające zastosowaniedo następujących przewozów wykonywanych:

a) pojazdami będącymi własnością organów publicznych,lub wynajmowanymi przez nie bez kierowcy, w celuwykonywania przewozów drogowych, które nie stano-wią konkurencji dla prywatnych przedsiębiorstw trans-portowych;

b) pojazdami używanymi lub wynajmowanymi bez kie-rowcy przez przedsiębiorstwa rolnicze, ogrodnicze,leśne, gospodarstwa rolne lub rybackie do przewozurzeczy w ramach własnej działalności gospodarczejw promieniu do 100 km od bazy przedsiębiorstwa;

c) ciągnikami rolniczymi i leśnymi używanymiw działalności rolniczej lub leśnej, w promieniu do100 km od bazy przedsiębiorstwa, które jest właścicie-lem lub użytkownikiem takiego pojazdu;

d) pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnejmasie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony, używa-nymi:

— przez operatorów świadczących usługi powszechneokreślone w art. 2 ust. 13 dyrektywy 97/67/WEParlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynkuwewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty orazpoprawy jakości usług (1) do dostarczania przesyłekw ramach usług powszechnych, lub

— do przewozu materiałów, sprzętu lub urządzeń doużytku kierowcy w trakcie pracy.

Pojazdy takie są używane wyłącznie w promieniu 50 kmod bazy przedsiębiorstwa oraz pod warunkiem żeprowadzenie takich pojazdów nie stanowi głównegozajęcia kierowcy;

e) pojazdami poruszającymi się wyłącznie po wyspacho powierzchni nieprzekraczającej 2 300 km2 w strefach,

które nie są połączone z resztą terytorium kraju mostem,brodem, lub tunelem przeznaczonym dla pojazdówsilnikowych;

f) pojazdami używanymi do przewozu rzeczy w promieniu50 km od bazy przedsiębiorstwa, z napędem na gazziemny lub ciekły lub z napędem elektrycznym,o dopuszczalnej masie całkowitej, wraz przyczepamilub naczepami, nieprzekraczającej 7,5 tony;

g) pojazdami używanymi do nauki jazdy i egzaminóww celu uzyskania prawa jazdy lub świadectwa kwalifikacjizawodowych, pod warunkiem że nie używa się ich dozarobkowego przewozu rzeczy lub osób;

h) pojazdami używanymi w związku z odprowadzaniemścieków, ochroną przeciwpowodziową, konserwacjąurządzeń zaopatrujących w wodę, gaz i elektryczność,utrzymaniem i kontrolą dróg, zbieraniem odpadówz gospodarstw domowych i ich wywozem, usługamitelegraficznymi i telefonicznymi, nadawaniem progra-mów radiowych i telewizyjnych oraz wykrywaniemnadajników lub odbiorników radiowych lub telewizyj-nych;

i) pojazdami wyposażonymi w 10 do 17 miejsc siedzących,używanymi wyłącznie do niezarobkowego przewozuosób;

j) specjalistycznymi pojazdami do przewozu wyposażeniacyrków i wesołych miasteczek;

k) specjalnie wyposażonymi pojazdami szczególnego zasto-sowania, które w podstawowym zakresie służą celomedukacyjnym w czasie postoju;

l) pojazdami używanymi do odbioru mleka z gospodarstwrolnych oraz odwożenia do nich pojemników na mlekolub produktów mlecznych przeznaczonych na paszezwierzęce;

m) specjalistycznymi pojazdami do przewozu pieniędzyoraz/lub przedmiotów wartościowych;

n) pojazdami używanymi do przewozu odpadów lub tuszzwierzęcych nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;

o) pojazdami używanymi wyłącznie na drogach wewnątrzobiektów, takich jak porty, obszary międzyportowe orazterminale kolejowe;

p) pojazdami wykorzystywanymi do przewozu żywychzwierząt z gospodarstw na miejscowe targowiskai z powrotem lub z targowisk do miejscowych rzeźniw promieniu do 50 km.

2. Państwa Członkowskie poinformują Komisję o wyjątkachwprowadzonych zgodnie z ust. 1, a Komisja poinformujeo nich pozostałe Państwa Członkowskie.


(1) Dz.U. L 15 z 21.1.1998, str. 14. Dyrektywa ostatnio zmienionarozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284z 31.10.2003, str. 1).

3. O ile nie zagraża to osiągnięciu celów określonych w art.1 oraz przy zapewnieniu odpowiedniej ochrony kierowców,Państwo Członkowskie może, po zatwierdzeniu przezKomisję, wprowadzić na swoim własnym terytorium mniejznaczące wyjątki od przepisów niniejszego rozporządzeniadla pojazdów używanych na wyznaczonych obszaracho gęstości zaludnienia poniżej 5 osób/km2, w następującychprzypadkach:

— regularnych krajowych przewozów osób, których roz-kłady zostały zatwierdzone przez władze (w tym przy-padku możliwe jest dopuszczenie wyjątków odnoszącychsię do przerw), oraz

— krajowych przewozów drogowych na potrzeby własnelub o charakterze zarobkowym, które nie mają wpływuna jednolity rynek oraz są potrzebne do utrzymaniapewnych sektorów gospodarki na danym terytoriumoraz gdy wyjątki od przepisów niniejszego rozporzą-dzenia ograniczają promień działania do 100 km.

Przewóz drogowy, którego dotyczy taki wyjątek możeobejmować trasę do obszarów o gęstości zaludnienia 5osób/km2 lub wyższej, wyłącznie w celu zakończenia lubrozpoczęcia podróży. Wszelkie takie środki powinny byćproporcjonalne w swym charakterze i zakresie.

Artykuł 14

1. O ile nie zagraża to osiągnięciu celów określonych w art.1, Państwa Członkowskie mogą, za zgodą Komisji, wprowa-dzić wyjątki od stosowania przepisów art. 6–9 w stosunku dodziałalności transportowej wykonywanej w wyjątkowychokolicznościach.

2. W przypadkach nagłych Państwa Członkowskie mogązezwalać na tymczasowe odstępstwa na okres nieprzekracza-jący 30 dni, o czym niezwłocznie powiadamiają Komisję.

3. Komisja informuje pozostałe Państwa Członkowskieo wszystkich odstępstwach, na które zezwolono zgodniez niniejszym artykułem.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie zapewnią objęcie kierowców pojaz-dów, o których mowa w art. 3 lit. a) przepisami krajowymizapewniającymi odpowiednią ochronę w zakresie dopuszczal-nego czasu prowadzenia pojazdu oraz obowiązkowychprzerw i okresów odpoczynku.

ROZDZIAŁ V

PROCEDURY KONTROLNE I KARY

Artykuł 16

1. W przypadkach gdy pojazdu nie wyposażonow urządzenie rejestrujące zgodnie z rozporządzeniem (EWG)nr 3821/85, przepisy ust. 2 i 3 niniejszego artykułu majązastosowanie do:

a) regularnych krajowych przewozów osób; oraz

b) regularnych międzynarodowych przewozów osób, któ-rych punkty końcowe zlokalizowane są w odległości50 km w linii prostej od granicy pomiędzy dwomaPaństwami Członkowskimi i o długości trasy do 100 km.

2. Przedsiębiorstwa transportowe sporządzają rozkład jazdyoraz plan pracy zawierające w odniesieniu do każdegokierowcy nazwisko, miejsce bazy pojazdu oraz ustalonyz góry harmonogram różnych okresów prowadzenia pojazdu,innej pracy, przerw i dyspozycyjności.

Każdy kierowca przydzielony do wykonywania przewozów,o których mowa w ust. 1, posiada wyciąg z planu pracy i kopięrozkładu jazdy.

3. Plan pracy:

a) zawiera wszystkie dane wyszczególnione w ust. 2, conajmniej dla okresu obejmującego ostatnie 28 dni; danete muszą być aktualizowane w regularnych odstępachczasu, nie rzadziej niż raz na miesiąc;

b) jest podpisany przez kierownika przedsiębiorstwa trans-portowego lub osobę upoważnioną do reprezentowaniago;

c) jest przechowywany przez przedsiębiorstwo transpor-towe przez rok po upływie objętego nim okresu.Przedsiębiorstwo transportowe doręcza wyciągi z planupracy zainteresowanym kierowcom na ich żądanie; oraz

d) jest okazywany i przekazywany na żądanie upoważnio-nego funkcjonariusza służb kontrolnych.

Artykuł 17

1. Państwa Członkowskie, posługując się znormalizowanymformularzem określonym decyzją 93/173/EWG (1), przekazująKomisji informacje niezbędne do sporządzania co dwa latasprawozdania ze stosowania niniejszego rozporządzeniai rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 oraz postępów w tejdziedzinie.

2. Informacje te są przekazywane Komisji najpóźniej dnia30 września roku następującego po zakończeniu dwuletniegookresu sprawozdawczego.

3. Sprawozdanie to zawiera informację dotyczącą zakresu,w jakim zastosowano wyjątki określone w art. 13.

4. Komisja przekazuje sprawozdanie Parlamentowi Euro-pejskiemu oraz Radzie w ciągu 13 miesięcy po zakończeniudwuletniego okresu sprawozdawczego.


(1) Dz.U. L 72 z 25.3.1993, str. 33.

Artykuł 18

Państwa Członkowskie podejmą środki niezbędne do wdro-żenia niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

1. Państwa Członkowskie ustanawiają przepisy dotyczącenakładania kar w przypadku naruszeń niniejszego rozporzą-dzenia i rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 oraz podejmąwszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania.Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne, odstraszająceoraz niedyskryminujące. Jakiekolwiek naruszenie niniejszegorozporządzenia i rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 nie możepowodować nałożenia więcej niż jednej kary lub prowadzeniawięcej niż jednego postępowania. Państwa Członkowskiepowiadamiają Komisję o przyjętych środkach oraz przepisachdotyczących kar w terminie określonym w art. 29 akapitdrugi. Komisja informuje o nich Państwa Członkowskie.

2. Państwo Członkowskie upoważni właściwe organy donakładania kar na przedsiębiorstwo i/lub kierowcę zanaruszenie niniejszego rozporządzenia ujawnione na jegoterytorium, które nie zostało jeszcze ukarane, nawet gdynaruszenie takie miało miejsce na terytorium innego PaństwaCzłonkowskiego lub państwa trzeciego.

W drodze wyjątku, gdy ujawniono naruszenie:

— które nie miało miejsca na terytorium danego PaństwaCzłonkowskiego, oraz

— którego dopuściło się przedsiębiorstwo mające siedzibęlub kierowca zatrudniony w innym Państwie Członkow-skim lub w państwie trzecim,

Państwo Członkowskie może do dnia 1 stycznia 2009 r.zamiast nałożenia kary powiadomić o takim naruszeniuwłaściwy organ w Państwie Członkowskim lub państwietrzecim, w którym przedsiębiorstwo ma siedzibę lubw którym zatrudniony jest kierowca.

3. W przypadku wszczęcia postępowania lub nałożenia karyprzez Państwo Członkowskie za określone naruszenieprzepisów, przedstawia się kierowcy na piśmie odpowiedniedowody.

4. Państwa Członkowskie zapewniają funkcjonowanie sys-temu proporcjonalnych kar, które mogą obejmować karypieniężne nakładane za naruszenia niniejszego rozporządze-nia lub rozporządzenia (EWG) nr 3821/85, na przedsiębior-stwa lub związanych z nimi spedytorów, nadawców ładunku,organizatorów wycieczek, głównych wykonawców, podwyko-nawców oraz agencje zatrudnienia kierowców.

Artykuł 20

1. Kierowca przechowuje wszelkie dostarczone przez Pań-stwo Członkowskie dowody dotyczące nałożonych kar lubwszczęcia postępowania do czasu, kiedy to samo naruszenieniniejszego rozporządzenia nie będzie już mogło prowadzić

do wszczęcia kolejnego postępowania lub nałożenia karyzgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Na żądanie kierowca okazuje dowody, o których mowaw ust. 1.

3. Kierowca zatrudniony przez więcej niż jedno przedsię-biorstwo transportowe lub pozostający do dyspozycji więcejniż jednego przedsiębiorstwa transportowego przekazujekażdemu z nich odpowiednie informacje, aby umożliwić imprzestrzeganie przepisów rozdziału II.

Artykuł 21

W celu uwzględnienia przypadków, w których PaństwoCzłonkowskie stwierdzi, że miało miejsce naruszenie niniej-szego rozporządzenia mogące powodować zagrożenie bez-pieczeństwa na drodze, upoważnia ono odpowiedni właściwyorgan do unieruchomienia pojazdu do czasu ustania przy-czyny tego naruszenia. Państwa Członkowskie mogą zmusićkierowcę do skorzystania z dziennego okresu odpoczynku.W odpowiednich przypadkach Państwa Członkowskie cofają,zawieszają lub ograniczają licencję przedsiębiorstwa, jeśli maon siedzibę w tym Państwie Członkowskim, lub cofają,zawieszają lub ograniczają uprawnienia kierowcy do kierowa-nia pojazdem. Komisja, działając zgodnie z procedurą okreś-loną w art. 24 ust. 2, opracowuje wytyczne w celu wspieraniazharmonizowanego stosowania niniejszego artykułu.

Artykuł 22

1. Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemniepomocy w zakresie stosowania niniejszego rozporządzeniaoraz kontroli jego przestrzegania.

2. Właściwe organy Państw Członkowskich regularnieprzekazują sobie dostępne informacje dotyczące:

a) naruszeń przepisów rozdziału II, których dopuścili sięmieszkańcy innych krajów oraz kar nałożonychw związku z takimi naruszeniami;

b) kar nałożonych przez Państwo Członkowskie na swoichmieszkańców za takie naruszenia popełnione w innychPaństwach Członkowskich.

3. Państwa Członkowskie regularnie przesyłają odpowiednieinformacje dotyczące krajowej wykładni oraz stosowaniaprzepisów niniejszego rozporządzenia Komisji, która udo-stępnia te informacje w formie elektronicznej pozostałymPaństwom Członkowskim.

4. Komisja wspiera dialog pomiędzy Państwami Członkow-skimi w sprawie wykładni i stosowania niniejszego rozporzą-dzenia przez poszczególne państwa za pośrednictwemkomitetu o którym mowa w art. 24 ust. 1.

Artykuł 23

Wspólnota podejmie negocjacje z państwami trzecimi,w przypadkach, gdy okażą się one konieczne do wykonanianiniejszego rozporządzenia.


Artykuł 24

1. Komisja jest wspierana przez komitet, ustanowiony w art.18 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3821/85.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastoso-wanie mają art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniemprzepisów jej art. 8.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 25

1. Na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnejinicjatywy, Komisja:

a) bada sprawy, w których występują różnice w stosowaniui egzekwowaniu przepisów niniejszego rozporządzenia,w szczególności dotyczące czasu prowadzenia pojazdu,przerw i okresów odpoczynku;

b) wyjaśnia przepisy niniejszego rozporządzenia w celuwspierania wspólnego podejścia.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Komisjapodejmuje decyzję w sprawie zalecanego podejścia zgodniez procedurą, o której mowa w art. 24 ust. 2. Komisjapowiadamia o swej decyzji Parlament Europejski, Radę orazPaństwa Członkowskie.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 26

W rozporządzeniu (EWG) nr 3821/85 wprowadza sięnastępujące zmiany:

1. Artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 2

Dla celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie majądefinicje zawarte w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisówsocjalnych odnoszących się do transportu drogowegooraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG)nr 3821/85 i (WE) 2135/98 (*).

(*) Dz.U. L 102 z 11.4.2006, str. 1 .”

2. Artykuł 3 ust. 1, 2 i 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Urządzenie rejestrujące jest instalowanei użytkowane w tych pojazdach zarejestrowanychw Państwie Członkowskim, które są wykorzystywanedo przewozu drogowego osób lub rzeczy, z wyłączeniempojazdów, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE)nr 561/2006. Pojazdy o których mowa w art. 16 ust. 1rozporządzenia (WE) nr 561/2006, oraz pojazdy, którewyłączono z zakresu stosowania rozporządzenia Rady

(EWG) nr 3820/85, ale które nie są już wyłączonez zakresu stosowania rozporządzenia (WE) nr 561/2006,muszą spełniać ten wymóg do dnia 31 grudnia 2007 r.

2. Państwa Członkowskie mogą wyłączyć pojazdywymienione w art. 13 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE)nr 561/2006 z zakresu stosowania niniejszego rozpo-rządzenia.

3. Państwa Członkowskie, za zgodą Komisji, mogąwyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporzą-dzenia pojazdy używane do przewozów, o którychmowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 561/2006.”.

3. Artykuł 14 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Przedsiębiorstwo przechowuje wykresówkii wydruki w każdym przypadku sporządzenia wydrukówzgodnie z art. 15 ust. 1, w porządku chronologicznymoraz czytelnej formie, przez co najmniej rok po ichużyciu oraz wydaje ich kopie zainteresowanym kierow-com, na ich wniosek. Przedsiębiorstwo wydaje takżezainteresowanym kierowcom na ich wniosek kopiedanych wczytanych z kart kierowców oraz ich wydrukina papierze. Wykresówki, wydruki, oraz wczytane daneokazuje się lub doręcza na żądanie każdego upoważnio-nego funkcjonariusza służb kontrolnych.”.

4. W art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

— w ust. 1 dodaje się akapit w następującym brzmie-niu:

„Gdy karta kierowcy ulegnie uszkodzeniu, jestniesprawna lub nie jest w posiadaniu kierowcy,kierowca:

a) na początku trasy drukuje dane prowadzonegoprzez siebie pojazdu i wpisuje na tymwydruku:

i) dane umożliwiające identyfikację kie-rowcy (nazwisko, numer karty kierowcylub prawa jazdy kierowcy), wrazz podpisem;

ii) okresy, o których mowa w ust. 3 tiretdrugie lit. b), c) i d);

b) na końcu trasy drukuje on informacje odno-szące się do okresów zarejestrowanych przezurządzenie rejestrujące, zapisuje wszystkieokresy innej pracy, dyspozycyjnościi odpoczynku od chwili sporządzenia wydrukuna początku trasy, które nie zostały zarejes-trowane przez tachograf oraz zaznacza na tymdokumencie dane umożliwiające identyfikacjękierowcy (nazwisko, numer karty kierowcy lubprawa jazdy kierowcy), wraz z jego podpi-sem.”,


— w ust. 2 akapit drugi otrzymuje następującebrzmienie:

„Jeżeli w wyniku oddalenia się od pojazdu kierowcanie jest w stanie używać urządzeń zainstalowanychw pojeździe, to okresy, o których mowa w ust. 3tiret drugie lit. b), c) i d):

a) jeśli pojazd wyposażony jest w urządzenierejestrujące zgodniez załącznikiem I, wprowadza się na wykre-sówkę, ręcznie, w drodze automatycznejrejestracji lub innym sposobem, czytelniei nie brudząc karty; lub

b) jeśli pojazd wyposażony jest w urządzenierejestrujące zgodnie z załącznikiem IB, wpro-wadza się na kartę kierowcy przy użyciuurządzenia do ręcznego wprowadzaniadanych, w jakie wyposażone jest urządzenierejestrujące.

Jeśli pojazdem wyposażonym w urządzenie rejes-trujące zgodnie z załącznikiem IB jedzie więcej niżjeden kierowca, kierowcy ci upewniają się, że ichkarty kierowcy zostały włożone w odpowiednieotwory tachografu.”,

— w ust. 3 lit. b) i c) otrzymują następujące brzmienie:

„b) ‘inna praca’ oznacza wszelkie czynności inneniż prowadzenie pojazdu, zgodnie z definicjąz art. 3 lit. a) dyrektywy 2002/15/WEParlamentu Europejskiego i Rady z dnia11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasupracy osób wykonujących czynności w trasiew zakresie transportu drogowego (*), a takżewszelkie prace wykonywane dla tego samegolub innego pracodawcy w sektorze trans-portowym lub poza nim; są one rejestrowane

pod symbolem ;

c) ‘okresy gotowości’ zdefiniowane w art. 3lit. b) dyrektywy 2002/15/WE są rejestrowane

pod symbolem .

(*) Dz.U. L 80 z 23.3.2002, str. 35.”,

— skreśla się ust. 4,

— ustęp 7 otrzymuje następujące brzmienie:

„7 a) Jeśli kierowca prowadzi pojazd wyposa-żony w urządzenie rejestrujące zgodniez załącznikiem I, kierowca ten musi być w stanieokazać, na każde żądanie funkcjonariusza służbkontrolnych:

i) wykresówki z bieżącego tygodnia oraz wykre-sówki używane przez kierowcę w ciągupoprzednich 15 dni;

ii) kartę kierowcy, jeśli ją posiada; oraz

iii) wszelkie zapisy odręczne i wydruki sporzą-dzone w ciągu bieżącego tygodnia orazpoprzednich 15 dni zgodnie z wymaganiamininiejszego rozporządzenia oraz rozporządze-nia (WE) nr 561/2006.

Jednakże po dniu 1 stycznia 2008 r. okresy,o których mowa w ppkt i) oraz iii), obejmująbieżący dzień i poprzednie 28 dni.

b) Jeśli kierowca prowadzi pojazd wyposażonyw urządzenie rejestrujące zgodniez załącznikiem IB, kierowca musi być w stanieokazać, na każde żądanie funkcjonariusza służbkontrolnych:

i) kartę kierowcy, której jest posiadaczem;

ii) wszelkie zapisy odręczne i wydruki sporzą-dzone w ciągu bieżącego tygodnia orazpoprzednich 15 dni zgodnie z wymaganiamininiejszego rozporządzenia oraz rozporządze-nia (WE) nr 561/2006 oraz

iii) wykresówki odpowiadające okresowi,o którym mowa w poprzednim akapicie,w trakcie którego prowadził on pojazdwyposażony w urządzenie rejestrujące zgodniez załącznikiem I.

Jednakże po dniu 1 stycznia 2008 r. okresy,o których mowa w ppkt. ii), obejmują bieżącydzień i poprzednie 28 dni.

c) Upoważniony funkcjonariusz służb kontrol-nych może sprawdzić przestrzeganie przepisówrozporządzenia (WE) nr 561/2006, analizującwykresówki, wyświetlone lub wydrukowane danezapisane przez urządzenie rejestrujące lub przezkartę kierowcy, lub, jeśli ich brak, analizującwszelkie inne dokumenty pomocnicze, usprawied-liwiające nieprzestrzeganie przepisów, takie jakokreślone w art. 16 ust. 2 i 3.”.

Artykuł 27

W rozporządzeniu (WE) nr 2135/98 wprowadza się następu-jące zmiany:

1. Artykuł 2 ust. 1 lit. a) otrzymuje następujące brzmienie:

„1. a) Od dwudziestego dnia po dniu opublikowaniarozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Euro-pejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 w sprawieharmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszą-cych się do transportu drogowego i zmieniającegorozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE)nr 2135/98 (*) pojazdy dopuszczone do ruchu po razpierwszy będą wyposażane w urządzenie rejestrującezgodnie z wymaganiami załącznika IB do rozporządze-nia (EWG) nr 3821/85.

(*) Dz.U. L 102 z 11.4.2006, str. 1.”


2. Artykuł 2 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Państwa Członkowskie zastosują środki niezbędnedla umożliwienia im wydania kart kierowców najpóźniejw dwudziestym dniu od dnia publikacji rozporządzenia(WE) nr 561/2006.”.

Artykuł 28

Rozporządzenie (EWG) nr 3820/85 traci moc i zostajezastąpione niniejszym rozporządzeniem.

Niemniej jednak art. 5 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia (EWG)nr 3820/85 nadal ma zastosowanie do dnia określonegow art. 15 ust. 1 dyrektywy 2003/59/WE.

Artykuł 29

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 11 kwietnia2007 r., z wyjątkiem art. 10 ust. 5, art. 26 ust. 3 i 4 oraz art.27, które wchodzą w życie dnia 1 maja 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkichPaństwach Członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 15 marca 2006 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoJ. BORRELL FONTELLES

Przewodniczący

W imieniu RadyH. WINKLERPrzewodniczący


11.4.2006 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L...

Documents

Transcript of 11.4.2006 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L...